logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de aquel nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 955

1200 LP 157,32/ 985 Ca d ' aquel dia, en que m ' eu parti | da mia senhor e meu lum(e) e meu ben, | porque o fiz, a morrer me conven, | pois vivi tanto, sen tornar ali | u ela é. [+]
1220 LP 006/ 292 D ' este mal non cuydei que guarecesse, | pero mandei -lhi fazer hũa ren: | que aquel dia per ren non comesse | e sse deitasse e sse cobrisse ben; | e el deytou -ss ' e cobriu -ss ' enton, | e peeu ben e ouve coraçon | poys de bever, e dix ' eu que bevesse. [+]
1220 LP 009/ 293 Ora veg ' eu o que nunca coidava, | mentr ' eu vivesse, no mundo veer: | vi ũa dona mellor parecer | de quantas outras eno mundo vi, | e por aquela logo me parti | de quant ' eu al no mundo deseiava.| [+]
1220 LP 018/ 298 Sennor fremosa, que senpre servi | -se Deus me leixe de vos ben aver! - | pero mi -o vos non queredes creer: | des aquel dia, sennor, que vus vi, | sen vosso grado me vos faz Amor, | e sen o meu, querer gran ben, sennor.| [+]
1220 LP 005/ 311 Pero mi ora dar quisesse | quant ' eu d ' ela desejei | e mi aquel amor fezesse, | por que ja sempr ' aguardei, | cuido que lho non quisesse, | tan muito me despaguei | d ' ela, poi -la cinta achei.| [+]
1220 LP 005/ 315 E pod ' ũa cousa creer | ben mia senhor, se lhi prouguer ' : | que pois eu esto feit(o) oer ' ; | aquela ren nunca será | que a min grave seja ja | por nulha ren de cometer, | s ' eu esto posso [per] fazer.| [+]
1220 LP 011/ 317 A quen Deus quisesse [o] poder dar | de lhi fogir, muit ' estaria ben, | ca de mil coitas, en que omen ten, | se guardaria, d ' aquel desleal | ond ' omen non pod(e) aver ergo mal.| [+]
1220 LP 018/ 321 Tod ' aquel ben que m ' ela fez enton | e de que m ' eu depois muito loei, | por meu mal foi, ca polo meu ben non, | ca de fera guisa lh ' o lazerei.| [+]
1220 LP 032/ 328 Mentia, | ca Joan Joanes o acharon | e tomaron -lhi quanto tragia; | e foi de gran ventura aquel dia, | que escapou que o non enforcaron. [+]
1220 LP 004/ 511 E por aquesto, mia senhor, | des aquel dia que vus vi, | d ' outra gran coita me parti.| [+]
1220 LP 010/ 514 Muitas vezes en meu cuidar | ei eu gran ben de mia senhor; | et quant ' ali ei de sabor, | se mi -ar torna pois en pesar, | des que m ' eu part ' ; e nulha ren | me non fica d ' aquel gran ben, | e non me sei conselh ' achar, | Nen acharei ergu ' en cuidar | conselh ' , enquant ' eu vivo for ' , | c ' assi me ten forçad ' amor | que me faz atal don ' amar | que me quer mui gran mal por én, | e porque non sab ' amar, ten | que non pod ' om ' amor forçar.| [+]
1220 LP 014/ 517 Non tenh ' eu que coitados son | d ' amor (atal est o meu sen) | aqueles que non an seu ben | e que tẽen atal razon | que poden sa coita perder | qual d ' eles quer, quando morrer ' ; | por que non morre logu ' enton?| [+]
1220 LP 002/ 674 Pois me fazedes, mia senhor, | de quantas cousas no mund ' á | desejos perder, e sabor, | se non de vos, de que eu ja | nunca desejos perderei, | nen al nunca desejarei | no mundo, se non vos, senhor, | Ou mia morte, poix me vos ben | senhor, non queredes fazer, | ca non á no mund ' outra ren | por que eu ja possa perder | a coita que eu por vos ei | se non por morrer, eu o sei, | ou por min fazerdes vos ben, | Ca me fazedes muito mal | des aquel dia ' n que vus vi; | pero, senhor, ren non vus val, | que nunca eu de vos parti | meu coraçon, pois vus amei; | nen ja nunca o partirei | d ' amar vos, e farei meu mal;| [+]
1220 LP 003/ 703 Dereit ' ei, | que da ren que mais amei, | d ' aquela me segurades:| [+]
1220 LP 003/ 704 Ca me non receberia | aquel que me fez nacer.| [+]
1220 LP 007bis/ 731 E, mia sennor, des aquel[la] | me foi a mi mui mal di ' ay!| [+]
1220 LP 010/ 732 E estou end ' eu mui peor, | que coid ' i a perder o sen, | desejando senpr ' aquel ben | do mundo mais grave d ' aver, | como desejar ben fazer | da mui fremosa mia sennor.| [+]
1220 LP 002/ 841 Mais da -lo -edes en panos tomar | se vo -los derem e en -nos guardar | e en vendê -los en aquel mercado. [+]
1220 LP 014/ 847 Meestre Nicolao, | o que antano mi non guareceu, | aquel que dizedes meestre mao, | vedes que fez, per ervas que colheu, | do vivo mort ' e do cordo sandeu, | e faz o ceg ' adestrar pelo pao.| [+]
1220 LP 014/ 944 E rogo -vus, fremosa mia senhor, | por aquel que vus fez [tan ben] nacer, | que, macar vus og ' eu tanto pesar | digo, que vos me leixedes viver | u vus veja; que, de pran, morrerei, | se vus non vir ' ; e ei mui gran pavor | d ' averdes vos en mia mort ' a perder | Gran mesura, fremosa mia senhor, | per bõa fé, que vus Deus fez aver; | ca non poss ' eu i per nenhun logar | a min nen a vos mais perd(a) entender | de quanta coita eu de viver ei, | polo vosso, que non ja con sabor | que eu aja, senhor, de non morrer. [+]
1220 LP 015/ 944 Per bõa fé, meu coraçon, | mal me per fostes conselhar | aquel dia ' n que vos filhar | me fezestes esta senhor; | ca cedo mi per fez saber, | quejandas noites faz aver | Amor, a quen el preso ten!| [+]
1220 LP 022/ 949 E rogu ' eu, meu amigo, aquel Deus que me fez | que nunca eu já viva sen vosc ' ar outra vez: | e, amigo, grado já Deus | que vos veen os olhos meus.| [+]
1240 LP 002/ 74 E [já] ssempre por fol terrey | o que deseja ben mayor | d ' aquele que eu recehei(?); | a guisa fize de pastor; | (e) que queri(a) eu melhor | de seer seu vassalo | e ela mha senhor?| [+]
1240 LP 002/ 74 E quantas outras donas sey | a ssa beldad ' est ' a mayor, | d ' aquela que desejar ey | [e]nos dias que vyvo for: | (e) que queri(a) eu melhor | de seer seu vassalo | e ela mha senhor? [+]
1240 LP 017/ 79 E ben nos quis Deus de morte guardar, | Paai Rengel e outros dous, enton, | dũa lide que foi en Ultramar, | que non chegaran aquela sazon; | e vedes ora por quanto ficou: | que o dia que s ' a lide juntou, | prenderam eles port ' a Mormoion.| [+]
1240 LP 024/ 83 E digo -vos que m ' é gran mal | daquesto que lhi conteceu, | ca sõo eu cord ' e leal, | pero me dan prez de sandeu; | mais vedes de que ei pesar | daquel que a foi emprenhar: | de que cuidan que xa fodeu.| [+]
1240 LP 002/ 115 Torto fará, se mh -a guardar, | ca non vou eu hu ela é, | e juro -vos per bõa fé, | des que m ' ela fez tornar, | nunca foy aquel dia | que a eu vysse, ca pesar | grande lhy creceria, | nen vi a ssa malada | Que con ela sol ben estar | e meu mal lhi diria, | ca esta é ssa privada, | e, sse me quisess ' ajudar, | Elvyra ben faria | e de Deus foss ' ajudada. [+]
1240 LP 001/ 130 Tu autem, Domine, dimitte aquel que se cofonde; | ben esmolou en sa vida quen deu Santaren ao Conde.| [+]
1240 LP 012/ 135 E pois el viu que devia prender | mort ' aquel om ' assi, disse -lh ' enton: | -"Ponho que fez aleiv ' e traiçon | e cousa já per que deva morrer.| [+]
1240 LP 002/ 137 E, dom Fernam Furado, d ' aquel muu | creede bem que era eu pagado, | se non que ten o alvaraz ficado, | Fernam Furado, no olho do cuu; | é caçurr[o] e vejo que rrabeja | e tem espunlha de carne sobeja, | Fernam Furado, no olho do cuu. [+]
1240 LP 005/ 142 Que ffarey eu, poys que non vir | o muy bon parecer vosso? | ca o mal que vos foy ferir | aquel ' é meu e non vosso, | e por ende per rem partir | de vos muyt ' amar non posso | nen [o] farey | ante ben sey ca morrerey, | se non ey vós que sempr ' amey. [+]
1240 LP 011/ 144 E aquel mouro trouxe, com ' arreite, | dous companhões en toda esta guerra; | e de mais á preço que nunca erra | de dar gran colpe con seu tragazeite; | e foi -a achaar con costa juso, | e deu -lhi poren tal colpe de suso, | que já a chaga nunca vai çarrada.| [+]
1240 LP 013/ 145 O adaíl é mui [gran] sabedor, | que o guiou per aquela carreira: | por que [o] fez desguiar da fronteira | e en tal guerra leixar seu senhor; | e direi -vos al que lhi fez leixar: | ben que podera fazer por ficar, | e feze -o poer aalen a Talaveira.| [+]
1240 LP 013/ 145 Muito foi ledo, se Deus me perdon, | quando se viu daqueles passos fora | que vos já dix ' , e diss ' en essa ora: | - [+]
1240 LP 020/ 148 Tolhede -a, ladron, | ca non é est ' a [sazon de vós mi | viltardes, u prende] Nostro Senhor | paixon, mais é -xe de min, pecador, | por muito mal que me lh ' eu mereci. | U a voz começastes, entendi | ben que non era de Deus aquel son, | ca os pontos del no meu coraçon | se ficaran, de guisa que logu ' i | cuidei morrer, e dix ' assi: - [+]
1240 LP 036/ 158 Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. [+]
1240 LP 002/ 176 Se sabedes novas do meu amigo, | aquel que mentiu do que pos commigo?| [+]
1240 LP 002/ 176 Se sabedes novas do meu amado, | aquel que mentiu do que mh a jurado, | Ai Deus, e u é?| [+]
1240 LP 006/ 178 Amiga, bom grad ' aja Deus | do meu amigo que a mi vem; | mais podedes creer mui bem | quando o vir dos olhos meus | que poss ' aquel dia veer | que nunca vi maior prazer.| [+]
1240 LP 006/ 178 Aja Deus ende bom grado, | porque o fez viir aqui; | mais podedes creer por mi, | quand ' eu vir o namorado | que poss ' aquel dia veer | que nunca vi maior prazer. [+]
1240 LP 009/ 179 Aquel que coita forte | ouve des aquel dia | que vós el viu, que morte | lh ' é, par Santa Maria, | nunca viu prazer nem bem; | porem ja morrerá | [e] a mim pesa muit ' em. [+]
1240 LP 018/ 184 Bem soub ' , amigo, por certo | que o pesar d ' aquel dia | vosso, que par nom avia; | mais pero foi encoberto, | e porem seede certo | que nom foi o vosso pesar | que s ' ao meu podess ' iguar.| [+]
1240 LP 019/ 185 Rogu ' eu a Deus e digo, | por aquel meu amigo, | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 185 Rogu ' eu a Deus de grado | por aquel meu amado, | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 185 Por aquel meu amigo | que o veja comigo, | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 185 Por aquel namorado | que fosse ja chegado, | louçana. [+]
1240 LP 020/ 185 Chegou -mh ' , amiga, recado | d ' aquel que quero gram bem; | que pois que viu meu mandado, | quanto póde viir, vem; | e and ' eu leda porem, | e faço muit ' aguisado.| [+]
1240 LP 021/ 185 Chegou -m ' or ' aqui recado, | amiga, do voss ' amigo; | e aquel que falou migo | diz -mi que é tam cuitado | que per quanta poss ' avedes | ja o guarir nom podedes.| [+]
1240 LP 032/ 191 Des aquel dia em que naci | nunca bestas assi perdudas vi, | ca as fez ant ' el sangrar ante si; | e ante que saissem d ' aquel mes, | per com ' eu a Joam Simhom oi, | com olivas moirerom todas tres.| [+]
1240 LP 039/ 194 Nom vos vi, a gram tempo, nem se guisou, | ca o partiu mha madr[e], a quem pesou | d ' aqueste preit ' e pesa; e mi guardou | que vós nom viss ' , amigu ' ; e pois est assi, | guisade de nos irmos, por Deus, d ' aqui, | e faça mha madr ' o que poder desi. | Que vós nom vi a muito, e nulha rem | nom vi des aquel tempo de nenhum bem; | ca o partiu mha madr[e], e fez porem | que vós nom viss ' , amigu ' ; e pois est assi, | guisade de nos irmos, por Deus, d ' aqui | e faça mha madr ' o que poder desi.| [+]
1240 LP 041/ 195 Aquel rapaz que lh ' o rocin levou, | se lhi levass ' a mua que lhi ficou | a Joan Bolo, como se queixou | non se queixar ' andando pela rua; | mais o rapaz por mal que lhi cuidou | levou -lh ' o rocin e leixou -lh ' a mua. [+]
1240 LP 042/ 196 Esta mua pod ' el provar por sua | que a non pod ' ome d ' ele levar | pelo dereito, se a non forçar, | ca moran ben cento naquela rua | per que el poderá provar mui ben | que aquela mua que ora ten | que a teve sempre mentre foi mua.| [+]
1240 LP 042/ 196 Nõna perderá se ouver bon vogado | pois el pode per enquisas põer | como lha viron criar e trager | en cas sa madr ' u foi el criado; | e provará per maestre Reinel | que lha guardou ben dez meses d ' aquel | cerro, ou ben doze, que trag ' inchado. [+]
1240 LP 059/ 204 Esto me faz alegr ' andar | e mi dá comfort ' e prazer, | cuidand ' em como poss ' aver | bem d ' aquela que nom a par, | e Deus que lhi fez tanto bem, | nom querrá que o seu bom sem | err ' em mim, quant ' é meu cuidar.| [+]
1240 LP 065/ 207 Ca nom atend ' eu de vós al, | nem er passa per coraçom, | se nostro senhor mi perdom, | se nom que aquel maior mal | que mi vós poderdes fazer, | faredes a vosso poder.| [+]
1240 LP 071/ 210 Se nom aquel a quem desse | amor coita todavia, | qual a mim dá noit ' e dia.| [+]
1240 LP 080/ 213 Por Deus, amiga, pes -vos do gram mal | que dizend ' and ' aquel meu desleal, | ca diz de mi e de vós outro tal, | andand ' a muitos, que lhi fiz eu bem, | e que vós soubestes tod ' este mal, | de que eu nem vós nom soubemos rem.| [+]
1240 LP 085/ 216 Pero sempre vos soub ' amar | des aquel dia que vos vi, | mais que os meus olhos em mi, | e assi o quis Deus guisar | que nunca tevestes por bem | de nunca mi fazerdes bem.| [+]
1240 LP 086/ 217 Ca os que trobam e que s ' alegrar | vam e -no tempo que tem a color | a frol comsigu ' e tanto que se fôr | aquel tempo, logu ' em trobar razom | nom am, nem vivem em qual perdiçom | oj ' eu vivo, que pois m ' a de matar. [+]
1240 LP 089/ 218 Ca, mha senhor, bem des aquela vez | que m ' eu de vós parti, no coraçom | nunca ar ouv ' eu pesar des entom | nem prazer, e direi -vos que mh o fez: | perdi o sem, e nom poss ' estremar | o bem do mal nem prazer do pesar. [+]
1240 LP 090/ 218 Quant ' eu, fremosa mha senhor, | de vós receei a veer, | muit ' er sei que nom ei poder | de m ' agora guardar que nom | [vos] veja: mais tal confort ' ei | que aquel dia morrerei | e perderei coitas d ' amor. | E como quer que eu maior | pesar nom podesse veer | de que entom verei, prazer | ei ende, se Deus mi perdom; | porque por morte perderei | aquel dia coita que ei | qual nunca fez nostro senhor.| [+]
1240 LP 090/ 219 E pero ei tam gram pavor | d ' aquel dia grave veer | qual vos sol nom posso dizer, | confort ' ei no meu coraçom, | porque por morte sairei | aquel dia do mal que ei | peior do que Deus fez peior. [+]
1240 LP 092/ 219 Que estranho que mh é, senhor, | e que gram coita d ' endurar, | quando cuid ' em mi, de nembrar | de quanto mal fui sofredor | des aquel dia que vos vi; | e tod ' este mal eu sofri | por vós e polo voss ' amor.| [+]
1240 LP 092/ 219 Ca des aquel tempo, senhor, | que vos vi e oi falar, | nom perdi coitas e pesar, | nem mal nom podia maior, | e aquesto passou assi: | e tod ' este mal sofri | por vós e polo voss ' amor.| [+]
1240 LP 094/ 220 E senhor fremosa, quando cuid ' eu | em vós e nom e -no mal que mi vem | por vós, tod ' aquel temp ' eu ei de bem; | mais por gram maravilha per tenh ' eu | de mi viir de vós mal, u Deus nom | pos mal, de quantas e -no mundo som.| [+]
1240 LP 098/ 222 Que razom cuidades vós, mha senhor, | dar a Deus, quand ' ant ' el fordes, por mi | que matades, que vos nom mereci | outro mal se nom que vos ei amor, | aquel maior que vo -l ' eu poss ' aver; | ou que salva lhi cuidades fazer | da mha morte, pois per vós morto fôr?| [+]
1240 LP 107/ 226 Senhor, aquel que sempre sofre mal, | mentre mal a nom sabe que é bem, | e o que sofre bem sempr ' , outro tal | do mal nom póde saber nulha rem; | por em querede, pois que eu, senhor, | por vós fui sempre de mal sofredor, | que algum tempo sabha que é bem.| [+]
1240 LP 114/ 230 Senhor fremosa, nom poss ' eu osmar | que est aquel em que vos mereci | tam muito mal quam muito vós a mi | fazedes; e venho vos perguntar | o por que é, ca nom poss ' entender, | se Deus me leixe de vós bem achar, | em que vo -l ' eu podesse merecer.| [+]
1240 LP 125/ 235 Se oj ' em vós a nenhum mal, senhor, | mal mi venha d ' aquel que pód ' e val, | se nom que matades mi, pecador, | que vos servi sempr ' e vos fui leal | e serei ja sempr ' em quant ' eu viver; | e, senhor, nom vos venh ' esto dizer | polo meu, mais porqu ' a vós está mal. | Ca par Deus, mal vos per está, senhor, | desi é cousa mui descomunal | de matardes mim, que merecedor | nunca vos foi de mort ' ; e pois que al | de mal nunca Deus em vós quis poer, | por Deus, senhor, nom queirades fazer | em mim agora que vos estê mal. [+]
1240 LP 005/ 304 E mui ben vej ' eu que perden seu sen | aqueles que me van a demandar | quen é mia senhor; mais eu a negar | a (a)verei sempr(e) ¡assi me venha ben!| [+]
1240 LP 001/ 331 Aquel fora en bõo ponto nado | que depois ouvesse del bõa bençone.| [+]
1240 LP 003/ 335 Ca muyt ' y á que vivi a pavor | de perder o sén, con mui gram pesar | que vi despois; e por én gran sabor | ey de mha morte, se mh -a quiser dar | Amor e a que me fez gram pesar | veer d ' aquela ren que mays amey.| [+]
1240 LP 002/ 346 Assi and ' eu por serviço que fiz | a senhor que me non quer fazer ben; | pero senhor é que tod ' aquel ben | do mundo [á e] sabe que i fiz | serviç ' e non poss ' aver seu amor.| [+]
1240 LP 009/ 364 E a tal home, amigas, que farey, | que as[s]y morr ' e assy quer morrer | por aquele bem que nunca pode aver | nem averá?, ca ja sse lh ' o partyo, | porque me as[s]y de mandado sayo.| [+]
1240 LP 001/ 372 E quen -nos ambos vir jazer, dira: | "¡Beeito seja aquel que o julgou!" [+]
1240 LP 045/ 393 O meu amigo forçad ' é d ' Amor | pois agora comigo quer viver | ũa sazon; se o poder fazer, | non dórmia ja mentre comigo for, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir.| [+]
1240 LP 045/ 393 E quen ben quer [o] seu tempo passar, | u é con sa senhor, non dorme ren; | e meu amigo, pois pera min ven, | non dórmia ja mentre migo morar, | ca, d ' aquel tempo que migo guarir, | [atanto perderá quanto dormir].| [+]
1240 LP 045/ 393 E, se lh ' aprouguer de dormir ala, | u el é, prazer -mi -á, per bõa fe, | pero dormir tempo perdud[o] é, | mais, per meu grad ' , aqui non dormirá, | ca, d ' aquel [tempo que migo guarir, | atanto perderá quanto dormir].| [+]
1240 LP 066/ 402 Que mui de grad ' eu faria | prazer ao meu amigo, | amiga, ben volo digo, | mais logu ' en aquel[e] dia | non leixará el, amiga, | nulh ' ome a que o non diga.| [+]
1240 LP 075/ 407 Nunca taes agoiros vi, | des aquel dia que naci, | com ' aquest ' ano ouv ' aqui; | e ela quis provar de s ' ir, | e ou[v ' ] un corvo sobre sí | e non quis da casa sair. [+]
1240 LP 004/ 412 Amigo, mal soubestes encobrir | meu feyt ' e voss ' , e perdestes per hy | mi, e eu vós; e oymays, quen nus vyr, | de tal sse guard ' e, se molher amar, | filh ' aquel ben que lhi Deus quiser dar | e leix ' o mays e pass ' o tenp ' assy.| [+]
1240 LP 004/ 412 Ca vós quisestes aver aquel ben | de min, que vus non podia fazer | sen meu gram dan ' , e perdestes poren | quanto vus ant ' eu fazia d ' amor; | e assy faz quen non é sabedor | de saber ben, poys lh ' o Deus dá, sofrer.| [+]
1240 LP 008/ 414 Amiga, non poss ' eu teer por ben | o que m ' el faz, e a que o tever | por ben, tal aja d ' aquel que ben quer, | mas sen mort ' -e nunca lhi mal verrá, | per boa fe - que mi non prazerá, | pero d ' el morrer mi prazerá [én]! [+]
1240 LP 020/ 420 Ca sse elas soubessen os que an | ben verdadeyramente grand ' amor, | d ' alguen sse doeria ssa senhor, | mays, por aqueles que o jurad ' am, | cuydan -ss ' elas que todus taes son; | e por esto perç ' eu e os que ben | [lealmente aman, segundo meu sén.]| [+]
1240 LP 020/ 420 E aqueles que ja medo non an | que lhis faça coita sofrer amor, | vẽen ant ' elas e juran melhor | ou tan ben come os que amor an, | e elas non saben quaes creer; | e por [esto perç ' eu e os que ben | lealmente aman, segundo meu sén.]| [+]
1240 LP 028/ 425 Senher, vós non mi afrontedes assi, | e será ' gora un judeu aqui, | con que barat ' , e dar -vos -ei recado | De vossos dinheiros de mui bon grado; | e tornad ' aqui ao meio dia, | e entanto verrá da Judaria | aquel judeu con que ei baratado | e un mouro, que á ' qui de chegar, | con que ei outrossi de baratar; | e, en como quer, farei -vos eu pagado.| [+]
1240 LP 028/ 425 Fazede vós qual | carta quiserdes sobre min, pois d ' al | non poss ' aver aquel omen pagado.| [+]
1240 LP 002/ 439 E, pois ambos ataes son, | como eu tenho no coraçon | os julgu ' aquel que pod ' e val. [+]
1240 LP 012/ 443 Oje se compre o dia, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. | Aquel dia que foy de mí partido, | el mi jurou chorando | que verria, e pôs -mi praz ' e quando: | ja o praz ' é saido, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. [+]
1240 LP 016/ 445 Dona Ouroana, pois já besta avedes, | outro conselh ' ar avedes mester: | vós sodes mui fraquelinha molher | e já mais cavalgar non podedes; | mais, cada que quiserdes cavalgar, | mandade sempr[e] a best ' achegar | a un caralho, de que cavalguedes.| [+]
1240 LP 021/ 448 Estas donzelas que aquí demandan | os seus amigos que lhis façan ben, | querrey, amigas, saber ũa ren: | que [é] aquelo que lh ' e[le]s demandan?| [+]
1240 LP 046/ 461 Ca ja sempr ' eu veeria d ' aquí | aquelas casas u mha senhor vi, | e catá -la[s], ben quanto m ' eu quissese.| [+]
1240 LP 046/ 461 Mentr ' eu d ' aquesto ouvess ' o poder, | d ' aquelas casas que vejo veer, | nunca en ja os olhos partiria!| [+]
1240 LP 003/ 470 E por én vou aquel buscar!| [+]
1240 LP 015/ 476 Por aquel[e] Deus que vos fez nacer | leixade -me que non poss ' al fazer | se non catar ali per u á viir | meu amigo, por que quero morrer, | e non poss ' end ' eu os olhos partir. [+]
1240 LP 009/ 491 Joan Soárez, nunca eu direi | senon aquelo que eu souber ben; | e do que se pelo mundo faz, sei | que se faz por mi ou por alguen; | mais Toledo nen Orgaz non poss ' eu | aver; mais en trobar, que mi Deus deu, | conhosco [ben] se troba mal alguen. [+]
1240 LP 015/ 494 Per mi sei eu o poder que Amor | á sobr ' aqueles que ten en poder, | ca me faz el tan coitado viver | que muit á i que ouvera sabor | que me matasse; mais por me leixar | viver en coita, non me quer matar.| [+]
1240 LP 001/ 498 E o cuydar que eu cuyd ' e cuydei, | des aquel di(a) en que mha senhor vi, | logu ' en cuydar sempre cuydei assi, | por cuyda ' lo melhor, e o cuydei, | pero cuydando non posso saber | como podesse d ' ela ben aver.| [+]
1240 LP 014/ 505 Aquel dia que se foi mi jurou | que por meu ben me sempre tant ' amou | e amará, pois migo começou, | mais eu ben creo que non est assi, | ante cuid ' eu que moira el por mi | e eu por el, en tal ora o vi.| [+]
1240 LP 008/ 527 Pero sei ben, aquant ' é meu coidar, | a quen esto desse, ca lhe daria | mais longa vida, e que lh ' i faria | d ' aquelas coitas aver mais vagar.| [+]
1240 LP 010/ 528 Bon casament ' é, pera Don Gramilho, | ena porta de ferr ' ũa tendeira; | e direi -vos com ' e de qual maneira: | pera ricome, que non pod ' aver | filho nen filha, podê -l ' -á fazer | con aquela que faz cada mês filho.| [+]
1240 LP 010/ 528 E de min vos dig ' , assi ben me venha, | se ricome foss ' e grand ' alg ' ouvesse | [e parentes chegados non tevesse], | a quen leixar meu aver e mia erdade, | eu casaria, dig ' a Deus verdade, | con aquela que cada mês emprenha.| [+]
1240 LP 042/ 544 Ca des aquel dia ' n que a eu vi | (que non visse) d ' aquestes olhos meus, | non perdi coita, ca non quiso Deus, | nen perderei, ca eu mi -o mereci:| [+]
1240 LP 001/ 550 Joan Vaasques, pois me cometedes, | direi -vus én quant ' i entend ' e sei: | pois nos avemos aquel melhor rei | que no mund ' á, porque non entendedes, | que o seu preço e o seu valor | todo noss ' est pois emperador for ' ?| [+]
1240 LP 003/ 551 Conselhou -mi ũa mia amiga | que quisess ' eu a meu amigo mal | e ar dix ' eu, pois m ' en parti, atal: | "rogu ' eu a Deus que el me maldiga, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que os meus | olhos logo os enton fez chorar"; | por aquel conselho que mi foi dar | vos jur ' eu que nunca mi valha Deus, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que poder | non á de si nen d ' outra conselhar, | e Deu -la leixe d ' esto mal achar | e a min nunca mi mostre prazer, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der.| [+]
1240 LP 018/ 584 Pater nostrus rez ' eu mais de cento, | por aquel que morreu na vera cruz, | que el mi mostre mui ced[o] a luz, | mais mostra -mi as noites d ' avento, | mais, se masesse con meu amigo, | a luz agora seria migo. [+]
1240 LP 019/ 584 Cuid ' eu mia filha, no meu coraçon | das barcas novas que aquelas son | en que se foi voss ' amigo d ' aqui. | - [+]
1240 LP 003/ 590 Á Dona Maria soydade, | Á Dona Maria soydade, | ca perdeu aquel jograr | dizendo d ' el ben; | e el non o achou | que nen hun preyto d ' el fosse mover | nen ben nen mal e triste sse tornou. [+]
1240 LP 009/ 593 "Colhon! colhon! colhon!" | con aquel brial de Sevilha | que aduss ' o infançon | aqui por maravilha.| [+]
1240 LP 009/ 593 "|[con aquel brial de Sevilla | que aduss ' o infançon | aqui por maravilla].| [+]
1240 LP 009/ 593 [colhon! colhon!" | con aquel brial de Sevilla | que aduss ' o infançon | aqui por maravilla]. [+]
