| MERS 211/ 398 | Et por quanto vinna seladas de dous selos pendentes, escripta en purgameo non raso nen cançelado nen en algua parte sospeytoso ho contyudo eno dito instrumento et escriptura, por quanto se temía por fogo, augoa, furto, roubo ou outro caso fortuito que a dita escriptura se podería perder, alienar et traspasar, et que o dito seu mosteiro padesçería detrimento e dano et poderíase perder o que por la dita escriptura lle era devido, que lles pedía aos ditos senores vicarios ena mellor forma que podía e devía que fezesen delo sacar a min dito notario hun, dous, tres ou mays públicos instrumentos ben e fielmente conçertados sacados do dito instrumento original, a os quales e cada hun deles entreposesen seu decreto e prestasen sua autoridade para que valuese en juizo e fora del et cada huun valuese ben así como propio original ad perpetuam rey memoriam, fazendo asý farían seu dever, en outra maneyra eles fosen a Deus tyudos da justicia se o dito mosteiro por suas negligençias o dito instrumento original en suas propias maaos et examinaron et viron prima facie que era antiquísimo aa qual escriptura antígoa se devía dar fe et que non era raso, cancelado, nen en algua sua parte sospeytoso, e seelado dos ditos dous seelos antiquíssimos, que mandavan a min dito notario sacar do dito instrumento huun, dous, tres ou mays públicos traslados fielmente conçertados de min subescriptos e signados en pública forma os quaes mandavan que valuesen e fezesen fe ben asý como o dito instrumento original, a os quaes traslados asý por min sacados et fielmente conçertados et de min subescriptos e signados entrepuynan seu decreto e prestavan sua auctoridade para que valuesen e fezesen fe en juizio e fora del ben asý como o dito original instrumento. | [+] | |
| SVP 99b/ 168 | E que a dita doaçon que asi fezera o dito Suer Peres, prior, que non valia por dereito, por quanto fora contrauto de ealeamento perpetuun das herdades que eran eclesiasticas e preçiosas e boas e non fora feito a proueito do dito moesteiro, e que fora feyto para senpre; por las quaes cousas o dito contrauto non valia; e eso meesmo porque non foran çertos vasalos do dito moesteiro, nen lle fezeran vasalagẽẽ nen pagaran a dita renda en no dito moesteiro nen en na dita moeda en que a ouueran de pagar, e porque fezeran moitas forças e roubos aos moradores do dito couto e o non defenderan segundo se obligaran, e por quanto aforaran as herdades do dito couto e as ealearan a quen quiseran non avendo poder para elo do dito moesteiro, e por quanto feseran perder a mayor parte das herdades do dito couto e jazian hermas e tonnadas en monte; e outrosi porque o dito Gomes Fernandes en perjuiso e dampno do dito moesteiro dera a metade do lugar do Amydo que he do dito moesteiro e do dito couto a a igleia de santa Maria de Beacan e a outra meatade que a leuara Ares Fennandes d ' Açedre; e outrosi por quanto Ynes Fennandes, moller que fora de Aluaro Fernandes aforara o lugar de Valdomar, que era do dito couto, a Juan Afonso de Valdomar; e despois o dito Lopo Fennandes, seu fillo, aforara o dito lugar outras duas vezes en dano e perjuiso do dito moesteiro; e porque Costança Fernandes, madre do dito Pero Vaasques, e Lionor Rodriges, sua ynmãã aforaran a Ares da Veiga e a Diego Eanes de Frojan o lugar de Fontãão, que era do dito couto a a igleia de santa Maria de Beacan e a outra meatade que a leuara Ares Fernandes d ' Açedre; e outrosi por quanto os ditos reos apartaran moytas herdades do dito couto e dezian que eran suas de dezemo a Deus; e outrosi por quanto o dito Afonso Rodriges vendera a Fernan Peres d ' Angieyra, avõõ de Gomes d ' Angieira o cachon e piisqueiras de San Sauaschãõ. | [+] | |
| VFD 56b/ 88 | Et por que alguus en esta terra de Galisa, hu nos viuemos, non temendo El Rey nen a sua justiça, feseron e fasen moito mal ao mosteiro d ' Osseira por roubos, forças e queimas e mortes domees dorden e doutros seus lauradores et aora, en este ano da era de mill e treçentos e nouenta e cinquo anos, noue días do mes doutubro, Afonso Suares, escudeiro de Deça, foysse entrar en huun nosso couto, a que chaman de Pera fita, que he en terra d Asma, et he en alfoz de Chantada, que he vila de noso señor El Rey, et começou y de fazer fortollesa e hun castillo en hun noso lugar que he no dito couto, a que chaman o Castro de San Payo, et pero que lle os ditos abade e conuento enviaron deffender pelo prior e çelareiro e outros omees boos de dito moesteiro que non fesese nen laurase en él, e se o fesese e en él laurase, que fose por força et contra uoontade dos sobre ditos abade e conuento e delles. | [+] | |
| VFD 275b/ 293 | PREGÓN DOS GAANDOS ROUBADOS | [+] | |
| VFD 276b/ 294 | AS TOMAS E ROUBOS E DANOS QUE FORON FEITAS AOS VESIÑOS DA CIDADE D ' OURENSE | [+] | |
| 1276 | GHCD 60/ 270 | Maria et doy y conmigo a mina mua por moyto auer que ende ouue et roubey et para alumear as uertudes por entrega do que ende ouue, et mando y conmigo o meu Leyto atal qual o eu ey et mando que a herdade de fondo de uilla. que eu tiina de camanço quele fique liure de todo inbargo et con ela a outra. que eu y conprey de Lopo domingez et Mando a Eldara perez mina moler que de as cartas a camanço da sua herdade que a min deron da quella sua herdade por que a demandase et eas outras por que eu y conprey essa herdade de suso dita et Mando que aqel casal que eu ouue a leyxar a Camanço assy como contende en meus plaços et en seus que les fiqe aqel casal de Bendania daqella parte in qe mora Fernan raposo et qitome de todalas herdades aleas. ergas. as quesse contendem a meu dereyto. et Dou a mina moler Eldara perez a terça parte de quanta herdade eu ey por moyta da sua qel eu uendi et desbaratey et por razon darras. | [+] |
| 1320 | GHCD 79/ 361 | It. o Arcibispo et Cabidoo et o dito Concello et cada huun do concello et naturaes da uilla clerigos et leygos querem et outorgam que todallas cousas que foron feytas entre o Arçibispo et Cabidoo et cada huun do Cabidoo. et ontre seus uasallos et gente et ontre o Concello etcada huun do Concello et naturaes da uilla clerigos et leygos assy de chagas mortes desomrras derribamento de casas et de labores et queymas. tomas Roubas Prigoes et espreitamentos secrilegios et todollos outros dannos et iniurias quaesquier que recreceron ata aquí. ' que seian fiidas et perdoadas tam ben por justiça et en que caesse justiça, commo por al que quer et que nunqua se possam demandar nen coomear nen apoer ontre elles huus outros. | [+] |
| 1328 | FMST [4]/ 402 | Outrossy non deuo prender nem penorar, eu nen os meus pertigueyros, que por min andaren, Abbades, nen Religiosos, nen clérigos, saluo por uosso mandado, ou se os achar fazendo algun feyto mao, ou se for ladron ou Roubador, que o deuo prender, eu e meus pertigeyros que por min andaren, e darlo a uos ou a uossos vigarios ou uigario ou a o Cabidoo ou aa mayor parte del uagando a See. | [+] |
| 1339 | GHCD 80/ 370 | CONCORDIA ENTRE EL ARZOBISPO DE SANTIAGO ET OBISPOS DE GALICIA Sabean todos que sendo os honrrados padres et señores don martiño por la gracia de deus arzobispo de santiago capellan mayor del rey chanciller et notario mayor do rreyno de leon et don vasco por esa mesma gracia obispo dourense et don garcia obispo de tui et don juan obispo de lugo et don alvaro obispo de silus et don pero ferz. de castro pertiguero mayor de tierra de santiago et mayordomo mayor del rey adelantado mayor da frontera ajuntados eno mosteyro de sant martiño de fora da cidade de santiago en un paazo dese mosteyro que chaman refortoyro en presenza de nos sueyro mit dasen c.o aes et alvaro eans notarios publicos jurados de santiago et das testemoynas a fondo escritas os ditos señores et don pero per nos notarios fizeron leer et publicar un escrito de hordenamentos que fazian otrosi dizendo que o fazian a servicio de deus et del rey et a prol et a sosegamento da terra et por tal que dereyto et justicia se fezese et que a terra estuvese en paz et en sosego et que estos ordenamentos fazian a servicio de noso señor el rey et prazendo a el et a sua mercee do qual escrito dordenamentos que os ditos señores arzobispo et obispos et don pedro fazian asi et na dita maneyra o tenor a tal he: por que entre as outras vertudes principaes que deus he mays servido et a que a el mays praze e o mundo mantiudo et a os omes e mays mester et que toma mayor prol et mayor defendimento e a justicia segundo diz a santa profecia justo o señor deus que a justicia ama et os seus ollos vee ygualdade et diso salomon quen faz a justiza sera amado de deus et comezo de boa vida he fazer justiza a qual he mays recebuda ante deus que no outro sacrifizo por ende os honrados padres et señores don martiño arzobispo de santiago et don vasco obispo dourense et don garcia obispo de tui et don juan obispo de lugo et don alvaro obispo de silus seendo juntados con don pero ferz. de Castro endeantado mayor ena fronteyra et pertigueyro mayor de santiago a servicio de deus et de noso señor el rey don alfonso et a prol de todo o reyno de galiza por dar a cada un o seu et refrenar a cobiza dos maos que en una ora rouban et consumen os averes que os omens ganan en gran tenpo con gran traballo et por guardar os ordenamentos do dito señor el rey ca como diz a ley pouco aproveytaria a os principes fazer dereytos senon ouvese quen os fizese guardar hordenaron que si algund malfeytor roubase ou tomase alguna cousa et se acollese a terra o couto de perlado ou de cavallero ou de qualquer que aquel en cuya a terra se acoller con o roubo que tome ou mande tomar e na maneyra que o dereyto manda a o dito malfeytor et o entregue a ajustiza que ouver de fazer dereyto del et o roubo que trouxer aquel de quen foy roubado et se por la ventura ante que o señor do roubo chegase et dese a querela o malfeytor declarase aquelo que trouxer roubado que aquel que conprir ou ouver aquela cousa roubado que seia tiudo demostrar (:::::::) dedor en praza ou tornar a cousa a seu dono et perca o prezo que der por ela segundo manda o dereyto et se o conpridor esto non quiser conprir seia afrontado o señor o aquel que tiver a terra que llo faza conprir et se o señor da terra non quiser fazer seia tiudo a a pena que seera tiudo o conpridor et outro qualquer de cualquer condizon et estado que seia que receber o roubador et o defender a justiza ou llo non entregar segundo sobredito he se for delo requerido que seia tiudo de fazer emenda de todo o roubo a o quereloso et demays das outras penas que o dereyto pon contra aquels que receben os roubadores et por que niuu omo fidalgo non se posa escusar de complir esto diziendo que non ten desafiado a o malfeytor os ditos señores arzobispo et don pedro obispos et cada un dels dan poderio por este hordenamento a aquel ou aqueles que tiveren as terras en que se acolleren os ditos roubadores asi como a os officiaes que an poder de fazer justiza en aqueles lugares en que els poderen de fazer et mandar fazer justiza he a saber que os posan prender et dar a as justizas et entregar os roubos a seu dono. | [+] |
| 1339 | GHCD 80/ 371 | Otrosi ordenaron con outorgamento do dito don pedro que se vasalo algund seu ou outro ome fidalgo qualquer roubar ou tomar ou tever tomado qz. e na merindat ou en pago ou e nos coutos et terras dos ditos perlados et se acolleren a asua casa de don p. o ou as suas fortalezas ou a asua terra que o non tollan mays que lle fazan emendar et tornar o roubo et as outras cousas que tomar ou tiver tomadas asi mobels como rayces et demays que eu uiu o malfeytor et o mande entregar a o señor daquela terra u faz o maleficio segundo o dereito manda et sepor la ventura o malfeytor for seu vasalo et a el non se acoller nen a sua terra que perda a (:::: :) et a soldada que tiver del sen esperanza de a cobrar et que lle non den outra soldada nen terra ata que faza emenda a o quereloso et eso mesmo hordenaron et tiveron por ben os ditos señores arzobispo et obispos que fazan et manden fazer et guardar estas mesmas penas contra seus vasalos que roubos forzas ou mals fizeren a outros alguns segundo dito he dos vasalos de don pedro et por que rui paler endeantado mayor del rey en galiza non hera na terra acordaron os ditos señores arzobispo et don pedro et obispos que rogasen afincadamente et afrontasen o enbiasen rogar et afrontar a o dito ruy plez quando veesena galiza que fose en esto con eles et o aver de conplir et aguardar en maña (maneira) que se fezese justiza por razon que he granda servicio de deus et do señorio de noso señor el rey et prol de toda a terra et que ynbien pedir por merced a noso señor el rey que seia sua merce de mandar a o dito ruy paez que seia en todo esto que sobre dito he et esto fezeron et otorgaron con tal condicion se prouguese a noso señor el rey ou entendesen que era seu serbicio o qual escrito de ordenamentos asi liudo et publicado et otorgado os ditos señores arzobispo et obispos et don pedro outorgaron os ditos hordenamentos et prometeron a boa fe de deos conprir et aguardar en todo segund en heles hera contiudo et segundo suso dito he prazendo a noso señor el rey esto foy en santiago no dito lugar sabado vinte et sete dias de novenbro hera de mill et trezentos et vintesete años t.as don garcia ans arcediago de cornado nuno gs.e arcediago da reyna don gonzalvo garcia mstrescola de lugo don suero eans arcediago de deza juan afonso de sallas rodrigo sanchez conego de santiago sueyro goniz charino juan ps. de novoa r. o soga gonzalo pls. de soutomayor frna. de soutomayor ares medez de gandaras juan frs. de bollano cavallero afonso gomez prego escudeiro r. o mit da curuña gonzalo eans martiño lopo perez ares lopez de goyans andreu sanchez de gs. lopo sanchez de ulloa et outros muytos. | [+] |
| 1357 | CDMO 1740b/ 270 | Andreu Sanches de Gres endeantado mayor en Galisa por nosso sennor el rey don Pedro que Deus leyxe reynar por moytos annos e boos, eu don Fernando monges d ' Osseira e procurador do abade e do convento dese moesteiro en nome de procuratorio e dos sobreditos vos digo et notiffico querelando et protestando a vos commo a endeantado que debe de faser justiça, et por que alguus en esta terra de Gallisa hu nos vivemos non temendo el rey nen a sua justiça feseron e fasen moyto mal a o moesteiro d ' Osseira por roubos, forças e queimas e morte d ' omees d ' orden et d ' outros seus lavradores et aora en este anno da era de mille e treçentos et noveenta e cinquo annos, nove dias do mes d ' outubro Afonso Suares, escudeiro de Deça, foysse entrar en huun nosso couto a que chaman de Parafita que he en terra d ' Asma et he en alfoz de Chantada que he villa de noso sennor el rey et começou y de fazer fortollesa e hun castillo en hun noso lugar que he no dito couto a que chaman o Castro de san Paayo, et pero que llo os ditos abade e convento enviaron deffender pelo prior e çelareiro e outros omees boos de dito moesteiro que o non fesese nen lavrase en el, e se o fesese e en el lavrase que fose por força et contra voontade dos sobre ditos abade e convento e delles. | [+] |
