1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.[I]V. é como Santa Maria de Ribela non quer que arça outr ' oyo ant ' o seu altar senon d ' olivas que seja ben claro e muit ' esmerado. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 139 |
[Esta é como Santa Maria de Ribela non quer que arça outr ' oyo ant ' o seu altar senon d ' olivas que seja ben claro e muit ' esmerado.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 136 |
Outro dia ala alua mouerõ daly, et de guisa andarõ que, quando amaeçeu et foy dia claro, auyã ia anda(n)do hũa legoa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et a rreyna, poys que llo el rrey rogaua, perdõoullis en esta guisa et a atal preito: que dõ Garçia, seu fillo, que a misclara cõ tamaña falsidade, que nõ rreynasse eno rreyno de Castella, o que ela herdara de parte de seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 314 |
Mays quẽ es tu que tal claridade das et tal odor trages contigo? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 335 |
Et elles, quando ysto virõ, forõ muy espantados et pola grã claridade et p[o]lo grãde odor que virõ, esteuerõ hũa peça que nõ falarõ nẽhũa cousa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 653 |
Et a cabo destes çĩco anos, que uos auemos contado, nouas que muyto corrẽ chegarõ a Valença, com̃o Buca[r], fillo de Miramamolĩ de Marrocos, tẽendosse por muy quebrantado de com̃o o vençera o Çide de Valença ante eno cãpo do Quarto, et llj matara et llj catiuara muyta gente, et como correra cõ elle ata que o metera pelo mar, et gaanara delle todalas cousas que trouxera d ' alem mar, et nẽbrandosse com̃o escapara muy auiltado et com̃o escapara cõ muy grã perda, diz que elle meesmo andou prehegando per sua pessõa toda Africa et toda Beneia ata os Montes Claros para pasar o mar, para uingarse, se podesse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et, pensando en esto, aa meyanoyte vio entrar eno paaço hũa gran claridade et hũu odor muy bõo et tam saboroso que [era] hũa marauilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Com̃o a cõpana do Çide vençerõ rrey BucarVConta a estoria que, desque foy o dia claro, don Aluar Fanes parou suas azes muy ordenadamente et forõ ferir enos mouros muy denodadamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 666 |
Et el rrey estaua catando muyto ao rostro do Çide, et vijallo tã fresco et os ollos tã claros et tã jguaes, que nõ semellaua senõ viuo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 678 |
Conta a estoria que, andados XLta et tres ãnos et sete meses do rreynado del rey dõ Afonso -que foy na era de mĩll et CXLiij anos, quando andaua o ano [d]a encarnaçõ de Nostro Senor Ihesu Cristo en mil et çento et çĩco anos et sete meses - este rrey chegando ia [a] acabamento dos seus dias, diz, que oyto dias ante que el finasse, sinadamente o dia de San Iohan Babtista, acaeçeu hũu miragre ena jgleia de Santo Isidro de Leõ, que foy en esta maneyra: começou a mãar hũa agua muy clara ante o altar de Santo Ysidro, eno logar u tĩjna o clerigo os pees quando dizia a missa, et nõ seyu dos ajũtamentos das pedras nẽ da terra, mays de meyo das pedras viuas et enteyras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 701 |
Et misclarõ entõ cõ elle o conde dom Ponço et outros omes boos, et el rey tolleulles a terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 716 |
Et entõ desapareçeu o angeo et ficou a camara chea de grande olor muy boo et de grã claridade. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et asi [se] começarõ de misclar et de reuoluer de hũa parte et da outra, que nõ podo auer acordo enos mouros de tẽer hũus cõ outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 871 |
A naue que primeyro chegou, que ya de parte do areal, nõ pode quebrantar a ponte per o açer[t]o[u], pero assedoa ia quanto; mays a outra en que Rreymõ Bonifaz ya, desque chegou, foy dar de fronte hũu tal golpe que passou clara da outra parte. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, quando uẽeo aa ora en que o sancto rrey de finar ouue, et foy conprido o termjno de sua vida, et que era chegada a ora da (sua) durauil, mays da antolãte que pouco dura, et ouue a leyxar este faleçedoyro mũdo que pouco dura et a yr ao da sancta claridade que nũca faleçe, fezo y uĩjr ante si a dõ Fillippe, seu fillo, que era esleyto de seer arçebispo d ' j de Seuilla, et outros bispos que y erã, et toda a outra clerizia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 896 |
Aquel [uer]dadeyro poderoso Deus -que a este seu [sancto] seruo rey deu sen et saber et ualer et p[oder] de todas estas onras de suso ditas [mere]çer et acabar en este mũdo morta[l et] auer as outras do rreyno perdurauil - l[eixe] elle sempre uiuer et durar en aquella fol[gãça] que llj Deus ouue apparellada; et a [nos] leixe de tal guisa peseuerar pel[a de]reyta carreyra, per que merescamos auer [parte] cõ el en aquella sua sancta folgãça d[e clari]dade, que nũca escureçe nẽ her[da en] nẽhua tristeza, mays sempre pr[azer et dul]çor et alegria. |
[+] |
1300 |
AT III,4/ 54 |
E nom vos posso esto mais declarar, senom como o cada um filhar en seu entendimento. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 26 |
Sobre esta rrazõ diz Jeronymo ẽna Glosa que Adam foy feyto de dia et em claridade, por que catase em Deus toda vya, et se rreuéésse ẽna sua ymagẽ et ẽna sua semellança, et sé tornase sempre aarrazõ quelle Deus dera, et que entendese por ella obem et omal, et departisse [ontrela]; et departĩdóó, que fugisse ao mal, et que amase obem, et se tornasse sempre ael; et amãdóó, que [gardasse] em ello asemellança de Deus. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 46 |
Et Josefo declara sobre esto, que sangre enque alma ouvesse queo nõ comessem, que este he osangre do omẽ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 89 |
Aqueles omẽs que disemos que buscarõ primeyramente aarte do teçer donde se vistisem, et labrar aterra, et semear, et coller, et comer as carnes das anymalyas et das aves, começarõ apensar ẽnas creaturas das cousas pera se tomarẽ et averẽ algũa creẽça; et catando pera terra vyam em ella algũas pedras claras, et [fermosas], et fortes, et coydauã, et diziã que aly era Deus et bayxauã se [cõtra] ellas et adorauãnas; et [despois] de todos estes, vierõ outros adeante quese vestirõ mellor, que teçerõ os panos cõ mayor et mellor mẽestría et arte que [os] outros dantes; et buscarõ tynturas de colores de moytas [guisas] pera os [tyngir] et colorar doutra [guisa], aalende da color que aviã natural; et por que nõ sabyam fazer casas nẽ as poderiã fazer em cada lugar, por que avyam de andar de terra em terra cõ seus [gaãdos] bus candolles toda vya mellores paçeres, et começarõ afazer tendas de panos sobrepostos em varas et em madeyros enque morassem, et sayam se das choças et morauã ẽnas tendas que leuauã cõsigo de lugar em lugar cõ seus gáándos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 94 |
Et catarõ pera çima sobre todoslos elamẽtos ao çeo; et ẽna noyte, quando foy dado aas estrellas que paresçessem luzẽtes, et virom cousas tam claras cõmo as estrellas et a lũa, et por la vista destas que tam bem paresçiam de noyte, et pararõ mẽtes ao sol cõmo alomeaua o dia; et quanto era mays grande et mellor oque el paresçia et alumeaua que a lũa et as estrellas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 134 |
Et segũdo oespoẽ os autores dos [gentijs] et dos outros mẽestres, Mercurio tãto quer dizer cõmo deus dos mercadores, et outrosi era deus do tribóó ontrelos [gentijs] -et som otriuio, agramatica, et auyaletyca et arrectorica -, et esto por que era el [mays] complido mẽestre destes tres saberes que outro ontre seus [gentijs], et he outrosi Mercurio nome de aquela planeta que anda açerqua do sol que nũca se del parte de noyte nẽ de dia, et he hũa estrella pequena, et bem pode véérla aly [perlo] dia claro oquea bem catar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et os bõos angeos nũca ataes cousas véém ca andam por mãdado de Deus, et El quando os envia dalles suas feguras moy claras et moy fremosas, ou quaes pertẽesçem aas visões que vam fazer que tomã elles enque se mostram et parescam aaqueles aque os El mãda yr. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
De mays despoys que aquelo lle acontesçeo aly sempreo menos onrrarõ os omẽs daquela terra et faziãlle nojos, et soberueas, et desonrras aque el nõ podia dar consello, et [tyñasse] desto por moy biltado et desonrrado; et pensou em toda maneyra de leyxar [aquel] lugar, et sobre todo por lo dolor que avia da morte de Aram, seu fillo; et por aconsellar sua [cõpaña], et perder dende algũ pouco dembargo, casou a Sarra, sua neta, filla de Aram, seu fillo, cõ seu fillo Abraã, et casou Melca, yrmãa de Sarra, filla de Aram, cõ Nacor, seu fillo, cõmo oystes queo diso Moysem, pero nõ tã claramẽte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 177 |
Et Paulo Orosio conta deste [Njlo] todas las cousas que diserõ os outros sabios saluo estas duas: a primeyra quelle cambea el os nomẽs, a segunda ẽno correr, que diz que em [algũus] lugares corre doutra [guisa] que nõ diserõ os outros sabios; et ẽno que cãbeou os nomẽs he esto: que oprimeyro lago queos outros poserõ por fonte do Njlo, et diserõ que avia nome Nulidom el diz quea nome Clara, et do lugar donde corre adeante et lle diserõ os outros [Njgris], chamoulle el Nebul, et ẽnos outros lugares el dizlle o Nylo cõmo os outros sabios que del falarõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 183 |
Jupiter ha opoder dos atẽperamẽtos das outras planetas et das cousas et do ayre lympo et claro. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 245 |
Et despoys que Eusebio foy byspo de Çesarea et santo omẽ, et [Jeronjmo] outrosy bispo et santo, et que trasladou a Biblia em [este] noso Latym, falam destas [rrazoens] em suas canonycas, queremos vos contar aqui dellas, segundo queas contam os autores dos gentíj́s, et desi diremos et declararemos que querem dizer, et achamos que tambem diserõ os gentíj́s palauras et rrazões que dizẽ hũa cousa et dam aentender outra, cõmo ofazem os nosos Testamentos, ho da noua ley et ho da vella que andou sempre em fegura, oque nõ faz tanto onovo que anda ja ẽno feyto da cousa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 247 |
[et] segundo dizẽ [hũus] esto era que [fosse] prinçepe de todas las caças et de todas las clarezas et de todo oal, [e dando esto con sus derechos quel apartarie de su regno cõmo fiziera alos otros fijos, e que su fijo aurie en que ueuir en los derechos delas clerezias et delo al. ] , et el ficaria cõ seu rreyno em paz. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 262 |
Em pos esto onde diz quea pedio arreyna Juno aJupiter, et el doulla, et ella dou ha em garda aArgo, oseu pastor dos çento ollos, et he esto oquese entende que Juno he odeleyto da terra et das rriquezas, et Argo omũdo, et despoys daquelo se dou esta Yo amays grandes viços et desi apeores costumes, et atyña omundo em laçada em elles, cõmo diz oautor, quea tyña Argo presa ata quese doyo dela Jupiter et entendese aqui por Jupiter oseñor apartador, cõmo disemos; et enviou aMercurio, seu fillo, et esto he bõa rrazõ et sabia, ca esso quer dizer Mercurio; et vençeo Mercurio aArgos, asi cõmo ao mundo, rrazoando se cõ el sobrelas preguntas quelle fazia Argo falandolle encubertamẽte das rrazões das sete artes liberaes, et dizẽdolle que amara Pam aSyringa tornada em [canaueyras] ẽnas rribeyras do rrio Ladom; et em este mudamẽto de [siringa] et em amor de Pam lle falou destas rrazões segundo que mẽestre Juã conta; et diz que este rrio Ladom que corre por medio de Greçia et quee rrio de moy bõa agoa, moy clara, et moy sãa, et ha moytas canaveyras por todas las rribeyras del; et mostra que vierom aly aaquela rribeyra todoslos filosofos de Greçia aestudiar sobrelas sete artes liberaes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 277 |
Despoys de todo esto quedou Ysáác em Gerara et labrou et sementou em aquela terra atallente et prazer del rrey Abymelec, et colleo açento doblo do [que el] avia semẽtado aquel ãno, et bendisóó Deus, et [todas las] suas cousas yam adeante, et cresçiam fortemẽte et fezose aly moy rrico, et cresçianlle aly os [bẽes] de cada dia, ata que foy [moyto] abondado, et rrico, et moy poderoso, et aly ouvo moytas gréés de ouellas et bustos de vacas, et [cresçio] agrandes [conpañas]; et por tanto bem et merçede que Deus fazia aYsáác, mezclarõ ho os palestinos cõ el rrey por que aviã envidia del, et el rrey creyos, et çarraronlle todoslos poços que Abraã, seu padre, fezera aly pera suas [conpañas] et seus gaandos, et diso lle Abimelec: |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Em todo esto chegou ella a hũ rrio que corre de hũa agoa moy clara, et tendeu os braços a as estrelas et tomou tres vezes de aquelas agoas d ' aquel rrio. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Des que esto ouvo feyto, aduserõ dous vasos de mel claro, et deytou del en hũ foyo sobre lo sangre et ẽno outro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et tomou outros dous vasos de leyte claro, et deyto os sobre aquelo a cada hũ en seu foyo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 57 |
Et poseram y os mẽestres esmeraldas moy fremosas et moy bõas, et rrobijs moy claros, et moytas outras pedras preçiosas que foram y postas a grande traballo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 71 |
Et depois que o dia veẽo et o sol era ja claro, os [lauradores] da terra sayrõ a seus lauores; et vyrom grande oste guisada para batalla, quando os virõ estar todos de caualo et bem armados et suas azes bem paradas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 84 |
et clara. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 110 |
Et agora me mostrade et declarade voso tallent por tal que eu sabea se o queredes fazer ou nõ ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et por que o dia era bem claro et a caentura ya creçẽdo, rreluziã contra o sol os escudos que erã pintados de ouro et de azur. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 128 |
Ca cada hũa das tendas avia hũa agia dourada em -çima, atã clara que luzia por tal guisa que se veeria õme de noyte por escuro que fezese cõmo se fose o dia claro et aquela noyte sofrerõ elles grande afan, ca nõ dormyrõ et comerõ moy pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 129 |
De cõmo fezerom os troyanos despoys que o dia veẽo Despoys que a mañãa foy clara, os gregos andauã cõ grã soño, et aviã grã sabor de folgar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 129 |
Et des que veu que o dia era claro, nõ quiso este pleito leyxar a vagar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 150 |
Et os texidos do mãto forõ de rrobis moy claros et moy preçados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et diz Dayres que estes dous cõdes eram moy nomeados et moy preçados ẽno bosco de Mõtes Claros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et os nomẽs delas son estes: carbũcolo, sardis, cafis, amastica, berilo, topaz, grisolicos, esmeralda, braso, rroby, calçedonja. destas pedras ouvo en esta camara grãde abondança et tã clara e tã lomeosa era de noyte, por escuro que fezese, cõmo per lo mays claro dia de julio.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et a camara era toda feyta a boueda de sardis et de brasmos et de almadinas claras.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 194 |
[Et hũa das donzelas que mellor paresçia tyña hũ espello d ' ouro ẽna mãao, tã fermoso que ẽno mũdo nõ ha cousa que mays clara podese seer.] |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 197 |
Et quantos estauã ẽna camara, se a catar quisesem, gardados seriã de fazer erro nẽ vilanya, ca asi o [moystraua] a todos demays tyña ẽna [mão] hũ ençensario de hũ topaz moy claro et moy rrico colegado en hũus filos de ouro enlaçados et labrados a moy grande nobleza. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 197 |
Et era tã blanca et tã clara que os que esteuesem dentro ẽna camara bem poderiã veer os que estauã de fora, mays os que estauã de fora nõ podiã veer os de dentro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et vender se lle a caramẽte a tua morte et a [mjña]" Dentro ẽno tẽplo avia grã claridade das lanpãas que y estauã ençendidas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et sabede que outra pedra nẽ pintura nẽgũa nõ foy y posta ca nõ ha ẽno mũdo pintor que bem pintase laço nẽ flor nẽ vide nẽ ave nẽ besta nẽ outra cousa cõmo este marmore era pyntado Eno mũdo nõ foy debuxadura nẽ obra que en pỹtar podese seer laurada que aly nõ fose quantas vezes a mollauã ẽno dia, tantas vezes esclareçia que era grande maravilla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Desi poserõ entre seus braços hũ vaso moy formoso et moy claro de hũ rroby en que jazia çijsa de Achilles, ca o queymarom por que o acharõ todo espedaçado em peças. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et desi leuãtarõn a et poserõ -n a em -çima d ' aquela obra que fezeron -cõmo vos ey contado -, sobre hũa pedra moy preçiosa de hũ topaz moy claro,[en] tal guisa que a viã dentro em Troya. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Et o çirco del et o [nasol ?] era todo chẽo de esmaltes et de pedras preçiosas que dauam de ssy tam grande claridade que mayor nõ poderia seer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 296 |
Despoys d ' esto enbraçou hũ escudo blanco cõmo a neue, et todo orellado de rrubes et de esmeraldas fremosas et claras et de grã preçio mays a broca era de ouro fino et cõ aljofres et ourofreses et cõ pedras preçiosas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Mays depois que o dia foy claro et se poderõ leuãtar, começarõse, de andar buscando perla rribeyra et maldizẽdo moyto a ventura que ouverã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et tãto que os tres caualeyros virõ a mañãa, sobirõ en seus caualos pero ajnda nõ era o dia ben claro, mays a lua arrayaua moy ben. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Ca [nẽgũna] claridade nõ paresçia estonçe. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 354 |
Et quando me d ' aly party, pasei [per] hũ peligro -o mays grande et o mays esquiuo que ha em todo o mar ca foy [per] tal lugar onde viuẽ as serẽas, que son moy aleyuosas ca ellas am as vozes claras cõmo aguias. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 220 |
Depoys que o día vẽo et o sol era ja claro, os lauradores da terra seýrõ a seus lauores, et virõ grãd oste gisada pera batalla, ca elles virõ estar tódoslos de caualo, ben armados et suas azes ben paradas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 257 |
Et despoys que chegou o día, a manãa foy moy bõa et moy clara et a ágoa do mar estaua tã mãssa que sol hũa onda nõ sse mouj́a. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 260 |
Et estonçe fazía bon tẽpo et claro, que a páscoa chegaua et as áruores deytauã suas frores et follas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 276 |
Et se algũ quería mezclar algũ seu amjgo cõ el rrey, el o sabía moy ben liurar per sua fremosa rrazõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et porque o día era ben claro et a caentura ýa creçẽdo, rreluzíã cõtra o ssol os escudos, que erã pintados de ouro et de azur. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 315 |
Et en cada hũa das tendas auj́a hũa agya de ouro en çima, tã clara que luzía per tal gisa et tãto que sse veería home de noyte, por escuro que fezesse, cõmo se fosse de meodía claro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 316 |
Depoys que a manãa foy clara, os gregos andauã cõ grã sono, et auj́ã grã sabor de folgar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 316 |
Et, poys el ueu que o día era claro, nõ quiso este pleito leixar en vagar, et foysse a hũas grãdes praças et moyto anchas, que auj́a ante o tenplo de Diana. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 340 |
