logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de cal nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 152

1220 LP 004/ 291 Tod ' esto faz, e cata ben argueyro | e escanta ben per olh ' e per calheyro | e ssabe muyta bõa escantaçon.| [+]
1220 LP 030/ 327 Pesar lhi dìx(i), e non me sei | no mundo conselho filhar; | mais s(e) ela me non perdõar ' , | bon calar perdi u falei!| [+]
1220 LP 019/ 520 Se me calar ' , podê ' -la -ei | veer, enquanto lhi negar ' | ca a non vejo con pavor | que lh ' aja, nen ei én sabor.| [+]
1220 LP 019/ 520 E non sei én, qual escolher, | de me calar ou lh ' o dizer.| [+]
1220 LP 001/ 607 Ena primeira rua que cheguemos, | guarnir -nos -á Don Foan mui ben | dun pan ' estranho que todos sabemos, | dũa gualdrapa perrexil que ten; | e as calças seran de melhor pano: | feitas seran de névoa d ' antano; | e nós de chufas guarnidos seremos.| [+]
1220 LP 011/ 846 E, don Pedro, os beiços lh ' er põede | a esse cuu que fo tam bem barvado, | e o granhon ben feito lhi fazede, | e faredes o cuu ben arrufado; | e punhade logo de o encobrir, | ca sse ve -lo don Fernand ' Escalho vir, | ssodes solteiro e seredes casado. [+]
1240 LP 008/ 76 Mais desta seerei eu escarmentado | de nunca foder já outra tal molher, | se m ' ant ' algo na mão non poser, | ca non ei por que foda endoado; | e vós, se assi queredes foder, | sabedes como: ide -o fazer | con quen teverdes vistid ' e calçado.| [+]
1240 LP 008/ 76 Ca me non vistides nen me calçades | nen ar sej ' eu eno vosso casal, | nen avedes sobre min poder tal | por que vos foda, se me non pagades; | ante mui ben e mais vos en direi: | nulho medo, grado a Deus e a el -Rei, | non ei de força que me vós façades.| [+]
1240 LP 003/ 88 En Arouca ũa casa faria; | atant ' ei gran sabor de a fazer, | que já mais custa non recearia | nen ar daria ren por meu aver, | ca ei pedreiros e pedra e cal; | e desta casa non mi míngua al | se non madeira nova, que queria.| [+]
1240 LP 009/ 91 Estas oras chega Joham de Froyam, | cavalho velho, caçurr ' e alazam, | sinaes porta eno arçon d ' avan: | "campo verde u inquart ' o can"(?), | eno escud ' ataes lh ' acharam; | ceram ' e cint ' e calças de Roan, | sa catadura semelh ' á d ' un jayan; | ante don Velpelho se vai aparelhan | e diz: [+]
1240 LP 002/ 131 E se souberdes u contangen dado, | que quer alguen perder o que trouxer, | sabed ' u e de quen vo -lo disser; | e logu ' ide vosso passo calado | e non leixedes i nada perder | se non a vós; e, a vosso poder, | ante vós i ficade desbragado.| [+]
1240 LP 009/ 134 Don Martin Galo est ' acustumado | de lhi daren algo todos de grado; | e dizen que é ben empregado, | sol que podessen acalantá -lo.| [+]
1240 LP 003/ 140 E, sen esto, er foi el gaanhar | ben mais ca os seus avoos primeiros; | e comprou Fouce, en terra de Cabreiros, | e Vilar de Paes ar foi comprar | pera seu corp ' , e diz ca non lh ' en cal | de viver pobre, ca, quen x ' assi fal, | falecer -lh ' -an todos seus companheiros. [+]
1240 LP 014/ 146 E ir podedes a Libira e torceredes já quanto, | e depois ir a Alcalá se[n] pavor e se[n] espanto | que vós ajades d ' i perder a garnacha nen no manto.| [+]
1240 LP 017/ 147 E dos poldrancos de Campos levarei grandes companhas | e dar -vos -ei en ajuda tôdolos de Val de Canhas; | e des i pera meu corpo levarei tal guisamento, | que nunca en nen un tempo trouxo tal Pero Sarmento. | Levarei Fernando Teles con gran peça de peões, | todos calvos e sen lanças e con grandes çapatões; | e quen [aqu]estes mataren, creede ben sen dultança, | que já mais en este mundo nunc[a] averá vingança. [+]
1240 LP 021/ 149 Esta é a madeira certeira, | e, de mais, nõna dei eu a vós sinlheira; | e, pois que s ' en compasso á de meter, | atan longa deve toda [de] seer, | [que vaa] per antr ' as pernas da ' scaleira.| [+]
1240 LP 024/ 150 Med ' ei ao pertigueiro que ten Deça: | semelha Pedro Gil na calvareça, | e non vi mia senhor [á] mui gran peça, | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo. | Antolha -xe -me riso, pertigueiro: chamo | Mília Sancha Fernándiz, que muit ' amo.| [+]
1240 LP 029/ 155 O que, con medo, fugiu da fronteira, | pero tragia pendon sen caldeira, | non ven al maio.| [+]
