1220 |
LP 030/ 327 |
Pesar lhi dìx(i), e non me sei | no mundo conselho filhar; | mais s(e) ela me non perdõar ' , | bon calar perdi u falei!| |
[+] |
1220 |
LP 019/ 520 |
Se me calar ' , podê ' -la -ei | veer, enquanto lhi negar ' | ca a non vejo con pavor | que lh ' aja, nen ei én sabor.| |
[+] |
1220 |
LP 019/ 520 |
E non sei én, qual escolher, | de me calar ou lh ' o dizer.| |
[+] |
1240 |
LP 137/ 241 |
Ou a quem direi o meu mal | se o eu a vós nom disser, | pois calar -me nom m ' é mester | e dizer -vo -lo nom m ' er val? | e pois tanto mal sofr ' assi, | se comvosco nom falar i, | per quem saberedes meu mal?| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 352 |
É tan louco, que tal med ' ei: | que me sacará de meu sen | e que verremos a mais en; | ante [já] me lhi calarei, | ca, se mal contecesse, | (de que me lh ' eu ben guardarei) | que lh ' eu esto non sofresse, | dar -m ' -ia gran punhada.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 380 |
Mais, pois d ' ela ben non ei, | preguntar -m ' an e calar -m ' ei. |
[+] |
1240 |
LP 033/ 454 |
Pois, Lourenço, cala -t ' e calar -m ' -ei | e toda via tigo mi averrei, | e do meu filha quanto chi m ' eu der. | - |
[+] |
1240 |
LP 006/ 467 |
E non depart ' en ren, de que se vença, | pero lh ' outr[o] aguisado falar; | e verveja, u se dev ' a calar, | e nunca diz verdad ' , u mais non mença; | e, u lhi peden cousimento, fal; | pero é mans ' , u dev ' a fazer al | e, u deve sofrer, é sen sofrença.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 489 |
Mais no ' -no saben, nen lhe ' -lo direi, | enquant ' eu viva, ja per neun sen; | mais calar -m ' -ei con quanto mal me ven, | e sempr ' assi mia coita soffrerei; | ca eu non quero mia coita dizer | a quen sei ben ca non mi -á de põer | conselho mais do que m ' eu i porrei.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 619 |
Ja m ' eu quisera con meu mal calar, | mays que farey con tanto cousidor?| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 621 |
Amor, non qued ' eu amando, | nen quedo d ' andar punnando | como podesse fazer | per que vossa graç ' ouvesse, | ou a mia sennor prouguesse; | mays, pero faç ' a poder, | contra mia desaventura | non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 621 |
Am ' e sirvo quanto posso | e praz -me de seer vosso; | e sol que a mia sennor | non pesasse meu serviço, | Deus non me dess ' outro viço; | mays, fazend ' eu o mellor, | contra mia desaventura | non val amar [nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir]. | Que -quer que mi a min gracido | fosse de quant ' ey servido, | que mi a min nada non val, | mia coyta viço seria, | ca servind ' atenderia | gran ben; mays, est ' é meu mal, | contra mia desaventura | [non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir].| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 622 |
Porque sol dizer a gente | do que ama lealmente: | "se ss ' én non quer enfadar, | na cima gualardon prende", | am ' eu e sirvo por ende; | mays, vedes ond ' ey pesar, | contra mia desaventura | [non val amar nen servir, | nen val razon nen mesura, | nen val calar nen pedir].| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 879 |
Por Deus, amiga, punhad ' en partir | o meu amigo de mi querer ben: | non mh o digades ca vus non val ren, | nen mi mandedes a ess ' alá hir, | ca tanta prol mi ten de lhi falar, | per boa fé, come de me calar.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 879 |
Dizede -lh ' ora que sse parta já | do meu amor onde sempre [o]uve mal: | leixemus ess ' e falemos en al; | muyto cofonda Deus quen lh ' o dirá, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar].| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 879 |
Dizede -lh ' ora que non pod ' aver | nunca meu ben, e que non cuyd ' i fol: | non mh o digades ca vus non ten prol; | cofonda Deus a que lh ' o vay dizer, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar]. |
[+] |
1264 |
CSM 1/ 106 |
E, par Deus, non é de calar || como foy corõada, || quando seu Fillo a levar || quis, des que foy passada || deste mund ' e juntada || con el no ceo, par a par, || e Reỹa chamada, || Filla, Madr ' e Criada; || e poren nos dev ' ajudar, || ca x ' é noss ' avogada. |
[+] |
1264 |
CSM 343/ 239 |
A oraçon desta dona | log ' a Virgen ouv ' oyda || e fezo calar o demo, | e foi a moça guarida; || e deron poren loores | aa Sennor mui conprida, || a que quen quer as daria | que sse migo co[n]ssellas[s]e.|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 324 |
Sen calar || nen tardar || deve todavia || om ' onrrar || e loar || a Santa Maria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 324 |
Sen calar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 324 |
E amar outrossi || devemos mais d ' al ren; || e, com ' eu veg ' e vi, || sempre quer nosso ben, || ca britar || e deitar || foi da sen[n]oria || quem mezcrar || e buscar || mal con Deus queria || Sen calar ... || A nos que somos seus || quitamente sen al || dela, porque de Deus || é Madre que nos val || quand ' errar || e peccar || per nos[s]a folia || ymos, ar || perdõar -nos || faz cada dia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 325 |
Sen calar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 325 |
Sen calar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 325 |
Sen calar ... |
[+] |