1199 |
DPRV 001/ 141 |
Bels Cavaliers, tant es cars | vostre honratz senhoratges, | que c[i]ascun jorno m ' esglaggio. | Oi me lasso! que farò | si sele que j ' ai plus chiere | me tue, ne sai porquoi? | Ma dauna, he que dey bos | ni peu cap Santa Quitera, | mon corasso[n] m ' avetz treito | e, molt gen faulan, furtado. |
[+] |
1220 |
LP 011/ 294 |
Pero que eu soub ' entender, | quando os seus olhos catei, | que per ela, e non per al, | me veerian morte prender, | perque me logu ' i non quitei | d ' u a non visse? |
[+] |
1220 |
LP 005/ 312 |
Nen ar sei prol que m ' ouvesse | seu ben; e al vos direi: | se a por atal tevesse, | quando m ' a ela tornei, | juro que o non fezesse, | ca tenho que baratei | ben, pois me d ' ela quitei.| |
[+] |
1220 |
LP 002/ 937 |
Como vos sodes, mia senhor, | mui quite de me ben fazer, | assi m ' ar quit ' eu de querer | al ben, enquant ' eu vivo for ' , | se non vos. |
[+] |
1220 |
LP 002/ 937 |
E per bõa fé, mia senhor, | por quite me tenh ' eu d ' aver | vosso ben, enquant ' eu viver ' , | nen al en que aja sabor.| |
[+] |
1220 |
LP 005/ 939 |
"|Que eu i tenho, mia senhor, | por vos que me fazedes mal, | porque desejo voss ' amor, | e eu non poss ' i fazer al; | mais sõo quite de perder | per nulha guisa, sen morrer, | "gran coita do meu coraçon. |
[+] |
1220 |
LP 029/ 953 |
Vos que mi -assi cuitades, mia senhor, | que eu me quite de vus ben querer, | de pran ¿cuidades que algun poder | ei eu, senhor, de me vus én quitar? | ca vos por al non o ides fazer.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 74 |
A gram dereyto lazerey, | que nunca home vyu mayor, | hu me de mha senhor quitey | [e perdi por en seu amor]; | (e) que queri(a) eu melhor | de seer seu vassalo | e ela mha senhor?| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 116 |
Nunca tam gram coyta sofri, | com ' ora, quando me quitey | de mha senhor e m ' espedi | d ' ela, nunca led ' ar andey, | mays atanto conort ' end ' ey: | sey ben ca lhi pesou de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 132 |
Con arte diz que non quer al Rei ben, | ca sei eu d ' el ca já non veerá | nunca prazer, se o Conde reinar á; | ca ben quit ' é de veer nulha ren | Don Estêvão ond ' aja gran prazer; | dest ' é já el ben quite de veer, | mentr ' o Cond ' assi ouver Santaren.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 142 |
[A] Cítola vi andar -se queixando | de que lhi non davan sas quitações; | mais, des que [eu] oí ben sas razões | e [ẽ]na conta foi mentes parando, | logo tiv ' i que non dissera ben | e era já quite de todo ben: | poren faz mal d ' andar -s ' assi queixando.| |
[+] |
1240 |
LP 057/ 203 |
Mais tanto que me d ' ant ' ela quitei | do que ante cuidára me nembrei, | que nulha cousa ende nom minguei; | mais quand ' er quix tornar pola veer | a lh ' o dizer, e me bem esforçei, | de lh ' o contar sol nom ouvi poder. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 285 |
Pero quen s ' én quiser ' saĩr, | será ja quite d ' ũa ren: | u a non vir ' , de veer ben, | e quite de nunca dormir!| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 289 |
E, se m ' el visse, guarido | seria logo por en, | mais quite será de ben, | pois el fôr de min partido, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá. |
[+] |
1240 |
LP 016/ 353 |
Quite -mi a mi meu senhor | e dé -mi un bon fiador | por mia soldada; | e irei eu, se el for | na cavalgada.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 378 |
Andei, senhor, Leon e Castela | despois que m ' eu d ' esta terra quitei, | e non foi i dona nen donzela | que eu non viss ' , e máis vos én direi: | quantas máis donas, senhor, ala vi, | tanto vos eu mui máis precei des i.| |
[+] |
1240 |
LP 044/ 392 |
Non vos sabedes, amigo, guardar | de vos saberen, por vosso mal sén, | como me vós sabedes muit ' amar | nena gran coita que vos por mí ven, | e quero -vos end ' eu desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar.| |
[+] |
1240 |
LP 044/ 392 |
Per nulha ren non me posso quitar | de falar vosqu ' , e sempre me temi | de mi -o saberen, ca m ' an d ' alongar | de vós, se o souberen, des ali; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| |
[+] |
1240 |
LP 044/ 392 |
Do[s] que me guarda[n] tal é seu cuidar: | que amades, amig ' , outra senhor, | ca, se a verdade poder[en] osmar, | nunca veredes ja máis u eu for; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 443 |
"|Mays ben se quite de meu preyto ja: | ca nunca lh ' eu vejo morte prender, | nẽno ar vejo nunca ensandecer.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 526 |
Nen nunca o meu coraçon | nen os meus olhos ar quitei | de chorar e tanto chorei | que perdi o sen dés enton, | per bõa fé, meu amigo, | dés que non falastes migo. |
[+] |
1240 |
LP 039/ 542 |
E sei mui ben, u me d ' ela quitei, | e m ' end ' eu fui, e non me quis falar, | ca, pois ali non morri con pesar, | nunca jamais con pesar morrerei: | que, se mil vezes podesse morrer, | mẽor coita me fora de soffrer! |
[+] |
1240 |
LP 012/ 555 |
Ca mi -avẽo assi outra vez ja, | mia senhor fremosa, que me quitei | de vos, e sen meu grad ' alhur morei; | mais este mui gran pesar me será | de me partir de vos per nulha ren | e ir morar alhur sen vosso ben! | E quando m ' eu de vos partir ' , por én | ou morrerei, ou perderei o sen! |
[+] |
1240 |
LP 016/ 557 |
[E] des que m ' eu de vos quitei, | fezo -me sempr ' aver, de pran, | Nostro Senhor mui grand ' affan; | e sempre tan coitad ' andei | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 619 |
Algũa vez dix ' eu en meu cantar | que non querria viver sen sennor; | e porque m ' ora quitey de trobar, | muytos me teen por quite d ' amor, | e cousecen -me do que fuy dizer | que non queria sen sennor viver, | com ' or ' assi me foy d ' amor quitar.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 622 |
E direy -vus como lh ' aven | a quen dona mui gram ben quer, | se a vyr e lhi non poder | falar: tal é come quen ten | ante ssy quanto lh ' é mester | e non lh ' ousa falar en ren, | e desejando morr ' assy. | E tod ' aquest ' eu padeci, | ca mui gram coyta per -levey, | poys me de mha senhor quitey, | ......................... | porque lhi falar non ousey: | atan coytado foy logu ' i | que cuydara morrer enton.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 632 |
Deus, e que cuydey a fazer, | quando m ' eu da terra quitey | hu mha senhor vi? baratey | mal, porque o fuy cometer, | ca sey que non posso guarir | per nulha rrem, sse a non vir:| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 641 |
Os aldeiãos e os concelhos | tôdolos avedes por pagados; | tamben se chaman por vossos quites, | como se fossen vossos comprados, | por estes cantares que fazedes d ' amor, | en que lhis achan os filhos sabor | e os mancebos, que teen soldados.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 669 |
Quando m ' eu mui triste de mia senhor | mui fremosa sen meu grado quitei, | e s ' ela foi, mesquinh ' , e eu fiquei, | ¡nunca me valh ' a min Nostro Senhor, | se eu cuidasse que tanto vivera | se ' -na veer, se ante non morrera | Ali, u eu d ' ela quitei os meus | olhos e me d ' ela triste parti!| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 670 |
Se cuidasse viver quanto vivi | se ' -na veer ¡nunca me valha Deus, | se eu cuidasse que tanto vivera | se ' -na veer, se ante non morrera | Ali, u m ' eu d ' ela quitei! |
[+] |
1240 |
LP 008/ 670 |
Quant ' á, senhor, que m ' eu quitei | de vos, tant ' á que d ' al prazer | non vi; mais pois de vus veer | [Deus] guisou, j(a) agora verei | prazer, por quanto pesar vi, | des quando m ' eu de vos parti.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 671 |
Esto me fez viver dê ' -la sazon | que m ' eu quitei d ' u era mia senhor; | mais ora ei d ' ir i mui gran sabor, | e non poss[o]; e no meu coraçon | tal coita ei que non poderia viver, | se non foss ' o sabor que ei de a veer.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 779 |
Non quer ' eu custa recear, | pois salmon fresco acho, Sinher; | mais quero ir ben d ' el assũar | por enviar a mia molher | (que morre por el outrossi) | da balẽa que vej ' aqui; | e, depois, quite quen poder! |
[+] |
1240 |
LP 007/ 796 |
De ' lo dia ' n que m ' eu quitey | du mha senhor é morador, | nunca de min ouve sabor, | per boa fé, nen averey, | se non vir ela, d ' outra ren, | Ca me quitey a meu pesar | du ela é; pois m ' eu quitey, | nunca me depoys [eu] paguei | de min, nen me cuyd ' a pagar, | se non vir ela, d ' outra ren.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 798 |
E, por que m ' eu d ' ela [enton] quitey, | esmoresco mil vezes e non sey, | por bõa fé, nulha parte de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 853 |
Trage reposte, trag ' escançan | e traz çaquiteiro, que lhi dá pan; | e, con tod ' est ' , assi mi venha ben, | non pod ' el -Rei saber, per nulha ren, | quando se vai, nen sabe quando ven.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 865 |
Pero d ' Ambroa, averedes pesar | do que nós ora queremos fazer: | os trobadores queremos poer | que se non faça tanto mal cantar, | nen ar chamemos, per nenhun amor | que lh ' ajamos, nulh ' ome trobador | se non aquel que souber [ben] trobar. | E pesará -vos muyt ' , eu ben -no sey, | do que vos eu direy per bõa fé: | pelo vilano, que vilão é, | pon or ' assi en seu degred ' el -Rey | que se non chame fidalgo per ren; | se non, os dentes lhi quiten poren; | e diz: "assi o escarmentarey! |
[+] |
1240 |
LP 002/ 884 |
El é quite por mí d ' outra senhor, | e faço -lh ' eu cada dia peior; | pero, amiga, a min quer melhor | ca a si nen al; e, pois lh ' assi aven, | que lh ' eu mal fac ' e m ' el á tal amor, | que faria [se lh ' eu fezesse ben]? |
[+] |
1240 |
LP 003/ 884 |
O voss ' amig ' , amiga, foi sazon | que desejava no seu coraçon | outra molher, mais en vossa prison | [el] está quite por vós d ' outra ren.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 900 |
Quantas coytas, senhor, sofri | por vos veer, u me quitey | de vós he vosco non morey! | e, poys me Deus aduss ' aqui, | dizer -vos quer ' o que m ' aven: | tanto me nembr ' agora já | come se nunca fosse rem.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 920 |
Direi -vus que mi -avẽo, mia senhor, | i logo quando m ' eu de vos quitei: | ouve por vos, fremosa mia senhor, | a morrer; e morrera... mais cuidei | que nunca vus veeria des i, | se morress ' ... e por esto non morri. | Cuidand(o) en quanto vus Deus fez de ben | en parecer e en mui ben falar, | morrera eu; mais polo mui gran ben | que vus quero, mais me fez Deus coidar | que nunca vus veeria des i, | se morress ' ... e por esto non morri.| |
[+] |
1264 |
CSM 32/ 196 |
Te dig ' e ti mando | que destas perfias || te quites; e se non, | d ' oj ' a trinta dias || morte prenderias || e alá yrias || u dem ' os seus ten || na ssa baylia, || ond ' ome non ven. |
[+] |
1264 |
CSM 103/ 393 |
"Busco meu abade, | que agor ' aqui leixey, || e o prior e os frades, | de que mi agora quitey || quando fui a aquela orta; | u seen quen mio dirá? |
[+] |
1264 |
CSM 200/ 641 |
E quando quiser que seja, || que me quite de peleja || daqueste mund ' e que veja || a ela, que sempr ' amei.|| |
[+] |
1264 |
CSM 288/ 101 |
E dest ' un mui gran miragre | vos contarei mui fremoso, || que mostrou Santa Maria | a un bon religioso || que de lle fazer serviço | senpr ' era muit ' aguçoso, || e era de bõa vid ' e | quite de toda sandece.|| |
[+] |
1264 |
CSM 292/ 111 |
Ca o achou tod ' enteiro | e ssa madre, ca Deus || non quis que sse desfezessen, | ca ambos eran ben seus || quites, que nunca mais foron | San Marcos e San Mateus, || outrossi da Santa Virgen, | que do mund ' é estadal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 160 |
Mais entrou -ll ' en voontade | que aquelo non fezesse, || mais que s ' esforçasse muito, | o mais que ele podesse, || e que buscasse carreira | per que a mui ced ' ouvesse, || e desta guisa seria | quite de toda rancura.|| |
[+] |