1200 |
LP 157,32/ 985 |
Ca d ' aquel dia, en que m ' eu parti | da mia senhor e meu lum(e) e meu ben, | porque o fiz, a morrer me conven, | pois vivi tanto, sen tornar ali | u ela é. |
[+] |
1220 |
LP 001/ 118 |
Pero desejos averei | de vos, e endurar -mi -os ei | ata quand(o) ar venhades." | "Mia senhor, a meu saber, | mais aposto seeria | quererdes por min fazer | com(o) eu por vos faria; | ca eu por tanto d ' aver | nunca vus deterria; | mais non poss ' eu dona veer | que assi and ' a meu prazer | como lh ' eu andaria." |
[+] |
1220 |
LP 002/ 163 |
-Abril Pérez, muit ' ei eu gran pesar | da gran coita que vos vejo sofrer, | ca vos vejo come mi lazerar | e non poss ' a mi nen a vós valer, | ca vós morredes com[o] eu d ' amor; | e pero x ' est ' a mia coita maior, | dereito faç ' en me de vós doer. | -Don Bernaldo, quero -vos preguntar | com ' ousastes tal cousa cometer | qual cometestes en vosso trobar, | que vossa coita quisestes põer | con a minha; que, quant ' é mia senhor, | Don Bernaldo, que a vossa melhor, | tanto me faz maior coita sofrer. | - |
[+] |
1220 |
LP 011/ 168 |
Pero me vós dizedes, mha senhor, | que nunca per vós perderey | a muy gram coyta que eu por vós ey | en tanto com ' eu vyvo for, | al cuyd ' eu de vós e d ' Amor: | que mh -averedes muy ced ' a tolher | quanta coyta me fazedes aver.| |
[+] |
1220 |
LP 011/ 168 |
E, mha senhor, hũa ren vus direy, | e non est ar de vós melhor: | quant ' eu ouver por vós coyta mayor, | tanto me mays aficarey | [en al cuydar; e cuydarey] | que mh -averedes [muy ced ' a tolher | quanta coyta me fazedes aver]. |
[+] |
1220 |
LP 019/ 171 |
"Meu amigo, | se vós a min muyt ' amades, | fazede por mi atanto, | que bona ventura ajades!| |
[+] |
1220 |
LP 001/ 290 |
E por tod ' esto mal -dia naci, | porque lle sei tamanno ben querer, | como ll ' eu quer ' e vejo me morrer, | e non a veg ' , e mal -dia naci! | mais rog ' a Deus que lle tanto ben fez, | que El me guise com ' algũa vez | a veja ced ' , u m ' eu d ' ela parti, | con melhor coraçon escontra min. |
[+] |
1220 |
LP 012/ 295 |
Ca Deus de tal coraçon é | que, tanto que sabe que ten | eno seu mui gran coit ' alguen, | que logo lli consello pon; | e por esto sei eu que non | sab ' El a coita que eu ei, | nen eu nunca o creerey | por aquesto, per bõa fe. |
[+] |
1220 |
LP 014/ 296 |
E veja eu de vos, señor, | e de quant ' al amo, pesar | se nunca no vosso logar | tive ren no meu coraçon; | atanto Deus non me perdon | nen me dê nunca de vos ben | que desej ' eu mais d ' outra ren!| |
[+] |
1220 |
LP 016/ 297 |
Sennor fremosa, conven -mi a rogar | por vosso mal, en quant ' eu vivo for, | a Deus, ca faz -me tanto mal Amor, | que eu ja senpr ' assi Ll ' ei de rogar | que El cofonda vos e vosso sen | e min, sennor, porque vus quero ben, | e o amor, que me vus faz amar.| |
[+] |
1220 |
LP 016/ 297 |
E vosso sen, que por én mi errar | vus faz tan muito, serei rogador | a Deus assi que confonda, señor, | El muit ' e vos e min, en que errar | vus El faz tanto. |
[+] |
1220 |
LP 017/ 297 |
Con sanna foy que ouve, mia sennor, | e con gran coita que me fez assi, | sennor, perder de tal guisa meu sen | que cofondi vos, en que tanto ben | á quanto nunca d ' outra don ' oy.| |
[+] |
1220 |
LP 017/ 297 |
May ' -la mesura que tanto valer, | señor, sol senpr ' a quen -na Deus quer dar, | me valla contra vos e o pesar | que ei, señor, de quanto fui dizer | ca, mia señor, quen muy gran coita ten | no coraçon faz -lle dizer tal ren | a que non sabe pois consell ' aver.| |
[+] |
1220 |
LP 005/ 311 |
Non sei dona que podesse | vale -la que eu amei, | nen que eu tanto quisesse | por senhor, das que eu sei, | se a cinta non presesse, | de que mi lh ' eu despaguei, | e por esto a cambei.| |
[+] |
1220 |
LP 002/ 313 |
Agora vẽo [o] meu amigo | e quer -se logu ' ir e non quer migo | estar; | ave -l ' ei já sempr ' a desejar. | Nunca lho posso tanto dizer | que o comigo possa fazer | estar; | ave -l ' ei já sempr ' a desejar.| |
[+] |
1220 |
LP 005/ 315 |
E o pesar vus mostrarei | (que nada non negarei én) | que lhi fiz, que non pud ' al ben | querer, poi ' -la vi, nen amar: | atanto lhi fiz de pesar.| |
[+] |
1220 |
LP 015/ 319 |
Nen á, per quant ' eu atenda, | conselho -¡mao peccado! | tanto Deus non me defenda! - | po[i ' ] -la que non fosse nada | por mi é tan alongada | de min, que non sei mandado | d ' ela, nen de mia fazenda!| |
[+] |
1220 |
LP 020/ 322 |
Ca ¡mal -peccad! en tanto ten | ela meu mal como meu ben!| |
[+] |
1220 |
LP 024/ 324 |
Se m ' ela consentir quiser ' | aquesto que lh ' eu rogarei, | que a sérvia, gracir -lh ' -o -ei, | entanto com ' eu vivo for ' ; | e querrei -lh[e] a grand ' amor. | E po ' -la aver eu melhor, | nunca lhi ren demandarei.| |
[+] |
1220 |
LP 026/ 325 |
Ca ja, en tanto com ' eu vivo for ' , | averei sempre que lhi gradecer; | ca me mostrou o seu bon parecer, | e non me quis leixar d ' amor morrer!| |
[+] |
1220 |
LP 031/ 327 |
Vedes, fremosa mia senhor, | segurament(e) o que farei: | Entanto com ' eu vivo for ' , | nunca vus mia coita direi; | ca non m ' avedes a creer, | macar me vejades morrer.| |
[+] |
1220 |
LP 013/ 516 |
Tanto ben ouv ' eu en cuidar! | E digu ' esto por me guardar | d ' ũa cousa que vus direi: | nen cuidedes que al cuidei | de vos, mia senhor, a gãar | se non que podesse viver | na terra vosqu ' , e deus poder | me leix ' aver d ' i sempr ' estar;| |
[+] |
1220 |
LP 016/ 518 |
Pero faz m ' el tanto de mal | quanto lh ' eu nunca poderei | contar, enquanto viverei, | pero me nunca punh ' en al | se non ' n a mia coita dizer. | (E) quen -quer poderá entender | que gran coita per est atal.| |
[+] |
1220 |
LP 002/ 674 |
E faç ' o ja, pois Deus [o] quer, | qu(e) eu sempr(e) ei ja a desejar | (tanto com ' eu viver poder ' ) | mia mort ' , e vosso semelhar: | ca nunca tanto viverei | que desej ' al; nen sairei | por al de coita, pois Deus quer. |
[+] |
1220 |
LP 004/ 705 |
Quen omen sabe ben querer | ja mais servid[a] én será; | ca bõa dona vi eu ja, | por amar, mil tanto valer.| |
[+] |
1220 |
LP 004/ 727 |
Cuidava -m ' eu, quando non entendia | que mal sen era de vós ben querer, | senhor fremosa, que m ' én partiria | atanto que o podess ' entender; | mais entend ' ora que faç ' i mal sen | de vós amar, pero non me part ' én, | ante vos quero melhor todavia.| |
[+] |
1220 |
LP 004/ 728 |
Poren, senhor, co[u]simento seria | e mesura grand ' -assi Deus m ' ampar! - | de mi fazerdes vós ben algun dia, | pois tanto mal me fazedes levar; | e se mi ben fezessedes, senhor, | sabed ' , a vós xe estaria melhor; | e demais Deus vo -lo gradeceria. |
[+] |
1220 |
LP 006bis/ 729 |
Senpre serviç[o] e amor | eu a meu linnagen farei; | entanto com ' eu vivo for | esta parenta servirei, | que quero mellor d ' outra ren, | e muito serviç ' en mi ten, | se eu poder ' , e poderei.| |
[+] |
1220 |
LP 006/ 843 |
Maior Garcia est ' omiziada, | que tanto guarda seu corpo de pran, | que já de noite nunca ela man, | como as outras, na sua pousada; | e guarda -sse, ja nunca tanto vi, | ca hu man ' oje, non marrá cras hi: | des i de noite nunca dorme nada.| |
[+] |
1220 |
LP 014/ 847 |
Ca bem vi eu ena ta catadura | que és doent ' e [te] queria guarir; | e aqueste mal que te tanto dura | ora t ' o quero eu mui ben departir; | se d ' est ' enverno mi has a sair | ja no ' m guarrás mẽos da caentura.| |
[+] |
1220 |
LP 003/ 876 |
Anbas eran -nas melhores | que omem pode cousir: | brancas eran come flores; | mais, por vos eu non mentir, | non -nas pudi departir: | tanto sam bõas sen[h]ores! | - |
[+] |
1220 |
LP 001/ 931 |
E pesa -vus de vus amar | eu, e non m ' ei end ' a quitar, | Entanto com ' eu vivo for ' , | ca non ei poder d ' al fazer.| |
[+] |
1220 |
LP 002/ 932 |
Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen. |
[+] |
1220 |
LP 001/ 936 |
Mais, mentr ' eu vos veer poder ' | e poder ' con vosco falar, | por Deus a min non querer dar | de vos mais ben ca mi og ' ei, | en atanto non rogarei | Deus por mia morte, mia senhor.| |
[+] |
1220 |
LP 004/ 938 |
Porque vus vej(o) en mi perder | mesura, que tanto valer | sol sempr(e) a quen -na Deus quer dar.| |
[+] |
1220 |
LP 012/ 942 |
Par Deus, senhor, ja eu ben sei | ca, entanto com ' eu viver ' , | ca nunca de vos ei d ' aver | ¡mal -pecado! se coita non.| |
[+] |
1220 |
LP 014/ 944 |
E rogo -vus, fremosa mia senhor, | por aquel que vus fez [tan ben] nacer, | que, macar vus og ' eu tanto pesar | digo, que vos me leixedes viver | u vus veja; que, de pran, morrerei, | se vus non vir ' ; e ei mui gran pavor | d ' averdes vos en mia mort ' a perder | Gran mesura, fremosa mia senhor, | per bõa fé, que vus Deus fez aver; | ca non poss ' eu i per nenhun logar | a min nen a vos mais perd(a) entender | de quanta coita eu de viver ei, | polo vosso, que non ja con sabor | que eu aja, senhor, de non morrer. |
[+] |
1220 |
LP 017/ 946 |
E pois vus eu mais a ve[e]r non ei, | quant ' eu mais cedo podesse morrer, | tanto m ' a mi mais devi(a) a prazer!| |
[+] |
1220 |
LP 021/ 948 |
E ja, entanto com ' eu vivo for ' , | per bõa fé, ben me dev ' a tẽer | por ome mui desaventurado, | senhor, porque me vus Deus fez veer, | e non por esto que me por vos ven, | mais porque vejo que é vosso sen | per meu preito mal embaratado. |
[+] |
1220 |
LP 025/ 950 |
Pero, senhor, ũa ren vus direi: | con tod ' est ' ora non ei eu poder, | per bõa fé, de nulh ' enveja aver | a nulh ' ome de quantos vivos son, | mais faç ' eu esto porque sei ca non | vive nulh ' ome que de vos mais ben | aja de mi (que non ei de vos ren | se non quant ' ora m(e) oĩstes dizer), | E porque sei tan ben, per bõa fé, | que non sei cousa no mundo melhor | que ja, entanto com ' eu vivo for ' , | nulha cousa non me pode guardar | d ' aquesta cuita que levo levar, | se eu de vos algun ben non ouver ' ; | e o que m ' ende guardar non poder ' , | ja me non pod(e) en al prestar, senhor.| |
[+] |
1220 |
LP 027/ 952 |
Ca sei eu ben, u al non jaz, | ca Deus vus fez tanto valer | que nunca devedes fazer | en nulha cousa se ben non.| |
[+] |
1220 |
LP 028/ 952 |
Tanto me senç ' ora ja cuitado | que eu ben cuido que poder | non aja ren de me valer; | ca esta cuita, mao -pecado, | tal me ten ja que non ei sen | de me temer de neun mal, | nen ar desejar neun ben!| |
[+] |
1220 |
LP 029/ 953 |
E se vus digo pesar, mia senhor, | non me devedes én culpa põer, | ca entanto com ' eu pude soffrer | mia cuita, non vus fui d ' ela falar, | nen me soub ' ende soo trameter, | mais non sei ora conselho prender | a esta cuita ' n que me vej(o) andar. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 78 |
Quisera -x ' el da vaca despender | tanto per que non leixass ' a pacer; | ca, se el cuidasse sa vaca perder, | ante xa der ' a [quen quer], assi non; | e Don Fagundo quer ora morrer, | por que matou sa vaca o cajon. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 84 |
E, poys assy é, venho vus rogar | que vus non pes, senhor, en vus servir | e me queirades por Deus consentir | que diga eu atanto, en meu cantar, | que a dona que m ' en sseu poder ten | que sodes vós, mha senhor e meu ben, | e mais d ' esto non vus ouso rogar. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 90 |
Do que dizedes non soo pagado, | ca me non podedes tanto coitar | que eu, tan pastor, quisesse casar; | mais casarei quand ' o vir guisado.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 97 |
Per bõa fé, non saben nulha ren | das mias coitas os que me van põer | culpa de m ' eu mui cativo fazer | en meus cantares, tanto sei eu ben.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 98 |
Ay mia senhor, senpr ' eu a Deus rog[u]ey | que vos visse e nunca al pedi, | e, poys vos vi, logu ' y tanto cuydey | que non era cuydado pera mi, | mais non poss ' eu meu coraçom forçar | que non cuyde com ' el quiser cuidar.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 99 |
E, mha senhor, por Deus rrogar -vos -ey, | come ssenhor que am ' e que sservi, | que vos non pês d ' en vós cuidar, ca m ' ey | atanto ben que mais non atend ' y, | mays non poss ' eu meu coraçon fforçar | que non cuyde com ' el quiser cuydar.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 114 |
Tanto sey eu de mi parte quanto do meu coraçon, | ca me ten mha madre presa e, mentr ' eu en sa prison | for, non veerey meu amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 116 |
Nunca tam gram coyta sofri, | com ' ora, quando me quitey | de mha senhor e m ' espedi | d ' ela, nunca led ' ar andey, | mays atanto conort ' end ' ey: | sey ben ca lhi pesou de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 122 |
Foi sañuda e nunc ' a tanto vi: | e foi -sse e sol non quis catar por mi, | e nunca mais pois con ela falei.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 126 |
Cousecen min os que amor non han | [e] non cousecen si, ¡vedes que mal!, | ca trobei tanto por señor, de pran, | que de beldade quantas eu sei val, | de mesur ' e de ben falar | e de tudo ben, sen dultança.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 130 |
Non ten Sueiro Bezerra que tort ' é en vender Monsanto, | ca diz que nunca Deus diss ' a San Pedro mais de tanto: | - |
[+] |
1240 |
LP 008/ 134 |
Don Fernando, vejo -vos andar ledo | con deantança que vos deu el -Rei; | adeantado sodes, eu o sei, | de San Fagundo e d ' Esturas d ' Ovedo; | e pois vos Deus ora tanto ben fez, | punhade d ' ir adeant ' ũa vez, | ca, atra aqui, fostes sempr ' a derredo.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 134 |
Ca fostes sempre desaventurado; | mais, pois vos ora Deus tanto ben deu, | Don Fernando, conselhar -vos quer ' eu: | non vos ar lev ' atrás vosso pecado, | pois vos el -Rei meteu en tal poder; | sinher, querede -mi desto creer: | adeant ' ide, come adeantado.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 150 |
E pois vejo que me non conhocedes, | de mi atanto vos irei dizendo: | se ũa vez assanhar me fazedes, | saberedes quaes peras eu vendo.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 151 |
Non me posso pagar tanto | do canto | das aves nen de seu son, | nen d ' amor nen de mixon | nen d ' armas -ca ei espanto, | por quanto | mui perigo[o]sas son, | -come dun bon galeon, | que mi alongue muit ' aginha | deste demo da campinha, | u os alacrães son; | ca dentro no coraçon | senti deles a espinha!| |
[+] |
1240 |
LP 034/ 158 |
E poren, Don Pedr ' , en Vila Real, | en mao ponto vós tanto bevestes. |
[+] |
1240 |
LP 036/ 158 |
Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. |
[+] |
1240 |
LP 041/ 160 |
Senhor, justiça viimos pedir | que nos façades, e faredes ben: | a Gris furtaron tanto, que poren | non lhi leixaron que possa cobrir; | pero atant ' aprendi dun judeu: | que este furto fez ũu romeu, | que foi [ante] já outros escarnir.| |
[+] |
1240 |
LP 043/ 161 |
Tanto sei de vós, ricomen: pois fordes na alcaria | e virde -la azeitona, ledo seeredes esse dia: | pisaredes as olivas conos pees ena pia.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 173 |
