1240 |
LP 028/ 153 |
O genete | pois remete | seu alfaraz corredor: | estremece | e esmorece | o coteife con pavor.| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 153 |
Vi coteifes de gran brio | eno meio do estio | estar tremendo sen frio | ant ' os mouros d ' Azamor; | e ia -se deles rio | que Auguadalquivir maior. | Vi eu de coteifes azes | con infanções [s]iguazes | mui peores ca rapazes; | e ouveron tal pavor, | que os seus panos d ' arrazes | tornaron doutra color.| |
[+] |
1240 |
LP 066/ 208 |
E pois el sa fazenda tam mal cata | contra elas que faz viver tal vida, | que nem d ' el nem d ' outrem nom a guarida, | eu nom lh ' o tenho por bõa barata | de as trajer, como traj ' , em concelho | chorosas e minguadas de conselho; | ca demo lev ' a prol que xi lh ' em ata. |
[+] |
1240 |
LP 089/ 218 |
Quant ' a, senhor, que m ' eu de vós parti, | atam muit ' a que nunca vi prazer | nem pesar, e quero -vos eu dizer | como prazer nem pesar nom er [vi]: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| |
[+] |
1240 |
LP 089/ 218 |
E des que m ' eu, senhor, per bõa fe, | de vós parti, creed ' agora bem | que nom vi prazer nem pesar de rem, | e aquesto direi -vos [eu] por que: | perdi o sem e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar.| |
[+] |
1240 |
LP 089/ 218 |
Ca, mha senhor, bem des aquela vez | que m ' eu de vós parti, no coraçom | nunca ar ouv ' eu pesar des entom | nem prazer, e direi -vos que mh o fez: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar. |
[+] |
1240 |
LP 002/ 331 |
E quando lhi deitan as armaduras, | logu ' el faz contenente de foron; | e, se move, tremen -lh ' as comas duras, | come doente de longa sazon.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 335 |
Mays esso pouco que eu vyvo for, | poys assy é, non me quero queixar | d ' eles: mays el seja seu traedor | se me non mata, poys non poss ' achar | que[n] me lh ' empare; e se me d ' el queixar, | Deus non mi valha, que eu mester ey: | ca, poys m ' eles non queren emparar | e me no seu poder queren leixar, | nunca per outrem emparado serey. |
[+] |
1240 |
LP 059/ 399 |
Aventuremos | os corpos e ala entremos.| |
[+] |
1240 |
LP 059/ 400 |
Entremos ante | que dona Maria jante.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 447 |
Mays do que dixe gran pavor per ey; | ca me tremi ' assí o coraçon | que non sey se lh ' o dixe [ou] se non.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 447 |
Ca me tremi ' assí o coraçon | que non sey se lh ' o dixe ou se non. | Ca nunca eu faley con mha senhor | se non muy pouc ' oj ' ; e direy -vos al: | non sey se me lh ' o dixe ben, se mal.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 448 |
Mays do que dixe estou a gran pavor; | ca me tremi ' assí o coraçon | que non sey se lh ' o dixe ou se non.| |
[+] |
1240 |
LP 020/ 448 |
E a quen muyto trem ' o coraçon, | nunca ben pód ' acabar sa razon. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 485 |
Filha, pois eu vou i | e mig ' outrem nom vai | iredes comigu ' i?| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 573 |
Met ' el -rey barcas na Estremadura; | quen amig ' á que Deus lh ' o aduga: | alá vay, madr ' , ond ' ey suidade!. |
[+] |
1240 |
LP 007/ 634 |
Nen vos dirá nunca molher | que verdade queira dizer, | nen vós non podedes saber | nunca per outrem, se Deus quer | ou se eu verdad ' ei migo, | que nunca vistes amigo | tan desejado de molher.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 647 |
E quen sse fez de min consselhador | que eu viss ' o vosso bon parecer, | a quant ' eu posso de vos entender, | de mha morte ouve e de meu mal sabor; | e, mal pecado, non moir ' eu poren, | nen moyro, porque seria meu ben, | nen moyro, porque que[r]ria morrer | e porque mi seria mui melhor | morte ca mays esta coyta sofrer, | poys non mh -á prol de vola eu dizer, | nen vus faz outrem por min sabedor, | nen mi val ren de queixar -m ' end ' assy, | nen me val coita que por vos sofri, | nen mi val Deus nen me poss ' eu valer.| |
[+] |
1240 |
LP 023/ 651 |
E dereit ' é, ca fui mal conselhado | que lhi faley; pero m ' ouv ' en sabor, | ca entendi que foy tan sen seu grado | que lhi fugi da terra con pavor | que ouvi d ' ela, e fiz muy mal sen | ca non mi -avi ' a dizer nulha ren | ond ' eu nen outrem fosse despagado. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 735 |
Disseron -vus, meu amigo, | que, por vus fazer pesar, | fuy eu con outrem falar; | mais non faledes vós migo | se o poderdes saber | por alguen, nen entender.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 921 |
Pode meu amigo dizer | que ama outrem mais ca si, | nen que outra rem, nen ca mi, | mais esto non é de creer, | que nunca el de coraçom | molher muit ' ame se min non.| |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 146 |
E pois da vison foi quito, || ficou en con med ' e con tremor.|| |
[+] |
1264 |
CSM 18/ 155 |
E por nos fazer veer || sa apostura, || gran miragre foi fazer || en Estremadura, || en Segovia, u morar || hũa dona soya, || que muito sirgo criar || en ssa casa fazia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 268 |
Pois passou esto, acordou enton || a monja, tremendo -ll ' o coraçon; || e con espanto daquela vijon || que vira, foi logo a un portal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 67/ 301 |
Quand ' esto soub ' o diabo, | andou muito revolvendo, || mais pero na çima vẽo | ant ' eles todo tremendo; || e poi -lo catou o bispo, | connoçeu sa falsidade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 309 |
E porend ' un miragre | vos quero dizer ora || que fez Santa Maria, | a que nunca demora || a buscar -nos carreiras | que non fiquemos fora || do reyno de seu Fillo, | mais per que y entremos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 91/ 363 |
Porend ' hũa noit ' avẽo || que lume lles pareceu || grande que do ceo vẽo, || e log ' enton decendeu || Santa Maria, e a terra tremeu || quando chegou a Sennor celestial.|| |
[+] |
1264 |
CSM 94/ 370 |
E ela, con gran pavor || tremendo e sen coor, || foisse pera a eigreja; || mais la Madre do Sennor || lle mostrou tan grand ' amor, || - e poren bẽeita seja - || que as chaves foi achar || u postas avia, || e seus panos foi fillar || que antes vestia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 104/ 395 |
Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... || Enton contou -lles o feito, | tremendo con gran pavor, || todo como ll ' avẽera; | e deron poren loor || todos a Santa Maria, | Madre de Nostro Sennor, || e o seu Fillo bẽeyto, | chorando con gran prazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 430 |
O hermitan ant ' a luz || as oras foi dizendo || daquel que morreu na cruz || por nos pẽas sofrendo. || menỹ ' enton ll ' aduz || seus livros mui correndo, || e tremendo || disse: |
[+] |
1264 |
CSM 149/ 521 |
E macar era bela, | foi -ll ' a el espantosa, || e tremend ' el lle disse: | "Ai, Sennor groriosa, || se a Ostia tẽes, | dá -mia por ta mesura. |
[+] |
1264 |
CSM 164/ 550 |
Ond ' a omagen da Virgen | foi daquesto tan yrada, || Como deve dos crischãos | seer a Virgen onrrada ... || Que deu hũa voz tan grande, | que cuantos estavan y || o oyron; e a terra | tremeu, segund ' aprendi, || e a omagen tan toste | redrou seu fillo de ssi, || e perdeu ssa fremosura | e tornou descoorada, || Como deve dos crischãos | seer a Virgen onrrada ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 192/ 617 |
El ali jazendo, || o demo chegou || e logo correndo || en ele entrou; || mais defendendo -ss ' || o mour ' e tremendo || muit ' e contendendo, || ll ' o dedo coller || na boqu ' e gemendo || e fort ' estrengendo || tod ' e desfazendo, || llo fezo perder.|| |
[+] |
1264 |
CSM 239/ 737 |
Assi que do demo felon || non entremos en sa prijon, || nen caiamos en cofojon, || mentindo por livialdade; || e pois el pres por nos paxon, || dé -nos no seu reyn ' erdade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 247/ 757 |
Pero criaron sa filla, | e ela foi ben crecendo; || e pois que cunpriu dez anos, | seu padre, com ' eu aprendo, || morreu e ficou a madre, | e chorando e tremendo || levou a moça a Salas | e diz : "Sennor, á -ti grado || Assi como Jheso -Cristo | fez veer o cego -nado...|| |
[+] |
1264 |
CSM 262/ 38 |
A ora de madodỹos | fezo a terra tremer || con torvões e coriscos | de todas partes caer, || assi que todos fogiron, | nono podendo soffrer, || e desta guis ' a igreja | ficou d ' omees senlleira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 265/ 45 |
En ssa casa e amostrar a leer || a seu fill ' e outrossi a escrever || com ' el escrevia, que sol non connocer || non podian nen fazer estremaçon || Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 265/ 46 |
Porque ssa letera estremar adur || poderia ome da sua nenllur || poi -las achassen, ca nunca mur con mur || se mais semellaron en sua faiçon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 96 |
A dona daqueste sonno | foi espantada assi || que tremendo muit ' e chorando diss ' a seu marido || toda a vison que vira. |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
E chorando e tremendo | diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 307/ 146 |
Onde conteceu || que en aquel monte fogo s ' acendeu || mui grande, e toda a terra tremeu, || e choveu tan muito come no mayor || Toller pod ' a Madre de nostro Sennor ... || Inverno do mundo chove, com ' oý, || volta con gran pedra, e ar outrossy || cayan coriscos tantos ben aly || que cuidaron todos morrer a door.|| |
[+] |
1264 |
CSM 329/ 203 |
"Entremos acá; || ca mui toste os crischãos | o fillaron, e está || ascondudo na eigreja | pera quand ' escurecer || Muito per é gran dereito | de castigado seer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 346/ 246 |
En Estremoz, hũa vila | de Portugal, foi aquisto || que guariu hũa enferma | a Madr onde Jhesu Cristo || naceu por salvar o mundo, | que foi connosçud ' e visto, || ond ' o sol, quand ' el pres morte, | tornou mais negro ca mora.|| |
[+] |
1264 |
CSM 352/ 258 |
Aquest ' a un cavaleiro | conteceu que vassal ' era || dun fi de rey, e por ele | fazia jostiça fera, || e que ũu açor mui bõo | hũa vegada lle dera || que fora dun cavaleiro | natural d ' Estremadura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 364/ 289 |
E sse ante ben lavraram, | mui mellor depois lavraron, || assi que en pouco tempo | a eigreja acabaron || mui fremosa e mui forte, | tal que quantos la cataron || disseron que non avia | tal en tod ' Estremadura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 368/ 298 |
E con aquesta coita | ben per Estremadura || passou e a Castela | foi; e tal aventura || ll ' avẽo, que en sonnos | lle disseron: |
[+] |
1264 |
CSM 383/ 331 |
E foy en Estremadura, || O ffondo do mar tan chão | faz come a terra dura ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 392/ 348 |
E poren mandava || o alcayde que jurasse, | ca for ' é d ' Estremadura || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 404/ 365 |
Non é sen guysa d ' enfermos sãar ... || E porend ' a boca e o nariz || ll ' encharon tanto, com o livro diz, || que non podian dele a serviz || neno rostro qual era estremar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 409/ 379 |
Donzelas, escudeiros, || burgeses, cidadãos, || outrossi aldẽãos, || mesteiraes, ruãos, || des i os mercadeiros, || non deven postremeiros || seer; mais com ' irmãos, || todos alçand ' as mãos, || con corações sãos, || en esto companneiros || deven seer obreiros, || loand ' a Virgen santa, || que o demo quebranta || por nossa amparança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 409 |
U verás os angeos | estar ant ' ele tremendo, || di -lle quantas vezes | o tu andaste ascondendo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 425/ 416 |
Grand ' alegria nos creçeu || quando do çeo deçendeu || o angeo, e que tremeu || a terra u el deçia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 427/ 420 |
Todo -los bẽes que nos Deus ... || A terça começou muit ' a tremer || a terra, e son come de caer || o ayre fez; e enton viron deçender || linguas de fogo sobre ssi, que os todos ençendeu || Todo -los bẽes que nos Deus ...|| |
[+] |
1300 |
LP 008/ 249 |
Pois eu fiqu ' en Stremadura; | se vai caminho de Sẽa | el, vaa -s ' en boa ventura.| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 435 |
Nen ũas graças non rendo | a quen lhi deu tan gran renda, | per que m ' eu d ' el non defendo | nen acho quen me defenda; | e pois que eu non ẽmendo | nen me faz outrem emenda, | ao Demo o acomendo | que o aja en sa comenda.| |
[+] |
1300 |
LP 006/ 759 |
E ja m ' El tanto mal fez que nom sey | rem u me possa cobrar d ' iss ' , e nom | sey nem sab ' outrem nem sab ' El razom | porque me faça mays mal de quant ' ey.| |
[+] |
1300 |
LP 002/ 859 |
Non á, meu padre, a quen peça | ũa peça dun canelho, | con que juntasse sa peça | toda con ela o Coelho; | ca a peça non se espeça | u se estrema do vermelho, | ca muit[o] á já gran peça | que foi sen mant ' a concelho. |
[+] |
1355 |
CGC 8/ 138 |
Acabada fermosura, | esmerado sennorio, | gentileza e alto brio | me foi demostrar ventura; | donna de noble figura, | estremada en seu falar, | esta quis Deus estremar | e conplir de grant cordura. | |
[+] |