logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de lampre nos textos notariais do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 6

1365 FMST [26]/ 562 Iten mando ao Cabiido de Sanctiago todo o meu lugar et couto, et señorio del, de puneyro de porquariza con o paaço que hi teno et con todos los outros herdamentos, casas et chantados et outras quaesquer dereituras que ey et me perteecen...; eno qual couto teño tres casares pobrados. Iten comprey de Martin Romeu et de sua moller Tareyia eans falcoa dous casares con huum paaço en oruo, con certos canaes nas lampreyras et outro casal no dito lugar... [+]
1374 ROT 89/ 444 Et que dedes cada huun anno ao dito moesteyro de Renda çerta no dito tenpo tres lampreas secas boas sem maliçia des dia de çiisa ata dia de pascoa. [+]
1375 GHCD 81/ 385 It. comprey de Martin Romeu et de sua moller Tareya eans falcoa II casares con huum paaço en oruom con certos canaes nas lampreyras et outro casal no dito lugar que conprey segundo parescera por cartas de notario. [+]
1396 MSCDR 401/ 531 Item [. . . ] o lugar do Campo, que teen os fillos de Gonçaluo de Goterres an de fazer del foro d ' aquelo que y Deus der, et demays duas lampreas ao abade. [+]
1431 MERS 153/ 379 Eu Martín Sánches, bacheller en decretos, abade da eglesia da Triindade da çidade dOurense e vigario geeral por lo moyto honrrado en Christo padre e senor don Diego, por la gracia de Deus e de santa eglesia de Roma obispo dOurense visto e con diligençia examinado huun proceso de pleito ante min traptado ontre partes, convén a saber, Iohan de Vilouxe, clérigo, en nome e en vos de don Lopo Fernándes, abade do moesteiro de Santo Estevo de Riba de Sil, e do prior e do convento do dito moesteiro, asý como seu procurador abtor, da hua parte, e Estevo de Cerreda e María da Ayra e Fernando fillo de Domingo Martínes e Pedro de Junqueira e Juan Alvares, moradores ena aldea de Çerreda e todos los outros que se desían herdeiros eno Cachón de Camilo, por sý e por Gonçalvo de Sarrea e Gonçalvo Çerreda, seus procuradores, en seu nome, reos, da outra; et vista hua demanda por lo dito Juan de Vilouxe eno dito nome por ante min contra os ditos reos posta, en que diso que o dito moesteiro de Santo Estevo e abad e prior e convento del tiina por seu e como seu o dito Cachón de Camilo, e que en outro tempo fora feyta çerta conpustura entre o abade e convento do dito moesteiro con os moradores da dita aldea de Çerreda o qual todo pasar por sentença de homes boos árbitros et su çerta pena segundo ena dita sentença era contiudo, ena qual dita sentença diso que se continna hua cláusola que disía que quantas pesqueiras que estevesen eno rio do Syl eno dito Cachón de que pagasen a quarta parte do pescado que en elas morrese en elas que fose do dito moesteiro, et eso meesmo que a primeira lamprea que morrese en elas que fose do dito moesteiro, et outrosí que tomase mayormodo do abade do dito moesteiro todo o pescado que hua noyte morrese e todas las pesqueiras do dito Cachón, qual el quisese escoller, e que sempre a dita sentença fora conprida e aguardada por los teedores das ditas pesqueiras ao dito abade e convento, salvo desde viinte e nove annos a esta parte, que diso que feseran outras pesqueiras eno dito Cachón que refusaran de o conprir e pagar, o qual dito pescado estimou de cada hun anno catrosentos mrs de moeda vella contando a branqua en tres dineiros, sobre lo qual feso seu pedimento segundo que esto e outras cousas mais conpridamente era contiudo ena dita sua demanda. [+]
1431 MERS 153/ 380 Et visto todo quanto ambas las ditas partes quiseron ante min diser e alegar fasta concluso et vista hua interlocutoria por min dada eno dito negoçio por la qual me pronunçiey por juis do dito negoçio, et reçebí anbas las ditas partes conjuntamente a prova, ao autor da sua demanda e ao por él replicado, e aos reos de suas exepçoes e defensoes e do que provado lles aproveitase non os encargando de prova superflua nen impertinente para o qual lles dey e asigney çertos prasos e produçoes; e visto as provanças feitas por ambas las ditas partes, e a dita sentença e privilegios e escripturas por parte do dito moesteiro presentadas e a publicaçón das ditas provanças feita, et todo quanto ambas las ditas partes ante min quiseron diser e rasoar cada uun deles en guarda e ajuda e defensón de seu dereito fasta que concluyron e ençarraron rasoes et en como eu dey o dito pleito por concluso e asigney en él certo dia para dar sentença e dende endeante para de cada dia que feriado non fose; avydo sobrelo meu acordo e consello con letrados e dileberaçón conmigo meesmo, partes presentes e sentença demandantes, seendo en lugar de julgar, acho que segundo as demarcaçoes por lo privilegio a min presentado por parte do dito abade, prior e convento, que o senorío e térmio do dito Cachón de Camilo que perteesçe ao dito moesteiro, abade e convento del, por ende acho que devo mandar e mando aos ditos Estevo de Çerreda e María da Ayra e Fernando fillo de Domingo Martínes e Pedro de Junqueira e Juan Alvares e aos outros que se disen herdeiros eno dito Cachón de Camilo e a seus procurados en seu nome e a seus herdeiros deles e de cada hun deles que paguen e cunpran ao dito moesteiro, abade e convento del, todo o continudo ena dita sentença dada por los ditos omes boos que de suso en esta mina sentença façe mençón,, salvo donde dise que paguen quarta das lampreas que se tomaren enas pesqueiras que fisesen novamente, que mando que non paguen a tal quarta parte das ditas lampreas por quanto adonde disía que a non pagasen pareçe ser raido e deve diser non paguen; et por quanto non se prova por parte do dito abade e convento de quantos annos a acá leyxaron de pagar o dito pescado, mando que dos annos passados non paguen cousa algua salvo do anno pasado de mill e quatroçentos e triinta annos que pareçe que foron requeridos e demandados por parte do dito moesteiro e convento del e do dito anno mándoles que den e paguen ao dito moesteiro, abade e convento del, ao dito seu procurador en seu nome, por lo pescado do dito anno duzentos pares de brancas do dia da data desta mina sentença fasta triinta dias primeiros sygentes, e que este dito anno e de aquí endeante en cada un anno para senpre que paguen o dito pescado ao dito moesteiro segundo o thenor da dita sentença, e que en todo o al que o dito moesteiro, abade e convento del, que posa usar e use de todo o contiudo ena dita sentença, salvo do de suso por min reservado, e condeno aos ditos reos e aos ditos seus procuradores en seu nome enas custas direitas por parte do dito abade et convento en este pleito feitas, a taixaçón delas que as reservo en min. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL