1220 |
LP 016/ 297 |
E os meus ollos, a que vus mostrar | fuy eu, por que viv ' oge na mayor | coita do mundo, ca non ei sabor | de nulla ren, u vo ' -lles eu mostrar | non poss ' e Deus cofonda min por én, | e vos, señor, e eles e quen ten | en coraçon de me vosco mezcrar. |
[+] |
1240 |
LP 004/ 373 |
Alguen vos diss ' , amig ' , e sei -o eu, | por mi mizcrar convosco, que falei | con outr ' omen, mais nunca o cuidei; | e, meu amigo, direi -vol[o] eu: | de mentira non me poss ' eu guardar, | mais guardar -m ' ei de vos fazer pesar. | Alguen sabe que mi queredes ben | e pesa -lh ' end ' , e non pod ' al fazer | senon que mi quer mentira põer;| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 763 |
Boa ssenhor, o que me foy miscrar | vosco por certo ssoube -vos mentir | que outra dona punhei de sservir; | de tal razom me vos venho salvar:| |
[+] |
1264 |
CSM 16/ 151 |
E u el estava en aqueste preit ' atal, || mostrand ' a Santa Maria ssa coit ' e seu mal, || pareceu -lle log ' a Reinna esperital, || tan fremos ' e crara que a non pod ' el catar;|| |
[+] |
1264 |
CSM 29/ 188 |
Poren as resprandecer || fez tan muit ' e parecer, || per que devemos creer || que é Sennor das naturas, || que nas cousas á poder || de fazer craras de scuras.|| |
[+] |
1264 |
CSM 36/ 208 |
"||E dizend ' esto, cataron, com ' er é de costume, || contra o masto, e viron en cima mui gran lume, || que alumeava mui mais que outras craridades.|| |
[+] |
1264 |
CSM 36/ 208 |
E pois lles est ' apareceu, foi o vento quedado, || e o ceo viron craro e o mar amansado, || e ao porto chegaron cedo, que desejado || avian; e se lles proug ' en, sol dulta non prendades.|| |
[+] |
1264 |
CSM 38/ 212 |
Pois que Deus quis da Virgen fillo ... || Mayores miragres ouv ' y mostrados || Deus, que sangui craro fez dessa ferida correr || do Menỹo, e os panos dourados || que tĩia a Madre fez ben sso as tetas decer, || assi que todos desnuados || os peitos ll ' ouveron de parecer; || e macar non dava braados, || o contenente parou de chorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 48/ 239 |
Monsarraz éste chamado | o logar u é a fonte || saborosa, grand ' e crara, | que naç ' encima dun monte || que era dun cavaleiro; | e d ' outra parte de fronte || avia un mõesteiro | de monges religiosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 51/ 246 |
A Madre de Deus ... || E logo sobela porta | do castelo a poseron || e, aorando -a muito | chorand ' , assi lle disseron: || "Madre do Sennor || do mund ' , estrela mui crara, || sei defendedor || de nos, tu, altar e ara || A Madre de Deus ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 54/ 256 |
E tornou -lla tan crara, || que semellava que todo mudara || como muda penas a andorỹa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 259 |
E pois entrou eno coro, | en mui bõa voz e crara || começou: |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 322 |
Entonçe se tornou logo | aa choça u leixara || a vella, e viu a Virgen | tan fremosa e tan crara, || que o chamou con sa mão | como x[o] ante chamara || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 329 |
Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 331 |
Quando viu el conde aquel que chegara || ant ' ele viv ' , e soube de como queimara || o caleiro o outro que aquele mezcrara || teve -o por cousa d ' oyr mui espantosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 89/ 358 |
Tamanna craridade || ben come se o sol entrasse || aly; e de verdade || lle diss ' hũa voz que chamasse || de coraçon e rogasse || a santivigada || e benave[n]turada || A Madre de Deus onrrada ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 378 |
Dest ' un miragre vos contarey || que en Canete, per com ' achey, || a Virgen por un ome dun Rey || fez, que mezcraran, com ' apres ' ey; || e ben sey || que o cuidaran a fazer morrer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 378 |
De tal guisa o foron mezcrar, || que o mandou log ' el Rei chamar || ante si. |
[+] |
1264 |
CSM 103/ 392 |
Entrara; mais aquel dia | fez que hũa font ' achou || mui crara e mui fremosa | e cab ' ela s ' assentou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 432 |
Como ome que sse dol, || chorand ' e non riindo, || o hermitan come fol || s ' ouv ' a tornar pedindo || o moço; e en ssa prol || estando comedindo, || foi oyndo, || u a Paz acabara, || que ll ' en crara || voz "amen" respondia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 128/ 464 |
E abriu aquela logo, | u a osti ' enserrara, || e viu [y] Santa Maria, | mui fremosa e mui crara, || con seu Fillo Jhesu -Cristo | en seus braços, que criara, || que tĩia abraçado | e el ela abraçada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 134/ 481 |
"||A Virgen en que é toda santidade ... || Eles chamand ' assi || a Virgen comprida, || foi -lles, com ' aprendi, || ssa razon oyda; || e per hũa vidreira con craridade || entrou na eigreja a de gran bondade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 165/ 553 |
"||Niun poder deste mundo | de gente nada non val ... || O mouro, con mui gran medo, | lle respos esta razon: || "Sennor, quanto vos eu dixe | verdad ' [éste] e al non; || mas tod ' estes cavaleiros, | vedes que dos Ceos son, || ca chus brancos son e craros | que é neve nen cristal".|| |
[+] |
1264 |
CSM 174/ 572 |
E ele assi rogando, | adormeceu muit ' agỹa, || e viu enton en dormindo | a Virgen Santa, Reỹa, || que ll ' en aquela gran coita | pos logo ssa meezỹa, || que lle pareceu mais crara | que o sol en ouriente.|| |
[+] |
1264 |
CSM 177/ 579 |
En Aragón foi un home | bõo e que grand ' amor || aa Virgen sempre avia, | outrossi a seu sennor || servia mui lealmente; | mas un falsso mezcrador || atant ' andou revolvendo, | que o foi con el mezcrar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 192/ 618 |
Poi -lo castigara, || el lle respondeo || que en quant ' andara, || todo falleceo, || e que mal mercara || de que non fillara || bautism ' , e errara || en seu connocer || por quanto viltara || a fii tan cara. || "Mais mannãa crara || querrei receber || Muitas vegadas, o dem ' enganados ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 235/ 724 |
E ar foy -o conortando, | ca maltreit ' era assaz, || e de todas sas doores | o livrou ben e en paz, || tragendo per el sas mãos, | e non tiinna enfaz || e parecia mas crara | que é rubi nen crestal.|| |
[+] |
1264 |
CSM 288/ 101 |
Onde foi hũa vegada | que sse meteu en camỹo || pora veer o sepulcro | en que jaz Sant ' Agostỹo; || e pois foi ena eigreja, | deitou -sse logo festỹo || ant ' a capela da Virgen | que os ceos escrarece.|| |
[+] |
1264 |
CSM 296/ 121 |
E a Virgen non quiso | que en seu don falir || foss ' , e apparecer -lle | foi, como vos disser, || Quen aa Virgen santa | mui ben servir quiser ... || Mais fremosa e crara | que lũa nen sol é, || e disse -ll ' : |
[+] |
1264 |
CSM 313/ 165 |
E a nav ' alumeada | aquela ora medes || foi toda con craridade; | e cada ũu enpres || a fazer sas orações | aa Sennor mui cortes, || des i todos começaron | o seu nom ' a bẽeizer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 313/ 165 |
[E] o mar tornou mui manso, | e a noit ' escrareceu, || e a nav ' en otro dia | en salvo porto prendeu, || a cada ũu dos da nave, | assi como prometeu || offerta a Vila -Sirga, | e non quise falecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 321/ 184 |
E pois for a missa dita, | lávena da agua mui crara || a ela e a seu Fillo | todo o corp ' e a cara, || e beva -o a menynna | do calez que sobr ' a ara || está, u se faz o sangui | de Deus do vỹo da vỹa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 335/ 219 |
Quand ' o gentil oyu esto, | rogou que o batiçassen, || e esto foi logo feito; | e ar rogou que rogassen || a Virgen e a seu Fillo, | e consigo o levassen, || quando do mundo saisse, | aa santa craridade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 338/ 226 |
Ena eigrej ' aquel dia | ardian muitas candeas || que fazian chama crara | sen fumo, non come teas; || enton viu aquel mancebo | e diz: |
[+] |
1264 |
CSM 340/ 231 |
Virgen Madre groriosa ... || Tu es alva que pareces || ante Deus e escrareces || os ceos, e que mereces || d ' averes sa conpania || E querria - || t ' eu ver con el, ca seria || quito de maa ventura || e metudo na folgura || u es con Deus, u es alva.|| |
[+] |
1264 |
CSM 380/ 324 |
E amar outrossi || devemos mais d ' al ren; || e, com ' eu veg ' e vi, || sempre quer nosso ben, || ca britar || e deitar || foi da sen[n]oria || quem mezcrar || e buscar || mal con Deus queria || Sen calar ... || A nos que somos seus || quitamente sen al || dela, porque de Deus || é Madre que nos val || quand ' errar || e peccar || per nos[s]a folia || ymos, ar || perdõar -nos || faz cada dia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 400 |
Enquant ' eles en esto | falavan entre ssi, || hũas nuves mui craras | adusseron log ' y || os Apostolos onze; | e non vẽo ali || Santo Thomas con eles, | ca chegar non oviou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 409 |
E u o sol craro | tornar mui negro de medo, || di -ll ' o que sentiste | u beveu fel acedo.|| |
[+] |