| 1220 | LP 010/ 732 | Quantos aqui d ' Espanna son, | todos perderon o dormir | con gran sabor que an de s ' ir; | mais eu nunca sono perdi, | des quando d ' Espanna saí, | ca mi -o perdera ja enton.| | [+] |
| 1240 | LP 001/ 276 | Este queyxume te venh ' or dizer: | que me non queiras meu sono tolher | pola fremosa do bom parecer | que de matar home sempr ' á sabor.| | [+] |
| 1240 | LP 001/ 276 | Amor, castiga -te d ' esto, por ém | que me non tolhas meu sono por quen | me quis matar e me teve en desdem | e de mha morte será pecador.| | [+] |
| 1240 | LP 001/ 276 | Amor, castiga -te d ' esto, por tal | que me non tolhas meu sono por qual | me non faz ben [e sol me faz gran mal] | e mh -o [fará], d ' esto [son] julgador.| | [+] |
| 1240 | LP 007/ 714 | Muy ben é a min, ca (ia) non andarey | triste por vento que veia fazer, | nen por tormenta non ei de perder | o sono, amiga, mays sse foy el rey | o que do mar meu amigo sacou | sáqueo Deus de coitas qu ' afogou.| | [+] |
| 1240 | LP 003/ 878 | Marinha, ende folegares | tenho eu por desaguysado, | e soon muy maravilhado | de ti por non rebentares, | ca che tapo eu [d ' ]aquesta minha | boca a ta boca, Marinha, | e d ' estes narizes meus | tapo eu, Marinha, os teus, | e das mãos as orelhas, | os olhos das sobrencelhas; | tapo -t ' ao primeyro sono | da mha pissa o teu cono, | como me non veja nenguũ, | e dos colhoes o cuũ: | como non rebentas, Marinha? | [+] |
| 1240 | LP 008/ 897 | E ja dormia todo meu | sono, e ja non era fol, | e podia fazer mia prol.| | [+] |
| 1240 | LP 010/ 898 | Os meus olhos, que vyron mha senhor | e o seu muy fremoso parecer, | maos seram agora d ' afazer | longi d ' ela, nas terras hu eu for, | e cataram muyto contra hu jaz | a terra d ' esta dona, que os faz | sempre chorar e o sono perder.| | [+] |
| 1264 | CSM 6/ 123 | A madr ' enton a seu fillo | preguntou que sentira; || e ele lle contou como | o judeu o ferira, || e que ouvera tal sono | que sempre depois dormira, || ata que Santa Maria | lle disse: | [+] |
| 1264 | CSM 83/ 341 | Seus ferros e que dormian || os que o guardar soyan, || que tan gran sono avian || que non eran acordados.|| | [+] |
| 1264 | CSM 132/ 475 | E u estava dizendo || sass oras devotamente, || un mui gran sono correndo || o fillou tan feramente || que caeu; e en jazendo || dormindo viu mui gran gente || que do ceo decendia.|| | [+] |
| 1264 | CSM 176/ 577 | E pois esto dito | ouve, tal sono lle deu || Santa Maria, que logo | durmiu entr ' outros atados.|| | [+] |
| 1264 | CSM 299/ 129 | Quand ' esto ll ' ouve dito, logo ss ' ia; || e o freir ' a outros freires dizia || est ' , e cada ũu deles respondia: || "Aquest ' é sono que non vai nen ven. | [+] |
| 1264 | CSM 301/ 134 | E logo sse sentiu livre | da prijon o escudeiro || u jazia , e aquesto | foi ao sono primeiro, || e achou -s ' en Vila -Sirga, | e foi ende ben certeiro || que o fezera a Virgen, | cujo ben por senpr ' atura.|| | [+] |