| 1240 | LP 001/ 74 | E se eu ensinado vou | de vós, senhor, deste mester | de foder e foder souber | per vós, que me Deus aparou, | cada que per foder, direi | Pater Noster e enmentarei | a alma de quen m ' ensinou.| | [+] |
| 1250 | CV -/ ? | Falid ' es qui per al fia | nin otro ai por senor, | sino a ti virgin M[aria], | más bela de nula flo[r], | dona das otras melor, | a ti loar nocte e dia, | e dá a nos sén e sabor, | Regina a bon [...] | [...] || | [+] |
| 1264 | CSM 11/ 134 | Macar ome per folia ... || Quand ' esto fazer queria, || nunca os sinos tangia, || e log ' as portas abria || por ir a fazer || o desguisado; || mas no ryo que soya || passar foi morrer || dentr ' afogado.|| | [+] |
| 1264 | CSM 24/ 169 | O preste logo foi -ss ' erger || e mandou os sinos tanger, || por ir o miragre veer || da Virgen sen dultança.|| | [+] |
| 1264 | CSM 66/ 296 | E pois que se revistia, || come sancristan || San Pedr ' o sino ta[n]gia, || e os outros van || cantand ' , [e] el bẽezia || o vinn ' e o pan || como a lee comenda.|| | [+] |
| 1264 | CSM 127/ 462 | Quand ' est ' oyron as gentes | mui gran maravilla en || ouveron e ar loaron | muito a que tanto ben || fez e nos faz cada día | e os crerigos "amen" || responderon e os sinos | mandaron todos sõar.|| | [+] |
| 1264 | CSM 128/ 464 | Quand ' esto viu, tornou logo | e fez chamar a concello || e tanger todo -los sinos, | e fillaron tal consello, || que con gran precisson fossen | por aquela que espello || é dos santos e do mundo, | e a trouxessen onrrada.|| | [+] |
| 1264 | CSM 237/ 730 | Chegou -ss ' o cavaleir ' enton, | ca andaua agynna, || e pois que viu assi seer | esta moller mesquinna, || sinou -ss ' enton e diss ' assi: | "Santa Virgen, Reynna, || quen foy o que t ' assi matou, | seja el confondudo. | [+] |
| 1264 | CSM 253/ 17 | El vyu o bordon quebrado | assi e maravillo[u] -sse || que en duas peças caeu | ja ffeit ' , e poren sinou -sse || e quantos ali estavan; | des y enton levantou -sse || por ss ' ir e dali leva -lo | por gãar ssa caridade.|| | [+] |
| 1264 | CSM 269/ 57 | O fillo, que era mudo, | per sinas lle preguntou || por que tanto jajũava; | e ela lle dessinou || que pola Virgen bẽeita | o fazia. | [+] |
| 1264 | CSM 284/ 92 | E o frade rezou || o vesso muit ' agỹa | que ll ' o frad ' enssinou; || e atan tost ' o demo | se foi e o leixou, || que o non viu pois nunca, | e vedes por que non:|| | [+] |
| 1264 | CSM 332/ 209 | Entonce a sancreschãa, | que dormia, s ' espertou || e para tanger os sinos | duas consigo levou || monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr ' entrou, || viu tod ' esto que ja dixe | e foy -o logo contar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| | [+] |
| 1264 | CSM 419/ 401 | E disso a San Pedro: | "Direi -ch ' o que farás: || pois mia Madr ' é finada, | non esperes a cras, || mas enterra seu corpo | no Val de Josaphas, || en atal sepultura | com ' ela t ' ensinou. | [+] |
| 1264 | CSM 419/ 403 | E muito se sinou || Des quando Deus sa Madre | aos çeos levou ...|| | [+] |
| 1350 | CGC 60/ 396 | Meus amigos, toda ora, | quantos me queredes ben, | confortad a mi sennora, | que non dire de otra ren | sinon de lexar tristura | et vevir en grand folgura, | que "el que ben atende aver | non deve quexoso ser". | | [+] |
| 1355 | CGC 5/ 125 | Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | | [+] |
| 1355 | CGC 6/ 128 | Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. | [+] |
| 1355 | CGC 7/ 134 | Fostes ver seu sennorio | da que muito poder val, | ollos tristes, voso brio | faz sofrer coita mortal | a meu coraçon leal | que jamais non atende ben, | por vós ir mirar a quen | non sabe ren de meu mal; | pois minna coita é tal, | O ben me fal, | morrei por én. | Çerto é que morte sento, | ollos, por vosso mirar, | e non he consolamento | sinon ver e dessejar. | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | nin mostrar meu grant door, | mais me plas morrer meu cor | que non fazer ningunt pessar | a quen me pode alegrar, | por eu loar | seu grant valor. | | [+] |
| 1355 | CGC 8/ 138 | Brosladuras de beldade | non avian otra labor, | sinon canto Deus e Amor | obraron con lealtade. | | [+] |
| 1355 | CGC 15/ 171 | Voso penso non val nada | en amar quen vós non pensa; | non vos vejo otra defensa | sinon morte, ¡malpecado!| | [+] |
| 1355 | CGC 19/ 190 | Desque vos vi, noble sennor, | nunca fiz ' sinon pensar | en vos servir, e sin dubdar | jamas en quanto bivo for. | | [+] |
| 1355 | CGC 28/ 227 | E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | | [+] |
| 1355 | CGC 30/ 240 | Quando a la fala vós me chamastes, | de todo enganno me segurastes; | tenet, sennora, lo que jurastes, | sinon de mi grant pecado avredes . | [+] |
| 1355 | CGC 31/ 245 | Pero mais non averei | sinon ver e desejar, | e por én asi direi: | | [+] |
| 1355 | CGC 40/ 296 | Non le errei, segund que entendo, | pero que me faz a morte chegar, | sinon porque a quero amar | porque agora a morte atendo; | e pois que moiro por aqueste feito | tan sin razon e tan sin decreito, | d ' oy mais, minna alma, a Deus te comendo. | | [+] |
| 1355 | CGC 41/ 308 | Eu, porque vejo vuestra soedade, | venno -vos esto, sennora, a dizer: | vós non querades en al contender | sinon en esto, por vosa vondade; | que si por esto non fore, sennor, | nunca creades que entendedor | moira de amores por vosa beldade. | | [+] |
| 1390 | CGC 48/ 345 | Deus que sabe toda verdad, | quera de mi merçed aver, | pois o corpo se vai perder | aja del alma piedad; | pois me non val verdat nin fe | sinon o que Deus ten por ben, | todo lo al es vanidad. | [+] |
| 1390 | CGC 55/ 374 | Demo, dou -che por teus | todos estos castelãos, | sinon con justas e torneos, | en otra cosa non han mãos. | | [+] |
| 1410 | CGC Ap. 14/ 448 | Con todo esto, nunca oví | de vós otro gasaxado, | sino enoxo cudado | que comigo siempre mora. | [+] |