1240 LP 013/ 595 Mays aquel dia, vedes, | ante que foss ' una légoa | começey | aqueste cantar da égoa, | que non andou na trégoa | e poren lhi cantey.| [+]
1240 LP 013/ 595 Dey eu ao infançon | e a seu brial ....... | trégoa, ca mh ' a pedia, | e ao outro Zevron | a que reng ' o selegon; | mays logo, naquel dia, | ante que foss ' una légoa | [começey | aqueste cantar da égoa, | que non andou na trégoa | e poren lhi cantey].| [+]
1240 LP 015/ 605 Senhor fremosa, oy eu dizer | que vus levaron d ' u vus eu leixei | e d ' u os meus olhos de vós quytey: | aquel dia fora ben de morrer | eu, e non vira atan gran pesar | qual mi Deus quis de vós amostrar.| [+]
1240 LP 003/ 613 Madr ' e senhor, leixade -m ' ir veer | aquel que eu por mi mal dia vi | e el viu -mi en mal dia por si, | ca morr ' el, madr ' , e eu quero morrer, | se o non vir, mais, se o vir, guarrei | e el guarrá, pois me vir, eu o sei.| [+]
1240 LP 003/ 613 Aquel que Deus fez nacer por meu mal, | madre, leixade -mi -o veer por Deus; | eu naci por [gran] mal dos olhos seus, | ca morr ' el e moir ' eu, u non jaz al, | se o non vir, mais, se o vir, guarrei | e el guarrá, pois me vir, eu o sei. [+]
1240 LP 001/ 640 E, mha senhor, se eu morte prendesse | aquel primeyro dia en que vus vi, | fora meu ben; mays non quis Deus assi, | ante me fez por meu mal que vivesse, | ca min valvera a min mays de prender | morte aquel dia que vus fui veer, | que vus eu visse nen vus conhocesse. [+]
1240 LP 010/ 645 E que mal conselho filhei | aquel dia en que filhei | vos por senhor! [+]
1240 LP 014/ 647 Mal consselhado que fui, mha senhor, | quando vus fui primeyro conhocer, | ca nunca pudi gram coyta perder | nen perderey ja, mentre vivo for; | nen viss ' eu vos nen quen mh -o consselhou, | nen viss ' aquel que me vus amostrou, | nen viss ' o dia ' n que vus fui veer.| [+]
1240 LP 016/ 648 Meu coraçon me faz amar | senhor atal de que eu ey | todo quant ' eu aver cuydei | des aquel dia en que a vi: | ca sempr ' eu d ' ela atendi | desej ' e coyta, ca non al. [+]
1240 LP 002/ 666 Don Estêvão achei noutro dia | mui sanhudo depós un seu om ' ir; | e sol non lhi pôd ' un passo fogir | aquel seu ome depós que el ia; | e filhô -o i pelo cabeçon | e ferio -o mui mal dun gran baston | que na outra mão destra tragia.| [+]
1240 LP 011/ 682 Estranho and ' eu dos que me queren ben, | e dos que viven migo, todavia; | ben como se os viss ' eu aquel dia | primeiramente, punho de lhis fogir; | e moir ' eu, senhor, por me d ' eles partir | por en vos cuidar, ca non por outra ren.| [+]
1240 LP 014/ 689 Pero sei que me quer matar, | mais rogarei a mia senhor | que me mostr ' aquel matador, | ou que m ' ampare d ' el melhor.| [+]
1240 LP 014/ 689 Pero nunca lh ' eu fige ren | por que m ' el aja de matar, | mais quer ' eu mia senhor rogar, | polo gran med ' en que me ten, | que me mostr ' aquel matador, | ou que m ' ampare d ' el melhor!| [+]
1240 LP 014/ 689 Nunca me lh ' eu ampararei, | se m ' ela d ' el non amparar ' ; | mais quer ' eu mia senhor rogar, | polo gran medo que d ' el ei, | que mi -amostr ' aquel matador, | ou que mi ampare d ' el melhor.| [+]
1240 LP 014/ 689 E pois Amor á sobre mi | de me matar tan gran poder, | e eu non o posso veer, | rogarei mia senhor assi | que mi -amostr ' aquel matador, | ou que m ' ampare d ' el melhor. [+]
1240 LP 001/ 700 E fui eu fazer oraçon | a San Clemenç ' e non vos vi | e ben des aquela sazon, | meu amig ' , avẽo -m ' assi: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nem ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non. [+]
1240 LP 012/ 717 E de qual eu sennor ouço contar | que o ben est ' e faz gran trayción | e que ben á, se o seu coraçón | en al pon nunca senón en guardar | senpr ' aquel ben. [+]
1240 LP 019/ 721 E por tod ' esto dev ' el a sofrer | tod ' aquel mal que lh ' oie vén por mi, | pero cuydo que non pode viver | tan gram ben mi quer, mays [cuydo] logu ' i: | se mi quer ben que lho quer ' eu mayor | e sse lhy vén mal que é por senhor. [+]
1240 LP 013/ 739 Mayor Garcia [vi] tan pobr ' ogano, | que nunca tan pobr ' outra molher vi, | que se non foss[e pol -]o arcediano, | non avya que deytar sobre ssy; | ar cobrou poys sobr ' ela o dayam | e, per aquelo que lh ' antr ' anbus dam, | and ' ela toda coberta de pano. [+]
1240 LP 022/ 744 Amiga, sey [ben] que non pod ' aver | meu amig ' arte de migo falar | e ouv ' eu art ' e figi -lhe fazer | por outra dona hun mui bon cantar | e, poys por aquela dona trobou, | cada [que] quis sempre migo falou.| [+]
1240 LP 030/ 747 Ca hinda m ' eu ant ' a [vi]ver cuydava, | mays sey que non vyverei des aqui, | e non por al se non por que a vi; | aquesta vez que con ela faley, | que non falasse! poys por én perd[e]i | tod ' aquelo que ant ' eu receava.| [+]
1240 LP 033/ 749 E des enton, por quantus se quitaron | d ' amar, por én travou en min Amor, | ca provou min por leal amador, | e, po -lus outrus que... o leixaron, | quer matar min por esto, mal pecado: | ca sabe já ca non será vingado | nunca d ' aqueles que sse d ' el quitaron.| [+]
1240 LP 034/ 750 Mays aquel que [a]tan de coraçon | quer ben, par Deus, mal seria se non | o guarisse, poys por mi quis morrer. [+]
1240 LP 037/ 751 El sse quer muyt ' a seu poder onrrar, | ca se quer por mays fidalgo meter | de quantus á en tod ' aquel logar | hu seu padre ben a missa cantou, | e non quer já por parent ' acolher | hun seu sobrino que aqui chegou. [+]
1240 LP 001/ 752 Se a non viss ' aquel dia, | que se fezera de min!| [+]
1240 LP 001/ 752 Se a non viss ' aquel dia, | muyto me fôra melhor!| [+]
1240 LP 023/ 776 E ben creede que est ' apartado | pera ela, que folia non quer, | ca non veerá i mais nulh ' omen nado, | de mil cavaleiros, se non quiser; | e, pois se quer de folia leixar, | de pran Deus lhi monstrou aquel logar: | i pode ben remiir seu pecado.| [+]
1240 LP 023/ 776 E, pois ben quer remiir seu pecado, | logar achou qual avia mester, | u non saberá parte nen mandado | de nulh ' ome, se d ' alhur non veer; | pero, se pobr ' ou coitado passar | per aquel porto, sabê -lo -á albergar | e, de mais, dar -lh ' albergu ' endõado. [+]
1240 LP 030/ 780 E des aquel dia que Deus naceu, | nunca tan bel presente reçebeu, | como d ' el recebeu aquel[e] dia | de San Clement ' , en que sse conquereu, | e en outro tal dia sse perdeu: | quatro centus e nov ' anus avya. [+]
1240 LP 040/ 784 Quand ' eu d ' Olide saí, | preguntei por Aivar; | e disse -mi log ' assi | aquel que foi preguntar: | - [+]
1240 LP 044/ 787 Ainda vos en mais direi | eu, que un dia i dormi: | tan bõa sesta non levei, | des aquel dia ' n que naci, | como dormir en tal logar, | u nunca Deus quis mosca dar | ena mais fria ren que vi.| [+]
1240 LP 049/ 790 A min | foi feit ' aquel cantar de mal dizer. [+]
1240 LP 050/ 791 Que sse vus eu non viss ' enton | quando vus vi, podera enton | seer d ' affam guardado; | mays nunc ' ar fuy guardado | de mui gram coyta, des enton; | e entendi -m ' eu des enton | que aquel é guardado | que Deus guarda; que, des enton, | é tod ' ome guardado. [+]
1240 LP 001/ 793 A mayor coyta que Deus quis fazer, | senhor fremosa, a min a guysou | aquel dia que me de vós quitou, | mays Deus, senhor, non mi faça lezer, | se eu já mui gram coyta tenh ' en ren, | poys que vos vejo, meu lum ' e meu ben.| [+]
1240 LP 009/ 797 En grave dia me fez Deus nacer | [en] aquel dia e[n] que eu naci; | e[n] grave dia me fezo veer | a mha senhor, hu a primeyro vi; | e[n] grave dia vi os olhos seus; | e[n] grave dia me fez enton Deus | veer quan ben pareç ' e parecer.| [+]
1240 LP 009/ 797 E[n] grave dia mi fez entender | Deus quan muyto ben eu d ' el ' entendi; | e[n] grave dia mi fez conhocer, | aquel dia [en] que a conhoci: | e[n] grave dia mh -a fez enton, meus | amigos, grave dia mh -a fez Deus | tam gram ben, como lh ' eu quero, querer.| [+]
1240 LP 009/ 797 E[n] grave dia por mi lhi faley, | aquel dia [e]n que lh ' eu fuy falar; | e[n] grave dia por mi a catey | dos meus olhos, quando a fuy catar, | e grave dia foy por mi enton, | quando a vi, grave dia, ca non | eu dona tan fremosa veerey.| [+]
1240 LP 016/ 801 Senhor fremosa, des aquel dia | que vos eu vi primeyro, des enton | nunca dormi, com ' ante dormia, | nen ar fui led ' e vedes porque non: | cuydand ' en vós e non en outra ren | e desejando sempr ' o vosso ben.| [+]
1240 LP 002/ 805 Fiz ir meu amigo a Santa Maria | e non foi eu i con el aquel dia: | con el me perdi, | por que lhi menti. [+]
1240 LP 006/ 807 Se vos doerdes do meu mal | por Deus, por que vo ' lo roguey, | vós, que eu sempre desejei, | des aquel dia ' n que vos vi; | cousimento faredes hy, | se vos doerdes do meu mal.| [+]
1240 LP 002/ 809 Nostro Senhor, e ora que será | d ' aquel que senpre coitado viveo, | que viv ' e cuida por em ser sandeu? | ca sabe ben que nunca perderá | esta coita, ca nom quer sa senhor.| [+]
1240 LP 005/ 812 Do que mh ouve jurado, | poys mentiu per seu grado, | sanhuda [lh ' and ' eu]! | Non foy oyr a vya, | mays ben des aquel dia, | sanhuda [lh ' and ' eu]!| [+]
1240 LP 015/ 818 Ca [D]on [F]ernando conteceu lh ' assy | dun maestre que con el baratou: | cambhou lho olho que daqui levou | e disse lhi que era de çafy, | destes maos contrafeyt[o]s del [P]oy, | e meteu lh ' un grand ' olho de boy, | aquel mayor que el no mund ' achou.| [+]
1240 LP 017/ 819 E por aquest ' eu viver non querria, | per bõa fe, ca vivo na mayor | coita do mundo des aquele dia | que a non vi, ca non ouve sabor | de min, nen d ' al, nen vi nunca prazer.| [+]
1240 LP 032/ 828 Ca non soubera que lle ben queria | esta dona, se non por meu mal sen, | por que dixe que queria gran ben | Joan ' ou Sancha, que dixe, ou Maria, | e des que soub ' esta dona por mi | ca lle queria ben, se[m]pre des i | me quis gran mal, mayor non poderia, | Por mui gran ben que lle quis toda via, | des que a vi, que me soube poren, | por que dixe ca queria gran ben | Joan ' ou Sancha, que dixe, ou Maria; | e des que ouv ' esta dona poder | do mui gran ben que ll ' eu quero saber, | nunca mi ar quis veer des aquel dia. [+]
1240 LP 004/ 850 Aqueste mundo, par Deus, non é tal | qual eu vi outro, non á gran sazon; | e por aquesto, no meu coraçon, | aquel desej ' e este quero mal, | ca vej ' agora o que nunca vi | e ouço cousas que nunca oí.| [+]
1240 LP 006/ 865 Pero d ' Ambroa, averedes pesar | do que nós ora queremos fazer: | os trobadores queremos poer | que se non faça tanto mal cantar, | nen ar chamemos, per nenhun amor | que lh ' ajamos, nulh ' ome trobador | se non aquel que souber [ben] trobar. | E pesará -vos muyt ' , eu ben -no sey, | do que vos eu direy per bõa fé: | pelo vilano, que vilão é, | pon or ' assi en seu degred ' el -Rey | que se non chame fidalgo per ren; | se non, os dentes lhi quiten poren; | e diz: "assi o escarmentarey! [+]
1240 LP 002/ 869 Des aquel di(a) en que naci, | nunca tamanho pesar vi, | com ' ei de me partir d ' aqui, | onde [senhor] vos fuy veer, | e parto -m ' end ' agor(a) assy, | mays non de vos gram ben querer.| [+]
1240 LP 003/ 869 Per bõa fé [eu] naquela sazon | de dur diria quant ' ora direy, | ca non ousava, mays já ousarey, | e des oy mays, quer sse queixe, quer non, | e que sse queixe, non mi pode dar | mayor affam, nen já mayor pesar, | nen mayor coita no meu coraçon | Ca já mi deu, per que perdi o sen | e os meus olhos prazer e dormir, | pero senpr ' eu punhey de a servir, | come se fosse tod ' este mal ben, | e servirey, enquant ' eu vyvo for, | ca non ey d ' outra ren tan gram sabor, | pero lhi praz de quanto mal mi ven. [+]
1240 LP 008/ 880 Vos que por Pero Tinhoso | preguntades, se queredes | dele saber novas certas, | per min poi -las non sabedes, | achar -lh ' edes tres sinaes | per que o conhosceredes: | mays esto que vus eu digo | non vo -lo sabha nenguũ: | aquel é Pero Tinhoso | que traz o toutuço nuũ, | e traz o cancer no pisso | e o alvaraz no cuũ.| [+]
1240 LP 008/ 880 Ja me por Pero Tinhoso | preguntastes noutro dia | que vus dissess ' eu d ' el novas, | et enton non as sabia; | mays per estes tres sinaes | quen -quer o conhosceria; | mays [esto que vus eu digo | non vo -lo sabha nenguũ: | aquel é Pero Tinhoso | que traz o toutuço nuũ, | e traz o cancer no pisso | e o alvaraz no cuũ].| [+]
1240 LP 008/ 881 Vos que por Pero Tinhoso | mi [or]a iades preguntando | que vus dissess ' eu d ' el novas, | nen vus as quer ' eu ir dando, | achar -lh ' -edes tres sinaes, | se lh ' os ben fordes catando; | mays esto que vus eu digo | non vo -lo sabha nenguũ: | aquel é Pero Tinhoso | que traz o toutuço nuũ, | et [traz o cancer no pisso | e o alvaraz no cuũ]. [+]
1240 LP 001/ 918 Agora viv ' eu como querria | veer viver quantos me queren mal, | que non vissen prazer de si nen d ' al, | com ' eu fiz sempre des aquel dia | que eu mia senhor non pùdi veer.| [+]
1240 LP 004/ 920 E non attendess ' aquel dia | que eu attend ' , ond ' ei mui gran pavor, | de lhe dizer: "por vos moiro, senhor", | ca sei que por meu mal lh ' o diria.| [+]
1240 LP 009/ 922 Nunca lhes por én façan se mal non, | ca non faz a min a minha melhor! | E se m ' eu ei de mi -a loar sabor, | non an por én por quê se mi -assanhar; | mais ar ajan de seu quen -nas loar ' | e a quen ajan por én desamor, | com ' a min faz aquela que eu ja | loarei sempr ' , e sei ben que non á | de fazer a min ben niun sabor.| [+]
1240 LP 010/ 923 Ca ja eu tal temp ' ouv ' ! e attendi | outro melhor! e aquele perdi!| [+]
1240 LP 010/ 923 [¿Mais de que podia peor estar, | pois eu non vej ' aquella que amar | sei mais de min nen quantas cousas sei?] [+]
1240 LP 012/ 924 E, de pran, sempre des que lh ' eu quis ben | mayor ca mi e con mayor razon, | sempre eu coidei que verria sazon | que lh ' ousaria eu algũa ren | dizer do ben que lh ' eu quer ' ! e estou | atendend ' aquel temp ' ! e non chegou!| [+]
1240 LP 016/ 962 Senhor fremosa, quero -vus rogar | por aquel Deus que vus feze nacer | e mui melhor das outras parecer | donas que el en este mundo fez, | e mui mansa e de mui melhor prez, | que vus non pes de vos eu muit ' amar!| [+]
1240 LP 016/ 962 Por vosso prez e por Deus, mia senhor, | e por mesura e por quanto ben | vus el foi dar, rogo -vus eu por én, | que, se vus og ' eu faço pesar i | en vus amar, mia senhor, mais ca mi, | que me non façades én sabedor. | E se me vos quiserdes consentir | que vus am ' eu, direi -vus ũa ren: | i me faredes aquel mayor ben | d ' aqueste mund ' e que mais desejei | des que vus vi; e mais vus én direi: | sol por atanto vus quer ' eu servir! [+]
1240 LP 012/ 970 Senhor, don Anssur se vus querelou | por couces muytus que lhi for[on] da[r]; | mays, por Deus, mandad ' ora justiçar | porend ' aquel que os couces levou, | ca o foy ferir hun ome mui vil; | mays, por hun couce, den ora aqui mil | a don Anssur, poys gram torto tomou.| [+]
1240 LP 008/ 974 Por vos me vẽo muito mal | des aquel di ' en que vos vi | e vos amei e vos servi, | vivend ' en gran coita mortal | por vos; e non me creedes | mia coita, nen me valedes!| [+]
1264 CSM 2/ 108 Pois do mundo foi partido || este confessor de Cristo, || Don Siagrio falido || foi Arcebispo, poys isto, || que o fillou a seu dano; || ca, porque foi atrevudo || en se vestir aquel pano, || foi logo mort ' e perdudo, || com ' a Virgen dit ' avia.|| [+]
1264 CSM 5/ 115 Quenas coitas deste mundo ben quiser sofrer ... || Quando ss ' ouv ' a ir o Emperador, aquel irmão seu, || de que vos ja diss ' , a ssa moller a Emperadriz o deu, || dizend ' : [+]
1264 CSM 5/ 118 Pois a dona foi ferida mal daquel, peyor que tafur, || e non vĩia quen lla das mãos sacasse de nenllur || senon a Condessa, que lla fillou, mas esto muit ' adur; || ũus dizian: [+]
1264 CSM 5/ 118 A Emperadriz, que non vos era de coraçon rafez, || com ' aquela que tanto mal sofrera e non hũa vez, || tornou, con coita do mar e de fame, negra come pez; || mas en dormindo a Madre de Deus direi -vos que lle fez: || tolleu -ll ' a fam ' e deu -ll ' hũa erva de tal prez, || con que podesse os gaffos todos guarecer.|| [+]
1264 CSM 5/ 119 Enton a Condessa e el Conde changian a gentil || dona, que perderan por trayçon mui sotil || que ll ' aquel gaffo traedor fora bastecer.|| [+]
1264 CSM 5/ 119 Muitos gafos sãou a Emperadriz en aquele mes; || mas de grand ' algo que poren lle davan ela ren non pres, || mas andou en muitas romarias, e depois ben a tres || meses entrou na cidade de Roma, u er ' o cortes || Emperador, que a chamou e disso -lle: [+]
1264 CSM 6/ 123 Enton tod ' aquela gente | que y juntada era || foron correndo aa casa | ond ' essa voz vẽera, || e sacaron o menỹo | du o judeu o posera || viv ' e são, e dizian | todos: [+]
1264 CSM 6/ 123 Quand ' esto diss ' o menỹo, | quantos s ' y acertaron || aos judeus foron logo | e todo -los mataron; || e aquel que o ferira | eno fogo o queimaron, || dizendo : "Quen faz tal feito, | desta guisa o rende. [+]
1264 CSM 8/ 126 Aquel lais que el cantava | era da Madre de Deus, || estand ' ant ' a sa omagen, | chorando dos ollos seus; || e pois diss ' : [+]
1264 CSM 8/ 127 Pois a candea fillada | ouv ' aquel monge des i || ao jograr da viola, foy -a põer ben ali || u x ' ant ' estav ' , e atou -a mui de rrig ' e diss ' assi: || "Don jograr, se a levardes, | por sabedor vos terremos. [+]
1264 CSM 11/ 136 Tod ' aquela crerezia || dos monges logo liia || sobr ' ele a ledania, || polo defender || do denodado || demo; mas a Deus prazia, || e logo viver || fez o passado.|| [+]
1264 CSM 12/ 137 O Arcebispo aquel dia | a gran missa ben cantou; || e quand ' entrou na segreda | e a gente se calou, || oyron voz de dona, que lles falou || piadosa e doorida assaz.|| [+]
1264 CSM 12/ 138 E sen aquest ' , os judeus | fezeran ũa cruz fazer || en que aquela omagen | querian logo põer.|| [+]
1264 CSM 13/ 139 E porend ' un gran miragre | vos direi desta razon, || que feze Santa Maria, | dun mui malfeitor ladron || que Elbo por nom ' avia; | mas sempr ' en ssa oraçon || a ela s ' acomendava, | e aquelo lle prestou.|| [+]
1264 CSM 14/ 141 Entr ' aqueles bõos frades | avia un frad ' atal, || que dos sabores do mundo | mais ca da celestial || vida gran sabor avia; | mas por se guardar de mal || beveu hũa meezỹa, | e morreu sen confisson.|| [+]
1264 CSM 14/ 142 Log ' enton Santa Maria | a seu Fill ' o Salvador || foi rogar que aquel frade | perdõas[s] ' por seu amor; || e diss ' el: [+]
1264 CSM 15/ 144 "Aquel que non erra, || que Deus é, te salv ' , Enperador. [+]
1264 CSM 15/ 145 "Por Deus || de quen é Madre de piadade || Santa Maria, ay amigos meus, || roguemos -lle pola sa bondade || que nos guarde daquel traedor. [+]
1264 CSM 15/ 145 Demais fez -lles gejũar tres dias || e levar gran marteir ' e afan, || andando per muitas romarias, || bevend ' agua, comendo mal pan; || de noite lles fez tẽer vigias || na eigreja da do bon talan, || Santa Maria, que désse vias || per que saissen daquel pavor.|| [+]
1264 CSM 15/ 145 "Pois que ei congeyto, || vingar -me -ei daquele feitor. [+]
1264 CSM 15/ 146 Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Essa ora logo sen tardada || San Basillo, com ' escrit ' achey, || u a gent ' estav ' assũada || foi -lles dizer como vos direi: || "Gran vengança nos á ora dada || San Mercurio daquel falsso rei, || ca o matou dũa gran lançada, || que nunca atal deu justador.|| [+]
1264 CSM 16/ 150 Mas o cavaleiro tant ' avia gran sabor || de comprir o ano, cuidand ' aver sa sennor, || que en un ' ermida da Madre do Salvador || foi conprir aquelo que fora ant ' obridar.|| [+]
1264 CSM 17/ 152 Sempre seja bẽeita e loada ... || En aquel tenpo o demo mayor || tornou -ss ' en forma d ' ome sabedor, || e mostrando -sse por devỹador, || o Emperador lle fez dar soldada.|| [+]
1264 CSM 19/ 158 O enserrado teve que lle valrria || aquela eigreja de Santa Maria; || mas ant ' o altar con ssa gran felonia || peças del fezeron per ssa pecadilla.|| [+]
1264 CSM 19/ 159 Demais lles mandou que aquelas espadas || con que o mataran fossen pecejadas || e cintas en feitas, con que apertadas || trouxessen as carnes per toda Cezilla.|| [+]
1264 CSM 21/ 162 Log ' o que pediu lle foi outorgado, || e pois a seu tenp ' aquel fillo nado || que a Santa Maria demandado || ouve, ca lle non quis eno don falir.|| [+]
1264 CSM 24/ 169 Os crerigos en mui bon son || cantando "Kyrieleyson" , || viron jazer aquel baron, || u fez Deus demostrança.|| [+]
1264 CSM 25/ 170 Quand ' aquel bon ome o seu || aver ouv ' assi despendudo, || non pod ' achar, com ' aprix eu, || d ' estraỹo nen de connoçudo || quen sol ll ' enprestido fazer || quisess ' ; e pois esto viia, || a un judeu foi sen lezer || provar se ll ' alg ' enprestaria.|| [+]
1264 CSM 25/ 172 O crischão, que non mentir || quis daquel prazo que posera, || ant ' un dia que a vĩir || ouvesse, foi en coita fera; || e por esto fez compõer || un ' arca, e dentro metia || quant ' el ao judeu render || ouv ' , e diss ' : [+]
1264 CSM 25/ 174 "||Enton fillaron -s ' a correr, || e a gente pos eles ya, || todos con coita de saber || o que daquel preit ' averria.|| [+]
1264 CSM 26/ 177 O romeu, que ssen dovida cuidava || que Santiag ' aquelo lle mandava, || quanto lle mandou tallava; || poi -lo foi tallar, || log ' enton se degolava, || cuidando ben obrar.|| [+]
1264 CSM 27/ 180 Vencer dev ' a Madre daquel que deitou || Locifer do Ceo, e despois britou || o ifern ' e os santos dele sacou, || e venceu a mort ' u por nos foi morrer.|| [+]
1264 CSM 27/ 182 Foron -ss ' os judeus, e gãou dessa vez || aquela eig[r]eja a Sennor de prez, || que foi a primeira que sse nunca fez || en seu nome dela, sen dulta prender.|| [+]
1264 CSM 27/ 182 Depois Juỹao, emperador cruel, || que a Santa Maria non foi fiel, || mandou ao poboo dos d ' Irrael || que ll ' aquela omagen fossen trager.|| [+]
1264 CSM 28/ 184 Na cidade, com ' oý, || se Deus m ' ajud ' e parca, || San German dentr ' era y, || un santo Patriarcha, || que foi a Virgen rogar || que dela acorrudo || foss ' o poblo sen tardar || daquel mour ' atrevudo..|| [+]
1264 CSM 28/ 184 Mas aquel mouro Soldan || fez -lles põer pedreiras || per ' aos de dentr ' afan || dar de muitas maneiras, || e os arqueiros tirar; || e assi combatudo || o muro foi sen vagar, || que toste foi fendudo.|| [+]
1264 CSM 28/ 185 E avẽo dessa vez || aos que combatian || que Deus por ssa Madre fez || que dali u ferian || os colbes, yan matar || daquel Soldan barvudo || as gentes, e arredar || do mouro ja movudo.|| [+]
1264 CSM 28/ 185 Aquel Soldan, sen mentir, || cuidou que per abete || o querian envayr || os seus, e Mafomete || começou muit ' a chamar, || o falsso connoçudo, || que os vẽess ' ajudar; || mas foy y decebudo.|| [+]
1264 CSM 28/ 186 Teve -sse por peccador, || ca viu que aquel feito || era de nostro Sennor; || poren per niun preito || non quis conbater mandar, || e fez come sisudo, || e na vila foi entrar || dos seus desconnoçudo.|| [+]
1264 CSM 28/ 186 Pera San German se foi || aquel Soldan pagão || e disse -lle : "Sennor, oi || mais me quer ' eu crischão || per vossa mão tornar || e seer convertudo || e Mafomete leixar, || o falsso recreudo.|| [+]
1264 CSM 28/ 187 Poderia -vos de dur || dizer as grandes dõas || que aquel Soldan de Sur || deu y, ricas e bõas; || demais foy -os segurar || que non fosse corrudo || o reino, se Deus m ' anpar, || e foi -lle gradeçudo.|| [+]
1264 CSM 31/ 192 E porend ' un aldeão | de Segovia, que morava || na aldea, hũa vaca | perdera que muit ' amava; || e en aquela ssazon || foran y outras perdudas, || e de lobos log ' enton || comestas ou mal mordudas.|| [+]
1264 CSM 31/ 193 Pois creceu aquel bezerro | e foi almall ' arrizado, || a ssa moller o vilão | diss ' : [+]
1264 CSM 32/ 195 Unde ao Bispo | daquele bispado || en que el morava | foi end ' acusado; || e ant ' el chamado || e enpreguntado || foy, se era ren || o que oya || del. [+]
1264 CSM 32/ 196 Aquela noit ' ouve | o Bispo veuda || a Santa Maria | con cara sannuda, || dizendo -lle: [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar || o mar e todo -los ventos || a Madre daquel que fez || todo -los quatr ' elementos.|| [+]
1264 CSM 33/ 198 E con coyta d ' arribar, || ssa vea foron alçar, || e terra foron fillar || con pavor e medorentos; || e enton viron estar || aquel que perigoar || viran enos mudamentos.|| [+]
1264 CSM 34/ 201 Pois lle tod ' esto feit ' ouve, mui gran demostrança || fez y a Madre de Deus, que d ' oyo semellança || correu daquela omage grand ' avondamento, || que ficasse deste feito por renenbramento.|| [+]
1264 CSM 35/ 203 De cossarios que fazian | en aquel mar mal assaz. || mas pois o sennor da nave | os viu, disse: [+]
1264 CSM 35/ 205 E fez as outras galeas | aquele vento de sur || alongar enton tan muito | que as non viron nenllur; || e apareceu -lles Doura, | a que pobrou rey Artur, || e enton cuydaron todos | o seu salvo tẽer.|| [+]