| 1362 | DGS13-16 56/ 116 | Iten mando ao dito moesteyro de Monffero seys çentos mrs. desta moneda delRey Don Affõn que oora corre et mando lle con elles amj̃a viña que chaman da Nogeyra que iaz na rribeyra do Mandeu fijglesia de Sayoane de Ceua segundo que a eu oora huso cõmo departe en ffondo do campo que iaz entre esta vjña et o dito Rio do Mandeu et dun cabo departe do rregeyro que uen de Paderne para o dito Rio do Mandeu et en çjma et dũ cabo departe por suas dyuysões. aqual vjña mando ao dito moesteyro para senpre por tal pleito et condiçon que digan no dito moesteyro para senpre hũa myssa de cada dia ao altar de Santiago por las almas dos ditos meu padre et mjña madre et por la mjña et por entrega das rrendas que deuo ao dito moesteyro das suas herdades et casares et granas et coutos et iglesias que do dito meesteyro tyue et hussey et comj et despendy et fforgey et rroubey et os ditos meu padre et mjña madre que cõffeso adeus que era mays que esto quelles mando. | [+] |
| 1364 | CDMO 1784/ 306 | Sabeam todos quantos esta carta virem que eu Garçia Nunes r[eytor da igle]sia de Sejohanne de Barra por min et polla dita myna iglesia quitome a vos don frey Domingo abbade do moesteyro de Santa Maria d ' Osseira de todo dereito et auçon que eu ey et me perteneçe aver por min et en nome da dita myna iglesia en duas casas en que ora mora Martin Fernandes Roubado en Sygiraes et en outra que y tevo Domingo Peres et Maria Eanes sua moller. | [+] |
| 1380 | GHCD 109b/ 492 | Dada em oter de siellas cinco dias de abril Era de mill et trezientos et ochenta años - yo johan fernandez la fiz scriuir por mandado del Rey johan escno. Et disso o dito Señor arcibispo que por quanto o dito vasco perez non quiso obedecer a dita carta et ssentença de nosso sseñor el Rey nen fazer a dita menagie segundo quella fazian os outros seus vasallos et da dita iglesia de Santiago et despreçara mandado de nosso Señor el Rei quelle mandara fazer a dita menagie sso pena do corpo et de quanto auya et outrosy por muytas malfeytorias que se fezeran et fazian da dita casa et querelas et roubas et astragos de terra que dela viinan cada dia tam ben na terra del Rey como na terra de Santiago que a cercara et tendoa cerquada que veera y Lope Diaz meryno mayor de galliza por nosso señor el Rey et estando presente este meryno que frontara o dito señor arcibispo a aquelles que teen a dita casa polo dito vaasco perez que a entregasen ao dito meryno para se fazer della o que noso sseñor el Rey teuese por bem et el que a descerquaria logo segundo que o ia o dito señor arcibispo enviou mostrar aa mercee de noso sseñor el Rey por dom Pedro seu pertigueyro mayor et por publicos estromentos et nonno quizeron fazer os que tiinan a ditta cassa et asy parece que a teen et querem teer contra mandado et contra sseruiço de nosso señor el Rey et da iglesia de Santiago et para astragaren a terra os malfeytores que em ela jazem et outros muytos que sse a ela acollyam et acollen de cada dia et fazian dela muytas malfeytorias. outrosy ao que noso señor el Rey enuyara rrogar ao dito señor arcibispo que non faça laurar na dita bastida mays de quanto esta ffeyto Respondeu o dito señor arcibispo que el fezera hua casa no couto et heredade de Santiago para seruiço de deus et de nosso señor el Rey et para sse fazer justiça et deffendemento na terra de Santiago et que vaasco perez non tem terra de Santiago que ffoy della priuado polo arcibispo por que o non seruio et por outros muytos erros que fezo aa iglesia de Santiago et non mandara fazer bastida nen lauor nehuun para danno da barreira nen de vaasco perez segundo quesse vaasco perez querelaua mays fezera no couto et herdade de Santiago para sseruiço de deus et del Rey et defendemento da terra de Santiago ssegundo dito he Et por quanto a dita carta que o dito vaasco perez gaanou ora nouamente calada a uerdade segundo por ela parece non fez mençon da dita sentença que ia sobresta rrazon noso sseñor el Rey tiina dada nen da dita carta por quelle mandara ffazer menagie da dita cassa et asy he contraria aa dita sentença et carta de nosso sseñor el Rey disso o dito señor arcibispo que atreuendose aa mercee de noso señor el Rey et porque sabe que se paga de justiça o dito señor Rey et quer que se ffaça et consiirando da sua sentença et da dita ssua carta por que lle mandara fazer a dita menagie quello queria fazer a saber et o puyna todo na sua mao et na sua mercee et lle pedia que por onrra de Santiago que teuesse por bem de ueer a dita sentença que por el fora dada et a dita sua carta por que lle mandara fazer a dita menagie et as querelas quelle por muytas uezes o dito arcibispo dou do dito vaasco perez et da dita cassa et outrossy a carta que o dito vaasco perez gaanou calada a uerdade nen ffacendo mençon da dita sentença como dito he et que mande sobrelo o que sua mercee ffor et que el assy o gardara et conprira en todo que el et a iglesia de Santiago et a ssuas cassas et fortaleças todas som para sseruiço de deus et de noso señor el Rey et para se ffazer de todo como sua mercee ffor et como noso señor el Rey teuer por bem et ffor sua mercee assy o mande et o dito señor arcibispo que asy o gardara et conprira em todo Et desto en como pasou o dito señor arcibispo et o dito johan perez porteyro pidiron a min notario senllos publicos estromentos ou mays selle mays conprisem. | [+] |
| 1381 | VIM 59/ 154 | Et mays que el que se non possa chamar a enganno do justo preço nen a fogo nen a queyma nen a roubo nen a pinnora nen a geada nen a pedraço nen a esterilidade algua que podesse aconteçer en qualquer maneira et por qualquer raçon, ca todo esto renunçiou o dito thesosureiro et partiu de sy, que se non possa chamar a ellas nen a parte delas et aa lee que fala: renunciaçon en geeral non valer. | [+] |
| 1385 | VFD 224/ 246 | Respondió que tal defensón que nunca gela feziera, mas que les mandaua que diesen los testa[mentos que por] ellos pasasen todauía con respuesta de aquellos sobre quien se tomaran. Outrosí, fazedes prender os notarios e tomarlles e roubarlles quanto teen nas pousadas e tomarlles as escrituras e priualos dos ofiçios. | [+] |
| 1385 | VFD 224/ 247 | Dixo que en caso que las arrendase que las mandaría leuar como El Rey mandaua e non de otra guisa. Outrosí, os rapases do [... escud]eiros e ofiçiaes rouban e furtan quanto achan nas ortas e nas chousas e leuan os allos e uerças e ortariça sen diñeiros. | [+] |
| 1387 | SHIG Mond. , 5/ 22 | Nos, don Francisco, por la graça de Deus et da Santa Iglesia de Roma, Bispo de Mendonedo, seendo en Cabidoo, por campaa tanjuda segundo que he de huso et de custume, avendo consello con o dean et persoas et coengos da nosa iglesia de Mendonedo, estabelescemos et ordenamos que todos aquelles que tomaren algus bees movelles ou rayses, binnos ou pannos ou pam ou outras cousas qaesquer que seian, nossas ou do dean ou das persoas ou coengos ou raçoeyros ou clerigos ou servidores da nosa iglesia de Mendonedo, contra nosa boontade ou de cada hun delles, et todos aquelles et aquellas que les compraren alguas cousas das que nos asy tomaren ou roubaren, que por ese meesmo feyto seian escomulgados et cayan en sentença descomoyon aquelles que o feseren ou mandaren faser et aquelles que lles pera elo desen ajuda, favor et consello et os defenderem. | [+] |
| 1392 | VIM 65/ 164 | Et que o dito Aluaro Afonso que se non possa chamar a esterilidade nen a outro caso fortuyto, saluo seendo rouba de sennor grande ou fogo por que se possa perder a dita nouidade; et perdendose por rouba ou por fogo algua parte da dita renda que seia descontado sen maliçia aquelo que se perder; et mays que o dito Aluaro Afonso seia theduo de o pagar aas ditas persoas et coengos et raçoeiros. | [+] |
| 1393 | VIM 66/ 166 | Et o dito Ruy Lopes que se non possa chamar a esterilidade de fogo nen de pedraço nen de auga nen de geada nen a outro caso fortuyto que possa byr, terreal nen celestial, saluo seendo rouba de Rey ou de sennor grande ou fogo por que se poda perder a dita nouidade. | [+] |
| 1393 | VIM 66/ 166 | Et perdendose por rouba ou por fogo, segundo dito he, que seia descontado sen malicia aquelo que veer en berdade que se dela perdeu, conparando a gaança do tenpo pasado aa perdeda; et o mays que o dito Ruy Lopes seia theudo de o pagar aas ditas persoas, coengos et raçoeiros. | [+] |
| 1395 | HCIM 48b/ 559 | Et se mataren ou chagaren ou rroubaren ou fezeren outro malefiçio, segundo dicto he, que cayan aqueles que o fezeren en as penas do dereyto, et que o dicto conçello et aqueles a quen for feyto o posam demandar et acusar como entenderen que lles conpre, et que por eso non leixen de conprir as outras cousas contiudas en este mando et sentença et cada huna delas, segundo dicto he. | [+] |
| 1395 | SHIG Mond. , 5b/ 22 | Carta de constituyçon do bispo Don Francisco et de Don Lopo, obispos de Mendonedo Saban qantos esta carta viren, commo nos, Don Lopo, por la graça de Deus et da Santa Iglesia de Roma, bispo de Mendonedo, oydor da abdiençia de noso sennor, el Rey, seendo enna nosa iglesia de Mendonedo, con las perssoas et coengos do noso bispado et con Don Lopo Ares abade de Vilanova, et con os priores et con a clerizia do noso bispado, seendo todos ajuntados enno signodo geeral, que ora celebramos por la festa de Agosto enna era da nacença de noso Sennor Jesucristo de mill et trecentos et noventa et cinqo annos, enno qal signodo nos fezemos leer et publicar as constituyçoes da nosa iglesia de Mendonedo, entre las qaes fezemos leer et publicar huna constituyçon que o bispo Don Francisco, que Deus perdone, noso antecessor, bispo que foy de Mendonedo, estabelescera et fezera et ordenara con o seu cabidoo, enna qal constituyçon somariamente se continna que todos aquelles que tomasen alguns bees moveles ou rayzes, binnos ou pannos ou pan ou outras cousas qaesquer que fosen do bispo ou do dean et persoas et coengos et raçoeyros et clerigos et servidores da dita iglesia de Mendonedo, contra sua boontade deles et de cada hun deles, et todos aqueles que lles conprasen alguas cousas daquelas que asy tomasen ou roubasen, estabelesçeron et ordenaron que por ese meesmo feyto fosen escomulgados et caessen en sentença descomoyon mayor, asy aqueles que o fesesen ou mandasen faser, commo todos aqueles que lles pera elo desen aiuda, favor et consello ou os con elo defendesen. | [+] |
| 1395 | SHIG Mond. , 5b/ 23 | Et se eles ou cada hun deles tevessen terra ou ofiçio ou prestamo do dito sennor obispo ou do dito cabidoo de Mondonedo, que o perdessen por ese meesmo feyto et que eles ou cada hun delles non podessen seer asoltos da dita sentença descomoyon ata que entregassen todas las cousas et cada huna delas que lles asy tomassen ou roubassen en contra suas voontades et fezessen enmenda et corregemento ao dito sennor obispo et persoas et coengos et raçoeyros et clerigos et servidores da dita iglesia de Mendonedo et da injuria que lles asy fesessen; et se fosse juys ou alcalde ou ofiçial de qalquer lugar do bispado de Mondonedo hu estevesen aquelles que o dito malefiçio fesessen ou morassen, que fosse o lugar enterdito en qanto elles ou cada hun deles en el estevessen ou morassen, ata que veesen faser enmenda et corregemento do que asy tomassen ou roubassen et da injuria que lles assy fesessen et entregasen todo qanto lles tomassen et roubassen et meresçessen de aver absoluçon. | [+] |
| 1395 | SHIG Mond. , 5b/ 23 | Et atendendo mays aa dita constituyçon, de consentimento et outorgamento do dito noso cabidoo et a petiçon da dita nosa clerizia, estabeleçemos et ordenamos que todos aqueles que feseren injuria a nos, o dito sennor obispo, et a nosos suçessores et a nosos hommees ou a algua das perssoas et coengos et raçoeyros et clerigos et servidores da nosa iglesia de Mendonedo et a qalquer outro clerigo do dito noso bispado, ou prenderen algun homme ou hommes et panigados nosos et deles et cada hun deles ou caseyros que labran as suas herdades et das iglesias de que son clerigos ou tomaren ou roubaren algua cousa do seu, contra suas boontades, ou lles queymaren casas ou pan ou cortaren vinnos ou vinnas ou arvores ou outras qalquer cousas, ou lles poseren tallas et pedidos aos seus hommes et panigados et caseyros que teveren ennas suas herdades de seus patrimonios et ennas herdades das iglesias de que son clerigos; et por esse meesmo feyto seian escomulgados et ajan caydo en sentença descomoyon mayor et seia enterdito o lugar en que elles ou cada hun delles esteveren, ata que entregaren todo aquelo que lles asy ouveren tomado ou roubado et lles feseren enmenda ou corregemento da injuria que lles feseren, segundo se mays conpridamente conten enna constituyçon do dito sennor obispo Don Francisco. | [+] |
| 1398 | VIM 69/ 171 | Et demays que o dito Pedro Fernandes nen seus fiadores que el deu pola dita renda, que se non possan chamar a engano de mais da meatade do justo preço nen a esterilidade de geada nen de auga nen de nebra nen de pedraço nen de outro caso fortuyto que possa biir, terreal nen celestial, saluo se for guerra de Rey a Rey por que lles os enamigos do regno tomen por força algua cousa da dita renda dentro enna villa de Viueiro ou en Sor ou se for queyma dentro enna dita villa, que lle seia descontado aquello que veer en berdade que se dela perdeu; et el que page o mays que dela ficar a desser; et que seia contado o anno passado con aquel en que se fase a dita rouba ou queyma et que conten a gaança con a perda; et se acharen que perdeu, que lle desconten, se non, non. | [+] |
| 1413 | VIM 74/ 182 | Et o dito Johan Ingres que page o mays que dela ficar a deuer; et que seia contado ao anno passado con aquel en que se fesera a dita rouba ou queyma et se conte a gaança con a perdeda; et se acharen que el perdeu, que lle desconten; se non, non. | [+] |
| 1414 | VFD 66/ 106 | Ano do nasçemento do noso señor Ihu Xpo de mill e quatroçentos e quatorze anos, viynte e dous dias do mes de oytubre, en presença de min Afonso Martís da Costa, escriuano de noso señor El Rey eno Reyno de Gallisia e notario público da çibdade d ' Ourense por lo obispo e yglesia dese lugar e das testemuyas de juso escriptas, en este dito día, estando eno agro da Sazeda, que he açerca de Palmés, couto do monesterio de Santa Comba de Naves, e estando y presente Gonçaluo Esteues, prior, dixo que por rason que Pero Lopes Mosqueyro chegara con çertos omes a él ao monesterio de Santa Coonba, onde él estaua saluo e seguro, podía aver quatro ou cinquo dias, pouco mais ou menos tenpo, e que lle tomara e roubara e lebara de dentro do dito monesterio pera o castelo d ' Alua ouro, prata e diñeiros e armas e una mula enfreada e enseelada e roupas de vestir e de cama e ferramentas e outras cousas que poderían montar e valer todo esto fasta en quantía de dez mill moravedís desta moeda usual, a blanca en tres diñeiros, e outrosy que o lebara logo a él preso e recabdado ao castelo d ' Alba e o tobera aló preso quatro ou cinquo dias con suas noytes e o non quisera dar solto nen fiado fasta que se lle obligara sub çerta pena que se tornase ao dito castelo ou a outra parte onde estuese o dito Pero Lopes, e lle outorgar alguas cousas que lle él demandaba que lle fezese por notario, as quaes ditas cousas dixo o dito prior que entendía que non serían dereito nen onra nen prol dél nin do dito seu monesterio, por las quaes sobre ditas cousas él e o dito seu monesterio e bees entendía de se despereçer ao adiante, e por ende dixo que protestaua e protestou que qualquer cousa que sobre elo dexese e outorgase que todo fose en sy ninhún de dereito, por quanto o fasía por força e contra sua vontade e do dito seu monesterio, saluo en dar e outorgar a encomenda do dito seu monesterio a seu señor o conde don Fadrique, a que a ja avía dado. | [+] |
| 1417 | MSMDFP 130/ 158 | Item vos vendo outra leia de herdade e viña que jaσ no dito lugar de Rubiaas, que jaσ a sub esta dita leira, da qual dita leira me a min pertẽẽsçe a meatade dela por meu fillo Afonso Gedella, et a outra meatade vos vendo por lo dito Fernán Gedella, a qual dita leira eu partí con Garçía Pereσ de Soutonovo, tutor de Mõõr Pereσ, miña cuñada, as quaes ditas leiras jazen sub signo de Santiago de Vilar d -Oortelle; as quaes vos vendo con todas súas entradas e seydas e dereitos, jures e pertenenças, por preço nomeado que a min e a vos aproubo de me por elas dardes de conpra, convén a saber seteçentos moravedís de moneda vella, contando tres brancas e hun dineiro por moravedí, os quaes ditos seteçentos moravedís da dita moneda me destes e pagastes en bõõs dineiros feitos e contados et pasaron de voso poder ao meu et dos quaes me dou e outorgo de vos por entrego e ben pagado; et renunçio sobrr -elo á ley e exsepçón da innumerata pecunia; et obligo a min e aos ditos meu(s) bẽẽs segundo dito he pera vos faσer de paσ pera senpre a dita vençón; et logo todo jur, señorío, posison, propiadade, voz e abçón e questón e dereito que eu, o dito Fernán Gedela, avemos nas ditas leiras e en cada hũã delas todo o tollo e parto e quito de nos e de todos nosos herdeiros, et ponõõ e traspasoo en vos, os ditos Lope Afonso e Eynés Diaσ, e en todos vosos herdeiros pera senpre. | [+] |
| 1418 | LCS [170]/ 136 | Sabean todos que seendo o Conçello, justiças, jurados e omes bõos da çidade de Santiago juntados en conçello enna notaria de Rui Martines, notario publico da dita çidade por crida e por anafil, segundo que han de uso e de costume, presentes enno dito conçello Martin Galos e Juan Ares da Cana, justiças, enna çidade e Bernald Yanes do Canpo, Afonso Fernandes Abril, Alvaro Afonso Juliate, omes bõos, jurados da dita çidade e en presença de min Fernan Eanes, notario publico de noso señor el rey enna sua Corte e en todos los seus regnos e escusador por lo dito Rui Martines, notario e das testemoyas adeante escritas; enton o dito conçello e justiças e omes bõos jurados diseron que por quanto a eles era dito e avian por enformações de algũas personas que enna dita çidade e çerqua dela arredor e en outras partes deste arçobispado se fasian e querian faser moytos roubos e furtos e omesios e mortes de homes e males e quebrantamentos de caminos e outras forças por mingoa da justiça, et esto por quanto noso señor o arçobispo de Santiago don Lopo agora de presente era ydo aa Corte de noso señor el rey a serviço do dito señor rey e prol e onrra sua e da dita çidade e de seu arçobispado proveya de justiça a todos los de seu arçobispado, e por quanto el e os moradores da dita çidade e arçobispado agora non podian seer tan ben gardados nen defesos en dereito e justiça sen para elo faser yrmandade, por ende que eles por serviço do dito señor rey e do dito señor arçobispo e por proveito deles e dos moradores da dita çidade e arçobispado e porque as jentes estovesen en pas en asosego, acordavan e acordaron de façer hirmandade segundo enna maneira que os señores reys de Castela que por los tenpos foron, ordenaron e mandaron que se fecese en seus regnos e señorios. | [+] |
| 1419 | CDMACM 141/ 245 | Notario respondendo eu Afonso Marino por min et en nomme dos que conmigo queseren seer et por vez do dito conçello et nos Iohan Afonso de Veiga et Fernand Marques notario et Lopo Afonso do Ydral et Affonso Paleu et Fernand Rodrigues alfayate et Juan Yanes alfolineiro procuradores dos vesinos et moradores et prouadores desta villa de Viueiro et seus terminos et jurdiçoes et aas escrituras pressentadas per lo dito sennor obispo eso mesmo ao pedimento que el por elas fazia a eles et ao dito conçello dizemos que esta dita villa et termino dela non estauan nin eran proueudos de justiça nin lo podian seer proueudos dela por los aldaldes que fosen postos por lo dito conçello porque quado et cada que elles eran alcaldes que se fazian moytos males et mortes et roubos et forças inpojoes aos vesinos desta villa et seus terminos et que se non fasia en ela conplimento de direito nin de justiça por eles nin se pagauan os mor. que eran deuidos ao dito sennor rey por las quaes cousas nos non entendemos consentir que se façan alcaldes de foro mais que entedemos todo de o enbiar dizer et notificar por nosa petiçon et procuradores ao dito sennor rey para que nos prouea et remedie de justiça et enbiase aqui seu alcalde que manteuese esta dita sua villa et termino dela en paz et en justiça et en asosego et en seruiço do dito sennor rey et asi pois que nos non entendiamos de poer alcaldes de foro que o dito sennor obispo non auia nen ha contra nos demandas nen abçon et se alcaldes de foro se posesen enna dita villa et se o dito sennor obispo ouuese en ello jurdiçon ou dereito alguo que nos gardamos seruiço do dito sennor rey que llo non entendiamos perturbar nin enbargar. | [+] |
| 1419 | VIM 76/ 189 | Notario, respondendo eu, Afonso Marinno, por min et en nomme dos que conmigo queseren seer et por voz do dito Conçello, et nos, Iohan Afonso de Veiga, et Fernand Marques, notario, et Lopo Afonso do Ydral et Afonso Paleu et Fernand Rodriguez, alfayate, et Juan Yanes, alfolineiro, procuradores dos vesinos et moradores et prouadores desta villa de Viueiro et seus terminos et jurdiçoes, et aas escrituras presentadas por lo dito sennor Obispo et eso meso ao pedimento que el por elas fazia a eles et ao dito Conçello dizemos que esta villa et termino dela non estauan nin eran proueudos de justiça nin lo podian ser proueudos dela por los alcaldes que fosen postos por lo dito Concello porque quando et cada que eles eran alcaldes que se fazian moytos males et mortes, roubos et forças inpioes (?) aos vesinos desta villa et seus terminos et que non se fasia en ela conplimento de direito nin de justiça por eles nin se pagauan os mor. que eran deuidos ao dito sennor Rey, por las quaes causas nos non entendemos consentir que se façan alcaldes de foro; mais que entendemos todo de o enbiar dizer et notificar a nosa petiçon et procuradores ao dito sennor Rey para que nos prouea et remedie de justiça et enbiase aqui seu alcalde que manteuese esta dita sua villa et termino dela en paz et en justiça et asosego et en seruiço do dito sennor Rey, et asi pois que nos non entendiamos de poer alcaldes de foro que o dito sennor Obispo non auia nen ha contra nos demandas nen abçon et se alcaldes de foro posesen enna dita villa et se o dito sennor Obispo ouuese en ello jurdiçon ou direito alguo que nos guardando seruiço do dito sennor Rey que llo non entendiamos perturbar nin enbargar; et esto lle damos en resposta, negando todo o al que a nos et ao dito Conçello prejudiçio fazia; et pedimos outro tal testimonio. | [+] |
| 1420 | FMST [7]/ 446 | Dez e oito dias do mes de Novembro, seendo o concello, alcalde, Regidores e omes boos da dita cibdade de Santiago juntados por crida e anafil segun que han de uso e de costume eno sobrado da notaria de Ruy Martiz, notario publico jurado da dita cidade, presentes ende Vaasco Perez Abril, alcalde e Fernal Gonçalues do Preguntoiro, Martin Serpe, Gomez Rodriguez, Affon Fernandez ABril, Martin Galos, Joan Aras da Cana, Regidores jurados omes boos da dita cibdade e en presencia de min Fernan Eans, notario publico de noso señor el Rey e na sua corte e en todos los seus Regnos e escusador por lo dito Ruy Martiz, notario publico da dita cidade e dos testigos infraescritos; enton os ditos alcalde, Regidores jurados e omes boos diseron que por quanto estaba feita e ordenada a irmandade ena dita cidade por mandado do noso señor Arcebispo, e alguas personas non temendo a Deus nen a justiza de noso señor el Rey e do dito señor Arcebispo se atrevian de roubar e furtar e facer outros maleficios, asi ena dita cidade como fora dela; e se en elo non posese outro remedio que se farian peores cousas e maleficios a o adeante; por ende,e porque entendian que era servizo de Deus e dos ditos señores Rey e Arcebispo e proveito comun e garda e defendemento da dita cidade e dos moradores en ela eno dito arcebispado do dito señor Arcebispo, que mandaban e mandaron que se tevese, comprise e agardase a dita irmandade segun e a maneira que estaba feita e ordenada, e que fosen alcaldes da dita irmandade Gonçalvo de Cobas e Vaasco Fernandez Troco doje este dia asta tres meses primeiros seguente. | [+] |
| 1420 | LCS [304]/ 241 | Des e oyto dias do mes de novenbre. seendo o conçello alcallde, regidores e omes bõos da çidade de Santiago juntados por crida de anafil, segundo que han de uso e de custume enno sobrado da notaria de Ruy Martines notario publico jurado da dita çidade, presentes ende Vasco Peres Abril, alcalde e Fernan Gonçalves do Preguntoiro, Martin Serpe, Gomes Rodriges, Afonso Fernandes Abril, Martin Galos, Juan Ares da Cana, regidores jurados, homes bõos da dita çidade e en presença de min Fernan Yanes, notario publico de noso señor enna sua corte e en todos los seus regnos e escusador por lo dito Ruy Martines, notario publico da dita çidade e dos testemoyas infra scriptos, enton os ditos alcallde, regidores, jurados e omes bõos diseron que por quanto estava feita e ordenada a ermandade enna dita çidade por mandado de noso señor o arçobispo e algunas personas non temendo a Deus nen a a justiça de noso señor el rey e do dito señor arçobispo se atrevian de roubar e furtar e faser outros malefiçios, asi enna dita çidade como fora dela e se se en elo non posese outro remedio que se farian peores cousas e maleficios ao adeante por ende e porque entendian que era serviço de Deus e dos ditos señores rey e arçobispo e proveyto comuun e garda e defendemento da dita çidade e dos moradores en ela e enno arçobispado do dito señor arçobispo que mandavan e mandaron que se tevese, conprise e agardare a dita hermandade segundo e enna maneira que estava feita e ordenada e que fosen alcalles da dita hermandade Gonçalvo de Covas e Vasco Fernandes Troquo doje este dia ata tres meses primeiros segintes e eso mẽesmo que mandavan e mandaron aos cadrilleros que estavan postos en cada colaçon que eso mesmo en apoblando a dita hermandade usasen de seus ofiçios segundo o poder que lles era dado enno ordenamento da dita hermandade so as pennas contiudas enno ordenamento da dita hermandade e mandavan e mandaron a Domingo Longo, servente e pregoeyro do conçello da dita çidade que os pregoase asy por las plaças da dita çidade. | [+] |
| 1421 | SVP 99/ 161 | A terçeira, por quanto os sobreditos e seus anteçesores fezeran moytas forças, roubos e danos e injurias e vitoperios sen razon e sen dereito aos moradores do dito couto, e non os defendera(n) nen enpararan, segundo que se obligaran. | [+] |
| 1421 | VIM 79/ 195 | Et se pola ventura acaesçer, o que Deus non queyra, que se algua cousa possa perder da dita renda por fogo ou por gerra de Rey a Rey, que seian postos dous hommes boos, hun por parte de nos, o dito Cabidoo, et outro por parte de min, o dito Johan Martines, para que veian en suas conciençias o danno et moscabo que falescer por rason do dito fogo ou roubo et que tanto lle seia descontado da dita renda ao dito Johan Martines. | [+] |
| 1428 | MSMDFP 156/ 192 | Sabean quantos esta carta de testamento viren commo eu, Afonso do Soolleiro, morador en Toldããos, estando sãão e con todo meu siso e entendemento conprido qual mo Deus deu, seendo eu çertificado de todo meu dereito, faço minas mandas e ordeno meu testamento pera que fique ben ordenada mina faσenda quando aprouber a Deus de me aconteçer o ponto da morte e pera que depoys de mina morte non aja pleito nen contenda sobre meus bẽẽs. | [+] |
| 1430 | SVP 125/ 197 | O qual todo esto he noso, dizimo a Deus, e todo vos vendemos con todas suas entradas e seydas e pastos e defesas e propiadades e con todos seus dereitos e dereituras, a montes e a fontes per uquer que vaan sub signos de santa Maria de Ferreira e de san Martino de Panton, e su outros quaesquer signos que vaan, pro preço nomeado qe de vos resçebimos, que a nos e a vos aproubo de nos por elo dardes, conuen a saber, mill pares de brancos que montan seys centos marauedis desta moneda que ora corre chããmente en no regno de Galiza, de que contan tres brancas e hun dineiro por marauedi, os quaes ditos marauedis de vos avemos resçebidos endineiro contado das vosas mããos as nosas e veeron a noso jur e poder, de que nos damos por entregos e ben pagos a toda nosa bontade en presença deste notario e das testemoias de juso escriptas; e logo por esta presente carta bos entregamos e poemos e apoderamos firmemente a uos o dito prior e ao dito voso moesteiro en na teença e posison e propriadade e voz e dereito e auçon e señorio de todas estas ditas casas e viñas e herdades e aruores e cortiñas e cousas sobreditas, e tiramos e partimos e quitamos e amouemos ende delo a nos sobreditos Rodrigo de Carreyxas e Aldonça Vasques, mina moller, e a toda nosa voz e jeeraçon de cada hun de nos para senpre, e poemos e entregamos e apoderamos e outorgamos a boa fe sen mãão engano de nunca rebocar nen pasar contra esta dita vençon per nos, nen per outro en ningun tenpo; e se ela mys val ca este preço sobredito que por ela resçebemos de vos, damos e outorgamos a mayoria delo ao dito voso moesteiro por lo amor de Deus e por nosas almas, e porque do dito moesteiro roguen a Deus por nos e por aqueles que nos somos tiiudos e obrigados de rogar a Deus. | [+] |
| 1432 | VFD 225/ 250 | Logo o dito Pero Fernandes, en nome do dito conçello, diso que pedía, frontaua e requería aos ditos abade e Garçía Dias que, por quanto ontre seus omees delles era feito debate, conbén a saber, ontre omees de Lupo Nunes de Ribella escudeiro do dito Garçía Dias, e ontre Aluaro da Fonte, ome de pe do dito abade, en esta maneira: que omees de Lopo Nunes avían tomado ao dito Aluaro da Fonte por força hua foroa, e despois o dito Aluaro da Fonte, por sy meesmo sen juis et sen justiça, avía tomado hua espada a un ome do dito Lupo Nunes, por achaque da dita foroa, et despois que omees do dito Lopo Nunes, por seu mandado, que avían tomado e roubado a omees deste dito conçello cinquo espadas, por força e contra dereito e eno camiño de noso Señor El Rey, mansos e seguros, non amirando nen gardando elles nen cada huus delles as leys e ordenanças que noso Señor El Rey feso das tomas et pínoras. por ende que él, en nome do dito conçello, pedía, frontaua et requería aos ditos señores abade e Garçía Dias que presentasen cada huus do ditos tomadores e os posesen en cadea e fesesen entregar as ditas prendas aos vesiños e moradores do dito conçello, sen outra perda e custa e dapno algún, e faséndoo asy que farían ben e dereito e conprirían as leys e ordenanças do dito señor Rey, en outra maneira, non no querendo elles ou cada hun delles asy faser, que él, en nome do dito conçello, protestaua e protestou que os ditos Garçía Dias e abade fosen caydos e encorridos enas penas, ordenanças, que o dito señor Rey ordenaua en sua ley, et de cayr en todas perdas e dapnos e custas e yntereses e pínoras, tomas e mortes e omesíos que sobre esta rasón recreçesen en elles e seus bees, i os ditos fasedores et cometedores da causa fosen a elo tiundos et obrigados et non o dito conçello. | [+] |
| 1432 | VFD 228/ 253 | En este día, deu querella Lopo Ferreyro aos ditos juises e rejedores e conçello e a Vaasco Fernandes de Ramuyn, meyriño de terra de Diego d ' Estuñiga, en como día quarta feira, primeira que pasou, que foron XVI dias do dito mes, que á par d ' Aguilar d ' Espinosa que sayran a él quatro omees e que o prenderan e lle tomaran e roubaran --- mrs e que o feriran e lle tomaran a capa a saya e espada e gibón e roupa que leuaua, e que fesesen peresquisa e conprimento de dereito e de justiça. | [+] |
| 1433 | FMST [10]/ 491 | Dom Lope de Mendoça por la graçia de Dios e la santa yglesia de Roma arçobispo de la sant yglesia de Santiago vymos ciertos capitulos e ordenanzas fechos por los oficiales e confrades de la confradía del oficio de los azabacheros de la nuestra cibdad de Santiago a bocación de nuestra Señora la Virgen Maria, de los quales dichos capitulos su tenor es este que se sygue: "Eno nome do Padre e do Fillo e do Espiritu Santo, tres personas en vn soo Deus verdadeyro e da muy gloriosa nosa señora santa María, nos Diego Fernandez e Roy Martiz, Pero de Moscoso, Juan de Moscoso o Vello, Lorenço Gonçales e Juan Afonso e Afonso Fernandes, Fernan Peres, mestre Afonso, Juan do Monte e Juan de Moscoso o Moço, Fernando de Santiago, Juan de Lisboa, Jácome Rodrigues, Fernando de Pererto, Juan de Regena e Vertolameu, oficiaas e confrades da confradaría de santa Maria do oficio dos azabacheros da cibdade de Santiago ordenamos e mandamos e establecemos a seruiço de Deus e de Santa Maria e de toda a corte do ceoo e garda e seruico de noso señor el Rey e onrra e seruico de noso señor o arçobispo de Santiago e do seu cavildo e do concello e justicias desta cibdade e a prol e a onrra dos corpos e a salbaçon de nosas almas e a onrra e prol dos Romeus do apostolo señor Santiago, e porque non Receban engano eno dito oficio e labor del e qual ha de valer e de nuestra para senpre jamas entre nos aprobada e guardada a bocacion de nuestra señora Virgen Maria en esta manera e guysa que se edia e testigas; se a noso señor o Arçobispo prouber; ao qual suplicamos e pedimos por merced que le plega dello a nos dee liciencia e autoridade para todo ello. | [+] |
| 1433 | MNP 131/ 173 | Este dia Juan de Mourente, alfayate, dou seu poder a Nuno Fernandes Conquino, scudeiro, para que por el demandase a Rui Botella et a Lourenço de Pousatela, homes de Pero Gomes Daabreu, çertas contias de mrs. et outras cousas que Ile deven et Ile por eles foron tomadas et roubadas junto con a casa de Canedo pode aver tres anos, et demandarlos sobre elo en juso, et dar carta de pago, et fazer sobrelo todas la prendas etc. | [+] |
| 1437 | DMSBC 25b/ 80 | Jten faço por conpridores desta mj̃a mãda, e que a cunpran porlo meu e sen seu dano, a Estevõo Rrodrígez, liçençiado, e cõ Esteuõo Rrodríguez, María Oanes, mĩa moller, e Garçía Roubado Olívez; e mãdo a cada hũu deles por seu traballo çen morauidís. | [+] |
| 1437 | DMSBC 25b/ 81 | Lopo Gonçáluez e Rroubýn, seleyros, e Rroý Caldeyreyro e Johán de Paredes e Afonso de Cornado, moradores ẽna dita çidade. | [+] |
| 1438 | MSMDFP 169/ 210 | Sabean quantos esta carta de bencón viren commo eu, Afonso Salgeyro, morador en Sestyn do Mato, con liçença e outorgamento de miña muller, Tereija Afonso, que está prresente et outorgante, ambos a dous commo dito he bendamos fyrmemente pera senpre commo dito he o noso leyro de Barredo, que jaσ a par doutro de Juán Pesqueyras, e todas las erdades de Millán, que foron de Mor Pereσ, fylla que foy de Afonso Gotérreσ et de Marya Afonso, súa muller, o qual todo vos vendamos commo dito he, con todas súas entradas e seydas, a montes e a fontes por onde quer que vaan sub os sigños de San Nicolãõ de Millán e de Santa Marya de Vila Escura, por prreçio nomeado que a vos o dito Gonçalvo Martineσ e a min o dito Alonso Salgeiro e a myña muller, Tereija Afonso, ben aprroubo, conbén a saber çen moravedís de moeda vella, contando deσ dineiros por cada moravedí, ho mays que ela valer que vos bãã enno amor de Deus, os quaes ditos çen moravedís de moeda vella outorgamos e conosçemos que de vos o ditos Gonçalvo Martineσ resçebimos en dyneiros feitos e contados que pasaron das vosas mããos en tal maneira que a vos non fycan deles nada por pagar nen a nos por recebyr, pera o qual renonçyamos e partimos de nos todas las leys e foros, dereitos et ordenamentos vellos e novos, feytos e por faσer, usados e por usar que non posamos diçer nen atender que de vos non reçevimos estes ditos moravedís, e sy o dyséremos ou alegáremos que nos non valla en juiσio nen fora del ante nengún alcalde nen justyças eclesiástygo nen seglar, e d -oje este dito dya que esta carta he feita. | [+] |
| 1438 | VFD 110/ 122 | Ano sobre dito, a II dias de março, em Ourense, eno cabíidoo da iglesia de San Martiño, presentes ende Martín Sanches, abade da iglesia da Triindade et vigario jeeral do señor don Diego, obispo d ' Ourense, et Afonso Gonçalves, coengo e vigario do deán et Johán d ' Espinosa, Gonçaluo Nunes, coengos, et Johán Gonçalves de Deça, coengo et procurador do dito cabíidoo, et Afonso Anrriques, juis, et Loys Gonçalves, Goterre Afonso, Estebo Fernandes, Alvaro da Fonteyña, Gomes Peres, rejedores, et Diego Dias, procurador do dito conçello; outrosy, estando presente Alvaro d ' Aguiar, coengo ena iglesia d ' Ourense et procurador do dito señor obispo, logo os ditos procuradores do dito cabíidoo et conçello diseron que lles dese signado, que por rasón que o dito Alvaro d ' Agyar, procurador do dito señor obispo, contra rasón et dereito, fora o dia donte, sábado, despois de ninçón a tomar, roubar, pinorar e tomar as taças ás taverneiras que vendían os viños ena dita çidade, e nonca tal uso nen costume fora nen él nen avía de aver estanco nen faser as ditas pínoras, salvo domingo, primeiro dia de coresma, que entrava o dito estanco. | [+] |
| 1438 | VFD 238/ 260 | A XXIX dias de mayo, Rodrigo Tato, morador eno couto de Pyloina, do arçebispado de Santiago, diso e declarou por seu juramento e deu querella ontre él e Pero Tato, morador eno couto de Pilono, que ao dito Pero Tato que lle roubaron en Sertegos, á çima das Tres, oje este dia, CL mrs en diñeiros feitos et huns çapatos novos, et que o quiseran matar et que eran quatro omes. | [+] |
| 1439 | PSVD 137/ 360 | Sabean quantos este estormento et carta de aforamento biren como nos Diego Alfonso, prior do moesterio de San Saluador de Bilar de Donas, et frey Rodrigo et frey Ares, et frey Afonso Lopes et frey Afonso Peres, freyres do dicto moesteiro, estando en noso cabido juntados por canpana tangida segund que abemos de uso et de custume, aforamos a bos Joan Madruga, morador en Arrona, et a uossa moller, por bida de anbos, et a outras duas personas, huna qual nomear o postrimeiro de bos a punto de seu finamento, conben a saber, que seia fillo ou filla que aiades anbos et dous de consuun, et non abendo fillo ou filla que seia boz aquela que nomear o postrimeiro de bos, et non seendo nomeada que seia aquela que con dereito herdar a maior parte de bosos benes, et a postrimeira boz que seia aquela ou aquel que nomear aquela persona que asi por bos for nomeada, asi bos aforamos, como dicto he, o nosso lugar et casal de Pera Forno, que esta enna frigisia et sub signo de Santiago de Lauandelo, con todas suas pertenenças, casas, formaes, herdades lauradas et por laurar, con todas suas entradas et saydas, montes et fontes, pascos, arbores, con todas as outras cousas ao dicto lugar pertenesçentes, asi bos aforamos o dicto lugar, como dicto he, con tal pleito et condiçon que lauredes et paredes ben as dictas herdades bos et as dictas bosas bozes; et tenades dictas casas cubertas et leuantadas; et tiredes as herdades donde iouueren enalladas et mal paradas a todo boso poder; et darnos de foro et renda do dicto lugar en cada hun anno durante bosso tenpo et de bossas bozes, a huna das maanos a donde iaz a mays herdade cinquo fanegas de pan et hun par de caponos ben ceuados et a outra mano da mays pouca herdade quatro fanegas de pan et dous caponos ceuados; o qual dicto pan nos daredes a nos et a nossos subçessores en todo o mes de agosto ou de setenbro enno dicto lugar de Pera Forno por teega do nosso celleyro seco et linpo do poluo et da palla, et os capones abedes nos los de trager por natal o nosso moesteiro bos et as dictas bossas bozes; et acontesçendo de non pagaren o dicto foro en dous annos que seia bago et sen enbargo dos dictos foreyros que o dicto prior o possa aforar a quen quiser et fazer del o que lle prouber; et a fin do postrimeiro de bos que o dicto lugar de Pera Forno fique ao dicto moesteiro libre et quito et desenbargado con todos los bonos paramentos et melloramentos que en el foren feitos; et demays bos et as dictas bossas bozes abedes de seer bassalos, seruentes et obedientes do dicto moesteyro durante boso tenpo; et he posta condiçon entre nos et bos que bos, o dicto Joan Madruga, nen bossas bozes non posades bender nen eneallar nen sobpinorar o dicto lugar a nihuna persona que seia por mester que aiades a menos de o dicto prior et freyres et moesteyro seren requeridos de o aberen et recobrar por lo justo preço, et non querendo o dicto prior et conuento que o non possades bender nen deytar nen eallar nen sobpinorar a cauallero nen a dona nen a escudeiro nen a outra persona nihuna que seia de mayor estado et condiçon que bos. | [+] |
| 1439 | SHIG Sant. , 22/ 330 | Iten dos que rouban ou forçan bees a os clerigos, ou os ferem. iiii. | [+] |
| 1439 | SHIG Sant. , 22/ 330 | Iten dos que quebrantan iglesia, ou a rouban. v. | [+] |
| 1441 | VFD 101c/ 186 | Sabean quantos este público instromento viren como eu Diego Peres Sarmento, adelantado e justiçia mayor por nro señor El Rey eno Reygno de Galyzia e del su consejo e señor da Vila de Santa Marta de Ortigeyra, por min e por todos meus herdeiros e suçesores generales e particulares e con toda mia propia e libre e agradable vontade, otorgo e conosco que poño, çedo e traspaso em vos Lopo Sanches de Ulloa, vasalo do dito señor Rey, que presente soodes, e en todas vosas voses e herdeyros e suçesores e vos faço traspasamento e çesión pera senpre, segundo e por la forma e maneira que mellor poso e deuo, das freygisyas de sant Martiño de Cameyja e de Sant Fiis de Brués e de San Mamede de Gendive, que son en terra de Orzillón, do Reyno de Galiza, con todo o señorío e jurdiçón alta e vayxa, das ditas freygisias e vasalajes e seruiços dos moradores delas e con todo mero e misto imperio e dereitos eclesyásticos e tenporaes e conprida jurdiçón, así eno çevil como eno crime á min perteesçente, das ditas freygisías e em elas, asy de feyto como de dereito, por parte e suiçesón de meu padre Garçía Fernandes Sarmento, adelantado que foy de Galyza, cuja alma Deus aja, como en outra qualquer maneira que me pereesçer, seia de feyto ou de dereito, fasta aquí, e que á vos o dito Lopo Sanches perteesçían e perteesçen por herençia e suçesón de voso padre Gonçalo Ozores de Ulloa, que Deus perdone, que as dita frygysías oubo e ganou de Fernán Peres Torruchao, ou en outra qual quer maneira, eu vos faço demysón e perpetua releyxaçón das ditas freygisyas e cousas que sobreditas son et de todo dereyto e abçón, dereyto e judiçón que eu a elo ou a qualquer parte delo avía e ey e pretendía e pretendo aver in re et ad ren asy á propiedade como a tença e posysón das ditas freygisyas e jurdiçón e señorío çebil e creminal a elas perteesçentes, que a min conpeter devían de feyto e de dereito, tanbén ao dominio de todo elo, como á tença e posesorio e en outro qual quer modo e maneira fasta aquí, o qual todo e cada cousa e parte delo vos demito e faço de todo elo prenaria e conplida demisyón, libre e desenbargamente, asy agora como daquí endiante perpetuamente, con mays todos los outros bees e jurdiçón e señorío que vos agora levades e usades e de que oy dia da feyta deste presente instromento sodes poseedor por vos e por outro en voso nome por parte e ganança do linageen dos Torruchaaos ena dita terra d ' Orzillón e térmynos dela, ainda que os taes bees sejan setuados e fora das ditas freygysías, e términos delas, tanbén por conpras, foros e ganançias, ou como por encomendas e en outra qualquer maneira, pera que todas las cousas que ditas son et cada una delas e con todos los dereitos eclesiásticos e profanos a todo elo e a qual quer parte delo perteesçentes, ajades e posades aver, teer e poseer pera vos e pera todas vosas voses e herdeiros e faser delo e de parte delo e en elo, asy da propiedade como da posysón e teença de toda toda vosa libre vontade pera todo senpre, como das outras vosas cousas propias, libres, quitas e desenbargadas, e por la presente renunçio, resino, parto e quito de min e de todas miñas voses, suçesores e herdeiros pera sempre todo dereito e abçón e dominio útile e dereyto que eu ey e me conpete e podería aver e conpeter en qualquer maneira e por qualquer rasón aas sobre ditas cousas que sobre ditas son e a cada una delas e en elas, o decayo, quito, relaxo e desenbargo e çedo e traspaso a vos e en vos o dito Lopo Sanches, e en vosos herdeiros e suçesores pera senpre, como dito he, por quanto me proubo e praze de o asy faser e conprir, segundo que o faço e cunplo, e porque foy e he miña voontade, e por quanto fuí e soo çertifycado por escripturas e por testigos e prouanças et inquisiçoós que eu nen meus anteçesores non avíamos dereito algún aas ditas freygisías e bees e cousas suso ditas e aun por desencarregar miña conçiençia de alguús frutos pasados, se os leuey ou mandey leuar, por quanto foy contra dereyto. | [+] |
| 1441 | VFD 244/ 267 | Ano Domini , M.o CCCC XLI anos, XXII dias do mes de março, ena çibdade d ' Ourense, enas casas de Tereija Dias e de Meendo de Seabra, estando y presente o dito Meendo de Seabra, juis da dita çibdade, e Ruy de Sandoval, outrosí y estando y presentes Nuno Patiño, notario, e Juan de Meyjonfrío, diseron que outorgauan e conoscían que por rasón que o dito Ruy de Sandoval estaua preso en poder do dito juis, por rasón destes sobre ditos males e crimins e delitos, et agora o soltauan, por ende, que eles que se obligavan que o dito Rodrigo de Sandoval non fesese mal nen dapno nen roubo nen seu rasón algua ao conçello, juises e regedores e visiños da dita çibdade, nen morte nen prijón nin lijón, et fasendoo, que pagase por elo de pena ao dito conçello XM pares de brancas, pera o qual diseron que obligauan a sy e seus bees, cada un ena ameatade, et davan poder conplido a qual quer justiça e ao dito conçello, juises da dita çibdade, pera que fesese exsecución en eles e en todos seus bees por los ditos mrs, e de mais que fose obligado de pagar os males e danos por sí e por seus bees, segundo os delitos que fesese, et que renunçiauan sobre elo a todas las leis e dereitos e outorgauan contrabto forte e firme con tanto que indo con o señor con quen viñese ou en defendemento de sua persona ou faséndolle algún vesiño da dita çibdade agrauio contra rasón e dereito, que o demandase por justiça e do al que non caese en pena algúa conplindo as cousas sobre ditas. | [+] |
| 1441 | VFD 249/ 271 | A II dias de agosto, en Ourense, ante as portas das casas de morada de Rodrigo Fernandes, notario, presente a moller do dito Rodrigo Fernandes, ausente, Gonçalvo Fernandes de Cobreiros tomou testemuyo contra o dito Rodrigo Fernandes que, por rasón que avía mercado çertas vacas, que disían que eran XLV vacas e bois, pouco mais ou menos, das que agora veeran de Portugal de toma e roubo, por rasón da pínora de Milmanda, et Gonçalvo de Nugeiroáa et o conçello non foran en elo et cétera, por ende, que protestava que todo mal et dapno que sobre elo recresçese que o dito Rodrigo Fernandes fose a elo tiudo et seus bens e non o dio conçello et cétera. | [+] |
| 1441 | VFD 409/ 423 | Eu Lopo Sanches de Ulloa, vasallo de noso señor El Rey, por seruiçio de Deus et contenplaçón dos señores do cabydoo e conçelo da yglesia et çidade d ' Ourense, tomo en miña garda e enparo e defendemento a todos et quaes quer frayres, clérigos, demandadores et castores que demandaren elymósinas pera obra da ponte d ' Ourense en todas miñas terra e señoríos, et mando a todos los meus meyriños e allcaldes e mayordomos et escudeyros et omes de pe et a outros quaes quer personas que contygo vyuen e por min an de fazer que lles non consentan fazer mal nen dano nen morte nen prijón nen lizón nen roubo nen outro desaguisado algún, ante que os enparen et defendan et garden, por tal vya e maneyra que eles non reçeban escándalo nen senrazón algúa, que eu por esta carta firmada e meu nome os aseguro et que persona nyngua non seja ousado de pasar contra este dito seguro que les asy dou, so pena de seys centos mrs et de pagar todo o mall et dano que les asy fezeren et [este seguro] se entenda a todos aqueles que trouxeren cartas do señor obispo de Lugo de liçencia, et eso meesmo cartas firmadas de nome de Aluaro Afonso, notario dos nagosyos do conçelo da çidade d ' Ourense, et a estes que mostraren estas ditas cartas se entenda valer o dito seguro et a outros non, por que se non fasça engano algún a meus vasalos et á dita obra da dita ponte. | [+] |
| 1441 | VFD 467/ 470 | En este dia e ora e por estas testemoyas, os ditos Afonso Ares et Pero d ' Abral resçeberon do dito procurador a dita terna douro et çertos mrs et dobras pera quitar suas prendas, et elles asy diseron que os reçebían pera dar ao dito Fernando Suares e quitar suas prendas et se llos tomasen ou roubasen por lo camiño alguas personas, que o conçello non fose a ello tiundos et ça.. | [+] |
| 1442 | VFD 33/ 39 | A qual dita carta de poder et capítolos asy presentados et liúdos eno dito conçello, logo o dito Aluaro Vaasques da parte do dito señor Pero Aluares e por virtude de hua carta de creença que y logo presentou, firmada do nome do dito señor Pero Aluares, diso aos ditos juises et regedores et procurador et omees boos do dito conçello que ben sabían en como elles por alguas causas et agráveos et danos et sen rasoes que lles eran feytos et fasían de cada día alguas personas poderosas et outros escudeiros et personas comarquanas delles, asy de dentro da dita çidade como de fora parte, elles sobre elo avyan escripto ao dito señor Pero Aluares et á señora dona Biatrís, sua moller, que quisesen tomar cárrego de os defenderdas ditas personas pera que lles non fesesen mal nen dano nen força nen roubo nen prijón contra rasón et contra justiçia, por ende que él acerca de todo elo era viindo a esta çidade de parte do dito señor Pero Aluares et por seu mandado pera outorgar en seu nome e da dita señora dona Biatrís todas aquelas cousas que entendese que comprise á seu serviço et á onrra da dita çidade et vesiños dela, contiundos et declarados enos dito capítollos, et que por ende que a él prasía da sua parte de outorgar aquelas cousas que entendese que fosen en onrra da dita çidade et en serviço de aqueles por quen viña. | [+] |
| 1442 | VFD 33/ 40 | Et logo os ditos juises et regedores et procurador et omes boos do dito conçello diseron que por rasón que elles eran fatigados de cada dia por çertos señores conmarqua[nos] et de outras moytas personas asy da çidade como de fora, que lles fasían moytos roubos et forças e prendas e pínoras e prendían seus vesiños contra rasón et contra dereito et justíçia, por lo qual elles eran moy fatigados et lles recreçían de cada día moytas custas, danos, en tanto que nehún vesiño da dita çidade non ousaua seyr fora dela a buscar suas mercadorías et probisoes pera a dita çidade et que que se algúus seyan, que eran prendados et pinorados et espeytados contra justiçia et que elles que o non podían por sy meesmos registyr sen fauor et ajuda de alguún señor poderoso, que os defendese et ajudase, et por ende, acatando todo aquesto et em como o dito señor Pero Aluares et a dita señora Biatrís, sua moller, eran personas poderosas et amadores de justiçia, en tanto que por elles podían seer reparados et non consenterían que lles fosen feitos os ditos agráveos et malles e danos que asy lles eran feytos e fasían cada día, et outrosy por la grande naturalleza que lles avían con a dita señora dona Biatrís, que elles acordaran de lles escripuyr pera que elles quisesen tomar cárrego... et dos vesiños do dito conçello et os defendese et amparase et non consentisen que lles fose feito as cousas [sobreditas] contra rasón et dereito e se lles fosen feitas, que suas merçedes tornasen sobre elo, en tal maneira que elles fosen desagraueados et non reçebesen os ditos agráveos et dano et que sobre todo elo lles escripuiran et enuiaran os ditos capítollos, et que elles o querían seruyr en cada huun ano, conprido elles e aguardando os ditos capítollos et condiçoes sobre ditas çinco mill mrs de duas brancas o morauedí, por que elles tomasen cárrego delles et da encomenda delles, et que pois a elles prasía que elles guardando serviço de noso señor El Rey et do dito señor obispo, que eran contentos de os tomar et tomauan por seus encomendeiros e de suas personas et bees, et que prometían et outorgauan et prometeron et outorgaron de lles dar et poer en cada huun ano en todo o mes de janeiro os ditos çinco mill pares de brancas, pera o qual diseron que elles por sy et en nome dos regedores e vesiños do dito conçello que eran ausentes que obrigauan et obrigaron os bees do dito conçello pera conpriren et agardaren todo asy, conprindo et agardando os ditos señores Pero Aluares et dona Beatrís as condiçoes et cousas sobre ditas, et que o dito Aluaro Vaasques, en nome dos ditos Pero Aluares e dona Beatrís et por virtude do dito poder prometese et outorgase et fesese juramento de o conprir et agardar todos los ditos capítollos et de trager outro tal contrauto como éste, firmado dos nomes do dito señor Pero Aluares e dona Biatrís, firmados de seus nomes et firmado de escripuano púbrico como juramento, que ambos a dous façan en forma deuida de o conpriren todo asy, segundo os ditos capítollos e condiçoes de suso declaradas con rectificaçón de que o dito Aluaro Vaasques en seus nomes por este dito contrauto outorgaua et con licencia que o dito Pero Aluares dese á dita señora dona Biatrís, sua moller, et que trouxese asy o dito contrauto ao dito conçello ata dia de Santo Espíritos primeiros sigentes deste dito ano, et que fasta este tenpo os ditos Pero Aluares et dona Biatrís et o dito Alúaro Vaasques en sue nome et por virtude do dito poder [teuese] cárrego do dito conçello de o conprir todo asy. | [+] |
| 1442 | VFD 251/ 273 | Este Johán de Borrageiros roubou enas Tres aos tauerneiros. | [+] |
| 1442 | VFD 253/ 274 | A XVIII de abril, em Ourense, ano de XLII, Aluaro Afonso, procurador do conçello, tomou testemuyo contra meestre Fernando, juis, estando eno cabíidoo da dita iglesia d ' Ourense, que por rasón que tiña huun ome preso en cadea et era fama que ontre él e outros dous omes avyan roubado alguas personas e espeçialmente hua dona do arçebispado de Santiago e trouxeran e auueran çertas peças douro etc, por ende que o non dese solto ata que dél fose feito justiça, senón que protestaua que se mal ou dano sobre elo recreçese ao dito conçello que él fose a elo tiundo e non o dito conçello. | [+] |
| 1444 | LCP 199/ 182 | Por ende nos, as ditas partes do dito Conçello e Sueiro Gomes avendo noso solepne trabtado e madura deliberaçon, considerando e veendo como ẽno tenpo presente se ocurren de cada dia moytos bandos, pelejas, desastres, revoltas, roubos, penoras, furtos, prijõos e outros moytos dapnos que veen e creçen de cada dia en este Regno de Galisa e espeçialmente en esta terra e arçobispo de Santiago donde vivemos e comarcamos asy ontre os cavaleiros e escudeiros e gentes de armas que en eles moran, como entre las cibdades e vilas e lugares e moradores delas, que son sitas ẽno dito arçobispado e Regno de Galisa, e querendo oviar e propulsar e evitar a toda nosa pose os tales dapnos e males e cada ũu de nos per alguus cavaleiros ou personas que contra nos ou contra cada ũu de nos queiran ou procuren de nos dar arroydo, baralla, desastre ou outro qualquer dapno porque a nos poderia vĩir gran perda e desonrra de nosas personas e estados e porque outrosi mellor he a cada ũu prevĩir ca seer previndo, por ende nos en todas las mellores maneiras que podemos, sabemos e devemos con dereito, nos as ditas partes fasemos entre nos tal aviinça, pauto e conposiçon ẽna forma e maneira sosigida: | [+] |
| 1446 | VFD 175b/ 180 | E conosco e outorgo que resçiuy de voso todo o preço que a vos e a min aproubo de me dar por todo elo dardes de conpra, convén a sauer: dous mill e dozentos mrs de moeda vella, branca en tres diñeyros, dos quaes ditos dous mill e dozentos mrs da dita moeda me logo dou e outorgo de vos por entregos e ven pagos e renunçio sobre elo a ley et exçepción de ynnumerata pecunia. E se mais vale de conpra a dita ametade da dita casa e curral con toda a dita orta, que os ditos dous mill e dozentos mrs, douvos o mais en pura donación, legítima e verdadeira e valedeira pera por senpre, segund que donaçión mellor e mais conpridamente pode ser dada entre viuos e de dereito mais deve ualer, por moitas boas obras, graçias e ajudas que eu e o dito Esteuo Fernandes, meu marido, avemos resciuido do dito Conçello e eu entendo auer e resçeuer do dito conçello. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 286 | Iten, disen que Afonso Esteues foy en roubar eno camino del Rey en Pena Redonda aos omees de Caldellas que aquí trouxeron a vender pan a praça. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, disen que foy e roubou ós demandadores das demandas de Santo Antón ou Roçaualles ou Franqueira. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, disen que deu por querella Afonso Anrrique que lle tomara et roubara suas dobras. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, deu dél querella Martín Peres de Trella que lle roubara eno camiño del Rey, viindo suas azémellas, cárregas de viño de Seixaluo pera esta çidade et que lle tomara o viño e as asémellas e llas leuara ao castello, e que lle tomara o viño e lle enviara as asémellas. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, deu dél querella Afonso Ans, vesiño de Çamora, que seíra ao camiño del Rey o dito Afonso Esteues ontre él e ontras personas e que o roubara e lle tomara hua cárrega de polbos e huun roçín con ela et libramento de VI M mr et duas dobras douro. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, que eno ano de XLVI, eno mes de feuereiro et de marso, que tomou et roubou aos vesiños da dita çidade, que labrauan viñas arredor do castello, fasta mill moollos e leuoos ao castello. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Ao primeiro dia de abril de XLVI o dito Afonso Esteues tomou e roubou Afonso Magarón de Padrón et á seu moço hua cárrega de pescadas secas, que eran XI duzias de pescadas. | [+] |
| 1446 | VFD 268/ 287 | Iten, a III dias de jullyo de XLVI, o dito Afonso Esteues e os Palleiros que con él estauan eno castello Ramiro, seiron ao camiño da Porta da Aira, junto aa çidade, et tomaron e roubaron tres cárregas de çenteo aos labradores de terra de Diego Lopes, que o tragían a vender a esta çidade e feríronos e apancáronos et foy aló sobre elo Aluaro Afonso, juis, e Afonso Anrriques, procurador, et trouxéronos mal de maas palabras, casy desafiaçoes. | [+] |
| 1446 | VFD 269/ 288 | Ano Domini Ma CCCC XLVI anos, a XXVII dias do mes de abril, en Ourense, Afonso Anrriques, procurador do conçello, deu querella Aluaro Afonso da Fonteyna, juis d ' Ourense, de Aluaro de Taboada destes males e tomas e roubos que avya feitas ao conçello. | [+] |
| 1446 | VFD 271/ 290 | En este dito día e ora e por estas testimuyas e eno dito lugar, o dito Aluaro Afonso da Fonteyña, juis, deu querela aos ditos juis e rejedores e procurador e eso meesmo a Aluaro Gomes d ' Escalona, chantre e prouisor do obispado d ' Ourense, de Gonçaluo de Boubadela, ome de Pero Dias de Cadórnega, en como dia quinta feira, último pasado, que fora des dias deste dito mes, lle roubara per força e contra dereito hua sua asémela carregada de llena e ha leuara ao castelo Ramiro, et que lles requería que o desagrauiasen, senón que protestaua que todo mal e dapno que sobre elo reclesçese que o dito conçello fose a elo obrigado e non él nen seus bees etc. | [+] |
| 1447 | SDV 65/ 95 | E a dita pesquisa e verdade sabida que a troubese ante el ella mostrase e quel daria sua abtoridade pera que o signase e posese enno tombo do dito mosteiro. | [+] |
| 1447 | SVP 166/ 241 | Vendovos a dita pesqueyra con todas suas rentas que a min de dereito pertẽẽsçen, con entradas e seydas, por çerto preço e contia de marauedis, que a vos aproubo de me por ela dardes, e eu non achey quen me por ela mays dese, conven a saber, mill marauedis de moeda vella, contando branca en tres dineyros, de que me dou por entrego e ben pago en doblas e en floriis, en presençia do notario per quen esta carta he feyta e das testemoias de juso escriptas. | [+] |
| 1447 | VFD 39/ 47 | Et logo o dito prouisor e juyses e regedores do dito conçello diseron que por rasón que eles eran fatigados de cada dia por çertos señores comarcantes e de outras moytas personas, asy da çibdade como de fora dela, que lles fasían moytos roubos e forças e prendas e pínoras e prendían seus vesiños contra rasón e dereito e justiçia e fasían grandes asuadas ena dita çibdade e coutos, do qual se lles reclesçían muito dapno e perdiçón e enemistades, por lo qual eles eran moy fatigados e lles reclescían de cada dia moytos custas e dapnos, en tanto que nihún vesiño da dita çibdade non ousua seyr fora dela a buscar suas mercadorías e prouisoes pera a dita çibdade nen a labrar suas viñas nen procurar suas vinedas, et que se algúns seyan que eran prendados, pinorados e espeitados contra toda justiça, et que eles que o non podían por sy mesmos resistir sen fauor e ajuda de algún señor poderoso que os defendese e ajudase, et por ende, acatando todo esto e en como ja sobre elo auían escripto ao dito señor Pedro Aluares, e en como o dito señor Pedro Aluares e a señora dona Biatrís, sua muller, eran personas poderosas e amadores de justiçia, en tanto que por eles podían seer reparados e defesos e non consenterían que lles fosen feitos os ditos agráueos e males e dapnos que asy lles eran feytos e fasían de cada día contra toda justiça et outrosy por la grande naturalesa que eles auían con a dita señora dona Biatrís, por ende que eles que tomauan e tomaron por seu comendeiro defensor ao dito señor Pedro Aluares et que lle dauan e outorgauan a dita encomenda e ho resçebían por seu comendeyro e defensor con estes capítolos que se siguen: | [+] |
| 1447 | VFD 39/ 48 | Primeiramente, gardando serviço de noso señor El Rey... et quando a Deus aprouber que o dito señor Pedro Aluares veña a esta dita çibdade, que traga consigo gente rasonable, et que non tomen seus escudeiros e omes pousadas ninguas da dita çibdade. | [+] |
| 1448 | VFD 276/ 296 | Iten mays, que lle tomaron e roubaron de miña casa machados et fouçes meus et alleos, que non quisera perder por LX mrs vellos. | [+] |
| 1448 | VFD 276/ 296 | Iten declarou Gonçaluo d ' Olueda et Pero de Canba que en luus de Entroydo, primeiro que pasou, que Johán Vaasques, fillo de Aluaro Paas de cabo Melgaço, que lle tomara e roubara ena Portella d ' Azebedo, hun capuço nouo de morilla et hua capa trabera de mescra branca et hua çinta e hun esqeiro et çen pares de brancas et hun frolín en ouro et seys congros frescos et quatro lagostas, et a Gonçaluo d ' Olueda, çincoenta pares de brancas. | [+] |
| 1451 | HCIM 71/ 639 | Et a dicta carta de priuilegio et carta de confirmacion suso encorporadas presentadas por lo dicto dom abbade et lydas por mj o dicto notario diso o dicto don abbade que por quanto por la dicta carta de priuilegio paresçia claramente que el et o prior et monjes et convento de dicto monasterio de santa maria de sobrado avia et deuja gozar de todas las libertades et franquiza et prerrogatiuas que ham et de que gozam todos los vezinos desta dicta cibdade. - Et por que el non podia auer nen leuar o dicto preuilegio et confirmacion onde et ante quen deuesse para sua guarda et dos dictos prior et monjes et convento por quanto se lle poderia perder por fogo ou por Agua ou por roubo ou por outro caso fortuito que pedia et pedio ao dicto alcallde que mandasse a mj o dicto notario que sacasse ou fezesse sacar dos dictos preujlegio et carta huun traslado dous ou mays et os dese signado de meu signo Et que ao tal traslado ou traslados que se sacassen ou mandase sacar que desse et interposese sua actoridade et decreto para que valuesem et fezessem fe en todo lugar que paresçessen. | [+] |
| 1453 | PSVD 149/ 385 | E mostrou mays o dito prior ao dito bicario huna privylegio de Santo Padre Aleyxandre enno qual dito privylegio se contynan moytas mercedes, graçias e liberdades que o dito Santo Padre feçera e dera a toda a Orden da Cavalleria de Santiago, e singularmente se contyna enno dito privylegio, entre outras moytas cousas, huna clausula en que o Santo Padre poso por se meesmo e escomugou a todos aqueles que injuriasen nen roubassen nen tomasen cousa alguna de seus bees, asi mobles como rayces, dos priores, comendadores e freyres da Orden da dita Cavalaria de Santiago. | [+] |
| 1454 | VFD 468/ 472 | Lo outro, por que por causa de yremos por sen seruiço aos ditos lugares fomos roubados et presos et rescatados et aun ao presente están presos e rescatados nosos vesiños eno castello de Soberoso por Diego Sarmiento, achegado ao conde de Benabente, et outrosy en Benabente e en Alua de Lista et en Seabra e en outros lugares, que montan os ditos roubos e males que nos feseron mays de tresentos mill mrs enos camiños públicos rayalles e sobre cartas de sua altesa. | [+] |
| 1455 | VFD 289/ 309 | A XII dias do mes de juyo, en Ourense, por ante Afonso Anrriques, juis, Johán Ares et Fernán Rollán deron querella ao dito juis que en como dia martes á noyte, que eran des dias do mes de juyo, á iglesia de Torresellas, de noyte, roubaran a elles e seus moços tresentos mrs vellos e duos capuços et hun gibón e çintas et esqeiros e çapatos e que non sabían quaes foron, et que llo dauan todo por querella et que os prendese et soubese enformaçón de Johán çapateiro, que sabía quaes eran etc. | [+] |
| 1455 | VFD 296/ 316 | Ano sobre dito de LV, a XXVI días de jullyo, o dito Pero Ardido declarou, en lle dando tormento, que tomara et roubara a un judio de Bayona, ena Portella de Santo Antón os ditos dose botóos et outros tantos que leua Esteuo Pallazín, seu parçeiro, et que lle tomara mays o roçín et que lle tomara mays as ditas cinquo bulsas et tres esqueiros et a dita çinta de prata et mays os diñeiros et os coroados vellos et huas botas et todo o al que lle acharon en seu poder, o baladrán et sayas, et hun correo con os ditos diñeiros, et que o leixaran atado en hun monte et que o dito Esteuo Pallazín que o quisera matar se él non fora, et que o dito Esteuo Pallasín que leuara outro tanto. | [+] |
| 1455 | VFD 296/ 316 | Iten, confesou que fora con Johán Vaasques que tomaua et roubar a Fernán Furtado de Bigo dosentas dobras et LXXX frolliins douro et diso que ouuera en sua partilla quinse brancas douro, et que fora o dito Johán Vaasques et él et outros tres, et que o dito Johán Vaasques que prometera de o armar et encabalgar. | [+] |
| 1456 | VFD 304/ 324 | Et despois desto, ena dita çidade d ' Ourense, çinco dias do dito mes de juyo do dito ano, ante as portas de Johán Gonçalues de Deça, arçediano de Baronçelle ena iglesia d ' Ourense, estando él y presente et presentes ende Afonso Ans, Vaasco Gomes, rejedores, et Gomes de Mugares, procurador, et parte dos vesiños da dita çidade, en presença de min o notario et testigos de juso scriptos, paresçeu ende presente Rollán Francés e diso que daua et deu querella aos ditos rejedores et procurador et omes boos, que presentes estauan, de ------ d ' Eyreé, ambos yrmaaos, que os ditos rejedores et procurador e conçello tiñan presos en esta çidade en poder de Fernán de Canba, et que os tirasen de poder do dito Fernán de Canba et os teuesen en sua cadea, por quanto roubaran a él et a seu conpañeiro Tomás Francés duas cárregas de panos de Frandes, que diso que vallerían ben quatroçentas dobras douro, os quaes lle roubaran con outros seus conpañeiros á par de Ferreyrós do alfós de Chantada, et por ende que lles requería que, quanto o terço dos ditos panos eran seus, que por sy e por lo dito Tomás os teuesen presos et recadados et os non desen soltos nen fiados fasta que él et o dito Tomás ouuesen et cobrasen os ditos panos, senón que protestaua etc. | [+] |
| 1457 | LNAP 99/ 144 | E diso ao dito juís que, por quanto el avía rreçelo que a dita escriptura de testimoyo se le podería perder por fogo ou por agua ou por rroubo e por outro caso for(ti)tuýto, e el lo ẽntendía aver de menester para en todo tenpo para en garda de seu dereyto, que pedj́a e rrequiría ao dito juís que mãdase a mj̃, dito notario, sacar hũu traslado ou dous o máis, aqueles que menester le fosẽ, e que llos mãdase dar sjnados, ẽnos quaes le pedía que el posese seu decreto e abtoridade, de maneyra que senpre fesese fe. | [+] |
| 1457 | VFD 307/ 326 | Ena çibdade de Ourense, viinte e tres dias do mes de abril, ano do nasçemento de noso señor Ihu Xpo de mill e quatroçentos e çinquenta e sete anos, ena ra da Corredoira da dita cibdade, estando y presentes Vasco Gomes, alcallde da dita çibdade, Johán Cortido, Gonçaluo Peres de Requeixo, regidores dela e Gomes de Mugares, procurador geral do dito conçello, Iohán de Meijonfrío, Iohán d ' Aluán, Gomes de Ramoyn, Afonso Fernandes, Gonçaluo Rodrigues, Gonçaluo de Monterroso, e parte de outros muytos vesiños e moradores ena dita çibdade, et outrosí estando hy presente Gomes Rodrigues, meiriño de terra de Aguiar por lo señor arçobispo de Santiago, en presença de min o notario de juso escriptos, logo os ditos alcalldes, regidores, procurador e omes boos do dito conçello diseron que pedían e rogauan ao dito Gomes Rodrigues que por rasón que Iohán d ' Ayra e Afonso Ramallo e Afonso de Ramoyn e outro seu conpañeiro foran e sayran ao camiño de noso señor el Rey a hua légoa desta çibdade, á par de Santa Crus de Reuoreda, por força e contra dereito e tomaran e represearan a Rodrigo Mouro e seu moço Pero e Iohán Fernández, vesiños da çibdade de Çamora, seis rocíis de aluarda, carregados de pescado, e pasando con eles por la dita terra de Aguiar o dito Gomes Rodrigues, como meiriño da dita terra, saíra a eles, aos ditos Iohán d ' Ayra e Afonso Ramallo e Afonso de Remoyn e outro seu conpañeiro, ena dita terra de Aguiar, e lles tomaran os ditos seis rocíos con as ditas seis cargas de pescado, diséndolles pera qué fasían a dita toma e roubo eno dito camiño de noso senor El Rey. | [+] |
| 1457 | VFD 307/ 327 | Et os ditos tomadores e roubadores que lle responderan que fasían á dita pínora por panos e mercaderías que lles foran tomados en Alua de Lista. | [+] |
| 1458 | HCIM 53/ 580 | A cual dita Manda e testamento do dito Fernan Martinez e Caderno das heredades e bens, asi presentados, logo o dito Fernan Caao, capelan sundito, pedio e requirio o dito Gomez Yañez, Bachiler e Vicario, que por cuanto el se reciaba que as ditas Escrituras propias, e originaes, ou cada huna de elas se perderen por fogo, por auga, ou por firto, ou por roubo, ou por outro Caso fortuito algun por ende que el requeria o dito Siñor Vicario que mandase a min, o dito Notario, que lle dese da dita Manda e testamento do dito Fernan Martinez, e do dito Caderno hun traslado, ou dous, ou mais, signados do meu signo, e firmado do meu Nome. e que o tal traslado que lle eu au dese que Ynterpose sua Autoridade e decreto para que balvese fee como o propio original au en juicio, como fora de él; e logo o dito Vicario tomou en suas maos a dita Manda e Caderno e las abrió é catoulas, e examinoulas, e vidas e diso: que por cuanto el via a dita Manda e Caderno, non rotas, nen rasas, nen amancelladas nen en alguna parte de elas sospatosas; por ende que mandaba, e si mandou a min o dito Notario que dese ao dito Fernan Caao, Capellan, un traslado, dous ou mais das ditas Manda e Caderno, os que lle fixesen menester, signados e firmados do meu signo e nome; e firmados outrosi do nome do dito Vicario; e mandou e diso que a o tal traslado ou traslados que eu asi dese segundo dito é, que interpoñía e interposo, a elles, e a cada un de eles, sua Autoridade e decleto para que valbesen e ficesen feé asi en Juicio como fora del adonde quer que parescesen. ben como ó propio original: | [+] |
| 1458 | VFD 62/ 76 | Ena çidade d ' Ourense, a seis dias do mes de oytubro, Ano Domini mo CCCCLVIII anos, ante as portas das casas de morada de Diego Dias, notario, estando y presente Nuno d ' Ousende diso que, por razón que o dito Diego Dias fora procurador do dito conçello çertos anos pasados, dos quaes anos entendía que deuía ao dito conçello ata en contía de çincoenta mill mrs vellos et era ausentado, e por rasón da escomuyón en que estaua, por ende que él que reçebya todos los bees do dito Diego Dias pera o dito conçello, por rasón dos ditos mrs que diso que asy deuía ao dito conçello, et que defendía que persona algua non fose ousado de os tomar, so pena de caer en aquellas penas que caen aquellos que entran en toman e roubau o alleo contra vontade de seus donos etc. | [+] |
| 1458 | VFD 309b/ 328 | Se Gomes Peres quer tomar seus diñeiros, eu estou Festes pera llos pagar et, donde non, que me façades tornar todo aquello que me foy roubado en meu lugar, con aquellas penas que o dereito manda, et defendéndome con a posisón do dito meu lugar, segundo o dereito et a rasón o requere, et segundo aquello que vos ha escripto meu señor o conde et lle vos avedes prometido por vosa carta. | [+] |
| 1458 | VFD 311/ 330 | Iten, deu querella Tareija Peres, moller de Fernando Peres, que lle tomaran eno camiño da Farigee hua fouçe et á moller de Fernando das Seixas, outra fouçe noua, que costara dose mrs, et huun seu moço et o quiseran matar, et a Tareija Anes da Franqueyra, hun coytello podadoyro, et que llas tomaran et roubaran o mudo et o castellaao, omes do dito señor obispo, en quebrantamento da trégoa et da carta de seguro que tiñan do dito señor Rey, con juramento que feseron que non dauan a dita querella maliçiosa, saluo por que pasa asy, et que llo feseran os omes do dito prouisor, que estauan eno castello Ramiro con o dito prouisor. | [+] |
| 1458 | VFD 311/ 331 | En este dito dia et por estas testemuyas Nuno d ' Ousende deu querella aos ditos alcalldes destas cousas que foron roubadas aos vesiños, sobre la trégoa e seguridade et sobre la carta e seguro de noso señor El Rey. | [+] |
| 1458 | VFD 312/ 332 | En este dia et ora, e por estes testigos, os ditos rejedores da dita çidade et Nuno d ' Ousende, procurador, tomaron testemuyo de se queixar et querellar a El Rey, noso señor, e á suas justiças do dito dito roubo et mal et dano que lles fasía o dito Sueyro de Vilamarín, que lles leua o dito portalgo, et que estauan en que avía leuado a mill dobras douro etc, et que o darían por escripto etc. | [+] |
| 1458 | VFD 327/ 342 | Por ende, que o dauan por queixa et querella et que lles requerían que os prendesen por los corpos et os non desen soltos nen fiados fasta que a justiça de noso señor El Rey que elles fose conprido, et que protestaua de se querellar a noso señor El Rey et á suas justiças et que lles requería que por los bees do dito señor obispo lle fesesen pagar todo o que asy tomaran e roubaran con mays dobras douro, a que diseron que estimauan a desonrra e enjuria que lle sobre elo avían feito etc. | [+] |
| 1458 | VFD 329/ 343 | Et logo os ditos Johán de San Johán et Aluaro de San Pedro diseron que, por quanto os sobre ditos Johán da Costa, Gomes de Vylanoua et Gomes, sobriño de Lopo Meendes, et Johán de Ramirans et Gonçaluo Salgado os prenderan eno dito monte ermo da dita Portella de Salgeiros et lles tomaran et roubaran todo ho ouro et prata et diñeiros et prendas que tragían et os renderan por las ditas des dobras douro, viindo elles da dita feira de Medina del Canpo seguros por carta de noso señor El Rey, que o dauan por queixa et querella ao dito conçello, rejedores e procurador, et que en sua persona delles pagauan e pagaron logo as ditas des dobras de rendiçón, porque asy foran rescatados, aos ditos Johán de Salgeiros et Diego d ' Almarís, por que non fosen perdidos, e os fiaran en estas ditas des dobras, as quaes ditas des dobras logo reçeberon en presença de min o notario et testigos de juso escriptos. | [+] |
| 1458 | VFD 329/ 344 | Et díseron mays os ditos Aluaro de San Pedro et Johán de San Johán, que alende da querella que asy avyan dado et lles dauan aynda agora, que estimauan a ditas desonrra as ditas mill dobras, protestando de o querellar et queixa a noso señor El Rey et á suas justiças etc., et que diseran "ay del Rey, ay del Rey, ay del Rey", por lo roubo et força que lles fasían, et eso meesmo requerían aos ditos rejedores et procurador que dos mrs et vinos que aquí tiña o dito señor obispo et dos mrs que lle aquí deuían lle fesesen pagar as ditas des dobras douro con todos los bees, prata et ouro e mrs e prendas que lles tomaran e roubaran, senón que protestauan de o queixar et querellar ao dito señor Rey e suas justiças. | [+] |
| 1458 | VFD 329/ 344 | Et logo os ditos rejedores e procurador diseron que se chaman a trégoa quebrada, por quanto estaua posta ontre elles, asy por lo dito señor conde como por lo dito prouisor, et por quanto o dito prouisor os acollía et viuían con elles et seyran do dito castello a faser o dito roubo et ende se acollyan e acolleran con o dito roubo et avyan ja dante desto ferido et mortos outros vesiños da dita çidade, segundo que están por querellas, por min o dito notario, por ende, que protestaua de o queixar et querellar ao dito señor Rey et suas justiças e ao dito señor conde et donde quer que de dereito deuesen et de faser entregar et exsecuçón en bees do dito señor obispo por todo o dito roubo que avían feyto aos ditos Johán de San Johán et Aluaro de San Pedro et aos outros vesiños da dita çidade, por los ditos malles et danos que asy avían feyto aos vesiños da dita çidade, et podendo auer os ditos mal feytores de os prender et faser delles justiça, et demays que protestaua aalende de todo esto que, por quanto o dito rescate e malefiço fora feito en terra e senorío de Afonso de Nóboa, que os bees et terra e vasallos do dito Afonso de Nóboa fosen obrigados a pagar o dito roído con todos los males et danos que sobre elo avían recresçido aos vesiños da dita çidade etc. | [+] |
| 1458 | VFD 333/ 347 | Ano de LVIII, oyto días de juyo, en Ourense, Loys de Caldellas declarou por seu juramento que eso era o que lles tomaron e roubaran os ditos çinco ladroes de suso declarados, omes do dito prouisor, que seyran do dito castello ao regueiro de Santa Crus: duas dobras douro, que lle costaran a çen mrs cada dobra, et en diñeiros, XXX mrs et hua capa de morilla noua, que lle costara a CLXX mrs; hua espada, que lle costou LXX mrs, e hun casquete con seu garmento, XX; hua çinta et hun esqueiro XII mrs, que montan todos, et que pagara ao mestre das feridas que lle deran çen mrs: | [+] |
| 1458 | VFD 334/ 348 | Ano de LVIII, oyto dias de juyo, en Ourense, Loys de Caldellas declarou por seu juramento que eso era o que lles tomaran e roubaran os ditos çinco ladroes de suso declarados, omes do dito Prouisor, que seyran do dito castello, do rigueiro de Santa Crus: duas dobras douro, que lle costaran a çen mrs cada dobra, et en diñeiros XXX mrs, et hua capa de morilla noua, que lle costara mrs LXX; hua espada, que lle costara LXX mrs; hun casquete con seu garimento, XX; hua çinta et hun esqeiro, XII mrs, que montan todos, et que pagara ao mestre das feridas que lle deran çen mrs: | [+] |
| 1458 | VFD 335/ 349 | Logo os ditos lauradores diseron que dauan et deron querella aos ditos rejedores et alcallde et procurador e omes boos da dita çibdade de Gonçaluo da Beiga, prouisor do bispo d ' Ourense, et de seus omes Gomes d Alçame d ' Alçame et Afonso da Penela et de Johán de Canba o Tosco e de Sagraimor et de Gonçaluo Migées do Lobyño et de outros omes do dito prouisor, que seíran do castelo Ramiro, fortaleza do dito señor obispo, que andando eles dya sáuado, que foron des dyas deste dito mes destes dito ano, ena vyña do Couto de Aluaro Afonso, notario, labrando e traualando por sures de seu corpo e por seus jornás, e non fazendo nen dezindo mal a persona algunaa, porque mal nen dapno deuesen reçeber, e andando asy ena dita vyña que aderençaran a eles sobre os ditos omens do prouysor, andando eles labrando con legons e aderençaran a eles e con suas lanças e balestas e les diseran "presos, presos", e des que les dyseran que eran do señor conde de Lemos e vasalos de Aluaro de Tauada e que se chaman a eles, e des que les diseran que por eso les faryan mays mal e estonçes que les dyseran "prendeynos e non nos faças mal e seremos bons prijoneyros e leuádenos presos ao probysor", et que deran logo Afonso de Pyñeira hua fyryda ena caueça e ao dito Johán d ' Asperante hua coytelada ena perna e outra ena caueça e ao dyto Romeu de Caruosende hua coutelada por lo onbro e a Johán de Pydry hua coutelada ena caueça, das quaes fyrydas os leyxaran por mortos ena vyña e ao dito Dyego de Carvosende que fogyra e le tomaran hua capa e dose mrs e ho vynco, e quatro labradores que con eles andauan ena dita vyña, que, por que se non esforçaron en chamaren do dyto señor conde e Aluaro de Tauoada, que fogyran e non foran fyridos, e acauados de os fyryr, que les tomaran e roubaran os legos con que labrauan, e ao dyto Johán de Prede hun frolyn douro e quinze branquas e hun fogil con sua pederneyra e dous dados e o esqueyro e a cynta, e ao dito Johán de Paços trynta brancas e hun capuço, e que asy os acoytelaran e arroubaran chamándose dos ditos señores e non les valendo, e se se non esforçaran a enos ditos señores que fogyran como os outros seus conpañeyros, e por ende que o dauan todo por querela aos ditos alcaldes e procurador e rejedores et omes boos da dita çidade do dito roubo e mortes e feridas e climes que lles asy feseran, protestando de o querellar a noso señor El Rey et á suas justiças et donde quer que seu dereito fose et ao dito señor Conde et Aluaro de Tauoada, et de mays que protestaua de fasende e prenda e penorara e represaria en bees do dito señor obispo por todo o mal et dano que lles avía recreçido, et quales quer mortes e roubos et danos e climes que sobre elo fesesen que elles non fosen a ello tiudos nen obrigados. | [+] |
| 1458 | VFD 342/ 353 | Ena çidade d ' Ourense, domingo, dous dias do mes de jullyo, ano do naçemento do noso señor Ilhu Xpo de MCCCLVIII anos, ena capela de San Johán, estando y presentes Afonso Anrriques, alcallde da dita çidade, Vaasco Gomes, Loys Gonçalues, Johán Cortido, Gonçaluo Peres de Requeixo, rejedores da dita çidade, Roy Gonçalues de Baçeiredo, procurador do dito conçello, en presença de min o notario et testigos de juso escriptos logo os ditos alcallde, rejedores et procurador, diseron que por rasón que Johán da Costa e Gomes de Vilanoua et Gomes, sobriño de Lopo Meendes, e Johán de Ramiráas et Gonçaluo Salgado, fillo de Pero Lopes Salgado, por força et contra todo dereyto et como ladroes et roubadores, avían preso e rescatado e tragían por los montes a Gonçaluo Cardoso, fillo de Fernán Vaasques, vesiño da dita çidade, e o tiñan rescatado por çen dobras douro, et agora desían et enuiauan diser que lle desen çertas dobras por rasón do dito rescate et que lles enviasen elles et o dito conçello seguridade et perdón, que por causa da dita prijón nen de outros quaes quer malles que avían feito ao dito conçello non lles farían mal nen morte nen prijón nen lisón nen outra sen rasón algua, et segundo que o mais conpridamente envían declarar, por ende diseron que elles por sy et en nome do dito conçello que protestauan que qual quer perdón, trégoa et seguro nen amistança nen perdón nen contrauto nen juramento nen outras quaes quer cartas nen escripturas que outorgasen nen fesesen nen mandasen faser, que todo fose en sy nehún e de nehún vallor et non valuese nen fesese fe nen juramento, que sobre elo fesesen, que non caísen por elo nen por causa algua delo en pena algua et que a todo tenpo fose en sy nehún et de nehún vallor, por quanto se algúun perdón ou seguridade lles desen ou juramento que sabre elo fesesen, que o farían de liurar et soltar ó dito seu vesiño Gonçaluo Cardoso, por que lles enviaran diser que se lle non disen o dito rescate que lle cortarían hun pe et hua maao, por lo qual con medo e reçeo delo et por que seu vesiño fose solto et delibrado con ben, que lles outorgasen quaes quer cousas e contrautos et juramento que elles quisesen, et demays que protestaua noso vesiño solto, de leuar o dito rescate que asy dél leuaua de qual quer persona que entendesen que con justiça o podesen leuar et de poder auer os ditos malfeytores de faser delles justiça, et as querellas que delles eran dadas que fosen firmes et estáuelles et que o pedían asy sinado. | [+] |
| 1459 | VFD 350b/ 360 | El concejo, alcalldes, regidores, caualleros, escuderos, onbres buenos de la vuestra çibdad de Orense besamos vuestras manos e nos encomendamos en vuestra alta merçed e señoría, a la qual plega saber que Diego Sarmiento, teniente a la sazón la fortaleza e castillo de Sobroso, que es syto en el obispado de Tuy, del vuestro Reyno de Gallisia, e sus onbres por su mandado prendieron a çiertos vesinos e mercadores desta dicha vuestra çibdad cn los vuestros caminos reales e les tomaron e roubaron lo que lleuauan, así de lana e driis e panos e pescados, bestias e arnés e ropas e otras cosas, que podían bien valer a comunal estimaçión fasta en contía de C M moravedises. | [+] |
| 1462 | CDMACM 182/ 342 | Et liudas et presentada has dichas escripturas logo el dicho Afonso Lopes clerigo de santa Maria de Biueiro diso que pedia et requeria ao dito vicario que por quanto el se entendia de aprobeytar de las dichas escripturas et se temia de perderlas por fogo roubo ou abgoa ou outro caso fortytuyto alguno mandase a min el dicho notario lle mandase dar vn traslado ou dous delas ou mays aquellas que nesçesario lle fosen en publica forma ao qual traslado et traslados que asy lle fosen dado quesese emtreponer emtreposese su decleto et abtoridad judiçial para que valuese et fesese fe en juysio et fora del commo el propyo original. | [+] |
| 1464 | VIM 87/ 212 | Anno do nascemento de noso Sennor Jesucristo de mill et quatroçentos et sesenta et quatro annos, quarta feyra onse dias andados do mes de setenbro, a sayda da Prima, ajuntados enno paaço dos Caualeiros, que he sigto enna cabstra da Iglesia Cathedral da cibdade de Vylamayor, por son de canpaa a faser cabildo, segundo que han de vso et de costume, os sennores Aluaro Alonso de Pinquin, licençiado en Decretos, thesoureiro et vigario prouisor por el Reuerendo sennor don Fadrique de Guzman, por la diuinal graçia, Obispo de Mondonnedo, et Pedro Martines, vicario do dean, que despoys a elo foy consentente, Gonçaluo Peres, Roy Gonçalues, Johan Fernandes d -Anca, Martin Vasques, Vasco das Seixas, Gonçaluo Yanes, Alonso Martines, Pedro Ares, Johan Gonçalues, Loys Vasques, Johan Martines, canonigos enna dita Iglesia, et Johan Yanes, capelan, Afonso Rodrigues, Roy Vasques, Garçia Rodrigues, Rodrigo Afonso, Aluaro Garçia, rasoeiros eso mismo enna dita Iglesia, logo os sobreditos arrendaron et deron por renda ao dito Johan Martines, canonigo, as suas iglesias et parte delas de Santa Maria et Santiago de Viueiro, con todolos dezemos, jures et pertenençias et outras quaesquer eclesiasticas dereyturas aas partes das ditas suas iglesias pertesçentes, segundo que soen andar en renda et por en toda sua vyda et por las quaes o dito Johan Martines ha de dar et pagar en pas et en saluo, aqui en esta cibdade de Vylamayor ao dito Cabidoo ou a seu mayordomo de cada anno veynte et dous mill mor. de boas blancas vellas ou moeda que tanto valla, cursada et corrente en este reyno, ennos plasos acostumados et que o dito Johan Martines et os outros rendeiros acostumaron a pagar; et os toma a toda sua ventura et non ha de alegar isterilidade, roubo, fogo nin agua nin outro qualquer caso fortuyto; et ha de pagar todas et quaesquer cargas et tributos que a elas vyeren et en elas foren lançadas enno dito tenpo de toda sua vida. | [+] |
| 1464 | VIM 87/ 213 | Et logo o dito Johan Martines, canonigo, reçebeu en sy a dita renda das ditas iglesias por los modos et condiçoes sobreditas et de non alegar a dita esterilidat, fogo, roubo nin agua nin cousas sobreditas por sy nin por outro algund, ante se obligou a sy et a todos seus bees, mobles et rayzes, eclesiasticos et seglares, avydos et por aver, de dar et pagar, segundo dito he, en cada anno, para en toda sua vyda, os ditos veynte et dous mill mor. de brancas, aqui en esta cibdade en cada hun dos ditos annos ao dito Cabildo et seu mayordomo en pas et en saluo, sen outro desconto nin falta algua et sob penna de todalas custas, dapnos et intereses que sobre elo recresçeren ao dito Cabildo et seu mayordomo fesere, sub a obligaçon sobredita de todos los seus bees que para elo obliga. | [+] |
| 1467 | CDMACM 192/ 375 | Et arrendamos estas ditas duas septimas partes syn cura a Deus et a toda vosa ventura et a todo caso fortituyto asy de çeo commo de terra et de todo o pedraço et giada et a toda força et roubo et couto et enbargo asy de rey ou prinçipe ou de outra persona qualquer que seja poderosa ou non poderosa que se acaesçeran os casos sobreditos ou qualquer deles que vos conponades con eles solamente nos o dito cabildo que vos defendamos a dereito se algua persona vos quesere demander. | [+] |
| 1467 | CDMACM 192/ 375 | Et eu o dito Juan do Porto que presente estou asy reçebo de vos os ditos sennores dean et cabildo estas vosas duas septimas parte sobreditas que vos perteesçen con todos los froytos et rentas et desimos et cousas a eles debentes et perteesçentes por los ditos seysçentos et çincoenta mor. en cada vn anno aos ditos prasos nonbrados et tomo a dita renda a Deus et a toda minna ventura et a todo caso fortituyto menor ou mayor asy de çeo commo da terra et de toda força et roubo et couto et enbargo et con todas las outras condiçoes et pennas arriba contiudas et obligo a min et a todos meus bees mobles et rayses eclesiasticos et seglares avydos et por aver de dar et pagar a vos o dito cabildo ou a voso mayordomo ou a qualquer persona que de vos poder aja et tena os ditos seteçentos et cincoenta mor. da dita renda segund que se arriba conten postos en esta çibdad de Villamayor aos prasos sobreditos. | [+] |
| 1467 | VFD 372/ 380 | Fernán das Chedas e Aluaro Peres da Vila, alcalldes da Santa Yrmandade en Terra de Sande, outrosy estando y presente Juan de Torneiros, procurador dos moradores e probadores da dita terra, en presença de nos os notarios e dos testigos adeante escriptos, logo o dito Juan de Torneiros, procurador sobre dito, diso aos ditos alcalldes que por razón que por los señores que foron da dita terra e por seus meyriños e lugares thenentes foran feytos moytos males e dapnos e roubos e pryjooes e rescates e forças e trebutos e pedidos lançados e inposiçoes postas, en tanto grado que por causa delo os vesiños e moradores da dita terra estauan en gran pobreza, e a dita terra non podera nen podía suportar os ditas males e dapnos, roubos e forças e inposiçioes que lles foran postas, asy par Roy Afonso Piimyntel, señor que fora da dita vila, como despoys por lo conde don Afonso, seu fillo, e despoys por don Juan Afonso Piimintel........ | [+] |
| 1469 | VFD 352/ 361 | Este dia e por ante estes testigos, Diego de Paaços dou querela a Gonçaluo Ferrnandes e a Lopo de Bueyros, juyzes, que presentes estaban, de Roy Caao, que estaba presente, dizendo que por quanto lle demandaba a alcauala do pescado, que lle disera por ante os ditos juyzes que era roubador por lle demandar a él carta del Rey e que ystymaba a desonrra en tres mill mrs e requería aos ditos juises que o prendesen fasta que él prouase como él era roubador ou lle pagase a dita enjuria, e os ditos juyzes reçeberon a dita querela e mandaron ao dito Roy Caao que so pena de seysçentos mrs que se fose á cadea e que se non partyse sen seu mandado... | [+] |
| 1473 | GHCD 8/ 30 | Iten digo que porque este meu paazo e casa torre de outeiro de esta fregesia de lantaño en que moro e moraron os ditos meus padres e aboos non se tollese nin partise en adiante e tubese senpre bees e terras e rendas con que manter o estado e mais ben pudesen os meus fillos e socesores dela acudir aos chamamentos e serviçio dos señores Reis como he obrigado e nondebe escusarse todo ome fidalgo onrrado e pudesen cuidar de seus fillos e seus hirmans e tamen porque en ela se conserbase a boa memoria dos meus pasados maormente do dito meu aboo garçia estevez de lousada que da terra de lugo e pazos de lousada e quiroga veu morar a ela con a dita sua moller maria garçia de saavedra miña aboa e foi o que raedificou e casi fizo con a sua torre enna era de MCCCCVII anos de cristo MCCCLXIX como dis o letreiro que esta debaijo do escudo dos lagartos; por todo elo foi senpre meu desejo e miña vontade façer en ela maiorazgo vinculado, mais porque ja se tollese da casa o couto e vasallaje e regalias e moitos bees e rendas e posesions que lle perteneçian e sohia ter e tebo este paazo ennos tenpos de estevo perez de quiroga e lousada e ines yañez mariño sua moller meus bisaboos que todo elo empeñaron a os montenegros do pazo e con a torre de travanca de donde deçende miña moller elvira e nunca mais puderon desenbargallos e tamen porque en este mundo non ai cousa que dure e estan veendo e ven, tantos traballos que deus nos mandou por os nosos pecados, o reino todo rebolto en guerras, e tantos roubos e mortes, e todos malos feitos; lebantarse grande chusma de comuneros contra os caballeros e moitos caballeros contra el mismo Rey noso señor e outros señores da terra façer guerra contra outros e deitar por terra tantas casas e torres ........... e toller tantas posesions en tanto que con o permiso do noso Rey lebantou a terra as santas hirmandades das cibdades e vilas pagando cada hua seys omes soldados de a cabalo para conter e acudir ao remedio de tantos males que deus acalme por a sua misericordia. | [+] |
| 1473 | LTP [4]/ 42 | Item primeyramente em Lousadelo hum casar tres libras et VI soldos. - Item en a Ovença IIII casares, cada hum paga II libras et III soldos. - Item em Outeyro III casares, paga cada hum Ia libra et medea. - Item em esse lugar hum moyno Ia libra et medea. - Item em Sendiriz II casares et paga cada hum III libras, et deam por fosadeyra XV soldos. - Item en o casar de Vila em Festa II libras et dous soldos. - Item en o medeo do casar de Loveo que foy de Joham Fernandez, et da herdade das Piliteyras, III libras. - Item da Casa Nova de Sigiraas VI libras. - Item da casa de Moor Afonso IIII libras. - Item do casar da Lamella V libras. - Item da casa de Joham Lourenço XII soldos. - Item do casar d ' Andulffe XLII soldos. - Item da casa de Rodrigo Piliteyro VI libras. - Item da casa de Domingo Perez VI libras. - Item da casa que fez Garcia Peres VI libras. - Item da casa de Martim Roubado VI libras. | [+] |
| 1474 | GBIM 8/ 254 | Item que por quanto en os tempos passados da guerra o dito Visconde de Tuy ha tomado e levado certas quantias de maravedis (asy das rendas do) reverendo Señor Arçobispo como das rendas del Rey noso Señor y asy mismo o dito Señor arçobispo ha tomado e levado das rentas do Señor Visconde e maravedis que son del Rey noso Señor que en este caso o Señor arçobispo asentara a conta con o Visconde e cada un pagara ao contrario e satisfara o que alcançar por ben e ben vistos jueses nombrados. Item que os Señor Arçobispo procurara e dara carta de perdon ao Señor Visconde de Tuy e a todos os seus e a todos los do Señor Arçobispo que se mostraron enas guerras pasadas por lo dito Señor Visconde todos males, mortes, roubos, rescates por servicio do Señor Visconde fasta de contra o Señor Arçobispo e os seus feseron e cometeron e outro tanto fara o Señor Visconde o de o Señor Arçobispo e les restituya o que por esta rason les ten tomado quedando a salvo a huuns e a outros que os posan demandar por justicia. | [+] |
| 1474 | VFD 90/ 151 | Como eu Vasco de Puga, escudeyro, teméndome da morte por que ey de pasar, e con todo meu syso e entendemento natural, qual á noso señor Deus proubo de me dar, faço e ordeno mía manda e testamento, como despoys de meu pasamento non aja contenda ontre meus erdeyros sobre meus bees. | [+] |
| 1478 | VIM 90/ 218 | Et los ditos sennores prouisor et canonigos et beneficiados diseron todos juntamente que poys ao dito Johan Martines plasia de la tomar por los ditos veynte el çinquo mil mor. , pares de brancas, que asy lla dauan et outorgauan, con seus anexos, por dias de sua vyda con estas condiçoes contiudas que o dito Johan Martines que tomase esta dita renta a Deus et a toda sua ventura et a todo caso fortuyto de pedra, nebla et giada et outra qualquer tenpestade do çeio et da terra, en qualquer maneira que posa acontescer, ahun que seja tal que nunca aja acontescido nin se posa maginar, et toma et roubo de qualquer persona que tome os froytos et rentas das ditas iglesias et anexos delas; por la qual dita renda o dito Johan Martines seja obligado de pagar en cada vn anno a nos el dito Cabildo ou ao que for noso mayordomo os ditos veynte et çinquo mill mor. pares de brancas, pagos aos terçios do anno dentro desta çibdade de Vilamayor, en pas et en saluo. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 157 | Testigos: o señor Fernán Bello, meiriño de Monte Rey, e Afonso Reymonde e Aluaro Martís, escripuano, moradores en Çelanova, e Martiño de Cañón e Pero Roubón, allcalde, e outros moytos. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 164 | Pero Roubón e Martiño de Vangeses e Alvaro Martís, escripvano, e Juan Ferro e outros. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 167 | Aluaro Martís, escripuano, e Pero Roubón e Juan Ferro de Vangeses e outros. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 170 | Juan Barrete, alcalde da Encomuya, e Pero de Seán e Aluaro Martis, escripuano, e Afonso Domingues de Gandarela e Martino de Valençá e Vasco de Filgueira e Pero Roubón e outros. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 170 | E despoys desto, ano, mes, sobre ditos, doze dias do sobre dito mes de março, eno sobredito lugar, sendo asentados os ditos omes boos, juezes, asentados en su abdiençia, en presençia de nos los notarios e testigos de yuso escriptos, estando presente o dito Lopo Ares, procurador, paresceu y presente o dito frey Rodrigo de Sant Gees, prior de Santa María de Ribeira, procurador do dito señor abade, prior e convento do dito mosteiro de Çelanoua, e presentou por testigos en ajuda da dita sua prouança e das ditas suas partes, convén a saber, a Juan Fernandes de Leborín, clérigo de Leborín, e a Rodrigo Gonçalves de Leborín e a Juan Roubón de Castromao e a Juan da Batondeyra, morador enos Casares, e Afonso Alonso de Fechas e a Juan da Lama de Moreira e a Rodrigo Fernandez d ' Arnedo, clérigo de Santa Cristina de Freyxo, e Afonso de Çima de Vila de Portela, ós quaes ditos testigos os omes boos sacaron juramento sobre un synal de crus, en forma devida, e eles fezeron o dito juramento sobre un synal de crus, en forma devida, e eles fezeron o dito juramento e prometeron de diser verdade, e os ditos jueses lles lançaron a confusión do dito juramento, e eles diseron sy juramos e amén. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 172 | Iten, o dito e deposiçión do dito Juan Roubón, IIIo testigo, jurado e preguntado por lo primeyro artícolo. etc., diso que era verdade que conosçía ó abade e prior e convento de Çelanoua. | [+] |
| 1481 | VFD 92/ 179 | Afonso Fiote e Juan do Casar de Verea e Aluaro da Lama de Verea e Juan Lourenço de Vilariño e Pero Roubón, alcalde do dito conçello de Çelanoua, e outros. | [+] |
| 1482 | VFD 355/ 364 | Garçía Dias de Cadorna me muito recomendo e vos plega saber como Vasco Monís, meiriño de Vyana, vyene a roubar mi tierra do Val de Conso, lo qual oy martes ende éste vyene a roubar esta mi tierra de Queyxa e la Serra. | [+] |
| 1484 | VFD 200/ 200 | Em dia sesta feira, trese dias de feuereiro de oytenta e quatro, ante Vasco Gomes e Roy de Puga, juises, Gomes Gonçalues, procurador, diso ante os ditos juises que por quanto á sua notiçia era viido que algúus vesiños desta çibdade se auían intremetido de fiaren a Gonçaluo Rodrigues, meiriño de Millmanda, contra el Conde de Ribadavia, em çerto modo e forma, que sy agora ou ao adiante a cabsa das ditas fianças recresçese algúus males ou danos, tomas, roubos e rescates, que os que as tales fianças deran e os que as fiaron fosen obligados a elo, eles e seus bees e ça. | [+] |
| 1488 | VFD 106/ 196 | Et o dito Roy Ferro, afirmándose eno sobre dito, dis que protestaua e protestou de aver e cobrar todo o que lle asy avían roubado a él e aos ditos seus vesiños e o pedía et pedíou por testimonio synado. | [+] |
| 1488 | VIM 93/ 224 | Et arrendamosvos esta dita renta a Deus et a toda vosa ventura et todo caso fortuyto, asy de çeo commo da terra, de pedraço, giada et nebla et relumeo et toda força, roubo, couto ou tomamento de sennor et en qualquer maneyra que se acaesçeren os taes casos fortuytos ou qualquer deles, que vos conponades con eles, saluo que nos o dito Cabildo que vos defendamos con ela a dereyto, se algua persona vos la queser demandar. | [+] |
| 1502 | MSMDFP 216/ 276 | Item mays a leyra da Laguãã toda como bay de fondo a çima, así a que está posta de vina como a por poeer; e mays dous castineiros en Ranada, e se son seydos que prantedes outros; e outro tereo a Devesa e parte con outra erdade de Santa María de Bamorto; e outra leira yaσ ao porto de Quarouba e parte con a costa de Froán e de outra parte con outra erdade da igleja de Tor, la qual mandó Pero do Canpo, e con todos seus plados e pascos e devisos e entradas e saydas a montes e a fontes por onde quer que as obteña e lle perteça de dereyto su sino de San Joán de Tor e su outros quaesquer syños, a tal pleito e condiçión o labredes e paredes ben como se non perca con mingua de labor e de boõ paramento, e que corajades e lebantedes as casas do dito lugar e o moredes por vos ou por outro e así ho ter en boo labor e boo paramento; e que a postromeyra persona a seu faleçemento leyxe o dito lugar ben labrado e reparado e en boõ paramento libre e quite e desenbargado ao dito noso mosteiro e abadesas del, e daredes e pagaredes vos e as ditas personas a nos e ás abades que foran do dito mosteiro de renta e pensión en quada un ano çinco tegas de pan, linpo de poo e de palla, mydido por tega derreyta de Monforte, e mays un canado de vinho e un par de galinas e quatro moravedís velos, o pan por agosto e as outras cousas por San Martino de nobembro, todo posto en paσ e en salvo no dito noso mosteyro; e seredes vasalos serventes e obidientes nosos e do dito noso mosteiro; e á morte de quada persona pagaredes por loytosa un bõ carneiro ou dous reás por el, o qual nos trajerá aquel que se vier mostrar por persona deste dito fuero; e viredes quada ano onrar a nosa festa do Corpus Christi con boo persente ou deσ moravedís velos. | [+] |
| 1519 | VFD 122/ 220 | Sepan quantos esta presente escriptura de manda e testamento viren como eu Tereyja Garçía, muller que finquey de Juan Garçía d ' Outeiro, que Deus aja, veziña e moradora que soo eno lugar d ' Outeiro, freyguesía de San Juan de Bibeyro, que soo presente, sentyndome vella de muitos dias e apesyonada do meu corpo e teméndome da morte, que he cousa natural de que ningua criatura nasçida pode escapar, e porque meu desejo e vontade he de deyxar meu feyto ben ordenado á seruiçio de Deus, nuestro señor, e prol de miña ánima e onrra de miñas carnes, por tal que despoys de meu pasamento non aja nin recreça pleyto nin contenda entre meus fillos e erdeyros sobre razón de meus bees e fazenda, y estando en todo meu acordo e siso e juyzio natural, qual Deus, nuestro señor, tebo por ben de me dar, fago e ordeno este meu testamento en la maneyra que se sygue; primeyramente, mando y encomendo a miña ánima ao meu señor Ihu Xpo, que la conprou e redemiou por la sua santysima, justa e mui preçiosa sangre ena árbore da sancta bera cruz, e rogo e pido por merçed a la gloriosa virgen Sancta María, madre do meu señor Ihu Xpo, que senpre tube por señora e abogada mía e agora muyto mays devoutamente, e a todos los ángeles, arcángeles, apóstoles, mártires e confesores e a todos los outros sanctos e sanctas da corte çelestial e da gloria do parayso, que todos queyran ser meus abogados e rogar por min, pecadora, a meu señor Ihesu Xpo, que me queyra perdoar todas las miñas culpas e pecados que ajo feytos e cometidos contra a sua santysima vontade, e queyra levar la miña ánima á sua sancta gloria do parayso, quando á sua merçed a prouber asy. | [+] |
