1240 |
LP 001/ 87 |
Deu ora el -Rei seus dinheiros | a Belpelho, que mostrasse | en alardo cavaleiros | e por ricomen ficasse; | e pareceo o Sampalo | con sa sela de badana: | qual ricomen tal vassalo, | qual concelho, tal campana! |
[+] |
1240 |
LP 001/ 131 |
E quando o Conde ao castelo chegou de Celorico, | Pachequ ' enton o cuitelo tirou; e disse -lh ' un bispo: | - |
[+] |
1240 |
LP 001/ 131 |
Non vetula bonbatricon scandit confusio ficum ; | non foi Soeiro Bezerra alcaide de Celorico.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 143 |
Direi -vos eu dun ricomen | de com ' aprendi que come: | mandou cozer o vil omen | meio rabo de carneiro, | assi como cavaleiro;| |
[+] |
1240 |
LP 043/ 161 |
Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes na alcaria | e virde -la azeitona, ledo seeredes esse dia: | pisaredes as olivas conos pees ena pia.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 347 |
Eu vos direi d ' el de que logar é: | de mui melhor logar que infançon | nen ca ricome, se mui poucos non.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 350 |
Non troux ' estes cavaleiros aqui | este ricome nunca na guerra, | que ora trage; son doutra terra, | ca já eu [en eles] mentes meti; | nen seus sinaes nonos conhosco, | ca lhis dissera: - |
[+] |
1240 |
LP 005/ 374 |
Nostro Senhor, que á mui gran poder, | é sempre ledo no seu coraçon, | e son mui ledos quantos con El son; | por én faz mal, quant ' é meu conhocer, | o que trist ' é, que sempre cuida mal, | ca un pobre ledo mil tanto val | ca rico triste en que non á prazer. |
[+] |
1240 |
LP 052/ 464 |
Vi eu estar noutro dia | infanções con un ricome | posfaçando de quen mal come; | e dix ' eu, que os ouvia: | "Cada casa, favas lavan! |
[+] |
1240 |
LP 010/ 528 |
Bon casament ' é, pera Don Gramilho, | ena porta de ferr ' ũa tendeira; | e direi -vos com ' e de qual maneira: | pera ricome, que non pod ' aver | filho nen filha, podê -l ' -á fazer | con aquela que faz cada mês filho.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 528 |
E de min vos dig ' , assi ben me venha, | se ricome foss ' e grand ' alg ' ouvesse | [e parentes chegados non tevesse], | a quen leixar meu aver e mia erdade, | eu casaria, dig ' a Deus verdade, | con aquela que cada mês emprenha.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 686 |
[aqu]este verv ' antigu ' é verdadeiro, | ca un ricom ' achei eu mentireiro, | indo de Valedolide pera Toledo; | achei sas mentiras, entrant ' a Olmedo, | e sa repost[a] en seu pousadeiro.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 771 |
Dun tal ricome ouç ' eu dizer | que est[e] mui ricom ' assaz, | de quant ' en gran requeza jaz; | mais esto non poss ' eu creer, | mais creo -mi al, per boa fé: | quen d ' amigos mui [mui] prob ' é | non pode mui rico seer.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 771 |
Ca, pois om ' é de tal conven, | por que todos lhi queren mal, | o Demo lev ' o que lhi val | sa requeza, de mais a quen | non presta a outren nen a si; | de mal conhocer per est ' i | quen tal ome por rico ten.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 771 |
Dun tal ricome vos quero contar | que noutro dia a Segóvia chegou, | de como foi a vida a refeçar, | pois o ricome na vila entrou: | ca o manjar que ante davan i | por dez soldos ou por maravedi, | logu ' esse dia cinc soldos tornou.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 771 |
Ricome foi que nos Deus enviou, | que nos non quis assi desamparar, | que nos a vida assi refeçou, | poi -lo ricome vẽo no logar; | ca nunca eu tan gran miragre vi: | polo açougue refeçar assi, | mentr ' o ricome mandara comprar.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 772 |
E a Deus devemos graças a dar | deste ricome que nos presentou, | de mais en ano que era tan car | com ' este foi que ogano passou; | ca, pois este ricom ' entrou aqui, | nunca maa careza entrou i, | mentr ' o ricome na corte morou. |
[+] |
1240 |
LP 014/ 772 |
En almoeda vi estar | oj ' un ricom ' e diss ' assi: | - |
[+] |
1240 |
LP 014/ 772 |
Quen quer un ricome comprar?| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 772 |
E deste ricome quen quer | vos pod ' a verdade dizer: | pois non aprês nen un mester, | quen querrá i o seu perder? | ca el non faz nen un lavor | de que nulh ' om ' aja sabor, | nen sab ' adubar de comer.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 772 |
Ricom ' , que sabedes fazer?| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 772 |
E o ricome disse: - |
[+] |
1240 |
LP 011/ 853 |
Sei eu un ricome, se Deus mi pardon, | que traj ' alférez e trage pendon; | e, con tod ' est ' , assi mi venha ben, | non pod ' el -Rei saber, per nulha ren, | quando se vai, nen sabe quando ven.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 854 |
Un ricome que oj ' eu sei, | que na guerra non foi aqui, | ven mui sanhudo e diz assi | como vos agora direi: | diz que ten terra qual pediu, | mais, por que a nunca serviu, | á mui gran querela del -Rei.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 914 |
Preguntad ' un ricome, | mui rico, que mal come, | porque o faz.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 917 |
Hun ricomaz, hun ricomaz, | que de maos jantares faz!| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 917 |
Hun ricomaz, hun ricomaz, | que de maos jantares faz!| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 917 |
Hun ricomaz, hun ricomaz, | [que de maos jantares faz! ] |
[+] |
1240 |
LP 021/ 917 |
Ven hun ricome das truytas, | que conpra duas por muytas, | e coz ' end ' a hunha. | Por quanto xi quer, apenas | conpra én duas pequenas, | e coz ' end ' a hũa.| |
[+] |
1264 |
CSM 35/ 203 |
Dun mercador que avia | per nome Colistanus, || que os levass ' a Bretanna, | a que pobrou rei Brutus; || e entrou y tanta gente | que non cabian y chus, || de mui ricos mercadores | que levavan grand ' aver.|| |
[+] |
1264 |
CSM 45/ 230 |
E desta guisa avẽo | pouc ' á a un cavaleiro || fidalg ' e rico sobejo, | mas era brav ' e terreiro, || sobervios ' e mal creente, | que sol por Deus un dĩeiro || non dava, nen polos Santos, | esto sabed ' en verdade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 291 |
"Sennor santa piadosa, || est ' om ' en se[n]tença jaz mui perigosa; || mays tu que es mui misericordiosa, || solta -ll ' este laço en que jaz liado. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
[E] estando desta guisa, | deu a ela fever forte, || e outrosi ao rico, | per que chegaron a morte; || mais a vella aa Virgen | avia por seu conorte, || e o rico ao demo, | que lle deu morte coitada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
Mais o capelan correndo, | quando soube com ' estava || o rico, vẽo aginna, | porque del aver coidava || gran peça de seus dinneiros, | ca el por al non catava, || e diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 320 |
"Vay -te logo, | ca ben vees com ' eu fico || aqui con est ' ome bõo | que é onrrad ' e mui rico, || que non leixarei agora | pola vella que no bico || ten a mort ' a mais dun ano, | e pero non e finada".|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Por que tanto que morreres | vaas logo a Parayso || e non ajas outr ' enpeço, | mais sempre goyo e rriso, || que perdeu per sa folia | aquel rico de mal siso, || por que sa alma agora | será do demo levada. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
E ao crerig ' ar disse: | "Ide -vos, ca ben fezestes, || e muito sõo pagada | de quan ben aqui vẽestes; || e, par Deus, mellor consello | ca o capelan tevestes, || que ficou con aquel rico | por levar del gran soldada. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Enton o clerigo foi -se | a cas do rico maldito, || u o capelan estava | ant ' el en gẽollo fito; || e ar viu a casa chẽa, | per com ' eu achei escrito, || de diabos que vẽeran | por aquel ' alma julgada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
E enquant ' a Virgen disse, | sempr ' o crerig ' os gẽollos || teve ficados en terra, | chorando muito dos ollos; || e tornou -ss ' a cas do rico, | e ouv ' y outros antollos, || ca viu de grandes diabos | a casa toda çercada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 378 |
Demais un rico pano y deu || na eigreja e fezo -sse seu || ome da Virgen, com ' aprix eu; || e est ' avia nome Mateu, || e ben leu || pode -l -an en cas del Rei connocer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 128/ 464 |
O vilão crev ' a vella | e fez todo seu mandado; || e pois ouve na colmẽa | de Deus o corp ' ensserrado, || cuidou poren seer rico.| |
[+] |
1264 |
CSM 135/ 485 |
Mas o padr ' enton fillou || ssa filla e a casou || con outr ' ome que achou || rico e muit ' avondado, || a que a moça contou || seu feito como passou; || e pois llo ouv ' ascuitado, || Aquel podedes jurar ... || Diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 197/ 634 |
En un logar que Os Conbre[s] chamad ' é, que preto jaz || de Xerez de Badallouço, | ouv ' y un ome de paz || mui rico, que seus gãados | avia e pan assaz, || e est ' un seu fill ' avia | que amava mui mais d ' al.|| |
[+] |
1264 |
CSM 212/ 666 |
Aquela dona avia | de seu un rico sartal, || e quand ' as pobres casavan, | enprestava -llo sen al; || e seu marido porende | un dia trouxe -a mal, || e que o non emprestasse | foi -llo muito defender.|| |
[+] |
1264 |
CSM 214/ 673 |
O rico, quand ' oyu esto, | volveu na mão os dados || e lançou senas al terce, | que son de pontos contados || dez e oito; e mas pontos | non poden seer achados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 215/ 676 |
E eles toste vẽeron | pera Segovia agỹa, || u el Rey era, e deron -ll ' | a omagen da Reỹa, || Virgen Santa groriosa; | e en panos que tĩia || ricos fez que a omagen | foss ' log ' envorullada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 677 |
Ela dun bon cavaleiro | muy rico era moller, || que perdera quant ' avia | e era -lle mester || de o cobrar, e queria | cobra -lo ja como quer; || e polo cobrar vassalo | se foi do demo tornar, || O que en Santa Maria | de coraçon confiar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 216/ 677 |
"Pois meu sodes, | mui grand ' algo vos darei; || e vossa moller tragede | a un mont ' , e falarey || con ela e poren rico | sen mesura vos farey. |
[+] |
1264 |
CSM 218/ 682 |
En terra d ' Alemanna | un mercador onrrado || ouve, rico sobejo | e muit ' enparentado; || mas dũ ' anfermedade | foi atan mal parado, || per que ficou tolleito | d ' anbos e dous los lados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 222/ 691 |
En Portugal, a par dũa | vila, mui rica cidade || que é chamada Lixbõa, | com ' eu achei en verdade, || ay un [rico] mõesteyro | de donas, e castidade || mantẽen, que pois nos ceos | ajan por senpre guarida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 721 |
Hũa vez dos ricos -homes que, segundo que eu sei, || se juraron contra ele | todos que non fosse Rey, || seend ' os mais seus parentes, | que divid ' é natural.|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 723 |
Ca os mais dos ricos -omes | se juraron, per com ' eu || sei, por deitaren do reyno | e que ficasse por seu, || que xo entre ssi partissen; | mas de fazer lles foi greu, || ca Deus lo alçou na cima | e eles baixou no val.|| |
[+] |
1264 |
CSM 251/ 9 |
Un burges y avia | mui rico e que ben || casad ' era, mas fillos | non podia per ren || aver, ca lle morrian; | e prometeu poren || hũa que lle nacera | de en orden -na meter.|| |
[+] |
1264 |
CSM 265/ 45 |
A Perssia; e un mouro rico deu || por el seu aver, e ficou servo seu.|| |
[+] |
1264 |
CSM 267/ 51 |
A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Entre Doir ' e Mynn ' en Portugal morava || un mercador [rico] muito que amava || Santa Maria e por ela fiava, || e ena servir sempr ' era seu cuidado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 273/ 65 |
E os panos con que era | ende o altar coberto || eran ricos e mui nobres, | esto sabemos por certo; || e per cima da igreja | era o teito coberto; || e ostias y menguavan | e vynno branqu ' e vermello.|| |
[+] |
1264 |
CSM 274/ 67 |
Poi -lo pecador punnar | en servir Santa Maria ... || Que ademais era bela | e de mui rico lavor, || senon que era mui curta | come d ' algũa pastor || pequena. |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 85 |
"||E deu -ll ' enton por herdade | muy mais ca ouveran seus || avoos, e ficou rico | com ' ome do seu logar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 292/ 111 |
Esto [foi] quando o corpo | de ssa madre fez vĩir || de Burgos pera Sevilla, | que jaz cabo d ' Alquivir, || e en ricos mõimentos | os fez ambos sepelir, || obrados mui ricamente | cada ũu a seu sinal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 292/ 112 |
O logar u a omagen | del Rei Don Fernando sé || tan rico e tan fremoso | e atan aposto é, || que tod ' ome que o veja | ben dirá, por bõa ffe, || que o ten por mui mais nobre | ca sse fosse de cristal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 295/ 118 |
De mui ricos panos d ' ouro | e de mui nobre lavor, || e põya -lles nas testas | pera parecer mellor || corõas con muitas pedras | ricas, que grand ' esprandor || davan senpr ' aa omagen | e faziana luzir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 295/ 118 |
E outrossi nas sas festas | ar fazia -lle mudar || senpr ' outros panos mais ricos | pola festa mais onrrar, || e ben assi as fazia | põer sobelo altar; || demais trobava per ela, | segund ' oý departir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 193 |
E conssellou -lles que fossen | mouras e crischãidade || leixassen, e fossen fora | daquela catividade, || e lles faria grand ' algo | e dar -lles -ya herdade, || e que con mouros mui ricos | a ambas casa -las faria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 335/ 216 |
E de tal razon com ' esta | mostraron gran maravilla || Jesu Cristo e a Virgen, | que é sa Madr ' e sa Filla, || eno tempo dos gentiis | a ũu ome en Cezilla, || que rico e avondado | era d ' aver e d ' erdade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 233 |
Aly foi un cavaleiro | grand ' e apost ' e fremoso || e enparentado muito | e rico e poderoso; || mais casou con hũa dona, | e foi dela tan ceoso || como sse fezesse torto, | en que outras muitas jazen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
Ond ' avẽo ena noite | de Navidad ' , en que faz || Santa Ygreja gran festa, | que as monjas por solaz || fezeron mui rico leito, | e como moller que jaz || deitaron y a omagen | e fezerõ -na jazer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 363/ 286 |
El Con Symon era conde rrico e poderoso || e disse a un seu ome, que non foi priguiçoso: || "Vay -me logo prender aquel trobador astroso, || e busca fortes prijões en que o metamos. |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 300 |
Un alcayd ' era na vila, | de mal talan e sannudo, soberv ' e cobiiçoso, || que per el nyun dereyto | nunca ben era juygado; | demais era orgulloso || e cobiiçava muito | por achar en que travasse || a quem quer, ou pobr ' ou rico, | per que algo del levasse.|| |
[+] |
1264 |
CSM 373-374/ 311 |
E tan toste que a viron | non ouv ' y quen non dis[s]es[s]e || que aquel pano tan rico | Santa Maria ouvesse; || e logo offerer -llo foron | e deron queno posesse || ant ' o altar, e tamanno | foi com ' ele per medida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 379/ 322 |
E el Rey de veer esto | avia gran soidade; || poren quanto lle pediam | lles dava de voontade, || en tal que pobrar vẽessen | y mui ricos mercadores.|| |
[+] |
1264 |
CSM 383/ 331 |
Na çibdade de Segonça | que é moi rico bispado; || e cabo da grand ' ygreja | á un logar apartado || que chaman Santa Maria | a Vella, a que de grado || ya essa moller bõa, | e en est ' era sa cura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 416-417/ 394 |
Quem viu nunca tam preçada | cousa nen tam rico don || como deu Santa Maria | no templ ' a San Symeon || quando lle deu Jhesu -Christo, | seu Fill ' , en offeriçon, || que fillou el nos seus braços | ledo sobelo altar?|| |
[+] |
1300 |
LP 008/ 249 |
Vai -se daqui un ricome.| |
[+] |
1300 |
LP 008/ 249 |
Pois que m ' eu fiqu ' en Lisboa, | já que se vai o ricome, | varon, vaa -s ' en ora boa.| |
[+] |
1301 |
LP 013/ 107 |
Un ricome, a que un trobador | trobou ogan ' aqui en cas del -Rei, | asseentando -m ' eu, trás min catei, | vi -o seer en un logar peior.| |
[+] |
1355 |
CGC 24/ 209 |
Desi han tomado agora un refran: | viçiosos e ricos, ¿por que buscaran | bolliçios nin guerras? |
[+] |