1240 LP 046/ 161 Vi un coteife de mui gran granhon, | con seu porponto, mais non d ' algodon, | e con sas calças velhas de branqueta.| [+]
1240 LP 007/ 178 Amiga, estad[e] ora calada | um pouco, e leixad ' a mim dizer | per quant ' eu sei cert ' e poss ' entender.| [+]
1240 LP 084/ 216 E pero que ei de sofrer | a morte mui descomunal, | com mha mort ' oi mais nom m ' em cal; | por quanto vos quero dizer: | ca meu serviç ' e meu amor | será -vos d ' escusar peior | que a mim d ' escusar viver.| [+]
1240 LP 137/ 241 Ou a quem direi o meu mal | se o eu a vós nom disser, | pois calar -me nom m ' é mester | e dizer -vo -lo nom m ' er val? | e pois tanto mal sofr ' assi, | se comvosco nom falar i, | per quem saberedes meu mal?| [+]
1240 LP 003/ 277 Muy ben vos ssemelharán, | ca sequer levan cordões | de ssenhos pares de colhões; | agora vo -los darám: | quatro caralhos asnaes, | enmanguados en coraes, | con que caledes orans. [+]
1240 LP 002/ 302 Pero choravan estes olhos meus | con mui gran coita, sempre me calei, | que nunca dix ' ũa cousa que sei.| [+]
1240 LP 002/ 331 Contar -vos -ei costumes e feituras | dun cavalo que traj ' un infançon: | á pees moles e as sedas duras | e tem ' o freo e esporas non; | é velh ' e sesgo nas aguilhaduras; | e non encalçaria un leiton, | e encalçaria mil ferraduras.| [+]
1240 LP 013/ 352 É tan louco, que tal med ' ei: | que me sacará de meu sen | e que verremos a mais en; | ante [já] me lhi calarei, | ca, se mal contecesse, | (de que me lh ' eu ben guardarei) | que lh ' eu esto non sofresse, | dar -m ' -ia gran punhada.| [+]
1240 LP 013/ 352 Morto será quen m ' ajudar, | ca el de tal coraçon é, | quer de cavalo quer de pé, | ca se querrá migo matar; | e já eu lhi fogiria, | mais ei medo de m ' acalçar; | e [ben] acalçar -se -m ' -ia: | trag ' a besta cansada.| [+]
1240 LP 018/ 380 Mais, pois d ' ela ben non ei, | preguntar -m ' an e calar -m ' ei. [+]
1240 LP 015/ 445 Seu dano fez que se non calava, | ca por esto o faço morrer por mí; | sabedes vós o que se gabava: | demo lev ' o consellho que á de sí!| [+]
1240 LP 029/ 452 Lourenço, pois te quitas de rascar | e desemparas o teu citolon, | rogo -te que nunca digas meu son | e já mais nunca mi farás pesar; | ca, per trobar, queres já guarecer, | e farás -m ' ora desejos perder | do trobador que trobou do Juncal.| [+]
1240 LP 033/ 454 Pois, Lourenço, cala -t ' e calar -m ' -ei | e toda via tigo mi averrei, | e do meu filha quanto chi m ' eu der. | - [+]
1240 LP 038/ 456 Joan Soárez foi; e di -lh ' assi: | que louv ' eu donas, mais nunca por mi, | mentr ' eu viver, seran amas loadas. | E, se eu fosse u foron escançadas | aquestas novas de que ti falei, | Lourenço, gran verdade ti direi, | toda -las novas foran acaladas; | mais a min e a ti poss ' eu ben defender, | ca nunca eu donas mandei tecer | nen lhis trobei nunca polas maladas.| [+]
1240 LP 006/ 467 E non depart ' en ren, de que se vença, | pero lh ' outr[o] aguisado falar; | e verveja, u se dev ' a calar, | e nunca diz verdad ' , u mais non mença; | e, u lhi peden cousimento, fal; | pero é mans ' , u dev ' a fazer al | e, u deve sofrer, é sen sofrença.| [+]
1240 LP 007/ 489 Mais no ' -no saben, nen lhe ' -lo direi, | enquant ' eu viva, ja per neun sen; | mais calar -m ' -ei con quanto mal me ven, | e sempr ' assi mia coita soffrerei; | ca eu non quero mia coita dizer | a quen sei ben ca non mi -á de põer | conselho mais do que m ' eu i porrei.| [+]
1240 LP 005/ 591 Quantus oi ' en Galiza son, | atá en terra de Leon, | todus com o brial "Colhon!" | dizen, e fazen -o muj mal; | e pesa -m ' en e é -m ' en mal | [que lh ' escarniron seu brial, | que era nov ' e de cendal] | e -sseu irmano o Zevron, | que lhi quer mal de coraçon, | porque lhi reng ' o selegon | (e -sse lhi renge non m ' en cal); | e pesa -m ' en [e é -m ' en mal | que lh ' escarniron seu brial, | que era nov ' e de cendal]. [+]
1240 LP 001/ 619 Ja m ' eu quisera con meu mal calar, | mays que farey con tanto cousidor?| [+]
1240 LP 004/ 621 Amor, non qued ' eu amando, | nen quedo d ' andar punnando | como podesse fazer | per que vossa graç ' ouvesse, | ou a mia sennor prouguesse; | mays, pero faç ' a poder, | contra mia desaventura | non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir.| [+]
1240 LP 004/ 621 Am ' e sirvo quanto posso | e praz -me de seer vosso; | e sol que a mia sennor | non pesasse meu serviço, | Deus non me dess ' outro viço; | mays, fazend ' eu o mellor, | contra mia desaventura | non val amar [nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir]. | Que -quer que mi a min gracido | fosse de quant ' ey servido, | que mi a min nada non val, | mia coyta viço seria, | ca servind ' atenderia | gran ben; mays, est ' é meu mal, | contra mia desaventura | [non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir].| [+]
1240 LP 004/ 622 Porque sol dizer a gente | do que ama lealmente: | "se ss ' én non quer enfadar, | na cima gualardon prende", | am ' eu e sirvo por ende; | mays, vedes ond ' ey pesar, | contra mia desaventura | [non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir].| [+]
1240 LP 008/ 644 Foi a cítola temperar | Lopo, que citolasse; | e mandaron -lh ' algo dar, | en tal que a leixasse; | e el cantou logu ' enton, | e ar deron -lh ' outro don, | en tal que se calasse.| [+]
1240 LP 008/ 644 [ -Pera leixar de cantar,] | ar dé -lh ' alg ' a quen pesar: | non se cal ' endoado.| [+]
1240 LP 018/ 742 Queredes que todavya | eno voss ' amigo fale | vosqu ' , e se non que me cale, | e non poss ' eu cada dia; | mays queredes falar migo?| [+]
1240 LP 011/ 770 Ca o torpe que sempr ' anda calado | nono deven por torpe a razõar, | pois que é torp ' e leixa de falar; | e d ' atal torpe sõo eu pagado; | mais o mal torpe eu vo -lo mostrarei: | quen diz mal dos que son en cas del -Rei, | por se meter por mais desembargado. [+]
1240 LP 012/ 771 E direi -vos d ' el outra ren | e non acharedes end ' al: | pois el diz que lhi non en cal | de dizeren d ' el mal nen ben, | já mais d ' el non atenderei | bon feit ' , e sempre o terrei | por cousa que non vai nen ven.| [+]
1240 LP 004/ 812 E por gran coita tenn ' atal, | eu que sol non ll ' ouso dizer | o gran mal que me faz aver, | e desejo sempre mais dal | de llo dizer, mais ei pavor | de pesar muit ' a mia sennor, | e calo m ' ante con meu mal.| [+]
1240 LP 013/ 817 Fernand ' [E]scalho leixei mal doente | con olho mao, tan coytad ' assy | que non guarrá, cuyd ' eu, tan mal se sente, | per quant ' oj ' eu de [D]on [F]ernando vi: | ca lhi vi grand ' olho mao aver, | e non cuydo que possa guarecer | dest ' olho mao, tant ' é mal doente.| [+]
1240 LP 014/ 817 Fernand ' [E]scalho vi eu cantar ben, | que poucos outros vi cantar melhor, | e vy lhe sempre, mentre foy pastor, | muy boa voz, e vy o cantar ben; | mays ar direy vus per que o perdeu: | ouve sabor de foder, e fodeu, | e perdeu todo o cantar poren.| [+]
1240 LP 021/ 821 Maria [N]egra vi eu, en outro dia, | hir rabialçada per hunha carreyra, | e preguntey a como hya senlheyra, | e por aqueste nome que avya, | e disse -m ' ela ' nton: ey nom ' assy | por aqueste sinal con que naci, | que trago negro come hunha caldeyra.| [+]
1240 LP 021/ 821 E disse m ' ela daquesta maneyra, | com ' eu a vos direy, e foy sa vya: | este sinal, se Deus mi perdon! | é negro ben come hun carvon, | e cabeludo aderredor da caldeira.| [+]
1240 LP 042/ 834 E cuydará del queno vir aqui, | que o vir andar assy calado, | ca non sabe parte nen mandado | de tal justiça fazer qual lh ' eu vi: | leixou a gente adormecer enton | e trasnoytou sobr ' un hom ' a Leon | e fez sobr ' el gran justiça logu ' i. [+]
1240 LP 001/ 868 [E] semelha -me busnardo, | viind ' en seu ceramen pardo; | e, u non ouv ' esse reguardo | en nẽ un dos dez e três, | log ' ouve mant ' e tabardo | e foi comendador d ' Ocrês. | E chegou per ũa strada, | descalço, gran madurgada, | u se non catavan nada | dũu om ' atan rafez: | cobrou manto con espada | e foi comendador d ' Ocrês. [+]
1240 LP 005/ 879 Por Deus, amiga, punhad ' en partir | o meu amigo de mi querer ben: | non mh o digades ca vus non val ren, | nen mi mandedes a ess ' alá hir, | ca tanta prol mi ten de lhi falar, | per boa fé, come de me calar.| [+]
1240 LP 005/ 879 Dizede -lh ' ora que sse parta já | do meu amor onde sempre [o]uve mal: | leixemus ess ' e falemos en al; | muyto cofonda Deus quen lh ' o dirá, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar].| [+]
