1220 |
LP 003/ 841 |
De Pero Bõo and ' ora espantado, | de como era valent ' e ligeiro | e vivedoire asaz e arrizado; | e disse -mh ' agora hun cavaleiro | que o leixara eire, ao serão, | seer ant ' a sa porta guarid ' e são, | e, ante luz, acharon -no peideiro.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 146 |
E ir podedes a Libira e torceredes já quanto, | e depois ir a Alcalá se[n] pavor e se[n] espanto | que vós ajades d ' i perder a garnacha nen no manto.| |
[+] |
1240 |
LP 026/ 151 |
Non me posso pagar tanto | do canto | das aves nen de seu son, | nen d ' amor nen de mixon | nen d ' armas -ca ei espanto, | por quanto | mui perigo[o]sas son, | -come dun bon galeon, | que mi alongue muit ' aginha | deste demo da campinha, | u os alacrães son; | ca dentro no coraçon | senti deles a espinha!| |
[+] |
1240 |
LP 028/ 153 |
Vi coteifes orpelados | estar mui mal espantados, | e genetes trosquiados | corrian -nos arredor; | tiinhan -nos mal aficados, | [ca] perdian -na color.| |
[+] |
1240 |
LP 029/ 155 |
O que da guerra se foi con espanto | e a sa terra ar foi armar manto, | non ven al maio.| |
[+] |
1240 |
LP 048/ 199 |
Nom é se nom espanto, | u vós nom vejo, quanto | ei desej ' e quebranto; | e porem vivo coitada | com aqueste mal tanto | que sofr ' eu, bem talhada. |
[+] |
1240 |
LP 052/ 464 |
"|Posfaçavan d ' encolheito | e de vil e d ' espantoso | e en sa terra lixoso; | e dix ' eu enton dereito: | "Cada casa, favas lavan!" |
[+] |
1240 |
LP 009/ 593 |
Logo fuy maravilhado polo ascari, | e assy fui espantado polo soçerj; | vi end ' o brial talhado e dixi -lh ' eu assy: | todus: |
[+] |
1240 |
LP 016/ 773 |
Eu digo mal, com ' ome fodimalho, | quanto mais posso daquestes fodidos | e trob ' a eles e a seus maridos; | e un deles mi pôs mui grand ' espanto: | topou comigu ' e sobraçou o manto | e quis en mi achantar o caralho.| |
[+] |
1264 |
CSM 38/ 213 |
E demais ouve os ollos tornados || tan bravos, que quantos a soyan ante veer, || atan muit ' eran dela espantados || que sol ena face non ll ' ousavan mentes tẽer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 47/ 237 |
Virgen Santa Maria ... || Quand ' esto viu o monge | feramen s ' espantou || e a Santa Maria | mui de rrijo chamou, || que ll ' apareceu logu ' e | o tour ' amẽaçou, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 58/ 268 |
Pois passou esto, acordou enton || a monja, tremendo -ll ' o coraçon; || e con espanto daquela vijon || que vira, foi logo a un portal || De muitas guisas nos guarda de mal ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 59/ 271 |
Desta guisa come morta || jouve tolleita sen sen, || trões o convent ' a porta || britou; e espantou -s ' en || quand ' ela lles contou quen || a feriu pola partir || Quena Virgen ben servir ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 61/ 274 |
Esto dizendo ya per hũa carreyra || ele e outros quatro a hũa feyra; || e torceu -xe -ll ' a boca en tal maneira || que quen quer que o visse espantar -s -ia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 290 |
A creer devemos que todo pecado ... || E dormid ' agora, pois canssad ' andades; || mais pois que for noite, nada non dormiades || nen vos espantedes por ren que vejades, || mais jazed; e[n] este lugar mui calado || A creer devemos que todo pecado ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 310 |
Quando a viu a monja, | espantou -se ja quanto, || mais a Virgen lle disse: | "Sol non prendas espanto, || ca eu soon aquela | que ás chamada tanto; || e sey ora mui leda, | e un pouco falemos. |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
E pois que entrou, viu outros | mayores que os de fora, || muit ' espantosos e feos, | e negros mui más ca mora, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 331 |
Quando viu el conde aquel que chegara || ant ' ele viv ' , e soube de como queimara || o caleiro o outro que aquele mezcrara || teve -o por cousa d ' oyr mui espantosa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 82/ 338 |
En seu leito, u jazia por dormir, || viu -os come porcos contra si vĩir || atan espantosos, que per ren guarir || non cuidava, e dizia -lles: |
[+] |
1264 |
CSM 82/ 339 |
O frad ' , est ' oyndo, espantou -se mal || e chamou a Virgen, a que nunca fal || aas grandes coitas, dizendo -lle: |
[+] |
1264 |
CSM 82/ 339 |
"Como vos ousastes parar || ant ' este meu frade neno espantar?|| |
[+] |
1264 |
CSM 85/ 347 |
Pera toller gran perfia ... || Quand ' o judeu viu aquesto, foi end ' espantado; || mais tan toste foi a outro gran monte levado || u viu seer Jesu Cristo con religiões || d ' angeos, que sempre cantan ant ' el doçes sões.|| |
[+] |
1264 |
CSM 95/ 373 |
Con que movian de rrijo aos treus alçados; || e quanto toda a noite eran alongados || da pena, ena mannaa y eran tornados; || est ' avẽo per tres noites aos malfadados || E qua[n]do aquesto viron, foron espantados || e chamaron Mafomete, o fillo d ' Abdalla.|| |
[+] |
1264 |
CSM 96/ 376 |
Primeir ' os frades foron espantados || do que oyron; mas pois acordados || foron, a test ' e o corpo juntados || viron, e disseron: |
[+] |
1264 |
CSM 102/ 390 |
E tantos || deitaron pos el de cantos, || ond ' ouve muitos espantos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 105/ 397 |
"Non ás por que t ' espantar; || mais se me creveres, irás mui cedo || u verás meu Fillo e min faz a faz.|| |
[+] |
1264 |
CSM 109/ 411 |
Pera Salas en camỹ ' entrou; || quand ' a vista do logar chegou, || essa companna assi s ' espantou || que o non leixaron adeant ' ir || Razon an os diabos de fogir ... || Aquel ome, segund ' aprendi, || ta que dous frades vẽeron y || mẽores, que o levaron dali || aa eigreja logo sen falir, || Razon an os diablos de fogir ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 119/ 441 |
E aquel poço fervia ben come caldeira, || ond ' el espantand ' estava de maa maneira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 128/ 464 |
Quand ' esto viu o vilão, | ouv ' enton tan grand ' espanto, || que serrou log ' a colmẽa | e aa eigreja quanto || pod ' yr se foi muit ' agỹa | e disse "Por Deus lo santo", || ao capelan, "mig ' yde | logo, sen outra tardada, || Tan muit ' é con Jesu Cristo | Santa Maria juntada ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 139/ 497 |
"Di -lle sen tardar || que non ss ' espante, || mais tigo jante || u sempre cant ' e || aja solaz || e seja quito || do mui maldito || demo que scrito || é por malvaz! ' || Maravillosos ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 149/ 521 |
E macar era bela, | foi -ll ' a el espantosa, || e tremend ' el lle disse: | "Ai, Sennor groriosa, || se a Ostia tẽes, | dá -mia por ta mesura. |
[+] |
1264 |
CSM 154/ 531 |
E quantos y estavan, || en redor veend ' o jogo | ferament ' en s ' espantavan, || ca viian fresc ' o sangui | e caent ' , e ben cuidavan || que algun deles ferido | fora de spad ' ou de lança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 154/ 531 |
Mais depois que entenderon | que esto assi non era || e que o sang ' a saeta | ben do ceo adussera, || e nenbrou -lle -la paravla | que ant ' o tafur dissera, || ouveron mui grand ' espanto.| |
[+] |
1264 |
CSM 161/ 544 |
Ond ' avẽo en agosto | un dia que nuveado || se levantou muit ' escuro | e con torvon mesturado, || e vĩia mui correndo, | ond ' el foi muit ' espantado || e diss ' "Ay, Santa Maria, | a mia vỹa me guardade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 181/ 589 |
Que eran da outra parte, | atal espant ' en colleron || que, pero gran poder era, | logo todos se venceron, || e as tendas que trouxeran | e o al todo perderon, || e morreu y muita gente | dessa fea e barvuda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 189/ 609 |
A ssi vĩir hũa bescha | come dragon toda feita, | de que foi muit ' espantado; || pero non fugiu ant ' ela, | ca med ' ouve se fogisse | que seria acalçado; || e aa Virgen bẽeita | fez logo ssa oraçon || que o guardase de morte | e de dan ' e d ' ocajon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 193/ 621 |
Quand ' os da nav ' oyron | falar, espanto prenderon, || ca tĩian que mort ' era; | mais pois lo ben connoceron || e lles el ouve contado | como o no mar meteron, || disseron: |
[+] |
1264 |
CSM 194/ 624 |
Se foi nunca niun ome | que dele falar oisse, || que por ementar o nome | da Virgen ren non sentisse || ome do corpo; mais esto | ant ' a profeta o disse, || que come azes paradas | era seu nom ' espantoso.|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 630 |
E dá -lle synaes || de pecados taes || que fez mui mortaes, || per que yr devia || aa espantosa || perdiçon, porque fez maes || come vil lixosa. |
[+] |
1264 |
CSM 196/ 633 |
Maravillou -ss ' ende muito | e ficou tan espantado, || que a todo -los seus tenplos | foi en demandar recado || se tal omagen sabian | d ' algun deus, ou fegurado || era ou d ' algũa gente | aorada e creuda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 233/ 718 |
E quand ' eles esto viron, | med, ouveron que ss ' achassen || mal de Deus e de sa Madre | se y mais fazer provassen, || e afastaron -s ' afora, | ca foron muit ' espantados.|| |
[+] |
1264 |
CSM 238/ 732 |
Aqueste jograr jogava | os dados, com ' aprendi, || e descreya tan muyto, | que quantos seyan y || foron en tan espantados | que sse foron os mais d ' y; || mais el de viltar a Virgen | e Deus sol non ss ' enfadou.|| |
[+] |
1264 |
CSM 245/ 753 |
El ouv ' espanto do rio, | non ousou y meter pe || e diz : "Sennor, muit ' é alto, | des i u mais baixo é || á y mais de dez braçadas | ou doze, per bõa ffe. |
[+] |
1264 |
CSM 273/ 66 |
Estand ' assi aquel ome | por estes fios coitado || que os aver non podia, | catou e viu a seu lado || pender de cima do onbro | dous fios, e espantado || foi en muit ' a maravilla, | dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 281/ 84 |
A magestade de Santa | Maria viu u ficou || de fora o cavaleiro, | e a ssa mão levou || contra el e sinal fizo | que entrass ' ; e espantou -s ' || a gente por neun ome | a magestade chamar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 94 |
Desto foi tan espantada | e ouve pavor atal, || que sse foi quanto ir mais pode ao dormidoiro.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 96 |
A dona daqueste sonno | foi espantada assi || que tremendo muit ' e chorando diss ' a seu marido || toda a vison que vira. |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
Desto que diss ' a omagen | foi a moça espantada, || pero recebeu esforço | de que foi mui conortada; || e pois vẽo outro dia, | ssa tia a ouv ' achada, || e depois que soub ' o feito, | ouve na Virgen fiança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 234 |
Pois sa razon acabada | ouv ' , en ũu brial ben feito || ficou, sen null ' outro pano, | e catou e viu o geito || muit ' alt ' e muit ' espantoso; | mais pavor per niun preito || non ouve, com ' an aquelas | que en culpa mortal jazen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 368/ 298 |
Una moller morava | cabo Santa Maria || de Cordova a grande, | e o seu nom ' avia; || e dentro no seu corpo | cuydava e creya || que tragia coobra, | donde nos espantamos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 393/ 349 |
Que a Virgen groriosa | aquel mininno sãasse, || que atal rravia avia, | que quen quer ll ' ementasse || que bevess ' agua ou vinno, | que logo non s ' espantasse, || e tan forte se torçia | come quen coita a morte.|| |
[+] |
1264 |
CSM 412-413/ 388 |
Tod ' aqueste mund ' a loar deveria ... || Mas aquesta Virgen amou Deus atanto || que a enprennou do Espirito Santo, || sen prender end ' ela dano nen espanto; || e ben semella de Deus tal drudaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 422/ 408 |
U verás dos santos | as compannas espantadas, || mostra -ll ' as tas tetas | santas que ouv ' el mamadas.|| |
[+] |
1355 |
CGC 25/ 215 |
Garçia amigo, ninguno te espante, | pero que te diga que muito perdiste | desque en Mafomad tu creençia posiste, | segunt que dize o vello Almirante, | que o que ganaste direi de talante: | ganaste nome de alcaide de vento, | ganaste inferno, escuro tormento, | ganaste más que tragias ante. | |
[+] |
1355 |
CGC 31/ 245 |
Cativo de minna tristura, | ja todos prenden espanto | e preguntan que ventura | foi que me tormenta tanto; | mais non sei no mundo amigo | a quen mais de meu quebranto | diga desto que vos digo: | |
[+] |
1390 |
CGC 43/ 323 |
Por una floresta estranna | yendo triste mui pensoso, | oi un grito pavoroso, | bos aguda con grand sanna. | "¡Montanna! | -iva esta bos diziendo -, | ora a Deus te encomiendo, | que non curo mas de Espanna" | De la bos fui espantado | e miré con grand pavor, | e vi que era el Amor | que se chamava cuitado. | |
[+] |
1390 |
CGC 48/ 345 |
Muito tenno que gradeçer | a Deus, pois m ' assi quer levar | deste mundo, mas sin pesar | nin maiores coitas sufrer, | que un poco que eu bevi | penas e cuitas sofri, | que espanto he de lo dizer. | |
[+] |
1400 |
CGC Ap. 10/ 435 |
Un dia, por mi ventura, | fuera -me yo acercar | en una val mui escura | donde ove grant pesar, | porque vi alli estar | un hombre desesperado, | cantando desaguisado | un cantar con amargura: | Cativo de minya tristura | ya todos prenden espanto | e preguntan que ventura | es que m ' aturmenta tanto. | |
[+] |
1450 |
LP 001/ 996 |
"|Pero de sa vista eu fos ' espantado | quall me ella par ' çeo tam resanhuda, .................................................. |
[+] |
1450 |
LP 001/ 996 |
"|Pero de sa vista eu fos ' espantado | quall me ella par ' çeo tam resanhuda, .................................................. |
[+] |