logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de tal nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Por cuestións de dereitos de autor, lamentamos non poder amosar todos os resultados desta busca. A mostra está limitada aos 1500 primeiros exemplos atopados no corpus.

1170 LP 001/ 999 Las augas, que ten, me sona | que corren per hũu Natal | en la folha; assy verdona | que nul tenp non lhi faz mal; | todo on se deu a pagar | que nulh om non lh y acha par, | de l odor que des y dona, | ach on tenp e he tro bona, | que malas son d asenbrar | las saysons e la Torona | a quen non porta culhar | ......................... [+]
1170 UC 001/ 195 Tal dona non quer ' eu servir | per mi non si que[i]ra pregar; | de cavaler dev[e] pensar | per que se po[ss]a enriquir; | já non quero lo sieu pedir | pois tan dura m ' es de parlar; | un poco devria mentir | per so[u] bon vassal melhurar. [+]
1200 LP 157,18/ 983 E pois eu demoro | en seu amor, por Deus, de mi | aja mercee, ca, s ' eu demoro | en tal coita, perder -m ' -ei i. [+]
1200 LP 157,32/ 985 E pois que me de viver atrevi, | sen a veer (en que fiz mui mal -sen) | dereito faz, se me mal -talan ten, | por tal sandice qual eu cometi.| [+]
1200 LP 157,32/ 985 E con tal coit ' e tan descomunal, | se me Deus ou sa mesura non val, | deffenson outra non tenh ' eu por mi!| [+]
1200 LP 157,32/ 985 Se por én sanha tal | filhou de min, e me sa mercee fal, | ¡ai eu cativo! ¿e por quê naci? [+]
1200 LP 001/ 999 Las augas, que ten, me sona | que corren per hũu Natal | en la folha; assy verdona | que nul tenp non lhi faz mal; | todo on se deu a pagar | que nulh om non lh y acha par, | de l odor que des y dona, | ach on tenp e he tro bona, | que malas son d asenbrar | las saysons e la Torona | a quen non porta culhar | ......................... [+]
1220 LP 002/ 118 E quen ben quiser ' trastornar | per tod(o) o mundo, e ferir, | mui festinho xi -a pod ' achar; | ca, por vus ome non mentir, | non á ela tal parecer | con que s ' assi poss(a) asconder.| [+]
1220 LP 002/ 163 -Abril Pérez, muit ' ei eu gran pesar | da gran coita que vos vejo sofrer, | ca vos vejo come mi lazerar | e non poss ' a mi nen a vós valer, | ca vós morredes com[o] eu d ' amor; | e pero x ' est ' a mia coita maior, | dereito faç ' en me de vós doer. | -Don Bernaldo, quero -vos preguntar | com ' ousastes tal cousa cometer | qual cometestes en vosso trobar, | que vossa coita quisestes põer | con a minha; que, quant ' é mia senhor, | Don Bernaldo, que a vossa melhor, | tanto me faz maior coita sofrer. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, fostes demandar | de tal demanda, que resposta non | á i mester, e conven de provar | o que dissestes das donas; enton | ẽmentemo -las, e sabê -las -an, | e, poi -las souberen, julgar -nos -an; | e vença quen tever melhor razon. | - [+]
1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, os olhos enganar | van omen das cousas que gran ben quer; | assi fezeron vós, a meu cuidar; | e por seer assi com ' eu disser, | se vós vistes algũa dona tal | tan fremosa e que tan muito val, | mia senhor é, ca non outra molher. | - [+]
1220 LP 006/ 166 Amor, ben sey o que m ' ora faredes, | poys m ' en poder d ' atal senhor metedes | contra quen me depoys non valeredes, | hu eu por ela tal coyta levar | a qual me non saberey conselhar.| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo, | e and ' end ' eu muy leda poys tal mandad ' ey migo, | poys tal mandad ' ey migo, | ca [ven o meu amigo].| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado, | e and ' [end ' ] eu muy leda poys migu ' é tal mandado, | poys migu ' é tal mandado, | que ven o meu amado. [+]
1220 LP 010/ 167 E por aquesto, mha senhor, | vyv ' [eu] en gram coyta mortal | que non poderia mayor.| [+]
1220 LP 010/ 167 E Deu -lo sabe, mha senhor, | que, sse m ' el contra vós non val, | ca mi seria muy melhor | mha morte ca mha vid ' , en tal | que fezess ' y a vós prazer | que vos eu non posso fazer, | nen mh -o quer Deus nen vos guysar. | E con dereyto, mha senhor, | peç ' eu mha morte, poys mi fal | todo ben de vós e d ' amor.| [+]
1220 LP 012/ 168 Se eu foss ' a tal senhor ben querer | con que podesse na terra morar | ou a que ousasse mha coyta dizer, | logu ' eu podera meu mal endurar; | mays tal senhor am ' eu que, poi -la vy, | sempre por ela gram coyta sofry, | e pero nunca lh ' end ' ousei falar. [+]
1220 LP 001/ 243 Mais en gran sandez andava | eu, quando me non pagava | de con tal senhor viver, | e que melhor ben querria!| [+]
1220 LP 001/ 243 Non ouvess ' oj ' eu melhor, | e ouvess ' eu tal sabor!| [+]
1220 LP 001/ 243 Quand ' eu mia senhor catava, | en tal coita me metia | que conselho non sabia | eu de min, como fazer | por d ' ela mais ben aver!| [+]
1220 LP 003/ 290 Des oge mais ja senpr ' eu rogarei | Deus por mia morte, se mi -a dar quiser ' , | que mi -a dê cedo, ca m ' é mui mester, | sennor fremosa, pois eu per vos sei | ca non á Deus sobre vos tal poder | per que me faça vosso ben aver.| [+]
1220 LP 003/ 290 E ja eu senpre serei rogador | des oge mais pola mia mort ' a Deus, | chorando muito d ' estes olhos meus, | pois per vos sei, fremosa mia señor, | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.]| [+]
1220 LP 003/ 291 Ca enquant ' eu coidei ou entendi | ca me podia Deus vosso ben dar, | nunca ll ' eu quis por mia morte rogar, | mais, mia señor, ja per vos sei assi | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.] [+]
1220 LP 004/ 291 Esta ama cuj ' é Joham Coelho, | per bõas manhas que soub ' aprender, | cada hu for achará bon conselho, | ca sabe ben fiar e bem tecer, | e talha mui ben bragas e camisa | e nunca vistes molher de sa guysa | que mays limpha vida sabha fazer.| [+]
1220 LP 005/ 291 Meu Sennor Deus, venno -vus eu rogar, | con a mayor coita que nunca vi | aver a ome, avede de mi | doo, Sennor, e nunca tal pesar | me façades, meu Sennor Deus, veer | per que eu aja o corp ' a perder! | Ca estou eu og ' a mui gran pavor | de o veer, e meu sen est atal | de vus rogar por est ' e non por al, | que nunca tal pesar de mia señor | me façades, meu Sennor Deus, veer | per que eu aja o corp ' a perder!| [+]
1220 LP 007/ 293 E nunca eu tamanna coita vi | aver a ome, si Deus me perdon, | a qual og ' eu ei no meu coraçon | por vos, e pois tal coita ei aqui | u vus vejo, fremosa mia señor, | [que farei ja des que m ' eu d ' aqui for?] [+]
1220 LP 008/ 293 Om ' a que Deus ben quer fazer, | non lle faz tal sennor amar | a que non ouse ren dizer, | con gran pavor de lle pesar; | nen o ar faz longe morar | d ' u ela é, sen seu prazer, | com ' agora min faz viver, | que me non sei consell ' achar, | con tan gran coita de soffrer, | en qual m ' eu ora vej ' andar, | com ' aver senpr ' a desejar | mais d ' outra ren de a veer.| [+]
1220 LP 012/ 295 Ca Deus de tal coraçon é | que, tanto que sabe que ten | eno seu mui gran coit ' alguen, | que logo lli consello pon; | e por esto sei eu que non | sab ' El a coita que eu ei, | nen eu nunca o creerey | por aquesto, per bõa fe. [+]
1220 LP 013/ 296 A min aven a que quis Deus guisar | d ' aver gran coita ja mentr ' eu viver ' | pois a vos pesa de vus eu dizer | qual ben vus quero; mais a Deus rogar | quer ' eu assi, c ' assi m ' é mester, | que El me dê mia morte, se non der ' | tal coraçon a vos d ' én non pesar ' .| [+]
1220 LP 015/ 297 Ouv ' eu tal coita no meu coraçon | que nunca vi prazer, se ora non, | des quando m ' eu de vos parti. [+]
1220 LP 017/ 297 Con sanna foy que ouve, mia sennor, | e con gran coita que me fez assi, | sennor, perder de tal guisa meu sen | que cofondi vos, en que tanto ben | á quanto nunca d ' outra don ' oy.| [+]
1220 LP 017/ 297 May ' -la mesura que tanto valer, | señor, sol senpr ' a quen -na Deus quer dar, | me valla contra vos e o pesar | que ei, señor, de quanto fui dizer | ca, mia señor, quen muy gran coita ten | no coraçon faz -lle dizer tal ren | a que non sabe pois consell ' aver.| [+]
1220 LP 020/ 299 E o que atal non sofrer ' , | non o devedes a creer | de gran coita, se hi falar ' ! [+]
1220 LP 001/ 310 Pero, de vós, é a min peor, | porque vos vej ' assi falir, | que eu ben pod[er]ei guarir | oi -mais sen vós, ca mui milhor | dona ca vós ei por sen[h]or | e que no[n] sabe assi mentir, | que fara adur tal traiçon | sobre seu ome, sen razon.| [+]
1220 LP 005/ 312 Nen ar sei prol que m ' ouvesse | seu ben; e al vos direi: | se a por atal tevesse, | quando m ' a ela tornei, | juro que o non fezesse, | ca tenho que baratei | ben, pois me d ' ela quitei.| [+]
1220 LP 009/ 317 Dũa donzela ensanhada | soo eu maravilhado | de como foi razoada | [es]contra mi noutro dia: | ca mi disse que queria | seer ante mal talhada | que aver corpo delgado. [+]
1220 LP 010/ 317 Estava meu amig ' atenden[d] ' e chegou | mia madr ' e fez -m ' end ' ir tal que mal me pesou; | alá me tornarei e i lo atenderei.| [+]
1220 LP 011/ 317 Ed Amor nunc ' a ome leal vi, | e vejo eu muitos queixar con mi. | Por quantos eu vejo d ' Amor queixar, | se ar visse quen se loasse én, | ben mi -o podia desdizer alguen | do que d ' el digo; mais non á i tal | a que[n] eu veja d ' Amor dizer al | se non quant ' eu digo que padeci, | sen ben d ' amor que nunca eu prendi. [+]
1220 LP 013/ 318 Min fez meter meu coraçon | en amar tal senhor que non | sei osmar guisa nen razon | por que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir.| [+]
1220 LP 013/ 318 Gran sandece me fez fazer | por tal dona ir ben -querer, | pois non ei ja sen nen saber | per que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir.| [+]
1220 LP 013/ 318 Muito tenho que estou mal, | se me contra ela non val | Deus; nen ar ei eu sen atal | per que lh ' oimais possa guarir, | pois ora non ei poder d ' ir | i, nen poss ' én meu cor partir. [+]
1220 LP 014/ 319 Eu, que [a] amo mais ca min, | fig ' est ' atreviment ' atal | u lhi dìxi [este] meu mal; | mais pero, pois me d ' ela vin, | nulh ' omen non lh ' ar disse ren | senon con que lhi fosse ben. [+]
1220 LP 017/ 321 Por eu viver como vivo, coitado, | des quando m ' eu parti de mia senhor, | de tal vida non poss ' eu aver grado | da que me faz viver tan sen sabor | como quen ten a morte por melhor, | e seria d ' ela mui mais pagado.| [+]
1220 LP 028/ 326 Que coita tal, por eu buscar perdon | ou outro ben, devi ' a demandar; | ca assi faz quen erra sen razon, | com ' eu errei, que me non poss ' achar | nenhun conselho bõo que filhar, | porque non fiz seu mandad[o] enton. [+]
1220 LP 001/ 357 Ca en tal ora nado | foi que ¡mao -pecado! | amo -a endõado, | e nunca end ' òuvi al!| [+]
1220 LP 001/ 357 Ca en tal ora nado | foi que ¡mao -pecado! | amo -a endõado, | e nunca end ' òuvi al! [+]
1220 LP 002/ 510 ¡Ay eu coitad ' ! en que coita mortal | que m ' oge faz ũa dona viver!| [+]
1220 LP 002/ 510 A esta coita ¿quen viu nunca tal? [+]
1220 LP 005/ 511 Con vosso medo, mia senhor, | quer ' eu agora começar | ũa tal ren que acabar, | se Deus quiser ' , non poderei: | ca provarei d ' alhur viver.| [+]
1220 LP 006/ 512 E ja que m ' end ' a partir ei, | esto pod ' ela veer ben, | que muita guerra lhe farei, | porque me faz partir d ' aquen, | ond ' eu sõo mui natural: | e sei lh ' eu un seu ome atal | qual averá morrer por én.| [+]
1220 LP 007/ 513 E podê -la -ia perder, | mia senhor, sol por vus veer, | en -tal -que a vos prouguess ' én.| [+]
1220 LP 008/ 513 Ja foi sazon que eu cuidei | que me non poderi ' amor | per nulha ren fazer peor | ca me fazi ' enton, e sei | agora ja del ũa ren, | ca ja m ' en mayor coita ten | por tal dona que non direi, | Mentr ' eu viver ' , mais guardar -m ' ei | que mi -o non sábia mia senhor; | c ' assi (e)starei d ' ela melhor, | e d ' ela tant ' end ' averei: | enquanto non souberen quen | est a dona que quero ben, | algũa vez a veerei!| [+]
1220 LP 010/ 514 Muitas vezes en meu cuidar | ei eu gran ben de mia senhor; | et quant ' ali ei de sabor, | se mi -ar torna pois en pesar, | des que m ' eu part ' ; e nulha ren | me non fica d ' aquel gran ben, | e non me sei conselh ' achar, | Nen acharei ergu ' en cuidar | conselh ' , enquant ' eu vivo for ' , | c ' assi me ten forçad ' amor | que me faz atal don ' amar | que me quer mui gran mal por én, | e porque non sab ' amar, ten | que non pod ' om ' amor forçar.| [+]
1220 LP 011/ 515 Mais fez m ' atal senhor aver | de que m ' ouve sempr(e) a guardar, | des que a vi, de m ' entender | qual ben lhe quer(o), e de provar | se me queria consentir | quan pouco quer, sol de mi -oĩr | a cuita que me faz levar.| [+]
1220 LP 011/ 515 Ca ja toda per nulha ren | non -na poderia saber | per min; nen ar sei og ' eu quen | mi -a toda podesse creer, | mentre me viss ' assi andar | viv ' ontr ' as gentes, e falar, | e d ' atal coita non morrer, | De qual, desejando seu ben, | me faz o seu amor soffrer, | ca de mẽor morreu ja ' lguen; | mais Deus me faz assi viver | en tan gran coita, por mostrar | per min ca xe pod ' acabar | quant ' el no mundo quer fazer. [+]
1220 LP 012/ 516 Ca se eles ouvessen tal | coita qual og ' eu ei d ' amor, | ou soffressen tan muito mal | com ' eu soffro por mia senhor, | log ' averian a querer | mui mais sa morte c ' atender | de viveren tan sen sabor | Com ' og ' eu viv ' , e non por al.| [+]
1220 LP 014/ 517 Non tenh ' eu que coitados son | d ' amor (atal est o meu sen) | aqueles que non an seu ben | e que tẽen atal razon | que poden sa coita perder | qual d ' eles quer, quando morrer ' ; | por que non morre logu ' enton?| [+]
1220 LP 014/ 517 E Deu -lo sabe! con pavor | viv ' e soffr ' esta cuita tal, | que ei de soffrer pois gran mal.| [+]
1220 LP 016/ 518 Pero faz m ' el tanto de mal | quanto lh ' eu nunca poderei | contar, enquanto viverei, | pero me nunca punh ' en al | se non ' n a mia coita dizer. | (E) quen -quer poderá entender | que gran coita per est atal.| [+]
1220 LP 018/ 519 Ca todavia creç ' o mal | a quen amor en poder ten, | se non é sa senhor atal | que lhe queira valer por én.| [+]
1220 LP 018/ 519 Mais atal senhor eu non ei, | nen atal dona nunc ' amei | onde gãar podesse ren, | Se non gran coita, e non al.| [+]
1220 LP 018/ 519 E por esto perdi o sen | por tal dona que me non val! | E pero non direi por quen; | mais per muitas terras irei | servir outra, se poderei | negar esta que quero ben. [+]
1220 LP 021/ 521 Ca se eu ouvesse poder | de qual dona quisess ' amar, | atal senhor fora filhar | onde cuidasse ben aver; | mais de vos nunca o cuidei | aver, senhor, mais avê -l ' -ei, | mentr ' eu viver ' , a desejar.| [+]
1220 LP 001/ 703 ¡Mal -dia non morri enton, | ante que tal coita levar, | qual levo! que non vi mayor | nunca, ond ' estou a pavor | de mort[e], ou de lh ' o mostrar. [+]
1220 LP 003/ 704 Tal amar | podedes mui ben jurar | que nunca foi d ' omen nado.| [+]
1220 LP 003/ 704 Nen eu non vus poderia | a tal coita padecer, | ca per ren non poderia, | pois me deit ' , adormecer.| [+]
1220 LP 004/ 705 Pois ela nunca soub ' amar, | a tal senhor que vus direi!| [+]
1220 LP 005/ 705 Min pres forçadament ' Amor, | e fez mi -amar quen nunc ' amou; | e fez -mi tort ' e desamor | quen mi -a tal senhor [ar] tornou.| [+]
1220 LP 005/ 705 E vejo que mal baratei | que mi -a tal senhor [ar] tornei | que non sabe que é amar, | e sab(e) a omen penas dar.| [+]
1220 LP 005/ 705 Veed ' ora, se estou mal, | que m ' emparar non sei de tal!| [+]
1220 LP 007/ 706 ¿E que farei quando s ' el for ' | alhur servir outra senhor?" | "Estranha mengua mi fará, | tal que per ren non poss ' osmar | como sen el possa estar!| [+]
1220 LP 007/ 706 De min rancurado salrrá; | e terran -mi -o por pouco sen | que a tal omen non fiz ben!| [+]
1220 LP 003/ 727 Como morreu quen amou tal | dona que lle nunca fez ben, | e quen a viu levar a quen | a non valia, nen a val: | ay, mia sennor, assi moir ' eu! [+]
1220 LP 004/ 728 E por mui gran maravilha terria, | senhor, que ora soubesse de qual | guisa mi ven -e dereito faria -, | ca nunca vistes maravilha tal, | ca me ven mal d ' u Deus non o q[u]is dar, | senhor, e coita mui grand ' e pesar | de vós, de que mi v[i]ir non devia.| [+]
1220 LP 006bis/ 729 E veede se mi -á mester | d ' atal parenta ben querer, | que m ' ei a queixar, se quiser | lle pedir alg ' ou a veer; | pero, se me quisesse dar | algo, faria -me preçar | atal parenta e valer. [+]
1220 LP 010bis/ 732 E ja d ' esta mezcra [a]tal | de me guardar non ei poder, | ca vus sei mui gran ben querer; | pero me contra vós non val, | e vós, por tollerdes mi -o sen, | nunca lles queredes per ren | esta mezcra de min creer.| [+]
1220 LP 004/ 842 En tal coita me vi, senhor, | que sol non vos ousei falar | en vós; en lezer e sabor | aviades de me matar, | ca me non quisestes catar | dos olhos, nen [me] preguntar | por que avia tal pavor.| [+]
1220 LP 006/ 843 E con todo esto, asi hé custuyaada, | que non pode homen saber seu talan; | e en mais de ce[n] logares a verán | deitar, mais pouco hé i sa ficada; | e hu alberga, derei -vos o que faz: | nunca i homen nenhuun na casa ja[z] | que o a me[nos] non cate hũa vegada.| [+]
1220 LP 007/ 844 E os mouros pensse de os matar | ca de todos gram desonrra colheu | no corpo, ca non en outro logar; | e outro tal desonrra recebeu | dos mais qu ' á no reĩno d ' Aragon: | e d ' este la vingu ' él, ca de min non, | pois á sabor de lhi vingança dar. [+]
1220 LP 010/ 845 Fazen soldada do ouro que val | mui mais ca o vosso cono, de pran; | fazen soldada de mes ' [e] de pan, | fazen soldada de carn ' e de sal; | poren devedes do cono faz[er] | soldada, ca non á de falescer, | sse retalhardes, quen vos compr ' o al. | E podede -lo vender, eu o ssei, | tod ' a rretalho, por que ssaberán | que rretalhades, e comprar -vos -án | todos d ' el parte, como eu comprei; | ainda vos d ' al farei mui melhor: | sse do embiigo avedes ssabor, | contra o rrabo vo -lo ffilharei". [+]
1220 LP 013/ 846 Querri ' agora fazer hun cantar, | se eu podesse tal, a Pedr ' Amigo | que sse non perdess ' el poren comigo | nen eu con él; pero non poss ' achar | tal razon en que lho possa fazer, | que me non aja con el de perder | e el comigo des que lh ' eu trobar. | Ca ja outra vez, quando foi entrar | ena ermida velha Pedr ' Amigo, | trobei -lh ' end ' eu e perdeu -ss ' el comigo, | e eu con el quando vin d ' Ultramar; | mais ora ja, pois m ' el foi cometer, | outra razon lhi cuid ' eu a mover | de que aja dous tamanho pesar.| [+]
1220 LP 013/ 847 Ca se acha per u m ' escatimar, | non vos é el contra mi Pedr ' Amigo; | e per aquesto perder -ss ' á comigo | e eu con el; ca poi -l ' eu começar, | tal escatima lhi cuid ' eu dizer | que sse mil anos no mund ' el viver, | que ja sempr ' aja de que sse vingar. [+]
1220 LP 001/ 903 Joham Fernandiz, aqui é chegado | un freyr ' e anda un mouro buscando, | e anda dele os sinaes dando: | e diz que é cresp[o] e mal tal[h]ado; | e ide -vus deste preyto [escapando], | ca atal era o voss ' anazado, | que vus eu achei [nunca] babtizado. [+]
1220 LP 002/ 903 Joham Fernandiz quer [ir] guerreyar, | e non quer vinhas alheas talhar, | mays quer queymar, ca lhi foron queimar, | en sa natura, ja unha vegada; | e non quer vinhas alheas talhar, | pero ten a mays da sua talhada.| [+]
1220 LP 002/ 903 Per tod ' outra guerra os quer coitar, | e non quer vinhas alheas talhar, | mays quer -lhe -la mal[h]ada esnarigar, | pola sua que traj ' esnarigada; | e non quer vinhas alheas talhar, | [pero ten a mays da sua talhada]. [+]
1220 LP 001/ 932 Mais non me leixaran | os desejos que de vos ei, | que eu, senhor, non poder[ei] | sofrer: assi me coitaran | por vos, que me queredes mal | porque vus am(o); e pois atal | ventura ei, ei mui mester | de morrer, pois a vos prouguer ' . [+]
1220 LP 002/ 932 Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen. [+]
1220 LP 001/ 936 Sei -m ' eu est ' , e sei, mia senhor | fremosa, ca d ' este poder | que mi Deus faz atal aver | que vus veja, fará -xe -m ' én | perda do corpo e do sen, | u vus eu veer non poder ' .| [+]
1220 LP 006/ 939 [Deus, meu senhor, se vus prou]guer ' , | vos me tolhed(e) este poder | que eu ei de muito viver; | ca, mentr ' eu tal poder ouver ' | de viver, nunca perderei | esta coita que og ' eu ei | d ' amor eno meu coraçon.| [+]
1220 LP 006/ 939 Ca mi -a faz aver tal molher | que nunca mi -á ren de fazer | per que eu ja poss ' a perder; | que, enquant ' eu viver poder ' , | por esto a non poderei | perder per ren, mais averei | d ' ela mais, con mui gran razon.| [+]
1220 LP 006/ 939 E quen á esta cuita tal, | macar se morre, non lhe praz! [+]
1220 LP 009/ 941 Mais ¿que mester lhe pod ' aver | o que lhe non pode tolher | tal cuita como sigo ten?| [+]
1220 LP 009/ 941 Mais quen s ' én ben guardar quiser ' , | guarde -se ben d(e) ir a logar | u veja o bon semelhar | da mia senhor, se lhe Deus der ' , | que a tal fez, end ' o poder; | ca se o vir ' , log ' á d ' aver | mui gran cuita sen neun ben. [+]
1220 LP 010/ 941 U vus eu non posso veer, | mi -a faz padecer, mia senhor; | mais sei m ' end ' eu pouco doer, | pois, u vus vejo, tal sabor | ei que me fez escaecer | quanta coita soí prender.| [+]
1220 LP 011/ 942 E seed ' ora mui ben sabedor | que vos mi -avedes metud ' en atal | coita por vos que, macar vus gran mal | seja de mi, fremosa mia senhor, | eu cuido que me non possades | valer ja, macar vus que[i]rades.| [+]
1220 LP 014/ 944 E al vus fez que vus ora direi: | fez -vus mais mansa e de mui melhor | dõair ' e melhor talhada seer.| [+]
1220 LP 015/ 945 E se eu sen ouvess ' enton, | non fora tal, cuido, cuidar; | e quen a oje vir ' falar | e parecer, se omen for ' | que sen aja, á [d ' ] entender | ca non devia eu fazer | o que ali cuidei, per ren. [+]
1220 LP 016/ 945 E de tal coita, mia senhor, | non é sen guisa d ' eu morrer.| [+]
1220 LP 019/ 947 Quen oge mayor cuita ten | d ' amor eno seu coraçon | de quantos d ' el cuitados son, | Nostro Senhor lhe ponha i | conselho, se a el prouguer ' , | atal per que lh ' a tolha én.| [+]
1220 LP 019/ 947 E creed ' ora ũa ren: | ca non é outre se eu non, | que mi -a tive dê -la sazon | que eu primeiramente vi, | per bõa fé, atal molher | que dá mui pouc(o) ora por én.| [+]
1220 LP 022/ 948 Ouv ' eu por vós tal coita eno meu coraçon | que nunca vos cuidara veer nulha sazon: | e, amigo, grado já Deus | que vos veem os olhos meus.| [+]
1220 LP 023/ 949 Ca de tal ben eu guardar -m ' ei; | e con mia cuita me querrei | compõer con meu coraçon. [+]
1220 LP 026/ 951 E el que vus tal fez, se m ' algun ben | non der ' de vos, senhor, non me dê sen | nen poder de vus por én desamar.| [+]
1220 LP 028/ 952 Tanto me senç ' ora ja cuitado | que eu ben cuido que poder | non aja ren de me valer; | ca esta cuita, mao -pecado, | tal me ten ja que non ei sen | de me temer de neun mal, | nen ar desejar neun ben!| [+]
1220 LP 028/ 952 E pero nunca foi empensado | que podess(e) eu per ren veer | o que me faz tal cuit(a) aver, | por que en esto sõo chegado.| [+]
1220 LP 157,34b/ 986 Se mi Deus non der | ben da ben -talhada, | nen vid ' alongada | non mh -á mi mester.| [+]
1221 LP 001/ 174 Os d ' Aragon, que soen donear, | e Catalães con eles a perfia, | leixados son por donas a lidar, | van -s ' acordando que era folia; | e de bu[r]las, cuid ' eu, rir -s ' end ' -ia | quen lhe dissess ' aqueste meu cantar | a dona gaia do bon semelhar, - | oo amor quiçá non no preçaria.| [+]
1221 LP 001/ 174 Cantar quer ' eu -non averá i al - | dos d ' Aragon e dos de Cadalonha, | per como guardan sas armas de mal | cada un deles, empero sen sonha; | ante xe queren sofrir a vergonha | daqueste segre, polo que mais val; | non pararian os do [E]spital | de melhor mente a lide nen besonha.| [+]
1221 LP 018/ 994 Falar quer ' eu da senhor ben cousida | qual nuncas foi outra nen a de seer, | que os seus servidores muy ben convida | en tal logar hu nunca ham de morrer | (d ' esto son certo); que non for falida | e cada hun avrá o don que merecer | e pois ouveren d ' aqui a morrer | salrrán da mort ' e entreran na vida. [+]
1240 LP 004/ 75 A min dan preç ' , e non é desguisado, | dos mal talhados, e non erran i;| [+]
1240 LP 004/ 75 Joan Fernández, o mour ' , outrossi | nos mal talhados o vejo contado; | e, pero mal talhados somos nós, | s ' omen visse Pero da Ponte en cós, | semelhar -lh ' -ia moi peor talhado. [+]
1240 LP 006/ 76 E non vos ous ' eu dela mais dizer | de como ......................... | non á i tal que logo non ........ | ............... que en seu parecer | non ............................. [+]
1240 LP 008/ 76 Mais desta seerei eu escarmentado | de nunca foder já outra tal molher, | se m ' ant ' algo na mão non poser, | ca non ei por que foda endoado; | e vós, se assi queredes foder, | sabedes como: ide -o fazer | con quen teverdes vistid ' e calçado.| [+]
1240 LP 008/ 76 Ca me non vistides nen me calçades | nen ar sej ' eu eno vosso casal, | nen avedes sobre min poder tal | por que vos foda, se me non pagades; | ante mui ben e mais vos en direi: | nulho medo, grado a Deus e a el -Rei, | non ei de força que me vós façades.| [+]
1240 LP 012/ 78 Quand ' el a vac ' ante si mort ' achou, | logu ' i [e]stando mil vezes jurou | que non morreu por quant ' end ' el talhou, | ergas se foi no coitelo poçon; | e Don Fagundo todo se messou, | por que matou sa vaca o cajon.| [+]
1240 LP 015/ 79 E outras artes sab ' el mui melhor | que estas todas de que vos falei: | diz das aves [en] como vos direi: | que xas fezo todas Nostro Senhor; | e dos [e]stormentos diz tal razon: | que mui ben pod ' en eles fazer son | todo ome que en seja sabedor. [+]
1240 LP 001/ 87 Deu ora el -Rei seus dinheiros | a Belpelho, que mostrasse | en alardo cavaleiros | e por ricomen ficasse; | e pareceo o Sampalo | con sa sela de badana: | qual ricomen tal vassalo, | qual concelho, tal campana! [+]
1240 LP 008/ 90 O meu senhor [Deus] me guisou | de sempr ' eu ja coita soffrer, | enquanto no mundo viver ' , | u m ' el atal dona mostrou | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer: "senhor"!| [+]
1240 LP 008/ 90 E se Deus ouv ' o gran prazer | de me fazer coita levar, | que ben s ' end ' el soube guisar | u me fez tal dona veer, | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer: "senhor"! | se m ' eu a Deus mal mereci, | non vus quis el muito tardar, | que se non quises[s]e vingar | de mi, u eu tal dona vi | que me fez filhar por senhor; | e non lh ' ouso dizer:"senhor"! [+]
1240 LP 009/ 91 "|Que digan todos quantos pos vós verran | que tal conselho deu Joham de Froyam".| [+]
1240 LP 006/ 95 Travan -lhi mui sen razon | a ome de tal coraçon: | - [+]
1240 LP 003/ 99 Nunca tal ventura vístes qual eu ey | contra ela, que servi sempr ' e amey, | polo non ousar dizer, | e d ' esto xi mi ven morte, sen poder | que eu aja d ' end ' al fazer.| [+]
1240 LP 009/ 112 Se senpr ' ey d ' aver atal andança, | catyvo, que non morry o dia | que a vy en cas Dona Costança? | Poys ............ e o ssén perdi, | nostro Ssenhor, e como non morri | como mor[r]e quen non á proveyto | de mer[ec]er ren? [+]
1240 LP 012/ 113 Quisera -m ' ir: tal conselho prendi | e foy coytad ' e torney -me por ém; | e tod ' ome que me conselhar ben, | consselhar -mh -á que more senpr ' aqui.| [+]
1240 LP 012/ 114 Ca ja hir -me cuydei | e foy coytado como vus direy: | que nunca ja tan coytado será | home no mundo; e mays vus direy ja: | d ' outra tal coyta me quer ' eu guardar.| [+]
1240 LP 002/ 115 Nunca lh ' outro pesar busquey | senon que lhi quero gram ben | e por est(o) en coita me ten, | tal que consselho non me sey; | se lh ' eu mal merecesse, | o que lhi non merecerey, | hu eu pouco valesse, | non mi daria nada.| [+]
1240 LP 001/ 120 E vós tal bispo sedes, cuido -m ' eu, | que non sabedes quen me sõo eu | nen [me dades o] valor d ' ũa palla".| [+]
1240 LP 002/ 120 Amor faz a min amar tal señor | que é mais fremosa de quantas sei, | e faz -m ' alegr ' e faz -me trobador, | cuidand ' en ben sempr ' ; e mais vos direi: | ......................... [+]
1240 LP 002/ 121 Atal am ' eu, e por seu quer ' andar.| [+]
1240 LP 012/ 125 "Allur la buscade, | ca de tal guisa se foi a perder | que non podemus én novas aver, | nen ja non anda na irmaidade".| [+]
1240 LP 013/ 126 Amor faz a min amar tal señor | mais fremosa de quantas og ' eu sei, | e faz -m ' alegre e faz -me trobador | cuidand ' en ben senpr ' ; e mais vos direi: | u se pararon de trobar | trob ' eu, e non per antollança, | mais pero sei mui lealmente amar.| [+]
1240 LP 013/ 126 Atal am ' eu e por seu quer ' andar.| [+]
1240 LP 002/ 131 E pois tod ' esto vos ei conselhado, | conselho -vos que tragades molher | destas daqui, se peior non veer, | a que achardes i mais de mercado; | e se tal molher poderdes trager, | será mui ben, e punhad ' en poder, | ca per i é vosso preit ' acabado. [+]
1240 LP 006/ 133 Don Estêvão, eu eiri comi | en cas del -Rei, nunca vistes melhor, | e contarei -vo -lo jantar aqui, | ca x ' á ome de falar i sabor: | non viron nunca já outro tal pan | os vossos olhos, nen ar veeran | outro tal vinho qual eu i bevi.| [+]
1240 LP 006/ 133 Nen vistes nunca, se Deus mi perdon, | melhor jantar, e contar -vo -lo ei: | á dez anos que non vistes capon | qual eu i ouve, nen vistes, ben sei, | melhor cabrito, nen vistes atal | lombo de vinh ' e d ' alhos e de sal, | qual mi a mi deu i un de criaçon.| [+]
1240 LP 006/ 133 Nen vistes nunca nulh ' ome comer | com ' eu comi, nen vistes tal jantar, | nen vistes mais viços ' ome seer | do que eu sêvi, en nen un logar, | ca a min non minguava nulha ren; | e mais viços ' ome de comer ben | non vistes nen avedes de veer. [+]
1240 LP 007/ 133 Don Estêvão, tan de mal talan | sodes, que non podedes de peior: | que já por ome que vos faça amor | sol non catades -tal preço vos dan; | e, sêrvia -vos ome quanto poder, | se vos desvia quan pouco xiquer, | ides log ' ome trager come can.| [+]
1240 LP 008/ 134 Ca fostes sempre desaventurado; | mais, pois vos ora Deus tanto ben deu, | Don Fernando, conselhar -vos quer ' eu: | non vos ar lev ' atrás vosso pecado, | pois vos el -Rei meteu en tal poder; | sinher, querede -mi desto creer: | adeant ' ide, come adeantado.| [+]
1240 LP 010/ 135 E por end ' anda vestid ' e loução | e diz que morre por outra molher; | mais este casamento que el quer, | d ' ome o sei eu que lho non daran; | e por este casamento [d]el, de pran, | d ' ome atal coita nunca viu cristão.| [+]
1240 LP 010/ 135 Ca d ' Estorga atá San Fagundo | don ' á que á de Don Fernando torto, | ca por outro casamento anda morto, | d ' ome o sei eu, que o sabe já; | e se este casament ' el non á, | d ' om ' atal coita nunca foi no mundo. [+]
1240 LP 014/ 136 Com ' el sabe [ben] d ' agoiraria, | se ouvesse bon corvo carnaçal | ou cornelha ou águia caudal | atal qual xe Don Gómez oía;| [+]
1240 LP 014/ 136 [e con tal] lhi leixasse Deus perder | a erdade, o corp ' e o aver, | ca todo x ' el depois cobraria.| [+]
1240 LP 014/ 136 E pois sab ' el tod ' alegoria | d ' agoiro, quando da sa casa sal, | se ouvess ' el ũa cornelha tal | qual xa Don Gómez consinaria, | con atal viss ' el a casa arder | e lhi leixasse Deus morte prender | sen confisson, ca pois s ' ar porria;| [+]
1240 LP 004/ 138 Senhor fremosa, por meu mal | vos viron estes olhos meus, | ca des enton assi quis Deus | e mha ventura, que é tal | que nunca vos ousey dizer | ho que vos queria dizer.| [+]
1240 LP 001/ 139 Achei Sancha Anes encavalgada, | e dix ' eu por ela cousa guisada, | ca nunca vi dona peior talhada, | e quige jurar que era mostea; | e vi -a cavalgar per ũa aldeia | e quige jurar que era mostea.| [+]
1240 LP 003/ 140 E da outra parte ven dos d ' Escobar | e de Campos, mais non dos de Cizneiros, | mais de Lavradores e de Carvoeiros; | e doutra vea foi dos d ' Estepar; | e d ' Azeved ' ar é mui natural, | u jaz seu padr ' e sa madr ' outro tal, | e jará el e todos seus erdeiros.| [+]
1240 LP 004/ 141 Ca non á mais, na arte do foder, | do que [ẽ]nos livros que el ten jaz; | e el á tal sabor de os leer, | que nunca noite nen dia al faz; | e sabe d ' arte do foder tan ben, | que cõnos seus livros d ' artes, que el ten, | fod ' el as mouras cada que lhi praz.| [+]
1240 LP 005/ 141 E, poys que o Deus assy quis, | que eu ssõ(o) tam alongado | de vós, muy bem seede ffis | que nunca eu ssen cuydado | eu viverey, ca já Paris | d ' amor non foy tam coitado | [e] nen Tristam; | nunca soffreron tal affam, | nen am quantos som, nen se(e)ram.| [+]
1240 LP 010/ 143 E outro meio filhou | e peiteá -lo mandou, | ao colo o atou, | en tal que o non aolhasse | quen no visse e o catasse.| [+]
1240 LP 010/ 144 A velha en diss ' atal: | - [+]
1240 LP 010/ 144 Don Afonso diss ' atal: | - [+]
1240 LP 011/ 144 E aquel mouro trouxe, com ' arreite, | dous companhões en toda esta guerra; | e de mais á preço que nunca erra | de dar gran colpe con seu tragazeite; | e foi -a achaar con costa juso, | e deu -lhi poren tal colpe de suso, | que já a chaga nunca vai çarrada.| [+]
1240 LP 011/ 144 Quen usa tal preit ' e | á atal chaga, ja mais nunca serra, | se con quanta lãa á en esta terra | a escaentassen, nen cõno azeite: | por que a chaga non vai contra juso, | mais vai en redor, come perafuso, | e poren muit ' á que é fistolada. [+]
1240 LP 013/ 145 O adaíl é mui [gran] sabedor, | que o guiou per aquela carreira: | por que [o] fez desguiar da fronteira | e en tal guerra leixar seu senhor; | e direi -vos al que lhi fez leixar: | ben que podera fazer por ficar, | e feze -o poer aalen a Talaveira.| [+]
1240 LP 014/ 146 Por que vos todos amassen sempre vós muito punhastes, | bõos talhos en Espanha metestes, pois i chegastes, | e quen se convosco filhou, sempre vós d ' el gaanhastes.| [+]
1240 LP 014/ 146 Sen esto, fostes cousido sempre muit ' e mesurado, | de todas cousas comprido e apost ' e ben talhado, | e [e]nos feitos ardido e muito aventurado.| [+]
1240 LP 014/ 146 E pois que vossa fazenda teedes ben alumeada | e queredes ben amiga fremosa e ben talhada, | non façades dela capa, ca non é cousa guisada.| [+]
1240 LP 017/ 147 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas | e dar -vos -ei en ajuda tôdolos de Val de Canhas; | e des i pera meu corpo levarei tal guisamento, | que nunca en nen un tempo trouxo tal Pero Sarmento. | Levarei Fernando Teles con gran peça de peões, | todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões; | e quen [aqu]estes mataren, creede ben sen dultança, | que já mais en este mundo nunc[a] averá vingança. [+]
1240 LP 021/ 149 Se ben queredes fazer, | de tal midid ' a devedes a colher, | [assi] e non meor, per nulha maneira.| [+]
1240 LP 021/ 149 A Maior Moniz dei já outra tamanha, | e foi -a ela colher logo sen sanha; | e Mari ' Aires feze -o logo outro tal, | a Alvela, que andou en Portugal; | e já i a colheron [ẽ]na montanha.| [+]
1240 LP 023/ 150 E por esto é grande a mia nomeada, | ca non foi tal que, se migo falhasse, | que en eu mui ben [o] non castigasse, | ca sempre fui temuda e dultada; | e rogo -vos que me non afiquedes | daquesto, mais ide -m ' assi sofrendo; | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo. [+]
1240 LP 024/ 151 Med ' ei do pertigueiro tal que mejo, | que semelha Pero Gil no vedejo, | e non vi mia senhor, ond ' ei desejo, | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo.| [+]
1240 LP 028/ 153 Vi coteifes de gran brio | eno meio do estio | estar tremendo sen frio | ant ' os mouros d ' Azamor; | e ia -se deles rio | que Auguadalquivir maior. | Vi eu de coteifes azes | con infanções [s]iguazes | mui peores ca rapazes; | e ouveron tal pavor, | que os seus panos d ' arrazes | tornaron doutra color.| [+]
1240 LP 030/ 155 O que meteu na taleiga | pouc ' aver e muita meiga, | é por non entrar na Veiga | que faroneja?| [+]
1240 LP 034/ 157 Pero da Ponte, pare -vos en mal | per ante o Demo do fogo infernal, | por que con Deus, o padre spirital, | minguar quisestes, mal per descreestes.| [+]
1240 LP 036/ 158 Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. [+]
1240 LP 037/ 159 E ainda vos conselharei al, | por que vos amo [mui] de coraçon: | que nunca voz en dia d ' Acenson | tenhades, nen en dia de Natal, | nen doutras festas de Nostro Senhor | nen de seus santos, ca ei gran pavor | de vos vĩir mui toste deles mal.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Se m ' el graça fezesse con os seus cardeaes, | que lh ' eu desse, [en tal] que mos talhasse iguaes; | mais vedes en que vi en el[e] maos sinaes, | quando [o] que me furtou, foi cobri -lo sa capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa.| [+]
1240 LP 039/ 160 Quisera eu assi ora deste nosso Papa | que me talhasse melhor aquesta capa. [+]
1240 LP 041/ 160 E romeu que Deus assi quer servir | por levar tal furt ' a Jelusalen, | e sol non cata como Gris non ten | nunca [mais] cousa de que se cobrir, | ca todo quanto ele despendeu | e deu, dali foi, -tod ' aquesto sei eu | e quant ' el foi levar e [er] vistir. [+]
1240 LP 001/ 162 -Sénher, ara ie.us vein quer[er] | un don que.m donetz, si vos plai: | que vul[h] vostr ' almiral seer | en cela vostra mar de lai; | e si o faitz, en bona fe | c ' a totas las na[u]s que la son | eu les farai tal vent de me, | c ' or la van totas a ban[don]. | - [+]
1240 LP 001/ 162 Don Arnaldo, pois tal poder | de vent ' avedes, ben vos vai, | e dad ' a vós devia seer | aqueste don; mais digu ' eu, ai, | por que nunca tal don deu Rei?| [+]
1240 LP 001/ 172 Poys ja entendo que guisada ten | Amor mha morte, non pode seer | que me non mat ' e sey eu hũa ren: | que mi val mays logu ' i morte prender | que viver cuytad ' en mui gram pavor, | ca non averey, poys eu morto for, | tal coita com ' ey no meu coraçon.| [+]
1240 LP 001/ 173 E quem soubesse como mi vay, non | terria que eu sõn de bon sen | en me leixar viver, ca sen razon | me dá tal coit ' Amor, que mi conven | a viver trist ' e sen todo prazer, | e mi conven atal afam sofrer | que mayor non fez Nostro Senhor. [+]
1240 LP 002/ 173 Non sey que é de min, nen que será | meus amigus, non sei de mi ren al | se non atanto que eu sofra atal | coyta d ' amor qual vus eu direy ja: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren. [+]
1240 LP 002/ 175 Atal a fez Nostro Senhor: | mui sen doair ' e sen sabor, | des i mui pobr ' e forçada. [+]
1240 LP 001/ 175 Ai fals ' amigu ' e sem lealdade! | ora vej ' eu a gram falsidade, | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja por verdade, | a que vós a tal pedra lançastes.| [+]
1240 LP 001/ 175 Amigo fals ' e muit ' encoberto! | ora vej ' eu o gram maldeserto | com que mi vós á gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu ja bem por certo | a que vós [a] tal pedra lançastes. | Ai fals ' amigu ' ! eu nom me temia | do gram mal e da sabedoria | com que mi vós a gram temp ' andastes; | ca d ' outra sei eu que o bem sabia, | a que vós [a] tal pedra [lançastes].| [+]
1240 LP 011/ 180 [Vós] caestes em tal cajom | que sol conselho nom vos sei; | ca ja vos eu desemparei | em guisa, se Deus mi perdom, | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder. [+]
1240 LP 014/ 182 Em grave dia que vos vi, amor, | pois a de que sempre foi servidor, | me fez e faz cada dia peior; | e pois ei por vós tal coita mortal, | faça Deus sempre bem a mha senhor, | e vós, amor, ajades todo mal.| [+]
1240 LP 014/ 182 Pois da mais fremosa de quantas som | [ja mais] nom pud ' aver se coita nom, | e por vós viv ' eu em tal perdiçom | que nunca dormem estes olhos meus, | mha senhor aja bem por tal razom, | e vós, amor, ajades mal de Deus. [+]
1240 LP 015/ 182 Tal molher mi fez amor | amar, que bem des entom | nom mi deu se coita nom, | e do mal sempr ' o peior.| [+]
1240 LP 015/ 182 A mim fez gram bem querer | amor ũa molher tal | que sempre quis o meu mal | e a que praz d ' eu morrer.| [+]
