1264 |
CSM 17/ 153 |
E ontr ' o al que soub ' adevỹar, || foy o feito da dona mesturar; || e disse que llo queria provar, || en tal que fosse log ' ela queimada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 205/ 652 |
E ontre duas amẽas | se foi sentar a mesquỹa || con seu fillo pequenỹo | que en seus braços tĩia; || e pero que mui gran fogo | de todas partes viynna, || a moura non foi queimada | nen seu fillo chamuscado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 215/ 675 |
Os mouros, quand ' esto viron, | todos grandes vozes deron || que logo a pedrejassen, | e muitas pedras t[r]ouxeron || e tiraron -lle de preto, | mas ferir nona poderon; || enton ouveron acordo | que fosse logo queimada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 255/ 24 |
Pero a casa toda queimada || foi e a lenna se tornou carvon, || a moller desto non sentiu nada; || ca a Virgen, a que fez oraçon, || lle deu saude || per sa vertude || e ameud[e] || o fogo tollia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 323/ 188 |
En Coira, cabo Sevilla, | foi este miragre feyto || no tempo que Aboyuçef | passou ben pelo estreito || d ' Algizira e a terra | de Sevilla tod ' a eito || correu, e muitas aldeas | foron dos mouros queimadas.|| |
[+] |