Ora non moyro, nen vyvo, nen sey | como mi vay, nen ren de mi, se non | atanto que ey no meu coraçon | coyta d ' amor qual vus ora direy: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 173 |
Non sey que faço, nen ei de fazer, | nen en que ando, nen sey ren de mi, | se non atanto que sofr ' e sofri | coita d ' amor qual vus quero dizer: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 173 |
Non sey que é de min, nen que será | meus amigus, non sei de mi ren al | se non atanto que eu sofra atal | coyta d ' amor qual vus eu direy ja: | tan grand ' é que mi faz perder o sen | e mha senhor sol non sab ' ende ren. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 180 |
Amigo fals ' e desleal! | que prol a de vos trabalhar | d ' em a mha mercee cobrar? | ca tanto o trouxestes mal | que nom ei de vos bem fazer | pero m ' eu quizesse poder.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 181 |
De vós veer a mim praz | tanto que muito e assaz; | mais u m ' este bem Deus faz, | que vos vejo, folgarei | e veerei gram solaz | pois vejo quanto bem [ei]. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 182 |
E pois que o quer fazer, | nom poss ' eu fazer i al; | mais Deus que sab ' o gram torto | que mi tem, mi dê conorto | a este mal sem mesura | que tanto comigo dura.| |
[+] |
1240 |
LP 027/ 189 |
E pois que eu, senhor, sofri | e sofro por vós tanto mal, | e que de vós nom attend ' al, | em que grave dia naci | que eu de vós por galardom | nom ei d ' aver se coita nom, | que sempr ' ouvi des que vos vi. |
[+] |
1240 |
LP 029/ 190 |
De morrerdes por mi gram dereit ' é, | amigo, ca tanto paresqu ' eu bem, | que d ' esto mal grad ' ajades vos em, | e Deus bom grado; ca per bõa fé, | nom é sem guisa de por mi morrer | quem mui bem vir este meu parecer.| |
[+] |
1240 |
LP 038/ 194 |
Falou -m ' oj ' o meu amigo | mui bem e muit ' omildoso | no meu parecer fremoso, | amiga, que eu [ei] migo; | mais pero tanto vos digo: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| |
[+] |
1240 |
LP 038/ 194 |
Disse -m ' el, amiga, quanto | m ' eu melhor ca el sabia, | que de quam bem parecia | que tod ' era seu quebranto; | mais pero sabede tanto: | que lhi nom tornei recado | ond ' el ficasse pagado.| |
[+] |
1240 |
LP 048/ 199 |
Nom é se nom espanto, | u vós nom vejo, quanto | ei desej ' e quebranto; | e porem vivo coitada | com aqueste mal tanto | que sofr ' eu, bem talhada. |
[+] |
1240 |
LP 057/ 203 |
Mais tanto que me d ' ant ' ela quitei | do que ante cuidára me nembrei, | que nulha cousa ende nom minguei; | mais quand ' er quix tornar pola veer | a lh ' o dizer, e me bem esforçei, | de lh ' o contar sol nom ouvi poder. |
[+] |
1240 |
LP 059/ 204 |
Esto me faz alegr ' andar | e mi dá comfort ' e prazer, | cuidand ' em como poss ' aver | bem d ' aquela que nom a par, | e Deus que lhi fez tanto bem, | nom querrá que o seu bom sem | err ' em mim, quant ' é meu cuidar.| |
[+] |
1240 |
LP 061/ 205 |
O meu amig ' , amiga, nom quer ' eu | que aja gram pesar nem gram plazer, | e quer ' eu este preit ' assi trager | ca m ' atrevo tanto no feito seu | ca o nom quero guarir nem o matar, | nem o quero de mi desasp[er]ar.| |
[+] |
1240 |
LP 062/ 206 |
Tanto mal sofre, se Deus mi perdom, | que ja eu, amiga, d ' el doo ei, | e per quanto de sa fazenda sei, | tod ' este mal é por esta razom: | porque nom cuida de mi bem aver, | viv ' em coita, coitado por morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 067/ 208 |
O voss ' amig ' , ai amiga, | de que vós muito fiades, | tanto quer ' eu que sabhades | que unha que Deus maldiga, | vo -lo tem louqu ' e tolheito, | e moir ' end ' eu com despeito.| |
[+] |
1240 |
LP 075/ 211 |
E pois do mal que eu levei | muit ' a, vós sodes sabedor, | teede ja por bem, senhor, | por Deus, pois tanto mal passei, | de vos querer de mi doer | ou de me leixardes morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 078/ 213 |
Pois que vos Deus, amigo, quer guisar | d ' irdes a terra d ' u é mha senhor, | rogo -vos ora que por qual amor | vos ei, lhi queirades tanto rogar | que se doia ja do meu mal.| |
[+] |
1240 |
LP 078/ 213 |
E d ' irdes i tenh ' eu que mi fará | Deus gram bem, poi -la podedes veer; | e amigo, punhad ' em lhi dizer, | pois tanto mal sofro, gram sazom a, | que se doia ja do meu mal.| |
[+] |
1240 |
LP 086/ 217 |
Ca os que trobam e que s ' alegrar | vam e -no tempo que tem a color | a frol comsigu ' e tanto que se fôr | aquel tempo, logu ' em trobar razom | nom am, nem vivem em qual perdiçom | oj ' eu vivo, que pois m ' a de matar. |
[+] |
1240 |
LP 093/ 220 |
Tal coita mi dá voss ' amor | e faz -me levar tanto mal, | que esto m ' é coita mortal | de sofrer; e porem, senhor, | se eu a Deus mal mereci, | bem se vinga per vós em mi.| |
[+] |
1240 |
LP 093/ 220 |
Tal coita sofr ' , a gram sazom, | e tanto mal e tant ' afam | que par de morte m ' é de pram; | e senhor, por esta razom, | se eu a Deus mal mereci, | bem se vinga por vós em mi.| |
[+] |
1240 |
LP 099/ 223 |
Quer ' eu em maneira de proençal | fazer agora um cantar d ' amor, | e querrei muit ' i loar mha senhor | a que prez nem fremosura nom fal, | nem bondade; e mais vos direi em: | tanto a fez Deus comprida de bem | que mais que todas las do mundo val.| |
[+] |
1240 |
LP 103/ 225 |
Quix bem, amigos, e quer ' e querrei | ũa molher que me quis e quer mal | e querrá; mais nom vos direi eu qual | [est] a molher; mais tanto vos direi: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer.| |
[+] |
1240 |
LP 103/ 225 |
Quix e querrei e quero bem querer | a quem me quis e quer, per bõa fe, | mal, e querrá; mais nom direi quem é; | mais pero tanto vos quero dizer: | quix bem e quer ' e querrei tal molher | que me quis mal sempr ' e querrá e quer. |
[+] |
1240 |
LP 108/ 227 |
Tanto me coita e trax mal amor | que me mata, seed ' em sabedor; | e tod ' aquesto é des que, senhor, | vos vi, desi | nunca coita perdi.| |
[+] |
1240 |
LP 108/ 227 |
Ca de me matar amor nom m ' é greu, | atanto mal sofro ja em poder seu; | e tod ' aquest ' é, senhor, des quand ' eu | vos vi, desi | nunca coita perdi. |
[+] |
1240 |
LP 109/ 227 |
Senhor, desquando vos vi | e que fui vosco falar, | sabed ' agora per mi | que tanto fui desejar | vosso bem; e pois é si, | que pouco posso durar, | e moiro -m ' assi de chão, | porque mi fazedes mal | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão.| |
[+] |
1240 |
LP 116/ 231 |
Ca se vos fosse ou prez ou loor | de me matardes seria razom, | e nom diria eu porende nom; | mais d ' atanto seede sabedor | que nenhum prez nem loor nom vos é; | ant ' errades muito, per bõa fe, | de me matardes, fremosa senhor.| |
[+] |
1240 |
LP 122/ 234 |
Bem parecedes, sem falha, | que nunca vio omem tanto, | por meu mal e meu quebranto; | mais, senhor, que Deus vos valha, | por quanto mal ei levado | por vós, aja em por grado | veer -vos, siquer ja quanto.| |
[+] |
1240 |
LP 124/ 235 |
E senhor, certa sejades | que des entom nom temerei | coita que mi dar possades, | e tod ' o meu sem cobrarei | que mi vós fazedes perder; | e vós cobrades conhocer | tanto que m ' algum bem façades. |
[+] |
1240 |
LP 126/ 236 |
Tam muito mal mi fazedes, senhor, | e tanta coita e afam levar | e tanto me vejo coitad ' andar, | que nunca mi valha nostro senhor | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 126/ 236 |
Em tam gram coita viv ' , a gram sazom, | por vós, senhor, e levo tanto mal | que vos nom posso nem sei dizer qual; | e por aquesto Deus nom mi perdom | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 126/ 236 |
Tam muit ' é o mal que mi por vós vem, | e tanta coita lev ' e tant ' afam, | que morrerei com tanto mal de pram, | mais pero, senhor, Deus nom mi dê bem, | se ant ' eu ja nom queria morrer | e se mi nom fosse maior prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 127/ 236 |
Tantos som os pecados seus, | e tam muito é de mal talam, | que eu sõo certo de pram, | quant ' aquestes amigos meus, | que por quanto mal em el a, | que já mais nunca veerá | em nemhun temp ' a face de Deus.| |
[+] |
1240 |
LP 137/ 241 |
Ou a quem direi o meu mal | se o eu a vós nom disser, | pois calar -me nom m ' é mester | e dizer -vo -lo nom m ' er val? | e pois tanto mal sofr ' assi, | se comvosco nom falar i, | per quem saberedes meu mal?| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 266 |
¿E non diredes que non est assi?" | "Non, amigo, mas quero mi -al dizer: | non me queredes vos a mi melhor | do que vus eu quer ' , amigu ' e senhor." | "Amo -vus tanto que eu [mui] ben sei | que non podia mais, per bõa fé.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 278 |
O vos[s] ' amigo trist ' e sen razon | vi eu, amiga; muy pouco parey | e preguntey -o porque, e non sey | d ' el se non tanto que me disse entom: | des que "el vyra" hua sa senhor | hir d ' u el era, fora sofredor | de grandes coytas no seu coraçon.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 278 |
Tan trist ' estava que ben entender | pode, quenquer que o vir, que trist ' é, | e preguntey -o, mays, per boa fe, | non pud ' eu d ' el mays de tanto aprender: | des que "el vira" hũa que quer ben | hyr d ' u el era, por dereito ten, | ta que a vyr, de non tomar prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 278 |
Da ssa tristeça ouv ' eu tal pesar | que foy a el e preguntey assy | en que coidava, mays non aprendi | d ' el se non tanto que lh ' y oy falar: | des que "el vira" quen lhi coitas deu | hir d ' u el era, no coraçon seu, | ta que a vir, ledo non pod ' andar.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 287 |
Muitas vezes mi jurastes | e sei ca vos perjurades, | mais, poi -lo tanto jurades, | dizede por que morastes | mui longi de min e mui sen meu grado.| |
[+] |
1240 |
LP 001a/ 300 |
A que me faz viver en tal | afam e sofrer tanto mal | que morrerey se me non val, | poys non quer mha coyta creer, | nen -na vejo nen veg ' eu al | no mund ' ond ' eu aja prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 300 |
A mia senhor atanto lhe farei:| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 303 |
E por én ei a todos a dizer | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' .| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 303 |
En lh ' o dizer non seria mia prol; | et eles, pois, mi -o terrian per mal, | se lh ' o dissesse; e des i per fol | me terrian; e digo -lhes eu al: | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' .| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 303 |
E en al deverian a falar, | que seria mais sa prol; e direi | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' . |
[+] |
1240 |
LP 003/ 335 |
Meus amigus, muyto mi praz d ' Amor | que entend ' ora que me quer matar, | poys mh -a mi Deus non quis nen mha senhor, | a que roguey de me d ' el emparar; | e por én quanto m ' el quyser matar | mays cedo, tanto lh ' o mays gracirey, | ca ben me pode partir da mayor | coyta de quantas eu oy falar, | de que eu fui, muyt ' y á, sofredor: | esto sabe Deus que me foy mostrar | ũa dona que eu vi ben falar | e parecer -por meu mal, eu o sey! -.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 337 |
Por mal de mi me fez Deus tant ' amar | hunha dona, que ja per nenhun sén | sey que nunca posso prender prazer | d ' ela nen d ' al; e poys m ' aquest ' aven, | rogu ' eu a Deus que mh -a faça veer | ced ' e me lhi leixe tanto dizer: | "Moyr ' eu, senhor, a que Deus non fez par".| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 337 |
E gram mesura Deus de me matar | fará, pois m[h]a morte en seu poder ten, | ca el sabe que non ei d ' atender | se non gram mal, se viver; e por én, | se mi der mort ' , ey que lhi gradecer: | ca por meu mal mh -a fez el conhocer, | esto sei ben, e tanto desejar. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 340 |
Dizen do meu amigo ca mi fez pesar, | pero vẽo -m ' ora el, amigas, rogar: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 340 |
Disseron -m ' , ai amigas, ca mi buscou mal, | pero vẽo -m ' ora [el] jurar jura tal: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 340 |
Soub ' el estas novas e vẽo ante mi, | chorand[o], ai amigas, e jurou -m ' assi: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 343 |
Garcia Pérez, vós ben cousecer | podedes: nunca de pran foi falir | en querer eu pena veira trager | velha en corte, nen na sol cobrir; | pero de tanto ben a salvarei: | nunca me dela en corte paguei, | mais estas guerras nos fazen bulir. | - |
[+] |
1240 |
LP 003/ 347 |
Ben sabedes, senhor Rei, | des que fui vosso vassalo, | que sempre vos aguardei | quer a pee quer de cavalo, | sen voss ' aver e sen dõa; | mais atanto vos errei: | non foi vosco en ora bõa.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 347 |
E en terra de Campou | vos servi e en Olmedo; | assi fiz en Badalhou | e outrossi en Toledo, | quand ' i filhastes corõa; | mais atanto me mengou: | non fui vosco en ora bõa.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 347 |
Fostes mui ben aguardado | de min sempre u vós andastes, | e nunca foi escusado | nen vós nunca me escusastes | de servir per mia pessõa; | mais en tanto foi errado: | non fui vosco en ora bõa. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 349 |
Se[n] ũa destas nunca bon segrel | vimos en Espanha, nen d ' alhur non ven, | e sen outra, que a todos conven: | seer [de bon] sen; pois vos, jograr, trager | non vos vej ' est ' , e comprar nen vender | nono pod ' ome, pero xe quiser, | Buscade per u, como ou onde quer | ajades est ' ; e, jograr, se vos ten | prol de trobar, terria -vos por sen | furtarde -l ' a queno sabe fazer; | desto podedes guaanhar ou perder, | tanto que x ' ome a verdade souber. |
[+] |
1240 |
LP 014/ 353 |
Ai, Deus, tanto bon dinheiro | se lho dan por aguilando? |
[+] |
1240 |
LP 004/ 362 |
Taes barvas [d ' ] infanções non sey, | e todos nos d ' eles maravilhamus | e pero os infanções chamamus, | vedes, amigus, tanto vos direy: | eu por infanções nonos terria, | mays son -x ' , a graça de Sancta Maria | e San Juyão, con que albergamus.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 362 |
Maestre, todo ' lus vossos cantares | ja que filham sempre d ' unha razon | e outrossy ar filhan a mi son, | e non seguydes outros milhares | senon aquestes de Cornoalha, | mays este[s] seguydes ben, sen falha; | e non vi trobador per tantos logares. | D ' amor e d ' escarnh ' en todas razões | os seguides sempre, ben provado | eu o sey que avedes filhado, | ca se ar seguissedes outros sões | non trobariades peyor por én, | pero seguydes vós os nossus mui ben | e ja ogan ' y fezestes tenções, | en razon d ' un escarnho que filhastes | e non[o] metestes ascondudo, | ca ja que era de Pedr ' Agudo | essa razon en que vós hy trobastes; | mays assy a soubestes vós deitar | antr ' unhas rimas e entravincar, | que toda vo ' la na vossa tornastes.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 365 |
Pero d ' Anbroa, senpr ' oy cantar | que nunca vós andastes sobre mar, | que med ' ouvessedes nun[c] ' a sazon, | e que avedes tan gran coraçon | que tanto dades que bon tempo faça | ben como mao nen como boança, | nen dades ren por tormenta do mar, | e des i, ja pola nave quebrar; | aqui non dades vós ren polo mar | come os outros que hy van enton; | por én teen que tamanho perdon | non avedes come os que na frota | van e sse deytan, con medo, na sota, | sol que entenden tormenta do mar.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 368 |
Nulha coyta non avya, | tanto creede per mi, | outro, nen el non viinha, | mays porque verria aqui: | ay dona ' , lo meu amigo, | [senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo]. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 372 |
E, quando máis Joan Airas cuidou | que ouvesse de Mor da Cana ben, | foi -o ela logo matar poren, | tanto que el en seu poder entrou; | mais, Justiça, pois que assi é ja, | metan -na so el, e padecerá | a que o a mui gran torto matou.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 374 |
Nostro Senhor, que á mui gran poder, | é sempre ledo no seu coraçon, | e son mui ledos quantos con El son; | por én faz mal, quant ' é meu conhocer, | o que trist ' é, que sempre cuida mal, | ca un pobre ledo mil tanto val | ca rico triste en que non á prazer. |
[+] |
1240 |
LP 014/ 378 |
Andei, senhor, Leon e Castela | despois que m ' eu d ' esta terra quitei, | e non foi i dona nen donzela | que eu non viss ' , e máis vos én direi: | quantas máis donas, senhor, ala vi, | tanto vos eu mui máis precei des i.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 378 |
[E] quantas donas eu vi, des quando | me foi d ' aqui, punhei de as cousir, | e poilas vi, estive cuidando | en vós, senhor, e por vos non mentir, | quantas máis donas, senhor, ala vi, | [tanto vos eu mui máis precei des i].| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 378 |
E as que ala maior prez avian | en todo ben, todalas fui veer, | e cousi -as, e ben parecian, | pero, senhor, quero -vos al dizer: | quantas máis do[nas, senhor, ala vi, | tanto vos eu mui máis precei des i]. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 378 |
A morrer ouvi por én | tanto a vi ben talhada, | que parecia mui ben | en sua sela dourada; | as sueiras son d ' ensai | e os arções [son] de faia; | vestida d ' un pres de Cambrai, | [Deus, ¡que ben lh ' está manto e saia!]| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 381 |
E esto sera mentr ' o mundo for: | quant ' ome máis ouver ou acabar, | tanto d ' aver máis avera sabor.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 384 |
Diz meu amigo tanto ben de mí, | quant ' el máis pod ' , e de meu parecer, | e os que saben que o diz assi | teen que ei eu que lhi gradecer; | en quant ' el diz non lhi gradesqu ' eu ren, | ca mi sei eu que mi paresco ben.| |
[+] |
1240 |
LP 036/ 388 |
Tantos cantares, ¿por que fazedes? | - |
[+] |
1240 |
LP 036/ 388 |
Tantos cantares, ¿por que fazedes? | - |
[+] |
1240 |
LP 036/ 388 |
Tantos cantares, ¿por que fazedes? | - |
[+] |
1240 |
LP 041/ 391 |
Non ei eu poder d ' o meu amigo | partir, amigas, de mi querer ben, | e, pero m ' eu queixo, prol non mi ten; | e, quando lh ' eu rogo muit ' e digo | que se parta de mi tal ben querer, | tanto mi val come non lho dizer.| |
[+] |
1240 |
LP 041/ 391 |
Se mi quer falar digo -lh ' eu logo | que mi non fale, ca mi ven gran mal | de sa fala, mais pouco mi val; | e quando lh ' eu digo muit ' e rogo | que se parta de mi tal ben querer, | [tanto mi val come non lho dizer].| |
[+] |
1240 |
LP 041/ 391 |
Sempre mi pesa con sa companha | porque ei medo de mi crecer prez | con el, com ' outra vegada ja fez; | e pero lhi digu ' en mui gran sanha | que se parta [de mi tal ben querer, | tanto mi val come non lho dizer]. |
[+] |
1240 |
LP 042/ 391 |
Ca non é vida viver om ' assi | com ' oj ' eu vivo u mia senhor non é, | ca par de morte m ' é, per boa fe; | e, se mi Deus contar quanto vevi, | non cont ' os dias que non passei ben, | mais El, que os dias en poder ten, | dé -mi outros tantos por quanto[s] perdi.| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
O meu amigo forçad ' é d ' Amor | pois agora comigo quer viver | ũa sazon; se o poder fazer, | non dórmia ja mentre comigo for, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir.| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E quen ben quer [o] seu tempo passar, | u é con sa senhor, non dorme ren; | e meu amigo, pois pera min ven, | non dórmia ja mentre migo morar, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | [atanto perderá quanto dormir].| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E, se lh ' aprouguer de dormir ala, | u el é, prazer -mi -á, per bõa fe, | pero dormir tempo perdud[o] é, | mais, per meu grad ' , aqui non dormirá, | ca, d ' aquel [tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir].| |
[+] |
1240 |
LP 045/ 393 |
E, depois que s ' el[e] de min partir, | tanto dórmia quanto quiser dormir. |
[+] |
1240 |
LP 063/ 401 |
¡Que de ben mi ora podia fazer | Deus, se quisess ' e non lhi custa ren!: | contar -mi os dias que non passei ben | e dar -mi outro[s] tantos a meu prazer | con mia senhor, ca, se Deus mi perdon, | os dias que viv ' om ' a seu prazer | dev ' a contar que viv ' e outros non.| |
[+] |
1240 |
LP 069/ 404 |
El é por mí atan namorado, | e meu amor o traj ' assi louco, | que se non pod ' atender un pouco; | mais, tanto que eu aja guisado, | farei -lh ' eu ben, par Santa Maria, | [mais non tan cedo com ' el querria].| |
[+] |
1240 |
LP 071/ 405 |
E, mia senhor fremosa, morrerei | con tanto mal como mi faz Amor | por vós, e se volo digo, senhor, | non mi dizedes o que i farei; | pero [no mundo non sei eu molher | que tan ben diga o que dizer quer].| |
[+] |
1240 |
LP 077/ 407 |
Vai meu amigo con el -rei morar | e non mi o disse nen lh[o] outorguei, | e faz mal sén de mi faz[er] pesar; | mais eu perça bon parecer que ei, | se nunca lh ' el -rei tanto ben fezer | quanto lh ' eu farei, quando mi quiser.| |
[+] |
1240 |
LP 077/ 407 |
E [el] quer muito con el -rei viver | e mia sanha non a ten en ren, | e el -rei pode quanto quer poder, | mas mal mi venha onde ven o ben, | se nunca lh ' el -rei tanto ben fezer | [quanto lh ' eu farei, quando mi quiser].| |
[+] |
1240 |
LP 077/ 408 |
E el[e] punhou muit ' en me servir | e al -rei nunca serviço [lhi] fez, | por end ' el -rei non á que lhi gracir; | mais eu perça bon parecer e prez, | se nunca lh ' el -rei tanto ben fezer | [quanto lh ' eu farei, quando mi quiser].| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 412 |
Quisera -m ' eu non aver jurado, | tanto vus vejo vĩir coitado | a mha mesura. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 412 |
Por sempre sodes de mi partido | e non vus á prol de seer vĩido | a mha mesura, e gran mal m ' é én, | ca jurey, tanto que fostes hido, | que nunca ja mays vus fezesse ben. |
[+] |
1240 |
LP 025/ 423 |
Ca, poy -lo souberem, el partid ' é | de nunca ja mays vĩir a logar | hu me veja, tanto m ' an de guardar.| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 425 |
Senher, vós non mi afrontedes assi, | e será ' gora un judeu aqui, | con que barat ' , e dar -vos -ei recado | De vossos dinheiros de mui bon grado; | e tornad ' aqui ao meio dia, | e entanto verrá da Judaria | aquel judeu con que ei baratado | e un mouro, que á ' qui de chegar, | con que ei outrossi de baratar; | e, en como quer, farei -vos eu pagado.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 438 |
E, pero x ' ela con bon prez estava | e con [tan] bon parecer qual lh ' eu vi | e lhi sempre con meu trobar pesava, | trobey eu tant ' e tanto a serví | que ja por ela lum ' e sen perdí, | e anda -x ' ela por qual x ' ant ' andava:| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 449 |
Tanto que lh ' eu este cantar oí, | logo lh ' eu foy na cima da razon | por que foy feyt ' , e ben sey por que non; | e ũa dona o quer pera sí; | mays sey eu ben por quen s ' o cantar fez, | e o cantar ja valria ũa vez. | ẽ -no cantar muy ben entendí eu | como foy feyt ' , e entendí por quen (?), | e o cantar é guardado muy ben: | e ũa [dona] o teve por seu; | mays sey eu ben por quen s ' o cantar fez, | e o cantar ja valria ũa vez. |
[+] |
1240 |
LP 033/ 454 |
Lourenço, a min grave non será | de te pagar tanto que mi quiser, | pois ante mi fezísti teu mester; | mui ben entendo e ben vejo já | como te pagu ' , e logo o mandarei | pagar a [un] gran vilão que ei, | se un bon pao na mão tever. | - |
[+] |
1240 |
LP 040/ 458 |
Mays dona que amig ' ouver | des oje mays (crea per Deus!) | non s ' esforç ' ẽ -[n]os olhos seus; | ca des oy mays non lh ' é mester: | ca ja meus olhos viu alguen | e meu bon talh ' , e ora ven | e vay -se tanto que s ' ir quer!| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 466 |
Non pode Deus, pero pod ' en poder, | poder El tanto, pero poder ha, | já hũa dona non me tolherá | ben, pero pode quanto quer poder;| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 466 |
E, pero Deus he o que pod ' e val | e pode sempre nas cousa[s] que son | e pode poder en toda sazon, | non pod ' El tanto, pero pod ' e val, | que me faça perder, esto sei eu, | da mha senhor ben, pois me nunca deu, | non pod ' El tanto, pero tanto val. |
[+] |
1240 |
LP 009/ 473 |
E pois vus amo tanto, mia senhor, | se vos quiserdes, quero -vus dizer | qual coita me vos fazedes soffrer!| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 473 |
Nostro Senhor que me fez tanto mal, | ainda me podera fazer ben, | se mia senhor, per quen este mal ven, | eu visse ced ' ; e non lhe peço al: | ca se eu fosse fis de a veer, | non querria do mundo mais aver!| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 474 |
Oí ora dizer que ven | meu amigo, de que eu ei | mui gran queixum ' e averei, | se m ' el mentir por ũa ren: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 474 |
Non cuidei que tan gran sazon | el podesse per ren guarir | sen mi e, pois que o eu vir, | se mi non disser logu ' enton: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 474 |
Perder -m ' á, se o non souber, | que terra foi a que achou, | u el sen min tanto morou, | se mi verdade non disser: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar? |
[+] |
1240 |
LP 013/ 475 |
Chorand ' enton dos olhos meus, | con tanto ben desejav(a) al!| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 491 |
-Lourenço, soías tu guarecer | como podias, per teu citolon, | ou ben ou mal, non ti digu ' eu de non, | e vejo -te de trobar trameter; | e quero -t ' eu desto desenganar: | ben tanto sabes tu que é trobar | ben quanto sab ' o asno de leer. | - |
[+] |
1240 |
LP 011/ 492 |
Muitos veg ' eu que se fazen de mi | sabedores que o non son, de pran, | ne ' -no foron nunca, ne ' -no seran; | e pois que eu d ' eles estou assi, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 492 |
Ca sempre m ' eu de tal guisa guardei | que non soubessen meu mal nen meu ben, | e fazen -s ' ora sabedores én; | mais, pero cuidan saber quant ' eu sei, | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 492 |
Diga -x ' andando quis o que quiser ' , | ca me sei eu como d ' eles estou; | ben grad ' a Deus, que m ' end ' assi guardou | que, se s ' aquesto per mi non souber ' , | non saben tanto que possan saber | qual est a dona que me faz morrer.| |
[+] |
1240 |
LP 019/ 495 |
E outro prazer vos direi maior | que vos eu dixi que lh ' oj ' eu direi, | que viva migu ' , assi non morrerei, | e, pois que lh ' eu disser tan grand ' amor, | non saberá como mi á gradecer, | nen que mi diga con tan gram prazer. | O que el deseja mais d ' outra ren | lhi direi oje, tanto que o vir, | ca lhi direi ca non posso guarir, | tal ben lhi quer ' , e el enton con ben | non saberá como mi á gradecer, | nen que mi diga con tan gran prazer. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 498 |
Tanto cuydei [i] já que non á par, | en mha senhor se mi faria ben; | en cuydar non me partiria en, | se poderia o melhor cuydar, | pero cuydando non posso saber | como podesse d ' ela ben aver.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 500 |
Direi -vos como foron i apartados: | deron -lhis das fanegas e dos pescados | atanto, per que foron mui lazerados, | que, des quanto foi nado, nunca chus vi.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 501 |
A San Servando foi en oraçon | eu, que o viss ' , e non foi el enton, | e por atanto, se Deus mi perdon, | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder, | se ora fôr sen meu grad ' u ir quer; | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 526 |
Nen nunca o meu coraçon | nen os meus olhos ar quitei | de chorar e tanto chorei | que perdi o sen dés enton, | per bõa fé, meu amigo, | dés que non falastes migo. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 529 |
Com ' og ' eu vivo no mundo coitado | nas graves coitas que ei de soffrer, | non poderia outr(o) ome viver, | nen eu fezera, temp ' á i passado; | mais quando cuid ' en qual mia senhor vi, | entanto viv ' , e entanto vivi, | e tenho m ' end ' as coitas por pagado.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 531 |
"|E non á no mundo filha de rei | a que d ' atanto devess ' a pesar | nen estrãidade d ' om ' a filhar, | por quant ' ist ' é, que vus ora direi: | "Moir ' eu, e moiro por alguen!| |
[+] |
1240 |
LP 019/ 533 |
Essa mia coita, pero vus pesar | seja, senhor, ja -quê vus falarei, | ca non sei se me vus ar veerei: | tanto me vej ' en mui gran coit ' andar | que morrerei por vos, u non jaz al.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 534 |
Eu me coidei, u me Deus fez veer | esta senhor, contra que me non val, | que nunca me d ' ela verria mal: | tanto a vi fremoso parecer, | e falar mans ' , e fremos ' e tan ben, | e tan de bon prez, e tan de bon sen | que nunca d ' ela mal cuidei prender.| |
[+] |
1240 |
LP 046/ 545 |
Por Deus Senhor, que vos tanto ben fez | que vus fezo parecer e falar | melhor, senhor, e melhor semelhar | das outras donas, e de melhor prez: | avede vos oge doo de min!| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 548 |
Ca eu nunca con nulh ' ome falei, | tanto me non valha Nostro Senhor, | dés que naci, nen ar foi sabedor | de tal fala, nen a fiz, nen a sei, | e pesa -mi que m ' enviou dizer | que lhi faça o que non sei fazer. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 578 |
Da noite d ' eire poderam fazer | grandes tres noites, segundo meu sen, | mais na d ' oje mi vẽo muito ben, | ca vẽo meu amigo, | e, ante que lh ' enviasse dizer ren, | vẽo a luz e foi logo comigo. | E, pois m ' eu eire senlheira deitei, | a noite foi e vẽo e durou, | mais a d ' oje pouco a semelhou, | ca vẽo meu amigo; | e, tanto que mi a falar começou, | vẽo a luz e foi logo comigo.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 585 |
E ben entendo que baratey mal | do que lhi foy dizer, ca des enton | non falou migo, se Deus mi perdon, | e tanto mi fezess ' oj ' e non al, | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 588 |
Por Deus vos rogo, madre, que mi digades | que vos mereçi, que mi tanto guardades | d ' ir a San Leuter falar con me[u] amigo.| |
[+] |
1240 |
LP 010/ 588 |
Nunca vos fiz ren que non devess ' a fazer | e guardades -me tanto que non ei poder | d ' ir a San Leuter falar con me[u] amigo. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 594 |
-"Escudeyro, poys armas queredes, | dized ' ora con quen comedes". | -"Don Fernando, comer mj -ei sol, | ca assy fez sempre meu avol". | -"Poys armas tanto deseiades, | buscad ' ante com quen comhades". | -"Don Fernando, comer mi[ -ei sol, | ca assy fez sempre meu avol"]. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 619 |
Ja m ' eu quisera con meu mal calar, | mays que farey con tanto cousidor?| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 622 |
Atanto querria saber, | d ' estes que morren con amor, | qual coyta teen por mayor: | d ' ir hom ' en tal loguar vyver | hu nunca veja sa senhor, | ou de guarir hu a veer | possa e non lh ' ouse falar.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 627 |
Mays tanto sey, se podesse seer: | se viss ' ela o meu coraçon tan bem | com ' ela, dever -ss ' ya doer | d ' el e de min, poi -lo viss ' ; e por én | am ' eu e trob ' e punh ' en -na servir: | que entenda, poys meu cantar oyr, | o que non posso nen lh ' ouso a dizer.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 631 |
Ai meu amigo, coitada | vivo, por que vos non vejo | e, pois vos tanto desejo, | en grave dia foi nada, | se vos cedo, meu amigo, | non faço prazer e digo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 632 |
E ando maravilhada | por que tanto tarda, se é | viv ' e sabe, per bõa fé, | ca viv ' oj ' eu tan coitada | que me non pode guarir ren | de morte, se cedo non ven. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 645 |
Que farei eu con tanto mal, | poys vosso ben tod ' é meu mal?| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 645 |
E por que vos lhi talharon atanto | sô o giron, vo -la talharon mal, | Joan Fernández; ar direi -vos al: | pois que dela non tragedes o manto, | saia tan curta non conven a vós, | ca muitas vezes ficades en cós, | e faz -vos peior talhado já quanto. | Non vos vestides de saia, guisado, | pois que a corta queredes trager, | ante fazedes i vosso prazer; | ca na corta sodes vós mal talhado, | e a longa estar -vos -ia ben, | ca mui corta, senher, non conven | a vós, que sodes cortês e casado. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 646 |
Joan Fernándiz, un mour ' est ' aqui | fugid ' , e dizen que vó -lo avedes; | e fazed ' ora [a]tanto por mi, | se Deus vos valha: que o mooredes, | ca vo -lo iran da pousada filhar; | e se vós virdes no mouro travar, | sei eu de vós que vos assanharedes.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 647 |
Pero, entanto com ' eu vivo for, | queixar -m ' ey sempre de vos e d ' Amor, | pois conselh ' outro non poss ' y prender. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 647 |
Aquesto digu ' eu, mha senhor, | por quanto vus quero dizer: | porque vus fez Deus entender | de todo ben sempr ' o melhor; | e a quen Deus tanto ben deu | devia -ss ' a nenbrar do seu | home coytado e a doer | de tan coytado, mha senhor, | com ' oj ' eu vivo, que poder | non ey de gram coita perder | per al ja, se per vos non for; | e se quiserdes, perderey | coita per vos ou morrerey | ca todo hé en vosso prazer.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 652 |
Mays nona viu e vay -m ' agora dar | tal conselho en que perde seu sen, | ca, se a vir ou lh ' a mostrar alguen, | ben me faç ' en d ' atanto sabedor | que me terrá mha morte por melhor | ca me partir do seu ben desejar.| |
[+] |
1240 |
LP 032/ 655 |
Se eu netas de Conde, sen seu grado, | tomo, en tanto com ' eu vivo for, | nunca poren serei desafiado, | nen pararei mia natura peior, | ante farei meu linhagen melhor | do que é o de Gueda, mais baixado; | e veeredes, pois meu filho for | neto de Gueda, con condes miscrado! |
[+] |
1240 |
LP 007/ 669 |
Quando m ' eu mui triste de mia senhor | mui fremosa sen meu grado quitei, | e s ' ela foi, mesquinh ' , e eu fiquei, | ¡nunca me valh ' a min Nostro Senhor, | se eu cuidasse que tanto vivera | se ' -na veer, se ante non morrera | Ali, u eu d ' ela quitei os meus | olhos e me d ' ela triste parti!| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 670 |
Se cuidasse viver quanto vivi | se ' -na veer ¡nunca me valha Deus, | se eu cuidasse que tanto vivera | se ' -na veer, se ante non morrera | Ali, u m ' eu d ' ela quitei! |
[+] |
1240 |
LP 007/ 670 |
Mais non | cuidei que tanto podesse viver, | como vivi, se ' -na poder veer; | ca ¡Nostro Senhor nunca me perdon, | se eu cuidasse que tanto vivera | se ' -na veer, se ante non morrera! |
[+] |
1240 |
LP 013/ 672 |
Senhor fremosa, pois m ' aqui, | u vus vejo, tanto mal ven, | dizede -me [vos] ũa ren, | por Deus: ¿e que será de mi, | quando m ' eu ora, mia senhor | fremosa, d ' u vos sodes, for ' ?| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 672 |
Ai, amiga, per bõa fé, | nunca cuidei, des que naci, | viver tanto como vivi | aqui u meu amigo é, | non o veer nen lhi falar | e ave -lo eu muit ' a desejar!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 673 |
E, se non, Deus non mi perdon, | se m ' end ' eu podesse partir; | tanto punha de me servir | o senhor do meu coraçon, | meu amigo, que est aqui, | a que quix ben, des que o vi, | E querrei já, mentr ' eu viver, | esso que eu de viver ei;| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 675 |
Agora me quer ' eu ja espedir | da terra, e das gentes que i son, | u mi Deus tanto de pesar mostrou, | e esforçar mui ben meu coraçon, | e ar pensar de m ' ir alhur guarir.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 675 |
Ca [a] meu grad ' , u m ' eu d ' aqui partir ' , | con seus desejos non me veeran | chorar, nen ir triste, por ben que eu | nunca presesse; nen me poderan | dizer que eu torto faç ' en fogir | d ' aqui u me Deus tanto pesar deu.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 679 |
E pero m ' eu vejo meu mal | e mia mort ' , ond ' ei gran pavor, | amar -vus -ei mui mais ca mi, | entanto com ' eu vivo for ' !| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 696 |
Madre, pois non posso veer | meu amig ' , atanto sei ben, | que morrerei cedo por en | e queria de vós saber: | se vos eu morrer, que será | do meu amig ' ou que fará?| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 701 |
Ca, se el m[e] adussesse o que me faz pẽad ' andar, | nunca tantos estadaes arderan ant ' o seu altar, | nen mi aduz o meu amigo, | pero lho rogu ' e lho digo. | Ca, se el m[e] adussesse o por que eu moiro d ' amor, | nunca tantos estadaes arderan ant ' o meu senhor, | non mi aduz o meu amigo, | pero lho rogu ' e lho digo.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 715 |
Don Affonsso López de Baiám quer | fazer sa casa se el pod ' aver | madeyra nova; e sse mi creer, | fará bon siso, tanto que ouver | madeyra, logo punh ' ena cobrir | o fundamento ben alt ' , e guarir | pode lavor por hy, se o fezer.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 717 |
Ora con graça de vós, a melhor | dona do mundo, ca muyt ' ei d ' andar | e vós ficades de min pecador, | ca vos serví muyt ' e galardoar | non mho quisestes, e voum ' eu d ' aquí, | d ' u eu tanto lazerey e serví, | buscar hu vyva pouqu ' e ssen sabor.| |
[+] |
1240 |
LP 024/ 723 |
Tanto falam do vosso parecer | e da vossa bondade, mha senhor, | e da vossa mesura, que sabor | an muytos por esto de vos veer; | mays non vos digam que de coraçón | vos outro quer ben senón eu, ca non | saben quant ' eu vós, de bon conhocer. | Ca poucos son que sabhan entender | quantos bẽes en vós á, nen amor | sabh[an] aver, e quen muyto non for | entendudo, non o pode saber; | mays lo gran ben a hi mui gran sazón, | eu volo quer ' , e outro con razón | non volo pode tan grande querer.| |
[+] |
1240 |
LP 024/ 724 |
Ca tanto ben ouví de vós dizer | e tanto vos sodes vós a melhor | dona do mundo, que o que non for | veervos logo non cuyd ' a vyver; | mays o gran ben -e péçovos perdón - | eu volo quer ' , e por vós quantos son | non saberán, com ' eu moyro, morrer. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 734 |
"Amiga, vistes amigo | d ' amiga que tant ' amasse, | que tanta coita levasse | quanta leva meu amigo?" | "Non [o] vi des que fui nada, | mays vej ' eu vós mays coitada." | "Amiga, vistes amigo | que por amiga morresse, | que tanto pesar sofresse | [quanto sofre meu amigo?]" | "Non o vi des que fui nada, | mays vej ' eu vós mays coitada." | "Amiga, vistes amigo | que tan muyto mal ouvesse | d ' amiga que ben quisesse, | quant ' á por mi meu amigo?" | "Non o vi des que fui nada, | mays vej ' eu vós mays coitada; | que muy mayor mal avedes | ca el que morrer veedes." |
[+] |
1240 |
LP 004/ 734 |
"Amiga, voss ' amigo vi falar | oje con outra, mais non sey en qual | razon falavam, assy Deus m ' enpar, | nen se falavam por ben, se por mal". | "Amiga, fale con quen x ' el quiser | enquant ' eu d ' el, com ' estou, estever; | c ' assy tenh ' eu meu amigo en poder, | que quantas donas eno mundo son | punhen ora de lhi fazer prazer, | mh ' o non tolherán se [per] morte non". | "Amiga, med ' ei de prenderdes hi | pesar, ca já m ' eu vi quen fez assy; | e vós faredes, poys en voss ' amor | [vós] vus esforçades tanto no seu, | [qu]e vós vus acharedes én peyor | ca vós cuydades e digo -vo -l ' eu". | "Amiga, non, ca mi quer mui gram ben | e sey que tenh ' e[n] el, et el que ten | en min, ca nunca nus partirán já; | se non per morte nus podem partir, | e, poys eu esto sey, hu al non á, | mando -me -lh ' eu falar con quantas vir". | "Con voss ' esforç ' , amiga, pavor ey | de perderdes voss ' amigo, ca sey, | per bõa fe, outras donas que an | falad ' en como vo -lo tolherám". | "Amiga, non, ca o poder non é | seu, nen d ' elas, mays meu, per bõa fe". |
[+] |
1240 |
LP 016/ 741 |
Meus amigos, tan desaventurado | me fez Deus, que non sey oj[e] eu quem | fose no mund ' en peor ponto nado, | poys unha dona fez querer gran ben, | fea e velha nunca eu vi tanto; | e esta dona puta é já quanto | por qu ' eu moyr[o], amigos, mal pecado!| |
[+] |
1240 |
LP 017/ 741 |
Tal ben lhi quero no meu coraçon | que vus non rogarey por outro ben | que mi façades, nen por outra ren, | mays por tanto vus rogu ' e por al non, | meu senhor [Deus, se vus en prazer for: | que mh ' a façades aver por senhor].| |
[+] |
1240 |
LP 022/ 744 |
O meu amigo non é trobador, | pero tan grand ' é o ben que m ' el quer | que filhará outr ' a entendedor | e trobará poys que lh ' o eu disser, | mays, amiga, per quen o saberá | que lh ' o eu mando, ou quen lh ' o dirá?" | "Eu, amiga, o farey sabedor | que, tanto que el hun cantar fezer | por outra dona e poys por seu for, | que falará vosco quando quiser, | mays á mester de lh ' o fazer el ben | creent ' e vós non o ceardes én". | "Amiga, per ceos e quant ' eu ey | de mal, mays nunca o já cearey". | "Mester vus é, ca vo -lo entenderán | se o ceardes, [e] guardar -vus -am". |
[+] |
1240 |
LP 031/ 748 |
Quen mh ' ora quysesse cruzar, | ben assy poderia hyr | ben como foy a Ultramar | Pero d ' Ambrõa Deus servyr, | morar tanto quant ' el morou | na melhor rua que achou | e dizer: |
[+] |
1240 |
LP 037/ 751 |
Hun cavaleyro, fi ' de clerigon, | que non á en sa terra nulha ren, | por quant ' está con seu senhor mui ben, | por tanto se non quer já conhocer | a quen sab ' onde ven e onde non, | e leixa -vus en gram conta põer.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 773 |
E gran coyta non perderey | per ren, meus de o veer, | ca non á o meu cor lezer; | pero tanto de conort ' ey | que, poys m ' el tarda e non [ven, | el Rey o faz que mh ' o deten].| |
[+] |
1240 |
LP 022/ 775 |
Marinha Foça quis saber | como lh ' ia de parecer; | e fui -lh ' eu log ' assi dizer, | tanto que m ' ela preguntou: | - |
[+] |
1240 |
LP 029/ 779 |
Noutro dia, en Carrion, | queria[n] un salmon vender, | e chegou i un infançon; | e, tanto que o foi veer, | creceu -lhi d ' el tal coraçon, | que diss ' a un seu om ' enton: | - |
[+] |
1240 |
LP 032/ 781 |
E oymais, ¿que ' -no manterrá | por dar hi tanto ryco don, | caval ' e armas a baldon?| |
[+] |
1240 |
LP 033/ 781 |
E pois que é o concelho | dos cornos apoderado, | quen lhi sair de mandado | fará -lh ' el mao trebelho; | ca el, mentr ' i for cornudo, | querrá i seer temudo | e da vil ' apoderado. | E vedes en que gran brio | el, que a Deus é chegado, | por seer cornud ' alçado | en tamanho poderio, | om ' é, de seu padre filho; | por tanto me maravilho | d ' a esto seer chegado.| |
[+] |
1240 |
LP 036/ 782 |
Poys me tanto mal fazedes, | senhor, se mi non valedes, | sey ca mha mort ' oyredes | a mui pouca [de] sazon.| |
[+] |
1240 |
LP 041/ 785 |
Que filhou tan bon companhon, | de qual vus eu quero contar: | rey don Fernando, tan de prez, | que tanto ben no mundo fez, | e que conquis de mar a mar!| |
[+] |
1240 |
LP 044/ 787 |
Quen a sesta quiser dormir, | conselhá -lo -ei a razon: | tanto que jante, pense d ' ir | à cozinha do infançon: | e tal cozinha lh ' achará, | que tan fria casa non á | na oste, de quantas i son.| |
[+] |
1240 |
LP 048/ 789 |
Sueir ' Eanes, este trobador, | foi por jantar a cas dun infançon, | e jantou mal; mais el vingou -s ' enton, | que ar ajan os outros d ' el pavor; | e non quis el a vendita tardar: | e, tanto que se partiu do jantar, | trobou -lhi mal, nunca vistes peior.| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 791 |
Un dia fui cavalgar | de Burgos contra Carrion, | e saiu -m ' a convidar | no caminh ' un infançon; | e tanto me convidou, | que ôuvi logo a jantar | con el, mal que mi pesou.| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 791 |
U m ' eu de Burgos parti, | log ' a Deus m ' encomendei | e log ' a El prougu ' assi | que un infançou achei; | e tanto me convidou, | que ôuvi a jantar logu ' i | con el, mal que mi pesou.| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 791 |
E se eu de coraçon | roguei Deus, baratei ben: | ca en pouca de sazon | aqué -m ' un infançon ven; | e tanto me convidou, | que ôuvi a jantar enton | con el, mal que mi pesou.| |
[+] |
1240 |
LP 051/ 791 |
E nunca já comerei | com ' enton con el comi; | mais, u eu con el topei, | quisera -m ' ir, e el i | atanto me convidou, | que, sen meu grado, jantei | con el, mal que mi pesou. |
[+] |
1240 |
LP 052/ 792 |
Madre, namorada me leixou, | madre, namorada mh ' á leixada, | madre, namorada me leixou". | "Filha, dou -vus por consselho | que, tanto que vus el veja, | que toda ren lhi façades | que vosso pagado seja.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 804 |
Se m ' el desejasse tanto | como dizia, logo ant ' o | tempo que disse verria, | mais sei que me non queria | tam gram ben como dizia.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 807 |
E, sse outr ' ome, segundo meu sen, | tanto soubesse quant ' eu sey d ' Amor | ben saberia com ' é forçador | e ssen mesura e de gram poder; | quando soubess ' em qual coita me ten, | ben saberia como vyve quen | faz Deus no mund ' a seu pesar viver. | Eu que no mundo vyv ' a meu pesar, | eu vyveria muyt ' a meu prazer, | se eu d ' Amor ben podess ' aver; | meu ben seria quant ' oj ' é meu mal, | may ' la senhor que mh Amor faz filhar | essa me soube de guisa guysar | que non ouvess ' eu ben d ' Amor, nen d ' al. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 811 |
Ca me quis ante mia coita ' ndurar | ca me perder con tan bõa sennor | a que deu tanto ben Nostro Sennor, | e quero m ' ante mia coita ' ndurar.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 811 |
Mais rogarei tanto Nostro Sennor | que el me lev ' u a possa veer, | ca muit ' á ja que non pude veer | Niun prazer, ca non fuy a logar | u a eu viss ' , e por aquesto non | vi nunca mais prazer, nen ja mais non | mi ar veerei, se non for a logar | u veja ela, ca sei eu que non | verei prazer e sempr ' averei mal, | se non vir ela que vi por meu mal.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 812 |
Ay eu! que mal dia naçi, | con tanto mal quanto me ven, | querend ' ũa dona gran ben | que me fez mal des que a vi, | e faz, e non s ' en quer quitar, | e ora faz me desejar | mia mort ' e alongar de si!| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 815 |
Poys eu tanto por voss ' amor ey f[eyt]o, | aly hu vos migo talhastes preyto!| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 816 |
E pero avya hun filho barvado | de barragaa, nono vyo colher, | tanto o tev ' o peer aficado, | que o non pode per ren receber | e ren de seu aver non lhi leixou, | ca peeu ced ' e o filho ficou, | poys que seu padre peeu, mal pecado!| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 816 |
Pero, tanto que s ' el sentio coitado | quando lhi deu a lança do peer, | logu ' el ouve por seu filh ' enviado, | ca lhi queria leixar seu aver | e sa herdad ' , e o filho tardou | e pee[u] entrament ' , e ficou | seu filho mal, ca ficou exerdado. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 816 |
E meus amigos, por sancta Maria! | des que a vi, muyto me vay peor, | ca siquer ante algũa vez dormia, | ou avya d ' algũa ren sabor, | que oj ' eu tanto non poss ' aver! | E tod ' aquesto m ' ela fez pe[r]der, | e dobrou xi m ' a coyta que avya! |
[+] |
1240 |
LP 014/ 817 |
Non se guardou de foder, e mal sen | fel ' el, que non poderia peor; | e an lhas gentes poren desamor, | per bõa voz que perdeu con mal sen, | voz de cabeça que xi lhi tolheu, | ca fodeu tanto que lh ' enrouqueceu | a voz, e ora ja non canta ben.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 822 |
Meus amigos, direi vus que m ' aven | e como moyr ' e conselho non ey | por hunha dona; mays non vus direy | seu nome; mays tanto vus direy en: | est ' a mays fremosa que no mund ' á, | e, meu[s] amigos, mays vus direy ja: | é mays co[m]prida de tod ' outro ben.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 823 |
E poys que moyro, querendo lhi ben, | quanto a vir, tanto mh averei en, | ca outro ben non atend ' eu d ' aver. |
[+] |
1240 |
LP 024/ 823 |
Mayla dona por que moyro, ben | lhi faz Deus tanto, quant ' eu ja per ren | nunca direi neno seu pareçer.| |
[+] |
1240 |
LP 024/ 823 |
Ca tanto a fez Deus ben pareçer | sobr ' outras donas, e melhor falar | sobre quantas eu pudi veer, | que direy mays, e pes a quen pesar!| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 825 |
Nostro Senhor! e por que mi fezestes | nacer no mundo? pois me padecer | muytas coytas e muy graves fezestes | Deus! quando me fezestes hir veer | hunha dona mui fremosa que vi, | por que moyro, ca nunca dona vi | con tanto ben quanto lhi vos fezestes!| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 825 |
Per bõa fe, ca melhola fezestes, | e mui melhor falar e parecer | de quantas outras no mundo fezestes, | e en doayr ' e en mui mais valer; | e, Nostro Senhor, mays vus en direi: | punh ' en dizer, ca ja nunca direi | tanto de ben quanto lhi vos fezestes!| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 826 |
Dou o gram mal que vos a min fezestes, | pois mh a fezestes tan gram ben querer, | non tanto ben quanto lhi vos fezestes; | neno meu mal nono posso dizer, | nen como moiro nono direi ja, | nen ar direi a dona nunca ja | por que moiro, que mi veer fezestes. |
[+] |
1240 |
LP 031/ 827 |
E nunca me Deus valla, poila vi, | se me non fez tod ' al escaeçer, | Tanto a vi fremoso parecer | e fremoso falar, que sol mester | non m ' ouvera per ren de a veer! | e se vus eu verdade non disser, | non me dé Deus dela ben, nen de si, | ca nunca tan fremosa dona vi | de quantas donas pude connoçer.| |
[+] |
1240 |
LP 038/ 831 |
Nen ja per outre nono saberá, | ca eu a outre nunca o direi, | per bõa fe; mais atanto farei: | negall ' ei se[m]pr ' ata que moira ja, | e se mi om ' adevinar poder, | e pois a vir e tal esforç ' ouver | que ll ' ouse ren dizer, por si dirá! | Ca ben sei eu, u outra ren non á, | que tal esforç ' averá qual eu ei | quando a vejo, que per ren non sei | que ll ' y dizer; e el assi fará!| |
[+] |
1240 |
LP 048/ 837 |
Se eu soubesse u eu primeiro vi | a mia sennor e meu lum ' e meu ben, | que tanto mal me verria poren | como me ven, guardara me log ' y | de a veer, amigos, pero sei | ca nunca vira, nen vi, nen verei | tan fremosa dona com ' ela vi.| |
[+] |
1240 |
LP 048/ 837 |
Tanto a vejo fremoso falar | e pareçer, amigos, que nembrar | non me posso se non de a veer.| |
[+] |
1240 |
LP 049/ 837 |
Pero [G]arcia, non poss ' eu saber | como vus vos possades e[m]parar | d ' amor; segundo quant ' é meu cuydar, | que vus non faz muyto mal sofrer, | ca tanto mal mi faz a mi amor, | que se eu fosse do mundo senhor, | dá lo ya por amor non aver! | - |
[+] |
1240 |
LP 049/ 838 |
Pero [G]arcia, sempr ' oy dizer | que os consselhos boos, boos son; | farey esso, se Deus mi perdon, | poys lhi per al non posso guarecer; | poys que mi tanto de mal faz amor, | rogarey muito a Nostro Senhor | que mi dé mort ' ou mh o faça perder. |
[+] |
1240 |
LP 053/ 839 |
Sennor, queixo me con pesar | grande que ei de que vus vi | e gran dereito per faç ' y; | e mais me devia queixar | Eu desse vosso pareçer | que tanto mal me faz aver! | E queixo me dos ollos meus, | porend ' , assi Deus me dé ben! | con medo non se vus queix ' en, | mia sennor, nen me queixe a Deus | Eu desse vosso pareçer | [que tanto mal me faz aver]!| |
[+] |
1240 |
LP 053/ 840 |
E queixo m ' en meu cora[ç]on | por que mi faz gram ben querer | vos de que nunca pud ' aver | ben, e queixo me con razon | Eu desse vosso parecer | [que tanto mal mi faz aver]! |
[+] |
1240 |
LP 001/ 848 |
Amiga, quero -vos eu já dizer | o que mi diss[e] o meu amigo: | que morre, quando non é comigo, | cuidando sempre no meu parecer, | mais eu non cuido, se el cuidasse | en mi, que tanto sen mi morasse.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 849 |
Nunca lhi já creerei nulha ren, | pois tanto tarda, se Deus mi perdon, | e diz ca morre d ' esto, ca d ' al non, | cuidand ' en quanto mi Deus fez de bem, | mais eu non cuido, se el cuidasse | en mi, que tanto sen mi morasse.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 849 |
Porque tan muito tarda d ' esta vez, | seu pouqu ' e pouco se vai perdendo | comigu ' e diz el que jaz morrendo, | cuidand ' en quan fremosa me Deus fez, | mais eu non cuido, se el cuidasse | en mi, que tanto sen mi morasse.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 849 |
Direi verdade, se Deus mi perdon: | o meu amigo, se mi quer gran ben, | non lho gradesco e mais d ' outra ren | gradesc ' a Deus eno meu coraçon | que m ' el fremosa fez; tanto mi deu | tanto de ben quanto lhi pedi eu.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 849 |
Se m ' el quer ben, como diz ca mi quer, | el faz guisad ' [e] eu, polo fazer, | non lho gradesco e ei que gradecer | a Deus já sempr[e] o mais que poder, | que m ' el fremosa fez; tanto mi deu | tanto de ben quanto lhi pedi eu.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 850 |
Se m ' el quer ben, non lhi quer ' eu nen mal, | nen a[ve]rei que lhi gradesca i, | ma[i]s quant ' oj ' eu no meu espelho vi | gradesc ' a Deus muit ' e gradesco -lh ' al, | que m ' el fremosa fez; tanto mi deu | tanto de ben quanto lhi pedi eu. |
[+] |
1240 |
LP 009/ 852 |
Par Deus, senhor, tan gran sazon | non cuydey eu a deseiar | vosso ben, a vosso pesar, | e vedes, senhor, por que non: | ca non cuydei sen vosso ben | tanto viver per nulha ren.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 852 |
Nen ar cuyde[i], des que vus vi, | o que vus agora direi: | mui gran coita que por vos ei | sofre -la quanto a sofri: | ca non cuydei sen vosso ben | tanto viver per nulha ren.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 852 |
Nen ar cuydei depois d ' amor | a sofrer seu ben nen seu mal, | nen de vos, nen de Deus, nen d ' al, | e direy -vus, porque, senhor, | ca non cuydei sen vosso ben | tanto viver per nulha ren. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 854 |
Punh ' el -rei ora de lhi fazer ben | e quanto x ' el quiser tanto lhi den, | ca nunca ben no mundo pod ' aver, | se Deus mi valha, que lhi valha ren, | se non viver migu ' , enquant ' eu viver.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 865 |
Pero d ' Ambroa, averedes pesar | do que nós ora queremos fazer: | os trobadores queremos poer | que se non faça tanto mal cantar, | nen ar chamemos, per nenhun amor | que lh ' ajamos, nulh ' ome trobador | se non aquel que souber [ben] trobar. | E pesará -vos muyt ' , eu ben -no sey, | do que vos eu direy per bõa fé: | pelo vilano, que vilão é, | pon or ' assi en seu degred ' el -Rey | que se non chame fidalgo per ren; | se non, os dentes lhi quiten poren; | e diz: "assi o escarmentarey! |
[+] |
1240 |
LP 007/ 866 |
Senhor do muy bon parecer, | maravilho -m ' eu do gran mal | que mi fazedes por meu mal; | e quantos lo ouven dizer, | senhor, ar maravilhan -s ' en | de mi fazerdes sempre mal | e nunca mi fazerdes ben; | ca vos ouç ' ende cousecer | de mi fazerdes tanto mal | a muytos, a que é gran mal | en perder vosso conhecer | en min e non guaanhardes ren | de mi fazerdes [sempre mal | e nunca mi fazerdes ben;] | e, mia senhor, quantos eu vi, | todos me dizen que é mal | de mi fazerdes tanto mal; | e maravilhan -s ' outrossi | se vo -lo conselhou alguen | de mi fazerdes [sempre mal | e nunca mi fazerdes ben.] |
[+] |
1240 |
LP 008/ 866 |
-"Senhor, por vós e polo vosso ben, | que vos Deus deu, ven muyto mal a mi; | por Deus, senhor, fazed ' o melhor i!" | -"Vedes, amigo, que vos farey en: | se vos por mi, meu amigo, ven mal, | pesa -m ' ende, mays non farey i al." | -"Senhor fremosa, mays vos en direy: | o vosso ben e vós e voss ' amor | me dan gran mal, que non poden mayor." | -"Já vos dixi quanto vos en farey: | se vos por mi, [meu amigo, ven mal | pesa -m ' ende, mays non farey i al."] | -"De vos pesar, senhor, ben est e prez, | pero non poss ' eu per tanto viver | se vós i mays non quiserdes fazer." | -"Já vo -lo dix ' , e direy outra vez: | se vos por mi, [meu amigo, ven mal, | pesa -m ' ende, mays non farey i al.] |
[+] |
1240 |
LP 006/ 871 |
Senhor, que forte coraçon | vos Deus sempre contra mi deu, | que tanto mal sofr ' este meu | por vós de pram, ca por al non! | poys mhas coytas prazer vos son, | en grave dia vos eu vi, | que vos non doedes de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 878 |
Pero, lhy queyra fazer Deus | dez tanto ben do que lhi fez, | já nunca pode peyor prez | aver per ren. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 889 |
Atanto creede vos ben de mi | que mui pequena prol per tenh ' eu i, | (pois Deus non quer que a min ben façades), | que vos en al façades o melhor.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 889 |
E mia senhor, quanto mais ben fazedes, | atanto fazedes a min levar | mayor coidado no meu coraçon, | en desejar o ben que vos Deus deu.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 889 |
E mia senhor, atanto lhi rogu ' eu | que veja[des] qual torto me fazedes, | de me fazerdes tal coita levar. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 892 |
Ora non dev ' eu preçar parecer | nen palavra que eu aja, nen sen, | nen cousa que en mi seja de ben, | pois vos eu tanto non posso dizer | que vos queirades, amigo, partir. | Outra senhor vos conven a buscar, | ca nunca vos eu mais por meu terrei, | pois ides mais ca por mi por el -rei | fazer, nen vos po[sso] tanto rogar | que vos queirades, amigo, partir.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 893 |
Nunca vos mais paredes ante mi, | se vos, en algũa sazon, d ' alá | con meus desejos veerdes acá, | pois m ' eu tanto non poss ' aficar i | que vos queirades, amigo, partir. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 893 |
Pero que oje no mund ' al | que tanto deseje non á | como d ' ir hu a possa já | veer, non a veer mays val, | poy ' la end ' eu mays desejo | sempre, cada que a vejo.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 900 |
Quand ' eu vejo las ondas | e las muyt ' altas ribas, | logo mi veen ondas | al cor, pola velyda: | maldito se[j]a ' l mare | que mi faz tanto male!| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 900 |
Nunca ve[j]o las ondas | nen as altas debrocas | que mi non venham ondas | al cor, pola fremosa: | maldito se[j]a ' l mare | [que mi faz tanto male!].| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 900 |
Se eu vejo las ondas | e vejo las costeyras, | logo mi veen ondas | al cor, pola ben feyta: | maldito se[j]a ' l mare | [que mi faz tanto male!]. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 900 |
Quantas coytas, senhor, sofri | por vos veer, u me quitey | de vós he vosco non morey! | e, poys me Deus aduss ' aqui, | dizer -vos quer ' o que m ' aven: | tanto me nembr ' agora já | come se nunca fosse rem.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 900 |
Pero que vivo na mayor | coyta que podia viver, | desejando -vos a veer, | e, poys vos vejo, mha senhor, | dizer -vos quer ' o que m ' aven: | tanto me nembr ' agora já | come se nunca fosse rem. | Pero quem tanto mal levou, | com ' eu levey, e tant ' afam | a nembrar -lh ' avia de pram, | e, poys me vos Deus amostrou, | dizer -vos quer ' o que mh aven: | tanto me nembr ' agora já | come se nunca fosse rem. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 902 |
E nunc ' a Deus queira prazer, | que nunca el queira mostrar | a nulh ' ome tanto pesar | quant ' el poderia sofrer. |
[+] |
1240 |
LP 002/ 909 |
Poi -la non vejo, me ven | tanto mal que non sey quen | mh -o tolha, pero mi al den; | mays Deus mh -a mostre por én | cedo, que a en poder ten.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 914 |
Poys vus Deus fez tanto ben entender, | entended ' or ' en qual coyta me ten | [o voss ' amor porque vus quero ben.]| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 915 |
E Deus Senhor que lhi tanto ben fez, | u a juntar con quantas no mund ' á | das melhores, tant ' ela mays valrrá, | e quant ' eu vej ' as outras mays de prez, | atant ' eu mays desejo mha senhor, | [e atant ' entendo mays que é melhor]. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 916 |
Tanto fez Deus a mha senhor de ben | sobre quantas no mundo quis fazer, | que vus direy eu ora que mh -aven: | pero m ' eu vejo por ela morrer, | non querria das outras a melhor | eu querer ben, por aver seu amor, | e non amar mha senhor, que eu vi | tam fremosa e que tam muyto val, | e en que eu tanto ben entendi; | pero que punha de mi fazer mal, | non querria das outras a melhor | [eu querer ben, por aver seu amor].| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 920 |
Ca senhor ei que m ' estranharia | tanto que nunc ' averia poder | de lh ' ar falar, nen sol de a veer.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 924 |
Nunca fiz cousa de que me tan ben | achasse come de quanto servi | sempr ' ũa dona, des quando a vi, | que amei sempre mais ca outra ren; | ca, de pran, quanto no mundo durei, | os dias que a servi, gaanhei, | e tantos ouv ' end ' a prazer de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 925 |
Três cães eran grandes no logar, | mais non saiu o gran fareleiro; | mais os dous, que sairon primeiro, | non lhis cuidei per ren a escapar; | pero jurava que non queria | ali decer, tanto me valia | como se dissess ' : - |
[+] |
1240 |
LP 014/ 926 |
Quanto quiser tanto more | meu amigo en outra terra | e ande comigo a guerra, | mais, pero ante vos chore | que me vós por el roguedes, | nunca me por el roguedes. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 927 |
Ca, de pran, est ' é oge mais de ben | que ei, pero que sõo sabedor | que assi morrerei por mia senhor, | veend ' as outras, perdendo meu sen, | por veer ela, que Deus quis fazer | senhor das outras en ben parecer, | e en falar, e en tod ' outro ben. | E por aquesta coid ' eu a morrer | a que Deus fez, por meu mal, tanto ben. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 935 |
Que mui gran torto mi fez, amiga, | meu amigo, quando se foi d ' aqui | a meu pesar, pois que lho defendi | mais pero (queredes que vos diga?) | se veess ' en, já lh ' eu perdoaria. | Tanto mi fez gran pesar sobejo | en s ' ir d ' aqui que ouve de jurar, | mentre vivesse, de lhi non falar, | mais, por que tan muito [o] desejo, | se veess ' en, já lh ' eu perdoaria.| |
[+] |
1240 |
LP 009/ 959 |
Non sey que diga tanto m ' é gran mal | do meu amigo, de como morreu: | ca mi diss ' el hu sse de mi quitou, | e non sacou én de morte nen al, | que nunca Deus [lhi desse de mi ben, | se non vehesse mui ced ' ; e non ven.] |
[+] |
1240 |
LP 014/ 961 |
Senhor fremosa, pois m ' og ' eu morrer | vejo, assi que contra vos gran ben, | que vus quero, non me val nulha ren, | nen mui gran coita que por vos levei, | des que vus vi, atanto vus direi: | e vedes que coita ei de soffrer!| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 962 |
E pois Deus tanto ben vus fez, senhor, | de vus amar non me vus én queixedes.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 962 |
Por vosso prez e por Deus, mia senhor, | e por mesura e por quanto ben | vus el foi dar, rogo -vus eu por én, | que, se vus og ' eu faço pesar i | en vus amar, mia senhor, mais ca mi, | que me non façades én sabedor. | E se me vos quiserdes consentir | que vus am ' eu, direi -vus ũa ren: | i me faredes aquel mayor ben | d ' aqueste mund ' e que mais desejei | des que vus vi; e mais vus én direi: | sol por atanto vus quer ' eu servir! |
[+] |
1240 |
LP 009/ 969 |
Amiga, nunca lhi mal verria | de lhi dizerdes atanto por mi, | que non dades por el ren des aqui. | - |
[+] |
1240 |
LP 004/ 973 |
E pois eu tanto viv ' a meu pesar, | morrerei eu, meus amigos, por én, | ca ja perdi o dormir e o sen | Polo seu ben que desej ' , e non ei | se non gran coita que m ' ela deu ja.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 973 |
Et se mais vivo, mais mal me fará; | e pois eu tanto mia fazenda sei, | morrerei eu, meus amigos, por én, | ca ja perdi o dormir e o sen.| |
[+] |
1240 |
LP 157,1/ 979 |
Se tanto de vos poss ' aver | que vos non pes, sempr ' andarei | por voss ' om ' , e servir -vos -ei; | ca mentr ' eu no mundo viver ' , | non quer ' outra senhor filhar | se non vos, se vos non pesar ' .| |
[+] |
1240 |
LP 157,15/ 983 |
Ca nunca dona vi nen veerei | con tanto ben come vos, mia senhor. |
[+] |
1264 |
CSM 5/ 118 |
A Emperadriz, que non vos era de coraçon rafez, || com ' aquela que tanto mal sofrera e non hũa vez, || tornou, con coita do mar e de fame, negra come pez; || mas en dormindo a Madre de Deus direi -vos que lle fez: || tolleu -ll ' a fam ' e deu -ll ' hũa erva de tal prez, || con que podesse os gaffos todos guarecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 132 |
Ora retrayamos || quan grand ' arteria || fez per antollança; || mas, como penssamos, || tanto lle valrria || com ' hũa garvança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 144 |
Juỹao diss ' ao ome santo: || "Sabedor es, e muito me praz; || mas quer ' agora que sábias tanto || que mui mais sei eu ca ti assaz, || e de tod ' esto eu ben m ' avanto || que sei o que en natura jaz. |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 151 |
[E] enton lle disse a Sennor do mui bon prez: || "Se me por amiga queres aver, mais rafez, || tanto que est ' ano rezes por mi outra vez || quanto pola outra antano fuste rezar. |
[+] |
1264 |
CSM 18/ 157 |
Un e un, e dous e dous || log ' y vẽeron; || ontre tanto os babous || outra fezeron || touca, per que fossen par, || que se alguen queria || a hũa delas levar, || a outra leixaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 26/ 178 |
"Atanto façamos: || pois nos e vos est ' assi rezõamos, || ao joyzo vaamos || da que non á par, || e o que julgar façamos, || logo sen alongar. |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 192 |
Tanto, se Deus me perdon, || son da Virgen connoçudas || sas mercees, que quinnon || queren end ' as bestias mudas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 192 |
Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 192 |
Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 192 |
Tanto, se Deus me perdon ... || E porque o aldeão | desto muito se temia, || ante sa moller estando, | diss ' assi: |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 193 |
"Santa Maria, || dar -t -ei o que trag ' , en don, || a vaca, se ben m ' ajudas || que de lob ' e de ladron || mia guardes; ca defendudas || Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 193 |
Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 193 |
"||Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 193 |
Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 193 |
Tanto, se Deus me perdon ... || E des ali adeante | non ouv ' y boi nen almallo || que tan ben tirar podesse | o carr ' e soffrer traballo, || de quantas bestias y son || que an as unnas fendudas, || sen feri -lo de baston || nen d ' aguillon a scondudas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 194 |
Tanto, se Deus me perdon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 31/ 194 |
Tanto, se Deus me perdon ... |
[+] |
1264 |
CSM 35/ 203 |
"||O que a Santa Maria | der algo ou prometer ... || Logo que esto foi dito, | maestre Bernalt sacou || a arca conas relicas; | e tanto que as mostrou, || dos mercadores que yan | ena nav ' un non ficou || que tan toste non vẽessen | mui grand alg ' y offerer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 37/ 209 |
Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 44/ 229 |
"Ai, Sennor, tantos son os teus || bẽes que fazes a quen ás amor! |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos, || que fill ' aos que an muyto | e dá aos menguadosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ... || Os monges, porque sentian | a ssa casa mui menguada, || entre ssi acord ' ouveron | de lle non daren en nada, || ca tĩian por sobervia | de bever agua conprada; || poren todos na eigreja | entraron muit ' omildosos, || Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 240 |
"||Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 240 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 240 |
Tanto son da Groriosa | seus feitos mui piadosos ... |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 266 |
Mas lo demo, que dest ' ouve pesar, || andou tanto pola fazer errar || que a troux ' a que ss ' ouve de pagar || dun cavaleiro; e pos preit ' atal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 62/ 276 |
E daquesto pois pres mui gran quebranto, || porque a usura lle creceu atanto || que a non podia pagar por quanto || avia, se d ' al foss ' acorruda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 279 |
Mais o cavaleiro de que vos faley || tanto fez y d ' armas, per quant ' end ' eu sei, || que non ouv ' y lide nen mui bon torney || u se non fezesse por bõo tẽer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 280 |
Ca se vos non fossedes, juro par Deus || que vençudos foramos eu e os meus; || mais tantos matastes vos dos mouros seus || del rei Almançor, que ss ' ouve recreer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 280 |
E tanto fezestes por gãardes prez, || que ja cavaleiro nunca tanto fez || nen soffreu en armas com ' aquesta vez || soffrer fostes vos polos mouros vençer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
E con seus amores a poucas tornou sandeu; || e porend ' hũa sa covilleira cometeu || que lle fosse bõa, e tanto lle prometeu || que por força fez que fosse con ela falar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 287 |
Entanto o preste morreu, e sen falla || ficou o vilão del escomungado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 291 |
E fez -lle sa cama ben entre do[u]s cantos; || e a mea noit[e] aque -vo -los santos || con Santa Maria, e chegaron tantos || que todo o lugar foi alumẽado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 67/ 299 |
En esta guisa o demo | chẽo de mal e arteiro || fez tanto que o bon ome | o fillo[u] por escudeiro; || e en todos seus serviços | a el achava primeiro, || dizendo -lle : "Que queredes, | sennor? |
[+] |
1264 |
CSM 67/ 299 |
Tanto lle soube o diabo | fazer con que lle prouguesse, || que nunca ll ' ele dizia | cousa que el non crevesse; || demais non avia ome | que o atan ben soubesse || servir sempr ' en todas cousas | segundo sa voontade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 67/ 300 |
Aquel bispo era ome | sant ' e de mui bõa vida, || e mui mais rel[i]gioso | que sse morass ' en ermida; || e por aquesto o demo | tanto temeu sa vĩida, || que disse que non podia | servir por enfermidade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 69/ 307 |
Quantos aqueste miragre souberon || a Santa Maria loores deron; || e tantos aa egreja vẽeron || que non cabian y nena quintãa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 310 |
Quando a viu a monja, | espantou -se ja quanto, || mais a Virgen lle disse: | "Sol non prendas espanto, || ca eu soon aquela | que ás chamada tanto; || e sey ora mui leda, | e un pouco falemos. |
[+] |
1264 |
CSM 73/ 315 |
Ca u vermella era, tan branca a fez || que o non fora tanto da primeira vez.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 319 |
A moller, a que pesava | de que quer que el mandasse, || diss ' ao crerigo toste | que daquesto se calasse, || ca seu marido guarria, | e que folga -lo leixasse || entre tanto sa fazenda | averia ordinada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Por que tanto que morreres | vaas logo a Parayso || e non ajas outr ' enpeço, | mais sempre goyo e rriso, || que perdeu per sa folia | aquel rico de mal siso, || por que sa alma agora | será do demo levada. |
[+] |
1264 |
CSM 76/ 325 |
Esta moller bõa o[u]v ' un fillo malfeitor || e ladron mui fort ' , e tafur e pelejador; || e tanto ll ' andou o dem ' en derredor, || que o fez nas mãos do juyz vĩir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 329 |
Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 86/ 350 |
E porend ' un dia avẽo assi || que hũa moller prenne entrou per i; || mais o mar creçeu e col[l]eu -a ali, || e non se pod ' yr, tanto non pod ' andar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 87/ 352 |
Por bisp ' un que Jeronim ' á || nome; ca tanto sey del ja || que me serv[e] e servid ' á || ben, com ' a mi prazia. |
[+] |
1264 |
CSM 93/ 367 |
Tanto que foi guarido, começou -ss ' a ir || dizendo pela terra como quis vĩir || a el Santa Maria e o foi guarir, || por que todos en ela devemos fiar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 379 |
A Virgen sempr ' acorrer, acorrer ... || "Sennor, vos enviastes por mi, || e tanto que vossa carta vi, || vin quanto pud ' , e áque -m ' aqui. |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 379 |
Se é verdade que tanto mal || fezestes, e tan descomunal, || como mi dizen. |
[+] |
1264 |
CSM 102/ 390 |
E tantos || deitaron pos el de cantos, || ond ' ouve muitos espantos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 104/ 395 |
"||E ela maravillada | foi tanto que est ' oyu, || assi que nunca lles soube | nihũa ren responder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 399 |
De o dizer; ca tanto foi sen guisa, || que non pod ' ome per ren y falar, || que quantos fisicos ouv ' end ' a Pisa || non lle poderon a chaga serrar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 399 |
E todo -los daquela vila ardian || daquel fog ' e fazian -sse levar || aa eigreja, u tantos jazian || que non podian y outros entrar; || e todos aquesta coita soffrian || polo mal que fezer ' aquel rapaz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 110/ 413 |
Ca tantos son os bẽes de Santa Maria, || que lingua dizer todos nonos poderia, || nen se fosse de ferro e noite e dia || non calasse, que ante non fosse falida.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 426 |
A madre con gran pesar || e con mui gran quebranto || começou log ' a chorar || por seu fill ' e fez chanto; || e pois feze -o chamar || e disse -ll ' enton tanto: || "Ao santo || Papa que é en Roma || vai, e toma || aver por ena via".|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 427 |
Ca d ' atanto soon fis || que te porrá conssello || en teu mal, par San Denis".|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 428 |
Con seu ben ... || E acha -lo -ás, ben sey, || ena Negra Montanna; || mais atanto te direi || que non leves conpanna, || ca, per com ' eu apres ' ey, || nona quer, e sa manna || é estranna || d ' outr ' ome, e sa vida || mui conprida. |
[+] |
1264 |
CSM 118/ 439 |
"E tan muito chorou || en dizend ' esto, e tanto rogou || que o menỹ[o] enton viv ' achou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 127/ 462 |
Quand ' est ' oyron as gentes | mui gran maravilla en || ouveron e ar loaron | muito a que tanto ben || fez e nos faz cada día | e os crerigos "amen" || responderon e os sinos | mandaron todos sõar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 132/ 473 |
Ca toda a ffremosura || das outras é nemigalla || nen toda ssa apostura || tanto come hũa palla || contra a desta; e dura || seu amor e non faz falla, || ante crece todavia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 132/ 474 |
Pero tanto o trouxeron || per faagu ' e per engano || que outorgar -lle fezeron || que casass ' en aquel ano; || ca de chão lle disseron || que farian gran seu dano || se el moller non prendia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 135/ 486 |
"Amig, assi farey || que cras con vosco m ' irei || e atanto buscarey || aquel que foi esposado || vosco, que o acharey, || e logo vo -lle darey || por aver a Deus pagado. |
[+] |
1264 |
CSM 135/ 487 |
"E diss ' "ai, fol, " || a un seu ome, "vai, tol -ll ' || os ferros a est ' , e prol || será minna que livrado || seja; e quant ' hũa col || do seu non filles, ca sol || por tanto serás rastrado. |
[+] |
1264 |
CSM 146/ 513 |
E u camynno fillou || por ir aa Madre de Deus, || alá u el ya, topou || con esses ẽemigos seus, || que o prenderon; e sacou -ll ' || un desses mui maos encreus || os ollos, e despois tallou -ll ' || as mãos con ũu falchon || Quen comendar de coraçon ... || Foron -ss ' eles; e remanyu || aquel lijado con mui gran || coita, e omees sentiu || que aa igreja de pran || yan u el, e lles pediu || mercee que tanto d ' afan || fillassen polo que sobiu || nos Ceos dia d ' Ascensson, || Quen comendar de coraçon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 146/ 514 |
"Sennor a quen despraz || do mal, v[e]es qual meu fill ' é, || que ante ti desfeito jaz; || porend ' a Deus, teu Fill ' , u sé || roga que são e en paz || mio dé; tanto ti peç ' en don.|| |
[+] |
1264 |
CSM 150/ 523 |
Onrrou -a tanto, per que é chamada || Sennor de todos, Madr ' e Avogada; || e foi nos Ceos por el corõada, || e a par dele see todavia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 154/ 530 |
Tan grand ' amor á a Virgen | con Deus, seu Fill ' , e juntança ... || En vĩir; e el en tanto, | assi como de primeiro, || fillou -ss ' a jogar os dados | con outro seu conpanneiro.|| |
[+] |
1264 |
CSM 159/ 541 |
E pois entraron no burgo, | foron pousada fillar || e mandaron conprar carne | e pan pera seu jantar || e vynno; e entre tanto | foron aa Virgen rogar || que a seu Fillo rogasse | dos seus rogos piadosos || Non soffre Santa Maria | de seeren perdidosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 159/ 541 |
E mandaran nove postas | meter, asse Deus m ' anpar, || na ola, ca tantos eran; | mais poi -las foron tirar, || acharon, end ' hũa menos, | que a serventa furtar -lles || fora, e foron todos | poren ja quanto queixosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 163/ 548 |
Tanto que est ' ouve dito, | foi de seu corpo tolleito || polo gran mal que dissera, | e, par Deus, foi gran dereito; || e logo perdeu a fala, | ca Deus ouve del despeito, || que lla tolleu a desora, | como se dissesse: "cala! |
[+] |
1264 |
CSM 177/ 579 |
Tanto lle disse mal dele | e tan forte o mezcrou, || que o sennor, con gran sanna, | verdade non preguntou, || mai -los ollos da cabeça | ambos tirar -llos mandou, || cuidando que del por esto | non se podia vengar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 180/ 585 |
E tod ' ome Menỹa a devia || en todo tempo per razon chamar, || pois en bondade crece cada dia || e en beldade, de que sse pagar || foi tanto Deus, que por ela salvar || deceu no mundo da sa alta sela.|| |
[+] |
1264 |
CSM 183/ 594 |
Des i tan muito pescado | ouveron des enton y, || que nunca tant ' y ouveran, | per com ' a mouros oý || dizer e aos crischãos | que o contaron a mi; || poren loemos a Virgen | en que tanto de ben jaz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 187/ 605 |
E outro dia acharon tanto pan || que os orreos foron chẽos de pran, || que lles deu Santa Maria sen prender y afan, || ond ' o convent ' ouve quanto en mester avia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 188/ 607 |
Esta donzela tan muito | Santa Maria amou || que, macar no mund ' estava, | por ela o despreçou || tanto, que per astẽença | que facia enfermou, || e un mes enteiro jouve | que non pode ren gostar || Coraçon d ' om ' ou de moller | que a Virgen muit ' amar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 196/ 632 |
E desto vos contar quero | un miragre mui fremoso || que mostrou Santa Maria | por un gentil perfioso || que idolos aorava | e o nome grorioso || dela oyr non queria, | tanto ll ' era avorreçuda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 206/ 654 |
Porque era Padre Santo, | o diabo traballou || pero como o enganasse; | e tanto pos el andou || que por mui gran fremosura | de moller o enganou, || que ll ' amostrou u sa missa | dizia sobr ' un altar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 211/ 665 |
En tanto que as abellas chegaron, || en un furado da pared ' entraron || e ben dali o cir[i]o lavraron || daquela cera, que en falecia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 218/ 682 |
E dest ' assi gran tempo | foi end ' atan maltreito, || que de pees e mãos | de todo foi contreito; || e de seu aver tanto | lle custou este feito, || assi que ficou pobre | e con grandes cuidados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 705 |
Quand ' oyu esto seu dono, | foy tan brav ' e tan yrado || que logo a un seu mouro | o fez açoutar privado, || que lle deu d ' açoutes tantos | que non ficou no costado || neno corpo coiro são | ata eno vergallon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 228/ 707 |
E sayu passo da casa | e foi contra a eigreja, || indo fraqu ' e mui canssado; | mas a que bẽeita seja, || tanto que foi preto dela, | fez maravilla sobeja, || ca o fezo logo são, | sen door e sen maldade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 232/ 715 |
Tod ' aquel dia buscó -o, | mais per ren nono achou; || e foi -sse pera ssa terra | e seus omees enviou || busca -lo a muitas partes, | e por el tanto chorou, || pois viu que o non achavan, | que cuidou enssandecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 721 |
E desto que lle pedia | tan muito a afficou || por esto, que hũa noite | en sonnos llo outorgou, || ond ' ele foi muit ' alegre, | tanto que ss ' el espertou, || e loou porend ' a Virgen, | a Sennor espirital.|| |
[+] |
1264 |
CSM 238/ 734 |
E assi vingar -sse quis || Deus por ssi e sa Madre, | e desto seede fis || que nunca mais falou nada; | e poren, pa -Ssan Dinis, || atanto o tev ' o demo | ta que ll ' a alma sacou || O que viltar quer a Virgen | de que Deus carne fillou...|| |
[+] |
1264 |
CSM 244/ 748 |
Gran dereit ' é que mal venna | ao que ten en desden || os feitos da Groriosa | con que nos faz tanto ben.|| |
[+] |
1264 |
CSM 255/ 25 |
Quand ' est ' o meirỹo e as gentes || viron, fillaron -s ' end ' a repentir, || e mandaron log ' aos sergentes || que a fezessen do fogo sayr || log ' ; e con cantos || ela foi tantos || levada, quantos || mui de dur diria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 261/ 35 |
E ele vẽo sen lezer || e começou mui ben a sermõar; || e ela, tanto que o foi veer, || connoçé -o, ca Deus llo quis guisar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 267/ 52 |
A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Porque amava muito Santa Maria || de coraçon, disse ca en romaria || a Rocamador de bõa ment ' irya || tanto que o el podess ' aver guisado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 267/ 54 |
A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || E tanto que os da nav ' aly chegaron, || poi -lo viron, todos sse maravillaron; || e os seus enton mui ledos per tornaron, || e contou -lles el quant ' avia passado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 269/ 57 |
O fillo, que era mudo, | per sinas lle preguntou || por que tanto jajũava; | e ela lle dessinou || que pola Virgen bẽeita | o fazia. |
[+] |
1264 |
CSM 272/ 63 |
E confessou seus peccados | a un preste que achou; || e pois que llos ouv ' oydos, | muito sse maravillou || de tanto mal que fezera, | e sobr ' aquesto cuidou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 278/ 79 |
O cego creeu a dona, | e tan toste sse partiu || dela e foi ssa carreira | tanto que ss ' el espediu; || e pois foi en Vila -Sirga, | fez ssa oraçon e vyu, || ca non quis Santa Maria | eno sãar detẽer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
"|E fillou -xe -lle pavor || de os negar, e negó -os; | tanto ll ' ouv ' a preegar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
"||Diss ' entón o cavaleiro: | "Este poder nono ás || que me faças que a negue, | nen tanto non me darás || que negue tan bõa dona; | ante m ' iria matar".|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 94 |
E tanto lle diss ' aquesto, que ela saborosa || foi e d ' alegria || lle jurou en sas mãos | que con ele s ' irya || e que leixaria || log ' aquel mõesteiro, | u al non averia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 95 |
Outro dia gran mannãa, | atanto que a luz viu, || a abadessa sse levou e a monja con ela.|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 97 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender, || que non soffr ' en nulla guisa | leixa -los escarnecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 97 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 97 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 97 |
E jazend ' assi un dia, | ouve -lle de contecer || Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 97 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ... || E fillou log ' hũa pedra | pera esse can ferir, || e viu do[u]s judeus que logo | se fillaron a riir || do que o can lle fezera | e muito o escarnir; || e el foi en tan coitado | que non soub ' en que fazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 98 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 98 |
"||Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 98 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 286/ 98 |
Tanto quer Santa Maria | os que ama deffender ... |
[+] |
1264 |
CSM 288/ 101 |
E el de noite jazendo, | chegaron y muitos santos || cona Virgen groriosa, | cantando mui dulces cantos; || e tantos santos cantavan | que vos non sei dizer quantos, || loand ' a Santa Maria, | seu ben e ssa grãadece.|| |
[+] |
1264 |
CSM 292/ 112 |
Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital ... || Maestre Jorge avia | nom ' o que aquesto vyu || en sonnos; e mantenente | fora do leito sayu || e foi logo a eigreja, | e fez tanto que ll ' abriu || o tesoureiro as portas | d ' our ' e non d ' outro metal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 300/ 131 |
Ca ben deve razõada || seer a que Deus por Madre || quis, e seend ' el seu Padre || e ela filla e criada, || e onrrada || e amada || a fez tanto, que sen par || é preçada || e loada || e será quant ' el durar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
"||Respos -ll ' enton a omagen | manss ' e en bon contẽente: || "Aquesto que me tu rogas | farei eu de bõa mente, || tanto que oi mais teu feito | non[o] metas en balança. |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 142 |
Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || Ela meteu na balança | a carta, e tan pesada || se fez logo, que na outra | non pode pois meter nada || que tanto per ren pesasse, | esto foi cousa provada, || e o canbiador con sanna | depenava seus grannões.|| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 143 |
O cambiador fillou outra | balança mayor daquela, || e coidou aquela carta | per mayor peso vence -la; || mas pero non meteu tanto | na balança que move -la || per ren podesse de terra.| |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 143 |
Que meteu na balança, | chẽos de prata e d ' ouro; || mas mui mais pesou a carta | en que avia tesouro || daquel que perdõar pode | crischão, judeu e mouro, || atanto que en Deus ajan | ben firmes sas entenções.|| |
[+] |
1264 |
CSM 307/ 146 |
Onde conteceu || que en aquel monte fogo s ' acendeu || mui grande, e toda a terra tremeu, || e choveu tan muito come no mayor || Toller pod ' a Madre de nostro Sennor ... || Inverno do mundo chove, com ' oý, || volta con gran pedra, e ar outrossy || cayan coriscos tantos ben aly || que cuidaron todos morrer a door.|| |
[+] |
1264 |
CSM 310/ 154 |
E porende saudada || foi do angeo atanto || que lle disso: |
[+] |
1264 |
CSM 312/ 161 |
Elas con ela falaron | e tanto ben lle disseron || del, per que a poucos dias | a venceron e vẽeron || a el, e fezeron tanto | que a sa casa ll ' a trouxeron.|| |
[+] |
1264 |
CSM 317/ 174 |
O escudeiro, tanto que viu fugir || a moça, leixou -sse depos ela ir || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 318/ 177 |
E outra lijon mui forte | sen esto lle conteceu: || que se lle fez atan grande | o nariz, que lle deceu || sobre la boca, e d ' ambas | partes tanto s ' estendeu || que chegou aas orellas.| |
[+] |
1264 |
CSM 319/ 179 |
Foi a bõa dona tanto demandando || a Santa Maria mercee, chorando || muito dos seus ollos, que foron chegando || preto da eigreja da de Deus esposa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 319/ 180 |
Tanto que a moça que era doente || viu a eigreja, logo mantẽente || foi mui ben guarida; e diss ' aa gente || que a desliassen, ca a mercẽosa || Quen quer mui ben pod ' a Virgen groriosa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 321/ 184 |
Ca dizedes que vertude | ei, dizedes neicidade; || mais fazed ' agora tanto | eu direi, e vos calade, || e levarey a minynna | ant ' a bela Magestade || da Virgen que é envolta | ena purpura sanguỹa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 321/ 184 |
O que mui tarde ou nunca | se pode por meezỹa ... || E beva -a tantos dias | quantas letras son achadas || eno nome de Maria | escritas e feguradas; || e assi no dia quinto | serán todas acabadas, || e desta enfermidade | guarrá log ' a pastorỹa".|| |
[+] |
1264 |
CSM 324/ 191 |
E tanto que a omagen | aa eigreja chegou, || ũu mudo que dentr ' estava | per sinas enpreguntou || que er ' ; e pois llo disseron, | a lingua se lle soltou || faland ' , e [a] Virgen santa | começou a bẽeizer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 331/ 206 |
Ca tant ' é a ssa vertude | grande daquesta Reynna, || que o que en ela cree | non busc ' outra meezynna || que quant ' é o mal chus forte, | tanto o tol mais agynna, || ca a cada door sabe | ela quant ' y pertẽece.|| |
[+] |
1264 |
CSM 331/ 206 |
E faagava -o tanto | quanto faagar podia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 339/ 228 |
Non || á y quen nos possa tanto valer || En quantas guisas os seus acorrer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 343/ 238 |
Ca diz eno Evangeo | dun ome que non falava, || en que jazia o demo; | mais aquel Deus que sãava || toda -las enfermidades | mortos ressucitava, || [a]tanto que o viu, logo | mandou -lle que non leixasse || [A] Madre do que o demo | fez no mudo que falasse...|| |
[+] |
1264 |
CSM 343/ 239 |
Poi -lo capelan foi ido, | a todos quantos entravan || por vee -la lles dizia | aquelo en que pecavan; || ond ' avian gran vergonna | e poren se receavan || tanto dela, que apẽas | achavan quen y entrasse.|| |
[+] |
1264 |
CSM 344/ 240 |
E tan cerca essa noite | ũus d ' outros albergaron, || que mais cerca non podian; | e na font ' abeventaron || seus cavalos a beveren, | e tanto non braadaron || que s ' oyssen nen se vissen | nen soubessen connocença.|| |
[+] |
1264 |
CSM 346/ 246 |
Aquesta moller manceba | era e grand ' e fremosa, || mais hũa enfermidade | ouve mui perigoosa; || ca o braço ll ' inchou tanto, | de que foi [mui] temerosa || de o perder e o corpo.| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer || ben pod ' avondar as outras | cousas e fazer crecer, || E desta razon miragre | [mui] fremoso vos direi, || que mostrou Santa Maria, | com ' eu en verdad ' achei, || na eigrej ' a Daconada, | hũ ' aldea que eu sey || que é preto de Palença; | e oyde -m ' a lezer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 256 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer... || E pero que ben comian, | non tĩyan que era ren, || se daquele bõo vỹo | non bevessen a seu sen; || e porende foi minguando, | ca aquesto sempr ' aven: || que du tollen e non põen | que á sempr ' a falecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
"||A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
"||A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer...|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer... |
[+] |
1264 |
CSM 355/ 268 |
Nunca tanto dizer pode | que ss ' ela tornar quisesse || per rogos nen per mẽaças | nen per rren que lle dis[s]esse.|| |
[+] |
1264 |
CSM 365/ 290 |
E est ' andava cuidando | tanto, que disse sen falla || que na ordin non querria | viver: "ca, ssi Deus me valla," || diss ' el, "pois qu ' é esta alma | atal como nemigalla, || quer ' oy mais andar viçoso | e comprir mia voontade. |
[+] |
1264 |
CSM 367/ 296 |
E ind ' el Rei per mar, tanto ll ' incharon || as pernas ambas e se lle pararon || assi vermellas que todos cuidaron || que daquel mal mui tarde sãaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 302 |
A bõa moller coitada | foi tanto daqueste feito, | que sol non soube consello || de si nen ar que fezesse, | e diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer || de miragres, que trobando | non poss ' os mẽos dizer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Quand[o] el Rey Don Affonso | pobrava aquel logar || do Porto da Santa Virgen | e fezera ja lavrar || a ygreja, e vẽera | y de Sevilla per mar || por veer como pobravan | e aver ende prazer, || Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 306 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ... || Porem per mar e per terra | punnavam y de vĩir || muitos e de longas terras, | e por quant ' yam oyr || que os mortos resurgia | e os doentes guarir || fazia ali a Virgen, | e yam -no y veer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
Onde foi que de Sevilla | hũa pinaça chegou || carregada de farinna, | e d ' omees y entrou || companna e de molleres, | e tanto sse carregou || que feriu en ũas penas | e ouve de pereçer, || Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
"||Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
"||Assi chegou a Sam Luchas, | u a foron reçeber || Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 371/ 307 |
Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ... |
[+] |
1264 |
CSM 377/ 318 |
Tanto que esta promessa | el ouv ' assi prometuda, || logo foi Santa Maria | de tod[o] en sa ajuda || e fez contra o notario | que el Rey cara san[n]uda || lle mostro[u], e log ' a carta | ouv ' aquel que a pedia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 378/ 320 |
Estes avian sa filla | que amavan mais c ' a ssi, || a que pres enfermidade | tan grande, com ' aprendi, || que per narizes e ollos | e da boca outrossi || deitava tanto de sangre, | que foi perder a coor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 326 |
Sancha sa madre chamavan | per nome, com ' aprendi, || e amava aquel fillo | atanto, segund ' oý, || que mais amar non podia | outra ren; e foy assi || que ben como llo Deus dera, | assi llo ar foi toller.|| |
[+] |
1264 |
CSM 386/ 340 |
Mais aduzede -mio logo; | ca eu ey grand ' asperança || na Virgen Santa Maria, | que ést[e] mia amparança, || que nos dará tal avondo | de pescado, que en França || non achariamos tanto | nen en toda Alemanna. |
[+] |
1264 |
CSM 399/ 353 |
Ela se preçava muito | de sa fermosura, || e avia hun seu fillo, | bela creatura; || mais tanto cobiiçava | a fazer locura, || que non dava por matalo | sol hũa formiga.|| |
[+] |
1264 |
CSM 404/ 365 |
Non é sen guysa d ' enfermos sãar ... || E porend ' a boca e o nariz || ll ' encharon tanto, com o livro diz, || que non podian dele a serviz || neno rostro qual era estremar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 384 |
El, cuidando que era | ome, respos -ll ' atanto: || "Com ' irei a mia terra | u reçebi quebranto || grand ' entre meus vezinnos, | que eu, palo Deus santo, || quisera que a testa | me fosse ante tallada?|| |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 385 |
"||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || Tanto ll ' esto mostraron | e per tantas razões, || que lles respos chorando: | "Pois que vos praz, varões, || farei vosso consello; | mais, por Deus, compan[n]ões, || guardade -mi os gãados | en aquesta mallada. |
[+] |
1264 |
CSM 412-413/ 388 |
Tod ' aqueste mund ' a loar deveria ... || Mas aquesta Virgen amou Deus atanto || que a enprennou do Espirito Santo, || sen prender end ' ela dano nen espanto; || e ben semella de Deus tal drudaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 402 |
"Tol -t ' alá, || e que te Deus non ama | gran mostra ch ' en feit ' á, || que non viste sa Madre | morrer, nen fust ' acá || u a nos soterramos; | tanto te despreçou. |
[+] |
1300 |
LP 002/ 245 |
Quem lhi dissess ' atanto, | ca já filhei o manto: | eu al rio me vou banhar. |
[+] |
1300 |
LP 016/ 254 |
Al tenho de fazer, | por ben ou mal tanto m ' á de dizer, | ca, ẽna cima, perfiar me conven.| |
[+] |
1300 |
LP 016/ 254 |
E parávoas non an de falecer; | mais tanto avemos de noite a seer, | que é meiada ou mui preto en. |
[+] |
1300 |
LP 033/ 262 |
Como quer que vós tenhades | que, con ben fazer de senhor, | devêrades casar melhor, | senhor, nunca o digades, | ca, se filhárades en cós | molher pera vós, tan igual | pera ela, que tanto val, | filha d ' algo é pera vós.| |
[+] |
1300 |
LP 034/ 263 |
Tal eiceiçon vos tenh ' eu de põer - | diss ' el a min - per que do voss ' aver | vos fique tanto que fiquedes nuu.| |
[+] |
1300 |
LP 007/ 269 |
O ouç ' eu dizer hũu verv ' aguys[a]do: | que bem e mal sempre na face [v]em; | e verdad ' é, per com ' end ' a my avem | d ' hũa dona, hu tod ' est ' ey osmado, | ca de quanto bem na sa face vy | vem end ' , amigos, tanto mal a mim, | per que o verv ' em meu dan ' é provado.| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 371 |
Mais tanto me quero confortar | em seu neto, que o vai semelhar | em fazer feitos de muito bõo rei. |
[+] |
1300 |
LP 003/ 479 |
Non foy se non por me matar, | poys todo meu mal tẽedes por bem: | por én, senhor, mais val d ' eu ir d ' aquem | ca d ' eu ficar, sem vosso bem fazer, | de mais aver esses olhos veer | e desejar o vosso ben, senhor, | de que eu sempre foy desejador, | e meus desejos e meu coraçon | nunca de vós ouveram se mal non; | e, por est ' , é milhor de m ' ir, par Deus | hu eu non possa poer estes meus | olhos nos vossos, de que tanto mal | me vem, senhor, e gran coita mortal | me vós destes eno coraçon meu, | e, mha senhor, pero que m ' é muy greu, | nulh ' ome nun[n]ca mh -o [e]strayará.| |
[+] |
1300 |
LP 004/ 479 |
E, por ém, sempre todo m ' estranhar | devi ' aquesto com muy gram razom, | poys as mhas coytas o meu coraçom | sofrer non pode, mais sey que, des hy, | tanto [so]fre -se com ' eu sofr ' aqui.| |
[+] |
1300 |
LP 004/ 480 |
Ey a viver sen grad ' e, des enton, | viv ' em pesar: por ém me[u] coraçon | non pode ja tanto mal endurar. |
[+] |
1300 |
LP 007/ 481 |
E razon era, senhor, d ' algun ben | aver de vós, d ' u me tanto mal ven. |
[+] |
1300 |
LP 009/ 482 |
Vosso parecer faz a min entom, | senhor, cegar, tanto que venh ' aqui | por vos veer, e logu ' eu ceg ' assy | que sol [non] vej ' , e que Deus vos perdon, | poys mh -assy cega [vosso parecer, | se ceg ' assy quantos vos vam veer]!| |
[+] |
1300 |
LP 006/ 638 |
Senhor fremosa, sy veja prazer, | poys vos non vi, ouvi tan gram pesar | que nunca mi Deus d ' al prazer quis dar; | como podestes tanto mal sofrer? | cuydey en vós e por esto guari, | que non vyvera ren do que vevi.| |
[+] |
1300 |
LP 006/ 639 |
Senhor fremosa, direy -vos eu al | e creed ' esto, meu lum ' e meu ben, | poys vos non vi, non vi prazer de ren; | como podestes sofrer tanto mal? | cuydey en vós e por esto guari, | que non vyvera ren do que vevi.| |
[+] |
1300 |
LP 006/ 639 |
Creede, lume d ' estes olhos meus, | que, des que vos eu non pudi veer, | pero viia, nunca vi prazer; | como sofrestes tanto mal por Deus? | cuydey en vós e por esto guari, | que non vyvera ren do que vevi. |
[+] |
1300 |
LP 006/ 759 |
E ja m ' El tanto mal fez que nom sey | rem u me possa cobrar d ' iss ' , e nom | sey nem sab ' outrem nem sab ' El razom | porque me faça mays mal de quant ' ey.| |
[+] |
1300 |
LP 009/ 761 |
[Foi] en -na sazom em que m ' eu quey[x]ey | a Deus, u perdi quanto desegey: | oy mays poss ' eu con razom Deus loar | porque me pos em tal cobro que ey | por senhor a melhor de quantas sey, | em que pos tanto bem que nom á par. |
[+] |
1300 |
LP 011/ 761 |
Na tenda nom ficou pano | nem cordas nem guarnimento | que toda non foss ' a dano | pelo apoderamento | da meestra que, tirando | foy tanto pelo esteo, | que por esto, com ' eu creo, | se foy toda [e]speçando.| |
[+] |
1300 |
LP 011/ 762 |
Per mingua de bon meestre | pereceo tod ' a tenda | que nunca se dela preste | pera dom nen pera venda; | ca leyxou, com mal recado, | a meestra tirar tanto | da tenda que, ja enquanto | viva, será posfaçado. |
[+] |
1301 |
LP 005/ 103 |
Estes que m ' ora tolhem mha senhor | que a non poss ' aqui per rrem veer, | mal que lhes pês, non mh a podem tolher | que a non veja sen nen hũ(u) pavor, | ca morrerey e tal tempo verrá | que mha senhor ffremosa morrerá; | enton a verey; des i sabedor | Soom d ' atanto, par Nostro Senhor, | que, se lá vir o sseu bem parecer, | coita nen mal outro non poss ' aver | eno infferno, sse con ela for; | des y ssey que os que jazen alá | nen hun d ' eles já mal non sentirá | tant ' averan de a catar sabor! |
[+] |
1301 |
LP 006/ 103 |
Mha senhor, que amor manda, | a vós manda fiz sem falha, | por que vós por mha demanda | nunca destes hũa palha, | mais aquele qu ' en vós manda | sei tanto, se Deus me valha, | que, pero con vosco manda, | por vós pouc ' ou nemigalha. |
[+] |
1355 |
CGC 4/ 120 |
Nunca eu pensé que avria | tanto mal sol por dizer | que Amor non forçaria | a ningunt con seu poder; | por tal fazer | foi -me prender, | en tal tenor | que, sin plazer, | me fez morrer | a grant dolor. | |
[+] |
1355 |
CGC 16/ 177 |
Mui alto Rei de Castella, | esforçado en grant valor, | meu hermano , meu sennor, | vós oid minna querella | e judgat a mi por ella: | vosa merçed seja atal | que non passe tanto mal, | pois non so nin fui fallida. |
[+] |
1355 |
CGC 17/ 180 |
Conven sufrer | este pessar que eu he , | sin ben aver, | pois que tanto afané . | |
[+] |
1355 |
CGC 19/ 190 |
Si vosa merçet non me val, | eu morré sin fallesçer; | por én vos plega de querer | que eu non passe tanto mal. | |
[+] |
1355 |
CGC 24/ 209 |
Pois, ¿como atendedes que venna nobreza | morar entre gente do ai tal degredo?, | que tantos sennalo con este meu dedo | son mui avarentos con toda vileza. | |
[+] |
1355 |
CGC 28/ 227 |
E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | |
[+] |
1355 |
CGC 29/ 232 |
A quen ajuda o Rei ensalçado, | a mui noble Reina, o gentil Infante, | o grant Condestable e o Almirante, | Pero Lopez de Ayala, desi Juan Furtado, | depois todo prez do reno juntado, | ¿pois como lle possen fazer encrente | que possa turbar tal feito Viçente, | ainda que fosse mil tanto letrado?| |
[+] |
1355 |
CGC 31/ 245 |
Cativo de minna tristura, | ja todos prenden espanto | e preguntan que ventura | foi que me tormenta tanto; | mais non sei no mundo amigo | a quen mais de meu quebranto | diga desto que vos digo: | |
[+] |
1355 |
CGC 40/ 294 |
Pois que me vejo á morte chegado, | mis boos amigos, en esta sazon, | por tanto eu faço σi Deus me perdon! | o meu testamento assi ordenado; | e seja a serviçio e onra de Deus, | Padre e Sennor, e dos santos seus. | |
[+] |
1390 |
CGC 52/ 356 |
Mas de tanto me vai be | qu ' en mal ei tan vezado, | que non sento tal bocado | c ' a mi seja sin sabor. |
[+] |
1390 |
CGC 53/ 359 |
Pois por favor, çierto sei, | ha todo ome o mellor, | por tanto eu cridarei: | ¡ai, favor! ¡ai, Deus, favor!| |
[+] |
1390 |
CGC 53/ 359 |
Vejo un ome entendido, | savio, de bon sentimiento, | e si non é favorido, | ha mui poco convaçamiento. | E pois tal conoçimiento | ya m ' atén favor por lei, | por tanto eu cridarei: | ¡ai, favor! ¡ai, Deus, favor!| |
[+] |
1390 |
CGC 53/ 359 |
Quien favor ten por escudo | tiene el mundo, tiene el Rei, | por tanto eu cridarei: | ¡ai favor! ¡ai Deus, favor!| |
[+] |
1390 |
CGC 53/ 359 |
Donde eu repito, | reverençia le darei, | por tanto eu cridarei: | ¡ai, favor! ¡ai, Deus, favor! |
[+] |
1390 |
CGC 54/ 363 |
A bueltas de bien e mal, | tanto me siento penado | que nunca salgo de un val | fermoso, bien arvolado; | antes con pena mortal, | de vuestra beldad forçado, | pensando mui desigual | paso mi vida cuitado. | |
[+] |
1390 |
CGC 55/ 374 |
¿Por que razon era vida | tantos cobcados en ella?| |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 10/ 435 |
Un dia, por mi ventura, | fuera -me yo acercar | en una val mui escura | donde ove grant pesar, | porque vi alli estar | un hombre desesperado, | cantando desaguisado | un cantar con amargura: | Cativo de minya tristura | ya todos prenden espanto | e preguntan que ventura | es que m ' aturmenta tanto. | |
[+] |
1404 |
CGC Ap. 12/ 440 |
Ai, cuitado, agora siento | que por mi mal conoçi | tanto bien como perdi | por cobrar tal perdimiento. | |
[+] |
1412 |
CGC 59/ 391 |
Graças vos queiro render | por me tanto conloar, | mais el non me conoçer | vos engana, sin dudar; | e temo, si ven la prueva, | que minna virtud se negue, | ca muito mellor por nueva | me terneis que cando achegue | e minnos viçios despregue. | |
[+] |
1415 |
CGC 61/ 402 |
Nen jamais quer sentir | minna cuita, | que por meu grand mal padesco, | la qual non posso sofrir, | ¡tanto he muita!| |
[+] |