1264 CSM 35/ 205 Todos responderon logo: | "Preit ' outr ' y non averá || que o todo non tomemos, | mas tornaremos dacá; || daquelo que guaannarmos | cad[a] ũu y dará || o que vir que é guisado, | como o poder soffrer. [+]
1264 CSM 35/ 205 O[s] mais desses mercadores | de Frandes e de Paris || eran; e pois s ' apartaron, | cada ũu deles quis || comprar de seu aver lãa, | cuidando seer ben fis || que en salvo a ssa terra | a poderia trager. || que a Santa Maria | der algo ou prometer ... || E poy -ll ' ouveron conprada, | un dia ante da luz || moveron do porto Doura; | mais o que morreu na cruz, || querendo vingar sa Madre, | fez com ' aquel que aduz || gran poder de meter medo | que ll ' ajan de correger || O que a Santa Maria | der algo ou prometer ...|| [+]
1264 CSM 35/ 206 E poren, par San Fiiz, || feriu corisco na nave, | e com ' o escrito diz, || queimou tod ' aquela lãa | e non quis o al tanger.|| [+]
1264 CSM 36/ 207 "||Muit ' amar devemos en nossas voontades ... || Quand ' aquest ' oyron dizer a aquel sant ' abade, || enton todos dun coraçon e dũa voontade || chamaron a Virgen santa, Madre de piedade, || que lles valvess ' e non catasse as suas maldades.|| [+]
1264 CSM 37/ 209 Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| [+]
1264 CSM 37/ 210 Logo a Santa Virgen a el en dormindo || per aquel pe a mão yndo e vĩindo || trouxe muitas vezes, e de carne conprindo || con dedos nerviosos.|| [+]
1264 CSM 38/ 212 "Vella, son muit ' enganados || os que nas omagẽes de pedra queren creer; || e por que vejas com ' errados || sson, quer ' eu ora logo cometer || aqueles ydolos pintados. [+]
1264 CSM 38/ 213 Outros dous tafures demõyados || ouv ' y, porque foran aquel tafur mort ' asconder; || poren sass carnes os endiabrados || con gran ravia as começaron todas de roer; || e poys no rio affogados || foron, ca o demo non lles lezer || deu, que todos escarmentados || fossen quantos dest ' oyssen falar.|| [+]
1264 CSM 38/ 213 O Conde, quand ' est ' oyu, con armados || cavaleiros vẽo e ant ' a eigreja decer || foi; e un daqueles mais arrufados || diss ' assi: [+]
1264 CSM 42/ 221 En aquela praç ' avia | un prado mui verd ' assaz, || en que as gentes da terra | yan tẽer seu solaz || e jogavan à pelota, | que é jogo de que praz || muit ' a omẽes mancebos | mais que outro jog ' atal.|| [+]
1264 CSM 42/ 222 Daquela que eu amava, | ca eu ben o jur ' a Deus || que nunca tan bela cousa | viron estes ollos meus || poren daqui adeante | serei eu dos servos teus, || e est ' anel tan fremoso | ti dou porend ' en sinal. [+]
1264 CSM 43/ 226 E logo en outro dia | entraron en seu camỹo, || e a madr ' en ataude | levou sig ' aquel menỹo; || e foron en quatro dias, | e ant ' o altar festinno || o pos, fazendo gran chanto, | depenando sa moleira || Porque é Santa Maria | leal e mui verdadeira ...|| [+]
1264 CSM 43/ 227 Por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara || de como aquel meninno | de morte ressucitara, || que a cabo de seis dias | jazendo morto chorara || por prazer da Groriosa | santa e dereitureira.|| [+]
1264 CSM 45/ 232 Despois aquestas palavras | o angeo logo ss ' ya || e contou aqueste feito | mui tost ' a Santa Maria; || ela log ' a Jeso -Cristo | aquela alma pidia, || dizend ' : [+]
1264 CSM 45/ 233 Os angeos depos esto | aquelo alma fillaron, || e cantando "Surgat Deus" | eno corpo a tornaron || daquel cavaleiro morto, | e vivo o levantaron; || e fezo seu mõesteiro, | u viveu en castidade.|| [+]
1264 CSM 46/ 234 Aquel mouro astragou || as terras u pod ' entrar, || e todo quanto robou || fezo -o sigo levar; || e mui ledo sse tornou || a ssa terra, e juntar || foi e dar || os roubos que ouv ' avudos.|| [+]
1264 CSM 46/ 234 Porque ajan de seer ... || Daquel aver que partiu || foi en pera ssi fillar || hũa omagen que vyu || da Virgen que non á par; || e pois la muito cousyu, || feze -a logo alçar || e guardar || en panos d ' ouro teçudos.|| [+]
1264 CSM 48/ 239 Mas en aquel mõesteiro | ponto d ' agua non avia || se non quant ' o cavaleiro | da fonte lles dar queria, || por que os monges lle davan | sa renta de abadia; || e quando lla non conprian, | eran dela perdidosos.|| [+]
1264 CSM 48/ 239 E demais, sobre tod ' esto, | el assi os pennorava, || que quanto quer que achasse | do mõesteiro fillava; || e porend ' aquel convento | en tan gran coita estava, || que non cantavan as oras | e andavan mui chorosos.|| [+]
1264 CSM 49/ 242 E chamand ' a Madre de Deus, || com ' é nosso costume, || que dos graves pecados seus || perdess ' ela queixume; || e logo aqueles romeus || viron mui gran lume || e disseron: [+]
1264 CSM 49/ 242 E en aquel gran lum ' enton || viron hũa mui bela || moller de corp ' e de faiçon, || e ben come donzela || lles pareceu; e pero non || siia en sela, || mas tĩa na mã ' un baston || que resprandecia.|| [+]
1264 CSM 51/ 246 Este castel ' aquel conde | por al fillar non queria || senon pola gran requeza | que eno logar avia; || poren gran poder || de gent ' ali assũara || con que combater || o fez e que o tomara, || A Madre de Deus ...|| [+]
1264 CSM 52/ 249 Aquel logar a pe dun mont ' está || en que muitas cabras montesas á; || ond ' estraỹa maravilla avẽo ja, || ca foron todas ben juso decer || Mui gran dereit ' é d ' as bestias obedecer ...|| [+]
1264 CSM 52/ 250 E desta guisa a Madre de Deus || quis governar aqueles monges seus, || por que depois gran romaria de romeus || vẽeron polo miragre saber.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 E de tal ja end ' avẽo | un miragre que dizer -vos || quer ' ora, que a Virgen | quis grand ' en Seixon fazer, || dun menỹo pegureiro, | a que os pees arder || começaron daquel fogo | que salvaj ' ouço chamar.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 Aquel fog ' ao mininno | tan feramente coitou || que a per poucas dos pees | os dedos non lle queimou; || e a madre mui coitada | pera Seixon o levou || e chorando mui de rrijo, | o pos ben ant ' o altar.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 [T]od ' essa noite vigia | tev ' ; e logo guareceu || o menỹo en tal guisa | que andou ben e correu, || des i foisse con ssa madre; | mal atal amor colleu || daquel logar u sãara, | que sse quis log ' y tornar.|| [+]
1264 CSM 53/ 253 Todos quantos est ' oyron | deron graças e loor || aa Virgen groriosa, | Madre de nostro Sennor; || e acharon en verdade | quanto diss ' aquel pastor, || e começaron tan toste | na eigreja de lavrar.|| [+]
1264 CSM 54/ 255 Tergeu -ll ' as chagas ond ' el era chẽo; || e pois tirou a ssa teta do sẽo || santa, con que criou aquel que vẽo || por nos fillar nossa carne mesquỹa, || Toda saude da Santa Reỹa ...|| [+]
1264 CSM 55/ 258 E ela foi fazer logo | aquelo que lle mandava; || mas de [que] a non achavan | mẽos sse maravillava, || e dest ' a Santa Maria | chorando loores dava, || dizendo: [+]
1264 CSM 55/ 258 Quand ' ela est ' ouve dito, | chegou a Santa Reỹa || e ena coita da dona | pos logo ssa meezynna, || e a un angeo disse: | "Tira -ll ' aquel fill ' agynna || do corp ' e criar -llo manda | de pan, mais non de borõa. [+]
1264 CSM 57/ 263 U seyam comendo || cabo daquela fonte, || a eles muy correndo || sayu ben desse monte || Reimund ' , un cavaleiro || roubador e guerreiro, || que de quanto tragian || non lles leyxou dinneiro || que non roubasse || e non fillasse || con sa compannia.|| [+]
1264 CSM 57/ 264 Ca se ll ' atraves[s]ara || ben des aquela ora || u a comer cuidara, || que dentro nen [a]fora || non podia saca -la, || nen comer nen passa -la; || demais jazia çego || e ar mudo sen fala || e muy maltreito || por aquel preito, || ca xo mereçia.|| [+]
1264 CSM 57/ 265 E log ' ouveron sãos || ollos, pees e mãos; || e porende juraron || que nunca a crischãos || jamais roubas[s]en, || e se quitas[s]en || daquela folia.|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Ca sse viu sobr ' un poç ' aquela vez, || estreit ' e fond ' e mais negro ca pez, || e o demo, que a trager y fez || deita -la quis per i no infernal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| [+]
1264 CSM 58/ 268 Pois passou esto, acordou enton || a monja, tremendo -ll ' o coraçon; || e con espanto daquela vijon || que vira, foi logo a un portal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| [+]
1264 CSM 58/ 268 U achou os que fezera vĩyr || aquele con que posera de ss ' ir, || e disse -lles: [+]
1264 CSM 61/ 274 En aquel mõester ' á hũa çapata || que foi da Virgen por que o mundo cata, || por que diss ' un vilão de gran barata || que aquesto per ren ele non creya.|| [+]
1264 CSM 63/ 278 Con el conde don Garcia, que enton || tĩya o logar en aquela sazon, || que era bon om ' e d ' atal coraçon || que aos mouros se fazia temer.|| [+]
1264 CSM 63/ 279 "||Quen ben serv ' a Madre do que quis morrer ... || Por nulla ren que lle dis[s]ess ' aquel seu || escudeiro, ela nulla ren non deu, || mais a Santa Maria diz: [+]
1264 CSM 64/ 282 Aquel infançon un mui gran tenp ' as[s]i morou || con aquela dona; mais pois s ' ir dali cuidou || por hũa carta de seu sennor que lle chegou, || que avia guerra e que o foss ' ajudar.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 Mas, que fez || o diabr arteiro por lle toller seu bon prez || a aquela dona? [+]
1264 CSM 64/ 283 Tant ' andou daquela vez || que un cavaleiro fezo dela namorar.|| [+]
1264 CSM 64/ 284 Mais aquela vella, com ' era moller mui vil || e d ' alcayotaria sabedor e sotil, || por que a dona a[s] çapatas fillass[e], mil || razões lle disse, troes que llas fez fillar.|| [+]
1264 CSM 64/ 284 E assi esteve un ano e ben un mes, || que a çapata ao pee assi ll ' apres || que, macar de toller -lla provaron dous nen tres, || nunca lla poderon daquel pee descalçar.|| [+]
1264 CSM 65/ 286 E o ome bõo sempre lle rogava || que sse corregesse e o castigava; || mais aquel vilão poren ren non dava, || assi o tragia o dem ' engan[a]do.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 E durou depois muit ' en esta maldade, || ata que caeu en grand ' enfermidade || que lle fez canbiar aquela voontade, || e do que fezera sentiu -se culpado.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 El, quand ' est ' oyu, ouv ' alegria fera || e foi logo a Roma u o Papa era || e disso -ll ' aquelo sobre que vẽera.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 A creer devemos que todo pecado ... || E pensou que sempr ' assi ja mais andasse || ata que algun bon crischão achasse || que lle non pediss ' e que o consellasse || como saysse daquel mao estado.|| [+]
1264 CSM 65/ 288 Quand ' aquest ' oyu aquel ome cativo, || quisera ' nton seer mais morto ca vivo; || e semellou -lle consello muit ' esquivo, || e teve -sse ' enton ja por desasperado.|| [+]
1264 CSM 65/ 289 "Sandeçe || non á en aquel se non quanto pareçe || aas gentes, e tod ' aquest ' el padeçe || por lle seer de Deus pois galardõado. [+]
1264 CSM 65/ 290 Pois aquel fol na ygreja foi metudo, || non vos semellaria fol, mais sisudo; || ca se deitou log ' ant ' o altar tendudo, || chorando muito com ' avia usado.|| [+]
1264 CSM 67/ 298 E de tal razon com ' esta | un miragre contar quero || que fezo Santa Maria, | aposto e grand ' e fero, || que non foi feito tan grande | ben des lo tempo de Nero, || que emperador de Roma | foi, daquela gran çidade.|| [+]
1264 CSM 67/ 300 E por aquest ' aquel demo | que ll ' andava por vassalo || neun poder non avia | per nulla ren de mata -lo; || e pero dia nen noite | non quedava de tenta -lo, || macar lle prol non avia, | por mostrar sa crueldade.|| [+]
1264 CSM 67/ 300 Aquel bispo era ome | sant ' e de mui bõa vida, || e mui mais rel[i]gioso | que sse morass ' en ermida; || e por aquesto o demo | tanto temeu sa vĩida, || que disse que non podia | servir por enfermidade.|| [+]
1264 CSM 67/ 300 Ond ' avẽo que un dia | ambos jantando siiam || e que todo -los sergentes, | foras aquele, servian; || preguntou -lles o bon ome | u era; eles dizian || que y servir non vẽera | con mingua de saỹdade.|| [+]
1264 CSM 67/ 300 "||A Reynna gloriosa | tant ' é de gran santidade ... || Enton aquel ome bõo | enviou por el correndo.|| [+]
1264 CSM 67/ 301 Enton começou o demo | a contar de com ' entrara || en corpo dum ome morto, | con que enganar cuidara || a aquel con que andava, | a que sen dulta matara, || se a oraçon non fosse | da Madre de Caridade:|| [+]
1264 CSM 67/ 301 "|E pois est ' ouve contado, || leixou caer aquel corpo | en que era enserrado, || e esvãeçeu ant ' eles | como x ' era vãydade.|| [+]
1264 CSM 68/ 303 Demais, aquela vay ficar || os gẽollos ant ' o altar || meu e çen vezes saudar || me poend ' en terra sa faz. [+]
1264 CSM 68/ 303 Tant tost ' aquela se espertou || e foi -ss ' ; e na rua topou || cona outra, que sse deitou || ant ' ela e disse: [+]
1264 CSM 70/ 308 A ar diz que AVEREMOS || e que tod ' ACABAREMOS || aquelo que nos queremos || de Deus, pois ela nos guia.|| [+]
1264 CSM 71/ 310 Enton a Virgen Santa | ali ll ' apareçia, || Madre de Jhesu -Cristo, | aquel en que creemos.|| [+]
1264 CSM 71/ 310 Quando a viu a monja, | espantou -se ja quanto, || mais a Virgen lle disse: | "Sol non prendas espanto, || ca eu soon aquela | que ás chamada tanto; || e sey ora mui leda, | e un pouco falemos. [+]
1264 CSM 73/ 314 E dest ' un miragre fremoso vos direi || que avẽo na Clusa, com ' escrit ' achei, || que fez Santa Maria; e creo e sei || que mostrou outros muitos en aquel lugar.|| [+]
1264 CSM 73/ 314 De monjes gran convento eran y enton || que servian a Virgen mui de coraçon; || un tesoureir ' y era aquela sazon, || que Santa Maria sabia muit ' amar.|| [+]
1264 CSM 73/ 315 E aquel vinn ' era de vermella coor || e espessa tan muito que niun tintor || vermello non poderia fazer mellor, || e u caya nono podiam tirar.|| [+]
1264 CSM 74/ 317 Pois aquel vento na ygrega entrou, || en quanto o pintor estava deitou || en terra; mais el log ' a Virgen chamou, || Madre de Deus, que o vẽes[s] ' acorrer.|| [+]
1264 CSM 75/ 320 "Aquel moogo | non verrá, per quant ' entendo, || nen per el, macar moirades, | no[n] seredes sot[er]rada".|| [+]
1264 CSM 75/ 320 "||E o evangelisteiro | se foi logo sen tardada, || Omildade con pobreça ... || E fillou o Corpus Cristi | e o caliz da ygrega; || e quando foi aa choça, | viu a que bẽeyta seja, || Madr[e] do que non se paga | de torto nen de pelejab, || seend ' aa cabeçeira | daquela vella sentada.|| [+]
1264 CSM 75/ 322 Por que tanto que morreres | vaas logo a Parayso || e non ajas outr ' enpeço, | mais sempre goyo e rriso, || que perdeu per sa folia | aquel rico de mal siso, || por que sa alma agora | será do demo levada. [+]
1264 CSM 75/ 322 E ao crerig ' ar disse: | "Ide -vos, ca ben fezestes, || e muito sõo pagada | de quan ben aqui vẽestes; || e, par Deus, mellor consello | ca o capelan tevestes, || que ficou con aquel rico | por levar del gran soldada. [+]
1264 CSM 75/ 322 Enton o clerigo foi -se | a cas do rico maldito, || u o capelan estava | ant ' el en gẽollo fito; || e ar viu a casa chẽa, | per com ' eu achei escrito, || de diabos que vẽeran | por aquel ' alma julgada.|| [+]
1264 CSM 75/ 323 Quand ' o crerigo viu esto, | fillou -se -ll ' ende tal medo, || que de perder -se ouvera; | mas acorreu -lle mui çedo || a Virgen Santa Maria, | que o tirou pelo dedo || fora daquel lugar mao, | como Sennor mesurada, || Omildade con pobreza ...|| [+]
1264 CSM 75/ 323 "Para mentes | en quant ' agora aqui viste || outrosi [e] ena choça, | ali u migo seviste; || que ben daquela maneira | que o tu tod ' entendiste || o conta log ' aas gentes | sen ningũa delongada".|| [+]
1264 CSM 77/ 328 Ca en aquele dia || se fez meter na ygreja de Santa Maria; || mais a Santa Virgen non alongou preyto, || mas tornou -ll ' o corpo todo escorreyto.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Non pode prender nunca morte vergonnosa || aquele que guarda a Virgen gloriosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 Outro di ' el conde ao que mezcrad ' era || mandó -o que fosse a ver se fezera || aquel seu caleiro o que ll ' ele dissera, || dizend ' : [+]
1264 CSM 78/ 331 E aquel ome era o que a mezcra feita || ouvera e toda de fond ' a çima treita.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 Tan toste correndo foi -s ' aquel fals ' arteiro, || e non teve via, mas per un semedeiro || chegou ao forno: e logo o caleiro || o deitou na chama fort ' e perigoosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 Enton do caleiro se partia tan toste || aquel ome bõo e per un gran recoste || se tornou al conde, e dentr ' en sa reposte || contou -ll ' en[d] ' a estoria maravillosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 Quando viu el conde aquel que chegara || ant ' ele viv ' , e soube de como queimara || o caleiro o outro que aquele mezcrara || teve -o por cousa d ' oyr mui espantosa.|| [+]
1264 CSM 79/ 334 Atant ' ouve Musa sabor das conpannas || que en vision vira, que leixou sas mannas || e fillou log ' outras, daquelas estrannas, || e non quis al ren.|| [+]
1264 CSM 81/ 336 De que sãou hũa vez || ben a Gondianda, || hũa moller que lle fez || rogo e demanda || [a]tal, || per que lle non ficou sinal || Par Deus, tal sennor muito val ... || Daquele fogo montes || de que layda era, || onde tan gran dano pres || que poren posera || çendal || ant ' a faz con coita mortal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 82/ 338 "||A Santa Maria mui bon servir faz ... || E aquel diabo lles respos assi: || "Pois vos non podedes, ar leixad ' a mi, || que con estes garfios que eu trag ' aqui || o desfarei, pero que trage frocaz. [+]
1264 CSM 82/ 339 E a Groriosa tan toste chegou || e ant ' aquel frade logo se parou || e con hũa vara mal amẽaçou || aquela conpanna do demo malvaz, || A Santa Maria mui bon servir faz ...|| [+]
1264 CSM 84/ 343 O que en Santa Maria | crever ben de coraçon ... || Porque aquela ygreja | era da Madre de Deus, || cada noit[e] s ' esfurtava | de sa moller e dos seus || e ant ' a omagen ss ' ya, | dizendo: [+]
1264 CSM 84/ 345 E mandou abri -las portas | e as gentes vĩir fez, || que vissen aquel miragre, | que a Reynna de prez || fezera daquela dona; | mas logo ambos, dessa vez, || por mellor servir a Virgen, | fillaron religion. || que en Santa Maria | crever ben de coraçon ... [+]
1264 CSM 85/ 346 Desta guisa o teveron fora do camỹo || ata[d] ' en hũa gran casa vella, o mesquinno; || e deron -lle pan e agua aqueles peões, || en tal que lles non morress ' e ouves[s]en quinnões || Pera toller gran perfia ... || Do seu aver. [+]
1264 CSM 86/ 350 Pois Santa Maria, a Sennor de prez, || este miragre daquela moller fez, || con seu fill ' a pobre se foi essa vez || log ' a San Miguel o miragre mostrar.|| [+]
1264 CSM 87/ 351 Muito punna d ' os seus onrrar ... || E pois lle foi apareçer, || começou -ll ' assi a dizer: || "Vay, di que façam esleer || cras en aquel[e] dia || Muito punna d ' os seus onrrar ...|| [+]
1264 CSM 88/ 354 Dizend ' aquesto, torvado || ouve tod ' aquel logar || e o convent ' abalado || con seu mao sermõar, || que era ja arrufado || por comeres demandar || que defend ' ordin e lei.|| [+]
1264 CSM 88/ 355 Aquel mong ' ya irado || e nonos quis ajudar, || ca non fora avondado || nen se podera fartar; || e ynd ' assi, viu de lado || cabo da porta estar || a Virgen de que falei, || Quen servir a Madre do gran Rey ...|| [+]
1264 CSM 89/ 359 E trouxe dous menynnos || sig ' , aquel fill ' e hũa filla; || e macar pequenỹos || eran, por los de peccadilla || tirar, en Santa Cezilla, || na pia sagrada, || os fez dessa vegada || A Madre de Deus onrrada ...|| [+]
1264 CSM 91/ 362 A Virgen nos dá saud ' | e tolle mal ... || E era de tal natura || aquel mal, com ' aprendi, || que primeiro con friura || os fillava, e des i || queimavan peyor que fogo; e assi || sofrian del todos gran coita mortal.|| [+]
1264 CSM 93/ 366 Est ' era mui fremoso e apost ' assaz, || e ar mui leterado e de bon solaz; || mais tod ' aquele viço que á carne praz || fazia, que ren non queria en leixar.|| [+]
1264 CSM 94/ 369 "E foi -ss ' , e non || por ben fazer sa fazenda, || con aquel que muit ' amar || mais ca si sabia, || e foi gran tenpo durar || con el en folia.|| [+]
1264 CSM 95/ 372 El Cond ' Abran foi aqueste, de mui santa vida, || que fez mui gran pẽedenz ' en aquela hermida || servind ' a Santa Maria, a Sennor comprida || de todo ben, que aos seus sempre dá guarida, || ca a ssa mui gran mercee nunca é falida || a quanto -la ben serviren, assi é sen falla.|| [+]
1264 CSM 95/ 372 Aquel sant ' ome vivia ali apartado, || que nunca carne comia nen pan nen bocado || senon quando con cĩisa era mesturado, || e d ' ele ja bever vinno non era penssado; || mas pero algũas vezes fillava pescado, || que dava sen aver en dĩeyro nen mealla.|| [+]
1264 CSM 95/ 373 El atal vida fazend ' en aquela montanna, || estand ' un dia pesca[n]do com ' era ssa manna, || chegaron ali navios de mouros, conpanna || que ben d ' Africa vẽeran por correr Espanna, || e fillárono aginna e con mui gran sanna || deron con el no navio, oy mais Deus lle valla!|| [+]
1264 CSM 95/ 373 Mais o almiral dos mouros era ententudo, || que nom ' Arrendaff ' avia, e ome sisudo, || e nenbrou -lle daquel ome que fora metudo || ena sota da galea e y ascondudo, || e teve que por est ' era seu feyto perdudo || e diss ' : [+]
1264 CSM 95/ 374 E o almiral enton preguntou que om ' era, || ou de fillar aquel vidro, porque o fezera.|| [+]
1264 CSM 95/ 374 E el lles contou enton qual vida mantevera || des quand ' en aquel ' ermida a morar vẽera; || mais de fillar aquel vidro muito lle prouguera, || e que al non fillaria do seu nemigalla.|| [+]
1264 CSM 95/ 374 E eles, quand ' est ' oyron, fora o poseron || en aquel logar mẽesmo onde o preseron, || e que non ouvesse medo assi lle disseron.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ... || E quand ' est ' ome viron, se leixaron || correr log ' a el; e poi -lo fillaron || fora do camỹ ' , o escabeçaron || por mandado daquel mao roubador.|| [+]
1264 CSM 97/ 380 E pois abriu || el Rei aquel escrito e vyu || que ll ' end ' a verdade descobriu, || log ' enton todo mui ben sentiu || e cousiu || que falssidade fora[n a]põer || A Virgen sempr ' acorrer, acorrer ...|| [+]
1264 CSM 97/ 380 A aquel om ' . [+]
1264 CSM 98/ 381 Non dev ' a Santa Maria | mercee pedir || aquel que de seus pecados | non se repentir.|| [+]
1264 CSM 98/ 382 E sempr ' ela en sa vida | a Virgen serviu || e nunca des aquel ora | daly sse partyu, || ante punnou todavia | d ' a Virgen servir.|| [+]
1264 CSM 99/ 383 Muito sse deven tẽer ... || Hũa viron y seer || e mais bela parecer || das outras, e a correr || aquel poboo yrado || se fillou pola querer || destroir; mas en dõado || Muito sse deven tẽer ...|| [+]
1264 CSM 99/ 384 E poren s ' ouv ' a perder || aquel poblo malfadado, || Muito sse deven tẽer ...|| [+]
1264 CSM 99/ 384 E cuidaron perecer || todos e aly morrer, || e ouveron a saber || que era Deus despagado || en cuidar escarnecer || aquel logar tan onrrado.|| [+]
1264 CSM 101/ 388 Assi que log ' enton deu || loores, com ' aprix eu, || aa Virgen, e por seu || ficou en aquel logar.|| [+]
1264 CSM 102/ 390 Foi aquela noit ' . [+]
1264 CSM 102/ 391 Eran en esse deserto; || e poi -lo foyo aberto || ouveron, viron de certo || jazer aquel pecador.|| [+]
1264 CSM 103/ 392 Entrara; mais aquel dia | fez que hũa font ' achou || mui crara e mui fremosa | e cab ' ela s ' assentou.|| [+]
1264 CSM 103/ 392 Tan toste que acabada | ouv ' o mong ' a oraçon, || oyu hũa passarinna | cantar log ' en tan bon son, || que sse escaeceu seendo | e catando sempr ' alá, || Quena Virgen ben servirá ... || Atan gran sabor avia | daquel cant ' e daquel lais, || que grandes trezentos anos | estevo assi, ou mays, || cuidando que non estevera | senon pouco com ' está || Quena Virgen ben servirá ...|| [+]
1264 CSM 103/ 393 "Busco meu abade, | que agor ' aqui leixey, || e o prior e os frades, | de que mi agora quitey || quando fui a aquela orta; | u seen quen mio dirá? [+]
1264 CSM 104/ 394 E o que fazer coida, | creed ' aquesto por mi, || que aquel escarno todo | á de tornar sobre si.|| [+]
1264 CSM 104/ 395 Se lle disseran verdade | ou se lle foran mentir || aquelas que lle disseran | que lle farian vĩir || log ' a ela seu amigo | e ja mais nunca partir || dela, se ja poderia, | e de con ela viver.|| [+]
1264 CSM 104/ 395 E a gent ' enton dizia, | quando aquel sangue viu: || "Di, moller, que foi aquesto, | o quen te tan mal feriu? [+]
1264 CSM 105/ 399 E todo -los daquela vila ardian || daquel fog ' e fazian -sse levar || aa eigreja, u tantos jazian || que non podian y outros entrar; || e todos aquesta coita soffrian || polo mal que fezer ' aquel rapaz.|| [+]
1264 CSM 105/ 399 Mais ontr ' aquestes aquela cativa || a que o marido fora chagar || soffreu de fogo gran coita esquiva, || ca a teta destra lle foi queimar. || E metérona mais morta ca viva || na eigreja, vestida dun prumaz.|| [+]
1264 CSM 105/ 400 E leva -t ' en, ca des oy mais es sãa, || e vai dormir ant ' aquel meu altar; || e pois t ' espertares, sei ben certãa || que quantos enfermos fores beijar || serán tan sãos com ' hũa maçãa || daqueste fogo e de seu fumaz.|| [+]
1264 CSM 106/ 402 Jazend ' en aquel logar, || ũu deles sse nembrar || foi com ' en Seixon lavrar || e pintar || viu eigreja mui fremosa.|| [+]
1264 CSM 107/ 406 E chegou aa eigreja || daquela que senpre seja || bẽeita, u mui sobeja || gente viu, e diss ' : [+]
1264 CSM 107/ 407 E tan tost ' aquela gente || e batiçou mantenente; || e foi sempre ben creente || da que por nos rogará || Quen crever na Virgen Santa ...|| [+]
1264 CSM 108/ 408 E começou a falar || aquel judeu traedor || ena Virgen a jurar, || muito palo Criador, || que en ela encarnar || nunca quis Nostro Sennor, || nen seer non podia.|| [+]
1264 CSM 108/ 409 "||Dereit ' é de ss ' end ' achar ... || E o praz ' uviou chegar || que a judea pariu; || mas ben se podo sinar || quen aquel seu fillo viu, || ca atal o gẽerar || fez Deus como llo pediu || Merlin con felonia.|| [+]
1264 CSM 109/ 411 Pera Salas en camỹ ' entrou; || quand ' a vista do logar chegou, || essa companna assi s ' espantou || que o non leixaron adeant ' ir || Razon an os diabos de fogir ... || Aquel ome, segund ' aprendi, || ta que dous frades vẽeron y || mẽores, que o levaron dali || aa eigreja logo sen falir, || Razon an os diablos de fogir ...|| [+]
1264 CSM 109/ 412 Por esto non vos fazemos mal, || ca sodes todos nossos sen al; || mai -los que do batismo o sinal || tragen, aqueles ymos percodir. [+]
1264 CSM 112/ 418 Enos batees a gran pẽa, || ca viron a nave chẽa || d ' agua volta con arẽa || e aquel pan todo mollar.|| [+]
1264 CSM 114/ 422 E poren loores || deu aa bẽeita Sennor das sennores, || que aos seus mostra tan grandes amores, || e mais a aqueles que lle son leaes.|| [+]
1264 CSM 115/ 426 Onde depois, sen mentir, || o demo de mal chẽo || aos doz ' anos pedir || aquel menynno vẽo || a ssa madre, sen falir, || e diss ' : [+]
1264 CSM 115/ 427 Ca un sant ' om ' y está || que end ' é Patriarcha || daquela terra e á || en pode -la comarca, || e consello te dará || bõo, se Deus [me] parca.|| [+]
1264 CSM 115/ 429 O camynn ' enton colleu || o moç ' , e gran jornada || pois cada dia prendeu, || que nunca folgou nada, || ata que ll ' apareceu || a hermida sagrada || u morada || daquel religioso || omildoso || era, que Deus servia.|| [+]
1264 CSM 115/ 430 Pois comeron daquel pan, || o moço ssa fazenda || contou ao hermitan, || chorando sen contenda.|| [+]
1264 CSM 115/ 430 O hermitan ant ' a luz || as oras foi dizendo || daquel que morreu na cruz || por nos pẽas sofrendo. || menỹ ' enton ll ' aduz || seus livros mui correndo, || e tremendo || disse: [+]
1264 CSM 117/ 437 Per toda aquela terra, que os que a viran || andar tolleita das mãos e pedir oyran || deron graças aa Virgen, a que sempr ' ajuda || aos coitados, ca desto muit ' end ' é tẽuda.|| [+]
1264 CSM 118/ 438 Fazer pode d ' outri vive -los seus || fillos aquela que Madr ' é de Deus.|| [+]
1264 CSM 119/ 440 El un di ' assi estando que jantar queria || con outros que convidados ouv ' en aquel dia, || oyu como de peleja ou de gran perfia || grandes vozes e braados fortes e agudos, || Como somos per conssello do demo perdudos ... || E dizend ' : [+]
1264 CSM 119/ 441 "Agỹa, agỹa, mui toste fillade || aquel ome e da vila longe o levade. [+]
1264 CSM 119/ 441 E aquel poço fervia ben come caldeira, || ond ' el espantand ' estava de maa maneira.|| [+]
1264 CSM 119/ 441 Eles, quand ' aquest ' oyron, fugiron agỹa || e leixaron aquel om ' aa Santa Reỹa, || que lle deu logo consello ben qual convĩia, || ca os seus non quer ela que sejan cofondudos.|| [+]
1264 CSM 119/ 441 Ca pero el de justiça, mui pouca fezera, || sempre en Santa Maria esperanç ' ouvera; || e porende o livrou daquela coita fera, || dizend ' : [+]
1264 CSM 122/ 448 "E ben assi o fez; || e levou ssa filla daquela vez, || que deu nas Olgas, logar de bon prez, || malgrad ' end ' aja o demo malvaz.|| [+]
1264 CSM 124/ 451 "Ay, Sennor, val -me, | ben como valiste ja || O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor á ... || A aqueles que sse fian | en ti mui de coraçon, || e por aquesto non queras | que moira sen confisson, || ca eu sempr ' en ti fiando | receb ' aquesta paixon. [+]
1264 CSM 125/ 454 Daquelo que lles el disse | ouveron todos gran pavor, || e foron aa donzela | e andaron -ll ' a derredor; || mais nada non adobaron, | ca a Madre do Salvador || a guardava en tal guisa | que ren non ll ' enpeecia.|| [+]
1264 CSM 125/ 455 Con aquel crerig ' . [+]
1264 CSM 126/ 458 Poren sofredor || foi aquel ome de tan gran door, || de qual vos guarde Deus, se por ben vir.|| [+]
1264 CSM 126/ 458 De toda chaga ben pode guarir ... || Pois viu aquel ome que ren valer || non lle podia que fosse fazer, || ben ant ' o seu altar se fez trager || de Santa Maria, e repentir - || De toda chaga ben pode guarir ...|| [+]
1264 CSM 127/ 460 Lle quisesse daquel torto | grand ' e mui descomunal.|| [+]
1264 CSM 127/ 460 E deron -ll ' en pẽedença | que fosse pedir perdon || en gẽollos a sa madre | e que lle pediss ' en don || que ambos en romaria | fossen fazer oraçon || aa eigreja daquela | en que Deus foi encarnar.|| [+]
1264 CSM 127/ 461 E a gente a veer - || o vẽeron e puxando | o cuidaron y meter || per força; mais non poderon | daquel logar o mover || que na eigreja entrasse | por ben que fossen puxar.|| [+]
1264 CSM 128/ 464 E abriu aquela logo, | u a osti ' enserrara, || e viu [y] Santa Maria, | mui fremosa e mui crara, || con seu Fillo Jhesu -Cristo | en seus braços, que criara, || que tĩia abraçado | e el ela abraçada.|| [+]
1264 CSM 128/ 464 Quand ' esto viu, tornou logo | e fez chamar a concello || e tanger todo -los sinos, | e fillaron tal consello, || que con gran precisson fossen | por aquela que espello || é dos santos e do mundo, | e a trouxessen onrrada.|| [+]
1264 CSM 128/ 464 Tan muit ' é con Jesu Cristo | Santa Maria juntada ... || Log ' a colmẽa levaron | as gentes que y vẽeron, || con procisson e cantando; | e depois que a poseron || sobelo altar, as oras | todas compridas disseron || aquel dia con ssa noite | e de todos mui catada || Tan muit ' é con Jesu Cristo | Santa Maria juntada ...|| [+]
1264 CSM 131/ 470 Tiravan de prata en aquel logar.|| [+]
1264 CSM 131/ 471 E angeos muitos fazia vĩir || a estar con el e sse del non partir || polo conortar e o fazer dormir || e daquela coita o medo perder.|| [+]
1264 CSM 132/ 474 Pero tanto o trouxeron || per faagu ' e per engano || que outorgar -lle fezeron || que casass ' en aquel ano; || ca de chão lle disseron || que farian gran seu dano || se el moller non prendia.|| [+]
1264 CSM 132/ 475 Enquanto foron chegando || aqueles que convidara, || foi -ss ' el en ssi acordando || de como acostumara || dizer sass oras, e quando || viu que ja muito tardara, || na eigreja sse metia.|| [+]
1264 CSM 133/ 480 Miragres, Virgen, Madre do Sennor || do mundo, Jhesu -Cristo, Salvador, || aquel que foi morrer por noss ' amor, || segun que contan Marcos e Mateus.|| [+]
1264 CSM 134/ 482 Logo foron tan ben || daquel fogo sãos, || que lles non noziu ren || e pes nen en mãos; || e dizian assi: [+]
1264 CSM 134/ 482 Ontr ' aqueles, com ' ei || en verdad ' apreso, || jazia, com ' achei, || un tal mal aceso || que ssa perna tallara con crueldade || e deitara no rio dessa cidade.|| [+]
1264 CSM 135/ 484 Aquel podedes jurar || que é ben de mal guardado || o que a Virgen fillar || vai por seu acomendado.|| [+]
1264 CSM 135/ 484 Desto vos quero dizer || per com ' oý retraer, || un miragre, ond ' aver || podedes gran gasallado || des que fordes entender || o que a Virgen fazer || e mostrar foi no condado || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 484 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 484 Estes de que fal ' aqui || moç ' e moça, com ' oý, || foron e, com ' aprendi, || cada un deles criado || foi cono outr ' ; e des i || est ' amor poseron y || u moravan, e jurado || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 485 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 485 E quen cousir || quan changid ' o espedir || foi o deles e chorado, || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 485 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 485 Mas o padr ' enton fillou || ssa filla e a casou || con outr ' ome que achou || rico e muit ' avondado, || a que a moça contou || seu feito como passou; || e pois llo ouv ' ascuitado, || Aquel podedes jurar ... || Diss ' : [+]
1264 CSM 135/ 486 "Amig, assi farey || que cras con vosco m ' irei || e atanto buscarey || aquel que foi esposado || vosco, que o acharey, || e logo vo -lle darey || por aver a Deus pagado. [+]
1264 CSM 135/ 486 "||Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 486 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 486 Ben tro eno sol levado || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 486 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 487 "||Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 487 Quand ' est ' oyu, "a la ffe", || diss ' el, "eu yrei u é || aquel, e este que ssé || aqui ben enferrollado || farei soltar. [+]
1264 CSM 135/ 487 "Aqué || m ' estou tod ' aprestidado || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 487 "||Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 487 Ai, Deus que en cruz || morreste, mui ced ' aduz - || nos u aquel ben -fadado || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 487 "||E tan tost ' a Monpesler || chegaron e y achado || [o ouveron, e disser - || ron -lle que ll ' era mester || de ser log ' apparellado || Aquel podedes jurar ...]|| [+]
1264 CSM 135/ 488 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 488 Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 135/ 488 Aquel podedes jurar ... [+]
1264 CSM 137/ 491 Mais aquela que parindo Virgen foi enteira, || Sempr ' acha Santa Maria razon verdadeira ...|| [+]
1264 CSM 137/ 491 A que ss ' ele noit ' e dia sempr ' acomendava || e que o daquel pecado tirasse rogava || que o ben que el fazia todo desatava || e fazia sa promessa sempre mentireira.|| [+]
1264 CSM 139/ 497 Cabo do Fillo daquela omagen || e diss ' o menynno: [+]
1264 CSM 141/ 500 Mais depois o abade nen aquel convento || sol nono connocian polo mudamento || do tempo; mas a Virgen por seu cousimento || fez que o connocessen porque lonj ' oyda || Quen muit ' onnrrar o nome da Sennor conprida ...|| [+]
1264 CSM 142/ 501 Ca pero a garça muito montou, || aquel falcon toste a acalçou || e dun gran colb ' [a] aa lle britou, || e caeu na agua, que ja per ren || Ena gran coita sempr ' acorrer ven ...|| [+]
1264 CSM 142/ 502 E macar todos dizian: "mort, é", || el Rey dizia: "non ést ' , a la ffe; || ca non querria aquela que sé || sempre con Deus e de nos non desten. [+]
1264 CSM 144/ 506 Con razon é d ' averen gran pavor || as bestias da Madre daquel Sennor || que sobre todas cousas á poder.|| [+]
1264 CSM 145/ 509 El esto fazendo, en aquela terra || avẽo gran fame por tenp ' e por guerra; || mais tal non foi ele come o que serra || sa port ' e s ' asconde dentro nos rancões;|| [+]
1264 CSM 145/ 510 Foi -ss ' aquel mancebo; mai -lo patriarcha || meteu aquel ouro dentr ' en hũa arca, || e cantand ' a missa, [diz]: [+]
1264 CSM 146/ 513 E u camynno fillou || por ir aa Madre de Deus, || alá u el ya, topou || con esses ẽemigos seus, || que o prenderon; e sacou -ll ' || un desses mui maos encreus || os ollos, e despois tallou -ll ' || as mãos con ũu falchon || Quen comendar de coraçon ... || Foron -ss ' eles; e remanyu || aquel lijado con mui gran || coita, e omees sentiu || que aa igreja de pran || yan u el, e lles pediu || mercee que tanto d ' afan || fillassen polo que sobiu || nos Ceos dia d ' Ascensson, || Quen comendar de coraçon ...|| [+]
1264 CSM 146/ 515 Esto dizendo como diz || moller bõa e mui fiel, || log ' a Santa Emperadriz, || Madre de Deus Emanuel, || fez -ll ' ollos come perdiz || pequenos a aquel donzel, || mui fremosos, e de raiz || creceron -ll ' as mãos enton.|| [+]
1264 CSM 148/ 518 En Chartes á hũ ' arca, | que van muitos vee -la, || u jaz hũa camisa | de lynno que foi dela; || e cada un sa tea | leva e vai põe -la || sobr ' aquela camisa | que jaz volt ' en cendaes.|| [+]
1264 CSM 149/ 520 Fol é a desmesura ... || Dest ' a Santa Maria, | cada que el cantava || ssa missa, mui de rrijo | chorando lle rogava || que o certo fezesse | daquelo que dultava, || assi que non morresse | ende cona rancura.|| [+]
1264 CSM 149/ 522 Quando ll ' est ' ouve dito, | vyu a Ostia logo || e comeu -a chorando | aquel preste moogo; || des i non viu a Virgen, | mais disse -l ' : [+]
1264 CSM 151/ 525 Mas a Virgen, de Deus Madre, | o livrou ben daquel preito; || ca u el ant ' os abades | non duas vezes senlleiras || passava, mostrou -vo -ll ' ela | sinaes d ' amor certeyras.|| [+]
1264 CSM 151/ 525 E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan; || e todos esses abades | logo pera el vẽeron | e perdon lle demandavan, || tollend ' os frocos das testas | e descobrind ' as moleiras || pola Virgen, cujas obras | son sempre dereitureiras.|| [+]
1264 CSM 155/ 532 "||Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ... || Quando viu aquel sant ' ome | que non podia fazer || aquel o que l ' el mandava, | disse -ll ' : [+]
1264 CSM 155/ 533 E dous anos provou esto, | que nunca pod ' avĩir || d ' aquel pichel encher d ' agua | neno mandado conprir || que ll ' o hermitan mandara; | e fillou -ss ' a comedir || que Deus per ren non queria | seus pecados perdõar, || Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 155/ 533 Mas que por Santa Maria | podia aver perdon, || se a serviss ' e posesse | en ela seu coraçon; || enton rogou -lle chorando, | des i pediu -lle por don || que aquele pichel d ' agua | podesse chẽo levar. || ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 158/ 539 Mas aquel sennor cug ' era | sobr ' el mentes non parava; || e ele con mui gran coita | sempre de noit ' e de dia | Santa Maria chamava || que acorre -lo vẽese | como Sennor piadosa, || e que dali o tirasse, | daquela prijon nojosa.|| [+]
1264 CSM 158/ 539 Enton deitou -ll ' as prijões | ao colo e sacó -o | ante tod ' aquela gente || que o guardavan, e nunca, | pero que o yr viian, | non lle disseron niente.|| [+]
1264 CSM 159/ 542 E fezeron log ' a arca | abrir e dentro catar || foron, e viron sa posta | dacá e dalá saltar; || e sayron aa rua | muitas das gentes chamar, || que viron aquel miragre, | que foi dos maravillosos || Non soffre Santa Maria | de seeren perdidosos ...|| [+]
1264 CSM 159/ 542 Que a Virgen groriosa | fezess ' en aquel logar.|| [+]
1264 CSM 161/ 545 Aynda foi mayor cousa, | que xermentos que passavan || daquela vỹa nas outras | e con eles sse juntavan, || as pedras todos britaron; | mas en aquestes non davan || du a omagen estava, | esto creed ' en verdade.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 "||Pode por Santa Maria | o amo perder a fala ... || Logo que est ' ouve dito, | foi de todo mui ben são, || e quantos aquesto viron | loaron poren de chão || a Virgen Santa Maria; | e aquel foi bon crischão || e des ali adeante | punnou sempre en loa -la.|| [+]
1264 CSM 164/ 550 Este monge acusado | fora aquela sazon || de mandar fazer mõeda; | e por aquesta razon || fez -lo prender o ifante | que foi de Mont -Aragon || abade e que a terra | tĩia acomendada.|| [+]
1264 CSM 164/ 550 Mas aquel ifant -abade | fez de fora chamar, || e pois que sayu a ele, | mandou -o ben recadar, || e assi o fez per força | do cimite[i]ro tirar.|| [+]
1264 CSM 164/ 551 Se coor com ' ant ' avia, | polo mal que recebeu, || e assi estede sempre; | e per esto s ' entendeu || quanto ll ' o feito pesara, | ca nunca ll ' esclareceu || sa coor, nen de seu Fillo, | ben des aquela vegada.|| [+]
1264 CSM 165/ 552 Log ' o soldan con grand ' oste | moveu, quand ' aquest ' oyu, || e mui preto de Tortosa | en [un] outeiro sobyu, || e parou mentes na vila, | e tan pouca gent ' y viu || que teve que aquel mouro | non lle fora mentiral.|| [+]
1264 CSM 169/ 561 E porende poder || non ouveron os mouros | per ren de mal fazer || en aquel logar santo, | nen de o en toller, || macar que xo tĩian | ensserrad ' en sa pilla.|| [+]
1264 CSM 169/ 561 Que enton a Aljama | lle vẽeron pedir || que aquela eigreja | fezessen destroir || que n ' Arraixaca era; | e macar consentir - || o foi el, non poderon | nen tanger en cravilla.|| [+]
1264 CSM 170/ 563 Ca, en qual guisa podemos loar || muit ' a aquela que nos foi mostrar || a Deus en carne e nos fez salvar || e nos meteu dos santos en ssa az?|| [+]
1264 CSM 174/ 572 E ele assi rogando, | adormeceu muit ' agỹa, || e viu enton en dormindo | a Virgen Santa, Reỹa, || que ll ' en aquela gran coita | pos logo ssa meezỹa, || que lle pareceu mais crara | que o sol en ouriente.|| [+]
1264 CSM 174/ 572 "Mesq[u]ỹo, | macar me dẽostaste, || muit ' eu de ti gran doo | de que ta lingua tallaste; || mais sãar -t -ei ora dela, | porque en mi confiaste; || ca dereito de ssi grande | dá aquel que sse desmente;|| [+]
1264 CSM 175/ 573 O erege, que muit ' era | cheo de mal e d ' engano || e que muitas falssidades | fazia sempre cad ' ano, || porque aquel ome bõo | non sse fosse del sen dano, || fillou un vaso de prata | alá en ssa poridade || Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ... || E meté -o eno saco | do fillo; e pois foi ydo, || foi tan toste depos eles, | metendo grand ' apelido || que lle levavan seu vaso | de prata nov ' e bronido; || e poi -los ouv ' acalçados | disse -lles: [+]
1264 CSM 175/ 574 Tan toste que o acharon, | o erege que seu era || jurou por aquele vaso | e que llo furtad ' ouvera || o moço que o tragia; | e a jostiça tan fera || foi de sanna, que tan toste | diss ' : [+]
1264 CSM 175/ 574 "||Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ... || Quando viu aquel coitado | que seu fill ' assi falava, || foi correndo a Tolosa | e ao baile chamava, || e ar chamou muita gente, | que alá sigo levava || que vissen seu fillo vivo, | que fora por crueldade || Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ...|| [+]
1264 CSM 175/ 575 "||Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ... || Esta jostiça tan bõa | a Madre do Josticeiro || fez por aquel ome bõo | mui leal e verdadeiro, || que lle deu seu fillo vivo, | e o ereg ' usureiro || ar fez que prendesse morte | qual buscou por sa maldade.|| [+]
1264 CSM 177/ 579 E pois ll ' os ollos tiraron, aquel bon ome, que fez?|| [+]
1264 CSM 178/ 581 O moço creeu aquesto | e prougue -lle daquel don, || e penssou ben da muleta | quanto pude des enton, || mas hũa noite morreu -lle, | e por aquesta razon || levou o padre seu fillo | por non saber nemigalla || A que faz o ome morto | resorgir sen nulla falla ...|| [+]
1264 CSM 178/ 581 Mas la madre, que ficou || na casa, aquela mua | morta logo a fillou || e chamou un seu colaço | e esfola -la mandou, || cuidando aver do coiro | cinco soldos e mealla, || A que faz o ome morto | resorgir sen nulla falla ... || Eles en esto estando, | o lavrador foi chegar || do ero, e o menynno | viu ssa mua esfolar || e diss ' a mui grandes vozes: | " Leixad ' a mua estar, || ca eu a dei ja a Salas, | e ben tenno que me valla. [+]
1264 CSM 181/ 589 E el creeu seu consello; || e poi -la sina sacaron | daquela que é espello || dos angeos e dos santos, | e dos mouros foi viuda, || Pero que seja a gente | d ' outra lei e descreuda ...|| [+]
1264 CSM 183/ 593 Desto direi un miragre | que fezo en Faaron || a Virgen Santa Maria | en tempo d ' Aben Mafon, || que o reino do Algarve | tĩi ' aquela sazon || a guisa d ' om ' esforçado, | quer en guerra, quer en paz.|| [+]
1264 CSM 183/ 593 En aquel castel ' avia | omagen, com ' apres ' ei, || da Virgen mui groriosa, | feita como vos direi || de pedra ben fegurada, | e, com ' eu de cert ' achei, || na riba do mar estava | escontra ele de faz.|| [+]
1264 CSM 183/ 593 Pesar á Santa Maria | de quen por desonrra faz ... || Ca fez que niun pescado | nunca poderon prender || enquant ' aquela omagen | no mar leixaron jazer.|| [+]
1264 CSM 185/ 598 Desta maneira gran medo | a aquel mouro meteu || el rei, e da outra parte | grand ' aver lle prometeu || se lle désse o castelo; | e logo con el moveu, || e o mouro o alcaide | de Chincoya foi veer.|| [+]
1264 CSM 186/ 602 E, per com ' end ' aprix eu, || fillaron a dona, que lle foi mui greu || cando sse viu presa con aquel encreu || e diss ' : [+]
1264 CSM 186/ 603 Dentr ' en hũa casa, que nunca sentiu || ren daquele fogo. [+]
1264 CSM 186/ 603 E daquesta guisa o mouro ardeu || que niun sinal sol del non pareceu; || e a dona do fogo remãeceu || salva per aquela que nos salvará.|| [+]
1264 CSM 186/ 603 E pois foi del fora, a dona fiel || contou que a Madre de Deus Manuel || a livrara dele, e miragre bel || fez aquela que muitos outros fará.|| [+]
1264 CSM 187/ 604 Santa Maria en aquela sazon || morava na vila en Monte Syon || e mandara aquela eigreja fazer enton, || que foi depois de monges mui grande abadia.|| [+]
1264 CSM 187/ 604 Mas un tempo foi que ouveran d ' ermar || con fam ' os monges aquel santo logar; || mas o seu abade lles disse: [+]
1264 CSM 187/ 604 "||Gran fe devia om ' aver en Santa Maria. || Logo o fezeron sen tardar de ren || e choraron muit ' ant ' a que nos manten, || e toda aquela noite arrezaron des en || ynos e cantigos todos a mui gran perfia.|| [+]
1264 CSM 187/ 605 Poren lle roguemos que o Fillo seu || rogue, que aquel pan tan muito nos deu, || que nos acorrer queira en est[e] ano tan greu, || ca muito mais ca esto por ela nos faria. [+]
1264 CSM 187/ 605 E os monges todos fezeron assi || e oraron muito, per com ' aprendi, || toda aquela noit ' ; e na luz acharon aly || mui gran cousa d ' ouro no altar, que reluzia.|| [+]
1264 CSM 187/ 605 Gran fe devia om ' aver en Santa Maria. || O abade muito sse maravillou || e ao tesoureiro empreguntou || se vir algũa gente que na eigreja entrou, || que tan gran tesouro com ' aquel sigo tragia.|| [+]
1264 CSM 187/ 606 El lle jurou muito par nostro Sennor || que nunca daquelo fora sabedor; || enton o convento deu end ' aa Virgen loor, || porque lle atan ben deu quando mester avia.|| [+]
1264 CSM 188/ 607 Coraçon d ' om ' ou de moller | que a Virgen muit ' amar ... || A madre, que ben cuidava | que era doente mal || e que o põer da mão | era ben come sinal || que daquel logar morria; | e quis Deus, non ouv ' y al, || que a ssa Madre bẽeita | a fosse sigo levar.|| [+]
1264 CSM 189/ 610 E logo os da eigreja | loaron con procisson || a Virgen, que aquel ome | guariu de tan gran lijon.|| [+]
1264 CSM 192/ 616 Aqueste mour ' era || daquel om ' e seu || cativo, e ferament ' || era encreu; || e ja o quisera || de grad ' e fereza || crischão e dera -lle || de seu aver.|| [+]
1264 CSM 193/ 620 En hũa nave da oste, | un gran gente maa ya, || un mercador y andava | que mui grand ' aver tragia; || e porque soo entrara | ontr ' aquela compania, || penssaron que o matassen | pera despender na guerra || Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra ...|| [+]
1264 CSM 193/ 620 Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra ... || E ele ali jazendo | u o a Virgen guardava, || a cabo de tercer dia | outra nav ' y aportava; || e un ome parou mentres | da nav ' e vyu com ' estava || aquel ome so a agua, | e diz: [+]
1264 CSM 193/ 621 "||E dando mui grandes vozes, | os da nave ss ' y juntaron, || e mostrou -lles aquel ome; | e logo por el entraron || e sacárono en vivo, | en pazo e sen outra guerra.|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Que lle deu aquela noite | ben quanto mester avia.|| [+]
1264 CSM 194/ 623 Mais da besta e dos panos | que aquel jograr tragia || aquel cuteif ' avarento | tal cobiiça ll ' en crecia, || que mandou a un seu ome | mao e mui sobervioso || Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ...|| [+]
1264 CSM 194/ 623 E o jograr espediu -sse | mannãa do cavaleiro; || e des que foi no camỹo | e o viron yr senlleiro, || aqueles dous o prenderon | en un logar mui fragoso, || Como o nome da Virgen | é aos bõos fremoso ... || E logo daquel camynno | mui longe o alongaron, || e do que sigo tragia | nulla ren non lle leixaron; || des que i que o degolassen | ontre ssi o acordaron, || mais nono sofreu a Virgen | nen seu Fillo grorioso.|| [+]
1264 CSM 195/ 629 "Daquel ssa sorte || non é temerosa, || Quena festa e o dia ...|| [+]
1264 CSM 195/ 629 Ali u lidaron, || ca ben y mataron || e ar enterraron || aquel que t ' avia || por muit ' enganosa - || mente, e a el tiraron || daquest ' amargosa || Quena festa e o dia ...|| [+]
1264 CSM 195/ 629 A moça, que sage || foi, aquel viage || fez com ' é usage; || foi quant ' ir podia || aa mui briosa || abadess ' e seu message || contou mederosa - || Quena festa e o dia ... || Ment ' . [+]
1264 CSM 196/ 632 El morava en Besanço, | que agora é chamada || Constantinopla a grande, | que de Constantin probada || foi; mais ant ' en aquel tempo | a nossa fe começada || era, e ant ' os gentiis | a guardavan asconduda - || Sempre punnou muit ' a Virgen | per un fosse connoçuda ...|| [+]
1264 CSM 196/ 633 "E tan toste | o meteron na eigreja; || e pois el viu a omagen | daquela que sempre seja || bẽeita, disse: [+]
1264 CSM 196/ 633 "Convosco | oy mais non quero peleja, || ca tal com ' esta aquela | é que m ' ouv ' apareçuda. [+]
1264 CSM 197/ 634 E porque aquel seu fillo | amava mais d ' outra ren, || mandou -lle que seus gãados | fillasse e guardasse ben; || e con despeito daquest ' o | fillou o demo poren, || mais dest ' a madr ' e o padre | avian coita mortal.|| [+]
1264 CSM 197/ 635 Por rogo da Virgen Madre | Deus ssa oraçon oyu, || e o que jazia morto | atan toste resurgiu, || e des ali adeante | daquel mal ren non sentiu; || esto fez Santa Maria, | que aas coitas non fal.|| [+]
1264 CSM 198/ 636 Naquel logar s ' ajuntaron | d ' omees mui gran conpanna || que luitavan e fazian | gran festa, a for d ' Espanna; || mais o demo, de mal chẽo, | meteu ontr ' eles tal sanna, || que por sse mataren todos | foron mui corrend ' armados.|| [+]
1264 CSM 202/ 645 El ja por desasperado | de ss ' aquela rim ' achar || per ome daqueste mundo, | foi -ss ' enton a un altar || da Virgen Santa Maria | e começou -ll ' a rogar || de ss ' acabar esta prosa | que lle foss ' ajudador.|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir, || quand ' ouver coita de morte, | ben o pod ' ela guarir.|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 649 El daquel arcediago | avia mui gran sabor, || ca con ele preegava | o ben de Nostro Sennor; || e andando preegando, | vẽo -lle mui gran door, || e San Domingo coitado | foi de ll ' aquel mal vĩir.|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Ca el era tan coitado | que non avia en ssy || nen sol un sinal de vida; | e os fisicos daly || dizian que poderia | daquela guarir assy || como poderia morto | de sso terra resorgir.|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 649 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ... || Pos ela virgẽes muitas | entraron e a dizer || fillaron sass orações | e per seus livros leer, || e des i ar começaron | elas de mui gran lezer || a cabeça e o corpo | e os pees a ongir.|| [+]
1264 CSM 204/ 650 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 650 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 650 "||Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ...|| [+]
1264 CSM 204/ 650 Aquel que a Virgen Santa | Maria quiser servir ... [+]
1264 CSM 205/ 652 Na torre meteron cavas | e fogo pola queimaren; || e os mouros que dentr ' eran, | por sse mellor a[m]pararen || do fogo, ontr ' as amẽas | punnavan de sse deitaren; || e assi morreron muitos | daquel poblo malfadado.|| [+]
1264 CSM 205/ 652 O maestre Don Gonçalvo | Eanes de Calatrava, || que en servir Deus en mouros | guerrejar se traballava || e porend ' aquela torre | muito conbater mandava, || e outrossi Don Alffonsso | Telez, de que ei falado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 205/ 652 E quando viron a torre | que era toda cav[a]da || e viron ontr ' as amẽas | aquela mour ' assentada, || semellou -lles a omagen | de com ' está fegurada || a Virgen Santa Maria | que ten seu Fill ' abraçado.|| [+]
1264 CSM 205/ 652 Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ... || E daquela part ' a torre | u eles eran tan passo || se leixou vĩir a terra | sobr ' un gran chão devasso || que neũu deles morto | non foi, ferido nen lasso, || nena madre neno fillo; | mas pousou -os en un prado || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que ena Virgen | carne por seer veudo || fillou, ja per ren non pode | seer nenllur ascondudo.|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que ena Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que ena Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 657 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo... || E pois chegou a ssa casa, | foi atal ssa entençon || de deita -l ' en algun logo | mao; e como felon || foi correndo muit ' agỹa | a un seu orto, e non || coidou que [o] nengun visse | nen en foss ' apercebudo.|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 "|E enton com ' atrevudo || Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo... || E repetiron -sse muito | e ar choraron assaz, || loando Santa Maria | que muitos miragres faz || con seu Fillo Jhesu -Cristo, | e adusseron en paz || aa See a capela, | por que fosse mais sabudo.|| [+]
1264 CSM 208/ 659 Aquele que ena Virgen | carne por seer veudo... [+]
1264 CSM 211/ 665 En tanto que as abellas chegaron, || en un furado da pared ' entraron || e ben dali o cir[i]o lavraron || daquela cera, que en falecia.|| [+]
1264 CSM 211/ 665 E aquel eixam ' estar y leixaron, || que per ren tanger sol non o ousaron, || e as abellas log ' aly criaron || e fezeron mel a mui gran perfia.|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer, || cousa que lle faça mingua | grande non á de perder.|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Aquela dona avia | de seu un rico sartal, || e quand ' as pobres casavan, | enprestava -llo sen al; || e seu marido porende | un dia trouxe -a mal, || e que o non emprestasse | foi -llo muito defender.|| [+]
1264 CSM 212/ 666 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 666 "Ai dona, por Santa | Maria fazede ben || e un sartal me prestade | por mia filla traguer || Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ... || En ssa voda. [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 A outra sayu do banno | e catou muit ' e non viu || o sartal u o posera, | e deu vozes e carpiu; || e hũa moura da dona | aquelas vozes oyu || do sartal que lle furtaran, | e logo llo foi dizer.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ...|| [+]
1264 CSM 212/ 667 E jazend ' entredormindo, | antollou -xe -lle assy || que seu sartal lle levava | aquela moller per y; || e espertou -ss ' e chamó -a, | e tirou -lle de sso sy || o sartal, que eno sẽo | ela fora asconder.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 Tod ' aquel que pola Virgen | quiser do seu ben fazer ... [+]
1264 CSM 213/ 670 E pois que hũa gran peça | en aquel logar estavan, || foron -sse contra Terena, | u sen dulta o cuidavan || achar; mas o dem ' acharon | en forma del na ribeira || Quen serve Santa Maria, | a Sennor mui verdadeira ...|| [+]
1264 CSM 213/ 670 "||E o demo lles dizia: | "Mui gran torto me fazedes, || ca eu non ei nulla culpa | daquelo que m ' apõedes. [+]
1264 CSM 214/ 672 E macar que d ' outros jogos | eran eles sabedores, || enton outro non jogavan, | senon aquel que "mayores" || [chaman]; e o riqu ' en logo | de meter y fiadores, || meteu [y] muitos dĩeiros | por comprir sa voontade.|| [+]
1264 CSM 214/ 673 Mas a Virgen, que de Reis | ven de todo -los avoos, || fez que ũu daqueles dados | se fendeu por meyadade.|| [+]
1264 CSM 215/ 674 E daquest ' un gran miragre | vos direi, que na fronteira || mostrou y Santa Maria, | a Sennor mui verdadeira, || quando passou Aboyuçaf, | non da passada primeira || mas da outra, e fez dano | grande daquela passada.|| [+]
1264 CSM 215/ 675 Mas non quis Deus que ficasse | a omagen escarnida; || e porend ' a aquel mouro | deu -ll ' hũa atal ferida, || que lle fez perde -lo braço | log ' , e caeu -ll ' a espada.|| [+]
1264 CSM 215/ 676 E mandou que a guardassen | mui ben ena sa capela, || e a todos fez mostra -la, | que ouvessen en mazela || e punnassen come bõos | com ' aquela alcavela || de mouros fosse vençuda | e a omagen vingada.|| [+]
1264 CSM 219/ 685 Outras ystorias muitas | en aquel marmor fazer || mandou de muitas naturas; | e ouve d ' acaecer || que poseron y o demo, | e fórono conpõer || mui mal feit ' en sa fegura, | segundo x ' el é astroso.|| [+]
1264 CSM 219/ 686 "Sennor, errey, || porque cabo da omagen | aquela fazer mandei; || poren mercee te peço | que me perdões, ca sey || poren mercee te peço | que me non será sannoso || Non conven aa omagen | da Madre do grorioso ...|| [+]
1264 CSM 222/ 692 Mais agora oyredes | todos a mui gran façanna || que ali mostrou a Virgen, | nunca vistes tan estranna: || pelo braço lle sayu | viva aquela aranna, || ante que sangui saisse | per u deran a fferida.|| [+]
1264 CSM 224/ 697 A Reynna en que é | comprida toda mesura... || Pois aquel miragr ' atal | viron os que [y] vẽeron || en Teren ' , e log ' assi | mui grandes offertas deron || en Beja e nos logares; | e pois que esto souberon, || feito tan maravilloso, | loaron a Virgen pura.|| [+]
1264 CSM 225/ 698 Muito bon miragr ' a Virgen | faz estranno e fremoso ... || E pois aquest ' ouve feito, | non quis que ll ' enpeecesse || Deus o poçon da aranna | nen lle no corpo morresse; || e pero andava viva, | non ar quis que o mordesse, || mas ontr ' o coir ' e carn ' ya | aquel bestigo astroso.|| [+]
1264 CSM 225/ 699 E un dia, el estando || ao sol, ora de nõa, | foi -ll ' o braç ' escaentando, || e el a coçar fillou -ss ' e | non catou al senon quando || lle sayu per so a unlla | aquel poçon tan lixoso.|| [+]
1264 CSM 228/ 707 Este mal a aquel muu | per gran door lle vẽera || de gota que aas pernas | e aos pees ouvera; || e porende no estabro | un mui gran tenpo jouvera || que sol andar non podia, | esto vos dig ' en verdade.|| [+]
1264 CSM 230/ 711 Dereit ' é de loores dar || a aquela que sempre dá || seu ben que nunca falirá; || e porend ' , a[s]se Deus m ' ampar:|| [+]
1264 CSM 231/ 714 O maestre s ' espertava || e os minỹos fillaba, || e ben com ' ela mandava || aquelas pedras ergia || Vertud ' e sabeduria ...|| [+]
1264 CSM 232/ 715 Tod ' aquel dia buscó -o, | mais per ren nono achou; || e foi -sse pera ssa terra | e seus omees enviou || busca -lo a muitas partes, | e por el tanto chorou, || pois viu que o non achavan, | que cuidou enssandecer.|| [+]
1264 CSM 232/ 716 "||E esto foi logo feito, | e foi -ss ' e, com ' apres ' ei, || foi aquel açor de cera | sobelo altar põer.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 El muit ' omeziad ' era | e senpr ' apos el andavan || aqueles seus ẽemigos, | porque mata -lo cuidavan; || mas un dia que o soo | eno camỹo achavan, || a el correr -se leixaron, | dando mui grandes braados, || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 233/ 717 Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ... || Ele de Santo Domingo de Silos enton sayra, || e quando foi na carreyra | e, como vos dixe, vira || seus ẽemigos pos ele | vĩir e que lles fugira, || entrou naquela ermida | dizendo: [+]
1264 CSM 233/ 718 Enquant ' el esto dizia, | os cavaleiros mui toste || chegaron polo mataren; | mas viron estar grand ' oste || ant ' a porta da eigreja, | que era en un recoste, || e tod ' aquel logar chẽo | era d ' omees armados || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 233/ 718 Ca ben viron que aqueles | que o ajudar vẽeran, || en como toste chegaron, | que deste mundo non eran; || e porende repentidos | foron de quanto fezeran || e perdõaron -lle logo, | e foron del perdõados, || Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados ...|| [+]
1264 CSM 234/ 719 Este moço de Saldanna | era, per com ' apres ' ey, || natural, e Don Rodrigo | o criou, per quant ' eu sei, || que tiin ' aquela terra, | ca ric -om ' era del Rey, || e que con seus cavaleiros | lle avia de servir.|| [+]
1264 CSM 234/ 719 Onde ll ' avẽo un dia | que en coraçon ll ' entrou || que sse foss ' a Vila -Sirga; | e foi y, e pois chegou, || aquel moço sord ' e mudo | alá consigo levou || e feze -o essa noite | ben ant ' o altar dormir.|| [+]
1264 CSM 234/ 719 A que faz os pecadores | dos peccados repentir ... || Outro dia na mannãa | a missa mandou dizer || da Virgen Santa Maria, de que Deus quiso naçer; || e quando foi ena sagra, começou -ss ' a correger || a ling[u]a daquele moço | e as orellas d ' abrir.|| [+]
1264 CSM 234/ 720 E quand ' a missa foi dita, | que non faliu ende ren, || falou log ' aquele moço | e outrossi oyu ben; || e quantos ali estavan | loaron muito poren || a Virgen Santa Maria, | e foron -ll ' alg ' offerir.|| [+]
1264 CSM 235/ 722 Mas eu o desfarei todo | o que eles van ordir, || que aquelo que desejan | nunca o possan conprir; || ca meu Fillo Jhesu -Christo | sabor á de sse servir, || e d ' oi mais mui ben te guarda | de gran pecado mortal. [+]
1264 CSM 235/ 722 Tod ' aquesto fez a Virgen, | ca deles ben o vingou; || e despois, quand ' en Requena | este Rey mal enfermou, || u cuidavan que morrese, | daquel mal ben o sãou; || fez por el este miragre | que foi começ ' e sinal || Como gradecer ben -feito | é cousa que muito val ...|| [+]
1264 CSM 235/ 723 E depois de muitos maes | o sãou, grandes e greus, || que ouve pois en Castela, | u quis o Fillo de Deus || que fillasse gran vingança | daqueles que eran seus || ẽemigos e pois dele.| [+]
1264 CSM 235/ 723 Ardeu a carne daqueles | que non querian moller; || os outros pera o demo | foron e, sse Deus quiser, || assi yrá tod ' aquele | que atal feito fezer, || e do mal que lles en venna, | a mi mui pouco m ' incal.|| [+]
1264 CSM 235/ 724 E tod ' aquesto foi feito | dia de Pascua a luz || per ela e per seu Fillo, | aquel que seve na cruz || que tragia nos seus braços, | que pera nos sempr ' aduz || a ssa merce ' e ssa graça | no perigo temporal.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 A Santa Madre d aquele | que a pe sobelo mar || andou, guaannar del pode | por fazer y outr ' andar.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ...|| [+]
1264 CSM 236/ 725 A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ...|| [+]
1264 CSM 236/ 725 E pereçeu a galea, | e morreron log ' enton || quantos en ela andavan, | que non escapou baron || nen moller dos que y eran, | se aquela soa non, || pero foi hũa vegada | ben ao fondo do mar.|| [+]
1264 CSM 236/ 725 A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ...|| [+]
1264 CSM 236/ 725 E tragendo enos braços | enton aquel fillo seu, || eno coraçon a Virgen | rogou, com ' aprendi eu, || dizendo: [+]
1264 CSM 236/ 725 "||A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ... || Ela aquesto rogando, | foi -lle log ' apareçer || a Virgen Santa Maria | e foi -a logo prender || pela mão e da agua | a começou a erger, || dizendo: [+]
1264 CSM 236/ 726 "||A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ...|| [+]
1264 CSM 236/ 726 [E] ben assi pela mão | a levou ben sen afan || tan quedo sobela agua | assi come per un pran, || e pose -a eno porto | de Marssela, u estan || muitas gentes cada dia, | a que log ' ela contar || A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ...|| [+]
1264 CSM 236/ 726 E todos logo sen al || loaron Sancta Maria, | Reynna esperital, || porque senpr ' aos coitados | enas grandes cuitas val; || e log ' a aquela pobre | foron poren algo dar.|| [+]
1264 CSM 236/ 726 A Santa Madre d aquele que a pe sobelo mar ... [+]
1264 CSM 237/ 727 Outro costum ' esta moller | vos direi que avia: || missa cada sabad ' oyr | da Madre de Deus ya, || e en aquel dia fazer | maldade non queria || por aver nen por outra ren, | assi ey aprendudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 728 Mais aquel dia que sayr | avia sabad ' era, || e foi missa oyr enton, | ca tal costum ' ouvera || senpre tal di ' ; e un garçon | seu ouv ' en coita fera, || e con outros pos ela foy | como louc ' atrevudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 728 Quis aquel vilão conprir | sa voontade logo || con ela, mais disse -ll ' assi | ela : "Por Deus te rogo || que non seja, ca sabad ' é, | sequer a un moogo, || meu abade, o prometi. [+]
1264 CSM 237/ 729 Mais | fórona desnuando || de quanto tragia enton, | e ela braadando, || muito lle mostrou falss ' amor | aquel que foy seu drudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 729 Esbullou -a aquel ladron | falsso con gran loucura, || des i degolou -a log ' y | sen doo e sen mesura; || mais a de qu el rei Salomon | falou, santa e pura, || a ssa oraçon ben oyu, | que sãa ceg ' e mudo.|| [+]
1264 CSM 237/ 730 E ves, un cavaleiro ven | per aquel[e] recoste, || que teu mandado levará | a Santaren mui toste; || e do concello sayrá | contra ti mui grand ' oste, || e muy longe este feyto teu | se[e]rá retraudo. [+]
1264 CSM 238/ 733 [E] os gẽollos | ficaron todos enton || ant ' aquel que da cadẽa | nos foi tirar do dragon; || e o jograr mal -andante | cospiu e disse que non || vira gente tan baveca, | e muy mal os dẽostou.|| [+]
1264 CSM 238/ 733 O capelan, quand ' ouy | dizer mal do Salvador || do mundo, mui gran despeito | ouve daquel traedor; || e pois se tornou du ya, | diss ' enton; [+]
1264 CSM 238/ 733 E non sabes esto, | nen t ' ar queres connoscer || a aquel que do diabo | per seu sangui te livrou?|| [+]
1264 CSM 239/ 735 Mas aquele foi -llo negar, || dezendo : "Gran torpidade || fezestes sol desto cuidar, || e allur o demandade;|| [+]
1264 CSM 239/ 736 "||Disso -ll ' aquel: [+]
1264 CSM 239/ 736 E começou -ss ' a repentir || de seus pecados e sentir; || mas aquel non quis descobrir, || de que fez grand ' ẽidade, || ca outra door lo ferir || foi poren par caridade || Guardar -sse deve tod ' ome | de jurar gran falssidade ...|| [+]
1264 CSM 241/ 740 Parade mentes ora ... || O menynno andava | con prazer da esposa, || servindo gran conpan[n]a | de donas e fremosa, || que sse enton chegara; | mais quis a Groriosa || mostrar y ssa vertude | no menỹ ' aquel dia.|| [+]
1264 CSM 241/ 742 Ficou aquel menynno | viv ' e tan ben guarido || que sol non parecia | per u fora ferido.|| [+]
1264 CSM 241/ 742 Prometeu aquel moço | que en orden entrasse || e mantẽer castidade | nos dias que durasse, || e de toda folia | des aly sse quitasse; || e outrossi a moça | assi o prometia.|| [+]
1264 CSM 242/ 745 Todos quantos esto viron | loaron de coraçon || a Virgen Santa Maria, | e aquel pedreyr ' enton || ant ' o seu altar levaron, | chorando con devoçon, || e fezeron o miragre | per essa terra saber.|| [+]
1264 CSM 244/ 748 E daquest ' un gran miragre | en Laredo conteceu, || que fezo Santa Maria, | aquela de que naceu || Jheso -Cristo, Deus e ome, | que por nos salvar morreu; || e por Deus, este miragre | ascuitade -o mui ben.|| [+]
1264 CSM 245/ 750 Entre Doir ' e Mynn ' avia, | no reyno de Portugal, || tal tempo foi, roubadores | que fazian muito mal, || escudeyros e pẽoes, | cavaleiros outro tal; || aquel que mẽos roubava, | entr ' eles era peor.|| [+]
1264 CSM 245/ 750 En aquel tempo morava | un ome bõo aly || en San Salvador de Torre | e, per quant ' eu aprendi, || fazia ben sa fazenda | servindo Deus, e des i || avia gran confiança | na Madre do Salvador.|| [+]
1264 CSM 245/ 750 O que en coita de morte | mui grand ' ou en prijon for ... || Ali no adro avia | hũa capela enton || da Santa Virgen, e sempre | fazia ssa oraçon || est ' om ' ali ameude, | des i mui de coraçon || aquele logar onrrava | con muita flemosa fror.|| [+]
1264 CSM 245/ 752 E as portas do castelo | fortes, com ' aprendi eu, || estavan mui ben fechadas; | pero pelo poder seu || daquela que o levava | abriron -ss ' , e con el deu || na riba do rio Limia | e disse : "Meu servidor, || O que en coita de morte | mui grand ' ou en prijon for ... || Entra no rio e passa | a alen, e acharás || as portas do mõesteiro | sarradas; mas entrarás || per elas ousadamente | e na eygreja marrás || e dirás est ' aos frades | todos e ao prior. [+]
1264 CSM 245/ 753 E meteu -ss ' enton a vao | en aquel rio medes, || que sol non ouv ' y mollado | pe, nen outro dano pres; || e ante que ss ' y metesse, | disse -ll ' ela enton: [+]
1264 CSM 248/ 759 Na ssa ygreja que dixe, | que sobelo mar está || e que van en romeria | as gentes muitas alá || rogar aa Groriosa, | aquela que senpre dá || consello aos cuitados | e que nas cuitas non fal.|| [+]
1264 CSM 249/ 761 Aquel que de voontade | Santa Maria servir, || d ' ocajon será guardado | e d ' outro mal, sen mentir.|| [+]
1264 CSM 249/ 761 Aquel que de voontade | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 249/ 761 Mas un deles ren pedir || Aquel que de voontade | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 249/ 761 Aquel que de voontade | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 249/ 761 E un dia fazend ' esto | foron -ll ' os pees falir, || Aquel que de voontade | Santa Maria servir ... || E caeu ben do mais alto; | e en caendo chamou || a Virgen Santa Maria, | que o mui toste livrou: || ca pero que da cabeça | sobelos cantos topou, || assi o guardou a Virgen | que sol non se foi ferir, || Aquel que de voontade | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 249/ 762 Aquel que de voontade | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 249/ 762 Aquel que de voontade | Santa Maria servir ... [+]
1264 CSM 251/ 9 Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ... || Senpre quand[o] a madre | aa eigreja orar || ya e a levava | sigo ant ' o altar, || logo ela ss ' esfurtava | e ya -sse parar || ant ' aquela omagen, | ond ' avia prazer.|| [+]
1264 CSM 251/ 12 "Ahá, || aquel é o meu fillo, | e dade -mio acá. [+]
1264 CSM 253/ 16 E el indo per Castela | con seu bordon francamente, || a eigreja do caminno | viu logo mantinente || que chaman de Vila -Sirga, | e preguntou aa gente || por aquel que logar era; | e disse -ll ' enton un frade:|| [+]
1264 CSM 253/ 17 E per aquel entenderon | que o ome bõo era || solto de ssa pẽedença, | pois que lle tolleu tan fera || carrega que el levava | do ferr ' e de ssa maldade.|| [+]
1264 CSM 255/ 22 E tant ' andando || foi trastornando || e preguntando, || que achou a via || Na malandança ... || Per que soub ' a verdade do preito; || e fez recadar de mui mal talan || os que fezeran aquele feito.|| [+]
1264 CSM 255/ 23 Mais a sogra maefestou a pran || de com ' ouvera || coita tan fera, || per que fezer ' aquela || diabria.|| [+]
1264 CSM 255/ 23 O meirỹo, que foi fort ' e bravo, || mandou fillar log ' aquela moller, || e por queima -la non deu un cravo, || ca muito fazia ben seu mester.|| [+]
1264 CSM 255/ 23 "Madre daquel que morreu || por nos, agỹa, || Virgen Reỹa, || acorr ' a mesquĩa || que en ti [se] fia. [+]
1264 CSM 256/ 26 Esto foi en aquel ano | quando o mui bon Rei gãou, || Don Fernando, a Capela | e de crischãos poblou; || e sa moller, a Reynna | Dona Beatriz, mandou || que fosse morar en Conca, | enquant ' el foi acolá || Quen na Virgen groriosa | esperança mui grand ' á ...|| [+]
1264 CSM 256/ 27 E tod ' est ' assi foi feito; | e logo, sen outra ren, || de todos aqueles maes | guariu a Reỹa tan ben || per poder da Groriosa, | que nada non sentiu en.|| [+]
1264 CSM 257/ 28 As relicas eran muitas de Santa Maria || e de santos e de santas, por que Deus fazia || miragres; e el Rei enserró -as aquel dia || e foi -ss ' end ' , e nonas mandou catar amyude.|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar || omees de cinque pães, | que quer pod ' acrescentar.|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Un an ' en aquela terra | foi mui caro, com ' oý, || e hũa moller mui bõa, | que amava mais ca si || a Virgen Santa Maria | e, segund ' eu aprendi, || polo seu amor esmolna | a quen lla pedia dar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu || quanto pan conprad ' avia | e quanto do seu colleu; || e poi -lo despendeu todo, | un dia ll ' acaeceu || que lle vẽeron y pobres | con gran fame demandar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... || Esmolna como soyan.| [+]
1264 CSM 258/ 31 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 31 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 31 "||Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 31 E log ' a ssinar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 31 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ...|| [+]
1264 CSM 258/ 31 E chorand ' enton loavan | a Madre do Salvador || por tan fremoso miragre | que fezera por amor || daquela que a servia, | e dando -lle gran loor || poseron ricas offertas | logo sobre o seu altar.|| [+]
1264 CSM 258/ 31 Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... [+]
1264 CSM 259/ 33 O bispo daquel logar lles fillou || a candea, mas mui mal baratou: || ca o fogo no pe lle começou || e queria contra çima sobir.|| [+]
1264 CSM 259/ 33 Quand ' esto viu o bispo de mal sen, || pediu -lles daquela cera poren; || e deron -lla a bever, e mui ben || lle fez o fogo logo del fogir.|| [+]
1264 CSM 259/ 33 Og ' este dia esta vertud ' an || os jograres da terra que y van, || e tan ben sãan as gentes de pran, || que non an pois daquel mal a sentir.|| [+]
1264 CSM 261/ 36 E os outros que oydes leer || loando a Deus e aposto cantar, || angeos son que o sempre veer || poden; e aqueles dous que chegar || veedes, Jhesu -Cristo sen dultar || ést ' e sa Madre, onde foi nacer. [+]
1264 CSM 263/ 41 Onde faz -ti levar logo | sol que vires a luz cras; || mas a missa que te digo | da Madre de Deus farás || dizer, e verá -lo corpo | daquel que dela naceu, || Muit ' é benaventurado ...|| [+]
1264 CSM 265/ 45 E a Santa Maria, que ajudar || o quisess ' e daquela coita tirar.|| [+]
1264 CSM 265/ 45 E pois esto soube o Emperador, || enviou dizer a aquel seu sennor || que logo sen al llo enviass ' en don;|| [+]
1264 CSM 265/ 47 "Tol -ll ' || a mão destra, por que fez come fol || aquela carta; e pois faça sa prol || per u mais poder. [+]
1264 CSM 265/ 48 Mais tu que es Madre daquel que Ayoz || chamad ' é dos gregos, fas ta petiçon || Sempr ' a Virgen santa dá bon gualardon ...|| [+]
1264 CSM 266/ 49 E quen viu tal || De muitas guisas miragres | a Virgen esperital ... || Miragre! ca tan espessa | siya a gent ' aly || aquele sermon oyndo, | como contaron a mi, || que de cima non podia | nihũa ren caer y || que non matass ' ou ferisse | e fezesse gran sinal.|| [+]
1264 CSM 266/ 50 Mas a Virgen groriosa, | cujo era o lavor, || non quis que aquela trave | fezesse senon pavor.|| [+]
1264 CSM 267/ 52 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Mais pela costeira do gran mar d ' Espanna || ind ' aquela nave con mui gran companna, || levantou -s ' o mar con tormenta tamanna || que muito per foi aquel dia irado.|| [+]
1264 CSM 267/ 52 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Levantou sas ondas fortes feramente || sobr ' aquela nave, que aquela gente || cuidou y morrer, que logo mantenente || chorou e coidou enton y seu pecado.|| [+]
1264 CSM 267/ 53 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || El andand ' assi en aquela tormenta, || nenbrou -sse da Virgen que senpr ' acrecenta || eno noso ben; ca pero que nos tenta || o demo, non pode nosc ' , a Deus loado.|| [+]
1264 CSM 267/ 54 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || E ante dez dias, oý por verdade, || que a nave foss ' a aquela cidade || u portar avia, pola piadade || de Santa Maria foi el y chegado.|| [+]
1264 CSM 269/ 57 Dest ' un gran miragre fezo | por hũa bõa moller || a Virgen Santa Maria, | que faz muitos quando quer, || grandes e maravillosos, | e acorr ' u á mester || a aqueles que a chaman | ou que a saben servir.|| [+]
1264 CSM 270/ 60 Da Vella Lei daquesta | Moysen, com ' aprendi, || falou e de seu Fillo | prophetizou assy, || dizendo que profeta | verria, e des y || quen en aquel non cress ' yrya a perdiçon.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser || aa Virgen tod ' aquele | que en ela ben crever.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Aquela nav ' y meteran | per cordas, com ' aprendi, || no rio que estreit ' era, | e non podia pois d ' y || sair per nulla maneira; | porend ' estava assy || a nave come perduda, | que ata en Monpesler || Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Assi jouveron tres meses | que non poderon sayr || pela foz daquele rio, | e cuidavan y fĩir; || mas o alcaide da nave | fez aos outros oyr, || dizendo -lles: [+]
1264 CSM 272/ 64 Mollou, e muito rogando | aquela que Deus pariu || que merce ' ouvesse dela; | e a Virgen a oyu.|| [+]
1264 CSM 273/ 66 Estand ' assi aquel ome | por estes fios coitado || que os aver non podia, | catou e viu a seu lado || pender de cima do onbro | dous fios, e espantado || foi en muit ' a maravilla, | dizendo: [+]
1264 CSM 273/ 66 E levantaron -sse logo, | dando grandes adianos || todos a Santa Maria; | e el coseu os panos || mui ben con aqueles fios | e encobriu os danos, || a pesar do dem ' astroso | que é peor que golpello.|| [+]
1264 CSM 274/ 68 "Sennor, Madre | daquel que pod ' e que val, || se mi aquesto perdõasses, | yr -m -ia logo sen al || ao mõesteyr ' e esta | garnacha acabaria. [+]
1264 CSM 274/ 68 Poi -lo pecador punnar | en servir Santa Maria ... || El enton no mõesteyro | ssa pẽedença fillou || e na obra que leixara | por fazer ar começou; || e mui ben ontre seus frades | tod ' aquel tenpo passou, || e cada ũu parou mentes | ena Virgen sse verria.|| [+]
1264 CSM 274/ 69 En vespera daquel dia | áque -vo -la Virgen ven, || e pareceu ao frade | e diss -ll ' : [+]
1264 CSM 275/ 72 Este miragre mostrou aquela vez || Santa Maria, que muitos outros fez || como Sennor mui nobr ' e de mui gran prez || que senpr ' acorre con seu ben e non fal.|| [+]
1264 CSM 277/ 76 Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren || aquele que as sas festas | non guarda e en pouco ten.|| [+]
1264 CSM 277/ 76 Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren ... || sabad ' era aquel dia | quand ' a comer s ' assentavan || daquel cervo; mas os oito | que o sabado guardavan || por onrra da Virgen santa, | sol de comer non penssavan || daquel cervo, mas comian | pan, qual en guerra conven.|| [+]
1264 CSM 277/ 76 Os outros oito disseron | que da carne comerian || quanta mais dela podes[s]en | e que a non leixarian, || e ben assi o fezeron; | e fartos dali s ' ergian || aqueles oito da carne, | dizendo: [+]
1264 CSM 277/ 77 Ca assi como lles davan | lançadas pelos costados, || per cada hũa ferida | sayan grandes bocados || daquel cervo que comeran; | e desto maravillados || foron end ' os outros oito | que fezeron mellor sen || Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren ...|| [+]
1264 CSM 278/ 78 Esto foi en aquel tenpo | que a Virgen começou || a fazer en Vila -Sirga | miragres, per que sãou || a muitos d ' enfermidades | e mortos ressocitou.|| [+]
1264 CSM 278/ 78 Como soffre mui gran coita | o om ' en cego seer ... || E pois sairon da vila, | muy preto daquel lugar || fillou -ss ' a chover mui forte, | e ouveron a entrar || con coita ena eigreja, | e des i ant ' o altar || se deitaron. [+]
1264 CSM 278/ 79 Rogando Santa Maria, | a Sennor esperital, || que ss ' amercẽasse dela | e lle tolless ' aquel mal, || per que ouvesse seu lume.| [+]
1264 CSM 279/ 81 Tolleu -ll ' a fever e aquel umor || mao e lai.|| [+]
1264 CSM 281/ 83 El estand ' assi coydando, | un ome ll ' apareceu, || e aquel era o demo, | e assi o cometeu: || "Cuidas tu no que perdische?| [+]
1264 CSM 282/ 86 A ama que o criava | foi corrend ' a aquel son || do menỹo que caera, | e o padre log ' enton; || e outrossi fez a madre, | que o mui de coraçon; || amava mais d ' outra cousa | como seu fillo carnal, || Par Deus, muit ' á gran vertude | na paravla comũal ... || Coidando que morto era, | e foron polo fillar.|| [+]
1264 CSM 283/ 88 Mui pret ' ũu clerigo morar || fora daquel santo logar || desta Groriosa sen par; || e ũu dia quis p[r]eegar || en ssa eigreja e mostrar || aas gentes que "gran folia || será," diss ' el, "creed ' a mi, || Quen vai contra Santa Maria ...|| [+]
1264 CSM 283/ 89 Que nulla cousa non falou || nena missa non ar cantou; || e de guisa torto ficou || que pe nen mão non mudou || per poder da que despreçou || por aquelo que dit ' avia.|| [+]
1264 CSM 283/ 90 Mas quando ss[e] atal sentiu || que tolleit ' era e sse viu || tan maltreito, ben sse partiu || daquel err ' e sse repentiu, || assi que logo ben guariu; || e fez assi que todavia || deu y do seu, com ' aprendi.|| [+]
1264 CSM 284/ 91 E aquel frad ' enfermo | enton non respondeu, || mas muita de paravla | sobeja lle creceu || com ' en desasperando, | e todo sse torceu; || e aa cima disse, | mui triste e en mal son, || Quen ben fiar na Virgen | de todo coraçon ... || Quantos bẽes feitos | avia, nulla ren || prestar non lle podian, | e tal era seu sen, || e tan gran prol ll ' avia | fazer mal come ben.|| [+]
1264 CSM 284/ 92 Porque en aquel vesso | aa Virgen assy || dizia: [+]
1264 CSM 285/ 93 E por aquesto a essa || fillou por ssa conpanneira e por ssa aguardador, || porque muito a preçava de sen, a abadessa; || e u quer que ya || ja mais aquela monja | nunca de ssi partia, || ante a metya || en todo -los seus feitos | cada que os fazia.|| [+]
1264 CSM 285/ 94 E tanto lle diss ' aquesto, que ela saborosa || foi e d ' alegria || lle jurou en sas mãos | que con ele s ' irya || e que leixaria || log ' aquel mõesteiro, | u al non averia.|| [+]
1264 CSM 285/ 94 Essa noit ' aquela monja | todas ssas cousas guisou || por se con seu amigo yr; mais en hũa capela || da Virgen Santa Mari ' ant ' o altar ss ' agẽollou, || chorand ' ant hũa sa omagen que era mui bela, || e sse ll ' espedia.|| [+]
1264 CSM 285/ 95 E log ' aquel seu amigo vẽo, que ll ' arreferyu || como non sayu a ele, de que mui gran querela || sempr ' aver devia; || mas ela lle jurava | que mui mal se sentia, || pero todavia, || quando vẽes[s] ' a noite, | que pera el ir -se -ya.|| [+]
1264 CSM 285/ 95 E fez y maldade; || mais muit ' en prazia || a aquel seu amigo, | e ben a recebia || e logo tragya || un palafren mui branco | en que a el subia.|| [+]
1264 CSM 285/ 95 Poi -la levou a ssa terra | e con ela juras pres, || mui ben ll ' ouve conprid ' aquelo que lle convẽera; || aynda mui mais lle deu, que ante que passas[s] ' un mes || a fez sennor de ssa herdade, mais ca ll ' el dissera. || E ela vivia || a mais viçosa dona | que viver poderia, || e quanto queria || tod ' aquel seu amigo | lle dava e conpria.|| [+]
1264 CSM 286/ 98 Des quand ' aquest ' ouve dito, | ao can ss ' arremeteu || por dar -lle con hũa pedra; | mas viu de como caeu || sobr ' aqueles judeus logo | un portal; mas non tangeu || a outro senon a eles, | que foi todos desfazer.|| [+]
1264 CSM 287/ 99 Ela creé -o e foi -sse | con el a aquel logar; || mais o falsso, que avia | gran sabor de a matar, || fillo -a, yndo na barca, | e deitou -a eno mar.|| [+]
1264 CSM 287/ 100 E atou -a ben no saco | aquel falsso desleal || e deitou -a no mar logo, | ca lle queria gran mal; || mais tan toste foi con ela | a Reynna sperital, || e pos -la en salvo fora. [+]
1264 CSM 287/ 100 Quand ' esto viu o marido, | aos pees lle caeu || e perdon pediu chorando | por aquele que naceu || da Virgen Santa Maria; | e ela o recebeu, || e ambos en romaria | foron a Jerusalen.|| [+]
1264 CSM 288/ 101 A Madre de Jhesu -Cristo, | vedes a quen apparece ... || E ar cantavan un vesso | en que diz de com ' onrradas || son as almas enos ceos | dos santos, e corõadas, || aqueles que as carreiras | de Deus ouveron andadas || e por el prenderon morte | que ao dem ' avorrece.|| [+]
1264 CSM 289/ 103 E porque en aquel dia | de San Quirez segava, || Deus, por onrra daquel santo, | a mão con que cuidava || o mãoll ' alçar de terra | con ele se ll ' apertava || de guisa que non podia | aver ende delivrança.|| [+]
1264 CSM 289/ 103 E aquel dia | sol non ouveron ousança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ... || De segaren; mais tan toste | aquel lavrador levaron || como x ' estava a Tocha, | e muito por el rogaron || a Virgen Santa Maria | e ant ' o altar choraron || dela que lle perdõasse | aquela mui grand ' errança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ...|| [+]
1264 CSM 289/ 104 Que fezera, e chorando | el muit ' e de vontade, || rogando Santa Maria | que pela ssa piadade || lle valess ' e non catasse | aa ssa gran neicidade, || e que daquela gran coita | o tirasse sen tardança.|| [+]
1264 CSM 290/ 105 Maldito seja quen non disser ben || daquela en que non falece ren || de quant ' a bondad ' e a prez conven, || e esto ja mais non lle falirá.|| [+]
1264 CSM 291/ 107 Aquele que o miragre | sabia, diss -m ' assi: || que ũu scolar liia | en Salamanca, e y || ouv ' hũa moller per força | e con medo fugiu d ' i || e foi -ss ' enton pera Touro, | u cuidou a escapar || Cantand ' e en muitas guisas | dev ' om ' a Virgen loar ...|| [+]
1264 CSM 291/ 108 Enton, no carcer jazendo, | a esta Sennor de prez || fez ũu cantar que disse | a gran mercee que fez || Deus por ela ao mundo; | e pois log ' aquela vez || que o cantar ouve feito, | o começou de cantar.|| [+]
1264 CSM 291/ 108 E logo aquela ora, | assi com ' aprendi eu, || do carcer en que jazia | e da vila con el deu || for ' , e en paz e en salvo | o pos e diz: [+]
1264 CSM 292/ 110 Muito demostra a Virgen, | a Sennor esperital, || sa lealdad ' a aquele | que acha sempre leal.|| [+]
1264 CSM 292/ 112 Ca o bon Rei Don Fernando | se foi mostrar en vijon || a aquele que fezera | o anel, e disse: [+]
1264 CSM 293/ 114 Par Deus, muit ' , é gran dereito | de prender gran[d] ' ocajon || o que contrafazer cuida | aquel de que á faiçon.|| [+]
1264 CSM 294/ 116 Non é mui gran maravilla | seeren obedientes || os angeos aa Madre | daquel cujos son sergentes.|| [+]
1264 CSM 294/ 117 Ond ' esta moller sandia | viu hũa pedr ' e fillou -a, || e catou aa omagen | da Virgen e dẽostou -a || e lançou aquela pedra | por feri -la, mas errou -a; || ca os angeos que eran | ant ' ela foron presentes || Non é mui gran maravilla | seeren obedientes ...|| [+]
1264 CSM 294/ 117 O angeo teve sempre | despois a mão tenduda || que parou ant ' a omagen | pera seer deffenduda; || onde aquela omagen | foi depois en car tẽuda || mui mais ca ante non era | de todas aquelas gentes.|| [+]
1264 CSM 295/ 118 Que por al non devess ' om ' a | Santa Maria servir ... || Des i aqueles cantares | eran dos miragres seus || muitos e maravillosos | que mostra por ela Deus, || e faz y mui gran dereito; | ca segun diz San Mateus || e San Yoan e San Marcos, | sa Madr ' éste sen falir.|| [+]
1264 CSM 295/ 119 Onde por estas razões | a servia aquel Rey || e loava e dizia | muito ben, com ' apres ' ei, || dela; e poren ll ' avẽo | o que vos ora direy, || onde vos rog ' , ai, amigos, | que o queirades oyr.|| [+]
1264 CSM 296/ 122 Quanto a Virgen disse, | todo o ascoitou || aquel frade de grado, | e quanto lle mandou || fazer, todo foi feito; | e despois lle levou || aos ceos a alma.| [+]
1264 CSM 297/ 123 E poren creer devemos | que Deus conprida vertude || ést[e] e que del os santos | la an per que den saude || a aqueles que o creen; | e poren, se Deus m ' ajude, || mui cegu ' é d ' entendimento | o que aquesto non vee.|| [+]
1264 CSM 297/ 123 E pois a ssa gran vertude | assi ést ' apparellada || d ' obrar en aquela cousa | que acha enderençada || pera a receber logo, | esto razon é provada || que na omagen vertude | acha o que [o] ben cree.|| [+]
1264 CSM 297/ 123 Ca ben com ' a cousa viva | recebe por asperança || vertude, sol que a creen, | ben assi por semellança || a recebe a omagen | mantemento sen tardança || daquel de que é fegura, | macar om ' a el non vee.|| [+]
1264 CSM 297/ 124 Tod ' aquest ' assi avẽo; | ca senpre fez sa fazenda || mui mal aquel frade falsso, | ca Deus quis fillar emenda || sempre dali adelante, | e Deus quis fillar emenda || del por si e por sa Madre | come d ' ome que non cree.|| [+]
1264 CSM 298/ 125 E Santa Maria tev ' assi por ben || de non tardar muit[o]; e guisou poren || candeas e cera e al que conven || a tod ' aquel que en romaria for.|| [+]
1264 CSM 298/ 127 A Virgen Maria log ' aquela vez || ao demo mao, negro chus ca pez, || daquela moller que se quitasse fez, || e des ali non foi dela tomador.|| [+]
1264 CSM 298/ 127 E a bõa dona, pois sse viu de pran || fora do poder daquel peor que can, || deu loor a Deus, e a do bon talan, || sa Madre, serviu e foi esmolnador.|| [+]
1264 CSM 301/ 133 E daquest ' un gran miragre | demostrou hũa vegada || a Virgen en Vila -Sirga, | na sa eigreja onrrada, || por un escudeiro preso | que ena prijon rogada || a ouve que o livrasse | daquela prijon tan dura.|| [+]
1264 CSM 303/ 137 Por fol tenno quen na Virgen | non á mui grand ' asperança ... || Onde un dia ll ' avẽo | que fez mui gran travessura, || por que aquela sa tia | ouve dela gran rancura || e buscou -a por feri -la; | mas ela, por sa ventura || bõa, foi -ss ' aa omagen | da Virgen sen demorança.|| [+]
1264 CSM 304/ 139 Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume, || das cousas limpias se paga | sempre, tal é seu costume.|| [+]
1264 CSM 304/ 139 E desto mostrou miragre | a Virgen Santa Maria || grand ' en hũa ssa eigreja, | e demostra cada dia, || en un ' aldea que nome | á Ribela, u soya || aver ben d ' antiguedade | un mõesteir ' a costume || Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume...|| [+]
1264 CSM 304/ 139 E ora chus da eigreja || non ficou , que é da Virgen | que sempre bẽeita seja, || en que á ben cinc ' altares, | u gran vertude sobeja || mostra Deus no que é dela : | Ca non pod ' y arder lume || Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume...|| [+]
1264 CSM 304/ 139 D ' outr ' oyo senon d ' olivas | mui linpi ' e muit ' esmerado; || ca macar ard ' ant ' os outros | de linaça, sol penssado || non é que ant ' o da Virgen | arça ; e est ' é provado || muitas vezes eno ano, | e áno ja por costume || Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume...|| [+]
1264 CSM 304/ 139 Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume... || E porend ' os dessa terra | non ousan seer ousados || d ' outr ' oyo ali que[i]maren, | ca saen por denodados || ende cada que o provan, | e por esto son tornados || a queimar oyo d ' oliva | nas lampadas por costume.|| [+]
1264 CSM 304/ 140 Aquela en que Deus carne | prendeu e nos deu por lume... [+]
1264 CSM 305/ 142 E ynda daquestes novos | e dos pretos e da guerra; || e ela pediu -lle algo | por aquela que non erra.|| [+]
1264 CSM 305/ 143 O cambiador fillou outra | balança mayor daquela, || e coidou aquela carta | per mayor peso vence -la; || mas pero non meteu tanto | na balança que move -la || per ren podesse de terra.| [+]
1264 CSM 305/ 143 Que meteu na balança, | chẽos de prata e d ' ouro; || mas mui mais pesou a carta | en que avia tesouro || daquel que perdõar pode | crischão, judeu e mouro, || atanto que en Deus ajan | ben firmes sas entenções.|| [+]
1264 CSM 306/ 144 Esta eigrej ' é aquela | que chaman de Leteran, || que do ' mperador foi casa | que nom ' ouv ' Octavian; || mas depois ar foi eigreja | do apostol San Johan, || mui nobre [e] mui ben feita | e que costou grand ' aver.|| [+]
1264 CSM 306/ 145 Quando aquest ' ouve dito | aquel herege sandeu, || log ' a aquela omagen | a cinta lle decendeu || juso como a moller virgen, | e logo lle descreceu || o ventr ' , assi come ante | que foss ' ela conceber.|| [+]
1264 CSM 307/ 146 E dest ' en Cezilla mostrou hũa vez || un mui gran miragre a Sennor de prez || que é madr ' e filla daquel Deus que fez || a terra e pos os ceos en redor.|| [+]
1264 CSM 307/ 146 Onde conteceu || que en aquel monte fogo s ' acendeu || mui grande, e toda a terra tremeu, || e choveu tan muito come no mayor || Toller pod ' a Madre de nostro Sennor ... || Inverno do mundo chove, com ' oý, || volta con gran pedra, e ar outrossy || cayan coriscos tantos ben aly || que cuidaron todos morrer a door.|| [+]
1264 CSM 309/ 151 En aquel tenpo en Roma | ũu Papa santo avia, || e ũu Emperador bõo | per quant ' ele mais podia || servia muit ' e amava | a Virgen Santa Maria, || en que Deus quis prender carne | e fazer dela ssa Madre, || Non deven por m[a]ravilla | tẽer en querer Deus Padre ...|| [+]
1264 CSM 309/ 151 En aquel tempo tan bõo, | de que vos eu ora digo, || era o pobro de Roma | todo atan muit ' amigo || da Virgen Santa Maria, | e avia ben consigo || a creença de seu Fillo | Jhesu -Crist ' e de Deus Padre.|| [+]
1264 CSM 309/ 152 Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ... || "E demais, por sinal deu -me, | por que eu esto creesse, || que na ssa festa d ' Agosto, | u eu visse que caesse || muita nev ' , en aquel logo | a ssa eigreja ergesse, || en que fosse Jhesu -Cristo | load ' en ela, ssa Madre. [+]
1264 CSM 309/ 152 "||Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ... || Enton lle respos o Papa: | "Outro tal sonn ' ei sonnado, || e ben é que atendamos | aquel dia sinaado; || e quando virmos a neve, | ponnamos logo recado || como seja a eigreja | feita, do Fill ' e do Padre. [+]
1264 CSM 309/ 153 E quando ' aquel dia vẽo, || viron caer tanta neve | que tod ' un canpo foi chẽo; || e enton conprar mandaron | aquel logar, que allẽo || era , en que og ' é feit ' a | eigreja da Virgen Madre.|| [+]
1264 CSM 309/ 153 Quand ' aqueste feito soube | o poboo dos Romãos, || vẽeron a aquel logo | muit ' a guisa de crischãos, || os ũus dando dĩeiros, | outros metend ' y as mãos, || e deitaron os cimentos | ben per u nevou Deus Padre.|| [+]
1264 CSM 311/ 156 O que dez que servir ome | aa Virgen ren non é ... || E fezo ventos mui grandes | e começou de chover || e alampos con torvões | des i coriscos caer, || assi que feriu ũu deles | aquel ome, que morrer || o fez logo mantenente; | ca do corisc ' assi é || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ...|| [+]
1264 CSM 311/ 157 Mais aquel om ' afogado | foi, que pera Monssarraz || ya sempre, com ' oistes; | e seu compannon assaz || chorou por el e ar disse | paravlas contra a ffe, || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ...|| [+]
1264 CSM 311/ 157 E outro dia por ele | hũa missa dizer fez, || des i que o soterrassen, | ca tal era come pez || tornado daquel corisco; | e ar disse dessa vez || paravras contra a Virgen | onde naceu nossa fe, || O que diz que servir ome | aa Virgen ren non é ...|| [+]
1264 CSM 312/ 160 Aquel maestr ' a omagen | fezo mui ben entallada || en semellança da Virgen | santa benaventurada, || ben feita d ' entallamento | e depois mui ben pintada; || e pois pagou o maestr ' e | diss ' : [+]
1264 CSM 312/ 160 Mais entrou -ll ' en voontade | que aquelo non fezesse, || mais que s ' esforçasse muito, | o mais que ele podesse, || e que buscasse carreira | per que a mui ced ' ouvesse, || e desta guisa seria | quite de toda rancura.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Enton aquel cavaleiro | entendeu que errara || en querer con sa amiga | jazer u fazer mandara || omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara || daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.|| [+]
1264 CSM 313/ 165 O crerigo, pois diss ' esto, | os ollos a ceo alçou || e logo de mui bon grado | " Salve Regina " cantou || a onrra da Virgen Madr ' ; e | hũa poomba entrou || branca en aquela nave, | com ' a neve sol caer.|| [+]
1264 CSM 313/ 165 E a nav ' alumeada | aquela ora medes || foi toda con craridade; | e cada ũu enpres || a fazer sas orações | aa Sennor mui cortes, || des i todos começaron | o seu nom ' a bẽeizer.|| [+]
1264 CSM 314/ 166 Ela seu marid ' avia | cavaleir ' e caçador, || e de sse tẽer viçoso | avia mui gran sabor; || poren foi veer sa fonte | que era end ' a mellor || de toda aquela terra, | e diss ' a sa moller: [+]
1264 CSM 314/ 168 Quantos derredor estavan | e viron como a luz || cobrou aquel cavaleiro | pola Virgen que aduz || sempr ' a nos ben e saude, | que guaanna do que na cruz || viu estar, todos disseron: | "Bẽeita sejas, amen".|| [+]
1264 CSM 315/ 169 Ca aquela mesqynna | foi, en com ' aprendemos, || a espigar con outras | e, com ' oyd ' avemos, || seu fill ' , aquel menỹo, | en braç ' ouve levado.|| [+]
1264 CSM 315/ 170 E cuidando que era | de poçõy ' aquel feito || de coovr ' ou d ' aranna, | ca sol seer tal preito, || teve -o muitos dias | assi atan maltreito, || que sempre sospeitava | que morress ' affogado.|| [+]
1264 CSM 316/ 171 Desto direi un miragre | que conteu en Portugal, || en Alanquer, un castelo, | e quero -vos dizer qual; || e vos punnad ' en oý -lo | por aquel que pod ' e val, || ca per ele saberedes | Santa Maria guardar || Par Deus, non é mui sen guisa | de ss ' ende mui mal achar ...|| [+]
1264 CSM 316/ 171 En aquela vila ouve | un crerigo trobador, || que sas cantigas fazia | d ' escarn[n]o mais ca d ' amor, || e era daquela vila | dũa eigreja prior, || e Martin Alvitez nome | avia, se Deus m ' anpar.|| [+]
1264 CSM 316/ 171 E demais, sen tod ' aquesto, | mui privad ' era del Rei || Don Sancho en aquel tenpo; | e com ' en verdad ' achei, || alen do rio da vila, | assi com ' eu apres ' ey, || vertudes sse descobriron, | e fezeron y altar || Par Deus, non é mui sen guisa | de ss ' ende mui mal achar ...|| [+]
1264 CSM 317/ 174 Aos braados a gente recodyu, || e a minỹa mercee lles pediu || que daquel que viu || a quisessen guardar de ssa perfia.|| [+]
1264 CSM 317/ 174 Como era atrevudo e sandeu, || quis acabar aquelo que prometeu, || e o pe ergeu || e ena porta gran couce dar ya.|| [+]
1264 CSM 318/ 176 Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ... || Outro dia à eigreja | foi, como soya yr, || e mostrou a cruz a todos | chorando, e enfengir - || se foi que ren non sabia | daquel feit ' e a mentir || se fillou, dizendo muito: | "Om ' ou moller que souber || Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ...|| [+]
1264 CSM 318/ 177 Dizer: per ren non podia | pouco nen muito comer, || se ant ' aquel nariz todo | non ll ' alçassen, nen bever; || e mil vezes eno dia | desejava de morrer.|| [+]
1264 CSM 322/ 186 Ca el gran comedor era | e metia os bocados || muit ' ameude na boca, | grandes e desmesurados; || e aa noite cẽava | dũus cõellos assados, || atravessou -xe -ll ' un osso | na garganta, e sarrada || A Virgen, que de Deus Madre | éste, Filla criada ... || A ouve de tal maneira | que cuidou ser afogado; || ca aquel osso ll ' avia | o gorgomel ' atapado || assi que en pouca d ' ora | o ouve tan fort ' inchado, || que folego non podia | coller nen ar falar nada.|| [+]
1264 CSM 322/ 187 E tev ' y aquela noite; | e contra a madurgada, || A Virgen, que de Deus Madre | éste, Filla criada ...|| [+]
1264 CSM 322/ 187 Mas a Virgen groriosa, | que dos cuitados cõorte || éste, non quis que morresse | ali daquela vegada, || A Virgen, que de Deus Madre | éste, Filla criada ...|| [+]
1264 CSM 322/ 187 Mas guisou que en tos[s]indo | lle fez deitar mantẽente || aquel osso pela boca, | ante toda quanta gente || y estava; e tan toste | loores de boã mente || deron a Santa Maria, | a Madre de Deus amada.|| [+]
1264 CSM 323/ 188 Ontre toda -las vertudes | que aa Virgen son dadas ... || Aquel ome que seu fillo | pera soterrar estava, || quando viu correr a vila, | o fillo desamparava || e aa Virgen bẽeita | logo o acomendava || e todo quant ' el avia | chorando a saluçadas.|| [+]
1264 CSM 323/ 189 Foi -ss ' o ome; e os mouros | tod ' aquel logar correron, || mais na casa daquest ' ome | non entraron nen tangeron; || e pero todo -los outros | quant ' avian y perderon, || non perdeu o ome bõo | valor de tres dỹeiradas.|| [+]
1264 CSM 323/ 189 Ca log ' en aquela casa | entrou a Sennor conprida || de todo ben, e tan toste | deu ao minynno vida || e guardou as outras cousas, | que non achou pois falida || o ' me de ren en sa casa, | nen sol as portas britadas.|| [+]
1264 CSM 324/ 190 [D]aquest ' un mui gran miragre | vos direi, sen ren mentir, || mui fremos ' e muit ' aposto, | e saboroso d ' oyr, || que mostrou Santa Maria, | aquela que foi parir || Deus e ome Jhesu -Cristo, | que por nos quis pois morrer.|| [+]
1264 CSM 324/ 190 A Sennor que mui ben soube | per sa lingua responder ... || Esse dia que vos digo | el Rei sa missa oyu || na grand ' eigreja da See, | que se nunca en partiu || ata que foi toda dita; | mais o poblo lle pediu || que aquela sa omagen | lles fezess ' aly trager.|| [+]
1264 CSM 325/ 193 E conssellou -lles que fossen | mouras e crischãidade || leixassen, e fossen fora | daquela catividade, || e lles faria grand ' algo | e dar -lles -ya herdade, || e que con mouros mui ricos | a ambas casa -las faria.|| [+]
1264 CSM 325/ 193 A moura con mui gran sanna | mandou -as log ' essa ora || no carcer deitar ontranbas; | mais aquela sen demora || adormeceu, e a Virgen | lle disse: "sal acá fora || deste logar e trei migo, | ca eu te porrei na via".|| [+]
1264 CSM 326/ 195 E daquesta razon vos contarei || un gran miragre que fez hũa vez || en Tudia esta Sennor de prez, || e daqueles que foron y o sei.|| [+]
1264 CSM 327/ 197 Onde, se m ' oyr quiserdes, | daquesto vos contarei || un miragre mui fremoso | que fez a Madre do Rey || Jhesu -Crist ' en Odimira, | como vos ora direi, || u ela fez ende muitos | outros en aquel logar.|| [+]
1264 CSM 328/ 200 El poussand ' en aquel logo | e ssa frota enviando || e yndo muitas vegadas | a Cadiz e ar tornando, || e do que mester avia | a frota ben avondando, || per que fosse mais agỹa | aquel feit ' enderençado, || Sabor á Santa Maria, | de que Deus por nos foi nado ...|| [+]
1264 CSM 328/ 200 Sobr ' esto muitos chrischãos | foron mui mal açoutados || e outros a paancadas | os costados ben britados, || e ar outros das orellas | porende foron fanados, || e per tod ' esto non pode | aquel nom ' aver vedado.|| [+]
1264 CSM 328/ 200 Ante quanto mais punnava | e provava e queria || de vedar aquele nome, | a gente mais lo dizia; || ca a Virgen groriosa, | Reynna Santa Maria, || queria que do seu nome | foss ' aquel logar chamado.|| [+]
1264 CSM 328/ 201 Ca ao alguazil mouro | fezo logo que falasse || con el Rei e por mercee | lle pediss ' e lle rogasse || que aquel logar tan bõo | pera crischãos fillasse.|| [+]
1264 CSM 329/ 203 E tan toste | entraron, com ' apres ' ei, || ena eigreja, e viron | estar aquele sen lei || cegu ' e atal com ' hũa pedra.| [+]
1264 CSM 329/ 204 E ũu deles foi a ele | e falou -ll ' e o tangeu, || mais aquel per nulla guisa | non falou nen se moveu; || outros ao altar foron, | e de quant ' offereceu || a compan[n]a que se fora, | non viu y ren seer.|| [+]
1264 CSM 329/ 204 Aquel mouro que estava | mui mais negro que o pez || foi todo escodrunnado, | e logo aquela vez || acharon -ll ' a offerenda | e aa Sennor de prez || a deron outra vegada.| [+]
1264 CSM 329/ 204 E aquel mouro s ' erger || Muito per é gran dereito | de castigado seer ...|| [+]
1264 CSM 329/ 204 Foi, e os ollos tan toste | se ll ' abriron, e a luz || viu polo prazer da Madre | daquel que morreu na cruz.|| [+]
1264 CSM 331/ 207 Assi jouv ' aquela noit ' , e | outro dia madurgada || foi veer u soterravan | seu fillo a malfadada || ... ... ... ... ... ..... | achou e foi tan coitada || que tornou poren sandia; | ca muitas vezes contece || Ena que Deus pos vertude | grand ' e sempr ' en ela crece ...|| [+]
1264 CSM 332/ 208 Aquel mõesteiro éste | desta ordin de Cistel, || e á y hũa omagen | que ten seu Fillo, mui bel || menỹo, ontre seus braços, | e sé en ũu chapitel || fremos ' e mui ben lavrado, | posto sobelo altar.|| [+]
1264 CSM 332/ 208 As donas daquel convento | todas mui gran devoçon || an en aquesta omagen, | e van y de coraçon || cada noit ' e cada dia | e fazen grand ' oraçon, || e vẽen con sas candeas | por o log ' alumear ...|| [+]
1264 CSM 332/ 209 E un estadal daqueles | huã monja encendeu || ontr ' o altar e o coro, | e o fogo s ' aprendeu || del aa palla, e logo | tan feramente correu || a chama del, que ss ' ouvera | ao altar a chegar.|| [+]
1264 CSM 332/ 209 Mais a Virgen groriosa | non quis esto consentir, || nen quis que aquele fogo | podesse adeant ' yr; || e porend ' a ssa omagen | fillou logo, sen mentir, || o veo da ssa cabeça | e ant ' o fogo lançar || Atan gran poder o fogo | non á per ren de queimar ...|| [+]
1264 CSM 333/ 211 Connosçudamente mostra | miragres Santa Maria || en aqueles que a chaman | de coraçon noit ' e dia.|| [+]
1264 CSM 333/ 211 Muitos santos lo trouxeron | u Deus miragres mostrava || grandes, mais non lle valia | nada, ca Deus o guardava || pera a ssa Madre Virgen | que o guariss ' ; e rogava || el sempre a Groriosa | que daquela malautia || Connosçudamente mostra | miragres Santa Maria ... || Lle désse por ssa bondade | saud ' . [+]
1264 CSM 333/ 212 Chorou muito dos seus ollos | aquela noite jazendo || na eigreja ssa carreta | e no coraçon gemendo || feramente seus pecados | e sa oraçon fazendo || aa Virgen groriosa | o mellor que el podia.|| [+]
1264 CSM 333/ 212 Aquela noite fezeron | vegia grand ' e onrrada; || mais, que fez a Virgen santa, | dos peccadores vogada? || De noit ' a aquel mesqỹo | foi e log ' essa vegada || pos as sas mãos mui toste | aly per u mal sentia.|| [+]
1264 CSM 335/ 216 [E]n amar os que ben fazen, | Deus, Deus, non me maravillo, || pois aquel que é bondade | conprida se fez seu Fillo, || que fez os montes mui grandes | e fez o grão do millo, || por mostrar en nos sas obras | quaes son e sa bondade.|| [+]
1264 CSM 335/ 216 Com ' en ssi naturalmente | a Virgen á piadade ... || Onde foi que aquel ome | bõo e sen tod ' engano || quanto de comer avia | dera en ũu mao ano || e caro todo a pobres, | que non catou prol nen dano || que ll ' ende poren vẽesse.| [+]
1264 CSM 335/ 217 Eles fezérono logo; | e des que foi ben caente, || fillou -s ' aquel ome bõo | e non quis outro sergente, || mas el per sy fez as papas | mui ben e apostamente || e levou -as en sa mão | de mui bõa voontade.|| [+]
1264 CSM 335/ 217 Com ' en ssi naturalmente | a Virgen á piadade ... || E a bõa moller logo | foi catar u a leixara, || pera dar -ll ' aquelas papas | que a seu fill ' adubara; || e achar sol nona pode, | e cuidou que se mudara || por pedir a outras portas, | e diss ' aos seus: [+]
1264 CSM 335/ 218 Enton aquel bõo ome | seve gran peça cuidando || de como viu este feito, | e muito mentes parando; || e fez chamar os gentiles | e esteve -lles rogando || muito que daquesta cousa | lle dessen certãidade, || Com ' en ssi naturalmente | a Virgen á piadade ...|| [+]
1264 CSM 336/ 220 Ben como punna o demo | en fazer -nos que erremos ... || Pero quando lle nenbrava | a Sennor de ben conprida, || quedava -ll ' aquela coita | e era de bõa vida; || mais depois ll ' escaecia, | como ome que s ' obrida || e que non é en seu siso, | e de taes connocemos.|| [+]
1264 CSM 336/ 221 "A esperança | que ás en mi é perduda || se daquesto que tu fazes | teu coraçon non se muda || e non leixas aquel erro | que nos muit ' avorrecemos".|| [+]
1264 CSM 337/ 223 Tan gran poder á a Virgen | aos da terra guardar ... || E ynd ' en aquel cavalo, | ouv ' assi de contecer || que dũa muit ' alta ponte | foi o menynno caer || e o cavalo con ele, | e ouveron de morrer.|| [+]
1264 CSM 337/ 224 E mandou a esses santos | que o fossen acorrer || que y estavan, e ela | foi o sei Fill ' asconder || con medo daquel braado, | que o non podes[s] ' aver || Rei Herodes, e porende | foi logo passar o mar.|| [+]
1264 CSM 338/ 225 Onde ll ' avẽo ũu dia | a aquel mancebo andando || con seus bois ena arada | e mui de grado lavrando, || que cegou d ' ambo -los ollos, | e foron -sse -ll ' apertando || como se fossen apresos | con visco ou con betume.|| [+]
1264 CSM 338/ 226 Ena eigrej ' aquel dia | ardian muitas candeas || que fazian chama crara | sen fumo, non come teas; || enton viu aquel mancebo | e diz: [+]
1264 CSM 339/ 228 Aos da nave foi enton gran ben || quand ' esto viron, e deron poren || graças a aquela que nos manten; || des i foron logo porto prender || En quantas guisas os seus acorrer ...|| [+]
1264 CSM 341/ 233 Desto direi un miragre | que en terra de Gasconna || fez a Virgen groriosa, | que sobre nos mão ponna || por que ao gran joizo | non vaamos con vergonna || ant ' aquel que as maldades | e os erros se desfazen.|| [+]
1264 CSM 341/ 234 "Ja Deus non queira | que [eu] en tal torto jaça, || e non á no mundo salva | que eu sobr ' esto non faça; || e sequer en un gran fogo | en meo daquela praça || me meterei, ca non sõo | daquelas que esto fazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 "Par Deus, no fogo | non quero que vos que[i]medes, || mais en aquel altar santo | do Poi quero que juredes || que torto non me fezestes, | e ar quero que saltedes || de cima daquela pena | con esses que juso jazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 Des que aquest ' ouve dito, | log ' ante toda a gente || sobiu encima da pena, | correndo esforçadamente, || e diss ' a mui grandes vozes: | "Madre daquel que non mente, || val -me, ca tu senpre vales | aos que torto non fazen. [+]
1264 CSM 341/ 234 Pois sa razon acabada | ouv ' , en ũu brial ben feito || ficou, sen null ' outro pano, | e catou e viu o geito || muit ' alt ' e muit ' espantoso; | mais pavor per niun preito || non ouve, com ' an aquelas | que en culpa mortal jazen.|| [+]
1264 CSM 343/ 238 Ca diz eno Evangeo | dun ome que non falava, || en que jazia o demo; | mais aquel Deus que sãava || toda -las enfermidades | mortos ressucitava, || [a]tanto que o viu, logo | mandou -lle que non leixasse || [A] Madre do que o demo | fez no mudo que falasse...|| [+]
1264 CSM 343/ 239 Poi -lo capelan foi ido, | a todos quantos entravan || por vee -la lles dizia | aquelo en que pecavan; || ond ' avian gran vergonna | e poren se receavan || tanto dela, que apẽas | achavan quen y entrasse.|| [+]
1264 CSM 344/ 240 No tempo quando dos mouros | foi o reino de Sevilla, || en aquela ssa eigreja | de Todia maravilla || conteceu hũa vegada; | e mui gran sabor me filla || de dizer como foi esto | por averdes mais creença:|| [+]
1264 CSM 344/ 240 Assi foi que essa noite | muit ' en paz aly jouveron; || e d ' outra parte crischãos | sa cavalgada fezeron, || e cabo dessa eigreja | bẽes os outros maseron, || ca daquel logar partir -sse | non ouveron atrevença.|| [+]
1264 CSM 344/ 240 Os que a Santa Maria | saben fazer reverença ... || Assi tod ' aquela gente | foi de ssũu albergada || a derredor da eigreja, | que sol non sentiron nada || ũus d ' outros por vertude | da Reynna corõada, || a que todos essa noite | fezeron obedeença.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 El Rey quand ' oyu aquesto, | fez logo toda sa oste || mover, e ar mandou logo | sacar seu pendon mui toste || de Sevilla, e sa tenda | e cozynna e reposte, || querendo yr aquela noite | a Guadeyra mãer.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 E el disse -lles que grande | prazer con eles avia, || mais que aquele castelo | per ren tẽer non podia || e per nulla maneira | en el morrer non queria, || e a eles rogou muito | que o fossen receber.|| [+]
1264 CSM 345/ 244 Aa ora que aquesto | fazian, ben en Sevilla || jazia el Rey dormindo | na sesta; e maravilla || viu en sonnos, com ' aquela | que é de Deus Madr e Filla || oya ena capela | de Xerez vozes meter.|| [+]
1264 CSM 345/ 245 [E] enton lle contou todo | aquel sonno que sonnara, || e como a Santa Virgen | ben do fogo a chamara || que lle tiras[s] ' o minỹo, | e que ela os tirara || ambos do fogo e ' n salvo | os fora enton põer.|| [+]
1264 CSM 346/ 246 Mais aquela que senpr ' ora || Com ' a grand ' enfermidade | en sãar muito demora ...|| [+]
1264 CSM 346/ 246 A Deus, s ' amercẽou dela; | ca, pois foi ena eigreja || sua, a que a levaron, | log ' a que bẽeita seja || a guariu ben daquela | enfermidade sobeja || por mostrar a sa vertude | que mui toste lavora.|| [+]
1264 CSM 347/ 248 A Madre de Jhesu -Cristo, | o verdadeiro Messias ... || Santa Maria seu rogo | oyu daquela coitada.|| [+]
1264 CSM 347/ 249 Assi a Santa Maria | fez aquela moller torto || que pesou a Jesu -Christo; | porend ' o minỹo morto || foi depois ben a tres anos.| [+]
1264 CSM 348/ 250 Aquel rei tesouros grandes | despendera que avia || pera conquerer a terra | que chaman Andaluzia; || mais atan muito fiava | na Virgen Santa Maria, || que nunca jamais cuidava | aver mingua de tesouros.|| [+]
1264 CSM 348/ 251 E el Rey pagado || ficou muito daquel sonno, | e chamou ũu seu privado || e disse -ll ' o que sonnara; | e pois llo ouve contado, || foi aly u el cuydava | achar aqueles tesouros.|| [+]
1264 CSM 348/ 251 E já ant[e] lle disseron | que aquel aver sen falla || jazia omees certos, | non achou y nemigalla || e disso con mui gran coita: | "Santa Maria me valla, || porque a minguar non aja | de fazer gran mal a mouros. [+]
1264 CSM 348/ 251 Assi quis Deus que daquela | vez non achass ' el rey nada.|| [+]
1264 CSM 351/ 256 Ond ' avẽo, non á muito | tenpo, que ss ' y ajuntou || gran gent ' a aquela festa, | e cada ũu punnou || en fazer grand ' alegria: | quen soube luitar, luitou, || e quen soube chacotares | bõos, y os foi dizer.|| [+]
1264 CSM 351/ 256 A que Deus avondou tanto | que quiso dela nacer... || E pero que ben comian, | non tĩyan que era ren, || se daquele bõo vỹo | non bevessen a seu sen; || e porende foi minguando, | ca aquesto sempr ' aven: || que du tollen e non põen | que á sempr ' a falecer.|| [+]
1264 CSM 351/ 257 E porend ' aquela gente | se quisera yr enton; || mas chegou ũu ome bõo, | que lles diss ' esta razon: || "Vaamos catar a cuba | e tiremo -ll ' o tapon || mais de ffond ' , e per ventura | pod ' y algun pouc ' aver. [+]
1264 CSM 351/ 257 Enton log ' aquela gente | aa cuba sse chegou, || e o que lles diss ' aquesto | ben per cima a catou || e achou -a toda chẽa | e a todos la mostrou, || e porend ' a Virgen santa | fillaron -ss ' a bẽeizer.|| [+]
1264 CSM 351/ 257 E os que ante choravan | começaron de ryir || e beveron daquel vỹo | e juraron, sen mentir || que nunca atal beveran; | e os enfermos guarir || foron, quantos del beveron, | e pois mui sãos seer.|| [+]
1264 CSM 353/ 261 Mas depois Santa Maria, | en que á bondad ' e sen, || buscou e busca carreiras | com ' ajamos aquel ben || de Deus, seu Padr ' e seu Fillo, | que el pera os seus ten, || en que vivan con el senpre | sen coita e sen pesar.|| [+]
1264 CSM 353/ 262 E log ' en aquela ora | pos eno seu coraçon || que daquelo que lle davan | que lle déss ' en seu q[u]ỹon; || e des y foi comer logo, | e apartou da raçon || sua a mayor partida | e foi -lla logo guardar.|| [+]
1264 CSM 353/ 262 E pois comeu, trebellando | começou -sse logo d ' ir || aa eigreja correndo, | e eno altar sobir || foi de pees, e daquelo | que lle davan a servir || se fillou ant ' o menỹo | e começou -ll ' a rogar || Quen a omagen da Virgen | e de seu Fillo onrrar ...|| [+]
1264 CSM 353/ 263 Enton respos o meỹo: | "Carne e vynno e pan || vossos omees, ai, padre, | me dan ben e sen afan; || mas eu ao bon menỹo | daquelo que mi a min dan || dou end ' a mayor partida | e vou -llo sempre levar. [+]
1264 CSM 353/ 263 E qual é aquel menỹo | a que fazes ess ' amor? [+]
1264 CSM 353/ 264 Aquela noite passada, | outro dia ant ' a luz || o abad ' e o menynno | enfermaron, com ' aduz || o feito deste miragre; | e a sesta, quand ' en cruz || morreu por nos Jhesu -Christo, | morreron eles a par.|| [+]
1264 CSM 354/ 265 Pero esta outras cousas | muitas e bõas fazia || trebellando e saltando, | onde gran prazer avia || aquel rei; e por aquesto | atan gran ben lle queria || que tĩia que fezera | Deus en dar -lla gran mercee.|| [+]
1264 CSM 354/ 266 E esto | fez aquel que todo vee, || Eno pouco e no muito, | en todo lles faz mercee ...|| [+]
1264 CSM 355/ 269 Os parentes da mançeba | aas justiças fezeron || queixume; e eles logo | aquel mançebo preseron || e, sen saber a verdade, | aa forca con el deron.|| [+]
1264 CSM 355/ 270 E asi sev ' aquel dia o mançebo pendorado.|| [+]
1264 CSM 355/ 270 Mais a Virgen gloriosa, | que chaman os pecadores || e que ela mui de grado | acorr ' aas sas doores, || log ' a santa verdeira | Madr ' e Sennor das sennores || troux ' aquel canto meesmo | que el ouvera comprado || O que a Santa Maria | serviço fezer de grado ...|| [+]
1264 CSM 355/ 270 Quando foi en Vila -Sirga, | asi como ja contamos, || e pose -llo a seus pees, | como por verdad ' achamos; || e teve -o viv ' e são | esta Sennor que chamamos || aquel dia e a noite, | e de todo mal guardado.|| [+]
1264 CSM 356/ 272 Desto direi un miragre | que no Port ' aconteceu, || que fezo Santa Maria, | Madre daquel que prendeu || paixon e ena cruz morte | por nos, e que nos tolleu || das mãos do ẽemigo, | o diab ' enganador.|| [+]
1264 CSM 356/ 272 Esto foi quando lavravan | a ygreja, com ' oý, || daquel logar; e avian | avondo, com ' aprendi, || de cal, de pedra, d ' area | e d[e] agua outrossi.|| [+]
1264 CSM 356/ 272 Mais esta santa moller || os tirou daquel enxeco, | ca de tod ' é sabedor.|| [+]
1264 CSM 356/ 273 E quando viron a ponte | vĩir a aquel logar || pera fazer -lles ajuda, | forõ -na logo fillar; || e pois a Santa Maria | ar foron loores dar || dizendo: [+]
1264 CSM 357/ 274 Dona Sancha nom ' avia | esta moller, e vẽera || ali por cobrar saude, | e que mui gran coita fera || daquela door soffria | que des longo temp ' ouvera, || que comer ja non podia | nen sol troçir tres bocados || Como torç ' o dem ' os nenbros | d[o] ome per seus pecados ...|| [+]
1264 CSM 357/ 275 E enton aquela gente | toda que ali vẽera || os seus miragres teveron | por dos outros ma[i]s preçados.|| [+]
1264 CSM 358/ 276 A que às cousas coitadas | d ' ajudar muit ' é tẽuda ... || Pois maestr ' Ali viu esto, | empero que x ' era mouro, || entendeu que ben guardadas | tevera com ' en tesouro || a Virgen aquelas pedras | que tan preçadas com ' ouro || foran per lavrar toste | e mais ca pedra mẽuda.|| [+]
1264 CSM 358/ 277 Enton, quando todos viron | que assi foran achados || aqueles cantos so terra, | grandes e mui ben quadrados, || por que a lavor foi feita | tost ' e os muros yguados || e as torres acabadas, | est ' é cousa connoçuda, || A que às cousas coitadas | d ' ajudar muit ' é tẽuda ...|| [+]
1264 CSM 359/ 279 Mais o padre e a madre | cuidaron morrer sen al || con coita daquele fillo; | e fezeron estadal || e foron log ' ao Porto | da Sennor espirital || e pediron -ll ' aquel fillo, | chorando con devoçon.|| [+]
1264 CSM 361/ 282 A loor da Virgen santa, | a Sennor de mui gran prez, || que fezo no mõesteyro | das Olgas, que el Rey fez || Don Alfonso de Castela, | aquel que prime[i]ra vez || ve[n]çeu o sennor dos mouros | pola fe de Deus creer.|| [+]
1264 CSM 361/ 282 E aquele mõesteiro, | segund[o] aprendi eu, || Don Affonso, seu bisneto, | hũa omagen y deu || da Virgen Santa Maria, | ca aquel Rey todo seu || era dela, e porende | a mandou ali põer.|| [+]
1264 CSM 361/ 282 En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| [+]
1264 CSM 361/ 283 E as monjas arredor || do leito pousaron todas, | e seend ' a gran sabor || catand ' aquela omagen, | viron -lle mudar coor || [e]na façe e dun lado | ao outro revolver.|| [+]
1264 CSM 362/ 284 Esta foi aquela arca | de que vos eu ja falei || que tragian pelo mundo | por gãar, segund ' achei || escrito, porque ss ' a vila | queimara, como contei || outrossi, e a ygreja | toda senon o altar || Ben pode Santa Maria | seu lum ' ao çego dar ... || U estas reliquias eran.| [+]
1264 CSM 362/ 285 Andando assi pelas terras, | a Chartes ouveron d ' ir || u aquel ourivez era | çego; e pois foy oyr || da arca com ' era feita, | disso logo sen falir: || "Par Deus, eu fiz aquela arca | ante que fosse çegar. [+]
1264 CSM 363/ 286 El Con Symon era conde rrico e poderoso || e disse a un seu ome, que non foi priguiçoso: || "Vay -me logo prender aquel trobador astroso, || e busca fortes prijões en que o metamos. [+]
1264 CSM 363/ 286 El indo per un camin[n]o mui desegurado, || chegou aquel mandadeir ' e fillou -o privado || e adusse -o al cond ' ; e foi logo deitado || en prijões, u jouvessen quantos desamamos.|| [+]
1264 CSM 365/ 291 Quand ' aquesto viu o monje, | teve -sse por mui culpado || e tornou -s ' ao dormidoiro | e foi mui led ' e afficado || daquela vison que vira | e de [sa] dulta tirado || e viveu senpr ' en sa orden | con ben e con omildade.|| [+]
1264 CSM 366/ 292 A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ... || E ind ' a aquela caça, | levou poucos cavaleiros, || mais levou outra gran gente | e mui bõos falcõeyros || que levavam seus falcões | de garça e ar grueyros; || mais ante que se tornasse | perdeu ũu dos mellores, || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| [+]
1264 CSM 366/ 293 E tan toste | aquel falcon con[n]osçeron || que era o que perderan, | e en el mentes meteron || e o falcon e a ave | viron como se mergeron || e foron caer en terra.| [+]
1264 CSM 366/ 294 Mais Don Manuel, con manna || d ' aquele falcon ave -lo, | apartou -se da companna || e chamou o mui de rigio; | e maravilla estrãya || foi, ca log ' a ele vẽo | en un campo u aradores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ... || con seus boys ali aravan.| [+]
1264 CSM 367/ 295 Ca en aquele que s ' a ela chama || e a serv ' e a loa e a ama, || macar jaça en leito ou en cama || con gran door, sãa -o todavia.|| [+]
1264 CSM 367/ 295 Que en mui pouco tenpo acabada || foi a onrra da Virgen corõada, || e de torres e de muro cercada, || segund ' aquel logar mester avia.|| [+]
1264 CSM 367/ 295 Grandes miragres faz Santa Maria ... || Aquel Rei fora enferm ' en Sevilla || de grand ' enfermidade a maravilla, || de que guariu por aquela que trilla || mui mal o demo chẽo de perfia.|| [+]
1264 CSM 367/ 296 E macar l ' o tenpo fez mui gran guerra. || guió -o ben aquela que non erra || a quena serve ben sen oufania.|| [+]
1264 CSM 367/ 296 E ind ' el Rei per mar, tanto ll ' incharon || as pernas ambas e se lle pararon || assi vermellas que todos cuidaron || que daquel mal mui tarde sãaria.|| [+]
1264 CSM 367/ 297 E quando os madudin[n]os começaron || os seus clerigos, que os ben cantaron, || log ' amba -las pernas lle desincharon || e guareceu daquela maloutia.|| [+]
1264 CSM 369/ 300 En Santaren contiu esto | a ũa moller tendeyra, | que sa çevada vendia, || e dizia ameude: | "Aquel é de mal guardado | que guarda Santa Maria. [+]
1264 CSM 369/ 300 Ond ' avẽo que un dia | seus omees do alcayde, | estand ' ant ' el, razõavam || daquela moller, dizendo | que a tiinna[n] por louca, | e muit ' ende posfaçavan.|| [+]
