1240 |
LP 044/ 787 |
E vedes que ben se guisou | de fria cozinha teer | o infançon, ca non mandou | des ogan ' i fogo acender; | e, se vinho gaar d ' alguen, | ali lho esfriarán ben, | se o frio quiser bever. |
[+] |
1264 |
CSM 116/ 434 |
Segundo com ' apres ' ey, || as candeas trouxeron || assi como vos direy, || e acender fezeron; || e, como per oyr sey, || ssas guardas y poseron, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 116/ 434 |
"||Dereit ' é de lume dar ... || Mas avẽo per prazer || da Virgen groriosa || que ouveron de morrer; || mas ela piadosa || os ar fez pois acender || come tan poderosa || con Deus, cujos miragres || non caben en volume.|| |
[+] |
1264 |
CSM 304/ 139 |
Ca o provan ameude | cavaleiros, lavradores, || clerigos, monges e frades | descalços, preegadores; || ca pero y acenderon | outros oyos ardedores, || atan toste se matavan , | que sol non deitavan lume.|| |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 244 |
E tragia en seus braços | ũu tan fremoso minỹo || que mais seer non podia, | pero era pequenyn[n]o; || e correndo aa porta | da capela mui festỹo || vĩia con el fugindo, | ca viia fog ' acender || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ...|| |
[+] |