1220 |
LP 031/ 328 |
¿Por quê vus ei eu, mia senhor, | a dizer nada do meu mal, | pois d ' esto sõo sabedor, | segurament ' , u non jaz al, | que non [m ' ]avedes a creer, | macar me vejades morrer?| |
[+] |
1220 |
LP 004/ 511 |
Con vossa coita, mia senhor, | ja de tod ' al cuita perdi; | ca todo mi aven assi, | d ' esto seede sabedor; | que non pod ' ome coit(a) aver | que non aja log ' a perder | des que lh ' outra chega mayor.| |
[+] |
1220 |
LP 012/ 516 |
E por esto soffr ' a mayor | coita do mundo e mayor mal, | porque non sõo sabedor | d ' aquesto que ouço dizer.| |
[+] |
1220 |
LP 014/ 517 |
Ca non sõo eu sabedor | de per mia morte nen per al | perder cuita, se me non val | a mui fremosa mia senhor. | E Deus, se me quiser ' valer | por min, poi -la ten en poder, | fará lh ' aver coita d ' amor. |
[+] |
1220 |
LP 025/ 523 |
Porque da dona son eu sabedor, | meus amigos ¡assi veja prazer! | que a donzela en seu parecer | semelha muit ' , e por end ' ei sabor | de a servir, pero que é meu mal.| |
[+] |
1220 |
LP 009/ 845 |
Os beesteiros d ' aquesta fronteira | pero que cuidam que tiran mui bem, | quero -lhis eu consselhar huna rem: | que non tiren con Maria Balteira, | ca todos quantos ali tirar[o]n, | todos sse d ' ela com mal partiron: | assi é sabedor e [é] arteira.| |
[+] |
1220 |
LP 015/ 848 |
Mais eu me matei, que fui começar | con dona atá velha, sabedor; | pero conorto m ' eĩ, gram sabor, | de que a veerei cedo pobr ' andar, | ca o que guaanhou en cas del -rei, | andand ' e pedind ' e o que lh ' eu dei, | todo lh ' o faz o clerigo peitar.| |
[+] |
1220 |
LP 011/ 942 |
E seed ' ora mui ben sabedor | que vos mi -avedes metud ' en atal | coita por vos que, macar vus gran mal | seja de mi, fremosa mia senhor, | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| |
[+] |
1220 |
LP 021/ 948 |
E ja m ' end ' eu ben sõo sabedor, | macar mi -o vos non queirades dizer: | morrer cativo, desamparado!| |
[+] |
1220 |
LP 023/ 949 |
E seed(e) ora sabedor | do que vus eu quero dizer: | ca me seria mui melhor | de sempre de vos mal prender | (se sabor ouvessedes i) | ca de prender ja sempr(e) assi | de vos ben, se vus foss ' én mal.| |
[+] |
1220 |
LP 027/ 952 |
E pero sõo sabedor, | mia senhor, que fèz[i] mal -sen | porque vus ora falei én.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 73 |
Abadessa, oí dizer | que érades mui sabedor | de todo ben; e, por amor | de Deus, querede -vos doer | de min, que ogano casei, | que ben vos juro que non sei | mais que un asno de foder.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 73 |
Ca me fazen en sabedor | de vós que avedes bon sen | de foder e de todo ben; | ensinade -me mais, senhor, | como foda, ca o non sei, | nen padre nen madre non ei | que m ' ensin ' , e fiqu ' i pastor.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 75 |
Vós trist ' andades [e] eu sen sabor | ando, porque non sõo sabedor | se vo -lo faz fazer coita d ' amor | ou que [est] est ' ou por que o fazedes. | - |
[+] |
1240 |
LP 015/ 79 |
E outras artes sab ' el mui melhor | que estas todas de que vos falei: | diz das aves [en] como vos direi: | que xas fezo todas Nostro Senhor; | e dos [e]stormentos diz tal razon: | que mui ben pod ' en eles fazer son | todo ome que en seja sabedor. |
[+] |
1240 |
LP 013/ 136 |
Joan Soárez, pero vós teedes | que trobades en esta terra ben, | quero -vos en conselhar ũa ren: | aqui fazed ' esso que [b]en sabedes, | ca aqui tẽe vós por sabedor | de trobar; mais nós trobamos melhor | [e] ben entendemos com ' o fazedes.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 138 |
Seede muy ben sabedor: | des que vos eu primeiro vi, | sempre muy gran coita sofri, | c ' assi quis nostro Senhor: | que nunca vos ousey dizer | o que vos [queria dizer]. |
[+] |
1240 |
LP 013/ 145 |
O adaíl é mui [gran] sabedor, | que o guiou per aquela carreira: | por que [o] fez desguiar da fronteira | e en tal guerra leixar seu senhor; | e direi -vos al que lhi fez leixar: | ben que podera fazer por ficar, | e feze -o poer aalen a Talaveira.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 147 |
Amigo de Souto Maior, | daquesto soon sabedor: | quen leva o baio, non leixa a sela.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 175 |
Amigo fals ' e muit ' encoberto! | ora vej ' eu o gram maldeserto | com que mi vós á gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja bem por certo | a que vós [a] tal pedra lançastes. | Ai fals ' amigu ' ! eu nom me temia | do gram mal e da sabedoria | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu que o bem sabia, | a que vós [a] tal pedra [lançastes].| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 180 |
Vós trouxestes o preit ' assi | come quem nom é sabedor | de bem nem de prez nem d ' amor; | e porem creede por mi | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder.| |
[+] |
1240 |
LP 027/ 188 |
De mi fazerdes vós, senhor, | bem ou mal, tod ' est ' em vós é, | e sofrer m ' é, per bõa fe, | o mal; ca o bem, sabedor | sõo, que o nom ei d ' aver; | mais que gram coit ' a de sofrer | quem é coitado pecador!| |
[+] |
1240 |
LP 060/ 205 |
Oimais quer ' eu ja leixá -lo trobar | e quero -me desemparar d ' amor, | e quer ' ir algunha terra buscar | u nunca possa seer sabedor | ela de mi nem eu de mha senhor, | pois que lh ' e d ' eu viver aqui pesar.| |
[+] |
1240 |
LP 063/ 206 |
E creede que averei prazer | de me matardes, pois eu certo sei | que esso pouco que ei de viver, | que nenhum prazer nunca veerei; | e porque sõo d ' esto sabedor, | se mi quizerdes dar morte, senhor, | por gram mercee vo -lo [eu] terrei. |
[+] |
1240 |
LP 075/ 211 |
E pois do mal que eu levei | muit ' a, vós sodes sabedor, | teede ja por bem, senhor, | por Deus, pois tanto mal passei, | de vos querer de mi doer | ou de me leixardes morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 079/ 213 |
Pois que vos Deus fez, mha senhor, | fazer do bem sempr ' o melhor, | e vós em fez tam sabedor, | unha verdade vos direi, | se mi valha nostro senhor: | erades bõa pera rei.| |
[+] |
1240 |
LP 084/ 216 |
E com mha mort ' ei eu prazer | porque sei que vos farei tal | mingua qual fez omen leal | o mais que podia seer, | a quem ama, pois morto fôr; | e fostes -vos mui sabedor | d ' eu por vós a tal mort ' aver.| |
[+] |
1240 |
LP 086/ 217 |
Pero que trobam e sabem loar | sas senhores o mais e o melhor | que eles pódem, sõo sabedor | que os que trobam quand ' a frol sazom | a, e nom ante, se Deus mi perdom, | nom am tal coita qual eu ei sem par.| |
[+] |
1240 |
LP 092/ 220 |
E porem seria, senhor, | gram bem de vos amercear | de mim que ei coita sem par, | de qual vós sodes sabedor | que passou e passa per mi | e tod ' este mal sofri | por vós e polo voss ' amor. |
[+] |
1240 |
LP 099/ 223 |
Ca mha senhor quizo Deus fazer tal, | quando a fez, que a fez sabedor | de todo bem e de mui gram valor, | e com tod ' est[o] é mui comunal | ali u deve; er deu -lhi bom sem, | e desi nom lhi fez pouco de bem | quando nom quis que lh ' outra foss ' igual.| |
[+] |
1240 |
LP 108/ 227 |
Tanto me coita e trax mal amor | que me mata, seed ' em sabedor; | e tod ' aquesto é des que, senhor, | vos vi, desi | nunca coita perdi.| |
[+] |
1240 |
LP 116/ 231 |
Ca se vos fosse ou prez ou loor | de me matardes seria razom, | e nom diria eu porende nom; | mais d ' atanto seede sabedor | que nenhum prez nem loor nom vos é; | ant ' errades muito, per bõa fe, | de me matardes, fremosa senhor.| |
[+] |
1240 |
LP 127/ 236 |
Tant ' é Melion pecador, | e tant ' é fazedor de mal, | e tant ' é ome infernal | que eu sõo bem sabedor, | quanto o mais posso seer, | que nunca poderá veer | a face de nostro senhor.| |
[+] |
1240 |
LP 137/ 241 |
Vós mi defendestes, senhor, | que nunca vos dissesse rem | de quanto mal mi por vós vem; | mais fazede -me sabedor, | por Deus, senhor, a quem direi | quam muito mal [eu ja] levei | por vós, se nom a vós, senhor.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 338 |
Senhor, o mal que mh -a mi faz Amor | e a gram coyta que mi faz sofrer, | a vó -lo devo muyt ' agradecer | e a Deus que mi vus deu por senhor: | ca ben o faço d ' esto sabedor, | que por al non mh -o podia fazer | se non por vós, que avedes sabor | do mui gram mal que mh -a mi faz aver; | e pois vus praz e lhi dades poder | de mi fazer, fremosa mha senhor, | o que quiser, enquant ' eu vyvo for | e vus de mi non quiserdes doer | e da gram coyta de que sofredor | fui e do mal -muyt ' á -, sen meu prazer, | a vós dev ' én mui bon grad ' apõer: | ca non mi dê Deus de vós ben, senhor, | que me pod ' emparar de seu pavor | se oj ' eu sey al por que o temer.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 339 |
E mal dia naci, senhor, | pois que m ' eu d ' u vós sodes vou, | ca mui ben sõo sabedor | que morrerey, hu non jaz al: | pois que m ' eu d ' u vós sodes vou, | senhor que eu vi por meu mal.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 340 |
Dizen -mh -ora que nulha ren non sey | d ' ome coytado de coyta d ' amor, | e d ' esta coyta sõo sabedor | por aquesto, que vos ora direy: | pela mha coita entend ' eu mui ben | quen á coyta d ' amor e que lh ' aven.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 375 |
A mia senhor, que eu sei muit ' amar, | punhei sempre d ' o seu amor gaar | e nono ouvi, mais, a meu cuidar, | non fui eu i de sén nen sabedor, | por quanto lh ' eu fui amor demandar, | ca nunca vi molher máis sen amor.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 381 |
Diz, amiga, o que mi gran ben quer | que nunca máis mi ren demandará | sol que lh ' ouça quanto dizer quiser, | e mentre viver que me servirá; | e vedes ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 381 |
Mui ben cuid ' eu que con mentira ven, | pero jura que mi non quer mentir; | mais diz que fale conmigu ' , e por én, | mentre viver, non mi quer al pedir; | e vedes [ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor].| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 381 |
Gran pavor ei, non me queira enganar, | pero diz el que non quer al de mí | senon falar mig ' , e máis demandar | mentre viver non [mi] quer, des ali; | e vedes [ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor].| |
[+] |
1240 |
LP 024/ 383 |
Travan en min e en meu conhocer, | e dizen que non vejo ben, senhor, | e verdad ' é, seed ' én sabedor, | du eu alhur sen vós ei de viver; | mais, mia senhor, [direi -vos ũa ren: | pois eu vos vejo, muito vejo ben].| |
[+] |
1240 |
LP 050/ 395 |
E o que diz que é mui sabedor | d ' agoir ' e d ' aves, quand ' a[l]gur quer ir, | quer corvo seestro sempr ' ao partir, | e poren digu ' eu a Nostro Senhor | que El[e] me dé, cada u chegar, | capon cevado pera meu jantar, | e dé o corvo ao agoirador.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 412 |
Ca vós quisestes aver aquel ben | de min, que vus non podia fazer | sen meu gram dan ' , e perdestes poren | quanto vus ant ' eu fazia d ' amor; | e assy faz quen non é sabedor | de saber ben, poys lh ' o Deus dá, sofrer.| |
[+] |
1240 |
LP 027/ 424 |
E por Deus, fazede -me sabedor | se m ' ey de vós [a] queixar, se d ' Amor. |
[+] |
1240 |
LP 013/ 444 |
Cuydou -s ' amor que logo me faria | per sa coyta o sen que ey perder; | e pero nunca o podo fazer, | mays aprendeu outra sabedoria: | quer -me matar muy cedo por alguen, | e aquesto pód ' el fazer muy ben, | ca mha senhor esto quer toda via.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 446 |
Ante, lh ' eu díxi que mal sen faria | que se non queria d ' el aguardar | [e] sigo na casa o ia jeitar; | e díxi -lh ' eu quanto lh ' end ' averria, | ca vos direi do peon como fez: | abriu a porta e fodeu ũa vez, | [e] nunca soube d ' el sabedoria.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 446 |
Mal se guardou e perdeu quant ' avia, | ca se non soub ' a cativa guardar: | leixô -o sigo na casa albergar, | e o peon fez [como] que dormia, | e levantou -s ' o peon traedor | e, como x ' era de mal sabedor, | fodeu -a tost ' e foi logo sa via. | E o peon viron en Santarén; | e non se avanta nen dá por en ren, | mais lev ' o Demo quant[o] en tragia! |
[+] |
1240 |
LP 028/ 451 |
Deus me cofonda, se oj ' eu i sei | d ' estes mesteres qual fazes melhor. | -Joan Garcia, soo sabedor | de meus mesteres sempr ' adeantar, | e vós andades por mi os desloar; | pero, non sodes tan desloador | que, con verdade, possades dizer | que meus mesteres non sei ben fazer; | mais vós non sodes i conhocedor. | - |
[+] |
1240 |
LP 005/ 467 |
D ' esto sõo já sabedor | e ar praz -mh de o saber: | des quando eu morte prender, | que lhi sofrerá des aly | tantas coytas com ' eu sofri | eu creo que lhi falrrá quen, | pero m ' ela tev ' en desden | Des que a vi, e, sse pavor | eu non ouvesse de viver | (ai Deus non [o] leixe seer), | diria quanto mal prendi | d ' ela por ben que a servi | e de como errou o sen | contra mi, mays non mi conven. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 491 |
Lourenço, serias mui sabedor, | se me vencesses de trobar nen d ' al, | ca ben sei eu quen troba ben ou mal, | que non sabe mais nen un trobador; | e por aquesto te desenganei; | e vês, Lourenço, onde cho direi: | quita -te sempre do que teu non for. | - |
[+] |
1240 |
LP 011/ 492 |
Muitos veg ' eu que se fazen de mi | sabedores que o non son, de pran, | ne ' -no foron nunca, ne ' -no seran; | e pois que eu d ' eles estou assi, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 492 |
Ca sempre m ' eu de tal guisa guardei | que non soubessen meu mal nen meu ben, | e fazen -s ' ora sabedores én; | mais, pero cuidan saber quant ' eu sei, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 530 |
Mais u menti, quero -mi -o eu dizer: | u non dixi o meo do parecer | que lhi mui bõo deu Nostro Senhor, | Ca, de pran, a fez parecer melhor | de quantas outras eno mundo son, | e mui mais mansa, e mais con razon | falar e riir, e tod ' al fazer; | e fezo -lhe tan muito ben saber | que en todo ben é mui sabedor.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 530 |
Deus que mi -oj ' aguisou de vus veer | e que é da mia coita sabedor, | el sab ' oge que con mui gran pavor | vus digu ' eu est ' , e ja ei de dizer: | "Moir ' eu, e moiro por alguen!| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 548 |
Ca eu nunca con nulh ' ome falei, | tanto me non valha Nostro Senhor, | dés que naci, nen ar foi sabedor | de tal fala, nen a fiz, nen a sei, | e pesa -mi que m ' enviou dizer | que lhi faça o que non sei fazer. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 553 |
Estes que ora dizen, mia senhor, | que saben ca vus quer ' eu mui gran ben, | pois én nunca per mi souberon ren, | querri ' agora seer sabedor | ¿per quen o poderon eles saber, | pois mi -o vos nunca quisestes creer?| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 580 |
Juião, outros mais sabedores | quiseron já esto saber de min, | e en todo trobar mais trobadores | que tu non és; mais direi -t ' o que vi: | vi boas donas tecer e lavrar | cordas e cintas, e vi -lhes criar, | per bõa fé, mui fremosas pastores. | - |
[+] |
1240 |
LP 013/ 603 |
Quero que julguedes, Pero Garcia, | d ' antre min e todolos trobadores | que de meu trobar ssom desdezidores, | poys que eu ey muy gran sabedoria | de trobar, e [d]e o mui bem fazer.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 621 |
Gradesco -vus que mi destes senhor | fermosa e de todo ben sabedor; | mays, poys mh a destes, pese -vus, Amor, | do que mh aven: | hu mesura [nen mercee non fal | nen outro ben, | mesur ' a mi nen mercee non val | nen outra ren].| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 647 |
E quen sse fez de min consselhador | que eu viss ' o vosso bon parecer, | a quant ' eu posso de vos entender, | de mha morte ouve e de meu mal sabor; | e, mal pecado, non moir ' eu poren, | nen moyro, porque seria meu ben, | nen moyro, porque que[r]ria morrer | e porque mi seria mui melhor | morte ca mays esta coyta sofrer, | poys non mh -á prol de vola eu dizer, | nen vus faz outrem por min sabedor, | nen mi val ren de queixar -m ' end ' assy, | nen me val coita que por vos sofri, | nen mi val Deus nen me poss ' eu valer.| |
[+] |
1240 |
LP 019/ 649 |
Non será tan preguntador | null ' ome, que sabha de min | ren per que seja sabedor | [d]o ben que vus quis, pois vus vi.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 651 |
E saberia d ' algun ben mandado | de que oj ' eu non sõo sabedor, | mays sei que est ' é desej ' e cuydado.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 652 |
Mays nona viu e vay -m ' agora dar | tal conselho en que perde seu sen, | ca, se a vir ou lh ' a mostrar alguen, | ben me faç ' en d ' atanto sabedor | que me terrá mha morte por melhor | ca me partir do seu ben desejar.| |
[+] |
1240 |
LP 038/ 658 |
Porque vus vejo falar mui melhor | de quantas donas sei e parecer, | e cuid ' en como sodes sabedor | de quanto ben dona dev ' a ssaber.| |
[+] |
1240 |
LP 043/ 660 |
Ca de tal coyta sabedor | sõo por quanto mal sofri | amand ' e nunca m ' en parti, | e cada vez mi foy peor; | e por esto, per que passei, | de me doer gram dereit ' ey | de quen assy for amador. |
[+] |
1240 |
LP 016/ 719 |
Moiro mui ben, se end ' é sabedor | Ela, pero sey que lle plazerá | de mia morte, ca non quis, nen querrá, | nen quer que eu seia seu servidor. |
[+] |
1240 |
LP 008/ 737 |
E ben vus faç ' , amigo, sabedor | que andaredes, por esta razon, | per portas alhenas mui gram sazon, | por que fostes querer ben tal senhor | per que sodes tornad ' en pan pedir | e as guardas non se queren partir | de vós, e guardan -na, por én, melhor. |
[+] |
1240 |
LP 022/ 744 |
O meu amigo non é trobador, | pero tan grand ' é o ben que m ' el quer | que filhará outr ' a entendedor | e trobará poys que lh ' o eu disser, | mays, amiga, per quen o saberá | que lh ' o eu mando, ou quen lh ' o dirá?" | "Eu, amiga, o farey sabedor | que, tanto que el hun cantar fezer | por outra dona e poys por seu for, | que falará vosco quando quiser, | mays á mester de lh ' o fazer el ben | creent ' e vós non o ceardes én". | "Amiga, per ceos e quant ' eu ey | de mal, mays nunca o já cearey". | "Mester vus é, ca vo -lo entenderán | se o ceardes, [e] guardar -vus -am". |
[+] |
1240 |
LP 043/ 787 |
E será en mais sabedor, | por estas artes aprender; | de mais, quanto quiser saber | sabê -lo pode mui melhor; | e, pois tod ' esto ben souber, | guarrá assi como poder; | de mais, guarrá per seu lavor. |
[+] |
1240 |
LP 048/ 789 |
E no mundo non sei eu trobador | de que s ' ome mais devess ' a temer | de x ' el mui maas três cobras fazer, | ou quatro, a quen lhi maa barva for; | ca, des que vo -lh ' el cae na razon, | maas três cobras, ou quatr ' e o son, | de as fazer muit ' é el sabedor. | E por esto non sei no mundo tal | ome que a el devess ' a dizer | de non, por lhi dar mui ben seu aver, | c ' a Sueir ' Eanes nunca lhi fal | razon de quen el despagado vai, | en que lhi troba tan mal e tan lai, | per que o outro sempre lhi quer mal. |
[+] |
1240 |
LP 004/ 795 |
E, por que é Deus o mays sabedor | do mundo, fez -me vos tal ben querer | qual vos eu quer ' e fez a vós nacer | mays fremosa e fez -vos [a] melhor | dona do mund[o] e de melhor sen: | vedes, senhor, se al disser alguen, | con verdade non vos pod ' al dizer.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 813 |
Ca nunca eu no mundo pud ' achar, | desquando me vus Deus fez veer, | dona que me fezess ' escaeçer | vos, a que Deus no mundo non fez par, | ca vus fez de todo ben sabedor, | e se non, Deus non me dé voss ' amor, | nen vosso ben que me faz desejar!| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 816 |
E des que a vi o primeyro dia, | non me guardey, nen fui ende sabedor, | nen me quis Deus guardar, nen mha folia, | n[e]n est[e] meu coraçon traedor | que mh a depoys conselhou a veer.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 825 |
E mia sennor al vus quero dizer | de que sejades ende sabedor: | non provarei eu, mentr ' eu vivo for, | de lle fogir, ca non ei en poder.| |
[+] |
1240 |
LP 031/ 827 |
E por atal coido sempr ' a viver | en grave coita, mentr ' eu vivo for, | ca me fez ela mui gran coit ' aver | de que ja mais non será sabedor | nunca per min, ca eu non lla direi, | mal pecado! nen amigo non ei | que lla nunca por min queira dizer. | Ca me non posso oj ' amigo saber | -nen mi o quis nunca dar Nostro Sennor - | tal que por min fezess ' entender | com ' oge moiro polo seu amor, | e pois que eu tal amigo non ei, | morrer poss ' eu, mais nunca llo direi, | pero me vejo por ela morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 835 |
E non á ja de sa morte pavor, | se non sa morte mays la temeria, | mays sabe ben, per sa sabedoria, | que vyverá desquando morto for, | e faz en seu cantar morte prender, | des y ar vyv ' e vedes que poder | que lhi Deus deu! |
[+] |
1240 |
LP 047/ 836 |
Se eu a Deus algun mal mereçi, | gran vingan[ç]a soub ' el de min prender, | ca me fez mui bõa dona veer | e mui fremos ' , e ar fez me des i | que lle quis sempre doutra re[n] mellor | e pois mi aquesto fez Nostro Sennor, | ar fez ela morrer e leixou mi | Viver no mundo; e mal dia naçi | por eu assi eno mundo viver, | u Deus sobre min á tan gran poder | que m ' eno mundo faz viver assi, | sen ela; ca ben sõo sabedor | d ' aver gran coita mentre vivo for, | pois non vir ela que por meu mal vi!| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 897 |
Ao dem ' acomend ' eu amor; | e bẽeiga Deus a senhor | de que non será sabedor | nulh ' om ' , enquant ' eu vivo for ' . |
[+] |
1240 |
LP 017/ 901 |
E ben vos faço sabedor | que, pois que m ' eu de vos parti, | non cuidara tant ' a viver | como vevi sen vus veer. | Que muito que eu desejei | de vus veer e vus falar!| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 907 |
Disseron -vos, fremosa mha senhor, | que me non mat ' a mi o voss ' amor, | e non o negu ' eu, poys eu sabedor | faço quen quer que o queyra saber: | ca me non mat ' a min o voss ' amor, | mays mata -me que o non poss ' aver.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 911 |
E des quand ' ela fosse sabedor | do mui gram ben que lh ' eu quis, poi -la vi, | pero me mal ar quisesse, des y | terria -m ' eu que estava melhor: | ca me non quis nunca, nen quer creer, | [per nulha ren, que lhi sey ben querer]. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 927 |
Ca, de pran, est ' é oge mais de ben | que ei, pero que sõo sabedor | que assi morrerei por mia senhor, | veend ' as outras, perdendo meu sen, | por veer ela, que Deus quis fazer | senhor das outras en ben parecer, | e en falar, e en tod ' outro ben. | E por aquesta coid ' eu a morrer | a que Deus fez, por meu mal, tanto ben. |
[+] |
1240 |
LP 021/ 929 |
Non vos é el daquest ' enartado, | ante tenh ' eu que é ben sabedor | de posfaçar d ' amigu ' e de senhor | e non guardar nen un ome nado | en posfaçar; e tenho -lhi por sen | de non dizer de nen un ome ben, | ca dest ' é el de todos ben guardado.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 957 |
Esta tenh ' eu por la mayor | coita do mund(o), a meu coidar, | e non pud ' i aver mayor; | e no ' -no quer ' eu én coidar | esto per nulha ren meter, | mais por verdade o dizer, | como quen end ' é sabedor, | Ca me fez Deus coitas saber, | porque mi -as fez todas soffrer, | e tenh ' end ' esta por mayor. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 957 |
-Pero Martiiz, ora, por caridade, | vós, que vos teedes por sabedor, | dizede -mi quen é comendador | eno Espital ora da escassidade, | ou na fraqueza, ou quen no forniz, | ou quen en quanto mal se faz e diz.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 960 |
Don Vaasco, dizer -vos quer ' eu al | daqueste preito, que eu aprendi: | oí dizer que trajeitou assi | ja ũa vez un rei en Portugal: | ouve un dia de trajeitar sabor | e, por se meter por mais sabedor, | fez [Foan] cavaleiro do Espital. |
[+] |
1240 |
LP 016/ 962 |
Por vosso prez e por Deus, mia senhor, | e por mesura e por quanto ben | vus el foi dar, rogo -vus eu por én, | que, se vus og ' eu faço pesar i | en vus amar, mia senhor, mais ca mi, | que me non façades én sabedor. | E se me vos quiserdes consentir | que vus am ' eu, direi -vus ũa ren: | i me faredes aquel mayor ben | d ' aqueste mund ' e que mais desejei | des que vus vi; e mais vus én direi: | sol por atanto vus quer ' eu servir! |
[+] |
1240 |
LP 017/ 963 |
Se vus eu ousasse, sennor, | no mal que por vós ei, falar, | des que vus vi, a meu coidar | pois fossedes én sabedor, | doer -vus -yades de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 973 |
E pois eu ja toda -las coitas sei, | d ' ũa cousa sõo ben sabedor: | que nunca Deus gran coita quiso dar | se non a quen el fez molher amar, | Com ' a min fez; e nunca me quis dar | ben d ' essa dona que me fez amar. |
[+] |
1240 |
LP 157,57/ 991 |
E d ' atal pleito punhad ' en guardar, | senhor fremosa, o vosso bon prez; | ca se eu moiro por vos esta vez, | vedes de que vos faço sabedor: | quantos saben que vos sei muit ' amar | diran que vos me matastes, senhor. |
[+] |
1264 |
CSM 8/ 127 |
Pois a candea fillada | ouv ' aquel monge des i || ao jograr da viola, foy -a põer ben ali || u x ' ant ' estav ' , e atou -a mui de rrig ' e diss ' assi: || "Don jograr, se a levardes, | por sabedor vos terremos. |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 144 |
Juỹao diss ' ao ome santo: || "Sabedor es, e muito me praz; || mas quer ' agora que sábias tanto || que mui mais sei eu ca ti assaz, || e de tod ' esto eu ben m ' avanto || que sei o que en natura jaz. |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 147 |
Mas tornemos y log ' a cordura, || por Deus que o mund ' en poder ten, || ca este feit ' é de tal natura || que dev ' om ' en seer sabedor. |
[+] |
1264 |
CSM 17/ 152 |
Sempre seja bẽeita e loada ... || En aquel tenpo o demo mayor || tornou -ss ' en forma d ' ome sabedor, || e mostrando -sse por devỹador, || o Emperador lle fez dar soldada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 47/ 237 |
Virgen Santa Maria, || guarda -nos, se te praz, || da gran sabedoria || que eno demo jaz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 284 |
Mais aquela vella, com ' era moller mui vil || e d ' alcayotaria sabedor e sotil, || por que a dona a[s] çapatas fillass[e], mil || razões lle disse, troes que llas fez fillar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 87/ 351 |
Un crerig ' ouv ' i sabedor || de todo ben e servidor || desta groriosa Sennor || quant ' ele mais podia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 96/ 376 |
"Ja outorgamos || per que cada ũu seja en sabedor || Atal Sennor ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 102/ 390 |
Mais ben sõo sabedor || Sempr ' aos seus val ... || De com ' en non foi ferido, || mais, en com ' eu ei oydo, || contra a luz deu apelido, || chamand ' a do Salvador || Sempr ' aos seus val ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 152/ 526 |
Este per ren madodynnos | nen vesperas non oya, || nen outras oras nen missa; | pero a Santa Maria || fiava e muitas vezes | a saudaçon dizia || que ll ' o Sant ' Angeo disse, | de que somos sabedores.|| |
[+] |
1264 |
CSM 162/ 547 |
E ar fez come sabedor || e levou a chave; e pela luz || tornou y, quando o alvor || parecia, e achou ant ' a cruz || a omagen, e amostrar -a || foi a quantos ss ' i foran juntar || A sas figuras muit ' onrrar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 168/ 558 |
De saber tan sabedor é, || que ben du con seu fillo sé || dali mostra, per"bõa fe, || que mui longe vai seu saber.|| |
[+] |
1264 |
CSM 187/ 606 |
El lle jurou muito par nostro Sennor || que nunca daquelo fora sabedor; || enton o convento deu end ' aa Virgen loor, || porque lle atan ben deu quando mester avia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 202/ 645 |
El hũa prosa fazia | que era feita mui ben, || se non fosse hũa rima | soa que minguava en; || e achar nona podia, | e cuidaba que per ren || per el ja non ss ' acharia, | nen por outro sabedor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 214/ 672 |
E macar que d ' outros jogos | eran eles sabedores, || enton outro non jogavan, | senon aquel que "mayores" || [chaman]; e o riqu ' en logo | de meter y fiadores, || meteu [y] muitos dĩeiros | por comprir sa voontade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 219/ 685 |
E fez y vĩyr maestres | sabedores de tallar || e eno marmor mui branco | mandou -les y fegurar || omagen da Virgen Santa | Maria que nos anpar, || que tĩya en seus braços | o seu Fillo precioso.|| |
[+] |
1264 |
CSM 231/ 712 |
Vertud ' e sabedoria || de ben á Santa Maria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 231/ 712 |
Vertud ' e sabeduria ... || E dava muytos dinneiros || aos maestres pedreiros || que lle trouxessen enteiros || mármores de Romania, || Vertud ' e sabedoria ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 231/ 713 |
Vertud ' e sabedoria ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 232/ 715 |
En Trevyn[n] ' un cavaleiro foi que era caçador, || e perdeu, andand ' a caça | hũa vez, un seu açor || que era fremos ' e bõo, | demais era sabedor || de fillar ben toda ave | que açor dev ' a prender.|| |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 161 |
Onde con nojo da casa | que ouve, o cavaleiro || tornou -sse log ' aa outra | u jouvera de primeiro; || mais pero seer non soube | tan sabedor nen arteiro || que sol podesse con ela | aver prazer nen folgura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 326/ 196 |
E log ' un cavaleir ' aly chegou || que de toda a terra a redor || era jostiça, e pois sabedor || foi deste feito, busca -los mandou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 333/ 211 |
Ca por esto quis Deus dela | nacer, que dos peccadores || foss ' ant ' el por avogada, | des i que todas doores || guariss ' e enfermidades; | e daquesto sabedores || somos que sobre los santos | todos á tal melloria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 339/ 229 |
Na nave, que non á tan sabedor || maestre nen tan calafetador || que podesse calafetar mellor || per cousa que y podesse meter.|| |
[+] |
1264 |
CSM 356/ 272 |
Mais esta santa moller || os tirou daquel enxeco, | ca de tod ' é sabedor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 366/ 293 |
Poren mandou o infante | que fossen aperçebudos || seus falcõeyros, e logo | fillou dos mais sabedores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 378/ 320 |
Ca eu mia moller tiinna | que ja queria transir, || mais pois lla ouv ' outorgado, | Santa Maria guarir -a || fez; e poren vos rogo | que me queyrades oyr, || e prometede -ll ' a filla, | e seede sabedor || Muito nos faz gran merçee | Deus Padre, Nostro Sennor ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 379/ 322 |
Sobr ' esto de muitas partes || viinnam pera pobrarem, | des Jenua te en Charthes; || mais lenno[s] de Catalães, | cossarios chẽos d ' artes, || faziam danos nos portos, | ca desto son sabedores.|| |
[+] |
1264 |
CSM 409/ 378 |
Des i os oradores || e os religiosos, || macar son omildosos, || deven muit ' aguçosos || seer e sabedores || en fazer -lle sabores, || cantando saborosos || cantares e fremosos || dos seus maravillosos || miragres, que son frores || d ' outros e mui mellores, || est ' é cousa sabuda, || ca por nossa ajuda || os faz sen demorança.|| |
[+] |
1300 |
LP 013/ 252 |
Do que eu quígi, per sabedoria, | d ' Álvar Rodríguiz seer sabedor | e dest ' infante mouro mui pastor, | já end ' eu sei quanto saber queria | per maestr ' Ali, de que aprendi | que lhi diss ' Álvar Rodríguiz assi: | que já tempo á que o mouro fodia.| |
[+] |
1300 |
LP 021/ 256 |
Do que é mais sabedor | de caparon empenado | me dad ' agora recado, | e non seja encoberto | de como vós sodes certo: | qual vo -l ' apostou melhor? |
[+] |
1300 |
LP 030/ 261 |
Veend ' eu ben que do muy grand ' amor, | que lh ' eu senpr ' ou[v]y, tomava pesar, | hya por end ' a morte deseiar; | mays poys, amigos, eu fuy sabedor | que lhe [prazia de me mal fazer, | logu ' eu, des y, deseiey a viver.]| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 636 |
Dizer -vos quer ' a gram coyta d ' amor | en que vyvo, senhor, des que vos vi, | e o gram mal que eu [sofr ' e] sofri, | e d ' ũa ren sõo [eu] sabedor: | que mi valera muy mais non veer | eu vós nen al, quando vos fuy veer.| |
[+] |
1300 |
LP 008/ 760 |
E o dia em que mh -a fez veer, | El quis assi que foss ' em seu poder, | u me podia nunca mays bem dar | (nom ja em al, d ' esto som sabedor) | se m ' algum tempo quisera leixar | ela servir, e non -na ir matar; | mays, poys la matou, serei sofredor | sempre de coyta enquant ' eu viver, | ca sol u cuydo no seu parecer | ey morte mays d ' outra rem desejar.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 859 |
E dũa ren seede sabedor: | que nunca foi filha d ' emperador | que de beldade peor estevesse.| |
[+] |
1301 |
LP 003/ 102 |
Poys de vos servir ey muy gran sabor, | non atendo bem do grande amor | que vos eu ey, ar sõo sabedor, | que nunca m ' al avedes de ffazer, | quer me queyrades bem, quer mal, senhor, | poys mal, nen bem de vós non ey d ' aver.| |
[+] |
1301 |
LP 005/ 103 |
Estes que m ' ora tolhem mha senhor | que a non poss ' aqui per rrem veer, | mal que lhes pês, non mh a podem tolher | que a non veja sen nen hũ(u) pavor, | ca morrerey e tal tempo verrá | que mha senhor ffremosa morrerá; | enton a verey; des i sabedor | Soom d ' atanto, par Nostro Senhor, | que, se lá vir o sseu bem parecer, | coita nen mal outro non poss ' aver | eno infferno, sse con ela for; | des y ssey que os que jazen alá | nen hun d ' eles já mal non sentirá | tant ' averan de a catar sabor! |
[+] |
1301 |
LP 007/ 104 |
Muytos me dizen que sservy doado | hũa donzela que ey por senhor; | dize -lo podem, mais, a Deus loado, | poss ' eu fazer quen quiser sabedor | que non é ssi, ca, sse me venha ben, | non é doado, poys me deu por em | muy grand ' affam e desej ' e cuidado, | Que ouvi d ' ela, poi -la vi, levado, | per que viv ' eu, amigos, na mayor | coita do mundo, ca, mao pecado, | ssenpr ' eu ouve por amar desamor; | de mha senhor tod ' este mal me ven, | [e] al me fez peyor, ca me ffez quen | servo servir e non sseer amado | Por en, mais eu, que mal dia fui nado, | ouvh ' a levar aquesto da melhor | das que Deus fezo, ca non outro grado | al m ' er aven, de que me ven peyor: | senhor u Deus nunca de[u] mal per rren | ffoy dar a min per que perdi o ssem | e por que moyr ' assy desenparado, | De bem que, par Deus, que m ' en poder tem | quen a donzela vir ficará em, | com ' eu ffiquey, de gran coita coitado. |
[+] |
1301 |
LP 014/ 107 |
Afonso Sánchez, vós [me] preguntades | e quero -vos eu fazer sabedor: | eu trobo e trobei pola melhor | das que Deus fez -esto ben o creades; | esta do coraçon non me salrá, | e atenderei seu ben se mi o fará; | e vós al de min saber non queirades. | - |
[+] |