1240 |
LP 029/ 452 |
Lourenço, pois te quitas de rascar | e desemparas o teu citolon, | rogo -te que nunca digas meu son | e já mais nunca mi farás pesar; | ca, per trobar, queres já guarecer, | e farás -m ' ora desejos perder | do trobador que trobou do Juncal.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 452 |
Ora cuido eu cobrar o dormir | que perdi: sempre, cada que te vi | rascar no cep ' e tanger, non dormi; | mais, poi -lo queres já de ti partir, | pois guarecer [buscas i] per trobar, | Lourenço, nunca irás a logar | u tu non faças as gentes riir.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 453 |
Ca vês, Lourenço, muito mal prendi | de teu rascar e do cep ' e de ti; | mais, pois t ' en quitas, cu[i]do ti perdon. |
[+] |
1240 |
LP 035/ 455 |
Ora quer Lourenço guarir, | pois que se quita de rascar; | e já guarria, a meu cuidar, | se ora ouvesse que vestir | [e parecess ' a todos ben;] | e já nulh ' ome non se ten | por devedor de o ferir.| |
[+] |
1240 |
LP 035/ 455 |
E se se quisesse partir, | como se partiu do rascar, | dun pouco que á de trobar, | poderia mui ben sair | de todo, por se quitar en, | e nono ferian poren | os que o non queren oir.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 646 |
Lopo jograr, és garganton | e sees trist ' ao comer; | pero dous nojos, per razon, | tenh ' eu de ch ' os omen sofrer: | mais vás no citolon rascar, | des i ar filhas -t ' a cantar, | e estes nojos quatro son.| |
[+] |
1264 |
CSM 355/ 269 |
Ela ouve gran despeito | del por esto que dissera, || porende lle buscou morte, | poi -lle tal resposta dera; || e a entrante da vila | ond ' ele natural era, || meteu mui fort ' apelido | e ouve o rostro rascado.|| |
[+] |