1240 |
LP 001/ 74 |
E se eu ensinado vou | de vós, senhor, deste mester | de foder e foder souber | per vós, que me Deus aparou, | cada que per foder, direi | Pater Noster e enmentarei | a alma de quen m ' ensinou.| |
[+] |
1250 |
CV -/ ? |
Falid ' es qui per al fia | nin otro ai por senor, | sino a ti virgin M[aria], | más bela de nula flo[r], | dona das otras melor, | a ti loar nocte e dia, | e dá a nos sén e sabor, | Regina a bon [...] | [...] || |
[+] |
1264 |
CSM 11/ 134 |
Macar ome per folia ... || Quand ' esto fazer queria, || nunca os sinos tangia, || e log ' as portas abria || por ir a fazer || o desguisado; || mas no ryo que soya || passar foi morrer || dentr ' afogado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 24/ 169 |
O preste logo foi -ss ' erger || e mandou os sinos tanger, || por ir o miragre veer || da Virgen sen dultança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 66/ 296 |
E pois que se revistia, || come sancristan || San Pedr ' o sino ta[n]gia, || e os outros van || cantand ' , [e] el bẽezia || o vinn ' e o pan || como a lee comenda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 127/ 462 |
Quand ' est ' oyron as gentes | mui gran maravilla en || ouveron e ar loaron | muito a que tanto ben || fez e nos faz cada día | e os crerigos "amen" || responderon e os sinos | mandaron todos sõar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 128/ 464 |
Quand ' esto viu, tornou logo | e fez chamar a concello || e tanger todo -los sinos, | e fillaron tal consello, || que con gran precisson fossen | por aquela que espello || é dos santos e do mundo, | e a trouxessen onrrada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 237/ 730 |
Chegou -ss ' o cavaleir ' enton, | ca andaua agynna, || e pois que viu assi seer | esta moller mesquinna, || sinou -ss ' enton e diss ' assi: | "Santa Virgen, Reynna, || quen foy o que t ' assi matou, | seja el confondudo. |
[+] |
1264 |
CSM 253/ 17 |
El vyu o bordon quebrado | assi e maravillo[u] -sse || que en duas peças caeu | ja ffeit ' , e poren sinou -sse || e quantos ali estavan; | des y enton levantou -sse || por ss ' ir e dali leva -lo | por gãar ssa caridade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 269/ 57 |
O fillo, que era mudo, | per sinas lle preguntou || por que tanto jajũava; | e ela lle dessinou || que pola Virgen bẽeita | o fazia. |
[+] |
1264 |
CSM 284/ 92 |
E o frade rezou || o vesso muit ' agỹa | que ll ' o frad ' enssinou; || e atan tost ' o demo | se foi e o leixou, || que o non viu pois nunca, | e vedes por que non:|| |
[+] |
1264 |
CSM 332/ 209 |
Entonce a sancreschãa, | que dormia, s ' espertou || e para tanger os sinos | duas consigo levou || monjas e aa eigreja | foi; e pois que dentr ' entrou, || viu tod ' esto que ja dixe | e foy -o logo contar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 401 |
E disso a San Pedro: | "Direi -ch ' o que farás: || pois mia Madr ' é finada, | non esperes a cras, || mas enterra seu corpo | no Val de Josaphas, || en atal sepultura | com ' ela t ' ensinou. |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 403 |
E muito se sinou || Des quando Deus sa Madre | aos çeos levou ...|| |
[+] |
1350 |
CGC 60/ 396 |
Meus amigos, toda ora, | quantos me queredes ben, | confortad a mi sennora, | que non dire de otra ren | sinon de lexar tristura | et vevir en grand folgura, | que "el que ben atende aver | non deve quexoso ser". | |
[+] |
1355 |
CGC 5/ 125 |
Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | |
[+] |
1355 |
CGC 6/ 128 |
Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. |
[+] |
1355 |
CGC 7/ 134 |
Fostes ver seu sennorio | da que muito poder val, | ollos tristes, voso brio | faz sofrer coita mortal | a meu coraçon leal | que jamais non atende ben, | por vós ir mirar a quen | non sabe ren de meu mal; | pois minna coita é tal, | O ben me fal, | morrei por én. | Çerto é que morte sento, | ollos, por vosso mirar, | e non he consolamento | sinon ver e dessejar. | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | nin mostrar meu grant door, | mais me plas morrer meu cor | que non fazer ningunt pessar | a quen me pode alegrar, | por eu loar | seu grant valor. | |
[+] |
1355 |
CGC 8/ 138 |
Brosladuras de beldade | non avian otra labor, | sinon canto Deus e Amor | obraron con lealtade. | |
[+] |
1355 |
CGC 15/ 171 |
Voso penso non val nada | en amar quen vós non pensa; | non vos vejo otra defensa | sinon morte, ¡malpecado!| |
[+] |
1355 |
CGC 19/ 190 |
Desque vos vi, noble sennor, | nunca fiz ' sinon pensar | en vos servir, e sin dubdar | jamas en quanto bivo for. | |
[+] |
1355 |
CGC 28/ 227 |
E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | |
[+] |
1355 |
CGC 30/ 240 |
Quando a la fala vós me chamastes, | de todo enganno me segurastes; | tenet, sennora, lo que jurastes, | sinon de mi grant pecado avredes . |
[+] |
1355 |
CGC 31/ 245 |
Pero mais non averei | sinon ver e desejar, | e por én asi direi: | |
[+] |
1355 |
CGC 40/ 296 |
Non le errei, segund que entendo, | pero que me faz a morte chegar, | sinon porque a quero amar | porque agora a morte atendo; | e pois que moiro por aqueste feito | tan sin razon e tan sin decreito, | d ' oy mais, minna alma, a Deus te comendo. | |
[+] |
1355 |
CGC 41/ 308 |
Eu, porque vejo vuestra soedade, | venno -vos esto, sennora, a dizer: | vós non querades en al contender | sinon en esto, por vosa vondade; | que si por esto non fore, sennor, | nunca creades que entendedor | moira de amores por vosa beldade. | |
[+] |
1390 |
CGC 48/ 345 |
Deus que sabe toda verdad, | quera de mi merçed aver, | pois o corpo se vai perder | aja del alma piedad; | pois me non val verdat nin fe | sinon o que Deus ten por ben, | todo lo al es vanidad. |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
Demo, dou -che por teus | todos estos castelãos, | sinon con justas e torneos, | en otra cosa non han mãos. | |
[+] |
1410 |
CGC Ap. 14/ 448 |
Con todo esto, nunca oví | de vós otro gasaxado, | sino enoxo cudado | que comigo siempre mora. |
[+] |