Et quando uirõ mezclar as azes et oýrõ as grãdes uoltas et ouueron grã dultãça de sse perder Éytor, (et) acordarõ ontre ssy que ja mays nõ sse partissen del, se sse a el podessen chegar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et se me uós quiserdes ajudar assý cõmo uós deuedes, de gisa os cometeremos que oie en este día os deytaremos do cãpo, et lles sacaremos moytas almas dos corpos, et lles faremos clarament cõplar os parẽtes et os amjgos et as outras nossas cõpañas que nos matarõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 355 |
Et alý sse mezclarõ tódoslos gregos et os troyãos et estoueron longament ante as barreyras, justando et fazẽdo moytas caualarías bõas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 356 |
Depoys que Éytor sua rrazõ ouuo acabada, el rrey Príamos lle rrespondeu assý: -Fillo, moyto uẽ este teu rrostro sangoẽto, et uẽ outrossý teu escudo quebrado per moytos lugares, et teu elmo furado per moytas partes, et ben me pareçe que ouueste grã coyta aló hu andaste cõbatẽdote, et uéiote o sange seýr claro perlas mallas do almófar, per cada lugar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Matán Claruel, yrmão de Éytor outrossý, que era de parte dos troyãos, foy justar cõ hũ rrey que auj́a nome Çedius. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et deulle Matã Claruel hũa tã grã ferida ẽno ollo que llo lançou logo fora da cabeça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et ela era tã fremosa que ẽno lugar en que sij́a esplandeçía todo en derredor da grã claridade de sua façe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et estaua tã ben armado que, quenquer que o uisse, ben diría que ẽno mũdo nõ veería mellor formado caualeyro, nẽ de mellor pareçer en armas, nẽ mays atreuudo, nẽ mays fardido, et todo esplandeçía da claridade das suas armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 391 |
Et era tã clara que rreluzía de noyte assý cõmo se fosse de día, et cõ todo esso era moy dura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 392 |
Et a tẽpestade durou ata que o día uẽo et, depoys que o día chegou, foy o tenpo tã mãsso et tã claro et tã bõo que mellor nõ podería. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et este rrey Apítofus andaua ẽna batalla moyto esforçado et moy fardido, et tragía en sua mão hũ uenabre claro, et tallaua cõmo hũa naualla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 405 |
Pero, desque o ssol se foy leuãtando, foysse tirãdo a neue, et fezo o tenpo moy claro et moy bõo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Et en este comedio poderemos soterrar et queymar aqueles que jazẽ mortos ẽno cãpo, et a terra ficará liure, et o ayre mao tollersse á, que nos tẽ poçoados et cofondidos, et uerrá outro ayre linpo et fresco et claro, que guaresçerá os que son enfermos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 411 |
Et elles auj́ã moy bõo lũar et moy claro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Et cada hũ quería cõforta ao outro do pesar et da coyta que lle uij́a auer, et nõ podía, ca ben sabía en toda gisa que, sol que o día fosse claro, seríã partidos pera senpre, en gisa que nũca ja mays auerýan se ssy prazer nẽ folgura, assý cõmo soýan. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 417 |
Outro día de manãa, depoys que o día foy claro, ouuéronsse anbos de partir, querendo ou nõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Et tã clara estaua a cámara de noyte et tã lumeosa cõmo sse fosse o día mays claro que seer podesse de uerão. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Et a cámara era feyta a bóueda, que era toda de sardis et de brasmos et de almadigas claras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 436 |
Et hũa das donzelas, a que paresçj́a mellor, tĩjña hũ espello d ' ouro ẽna mão, tã claro et tã fremoso que ẽno mũdo nõ ha cousa que mays clar[a] podesse seer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 441 |
Demays tĩjña ẽna mão hũ ençẽçario de hũ topaz moy claro et moy rrico, colgado de hũus fíos de ouro enlaçados et laurados a moy grã nobreza. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 442 |
Et esta pedra he moy preçada et moy fremosa, et era tã brãca et tã clara que os que estouessen ẽna cámara ben poderíã veer os que estouessen fora, mays os que esteuessen fora nõ poderíã ueer os que estouesen de dentro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 480 |
En outro día de manãa, ante que [o] sol esclareçese, forõ os troyaos armados, et seýrõ fora da uilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et auẽolle así que hũ día caçaua en hũ mõte, et chegou a hũ uale, hu auía hũa font moy clara, et quiso beuer dela, et catou ajuso, et ueu a sua soonbra, et nõ coydando que sua era, nẽ sabendo desta nada, pereçeulle tã bẽ que tomou dela tã grande amor et tã grã pagamento que lle uẽo a rrogar, chorando muyto, que seýse fora et que se uẽese pera el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et uestíã suas lorigas moy boas et muy brancas et muy lauadas, et enlaçauã seus elmos bẽ bronidos, et çingíã suas espadas, et tomauã seus escudos de muytas maneyras, et tã fremosas erã que fazíã esclareçer a manãa arredor de sy per u ýam. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 519 |
Tanto que fuy manãa, fezo o sol muy claro et muy bõo, et despois cõmeçou d ' escureçer et de chouer et uentar muyto, et todos andauã mollados et anoiados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Mays ben uos digo clarament que este cõssello nõ lle ual nada, que he uil et áuol et uergoñoso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 531 |
Et Agamenõ fezo chamar tódoslos rreys et os altos homes da oste, et cõtoulles en cõmo enviara rrogar a Achiles que os ajudasse cõmo soýa et vẽesse cõ elles aa batalla, et que lles nõ tornara rresposta por que podessen entẽder que del podessen auer ajuda; mays clarament dissera que ja mays nõ entraría cõ elles en batalla, ca os vij́a cada día perder et nõ gãañar, et que enviaua rrogar et cõssellar que fezessen cõ troyãos paz et auij̃ça. - |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et dentro ẽno tenplo auía grã claridade das lánpaas que y estauã açendudas, pero Achiles ia muyto aduro podía ueer, que o uiso se lle tornaua; et nõ podía estar porlo sange que se lle ýa muyto, pero fezo hũa yda, cõ sua espada ẽna mão, et matou dous deles et chagou çinquo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Desí leu[ã]tarõ a ymagẽ, et posérõna en çima daquela grande obra que fezerõ, cõmo uos ey contado, sobre hũa sela moy preçiosa dũ topaz muy claro, en guisa que a vij́ã dentro en Troya. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 604 |
Et o nasal del et o çirco era todo cheo d ' esmaltes et de pedras preçiosas, que dauã de si grã claridade. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 604 |
Despois desto enbraçou hũ escudo branco cõmo hũa neue et todo ourelado de rrubíjs et d ' esmeraldas fremosas et claras et de grã prez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Mais despoys que o día fuj claro et se poderõ leuantar, começárõse d ' andar buscando perla rribeyra, maldizendo muyto a auentura que ouueram, et falarõ a seu señor Pirio, jazendo muy malandãt ẽna area, tã groso et tã jnchado que aduro lles podía falar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 692 |
Tanto que os tres caualeyros uirõ a manãa, subirõ en seus caualos, pero eýnda nõ era bẽ día claro, mais a lũa rray[a]ua moy bẽ et nihũ nõ podía osmar hu todos tres quiríã yr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et a noyte era tã braua et tã escura que esto era hũa grã marauilla, ca a chúuea et o uento tã brauo era et tã sobeio que mayor nõ podería, que nihũa claridade nõ paresçía entonçe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 716 |
Et quando me d ' alí partí, pasey per hũ p[er]ígoo, o mais grande et o mais esquiuo que á en todo o mar, ca fuj per hũ lugar hu uiuíã as sereas, que som aleyuosas et engãnosas muyto, ca elas am as uozes claras, que semellã agias, et seu canto tã saboroso he que, despois que as õme oýr, nõ pode auer sabor en outra cousa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Diz Josep que en aquel tẽpo paresçeu sobre la çidade de Iherusalem hũa estrela moi clara em maneira de espada moyto espantosa, que lançaua de si rrayos que arrdiã com̃o fogo, et durou por hũu ãno. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
En hũa sua festa [de] Pascoa, peça da noyte por andar, vẽo sobre lo tẽplo atã grã claridade, et sobre lo altar de Iherusalem, que coydarõ todos que era dia claro. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et tragia aynda hũa sua espada que era moy fremosa et moy forte d ' agume, et moy clara et moy luzente, et auia nome Durandas. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Ay espada moy fremosa, que nũca foy suzia nẽ ferrugeẽta, mais sempre foy fremosa et clara et cõueniuele d ' ancho et de longo, mais forte et mais firme ca toda las outras, o mãgo tẽes d ' almasi moy brãquo et feicto en gisa de cruz, cõ moy fremosa arrays dourada et cõ moy boa maçãa dourada de beril no magarõ. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 186 |
O ajutor omnium seulorum, o decus apostollorum, o lus clara galiçianorum, o auocate perigrinorum, Jacobe, suplantatur viciorum solue nostrorum cathenes delitorum e duc a salutum portum. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 186 |
Ay ajudador de todo o mũdo, onrra dos apostolos, lus clara et noble dos galegos, avogado dos rromeus, señor Santiago, destroydor dos pecados, solta as cadeas das nosas maldades et tragenos a porto de soude. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 211 |
Et entom encheuse a casa de moy boo odor et de grã claridade, asi que todo los caualeiros et outros que jaziã dentro coydauã que erã ẽna igleia do Paraiso. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 221 |
COM̃O SANTA MARIA SE FOY A MONTE OLIUETE Despois que vio o que lle o angio diso, foyse a mõte Ouliuete et deytouse em oraçõ tẽẽdo a palma na mão que lle dera o angeo que viera a ela cõ moyta claridade. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 226 |
COM̃O ENTROU A CLARIDADE Ẽ CASA ONDE ELA JAZIA Despois que Sam Pero esto ouve dito et moytas outras boas cousas que erã para dizer en tal lugar et en tal sazom, et ergeose Santa Maria et foy orar a outra camara, et fez aquela oraçõ que ante fezera quando lle o angeo dou a palma. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 99 |
Et todo ben muudo et pisado con huun pouco daçafran; destenperao con vino branco, et mestura con esta huũa peça de gemas douos, et uolue todo moy ben, et deue seer esta beberagen tan clara et tam sotil que lligeiramente a posa topyr o Cauallo et gardena en uaso llinpo et depois llançena en Corno de boy linpo et alçem a cabeça do Cauallo contra o aar sem freeo, et denlle duas ou tres uezes no dia daqella beberagen por aquel Corno et tena cabeça alçada por hũa peça de gisa que a beberagen posa deçer as entradajas do Corpo et depois desto tragano porlla rrenda a paso ou caualgen en el huun pouco para se estender a beberagen porllo Corpo et que a non posa boluer depois porlla boca. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 120 |
Et quando o papa Vrbano çelebrou o cõçilio de Monte Claro, o rreligioso don Almaçio, obispo, con outros prouençiales obispos, en caridade f[r]aternal et cõ muy gran traballo, foron ao santo cõçilio. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 122 |
Et declarou o dito don Diego Paaes seer Jndigno de tanta prelaçia, porque a rregera mal et se leuantara en ponpa et soberbea. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 126 |
Et enõ segũdo dia çelebrou o dito obispo sollenpnemente enõ dito mosteyro, et despoys de comer declarou ao abbade a causa de sua yda a Rroma. |
[+] |