1240 LP 005/ 879 Dizede -lh ' ora que non pod ' aver | nunca meu ben, e que non cuyd ' i fol: | non mh o digades ca vus non ten prol; | cofonda Deus a que lh ' o vay dizer, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar]. [+]
1240 LP 007/ 912 Fernand -Escalho me pique | se eu por Sevilh ' Anrique | d ' amores ey mal. [+]
1240 LP 008/ 968 Vaasco Perez, quant ' eu aprender | pudi d ' esto, ben vo -lo contarey: | este poder ante tenpo del -Rey | Don Fernando ja lhi vyron aver, | mays non avya poder de soltar; | mays foy poys hu[n] patriarcha buscar, | fi -d ' Escallola, que lh ' o fez fazer. | - [+]
1240 LP 008/ 968 Pedr ' Amigo, sey -m ' eu esto mui ben | que Balteyra nunca home soltou, | e vi -lh ' eu muytus que escomungou, | que lhi peytaron grand ' algo poren | que os soltass ' e direy -vus eu al: | fi -d ' Escallola non á poder tal | perque solt ' ergo seus presus, que ten. | - [+]
1264 CSM A/ 101 Don Affonso de Castela, || de Toledo, de Leon || Rey e ben des Conpostela || ta o reyno d ' Aragon, || De Cordova, de Jahen, || de Sevilla outrossi || e de Murça, u gran ben || lle fez Deus, com ' aprendi, || Do Algarve, que gãou || de mouros e nossa ffe || meteu y, e ar pobrou || Badallouz, que reyno é || Muit ' antigu ' , e que tolleu || a mouros Nevl ' e Xerez, || Beger, Medina prendeu || e Alcala d ' outra vez, || E que dos Romãos Rey || é per dereit ' e Sennor, || este livro, com ' achei, || fez a onrr ' e a loor || Da Virgen Santa Maria, || que éste Madre de Deus, || en que ele muito fia.|| [+]
1264 CSM 1/ 106 E, par Deus, non é de calar || como foy corõada, || quando seu Fillo a levar || quis, des que foy passada || deste mund ' e juntada || con el no ceo, par a par, || e Reỹa chamada, || Filla, Madr ' e Criada; || e poren nos dev ' ajudar, || ca x ' é noss ' avogada. [+]
1264 CSM 4/ 111 Poren vos quero contar || o que ll ' avẽo un dia || de Pascoa, que foi entrar || na eygreja, u viia || o abad ' ant ' o altar, || e aos moços dand ' ya || ostias de comungar || e vỹ ' en un calez bel.|| [+]
1264 CSM 12/ 137 O Arcebispo aquel dia | a gran missa ben cantou; || e quand ' entrou na segreda | e a gente se calou, || oyron voz de dona, que lles falou || piadosa e doorida assaz.|| [+]
1264 CSM 45/ 232 E un dos angeos disse: | "O que vos dig ' entendede: || eu sobirei ao ceo, | e vos aqui mi atendede, || e o que Deus mandar desto, | vos enton esso fazede; || e oi mais non vos movades | nen faledes, mais calade. [+]
1264 CSM 58/ 267 "Venna -ch ' or ' acorrer, || o por que me deitast ' , e non m ' en cal. [+]
1264 CSM 64/ 284 Mais a mesquinna, que cuidava que era ben, || fillou logo as çapatas, e fez y mal sen; || ca u quis calaça -la hũa delas, ja per ren || fazer nono pode, nena do pee sacar.|| [+]
1264 CSM 64/ 284 E assi esteve un ano e ben un mes, || que a çapata ao pee assi ll ' apres || que, macar de toller -lla provaron dous nen tres, || nunca lla poderon daquel pee descalçar.|| [+]
1264 CSM 65/ 290 A creer devemos que todo pecado ... || E dormid ' agora, pois canssad ' andades; || mais pois que for noite, nada non dormiades || nen vos espantedes por ren que vejades, || mais jazed; e[n] este lugar mui calado || A creer devemos que todo pecado ...|| [+]
1264 CSM 67/ 301 E diss ' ao [o]me bõo: | "Deus vos ama, ben sabiades, || que vos quis guardar do demo | falss ' e de sas falsidades; || e eu vos mostrarei ora | com ' est ' om ' en que fiades || é demo sen nulla dulta, | mais un pouco vos calade. [+]
1264 CSM 75/ 319 A moller, a que pesava | de que quer que el mandasse, || diss ' ao crerigo toste | que daquesto se calasse, || ca seu marido guarria, | e que folga -lo leixasse || entre tanto sa fazenda | averia ordinada.|| [+]
1264 CSM 75/ 320 "||E o evangelisteiro | se foi logo sen tardada, || Omildade con pobreça ... || E fillou o Corpus Cristi | e o caliz da ygrega; || e quando foi aa choça, | viu a que bẽeyta seja, || Madr[e] do que non se paga | de torto nen de pelejab, || seend ' aa cabeçeira | daquela vella sentada.|| [+]
1264 CSM 77/ 327 Que amba -las suas mãos assi s ' encolleran, || que ben per cabo dos onbros todas se meteran, || e os calcannares ben en seu dereito || se meteron todos no corpo maltreito.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 E que non soubessen de qual morte lle dava, || por un seu caleiro atan tost ' enviava || e un mui gran forno encender llo mandava || de lenna mui gros[s]a que non fosse fumosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 Outro di ' el conde ao que mezcrad ' era || mandó -o que fosse a ver se fezera || aquel seu caleiro o que ll ' ele dissera, || dizend ' : [+]
1264 CSM 78/ 331 "Logo vay corrend ' e as[s]eita || se fez o caleiro a justiça fremosa. [+]
1264 CSM 78/ 331 Tan toste correndo foi -s ' aquel fals ' arteiro, || e non teve via, mas per un semedeiro || chegou ao forno: e logo o caleiro || o deitou na chama fort ' e perigoosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 O outro, pois toda a missa ouv ' oyda, || foi ao caleiro e disse -ll ' : [+]
1264 CSM 78/ 331 Enton do caleiro se partia tan toste || aquel ome bõo e per un gran recoste || se tornou al conde, e dentr ' en sa reposte || contou -ll ' en[d] ' a estoria maravillosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 Quando viu el conde aquel que chegara || ant ' ele viv ' , e soube de como queimara || o caleiro o outro que aquele mezcrara || teve -o por cousa d ' oyr mui espantosa.|| [+]
1264 CSM 84/ 344 "||A moller enton calou -sse, | que lle non falou mais y; || e pero parou y mentes | sempre mui mais des enton.|| [+]
1264 CSM 104/ 395 E entrand ' a hũa vila | que dizen Caldas de Rey, || ond ' aquesta moller era, | per com ' end ' eu apres ey, || avẽo en mui gran cousa | que vos ora contarey; || ca lle viron pelas toucas | sangue vermello correr.|| [+]
1264 CSM 105/ 400 Gran piedad ' e mercee e nobreza ... || E outro dia os que madurgaron || e a viron fórona espertar || e como sãara lle preguntaron, || e ela ren non lles quiso negar; || e pola confortar logo mandaron || que lle dessen caldo con do agraz.|| [+]
1264 CSM 110/ 413 Ca tantos son os bẽes de Santa Maria, || que lingua dizer todos nonos poderia, || nen se fosse de ferro e noite e dia || non calasse, que ante non fosse falida.|| [+]
1264 CSM 119/ 441 E aquel poço fervia ben come caldeira, || ond ' el espantand ' estava de maa maneira.|| [+]
1264 CSM 124/ 452 E des que foi morto, logo | a ora enbarveceu, || ca esse dia rapara | sa barva en Alcalá || O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor á ...|| [+]
1264 CSM 137/ 491 Sempr ' acha Santa Maria razon verdadeira ... || Ca macar el prometia que nunca tornasse || en est ' erro, muitas vezes, e se del quitasse, || o demo lle pois fazia que o non leixasse, || por mete -lo do inferno dentro na caldeira.|| [+]
1264 CSM 142/ 501 Ca pero a garça muito montou, || aquel falcon toste a acalçou || e dun gran colb ' [a] aa lle britou, || e caeu na agua, que ja per ren || Ena gran coita sempr ' acorrer ven ...|| [+]
1264 CSM 146/ 512 Esta, per com ' oý dizer, || un fill ' avia que mayor || ben sabia ca ssi querer, || cal era mantẽedor || dela e ar do seu aver || bõa guard ' e alynnador, || e sabia -a defender || sempre mui ben e con razon.|| [+]
1264 CSM 161/ 544 Est ' avia hũa vynna | que mais d ' outra ren amava, || e pero grande non era, | daquesta se governava || e ssa moller e seus fillos | e vestia e calçava, || ca outr ' aver non avia | no mundo, nen outr ' erdade.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 Tanto que est ' ouve dito, | foi de seu corpo tolleito || polo gran mal que dissera, | e, par Deus, foi gran dereito; || e logo perdeu a fala, | ca Deus ouve del despeito, || que lla tolleu a desora, | como se dissesse: "cala! [+]
1264 CSM 175/ 573 O erege, que muit ' era | cheo de mal e d ' engano || e que muitas falssidades | fazia sempre cad ' ano, || porque aquel ome bõo | non sse fosse del sen dano, || fillou un vaso de prata | alá en ssa poridade || Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ... || E meté -o eno saco | do fillo; e pois foi ydo, || foi tan toste depos eles, | metendo grand ' apelido || que lle levavan seu vaso | de prata nov ' e bronido; || e poi -los ouv ' acalçados | disse -lles: [+]
1264 CSM 175/ 575 "Calade! [+]
1264 CSM 175/ 575 E pois sse calad ' ouveron, | contou -lles todo seu feito || com ' estedera na forca | tres meses todos aeito, || u a Virgen o guardara, | e a verdade do preito || lles disse, rogando muito: | "O erege mi chamade, || Por dereito ten a Virgen, | a Sennor de lealdade ...|| [+]
1264 CSM 179/ 583 Esta tĩia premudos || os talões e metudos || nas rẽes e aprendudos || ben como pedra con cal.|| [+]
1264 CSM 189/ 609 A ssi vĩir hũa bescha | come dragon toda feita, | de que foi muit ' espantado; || pero non fugiu ant ' ela, | ca med ' ouve se fogisse | que seria acalçado; || e aa Virgen bẽeita | fez logo ssa oraçon || que o guardase de morte | e de dan ' e d ' ocajon.|| [+]
1264 CSM 205/ 651 Na fronteira un castelo | de mouros mui fort ' avia || que combateron crischãos | que sayan d ' açaria || d ' Ucres e de Calatrava | con muita cavalaria; || e era y Don Affonsso | Telez, ric -ome preçado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 205/ 652 O maestre Don Gonçalvo | Eanes de Calatrava, || que en servir Deus en mouros | guerrejar se traballava || e porend ' aquela torre | muito conbater mandava, || e outrossi Don Alffonsso | Telez, de que ei falado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 213/ 670 "||Mas un foi -o acalçando | con ssa azcõa monteira.|| [+]
1264 CSM 222/ 691 Este mõesteyr ' Achelas | á nom ' e ssi é chamado; || e un capelan das donas, | bõo om ' e enssinado, || estava cantando missa | com ' avia costumado, || e avẽo -ll ' assi: ante | que foss ' a missa fĩida, || Quen ouver na Groriosa | fiança con fe comprida ... || Quando [a] consomir ouve | o Corpo de Jhesu -Cristo, || per que o demo venzudo | foi ja por senpr ' e conquisto, || caeo dentro no caliz, | esto foi sabud ' e visto, || per un fi ' ũa aranna | grand ' e negr ' e avor[r]ida.|| [+]
1264 CSM 225/ 698 E viu no caliz | jazer hũa grand ' aranna || dentro no Sangui nadando, | e teve -o por estranna || cousa; mais mui grand ' esforço | fillou, a foro d ' Espanna, || e de consomir -lo todo | non vos foi mui vagaroso.|| [+]
1264 CSM 233/ 717 E ali Santa Maria | o amparou, que non erra, || en com ' agor ' oyredes, | se esteverdes calados.|| [+]
1264 CSM 235/ 723 Ardeu a carne daqueles | que non querian moller; || os outros pera o demo | foron e, sse Deus quiser, || assi yrá tod ' aquele | que atal feito fezer, || e do mal que lles en venna, | a mi mui pouco m ' incal.|| [+]
1264 CSM 237/ 728 E foy -a enton acalçar | camĩo de Leirẽa, || pelos cabelos a tirou | do camỹ ' a gran pẽa ; || ela começou vozes dar : | "Ai eu en terr ' allẽa, || a que mal tenpo me chegou | meu feyto decebudo. [+]
1264 CSM 239/ 735 E com ' ides ora dizer || tal mentira? e calade. [+]
1264 CSM 242/ 744 Este era mui bon maestre | de pedra põer con cal, || e mais d ' outra ren fiava | na Virgen esperital; || e porende cada dia | vĩya y seu jornal || lavrar encima da obra.| [+]
1264 CSM 266/ 49 E por aquesto madeira | fazian ali trager, || pedra e cal e arẽa; | e desta guisa fazer || começaron a ygreja | tan grande, que ben caber || podess ' y muita de gente, | pero non descomunal.|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Quand ' est ' ouve dito, logo | cada ũu deles deu || ayuda pera un calez | do aver que era seu; || e o alcaide lles disse: | "Por Deus, non vos seja greu || e guisad ' os aparellos | quis como mellor poder.|| [+]
1264 CSM 271/ 62 E todos Santa Maria | roguemos de coraçon, || del Poi, que aqueste calez | receba en offreçon || e que non cate com ' éste | pera ela pouco don; || e confonda Deus quen contra | esto nulla ren disser. [+]
1264 CSM 277/ 76 Que punnou de fogir deles; | mas toste o acalçaron || e matárono agynna; | des i logo o assaron, || e des que foi ben assado, | log ' a comer s ' assentaron, || ca de tod ' outra vianda | eles non tĩian ren.|| [+]
1264 CSM 282/ 86 Est ' avia un seu fillo | que amava mais ca ssi; || e un dia trebellando | andava, com ' aprendi, || encima duun sobrado | muit ' alt ' , e caeu daly || de costas, cabeça juso, | e foi caer ena cal.|| [+]
1264 CSM 287/ 99 E daquest ' un gran miragre | vos direi, se vos prouguer, || que mostrou Santa Maria | por hũa bõa moller || que en Genua morava; | e queno logar quiser || saber: foi ena hermida | de Scala, que pret ' é en.|| [+]
1264 CSM 287/ 99 O marido por mata -la | mostrou aquesta razon: || "Ai, moller, por Deus, vaamos | ambos fazer oraçon || aa hermida de Scala | per mar, ca per terra non, || e aqueste meu consello | non tennades en desden. [+]
1264 CSM 304/ 139 Ca o provan ameude | cavaleiros, lavradores, || clerigos, monges e frades | descalços, preegadores; || ca pero y acenderon | outros oyos ardedores, || atan toste se matavan , | que sol non deitavan lume.|| [+]
1264 CSM 313/ 165 E da offerta fezeron | ũu calez mui grand ' assaz || que o crerigo adusse | a Vila -Sirga, u faz || a Virgen muitos miragres, | assi com ' a ela praz.|| [+]
1264 CSM 316/ 172 "Ai, Santa Maria, | est ' eu mio fui merecer, || por quanto na ta hermida | mandei o fogo põer; || mais por emenda daquesto | farey -a nova fazer, || toda de cal e de pedra".| [+]
1264 CSM 321/ 184 Ca dizedes que vertude | ei, dizedes neicidade; || mais fazed ' agora tanto | eu direi, e vos calade, || e levarey a minynna | ant ' a bela Magestade || da Virgen que é envolta | ena purpura sanguỹa.|| [+]
1264 CSM 321/ 184 E pois for a missa dita, | lávena da agua mui crara || a ela e a seu Fillo | todo o corp ' e a cara, || e beva -o a menynna | do calez que sobr ' a ara || está, u se faz o sangui | de Deus do vỹo da vỹa.|| [+]
1264 CSM 322/ 187 Assi esteve gran tempo | que sol comer non podia || nen bever nengũa cousa | senon cald ' ou agua fria, || fasta que chegou a festa | da Virgen Santa Maria, || que cae no mes d ' agosto, | quand ' ela foi corõada.|| [+]
1264 CSM 327/ 197 Porque ben Santa Maria | sabe os seus dões dar ... || E pois que os ouve feitos | e con eles sse cobryu, || deitava -ss ' a dormir logo; | mais pero pouco dormiu, || ca os calcannares anbos | pelos lombos os sentiu || que ll ' entraron tan de rijo | que os non pod ' en tirar.|| [+]
1264 CSM 328/ 199 Sabor á Santa Maria, | de que Deus por nos foi nado ... || Ond ' en este logar bõo | foi pousar hũa vegada || el Rey Don Affonso, quando | sa frota ouv ' enviada || que Cale britaron toda, | gran vila e muit ' onrrada, || e o aver que gãaron, | de dur seria osmado.|| [+]
1264 CSM 335/ 218 "Verdadeiramente || non ficou [na] vila | rua, nen cal nen carreira, || que buscada non ajamos, | sen duvida end ' estade".|| [+]
1264 CSM 339/ 229 Na nave, que non á tan sabedor || maestre nen tan calafetador || que podesse calafetar mellor || per cousa que y podesse meter.|| [+]
1264 CSM 343/ 238 A Madre do que o demo | fez no mudo que falasse, || fezo a outro diabo | fazer como se calasse.|| [+]
1264 CSM 343/ 239 A oraçon desta dona | log ' a Virgen ouv ' oyda || e fezo calar o demo, | e foi a moça guarida; || e deron poren loores | aa Sennor mui conprida, || a que quen quer as daria | que sse migo co[n]ssellas[s]e.|| [+]
1264 CSM 351/ 256 Outros ar corrian vacas | que fazian pois matar, || que cozia[n] en caldeiras | grandes e ýanas dar || a pobres que as comessen.| [+]
1264 CSM 356/ 272 Esto foi quando lavravan | a ygreja, com ' oý, || daquel logar; e avian | avondo, com ' aprendi, || de cal, de pedra, d ' area | e d[e] agua outrossi.|| [+]
1264 CSM 365/ 290 "||Ben tira Santa Maria | pela sa gran piedade ... || Ũa noit ' assi jazendo, | cuido[u] como se saysse || do mõesteir ' e da ordin | que o nengũu non visse; || vistiu -sse log ' e calçou -sse, | ca ata que non comprisse || seu cuido non folgaria.| [+]
1264 CSM 368/ 299 A Caliz atan toste | que for a madurgada, || aa See que éste | de Santa Cruz chamada, || en que meu Fillo posto | foy, ond ' eu fuy prennada, || e averás saude, | ca nos por ti rogamos. [+]
1264 CSM 368/ 299 Ela fez outro dia ben como lle mandaron, || e logu ' en ũa barca | entrou, e pois entraron || no mar ela e outros; | e pois Caliz cataron || e viron a ygreja, | disseron: [+]
1264 CSM 368/ 299 Quantos aquesto viron | forum maravillados, || e a Deus e sa Madre | forum loores dados; || e pois forum de Caliz | ao Porto tornados, || loaron muit ' a Virgen, | cujo ben asperamos.|| [+]
1264 CSM 369/ 303 E ela que llo mostrasse || mandou; e poi -lo viu, logo | ar mandou que sse calasse.|| [+]
1264 CSM 371/ 306 Outros viinnam per lavreren | e gãar y seu jornal || que lles davan por britaren | pedra ou por fazer cal || ou por lavrar na ygreja | da Sennor espirital; || e poren de muitas partes | viinnam y guareçer.|| [+]
1264 CSM 380/ 324 Sen calar || nen tardar || deve todavia || om ' onrrar || e loar || a Santa Maria.|| [+]
1264 CSM 380/ 324 Sen calar ...|| [+]
1264 CSM 380/ 324 E amar outrossi || devemos mais d ' al ren; || e, com ' eu veg ' e vi, || sempre quer nosso ben, || ca britar || e deitar || foi da sen[n]oria || quem mezcrar || e buscar || mal con Deus queria || Sen calar ... || A nos que somos seus || quitamente sen al || dela, porque de Deus || é Madre que nos val || quand ' errar || e peccar || per nos[s]a folia || ymos, ar || perdõar -nos || faz cada dia.|| [+]
1264 CSM 380/ 325 Sen calar ...|| [+]
1264 CSM 380/ 325 Sen calar ...|| [+]
1264 CSM 380/ 325 Sen calar ... [+]
1300 LP 002/ 247 Ten el que faz dereit ' en se queixar, | pois lhe non val servir e afanar, | nen pod ' aqui conselho percalçar | com ' alen mar, per servir, percalçou; | poren quer -s ' ir a seu tempo passar | u, gran temp ' á, serviu e afanou. [+]
1300 LP 016/ 253 Non mi cal, | poi -lo ela por sa prol assi ten; | ca se lh ' eu dig ' : - [+]
1300 LP 022/ 257 Outras planetas de boa ventura | achou per vezes en seu calandairo; | mais das outras que lh ' andan en contrairo, | cujo poder ainda sobr ' el dura, | per ũa delas foi mui mal chagado | e pela outra cobrou priorado, | u ten lazeira en logar de cura.| [+]
1300 LP 031/ 261 Poren partid ' este feito de cedo, | ca de mal dizer non tirades prol; | e como s ' en Joan ' Eanes dol | já de vós, perdeu i vergonha e medo, | ca entend ' el que se dev ' a sentir | de mal dizer que, a seu olho, vir | que pode log ' acalçar con seu dedo.| [+]
1300 LP 003/ 330 El se veste e se calça mui ben; | en esto mete el o mais do que ten, | pero nunca lhe vejo menguar ren; | e, como se todo ouvesse en doado, | u outros non tragen, a el conven | que traga sempre çapato dourado.| [+]
1355 CGC 2/ 106 Leal | le fui senpre, e non sé | cal é a razon por que | me dá morte desigual. | [+]
1355 CGC 12/ 156 En sandeçe, mal pecado, | soy tornado, | pois me falesçe tal ben | cal avia eu cobrado, | ¡ai cuitado!, | ¿este mal onde me vén?| [+]
1355 CGC 18/ 183 Non me quexo de ti agora, | Amor, si padesco mal, | pues me distes por sennora | noble vista angelical, | a quien fui e soi leal | e sere sin dudamento, | maguer que sufro tormento | longe, sin fazer error. | [+]
1355 CGC 18/ 183 Amor, sempre oi dezir | que calquier que te serviese | devie mui ledo bevir | por gran coita en que se viese . | [+]
1355 CGC 19/ 190 Amorosso risso angelical, | soy presso en vuestro poder; | querede vós merçed aver | de minna cuita desigual. | [+]
1355 CGC 28/ 227 E pois tantos boos vejo apartar | daquestas dos cossas por vós, ¡ai Amor!, | de aqui adeante vós sede sabidor | que nunca vos faça plazer nin pessar, | nin quiero a vós nin a otro loar; | assi passarei, por minna ventura, | canto Deus quiser, e non avrei cura | sinon de oir e ver e callar. | [+]
1355 CGC 40/ 295 Mando meus ollos con toda su vista | a un judio çego de Valladolide; | e mando a Gil Peires, el de Ataide, | las minnas pernas sin otra conquista; | e mando a minna muita loçania | a Alfonso Gunçales, majordomo da Reinna, | por que se calçe mellor e se vista. | [+]
1355 CGC 40/ 296 E seja ben çerta la que me matou | que fezo crueza e mui grant pecado, | o cal todavia le sera contado | desque superen ben como pasou; | ca eu foi morto a grant sin razon, | e diran - le todos que fez traizon | matar a un ome que nunca le errou. | [+]
1390 CGC 42/ 317 El mui alto sin porque | mostro -me por si contenda; | atal hei minna bivenda | que non sei dizer cal é, | ca pensé | en trocar como leal, | atendendo por ben mal; | minnas cuitas non dire. [+]
1390 CGC 57/ 383 E desque l ' eu dixer | todo o meu mal, | mate -me se quer, | que non me én cal; | que a mi mas me val | morrer ayuntado, | que bevir penado | allen Tejo. | [+]
1400 CGC 58/ 387 Muito prudente sennor, | nobre, famoso Manrique, | se calo vosso louvor | é porque baixo non fique; | e asi por çerto sei | que, por muito que vos gabe, | acabar non poderei | quanto louvor en vós cabe, | o al que signo s ' acabe. | [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL