1240 |
LP 029/ 452 |
E vês, Lourenço, se Deus mi pardon, | pois que mi tolhes do cepo pavor | e de cantar, farei -t ' eu sempr ' amor, | e tenho que farei mui gran razon; | e direi -t ' i qual amor t ' eu farei: | já mais nunca teu cantar oirei, | que en non riia mui de coraçon;| |
[+] |
1264 |
CSM 106/ 403 |
E pois esto prometeu, || logo ll ' o cepo caeu || en terra; mais non ss ' ergeu: || atendeu || ant ' a noite lubregosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 106/ 403 |
Mais poi -la noite chegou, || a seu compannon contou || como ll ' o cepo britou || e sacou || end ' a Virgen piedosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 176/ 577 |
Demais tĩia a garganta | no cepo, com ' aprendi; || e jazend ' en tan gran coita, | prometeu log[o] assi || que sse o Santa Maria | de Salas tirasse d ' i, || que seria seu romeiro | e dar -ll -ia mui grãados || Soltar pode muit ' agĩa | os presos e os liados ...|| |
[+] |