1240 LP 015/ 183 Amor fez a mim gram bem | querer tal molher ond ' ei | sempre mal e averei; | ca em tal coita me tem | que nom ei força nem sem; | porem rogu ' e rogarei | a Deus que sabe que vivo | em tal mal e tam esquivo, | que mi queira dar guarida | de mort ' , ou dê melhor vida. [+]
1240 LP 016/ 183 Ca viv ' em tal cuidado | come quem sofredor | é de mal aficado | que nom póde maior, | se mi nom val a que em forte | ponto vi; ca ja da morte | ei [mui gram] prazer e nenhum pavor.| [+]
1240 LP 017/ 183 A tal estado mh adusse, senhor, | o vosso bem e vosso parecer | que nom vejo de mi nem d ' al prazer, | nem veerei ja, em quant ' eu vivo fôr, | u nom vir vós que eu por meu mal vi. | E queria mha mort ' e nom mi vem, | senhor, por que tamanh ' é o meu mal | que nom vejo prazer de mim nem d ' al, | nem veerei ja, esto creede bem, | u nom vir vós que eu por meu mal vi.| [+]
1240 LP 021/ 186 E gram preda per fazedes, | u tal amigo perdedes. [+]
1240 LP 022/ 186 Por vós veer, amigo, nom sei quem sofresse | tal coita qual eu sofr ' e vós, que nom morresse; | e com aquestas coitas eu, que nom nacesse, | nom sei de mim que seja, | e da mort ' ei enveja | a tod ' ome ou molher que ja morresse. [+]
1240 LP 023/ 186 Como me Deus aguisou que vivesse | em gram coita, senhor, desque vos vi! | ca logo m ' el guisou que vos oi | falar, desi quis que er conhocesse | o vosso bem a que el nom fez par; | e tod ' aquesto m ' el foi aguisar | ental que eu nunca coita perdesse.| [+]
1240 LP 023/ 187 E tod ' est ' el quis que eu padecesse | por muito mal que me lh ' eu mereci, | e de tal guisa se vingou de mi; | e com tod ' esto nom quis que morresse, | porque era meu bem de nom durar | em tam gram coita nem tam gram pesar; | mais quis que tod ' este mal eu sofresse.| [+]
1240 LP 025/ 187 Da mha senhor que eu servi | sempr ' e que mais ca mi amei, | veed ' , amigos, que tort ' ei | que nunca tam gram torto vi; | ca pero a sempre servi | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; sei per gram bem | lhi querer mais c ' a mim nem al, | e se aquest ' é querer mal, | est ' é o que a mim avem; | ca pero lhi quero tal bem | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que posso; se per servir | e pela mais ca mim amar, | se est ' é mal, a meu cuidar | este mal nom poss ' eu partir; | ca pero que a fui servir | grand ' é o mal que mha senhor | mi quer, mais quero -lh ' eu maior | Mal que poss ' ; e pero nozir | nom mi devia desamor, | c ' al que no bem nom a melhor. [+]
1240 LP 026/ 188 Melhor fora dar o rocin dõado | ca por tal muacha remusgador | que lh ' ome non guardará se non for | el que xa vai ja quanto conhocendo; | mais se el fica, per quant ' eu entendo, | seu cajon dela, est ' aventurado.| [+]
1240 LP 032/ 191 Bem as cuidára de morte guardar, | todas tres, quando as fez sangrar; | mais avia -lh ' as o dem ' a levar, | pois [que] se par tal cajom perderom.| [+]
1240 LP 036/ 193 Em gram coita, senhor, | que peior que mort ' é, | vivo per bõa fe, | e polo voss ' amor | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Vi polo meu gram mal; | e melhor mi será | de moirer por vós ja, | e pois me Deus nom val, | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Polo meu gram mal vi; | e mais mi val morrer | ca tal coita sofrer, | pois por meu mal assi | esta coita sofr ' eu | por vós, senhor, que eu | Vi por gram mal de mi, | pois tam coitad ' and ' eu. [+]
1240 LP 037/ 193 U vos em tal ponto eu oi falar, | senhor, que nom pudi depois bem aver. | - [+]
1240 LP 046/ 198 Mais al Deus que end ' o poder a | lhi rogu ' eu que el querrá escolher | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; ca nom a mester | de tal vida avermos de passar; | ca mais nos valrria de nos matar; | mais Deus escolha se a el prouguer, | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; ca e -na maior | coita do mund ' ou e -na mais mortal | vivemos, amigo, e no maior mal; | mais Deus escolha come bom senhor | por vós, amigo, e desi por mi | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos, ca, per bõa fe, | mui gram temp ' a que este mal passou | per nós e passa, e muito durou; | mais Deus escolha come quem ele é, | por vós, amigo, e desi por mi, | que nom moirades vós, nem eu assi | Como morremos; e Deus ponha i | conselh ' , amigo, a vós e a mi. [+]
1240 LP 048/ 199 Meu amig ' , u eu sejo | nunca perço desejo | se nom quando vos vejo; | e porem vivo coitada | com este mal sobejo | que sofr ' eu, bem talhada.| [+]
1240 LP 048/ 199 Viver que sem vós seja, | sempr ' o meu cor deseja | vós ata que vos veja; | e porem vivo coitada | com gram coita sobeja | que sofr ' eu, bem talhada.| [+]
1240 LP 048/ 199 Nom é se nom espanto, | u vós nom vejo, quanto | ei desej ' e quebranto; | e porem vivo coitada | com aqueste mal tanto | que sofr ' eu, bem talhada. [+]
1240 LP 055/ 203 Ca tal é que ante se matára | ca mi falar se o sol cuidára. [+]
1240 LP 057/ 203 Nunca Deus fez tal coita qual eu ei | com a rem do mundo que mais amei, | des que a vi, e am ' e amarei.| [+]
1240 LP 059/ 204 [ca] tal a fez | Deus que lhi deu sem com bom prez | sobre quantas no mundo som, | que nom querrá que o bom sem | err ' em mim, mais dar -mh -a, cuid ' em, | d ' ela bem e bom galardom. | [+]
1240 LP 066/ 208 E pois el sa fazenda tam mal cata | contra elas que faz viver tal vida, | que nem d ' el nem d ' outrem nom a guarida, | eu nom lh ' o tenho por bõa barata | de as trajer, como traj ' , em concelho | chorosas e minguadas de conselho; | ca demo lev ' a prol que xi lh ' em ata. [+]
1240 LP 068/ 209 El, amiga, achei eu andar tal | come morto, ca é descomunal | o mal que sofr ' e a coita mortal; | pero quando me viu, disse -mh assi:| [+]
1240 LP 070/ 209 Pera veer meu amigo | que talhou preito comigo, | alá vou, madre.| [+]
1240 LP 070/ 209 Pera veer meu amado | que mig ' á preito talhado, | alá vou, madre. | Que talhou preito comigo; | é por esto que vos digo: | alá vou, madre.| [+]
1240 LP 070/ 210 Que mig ' a preito talhado; | é por esto que vos falo: | alá vou, madre. [+]
1240 LP 071/ 210 E porem quem bem soubesse | esta coita, bem diria | e sol nom duvidaria, | que coita que Deus fezesse | nem outro mal aficado | nom fez tal, nem é pensado | d ' omem que lhi par pozesse. [+]
1240 LP 075/ 211 E pois que viv ' em coita tal | por que o dormir e o sem | perdi, teede ja por bem, | senhor, pois tant ' é o meu mal, | de vos querer de mi doer | ou de me quererdes valer. [+]
1240 LP 076/ 212 Pois mha ventura tal é ja | que sodes tam poderosa | de mim, mha senhor fremosa, | por mesura que em vós a, | e por bem que vos estará, | pois de vós nom ei nenhum bem, | de vós amar nom vos pes em, | senhor.| [+]
1240 LP 079/ 213 E pois sabedes entender | sempr ' o melhor e escolher, | verdade vos quero dizer, | senhor, que servh ' e servirei: | pois vos Deus atal foi fazer, | erades bõa pera rei.| [+]
1240 LP 080/ 213 Por Deus, amiga, pes -vos do gram mal | que dizend ' and ' aquel meu desleal, | ca diz de mi e de vós outro tal, | andand ' a muitos, que lhi fiz eu bem, | e que vós soubestes tod ' este mal, | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 084/ 215 Praz -mh a mi, senhor, de moirer, | e praz -m ' ende por vosso mal, | ca sei que sentiredes qual | mingua vos pois ei -de fazer; | ca nom perde pouco senhor | quando perde tal servidor | qual perdedes em me perder.| [+]
1240 LP 084/ 216 E com mha mort ' ei eu prazer | porque sei que vos farei tal | mingua qual fez omen leal | o mais que podia seer, | a quem ama, pois morto fôr; | e fostes -vos mui sabedor | d ' eu por vós a tal mort ' aver.| [+]
1240 LP 086/ 217 Pero que trobam e sabem loar | sas senhores o mais e o melhor | que eles pódem, sõo sabedor | que os que trobam quand ' a frol sazom | a, e nom ante, se Deus mi perdom, | nom am tal coita qual eu ei sem par.| [+]
1240 LP 087/ 217 Nom pudi nunca partir de chorar | estes meus olhos bem dela sazom | que vos virom, senhor; ca des entom | quis Deus assi que vo -lhi foi mostrar, | que nom podess ' o coraçom desi | partir d ' em vós cuidar, e viv ' assi | sofrendo coita tal que nom a par.| [+]
1240 LP 090/ 218 Quant ' eu, fremosa mha senhor, | de vós receei a veer, | muit ' er sei que nom ei poder | de m ' agora guardar que nom | [vos] veja: mais tal confort ' ei | que aquel dia morrerei | e perderei coitas d ' amor. | E como quer que eu maior | pesar nom podesse veer | de que entom verei, prazer | ei ende, se Deus mi perdom; | porque por morte perderei | aquel dia coita que ei | qual nunca fez nostro senhor.| [+]
1240 LP 093/ 220 Tal coita mi dá voss ' amor | e faz -me levar tanto mal, | que esto m ' é coita mortal | de sofrer; e porem, senhor, | se eu a Deus mal mereci, | bem se vinga per vós em mi.| [+]
1240 LP 093/ 220 Tal coita sofr ' , a gram sazom, | e tanto mal e tant ' afam | que par de morte m ' é de pram; | e senhor, por esta razom, | se eu a Deus mal mereci, | bem se vinga por vós em mi.| [+]
1240 LP 096/ 222 E senhor, quem algũa vez | com quaes olhos vos catei | vos catasse, por quant ' eu sei, | guisar -lh ' ia quem vós tal fez | que vivess ' em mui gram pesar, | guisando -lh ' o quem vós tal fez, | como mh a mi [o] foi guisar. [+]
1240 LP 098/ 222 Ca na mha morte nom a [i] razom | bõa que ant ' el possades mostrar; | desi nom o er podedes enganar, | ca el sabe bem quam de coraçom | vos eu am ' e [que] nunca vos errei; | e porem, quem tal feito faz, bem sei | que em Deus nunca pód ' achar perdom.| [+]
1240 LP 098/ 223 Ca de pram Deus nom vos perdoará | a mha morte, ca el sabe mui bem | ca sempre foi meu saber e meu sem | em vós servir; er sabe mui bem [ja] | que nunca vos mereci por que tal | morte por vós ouvesse; porem mal | vos será quand ' ant ' el formos alá. [+]
1240 LP 099/ 223 Ca mha senhor quizo Deus fazer tal, | quando a fez, que a fez sabedor | de todo bem e de mui gram valor, | e com tod ' est[o] é mui comunal | ali u deve; er deu -lhi bom sem, | e desi nom lhi fez pouco de bem | quando nom quis que lh ' outra foss ' igual.| [+]
1240 LP 100/ 223 Que soidade de mha senhor ei | quando me nembra d ' ela qual a vi, | e que me nembra que bem a oi | falar; e por quanto bem d ' ela sei, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca pero mi nunca faz bem, | se a nom vir, nom me posso guardar | d ' ensandecer ou morrer com pesar; | e porque ela tod ' em poder tem, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a fez nostro senhor, | de quantas outras no mundo som | nom lhi fez par, a la minha fe, nom; | e poi -la fez das melhores melhor, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a quizo Deus fazer, | que se a nom vir, nom posso viver. [+]
1240 LP 103/ 225 Quix bem, amigos, e quer ' e querrei | ũa molher que me quis e quer mal | e querrá; mais nom vos direi eu qual | [est] a molher; mais tanto vos direi: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer.| [+]
1240 LP 103/ 225 Quix e querrei e quero mui gram bem | a quem mi quis mal e quer e querrá, | mais nunca omem per mi saberá | quem é; pero direi -vos ũa rem: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer.| [+]
1240 LP 103/ 225 Quix e querrei e quero bem querer | a quem me quis e quer, per bõa fe, | mal, e querrá; mais nom direi quem é; | mais pero tanto vos quero dizer: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer. [+]
1240 LP 107/ 226 Senhor, aquel que sempre sofre mal, | mentre mal a nom sabe que é bem, | e o que sofre bem sempr ' , outro tal | do mal nom póde saber nulha rem; | por em querede, pois que eu, senhor, | por vós fui sempre de mal sofredor, | que algum tempo sabha que é bem.| [+]
1240 LP 111/ 228 Senhor, em tam grave dia | vos vi que nom poderia | mais; e por Santa Maria, | que vos fex tam mesurada, | doede -vos algum dia | de mi, senhor bem talhada.| [+]
1240 LP 111/ 229 Pois sempre a em vós mesura | e todo bem e cordura, | que Deus fez em vós feitura | qual nom fez em molher nada, | doede -vos por mesura | de mim, senhor bem talhada.| [+]
1240 LP 111/ 229 E por Deus, senhor, tomade | mesura por gram bondade | que vos el deu, e catade | qual vida vivo coitada, | e algum doo tomade | de mi, senhor bem talhada. [+]
1240 LP 112/ 229 Senhor, eu vivo coitada | vida des quando vós nom vi; | mais pois vós queredes assi, | por Deus, senhor bem talhada, | querede -vos de mim doer | ou ar leixade m ' ir morrer.| [+]
1240 LP 112/ 229 Eu vivo por vós tal vida | que nunca estes olhos meus | dormem, mha senhor; e por Deus, | que vos fez de bem comprida, | querede -vos de mim doer | ou ar leixade m ' ir morrer.| [+]
1240 LP 113/ 229 Senhor fremosa e de mui loução | coraçom, e querede vos doer | de mi, pecador, que vos sei querer | melhor ca mi; pero sõo certão | que mi queredes peior d ' outra rem, | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' , e o mais encoberto | que eu poss ' ; e sei de Brancafrol | que lhi nom ouve Flores tal amor | qual vos eu ei; e pero sõo certo | que mi queredes peior d ' outra rem, | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' ; e o mui namorado | Tristam sei bem que nom amou Iseu | quant ' eu vos amo, esto certo sei eu; | e con tod ' esto sei, mao pecado, | que mi queredes peior d ' outra rem; | pero, senhor, quero -vos eu tal bem | Qual maior poss ' , e tod ' aquest ' avem | a mim, coitad ' e que perdi o sem. [+]
1240 LP 117/ 231 Senhor fremosa, vejo -vos queixar | por que vos am ' , e no meu coraçom | ei mui gram pesar, se Deus mi perdom, | porque vej ' end ' a vós aver pesar, | e queria -m ' em de grado quitar, | mais nom posso forçar o coraçom, | Que mi forçou meu saber e meu sem; | desi meteu -me no vosso poder, | e do pesar que vos eu vej ' aver, | par Deus, senhor, a mim pesa muit ' em; | e partir -m ' ia de vós querer bem, | mais tolhe -m ' end ' o coraçom poder, | Que me forçou de tal guisa, senhor, | que sem nem força nom ei ja de mi; | e do pesar que vós tomades i, | tom ' eu pesar que nom posso maior, | e queria nom vos aver amor, | mais o coraçom póde mais ca mi. [+]
1240 LP 126/ 236 Ca mais meu bem é de morte sofrer, | ante ca sempr ' em tal coita viver. [+]
1240 LP 127/ 236 Tantos som os pecados seus, | e tam muito é de mal talam, | que eu sõo certo de pram, | quant ' aquestes amigos meus, | que por quanto mal em el a, | que já mais nunca veerá | em nemhun temp ' a face de Deus.| [+]
1240 LP 128/ 237 Unha pastor bem talhada | cuidava em seu amigo, | [e] estava, bem vos digo, | per quant ' eu vi, mui coitada; | e diss ' : oi mais nom é nada | de fiar per namorado | nunca molher namorada, | pois que mh o meu a errado.| [+]
1240 LP 132/ 239 Um tal ome sei eu, ai bem talhada, | que por vós tem a sa morte chegada; | veedes quem é, seed ' em nembrada: | eu, mha dona.| [+]
1240 LP 132/ 239 Um tal ome sei [eu] que perto sente | de si [a] morte [chegada] certamente; | veedes quem é, venha -vos em mente: | eu, mha dona.| [+]
1240 LP 132/ 239 Um tal ome sei [eu], aquest ' oide, | que por vós morre, vo -lo [em] partide; | veedes quem é, nom xe vos obride: | eu, mha dona. [+]
1240 LP 134/ 239 Valer -vos -ia, amigo, se oj ' | eu ousasse, mais vedes quem | mh o tolhe d ' aquest ' , e nom al, | mha madr ' é que vos a mortal | desamor; e com este mal | de morrer nom mi pesari[a].| [+]
1240 LP 138/ 242 Vós que vos em vossos cantares meu | amigo chamades, creede bem | que nom dou eu por tal enfinta rem; | e por aquesto, senhor, vós mand ' eu, | que bem quanto quizerdes des aqui | fazer, façades enfinta de mi.| [+]
1240 LP 138/ 242 Ca demo lev ' essa rem que eu der por | [tal] enfinta fazer ou mentir al | de mi, ca me non monta bem nem mal; | e por aquesto vos mand ' eu, senhor, | que bem quanto quizerdes des aqui | fazer, façades enfinta de mi.| [+]
1240 LP 001/ 264 Fernan Díaz, fazen -vos entender | que casaríades desta dona ben; | e nós teemos que vos é mal sen, | per quant ' est ' o que vos quero dizer: | por que a dona é de terra tal, | Don Fernando, que, per ben nen per mal, | non poderedes i un om ' aver.| [+]
1240 LP 001/ 265 Ante, faredes i vosso prazer | en quererdes con tal dona casar, | Fernan Díaz? -ca é de [tal] logar | que non podedes, per nen un poder, | aver nulh ' ome, ca as gentes son | de tal natura, se Deus mi pardon, | que non querran i su vós guarecer.| [+]
1240 LP 004/ 266 "Vedes, senhor, quero -vus eu tal ben | qual mayor posso no meu coraçon.| [+]
1240 LP 001/ 271 Senhor, se o outro mundo passar, | assy com ' aqueste pass ' e passey, | e con tal coita, com ' aqui levey | e lev ' , eno ifern(o) ey de morar | por vós, senhor, ca non por outra ren, | ca por vós perço Deus e sis ' e sen, | quando vos vejo dos olhos catar, | Atan muyt ' aposto que non ha par, | e já me trabalhey de os cousir | e comecei log[u] ' enton a ri[i]r | e er filhey -me log[u] ' y a chorar, | com(o) homen desenparado d ' Amor | e de vós; ay fremosa mha senhor, | non sey com(o) esto podess ' endurar!| [+]
1240 LP 001/ 271 E já que vos no iferno faley, | senhor fremosa, e na coyta d ' aquy | que por vós ey, vedes quant(o) entend ' y, | e quanto [é] d ' aquesto muy ben sey | que alá non poderi(a) aver tal | coyta qual sofri, tan descomunal, | e sofr ' , e nunca por vós acorr ' ey.| [+]
1240 LP 001/ 271 Ca vedes, mha senhor, porque no[n] l(o) ey, | porque fez Deus vosso corpo atal | en que nunca pod(e) home veer mal, | nen saberá, mays eu gran pavor ey | que vo -lo demandará por mim Deus, | pois eu morrer, [ai] lume destes meus | olhos, que sempre mais que min amey. [+]
1240 LP 001/ 272 Se mi vós tal ben queredes, | amigo, qual mi dizedes, | por que non vivedes migo, | meu conselh ' e meu amigo; | por que non vivedes migo?| [+]
1240 LP 001/ 276 Amor, castiga -te d ' esto, por tal | que me non tolhas meu sono por qual | me non faz ben [e sol me faz gran mal] | e mh -o [fará], d ' esto [son] julgador.| [+]
1240 LP 002/ 276 Escaralhado nunca eu diria, | mays que traje ant ' [o] caralho arreyte, | ao que tantas molheres de leyte | ten ca lhe pariron tres en hũu dia | e outras muytas prenhadas que ten; | e atal frade cuyd ' eu que muy ben | encaralhado per esto sseria.| [+]
1240 LP 002/ 276 Escaralhado non pode sseer | o que tantas filhas fez en Marinha | e que ten ora outra pastorinha | prenhe que ora quer encaecer | e outras muytas molheres que fode; | e atal frade bem cuyd ' eu que pode | encaralhado per esto seer. [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta como m ' el á mandada | non foy home que lhe vis[s]e as semelhas: | nen ten rostro, nen olhos, nen orelhas, | nen he gorda, nen magra, nen delgada, | nen he ferrada, nen é por ferrar, | nem foy homen que a vis[s]e enfrear, | nen come erva, nen palha, nen cevada.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta mh -á mandada este infante! | ben vo -lo juro, amigo[s], sen falha, | non sey eno mundo aver que a valha: | nen vay a çaga, nen vay adeante, | e tem, vus juro par Nostro Senhor, | ......... poys nós morrermos, non for | nen ......... e foron .......| [+]
1240 LP 003bis/ 278 Tal rrapaz que lh ' á mester d ' esta besta | eu cuydo ben que lh ' o tenho achado: | que, prol nen coyta, non peça recado, | que a seu dono non [gaste nen a esta], | e non ande triste, nen ande [l]edo, | nen vaa deante, nen a derredo, | e nunca cômha, nen beva, nen vesta. [+]
1240 LP 005/ 278 Da ssa tristeça ouv ' eu tal pesar | que foy a el e preguntey assy | en que coidava, mays non aprendi | d ' el se non tanto que lh ' y oy falar: | des que "el vira" quen lhi coitas deu | hir d ' u el era, no coraçon seu, | ta que a vir, ledo non pod ' andar.| [+]
1240 LP 006/ 283 Muitos mi vej ' eu que an | gran coita e grand ' afan; | mai ' -lo meu mal, qu(e) ei, é tal | ca x ' an eles mal de mal, | mai ' -lo meu mal non é mal! [+]
1240 LP 009/ 285 E quando m ' eu da mia senhor parti, | non cuidava esse dia chegar | viv ' aa noit(e), e vejo m ' ar andar | viv[o]; e pois tal coita padeci, | ja mais por coita nunca ren darei, | ca, por gran coit ' aver, non morrerei.| [+]
1240 LP 001a/ 300 A que me faz viver en tal | afam e sofrer tanto mal | que morrerey se me non val, | poys non quer mha coyta creer, | nen -na vejo nen veg ' eu al | no mund ' ond ' eu aja prazer.| [+]
1240 LP 006/ 305 Mas faria ben | quand ' eu viss ' ela pois, que lhe jurasse | qual mayor jura soubesse fazer | que nunca lhe soubera ben -querer | en tal razon per que m ' ela ' stranhasse!| [+]
1240 LP 006/ 305 E des i pois, que m ' eu assi salvasse, | σe Deus me salve! que nunca o meu | mal mais diria de mia coita eu | a mia senhor, pero que me matasse | o seu amor -que xe me matará, | e[u] o sei, ced ' , u al non averá - | ca nunca foi quen tal coita levasse | Com ' eu levo; nen foi quen s ' end ' osmasse. [+]
1240 LP 001/ 307 E non me sei conselho dar, | ca a mia coita non á par | que me faz seu amor soffrer. | Con tal senhor fui emprender | a que non ouso dizer ren | de quanto mal me faz aver, | que me sempre por ela ven.| [+]
1240 LP 003/ 309 Se vos prouguess ' , Amor, ben me devia | cousimento contra vos a valer, | que mig ' avedes filhada perfia | tal que non sei como possa viver | sen vos, que me tẽedes en poder | e non me leixades noite nen dia.| [+]
1240 LP 001/ 330 Ai, amor, amore de Pero Cantone, | que amor tan saboroso e sen tapone! | Que amor tan delgado e tan frio, | mais non creo que dure atá o estio, | ca atal era outr ' amor de meu tio, | que se botou á pouca de sazone.| [+]
1240 LP 008/ 337 E poys lh ' esto disser, hu mh -a mostrar, | rogar -lh ' ei que mi dê mort ' ; e gran ben | mi fará hi, se mh -o quiser fazer, | ca mui melhor mi será d ' outra ren | de me leixar logu ' i morte prender: | ca melhor m ' é ca tal vida viver | e ca meu tempo tod ' assy passar.| [+]
1240 LP 010/ 338 Mays por Deus que vus foy dar o mayor | ben que eu d ' outra dona oy dizer, | que me non leixedes escaecer | en me lhe non defenderdes, senhor, | -ca ben cuydo, de como é traedor, | que me mate ced ' -e poys non querer | gracir -vo -lo, poys que eu morto for; | e por quanto ben vus fez Deus, senhor, | guardade -vus d ' atal erro prender. [+]
1240 LP 001/ 340 Disseron -m ' , ai amigas, ca mi buscou mal, | pero vẽo -m ' ora [el] jurar jura tal: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber.| [+]
1240 LP 004/ 341 Teen -m ' en tal coita que nunca vi | hom ' en tal coyta, per(o) o preyt ' est ' é: | que lhis diga por quen trob ' e quen é; | a meus amigos digo -lhis assy: | é mha senhor e parece mui ben, | mays non é senhor de mi fazer ben.| [+]
1240 LP 006/ 342 Por ess ' , amiga, venha mal a quen | vos amar, pois tal preito per vós ven. [+]
1240 LP 001/ 343 Senhor, mui ben me vos fostes salvar | de pena veira, que trager vos vi; | e, pois de vós a queredes deitar, | se me creverdes, faredes assi: | mandade logu ' est ' e non aja i al: | deita[de -a] logu ' en un muradal, | ca peior pena nunca d ' esta vi. | -Garcia Pérez, non sabedes dar | bon conselho, per quanto vos oí, | pois que me vós conselhades deitar | en tal logar esta pena; ca, s ' i | o fezesse, faria mui[to] mal; | e muito tenh ' ora que mui mais val | en dá -la eu a un coteif ' aqui. [+]
1240 LP 002/ 346 [e poren nunca tal ben eu cobrar] | posso melhor; e tod ' est ' ei con quen | fal ' eu e digo -lh ' as coitas que ei. | Assi and ' eu como nunca andei, | e non mi fala nen dá por mi ren.| [+]
1240 LP 009/ 350 Direi -vos eu u o busquei: | antr ' estes freires tempreiros, | ca já os espitaleiros | por Amor non preguntarei. [+]
1240 LP 010/ 351 Nen custa nunca a receava; | nen perda, nen med ' , alá u andava, | nunca de tal ome falar oí. [+]
1240 LP 013/ 352 É tan louco, que tal med ' ei: | que me sacará de meu sen | e que verremos a mais en; | ante [já] me lhi calarei, | ca, se mal contecesse, | (de que me lh ' eu ben guardarei) | que lh ' eu esto non sofresse, | dar -m ' -ia gran punhada.| [+]
1240 LP 013/ 352 Morto será quen m ' ajudar, | ca el de tal coraçon é, | quer de cavalo quer de pé, | ca se querrá migo matar; | e já eu lhi fogiria, | mais ei medo de m ' acalçar; | e [ben] acalçar -se -m ' -ia: | trag ' a besta cansada.| [+]
1240 LP 001/ 359 A vossa mesura gardei, | senhor, sempre mays d ' outra ren, | e a desmesura por én | me faz tal mal que me non sei | con ela ja conselh ' aver, | e leixa -me d ' amor morrer | e da mesura ben non hei. [+]
1240 LP 007/ 363 Non levava nen dinheyro | ogano hu o[u]vi passar | per Campus, e quix pousar | en casa d ' un cavaleyro | que sse ten por infa[n]çon, | e soltou -mh -um can enton | e mordeu -mh -o seendeyro. | Por meu mal enton, senlheyro, | ouv ' aly a chegar, | ¡que non chegass ' a logar | hu [á] atal fareleyro!, | ca el se fosse çancon, | non fora ao vergalhon | roxo do meu seendeyro.| [+]
1240 LP 007/ 364 Non vistes peyor parado | albergue do que achey | enton, quand ' a ele cheguey, | nen vistes mays estirado | home ca fuy d ' un mastin, | e fez -mi tal [n]o rocin | que semelhava lobado.| [+]
1240 LP 009/ 364 E a tal home, amigas, que farey, | que as[s]y morr ' e assy quer morrer | por aquele bem que nunca pode aver | nem averá?, ca ja sse lh ' o partyo, | porque me as[s]y de mandado sayo.| [+]
1240 LP 010/ 365 Par Deus, amiga, quant ' eu receey | do meu amigo todo m ' oj ' aven, | ca receey de mi querer gram ben | como m ' el quer, polo que vos direy: | eu, poys fui nada, nunca ouv ' amor | nen quij ' amigu ' en tal razon aver, | e el filhou -m ' a força por senhor | a meu pesar, e morrerá por én.| [+]
1240 LP 010/ 365 E sabe Deus o pesar que end ' ey, | mays non sse pode de mui gram pesar | guardar, seno[n] que x ' end ' el quer guardar, | mays senpre m ' eu d ' atal preyto guardey | o mays que pud ' e non ouv ' i sabor; | mays el me mata porque quer morrer | por mi de pran, e do que m ' é peyor | non pod ' én ja o coraçon quitar.| [+]
1240 LP 013/ 366 Quand ' eu soby nas torres sobe ' lo mar | e vi onde soya a bafordar | o meu amig ' , amigas, tam gran pesar | ouv ' eu enton por ele no coraçon, | quand ' eu vi estes outros per hy andar, | que a morrer ouvera por el enton. | Quand ' eu catey das torres derredor | e non vi meu amigo e meu senhor, | que oj ' el por mi vyve tan sen sabor, | ouv ' eu enton tal coyta no coraçon, | quando me nembrey d ' el e do seu amor, | que a mo[rrer ouvera por el enton].| [+]
1240 LP 013/ 367 Quand ' eu vi esta cinta que m ' el leixou | chorando con gran coyta, e me nembrou | a corda da camisa que m ' el filhou, | ouvi por el tal coyta no coraçon, | poys me nembra, fremosa, hu m ' enmentou, | que a mo[rrer ouvera por el enton].| [+]
1240 LP 013/ 367 Nunca molher tal coyta ouv ' a sofrer | com ' eu, quando me nembra o gram prazer | que lh ' eu fiz, hu mh -a cinta vẽo a cinger;| [+]
1240 LP 013/ 367 [e] creceu -mi tal coita no coraçon, | quand ' eu soby nas torres polo veer, | que a mo[rrer ouvera por el enton]. [+]
1240 LP 017/ 369 Das casas ouve sabor | e foy tal preytejador | que foss ' ende jazedor | con minguas que avya; | e dan -lh ' as por seu amor | quaes ela querrya.| [+]
1240 LP 017/ 369 Pedyu -as a preito tal | d ' i jazer [e] non fez al, | ca xi lazerava mal | con minguas que avya; | e dan -lh ' as do Espital | quaes ela querria.| [+]
1240 LP 004/ 374 E ben sei de quen tan gran sabor á | de mentir, e non teme Deus nen al, | que mi assaca tal mentira e al;| [+]
1240 LP 010/ 376 Amigas, o que mi quer ben | dizen -mi ora muitos que ven; | pero nono posso creer, | ca tal sabor ei de o veer | que [eu] o non posso creer.| [+]
1240 LP 010/ 376 O que eu amo máis ca mí | dizen que cedo sera aqui; | pero nono posso creer, | [ca tal sabor ei de o veer | que [eu] o non posso creer].| [+]
1240 LP 010/ 376 O que se foi d ' aqui muit ' á | dizen -mi que cedo verra; | pero nono posso creer, | [ca tal sabor ei de o veer | que [eu] o non posso creer].| [+]
1240 LP 015/ 378 A morrer ouvi por én | tanto a vi ben talhada, | que parecia mui ben | en sua sela dourada; | as sueiras son d ' ensai | e os arções [son] de faia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | [Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]| [+]
1240 LP 015/ 379 Se a podess ' alongar | quatro legoas de Crecente, | e nos braçola filhar, | apertala fortemente, | non lhi valria dizer "¡ai!" | nen chamar Deus nen Santa Ovaia; | vestida d ' un pres de [Cambrai, | Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]. [+]
1240 LP 017/ 380 Muitas ei, ei cuidad ' e so[n] mi fal; | e faço muito cantares, en tal | que perca coitas, e dizen -mi mal; | mais muitas [coitas mi os fazen fazer, | e tantas coitas, quantas de sofrer | ei, nonas posso en un cantar dizer].| [+]
1240 LP 019/ 380 Desej ' eu ben aver de mia senhor | mais non desej ' aver ben d ' ela tal, | por seer meu ben, que seja seu mal; | e por aquesto, par Nostro Senhor, | non queria que mi fezesse ben | en que perdesse do seu nulha ren, | ca non é meu ben o que seu mal for.| [+]
1240 LP 019/ 381 Ante cuid ' eu que o que seu mal é | que meu mal est, e cuido gran razon; | por én desejo no meu coraçon | aver tal ben d ' ela, per bõa fe, | en que non perça de seu bon prez | nen lh ' ar diga nulh ' ome que mal fez, | e outro ben Deus d ' ela non mi dé.| [+]
1240 LP 019/ 381 E mal mi venha se atal fui eu, | ca, des que no mund ' andei por seu, | amei sa prol muito máis c ' a de mí. [+]
1240 LP 022/ 382 Pero dizen que ben | farei eu mia fazenda de viver | longi d ' ela, que mi non quer valer; | mais de tal guisa lhis digu ' eu poren: | - [+]
1240 LP 022/ 382 Pero dizen que non | poss ' eu viver se me non alongar | de tal senhor, que se non quer nembrar | de min; mais digo -lhis eu logu ' enton: | - [+]
1240 LP 035/ 388 Sei que vos disseron, per bõa fé, | que falei con outr ' om ' , e non foi al | senon que volo disseron por mal, | mais rog ' a Deus, que no ceo sé, | que cofonda quen vos atal razon | diss ' , e vós, se a crevestes enton, | e que cofonda min, se verdad ' é.| [+]
1240 LP 039/ 390 Mia madre, pois [a]tal é vosso sén | que eu quera mal a quen mi quer ben, | e me vós roguedes muito por én, | dized ' ora, por Deus, que pod ' e val: | pois ei mal querer a quen mi quer ben, | se querrei ben a quen mi quiser mal.| [+]
1240 LP 039/ 390 Muito mi sera grave de sofrer | d ' aver quen mi quer ben mal a querer, | e vós, madre, mandades -mi -o fazer, | mais faço -vos ũa pregunta tal: | pois quen mi quer ben ei mal a fazer, | se querrei ben a quen mi quiser mal.| [+]
1240 LP 041/ 391 Non ei eu poder d ' o meu amigo | partir, amigas, de mi querer ben, | e, pero m ' eu queixo, prol non mi ten; | e, quando lh ' eu rogo muit ' e digo | que se parta de mi tal ben querer, | tanto mi val come non lho dizer.| [+]
1240 LP 041/ 391 Se mi quer falar digo -lh ' eu logo | que mi non fale, ca mi ven gran mal | de sa fala, mais pouco mi val; | e quando lh ' eu digo muit ' e rogo | que se parta de mi tal ben querer, | [tanto mi val come non lho dizer].| [+]
1240 LP 041/ 391 Sempre mi pesa con sa companha | porque ei medo de mi crecer prez | con el, com ' outra vegada ja fez; | e pero lhi digu ' en mui gran sanha | que se parta [de mi tal ben querer, | tanto mi val come non lho dizer]. [+]
1240 LP 044/ 392 Do[s] que me guarda[n] tal é seu cuidar: | que amades, amig ' , outra senhor, | ca, se a verdade poder[en] osmar, | nunca veredes ja máis u eu for; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| [+]
1240 LP 048/ 394 O meu amigo, que xi m ' assanhou | e que non quer ja comigo falar, | se cuidou el que o foss ' eu rogar, | se lh ' eu souber que o assi cuidou, | farei que en tal coita o tenha | por mí Amor, que rogar -me venha.| [+]
1240 LP 048/ 394 E pois que o meu amigo souber | que lh ' esto farei, non atenderá | que o eu rogue, mais logo verra | el rogar a mí, e, se end ' al fezer, | farei que en tal [coita o tenha | por mí Amor, que rogar -me venha].| [+]
1240 LP 048/ 394 Nen avera meu amigo poder | de nulha sanha filhar contra mí, | mais que eu non quiser que seja assi, | ca, se d ' outra guisa quiser fazer, | farei que en tal coita [o tenha | por mí Amor, que rogar -me venha]. [+]
1240 LP 056/ 398 Par Deus, mia madr ' , o que mi gran ben quer | diz que deseja comig ' a falar | máis d ' outra ren que omen pod ' osmar, | e ũa vez, se a vós aprouguer, | fale migo, pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer.| [+]
1240 LP 056/ 398 De falar migo non perç ' eu bon prez, | ca de sa prol i ren non falarei; | e el dira e eu ascuitarei, | e, ante que moira ja, ũa vez | fale migo, [pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer].| [+]
1240 LP 056/ 398 Se vos prouguer, venha falar aqui | conmig ' , ai madre, pois én sabor á, | e direi -vos pois quanto m ' el dira; | e ũa vez, ante que moira assi, | fale [migo, pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer].| [+]
1240 LP 056/ 398 Quiça quer -mi ora tal cousa dizer | que lha poss ' eu sen meu dano fazer. [+]
1240 LP 058/ 399 E as aves que voavan, | quando saía l ' alvor, | todas d ' amores cantavan | pelos ramos d ' arredor; | mais non sei tal qu ' i ' stevesse, | que en al cuidar podesse | senon todo en amor.| [+]
1240 LP 060/ 400 Pero tal coita ei d ' amor | que maior non pod ' om ' aver, | non moiro nen ei én sabor, | nen morrerei, a meu poder, | porque sempr ' atend ' aver ben | da dona que quero gran ben.| [+]
1240 LP 062/ 401 Quando chaman Joan Airas reedor, ben cuid ' eu logo, | per boa fe, que mi chaman; mais a Nostro Senhor rogo | que, a tal, demo o tome, | per que vos tolhan o nome.| [+]
1240 LP 062/ 401 Veen Joan Airas chamando per aqui todo o dia, | e eu vou, quando o chaman, mais rogu ' eu a Santa Maria | que, a tal, demo o tome, | per que [vos] tolhan o nome. [+]
1240 LP 065/ 402 Queixos ' andades, amigo, d ' Amor | e de mí, que vos non posso fazer | ben, ca non ei sen meu dan ' én poder; | e por én guise -mi -o Nostro Senhor | que vos faça eu ben en guisa tal, | que seja vosso ben e non meu mal.| [+]
1240 LP 065/ 402 Queixades -vos que sempre fostes meu, | amigu ' , e vos leixo por mí morrer; | mais dizede -mi como vos valer | possa, sen meu dan ' , e guisalo eu | que vos faça eu ben en guisa tal, | [que seja vosso ben e non meu mal].| [+]
1240 LP 065/ 402 Sõo guardada como outra molher | non foi, amigo, nen á de seer, | ca vos non ous ' a falar nen veer; | e por én guise -mi -o Deus, se quiser, | que vos faça [eu ben en guisa tal, | que seja vosso ben e non meu mal]. [+]
1240 LP 068/ 404 Sabor avedes, a vosso dizer, | de me servir, amigu ' , e pero non | leixades d ' ir al -rei, por tal razon | non podedes el -rei e min aver; | mais id ' ora [quanto quiserdes ir, | ca pois a mí avedes a viir].| [+]
1240 LP 074/ 406 Todalas cousas eu vejo partir | do mund ' en como soian seer, | e vej ' as gentes partir de fazer | ben que soia, ¡tal tempo vos ven!, | mais non se pod ' o coraçon partir | do meu amigo de mi querer ben.| [+]
1240 LP 075/ 406 Ũa dona -non digu ' eu qual - | non agùirou ogano mal: | polas oitavas de Natal | ia por sa missa oir, | e [ouv ' ] un corvo carnaçal | e non quis da casa sair.| [+]
1240 LP 076/ 407 U con Don Beeito aos preitos veeron | cuspiron as donas, e assi disseron: | "Talhou don Beeito | aqui o feito".| [+]
1240 LP 076/ 407 E, pois que ouveran ja feita sa voda, | cuspiron as donas, e diz dona Toda: | "Talhou don Beeito | aqui o feito".| [+]
1240 LP 076/ 407 Todas se da casa con coita saian, | e ian cospindo todas, e dizian: | "Talhou don Beeito | aqui o feito". [+]
1240 LP 080/ 409 Tal dona sei eu, quando quer veer | seu amigo, a que sabe ben querer, | que lho non poden per ren entender | o[s] que cuidan que a guarda[n] mui ben; | e nós, sol que o queiramos fazer, | [logu ' é sabud ' , e non sei eu per quen].| [+]
1240 LP 081/ 409 Eu muitas vezes provei | se ac[h]aria de tal parecer | algũa dona, senhor, u andei; | e, mia senhor, quero -vos al dizer: | a máis fremosa de quantas eu vi, | [long ' estava de parecer assi] | Come vós. [+]
1240 LP 001/ 411 Amiga, tal coita d ' amor á sigo | que ja nunca dorme noyte nen dia, | coydand ' en vós, e, par Sancta Maria, | sen vosso ben, non -[n]o guarirá nada. | - [+]
1240 LP 002/ 411 Amiga, dizen que meu amig ' á | por mi tal coyta que non á poder | per nulha guysa d ' un dia viver, | se per mi non. [+]
1240 LP 002/ 411 E vedes quant ' i á: | se por mi morre, fiqu ' end ' eu mui mal; | sse lh ' ar faç ' [eu] algun ben, outro tal.| [+]
1240 LP 002/ 411 E tan coytad ' é, com ' aprendi eu, | que o non pode guarir nulha ren | de morte ja, se lh ' eu non faço ben; | mays vedes ora com ' estou end ' eu: | se por mi morre, fi[qu ' end ' eu mui mal; | sse lh ' ar faç ' eu algun ben, outro tal.]| [+]
1240 LP 002/ 411 E este preyto cae -m ' ora assy: | se por mi morre, [fiqu ' end ' eu mui mal; | sse lh ' ar faç ' eu algun ben, outro tal.]| [+]
1240 LP 002/ 412 E, amiga, por Deus, consselho tal | mi dade vós que non fiqu ' end ' eu mal. [+]
1240 LP 004/ 412 Amigo, mal soubestes encobrir | meu feyt ' e voss ' , e perdestes per hy | mi, e eu vós; e oymays, quen nus vyr, | de tal sse guard ' e, se molher amar, | filh ' aquel ben que lhi Deus quiser dar | e leix ' o mays e pass ' o tenp ' assy.| [+]
1240 LP 005/ 413 E ssabe Deus que d ' esto nulha ren | vus non cuydava eu ora fazer, | mays, poys vus cuydan o trobar tolher, | ora verey o poder que am sigo, | ca de tal guisa vus farey eu ben | per que façades canti[gas d ' amigo.] [+]
1240 LP 006/ 413 Ca n ' outro dia chegastes aqui | a tal sazon que ouv ' én tal pavor | que, por seer d ' este mundo senhor, | non quisera que vẽessedes hi; | e non querades, amigo, [fazer, | per vossa culpa, mi e vós morrer.]| [+]
1240 LP 006/ 413 Vós non catades a ben, nen a mal, | nen do que nos poys d ' aquest ' averrá, | se non que pas ' o vosso hũa vez ja, | mays en tal feito muyt ' á mester al!| [+]
1240 LP 008/ 414 Amiga, non poss ' eu teer por ben | o que m ' el faz, e a que o tever | por ben, tal aja d ' aquel que ben quer, | mas sen mort ' -e nunca lhi mal verrá, | per boa fe - que mi non prazerá, | pero d ' el morrer mi prazerá [én]! [+]
1240 LP 010/ 415 Don Bernaldo, pesa -me que tragedes | mal aguadeir ' e esse balandrao; | e aqui dura muit ' o tempo mao, | e vós en esto mentes non metedes; | e conselho -vos que catedes al | qu ' en cobrades, ca esse non é tal | que vos vós sô el muito non molhedes.| [+]
1240 LP 014/ 417 Ca non pode guarir se per min non, | ca o am ' eu, e el, des que me vyu, | [a] quanto pôd ' e soube, me servyu; | mays, poys lh ' eu poss ' a tal coyta valer, | come de morte, se Deus vus pardon, | vós [catad ' i o que devo fazer.]| [+]
1240 LP 017/ 418 Enquant ' eu ja eno mundo viver, | ey tal coyta qual sofro a sofrer.| [+]
1240 LP 019/ 419 Ora veerey, amiga, que fará | o meu amigo, que non quis creer | o que lh ' eu dix ' e soube -me perder; | ca de tal guysa me guardam d ' el ja | que non ey eu poder de fazer ren | por el, mays esto buscou el mui ben.| [+]
1240 LP 019/ 419 E vedes vós, assy conteç ' a quen | non sab ' andar en tal preyto con sén! [+]
1240 LP 021/ 420 Muito vos deve de sobêrvia tal | pesar, amigos, e direi -vos al: | sei mui ben que [se] lh ' est[o] a ben sal, | todos iremos per ũa carreira; | ca, por que dixe dũa velha mal, | deostou -m ' ora Maria Balteira. [+]
1240 LP 022/ 421 Joan Baveca, des quand ' eu naci, | esto vi sempr ' e oí departir | do mui bon ome: de lh ' a ben sair | sempr ' o que faz; mais creede per mi, | do rafeç ' ome que sa comunal | non quer servir e serve senhor tal, | por que o tenhan por leve, por mi, | quant ' ela é melhor, tant ' erra mais i. | - [+]
1240 LP 022/ 422 Joan Baveca, non tenho por mal | de se partir, pois ouro serv ' atal | que nunca pode valer mais per i: | e julguen -nos da tençon per aqui. [+]
1240 LP 026/ 424 Vedes, amiga, meu sén est ' atal: | que, poys Deus vus amigo dar quiser, | que vus muyt ' am ' e vus gran ben quiser, | ben lhi devedes fazer e non mal. | - [+]
1240 LP 029/ 425 E quen vyu nunca tal | coita sofrer qual eu sofro, ca sén | perç ' e dormir? [+]
1240 LP 002/ 427 Pois el foi d ' atal ventura | que sofreu tan muito mal | por mi e ren non lhi val, | mia madre, e por mesura | leixedes -mi -o ir veer.| [+]
1240 LP 001/ 432 Se s ' el nembrar quiser | como fiquei namorada | e se cedo veer | e o vir eu, ben talhada, | e direi -lh ' eu enton | a coita do meu coraçon. [+]
1240 LP 002/ 433 U foi mig ' outra vegada | atende -lo -ei, velida, | fremosa e ben talhada, | en Faro, ena ermida, | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia. [+]
1240 LP 004/ 434 Fui eu, madr ' , en romaria a Faro con meu amigo | e venho d ' el namorada por quanto falou comigo, | ca mi jurou que morria | por mi; tal ben mi queria!| [+]
1240 LP 004/ 434 Leda venho da ermida e d ' esta vez leda serei, | ca falei con meu amigo, que sempre [muito] desejei, | ca mi jurou que morria | por mi; tal ben mi queria!| [+]
1240 LP 004/ 434 Du m ' eu vi con meu amigo vin leda, se Deus mi perdon, | ca nunca lhi cuid ' a mentir por quanto m ' ele diss ' enton, | ca mi jurou que morria | por mi; tal ben mi queria! [+]
1240 LP 002/ 437 Ca o fezerom ir por mal | de mi e d ' estes olhos meus, | e quen m ' este pesar fez, Deus | lhi mostre cedo pesar tal | que lhi venha, com ' a mi ven, | pesar onde desejar ben.| [+]
1240 LP 003/ 439 Eles, amigas, perderon sabor | de vos veeren; ar direy -vos al: | os trobadores ja van pera mal; | non á i tal que ja servha senhor | nen [que] sol trobe por ũa molher: | maldita sej ' a que nunca disser | a quen non troba que é trobador!| [+]
1240 LP 012/ 443 Quand ' el ouv ' a fazer a romaria, | pôs -m ' un dia talhado | que vẽesse, e non ven, mal pecado!| [+]
1240 LP 016/ 445 E, cada que vós andardes senlheira, | se vo -l ' a besta mal enselada andar, | guardade -a de xi vos derramar, | ca, pela besta, sodes soldadeira | e, par Deus, grave vos foi d ' aver; | e punhade sempr ' en[a] guarecer, | ca en talho sodes de peideira.| [+]
1240 LP 021/ 448 E de tal preyto, non sey end ' eu ren; | mays, se o ela por amigo ten, | non lhi trag ' el lealdade comprida. [+]
1240 LP 032/ 453 Enviou -m ' el assí dizer: | ten el por mesura de mí | que o leyxe morrer aquí | e o veja, quando morrer; | e a mí praz de coraçon | por veer se morre, se non. | Mays nunca ja crea molher | que por ela morren assí | (ca nunca eu ess ' e tal vi), | e el moyra, se lhi prouguer; | e a mí praz de coraçon | por veer se morre, se non. [+]
1240 LP 033/ 454 Joan Garcia, tal paga achará | en vós o jograr, quand ' a vós veer; | mais outr ' a quen [meus] mesteres fezer, | que m ' eu entenda, mui ben [me] fará, | que panos ou algo merecerei; | e vossa paga bena leixarei | e pagad ' [a] outro jograr qualquer. | - [+]
1240 LP 040/ 458 Que presta seu bon parecer | nen seu bon talh ' a quẽ -no á?| [+]
1240 LP 040/ 458 Vedes por que o dig ' assí: | porque non á no mundo rey | que viss ' o talho que eu ey, | que xe non morresse por mí | (si quer meus olhos verdes son), | e meu amig ' agora non | me viu, e passou per aquí!| [+]
1240 LP 040/ 458 Mays dona que amig ' ouver | des oje mays (crea per Deus!) | non s ' esforç ' ẽ -[n]os olhos seus; | ca des oy mays non lh ' é mester: | ca ja meus olhos viu alguen | e meu bon talh ' , e ora ven | e vay -se tanto que s ' ir quer!| [+]
1240 LP 040/ 458 E, poys que non á de valer | bon talho nen bon parecer, | parescamos ja como quer. [+]
1240 LP 054/ 464 E vistes (que nunca amiga tal visse!): | por s ' ir queyxar, mhas donas, tan sen guisa, | fez -mi tirar a corda da camisa, | e dey -lh ' eu d ' ela ben quanta m ' el disse; | mays el demanda -mh -al, que non pedisse!| [+]
1240 LP 001/ 465 Amigos, eu non posso ben aver, | nen mal, se mi non ven de mha senhor, | e, poys m ' ela faz mal e desamor, | ben vos posso con verdade dizer: | que a min avẽo en guisa tal | que vi todo meu ben por gram meu mal.| [+]
1240 LP 001/ 465 Ca vi ela, de que m ' assy aven, | que já non posso, assy Deus mi perdon, | d ' al aver ben, nen mal, se d ' ela non, | e, poys end ' ei mal, posso dizer ben | que a min avẽo en guisa tal | que vi todo meu ben por gram meu mal.| [+]
1240 LP 001/ 465 Poys ben, nen mal non m ' é senon o seu | e que mh -o ben faleç ' e o mal ei | e, poys meu tempo tod ' assy passey, | con gram verdade posso dizer eu, | que a min avẽo en guisa tal | que vi todo meu ben por gram meu mal. [+]
1240 LP 006/ 467 Un cavaleiro á ' qui tal entendença | qual vos eu agora quero contar: | faz, u dev ' a fazer prazer, pesar, | e sa mesura toda é en tença; | e o que lhi preguntan, respond ' al; | e o seu ben fazer é fazer mal; | e todo seu saber é sen sabença.| [+]
1240 LP 006/ 467 Des i er fala sempr ' en conhocença | que sabe ben seu conhocer mostrar; | e dorme, quando se dev ' espertar, | e meos sab ' , u mete mais femença; | e, se con guisa diz, logo s ' en sal; | e, u lh ' aven algũa cousa tal, | que lh ' é mester cienç ' , é sen ciença.| [+]
1240 LP 001/ 468 Ai Deus, u é meu amigo | que non m ' envia mandado? | ca preit ' avia comigo, | ergo se fosse coitado | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse. | Quando s ' el de mi partia, | chorando, fez -mi tal preito | e disse quand ' e qual dia, | ergo se fosse mal treito | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse.| [+]
1240 LP 005/ 471 Vedes por quê: por quanto vus direi: | por ũa dona que eu quero ben | atal per que ei perdudo meu sen | e por que ei mui cedo de morrer!| [+]
1240 LP 005/ 471 Ca per al, ja eu esto be ' -no sei, | (ca mi -o faz Deus e mia senhor saber | que me fazen atal coita soffrer | qual vus eu digo) que non poderei | aquesta coita, que m ' en coita ten, | perder por al, se me cedo non ven | mia mort ' ; e por én querria morrer, | Ca per quant ' eu de mia fazenda sei, | o mellor é pera mi de morrer. [+]
1240 LP 011/ 474 Nostro Senhor! que non fui guardado | d ' eu en tal tempo com ' este viver, | que o que soían por ben tẽer | ora o tẽen por desguisado!| [+]
1240 LP 011/ 474 Que mal fui eu desaventurado | que en tal tempo fui ben querer | atal dona, de que non poss ' aver | ben, e por que ando mui coitado!| [+]
1240 LP 017/ 476 Se eu moiro, be ' -no busquei! | porque eu tal senhor filhei, | ũa dona de que ja sei | que nunca posso ben aver!| [+]
1240 LP 003/ 483 Fazede -mi, e gracir -vo -l ' -ei, | bem mentr ' ando vivo; ca nom | mi -o faredes, eu bem o sei, | pois eu morrer, por tal razom: | ca nom vi eu quem fezesse | nunca bem, se nom podesse. [+]
1240 LP 006/ 484 Pois me Deus tal ventura deu | que m ' em tamanha coita tem | amor, já sempre serei seu | mais nom a rogarei por em, | com medo de se m ' assanhar | e me nom querer pois falar. [+]
1240 LP 002/ 487 Amig ' ouv ' eu a que queria ben, | tal sazon foi, mais ja ' migo non ei | a que ben queira, nen o averei, | enquanto viva já per ũa ren: | ca mi mentiu o que mi soia | dizer verdad ' e nunca mentia.| [+]
1240 LP 003/ 487 Cavalgava noutro dia | per o caminho francês | e ũa pastor siia | cantando con outras tres | pastores e non vos pês, | e direi -vos toda via | o que a pastor dizia | aas outras en castigo: | "Nunca molher crêa per amigo, | pois s ' o meu foi e non falou migo". | "Pastor, non dizedes nada, | diz ũa d ' elas enton; | se se foi esta vegada, | ar verrá -s ' outra sazon | e dirá -vos por que non | falou vosc ' , ai ben talhada, | e é cousa mais guisada | de dizerdes, com ' eu digo: | "Deus, ora veess ' o meu amigo | e averia gram prazer migo". [+]
1240 LP 005/ 488 Dizem -mi que filhastes senhor tal | per que vos cuidastes de min partir, | e ben vos é, se vos a ben sair, | mais d ' este ben farei -vos end ' eu mal, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| [+]
1240 LP 008/ 490 Joan Pérez, eu vos direi | por que o faz, a meu cuidar: | por que beve muit ' , eu [o] sei; | e come fode, pois, falar | non pode; por esta razon | canta el mal; mais atal don | ben dev ' el de vós a levar. | - [+]
1240 LP 008/ 490 Joan Coelho, el vos peitou | noutro dia, quando chegou, | pois ides d ' el tal ben dizer. | -Joan Pérez, já [e]u vos dou | quanto mi deu e mi mandou | e quanto mi á -de remeter. [+]
1240 LP 010/ 492 Joan d Avoín, por Nostro Senhor, | por que leixarei eu trobar atal | que mui ben faç ' e que muito mi val?| [+]
1240 LP 011/ 492 Ca sempre m ' eu de tal guisa guardei | que non soubessen meu mal nen meu ben, | e fazen -s ' ora sabedores én; | mais, pero cuidan saber quant ' eu sei, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| [+]
1240 LP 012/ 493 E se m ' esto non der ' Nostro Senhor, | ¿por quê me fez el tal senhor filhar?| [+]
1240 LP 014/ 493 Par Deus, amigo, nunca eu cuidei | que vos perdesse come vos perdi | por quen non parece melhor de mi, | nen ar val mais, e tal queixume end ' ei | que direi, amigo, per bõa fé | como parec ' e seu nom ' e quen é. | Se vos foss ' eu por tal dona perder | que me vencess ' oj ' en parecer ben | ou en al que quer, prazer -m ' ia en, | mais tan sen guisa o fostes fazer | que direi, amigo, per bõa fé | como parec ' e seu nom ' e quen é.| [+]
1240 LP 014/ 494 En toda ren que vos possa buscar | mal, buscar -vo -lo -ei, mentr ' eu viva fôr, | ca me leixastes por atal senhor | que ben vos digo con este pesar | que direi, amigo, per bõa fé, | como parec ' e seu nom ' e quen é.| [+]
1240 LP 019/ 495 E outro prazer vos direi maior | que vos eu dixi que lh ' oj ' eu direi, | que viva migu ' , assi non morrerei, | e, pois que lh ' eu disser tan grand ' amor, | non saberá como mi á gradecer, | nen que mi diga con tan gram prazer. | O que el deseja mais d ' outra ren | lhi direi oje, tanto que o vir, | ca lhi direi ca non posso guarir, | tal ben lhi quer ' , e el enton con ben | non saberá como mi á gradecer, | nen que mi diga con tan gran prazer. [+]
1240 LP 020/ 496 E tal rogo non vus dev ' a pesar, | e terrei que me fazedes ben i.| [+]
1240 LP 021/ 496 Porque entendo que vos prazerá, | m ' averei ora de vos a quitar; | mais nunca om ' en tal coita será | com ' eu serei, mentre sen vos morar ' : | ca nunca ja poderei gran prazer, | u vos non vir ' , de nulha ren veer!| [+]
1240 LP 009/ 502 Se eu foss ' en tal companha de donas, fora guarida, | mays non quis oje mya madre que end ' eu fezesse a ida, | porque ven i meu amigo.| [+]
1240 LP 009/ 502 Atal companha de donas vay alá que non á par | e fora -m ' eu oje con elas, mays non me queren leyxar | porque ven i meu amigo. [+]
1240 LP 014/ 504 Foi -s ' agora meu amigu ' e por en | á -mi jurado que polo meu ben | me quis e quer mui melhor d ' outra ren, | mais eu ben creo que non est assi, | ante cuid ' eu que moira el por mi | e eu por el, en tal ora o vi.| [+]
1240 LP 014/ 504 Quando se foi, viu -me trist ' e cuidar, | e logo disse, por me non pesar, | que por meu ben me soube tant ' amar, | mais eu ben creo que non est assi, | ante cuid ' eu que moira el por mi | e eu por el, en tal ora o vi.| [+]
1240 LP 014/ 505 Aquel dia que se foi mi jurou | que por meu ben me sempre tant ' amou | e amará, pois migo começou, | mais eu ben creo que non est assi, | ante cuid ' eu que moira el por mi | e eu por el, en tal ora o vi.| [+]
1240 LP 017/ 506 E, se me vós guardades d ' atal perfia, | d ' ir a San Servando fazer romaria, | morrerei d ' amores.| [+]
1240 LP 018/ 506 O meu amigo, que me faz viver | trist ' e coitada, des que o eu vi, | esto sei ben, que morrerá por mi, | e, pois eu logo por el ar morrer, | maravilhar -s ' am todos d ' atal fin, | quand ' eu morrer por el e el por min.| [+]
1240 LP 018/ 506 Vivo coitada, par nostro Senhor, | por meu amigo, que me non quer já | valer, e sei [mui ben] que morrerá, | mais, pois eu logo por el morta fôr, | maravilhar -s ' am todos d ' atal fin, | quand ' eu morrer por el e el por min.| [+]
1240 LP 018/ 506 Sabe mui ben que non á de guarir | o meu amigo, que mi faz pesar; | ca morrerá non o met ' en cuidar | por mi e, pois m ' eu por el morrer vir, | maravilhar -s ' am todos d ' atal fin, | quand ' eu morrer por el e el por min.| [+]
1240 LP 019/ 507 Se eu foss ' en tal companha de donas, fora guarida, | mais non quis oje mia madre que fezess ' end ' eu a ida, | por que ven i meu amigo.| [+]
1240 LP 019/ 507 Tal romaria de donas vai alá, que non á par, | e fora oj ' eu con elas, mais non me queren leixar, | por que ven i meu amigo.| [+]
1240 LP 023/ 509 Hun dia vi mha senhor, | que mi deu atal amor | que non direy per hu for | quen est ' [e] per nulha ren | non ous ' eu dizer por quen | mi ven quanto mal mi ven.| [+]
1240 LP 004/ 525 Por non leixardes mi, ben talhada, | viver com ' oj ' eu vivo coitada, | levade -me vosc ' , amigo. | Por Deus, filhe -xi -vos de min doo; | melhor iredes migo ca soo, | levade -me vosc ' , amigo. [+]
1240 LP 008/ 527 As graves coitas, a quen as Deus dar | quer e o mal d ' amor, gran ben faria | se lhe desse (pero non lhe daria) | con quen ousass(e) en sas coitas falar, | en tal guisa que lh ' o non entendesse | con quen o falass(e), e que se doesse | d ' el; mais non sei de Deus, se poderia?| [+]
1240 LP 009/ 528 Atal vej ' eu aqui ama chamada | que, dê ' -lo dia en que eu naci, | nunca tan desguisada cousa vi, | se por ũa d ' estas duas non é: | por aver nom ' assi, per bõa fé, | ou se lh ' o dizen porque est amada, | Ou por fremosa, ou por ben -talhada.| [+]
1240 LP 009/ 528 E nunca vi cousa tan desguisada | de chamar ome ama tal molher | tan pastorinh ' , e se lh ' o non disser ' | por tod ' esto que eu sei que lh ' aven: | porque a vej ' a todos querer ben, | o[u] porque do mund ' é a mais amada.| [+]
1240 LP 010/ 529 E ben seria meu mal e meu dano, | per boa fé, e mia meos ventura | e meu pecado grave sen mesura, | pois que eu con atal molher casasse, | se ũa vez de min non emprenhasse, | pois emprenha doze vezes no ano. [+]
1240 LP 015/ 531 E lhe faça atal coita soffrer | qual faz a min e non ous ' a dizer! [+]
1240 LP 019/ 533 E de tal preço vos guarde -vus Deus, | senhor e lume d ' estes olhos meus, | se vus vos én non quiserdes guardar! [+]
1240 LP 020/ 534 Esto tiv ' eu que m ' avia valer | contra ela, e todo mi -ora fal, | e de mais Deus; e viv ' en coita tal | qual poderedes mui ced ' entender | per mia morte, ca moir ' e praze -m ' én.| [+]
1240 LP 020/ 534 Mai ' -la mia ventur(a) e aquestes meus | olhos an i grande culpa e Deus | que me fezeron tal dona veer. [+]
1240 LP 021/ 534 Por baralhar con el e por al non | falei con outr ' , en tal que o provasse, | e pesou -lhi mais ca se o matasse | e preguntou -m ' e dixi -lh ' eu enton: | se vos i, meu amigo, pesar fiz, | non foi por al, se non porque me quix. | Ali u eu con outr ' ant ' el falei | preguntou -m ' ele porque lhi fazia | tan gran pesar ou se o entendia | e direi -vos como me lhi salvei: | se vos i, meu amigo, pesar fiz, | non foi por al, se non porque me quix. [+]
1240 LP 022/ 535 Madre, creer -vos -ei eu d ' al, | Mais non d ' esso, c ' assí lhe praz | de me veer que, pois naci, | nunca tal prazer d ' ome vi. | - [+]
1240 LP 027/ 537 Joan Fernándiz, mentr ' eu vosc ' ouver | aquest ' amor que oj ' eu con vosqu ' ei, | nunca vos eu tal cousa negarei | qual oj ' eu ouço pela terra dizer: | dizen que fode quanto mais foder | pode o vosso mouro a vossa molher.| [+]
1240 LP 027/ 537 [E], pero que foss ' este mouro meu, | já me terria eu por desleal, | Joan Fernández, se vos negass ' eu | atal cousa qual dizen que vos faz: | ladinho, como vós jazedes, jaz | con vossa molher, e m ' end ' é mal.| [+]
1240 LP 027/ 537 E direi -vos eu quant ' en vimos nós: | vimos ao vosso mouro filhar | a vossa molher e foi -a deitar | no vosso leit ' ; e [mais] vos en direi | quant[o] eu do mour ' aprendi e sei: | fode -a [tal] como a fodedes vós. [+]
1240 LP 028/ 537 Joan Garcia tal se foi loar | e enfenger que dava [de] sas doas | e que trobava por donas mui boas; | e oí end ' o meirinho queixar | e dizer que fará, se Deus quiser, | que non trobe quen trobar non dever | por ricas donas nem por infançoas.| [+]
1240 LP 028/ 537 Varõas, | e non vos queixedes, ca, se eu tornar, | eu vos farei que nen un trobador | non trobe en talho se non de qual for, | nen ar trobe por mais altas pessõas, | Ca manda ' l -Rei, por que á en despeito, | que troben os melhores trobadores | polas mais altas donas e melhores, | o ten assi por razon, con proveito; | e o coteife que for trobador, | trobe, mais cham ' a coteifa "senhor"; | e andaran os preitos con dereito. | E o vilão que trobar souber, | que trob ' e chame "senhor" sa molher, | e averá cada un o seu dereito. [+]
1240 LP 045/ 545 A coita que eu prendo, non sei quen atal prenda, | que me faz fazer sempre dano de mia fazenda.| [+]
1240 LP 051/ 548 Vedes, amigas, meu amigo ven | e enviou -mi dizer e roguar | que lh ' aguis ' eu de comigo falar, | e de tal preito non sei end ' eu ren, | e pesa -mi que m ' enviou dizer | que lhi faça o que non sei fazer.| [+]
1240 LP 051/ 548 Ca eu nunca con nulh ' ome falei, | tanto me non valha Nostro Senhor, | dés que naci, nen ar foi sabedor | de tal fala, nen a fiz, nen a sei, | e pesa -mi que m ' enviou dizer | que lhi faça o que non sei fazer. [+]
1240 LP 003/ 551 Conselhou -mi ũa mia amiga | que quisess ' eu a meu amigo mal | e ar dix ' eu, pois m ' en parti, atal: | "rogu ' eu a Deus que el me maldiga, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que os meus | olhos logo os enton fez chorar"; | por aquel conselho que mi foi dar | vos jur ' eu que nunca mi valha Deus, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que poder | non á de si nen d ' outra conselhar, | e Deu -la leixe d ' esto mal achar | e a min nunca mi mostre prazer, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der.| [+]
1240 LP 003/ 552 A que mi a mi tal conselho der | filhe -xo pera si, se o quiser. [+]
1240 LP 004/ 552 Ca atal dona com ' ela guarir | non pod ' ali, se manceba non á; | e vedes que oí, amigos, já: | que, pois que se lh ' a manceba quer ir, | ena Moeda Velha vai morar | Dona Maria Leve, a seu pesar;| [+]
1240 LP 005/ 552 Disseron -mi que avia de mi | o meu amigo queixum ' e pesar | e en tal que me non sei conselhar; | e, amiga, se lh ' eu mal mereci, | rogu ' eu a Deus que o ben que m ' el quer | que o queira ced ' a outra molher.| [+]
1240 LP 008/ 554 -Joan Airas, ora vej ' eu que á | Deus mui gran sabor de vos destroir, | pois que vós tal cousa fostes comedir, | que, de quantas molheres no mund ' á, | de todas, vós gran mal fostes dizer, | cativ ' , e non soubestes entender | o mui gran mal que vos sempr ' én verra. | - [+]
1240 LP 008/ 554 Joan Vaasquiz, todas taes son | que, pois viren que non amades al | senon elas, logo vos faran tal | qual fez a min ũa; e todas son | aleivosas; e quen lhis d ' esto ben | disser, atal prazer veja da ren | que máis amar no seu coraçon. | - [+]
1240 LP 012/ 555 Porque sei que ei tal coit ' a soffrer | qual soffri ja outra vez, mia senhor, | e non averá i al, pois eu for ' , | que non aja gran pesar a prender | de me partir de vos per nulha ren | e ir morar alhur sen vosso ben.| [+]
1240 LP 013/ 556 E non fica per mi, per bõa fé, | d ' aver meu ben e de lho guisar eu; | non sei se x ' é meu pecado, se seu, | mais mia ventura tal foi e tal é: | quando lh ' eu poderia fazer ben, | el non ven i e, u non poss ' eu, ven.| [+]
1240 LP 013/ 556 E tal ventura era pera quen | non quer amigo, nen dá por el ren. [+]
1240 LP 014/ 556 Ouv ' el de mi queixum ' e ũa ren | vos direi que mi avẽo des enton: | ouv ' en tal coita no meu coraçon | que nunca dormi e guisei por en | que lhi fiz de mi queixume perder; | sei -m ' eu com ' e non o quero dizer.| [+]
1240 LP 001/ 560 Eu de tal logar venho, | que, poi -lo capelan, per bõa fé, | sobre min filh ' , e seu feit ' en min é, | ajudá -l ' -ei, poi -lo sobre min tenho.| [+]
1240 LP 011/ 580 Juião, por est ' outra vegada | con outro tal trobador entencei; | fiz -lhe dizer que non dezia nada, | com ' or ' a ti desta tençon farei; | vi boas donas lavrar e tecer | cordas e cintas, e vi -lhes teer | mui fremosas pastores na pousada. | - [+]
1240 LP 016/ 582 E de qual guisa migo partir quer, | a partiçon, ai meu amigu ' , é tal: | ũa me faz senon de vós sem al, | outra de si e de quant ' al ouver | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 003/ 586 E ben entendo que fiz folia | e dizen verdade por hũa ren | do que muyto quer a pouco deven; | atal foy eu, ca já filharia | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar. [+]
1240 LP 007/ 587 E, mha senhor, nunca cedo verrey | hu vos veja, des que m ' ora partir | de vós, mha senhor, e vos eu non vir, | mays con tal coyta como vyverey? | ca, se hun dia tardar hu eu for | e hu vos non vir, ben terrey, mha senhor, | que á hun an ' ou mays que alá tardey.| [+]
1240 LP 001/ 589 A dona de Bagũyn, | que mora no Soveral, | dez e sey[s] soldus á de mi[n]; | e dey -lhos eu per preyt ' atal: | que mhos ar desse | ond ' al non fezesse, | se non vehesse | falar migu ' en cas don Corral. [+]
1240 LP 002/ 589 A dona fremosa do Soveral | á de mj dinheirus per preyt ' atal: | que vehess ' a mj, hu non ouvess ' al, | hun dia talhado, a cas de Don Corral. | E é periurada, | ca non fez -en nada; | e baratou mal, | ca desta negada | será penhorada | que dobr ' o sinal.| [+]
1240 LP 008/ 592 E diss ' a ben -talhada: | "Maa sela tragedes; | porque a non cosedes?| [+]
1240 LP 009/ 593 Logo fuy maravilhado polo ascari, | e assy fui espantado polo soçerj; | vi end ' o brial talhado e dixi -lh ' eu assy: | todus: [+]
1240 LP 010/ 593 Enmentar quer ' eu do brial | que o infançon por Natal | deu a -ssa molher; e fez mal: | a gram trayçom a matou, | que lhi no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou. | "O infanço can, o d ' Alvam, | de muytos é omezian!" | se for dant ' el Rey lhi diran, | "ca fremosa dona matou, | que lhi no ianeyro [talhou | brial e lh ' o manto levou].| [+]
1240 LP 010/ 593 Brialesta, vay -te d ' aqui | hu for Lopo Lians e dy | que faça hy cobras por mj | ao que a dona matou, | que lhi [no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou].| [+]
1240 LP 010/ 593 Ben t ' aiudaram d ' Orzelhon | quantus trobadores hy son | a escarnir o infançon; | ca fremosa dona matou, | que lhi [no ianeyro talhou | brial e lh ' o manto levou]. [+]
1240 LP 013/ 594 O infançon ouv ' atal | trégoa migo, des Natal, | que agora oyredes: | que lhi non dissesse mal | da sela nen do brial.| [+]
1240 LP 019/ 598 Eu cuytado non [i] chegaria, | por comprar corpo tan ben talhado!| [+]
1240 LP 020/ 598 Tercer dia ante Natal | de Lecia lhi foy dar | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron renge -lh ' a sela. | Hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron renge -lh ' a sela.| [+]
1240 LP 020/ 599 Sey eu hun tal cavaleiro | que lhi talhou en ianeyro | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron renge -lh ' a sela.| [+]
1240 LP 020/ 599 Filhou -lh ' o manto caente | e talhou -lh ' o en Benavente | hun brial a mha senhor bela; | e ao Zevron [renge -lh ' a sela.|] [+]
1240 LP 006/ 602 E jura ben que nunca mi dissesse | de lh ' eu fazer ren que mal m ' estevesse; | en tal que comigo falar podesse | ja non á preyto que mi non fezesse. [+]
1240 LP 007/ 602 Ca, vedes, aque ouço a todos dizer | ca o trobar acordou -s ' en atal | qu ' estava vosco en pecado mortal, | e leixa -vos por se non perder.| [+]
1240 LP 003/ 613 O que mi Deus non ouver ' a mostrar | vee -lo -ei, madre, se vos prouguer en, | e tal non me lhi mostrou por seu ben, | ca morr ' el e moir ' eu, se Deus m ' ampar, | se o non vir, mais, se o vir, guarrei | e el guarrá, pois me vir, eu o sei.| [+]
1240 LP 004/ 614 E, pois mi Deus fez tal mandad ' aver | qual desejava o meu coraçon, | madr ' e senhora, se Deus mi perdon, | que vos quer ' eu [o] mandado dizer: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 007/ 615 E atal preito m ' era mui mester, | se mi Deus aguisar de o aver, | e quanto o meu amigo quiser | e que mi -o mande mia madre fazer, | e, se mi Deus esto guisar, ben sei | de mi que logu ' eu mui leda serei.| [+]
1240 LP 001/ 620 E de tal coyta, enquant ' eu poder, | guardar -m ' ey sempr ' ; e o que sén ouver, | poys lo souber, nunca m ' én cousirá. [+]
1240 LP 005/ 622 Atanto querria saber, | d ' estes que morren con amor, | qual coyta teen por mayor: | d ' ir hom ' en tal loguar vyver | hu nunca veja sa senhor, | ou de guarir hu a veer | possa e non lh ' ouse falar.| [+]
1240 LP 005/ 622 E direy -vus como lh ' aven | a quen dona mui gram ben quer, | se a vyr e lhi non poder | falar: tal é come quen ten | ante ssy quanto lh ' é mester | e non lh ' ousa falar en ren, | e desejando morr ' assy. | E tod ' aquest ' eu padeci, | ca mui gram coyta per -levey, | poys me de mha senhor quitey, | ......................... | porque lhi falar non ousey: | atan coytado foy logu ' i | que cuydara morrer enton.| [+]
1240 LP 006/ 623 Gradesc ' a Deus que mi deu tal senhor, | tan de bõo prez e que tan muyto val, | e rogo -lhi que min oy este mal | me garesca nen m ' empare d ' Amor; | ante mi dê sempre poder e sén | de a servir, ca est ' é o meu ben | e aquest ' é meu viço e meu sabor!| [+]
1240 LP 009/ 625 Mentr ' aly foy, tal somn[i]o vy, a son[h]ar, | muytas vezes; e no sonho vi quen?| [+]
1240 LP 010/ 625 E sse el -rey fos[s]e ben consselhado, | Maestr ' Acenço, d ' aquestes dinheiros | que lh ' o demo leva nos cavaleiros, | parti -los -hya vosco, per meu grado; | ca non foy tal, que a Roda entrasse, | que cavaleiro da vila matasse | se non vós, que hyades desarmado.| [+]
1240 LP 012/ 626 Ay, Deus, tal bem que o podess ' aver | de tal sen[h]or qual min en poder tem! | pero que tom ' en cuydar hy prazer, | cuydar me tolh ' o dormir e o ssém: | ca non poss ' end ' o coraçon partir, | ca mh a faz sempr ' ant ' os meus olhos ir, | cada hu vou, e, hu a vi, veer.| [+]
1240 LP 013/ 627 Ca non leyxam spital, nen egleja, | romeu, nen dona, nen omen fidalgo, | nen homen d ' orden, por bõo que seja, | que non desonrren por levar d ' el algo.| [+]
1240 LP 017/ 630 E, poys mha coyta per tal guisa hé | que a non posso per ren encobrir, | en atal terra cuydo eu de guarir | que ben entendam meu mal, a la fe, | e a tal gente cuid ' eu de cantar | e dizer son, hu con ela falar, | que ben entenda o meu mal onde hé! [+]
1240 LP 018/ 630 Mundo tẽemos fals ' e sen -sabor, | mundo sen Deus e en que ben non á, | e mundo tal que non corregerá: | ante, o vejo sempr ' empeorar.| [+]
1240 LP 018/ 630 Viv ' eu en tal mund ' , e faz -m ' i viver | ũa dona que quero muy gran ben, | e muyt ' á ja que m ' en seu poder ten, | ben de -lo temp ' u soyan amar: | oymays de min pode quenquer saber | porque [me] non [vou algur esterrar, | se poderia mellor mund ' achar!]| [+]
1240 LP 018/ 630 Mays en tal mundo porque vay morar | ome de prez que s ' én pod ' alongar? [+]
1240 LP 009/ 635 Madr ' , enviou -vo -lo meu amigo | [o]je dizer que vos veeria, | se ousasse, par Santa Maria, | se o vós ante falardes migo; | se el vir vós nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, pero sospeitada | sõo de vós ca lhi quero gram ben, | nunca lho quix, pois naci, e por en | se o creverdes, madre loada, | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, ca se foi el d ' aqui | sen meu mandad ' e non me quis veer, | e ora manda -vos preito trager | que vos veja, por tal que veja mi; | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | E sei ben que non é tan ousado | que vos el veja sen vosso grado. [+]
1240 LP 002/ 640 -Ay Paay Soarez, venho -vos rogar | por un meu ome que non quer servir, | que o façamos mi e vós jograr, | en guisa que possa per i guarir; | pero será -nos grave de fazer | ca el non sabe cantar nen dizer | ren, per que se pague d ' el quen -o ouir. | -Mar[t]im Soarez, non poss ' eu osmar | que no -las gentes que[r]rán consentir | de nos tal omen fazermos pojar | en jograria, ca, u for pedir, | algun ve[e]rá -o vilan se[e]r | trist ' e [no]joso e torp ' e sen saber, | e aver -ss ' -á de nos e d ' el riir. | - [+]
1240 LP 002/ 641 Paay Soarez, o om ' é de seu | triste e nojoso e torp ' e sem mester, | per[o] faremos nos d ' e[l] -cuido -m ' eu - | jograr, se én de vós ajuda ouver, | ca lhe daredes vós esse sayo[m] | e porrei -lh ' eu nome "jograr sisom", | e con tal nome gualrrá per u quer. | - [+]
1240 LP 004/ 642 Por que o vêen atal, desaguisado, | nono preçan neno queren temer; | mais tal passa cabo d ' el, segurado, | que, se lhi Lopo cedo non morrer, | ca lhi querrá deante citolar, | [fazendo -lhi seus cantares provar], | e pois verrá a morte, sen [seu] grado.| [+]
1240 LP 005/ 642 De tal guisa mi ven gran mal | que nunca de tal guisa vi | viir a home, poys naci; | e direy -vus ora de qual | guisa, se vus prouguer, me ven: | ven -mi mal porque quero ben | mha senhor e mha natural | que am ' eu mays ca min nen al, | e tenho que ei dereit ' y | d ' amar tal senhor mays ca min; | e sseu torto x ' é, se me fal, | ca eu non devi ' a perder | por muy gram dereito fazer: | mays a min dereito non val.| [+]
1240 LP 006/ 643 En tal poder, fremosa mha senhor, | sõo de vos qual vus ora direi: | que ben ou mal, enquant ' eu vivo for, | qual vus prouguer, de vos atenderey: | ca se me vos, senhor, fezerdes ben, | ben mi verrá de Deus e d ' outra rem; | e se mi vos quiserdes fazer al, | Amor e Deus logo mi farám mal.| [+]
1240 LP 008/ 644 Foi a cítola temperar | Lopo, que citolasse; | e mandaron -lh ' algo dar, | en tal que a leixasse; | e el cantou logu ' enton, | e ar deron -lh ' outro don, | en tal que se calasse.| [+]
1240 LP 010/ 645 Poys est ' assy, morrer assy | com ' omen a que, senhor, non val | a coyta tal que nunca tal | ouv ' outro omen, d ' amor nen d ' al.| [+]
1240 LP 011/ 645 Joan Fernandes, que mal vos talharon | essa saia que tragedes aqui, | que nunca eu peior talhada vi; | e sequer muito vo -la escotaron, | ca lhi talharon cabo do giron; | muit ' i é corta, si Deus me perdon, | por que lhi cabo do giron talharon.| [+]
1240 LP 011/ 645 E por que vos lhi talharon atanto | sô o giron, vo -la talharon mal, | Joan Fernández; ar direi -vos al: | pois que dela non tragedes o manto, | saia tan curta non conven a vós, | ca muitas vezes ficades en cós, | e faz -vos peior talhado já quanto. | Non vos vestides de saia, guisado, | pois que a corta queredes trager, | ante fazedes i vosso prazer; | ca na corta sodes vós mal talhado, | e a longa estar -vos -ia ben, | ca mui corta, senher, non conven | a vós, que sodes cortês e casado. [+]
1240 LP 012/ 646 Levad ' o mour ' e ide -vos daqui, | poi -l ' a seu don ' entregar non queredes, | e jurarei eu que vo -lo non vi, | en tal que vós con o mour ' escapedes, | ca ei pavor d ' iren vosco travar; | e quero -m ' ant ' eu por vós perjurar | ca vós por mouro mao pelejedes.| [+]
1240 LP 015/ 647 Maravilho -m ' eu, mha senhor, | de mi, como posso sofrer | quanta coyta me faz aver, | des que vus vi, o voss ' amor; | e maravilho -me logu ' i | de vos, por leixardes assy | voss ' om ' en tal coyta viver.| [+]
1240 LP 015/ 648 E pois vos outro ben non ffal, | por Deus, non ffaçades atal | torto qual oydes dizer. [+]
1240 LP 016/ 648 Meu coraçon me faz amar | senhor atal de que eu ey | todo quant ' eu aver cuydei | des aquel dia en que a vi: | ca sempr ' eu d ' ela atendi | desej ' e coyta, ca non al. [+]
1240 LP 021/ 650 Por gran coita per -tenho tal | d ' amar a quen nunca meu mal | nen mha coita ei a dizer.| [+]
1240 LP 022/ 650 E pois eu entendo que ren non valho | nen [ar] ei por outra bondad ' a catar, | non quer ' eu perder este fodestalho | nen estas putas nen [aqu]est ' entençar, | nen quer ' ir per outras fronteiras andar, | perdend ' o viço ' e dando -mi trabalho.| [+]
1240 LP 023/ 650 Nostro Senhor, como jazco coytado, | morrend ' assy en tal poder d ' Amor | que mi tolheu o sen e, mal pecado, | al mi tolh ' el de que mi faz peor: | tolhe -me vos, a que non sey rogar | pola mha coyta, nen vola mostrar, | assi me ten end ' amor obridado.| [+]
1240 LP 024/ 651 Poys m ' esto faz, e matar non me quer, | porqué lh ' ei eu tal vid ' a gradecer? | Ca des que m ' eu en seu poder meti | non desejey ben que podess ' aver, | sequer mha morte desejey des i | que ant ' eu muito soya temer.| [+]
1240 LP 026/ 652 Mays nona viu e vay -m ' agora dar | tal conselho en que perde seu sen, | ca, se a vir ou lh ' a mostrar alguen, | ben me faç ' en d ' atanto sabedor | que me terrá mha morte por melhor | ca me partir do seu ben desejar.| [+]
1240 LP 026/ 652 Ca, se el vir o seu bon semelhar | d ' esta dona porque mh -a mi mal ven, | non m ' ar terrá que m ' eu possa per ren | d ' ela partir, enquant ' eu vivo for, | nen que m ' end ' eu tenha por devedor, | nen outr ' ome que tal senhor amar.| [+]
1240 LP 030/ 654 Ca lhi non poderei guarir | nelhur, se o provar quiser; | e por esto non mh -a mester | de trabalhar en vus fogir, | ca eu como vus fugirei | pois estes, de que tal med ' ei, | me non leixan de vos partir?| [+]
1240 LP 034/ 656 E, mha senhor, por Deus non me leixedes, | se vus prouguer, a voss ' amor forçar, | ca non posso ' eu con el, mays poder -m ' edes | vos, se quiserdes, de força guardar | de tal guisa como vus eu disser, | senhor fremosa, se vus aprouguer, | pois m ' el por vos força que o forcedes.| [+]
1240 LP 035/ 656 E querrá -sse guardar mui ben | de vos quen mha morte souber, | e tenho que fará bon sen; | e, se sse guardar non poder, | averá de vos quant ' eu ei: | atal coyta de que ben sei | que morrerá quena ouver. [+]
1240 LP 036/ 657 E de tal dona o seu ben | non sey oj ' eu no mundo quen | o podesse saber osmar, | nena mha coyt ' , a meu cuydar, | en que m ' oj ' eu vejo viver; | ca m ' ei de tal dona guardar, | de qual mh -ora oystes dizer, | de a veer, ca, se a vir, | fará -m ' ela de ssy partir | muy trist ' e muyt ' a meu pesar.| [+]
1240 LP 036/ 657 Poren, non devia a quitar, | os seus olhus de a veer | a quen Deus quisesse guisar | de lh ' o querer ela sofrer; | porque os quitaria d ' i | por tal coyt ' aver come min: | ante sse devia a matar! [+]
1240 LP 037/ 657 Quand ' Albardan fogia d ' aalen, | Orrac ' Airas o ascondeu mui ben; | e el na arca fez -lhi atal ren, | per que nunca i outr ' asconderá.| [+]
1240 LP 037/ 657 E el demais lhi fez [n]a arca tal, | per que nunca i outr ' asconderá. | Per quant ' i fez Albardan, nunca já | Orrac ' Airas i outr ' asconderá. [+]
1240 LP 039/ 659 Ca se vus viron, mha senhor, | ou vus souberom conhocer, | Deus, com ' er poderom viver | eno mundo ja mays des i | se non coitadus, come min, | de tal coyta qual oj ' eu ey | por vos, qual nunca perderei?| [+]
1240 LP 043/ 660 Tal hom ' é cuitado d ' amor | que se non dol ergo de ssy; | mays d ' outra guis ' aven a mi, | se mi valha Nostro Senhor: | por gram coyta que d ' amor ey | ja sempre doo averei | de quen d ' ele coytado for, | e de quen filhar tal senhor | que lhi non queira valer hi | qual eu filhei, que, poila vi, | sempre me teve na mayor | coita das que no mundo sei.| [+]
1240 LP 043/ 660 E como me non doerei | de quen d ' atal vir sofredor?| [+]
1240 LP 043/ 660 Ca de tal coyta sabedor | sõo por quanto mal sofri | amand ' e nunca m ' en parti, | e cada vez mi foy peor; | e por esto, per que passei, | de me doer gram dereit ' ey | de quen assy for amador. [+]
1240 LP 044/ 661 A bõa dona, molher mui leal, | pois que Caralhote ouv ' en seu poder, | mui ben soube o que d ' el[e] fazer: | e meteu -o logu ' en un cárcer atal, | u muitos presos jouveron assaz; | e nunca i, tan fort ' e preso jaz, | [quer] que en saia, meios de morrer. [+]
1240 LP 002/ 664 Un sangrador de Leirea | me sangrou estoutro dia, | e vedes que me fazia: | andand ' a buscar a vea, | foi -me no cuu apalpar: | al fodido irá sangrar | sangrador en tal logar!| [+]
1240 LP 002/ 664 Este sangrador, amiga, | traz ũa nova sangria, | onde m ' eu non percebia: | filhou -me pela barriga, | começou a sofaldrar: | al fodido irá sangrar | sangrador en tal logar! | E tal sangrador achedes, | amiga, se vos sangrades: | quando vos non percatades, | se lho consentir queredes, | querrá -vos ele provar: | al fodido irá sangrar | sangrador en tal logar!| [+]
1240 LP 002/ 665 Quen tal jogo quer jogar, | con sa mai vaa joguetar. [+]
1240 LP 005/ 667 Meen Rodríguez, mui sen meu prazer | a farei vosc ' , assi Deus me perdon: | ca vos averei de chamar cochon, | pois que eu a punhada receber; | des i trobar -vos -ei mui mal assaz, | e atal entençon, se a vós praz, | a farei vosco mui sen meu prazer. | - [+]
1240 LP 011/ 671 E por aquest ' ora, per bõa fé, | tal coita ei que non poderia viver, | se non foss ' o sabor que ei de a veer.| [+]
1240 LP 011/ 671 Esto me fez viver dê ' -la sazon | que m ' eu quitei d ' u era mia senhor; | mais ora ei d ' ir i mui gran sabor, | e non poss[o]; e no meu coraçon | tal coita ei que non poderia viver, | se non foss ' o sabor que ei de a veer.| [+]
1240 LP 011/ 671 E se [e]sto non fosse, non sei ren | que [me] podesse de morte guarir, | u a non vejo; mais cuid ' eu a ir | u ela est, e non poss ' , e por én | tal coita ei que non poderia viver, | se non foss ' o sabor que ei de a veer. [+]
1240 LP 013/ 672 E pois m ' ora tal coita dá | o voss ' amor, u vus veer | posso, querria ja saber | eu de vos: ¿de mi que será, | quando m ' eu ora, mia senhor | fremosa, d ' u vos sodes, for ' ? [+]
1240 LP 003/ 677 Par Deus, dona Maria, mia senhor ben -talhada, | do ben que vus eu quero non entendedes nada, | nen do mal, nen da coita, qu(e) eu por vos ei levada; | e entend ' eu mui ben o mal que mi queredes:| [+]
1240 LP 006/ 679 En grave dia, senhor, que vus vi, | por me Deus dar contra vos tal ventura | que eu por vos assi ei a morrer!| [+]
1240 LP 006/ 679 Que gran ben fez[o] i Nostro Senhor | a quen el quis que vus non visse! | e ar fez logo mui gran desamor, | mia senhor, a quen vus el foi mostrar, | se lhi non quis atal ventura dar | que o seu coraçon mui ben partisse | de vo ' -lhi nunca desejar, senhor!| [+]
1240 LP 010/ 681 Non me saben conselh ' aver | se non quanto vus eu disser ' : | dizen que punhe d ' endurar | meu mal, quant ' endurar poder ' , | ca ja mi pouco durará, | per morte que mi -o tolherá; | ca non avedes parecer | tal que muito possa viver | quen vus oer ' a desejar. | Desamparado mi -an, senhor, | quantos amigos no mund ' ei, | que sol non me queren veer.| [+]
1240 LP 001/ 684 Que fui tal dona querer ben | a que non ouso dizer ren | de quanto mal me faz aver!| [+]
1240 LP 004/ 685 Que ventura que me Deus deu, | que me fez amar tal molher | que meu serviço non me quer!| [+]
1240 LP 004/ 685 E veede que cuita tal, | que eu ja sempr ' ei a servir | molher que mi -o non quer gracir, | nen mi -o ten por ben, nen por mal!| [+]
1240 LP 006/ 686 Assi me traj ' ora coitad ' Amor | que nunca lh ' ome vi trager tan mal; | e vivo con el ũa vida tal | que ja mia morte seria melhor.| [+]
1240 LP 007/ 686 Aquestas son as que el enviara, | sen as outras que con el[e] ficaron, | de que paga os que o aguardaron, | á gran sazon; e demais seus amigos | pagará delas e seus ẽmiigos, | ca tal est ' el, que nunca lhi menguaron | Nen minguaran, ca mui ben as barata | de mui gran terra que ten ben parada, | de que lhi non tolhe nulh ' ome nada;| [+]
1240 LP 017/ 691 Ca non quer ' eu ben tal senhor | que se tenha por devedor | algũa vez de mi -o gracir.| [+]
1240 LP 003/ 695 E, pois lhi Deus atal ventura dá, | [el] escontra mi barata mui mal, | se nunca já de meu mandado sal, | ca en mi ten quanto ben no mund ' á, | e en mi ten a coita e o lezer | e o pesar e quant ' á de prazer. [+]
1240 LP 004/ 695 Madre, disseron -mi ora que ven | o meu amigo, e seja -vos ben | e non façades vós end ' outra ren, | ca morr ' agora já por me veer, | e a vós, madre, ben dev ' a prazer | de s ' atal ome por mi non perder.| [+]
1240 LP 004/ 695 Ben m ' é con este mandado que ei | de meu amigu ' , e non o negarei, | de que se ven, e ora, por que sei | ca morr ' agora já por me veer | e a vós, madre, ben dev ' a prazer | de s ' atal homen por mi non perder.| [+]
1240 LP 004/ 695 Muit ' and ' eu leda no meu coraçon | con meu amigu ' e faço gram razon | de que se ven, assi Deus mi perdon, | ca morr ' agora já por me veer | e a vós, madre, ben dev ' a prazer | de s ' atal homen por mi non perder. [+]
1240 LP 005/ 696 E a min era mui mester | ũa morte que ei d ' aver | ante que tal coita sofrer, | e pesar -mi -á, se non souber: | se vos eu morrer, que será | do meu amig ' ou que fará? [+]
1240 LP 003bis/ 699 ¡Nostro Senhor! en que vus mereci | por que me fostes tal senhor mostrar, | a mais fremosa que eu nunca vi, | a que non ouso nulha ren falar?| [+]
1240 LP 001/ 710 É por esto que ben consellaría | quantos oyren no seu bon falar | non a veian, e pódense guardar | mellor ca m ' end ' eu guardei, que morría, | e dixe mal, mais fezme Deus aver | tal ventura, quando a fuy veer | que nunca dix ' o que dizer quería. [+]
1240 LP 003/ 711 É o mellor que m ' ela nunca fez: | díssom ' oge ca me quería ben | pero que nunca me faría ben, | e entend ' eu ca me quer atal ben | en que non perde, nen gaan ' eu ren. [+]
1240 LP 005/ 712 E porque soub ' esto de mi, Amor, | fézom ' el que amas[s]e tal sennor | en que me ben mostrass ' o seu poder. | E de gui(s)sa mio mostrou, que quería | ante mia morte ogemais ca viver, | ca soffro coita qual non soffrería.| [+]
1240 LP 006/ 713 O mar dá muit ' e creede que non | se pod ' o mundo sen el governar | e pode muit ' e [á] tal coraçón | que o non pode ren apoderar.| [+]
1240 LP 008/ 714 E, señor, dizen, pero vos tal ben | quero, que moyro, que ren non me val, | ca vus dizedes dest ' amor atal | que nunca vos ende senón mal vén. | - [+]
1240 LP 009/ 715 E Don Affonso, poys á tal sabor | de fazer bõa casa, começar | a dev ' [el] assy, e des y folgar | e iazer quand ' e quando mester for | descobrila e cobrila poderá | e revolvela, ca todo sofrerá | a madeyra, e seer aly en melhor.| [+]
1240 LP 012/ 717 E o que esto diz non sab ' amar | neũa cousa tan de coraçón | com ' eu, sennor, amo vós, demais non | creo que sabe que x ' é deseiar | tal ben qual eu deseiei desque vi | o vosso bon parecer, que dessí | me faz por vós muitas coitas levar.| [+]
1240 LP 013/ 717 Ora me venh ' eu, senhor, espedir | de vós, a que muyt ' á que aguardei | e ora me quero de vós partir | sen galardón de camanho temp ' ey | que vos serví, e quérom ' ir vyver | en atal terra, hu nunca prazer | veia, nen cante, nen possa riir.| [+]
1240 LP 013/ 717 E do meu corpo ¿que será, senhor, | quand ' el d ' alá o vosso deseiar? | ¿e que fará quen vos á tal amor | e vos non vir, nen vos poder falar? | ca veio vós e por vós morr ' aquí, | poys, ¿que farey ou que será de min | quand ' en terra hu vós fordes non for?| [+]
1240 LP 016/ 719 Pois mia ventura tal é ¡pecador! | que eu ey por moller mort ' a prender, | muito per devo a Deus a gradecer | e a servir, en quant ' eu vivo for, | porque moiro, u mentira non á, | por tal moller, que quen a vir, dirá | que moir ' eu ben morrer por tal sennor.| [+]
1240 LP 016/ 719 Mais eu, que me faço consellador | doutros, devera pera min prender | tal consello, mais fóronmio toller | meus pecados, porque vi a mellor | moller que nunca naceu nen será.| [+]
1240 LP 017/ 719 Mais doutra guisa contece oie a mi: | coita d ' amor me faz escaecer | a muy gran coita do mar, e tẽer | pola mayor coita de quantas son | coita d ' amor a quen a Deus quer dar. | E é gran coita de mort ' a do mar | mas non é tal, e por esta razón | coita d ' amor me faz escaecer | a muy gran coita do mar, e tẽer | pola mayor coita, per boa fe, | de quantas foron, nen son, nen serán.| [+]
1240 LP 018/ 720 Que mui de grad ' eu querría fazer | ũa tal cantiga por mia sennor | qual a devía fazer trobador | que atal sennor fosse ben querer | qual eu quer ' ¡e fazer non a sei! | e cuid ' i muit ' , e empero non ey | de fazela, qual merece, poder;| [+]
1240 LP 018/ 720 Tan muit ' avía mester de saber | trobar mui ben, quen por atal señor | trobar quissesse. [+]
1240 LP 018/ 720 A mi, peccador, | nunca Deus quisso dar a entender | atal razón qual og ' eu mester ey | pera falar no que sempre cuidei, | no seu ben e no seu bon parecer.| [+]
1240 LP 020/ 721 Sennor fremosa, pois que Deus non quer, | nen mia ventura, que vos eu veer | possa, convenm ' ogemais a soffrer | todas las coitas que soffrer poder | por vós; e quero ia sempre coidar | en qual vus vi, e tal vus deseiar | tódolos días que eu viver.| [+]
1240 LP 020/ 721 E dizen outros que an mal señor | deseiando; mais eu fill ' y sabor, | ca deseio qual vus vi, e por én | vivo, ca senpre cuid ' en qual vos vi, | e atal vos deseiei des alí | e deseiarei mentr ' eu vivo for, | Ca sen deseios nunca eu vi quen | podess ' aver tan verdadeir ' amor | como og ' eu ey, nen fosse sofredor | do que eu soffr ' , e esto me mantén: | grandes deseios que ei. [+]
1240 LP 007/ 736 "Dizede, madre, por que me metestes | en tal prison e por que mi tolhestes | que non possa meu amigo veer?" | "Por que, filha, des que o vós conhocestes | nunca punhou erg ' en mi vus tolher.| [+]
1240 LP 007/ 736 Sacade -me, madre, d ' estas paredes | e ve[e]rey meu amigu ' e veredes | que logo me met ' en vosso poder". | "................................... | nen m ' ar venhades tal preito mover, | ca sey eu ben qual preito vus el trage | e sodes vós, filha, de tal linhage | que devia vosso servo seer". | "Coydades vós, madre, que é tan sage, | que podess ' el conmigu ' esso põer!| [+]
1240 LP 008/ 736 E poys ficastes prob ' e sen aver | non veedes ca fezestes mal sen? | Siquer a gente a gran mal vo -lo ten, | por hirdes tal molher gran ben querer, | que nunca vistes riir nen falar; | e por molher tan guardada, ficar | vus vej ' eu probe, .... sen conhocer.| [+]
1240 LP 008/ 737 E ben vus faç ' , amigo, sabedor | que andaredes, por esta razon, | per portas alhenas mui gram sazon, | por que fostes querer ben tal senhor | per que sodes tornad ' en pan pedir | e as guardas non se queren partir | de vós, e guardan -na, por én, melhor. [+]
1240 LP 015/ 740 Marinha Mejouchi, sen nulha falha | Pero d Anbrõa en Çoco de Ven | filhou a cruz pera Iherusalen; | e, depoys d ' aquesto, se Deus mi valha, | Marinha Mejouchi, come romeu | que ven cansado, atal o vi end ' eu | tornar; e dizes que non tornou én!| [+]
1240 LP 015/ 740 Marinha Mejouchi, muytas vegadas | Pero d Anbrõa achou -t ' en [gran] mal, | mays se te colhe en logar atal | com ' andas tu assy pelas pousadas, | Marinha Mejouchi, á mui gram sazon, | Pero d Anbrõa, se t ' achar enton, | gram med ' ey que ti querrá fazer mal. [+]
1240 LP 017/ 741 Tal ben lhi quero no meu coraçon | que vus non rogarey por outro ben | que mi façades, nen por outra ren, | mays por tanto vus rogu ' e por al non, | meu senhor [Deus, se vus en prazer for: | que mh ' a façades aver por senhor].| [+]
1240 LP 019/ 743 Coydando eu que melhor se nenbrasse | ela de min, por quanto a servi, | por aquesto nunca lhi ren pedy | des y, en tal que se min no[n] queyxasse; | e ffalando -lh ' eu en outra raçon, | deu -m ' hun gran peyd ' e deu -mh ' o en tal som, | como quer s ' ende moy mal log ' achasse.| [+]
1240 LP 026/ 745 Per ' Ordónhez, e semelha guysado | d ' aquest ' ome que tal pregunta faz, | Per ' Ordónhez, de semelhar rapaz | ou algun home de pouco recado?| [+]
1240 LP 026/ 745 Per[o] Ordónhez, torp ' e enganado | mi semelha e fora de carreira | quen pregunta por hũa soldadeyra | e non pregunta por al mays guisado; | e, Per ' Ordónhez, mui chẽo de mal | mi semelha e torp ' est ' om ' atal, | P[ero] Ordónhez, que m ' á preguntado.| [+]
1240 LP 026/ 745 P[er] ' Ordónhez, fez mui gran bavequia | aquest ' ome que tal pregunta fez;| [+]
1240 LP 027/ 745 Pero d ' Anbroa, tal senhor avedes, | que non sey quen se d ' ela non pagasse, | ............................ | e ajudey -vus eu, como sabedes, | escontra ela mui de bõa mente; | e diss ' ela: [+]
1240 LP 029/ 746 "Eu non vos queria | por entendedor, ca nunca vos vi | se non agora, nen vus filharia | doas que sey que non som pera min, | pero cuyd ' eu, sse as filhass ' assy, | que tal á no mundo a que pesaria.| [+]
1240 LP 031/ 748 E tal vyla foy el buscar, | de que nunca quiso sayr, | atá que pôde ben osmar | que podia hir e vĩir | outr ' ome de Iherusalen; | e poss ' eu hir, se andar ben, | hu el foy tod ' aquest ' osmar, | e poss ' en Monpirller morar, | ben como el fez, por nus mentir; | e, ante que cheg ' ao mar, | tornar -me poss ' e departir, | com ' el depart ' , en como Deus | prês mort ' en poder dus judeus, | e enas tormentas do mar.| [+]
1240 LP 035/ 750 E nunca tal mentira oy, | qual el diss ' aqui ant ' el -Rey, | ca sse meteu por qual direy: | por bispo de Conca logu ' i.| [+]
1240 LP 035/ 750 E po -lo bispo aver sabor | grande de Conca [e] non [a] aver, | non lh ' o queremus nós saber, | ca diss[e] o vesitador: | que bispo per nenhun logar | non pode por de Conca andar | bispo que de Conca non for. | Vedes que bisp ' e que senhor, | que vus cuyda a fazer creer | que é de Conca, mays saber | podedes que é chufador | per min, que o fuy asseytar | per hun telhad ' e non vi dar | ant ' el conca nen talhador. [+]
1240 LP 002/ 753 Dizia la ben talhada: | agora viss ' eu, penada, | ond ' eu amor ei!| [+]
1240 LP 002/ 753 A ben talhada dizia: | penada, viss ' eu un dia | ond ' eu amor ei!| [+]
1240 LP 005/ 754 Jurava -m ' oje o meu amigo, | por tal, madre, que lhi perdoasse | que nunca já mais se mi assanhasse, | mais preit ' é já que non porrá migo; | vedes porquê: ca já s ' el perjurou | per muitas vezes que m ' esto jurou. | El me cuidava tal preit ' a trager | per sas juras, que lho foss ' eu parcir | e, pois que vi que m ' avi ' a mentir, | non lho parci, nen quis sol [en] saber; | vedes porquê: ca já s ' el perjurou | per muitas vezes que m ' esto jurou.| [+]
1240 LP 001/ 763 Boa ssenhor, o que me foy miscrar | vosco por certo ssoube -vos mentir | que outra dona punhei de sservir; | de tal razom me vos venho salvar:| [+]
1240 LP 001/ 764 Que a vo ' -lo demande meu linhage, | senhor fremosa, ca vos me matades, | poys voss ' amor en tal coita me trage, | ay eu! | e ssol non quer Deus que mh ' o vos creades, | e non mi val hi preyto nen menage.| [+]
1240 LP 003/ 765 A mha senhor, que eu mays d ' outra ren | desejey sempr ' e amey e servi, | que non soya dar nada por mi, | preyto me trage de mi fazer ben: | ca meu ben é d ' eu por ela morrer, | antes que sempr ' en tal coyta vyver.| [+]
1240 LP 003/ 765 Mays, des agora ja, | per quanto mal mi faz, ben mi fará, | ca morrerey e perderey affan: | ca meu ben é d ' eu por ela morrer, | antes que sempr ' en tal coyta vyver.| [+]
1240 LP 003/ 766 E quanto mal eu per ela levei, | ora mh ' o cobrarey, sse Deus quiser; | ca, poys eu per ela morte priser, | non mi diram que d ' ela ben non ei: | ca meu ben é d ' [eu por ela morrer, | antes que sempr ' en tal coyta vyver].| [+]
1240 LP 003/ 766 Tal sazon foy que me tev ' en desden, | quando me mays forçava seu amor; | e ora, mal que pes a mha senhor, | ben mi fará, e mal -grad ' aja en: | ca meu ben é d ' eu por ela morrer, | [antes que sempr ' en tal coyta vyver]. [+]
1240 LP 006/ 768 E, pois s ' en tal castidade manten, | quand ' el morrer, direi -vos ũa ren:| [+]
1240 LP 008/ 768 Don Bernaldo, pois tragedes | con vosc ' ũa tal molher, | a peior que vós sabedes, | se o alguazil souber, | açoutar -vo -la querrá, | e a puta queixar -s ' á, | e vós assanhar -vos -edes.| [+]
1240 LP 009/ 769 Don Garcia, como direy, | a quen sempr ' [a]mey e servy, | atal pesar por que dess y | perça quanto ben no mund ' ey: | d ' eu veer e de lhi falar?| [+]
1240 LP 011/ 770 Confonda Deus atal desembargado!| [+]
1240 LP 011/ 770 Ca o torpe que sempr ' anda calado | nono deven por torpe a razõar, | pois que é torp ' e leixa de falar; | e d ' atal torpe sõo eu pagado; | mais o mal torpe eu vo -lo mostrarei: | quen diz mal dos que son en cas del -Rei, | por se meter por mais desembargado. [+]
1240 LP 012/ 771 Dun tal ricome ouç ' eu dizer | que est[e] mui ricom ' assaz, | de quant ' en gran requeza jaz; | mais esto non poss ' eu creer, | mais creo -mi al, per boa fé: | quen d ' amigos mui [mui] prob ' é | non pode mui rico seer.| [+]
1240 LP 012/ 771 Ca, pois om ' é de tal conven, | por que todos lhi queren mal, | o Demo lev ' o que lhi val | sa requeza, de mais a quen | non presta a outren nen a si; | de mal conhocer per est ' i | quen tal ome por rico ten.| [+]
1240 LP 013/ 771 Dun tal ricome vos quero contar | que noutro dia a Segóvia chegou, | de como foi a vida a refeçar, | pois o ricome na vila entrou: | ca o manjar que ante davan i | por dez soldos ou por maravedi, | logu ' esse dia cinc soldos tornou.| [+]
1240 LP 019/ 774 Por caros teemos panos | que ome pedir non ousa; | e, poi -los tragen dous anos, | rafeces son, por tal cousa.| [+]
1240 LP 019/ 774 Esto nunca eu cuidara: | que ũa cousa senlheira | podesse seer [tan] cara | e rafeç ' en tal maneira.| [+]
1240 LP 020/ 774 Tal maeta como será guardada, | pois rapazes albergan no logar, | que non aja seer mui trastornada?| [+]
1240 LP 020/ 775 E outra cousa vos quero dizer: | atal pardon ben se dev ' a perder, | ca muito foi cousa mal gaa[nha]da. [+]
1240 LP 021/ 775 Marinha Crespa, sabedes filhar | eno paaço sempr ' un tal logar, | en que an todos mui ben a pensar | de vós; e poren diz o verv ' antigo: | "a boi velho non lhi busques abrigo".| [+]
1240 LP 025/ 777 Mentre m ' agora d ' al non digo [nada] | d ' un meu amigo vos quero dizer: | amor sen prol é palavra doada; | de tal amor non ei eu que fazer | nen outrossi ei eu por que temer | o desamor, que non mi á nuzir nada.| [+]
1240 LP 027/ 778 Se Don Martinh ' é morto, sen prez e sen bondade, | ôi -mais, maos costumes, outro senhor catade; | mais nono acharedes de Roma atá cidade; | se tal senhor queredes, alhu -lo demandade; | pero un cavaleiro sei eu, par caridade, | que vos ajudari ' a tolher d ' el soidade; | mais [queredes] que vos diga ende ben verdade?: | non é rei nen conde, mais é -x ' outra podestade, | que non direi, que direi, que non direi... [+]
1240 LP 028/ 778 E poys el assy fal, | seu prazer faz quen per tal mundo fia; | ca o dia que eu tal pesar vy, | ja, per quant ' eu d ' este mund ' entendi, | per fol tenh ' eu quen por tal mundo chora, | e per mays fol quen mays en el[e] mora!| [+]
1240 LP 028/ 778 Direy -vus eu qual: | non fez[o] Deus outra melhor nen tal, | nen de bondade par non lh ' acharia | home no mundo, par Santa Maria! [+]
1240 LP 029/ 779 Noutro dia, en Carrion, | queria[n] un salmon vender, | e chegou i un infançon; | e, tanto que o foi veer, | creceu -lhi d ' el tal coraçon, | que diss ' a un seu om ' enton: | - [+]
1240 LP 030/ 779 E da conquista mays vus contarei: | non foy no mund ' enperador nen rey | que tal conquista podesse fazer. | Non ssey oj ' ome tan ben razonado, | que podesse contar todo o ben | de Sevilha; e per end ' , a Deus grado, | ja o bon Rey en sseu podê ' -la ten!| [+]
1240 LP 030/ 780 E des aquel dia que Deus naceu, | nunca tan bel presente reçebeu, | como d ' el recebeu aquel[e] dia | de San Clement ' , en que sse conquereu, | e en outro tal dia sse perdeu: | quatro centus e nov ' anus avya. [+]
1240 LP 032/ 781 E pero, poys assy é ja, | façamus atal oraçon | que Deus, que prez mort ' e paixon, | o salve, que en poder á; | e Deus, que o pode salvar, | esse o lev ' a bon logar | pelo gram poder que end ' á!| [+]
1240 LP 035/ 782 Non vus and ' eu per outras galhardias, | mays sempr ' aquesto rogarey a Deus: | en -tal -que tolha el dus vossus dias, | senhor fremosa, e enada nus meus; | rogu ' eu a Deus que nunca vos veja[des, | senhor fremosa, o que desejades].| [+]
1240 LP 036/ 783 Poys m ' en tal poder teendes, | senhor, se mi non valedes, | prasmada vus en veeredes, | se moyro en vossa prigon.| [+]
1240 LP 037/ 783 Poys vus hides d ' aqui, ay, meu amigo, | consselhar -vus ey ben, se mi creverdes: | tornade -vus mays cedo que poderdes, | e guysarey como faledes migo; | e poys, amigo, comigo falardes, | atal mi venha, qual mi vos orardes.| [+]
1240 LP 037/ 783 Non mi tardedes com ' outra vegada | mi tardastes, muyt ' ey [eu] en gram medo, | mays punhade de vus viirdes cedo, | ca nossa fala muyt ' é ben parada; | e poys, amigo, comigo falardes, | [atal mi venha, qual mi vos orardes].| [+]
1240 LP 037/ 783 E sse vos queredes meu gasalhado, | venha -vus en mente o que vus rogo: | poys vus hides, de vus viirdes logo, | e falarey convosco muy de grado; | e poys, amigo, comigo falardes, | [atal mi venha, qual mi vos orardes]. [+]
1240 LP 041/ 785 Tal companhon foy Deus filhar | no bon Rey, a que Deus perdon, | que ja mais non disse de non | a nulh ' om[e] por lh ' algo dar, | e que sempre fez o melhor; | por en x ' o quis Nostro Senhor | põer consigo par a par!| [+]
1240 LP 041/ 786 Mays façamus tal oraçon | que Deus, que prez mort ' e paixon, | o mande muyto ben reynar.| [+]
1240 LP 043/ 787 E quen d ' aver ouver sabor | non ponha sa filh ' a tecer | nen a cordas nen a coser, | mentr ' esta meestr ' aqui for, | que lhi mostrará tal mester, | por que seja rica molher, | ergo se lhi minguar lavor.| [+]
1240 LP 044/ 787 Quen a sesta quiser dormir, | conselhá -lo -ei a razon: | tanto que jante, pense d ' ir | à cozinha do infançon: | e tal cozinha lh ' achará, | que tan fria casa non á | na oste, de quantas i son.| [+]
1240 LP 044/ 787 Ainda vos en mais direi | eu, que un dia i dormi: | tan bõa sesta non levei, | des aquel dia ' n que naci, | como dormir en tal logar, | u nunca Deus quis mosca dar | ena mais fria ren que vi.| [+]
1240 LP 048/ 789 E no mundo non sei eu trobador | de que s ' ome mais devess ' a temer | de x ' el mui maas três cobras fazer, | ou quatro, a quen lhi maa barva for; | ca, des que vo -lh ' el cae na razon, | maas três cobras, ou quatr ' e o son, | de as fazer muit ' é el sabedor. | E por esto non sei no mundo tal | ome que a el devess ' a dizer | de non, por lhi dar mui ben seu aver, | c ' a Sueir ' Eanes nunca lhi fal | razon de quen el despagado vai, | en que lhi troba tan mal e tan lai, | per que o outro sempre lhi quer mal. [+]
1240 LP 050/ 790 E o dia que vus eu vi, | senhor, en tal ora vus vi | que nunca dormi nada, | nen desejey al nada | se non vosso ben, poys vus vi!| [+]
1240 LP 001/ 793 Ouv ' en tal coyta qual vos eu direy | o dia que m ' eu fui de vós partir | que, sse cuydei d ' esse dia sayr, | Deus mi tolha este corp ' e quant ' ey, | se eu já muy gram coyta tenh ' en ren, | poys que vos vejo, meu lum ' e meu ben. [+]
1240 LP 004/ 795 E, por que é Deus o mays sabedor | do mundo, fez -me vos tal ben querer | qual vos eu quer ' e fez a vós nacer | mays fremosa e fez -vos [a] melhor | dona do mund[o] e de melhor sen: | vedes, senhor, se al disser alguen, | con verdade non vos pod ' al dizer.| [+]
1240 LP 005/ 795 Querendo -lhi ben, sofri muyto mal | e muyt ' affam des que foy mha senhor, | e muytas coytas polo seu amor, | e ora vyv ' en gram coyta mortal; | vedes por que: por que non vej ' aqui | a mha senhor, que eu por meu mal vi.| [+]
1240 LP 005/ 795 Quando m ' eu dela parti, logu ' enton | ouvi tal coyta que perdi meu sen, | ben tres dias que non conhoci ren | e ora moyr(o) e faço gram razon; | vedes por que: por que non vej ' aqui | a mha senhor, que eu por meu mal vi. [+]
1240 LP 008/ 797 Donzela, vós sodes ben talhada, | se no talho erro non prendedes | ou en essa saia que vós tragedes; | e, pero sodes ben colorada, | quen ao meu cuu posesse orelhas | e lhi ben fingesse as sobrancelhas, | de parescer non vos devera nada. [+]
1240 LP 010/ 798 Meus amigos, quero -vos eu dizer, | se vós quyserdes, qual coyta mi ven: | ven -mi tal coyta que perço meu sen | por quanto vos ora quero dizer, | por hũa dona, que por meu mal vi, | mui fremosa, e de que me parti | muit ' anvydos e ssen [o] meu prazer.| [+]
1240 LP 007/ 807 Non sey eu tenpo quand ' eu nulha ren | d ' Amor ouvess(e) ond ' ouvesse sabor, | ca non quis Deus, nen filhey tal senhor | a que ousasse nulha ren dizer | do que seria meu viç ' e meu ben, | nen de qual guisa mi d ' Amor mal ven, | fazer no mund ' a meu pesar vyver.| [+]
1240 LP 003/ 811 Por esta moiro, que Deus atal fez, | e non llo disse, se me valla Deus! | ca non ousei, assi me valla Deus!| [+]
1240 LP 004/ 812 E por gran coita tenn ' atal, | eu que sol non ll ' ouso dizer | o gran mal que me faz aver, | e desejo sempre mais dal | de llo dizer, mais ei pavor | de pesar muit ' a mia sennor, | e calo m ' ante con meu mal.| [+]
1240 LP 007/ 814 Mais aquest ' é cousa mui desguisada, | ca non sei eu quen tal poder ouvesse, | pois mia sennor visse, que lle soubesse | dizer qual coita, pois la vi, mi á dada; | ca pois que viss ' o seu bon pareçer, | averll ' ia log ' eu d ' escaeçer | e dizer x ' ante por si, se podesse!| [+]
1240 LP 008/ 814 De quantos mui coitados son, | a que Deus coita faz aver, | min faz mais coitado viver, | e direi vus per qual razon: | faz me querer ben tal sennor, | a mais fremosa nen mellor | do mund ' e non mi a faz veer.| [+]
1240 LP 008/ 814 E dá me tal coita que non | sei de min consello prender, | e fez me ja pavor perder | de mia mort ' , á y gran sazon, | ond ' ant ' avia gran pavor.| [+]
1240 LP 009/ 815 Dom ' na Maria [N]egra, ben talhada, | dizem que sodes de min namorada!| [+]
1240 LP 009/ 815 Poys eu tanto por voss ' amor ey f[eyt]o, | aly hu vos migo talhastes preyto!| [+]
1240 LP 009/ 815 Poys m ' eu por vós de peydos vaso, | aly hu vós migo talhastes prazo!| [+]
1240 LP 017/ 819 E pois me veg ' en tal coita viver, | Deus me confonda se viver querria! | Ca esta dona me tolleu poder | de rogar Deus, e fezo me perder | pavor de morte que ante avia. [+]
1240 LP 019/ 820 E nunca vos, dona, per mi creades, | per este descreer que vos fazedes, | se en gram vergonha poys non entrades | algũa vez con tal hom ' e mar[r]edes: | ca sonharedes nos dados enton, | e se descreerdes, se Deus mi perdon, | per sonho, mui gran vergonça averedes! [+]
1240 LP 023/ 823 Por atal moyr ' e non lhi digo ren | de como moyr ' , e como lhi direi? | ca se a vejo, tan gram sabor ei | de a veer, amigos, que poren, | quando a vejo quam fremosa é, | e a vejo falar, per bõa fe, | teend ' olho, sayo de meu sen!| [+]
1240 LP 028/ 826 Ca de melhor conhocela fezestes, | mays mansa e mays mesurada seer | de quantas outras no mundo fezestes; | sobre todas lhi destes tal poder.| [+]
1240 LP 031/ 827 E por atal coido sempr ' a viver | en grave coita, mentr ' eu vivo for, | ca me fez ela mui gran coit ' aver | de que ja mais non será sabedor | nunca per min, ca eu non lla direi, | mal pecado! nen amigo non ei | que lla nunca por min queira dizer. | Ca me non posso oj ' amigo saber | -nen mi o quis nunca dar Nostro Sennor - | tal que por min fezess ' entender | com ' oge moiro polo seu amor, | e pois que eu tal amigo non ei, | morrer poss ' eu, mais nunca llo direi, | pero me vejo por ela morrer.| [+]
1240 LP 033/ 829 Amor me faz viver en coita tal, | por vos, sennor, si Deus de mal m ' ampar! | qual eu ja nunca poderei mostrar, | mentre viver, pero non punn ' en al.| [+]
1240 LP 034/ 829 E se esto fezerdes, averedes, | assy mi valha a mi Nostro Senhor! | bon parecer e bon talh ' , e seredes | fermosa muyt ' e de bõa coor; | se cada que [e]ssa touca torcer | se, log ' ouverdes quen vus correger | as feyturas, mui ben pareceredes.| [+]
1240 LP 036/ 830 Ja m ' eles sempre mal poden querer | por aquesto, mais en quant ' eu viver, | nunca lles tal verdade negarei, | E mia sennor, en quant ' eu vivo for, | se non perder aqueste sen que ei, | mal pecado! de que non ei pavor | de o non perder, e o non perderei, | ca perderia pelo sen perder | gran coita que me fazedes aver, | sennor fremosa, des que vus amei.| [+]
1240 LP 037/ 830 Por muy coytado per tenh ' eu | quen vay querer ben tal moller | que seu serviço non lle quer | per nulla guisa gradeçer.| [+]
1240 LP 037/ 830 E que demo mi deu | cuita pola nunca perder? | Non por al, se non polo seu | bon pareçer de mia sennor, | que nunca ome viu mellor, | nen tal, se Deus me leix ' aver | dela ben e me mostr ' o seu | bon pareçer que lle Deus deu | por ja sempr ' a min mal fazer!| [+]
1240 LP 038/ 831 Non me fez Deus tal dona ben querer, | nen mi a mostrou se por aquesto non: | por aver eu eno meu coraçon | mui grave coita ja mentr ' eu viver.| [+]
1240 LP 038/ 831 Nen ja per outre nono saberá, | ca eu a outre nunca o direi, | per bõa fe; mais atanto farei: | negall ' ei se[m]pr ' ata que moira ja, | e se mi om ' adevinar poder, | e pois a vir e tal esforç ' ouver | que ll ' ouse ren dizer, por si dirá! | Ca ben sei eu, u outra ren non á, | que tal esforç ' averá qual eu ei | quando a vejo, que per ren non sei | que ll ' y dizer; e el assi fará!| [+]
1240 LP 039/ 832 Se verdad ' é, sei eu a dona ja, | Ca tal dona, si Deus a min perdon! | non á no mundo, se mia sennor non!| [+]
1240 LP 039/ 832 Ainda vus outra cousa direi: | a todos estes eu ouço dizer | que a mellolos fez ensandeçer | dona do mundo, mais, se verdad ' é, | log ' eu a dona sei, per bõa fe, | Ca tal dona, si Deus [a] m[in] perdon!| [+]
1240 LP 039/ 832 Se verdad ' é que eles por atal | dona qual dizen perderon no sen, | pola mellor do mundo, e son poren | sandeus, e non an doutra ren sabor, | non son sandeus se non por mia sennor, | Ca tal dona, si Deus a min perdon!| [+]
1240 LP 042/ 834 E cuydará del queno vir aqui, | que o vir andar assy calado, | ca non sabe parte nen mandado | de tal justiça fazer qual lh ' eu vi: | leixou a gente adormecer enton | e trasnoytou sobr ' un hom ' a Leon | e fez sobr ' el gran justiça logu ' i. [+]
1240 LP 043/ 834 E vou me dontr ' as gentes alongando, | por tal que me non preguntem poren, | per bõa fe, ca non por outra ren, | e van m ' elas a meu pesar chamando | e preguntando m ' a pesar de mi, | qual est ' a dona que me faz assi | por si andar en gran coita ' n que ando.| [+]
1240 LP 043/ 834 Non llela digo por esta razon: | ca por dizer la, si Deus me perdon! | non mi porran consello, mal pecado! | Poren tod ' ome devia, acordado, | que sen ouvesse, daquest ' a seer, | de nunca ir tal pregunta fazer, | ca per pouqu ' en seria castigado.| [+]
1240 LP 043/ 835 Mailo que vai tal pregunta fazer, | Deulo leixe moller gran ben querer | e que ar seja doutre preguntado! [+]
1240 LP 048/ 837 En tal coita qual m ' oides dizer | me ten, amigos, si Deus me perdon! | des que a vi, que non visse! ca non | vi nunca dona tan ben pareçer, | nen tan fremoso, nen tan ben falar.| [+]
1240 LP 048/ 837 Por tal dona qual m ' oides contar, | moir ' eu e non lle posso ren dizer.| [+]
1240 LP 049/ 837 -Senhor, eu quer ' ora de vos saber, | poys que vus vejo tan coytad ' andar | con amor, que vus non leixa, nen vus ar | leixa dormir, nen comer, | que farey a que faz mal amor, | de tal guysa que non dormho, senhor, | nen posso contra el conselh ' aver? | - [+]
1240 LP 004/ 850 Aqueste mundo, par Deus, non é tal | qual eu vi outro, non á gran sazon; | e por aquesto, no meu coraçon, | aquel desej ' e este quero mal, | ca vej ' agora o que nunca vi | e ouço cousas que nunca oí.| [+]
1240 LP 013/ 854 El vẽo, se Deus mi pardon, | des que viu que era paz; | ben lhe venha [i], se ben faz, | pero mostra el tal razon: | diz que ten terra qual pediu, | mais, por que a nunca serviu, | contra el -Rei anda mui felon.| [+]
1240 LP 001/ 855 Ai meu amigu ' e meu senhor | e lume d ' estes olhos meus, | por que non quer agora Deus | que vós ajades tal sabor | de viver migo, qual eu ouv ' i | de viver vosco, des que vos vi?| [+]
1240 LP 001/ 855 E terria por gram razon, | pois que vos eu tal amor ei, | d ' averdes oje qual eu ei | coita no vosso coraçon | de viver migo, qual eu ouv ' i | de viver vosco, des que vos vi.| [+]
1240 LP 001/ 855 O que me aquesta coita deu | por vós -á! foi Deus que mi a fez! - | e[s]se me guis ' algũa vez | que tal coita vos veja eu | de viver migo qual eu ouv ' i | de viver vosco, des que vos vi. [+]
1240 LP 001/ 857 Pero de a tant ' amar, a meu sen, | mays de quantus outros Deus quis fazer | nen quantos me cuydan d ' est ' a vencer, | venço -os eu querendo -lhy gram ben, | pero que nunca d ' el ' al entendy | se non gran sanha, des quando a vi, | e mal talante que contra mi ten. | E, senhor rey de Portugal, aqui | julgad ' ora se eu, amand ' asy, | dev ' a seer desamado por én. [+]
1240 LP 002/ 858 Todos dizen que Deus nunca pecou, | mais mortalmente o vej ' eu pecar, | ca lhe vej ' eu muytos desenparar | seus vassalos, que muy caro comprou, | ca os leyxa morrer con grand ' amor, | desenparados de ben de senhor; | e ja com ' estes min desenparou.| [+]
1240 LP 002/ 858 E mayor pecado mortal non sey | ca o que eu vejo fazer a Deus, | ca desanpara os vassalos seus | en muy gram coyta d ' amor, qual eu ey; | e o senhor que acorrer non quer | a seus vassalos, quando lh ' é mester, | peca mortal, poys é tan alto rey.| [+]
1240 LP 002/ 858 Mays Deus non é tal, | ca os leyxa con grand ' amor morrer | e, pero pode, non lhes quer valer, | e assi faz gram pecado mortal. [+]
1240 LP 003/ 864 Por [a]tal moyr ' e direy -vos eu al: | fez -lhi tod ' est(o) e fez -lhi muyto ben | en a fazer dona de muy bon sen | e muy mansa; e todo por meu mal | a fezo Deus [de muyto ben senhor | e das melhores donas a melhor!]| [+]
1240 LP 004/ 864 Maria Perez, and ' eu muy coytado | por vós, de pran, mays ca por outra ren, | e vós cuydades que ey de vós ben | que eu non ey de vós, -mao pecado! - | ca mi fazedes vós en guisa tal | ben, mia senhor, que depoys é meu mal; | e de tal ben non soo eu pagado!| [+]
1240 LP 004/ 865 D ' aver de vós ben, and ' eu alongado; | pero punhades vós en mi -o fazer | quanto podedes, a vosso poder; | de mays fostes ogan ' a meu mandado, | por mi fazerdes [gran] ben e amor, | e con tal ben qual eu enton, senhor, | ôuvi de vós, mal dia eu fuy nado.| [+]
1240 LP 005/ 865 Non me viu mays d ' un dia e vay -s ' a Catalonha!| [+]
1240 LP 005/ 865 Nunca vistes, amiga, quen tal amigo visse, | ca me jurou que nunca se já de mi partisse!| [+]
1240 LP 005/ 865 [Non me viu mays d ' un dia e vay -s ' a Catalonha!]| [+]
1240 LP 005/ 865 [Non me viu mays d ' un dia e vay -s ' a Catalonha!] [+]
1240 LP 006/ 874 O meu amig ' a que preito talhei, | con vosso medo, madre, mentirlh ' ei; | e se non for, assanhars ' á.| [+]
1240 LP 006/ 874 Talheilh ' eu preito de o ir veer | ena fonte ú os cervos van bever; | e se non for, assanhars ' á.| [+]
1240 LP 009/ 875 -"Tal vai o meu amigo con amor que lh ' eu dei, | come cervo ferido de monteiro d ' el Rei.| [+]
1240 LP 009/ 875 Tal vai o meu amigo, madre, con meu amor, | come cervo ferido de monteiro maior.| [+]
1240 LP 009/ 875 E se el vai ferido irá morrer al mar, | sí fará meu amigo se eu del non pensar". | -"E guardádevos, filha, ca ja m ' eu atal ví | que se fezo coitado por guaanhar de min". | -"E guardádevos, filha, ca ja m ' eu ví atal | que se fezo coitado por de min guaanhar". [+]
1240 LP 001/ 877 A Lobatom quero eu ir, | ca non perço cuydado | do coraçon, en guissa tal | que me trax aficado | pola melhor das qu ' eu sey, | que sse a non vir morrey: | esta é dona Johanna, | por que moyr ' eu polo seu | parecer que lhy Deus deu, | a esta louçana.| [+]
1240 LP 007/ 880 A que non vi m ' en tal coyta ten; | sol que a vir, hu a non vyr morrerey; | pois que a vir, hu a non vyr non sey | ren que me guarde de morte por ém: | poys que a vir, hu a non vir, [prazer | de mi nen d ' al nunca cuyd ' a veer].| [+]
1240 LP 001/ 882 Meu talan era de vos non parcir, | porque vos fostes sen meu grad ' entom, | e ora sodes cobrad ' en perdom, | porque me veestes mercee pedir, | e non quer ' ora mais de pós est ' ir, | mais outra vez non engueedes em.| [+]
1240 LP 001/ 882 Rodrigu ' Eanes d ' Alvares é tal: | quer -me milhor ca quis om ' a molher, | mais non sabem se me quer ben, se mal.| [+]
1240 LP 001/ 883 Rodrigu ' Eanes d ' Alvares é tal: | des que me viu, nunca ren tant ' amou, | mais non sabem se me quer ben, se mal.| [+]
1240 LP 001/ 883 Rodrigu ' Eanes d ' Alvares é tal: | nunca de min part ' o seu coraçon, | mais non sabem se me quer ben, se mal. [+]
1240 LP 002/ 884 El é quite por mí d ' outra senhor, | e faço -lh ' eu cada dia peior; | pero, amiga, a min quer melhor | ca a si nen al; e, pois lh ' assi aven, | que lh ' eu mal fac ' e m ' el á tal amor, | que faria [se lh ' eu fezesse ben]? [+]
1240 LP 003/ 888 Foi vo ' -lo dizer o que á grand ' enveja | porque vus quer ' eu ben, e non sab ' a sobeja | coita que me vos dades; que, u quer que [eu] seja, | no coraçon me dá voss ' amor tal ferida: | quando vus eu vejo ¡assi Deus me veja! | vejo eu i quant ' og ' é mia mort ' e mia vida.| [+]
1240 LP 003/ 888 Ía -vus dizer cousa mui desguisada: | é seer outra ren no mundo desejada | de mi como vos sodes; mais vos, mesurada, | fremosa e mansa e d ' outro ben comprida, | no ' -no creades, ca u vus [vejo], ben -talhada, | vejo eu i quant ' og ' é mia mort ' e mia vida.| [+]
1240 LP 005/ 888 Pois ora faz [Deus] qu(e) eu viver aqui | poss ' u non poss ' -¡assi Deus me perdon! - | veê ' -la senhor do meu coraçon, | e por én non moiro, digu ' eu assi | (por atal cousa que passa per mi):| [+]
1240 LP 007/ 889 E por vos morrerei [en] tal ventura!| [+]
1240 LP 007/ 889 E mia senhor, atanto lhi rogu ' eu | que veja[des] qual torto me fazedes, | de me fazerdes tal coita levar. [+]
1240 LP 004/ 891 Madre, pois amor ei migo, | tal que non posso sofrer | que non veja meu amigo, | ma[ndade mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado] | vee -l ' e sen vosso grado.| [+]
1240 LP 001/ 893 A dona que eu quero ben | tal sabor ey de a veer | que non saberia dizer | camanh ' é, pero non é sen, | poy ' la end ' eu mays desejo | sempre, cada que a vejo.| [+]
1240 LP 006/ 896 Assaz entendo eu que d ' ir | começar con atal molher | come vós non m ' era mester | e quisera -m ' end ' eu partir, | may ' lo vosso bon parecer | non mh -o leixou, senhor, fazer, | nen mh -o leixa, senhor, fazer.| [+]
1240 LP 019/ 917 Seu medo, poi -la vi atal, | que ouvi, me tolheu assy, | ca lhi quisera falar hi | de como me faz muyto mal, | e vi -a tan ben parecer | [que lhi non pudi ren dizer].| [+]
1240 LP 001/ 918 E quen vivess ' assi, viveria, | per bõa fé, en gran coita mortal, | c ' assi viv ' eu por ũa dona qual | sab ' oge Deus e sancta Maria, | que a fezeron melhor parecer | de quantas donas vi e mais valer | en todo ben; e ben veeria | Quen visse mia senhor, e diria: | "eu sei ben" por ela que é [a]tal | como vus eu dig[u] ' ; e se me non val | Deus (que mi -a mostre!), ja non guarria | eu mais no mundo, ca non ei poder | de ja mais aquesta coita soffrer | do que soffri; e desejaria | Muito mia mort ' e querria morrer | por mia senhor, a que prazeria, | E por gran coita, en que me viver | vejo por ela, que perderia. [+]
1240 LP 003/ 919 De mia senhor direi -vus que mi -aven: | porque a vejo mui ben parecer, | tal ben lhe quer ' onde coid ' a morrer.| [+]
1240 LP 007/ 921 E muitos oí eu oj ' e[n] mal son | dizer por vós [atal]: que, a feito, | sodes cego; e dix ' eu log ' a eito | esto que sei que vos a vós aven: | que nunca vos ome diz nulha ren, | que non ouçades, se Deus mi perdon.| [+]
1240 LP 008/ 922 Qual desden lhi vós fostes [i] fazer | nunca outr ' om ' a seu amigo fez; | mais ar fará -vos ele, outra vez, | se mal ouverdes, non vos ar veer; | ca x ' é el ome que x ' á poder tal, | ben come vós, se vos ar veer mal, | de vos dar en pelo vas ' a bever.| [+]
1240 LP 008/ 922 Diz que o non guii Nostro Senhor, | se vos mui ced ' outro tal non fezer | -non vos veer quando vos for mester - | poi -lo non vistes; aind ' al diz peior, | un verv ' antigo, con sanha que á: | "como lhi cantardes, bailar -vos -á", | ca non á por que vos baile melhor. [+]
1240 LP 010/ 923 Ca ja eu tal temp ' ouv ' ! e attendi | outro melhor! e aquele perdi!| [+]
1240 LP 010/ 923 E outro tal nunca ja cobrarei!| [+]
1240 LP 010/ 923 Ca ja eu tal temp ' ouve que morei | u a podia eu mui ben veer, | e u a vi mui melhor parecer | de quantas donas vi nen veerei!| [+]
1240 LP 021/ 929 E, poi -lo sabe, faz aguisado | de posfaçar, ca nunca vi peior: | ca, se o deostan, ele melhor | faz; pois que já tal é seu pecado, | ca o deostan, que eu nunca vi | ome no mundo, des quando naci, | en posfaçar e tan mal deostado.| [+]
1240 LP 021/ 929 E diga, pois, que disser: muito mal; | qual ch ' a fezer, ó compadr ' , outro tal | lhi faz: porende serás vingado. [+]
1240 LP 022/ 929 Sempr ' ando coidando en meu coraçon | com ' eu iria mia senhor veer | e en como lh ' ousaria dizer | o ben que lh ' eu quero; e sei que non | lh ' ousarei end ' eu dizer nulha ren, | mais veê ' -la -ei pouco, e irei én | con mui gran coita no meu coraçon, | Tal que, se a vir ' , quantas cousas son | eno mundo non mi -an de guarecer | de morte, pois lhe non ousar ' dizer | o ben que lh ' eu quero. [+]
1240 LP 005/ 956 Tal ben vus quero que ben sei | per ren que non posso guarir; | pero non me poss ' én partir, | mais é ' si que poder non ei | que vus non aja de fazer | do ben que vus quero saber.| [+]
1240 LP 006/ 957 E quen tal coita non ouver ' , | o al non lh ' é coita, de pran!| [+]
1240 LP 007/ 957 -Pero Martiiz, ora, por caridade, | vós, que vos teedes por sabedor, | dizede -mi quen é comendador | eno Espital ora da escassidade, | ou na fraqueza, ou quen no forniz, | ou quen en quanto mal se faz e diz.| [+]
1240 LP 007/ 958 Vós, Don Vaasco, já me cometestes | doutros preitos; des i, ar dig ' assi: | non mi deu algo, pero lho pedi, | o priol; e fodi, e vós fodestes | con Roí Gil; e meus preitos talhei | con Frei Rodrigu ' e mentiu -mi -os, e sei, | per aquest ' , a sa fazenda daquestes. | - [+]
1240 LP 012/ 960 [si]quer ora punhade de mi dar | tal recado, que seja con razon:| [+]
1240 LP 012/ 960 Quen dá seu manto, que lho guard ' alguen, | e lho não dá tal qual o deu, poren, | que manda [end ' ] o Livro de Leon? | - [+]
1240 LP 012/ 960 Don Vaasco, eu fui já clerizon | e Degreda soía estudar; | e nas escolas, u soía entrar, | dos maestres aprendi tal liçon: | que manto doutren non filhe per ren; | mais se m ' eu o melhoro, faço ben, | e non sõo, por aquesto, ladron. | - [+]
1240 LP 012/ 960 Rei Don Alfonso, ladron por atal | en nulha terra nunca chamar vi, | nen vós, senhor, nono oístes a min, | ca, se o dissesse, diria mal; | ante tenho [já] por trajeitador | (se Deus mi valha, nunca vi melhor) | quen assi torna pena de cendal. | - [+]
1240 LP 012/ 960 Don Vaasco, dizer -vos quer ' eu al | daqueste preito, que eu aprendi: | oí dizer que trajeitou assi | ja ũa vez un rei en Portugal: | ouve un dia de trajeitar sabor | e, por se meter por mais sabedor, | fez [Foan] cavaleiro do Espital. [+]
1240 LP 015/ 962 Ca non é en min, mao meu pecado, | nen quer Amor que m ' én possa quitar, | nen Deus, senhor, nen vosso semelhar, | ca me tẽen de tal guisa forçado | que me vus fazen mui de coraçon | querer gran ben; e σi Deus me perdon! | non vus faç ' i pesar pelo meu grado.| [+]
1240 LP 006/ 967 E, don Ansur, pola fé que devedes, | poys vus el -Rey assy quer encimar, | como dizen, se per vós non ficar, | per vós non fiqu ' , e assy pojaredes | a mui gran talh ' u avedes d ' estar; | e, se vós aly [p]unhades pojar, | nunca depoys malandante seredes. [+]
1240 LP 008/ 968 Pedr ' Amigo, sey -m ' eu esto mui ben | que Balteyra nunca home soltou, | e vi -lh ' eu muytus que escomungou, | que lhi peytaron grand ' algo poren | que os soltass ' e direy -vus eu al: | fi -d ' Escallola non á poder tal | perque solt ' ergo seus presus, que ten. | - [+]
1240 LP 008/ 968 Pedr ' Amigo, esto vus non creo eu: | que o poder que Deus en Roma deu, | que o Balteira tal de Meca ten. | - [+]
1240 LP 013/ 970 Vedes agora que mala ventura | de Don Fernando, que non pod ' aver | fisico que lh ' ora possa tolher | aqueste mal que á de caentura; | pero dizen os fisicus atal: | que o guarria mui ben d ' este mal | quen lh ' o corpo metess ' a ventura.| [+]
1240 LP 013/ 971 E pesa -m ' ende, par santa Maria, | d ' este seu mal, ca mi dizen que non | pode guarir se maestre Simhon | o non guarisse, mays vus én diria | tal: hi non pode nulha ren prestar, | se lh ' o maestre non aventurar | o corpo, ca x ' á mui gran maloutia. [+]
1240 LP 005/ 973 Ca des que eu naci, | nunca vi om ' en tal coita viver, | com ' eu vivo, per molher ben querer.| [+]
1240 LP 008/ 974 Por vos me vẽo muito mal | des aquel di ' en que vos vi | e vos amei e vos servi, | vivend ' en gran coita mortal | por vos; e non me creedes | mia coita, nen me valedes!| [+]
1240 LP 012/ 976 E por meu mal vos vi e vos falei, | ca dê ' -lo dia, senhor, que vus vi, | per bõa fé, nunca coita perdi | Por vos, que quero melhor d ' outra ren, | que me fez Deus, por meu mal, ben querer | ca en tal coita me vejo viver | que ja perdi o dormir e o sen.| [+]
1240 LP 013/ 977 Vivo coitad ' en tal coita d ' amor | que sol non dormen estes olhos meus; | e rogo muito por mia mort ' a Deus.| [+]
1240 LP 157,4/ 980 O seu fremoso parecer | me faz en tal cuita viver | qual non posso nen sei dizer; | e moiro, querendo -lhe ben.| [+]
1240 LP 157,42/ 988 Pois m ' en tal coita ten Amor | por vos, dizede -me, senhor, | que vus non doedes de mi, | ¿en que grave dia vus vi | que vus non doedes de mi?| [+]
1240 LP 157,42/ 988 E pois m ' el en tal coita ten | por vos, ay meu lum ' e meu ben, | que vus non doedes de mi, | ¿en que grave dia vus vi | que vus non doedes de mi?| [+]
1240 LP 157,46/ 989 [Que mal Amor] me guisou de viver | na mui gran coita, mentr ' eu vivo for ' , | quando [me fez] querer ben tal senhor | que me non quer sol dos olhos catar!| [+]
1240 LP 157,46/ 989 E non me poss ' eu queixar con razon | d ' Amor, nen d ' outre σe me venha ben! | se non de Deus que me tolhe o sen | en me fazer tal senhor muit ' amar | que me non diz en algũa sazon | que lhe fiz, ou por quê me quer matar.| [+]
1240 LP 157,46/ 989 E por aquesto nunca perderei | ja mui gran coita, pois assi Deus quer | que eu queira mui gran ben tal molher | (e me dizer ja que me morrerei....). [+]
1240 LP 157,56/ 990 E por aquesto, mia senhor, mais val | de me guarirdes de mort ' , ao meu | cuidar, ca per al non guarecerei, | pois Deus sobre mi tal poder [vus] deu.| [+]
1240 LP 157,57/ 991 E d ' atal pleito punhad ' en guardar, | senhor fremosa, o vosso bon prez; | ca se eu moiro por vos esta vez, | vedes de que vos faço sabedor: | quantos saben que vos sei muit ' amar | diran que vos me matastes, senhor. [+]
1240 LP 157,61/ 992 Pois m ' en tal coita podedes valer | come de morte σe Deus vos perdon! | ¿que diredes, fremosa mia senhor, | u vos aquesto preguntado for ' : | pois vos eu amo mui de coraçon, | senhor, por quê me leixades morrer?| [+]
1240 LP 018/ 994 Falar quer ' eu da senhor ben cousida | qual nuncas foi outra nen a de seer, | que os seus servidores muy ben convida | en tal logar hu nunca ham de morrer | (d ' esto son certo); que non for falida | e cada hun avrá o don que merecer | e pois ouveren d ' aqui a morrer | salrrán da mort ' e entreran na vida. [+]
1250 CV -/ ? Dere[c]to ás de nos mantener | ca per nós eres tu tal; | si Deus quis tu filio ser, | cosa tan descumunal, | per nós fu e non per al, | que dixemus d ' el creer, | a nós fezimus gran mal, | ja tu ben o podes ver, | tort ' es si te[u] ben nos fal. || [+]
1264 CSM B/ 102 E o que quero é dizer loor || da Virgen, Madre de nostro Sennor, || Santa Maria, que ést ' a mellor || cousa que el fez; e por aquest ' eu || quero seer oy mais seu trobador, || e rogo -lle que me queira por seu || Trobador e que queira meu trobar || reçeber, ca per el quer ' eu mostrar || dos miragres que ela fez; e ar || querrei -me leixar de trobar des i || por outra dona, e cuid ' a cobrar || per esta quant ' enas outras perdi. || Ca o amor desta Sen[n]or é tal, || que queno á sempre per i mais val; || e poi -lo gaannad ' á, non lle fal, || senon se é per sa grand ' ocajon, || querendo leixar ben e fazer mal, || ca per esto o perde e per al non.|| [+]
1264 CSM B/ 103 Poren dela non me quer ' eu partir, || ca sei de pran que, se a ben servir, || que non poderei en seu ben falir || de o aver, ca nunca y faliu || quen llo soube con merçee pedir || ca tal rogo sempr ' ela ben oyu.|| [+]
1264 CSM 1/ 104 E demais quero -ll ' enmentar || como chegou canssada || a Belleem e foy pousar || no portal da entrada, || u paryu sen tardada || Jesu -Crist ' , e foy -o deytar, || como moller menguada, || u deytan a cevada, || no presev ' , e apousentar || ontre bestias d ' arada.|| [+]
1264 CSM 2/ 107 Sen muita de bõa manna, || que deu a un seu prelado, || que primado foi d ' Espanna || e Affons ' era chamado, || deu -ll ' hũa tal vestidura || que trouxe de Parayso, || ben feyta a ssa mesura, || porque metera seu siso || en a loar noyt ' e dia.|| [+]
1264 CSM 2/ 107 Mayor miragre do mundo || ll ' ant ' esta Sennor mostrara, || u con Rei Recessiundo || ena precisson andara, || u lles pareceu sen falla || Santa Locay ' , e enquanto || ll ' el Rey tallou da mortalla, || disse -l ' : [+]
1264 CSM 3/ 109 Por ela nos perdõou || Deus o pecado d ' Adam || da maçãa que gostou, || per que soffreu muit ' affan || e no inferno entrou; || mais a do mui bon talan || tant ' a seu Fillo rogou, || que o foi end ' el sacar.|| [+]
1264 CSM 4/ 111 O menỹo o mellor || leeu que leer podia || e d ' aprender gran sabor || ouve de quanto oya; || e por esto tal amor || con esses moços collia, || con que era leedor, || que ya en seu tropel.|| [+]
1264 CSM 4/ 112 Santa Maria enton || a mão lle porregia, || e deu -lle tal comuyon || que foi mais doce ca mel.|| [+]
1264 CSM 4/ 112 "||A Madre do que livrou ... || O padre, quand ' est ' oyu, || creceu -lli tal felonia, || que de seu siso sayu; || e seu fill ' enton prendia, || e u o forn ' arder vyu || meté -o dentr ' e choya || o forn ' , e mui mal falyu || como traedor cruel.|| [+]
1264 CSM 4/ 113 "||A Madre do que livrou ... || Por este miragr ' atal || log ' a judea criya, || e o menỹo sen al || o batismo recebia; || e o padre, que o mal || fezera per sa folia, || deron -ll ' enton morte qual || quis dar a seu fill ' Abel.|| [+]
1264 CSM 5/ 116 A mui pouca de sazon || catou seu irmão a ssa moller e namorou -s ' enton || dela, e disse -lle que a amava mui de coraçon; || mai -la santa dona, quando ll ' oyu dizer tal trayçon, || en hũa torre o meteu en muy gran prijon, || jurando muyto que o faria y morrer.|| [+]
1264 CSM 5/ 116 Quand ' o Emperador oyu, ouv ' en tal pesar, || que se leixou do palaffren en terra caer.|| [+]
1264 CSM 5/ 117 "Ela respos." "Moller || sõo mui pobr ' e coitada, e de vosso ben ei mester." || "Par Deus", diss ' el Conde, "aqueste rogo farei volonter, || ca mia companneira tal come vos muito quer || que criedes nosso fill ' e façades crecer. [+]
1264 CSM 5/ 117 Pois que o Cond ' aquesto diss ' , enton atan toste, sen al, || a levou consigo aa Condessa e disse -ll ' atal: || "Aquesta moller pera criar nosso fillo muito val, || ca vejo -a mui fremosa, demais, semella -me sen mal; || e poren tenno que seja contra nos leal, || e metamos -lle des oi mais o moç ' en poder. [+]
1264 CSM 5/ 118 O marỹeiro, poi -la ena barca meteu, ben come fol || disse -lle que fezesse seu talan, e seria sa prol; || mas ela diss ' enton: [+]
1264 CSM 5/ 118 A Emperadriz, que non vos era de coraçon rafez, || com ' aquela que tanto mal sofrera e non hũa vez, || tornou, con coita do mar e de fame, negra come pez; || mas en dormindo a Madre de Deus direi -vos que lle fez: || tolleu -ll ' a fam ' e deu -ll ' hũa erva de tal prez, || con que podesse os gaffos todos guarecer.|| [+]
1264 CSM 6/ 122 No que o moço cantava | o judeu meteu mentes, || e levó -o a ssa casa, | pois se foron as gentes; || e deu -lle tal dũa acha, | que ben atro enos dentes || o fendeu bẽes assi, ben como quen lenna fende.|| [+]
1264 CSM 6/ 123 A madr ' enton a seu fillo | preguntou que sentira; || e ele lle contou como | o judeu o ferira, || e que ouvera tal sono | que sempre depois dormira, || ata que Santa Maria | lle disse: [+]
1264 CSM 6/ 123 Quand ' esto diss ' o menỹo, | quantos s ' y acertaron || aos judeus foron logo | e todo -los mataron; || e aquel que o ferira | eno fogo o queimaron, || dizendo : "Quen faz tal feito, | desta guisa o rende. [+]
1264 CSM 8/ 127 Poy -la Virgen groriosa | fez este miragr ' atal, || que deu ao jograr dõa | e converteu o negral || monge, dali adeante | cad ' an ' un grand ' estadal || lle trouxe a ssa eigreja | o jograr que dit ' avemos.|| [+]
1264 CSM 9/ 131 "||E ao mar s ' ya || con tal acordança.|| [+]
1264 CSM 10/ 133 Atal Sennor dev ' ome muit ' amar, || que de todo mal o pode guardar, || e pode -ll ' os peccados perdõar, || que faz no mundo per maos sabores.|| [+]
1264 CSM 14/ 141 Entr ' aqueles bõos frades | avia un frad ' atal, || que dos sabores do mundo | mais ca da celestial || vida gran sabor avia; | mas por se guardar de mal || beveu hũa meezỹa, | e morreu sen confisson.|| [+]
1264 CSM 15/ 144 Pois San Basil ' o fẽo fillado || ouve, tornando -sse diss ' atal: || "Juỹao, deste fẽo que dado || mi ás que comesse feziste mal; || e est ' orgullo que mi ás mostrado, || Deus tio demande, que pod ' e val; || e quant ' eu ei tenn ' encomendado || da Virgen, Madre do Salvador. [+]
1264 CSM 15/ 145 Demais fez -lles gejũar tres dias || e levar gran marteir ' e afan, || andando per muitas romarias, || bevend ' agua, comendo mal pan; || de noite lles fez tẽer vigias || na eigreja da do bon talan, || Santa Maria, que désse vias || per que saissen daquel pavor.|| [+]
1264 CSM 15/ 146 E mantenente sen demorança || San Mercurio log ' ir -se leixou || en seu cavalo branqu ' , e sa lança || muito brandind ' ; e toste chegou || a Juyão, e deu -lle na pança || que en terra morto o deitou || ontr ' os seus todos; e tal vingança || fillou del come bon lidador.|| [+]
1264 CSM 15/ 146 Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Essa ora logo sen tardada || San Basillo, com ' escrit ' achey, || u a gent ' estav ' assũada || foi -lles dizer como vos direi: || "Gran vengança nos á ora dada || San Mercurio daquel falsso rei, || ca o matou dũa gran lançada, || que nunca atal deu justador.|| [+]
1264 CSM 15/ 147 Mas tornemos y log ' a cordura, || por Deus que o mund ' en poder ten, || ca este feit ' é de tal natura || que dev ' om ' en seer sabedor. [+]
1264 CSM 16/ 149 Este namorado foi cavaleiro de gran || prez d ' armas, e mui fremos ' e apost ' e mui fran; || mas tal amor ouv ' a hũa dona, que de pran || cuidou a morrer por ela ou sandeu tornar.|| [+]
1264 CSM 16/ 151 E u el estava en aqueste preit ' atal, || mostrand ' a Santa Maria ssa coit ' e seu mal, || pareceu -lle log ' a Reinna esperital, || tan fremos ' e crara que a non pod ' el catar;|| [+]
1264 CSM 17/ 152 En Roma foi, ja ouve tal sazon, || que hũa dona mui de coraçon || amou a Madre de Deus; mas enton || soffreu que fosse do demo tentada.|| [+]
1264 CSM 17/ 153 E ontr ' o al que soub ' adevỹar, || foy o feito da dona mesturar; || e disse que llo queria provar, || en tal que fosse log ' ela queimada.|| [+]
1264 CSM 17/ 153 O emperador lles pos praz ' atal: || "D ' oj ' a tres dias, u non aja al, || venna provar o maestr ' este mal; || se non, a testa lle seja tallada. [+]
1264 CSM 22/ 165 "||Eles, pois viron o miragr ' atal || que fez a Reynna esperital, || creveron ben, ca ant ' eran encreus.|| [+]
1264 CSM 24/ 168 Porque tal morte foi morrer, || nono quiseron receber || no sagrad ' , e ouv ' a jazer || fora, sen demorança.|| [+]
1264 CSM 25/ 173 Pois esto disse, non fez al, || mas correu alá sen demora, || e a archa en guisa tal || fez que aportou ant ' el fora.|| [+]
1264 CSM 25/ 173 Pagar ben pod ' o que dever ... || Pois ouve feito de ssa prol, || o mercador ali chegava, || e o judeu ben come fol || mui de rrijo lle demandava || que lle déss ' o que ll ' acreer || fora; se non, que el diria || atal cousa per que caer || en gran vergonna o faria.|| [+]
1264 CSM 26/ 177 Mas ante farás esto que te digo, || se sabor ás de seer meu amigo: || talla o que trages tigo || que te foi deytar || en poder do ẽemigo, || e vai -te degolar. [+]
1264 CSM 26/ 177 O romeu, que ssen dovida cuidava || que Santiag ' aquelo lle mandava, || quanto lle mandou tallava; || poi -lo foi tallar, || log ' enton se degolava, || cuidando ben obrar.|| [+]
1264 CSM 26/ 178 Dela tal joiz ' ouveron: || que fosse tornar || a alma onde a trouxeron, || por se depois salvar.|| [+]
1264 CSM 27/ 180 O Emperador fez chamar ante ssi || os Apostolos, e disse -lles assi: || "Contra tal querela que or ' ante mi || os judeus fezeron, que ides dizer? [+]
1264 CSM 27/ 181 Sobr ' esto deu Cesar seu joyz ' atal: || "Serren a igreja, u non aja al, || e a quaraenta dias, qual sinal || de lei y acharen, tal a dev ' aver.|| [+]
1264 CSM 27/ 181 Assi lles repos a mui santa Sennor: || "Daqueste preito non ajades pavor, || ca eu vos serei y tal ajudador || per que a os judeus ajan de perder. [+]
1264 CSM 27/ 182 E os judeus, que sempr ' acostumad ' an || de querer gran mal à do mui bon talan, || foron y; e assi os catou de pran || que a non ousaron per ren sol tanger.|| [+]
1264 CSM 28/ 184 E coyta soffreron tal || os de dentro e tanta, || que presos foran sen al, || se a Virgen mui santa || non fosse, que y chegar || con seu mant ' estendudo || foi polo mur anparar || que non fosse caudo.|| [+]
1264 CSM 29/ 188 Nen ar entalladas non || foron, se Deus me perdon, || e avia y fayçon || da Ssennor das aposturas || con sseu Fill ' , e per razon || feitas ben per sas mesuras.|| [+]
1264 CSM 30/ 190 Tal foi el meter entre nos e ssi || e deu por avogada, || que Madr ' , Amiga ll ' é, creed ' a mi, || e Filla e Criada.|| [+]
1264 CSM 35/ 202 Ca avia y do leite | da Virgen esperital, || outrossi dos seus cabelos | envoltos en un cendal, || tod ' aquest ' en hũa arca | feita d ' ouro, ca non d ' al; || estas non tangeu o fogo, | mai -lo al foi tod ' arder.|| [+]
1264 CSM 35/ 203 Mestre Berna[l]d ' avia | nom ' un que er ' en dayan || da eigreja, ome bõo, | manss ' e de mui bon talan, || que por aver Parayso | sempre soffria afan; || este foi conas relicas | polas fazer connocer.|| [+]
1264 CSM 36/ 207 E u singravan pelo mar, atal foi ssa ventura || que sse levou mui gran tormenta, e a noit ' escura || se fez, que ren non lles valia siso nen cordura, || e todos cuidaron morrer, de certo o sabiades.|| [+]
1264 CSM 36/ 207 Pois viron o perigo tal, gemendo e chorando || os santos todos a rogar se fillaron, chamando || por seus nomes cada ũu deles, muito lles rogando || que os vẽessen acorrer polas ssas piedades.|| [+]
1264 CSM 37/ 209 Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| [+]
1264 CSM 38/ 211 Daquest ' avẽo, tempos sson passados || grandes, que o Conde de Peiteus quis batall ' aver || con Rey de Franç ' ; e foron assũados || en Castro Radolfo, per com ' eu oý retraer, || un mõesteiro d ' ordĩados || monges qu ' el Conde mandou desfazer || porque os ouv ' el sospeytados || que a franceses o querian dar.|| [+]
1264 CSM 38/ 212 Mas hũa moller, que por seus pecados || entrara na eigreja, como sol acaecer, || ben u soyan vesti -los sagrados || panos os monges quando yan sas missas dizer, || porque viu y ben entallados || en pedra Deus con ssa Madre seer, || os gẽollos logo ficados || ouv ' ant ' eles e fillou -s ' a culpar.|| [+]
1264 CSM 42/ 221 A Virgen mui groriosa, || Reỹa espirital, || dos que ama é ceosa, || ca non quer que façan mal.|| [+]
1264 CSM 42/ 221 Foi en terra d ' Alemanna | que querian renovar || hũas gentes ssa eigreja, | e poren foran tirar || a Majestad ' ende fora, | que estava no altar, || e posérona na porta | da praça, sso o portal.|| [+]
1264 CSM 42/ 221 En aquela praç ' avia | un prado mui verd ' assaz, || en que as gentes da terra | yan tẽer seu solaz || e jogavan à pelota, | que é jogo de que praz || muit ' a omẽes mancebos | mais que outro jog ' atal.|| [+]
1264 CSM 42/ 223 Mal te nenbrou a sortella | que me dést ' ; ond ' á mester || que a leixes a te vaas | comigo a como quer, || se non, daqui adeante | averás coyta mortal. [+]
1264 CSM 42/ 223 Enton ss ' espertou o novio, | e desto tal medo pres || que ss ' ergeu e foi ssa via, | que non chamou dous nen tres || omẽes que con el fossen; | e per montes mais dun mes || andou, e en un ' hermida | se meteu cab ' un pĩal.|| [+]
1264 CSM 46/ 235 Son quantos lo creer van." || diss ' el, "ca non poss ' osmar || que quisesse tal afan || prender Deus nen ss ' abaxar, || que el que éste tan gran || se foss ' en corp ' ensserrar || nen andar || ontre poboos mỹudos, || Porque ajan de seer ...|| [+]
1264 CSM 48/ 239 E daquest ' un gran miragre | fez pouc ' á en Catalonna || a Virgen Santa Maria, | que con Jeso -Cristo ponna || que no dia do joyzo | possamos ir sen vergonna || ant ' el e que non vaamos | u yrán os soberviosos.|| [+]
1264 CSM 49/ 242 E sen aquest ' , un med ' atal || enos seus corações || avian mui fero mortal, || ca andavan ladrões || per y fazendo muito mal; || porend ' orações || fezeron todos y sen al, || quis come sabia.|| [+]
1264 CSM 50/ 244 Nen d ' outra maneira nos non viramos Deus, || nen amor con doo nunca dos feitos seus || ouveramos, se el non foss ' , amigos meus, || tal que nossos ollos o podeseen catar.|| [+]
1264 CSM 51/ 247 E ar aprix al, || que o de dentro tirara || en maneira tal || que o de fora matara.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 E de tal ja end ' avẽo | un miragre que dizer -vos || quer ' ora, que a Virgen | quis grand ' en Seixon fazer, || dun menỹo pegureiro, | a que os pees arder || começaron daquel fogo | que salvaj ' ouço chamar.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 [T]od ' essa noite vigia | tev ' ; e logo guareceu || o menỹo en tal guisa | que andou ben e correu, || des i foisse con ssa madre; | mal atal amor colleu || daquel logar u sãara, | que sse quis log ' y tornar.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 Quand ' esto viu o menỹo | no Ceo, foi -lli tal ben || que quant ' al depois viia | sol nono preçava ren; || ca o [E]spirito Santo | pos en el atan gran sen || que as Escrituras soube, | e latin mui ben falar.|| [+]
1264 CSM 54/ 254 E tal sabor de a servir avia || que, poi -lo convent ' as oras dizia, || ele fazend ' oraçon remania || en hũa capela mui pequenĩa;|| [+]
1264 CSM 54/ 254 Toda saude da Santa Reỹa ... || E dizia prima, terça e sesta || e nõa e vesperas, e tal festa || fazia sempre baixada a testa, || e pois completas e a ledanĩa.|| [+]
1264 CSM 54/ 255 Ca o rostr ' e a garganta ll ' enchara || e o coiro fender -ss ' e britara, || de maneira que atal se parara || que non podía trocir a taulĩa.|| [+]
1264 CSM 56/ 260 Dos salmos foi escoller || cinque por esta razón || e de ssũu os põer || por cinque letras que son || en Maria, por prender || dela pois tal galardon, || per que podesse veer || o seu fillo piadoso.|| [+]
1264 CSM 58/ 266 Mas lo demo, que dest ' ouve pesar, || andou tanto pola fazer errar || que a troux ' a que ss ' ouve de pagar || dun cavaleiro; e pos preit ' atal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Mas en tant ' a dona adormeçeu || e viu en vijon, ond ' esterreçeu || con mui gran pavor que ouve mortal.|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Esto dit ' , un diaboo a puxou || dentro no poç ' ; e ela braadou || por Santa Maria, que a sacou || del, a Reynna nobre spirital.|| [+]
1264 CSM 58/ 268 Pois passou esto, acordou enton || a monja, tremendo -ll ' o coraçon; || e con espanto daquela vijon || que vira, foi logo a un portal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| [+]
1264 CSM 59/ 270 Fazend ' assi seu offiço, || mui gran tenp ' aquest ' usou, || atẽes que o proviço || a fez que se namorou || do cavaleir ' , e punnou || de seu talante comprir.|| [+]
1264 CSM 59/ 271 "||Mas chorou logo dos ollos || a Madre do Salvador, || en tal que o pecador || se quisesse repentir.|| [+]
1264 CSM 59/ 271 E ben cabo da orel[l]a || lle deu orellada tal || que do cravo a semella || teve sempre por sinal, || por que non fezesse mal || nen s ' assi foss ' escarnir.|| [+]
1264 CSM 61/ 274 Esto dizendo ya per hũa carreyra || ele e outros quatro a hũa feyra; || e torceu -xe -ll ' a boca en tal maneira || que quen quer que o visse espantar -s -ia.|| [+]
1264 CSM 61/ 274 Fol é o que cuida que non poderia ... || E tal door avia que ben cuidava || que ll ' os ollos fora da testa deitava, || e con esta coita logo se tornava || u a çapata era en romaria.|| [+]
1264 CSM 63/ 278 Este cavaleiro, per quant ' aprendi, || franqu ' a ardid ' era, que bẽes ali || u ele morava nen redor dessi || d ' armas non podian outro tal saber.|| [+]
1264 CSM 63/ 278 Con el conde don Garcia, que enton || tĩya o logar en aquela sazon, || que era bon om ' e d ' atal coraçon || que aos mouros se fazia temer.|| [+]
1264 CSM 63/ 279 Que da Reynna eram espirital.|| [+]
1264 CSM 63/ 279 "Quen en tal torneo non sal || com ' aqueste, nunca dev ' apareçer. [+]
1264 CSM 63/ 280 Dis[s]e -ll ' est ' el cond[e], e muis mais ca tres || lle disseron aquesta razon medes; || e el deles todos tal vergonna pres || que con vergonna se cuidou ir perder.|| [+]
1264 CSM 64/ 282 E dest ' un miragre, de que fiz cobras e son, || vos direi mui grande, que mostrou en Aragon || Santa Maria, que a moller dun infançon || guardou de tal guisa, por que non podess ' errar.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 Senon a esta, que é Sennor Espirital, || que vos pode ben guardar de posfaz e de mal; || e porend[e] a ela rog ' eu, que pod ' e val, || que mi vos guard[e] e leix ' a min cedo tornar. [+]
1264 CSM 64/ 284 "Esto farei de bon talan. [+]
1264 CSM 65/ 288 Atan muit ' andou por terras e per mares, || soffrendo traballos muitos e pesares, || buscando ermidas e santos logares || u achasse tal ome. [+]
1264 CSM 65/ 292 Foi -ss ' enton a Virgen pois esto foi feito; || e o fol a[o] outro moveu tal preito || que sse foss ' , e teve -ss ' end ' el por maltreito || e disse: [+]
1264 CSM 65/ 292 Nen que vos eu leixe, assi Deus m ' ajude, || ca, pois que m ' a Virgen mostrou tal vertude || por vos que mia alma cobrou ja saude || e o ben de Deus de que era deitado. [+]
1264 CSM 66/ 295 Na capela u jazia, || a do Bon Talan.|| [+]
1264 CSM 67/ 298 E de tal razon com ' esta | un miragre contar quero || que fezo Santa Maria, | aposto e grand ' e fero, || que non foi feito tan grande | ben des lo tempo de Nero, || que emperador de Roma | foi, daquela gran çidade.|| [+]
1264 CSM 67/ 298 E por mellor fazer esto | que muit ' ele cobiiçava, || un espital fezo fora da | vila u el morava, || en que pan e vinn ' e carne | e pescad ' a todos dava, || e leitos en que jouvessen | en yvern ' e en estade.|| [+]
1264 CSM 68/ 302 E por esto queria mal || a ssa combooça mortal; || e Santa Maria sen al || rogava que lle déss ' assaz || A Groriosa grandes faz ...|| [+]
1264 CSM 69/ 307 Logo o que mandou ela foi feito, || ca o preste sabia de tal preito; || poren da lingua, ond ' era contreito, || lle fez falar paravoa çertãa.|| [+]
1264 CSM 71/ 310 Se muito non amamos, | gran sandeçe fazemos ... || E poren te rogamos | que filles tal maneyra || de rezares mui passo, | amiga compan[n]eyra, || e duas partes leixa | e di ben a terçeira || de quant ' ante dizias, | e mais t ' end ' amaremos. [+]
1264 CSM 72/ 312 Quem diz mal || da Reyn[n]a Espirital, || log ' é tal || que mereç ' o fog ' ynfernal.|| [+]
1264 CSM 72/ 312 Ca non pode dela dizer || mal, en que a Deus tanger || non aja, que quis naçer || dela por Natal.|| [+]
1264 CSM 72/ 313 Que lle disse atal razon: || "Teu fillo, mui mal garçon, || é morto en perdiçon, || que nunca mais fal;|| [+]
1264 CSM 73/ 314 Onde ll ' avẽo que na festa de Natal, || que dizian os monges missa matinal, || fillou hũa casula de branco çendal || pola yr põer enton sobelo altar.|| [+]
1264 CSM 73/ 314 Ben pod ' as cousas feas fremosas tornar ... || E avẽo -ll ' assi que quando entrepeçou, || que do vin[n]o sobrela casula ' ntornou, || que era mui vermello; e tal la parou || como se sangue fresco fossen y deitar.|| [+]
1264 CSM 73/ 315 E non me leixes en tal vergonna caer || com ' esta, ca ja nunca, enquant ' eu viver, || non ousarey ant ' o [a]bad ' apareçer, || nen u for o convento ousarei entrar. [+]
1264 CSM 73/ 315 Esto dizend ' e chorando mu[i]to de seus || ollos, acorré -lle log ' a Madre de Deus || e fez tal vertude, per que muitos romeus || vẽeron de mui lo[n]g ' a casul ' aorar.|| [+]
1264 CSM 75/ 319 Omildade con pobreça ... || O crerig ' assi estando | de sse non yr perfiado, || hũa moça a el vẽo | que lle troxe tal mandado || da vella como morria, | e que lle désse recado || com ' ouvesse maenfesto | e que fosse comungada.|| [+]
1264 CSM 75/ 323 Mais valvera que non fosse | eu en este mundo viva, || pois ei de soffrer tal coita | no ynferno, tan esquiva, || agora a Deus prougues[s]e | que foss ' en poo tornada".|| [+]
1264 CSM 75/ 323 Quand ' o crerigo viu esto, | fillou -se -ll ' ende tal medo, || que de perder -se ouvera; | mas acorreu -lle mui çedo || a Virgen Santa Maria, | que o tirou pelo dedo || fora daquel lugar mao, | como Sennor mesurada, || Omildade con pobreza ...|| [+]
1264 CSM 76/ 326 "||Quand ' est ' ouve dito, log ' a Madr ' Espirital || resurgió -o dela, que vẽo sen al || dizendo: [+]
1264 CSM 77/ 328 Per avẽo -ll ' atal que ali u sãava, || cada un nembro per si mui de rig ' [e]stalava, || ben come madeira mui seca de teito, || quando ss ' estendia o nervio enco[l]eito.|| [+]
1264 CSM 79/ 334 A vint ' e seis dias tal fever aguda || fillou log ' a Musa, que jouve tenduda; || e Santa Maria ll ' ouv ' apareçuda, || que lle disse: [+]
1264 CSM 81/ 336 Par Deus, tal sennor muito val || que toda door toll ' e mal.|| [+]
1264 CSM 81/ 336 Esta sennor que dit ' ei || é Santa Maria, || que a Deus, seu Fillo Rey, || roga todavia || sen al, || que nos guarde do ynfernal || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 81/ 336 Fogo, e ar outrossi || do daqueste mundo, || dessi d ' outro que á y, || com ' oý segundo || que fal, || algũa vez por San Marçal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 81/ 336 De que sãou hũa vez || ben a Gondianda, || hũa moller que lle fez || rogo e demanda || [a]tal, || per que lle non ficou sinal || Par Deus, tal sennor muito val ... || Daquele fogo montes || de que layda era, || onde tan gran dano pres || que poren posera || çendal || ant ' a faz con coita mortal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 81/ 337 De que atan ben sãou || a Virgen aquesta || moller, que logo tornou -ll ' || a carne comesta || ygual || e con sa coor natural, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 81/ 337 Tan fremosa, que enton || quantos la catavan || a Virgen, de coraçon || chorando, loavan, || a qual || é dos coitados espital.|| [+]
1264 CSM 81/ 337 Par Deus, tal sennor muito val ... [+]
1264 CSM 83/ 341 Este rogo lle fezera || muitas vezes e dissera, || u el preitejado era || por moravidis tallados || Aos seus acomendados ...|| [+]
1264 CSM 84/ 343 O cavaleir ' era bõo | de costumes e sen mal, || e mais d ' outra ren amava | a Virgen espirital; || e por esto de sa casa | fezera un gran portal || ben atro ena ygreja, | por ir fazer oraçon.|| [+]
1264 CSM 84/ 344 E tomou log ' un coitelo, | con que tallavan o pan, || e deu -se con el no peito | hũa ferida [a]tan || grande que , sen outra cousa, | morreu logo manaman.|| [+]
1264 CSM 85/ 346 Desta guisa o teveron fora do camỹo || ata[d] ' en hũa gran casa vella, o mesquinno; || e deron -lle pan e agua aqueles peões, || en tal que lles non morress ' e ouves[s]en quinnões || Pera toller gran perfia ... || Do seu aver. [+]
1264 CSM 86/ 350 A pobre moller, macar quis, non fogiu, || ca o mar de todas partes a cobriu; || e pois s ' a mesquinna en tal coita viu, || começou Santa Maria de chamar.|| [+]
1264 CSM 91/ 362 A Virgen nos dá saud ' | e tolle mal, || tant ' á en si gran vertud ' | esperital.|| [+]
1264 CSM 91/ 362 A Virgen nos dá saud ' | e tolle mal ... || E era de tal natura || aquel mal, com ' aprendi, || que primeiro con friura || os fillava, e des i || queimavan peyor que fogo; e assi || sofrian del todos gran coita mortal.|| [+]
1264 CSM 91/ 363 E os omees tal medo || ouveron, que a fugir || se fillaron, e non quedo, || mais quanto podian ir; || e ela fez log ' os enfermos guarir || como Sennor que enas coitas non fal || A Virgen nos dá saud ' | e tolle mal ...|| [+]
1264 CSM 92/ 364 E chorando de coraçon, || fazia atal oraçon || en gẽollos con devoçon, || dizendo: [+]
1264 CSM 93/ 366 Nulla enfermidade ... || E el en atal vida tres anos durou, || sofrendo ben sa coita, e nu[n]ca errou || a Deus nen a sa Madre, e sempre rezou || as Aves Marias de que vos fui falar.|| [+]
1264 CSM 94/ 368 De vergonna nos guardar ... || Mai -lo demo, que prazer || non ouv ' en, fez -lle querer || tal ben a un cavaleiro, || que lle non dava lezer, || tra en que a foi fazer || que sayu do mõesteiro; || mais ant ' ela foi leixar || chaves, que tragia || na cinta, ant ' o altar || da en que criya.|| [+]
1264 CSM 94/ 370 Disseron -ll ' enton sen al: || "Abadess ' avemos tal || e priol ' e tesoureira, || cada hũa delas val || muito, e de ben, sen mal, || nos fazen de gran maneira.|| [+]
1264 CSM 95/ 373 El atal vida fazend ' en aquela montanna, || estand ' un dia pesca[n]do com ' era ssa manna, || chegaron ali navios de mouros, conpanna || que ben d ' Africa vẽeran por correr Espanna, || e fillárono aginna e con mui gran sanna || deron con el no navio, oy mais Deus lle valla!|| [+]
1264 CSM 95/ 374 Mais desto non fillou ren e, ben come quen cata || por pouco, fillou un vidro de mui bela talla.|| [+]
1264 CSM 95/ 374 Estas novas pela terra foron mui sõadas, || e gentes de todas partes foron y juntadas, || e a Santa Maria loores poren dadas; || mais el Cond ' Abran acharon pois muitas vegadas || mouros que correr viian con barcas armadas, || e non lle fezeron mal, d ' atant ' ouv ' avantalla.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor || é bõa que faz salva -lo pecador.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ... || E quand ' est ' ome viron, se leixaron || correr log ' a el; e poi -lo fillaron || fora do camỹ ' , o escabeçaron || por mandado daquel mao roubador.|| [+]
1264 CSM 96/ 376 Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 376 E a quarto dia per y vẽeron || dous frades mẽores, e voces deron || o corp ' e a testa, ond ' eles pavor || Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 376 "||Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 376 "Polo Salvador, || Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 376 "Ja outorgamos || per que cada ũu seja en sabedor || Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 376 "E contou como o mataran || e come diabres ' alma cuidaran || levar que sen confisson l[le] acharan. || "Mas non quis a Virgen, das outras mellor, || Atal Sennor ... || Que per nulla ren o demo levasse || mia alma, mais que a testa tornas[s]e || a meu corpo, e que me confessasse; || e ela des i foi mia aguardador. [+]
1264 CSM 96/ 377 "||Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 377 "Amigos, se for || Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 377 "||Atal Sennor ...|| [+]
1264 CSM 96/ 377 Bẽes assi com ' el disse foi feito || e o seu corpo tan toste desfeyto; || e os ome[e]s, pois viron tal preito, || aa Virgen deron poren gran loor.|| [+]
1264 CSM 96/ 377 Atal Sennor ... [+]
1264 CSM 97/ 378 De tal guisa o foron mezcrar, || que o mandou log ' el Rei chamar || ante si. [+]
1264 CSM 97/ 378 A Virgen sempr ' acorrer, acorrer ... || E pois na eigreja pos seu don || e fez chorando ssa oraçon, || meteu -sse ao camỹ ' enton || con mui gran med ' en seu coraçon, || de lijon || ou de morte por tal mezcra prender.|| [+]
1264 CSM 97/ 379 "Tal e atal.|| [+]
1264 CSM 97/ 380 E logo poren || lle perdõou e fez -lle gran ben, || e os mezcradores en desden || tev ' e nunca por eles deu ren, || e des en || nonos ar quis de tal feito creer.|| [+]
1264 CSM 100/ 385 Santa Maria ... || Guiar ben nos pod ' o teu siso || mais ca ren pera Parayso || u Deus ten senpre goy ' e riso || pora quen en el creer quiso; || e prazer -m -ia || se te prazia || que foss ' a mia || alm ' en tal compannia.|| [+]
1264 CSM 103/ 393 O convent ' ." E foi -sse logo | e achou un gran portal || que nunca virá, e disse: | "Ai, Santa Maria, val!|| [+]
1264 CSM 104/ 394 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer, || como quen ao seu fillo, | Deus, coida escarnecer.|| [+]
1264 CSM 104/ 394 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 394 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 394 E con gran pesar que ouve | foi seu consello buscar || enas outras sas vezĩas, | e atal llo foron dar: || que sol que ela podesse | hũa ostia furtar || das da eigreja, que logo | o poderia aver, || Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 394 Pois que lle tal ben queria.| [+]
1264 CSM 104/ 394 E ela toste, sen al, || foi -sse a hũa eigreja | da Virgen espirital, || que nas nossas grandes coitas | nos guarda senpre de mal, || e diss ' enton que queria | logo comoyon prender.|| [+]
1264 CSM 104/ 394 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... || E o crerigo sen arte | de a comungar coidou; || mai -la ostia na boca | aquesta moller guardou, || que per nehũa maneira | nona trociu nen passou, || e punnou quanto mas pode | de sse dali log ' erger.|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Pois que sayu da eigreja, | os dedos enton meteu || ena boca e tan toste | tirou -a end ' e odeu || a ostia ena touca; | e nada non atendeu, || ante se foi muit ' agynna | por provar est ' e veer || Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... || Enton contou -lles o feito, | tremendo con gran pavor, || todo como ll ' avẽera; | e deron poren loor || todos a Santa Maria, | Madre de Nostro Sennor, || e o seu Fillo bẽeyto, | chorando con gran prazer.|| [+]
1264 CSM 104/ 396 Nunca ja pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ...|| [+]
1264 CSM 104/ 396 Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... [+]
1264 CSM 105/ 398 Mais oyredes maravilla fera || de como a quis a Virgen guardar: || que pero en poder do novio era, || nunca per ren pod ' a ela passar; || e tal xe ficou como xe vẽera, || por que pois non ouv ' a trager enfaz.|| [+]
1264 CSM 105/ 399 Poren tan gran dano || lle fez que a ouvera de matar; || ca lle deu con un cuitel ' a engano || en tal logar, que vergonna me faz || Gran piedad ' e mercee e nobreza ...|| [+]
1264 CSM 106/ 403 A guarda, quand ' esto viu, || log ' abriu || a carcer mui tẽevrosa || Prijon forte nen dultosa ... || Polo outr ' y guardar ben, || ca atal era seu sen; || mas delo non achou ren, || e poren || ouv ' a Virgen sospeitosa, || Prijon forte nen doltosa ...|| [+]
1264 CSM 107/ 405 Mas tu, Reỹa Maria, || u crischaỹdade fia, || se tal es com ' oý ja || Quen crever na Virgen Santa ... || Que acorre -las coytadas || que ti son acomendadas, || ontre toda -las culpadas || val a mi, ca mester m ' á.|| [+]
1264 CSM 107/ 406 "Acá || Quen crever na Virgen Santa ... || Vĩid ' e batiçar -m -edes, || e tal miragr ' oyredes || que vos maravilladeres, || e tod ' om ' assi fará. [+]
1264 CSM 108/ 409 "Non || podo Deus nunca entrar || en tal logar per razon; || ca o que foi ensserrar || en ssi quantas cousas son, || como ss ' ensserraria? [+]
1264 CSM 108/ 409 "||Dereit ' é de ss ' end ' achar ... || E o praz ' uviou chegar || que a judea pariu; || mas ben se podo sinar || quen aquel seu fillo viu, || ca atal o gẽerar || fez Deus como llo pediu || Merlin con felonia.|| [+]
1264 CSM 109/ 411 O miragre foi en tal razon: || cinco diabos hũa sazon || s ' assũaron e fillaron enton || todos un ome polo mal bailir.|| [+]
1264 CSM 112/ 417 Ca ouvera tal tormenta || que de millas setaenta || correra ou o[i]taenta, || querendo -ss ' a nav ' afondar.|| [+]
1264 CSM 113/ 419 Esta caeu en tal guisa, | se a Deus leixasse vĩir, || que podera a eigreja | toda tan toste destroir; || mais Deus non quis esto sofrer || pola eigreja deffender || Por razon tenno de obedecer ...|| [+]
1264 CSM 113/ 419 De sa Madre groriosa, | a Reynna espirital; || poren desviou a pena | en [tal] guisa que non fez mal, || e fez -la tan passo decer || que pois non se pude volver.|| [+]
1264 CSM 113/ 420 Este miragre tan grande | que fez pola de bon talan || Deus, sa Madre groriosa, | véeno quantos y van || a Monssarraz, e an prazer || e do seu van y offerer.|| [+]
1264 CSM 115/ 423 Desto no tempo d ' ante || achamos que fezera || a do mui bon talante || gran maravilla fera || dũa moller andante || mal que seu fillo dera || e posera, || porque fora pecare, || de o dare || ao dem ' en baylia.|| [+]
1264 CSM 115/ 428 "Sei que andas || con mui gran coita mortal; || mas desto que demandas, || un hermitan sei atal || que vestiduras blandas || nen viandas || non usa terrẽaes, || senon taes || coma llas Deus envia.|| [+]
1264 CSM 115/ 430 "A do bon talan || roga que te defenda || e comprenda || o demo e o dome || que non tome || a ti com ' el querria.|| [+]
1264 CSM 116/ 433 E atal vida usou || per u quer que andava || muito, que jajũou || nas feiras u mercava; || mas pero nunca achou, || u quer que el estava, || quen lle fezesse nojo || ond ' ouvesse queixume.|| [+]
1264 CSM 116/ 434 El vivendo vida tal || que, u eigrej ' achasse || da Virgen que pod ' e val, || que desto non errasse || que cande ' ou estadal || y sigo non levasse; || esto en Salamanca || fez, dizendo "Adu -me", || Dereit ' é de lume dar ...|| [+]
1264 CSM 117/ 436 Esto teve un gran tenpo; mas en tantas guisas || a sossacou o diabo, que lle fez camisas || tallar e coser con seda d ' obra mui myuda, || per que sa loor na terra fosse connoçuda.|| [+]
1264 CSM 118/ 438 Con seu marido barallava mal || muitas vezes sobr ' este preito tal; || poren de cera omagen, non d ' al, || fez de menỹo dos dỹe[i]ros seus, || Fazer pode d ' outri vive -los seus ...|| [+]
1264 CSM 118/ 438 Pero tal parto tres vegadas fez; || e quando vẽo aa quarta vez, || pariu mort ' outro, chorando dos seus || Fazer pode d ' outri vive -los seus ...|| [+]
1264 CSM 120/ 443 Ca sen ela Deus non averán || Quantos me creveren loarán || nenas sas fazendas ben farán || Quantos me creveren loarán || neno ben de Deus connocerán; || e tal consello lles dou poren.|| [+]
1264 CSM 120/ 443 Ca en ela sempre acharán || mercee mui grand ' e bon talan, || per que atan pagados serán || que nunca desejarán al ren.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital || carreyras en como guarde | os seus de mort ' e de mal.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E de tal razon com ' esta | en Proença hũa vez || amostrou mui gran miragre | a Sennor de todo prez || contra un seu cavaleiro | que tal promessa lle fez || que lle guerlanda faria | de rosas toda, non d ' al.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E aquesto cada dia | podendo -as el achar, || e senon, por cada rosa | dissesse en seu logar || hũa vez "Ave Maria", | e assi fosse cercar || a guerlanda toda delas, | e que lla fezess ' atal.|| [+]
1264 CSM 121/ 444 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 444 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 444 E el fazendo assi, || topou con seus ẽemigos | en meogo dun gran val, || De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 E deceu dele a pe || e ficou log ' os gẽollos | escontra u o sol sal, || De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 E ar viron hũa dona | hũa guerlanda fazer || de rosas e el con ela | do outro cabo põer || das rosas ena guerlanda; | mas eles enton poder || non ouveran d ' ir a ele | e disseron log ' atal:|| [+]
1264 CSM 121/ 445 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ... || "Tornemo -nos daqui logo, | pois esto non praz a Deus || que est ' ome nos matemos, ca * | x ' éste dos servos seus." || "E porende vos consello", | diss ' enton un deles "meus || amigos, que nos vaamos; | ca muit ' é descomunal || De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 "||De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 121/ 445 De muitas maneiras busca | a Virgen esperital ... [+]
1264 CSM 124/ 451 Fora, e que o matassen | logo, u non ouvess ' al, || e que foss ' apedreado | porque fezo feito tal.|| [+]
1264 CSM 124/ 451 E ferindo -o, chamava | a Reynna sperital, || dizendo: [+]
1264 CSM 125/ 453 "||Muit ' é mayor o ben -fazer ... || Ela fezo seu mandado | e usou esta oraçon: || mai -lo crerigo que dixe | lle quis tal ben de coraçon, || que en toda -las maneiras | provou de a vencer; mais non || podo y acabar nada, | ca oyr nono queria.|| [+]
1264 CSM 125/ 454 Daquelo que lles el disse | ouveron todos gran pavor, || e foron aa donzela | e andaron -ll ' a derredor; || mais nada non adobaron, | ca a Madre do Salvador || a guardava en tal guisa | que ren non ll ' enpeecia.|| [+]
1264 CSM 125/ 454 "Mal; || ca tan muito é guardada | da Virgen [Madr] ' esperital, || que o que a enganasse | mui mais ca nos saberia. [+]
1264 CSM 125/ 454 O crerig ' outra vegada | de tal guisa os conjurou || que ar tornaron a ela, | e un deles tan muit ' andou || que a oraçon da Virgen | lle fezo que sse ll ' obridou; || e ao crerigo vẽo | o demo con alegria, || Muit ' é mayor o ben -fazer ...|| [+]
1264 CSM 125/ 454 E o demo tornou toste | e feze -a log ' enfermar, || e ena enfermidade | fez -la en tal guisa mayar || que seu padre e sa madre | a querian poren matar; || mai -lo crerigo das mãos | muit ' agynna lla tollia.|| [+]
1264 CSM 125/ 455 E enton atan fremoso | o crerigo lle pareceu || que a poucas d ' amor dele | logo sse non enssandeceu, || ca o demo, de mal chẽo, | en tal guisa a encendeu || que diss ' enton a seu padre | que logo sse casaria.|| [+]
1264 CSM 127/ 461 El disse que o fezera; | pois conssellaron -ll ' assi || que o pe tallar mandasse | e poderia entrar.|| [+]
1264 CSM 127/ 461 "||Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ... || A moller de sonnar esto | ouv ' ende mui gran sabor, || e pois espertou fez logo | como ll ' a bõa Sennor || mandara, e pos -ll ' o pee | en seu logar; e mellor || se juntou que ant ' estava | que o fezesse tallar.|| [+]
1264 CSM 128/ 463 De tal razon un miragre | vos direi maravilloso, || que mostrou Santa Maria | con seu Fillo grorioso || a un vilão que era d ' abellas cobiiçoso, || por aver en mel e cera | que lle non custasse nada.|| [+]
1264 CSM 128/ 463 "Respos -ll ' ela: | "Pois quando vos comungardes, || a comoyon ena boca | tẽede sena passardes || en tal guisa que dos dentes | sol non dedes y dentada, || Tan muit ' é con Jesu Cristo | Santa Maria juntada ...|| [+]
1264 CSM 128/ 464 E mostrar -vos - ei tal cousa, | qual viuda nen oyda || nunca foi. [+]
1264 CSM 128/ 464 Quand ' esto viu, tornou logo | e fez chamar a concello || e tanger todo -los sinos, | e fillaron tal consello, || que con gran precisson fossen | por aquela que espello || é dos santos e do mundo, | e a trouxessen onrrada.|| [+]
1264 CSM 130/ 468 En cujo poder outras donas van || mete -los seus, e coita e afan || lles fazen soffrer, atal costum ' an; || poren non é leal o seu amor.|| [+]
1264 CSM 131/ 470 Bon crischão era el e de bon sen, || ela a Virgen amava mais d ' al ren; || por esto fez a ambos Deus [a]tal ben || qual vos quer ' eu ora contar e dizer.|| [+]
1264 CSM 131/ 470 Ond ' avẽo assi un dia, sen al, || que o Emperador foi veer metal || dũas sas mineiras ben dentr ' en un val || en covas mui grandes, de que grand ' aver || En tamanna coita non pode seer ...|| [+]
1264 CSM 131/ 472 O Patriarcha foi outro di ' alá || e à Emperadriz, a que nunca ja || tal prazer oyra, e come quen á || gran prazer do feito, fez -lo parecer.|| [+]
1264 CSM 134/ 481 E do fogo tan mal || eran tormentados || deste de San Marçal, || e assi queimados || que os nenbros todos de tal tempestade || avian de perder, esto foi verdade.|| [+]
1264 CSM 134/ 482 Ontr ' aqueles, com ' ei || en verdad ' apreso, || jazia, com ' achei, || un tal mal aceso || que ssa perna tallara con crueldade || e deitara no rio dessa cidade.|| [+]
1264 CSM 134/ 483 El respondeu -ll ' adur: || "Benaventurada, || est ' outra con segur || perna ei tallada; || mais pola vossa gran mercee mandade || que seja com ' ant ' era e ajuntade. [+]
1264 CSM 135/ 486 Log ' outro dia sen al || se foron; e en un val || aque o ric -ome sal || que cuidara seer casado || con ela, que mui mortal || queri ' a seu padre mal.|| [+]
1264 CSM 136/ 489 Poi -las figuras fazen dos santos renenbrança ... || Hũa moller aleimãa, tafur e sandia, || jogava y; e porque perdeu, tal felonia || lle creceu, que ao Fillo da omagen ya || corrend ' e log ' hũa pedra por ssa malandança.|| [+]
1264 CSM 137/ 492 El en tal coita vivendo, a mui Groriosa, || entendendo que saude dest ' era dultosa, || porque non perdess ' sa alma, come piadosa || faze, come mui sisuda e come arteira.|| [+]
1264 CSM 137/ 492 E fez -lle que non perdess ' ollos, pees nen mãos || nen outros nenbros do corpo, mais que fossen sãos; || mais se o metess ' o demo en cuidados vãos || de pecado, que non podesse seer en tal feira;|| [+]
1264 CSM 138/ 494 E ali jazendo espinnado mal, || volvendo -sse dentro con coita mortal, || chamou log ' a Reynna esperital, || a que chaman senpr ' os que coitados son, || Quen a Santa Maria de coraçon ...|| [+]
1264 CSM 138/ 494 Pois esto dit ' ouve, a do bon talan || chegou e tiró -o dali sen afan || e disse: [+]
1264 CSM 140/ 498 Loando -a, que nos valla || lle roguemos na batalla || do mundo que nos traballa, || e do dem ' a denodadas.|| [+]
1264 CSM 142/ 502 E todos a chamaron outro tal, || mas el Rei disse: [+]
1264 CSM 142/ 502 "Non averá mal; || ca non querrá a Madr ' esperital || que nos guarda e nos en poder ten. [+]
1264 CSM 142/ 503 E foy -a dar log ' al Rey manaman, || que bẽeizeu muit ' a do bon talan || por este miragre que fez tan gran, || e todos responderon log ' : [+]
1264 CSM 144/ 507 E en atal guisa o acorreu || que o touro log ' en terra caeu || e todo -los quatro pees tendeu, || assi como sse quisesse morrer.|| [+]
1264 CSM 144/ 507 E jouv ' assi daquesta guisa tal || ata que o ome foi no portal || de cas seu compadr ' , a que non foi mal || con el e foy -o na casa coller.|| [+]
1264 CSM 145/ 509 El esto fazendo, en aquela terra || avẽo gran fame por tenp ' e por guerra; || mais tal non foi ele come o que serra || sa port ' e s ' asconde dentro nos rancões;|| [+]
1264 CSM 146/ 512 Quen comendar de coraçon ... || Pero mui mais que outra ren || a Reynna espirital || esta dona queria ben, || e que lle seu fillo de mal || guardasse, de todo seu sen || lle rogava mui mais que al, || e comendava -llo poren || ameud ' en ssa oraçon.|| [+]
1264 CSM 146/ 513 E u camynno fillou || por ir aa Madre de Deus, || alá u el ya, topou || con esses ẽemigos seus, || que o prenderon; e sacou -ll ' || un desses mui maos encreus || os ollos, e despois tallou -ll ' || as mãos con ũu falchon || Quen comendar de coraçon ... || Foron -ss ' eles; e remanyu || aquel lijado con mui gran || coita, e omees sentiu || que aa igreja de pran || yan u el, e lles pediu || mercee que tanto d ' afan || fillassen polo que sobiu || nos Ceos dia d ' Ascensson, || Quen comendar de coraçon ...|| [+]
1264 CSM 147/ 517 "||A vella por mentiroso || o tev ' end ' , e lle creceu || tal coita por ssa ovella | que tornou tal come pez.|| [+]
1264 CSM 148/ 518 E daquest ' un miragre | mostrarei en tal guisa || que dos outros da Virgen | será mui grand ' enquisa, || que faz muitos en Chartes | por hũa sa camisa; || e ja vos en dix outros, | ben oistes de quaes.|| [+]
1264 CSM 148/ 519 E cada un tĩia | deles que lle passava || o corpo cona lança, | tal ferida lle dava; || mas guardó -o a Virgen | que sol non lle chegava || niun colb ' ao corpo | nen fazian sinaes.|| [+]
1264 CSM 149/ 522 "||E dali adeante | en creenc ' e en vida || foi tal, que pois ll ' a alma | do corpo foi sayda, || dos angeos levada | foi suso na altura.|| [+]
1264 CSM 150/ 523 Non ouv ' a outra tal amor mostrado || com ' a esta, pois el quis ensserrado || seer en ela e ome formado, || e fez Madre da filla que avia.|| [+]
1264 CSM 152/ 526 El estand ' en tal perfia, | pareceu -ll ' a Groriosa || con hũa branqu ' escudela | de prata, grand ' e fremosa, || chẽa dun manjar mui jalne, | non de vida saborosa, || mas amarga, e sen esto | dava mui maos odores.|| [+]
1264 CSM 153/ 529 E ant ' o altar deceu || da mui Groriosa; || e culpada se tendeu, || chamand -ss ' astrosa, || dizendo: "tal será quen || fillar ousadia || contra quen lle non conven. [+]
1264 CSM 154/ 530 Esto foi en Catalonna, | u el jogava un dia || os dados ant ' unha eigreja | da Virgen Santa Maria; || e porque ya perdendo, | creceu -lle tal felonia || que de Deus e de sa Madre | cuidou a fillar vingança.|| [+]
1264 CSM 155/ 534 De que foi Santa Maria, | a Sennor espirital, || loada muito de todos, | que aos coitados val || senpre nas mui grandes coitas | e ar guarda -os de mal; || poren Deus muito cofonda | quena non quiser loar.|| [+]
1264 CSM 156/ 535 A Madre do que de terra | primeir ' ome foi fazer || ben pod ' a lingua tallada | fazer que possa crecer.|| [+]
1264 CSM 156/ 535 Poi que ll ' a lingua tallaron, || leixárono assi yr; || e mui mal lle per jogaron, || ca non podia pedir || nen cantar como cantara | da que Deus quiso nacer || por nos; e con esta coita | cuidava o sen prender.|| [+]
1264 CSM 157/ 537 Ca u eles lle compraron | mui ben quantolles vendeu, || de farỹa que tragian | tal cobiiça lle creceu || de feijoos que fezeran | end ' , e un deles meteu || y de bon queijo rezente, | ca est ' era en verão.|| [+]
1264 CSM 158/ 539 E de tal razon vos quero | contar un mui gran miragre, | que fez por un cavaleiro || bõo d ' armas e de mannas | e en servir un ric -ome | cug ' era, mui verdadeiro; || e foi pres ' en seu serviço, | e en carcer tẽevrosa || o meteron e en ferros, | como gente cobiiçosa, || De mu[i]tas guisas los presos | solta a mui groriosa ...|| [+]
1264 CSM 158/ 539 En tal que o espeytassen.| [+]
1264 CSM 162/ 546 Na ssa eigreja, que está || fora da vila cabo do portal, || en que grandes vertudes á || que faz esta Sennor espirital.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 Assi esteve gran tempo | que dali non se mudava, || e a cousa que queria | per sinaes amostrava; || e desta guisa a Salas | dalí levar -sse mandava, || e deu -ll ' a lingua tal sõo | como fogo que estala.|| [+]
1264 CSM 164/ 551 Quan[d] ' esto soub ' o ifante, | o monge tornar mandou, || e el con todos seus omes | ena eigreja entrou || con sogas enas gargantas; | tal emenda ouve dada.|| [+]
1264 CSM 164/ 551 Enton todas essas gentes | que ali foran vĩir || por veeren tal miragre, | loaron a que falir || nunca quer aos coitados | nen dos seus se quer partir; || e foi des i adeante | sa eigreja mais dultada.|| [+]
1264 CSM 165/ 552 Niun poder deste mundo | de gente nada non val || contra o poder da Virgen | ca x ' é tod ' espirital.|| [+]
1264 CSM 165/ 552 Estes seus omes tragia | con crischãos toda vez || por saber mais sa fazend ' , e | un deles saber -lle fez || que, sse fillasse Tortosa, | gãaria y gran prez, || demais quen lla defendesse | non avia tal nen qual.|| [+]
1264 CSM 165/ 553 O soldan log ' outro dia | sas gentes armar mandou || per fillaren a vila, | mas non foi com ' el cuidou; || ca pois sse chegou a ela, | tal gente lle semellou || que estava alá dentro, | que non ficava portal || Niun poder deste mundo | de gente nada non val ...|| [+]
1264 CSM 165/ 553 Di, e porqué me feziste | con mia ost ' aqui vĩir, || dizendo que esta vila | non sse podia bastir || d ' omes d ' armas, de maneira | que me podesse guarir, || e eu vejo -a bastida | como non vi outra tal? [+]
1264 CSM 165/ 553 "||Niun poder deste mundo | de gente nada non val ... || O mouro, con mui gran medo, | lle respos esta razon: || "Sennor, quanto vos eu dixe | verdad ' [éste] e al non; || mas tod ' estes cavaleiros, | vedes que dos Ceos son, || ca chus brancos son e craros | que é neve nen cristal".|| [+]
1264 CSM 165/ 554 E quand ' aquest ' ouve dito, | foi -sse logo manaman, || e desta guisa sa vila | guardou a do bon talan; || mas ante que ss ' en partisse, | deu y grand ' alg ' o soldan || por amor da Virgen santa, | Reynna celestial.|| [+]
1264 CSM 172/ 567 De tal razon un miragre | a virgen Santa Maria || fez por un mercador, grande, | que a Acre yr queria || con ssa nave carregada | de mui bõa merchandia, || mas ante que y chegasse | recebeu muitos pesares.|| [+]
1264 CSM 172/ 568 Hũa cruz de cristal toda | deu log ' y en offerenda || o mercador que a Virgen | guiara ben sen contenda || con seu aver ao porto, | e meteu -ss ' en sa comenda.|| [+]
1264 CSM 173/ 569 Est ' ome d ' Aragon era, | e avia tan gran mal || de pedra, que en gran coita | era con ela mortal; || que comer sol non podia | nen dormir nen fazer al || senon chamar senpr ' a Virgen, | a Sennor das piadades.|| [+]
1264 CSM 174/ 571 E mui de rrijo chorando || des i sacou seu cuitelo | e estev ' assi tallando || sa lingua, con que a Virgen | severa mal dẽostando.|| [+]
1264 CSM 174/ 572 "Mesq[u]ỹo, | macar me dẽostaste, || muit ' eu de ti gran doo | de que ta lingua tallaste; || mais sãar -t -ei ora dela, | porque en mi confiaste; || ca dereito de ssi grande | dá aquel que sse desmente;|| [+]
1264 CSM 176/ 577 E pois esto dito | ouve, tal sono lle deu || Santa Maria, que logo | durmiu entr ' outros atados.|| [+]
1264 CSM 176/ 577 E u jazia dormindo, | a viu; e disso -ll ' atal: || " Leva -te, ca ja es solto, | e daqui logo te sal. [+]
1264 CSM 178/ 582 Quando ' esto vio o menỹo, | gran prazer en recebeo || e deu -ll ' enton que comesse, | e a muleta comeo, || loando todos a Virgen, | a que Deus deu avantalla || A que faz o ome morto | resorgir sen nulla falla ...|| [+]
1264 CSM 178/ 582 Poren roguemos -ll ' atal || que nos guard ' en este mundo | d ' ocajon e d ' outro mal || e que nos dé eno outro | a vida esperital, || e que brite o diabo, | que senpr ' é nossa contralla. || a que faz o ome morto | resorgir sen nulla falla ... [+]
1264 CSM 179/ 583 Esta tĩia premudos || os talões e metudos || nas rẽes e aprendudos || ben como pedra con cal.|| [+]
1264 CSM 179/ 584 Assi que sse ll ' estendendo || foron e desencollendo, || e levantou -sse correndo || e sayu -ss ' ao portal, || Ben sab ' a que pod ' e val...|| [+]
1264 CSM 179/ 584 Loando a Groriosa, || que é Sennor poderosa, || que lle foi tan piadosa || con saber esperital.|| [+]
1264 CSM 180/ 586 Outra Dona seer non poderia || atal com ' esta, ca Deus foi juntar || en ela prez e sen e cortesia || e santidade, u mercee achar || pode tod ' ome que a demandar; || e con tod ' esto, nunca nos revela.|| [+]
1264 CSM 181/ 588 E porend ' os de Marrocos | al Rei tal conssello davan || que saisse da cidade | con bõa gent ' esleuda || Pero que seja a gente | d ' outra lei e descreuda ...|| [+]
1264 CSM 181/ 589 Que eran da outra parte, | atal espant ' en colleron || que, pero gran poder era, | logo todos se venceron, || e as tendas que trouxeran | e o al todo perderon, || e morreu y muita gente | dessa fea e barvuda.|| [+]
1264 CSM 182/ 591 Mais longe o levaron || e mal o doitẽaron, || e atal o pararon || com ' hũa escarlata.|| [+]
1264 CSM 184/ 595 E de tal razon com ' esta | un miragre mui fremoso || vos direi que fez, a Virgen, | Madre do Rei poderoso, || en terra de Santiago, | en un logar montannoso, || [hu] hũa moller morava | que era prenn ' ameude || A Madre de Deus ...|| [+]
1264 CSM 184/ 595 A Madre de Deus ... || Ela que viu o marido | [a] que chagavan de morte, || foi -sse -lle deitar de suso; | e deron -ll ' enton tan forte || ferida pelo costado | que morreu, tal foi sa sorte.|| [+]
1264 CSM 185/ 598 O alcaide de Chincoya, | que non cuidava que mal || desto se ll ' alevantasse, | foi alá logo sen al || e levou dous escudeiros, | que lle disseron atal: || que med ' avian do mouro | que o querian trager.|| [+]
1264 CSM 185/ 599 El[e] com medo de morte | logo o castelo pediu, || e dos que dentro estavan | atal resposta oyu || que per fe non llo darian, | Quand ' el rei aquesto viu, || fez log ' a toda ssa gente | o castelo combater || Poder á Santa Maria | grande d ' os seus acorrer ...|| [+]
1264 CSM 187/ 605 Mas depois a tempo lles avẽo mal, || que ouve na terra gran fame mortal, || assi que todos enton cuidaran morrer sen al; || e o abade, muito chorando, lles dizia:|| [+]
1264 CSM 188/ 607 Esto por hũa donzela | mostrou a Sennor de prez, || que mui de coraçon senpre | a amou des menynnez || e servia de bon grado; | poren tal amor lle fez, || que o ben que lle queria | non llo quis per ren negar.|| [+]
1264 CSM 189/ 609 A oraçon acabada, | colleu en ssi grand ' esforço | e foi aa bescha logo || e deu -ll ' hũa espadada | con seu espadarron vello, | que a tallou per meogo, || assi que en duas partes | lle fendeu o coraçon; || mas ficou empoçõado | dela des essa sazon.|| [+]
1264 CSM 189/ 609 Ca o poçon saltou dela | e feriu -o eno rosto, | e outrossi fez o bafo || que lle saya da boca, | assi que a poucos dias | tornou atal come gafo; || e pos en ssa vontade | de non fazer al senon || yr log ' a Santa Maria | romeiro con seu bordon.|| [+]
1264 CSM 190/ 611 Ca seu poder pouco val, || pois nos guarda de seu mal || a Virgen espirital, || que nos caudela.|| [+]
1264 CSM 191/ 613 E quand ' en cima da pena | foi, de que decer queria || contra a fonte por agua, | un tal vento a feria || que a espennou de cima, | chamand ' a Virgen sen sanna || O que de Santa Maria | ssa mercee ben gaanna ... || Que lle valvess ' . [+]
1264 CSM 192/ 615 En Conssogr ' avia || un bon om ' atal || que Santa Maria || amava mais d ' al, || e mui gran perfia || por ela prendia || sempre cada dia, || com ' oý dizer, || con un d ' Almaria || mouro, que dizia || que ren non valia || o seu gran poder.|| [+]
1264 CSM 192/ 616 Ena Groriosa, || e a razõar || mal e soberviosament ' || e desdennar || que era ' ng[an]osa || muit ' e mentirosa || sa fe e dultosa || e sen prol tẽer; || e tal revoltosa || cous ' e enbargosa || e d ' oir nojosa || non é de caber.|| [+]
1264 CSM 193/ 620 E [tal] conssello preseron || que eno mar o deitassen, | e un canto lle poseron || odeito aa garganta | e dentro con ele deron.|| [+]
1264 CSM 193/ 620 Que aly u o deitaron | tan tost ' ela foi chegada || e guardou -o de tal guisa, | que sol non lli noziu nada || o mar nen chegou a ele, | esto foi cousa provada; || ca o que en ela fia, | en ssa mercee non erra.|| [+]
1264 CSM 193/ 621 "Mal aja tal guerra || Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra ...|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Dest ' avẽo un miragre | en terra de Catalonna || dun jograr que ben cantava | e apost ' e sen vergonna; || e andando pelas cortes, | fazendo ben ssa besonna, || a casa dun cavaleiro | foi pousar cobiiçoso, || [C]omo o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Mais da besta e dos panos | que aquel jograr tragia || aquel cuteif ' avarento | tal cobiiça ll ' en crecia, || que mandou a un seu ome | mao e mui sobervioso || Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| [+]
1264 CSM 194/ 624 E estando en perfia | de qual deles o matasse, || deitaron ontre ssi sortes | quen primeiro começas[s]e; || mas non quis Santa Maria | que tal feito s ' encimasse, || ca el diss ' a grandes vozes: [+]
1264 CSM 195/ 631 Daly adeante || foi mui ben andante || a moça, que ante || muito mal soffria || da mui despeitosa || abadessa de talante || brava e sannosa.|| [+]
1264 CSM 196/ 632 Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ... || El fezera ja as formas, | de que sse muito pagava, || e pois foron ben caentes, | o metal dentr ' adeitava; || mais non achou y omagen | na forma que el cuidava, || ca, par Deus, mellor fegura | lle foy y appareçuda.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Maravillou -ss ' ende muito | e ficou tan espantado, || que a todo -los seus tenplos | foi en demandar recado || se tal omagen sabian | d ' algun deus, ou fegurado || era ou d ' algũa gente | aorada e creuda.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Mas pois que desto recado | non achou enos pagãos, || foi -sse logo mui correndo | a preguntar os crischãos || sse tal fegura avian.| [+]
1264 CSM 196/ 633 "Somos certãos || que tal omagen da Virgen | é, que Deus ouv ' esleuda || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 "Convosco | oy mais non quero peleja, || ca tal com ' esta aquela | é que m ' ouv ' apareçuda. [+]
1264 CSM 197/ 634 Como quer que gran poder || á [o] dem ' en fazer mal, || mayor l ' á en ben fazer || a Reynna spirital.|| [+]
1264 CSM 197/ 634 Ca sse el algun poder á | [de] os omees matar || pelos pecados que fazen, | e o quer [Deus] endurar, || mui mayor poder sa Madr[e] | á en os ressucitar; || e porend ' un gran miragre | vos direi de razon tal.|| [+]
1264 CSM 197/ 634 E porque aquel seu fillo | amava mais d ' outra ren, || mandou -lle que seus gãados | fillasse e guardasse ben; || e con despeito daquest ' o | fillou o demo poren, || mais dest ' a madr ' e o padre | avian coita mortal.|| [+]
1264 CSM 197/ 635 Mais ficad ' ant ' os gẽollos | e a[a] Madre de Deus || rogade que lle perdõe | todo -los pecados seus, || e eu promet ' a sa obra | dez daquestes porcos meus, || en tal que por ele rogue | a Sennor que pod ' e val. [+]
1264 CSM 198/ 636 Naquel logar s ' ajuntaron | d ' omees mui gran conpanna || que luitavan e fazian | gran festa, a for d ' Espanna; || mais o demo, de mal chẽo, | meteu ontr ' eles tal sanna, || que por sse mataren todos | foron mui corrend ' armados.|| [+]
1264 CSM 198/ 636 Muitas vezes volv ' o demo | as gentes por seus pecados ... || E u andavan buscando | os mortos que soterrassen || e os outros mal chagados, | de que ben penssar mandas[s]en, || non quiso Santa Maria | que neũu tal achassen; || mas perpontos e escudos | acharon muitos colpados.|| [+]
1264 CSM 201/ 642 Mas o diabr ' antigo, || que de virgĩidade é sempre ẽemigo, || a tentou en tal guisa que lle fez por amigo || fillar un seu padrỹo, con que fez drudaria, || Muit ' é mais a piadade de Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 201/ 642 De guisa que foi prenne per ssa malaventura || e ouve del un fillo, mui bela creatura; || e pois que o viu nado, creceu -lle tal tristura, || que o matou mui toste como moller sandia.|| [+]
1264 CSM 201/ 643 E creceu -ll ' en tal coita, que ouve tal despeito || de ssi que dun cuitelo se feriu eno peito; || e non morreu do colbe, ca non foi a dereito, || pero caeu en terra, ca mui mal lle doya.|| [+]
1264 CSM 201/ 643 E jacend ' en tal coita, muito sse repentia || Muit ' é mais a piadade de Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 202/ 646 Estand ' el assi en prezes, | veo -lle a coraçon || a rima que lle minguava, | que era de tal razon || en latin e que mostrava:| [+]
1264 CSM 206/ 654 Pois que lle beijou a mão, | ouv ' el tal coita des y || que nunca ar parou mentes | ena missa, nen de ssi || non sabia que fezesse, | e disso: [+]
1264 CSM 206/ 655 E pois viu Santa Maria | que avia tal sabor || de a servir, seu enguento | aduss ' a bõa Sennor || e untou -lle ben a chaga, | e perdeu log ' a door, || e pose -ll ' a sua mão | ben firme en seu logar.|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo... || E pois chegou a ssa casa, | foi atal ssa entençon || de deita -l ' en algun logo | mao; e como felon || foi correndo muit ' agỹa | a un seu orto, e non || coidou que [o] nengun visse | nen en foss ' apercebudo.|| [+]
1264 CSM 209/ 660 Ca hũa door me fillou [y] atal || que eu ben cuidava que era mortal, || e braadava: [+]
1264 CSM 210/ 662 Quen viu nunc ' amizade | que esta semellasse || en dizer tal mandado | per que Deus s ' ensserrasse || eno corpo da Virgen | e que nos amparasse || do mortal ẽemigo?|| [+]
1264 CSM 211/ 664 Mui cantada come en atal festa, || e durou atẽena mui gran sesta; || enton viron cousa mui mãefesta, || ond ' aa gente muito desprazia.|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Aquela dona avia | de seu un rico sartal, || e quand ' as pobres casavan, | enprestava -llo sen al; || e seu marido porende | un dia trouxe -a mal, || e que o non emprestasse | foi -llo muito defender.|| [+]
1264 CSM 212/ 666 "Ai dona, por Santa | Maria fazede ben || e un sartal me prestade | por mia filla traguer || Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ... || En ssa voda. [+]
1264 CSM 212/ 667 "Mas con medo | en llo dar muito dultou; || mais poi -la ela por Santa | Maria esconjurou || que por seu amor llo désse, | logo da ucha tirou || o sartal e en sa mão | llo foi a furto meter.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 A outra sayu do banno | e catou muit ' e non viu || o sartal u o posera, | e deu vozes e carpiu; || e hũa moura da dona | aquelas vozes oyu || do sartal que lle furtaran, | e logo llo foi dizer.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 A moller que o furtara | fora -sse logo sayr || da vila; e pois que ome | deante nen depois yr || viu, prendeu atal consello | de ss ' a ssa casa vĩir, || ca non acharia ome | que llo podess ' entender.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 E tornando -ss ' a ssa casa, | teve que era mellor || d ' atallar pela eigreja | e non yr a derredor; || e passand ' assi per ela, | a dona con gran door || e porque muito chorara, | fillou -sse d ' adormecer.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 E jazend ' entredormindo, | antollou -xe -lle assy || que seu sartal lle levava | aquela moller per y; || e espertou -ss ' e chamó -a, | e tirou -lle de sso sy || o sartal, que eno sẽo | ela fora asconder.|| [+]
1264 CSM 213/ 668 E de tal razon a Virgen | fez miragre connoçudo || na eigreja de Terena, | que é de muitos sabudo, || ca sempre dos que a chaman | é amparanç ' e escudo; || e de como foi o feito | contar -vos -ei a maneira:|| [+]
1264 CSM 213/ 669 Ela fazendo tal vida, | hũa noite a acharon || morta e acuitelada; | e seus parentes chegaron, || e pois que a morta viron, | no marido sospeitaron || que a matara a furto | e sse fora ssa carreira.|| [+]
1264 CSM 214/ 672 Ca se Deus deu aas gentes | jogos pera alegria || averen, todo o tornan | elas en tafuraria, || e daquesta guisa queren | gãar; mais Santa Maria || non lle praz de tal gaança, | mais da que é con verdade.|| [+]
1264 CSM 215/ 674 Con gran razon é que seja | de Jeso -Crist ' amparada ... || E log ' aas albergadas | u pousava[n] a levaron, || e assentaron -sse todos, | e tal consello fillaron || que toda a desfezessen; | e sas espadas sacaron || enton, e end ' ũu deles | lle foi dar un ' espadada || Con gran razon é que seja | de Jeso -Crist ' amparada ...|| [+]
1264 CSM 215/ 675 Eno braço e tallou -lle | del hũa mui gran partida.|| [+]
1264 CSM 215/ 675 Mas non quis Deus que ficasse | a omagen escarnida; || e porend ' a aquel mouro | deu -ll ' hũa atal ferida, || que lle fez perde -lo braço | log ' , e caeu -ll ' a espada.|| [+]
1264 CSM 215/ 675 E do fogo a sacaron | e ouveron tal consello || que, porque aquesto feito | sol non sais[s] ' a concello, || que no rio a deitassen, | todo come en trebello, || con hũa pedra mui grande | aa garganta atada.|| [+]
1264 CSM 217/ 680 Ca, par Deus, muit ' é ousado | o que está en mortal || pecad ' e se non repente | d ' ir ant ' a esperital || Reỹa Santa Maria, | que tant ' avorrez ' o mal; || e quen sse desto non guarda | cae de mal en peor.|| [+]
1264 CSM 217/ 681 E pois foi maenfestado, | entrou logo manaman || ben dentro ena eigreja | sen traball ' e sen affan, || chorand ' e chamando muito: | "Sennor do mui bon talan, || que me perdõar quisiste, | a ti dou poren loor. [+]
1264 CSM 219/ 685 E de tal razon miragre | vos direi mui saboroso:|| [+]
1264 CSM 219/ 685 E fez y vĩyr maestres | sabedores de tallar || e eno marmor mui branco | mandou -les y fegurar || omagen da Virgen Santa | Maria que nos anpar, || que tĩya en seus braços | o seu Fillo precioso.|| [+]
1264 CSM 219/ 685 Non conven aa omagen | da Madre do grorioso ... || Mas porque o marmor era | branco, sen aver sinal, || ouv ' o dem ' a seer branco, | e non pareceu tan mal || como fezera se negro | fosse; mas non quis que tal || ficasse a Virgen santa, | Madre do Rey poderoso;|| [+]
1264 CSM 221/ 688 Ben per está aos reis | d ' amaren Santa Maria ... || E pois tornou -ss ' a Castela, | des i en Burgos morava, || e un espital fazia | el, e sa moller lavrava || o mõesteiro das Olgas; | e enquant ' assi estava, || dos seus fillos e dos netos | mui gran prazer recebia.|| [+]
1264 CSM 221/ 689 Mais Deus non quer que o ome | esté senpr ' e[n] un estado, || quis que Don Fernando fosse, | o seu neto, tan cuitado || dũa grand ' enfermedade, | que foi del desasperado || el Rei; mas enton sa madre | tornou tal come sandia.|| [+]
1264 CSM 221/ 689 Quantos la [yr] assi viron | gran piadad ' end ' avian, || e mui mais polo menỹo, | a que todos ben querian; || e yan con ela gentes | chorando muit ' , e changian || ben come se fosse morto, | ca atal door avia.|| [+]
1264 CSM 223/ 694 Poren non devia tẽer por affan || quen servir podes[s] ' esta de bon talan || e contra o demo daquesta s ' escude.|| [+]
1264 CSM 224/ 695 Ant ' é con mui gran razon, | a quen parar y femença, || en aver tal don de Deus, | a de que el quis nacença || fillar por dar a nos paz, | e tal é nossa creença; || e quen aquesto non cree, | faz torpidad ' e loucura.|| [+]
1264 CSM 224/ 696 E dos miragres enton | da Virgen ali contaron || que faz grandes en Terena; | porend ' ambos outorgaron, || de levar la menyn[n]a | fizeron atal postura.|| [+]
1264 CSM 224/ 697 A Reynna en que é | comprida toda mesura... || Pois aquel miragr ' atal | viron os que [y] vẽeron || en Teren ' , e log ' assi | mui grandes offertas deron || en Beja e nos logares; | e pois que esto souberon, || feito tan maravilloso, | loaron a Virgen pura.|| [+]
1264 CSM 225/ 698 Ontr ' os outros oystes, | e tenn ' eu que atal éste || o que vos contarei ora | que avẽo a un preste || que dizia senpre missa | da Madre do Rei Celeste; || e porque a ben cantava, | era en mui desejoso || Muito bon miragr ' a Virgen | faz estranno e fremoso ...|| [+]
1264 CSM 227/ 705 E respondeu -lles logo | de como xe lle nenbrava || da gran festa que fazian | na terra u el morava || en tal dia, e porende | quebrava -ll ' o coraçon.|| [+]
1264 CSM 228/ 707 Tant ' é grand ' a sa mercee | da Virgen e sa bondade ... || O manceb ' , a que seu dono | ja esfolar -o mandara, || poi -lo non viu, foi pos ele | per aly per u passara, || e viu -o par da eigreja, | mas non tal qual o leixara; || e foi en maravillado | e diss ' à gent ' : [+]
1264 CSM 232/ 715 Ca enas enfermidades | á ela poder atal, || que as tolle e guarece | a quen quer de todo mal, || outrossi enas perdas | ao que a chama val; || e daquest ' un gran miragre | vos quer ' eu ora dizer.|| [+]
1264 CSM 235/ 721 Aqueste Santa Maria | mui de coraçon de pran || loava mais d ' outra cousa, | e non prendia affan || en servi -la noit ' e dia, | rogando seu bon talan || que morress ' en seu serviço, | poi -lo seu ben nunca fal.|| [+]
1264 CSM 235/ 721 E desto que lle pedia | tan muito a afficou || por esto, que hũa noite | en sonnos llo outorgou, || ond ' ele foi muit ' alegre, | tanto que ss ' el espertou, || e loou porend ' a Virgen, | a Sennor espirital.|| [+]
1264 CSM 235/ 722 Mas eu o desfarei todo | o que eles van ordir, || que aquelo que desejan | nunca o possan conprir; || ca meu Fillo Jhesu -Christo | sabor á de sse servir, || e d ' oi mais mui ben te guarda | de gran pecado mortal. [+]
1264 CSM 235/ 722 E despois, quando da terra | sayu e que foi veer || o Papa que enton era, | foi tan mal adoecer || que o teveron por morto | dest ' anfermidad ' atal.|| [+]
1264 CSM 235/ 722 E feze -ll ' en poucos dias | que podesse cavalgar || e que tornass ' a ssa terra | por en ela ben sãar; || e passou per Catalonna, | en que ouve de fillar || jornadas grandes no dia, | como quen and ' a jornal.|| [+]
1264 CSM 235/ 723 Ardeu a carne daqueles | que non querian moller; || os outros pera o demo | foron e, sse Deus quiser, || assi yrá tod ' aquele | que atal feito fezer, || e do mal que lles en venna, | a mi mui pouco m ' incal.|| [+]
1264 CSM 235/ 723 Mas ante quis que en tal || Como gradecer ben -feito | é cousa que muito val ...|| [+]
1264 CSM 235/ 724 E ar foy -o conortando, | ca maltreit ' era assaz, || e de todas sas doores | o livrou ben e en paz, || tragendo per el sas mãos, | e non tiinna enfaz || e parecia mas crara | que é rubi nen crestal.|| [+]
1264 CSM 236/ 726 E todos logo sen al || loaron Sancta Maria, | Reynna esperital, || porque senpr ' aos coitados | enas grandes cuitas val; || e log ' a aquela pobre | foron poren algo dar.|| [+]
1264 CSM 237/ 727 E desta confiança tal | vos direi, se quiserdes, || que ouve grand ' hũa moller; | e pois que o souberdes || loaredes a Madr ' enton | de Deus, se me creverdes, || e averedes des ali | o dem ' avorreçudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 727 Se ben ena a Virgen fiar ... || Vivend ' esta moller assi, | estand ' en tal estado || como vos retraý ant ' eu, | tev ' assi por guysado || d ' ir a ssa terra; e enton | vestiu -sse ben provado || e ssayu -ss ' enton daly, | e non muit ' ascondudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 728 Mais aquel dia que sayr | avia sabad ' era, || e foi missa oyr enton, | ca tal costum ' ouvera || senpre tal di ' ; e un garçon | seu ouv ' en coita fera, || e con outros pos ela foy | como louc ' atrevudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 730 A mia Sennor, Madre de Deus, | faz esto, ben creades, || que quer que me confess ' ant ' eu | que moyra, entendades, || que sobre los santos tal don | á ela recebudo.|| [+]
1264 CSM 239/ 735 E com ' ides ora dizer || tal mentira? e calade. [+]
1264 CSM 239/ 736 E vos dade - || Guardar -sse deve tod ' ome | de jurar gran falssidade ... || Mi consello, ca fiz gran mal, || ca jurei come desleal || per Deus gran mentira mortal; || e a Deus por mi rogade, || e ao que foi mentiral || o sseu do meu llo pagade.|| [+]
1264 CSM 239/ 737 E a Virgen que pod ' e val, || Madre do Rey espirital, || por mi rogad ' en guisa tal || que non cate mia maldade. [+]
1264 CSM 240/ 738 Os peccadores todos loarán || Santa Maria, ca dereit ' y an || Ena loar e dizer o seu ben || e non cuidar nunca en outra ren; || ca pois que peccan per seu mao sen, || roga por eles a do bon talan.|| [+]
1264 CSM 242/ 744 E d ' ela fazer aquesto | á gran poder, a la fe, || ca Deus lle deu tal vertude | que sobre natura é; || e poren, macar nos ceos | ela con seu Fillo sé, || mui tost ' acá nos acorre | sa vertud ' e seu poder.|| [+]
1264 CSM 242/ 744 Este era mui bon maestre | de pedra põer con cal, || e mais d ' outra ren fiava | na Virgen esperital; || e porende cada dia | vĩya y seu jornal || lavrar encima da obra.| [+]
1264 CSM 243/ 746 E de tal razon com ' esta | avẽo hũa vegada || un miragre mui fremoso, | que a Virgen corõada || mostrou cabo Vila -Sirga | per hũa mui gran geada, || como guareçeu de morte | estrãya dous falcõeiros.|| [+]
1264 CSM 245/ 750 Entre Doir ' e Mynn ' avia, | no reyno de Portugal, || tal tempo foi, roubadores | que fazian muito mal, || escudeyros e pẽoes, | cavaleiros outro tal; || aquel que mẽos roubava, | entr ' eles era peor.|| [+]
1264 CSM 245/ 753 E disseron : "Tu que jazes, | bon om ' , e quen te meteu || en tal logar come este?| [+]
1264 CSM 247/ 758 Aquesto viu ben a gente | mui grande que y estava, || que toda comunalmente | Santa Maria loava || que tal miragre fezera; | e a moça y ficava || varrendo sempr ' a eigreja | como lle fora mandado.|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital, || guarda -nos que non façamos | quanto podemos de mal.|| [+]
1264 CSM 248/ 759 E de tan gran piadade | un miragre direi en || que mostrou grand ' en Laredo | a Sennor que pod ' e val || Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Onde foi hũa vegada | que foron y albergar || muitos omees da terra | e sas candeas queimar; || e enton dous marỹeiros | fillaron -ss ' a pelejar, || ben ant ' o altar estando, | de peleja mui mortal.|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 248/ 759 E sacaron os cuitelos | log ' anbos por se ferir; || mas non quis a Groriosa | que o podessen conprir, || ca mover non se poderon, | nen un ao outro yr; || e toda a gent ' y vẽo | veer este feit ' atal.|| [+]
1264 CSM 248/ 759 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ... || E assi como os braços | foron anbos estender || por se ferir, non poderon | per ren poi -los encoller; || e estando -se catando, | non se podian mover, || ben come se fossen feitos | de pedra ou de metal.|| [+]
1264 CSM 248/ 760 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 248/ 760 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 248/ 760 E ela o rogo deles | oyu e sa oraçon; || e estes que se querian | mal, perdõaron -ss ' enton, || e a gente que y era | loaron de coraçon || a Virgen de que Deus quiso | naçer dia de Natal.|| [+]
1264 CSM 248/ 760 Sen muito ben que nos faze | a Sennor esperital ... [+]
1264 CSM 249/ 761 E de tal razon com ' esta | un miragre vos direi || que en Castroxeriz fezo | a Madre do alto Rey, || a Virgen Santa Maria, | per com ' eu aprix e sei; || e por Deus, meted ' y mentes | e querede -o oyr.|| [+]
1264 CSM 249/ 761 Quand ' a ygreja fazian | a que chaman d ' Almaçan, || que é en cabo da vila, | muitos maestres de pran || yan y lavrar por algo | que lles davan, como dan || aos que tal obra fazen.| [+]
1264 CSM 249/ 762 Nen sentiu sol se caera | nen recebeu en neun mal; || ante ss ' ergeu mui correndo, | que non tev ' ollo por al, || mas foi ao altar logo | da Virgen espirital || por loar a ssa mercee | e os seus bẽes gracir.|| [+]
1264 CSM 251/ 9 En terra de Proença | un gran miragr ' achei || escrito que fezera | a Madre do gran Rey; || e des que o oyrdes, | ben sõo fis e sei || que non oistes d ' outro | nunca tal retraer.|| [+]
1264 CSM 251/ 9 E de pedra | eran ambos non d ' al, || mas eran tan ben feitos, | que a moça atal || amor colleu con eles, | que des aly sen al || niun sabor avia | d ' outra cousa veer.|| [+]
1264 CSM 251/ 10 E ela ar tendeu || os seus braços e deu -llo; | e poi -lo recebeu, || a moça faagó -o, | e tal amor colleu || con el, que des i "fillo" | começou a dizer, || Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ...|| [+]
1264 CSM 251/ 10 Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ... || Ma[n]tenent ' o convento | levaron manaman || logo dali a moça, | pero con grand ' affan || chorando e dizendo: | "Monjas, de mal talan || sodes, porque meu fillo | mi fezestes perder. [+]
1264 CSM 252/ 13 Mais a Sennor spirital || os acorreu muit ' agỹa | e os defendeu de mal || do demo, que ben cuidava | aver sas almas per guerra.|| [+]
1264 CSM 253/ 17 Desta Virgen groriosa | que tal miragre fezera.|| [+]
1264 CSM 255/ 22 Con seu genrro; pero a gran torto, || ca non fezeran eles feit ' atal || com ' este. [+]
1264 CSM 255/ 22 E tant ' andando || foi trastornando || e preguntando, || que achou a via || Na malandança ... || Per que soub ' a verdade do preito; || e fez recadar de mui mal talan || os que fezeran aquele feito.|| [+]
1264 CSM 256/ 26 "||Quen na Virgen groriosa | esperança mui grand ' á ... || Mas la Reỹa, que serva | era da que pod ' e val, || Virgen santa groriosa, | Reyn[n]a espirital, || fez trager hũa omagen, | mui ben feita de metal, || de Santa Mari ' e disse: | "Esta cabo mi será.|| [+]
1264 CSM 256/ 27 Ca pois eu a sa fegura | vir, atal creença ei || que de todos estes maes | que atan toste guarrei; || porend ' a mi a chegade | e logo lle beijarei || as sas maos e os pees, | ca mui gran prol me terrá. [+]
1264 CSM 258/ 30 [E] de tal razon com ' esta | un miragre vos direi || que mostrou Santa Maria | en Proença, com ' achei || escrito ontr ' outros muitos, | e assi [o] contarei || que, se o ben ascuitardes, | fará -vos muit ' alegrar.|| [+]
1264 CSM 259/ 33 E deu -lles log ' hũa candea tal || con que ssãassen as gentes do mal || a que chaman fogo de San Marçal, || e sãan quantos aló queren yr.|| [+]
1264 CSM 261/ 37 Esto mandou en escrito meter || o santo bispo, e fez en loar || a Jhesu -Cristo que llo fez veer, || e a ssa Madre non ar quis leixar || que non fossen grandes loores dar, || ca tal feito non lle quis asconder.|| [+]
1264 CSM 263/ 40 E daquest ' un gran miragre | muy preto de Santander || fez a Virgen, en Cudejo, | dun ome que gran mester || avia d ' aver saude, | que qual de seus nenbros quer || perdera en tal maneira, | per que o corpo perdeu.|| [+]
1264 CSM 265/ 46 Mais en Perssia o fillo do burges, || cujo preso fora, tal enveja pres, || que fezo cartas dous pares ou tres || e enviou sobre atal entençon, || Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ...|| [+]
1264 CSM 266/ 49 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital || faz por que en Deus creamos | e por nos guardar de mal.|| [+]
1264 CSM 266/ 49 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 266/ 49 Aquesto foi na ygreja | que chamada é de pran || De todos Santa Maria, | e muitas gentes y van || tẽer ali ssas vegias | e de grad ' y do seu dan || por se fazer a eigreja | e a torr ' e o portal.|| [+]
1264 CSM 266/ 49 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 266/ 49 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 266/ 49 E quen viu tal || De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ... || Miragre! ca tan espessa | siya a gent ' aly || aquele sermon oyndo, | como contaron a mi, || que de cima non podia | nihũa ren caer y || que non matass ' ou ferisse | e fezesse gran sinal.|| [+]
1264 CSM 266/ 50 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ...|| [+]
1264 CSM 266/ 50 De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ... [+]
1264 CSM 269/ 57 Pois viu que lle non prestava | nen meezỹa nen al, || tornou -s ' a rogar a Virgen, | a Sennor esperital, || porque senpr ' aos coitados | nunca lles erra nen fal, || e vegias das sas festas | jajũava sen falir.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ... || Ca como quer que ben crean | en Deus os de Portogal, || eu ei tan gran esperança | na Virgen espirital || que, se ll ' algo prometemos, | sacar -nos -á deste mal; || poren cada un prometa | de grado do que tover.|| [+]
1264 CSM 272/ 63 Que quand ' en desasperança | nos quer o demo mayor || meter, ben ali nos mostra | ela mercee e amor || por que non desasperemos, | e porend ' atal Sennor || devemos mais d ' outra cousa | senpre servir e loar.|| [+]
1264 CSM 272/ 63 E de tal razon miragre | vos contarei que oý || mui grande, que fez a Virgen | en Roma, com ' aprendi, || en hũa eigreja nobre | de Leteran que á y, || por hũa moller errada | que ss ' y foi maenfestar.|| [+]
1264 CSM 274/ 69 "Sennores meus, || aqui u ora orava | vẽo a Madre de Deus || e disso que eu salrria | cras do mundo; e os seus || feitos sempre vos loade | de tal Sennor todavia, || Poi -lo peccador punnar | en servir Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 275/ 70 A que nos guarda do gran fog ' infernal || sãar -nos pode de gran ravia mortal.|| [+]
1264 CSM 275/ 70 Dest ' en Terena fez, [per] com ' aprendi, || miragr ' a Virgen, segund[o] que oý || dizer a muitos que ss ' acertaron y, || de dous raviosos freires do Espital || A que nos guarda do gran fog ' infernal...|| [+]
1264 CSM 275/ 70 Que no convento soyan a seer || de Moura; mas foi -lles atal mal prender || de ravia, que sse fillavan a morder || come can bravo que guarda seu curral.|| [+]
1264 CSM 275/ 70 E a Terena os levaron enton, || que logar éste de mui gran devoçon, || que os guariss[e] a Virgen, ca ja non || lles sabian y outro consello tal.|| [+]
1264 CSM 276/ 74 Noit[e] ant ' essa Sennor || jouve tal come morto; || mais ant ' a luz gran sabor || lle deu a que conforto || dá || Que ss ' ergesse pera yr || con os outros monteiros, || e tan toste foi sentir || os ossos muit ' enteiros || da || Quena Virgen por sennor ...|| [+]
1264 CSM 277/ 76 Eles de Lisbõa eran, | e atal preito poseron || ontre ssi que correr fossen | o Algarv ' , e si fezeron.|| [+]
1264 CSM 277/ 77 De jajũar en tal terra | e andand ' en cavalgada; || poren que quer comeremos | que non leixaremos nada".|| [+]
1264 CSM 277/ 77 Ca os que y jajũavan | foron sãos e guaridos, || e os que comeron carne, | maltreitos e mal feridos; || e macar que sse preçavan | de fortes muit ' e d ' ardidos, || non foi tal que non dissese: | "Quen foss ' og ' en Santaren! [+]
1264 CSM 277/ 77 Os outros, quand ' esto viron, | prometeron que leixassen || d ' en sabado comer carne, | e que o muito guardassen || por onrra da Virgen santa, | e sempre o jajũassen || por tal miragre que fezo | a Sennor que nos manten.|| [+]
1264 CSM 278/ 79 Rogando Santa Maria, | a Sennor esperital, || que ss ' amercẽasse dela | e lle tolless ' aquel mal, || per que ouvesse seu lume.| [+]
1264 CSM 278/ 79 Quantos aquesto souberon | todos logo manaman || loaron Santa Maria, | a Sennor do bon talan, || por tan aposto miragre | que fez, e tan sen affan, || como en fazer dous cegos | tan agynna guarecer.|| [+]
1264 CSM 281/ 83 Dest ' avẽo un miragre | en França a un frances, || que non avia no reino | duc nen conde nen marques || que fosse de mayor guisa, | e tal astragueza pres || que quanto por ben fazia | en mal xe ll ' ya tornar.|| [+]
1264 CSM 281/ 83 El non era de mal siso | nen deserrado en al, || senon que quanto fazia | por ben saya -ll ' a mal; || e passand ' assi seu tenpo | con esta ventura tal, || de grand ' algo que ouvera | non ll ' ouv ' en ren a ficar || U alguen a Jhesu -Cristo | por seus pecados negar ...|| [+]
1264 CSM 283/ 90 Mas quando ss[e] atal sentiu || que tolleit ' era e sse viu || tan maltreito, ben sse partiu || daquel err ' e sse repentiu, || assi que logo ben guariu; || e fez assi que todavia || deu y do seu, com ' aprendi.|| [+]
1264 CSM 284/ 91 Un frade foi doente | dun mõesteiro mal, || e todos ben cuidavan | que mort ' era sen al; || e se non foss ' a Virgen | Reynna esperital, || a ssa alma levara | o dem ' a perdiçon.|| [+]
1264 CSM 284/ 91 E aquel frad ' enfermo | enton non respondeu, || mas muita de paravla | sobeja lle creceu || com ' en desasperando, | e todo sse torceu; || e aa cima disse, | mui triste e en mal son, || Quen ben fiar na Virgen | de todo coraçon ... || Quantos bẽes feitos | avia, nulla ren || prestar non lle podian, | e tal era seu sen, || e tan gran prol ll ' avia | fazer mal come ben.|| [+]
1264 CSM 285/ 94 Desto foi tan espantada | e ouve pavor atal, || que sse foi quanto ir mais pode ao dormidoiro.|| [+]
1264 CSM 285/ 94 Mai -la Virgen groriosa, Reynna esperital, || fezo que a el essa noite enganou agoiro, || e foi -sse ssa via, || maldizendo quen nunca | por moller creeria.|| [+]
1264 CSM 285/ 96 Assi ambos esteveron | viçosos a seu talan, || e Deus sofreu que ouvessen fillos muitos e fillas || mui grandes e mui fremosos. [+]
1264 CSM 286/ 97 Este fora da eigreja | fazia eno portal || oraçon, jazend ' en prezes, | que o guardase de mal || a Virgen Santa Maria, | a Sennor esperital.|| [+]
1264 CSM 286/ 97 Que el fazendo sas prezes, | un gran can per y passou || e chegou -sse muit ' a ele | e atal o adobou || que ouv ' a leixar sas prezes; | e logo sse levantou, || ca pois se sentiu maltreito | non quis mais alá jazer.|| [+]
1264 CSM 286/ 98 Des quand ' aquest ' ouve dito, | ao can ss ' arremeteu || por dar -lle con hũa pedra; | mas viu de como caeu || sobr ' aqueles judeus logo | un portal; mas non tangeu || a outro senon a eles, | que foi todos desfazer.|| [+]
1264 CSM 287/ 100 E atou -a ben no saco | aquel falsso desleal || e deitou -a no mar logo, | ca lle queria gran mal; || mais tan toste foi con ela | a Reynna sperital, || e pos -la en salvo fora. [+]
1264 CSM 290/ 105 Maldito seja o que non loar || a que de bondades non ouve par || nen averá mentr ' o mundo durar, || [ca] Deus non fez outra tal, nen fará.|| [+]
1264 CSM 290/ 106 Bẽeito seja o que gran prazer || á de loar tal Sennor, que aver || nos fez amor de Deus e connocer || ela que por nos todos rogará.|| [+]
1264 CSM 291/ 107 E ele jazendo tal, || ouve gran medo de morte, | e começou -ss ' a nenbrar || Cantand ' e en muitas guisas | dev ' om ' a Virgen loar ... || De quanto pesar fezera | a Deus e como pecou || eno mundo mui sen guisa, | e conssello non achou || a que sse tornass ' ; e logo | Santa Maria chamou, || chorando muito dos ollos, | e começou -ll ' a rogar:|| [+]
1264 CSM 291/ 108 Cantand ' e en muitas guisas | dev ' om ' a Virgen loar ... || "Virgen Santa, de Deus Madre, | que font ' es de todo ben, || non cates a meus pecados | nen ao meu mao sen; || mas tu que nunca faliste | a quen te chamou de ren, || non me queiras en tal coita, | mia Sennor, desanparar.|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital, || sa lealdad ' a aquele | que acha sempre leal.|| [+]
1264 CSM 292/ 110 E de tal razon com ' esta | vos direi com ' hũa vez || a Virgen Santa Maria | un mui gran miragre fez || polo bon Rei Don Fernando, | que foi comprido de prez, || d ' esforç ' e de grãadeza | e de todo ben, sen mal.|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Assi que en este mundo | fez -ll ' acabar o que quis || e morrer onrradamente | e morrendo seer fis || que a Parais ' yria, | ben u éste San Denis, || u veeria seu Fillo | e a ela outro tal.|| [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... || Assi estes dous leaes | lealdade fez amar, || ca el sempre a servia | e a sabia loar; || e quand ' algũa cidade | de mouros ya gãar, || ssa omagen na mezquita | põya eno portal.|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 111 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... || Despois que esto foi feito, | el Rey apost ' e mui ben || a omagen de seu padre | fez põer como conven || de seer rei en cadeira, | e que ssa espada ten || na mão, con que deu colbe | a Mofomete mortal.|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 112 O logar u a omagen | del Rei Don Fernando sé || tan rico e tan fremoso | e atan aposto é, || que tod ' ome que o veja | ben dirá, por bõa ffe, || que o ten por mui mais nobre | ca sse fosse de cristal.|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 112 "Non || quer ' est ' anel tẽer migo | mas da -lo en offreçon || aa omagen da Virgen | que ten vestido cendal, || Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... || Maestre Jorge avia | nom ' o que aquesto vyu || en sonnos; e mantenente | fora do leito sayu || e foi logo a eigreja, | e fez tanto que ll ' abriu || o tesoureiro as portas | d ' our ' e non d ' outro metal.|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Soubess ' ora qual || Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 113 "||Enton lle contou o sonno, | ben de tal guisa medes || com ' a vos ei ja contado, | e non foi en mentiral.|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ...|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Enton ambos o contaron | al Rey, a que proug ' assaz, || des i ao arcebispo, | a que con tal feito praz; || e al Rei muito loaron, | Don Ffernando, porque faz || Deus mui fremosos miragres, | que aos seus nunca fal.|| [+]
1264 CSM 292/ 113 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... [+]
1264 CSM 293/ 114 E el con sabor daquesto | ja mais non fazia al || senon remedar a todos, | ũus ben e outros mal; || mas o dem ' , a que criia | de consello, fez -ll ' atal || remedillo fazere, onde recebeu mui gran lijon.|| [+]
1264 CSM 293/ 115 Mas pesou a Jhesu -Cristo, | e atal o adobou || que ben cabo da orella | pos -ll ' a boqu ' e o grannon.|| [+]
1264 CSM 297/ 124 "Muito per tenno | que [é] ome sen recado || o que cree que vertude | á no madeir ' entallado || que non fala nen se move, | est ' [é] ben sandeu provado || e tenno que é mui cego | o que aquesto non vee".|| [+]
1264 CSM 298/ 126 Que me fillou ora ante ti tan mal || e non quis catar ta eigreja nen al; || mas, Virgen Reỹa santa sperital, || guarda -me daqueste falss ' enganador.|| [+]
1264 CSM 298/ 127 E pois el tal onrr ' aas molleres deu || que de ti pres carne, Virgen, rogo -t ' eu || que t ' amercees de mi que soffredor || Graça e vertude mui grand ' e amor ...|| [+]
1264 CSM 298/ 127 E a bõa dona, pois sse viu de pran || fora do poder daquel peor que can, || deu loor a Deus, e a do bon talan, || sa Madre, serviu e foi esmolnador.|| [+]
1264 CSM 299/ 129 De muitas maneiras Santa Maria ... || "E como fillaaste tal ousadia || de non dar o que te mandad ' avia || que désses al rei, e gracir -cho -ya?.|| [+]
1264 CSM 299/ 129 Tal omagen, mas al rei converria.|| [+]
1264 CSM 301/ 133 Que en tal prijon non moira | nen ar seja justiçado ; || mas ta mercee me valla | e non cates meu pecado, || e sse t ' algun pesar fige , | que seja eu perdõado, || e des oi mais te prometo | que me guarde de loucura. [+]
1264 CSM 304/ 139 Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume, || das cousas limpias se paga | sempre, tal é seu costume.|| [+]
1264 CSM 305/ 141 E el deu -lla de tal guisa, | mandando -lle que fezesse || serviç ' a Santa Maria | per que sa mercee ouvesse, || e ja[j]ũas[s] ' as sas festas | e oysse seus sermões.|| [+]
1264 CSM 307/ 147 E diss -ll ' a Reynna esperital: || "Se tu queres que sse tolla este mal, || un cantar me façan que seja [a]tal || qual a mi conven, ben feit ' a mia loor. [+]
1264 CSM 308/ 148 Mas Deus, que dá as doores | a muitos polos provar, || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar ... || Lle deu tal enfermidade, | que começou a ynchar || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || mui mais ca d ' idropisia | nen por razon d ' e[n]prennar, || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || assi que todos cuidavan | que quisesse rebentar; || e comer ja non podia | nen sol a agua passar.|| [+]
1264 CSM 309/ 151 Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ... || Mas per ren non ss ' acordavan | o logar u a fezessen; || e porend ' un ome bõo | lles disse que sse tevessen || de faze -la ata quando | de Deus tal sinal ouvessen || do logar u a farian | a ssa Madr ' , und ' el é Padre.|| [+]
1264 CSM 309/ 152 Outra tal vison com ' esta | o Emperador dormindo || viu essa mẽesma noite | que o Papa; e sentindo || que de Deus aquesto era, | foi chorand ' e non riindo || a el falou con ele | a onrra da Virgen Madre, || Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ...|| [+]
1264 CSM 309/ 152 "||Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ... || Enton lle respos o Papa: | "Outro tal sonn ' ei sonnado, || e ben é que atendamos | aquel dia sinaado; || e quando virmos a neve, | ponnamos logo recado || como seja a eigreja | feita, do Fill ' e do Padre. [+]
1264 CSM 310/ 154 Muito per dev ' a Reynna ... || E con Deus é eixalçada , || e el lle deu tal vertude || que por dar a nos saude || no -la deu por meezỹa.|| [+]
1264 CSM 311/ 156 E de tal razon miragre | vos quero ora mostrar, || que d ' entender é mui bõo | a quen y mentes parar, || que a Virgen groriosa | de Monssarraz quis mostrar || por un ome que a senpre | servia con mui gran fe.|| [+]
1264 CSM 311/ 157 Que en quen fer log ' afoga | ou talla ou queimar faz.|| [+]
1264 CSM 311/ 157 E outro dia por ele | hũa missa dizer fez, || des i que o soterrassen, | ca tal era come pez || tornado daquel corisco; | e ar disse dessa vez || paravras contra a Virgen | onde naceu nossa fe, || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ...|| [+]
1264 CSM 312/ 159 E daquest ' un gran miragre | fez apost[o] e ffremoso, || non á muit ' , en Catalonna | a Madre do poderoso || Deus e Rei, que por tirar -nos | do inferno tẽevroso || deceu dos ceos e carne | fillou ena Virgen pura.|| [+]
1264 CSM 312/ 159 Esto foi dun cavaleiro | que apost ' e fremos ' era || e grand ' e muit ' arrizado, | e a maravilla fera || amava Santa Maria, | e por seu amor fezera || fazer hũa ssa omagen | de mui nobr ' entalladura.|| [+]
1264 CSM 312/ 159 Non conven que seja feita | niũa desapostura ... || E rogou a ũu maestre | que mui ben a entallasse; || e poren dentr ' en sa casa | lle deu en que a lavrasse || hũa camara fremosa | e ort ' en que s ' apartasse, || por obrar mais a sa guisa | e non ouvesse d ' al cura.|| [+]
1264 CSM 312/ 160 Aquel maestr ' a omagen | fezo mui ben entallada || en semellança da Virgen | santa benaventurada, || ben feita d ' entallamento | e depois mui ben pintada; || e pois pagou o maestr ' e | diss ' : [+]
1264 CSM 312/ 160 Pois aly deu a omagen | e a ssa casa tornado || foi, viu hũa mui fremosa | donzela, e namorado || ficou dela en tal guisa | que sol comer non bocado || non podia, e por ela | foi coitad ' a desmesura.|| [+]
1264 CSM 313/ 163 E poren dizer -vos quero | dela un miragr ' , e sei || que loaredes seu nome; | aynda vos mais direi: || connoceredes de certo | que sabença do gran Rei || seu Fillo, de pran á ela | por tal miragre fazer.|| [+]
1264 CSM 313/ 164 Todos en perigoo eran | e en gran coita mortal, || e ben cuidavan que fossen | mortos, non ouves[s] ' y al; || mais ũu crerigo que era | y, pois viu a coita tal || e oyra dos miragres | da Santa Virgen dizer || Ali u todo -los santos | non an poder de põer ...|| [+]
1264 CSM 314/ 167 E logo chegou a dona | aas vozes que oyu; || e pois deceu na tenda | e tal seu marido viu, || chorand ' a[a] Groriosa | por el mercee pedyu || que seu lume lle tornas[s]e, | ca: [+]
1264 CSM 315/ 170 E cuidando que era | de poçõy ' aquel feito || de coovr ' ou d ' aranna, | ca sol seer tal preito, || teve -o muitos dias | assi atan maltreito, || que sempre sospeitava | que morress ' affogado.|| [+]
1264 CSM 317/ 175 En tal guisa, que pois nunca disse ren || ergo "ai, Santa Maria". [+]
1264 CSM 318/ 176 E desto, se m ' ascuitardes, | vos direi, per com ' oý, || un miragre mui fremoso, | e creo que foi assi; || que fez a que do lin[n]age | deceu do bon Rei Davi, || e tal miragre com ' este | de contar é u xe quer.|| [+]
1264 CSM 318/ 177 "Ai, bẽeita | Virgen, dos miragres teus || mostra sobre quen tal feito | fez; e o que non disser || Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ... || " Pater nostro " por aquesto, | Deus lo cofonda poren".|| [+]
1264 CSM 318/ 177 Aa Virgen groriosa, | Reynna esperital, || que non quis matar aqueste, | mas pose -lle tal sinal || por que quantos lo pois vissen | leixassen de fazer mal; || e dereit ' é que tal aja | quena en pouco tever.|| [+]
1264 CSM 319/ 180 Madre de Deus, Virgen, saude lle dera || tal que se sentia que ben sãa era.|| [+]
1264 CSM 319/ 180 "Amigos, as sogas tallade, || ca ja sãa soon pola piadade || de Santa Maria; ca dá ssa bondade || ao que a chama, e muit ' avondosa.|| [+]
1264 CSM 321/ 183 Sa madre con coita dela, | en tal que lla ben guarissen, || non catou de dar a meges | todo quanto lle pedissen, || nen a fisicos da terra, | rogando -lles que a vissen, || e maravedis quinentos | ou mais lles deu a mesqỹa.|| [+]
1264 CSM 321/ 184 "Ai, moller bõa, | se Nostro Sennor m ' ajude, || todo -los reis crischãos | an aquesto por vertude || que sol que pon[n]an sas mãos | sobre tal door, saude || an. [+]
1264 CSM 321/ 185 Esto foi feit ' ; e a moça | a quatro dias guarida || foi do braç ' e da garganta | pola Sennor que dá vida || aos que aman seu Fillo, | e tal saude conprida || ouve sen bever sarope | nen aver ban[n]o de tỹa.|| [+]
1264 CSM 322/ 186 E de tal razon com ' esta | vos direi, se m ' ascuitades, || un gran miragre que fezo | esta Sennor muit ' onrrada.|| [+]
1264 CSM 322/ 186 Ca el gran comedor era | e metia os bocados || muit ' ameude na boca, | grandes e desmesurados; || e aa noite cẽava | dũus cõellos assados, || atravessou -xe -ll ' un osso | na garganta, e sarrada || A Virgen, que de Deus Madre | éste, Filla criada ... || A ouve de tal maneira | que cuidou ser afogado; || ca aquel osso ll ' avia | o gorgomel ' atapado || assi que en pouca d ' ora | o ouve tan fort ' inchado, || que folego non podia | coller nen ar falar nada.|| [+]
1264 CSM 324/ 191 E foi log ' a ssa capela, | que se non deteve ren, || e levou -lles a omagen | apostament ' e mui ben || con mui grandes procissões, | com ' a tal feito conven, || loand ' a que é loada | e deve sempre seer.|| [+]
1264 CSM 324/ 191 Dous anos foron que nunca | falara el tal nen qual; || mais o que primeiro disse | foi: [+]
1264 CSM 324/ 191 "Santa Maria, val, || ca por ti sõo guarido, | ai, Sennor esperital".|| [+]
1264 CSM 324/ 191 El Rey quantos y eran | deron poren gran loor || aa Virgen groriosa, | Madre de nostro Sennor, || porque a el e a todos | lles mostrou atal amor, || que tan fremoso miragre | foi ben ant ' eles fazer.|| [+]
1264 CSM 325/ 192 E de tal razon com ' esta | direi mui maravilloso || miragre que fez a Virgen, | e d ' oyr mui saboroso; || e quen parar y ben mentes | terrá -o por piadoso || e averá mais fiança | eno seu ben todavia.|| [+]
1264 CSM 326/ 196 Outro dia, pois viron este mal, || os do logar fillaron -s ' a carpir, || e log ' a Santa Maria pedir || foron vingança deste feito tal.|| [+]
1264 CSM 327/ 197 Un crerigo da eigreja | que o viu aly seer, || creceu -ll ' en tal cobiiça | que o foi log ' en toller, || e levou -o a ssa casa | e mandou ende fazer || panos con que cobriss ' ende | o con que ya peccar.|| [+]
1264 CSM 327/ 198 E sobr ' esto à eigreja | o levaron manaman, || e todos por el rogaron | a Sennor do bon talan; || e ela guariu -o logo, | que non prendeu y afan; || poren todos começaron | o seu nome de loar.|| [+]
1264 CSM 328/ 200 E atal feito com ' este | deve ser escarmentado".|| [+]
1264 CSM 328/ 200 El Rei, quand ' oyu aquesto, | ouve gran sanna provada, || e mandou a ssa jostiça | que logo sen detardada || que pola ost ' ascuita[n]do | de pousada en pousada || andass ' , e a quen oysse | tal nome, foss ' açoutado.|| [+]
1264 CSM 329/ 202 E com ' é om ' atrevudo | de penssar nen comedir || de furtar ren do da Virgen, | que faz os ceos abrir || e dar -nos de Deus sa graça, | tal é como quen cospir || quer suso contra o ceo, | e vai -lle na faz caer.|| [+]
1264 CSM 329/ 202 Ca, segund ' lles deu escrito | Mafomat no Alcoran, || ben creen mouros sen falla, | e desto dulta non an, || que do Esperito Santo | s ' emprennou sen null ' afan || prender nen dan ' a sa carne, | e assi foi conceber || Muito per é gran dereito | de castigado seer ... || Virgen; e des que foi prenne | ar pariu fillo baron || e depois ar ficou virgen, | e demais ouve tal don || que sobrelos anjos todos | quantos eno ceo son || a fezo Deus mais onrrada | e de todos mais valer.|| [+]
1264 CSM 329/ 203 E tan toste | entraron, com ' apres ' ei, || ena eigreja, e viron | estar aquele sen lei || cegu ' e atal com ' hũa pedra.| [+]
1264 CSM 332/ 209 Que ordỹou que o veo | delgado mais ca cendal || podess ' amatar o fogo | e non soffrer que mais mal || fezesse do que fezera, | por vertud ' esperital || da Virgen, ond ' a omagen | avia o semellar.|| [+]
1264 CSM 333/ 211 Ca por esto quis Deus dela | nacer, que dos peccadores || foss ' ant ' el por avogada, | des i que todas doores || guariss ' e enfermidades; | e daquesto sabedores || somos que sobre los santos | todos á tal melloria.|| [+]
1264 CSM 334/ 214 Este, per quant ' ei apreso, | en Aroches gran sazon || morou con ũu bõo ome | que el mui de coraçon || servia muit ' e amava; | e polo guardar enton || de mort ' , ouv ' en ssi fillado | tal mal ond ' ouv ' a morrer.|| [+]
1264 CSM 334/ 215 E atal morto com ' era | levárono ben assy || dereitament ' a Terena | e posérono log ' y || ant ' o altar da mui nobre | Virgen; e, com ' aprendi, || resorgiu e foi são | como soya seer.|| [+]
1264 CSM 335/ 216 E de tal razon com ' esta | mostraron gran maravilla || Jesu Cristo e a Virgen, | que é sa Madr ' e sa Filla, || eno tempo dos gentiis | a ũu ome en Cezilla, || que rico e avondado | era d ' aver e d ' erdade.|| [+]
1264 CSM 335/ 218 Se podi ' aver ontr ' eles | algũa tal deoessa || que fill ' en braço trouxesse, | ou que nom ' avia essa, || que ll ' a verdade dissessen, | e fez[o] -lles gran promessa.|| [+]
1264 CSM 335/ 218 E eles lle responderon: | "Atal allur a catade".|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Este cavaleiro era | grand ' e apost ' e fremoso, || manss[o] e de bon talante, | sen orgull ' e omildoso || e mesurad ' en seus feitos; | pero tan luxurioso || era que mais non podia | seer, per quant ' aprendemos.|| [+]
1264 CSM 337/ 223 E colleu tal antollança | polo fazer entender, || que con todos contendia; | e macar ll ' yan dizer || que en ben se soltaria, | non llo queria creer, || ant ' ya travar en muitos | e dos panos lles tirar, || Tan gran poder á a Virgen | aos da terra guardar ...|| [+]
1264 CSM 337/ 224 Enton a Virgen bẽeita, | que seu Fillo Salvador || tĩia ontre seus braços, | ouve da voz tal pavor || como quando Rei Herodes | lle quis seu Fillo matar.|| [+]
1264 CSM 338/ 225 Muitos que pelos pecados | que fazen perden o lume || guarece Santa Maria, | ca atal é seu costume.|| [+]
1264 CSM 338/ 225 Tal ou tal cous ' ; " e el logo | mui de grado o fazia.|| [+]
1264 CSM 338/ 226 E jurou que en tal dia | non comess ' erga legume.|| [+]
1264 CSM 339/ 227 No reino de Murça un logar é || mui forte e mui nobre e que sé || sobelo mar, e jur ' en bõa fe || que muit ' adur pod ' om ' atal veer.|| [+]
1264 CSM 339/ 228 E o consello deles foi atal || que sacassen, e non fezessen al, || a agua da nave. [+]
1264 CSM 341/ 233 En coidando que ll ' errara, | dava -lle mui maa vida, || e muitas vezes maltreita | era del e mal ferida; || e de comer pouc ' avia, | ar andava mal vestida, || ca molleres con maridos | ceosos tal vida fazen.|| [+]
1264 CSM 341/ 234 "A min disseron | que me fazedes [gran] torto, || e tan gran pesar ei ende | que querria seer morto; || ca de tal cousa com ' esta | non poss ' eu aver conorto, || e maa ventura venna | a quantos en esto jazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 "Ja Deus non queira | que [eu] en tal torto jaça, || e non á no mundo salva | que eu sobr ' esto non faça; || e sequer en un gran fogo | en meo daquela praça || me meterei, ca non sõo | daquelas que esto fazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 "De mui bon grado | farei o que me mandades, || en tal que maa sospeita | per ren de mi non ajades. [+]
1264 CSM 341/ 234 Pois sa razon acabada | ouv ' , en ũu brial ben feito || ficou, sen null ' outro pano, | e catou e viu o geito || muit ' alt ' e muit ' espantoso; | mais pavor per niun preito || non ouve, com ' an aquelas | que en culpa mortal jazen.|| [+]
1264 CSM 342/ 237 E a Santa Virgen | fez esto por tal razon, || porque pode do culpado | omãyar -ll ' o coraçon || de sa graça, pois la pedra | mui dura foi omãyar.|| [+]
1264 CSM 343/ 238 E del aquesta vertude | ouve pois Santa Maria, || que fezo un gran miragre | de que vos dizer querria || en tal que gente m ' oysse | que me mui ben ascuitasse.|| [+]
1264 CSM 343/ 239 Ca agora tal peccado || feziste, que gran dereito | faria quen te matasse.|| [+]
1264 CSM 343/ 239 Ca, sen que a ten coitada, | faz -lle que diga nemiga || a todos, ond ' ei vergonna | tal que sol non sei que diga; || mas tu que es verdadeira | Madre de Deus e amiga, || mandasses -lle que se fosse | dela e se desterrasse. [+]
1264 CSM 345/ 242 Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro || estava deles, e toste | foron fazer outro muro || ontr ' o castel ' e a vila, | muit ' ancho e fort ' e duro; || e daly os do castelo | fillaron -s ' a conbater || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || Tan feramente, en guisa | que ũu ric -ome onrrado || muito, que dentro jazia, | e Don Nun ' era chamado, || con peça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado, || que al Rey enviou logo | que o mandass ' acorrer.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 Eles, quand ' oyron esto, | atal acordo tomaron || que leixassen no castelo | poucos omes; e leixaron || maos e tan mal guisados, | e assi o guisaron || que ante de meyo dia | s ' ouv ' o castel ' a perder.|| [+]
1264 CSM 345/ 244 A sa moller a Reynna, | que jazia eno leito || cabo del, e este sonno | lle contava tod ' a eito. || E ela lle respondia | ben de dereit ' en dereito: || "outro tal ei eu sonnado, | que vos quero retraer. [+]
1264 CSM 347/ 249 Mais tal foi o desconorto, || que sandia foi sa madre | por el com ' outras sandias.|| [+]
1264 CSM 349/ 252 Un rey consigo tragia | hũa omagen fremosa || daquesta Virgen bẽeita, | Madre de Deus groriosa, || que a quanto la viyan | era atan graciosa || que achar non poderian | tal ontre mil e setenta.|| [+]
1264 CSM 351/ 257 Ond ' hũa gran cuba chẽa | de vỹo pararon tal || que, sse non foi a madeira, | en ela non ficou al.|| [+]
1264 CSM 351/ 257 E os que ante choravan | começaron de ryir || e beveron daquel vỹo | e juraron, sen mentir || que nunca atal beveran; | e os enfermos guarir || foron, quantos del beveron, | e pois mui sãos seer.|| [+]
1264 CSM 352/ 258 Est ' açor fillava garças | e ãades e betouros || e outra prijões muitas; | e nen crischãos nen mouros || atal açor avian, | e davan de seus tesouros || muito por el que llo désse.| [+]
1264 CSM 352/ 259 E quando chegou a Touro | ouv ' outro gran desconorto || do açor, que non queria | comer e tal come morto || era, e o bic ' ynchado | muito e o colo torto, || dizendo todos: [+]
1264 CSM 353/ 261 E de tal razon com ' esta | vos direi, se vos prouguer, || miragre que fez a Virgen, | que sempre nosso ben quer, || per que ajamos o reyno | de seu Fill ' , ond ' a moller || primeira nos deitou fora, | que foi malament ' errar || Quen a omagen da Virgen | e de seu Fillo onrrar ...|| [+]
1264 CSM 353/ 264 E contou -lles en qual guisa | esto sabia e qual || razon en con seu criado | ouvera, e diss ' : "Atal || galardon aos que ama | a Sennor esperital || dá, con seu Fillo bẽeito, | a quena ben sab ' amar. [+]
1264 CSM 354/ 265 Onde ll ' avẽo ũu dia, | yndo pe hũa carreira, || que a quis tirar da arca; | e com ' ela é ligeira, || caeu ontr ' os pes das bestas, | e foi en atal maneira || que el rei con coita disse: | "Santa Maria, mercee !|| [+]
1264 CSM 354/ 266 Enton quantos aly eran | e viron tal maravilla || que fezo a Groriosa, | que é de Deus Madr ' e Filla, || en fazer que o cavalo, | que con seu pe tan mal trilla, || nona matasse. [+]
1264 CSM 355/ 268 Ca eu tal erro fezesse | escontra a Gloriosa, || yndo pera a ssa casa.| [+]
1264 CSM 355/ 268 Non te tẽes por astrosa || de tal cousa demandares? [+]
1264 CSM 355/ 269 Ela ouve gran despeito | del por esto que dissera, || porende lle buscou morte, | poi -lle tal resposta dera; || e a entrante da vila | ond ' ele natural era, || meteu mui fort ' apelido | e ouve o rostro rascado.|| [+]
1264 CSM 355/ 270 "||O que a Santa Maria | serviço fezer de grado ... || Quando o todos oyron | falar atan estrevudo, || tallaron -lle log ' a soga; | e pois que foi decendudo, || preguntaron como fora, | e el ouve retraudo || daqueste feito a verdade, | que non ouv ' en ren negado.|| [+]
1264 CSM 356/ 272 E por fazer que a obra | s ' acabasse ben sen al, || fez vĩir hũa gran chẽa | d ' agua, que pelo portal || passou e troux ' hũa ponte | de madeira, toda tal || enteira como x ' estava; | nunca ome viu mellor.|| [+]
1264 CSM 357/ 274 Mais pois entrou na ygreja | daquesta Santa Reynna, || chorando muit ' e dizendo: | "Sen[n]or, acorre -m ' aginna, || ca en tal coita com ' esta | tu soa es meezin[n]a; || se non, conta que agora | meus dias son acabados. [+]
1264 CSM 359/ 279 Mais o padre e a madre | cuidaron morrer sen al || con coita daquele fillo; | e fezeron estadal || e foron log ' ao Porto | da Sennor espirital || e pediron -ll ' aquel fillo, | chorando con devoçon.|| [+]
1264 CSM 361/ 282 En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| [+]
1264 CSM 361/ 283 Demais era tan ben feita | e de tal omil fayçon, || que quem quer que a viia | en ela gran devoçon || avia. [+]
1264 CSM 361/ 283 Enton todo o convento | se fillou muit ' a chorar, || porque tan gran maravilla | lles quisera Deus mostrar || pola sa bẽeyta Madre, | en que el quis encarnar || e en tal noyte com ' esta | por nos sen door naçer.|| [+]
1264 CSM 362/ 284 E de tal razon com ' esta | vos quer ' eu ora dizer || un miragre mui fremoso | que foi en França fazer || a Virgen Santa Maria, | que fez un çego veer || ben ena vila de Chartes, | como vos quero contar.|| [+]
1264 CSM 363/ 287 Pois que o trobador ouv ' a oraçon comprida, || achou -ss ' ençima dun monte, cabo dũa ' rmida || da Virgen Santa Maria, que lle dera vida || e o guardou de tal morte que todos dultamos.|| [+]
1264 CSM 364/ 289 E sse ante ben lavraram, | mui mellor depois lavraron, || assi que en pouco tempo | a eigreja acabaron || mui fremosa e mui forte, | tal que quantos la cataron || disseron que non avia | tal en tod ' Estremadura.|| [+]
1264 CSM 365/ 290 E est ' andava cuidando | tanto, que disse sen falla || que na ordin non querria | viver: "ca, ssi Deus me valla," || diss ' el, "pois qu ' é esta alma | atal como nemigalla, || quer ' oy mais andar viçoso | e comprir mia voontade. [+]
1264 CSM 365/ 291 E por fazer tal maldade || Ben tira Santa Maria | pela sa gran piedade ...|| [+]
1264 CSM 366/ 292 E de tal razon com ' esta | hũa maravilla fera || avẽo ja en Sevilla | eno tempo que y era || el Rey, e que de Grãada | de fazer guerra vẽera || aos mouros des[s]a terra | que y eran moradores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| [+]
1264 CSM 367/ 296 Ca ja de tal guisa inchad ' aviam || que enas osas caber non podiam; || demais os coiros delas se fendian || e agua amarela en saya.|| [+]
1264 CSM 368/ 298 De tal razon com ' esta | un miragre mui grande || direi, que fez a Virgen, | a que queyra que ande || eu ena sa companna | e ao demo mande || que no inferno more, | u nunca o vejamos.|| [+]
1264 CSM 368/ 298 E con aquesta coita | ben per Estremadura || passou e a Castela | foi; e tal aventura || ll ' avẽo, que en sonnos | lle disseron: [+]
1264 CSM 369/ 300 Como Jesu Cristo fezo | a San Pedro que pescasse || un pexe en que achou ouro | que por ssi e el peytasse, || outrossi fez que sa Madre | per tal maneira livrasse || a hũa moller mesquynna | e de gran coita tirasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 300 E de tal razon com ' esta | vos direy un gran miragre, | sol que me ben ascoitedes, || que fezo Santa Maria, | por que muy mais d ' outra cousa | sempr ' en ela confiedes; || ca nunca o atal fezo | que s ' en muy ben non achasse || e que llo a Santa Virgen | pois ben non gualardõasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 300 Un alcayd ' era na vila, | de mal talan e sannudo, soberv ' e cobiiçoso, || que per el nyun dereyto | nunca ben era juygado; | demais era orgulloso || e cobiiçava muito | por achar en que travasse || a quem quer, ou pobr ' ou rico, | per que algo del levasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 302 "Ay, Virgen gloriosa, || aquel é de mal guardado, | mia Sennor, a quen tu guardas; | e porend ' , ay, piadosa, || non quisesses, Sennor bõa, | que a tal coita chegasse, || que con pobreza mui grande | pelas portas mendigas[s]e. [+]
1264 CSM 369/ 302 "Madre, comede | e avede algun conorto; | ca seria maravilla, || se con tal coita mor[r]erdes, | que vos[s]a alma entrasse || en parayso, ca nunca | y entrou quen sse matasse. [+]
1264 CSM 370/ 305 Esta nos quis dar Deus por noss ' [a]vogada || quando fez dela Madr ' e Filla juntada; || e poren deve seer de nos loada, || e atal Sennor, quẽ -na non loaria?|| [+]
1264 CSM 371/ 306 Outros viinnam per lavreren | e gãar y seu jornal || que lles davan por britaren | pedra ou por fazer cal || ou por lavrar na ygreja | da Sennor espirital; || e poren de muitas partes | viinnam y guareçer.|| [+]
1264 CSM 372/ 309 Foi -ss ' enton a Reyn[n]a, | Virgen espirital, || e leixou ben guarida | a moller daquel mal; || e pediu que comesse | e bevess ' outro tal, || e os que y estavan | foron -llo logo dar.|| [+]
1264 CSM 372/ 309 Quando viu o marido | que cobrara seu sen || sa moller e que era | ja guarida mui ben || daquela mortal ravia, | deu loores poren || aa Virgen bẽeyta, | que se quis merçear || Muit ' éste mayor cousa | en querer -se mostrar ...|| [+]
1264 CSM 375/ 312 E de tal razon fremoso || miragre maravilloso || a Madre do Glorioso || fez; [+]
1264 CSM 376/ 315 Esta cousa, foi pos ele | en tal que o preguntasse || se aquel anel perdera, | e dessi que o fillasse.|| [+]
1264 CSM 376/ 315 E o outro tornou logo, | dizendo -lle se achasse || tal sortella, que lla désse | e non lle foss ' asconduda.|| [+]
1264 CSM 377/ 317 E de tal razon com ' esta | fez un miragr ' a Reynna || Santa Maria do Porto | por un ome que se tiinna || con ela e os seus livros | pintava ben e agin[n]a, || assi que [a] muitos outros | de saber pintar vençia.|| [+]
1264 CSM 377/ 317 Herdade ou outra cousa | que ele dar -lle podesse, || en tal que aquesta obra | sempre a mui ben fezesse; || mais o ome por merçee | lle pediu que lle désse || en Vila -Real a meya | dũa sa escrivania.|| [+]
1264 CSM 378/ 319 Onde daquest ' en Sevilla | fez ela miragr ' atal || qual vos ora contar quero; | e des que oyrdes qual || foi, por grande o terredes, | ca ela que pod ' e val || mostrou y sa gran vertude, | ca sempre fez o mellor.|| [+]
1264 CSM 378/ 319 Muito nos faz gran merçee | Deus Padre, Nostro Sennor ... || E porend ' atal miragre | é d ' oyr, se vus prouguer, || que fezo Santa Maria do Porto, e quen quiser || sabe -lo, que en Sevilla | avẽo dũa moller || que era mui ben casada | con un ome mercador.|| [+]
1264 CSM 378/ 320 E [e]steve ben tres dias | e noytes que non falou; || e tẽendo -a por morta, | a mortalla lle mandou || tallar seu padr ' e agynna | as candeas ar comprou.|| [+]
1264 CSM 378/ 320 E pois pediu que comesse, | e deron -lle manamam || un ov ' assado mui mole, | e comé -o con do pan. || E todos enton loaron | a Sennor do bon talan || dizend: [+]
1264 CSM 379/ 322 E el Rey de veer esto | avia gran soidade; || poren quanto lle pediam | lles dava de voontade, || en tal que pobrar vẽessen | y mui ricos mercadores.|| [+]
1264 CSM 379/ 322 Sobr ' esto de muitas partes || viinnam pera pobrarem, | des Jenua te en Charthes; || mais lenno[s] de Catalães, | cossarios chẽos d ' artes, || faziam danos nos portos, | ca desto son sabedores.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Desto direi un miragre | que no Porto conteçeu || que é de Santa Maria, | dum menino que morreu, || de Xerez, por que sa madre | poren tal coita prendeu || que a poucas a mesquinna | ouvera d ' ensandeçer.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Ca enfermou o meninno | dũa gran fever mortal, || e o padre e a madre | con coita del, non por al, || levárono ao Porto | da Raynna espirital; || e tẽendo -o a madre | nos braços, lle foi morrer.|| [+]
1264 CSM 382/ 328 E de tal razon com ' esta | vos quero contar que fez || gran miragre a Santa Virgen | do Porto, cabe Xerez, || dum ric -ome que pedia | al Rey herdade ũa vez, || que de dar tẽudo ll ' era, | mais dizia -lle de non.|| [+]
1264 CSM 382/ 328 Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ... || "Se queredes que vos herde, | de grado vos herdarey || ali u o fazer possa, | ca per ren non fillarey || cousa que eu dada aja; | mais tal logar buscarey || per que sejades herdado | mui ben e vos dé bon don. [+]
1264 CSM 383/ 331 E pois aquest ' ouve feyto, | foy -sse logo sa carreyra || e levou sigo sa filla | por que non fosse senlleyra, || ca achar non poderia | pera ssi tal companneira.|| [+]
1264 CSM 383/ 332 E passou per muitas terras, | e atal foi sa ventura || O ffondo do mar tan chão | faz come a terra dura ...|| [+]
1264 CSM 386/ 339 Ali el Rey Don Affonso, | fillo del Rey don Fernando, || fez ajuntar mui gran corte; | esto foi no tempo quando || tornou da oste da Veyga de Grãada, e tallando - || a andou enredor toda, | o chão e a montanna.|| [+]
1264 CSM 386/ 340 Mais aduzede -mio logo; | ca eu ey grand ' asperança || na Virgen Santa Maria, | que ést[e] mia amparança, || que nos dará tal avondo | de pescado, que en França || non achariamos tanto | nen en toda Alemanna. [+]
1264 CSM 387-388-389/ 342 Poder á de sãar vello | se é tal que o mereçe, || e outro tal o mançebo | se faz bõa mançebeçe, || outrosi ao meninno | se algun mal lle conteçe, || quand ' an sas emfermidades | seendo muy pequenin[n]os.|| [+]
1264 CSM 387-388-389/ 343 E tal promessa com ' esta, | como quer que pequeninna || foss ' , assi proug ' aa Virgen, | que dos çeos é Reynna: || fez que o moço pedisse | de comer, e foi aginna || guarid ' e trebellou logo | conos outros moçelinnos.|| [+]
1264 CSM 390/ 344 A nos faz que o amemos mais d ' al, || e a ele que nos guarde de mal || e do fogo do inferno mortal || queymador.|| [+]
1264 CSM 391/ 345 E esta en tal maneyra | os pees tortos assi || avia, o que ' é adeante, | atras, com ' eu aprendi, || tragia. [+]
1264 CSM 392/ 347 Ca aquel ora que mente | jurando pelo seu nome, || tal ora é juygado | que o diabo o tome || e que dentro no inferno | o tormente e o dome, || ca diabos son monteyros | de Deus, segund ' Escritura.|| [+]
1264 CSM 392/ 348 De jurar sobre tal feyto.| [+]
1264 CSM 392/ 348 E el meteu -lle na jura | a Deus e Santa Maria, || e que ambos lo coffondessen | se fezera tal loucura || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ...|| [+]
1264 CSM 392/ 348 E que ante terçer dia | enas sas mãos tornasse || do alcayde, en tal guisa | que logo o enforcasse.|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Desto mostrou no gran Porto | mui gran maravilla fera || a Virgen Santa Maria | a un ome que vẽera || d ' Arcos, e que ja rraivoso | seu neto ali trouxera || en tal que chegass ' i ante | que uviasse prender morte.|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Que a Virgen groriosa | aquel mininno sãasse, || que atal rravia avia, | que quen quer ll ' ementasse || que bevess ' agua ou vinno, | que logo non s ' espantasse, || e tan forte se torçia | come quen coita a morte.|| [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 351 [O]nde en atal semellança | demostrou Santa Maria || gran miragre no seu Porto, | que ant ' o seu nom ' avia, || que de Xerez é mui preto, | na fin da Andaluzia, || u o mar Mediter[r]ano | cono mui grand ' é juntado.|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Ela se preçava muito | de sa fermosura, || e avia hun seu fillo, | bela creatura; || mais tanto cobiiçava | a fazer locura, || que non dava por matalo | sol hũa formiga.|| [+]
1264 CSM 401/ 359 Outros[s]i por mi roga, | Virgen do bon talan, || que me guard ' o teu Fillo | daquel que adaman || mostra sempr ' en seus feitos, | e daqueles que dan || pouco por gran vileza | e vergonna non an, || e por pouco serviço | mostran que grand ' affan || prenden u quer que vaam, | pero longe non vam; || outrossi que me guardes | d ' ome torp ' alvardan, || e d ' ome que assaca, | que é peor que can, || e dos que lealdade | non preçan quant ' un pan, || pero que sempr ' en ela | muito faland ' estan.|| [+]
1264 CSM 401/ 359 E ainda te rogo, | Sennor espirital, || que rogues a teu Fillo | que el me dé atal || siso, per que non caia | en pecado mortal, || e que non aja medo | do gran fog ' infernal, || e me guarde meu corpo | d ' ocajon e de mal || e d ' amig ' encuberto, | que a gran coita fal, || e de que ten en pouco | de seer desleal, || e daquel que se preça | muit ' e mui pouco val, || e de que en seus feitos | sempr ' é descomunal.|| [+]
1264 CSM 403/ 363 O sesto foi sen falla || quando o despregaron || da cruz e con mortalla || a soterrar levaron, || e temendo baralla || o sepulcro guardaron; || mais pois, se el me valla, || ali nono acharon.|| [+]
1264 CSM 404/ 365 Entr ' as molleres bẽeita es tu; || ca tal come ti, u acharán, u?|| [+]
1264 CSM 404/ 365 Assi loando a Madre de Deus || foi el caer polos pecados seus || en tal enfermidad ' a que judeus || nen crischãos non podian prestar.|| [+]
1264 CSM 404/ 366 E ja sa lengua, que de bon talan || te saudava, comeu come can || e os seus beiços que feos estan, || con que soya no teu ben falar.|| [+]
1264 CSM 407/ 373 Aquesto disse con gran sanna mortal; || e log ' ali o prendeu un tan gran mal, || que come tolleito se parou, atal || que cuidou log ' a morrer.|| [+]
1264 CSM 407/ 374 "||E feze -ss ' enton levar y manaman, || e tornou são pela do bon talan, || a de Deus quis nacer.|| [+]
1264 CSM 408/ 375 De spirital cilurgia || ben obra Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 408/ 375 De spirital celorgia ...|| [+]
1264 CSM 408/ 375 De spirital celorgia ...|| [+]
1264 CSM 408/ 375 De sperital celorgia ...|| [+]
1264 CSM 408/ 375 Ca lle falssou os costados | a saeta que de forte || baesta fora tirada; | e colleu tal desconorte, || que ben cuidou prender morte, || que al y non averia.|| [+]
1264 CSM 408/ 375 De sperital celorgia ... || Porend ' a Santa Maria | s ' ouve log ' acomendado, || e tiraron -ll ' a saeta | ben pelo outro costado; || des i o logar sarrado || foi que ren non parecia.|| [+]
1264 CSM 408/ 376 De spirital celorgia ...|| [+]
1264 CSM 408/ 376 De spirital celorgia ... [+]
1264 CSM 410/ 381 A ar mostrou carreira tal || u desta vida temporal || sobiu aa celestial || por nos fazer alá sobir.|| [+]
1264 CSM 411/ 382 E daquesta naçença | falou muit ' Ysaya, || e prophetando disse | que arvor sayria || ben de rayz de Jesse, | e que tal fror faria || que do Sant ' Espirito | de Deus fosse morada.|| [+]
1264 CSM 411/ 382 Ca Joachin e Anna | tal acordo preseron, || que fezeron tres partes | de quant ' aver ouveron || a hũa pera pobres, | a outra reteveron || pera ssi, a terçeyra | ao templ ' era dada.|| [+]
1264 CSM 411/ 384 El, cuidando que era | ome, respos -ll ' atanto: || "Com ' irei a mia terra | u reçebi quebranto || grand ' entre meus vezinnos, | que eu, palo Deus santo, || quisera que a testa | me fosse ante tallada?|| [+]
1264 CSM 411/ 384 "||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || O angeo lle disse: | "Eu soon mandadeiro || a ti de Deus do çeo | por te fazer certeiro || que de ta moller Anna | averás tal erdeiro || per que toda a terra | será enlumẽada.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 E que lle preguntaron | logo o que ouvera, || que tal peça en terra | esmorido jouvera.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 Cousa, e non passedes | de Deus seu mandamento, || e id ' a vossa casa | logo sen tardamento; || ca se o non fezerdes, | quiçay por escarmento || vos dará Deus tal morte | que será mui sõada. [+]
1264 CSM 411/ 386 E que a el saysse | reçebe -lo agin[n]a; || ca Deus enas sas coitas | porria meezinna || e lle daria filla | dele tal que Reynna || seria deste mundo | e dos çeos chamada.|| [+]
1264 CSM 412-413/ 388 Tod ' aqueste mund ' a loar deveria ... || Mas aquesta Virgen amou Deus atanto || que a enprennou do Espirito Santo, || sen prender end ' ela dano nen espanto; || e ben semella de Deus tal drudaria.|| [+]
1264 CSM 414/ 391 E tant ' ouv ' ela en si omildade || que dos çeos, u era sa morada, || o fez deçer na sa santivigada || carne comprida de toda bondade, || en que el pose tan gran bẽeçion || e deu sa graça e dema[i]s tal don, || que quantos o dem ' enfermar fazia || reçebes[s]en per ela sãydade.|| [+]
1264 CSM 418/ 396 O quarto é fortaleza; | e aquesta ouv ' en ssi || tan grande, per que o demo | perdeu seu poder dali || u Deus en ela pres carne | e foi ome, ca des i || foi britad ' e mal apreso, | e ja mais non cobrará.|| [+]
1264 CSM 419/ 398 Assi foi que o dia | que Deus morte prendeu, || a ssa bẽeyta Madre | viu quanto padeçeu || na cruz por nos; e logo | tal pesar reçebeu || que a fillou quartãa, | que nunca en sãou.|| [+]
1264 CSM 419/ 399 E un ramo de palma | lle deu log ' en sinal || que dend ' a tercer dia | non averia al || que verria por ela | o Rey espirital, || seu Fillo Jhesu -Christo, | que en ela encarnou.|| [+]
1264 CSM 419/ 399 Nenbre -te, San Johan, || de com ' en ta comenda | o do mui bon talan || me leixou, o meu Fillo; | poren guardar de pran || me deves en mia morte, | pois te mi acomendou.|| [+]
1264 CSM 419/ 401 E disso a San Pedro: | "Direi -ch ' o que farás: || pois mia Madr ' é finada, | non esperes a cras, || mas enterra seu corpo | no Val de Josaphas, || en atal sepultura | com ' ela t ' ensinou. [+]
1264 CSM 424/ 414 E eles logo manaman || deron -lle sa oferta tal: || ouro de que aos Reis dan, || encensso por espirital, || mirra de que os mortos van || ungir por nunca podreçer.|| [+]
1264 CSM 427/ 421 E muitas coitas ar foron soffrer || por el e ençima morte padecer; || e en tal guysa quis nostro Sennor vençer || o demo pelos seus, e aqueste mundo conquereu.|| [+]
1300 LP 001/ 246 Diz que, per manhas e per seu sembrante, | sab ' el do mouro que om ' é comprido | e pera parar -se a tod ' arroído; | e que sabe que tal é seu talante; | e maestr ' Ali, que moiras en fé, | d ' Álvar Rodríguiz sab ' ora como é | e se fode já este mour ' infante.| [+]
1300 LP 003/ 247 A molher d ' Alvar Rro[drigu]iz tomou | tal queixume, quando ss ' el foy d ' aquen | et a le[i]xou, que, por mal nen por ben, | des que veo, nunca ss ' a el chegou | nen quer chegar, se d ' el certa non he, | iurando -lhe ante que, a boa fe, | non -na er le[i]xe, como a leyxou.| [+]
1300 LP 004/ 247 Ficará en cós | sen estes panos de vergrós; | mais por que os tragedes vós | a vender e par seu talan?| [+]
1300 LP 005/ 248 "A voss ' amig ' , amiga, qual prol tem | servir -vos senpre muy de coraçom, | sen bem que aia de vos, se mal non?" | "E com ' , amiga, non ten el por bem | entender de mj que lhy conssent ' eu | de me servir e se chamar por meu?" | "Que prol ten el ou que talan lhe dá | de vos servir e amar mais que al, | sen ben que aia de vos, se non mal?" | "Et non ten el, amiga, que ben ha | entender de mj [que lhy conssent ' eu | de me servir e se chamar por meu?"] | "A Deus, amiga, que nos ceos sé, | pero sey ben que me ten en poder, | non o servirey se non por ben fazer?" | "E com ' , amiga, e ten el que pouqu ' é | entender de mjn [que lhy conssent ' eu | de me servir e se chamar por meu?"] [+]
1300 LP 006/ 248 Bispo, senhor, eu dou a Deus bon grado | por que vos vej ' en privança entrar | del -Rei, a que praz d ' averdes logar | no seu conselho mais d ' outro prelado; | e, por que eu do vosso talan sei | qual prol da vossa privança terrei, | rogo eu a Deus que sejades privado.| [+]
1300 LP 007/ 249 Com ' avẽeo a Merlin de morrer | per seu gran saber, que el foi mostrar | a tal molher, que o soub ' enganar, | per essa guisa se foi cofonder | Martin Vásquez, per quanto lh ' eu oí | que o ten mort ' ũa molher assi, | a que mostrou por seu mal seu saber.| [+]
1300 LP 007/ 249 E tal coita diz que lhe faz sofrer | no coraçon, que se quer afogar, | nen er pode, u a non vir, durar | e, u torna d ' i, o faz esmorecer; | e, per saber que lh ' el mostrou, o ten | tan coitado, que a morrer conven | de mort ' estrãia, que á padecer.| [+]
1300 LP 007/ 249 E, o que lh ' é mais grave de teer, | per aquelo que lh ' el foi ensinar, | con que sabe que o pod ' ensarrar | en tal logar u conven d ' atender | atal morte de qual morreu Merlin, | u dará vozes, fazendo sa fin, | ca non pod ' el tal mort ' estraecer. [+]
1300 LP 009/ 250 Pois Don Foão mais val | seendo pobre (o gran ben fazer | que lh ' eu fiz sempre o faz ensandecer), | se m ' el ben quer, meus amigos, en tal | que me queira já mal, mal lhi farei | padecer, e desensandecê -l ' -ei.| [+]
1300 LP 009/ 250 Pois lhi Deus atal ventura deu | que en pobreza todo seu sen á | e con ben fazer sandice lhi dá, | pero m ' el quer ben e se ten por meu, | que me queira já mal, mal lhi farei | padecer, e desensandecê -l ' -ei. [+]
1300 LP 010/ 250 Ca, se vos el quer fazer entendente | que vos serviu sen outra encoberta, | per sa conta, que ven poer por certa, | en tal razon, aquant ' é meu ciente, | certa resposta deve a levar | de vós, senhor, pois non é de negar, | u disser que vos serviu lealmente.| [+]
1300 LP 011/ 251 Ca sei eu outra non de tal doairo | nen de tal logar come vós, de pran, | con aguça que tomou de talan | de casar cedo, non ouv ' i contrairo; | poren vos compre, se casar cuidades, | de negrigente que sodes, sejades | mui aguçosa, sen outro desvairo. [+]
1300 LP 012/ 251 Ben entend ' eu que logar deve aver | o que ben serve de pidir, por en, | bem com razon, mays est ' é tan gram ben | que lhi non pod ' outro ben par seer, | poys d ' eu ben servir huna dona tal | por lhi pedir ben que tan muyto val | sol non -no dev ' en coraçon poer.| [+]
1300 LP 012/ 251 E, meus amigos, quen ben cousecer | o mui gram ben que Nostro Senhor deu | a esta dona, ben certo sei eu, | se ouver sen, que ben pode entender | que, per servir, quantos no mundo son | non deven sol poner en coraçon | que pedir possa en tal ben caber.| [+]
1300 LP 014/ 252 El entende que a ten adubada, | pois lha podaron, e ten sen razon: | ca tan menguado ficou o torçom | que a cepa non pode ben deitar, | ca en tal tempo a mandou podar | que sempr ' e[la] lhe ficou decepada.| [+]
1300 LP 015/ 253 Mais, se decae, quen será | que já dereito nen razon | for demandar nen defenson | en tal meestre, que non dá | en seu feit ' ajuda de si, | mais levará, per quant ' oí, | quen lh ' o dereito sosterrá?| [+]
1300 LP 016/ 253 En tal perfia qual eu nunca vi, | vi eu Don Foan con sa madr ' estar; | e, por que os vi ambos perfiar, | cheguei -m ' a el e dixi -lhi logu ' i: | - [+]
1300 LP 017/ 254 En tal vida, qual mh -oides dizer | viv ' eu, senhor, fazend ' a vos pesar | e mal a min e non me quer Deus dar | de o partir nen hun sen nen poder | et pero, senhor, grand ' é meu mal, | vedes o que mh -é mays grave que al: | o pesar he que vos tomades en.| [+]
1300 LP 017/ 254 Quanto mal, senhor, per boa ffe, | ha en tal vida, dizer non -no sei! [+]
1300 LP 019/ 255 Tan cruamente e tan mal | diz que foi ferido enton, | que teedes i cajon, | s ' el[e] desto non guarece; | e aqueste feit ' é tal, | Martin Gil, tan desigual, | e já mui peior parece. [+]
1300 LP 020/ 255 Meu dano fiz por tal juiz pedir | qual mi a Reínha, madre del -Rei, deu, | un cavaleiro oficial seu, | pois me non val d ' ante tal juiz ir: | ca, se vou i e lev ' o meu vogado, | sempre me diz que está embargado | de tal guisa que me non pod ' oir.| [+]
1300 LP 020/ 256 Por tal juiz nunca já mais será | desembargad ' este preito que ei, | nen a Reínha nen seu filh ' el -Rei, | pero lhe manden, nunca m ' oirá; | ca já me disse que me non compria | d ' ir per d ' ant ' el, pois m ' oir non podia, | mentr ' embargad ' estever com ' está.| [+]
1300 LP 021/ 256 Tal caparon vos conven | con tal pena que tragaes; | mais [i] dos dous mesteiraes | me dized ' o que vos digo, | cavaleiro, meu amigo: | qual vo -l ' apostou tan ben?| [+]
1300 LP 022/ 256 Ora é já Martin Vaásquez certo | das planetas que tragia erradas, | Mars e Saturno, mal aventuradas, | cujo poder trax en si encoberto: | ca per Mars foi mal chagad ' en peleja, | e per Saturno cobrou tal egreja | sen prol nen ũa en logar deserto.| [+]
1300 LP 022/ 257 El rapou barva e fez gran coroa | e cerceou seu topete espartido | e os cabelos cabo do oído, | cuidand ' aver per i egreja boa; | mais Saturno lha guisou de tal renda, | u non á pan nen vinho d ' oferenda | nen de erdade milho pera borõa.| [+]
1300 LP 022/ 257 E pois el é prior de tal prevenda, | conven que leix ' a cura e atenda | a capela igual de sa pessoa. [+]
1300 LP 023/ 257 Deseg ' e coita e gran soidade | conven senhor, de sofrer todavia, | poys, du vos fordes, i a gran beldade | voss ' eu non vir, que vi en grave dia; | e, mha senhor, en gran ben vos terria | de me darde -la morte | ca de viver eu en coita tan forte | et en tal estraidade.| [+]
1300 LP 024/ 258 Ouç ' eu muytos d ' Amor que[i]xar | et dizen que per ell lhes ven | quanto mal ham et que os ten | en tal coyta que nom ha par; | mays a min ven da mha senhor | quanto mal ey, per desamor | que m ' ela ten, pero que al | ouço i eu a muytos dizer, | que lhes faz gran coyta ssofrer | Amor, onde lhes ven gran mal; | mays a min ven da mha senhor | quanto mal ey, per desamor | que m ' ela ten muy sen rrazon, | pero vei ' eu muytos de pram | que dizen que quanto mal ham | que d ' Amor lhes ven et d ' al non; | mays a myn ven da mha senhor | quanto mal ey, per desamor | que m ' ela ten; e que peor | poss ' aver ca seu desamor? [+]
1300 LP 025/ 258 Pero que é cousa certa | que el -Rei pôs tal defesa, | ond ' a bon juiz non pesa, | dizen que, per encoberta, | quen s ' ajudar quer do Alho | faz barata d ' algu ' e dá -lho. | Pero en tod ' ome cabe, | en que á sen e cordura, | que se agarde tal postura, | vedes que diz quen o sabe: | quen s ' ajudar quer do Alho | faz barata d ' algu ' e dá -lho, | En prata ou en retalho, | ou en dobras en bisalho. [+]
1300 LP 026/ 259 Pois a todos avorrece | este rogar avorrido | de tal molher e marido, | que a min razon parece | de trager, por seu pediolo, | o filho doutro no colo.| [+]
1300 LP 026/ 259 Como Pero da Arruda | foi da molher ajudado, | non é mui desaguisado, | pois lh ' esta faz tal ajuda, | de trager, por seu pediolo, | o filho doutro no colo. [+]
1300 LP 027/ 259 Pois me tenta de tal provo, | per que m ' á já esperado, | eu, com ' ome de recado | en véspera d ' Ano Novo, | deitar quero eu todavia | o ma[s]tique a Don Macia.| [+]
1300 LP 028/ 260 Non entendas que fazes i cordura | d ' ires assi come torpe entençar, | atrevendo -te que sabes trobar, | ante metes i teu feito en ventura; | poren non queiras seer enganado | en tal razon, mais sei sempr ' acordado | de seeres parado de loucura.| [+]
1300 LP 029/ 260 Pois anda tan aficado | por teu preito aver juntado, | di, doutor, cab ' o casado, | que prol ten i ou quegenda | o que toma tal cuidado | com ' apost ' a ta fazenda? [+]
1300 LP 030/ 261 Se me Deus enton a morte non deu, | non ficou iá por min de lha pedyr, | cuydand ' a ela tal pesar partyr; | mays poys, amigos, ben [certo] fuy eu | que lhe prazia [de me mal fazer, | logu ' eu, des y, deseiey a viver;] | non por mha prol, mays pera non perder | ela per min rren do que lh ' é prazer. [+]
1300 LP 031/ 261 Rui Gonçálvis, pero vos agravece | por que vos travou en vosso cantar | Joan ' Eanes, vej ' eu el queixar | de qual deosto lhi de vós recrece: | u lhi fostes trobar de mal dizer | en tal guisa, que ben pod ' entender | quen quer o mal que aí lhe parece.| [+]
1300 LP 031/ 261 Pois sodes entendud ' e [avedes] vista, | sabede agora catar tal razon, | per que venha este feito a perdon; | e por parardes milhor a conquista, | outorgad ' ora, senhor, que vos praz: | se mal dizer no vosso cantar jaz, | [por] que o poedes tod ' à nossa vista? [+]
1300 LP 034/ 263 Se mi a poserdes, tal vo -la porrei, | que a sençades ben atá o cuu.| [+]
1300 LP 034/ 263 Eiceiçon tenh ' eu já | tal que vos ponha, que vos custará | mais que quanto val aqueste meu muu.| [+]
1300 LP 034/ 263 Poi -lo non tenh ' en al, | se mi a poserdes, porrei -vo -la tal, | que a sençades ben atá o cuu. | - [+]
1300 LP 034/ 263 Tal eiceiçon vos tenh ' eu de põer - | diss ' el a min - per que do voss ' aver | vos fique tanto que fiquedes nuu.| [+]
1300 LP 034/ 263 Coraçon de judeu, | se mi a poserdes, tal vos porrei eu, | que a sençades ben atá o cuu. [+]
1300 LP 035/ 263 -Vós, Don Josep, venho eu preguntar, | pois pelos vossos judeus talhadores | vos é talhado, a grandes e meores, | quanto cada un judeu á -de dar: | per qual razon Don Foão judeu, | a que já talha foi posta no seu, | s ' escusa sempre de vosco peytar? | - [+]
1300 LP 035/ 263 Estêvan da Guarda, pode quitar | qual judeu quer de peytar os senhores, | mais, na talha, graças nem amores | non lhi faran os que an de talhar; | e Don Foão já per vezes deu | o que talharon, com ' eu dou do meu; | er dará mais, e querrá -se livrar. | - [+]
1300 LP 035/ 263 Don Josep, tenho por sen -razon, | pois já fal vosqu ' en talha igualdade, | que do seu den quanto lhi foi talhad ' e | que, pois senhores an já defenson | de non peitar com ' outro peitador, | como peitan [a] qualquer talhador | quanto lhi talhan, sen escusaçon? | - [+]
1300 LP 035/ 264 Estêvan da Guarda, per tal auçon | qual vós dizedes, foi já demandado | e foi per el seu feito desputado, | assi que dura na desputaçon; | e do talho non ten [i] o melhor, | ca deu gran peça; mais pois seu senhor | lha peita, quanto val tal quitaçon! | .............................. | - [+]
1300 LP 035/ 264 Já Don Foan, por mal que mi quer, diz | que nego quant ' ei, por non peitar nada; | e de com ' é mia fazend ' apostada | vós, Don Estêvan, sodes en ben fiz | que nunca foi de mia talha negado, | mais sabudo e certo, apregoado | quant ' ei na terra, móvil e raiz. | - [+]
1300 LP 001/ 267 Ay boa dona, se Deus vos perdom, | que vos non pes d ' o que vos eu direy: | eu viv ' en coita, ca tal senhor ey | muy fremosa, e pux no coraçom | que fale vosco, ca non vy senhor | que semelhe come vós, mha senhor.| [+]
1300 LP 002/ 268 A mha senhor fezo Deus por meu mal | tam fremosa, tam de bom sem, atal | que semelha que nunca en al cuydou; | por dar a mim esta coita en que vou, | sei eu que a fez El e non por al, | se m ' ela com tode este bem non val.| [+]
1300 LP 001/ 329 E en tal que lhi non podess ' escapar | nen lhi podesse en salvo fogir, | filhou o espeto, en son d ' esgremir; | e que compre de vo -lo perlongar?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior. [+]
1300 LP 002/ 429 E assi me troment Amor | De tal coyta que nunca par | Ouv outr ome, a meu cuydar, | Assi moirey pecador.| [+]
1300 LP 004/ 430 Ca d ' outra guisa non poss(o) aver [i] | consselho já per esta razon tal, | c(a) eu, amigos, da morte pret ' estou, | se m ' a esto Nostro Senhor non val, | pero da mort ' ey sabor, a la fé, | ca, se morrer, diran que me matou | a melhor dona que eu nunca vi. [+]
1300 LP 002/ 479 "|Des que m ' espertey ouvi gram pesar, | ca em tal sonho avia gram sabor | com o rogar -me, por Nostro Senhor, | o que me sabe, mais que sy, amar: | "Falade mig ' , [ay meu lum ' e meu ben]! [+]
1300 LP 003/ 479 Non foy se non por me matar, | poys todo meu mal tẽedes por bem: | por én, senhor, mais val d ' eu ir d ' aquem | ca d ' eu ficar, sem vosso bem fazer, | de mais aver esses olhos veer | e desejar o vosso ben, senhor, | de que eu sempre foy desejador, | e meus desejos e meu coraçon | nunca de vós ouveram se mal non; | e, por est ' , é milhor de m ' ir, par Deus | hu eu non possa poer estes meus | olhos nos vossos, de que tanto mal | me vem, senhor, e gran coita mortal | me vós destes eno coraçon meu, | e, mha senhor, pero que m ' é muy greu, | nulh ' ome nun[n]ca mh -o [e]strayará.| [+]
1300 LP 006/ 480 Matando -m ' El fezera -me ben y, | tal que tevera que m ' era gram bem.| [+]
1300 LP 006/ 480 E vej ' eu que mal coraçom me tem | Nostro Senhor, assy El me perdom: | non me deu morte, que de coraçom | Lhe roguei sempr ' e muyto Lh ' a pedi, | mais deu -me vida a pesar de min, | desejando a que m ' en pouco ten. | Atal ventura quis El dar a min: | fez -me veer vós e ar fez logu ' y | a vós que non déssedes, por mi, rem. [+]
1300 LP 008/ 481 Tal ventura quis Deus a min, sen[h]or, | dar contra vós, que non posso partir | meu coraçom de vos gran ben querer.| [+]
1300 LP 008/ 481 Assy me ten forçad ' o voss ' amor, | de tal força que non posso fugir | a esses olhos, que forom veer | aquestes meus, mha sen[h]or, por meu mal.| [+]
1300 LP 008/ 481 Pero bem sabe Deus, que pod ' e val, | que sempr ' eu pugi no meu coraçom | en vos servir, porque vus sey amar | mais d ' outra ren; mais mha ventura tal | é, contra vós, que nenhũu galardom | non ey de vós se non quando catar | vou esses olhos, que por meu mal vi, | que eu vi sempre por gran mal de mi | e por gran mal d ' aquestes olhos meus | que vos virom, mha sen[h]or, e por én | a mha ventura me traj ' or ' assy | atam coitado, assy me valha Deus, | por esses olhos, que per nulha ren | perder non posso a gran coita que ey. [+]
1300 LP 009/ 482 Vistes tal cousa, senhor, que mh -aven | cada que venho convosco falar?| [+]
1300 LP 004/ 638 E, ante que vos eu visse, senhor, | tan muyto ben ouvi de vós dizer, | per bõa fé, que non pud ' al fazer | que non ouvess ' a viir a logar | hu vos eu viss ' , e logo voss ' amor | fez -me -vos por tal guysa desejar | que non desej ' al ren senon morrer.| [+]
1300 LP 005/ 638 Do vosso talh ' e do vosso catar | muyt ' aposto ven a mim muyto mal | e, poys de vós nunca pud ' aver al, | razon seria já, a meu cuydar, | de mi fazerdes aver algun ben | de vós, senhor, por quanto mal mi ven.| [+]
1300 LP 005/ 638 E a mesura que vos quis dar Deus | e mui bon talh ' e muy bon parecer | [son meu gram mal]; por mh a morte tolher, | temp ' era já, lume dos olhos meus, | de mi fazerdes aver algun ben | de vós, senhor, por quanto mal mi ven. [+]
1300 LP 007/ 639 E non poss ' eu [os] meus olhos quitar | d ' esses vossos, que viron por meu mal, | e, pero m ' end ' eu nunca atend ' al, | tal ventura mi quis a min Deus dar, | que non poden os meus olhos veer, | hu vos non vyren, d ' al veer prazer.| [+]
1300 LP 004/ 758 Vej ' ora estranho talho, | qual nunca cuydey que visse: | que emprenhass ' e parisse | a Camela do Bodalho.| [+]
1300 LP 005/ 758 E poys Amor em tal guisa me tem | en seu poder que defensa nom ey | de parar morte, e poys eu certo sey | que por dona a morrer me conven, | catarey [ja das donas a melhor | porque, poys mh -á de matar, mat ' Amor]. | E bem vej ' eu per qual poder em mi | Amor tomou que nom ey defenson | d ' escusar morte, [e] poys eu tal razom | ey por dona de prender mort ' assi, | catarey ja das donas a melhor | porque, poys mh -á de matar, mat ' Amor. [+]
1300 LP 007/ 759 Os privados que d ' el -rey ham, | por mal de muytos, gram poder, | seu saber é juntar aver; | e non -no comen nem o dan | mays posfaçan de quem o dá; | e, de quanto no reyno ha, | se compre tod ' a seu talam.| [+]
1300 LP 007/ 759 Os que trabalhan de servir | el -rey por tirar galardom | -se do seu band ' ou se nom, som - | logo punham de lho parti[r]; | o que d ' el -rey quiser tirar | bem sem servir, se lhis peitar, | avê -lo[ -á] u l[h]o pedir. | Se[u] sen e seu saber é tal | qual vos ca j ' agora contey; | e fazem al, que vos direi, | que é mui peior que o al: | u s ' el -rey mov ' a fazer bem, | com ' é razom, pesa -lhes en | e razoam -no bem per mal.| [+]
1300 LP 009/ 760 Tal sazom foy em que eu ja perdi | quanto bem ouv ' e nom cuydey aver | que par podesse a outro bem seer; | mays ora ja mi guisou Deus assi | que, u perdi tam gram bem de senhor, | cobrey d ' atender outro muy melhor | en todo bem de quantos outros vi.| [+]
1300 LP 009/ 760 E quand ' en outra sazom perdi eu | aquel gran bem, logu ' i cu[y]dey que nom | perdesse coyta do meu coraçom; | mays agora Deus tal senhor mi deu | que de bom prez e sem e parecer | é muy melhor de quantas quis fazer, | e quis logu ' i que foss ' em poder seu.| [+]
1300 LP 009/ 761 [Foi] en -na sazom em que m ' eu quey[x]ey | a Deus, u perdi quanto desegey: | oy mays poss ' eu con razom Deus loar | porque me pos em tal cobro que ey | por senhor a melhor de quantas sey, | em que pos tanto bem que nom á par. [+]
1300 LP 001/ 977 Faz -m ' agora por ssy morrer | e tras -me muy coitado | mha ssenhor do bom parecer | e do cos bem talhado; | a por que ey morte a prender | come çervo lançado, | que sse vay do mund ' a perder | da companha das cervas.| [+]
1300 LP 001/ 996 Dios lo ha puesto por tal guisa | que te lo pueda fazer; | ant ' yo queria mi muerte | que te asy deiar morir.| [+]
1301 LP 003/ 102 De vos servir, mha senhor, non me val, | poys non atendo de vós rren, e al | sey eu de vós, que vos ar ffez Deus tal | que nunca m ' al faredes e por em, | quer me queyrades, senhor, bem, quer mal, | poys me de vós non veer mal, nem rrem.| [+]
1301 LP 004/ 102 "|Dizia la ben talhada: | "ai, Deus, val!| [+]
1301 LP 005/ 103 Estes que m ' ora tolhem mha senhor | que a non poss ' aqui per rrem veer, | mal que lhes pês, non mh a podem tolher | que a non veja sen nen hũ(u) pavor, | ca morrerey e tal tempo verrá | que mha senhor ffremosa morrerá; | enton a verey; des i sabedor | Soom d ' atanto, par Nostro Senhor, | que, se lá vir o sseu bem parecer, | coita nen mal outro non poss ' aver | eno infferno, sse con ela for; | des y ssey que os que jazen alá | nen hun d ' eles já mal non sentirá | tant ' averan de a catar sabor! [+]
1301 LP 006/ 103 Mha senhor, quen me vos guarda | guarda myn e faz pecado | d ' aver bem e non aguarda | como faz desaguisado, | mais o que vos da[n] por guarda | en tam bon dia foy nado, | se dos seus olhos ben guarda | o vosso cos bem talhado.| [+]
1301 LP 008/ 104 Sempre levei assaz d ' affam | por vós, mha senhor, e por em, | pois outro bem de vós de pram | non ouve, senhor, a meu ssem, | sse quer, por quanto vos sservi, | d ' aqueste bem cuid ' eu de mi | que me non tolhades vós em | Nada, senhor, mentr ' eu viver, | e, sse vos conveer qu ' alguem | dissesse com ' eu já perder | tal bem non posso, que me ven | de vós, terredes, [eu] bem ssey, | que non devia, poy ' lo ey | por vós, a tee -l ' em desdem. [+]
1301 LP 009/ 105 Ca non sey homen que se mais non queyxe | do que m ' eu queyxo d ' aver sempre mal, | por en digu ' eu con gram coyta mortal: | aquel que vos filhou nunca vos leixe | e moyra eu por vós, com ' é razon, | e, poys ficardes con el, des enton | coçar -vos -edes com a mãao do peixe.| [+]
1301 LP 012/ 106 Ca, mha senhor, porque vos eu sservi, | sempre digo que ssode ' la milhor | do mund ' e trobo polo voss ' amor, | que me fazedes gram bem e assy | veed ' ora, mha senhor do bon ssem, | este bem tal sse compre [en] mi rrem, | senon, sse valedes vós mays per y.| [+]
1301 LP 013/ 107 Quando mi asseentei, si veja prazer, | non me guardava eu de tal acajon; | e quando o vi, ergi -me logu ' enton: | - [+]
1320 LP 001/ 996 Dios lo ha puesto por tal guisa | que te lo pueda fazer; | ant ' yo queria mi muerte | que te asy deiar morir.| [+]
1355 CGC 1/ 101 Fortuna por abondança; | meus troques tales son: | lexo perda por ganança, | vil tormento por perdon. | [+]
1355 CGC 1/ 101 Pues troqué de tal figura, | sempre ledo andarei, | loando su grant altura | del mui ensalçado Rei. | [+]
1355 CGC 2/ 106 Mais dela | he pavor, que ha poder | tal, que non osso dizer | si es donna nin donzela. [+]
1355 CGC 4/ 120 Atal foi minna ventura | que, depois que vos non vi, | todo ben, toda folgura | e todo plazer perdi; | enton crei | e entendi | O grant error | en que cai | por mal de mi, | fol servidor. | [+]
1355 CGC 4/ 120 Nunca eu pensé que avria | tanto mal sol por dizer | que Amor non forçaria | a ningunt con seu poder; | por tal fazer | foi -me prender, | en tal tenor | que, sin plazer, | me fez morrer | a grant dolor. | [+]
1355 CGC 6/ 128 mas a mais fermosa delas | vi poderosa en cordura, | briossa en honestade; | mui grant tenpo ha, en verdade, | que non vi tal fermosura. | [+]
1355 CGC 6/ 128 Por me partir de conquista | fui -me achegando do estava | a mui amorosa vista, | e vido que triste andava; | respondio -me con mesura | que avie grant piedade | de mi, que por lealdade | sufria tal amargura. | Eu fui logo conquistado, | σi Deus me ponna consello!, | e non vejo por meu grado | otra luz nin otro espello, | sinon su gentil figura | sin ninguna crueldade, | que de mia grant soidade | muitas vezes he folgura. [+]
1355 CGC 7/ 134 ¡Ai, meus ollos, que quisistes | ir tal fermosura ver, | por quen chorades tristes, | longe de buen paresçer!| [+]
1355 CGC 7/ 134 Fostes ver seu sennorio | da que muito poder val, | ollos tristes, voso brio | faz sofrer coita mortal | a meu coraçon leal | que jamais non atende ben, | por vós ir mirar a quen | non sabe ren de meu mal; | pois minna coita é tal, | O ben me fal, | morrei por én. | Çerto é que morte sento, | ollos, por vosso mirar, | e non he consolamento | sinon ver e dessejar. | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | nin mostrar meu grant door, | mais me plas morrer meu cor | que non fazer ningunt pessar | a quen me pode alegrar, | por eu loar | seu grant valor. | [+]
1355 CGC 8/ 138 ¡Deus, que ben aventurado | seria quen sempre ovesse | tal sennor que obedeçesse | sendo egual en su estado!| [+]
1355 CGC 8/ 138 Pero, guardando seu ben, | dona que tal poder ten | loaré sempre de grado. [+]
1355 CGC 9/ 143 Siempre sere en seu mandado | da plus bela que jamai | vi, nin ulla altra non sai | de tal donaire acabado. | [+]
1355 CGC 9/ 143 Esforçado | en tal estado | bivirei, pois tal poder ten | O Amor, que me manten | ledo e triste sin meu grado. | [+]
1355 CGC 11/ 153 Nin vi, de quantas pude ver | ben sei que non vere igual | de vós, fermosa mui real, | complida en paresçer, | que Deus vos fez de tal valor | que todo el mundo, inda Amor, | vos van sempre obedesçer. | [+]
1355 CGC 12/ 156 Grant pesar | foi en dar | tal lugar | a meu forte falimento. | [+]
1355 CGC 12/ 156 En sandeçe, mal pecado, | soy tornado, | pois me falesçe tal ben | cal avia eu cobrado, | ¡ai cuitado!, | ¿este mal onde me vén?| [+]
1355 CGC 12/ 156 Sin desden | irei a quen | tal poder ten | de me partir de cuidado; | e por én | tenno por sén | seguir talen | de mui alto Rei loado. | Rei loado, ennobleçido, | esleido | en o mundo per mellor, | seja de vós acorrido | sin olvido, | ¡ai, eu, triste pecador! | que en dolor | e con tristor | he meu cor | tormentado e mal ferido. | [+]
1355 CGC 13/ 161 Amadores, | tal senblança | sin dudança | chamaredes flor das flores, | de gran valia. | [+]
1355 CGC 13/ 161 Por meu mal | a fez Deus tan fermosa; | pois me conven sofrer | grant tenpo en Castela | coita mortal | e vida temerossa, | por non lle ossar dizer | minnas coitas a ela. | [+]
1355 CGC 14/ 166 Desque me vi garnesçido | de arnes de tal valia, | ome de o mundo nasçido | non ovo tanta alegria. | [+]
1355 CGC 16/ 177 Mui alto Rei de Castella, | esforçado en grant valor, | meu hermano , meu sennor, | vós oid minna querella | e judgat a mi por ella: | vosa merçed seja atal | que non passe tanto mal, | pois non so nin fui fallida. [+]
1355 CGC 17/ 180 Boa sennor, | depois que vos eu sé , | sofro én mortal | dolor si vos non vir. | [+]
1355 CGC 19/ 190 Vossa nobleza seja tal | en me querer ben responder, | que meu cor possa perder | dolor e grant cuita mortal. [+]
1355 CGC 20/ 193 Como quier que grant temor | sofri e sufro e sufrire , | pensando en vosso valor | vençi e venço e vençere ; | porque di e dó e dare | siempre a Deus grant loor, | pois meu tempo en tal tenor | perdi e perdo e perdere . | [+]
1355 CGC 20/ 193 Segui e sigo e seguire | por meu mal, ¡ai pecador!, | tal cuita que con pavor | andé e ando e andare . [+]
1355 CGC 21/ 196 Pero que bivo pensante | por ser dela alongado, | non so nin ando engannado, | çerto soy por seu talante. [+]
1355 CGC 24/ 209 Pois, ¿como atendedes que venna nobreza | morar entre gente do ai tal degredo?, | que tantos sennalo con este meu dedo | son mui avarentos con toda vileza. | [+]
1355 CGC 25/ 215 Garçia amigo, ninguno te espante, | pero que te diga que muito perdiste | desque en Mafomad tu creençia posiste, | segunt que dize o vello Almirante, | que o que ganaste direi de talante: | ganaste nome de alcaide de vento, | ganaste inferno, escuro tormento, | ganaste más que tragias ante. | [+]
1355 CGC 25/ 215 Con tales trocos como has trocado | mui ben podes chamar -te traidor, | pois non oviste de Christus pavor | nin de as gentes vergonça, ¡coitado! | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | canto i ganaste proveza e maa ventura, | ganaste luxuria, amarga tristura, | ganaste por sienpre de ser lastimado. | [+]
1355 CGC 26/ 221 Andando cuidando en meu ben, cuidé | que yo cuidara ren deste cuidar, | cuidando, ¡cuitado!, como me maté | e por ende cuido cuidar en pensar | que si oviesse quen de mi cuidasse, | lo que non cuido cuidar cuidaria, | un tal cuidado por que me lexasse | de meu grant cuidado cudar todavia. [+]
1355 CGC 28/ 227 E quen profaçare fara demessura, | que nunca eu pesso tomar tal tristura | porque me fazades morrer nin penar. [+]
1355 CGC 29/ 232 A quen ajuda o Rei ensalçado, | a mui noble Reina, o gentil Infante, | o grant Condestable e o Almirante, | Pero Lopez de Ayala, desi Juan Furtado, | depois todo prez do reno juntado, | ¿pois como lle possen fazer encrente | que possa turbar tal feito Viçente, | ainda que fosse mil tanto letrado?| [+]
1355 CGC 31/ 245 Cuidé sobir en alteza | por cobrar maior estado, | e cai en tal pobreza | que moiro desanparado. | [+]
1355 CGC 32/ 253 E en ti adoro agora | e todavia, | de todo leal talente. | [+]
1355 CGC 32/ 253 Aquesta lança sin falla, | ¡ai coitado!, | non me la dieron del muro, | nin la prise yo en vatalla, | ¡mal pecado!, | mas , veniendo a ti seguro, | Amor, falso e perjuro, | me firio e sin tardança, | e fue tal la mi andança | sin ventura. [+]
1355 CGC 33/ 262 Amor cruel e brioso, | mal aya la tu alteza, | pues non fazes igualeza | seyendo tal poderoso. | [+]
1355 CGC 33/ 262 E pues eres tal sennor, | non fazes comunaleza; | si entiendes que es proeza, | non soy ende judgador. | [+]
1355 CGC 33/ 262 Al vil echas en tal sorte | que por prez le dás alteza; | quien te sirve en gentileza | por galardon le dás morte. [+]
1355 CGC 34/ 268 Meus ollos tal fermosura | fueron ver por que peresçe | meu coraçon con tristura, | e Amor non me guaresçe | nin me pone tal consello | porque yo prenda ledeçe. | [+]
1355 CGC 34/ 268 ¡Mesura!, morrei chamando | e dizendo a grant porfia | tal trebello sospirando: | [+]
1355 CGC 35/ 274 Duele -te de mi | por la tu grant cortesia; | non me dexes todavia | bevir en tal amargura. | [+]
1355 CGC 35/ 274 Por tu senbrança | a mi conquiso tristeza, | e bivo en tal escureza | que de bien non he fiança. | [+]
1355 CGC 38/ 286 ¡A Deus, cantos ben servirán | de bon talen!, | que eu non quero servir ninguen | por canto vi. | [+]
1355 CGC 40/ 294 Pois que tan caramente a conprou, | como sabedes todos os cristianos, | por ende a ponno en as sus manos | que a defenda, pois que a i criou, | do feo pecado, enemigo mortal, | que a non lançe no fogo infernal; | meu bon Sennor, por esso cha dou. | [+]
1355 CGC 40/ 295 Con todo esto que hei acordado | mando meu talle dar a Juan Dorantes, | por que o corpo, segund que de antes, | lo traia ligero e ben rizado; | e mando os pés que hei oçiossos, | porque os seus son ja tan gotosos | que ja non os pode mudar o cuitado. | [+]
1355 CGC 41/ 308 Sancha Carrillo, si voso talante | é de cassar, fazed ora assi | como me eu pague de vós, e des i | sed vós segura de ser ben andante, | que todas las cosas de que me paguei | vós acharedes que eu as casei, | antes que rei nin reina nin infante. | [+]
1355 CGC Ap. 5/ 423 Con tan alto poderio | Amor nunca fue juntado, | nin con tal orgullo e brio | qual yo vi, por mi pecado, | contra mi, que fui sandio, | denodado en ir ver | su grant poder | e mui alto sennorio. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL