1240 |
LP 015/ 740 |
Marinha Mejouchi, Pero d A[n]brõa | diz el que tu o fuisti pregoar | que nunca foy na terra d ' Ultramar; | mays non fezisti come molher bõa, | ca, Marinha Mejouchi, sy é sy, | Pero d Anbrõa sey eu ca foy lhy; | mays quesiste -lh ' y tu mal assacar.| |
[+] |
1264 |
CSM 2/ 107 |
Ben enpregou el seus ditos, || com ' achamos en verdade, || e os seus bõos escritos || que fez da virgĩidade || daquesta Sennor mui santa, || per que sa loor tornada || foi en Espanna de quanta || a end ' avian deytada || judeus e a eregia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 194 |
O lavrador que pos ele | a mui gran préssa vẽera, || poi -lo vyu en Vila -Sirga, | ouv ' en maravilla fera; || e fez chamar a pregon, || e gentes foron vỹudas, || a que das cousas sermon || fez que ll ' eran conteçudas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 366/ 293 |
E andárono buscando || ben preto de tres domaas | e sempre apregoando, || cuidando que o achara | algun desses lavradores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| |
[+] |
1300 |
LP 035/ 264 |
Já Don Foan, por mal que mi quer, diz | que nego quant ' ei, por non peitar nada; | e de com ' é mia fazend ' apostada | vós, Don Estêvan, sodes en ben fiz | que nunca foi de mia talha negado, | mais sabudo e certo, apregoado | quant ' ei na terra, móvil e raiz. | - |
[+] |