1264 CSM 369/ 300 "Quen ll ' ora | fezesse per que errasse || e que daquela paravla | por mentiral en ficasse!|| [+]
1264 CSM 369/ 301 Outro dia o alcayde | mandou aos dous ma[n]çebos que enviara primeiros, || que fossen logo correndo | a aquela moller bõa | e lle dessen seus dinneyros, || que logo a ssa sortella | mantenente lle tornasse, || e se non, que quant ' avia | a moller que llo fillasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 301 Eles forum muit ' aginna | e pagaron seus dynneyros | ben e muy compridamente || a aquela moller bõa, | e pediron -ll ' a sortella | d ' ouro fin, ca non d ' arente, || ond ' a pedra foi vermella; [+]
1264 CSM 369/ 301 A dona, quand ' oyu esto, | foi por fillar a sortella | dali onde a posera, || mas non achou nemigalla, | pero a andou buscando; | e foi en gran coita fera || e rogou a un daqueles | que o alcayde rogasse || que se soffresse un pouco | atẽen que [a] achasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 302 "Ay, Virgen gloriosa, || aquel é de mal guardado, | mia Sennor, a quen tu guardas; | e porend ' , ay, piadosa, || non quisesses, Sennor bõa, | que a tal coita chegasse, || que con pobreza mui grande | pelas portas mendigas[s]e. [+]
1264 CSM 369/ 302 E en lavando -o de rrejo, | quis Deus que ll ' escorregas[s]e || aquel seu anel do dedo | e ena agua voasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 302 O alcayde, pois viu esto, | tornou -sse trist ' e coitado | pera sa casa aginna; || dessi todo seus despeyto | daquel anel que perdera | tornou sobre la mesquin[n]a, || e mandou a ũu seu ome | que tam muito a coitasse, || ata que de quant ' avia | de todo a derrancasse.|| [+]
1264 CSM 369/ 303 Des que ll ' ouv ' assi conprado | aquele pexe, a meninna | foi -ss ' a ssa madre correndo || e disse -l ' : [+]
1264 CSM 369/ 303 Enton filló ' a menynna; | e pois lavou aquel peyxe, | quando foy que o abrisse, || en abrindo catou dentro | e viu jazer a sortella, | e log ' a sa madre disse || como aquel anel achara.| [+]
1264 CSM 371/ 306 Pero direi un daqueles | que pouco temp ' á que fez || mui grande e mui fremoso | esta Reyn[n]a de prez || en Barrameda, que éste | muit ' a preto de Xerez; || e polo mellor saberdes, | oyde -mio a lezer:|| [+]
1264 CSM 371/ 306 Quand[o] el Rey Don Affonso | pobrava aquel logar || do Porto da Santa Virgen | e fezera ja lavrar || a ygreja, e vẽera | y de Sevilla per mar || por veer como pobravan | e aver ende prazer, || Tantos vay Santa Maria | eno seu Porto fazer ...|| [+]
1264 CSM 371/ 306 Muitas gentes y viinnan | a aquel logar enton, || os ũus en romaria, | avend ' i gran devoçon, || os outros pera pobrarem | e por averen quinnon || das herdades que partissem, | segundo podess ' aver.|| [+]
1264 CSM 372/ 308 E pois foi na ygreja | e o altar catou, || aquela ravia grande | toda se ll ' amansou; || e pois dormio un pouco, | a Virgen a fillou || pela mão e disse -ll ' : | "Eu te venno sãar.|| [+]
1264 CSM 372/ 308 Muit ' éste mayor cousa | en querer -se mostrar ... || E des oy mais non ajas | medo de mal aver, || mais á mester que cómias | e que queiras bever; || ca eu sõo aquela | que posso guareçer || tod ' aquel que na coita | que ouver me chamar. [+]
1264 CSM 372/ 309 Foi -ss ' enton a Reyn[n]a, | Virgen espirital, || e leixou ben guarida | a moller daquel mal; || e pediu que comesse | e bevess ' outro tal, || e os que y estavan | foron -llo logo dar.|| [+]
1264 CSM 372/ 309 Quando viu o marido | que cobrara seu sen || sa moller e que era | ja guarida mui ben || daquela mortal ravia, | deu loores poren || aa Virgen bẽeyta, | que se quis merçear || Muit ' éste mayor cousa | en querer -se mostrar ...|| [+]
1264 CSM 373-374/ 311 E tan toste que a viron | non ouv ' y quen non dis[s]es[s]e || que aquel pano tan rico | Santa Maria ouvesse; || e logo offerer -llo foron | e deron queno posesse || ant ' o altar, e tamanno | foi com ' ele per medida.|| [+]
1264 CSM 376/ 315 "||El dizendo est ' , outr ' ome | que logo pos el vẽera || achou aquela sortella | e viu ben que sua era || daquele que a levava; | pois que ouv ' entenduda || A Virgen, cuja merçee | é pelo mundo sabuda ...|| [+]
1264 CSM 376/ 315 Esta cousa, foi pos ele | en tal que o preguntasse || se aquel anel perdera, | e dessi que o fillasse.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Mais aquele, por meaças | que el Rey ll ' ameaçasse, || sol fazer nono queria, | mais dizia que leyxasse || aquel[e] outro a carta | e que dela se quitasse, || ca seu amig ' o outr ' era | que a meadade avia.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Sobr ' esto muitas vegadas | mandou el Rey que lla dessen || e que per nulla maneyra | de dar non lla detevessen, || e se non, que a sa ira | averian, se fezessen || contra esto; mais aqueles | alongavan cada dia.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Mais aquel Pedro Lourenço | que a carta demandava || rogou a Santa Maria do Port ' , en que se fiava, || que se el a cart ' ouvesse | e per ela a gãava, || que maravedis duzentos | lle désse, ou a valia.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Tanto que esta promessa | el ouv ' assi prometuda, || logo foi Santa Maria | de tod[o] en sa ajuda || e fez contra o notario | que el Rey cara san[n]uda || lle mostro[u], e log ' a carta | ouv ' aquel que a pedia.|| [+]
1264 CSM 378/ 319 Mais a nossa avogada, | que ten ben nossa razon, || roga por nos a seu Fillo | que nos de sa tentaçon || daquel astroso nos guarde | e nos livre d ' ocajon || e que nos dia saude | cada que nos mester for.|| [+]
1264 CSM 379/ 323 Ca a Virgen gloriosa, | cujos son aqueles mares, || fez -lles que sse non podessen | mover daqueles logares || du estavan, con mal tenpo, | e todo -los seus chufares || fezo que nada non fossen, | macar eran chufadores.|| [+]
1264 CSM 379/ 323 Deron al Rey en Sevilla; | e depois que entregaron || todo quant ' ali fillaram, | en seu serviço ficarom, || ca ja per nulla maneyra | a sas terras non ousaron || tornar daquela vegada.| [+]
1264 CSM 381/ 326 Seu padre deste meninno | morava na colaçon || de San Marcos, e Johane | avia nom ' ; e enton || de sa moller Deus lle dera | aquele fillo baron, || con que muito ss ' alegrava | e prendia gran prazer.|| [+]
1264 CSM 381/ 326 Sancha sa madre chamavan | per nome, com ' aprendi, || e amava aquel fillo | atanto, segund ' oý, || que mais amar non podia | outra ren; e foy assi || que ben como llo Deus dera, | assi llo ar foi toller.|| [+]
1264 CSM 381/ 327 Da gran voz que deu a madre | quando a Virgen chamou, || Jhesu -Cristo, o seu Fillo, | aquel que resusçitou || Lazaro de quatro dias | e per nome o chamou, || fez levantar o menino | tan tost ' e vivo seer || Como a voz de Jhesu -Cristo | faz aos mortos viver ...|| [+]
1264 CSM 382/ 329 E aquel ric -om ' enton || Verdad ' éste a paravoa | que disse Rey Salamon ...|| [+]
1264 CSM 382/ 329 Mentr ' a oraçon fazia | o ric -om ' , el Rey chamou || Don Manuel, seu irmão, | e con el se aconsellou || de l[l]e dar aquel meesmo | que o ric -om ' enmentou || en sa oraçon, e disse | a un seu de criaçon:|| [+]
1264 CSM 383/ 332 Fazendo mui gran morada | en Acre; non y ficaron, || mais agyn[n]a se colleron | ao porto e rogaron || a aquel cuja nav ' era | que as levass ' , e punnaron || d ' entrar mui toste na nave.| [+]
1264 CSM 384/ 335 A que por gran fremosura | é chamada Fror das frores ... || Mantenente o abade | chegou y cono convento, || que eram y de companna | ben oyteenta ou çento; || e aquel monge lles disse: | "Sennores, por cousimento || o que vi vos direy todo, | se m ' en fordes oydores. [+]
1264 CSM 385/ 337 E porende en aquel logo | mostrou miragres çertãos || de muitos que y vẽeron | enfermos e forun sãos, || ca os que a ssa merçee | mester an nunca oblida.|| [+]
1264 CSM 385/ 337 De toda enfermidade | maa e de gran ferida ... || E pois viu que non sãava, | prometeu que ao Porto || da Virgen Santa Maria | fosse, que éste conorto || dos coitados, se daquela | ferida non fosse morto, || e que de çera levasse | un estadal sen falida.|| [+]
1264 CSM 385/ 338 Porend ' o ome contreyto || ouv[e] a sseer dun lado, | e foi daquela partida || De toda enfermidade | maa e de gran ferida ...|| [+]
1264 CSM 385/ 338 E el, quando viu aquesto, | teve -sse por escarnido; || mais acomendou -sse logo | ao Port ' , e foi guarido || e são, ben com ' aqueles | que tornam de mort ' a vida.|| [+]
1264 CSM 386/ 339 Desto direi un miragre | que avẽo en Sevilla, || ena çibdade mui nobre | que fez Deus por maravilla, || ca non á otra çibdade | que non semellasse filla, || daquelas que son mais grandes | no sennorio d ' Espanna.|| [+]
1264 CSM 386/ 340 Mais sabbado aquel dia | era, e muitos cuidavan || que pescado non ouvessen, | ca per rrem nono achavan || a vende -lo en Sevilla; | e porende se queyxavam || al Rey os seus despenseyros | dizen[do]: [+]
1264 CSM 386/ 341 E quand ' el Rey viu aquesto, | ouve mui grand ' alegria || e chorando loou muyto | a Virgen Santa Maria || que o assi de pescado | avondara aquel dia; || ca o que a muy ben serve | sempre con ela gaanna.|| [+]
1264 CSM 391/ 345 Poren seu padre | en romaria ali || a troux ' e teve noveas | por daquel mal guareçer.|| [+]
1264 CSM 392/ 347 Ca aquel ora que mente | jurando pelo seu nome, || tal ora é juygado | que o diabo o tome || e que dentro no inferno | o tormente e o dome, || ca diabos son monteyros | de Deus, segund ' Escritura.|| [+]
1264 CSM 392/ 347 Ond ' avẽo que un dia | furtou a hũa mesquinna || un alfamar, e vende -lo | foi a casa da Reynna, || Madre de Deus, do gran Porto; | mais foi preso muit ' aginna, || e ant ' o alcayde vẽo | por sa gran malaventura, || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ... || Que lle disse sse verdade | era o que querelava || aquela moller mesquinna.| [+]
1264 CSM 392/ 348 Quand ' est ' oyron as gentes, | loaron os justiçeyros, || Jhesu -Cristo e sa Madre, | Sennores dereytureyros; || e logo aquel astroso | fillárono os monteyros || e posérono na forca | suso na mayor altura.|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Aquel [me]ninno Affonso | nome de baptism ' avia, || assi come seu avoo | que o ali aduzia; || e chegaron ao Porto | mercores, prime[i]ro dia || d ' abril, e ena ygreja | entraron con gran conorte, || Macar é door a rravia | maravillosa e forte ...|| [+]
1264 CSM 393/ 349 Que a Virgen groriosa | aquel mininno sãasse, || que atal rravia avia, | que quen quer ll ' ementasse || que bevess ' agua ou vinno, | que logo non s ' espantasse, || e tan forte se torçia | come quen coita a morte.|| [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 352 Un poblador y morava | que vẽera dos primeyros, || e Don Domingo avia | nom ' , e triinta cordeyros || que y tiin[n]a perdera; | e per vales e outeyros || os andou tod ' aquel dia | busca[n]do -os mui coitado.|| [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 352 "Ay, Santa Maria, | pela ta merçee seja || que aquel gãado aja | de lobos per ti guardado. [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 352 E do pesar que ouvera | grand[e] ouv ' enton conorto, || e foi fillar seu gãado | e levó -o ao Porto, || que nunca daqueles lobos | un dos cordeiros foi morto; || ca o Bõo Pastor tiinna | a ssa Madre por cayado.|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Quantos aque[ste] miragre | tan grande souberon || a Santa Maria graças | logo poren deron; || des i aquele menino | criar -o fezeron, || e a madre polo demo | non deu hũa figa.|| [+]
1264 CSM 400/ 355 Ca pero o don mui pouc ' é, || segund ' a mia pobreza, || non catará est ' , a la ffe, || a Sennor da franqueza; || ca por un don, esto sey ja, || que ll ' eu dé, çento me dará || dos seus mui nobres dões, || e a mia mingua comprirá || conos seus gualardões. || E poren lle quero rogar || que meu don pequen[inn]o || reçeb ' e o queyra fillar || por aquel que meninno || no seu corpo se figurou || e sse fez om ' e nos salvou || por nos dar parayso, || e pois consigo a levou, || e foi y de bon siso. [+]
1264 CSM 401/ 359 Outros[s]i por mi roga, | Virgen do bon talan, || que me guard ' o teu Fillo | daquel que adaman || mostra sempr ' en seus feitos, | e daqueles que dan || pouco por gran vileza | e vergonna non an, || e por pouco serviço | mostran que grand ' affan || prenden u quer que vaam, | pero longe non vam; || outrossi que me guardes | d ' ome torp ' alvardan, || e d ' ome que assaca, | que é peor que can, || e dos que lealdade | non preçan quant ' un pan, || pero que sempr ' en ela | muito faland ' estan.|| [+]
1264 CSM 401/ 359 E ainda te rogo, | Sennor espirital, || que rogues a teu Fillo | que el me dé atal || siso, per que non caia | en pecado mortal, || e que non aja medo | do gran fog ' infernal, || e me guarde meu corpo | d ' ocajon e de mal || e d ' amig ' encuberto, | que a gran coita fal, || e de que ten en pouco | de seer desleal, || e daquel que se preça | muit ' e mui pouco val, || e de que en seus feitos | sempr ' é descomunal.|| [+]
1264 CSM 402/ 361 Santa Maria, nenbre -vos de mi || e daquelo pouco que vos servi.|| [+]
1264 CSM 405/ 368 Dest ' un miragre mui nobre || mostrou en Constantinobre || aquela que nos encobre || e que nos faz perdõar, || De muitas guysas mostrar ...|| [+]
1264 CSM 405/ 369 E diz un ' a outr ' : "Aqué o || angeo que ven do ceo, || que alça aquele veo || e faz no aire parar. [+]
1264 CSM 408/ 375 Este de que vos eu falo | era fidalg ' escudeyro, || e foi en hũa fazenda | bõo, ardid ' e ligeyro; || mas foi per un baesteiro || mui mal chagad ' aquel dia.|| [+]
1264 CSM 408/ 376 E desto Santa Maria | de Salas quantos estavan || no logar, que o miragre | viron, muito a loavan, || e a aquel conssellavan || que foss ' y en romaria.|| [+]
1264 CSM 411/ 386 Na qual aquela noite, | est ' é cousa sabuda, || foi na bẽeita Anna, | a Virgen conçebuda, || a que pelos prophetas | nos fora prometuda || ante que esto fosse | mui gran sazon passada.|| [+]
1264 CSM 411/ 386 Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || E logo que foi viva | no corpo de sa madre, || foi quita do pecado | que Adan, nosso padre, || fezera per consello | daquel que, pero ladre || por nos levar consigo, | a porta ll ' é serrada || Bẽeito foi o dia | e benaventurada ...|| [+]
1264 CSM 411/ 387 Ca esta | lle pos a serradura || e abriu parayso, | que per malaventura || serrou nossa madr ' Eva, | que con mui gran loucura || comeu daquela fruita | que Deus ll ' ouve vedada.|| [+]
1264 CSM 414/ 390 Ca ela foi virgen na voontade || e ena carn ' ante que fosse dada || a Joseph, con que foi esposada, || e foi virgen tẽendo castidade, || e ar foy -o en aquela sazon || que foi prenn ' e pariu fillo baron, || e ficou virgen como xe soya; || e assi forun tres en unidade.|| [+]
1264 CSM 415/ 393 "Bẽeyto será || aquel fruito que de ti naçerá", || ali nos deu carreira por que ja || ouvessemos sempre de Deus perdon.|| [+]
1264 CSM 416-417/ 394 Symeon, aquel sant ' ome | a que o foi offerer, || sempr ' a Deus esto pidia | que ante que a morrer || ouvesse, que lle leixasse | el o seu Fillo veer, || que a enviar avia | pera [o] mundo salvar.|| [+]
1264 CSM 416-417/ 395 Pois que veen os meus ollos | a ti, que es Salvador || daqueles que t ' asperamos | e d ' Irrael guardador, || e que Deus comprid ' e ome | es e do mundo Sennor, || te rogo que me non queiras | oi mais no mundo leixar. [+]
1264 CSM 419/ 398 Ca pois levou aquela | que nos deu por sennor || e el fillou por madre, | mostrou -nos que amor || muy grande nos avia, | non podia mayor, || ca pera o seu reyno | logo nos convidou.|| [+]
1264 CSM 419/ 399 E ela | foi fazer oraçon || ben a Mont ' Olivete, | u aquela sazon || morava, e tan toste | en seu banno entrou.|| [+]
1264 CSM 419/ 400 E pois juntados sodes, | esto vos rogarei || que vigiedes migo; | ca eu de certo sei || que cras en aquel dia | deste mundo m ' irei, || ca un angeo santo | comig ' esto falou. [+]
1264 CSM 419/ 400 Outro dia San Pedro | a voz de Deus oyu || que lles diss ' : "Aqui sõo | vosqu ' ." E logo sentiu || tod ' aquela companna | mui bon odor e viu || claridade que todo | o log ' enlumeou.|| [+]
1264 CSM 419/ 403 "||E cataron a fossa | daquela que na cruz || viu morrer o seu Fillo; | mais pero, se non luz, || nulla ren non acharon.| [+]
1264 CSM 421/ 407 Nenbre -sse -te, Madre || de Deus, Maria, || que a el, teu Padre, || rogues todavia, || pois estás en sa compania || e es aquela que nos guia, || que, pois nos ele fazer quis, || sempre noit ' e dia || nos guarde, per que sejamos fis || que sa felonia || non nos mostrar queira, || mais dé -nos enteira || a ssa grãada merçee, || pois nossa fraqueza vee || e nossa folia, || con ousadia || que nos desvia || da bõa via || que levaria -nos || u devia, || u nos daria || sempr ' alegria || que non falrria || nen menguaria, || mas creçeria || e poiaria || e compriria || e ' nçimaria || a nos. [+]
1264 CSM 422/ 408 En aquel dia, | quand ' ele for mais irado, || fais -lle tu emente | com ' en ti foi enserrado.|| [+]
1264 CSM 424/ 413 Mas pero eran lonj ' alá || mui toste os fezo chegar || a Beleen aquel que á || sobre todas cousas poder.|| [+]
1264 CSM 424/ 415 Esto, ca non maravidis, || ofereron a Deus los Reys; || porend ' assi os guardar quis || aquele que juntou as leis, || que per sonnos os fez ben fis, || que sonnaron vel cinc ' ou seis || vezes que fossen a Tarssis || passa -lo mar por guareçer.|| [+]
1264 CSM 426/ 418 Subiu ao ceo o Fillo de Deus ... || Os que non creveren, perdudos serán; || mai -los outros os diabres deitarán || dos omẽes e lenguages falarán || mais que aqueles que albergan romeus, || Subiu ao ceo o Fillo de Deus ...|| [+]
1264 CSM 427/ 420 E porend ' os dicipolos meter || se foran de sũu e atender || en hũa casa por aquel don reçeber; || e estand ' ali, direi -vos eu o que lles conteçeu:|| [+]
1264 CSM 427/ 421 Ca sabemos que non saben leer || nen ar ouveron tenpo d ' aprender, || e falan todos lenguages, e responder || saben mellor a toda ren que aquel que mais leeu.|| [+]
1264 CSM 427/ 421 E por esto non devemos creer || que o vỹo lles faz esto fazer, || mai -la vertude daquel Deus que á poder || de fazer que os lenguages entendan, que cofondeu || Todo -los bẽes que nos Deus ...|| [+]
1300 LP 007/ 249 E, o que lh ' é mais grave de teer, | per aquelo que lh ' el foi ensinar, | con que sabe que o pod ' ensarrar | en tal logar u conven d ' atender | atal morte de qual morreu Merlin, | u dará vozes, fazendo sa fin, | ca non pod ' el tal mort ' estraecer. [+]
1300 LP 029/ 260 Pois teu preit ' anda juntando | aquel que é do teu bando, | di -me, doutor, como ou quando | lhe cuidas fazer ẽmenda: | por quant ' and ' el trabalhando | com ' apost ' a ta fazenda.| [+]
1300 LP 003/ 268 E aquelles que ja dizem qu ' el hé | por my sandeu, asy Deus me pardom, | cada hũu d ' elles no seu coraçom, | se me vissem, nunca, per boa fe, | terriam meu amigo por sandeu, | [madre, des que por mim ensandeceu]. [+]
1300 LP 001/ 329 Pera se lhi non poder perceber, | já el tiinha prestes cabo si | aquel espeto, que filhou logu ' i; | e que compre de vos en mais dizer?: | deu por vassalo de si a senhor: | faz sempre nojo, non vistes maior.| [+]
1300 LP 005/ 430 Se eu, amigos, hu he mha senhor | viver ousasse, por tod ' outro bem | que Deus no mund(o) a outro pecador | fazer quisess ' , eu já per boa fé | ren non daria, mays, poys assi he | e que nom ous ' i a viver, conven | Que moyr ' , amigos, ca sey eu quem | viver podesse, poys non ousass ' ir | hu est ' aquela que sa vida ten | en seu poder e seu bem e seu mal, | com(o) ela ten de mi, e non me val | ren contra ela, nen me val servir | Ela, que servho, pero que mh -oyr | non quer mha coyta, nen me quer hy dar | conselh(o), amigos, nen quer conssentir | que a veja, nen que mor(e) hu a veer | possa per ren e meu gran ben querer | e meu serviço tod(o) [é] seu pesar. [+]
1300 LP 002/ 478 "|Non foy no mundo tan leda molher | en sonho, nem -no podia seer, | ca sonhey que me veera dizer | aquel que me, milhor que a sy, quer: | "Falade mig ' , [ay meu lum ' e meu ben]! [+]
1300 LP 006/ 759 [e p]oy[s] aquel que o rogar quiser, | por si o rogu ' e leix ' a mim passar | assi meu tempo, ca mentr ' eu durar, | nunca me pode bem nem mal fazer, | nem ond ' eu aja pesar nem prazer.| [+]
1300 LP 008/ 760 Que muyto bem me fez Nostro Senhor | aquel dia en que m ' El foy monstrar | hũa dona que fez melhor falar | de quantas fez, e parecer melhor.| [+]
1300 LP 009/ 760 E quand ' en outra sazom perdi eu | aquel gran bem, logu ' i cu[y]dey que nom | perdesse coyta do meu coraçom; | mays agora Deus tal senhor mi deu | que de bom prez e sem e parecer | é muy melhor de quantas quis fazer, | e quis logu ' i que foss ' em poder seu.| [+]
1300 LP 009/ 761 Quand ' eu perdi aquela que amar | sabia mays que mim nem outra rem, | non cuydava d ' atender outro bem; | mays prougue a Deus de mho assi guisar | que, u perdi aquela que amei, | en outra senhor muy melhor cobrey | que me faz Deus servir e desejar.| [+]
1301 LP 002/ 102 E par Deus, o poderoso, | que fez esta senhor minha, | d ' al and ' ora mais nojoso: | do demo dũa meninha, | que aquel omen de Çamora, | u lhe quis chamar senhora, | chamou -lhe Dona Gontinha. [+]
1301 LP 006/ 103 Mha senhor, que amor manda, | a vós manda fiz sem falha, | por que vós por mha demanda | nunca destes hũa palha, | mais aquele qu ' en vós manda | sei tanto, se Deus me valha, | que, pero con vosco manda, | por vós pouc ' ou nemigalha. [+]
1301 LP 009/ 105 Poys que vós per hy mays valer cuydades, | mal vos quer ' eu conselhar, mha senhor; | pera sempre fazerde ' lo peyor, | quero -vos eu dizer como façades: | amad ' aquel que vos tem en desdem | e leixade min que vos quero bem | [e] nunca vós melhor [en]fus ' enchades.| [+]
1301 LP 009/ 105 Ca non sey homen que se mais non queyxe | do que m ' eu queyxo d ' aver sempre mal, | por en digu ' eu con gram coyta mortal: | aquel que vos filhou nunca vos leixe | e moyra eu por vós, com ' é razon, | e, poys ficardes con el, des enton | coçar -vos -edes com a mãao do peixe.| [+]
1301 LP 014/ 107 Vaasco Martĩiz, vós non respondedes, | nen er entendo, assi veja prazer, | por que trobades, ca ouvi dizer | que aquela por que trobad ' avedes | e que amastes vós mais d ' outra ren, | que vos morreu á gran temp ' e poren | pola mort ' [ora] trobar non devedes. | - [+]
1355 CGC 6/ 128 Algunas das que andavan | en a orta trebellando, | entendi que porfazavan | de mi, que estava mirando | a mui linda criatura, | deleitossa claridade, | daquela que con bondade | vençe a todas de apostura. | [+]
1355 CGC 14/ 166 Esta sienpre sera rei | que meresçe ser servida, | e jamais partirei | minna entençion complida; | ora venna morte o vida | non faria otra mudança, | pois canto con lealtança | e non por fol gassallado. | Ja todo ben pensamento | sera sempre en aquela | que per seu meresçimento | chaman todos linda estrela. | [+]
1355 CGC 23/ 203 Que vejo e vi fazer a coitados | fidalgos mesquinos que tan solamente | non deron nin den por eles niente , | desque se partiu dos renos nonbrados | aquella franqueza, por nosos pecados, | e nunca jamas aqui quis tornar; | mellor fuera Deus de todos matar, | que non ser nós dela asi arredrados. | [+]
1355 CGC 28/ 227 Pero non entendades que quero leixar | o mundo del todo para me morrer, | mais quiero , amigos, cantar e tanger, | leer as estorias, con aves caçar, | todas boas mannas seguir e ussar, | salvo el trobar, que ja non farei, | amar por amores que nunca amarei, | si non for aquela que eu devo amar. | [+]
1355 CGC 34/ 268 Estos trebellos cantei | con coita desd ' aquel dia | que mesura demandei | e yo vi que fallesçia. | [+]
1355 CGC 35/ 274 Desd ' aquel dia, | sennora, en que te vi, | yo fui preso por ti, | ja más non ove alegria. | [+]
1355 CGC 40/ 295 Mando desi o meu ardimento | todo a Rui Lopez, aquel de Aguilar, | que o non posan ja más enbargar | nunca depois de meu finamento; | e meu cavalgar mando çertamente | a Diego Florez, otro meu parente; | en esto non aja otro mudamento. | [+]
1355 CGC 40/ 296 Lexo destas mandas por meus conplidores | a Gonçalo Rodrigues, aquel de Soosa, | e a Fernand Rodrigues, porque toda cosa | que ajan de aver algunos pecadores, | desque eu morrer les seja otorgada | a cada qual deles segunt fue mandada, | todo por manos de aquestos tutores. [+]
1355 CGC 41/ 308 Mas vejo de vós mui despagada | a vosa ventura, avendo servido | a Rei don Alfonso, que ovo vençido | Albuhaçen, o rei de Granada; | e des i aqueles que del deçenderon | vós os criastes, segund me disieron , | e nunca mais desto fueste demandada. | [+]
1400 CGC Ap. 8/ 431 Alli tras daquella penya | oi dolor | e mostrava tal ensenya | por amor. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL