logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de poj nos textos notariais do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 41

1394 THCS 81/ 97 Entón o dito meestrescolla disso que pojaua a teença de Quinçãa em oytoçentas liuras, e logo Ruj d ' Órdẽes, cóengo da dita igleia, que presente staua, disso que pojaua e pojou a dita teença de Quinçãa em mill e dosentas libras, e obligouse a pagar a dita teença e em penssóm e em refeiçón segundo as constituições da dita igleja, e dou por fiadores em pensón e em rrefeiçón segundo as ditas contituições aos ditos Nuno Gonçalues e Gonçaluo Freire, cóengos que presentes stauan, os quaes outorgaron a dita fiadoría e obligaron a ella si e seus bẽes. [+]
1394 THCS 81/ 97 E os ditos deán e cabídoo diserom que outorgauan a dita teença ao dito Rui d ' Órdẽes porllas ditas mill e dosentas libras e lle reçebían os ditos fiadores con tal condiçón que para día lũes primeiro que vijña desse outro fiador con os sobreditos fiadores, e non o dando que ficase a dita teença ẽna poja em que a tijña o dito meestrescolla e que a desem a quen máis por ella dese. [+]
1399 FDUSC 257/ 268 Et logo apregôôu Fernan de Carnota, pregoeyro da dita villa de Muro, o qual Fernan de Carnota pregoou altas vozes em publica plaça as ditas herdades; et logo Aluaro Ledo disso que daua por llas ditas herdades de todo o dito alfoz que perteeçia ao dito Pero Eanes tres mill et seysçentos morauedis de moeda vella; asy andaron a pregon et leylla, et non vêêo quen mays pojasse nas ditas herdades. [+]
1399 FDUSC 257/ 268 Et logo daua Fernan Fernandes de Noya por todallas ditas herdades do alfoz de Muro, que perteçia ao dito Pero Eanes quatro mill morauedis et daua Gomes Fernandes de Cesayo por ellas seys mill et seysçentos morauedis; et ansi andaron em pregon et leilla enna dita praça, et non vêêo quen mays pojasse. [+]
1399 FDUSC 257/ 269 Item se apregoaron as sobreditas herdades que o dito Pero Eanes avia em Louro et Lariño et Sofam et na fligrisia de santa Côônba de Carnota et sam Mamede, et do couto d ' Adranno et de sam Pedro d ' Outes, et em todo ho alfoz de Muro, et ho dito pregoeyro pregoas altas vozes per moytas uezes et logo disso Loppo Afonso que daua por todas llas ditas herdades de todo o alfoz de Muro, que pertêêçian ao dito Pero Eanes conos moynos, noue mill et quinentos morauedis; item diso Gomes Fernandes que daua por ellas noue mill et seysçentos morauedis, et asi se apregoaron et non vêêo quen em ellas mays pojasse, et asi andaron as ditas casas et herdasdes em pregôôs, et remataronsse das ditas casas, et dellas ficaron por rematar; et as ditas herdades sobreditas. [+]
1399 FDUSC 257/ 269 Item despois desto, viinte et tres dias do mes d ' agosto do anno do naçemento de nosso Sennor Ihesu Christo de mill et quatroçentos annos, enna plaça da dita villa de Muro paresçeu o dito Lourenço Afonso et fez pregoar algunas casas que eran por rematar das que foran do dito Pero Eanes; fez apregoar ao dito Fernan de Carnota as sobreditas herdades que o dito Pero Eanes auia em Louro et em Lariño et em Sofam et na fligrisia de santa Conba et de sam Mamede de Carnota et enno couto d ' Adraño et em sam Pedro d ' Outes et em todo o alfoz de Muro; et o dito Fernan de Carnota apregoas altas vozes enna dita plaça, et logo Gonçaluo Perez de Noya disso que daua por todas llas sobreditas herdades que o dito Pero Eanes auia enno dito alfoz de Muro et moynos, dez mill morauedis de moeda vella, et asy se apregoraron por quatro ou çinquo vezes et non vêêo quen em ellas mays pojasse nen prometesse. [+]
1419 CDMACM 141/ 245 Notario respondendo eu Afonso Marino por min et en nomme dos que conmigo queseren seer et por vez do dito conçello et nos Iohan Afonso de Veiga et Fernand Marques notario et Lopo Afonso do Ydral et Affonso Paleu et Fernand Rodrigues alfayate et Juan Yanes alfolineiro procuradores dos vesinos et moradores et prouadores desta villa de Viueiro et seus terminos et jurdiçoes et aas escrituras pressentadas per lo dito sennor obispo eso mesmo ao pedimento que el por elas fazia a eles et ao dito conçello dizemos que esta dita villa et termino dela non estauan nin eran proueudos de justiça nin lo podian seer proueudos dela por los aldaldes que fosen postos por lo dito conçello porque quado et cada que elles eran alcaldes que se fazian moytos males et mortes et roubos et forças inpojoes aos vesinos desta villa et seus terminos et que se non fasia en ela conplimento de direito nin de justiça por eles nin se pagauan os mor. que eran deuidos ao dito sennor rey por las quaes cousas nos non entendemos consentir que se façan alcaldes de foro mais que entedemos todo de o enbiar dizer et notificar por nosa petiçon et procuradores ao dito sennor rey para que nos prouea et remedie de justiça et enbiase aqui seu alcalde que manteuese esta dita sua villa et termino dela en paz et en justiça et en asosego et en seruiço do dito sennor rey et asi pois que nos non entendiamos de poer alcaldes de foro que o dito sennor obispo non auia nen ha contra nos demandas nen abçon et se alcaldes de foro se posesen enna dita villa et se o dito sennor obispo ouuese en ello jurdiçon ou dereito alguo que nos gardamos seruiço do dito sennor rey que llo non entendiamos perturbar nin enbargar. [+]
1421 VIM 79/ 195 Et logo en esta ora meesma Johan Martines de Sor, vesino de Viueiro, que presente estaua, diso que a dita renda das ditas iglesias que estaua en seys mill mor. da moeda vella, branca en tres dineiros, et que el que a pojaba mays en seteçentos et vinte mor. da dita moeda, branca en tres dineiros. [+]
1421 VIM 79/ 195 Et o dito Cabidoo diso que lle resçebia a dita poja et lle outorgaua et rendaua a dita renda das ditas iglesias en esta guisa: as quatro quintas da dita iglesia de Santa Maria de Viueiro et os çinquo sestos de Santiago de Viveiro, con todolos dezemos et dereitos et dereituras perteesçentes aas ditas iglesias, et segundo et enna maneira que se husaron a leuar et leuaron os outros rendeiros ennos tempos passados ata aqui, desde San Johan Baptista que ora passou ata des annos conpridos primeiros seguentes, con des nouidades conpridas et acabadas. [+]
1432 FDUSC 283f/ 317 E eu, enno dito nome asi uolo pido, mandando e fazendo çesar a dita almoeda per vos fasta aqui feyta, non o yndo adeante nen proçedendo mays por ela per vos nen per outro alguno, protestando se o contrario delo fezerdes a dita almoeda seja en sy nehuna, e vos e vosos bêês e de aqueles que vos lo mandaron fazer, en cujo fauor o fazedes, me sejan a elo e aos sobreditos para todo senpre obligados, e que cayades e encorrades en aquelas penna e pennas que os dereitos poen e trebuyen en tal caso, e esta mesma protestaçon faço contra qualquer ou quaesquer persona ou personas de qualquer estado e condiçonn e ordêê que seja, que os ditos herdamentos suso declarados pojaren ou conpraren, e que perga os preços e contias de marauedis que por eles deren e prometeren, asi conmo aqueles que conpraran as cousas aellas a sabendas contra voontade de seus donos e contradigo a dita almoeda por min e enno dito nome, segundo poso e deuo de dereito e non consinto en ela, ante a contradigo per qualquer via e maneira que poso e deuo con dereito, e requiro ao presente notario que junte e ensira todo esto aqui por min dito e declarado e requirido, e protestando a dita almoeda e pregôôs dos ditos herdamentos e que me de de todo elo testemoio sobre sy apartado, huun, dous ou mais se mester forem, para mina garda e dos sobreditos; e aos presentes rogo que sejan testigos. [+]
1432 FDUSC 283/ 318 E o dito Pero Gomes reçebeu a dita poja do dito Afonso Bôô e diso que asignaua e asignou o quarto pregon para rematar doje a noue dias, segintes, por quanto sêêrian enton conplidos os viinte e sete dias, segundo que era de custume. [+]
1432 FDUSC 283j/ 322 E esta mesma protestaçon faço contra qualquer o quaesquer persona ou personas de qualquer estado, condiçon e ordêên que sejan, que os ditos herdamentos suso declarados pojaren ou conpraren e que pergan os preços e contia de marauedis que por eles deren e prometerem asi conmo aqueles que conpran as cousas alleas a sabendas contra voontade de seus donos, e contradigo a dita almoeda por min e enno dito nome, segundo poso e deuo de dereito e non consinto en ela, ante a contradigo per qualquer via e maneira que poso e deuo con dereito. e riquiro ao presente notario que junte e insira todo esto aqui por min dito e declarado, requirido e protestado a a dita almoeda e pregôôs dos ditos herdamentos, e que me de de todo elo testemoio sobre sy apartado, huun, dous ou mays, se mester foren para mina garda e dos sobreditos, e aos presentes rogo que sejan testigos "". [+]
1432 FDUSC 283k/ 318 E aquel que os pojar e en que foren rematados que seja tiudo de pagar o que por eles prometer do diada remataçon ata terçer dia seginte."" [+]
1432 FDUSC 283/ 323 E o dito Pero Gomes diso que reçebia as ditas pojas e, por quanto oje era dia feriado por sêêr dia domingo, que asignaua termyno para que cras, dia lûûs, para fazer remataçon dos ditos bêês. [+]
1432 FDUSC 283/ 323 Item despois desto, este dito dia, domingo, açerqua de ora, en presença de min o dito notario e testemoias infra scriptas e ante o dito Pero Gomes pareçeu Rodrigo Afonso, liçençiado, morador no dito lugar, e diso que por quanto aynda duraua o termino dos viinte e sete dias oje todo o dia en que podia fazer poja, que el prometia e prometeu que daria por los ditos bêês suso declarados seendolle feytos de paz dozentos e triinta froliis d ' ouro, ou çinquenta pares de branquas por cada frolin. [+]
1432 FDUSC 283/ 323 E o dito Pero Gomes diso que reçebia a dita poja e que asignaua e asignou o dito termino para cras, para rematar e fazer remataçon dos ditos bêês. [+]
1432 FDUSC 283/ 324 E logo pareçeu o dito Rodrigo Afonso, liçençiado, e diso que por quanto el auia pojado os ditos bêês e era o postromeiro pojador dentro no termino que se deuia pojar, por ende diso que lle requiria e requireu que rematase en el os ditos bêês, e o dito Pero Gomes mandou ao dito Rodrigo Afonso que lle dese fiadores contiosos para que pagase a sobredita contia, e o dito Rodrigo Afonso diso que el fezera a dita poja en nome e para Afonso Rodrigues Bochas, canbeador, que presente estaua, e pois que por el fezera a dita poja, que o daua e dou por pagador da dita contia, e pedia ao dito Pero Gomes que enno dito Afonso Rodrigues fezese a dita remataçon, que el que traspasaua en el o dereito que auia de en el seeren rematados. [+]
1432 FDUSC 283/ 324 E logo paresçeu o dito Afonso Eanes, escudeiro do chantre de Santiago, e diso que el pojaua e pojou os ditos bêês en dozentos e triinta e seys froliis e por que asignara termino para oje, para rematar, que lle requiria que fezese a dita remataçon en el e que era prestes de lle dar e daua logo fiadores para pagar a dita contia a Juan Ramos, escudeiro, e a Gomes de Fontaôô, que presentes estauan e que outorgaron a dita fiadoria, e por ende, diso o dito Afonso Eanes que fazendo o dito Pero Gomes o contrario, que protestaua que tal remataçon non valuese. [+]
1432 FDUSC 283/ 324 E o dito Pero Gomes diso que oje non podia reçeber poja, por quanto aer, dia domingo se conplira o termino en que as pojas foran e deuian sêêr feytas e que asinara termino para oje para rematar, et por quanto o dito Rodrigo Afonso fora o mas postromeiro pojador en nome do dito Afonso Rodrigues e dera ao dito Afonso Rodrigues por pagador e consentia que a dita remataçon fose en el feyta, e que visto per el o dito desenbargo que ajuso he contiudo, diso que REMATAUA E FAZIA REMATAÇON enno dito Afonso Rodrigues e suas vozes para senpre os ditos lugares do Castro e de Reuoreodo con todas las outras herdades, casas, casares e chantados e vinas e con azena asi propios, conmo de foro de Santiago e de Beluys e de san Juan da Coua, ondequer que fosen enno couto do dito moesteiro de san Juan da Coua, segundo que perteesçian ao dito Gomes Rodrigues, bachiller, por la dita contia dos ditos dozentos e triinta froliis, ou çinquenta pares de branquas por cada frolin. [+]
1433 VFD 377/ 389 Et despois desto, sesta feyra, seys dias do mes de nouembro, eno lugar de Terrón, Pero do ---- et Fernando de Berín feseron poja en estas barquas, asy ena do Porto Vello como enas barquas da ponte d ' Ourense, e poseron nas en seys mill e quiñentos mrs, branca en tres diñeiros, e os ditos omees boos deputados, que presentes estauan, outorgáronlos logo con as sobre ditas condiçoes e sen poja mayor nen menor e que seja todo hua pasagee, e se aueren de pasar os de Codeiro, que lles desconten desta renda o que con elles está o dito couto aviindos. [+]
1436 FDUSC 306/ 384 Et nos o dito don abade, que presente somos, por nos et en nome do dito noso moesteiro et nosos subçesores asy o reçebemos; et por esto sobredito queremos et outorgamos que os ditos dous terços do dito casal dos Çernudos con suas herdades, casas et casares et chantados et feaes aos ditos dous terços do dito casal perteesçentes, et eso meesmo todas las outras herdades que vos o dito Gomes Afonso et a dita vosa moller Clara Dominges ata oje, este dia, aviades et vos perteesçen de aver et de herdar enno dito casal que dizen de Juan Nââo, que fiquen libres et quitos et desenbargados a vos o dito Gomes Afonso, notario, et a Clara Dominges, vosa moller et a vosas vozes et herdeiros para todo senpre, libres et quitos sen pagar delo a sobredita fasendeira ao dito noso moesteiro nen a nos o dito don abade, nen a nosos subçesores; da qual sobredita fasendeira parto et quito et priuo et despojo ao dito moesteiro et a myn et a meus subçesores et çedoa et incorporoa en vos o dito Gomes Afonso et Clara Dominges, vosa moller, et en vosas vozes para senpre. [+]
1439 VFD 408/ 415 A XVIII de nouembro feso poja enteira en esta renda Alfonso do Cabo. [+]
1439 VFD 408/ 415 A XXIII de nouenbro Lourenço, alfayate, feso médea poja en esta sisa. [+]
1439 VFD 408/ 415 Iten feso logo outra médea poja sobre sy. [+]
1439 VFD 408/ 421 A XVI de nouenbro, fiso en esta renda Esteuo Caluo médea poja. [+]
1439 VFD 408/ 421 A XVIII de nouenbro, Lourenço, alfayate, fiso outra médea poja. [+]
1439 VFD 408/ 421 En este dia Esteuo Caluo fiso outra poja enteira en esta renda. [+]
1439 VFD 408/ 421 A X de desenbro, fiso Lourenço Fernandes, alfayate, e nesta renda poja enteira. [+]
1448 GHCD 21/ 90 Xpo. de MCCCC XLVIII anos, treze dias do mes de marzo. este dia estando enos paaços arçobispaas do moy Reudo. señor don Aluaro de Isorna por la gracia de Deus e da sta. eglesia de Roma arçobispo da sta. eglesia de Santiago que son acerqua da dita sua eglesia et estando ende presente o dito señor arçobispo e presente outrosy Johan Gonçales d ' Asados coengo ena dita iglesia et procurador do Cabidoo da dita sua eglesia et en presença de min o notario publico et testigos infra escriptos, enton lógo o dito señor arçobispo diso que por Razon que o señor don Lopo de Barrentos obispo de Cunqua que agora era por leteras apostolicas do noso muy sto. padre Nicholaoo papa quinto auia de auer por los bees moueles e espojo que foron e ficaron do señor don Lopo de Mendoça da boa memoria, cuja alma Deus aja, arçobispo que fora da dita sta. eglesia de Santiago dous mill e duzentos e cinquoenta ducados de ouro que enprestara et auia enprestado e a camara apostólica os quaes ducados el o dito señor don aluaro de seu aver propio pagara e avia pagados a o dito señor obispo de Cunqua por rrason do dito señor obispo lle auia dado et traspasado toda abçon et dereito que auia et lle competia auer em e a os ditos bees .............. arçobispo don Lopo asta .................... os sobre ditos dous mill duçentos L ducados, en pago dos quaes el o dito señor arçobispo don Aluaro auia Recebido dos ditos bees et espojo que asy ficara do dito señor don Lopo certos bees et cousas, ontre os quaes espicialmente ouuera et tina as ymagees de prata douradas e ben obradas seguintes: [+]
1457 VFD 184/ 188 Ano sobredito de LVII anos, nove dyas do mes de febreiro, en Orense, enas casas de min o notario Gomes de Mugares, procurador do dito conçello, entregou a Gonçaluo Peres de Requeixo, regidor, hua taça gradiça, con hun lión e hua vide arredor eno vayxo, e dourada envayxo e por lo bebedoiro, que pesa un marco e medio, menos media honça, a qual lle entregou en prendas por la outra taça que tyña por quatro dobras que levou Sancho, quando foy a Castela,en seguimento da apelaçon dos despojo do Cural, que pasaua ano e dya. [+]
1458 VFD 422/ 434 Ano sobre dito de LVIII anos, viinte et tres dias do dito mes de juyo, por mandado de Nuno d ' Ousende, procurador, foy feyta venda et remataçón da dita renda da dita barqa eno dito meestre Afonso et Gomes d ' Arçúa por los ditos des et oyto mill mrs vellos con as condiçoes dos anos pasados et con condiçón de que a quinse dias se posa faser poja et médea poja. [+]
1470 OMOM 284/ 430 En no çimiterio da iglesia de Santa Maria de Vilamor este dito dia, aa sayda da misa, estando ende presentes Diego do Casal, terreyro da flegesia de Vilamor, escusador que se diso seer por Costança Lopes d -Agiar, muller que foy de Ares Gonçalues, contador, cuia alma Deus aia, terreyra da dita flegesia de Vilamor; et a mayor parte dos moradores et probadores da dita flegesia, et estando ende presentes frey Lopo da Crus, frayre et ministro do moesteiro de San Martinno de Vila Lourente et Juan Rebellon, et en presença de min, notario, et dos testigos aiuso escriptos; o dito frey Lopo da Crus, por sy et en nome do dito moesteiro et dos frayres del, pedeu ao dito Diego do Casal, terreyro sobre dito, que apergoase segundo o custume de su ofiçio en no dito lugar et disese se avia ende alguna persona ou personas que quisesen arrendar et poer en poja et renda todos los bees rayses, casas et vynnas et herdades plantados et por plantar que foron et ficaron de Juan Rodrigues de Gillaade, frayre que foy do dito moesteiro, segundo que lle a el perteçian en no vale et flegesia de Vilamor; por quanto o dito frey Juan Rodrigues de Gillaade avia mandado et mandara as ditas herdades as ditas herdades ao dito moesteiro et frayres del con çerta condiçon segundo se continna en seu testamento et manda que de todo elo fesera ao dito moesteiro et frayres del. [+]
1470 OMOM 284/ 431 Et nengun non quiso mays pojar, et o dito frey Lopo pedeu a min, dito notario, que llo dese asy synado para garda de seu dereito et do dito moesteiro et frayres del. [+]
1478 VIM 90/ 217 Anno do nasçemento de noso Sennor Jesucristo de mill et quatroçentos et setenta et oyto annos, jobes, des et seys dias de julyo, en presençia de min Pedro Ares Vaamonde, canonigo et notario dos abtos capitulares dos sennores dean et Cabildo da Iglesia de Mondonnedo, estando en la sacristania da dita Iglesia, juntados por son de canpaa tangida los onrrados sennores Aluaro Garcia de Luarca, bachiller en Decretos, prouisor et vicario geeral da dita Iglesia et obispado por el Reuerendo sennor don Fraadique de Guzman, Obispo de dita Iglesia et obispado, et canonigo da dita Iglesia, Gonçaluo Yanes, Martin Vasques, Vasco Martines, vicario del dean, Aluaro Garcia, Aluaro Gonçalues, Pedro Gill, Roy Basanta, Fernand Balea, Vasco Rodrigues, Fernando Vasques, Roy Vasques, Lopo de Março, canonigos, et Fernando Yanes, Alonso Rodrigues, Vasco Fernandes, Roy Freyre, raçoeyros da dita Iglesia, paresçeu ende presente Johan Martines de Suegos, rettor da iglesia de Santiago de Byueiro, et preposo ante os ditos sennores canonigos et benefiçiados que eles sabian ben en commo lle avyan arrendado por toda sua vyda las suas iglesias de Santa Maria et Santiago de Vyueiro, con todos seus anexos, segundo que estaba por contrabto et pasara por lo natario de seus abtos capitulares, por preçio et contia de veynte et dous mill mor. en cada vn anno; et agora que lle era dito et feito entender que alguas personas asy do dito Cabildo commo dos de fora del que andaba en poja sobre la dita renta, sobre lo qual la avya posta en treynta et dous mill mor. et que eles de dereito que eles que o non podian faser, por quanto lla avian rematado et lle feseran contrauto delo. [+]
1497 PSVD 194/ 470 E asy restytuydo que uian anparar e defender e defendieron e anpararon al dicho monesterio e conuento en el dicho coto de Billar de Donas en la posesyon del, con su jurediçion, para que dello non fuesen despojados por el dicho conde nin por otra persona alguna, so pena de çient mill maravedis para la nuestra Camara e Fysco. [+]
1497 PSVD 194/ 477 Despues de lo qual, por una petyçion que el procurador del dicho conde ante nos en la dicha nuestra audiençia presento, entre otras cosas en ella contenidas, dixo, hablando con la reuerençia que deuia, que la dicha sentençia auia seydo e era ynjusta e muy agrauiada e de reuocar por las rasones syguientes: lo uno por las causas de nulidad e agrauio que de la dicha sentençia e proçeso de pleyto della se colegian e podian colegir; lo otro porque confyrmaron la sentençia de los dichos nuestros alcaldes mayores del dicho reyno de Gallisia, deuiendola reuocar, espeçialmente seyendo tal que contenia en sy notorio herror e repriuançia porque por ella auian condepnado al dicho conde, su parte, como a poseedor del dicho coto a que lo restytuyese a con los frutos e rentas e, por otra parte, mandaron defender e anparar a los partes contrarias en la posesyon pertenesçia solamente al poseedor e los dichos partes contrarias non eran poseedores; antes el dicho conde, su parte, como poseedor, auia seydo condepnado e restytuçion del dicho coto e aun con los frutos e rentas que auia rentado despues de la contestaçion de la dicha demanda; lo otro porque auian dado e pronunçiado la yntençion de las partes contrarias por bien prouada e la del dicho conde, su parte, por non prouada, paresçiendo lo contrario por el dicho proçeso de pleyto e non auiendo las partes contrarias prouado quanto a la propiedad nin posesion del dicho coto cosa alguna; lo otro porque la posesyon del dicho coto era çierto e asy paresçia prouado por el dicho proçeso e las partes contrarias lo confesauan por su demanda que el dicho conde, su parte, e su padre e ahuelo e anteçesores lo auian tenido e poseydo de ochenta a çient annos a esta parte e mas tiempo por suyo e como suyo paçifycamente syn contradiçion alguna, usando de la jurediçion çeuil e criminal del dicho coto, lleuando los pechos e los derechos e seruicios e rentas anexos e pertenesçientes al sennorio del dicho coto, biendolo e sabiendolo los abades, priores e freyles e couento del dicho monesterio e non lo contradisiendo; de manera que la posesyon del dicho coto e la restytuçion della ningund derecho tenian las partes contrarias, porque el transcurso del tiempo tan luengo abastaua, non solamente para la dicha posesyon, pero para prescriuir qualquier derecho que a la propiedad e sennorio del dicho coto las partes contrarias pretendieron tener; mayormente que non tenian nin auian tenido en tiempo alguno derecho al sennorio del dicho coto, antes el sennorio del, muy mejor e mas complidamente, por el dicho proçeso lo tenia prouado el dicho conde, su parte, asy por estar yncluso e dentro de los limites e demarcaçiones de la tierra de Ulloa, que hera el mas propio e mas antyguo patrimonio del dicho conde, su parte, e de sus anteçesores; lo otro porque las escrituras que las partes contrarias auian presentado para prouar el dicho coto ser suyo non hasian fee nin prueua alguna nin heran escrituras publicas nin autentycas nin sygnadas de escriuanos publicos nin por tales auidos nin tenidos; eran traslados non sacados nin autorisados con parte e aun heran escrituras fechas e çelebradas entre otras personas e para otro efecto; e las palabras dellas heran denunçiatiuas e non yndusian dispusyçion contra el dicho conde, su parte, nin contra sus anteçesores nin les fasia perjuysio alguno; e la sentençia e carta esecutoria era entre personas; la carta de enplasamiento contenia la relaçion de las partes contrarias, de manera que en propiedad nin en propiedad las partes contrarias non tenian prouado cosa alguna que les aprouechase, lo otro porque para dar e pronunçiar la dicha sentençia se auian mouido por çierto dexamiento que paresçia auer fecho Lope Sanches de Ulloa, padre del dicho conde, su parte, el qual auia confirmado el dicho conde, su fijo, non seyendo el dicho dexamiento del dicho coto e basallos, saluo solamente de la hermita de Santiago con sus tierras e pertenençias que hera en el dicho coto de Billar de Donas, lo qual solamente era lo que pertenesçia al dicho monesterio en el dicho coto e non otra cosa alguna; en quanto tocaua a la dicha hermita e pertenençias della, el dicho conde non queria benir nin benia contra el dicho dexamiento; e en condepnarle en todo el dicho coto por birtud del dicho dexamiento auian fecho manifiesto agrauio al dicho conde, su parte, e asy lo que despues del que desian dexamiento de Lope Sanches auia poseydo e tenido el dicho monesterio auia seydo la dicha hermita con las tierras e heredades e non el dicho coto nin otra cosa alguna del; lo otro porque asymismo se auian a dar e pronunçiar la dicha sentençia por lo que dos o tres testygos, presentados por las partes contrarias, dixieron e despusyeron, disiendo que el dicho conde, su parte, en la ciudad de Santiago auia fecho generalmente dexamiento de todo el dicho coto e basallos del en las partes contrarias, seyendo los dichos testygos falsos, corrompidos e dadiuados porque dixiesen lo suso dicho, e non seyendo la berdad porque el dicho conde, su parte, nunca tal dexamiento, saluo solamente confirmar el de su padre de la dicha hermita; e los dichos testygos auian seydo tachados e prouadas sus tachas de manera que non fasian fee nin prueua alguna; lo otro porque asymismo se auian mouido porque en el dexamiento que auia fecho el dicho Lope Sanches de Ulloa se contenia e desia que la dicha hermita estaua situada e conlocada en el coto del dicho monesterio, non le podiendo haser perjuysio lo suso dicho por las rasones syguientes: lo uno, porque lo suso dicho se podia entender en las tierras e pertenençias que heran de la dicha hermita, lo que se auia podido e podia desir coto; lo otro, porque, sy de todo el dicho coto se ouiera de entender, aquello fuera herror, puesto por herror del escriuano no que lo escriuio, porque de otra manera, sy de todo el coto de Billar de Donas con sus basallos e jurediçion el dicho Lope Sanches syntiera, por la misma rason fisiera dexamiento de lo uno como de lo otro; e sy non tenia yntençion de dexar el dicho coto, non era de creer que por la dicha escritura confesara ser del dicho monesterio, aunque por lo suso dicho non perdio el sennorio del; lo otro, porque asymismo se auian mouido por la posesyon que las partes contrarias auian tenido del dicho coto podia auer ocho o dies annos, non se deuiendo mouer por lo suso dicho asy por aquelas partes contrarias non auian pedido restytuçion de la dicha posesyon nin del despojo della, antes por su demanda auian dicho que de setenta o ochenta annos a esta parte el dicho conde, su parte, e sus anteçesores auian tenido e poseydo el dicho coto; lo otro, porque, sy posesyon alguna auian tenido el dicho tiempo, auia seydo e era biçiosa e biolenta en tiempo que el dicho conde, su parte por nuestro mandado, auia salido del dicho reyno de Gallisia en el qual tiempo, por estar fuera del dicho reyno de Gallisia, se le auia levantado toda su tierra e todos sus basalos e non le pagauan nin querian pagar cosa alguna sin obedesçer a sus jueses, merinos e mayordomos fasta que el dicho conde, su parte, auia boluido al dicho reyno de Gallisia e contynuado su posesyon, asy del dicho coto como de toda su tierra e basallos que se le auian reuelado; asy que de la dicha posesyon clandestyna e biçiosa las partes contrarias no se podian ayudar nin aprouechar; lo otro, porque auian condepnado al dicho conde, su parte, a restytuçion de los frutos e de las rentas e de las costas, poseyendo con buena fee el dicho coto, auiendo quedado en la herençia de sus anteçesores e teniendo justiçia e justa causa de litygar. [+]
1497 PSVD 194/ 483 E sy dentro del dicho termino de los dichos nueve dias lo non fysiese e cunpliese asy, por esta nuestra carta mandamos a bos los sobredichos e a cada uno de bos en los dichos buestros lugares e jurediçiones que luego pasados los dichos nueve dias tornedes e restytuyades e dedes e entreguedes a los dichos prior e freyles e conuento del dicho monesterio o a quien el dicho poder para ello ouiese la posesyon del dicho coto de Billar de Donas, sobre que fue este dicho pleyto, con su jurediçion realmente e con efecto; e asy restytuydo e puesto en la dicha posesyon del dicho coto con la dicha jurediçion, los defendades e anparedes en ella e non consyntades nin dedes lugar que por el dicho conde nin por otra persona o personas algunas sean priuados nin despojados nin desapoderados de la dicha posesyon nin que sobre ello les perturben nin molesten nin ynquieten so pena de çient mill maravedis para la dicha nustra Camara e Fysco. [+]
1544 SHIG Our. , 28-29/ 211 Por ende, ordenamos y mandamos, sancta sinodo approbante, que todos los beneficiados, curas simples, e capellanes perpetuos residan en sus propios beneficios e feligresias, y los que no lo hizieren, si por seys meses fueren absentes dellos, sean privados ipso facto de los tales beneficios e capellanias, y puedan ser a otros dados, siendo primero amonestados que residan, como quier que no deven ser despojados de la possesion sin ser llamados; pero si alguno o algunos traen privillegio o legitima razon por que no devan incurrir en esta pena, dentro del dicho termino, muestrenlo para que sean examinados y se haga justicia; y si la absencia fuere dentro del obispado, puedese alguno absentar por espacio de dos meses en todo un año, continuos o interpolados, dexando en su beneficio capellan suficiente; e si alguno se absentare fuera del obispado sin tener para ello nuestra expressa licencia, desde el dia que se absentare pierda los fructos y oblaciones a su beneficio pertenecientes, y si fuere en yglesia de que ay mas de un clerigo los fructos se dividiran en dos partes, y la una parte sera para el otro o otros clerigos que en la yglesia quedan y residen y la otra mitad para la fabrica de la yglesia; y si los clerigos por malicia o negligencia no quisieren cobrar los fructos que asi les pertenecen, mandamos que se de a los presos de la carcel eclesiastica, e que dellos sea para el carcelero la tercia parte; pero si en tal yglesia solamente hoviere un clerigo sean los fructos de la fabrica de la yglesia, y dellos se de salario conpetente al que sirviere la yglesia allende de las oblaciones que rescibe a alvedrio del perlado; pero todo esto no obliga a los beneficiados de nuestra yglesia cathedral por que no pueden residir en ellos, pues en ella residen. 3. [+]
1547 SHIG Mond. , 23/ 81 Y despues de tomada la posession de algun beneficio por virtud de ellas, sea obligado de notificar ante nos, si estubieremos en nuestro obispado, o ante nuestro provisor, dentro de quinze dias, la tal posession, para que con su derecho sea guardado, so pena de dos mil mr. para nuestra yglesia cathedral las dos partes, y la tercia parte para el accusador, declarando como declaramos que la posession que se tubiere, sin guardar lo contenido en esta constitucion, no suffrage ni aprobeche en ningun juyzio ecclesiastico ni seglar, ni el que la tubiere, ni fuere despojado con otro titulo, se pueda dezir despojado ni intentar aquel remedio. 2. [+]
1595 MERS 320/ 443 17.a Yten es condiçión que el maestro que esta obra hiciere ha de quitar la teja de los tejados de los corredores quando se hayan de deshacer y la del quarto que se ha de hacer de nuebo y la apilará en el corral de junto al palomar, y quitará toda la madera así de los corredores como de los suelos del dicho quarto y la apilará y pondrá en guarda dentro de casa en la parte que el padre abbad le señalare, y la clavazón que de los maderamientos de lo que deshiçiere sacare será para el dicho maestro para los andamios que para la fábrica desta obra hubiere de hacer, y semejantemente el dicho maestro a su costa ha de deshaçer las paredes viejas del dicho quarto, toda la piedra de las quales se le da por suya al dicho maestro por despojos para que con la mejor della haga las paredes y manpostería que ha de hacer de nuebo, y también será del dicho maestro toda la piedra que debajo de tierra hallare abriendo los zimientos. [+]
1595 MERS 320/ 443 19.a Yten es condiçión que el dicho maestro ha de hacer toda la dicha obra a su costa poniendo todos los materiales de piedra, cal y arena y agua y los oficiales y peones y manufactura della y las herramientas y ynstrumentos y los andamios y zímbrias sin que de parte del padre abbad y monasterio le hayan de dar más que el precio y dinero en que la dicha obra se le rematare, excepto los despojos que se han dicho de los clabos y piedra que de lo que deshiciere sacare según se ha dicho y madera para andamios y zímbrias y la paga de precio y dinero en que se rematare y se le ha de dar por esta obra; se le pagará al dicho maestro el padre abbad y monasterio en esta forma: que luego que diere fianzas legas llanas y abonadas dentro de la jurisdiçión del dicho monasterio a contento del padre abbad le darán cien ducados y cada sábado durante la obra se pagarán los jornales de los oficiales y peones que trabajaren en la dicha obra y los materiales que hubiere traído aquella semana y el acarreto dellos, y acabada toda la obra según dicho es a vista y satisfaçión de la persona que el padre abbad nombrare por veedor de ella que sea persona inteligente en el Architectura haciendo quentas del dinero recibido sobre ello le cumplirá y pagara el padre abbad y monasterio al dicho maestro hasta la cantidad de mrs en que la dicha obra le fuere rematada. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL