1240 |
LP 004/ 94 |
Don Foão, que eu sei que á preço de livão, | vedes que fez ena guerra -daquesto soo certão: | sol que viu os genetes, come boi que fer tavão, | sacudiu -se [e] revolveu -se, al - | çou rab ' e foi sa via a Portugal.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 132 |
Don Estêvão diz que desamor | á con el -Rei, e sei eu ca ment ' i: | ca nunca viu prazer, pois foi aqui | o Conde, nen veerá mentr ' el i for; | e, per quant ' eu de sa fazenda sei, | por que non ven ao reino el -Rei, | non vee cousa ond ' aja sabor.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 132 |
Con arte diz que non quer al Rei ben, | ca sei eu d ' el ca já non veerá | nunca prazer, se o Conde reinar á; | ca ben quit ' é de veer nulha ren | Don Estêvão ond ' aja gran prazer; | dest ' é já el ben quite de veer, | mentr ' o Cond ' assi ouver Santaren.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 132 |
Por que vos diz el que quer al Rei mal, | ca ren non vee, assi Deus mi pardon, | que el mais am ' eno seu coraçon | nen veerá nunca; e direi -vos al: | pois que s ' agora o reino partiu, | prazer pois nunca Don Estêvão viu | nen veerá jamais en Portugal. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 133 |
Don Estêvão, eu eiri comi | en cas del -Rei, nunca vistes melhor, | e contarei -vo -lo jantar aqui, | ca x ' á ome de falar i sabor: | non viron nunca já outro tal pan | os vossos olhos, nen ar veeran | outro tal vinho qual eu i bevi.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 133 |
Don Estêvão, tan de mal talan | sodes, que non podedes de peior: | que já por ome que vos faça amor | sol non catades -tal preço vos dan; | e, sêrvia -vos ome quanto poder, | se vos desvia quan pouco xiquer, | ides log ' ome trager come can.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 133 |
E tan mal dia vosco, tant ' afan | e tanta coita convosc ' á levar, | pois non avedes por om ' a catar, | mal serviço faz om ' en vós, de pran; | ca, se avede -la besta mester, | se vo -la ome toste non trouxer, | queredes ome trager come can. | E, Don Estêvão, pois sodes tan | sanhudo que non catades por quen | vos faz serviço, pois vos sanha ven, | os que vos serven non vos servir an; | ca, se vos sanha, como sol, preser, | non cataredes ome nen molher | que non queirades trager come can. |
[+] |
1240 |
LP 109/ 228 |
E venho vo -lo dizer, | senhor do meu coraçom, | que possades entender | como prendi ocajom, | quando vos [eu] fui veer; | e por aquesta razom | moir ' assi servind ' em vão; | porque a mim fazedes mal | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão. |
[+] |
1240 |
LP 128/ 237 |
"Amigo loução, | que faria per amores, | pois m ' errastes tam em vão? |
[+] |
1240 |
LP 002/ 666 |
Don Estêvão achei noutro dia | mui sanhudo depós un seu om ' ir; | e sol non lhi pôd ' un passo fogir | aquel seu ome depós que el ia; | e filhô -o i pelo cabeçon | e ferio -o mui mal dun gran baston | que na outra mão destra tragia.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 666 |
E Don Estêvão assi dizia | a nós, que lho non leixámos ferir | mais: - |
[+] |
1240 |
LP 002/ 849 |
Per boa fé, ben guisado chegou aqui Don Foão; | pero non vẽo no maio, mais, por non chegar en vão, | demos -lhi nós ũa maia das que fezemos no maio.| |
[+] |
1264 |
CSM 26/ 178 |
Responderon os demões louçãos: || "Cuja est ' alma foi fez feitos vãos, || por que somos ben certãos || que non dev ' entrar || ante Deus, pois con sas mãos || se foi desperentar. |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 278 |
E de bõos costumes avia assaz || e nunca con mouros quiso aver paz; || porend ' en Sant Estevão de Gromaz || entrou, quand ' Almançor a cuidou aver, || Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 63/ 278 |
Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer ... || Este conde de Castela foi sennor || e ouve gran guerra con rei Almançor || que Sant Estevão tod ' a derredor || lle vẽo çercar, cuidando -lla toller.|| |
[+] |
1264 |
CSM 137/ 492 |
E fez -lle que non perdess ' ollos, pees nen mãos || nen outros nenbros do corpo, mais que fossen sãos; || mais se o metess ' o demo en cuidados vãos || de pecado, que non podesse seer en tal feira;|| |
[+] |
1264 |
CSM 157/ 537 |
Ela con sabor daquesto | da farỹa lles furtou, || e depois que ss ' eles foron, | log ' a fazer sse fillou || feijoos ben come eles; | mais o demo a torvou, || que quis ende provar ũu, | mais non lle sayu en vão.|| |
[+] |
1264 |
CSM 192/ 618 |
"Pagão, || sse queres guarir, || do demo de chão || t ' ás a departir || e do falsso, vão, || mui louco, vilão || Mafomete cão, || que te non valer || pode, e crischão || te faz e irmão || nosso, e loução || sei e sen temer. |
[+] |
1264 |
CSM 192/ 618 |
A fe dos Romãos; || ca connosco ben, " || diss ' el, "que pagãos || andan con mal sen || a guisa de vãos, || ca non son certãos || d ' a lee dos crischãos || per ren mantẽer, || nen come louçãos, || mais com ' antivãos || contra Mec ' a[s] mãos || punnan de tender. |
[+] |
1264 |
CSM 196/ 633 |
[E] pois aquesto lles disse, | fezo -sse logo crischão || e o templo que guardava | derribou todo de chão || e quebrantou as omages, | ca non quis usar en vão || ssa vida; e [a] ssa morte | foi -ll ' a alma recebuda || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 213/ 670 |
E foi -sse a el chegando, | sa azcõa sobre mão, || cuidando ben que corria | depos el per un gran chão || e que lle dava gran colbe; | mas sayu -lle tod ' en vão, || c ' a azcũa chantou toda | per hũa grand ' azỹeira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 253/ 17 |
E o bordon que jazia | en duas peças no chão, || nono tyrou da ygreja, | pero era bon crischão, || per poder que el ouvesse; | e poren teve por vão || seu cuid ' , e disse chorando : | "Ay, Madre de Deus, catade || De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 325/ 194 |
A pouco rato pois esto | vyu gran peça de crischãos || que yan veer sas vỹas, | todos sas lanças nas mãos; || e entendeu que seus sonnos | non foron falssos nen vãos, || mais verdade mui certeira | qual con seus ollos viia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 376/ 314 |
El en Sevilla morando, | avẽo que seu irmão || Don Manuel con el era, | que o amava de chão; || e o ben que ll ' el fezera | non lle sayra en vão, || ca en servi -lo sa vida | [el] avia despenduda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 350 |
E des ali adeante | foi guarid ' e mui ben são; || e pois desto Don Affonso, | seu avoo, foi çertão, || entendeu quen ben servia | aa Virgen, que en vão || non fazia seu serviço, | ca nas coitas dá conorte.|| |
[+] |