logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de falar nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 475

1220 LP 002/ 118 Da que á melhor semelhar | de quanta[s] no mund ' ome vir ' , | e mais [mansa sabe falar] | das que ome falar oĩr ' ; | non vo ' -la ei chus a dizer... | quen -quer x ' a pode entender; | ja chus seu nome non direi; | c(a) a feito [ja] mi -a nomeei!| [+]
1220 LP 003/ 164 Essa que vós fezestes melhor parecer | de quantas sey, ay, Deus!, fazede -mh -a veer, | se non da[de -mh -a morte]. | Ay, Deus! que mh -a fezestes mays ca min amar, | mostrade -mh -a hu possa con ela falar, | se non [dade -mh -a morte]. [+]
1220 LP 010/ 167 Ay, Deus! quen soubess ' ora qual | é, vo -la fezess ' entender, | e non cuydass ' y a perder | contra vós, por vos hi falar!| [+]
1220 LP 012/ 168 Pero vejo donas ben parecer | e falar ben e fremoso catar, | non poss ' eu por én desejos perder | d ' a que mi Deus non ouvera mostrar | hu mh -a mostrou por meu mal. [+]
1220 LP 012/ 168 Se eu foss ' a tal senhor ben querer | con que podesse na terra morar | ou a que ousasse mha coyta dizer, | logu ' eu podera meu mal endurar; | mays tal senhor am ' eu que, poi -la vy, | sempre por ela gram coyta sofry, | e pero nunca lh ' end ' ousei falar. [+]
1220 LP 018/ 171 Por vós, que vi melhor d ' outras falar | e parecer, non me sey consselhar, | cuydand ' en vós, mha se[nhor muy fremosa].| [+]
1220 LP 019/ 171 "Non tardedes, | [amigo, como soedes]". | Que leda que eu seria | se vehess ' el falar migo!| [+]
1220 LP 008/ 293 Mais non pod ' aquesto saber | se non o a quen Deus quer dar | a coita que El fez aver | a min, des que me foi mostrar | a que El fez mellor falar | do mundo e mellor parecer. [+]
1220 LP 013/ 296 E mia señor, por Deus que vus falar | fez mui mellor e mellor parecer | de quantas outras donas quis fazer, | por tod ' aqueste ben que vus fuy dar, | vos rog ' og ' eu por El que, pois El quer | que vus eu ame mais d ' outra moller, | que vus non caya, señor, en pesar! [+]
1220 LP 020/ 299 E o que atal non sofrer ' , | non o devedes a creer | de gran coita, se hi falar ' ! [+]
1220 LP 001/ 313 Agora oí dũa dona falar, | que quero ben, pero a nunca vi, | por tan muito que fez por se guardar: | pois molher, que nunca fora guardada, | por se guardar de maa nomeada, | fechou -s ' e pôso Vela sobre si.| [+]
1220 LP 021/ 323 Sen vos, senhor, non me sei eu per ren | conselh ' aver; e convosco non ei | poder de falar, mia senhor; e sei | que me vus non amostrou por meu ben | o que me vus mostrou, mais por meu mal; | ca non poss ' eu sabor aver en al | ergu ' en cuidar no vosso parecer!| [+]
1220 LP 023/ 324 Perdud ' ei, madre, cuid ' eu, meu amigo; | macar m ' el viu, sol non quis falar migo, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 023/ 324 Macar m ' el viu, sol non quis falar migo | e eu mi -o fiz, que non prix seu castigo, | e mia sobervia mi -o tolheu, | que fiz o que m ' el defendeu.| [+]
1220 LP 031/ 328 Pois eu entendo, mia senhor, | quan pouco proveito me ten | de vus dizer quan grand ' amor | vus ei, non vus falar[ei] én.| [+]
1220 LP 003/ 511 E macar me quisess(e) oĩr, | non lh ' ousaria i falar; | e por esto non poss ' osmar | ren per que eu possa guarir.| [+]
1220 LP 009/ 514 E qual sabor | eu ei de convusco falar, | vus faç ' aver de m ' ascuitar, | e tolh ' a min de vos pavor. [+]
1220 LP 011/ 515 Muito per dev ' a gradecer, | (segund ' agora meu cuidar) | a Deus, a quen faz ben querer | senhor, con que pode falar | en lhe sa coita descobrir.| [+]
1220 LP 011/ 515 Ca ja toda per nulha ren | non -na poderia saber | per min; nen ar sei og ' eu quen | mi -a toda podesse creer, | mentre me viss ' assi andar | viv ' ontr ' as gentes, e falar, | e d ' atal coita non morrer, | De qual, desejando seu ben, | me faz o seu amor soffrer, | ca de mẽor morreu ja ' lguen; | mais Deus me faz assi viver | en tan gran coita, por mostrar | per min ca xe pod ' acabar | quant ' el no mundo quer fazer. [+]
1220 LP 018/ 519 Punhei eu muit ' en me guardar, | quant ' eu pude, de mia senhor | de nunca ' n seu poder entrar; | pero forçou -mi o seu amor | e seu fremoso parecer, | e meteron -m ' en seu poder | en que estou, a gran pavor | De morte, com ' en desejar | (ben -no sabe Deus) la melhor | dona do mund ' e non ousar | falar con ela. [+]
1220 LP 022/ 522 Ca non poss ' eu coita sofrer | por al, senhor, pois m ' alongar | queredes vos de vus veer | e viver vosqu ' e vus falar.| [+]
1220 LP 024/ 523 E gran coita me faz jurar | d ' amor, que non posso soffrer; | e faz mi -a verdade dizer | (de que eu nunc ' ousei falar) | de gran cuita que por vos ei; | mais vejo ja que morrerei, | e quero m ' ant ' aventurar. [+]
1220 LP 003/ 704 Ali me ven gran cuidado, | depois que me vou deitar; | pero sõo mais folgado, | que lhi non ei de falar.| [+]
1220 LP 009/ 731 Quando se foi meu amigo, | jurou que cedo verria, | mais, pois non ven falar migo, | poren, por sancta Maria, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes!| [+]
1220 LP 004/ 842 En tal coita me vi, senhor, | que sol non vos ousei falar | en vós; en lezer e sabor | aviades de me matar, | ca me non quisestes catar | dos olhos, nen [me] preguntar | por que avia tal pavor.| [+]
1220 LP 003/ 876 Vós, que es[s]as donas vistes, | falaron -vos rem d ' amor?| [+]
1220 LP 003/ 876 Ali perdeste -lo siso | quando as fostes veer, | ca no falar e no riso | poderades conhec[er] | qual á melhor parecer, | mais fali[u] -vos i o viso. [+]
1220 LP 002/ 932 Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen. [+]
1220 LP 001/ 936 Mais, mentr ' eu vos veer poder ' | e poder ' con vosco falar, | por Deus a min non querer dar | de vos mais ben ca mi og ' ei, | en atanto non rogarei | Deus por mia morte, mia senhor.| [+]
1220 LP 005/ 939 "|Mais se Deus quiser ' , mia senhor, | agora quando m ' eu quitar ' | aqui de vos, e sen vos for ' | u vus non vir ' , nen vus falar ' , | ben per sei eu como será: | morrerei eu, e tolher -s ' -á | "gran coita do meu coraçon." [+]
1220 LP 008/ 940 Pero a dona, que eu vi falar | nunca melhor nen melhor semelhar, | mi -o faz a mi, per bõa fé, fazer.| [+]
1220 LP 012/ 943 E per mi non vus falarei, | ca se vus ren fiz sen razon, | dereit ' é de m ' eu padecer. [+]
1220 LP 014/ 944 Per bõa fé, fremosa mia senhor, | sei eu ca mais fremoso parecer | vus fez Deus, e mais fremoso falar | de quantas outras donas quis fazer.| [+]
1220 LP 015/ 945 E se eu sen ouvess ' enton, | non fora tal, cuido, cuidar; | e quen a oje vir ' falar | e parecer, se omen for ' | que sen aja, á [d ' ] entender | ca non devia eu fazer | o que ali cuidei, per ren. [+]
1220 LP 016/ 945 Por Deus, que vus fez, mia senhor, | mui ben falar e parecer, | pois a mi non pode valer | ren contra vos ¿e que farei? | que eu conselho non me sei, | nen atendo de me leixar | esta cuita, ' n que m ' eu andar | vejo por vos, nunca saber?| [+]
1220 LP 016/ 945 E mais vus quero, mia senhor, | de mia fazenda ja dizer; | e vos devedes mi -a creer | (que nunca vus eu mentirei): | vedes, nunca vus poderei | tan muit ' en mia coita falar | que vus per ren possa mostrar | quan grave m ' é de padecer. [+]
1220 LP 019/ 947 Mais pero, enquant ' eu viver ' , | sempre a ja mais amarei | d ' outra cousa, e rogarei, | o mais que eu poder ' rogar, | a Deus que el mi -a leix(e) oĩr | falar e mi -a leixe veer;| [+]
1220 LP 021/ 948 E ora, por Deus, que vus fez melhor | falar e mais fremoso parecer | d ' outra dona, e mui mais loado | o vosso prez pelo mundo seer, | pois a mi contra vos mester non ten | nulha cousa, dizede -me ũa ren: | ¿que farei eu, desaconselhado?| [+]
1220 LP 024/ 950 Ca sei que o meu ei ementado, | ca saben que fui mal -dia nado, | porque vus vi e vus oí falar. [+]
1220 LP 025/ 951 E ora, por Deus, que vus fez falar | mui ben, senhor, e mui ben semelhar, | doede -vus de mi, se vus prouguer ' ; | e se o fezerdes, ja foi molher | que xe pensou de sa alma peor. [+]
1220 LP 026/ 951 Ca, de pran, se m ' end ' ouvess(e) a quitar | nulha cousa sen morte, mia senhor, | quitar -m ' end ' -ia o mui gran sabor | que vus vejo aver de m ' alongar | de vos mui mais ca outr ' ome por én; | mais, mia senhor, direi -vus ũa ren: | non vus am ' eu por vus ar desamar, | Ben -no creede, mais por vus buscar | muito serviç ' enquant ' eu vivo for ' , | e porque vus fez parecer melhor | Deus d ' outra dona, e melhor falar.| [+]
1220 LP 027/ 952 Ca ben creede que por al | non ousaria eu provar, | mia senhor, de vosco falar, | como vus fezestes en mi.| [+]
1220 LP 029/ 953 E se vus digo pesar, mia senhor, | non me devedes én culpa põer, | ca entanto com ' eu pude soffrer | mia cuita, non vus fui d ' ela falar, | nen me soub ' ende soo trameter, | mais non sei ora conselho prender | a esta cuita ' n que me vej(o) andar. [+]
1221 LP 018/ 994 Falar quer ' eu da senhor ben cousida | qual nuncas foi outra nen a de seer, | que os seus servidores muy ben convida | en tal logar hu nunca ham de morrer | (d ' esto son certo); que non for falida | e cada hun avrá o don que merecer | e pois ouveren d ' aqui a morrer | salrrán da mort ' e entreran na vida. [+]
1240 LP 020/ 81 Quando se foi meu amigo, | jurou que cedo verria, | mais, pois non ven falar migo, | por en, por Santa Maria, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes.| [+]
1240 LP 002/ 83 Ca, poys non queredes vós, mha senhor, | que ffale no ben que vos Deus quis dar, | sempr ' averey muyt ' estranho d ' andar | dos que am de ffalar en algũ(u) bem; | ca, se non, non averia poder, | quand ' eu d ' algũ(u) ben oisse dizer, | de non ffalar no vosso ben, senhor.| [+]
1240 LP 002/ 84 Ca tam muyt ' é o vosso bem, senhor, | que eu non cuydo nen posso cuydar | que sse podesse nulh ' omen guardar | que vos viss ' e soubesse vosso bem | que, sse oysse em algũa sazon | alguen falar en algun ben, que non | ............................ [+]
1240 LP 005/ 94 Ca noutro dia vos achei | falar no voss ' e non en al | con outra e foi -m ' ende mal, | mais, pois que a verdade sei, | oimais fazede des aqui | capa d ' outra ca non de mi.| [+]
1240 LP 005/ 94 E, quando vos eu vi falar | con outra, logu ' i ben vi eu | que seu erades, ca non meu, | mais quero -vos eu desenganar, | oimais fazede des aqui | capa d ' outra ca non de mi. [+]
1240 LP 007/ 95 Mia madre, venho -vos rogar, | como roga filh ' a senhor: | o que morre por mi d ' amor | leixade -m ' ir co[n] el falar; | quanta coita el sigo ten | sei que toda lhi por mi ven.| [+]
1240 LP 002/ 110 Se lhi d ' al quiser enmentar, | sol non lh ' én crecerá pesar: | pero non lh ' ousarey falar | da mui g[ram] c[uyta ' n] q[ue] m[e] t[en].| [+]
1240 LP 003/ 110 A maior coita que eu no mund ' ey | [a] meu amigo non lh ' ouso falar, | e amigo que nunca desejar | soub ' outra ren se non mi, eu o ssey; | e sse o eu por mi leixar morrer, | será gran tort ' e non ei de fazer.| [+]
1240 LP 004/ 110 Mays eu ben vos digo | que falarey vosco tod ' aqueste dia, | poys falastes con quen eu falar querya. | D ' u é meu amigo ben sey que chegades, | e cun el falastes. [+]
1240 LP 004/ 111 Mays per min creades | que falarey vosco [tod ' aqueste dia, | poys falastes con quen eu falar querya].| [+]
1240 LP 004/ 111 Creades, amiga, | que falarei [vosco tod ' aqueste dia, | poys falastes con quen eu falar querya]. [+]
1240 LP 005/ 111 Pero ei gran sabor de lle falar, | quando a vejo, por lle non pesar, | non ll ' ei a dizer ren | de com ' eu poderia led ' andar | e ll ' estaria ben! [+]
1240 LP 012/ 114 Tod ' ome que souber meu coraçon | nulla culpa non mi dev ' apõer | por eu morar hu podesse veer | a mha senhor, por que moyro: ca non | m ' ey a partir d ' aqui nulla sazon, | aguardando que lhi possa falar.| [+]
1240 LP 001/ 120 E por én, se me algur convosco achar | e vus non coñocer nen vus falar, | non mi.o teñades vós por vilania".| [+]
1240 LP 002/ 120 Cousecen min os que amor non han | e non cousecen si, ¡vedes que mal!, | ca trob ' e canto por señor, de pran, | que sobre quantas oj ' eu sei mais val | de beldad ' e de ben falar, | e é cousida sen dultança.| [+]
1240 LP 007/ 122 Mentr ' eu con ela falava en al | eu nunca moller tan ben vi falar; | e pois ll ' eu dixe a coita e o pesar | que por ela sofro, e o mui gran mal, | foi sañuda e catou -me en desden; | e des ali non ll ' ousei dizer ren | nen ar quis nunca pois por mi catar.| [+]
1240 LP 007/ 122 E muitas vezes oí eu dizer: | "quisque se coita á, costas lle dá"; | e eu receei esto grand ' er ' á; | mais porque me vejo en coitas viver | dixe -ll ' o ben que lle quer ' e enton | [e]strañou -mi.o de guisa que sol non | me quis falar: ¿e de mi que será? [+]
1240 LP 013/ 126 Cousecen min os que amor non han | [e] non cousecen si, ¡vedes que mal!, | ca trobei tanto por señor, de pran, | que de beldade quantas eu sei val, | de mesur ' e de ben falar | e de tudo ben, sen dultança.| [+]
1240 LP 004/ 129 Quer ' ir a Santa Maria de Reça | e, irmãas, treides migo, | e verrá o namorado | de bon grado falar migo: | quer ' ir a Santa Maria de Reça, | u non fui á mui gram peça.| [+]
1240 LP 004/ 129 Se alá foss ' , irmãa[s], ben sei | que meu amigu ' i verria, | por me veer e falar migo, | ca o non vi noutro dia: | quer ' ir a Santa Maria de Reça, | u non fui á mui gram peça. [+]
1240 LP 006/ 133 Don Estêvão, eu eiri comi | en cas del -Rei, nunca vistes melhor, | e contarei -vo -lo jantar aqui, | ca x ' á ome de falar i sabor: | non viron nunca já outro tal pan | os vossos olhos, nen ar veeran | outro tal vinho qual eu i bevi.| [+]
1240 LP 004/ 138 E al ouv ' eu vosc ' a falar, | senhor, sempr ' u vosco faley; | vedes porque: ca me guardey | tan muyt ' en vos dizer pesar | que nunca [vos ousey dizer | ho que vos queria dizer].| [+]
1240 LP 005/ 141 Ben ssabia eu, mha senhor, | que, poys m ' eu de vós partisse, | que nunca veeria sabor | de rem, poys vos eu non visse, | porque vós ssodes a melhor | dona de que nunc(a) oysse | homem falar, | Ca o vosso bõ(o) ssemelhar | par nunca lh ' omen pod ' achar.| [+]
1240 LP 008/ 143 Ai Deus! se me quisess ' alguen dizer | por que tragen estas cintas sirgadas | muit ' anchas, come molheres prenhadas: | se cuidan eles per i gaanhar | ben das con que nunca saben falar, | ergo nas terras se son ben lavradas.| [+]
1240 LP 016/ 147 Don Meendo, vós veestes | falar migo noutro dia; | e na fala que fezestes | perdi eu do que tragia.| [+]
1240 LP 016/ 147 Ar querredes falar migo | e non querrei eu, amigo. [+]
1240 LP 026/ 152 E direi -vos un recado: | pecado | nunca me pod ' enganar | que me faça já falar | en armas, ca non m ' é dado | (doado | m ' é de as eu razõar, | pois -las non ei a provar); | ante quer ' andar sinlheiro | e ir come mercadeiro | algũa terra buscar, | u me non possan culpar | alacran negro nen veiro. [+]
1240 LP 002/ 174 Ũa donzela coitado | d ' amor por si me faz andar; | e en sas feituras falar | quero eu, come namorado: | rostr ' agudo come foron, | barva no queix ' e no granhon, | o ventre grand ' e inchado.| [+]
1240 LP 007/ 178 Ai amiga, eu ando tam coitada | que sol nom poss ' em mi tomar prazer | cuidand ' em como se póde fazer | que nom é ja comigo de tornada; | e par Deus, porque o nom vej ' aqui | que é morto gram sospeita tom ' i; | e se mort ' é, mal dia eu fui nada. | -Amiga fremosa e mesurada, | nom vos digu ' eu que nom póde seer | voss ' amigo, pois om ' é, de morrer; | mais par Deus, nom sejades sospeitada | d ' outro mal d ' el, ca des quand ' eu naci, | nunca d ' outr ' ome tam leal oi | falar, e quem end ' al diz, nom diz nada. [+]
1240 LP 008/ 179 Amiga, muit ' a gram sazom | que se foi d ' aqui com el rei | meu amigo; mais ja cuidei | mil vezes no meu coraçom | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| [+]
1240 LP 008/ 179 Porque tarda tam muito lá, | e nunca me tornou veer, | amiga, s ' i veja prazer, | mais de mil vezes cuidei ja | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar.| [+]
1240 LP 008/ 179 Amiga, o coraçom seu | era de tornar ced ' aqui | u visse os meos olhos em mi; | e porem mil vezes cuid ' eu | que algur morreu com pesar, | pois nom tornou migo falar. [+]
1240 LP 018/ 184 Bem entendi, meu amigo, | que mui gram pesar ouvestes | quando falar nom podestes | vós noutro dia comigo; | mais certo seed ' , amigo, | que nom fui o vosso pesar | que s ' ao meu podess ' iguar.| [+]
1240 LP 022/ 186 Coitada viv ' , amigo, por que vós nom vejo, | e vós vivedes coitad ' e com gram desejo | de me veer e me falar; e porem sejo | sempr ' em coita tam forte | que nom m ' é se nom morte, | come quem viv ' , amigo, em tam gram desejo.| [+]
1240 LP 023/ 186 Como me Deus aguisou que vivesse | em gram coita, senhor, desque vos vi! | ca logo m ' el guisou que vos oi | falar, desi quis que er conhocesse | o vosso bem a que el nom fez par; | e tod ' aquesto m ' el foi aguisar | ental que eu nunca coita perdesse.| [+]
1240 LP 037/ 193 -Em grave dia, senhor, que vos oi | falar, e vos virom estes olhos meus! | - [+]
1240 LP 037/ 193 U vos em tal ponto eu oi falar, | senhor, que nom pudi depois bem aver. | - [+]
1240 LP 037/ 193 Farei, amigo, fazend ' eu o melhor. | -Desque vos vi e vos oi falar, [nom] | vi prazer, senhor, nem dormi nem folguei. | - [+]
1240 LP 047/ 199 Meu amigo vem oj ' aqui | e diz que quer migo falar, | e sab ' el que mi faz pesar, | madre, pois que lh ' eu defendi | que nom fosse per nulha rem | per u eu foss ' ; e ora vem | Aqui; e foi pecado seu | de sol poner no coraçom, | madre, passar mha defensom; | ca sab ' el que lhi mandei eu | que nom fosse per nulha rem | per u eu foss ' ; e ora vem | Aqui u eu com el falei | per ante vós, madr ' e senhor.| [+]
1240 LP 052/ 201 Nom poss ' eu, meu amigo, | com vossa soidade | viver, bem vo -lo digo; | e por esto morade, | amigo, u mi possades | falar, e me vejades.| [+]
1240 LP 052/ 201 Nom poss ' u vós nom vejo | viver, bem o creede, | tam muito vós desejo; | e por esto vivede, | amigo, u mi possades | falar, e me vejades.| [+]
1240 LP 052/ 201 Naci em forte ponto; | e, amigo, partide | o meu gram mal sem conto; | e por esto guaride, | amigo, u mi possades | falar, e mi vejades.| [+]
1240 LP 055/ 203 Ca tal é que ante se matára | ca mi falar se o sol cuidára. [+]
1240 LP 058/ 204 E senhor, coita e al nom | me forçou de vos ir falar. [+]
1240 LP 068/ 208 O voss ' amig ' , amiga, vi andar | tam coitado que nunca lhi vi par, | que adur mi podia ja falar; | pero quando me viu, disse -mh assi:| [+]
1240 LP 079/ 213 E pois vos Deus nunca fez par | de bom sem nem de bem falar, | nem fará ja, a meu cuidar, | mha senhor, por quanto bem ei, | se o Deus quizesse guisar, | erades bõa pera rei. [+]
1240 LP 091/ 219 Mais se eu posso, par nostro senhor, | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 091/ 219 Vós fezestes todo vosso poder, | madr ' e senhor, de me guardar que nom | visse meu amigu ' e meu coraçom; | mais se eu posso a todo meu poder | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 091/ 219 Mha morte quizestes, madre, nom al, | quand ' aguisastes que per nulha rem | eu nom viss ' o meu amigu ' e meu bem; | mais se eu posso u nom pód ' aver al, | que o veja e lhi possa falar, | guisar -lh ' [o] -ei, e pes a quem pesar.| [+]
1240 LP 092/ 219 Ca des aquel tempo, senhor, | que vos vi e oi falar, | nom perdi coitas e pesar, | nem mal nom podia maior, | e aquesto passou assi: | e tod ' este mal sofri | por vós e polo voss ' amor.| [+]
1240 LP 099/ 223 Ca em mha senhor nunca Deus pos mal, | mais pos i prez e beldad ' e loor | e falar mui bem, e riir melhor | que outra molher; desi é leal | muit ' , e por esto nom sei oj ' eu quem | possa compridamente no seu bem | falar, ca nom a, tra -lo seu bem, al. [+]
1240 LP 100/ 223 Que soidade de mha senhor ei | quando me nembra d ' ela qual a vi, | e que me nembra que bem a oi | falar; e por quanto bem d ' ela sei, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca pero mi nunca faz bem, | se a nom vir, nom me posso guardar | d ' ensandecer ou morrer com pesar; | e porque ela tod ' em poder tem, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a fez nostro senhor, | de quantas outras no mundo som | nom lhi fez par, a la minha fe, nom; | e poi -la fez das melhores melhor, | rogu ' eu a Deus que end ' a o poder, | que mh a leixe, se lhi prouguer, veer | Cedo; ca tal a quizo Deus fazer, | que se a nom vir, nom posso viver. [+]
1240 LP 101/ 224 Que trist ' oj ' é meu amigo, | amiga, no seu coraçom! | ca nom póde falar migo | nem veer -me. [+]
1240 LP 102/ 224 Quisera vosco falar de grado, | ay meu amigu ' e meu namorado! | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do hirado.| [+]
1240 LP 102/ 224 En cuydadus de mil guysas travo, | per vos dizer o con que m ' agravo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey muy gram medo do mal bravo.| [+]
1240 LP 102/ 224 Gran pesar ey, amigo, sofrudo, | per vus dizer meu mal ascondudo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do sanhudo.| [+]
1240 LP 102/ 224 Sanhud ' aja Deus quem me lhi foy dar! | Senhor do meu coraçon, cativo | sodes en eu viver con que vivo; | mays non ous ' oj ' eu convosc ' a falar, | ca ey mui gram medo do esquivo.| [+]
1240 LP 109/ 227 Senhor, desquando vos vi | e que fui vosco falar, | sabed ' agora per mi | que tanto fui desejar | vosso bem; e pois é si, | que pouco posso durar, | e moiro -m ' assi de chão, | porque mi fazedes mal | e de vós nom ar ei al, | mha morte tenho na mão.| [+]
1240 LP 118/ 232 Ca d ' eu falar em mi fazerdes bem | como falo, faç ' i mingua de sem. [+]
1240 LP 119/ 232 Ca se vos podess ' i falar, | cuidaria muit ' a perder | da gram coita e do pesar | com que m ' oj ' eu vejo morrer; | ca me nom pód ' escaecer | esta coita que nom a par.| [+]
1240 LP 121/ 233 Senhor, pois que m ' agora Deus guisou | que vos vejo e vos posso falar, | quero -vo -la mha fazenda mostrar | que vejades como de vós estou:| [+]
1240 LP 130/ 238 Falou migo o que quis falar | e com outros mui sem razom; | e do que nos i diss ' entom, | bõa razom mi par foi dar | per que lhi trobasse; nom quis, | e fiz mal porque o nom fiz.| [+]
1240 LP 133/ 239 Vai -s ' o meu amig ' alhur sem mi morar, | e par Deus, amiga, ei end ' eu pesar, | porque s ' ora vai, e -no meu coraçom | tamanho que esto nom é de falar; | ca lh ' o defendi, e faço gram razom.| [+]
1240 LP 136/ 241 Vi -vos, madre, com meu amig ' aqui | oje falar, e ouv ' em gram prazer, | porque o vi de cabo vós erger | led ' , e tenho que mi faz Deus bem i; | ca pois que s ' el ledo partiu d ' aquem, | nom póde seer se nom por meu bem.| [+]
1240 LP 137/ 241 Ou a quem direi o meu mal | se o eu a vós nom disser, | pois calar -me nom m ' é mester | e dizer -vo -lo nom m ' er val? | e pois tanto mal sofr ' assi, | se comvosco nom falar i, | per quem saberedes meu mal?| [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] triste [o] meu amigo, | mia madr ' , e á de mi gram despeito, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz gram dereito | d ' andar [mui] triste o meu amigo, | por que non pôde falar [co]migo.| [+]
1240 LP 002/ 272 Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e tenho que seja morto, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e non faz gran torto | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. | Anda [mui] trist[e] o meu amigo, | mia madr ' , e anda por en coitado, | por que non pôde falar comigo | e non por al, e faz mui guisado | d ' andar [mui] trist[e] o meu amigo, | por que non pôde falar comigo. [+]
1240 LP 001/ 276 Poys m ' ela non quer veer nen falar, | que me queres, Amor?| [+]
1240 LP 005/ 278 Da ssa tristeça ouv ' eu tal pesar | que foy a el e preguntey assy | en que coidava, mays non aprendi | d ' el se non tanto que lh ' y oy falar: | des que "el vira" quen lhi coitas deu | hir d ' u el era, no coraçon seu, | ta que a vir, ledo non pod ' andar.| [+]
1240 LP 003/ 288 Porque se foi d ' aqui meu amigo | sen meu mandado e non mi -o fez saber, | quand ' el veer por falar comigo, | assanhar -m ' ei e farei -lh ' entender | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 Quand ' el veer e me sanhuda vir, | sei que será mui coitado por em | e jurar -mi -á e querra -me mentir, | e eu logu ' i falar -lh ' ei en desdem | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 004/ 288 Que trist ' anda meu amigo, | por que me queren levar | d ' aqui, e, se el falar | non poder ante comigo, | nunca já ledo será | e, se m ' el non vir, morrerá.| [+]
1240 LP 004/ 303 E en al deverian a falar, | que seria mais sa prol; e direi | ca non saberan quen é mia senhor, | per mi, entanto com ' eu vivo for ' . [+]
1240 LP 005/ 304 Eu ben falar ei da sa fremosura, | e de sabor; mais non ajan én cura, | ca ja per min non saberan mais én. [+]
1240 LP 005b/ 304 Neguei mia coita des ũa sazon; | mas con gran coita que ouv(e) e que ei, | òuvi -a falar i como vus direi: | enos cantares que fiz des enton | en guisa soube mia coita dizer | que nunca mi -a poderon entender!| [+]
1240 LP 005b/ 304 E sabe Deus, quen mui gran coita ten, | com ' eu tenho, non á poder d ' estar | que non aja i ja -quant ' a falar: | enos cantares que eu fiz por én | en guisa soube mia coita dizer | que nunca mi -a poderon entender!| [+]
1240 LP 003/ 335 Meus amigus, muyto mi praz d ' Amor | que entend ' ora que me quer matar, | poys mh -a mi Deus non quis nen mha senhor, | a que roguey de me d ' el emparar; | e por én quanto m ' el quyser matar | mays cedo, tanto lh ' o mays gracirey, | ca ben me pode partir da mayor | coyta de quantas eu oy falar, | de que eu fui, muyt ' y á, sofredor: | esto sabe Deus que me foy mostrar | ũa dona que eu vi ben falar | e parecer -por meu mal, eu o sey! -.| [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo foi -s ' oje d ' aqui | mui triste, amig ' , assi mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto roguar per mi: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo non pode perder | pavor, amiga, se por esto non: | perdõardes -lhi [vós] de coraçon, | e manda -vos el rogar e dizer | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor. | Quando s ' el foi, chorou muito dos seus | olhos, amiga, se mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto rogar por Deus: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 010/ 351 Nen custa nunca a receava; | nen perda, nen med ' , alá u andava, | nunca de tal ome falar oí. [+]
1240 LP 018/ 354 Queredes con el -Rei falar?| [+]
1240 LP 002/ 359 Porque se foy, e o ante non vy, | sen mh -o dizer a cas d ' el -rey morar, | quando veer e me quiser falar, | poys que o fez, eu lh ' y farei assy: | por quant ' andou [alá sen meu prazer, | que and ' hũu tempo sen meu bem fazer]. [+]
1240 LP 010/ 365 E non sse pod ' alongar, eu o sei, | dos que migo falan, nen encobrir, | que lhis eu non fale en al, pera oyr | en mi falar, e ja me lhi ensanhei, | porque o fez, e nunca el mayor | pesar oyo, mays non pod ' al fazer; | mays esso pouco que el vyvo for | farey -vo ' lh ' eu o que m ' el faz sentir.| [+]
1240 LP 011/ 366 E nunca oymus d ' outr ' ome falar | que non temesse mal tempo do mar, | e por én cuydan quantos aqui son | que vossa madre con algun caçon | vos fez, sen falha, ou con lobaganto; | e todos esto cuydamus por quanto | non dades ren por tormenta do mar. [+]
1240 LP 015/ 368 Que leda que oj ' eu sejo | porque m ' envyou dizer | ca non ven, con gran desejo, | coytado, d ' u foy viver, | ay dona ' , lo meu amigo, | senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo.| [+]
1240 LP 015/ 368 Enviou -mi seu mandado | dizer, qual eu creo ben, | ca non ven por al, coytado, | de tan longi com ' el ven, | ay dona ' , lo meu amigo | [senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo].| [+]
1240 LP 015/ 368 Nulha coyta non avya, | tanto creede per mi, | outro, nen el non viinha, | mays porque verria aqui: | ay dona ' , lo meu amigo, | [senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo]. [+]
1240 LP 002/ 373 Por que fezestes, se Deus vos dé ben, | filha, quanto vos el vẽo rogar, | ca, des enton, non vos ar quis falar. | - [+]
1240 LP 005/ 374 Algun ben mi deve ced ' a fazer | Deus, e fara -mi -o quando Lh ' aprouguer; | sempr ' ando led ' e quen mi falar quer | en pesar, non lho posso padecer, | mais fuj ' ant ' el e non lho quer ' oir; | des i ar ei gran sabor de guarir | con quen sei que quer falar en prazer.| [+]
1240 LP 006/ 374 Amei -vos sempr ' , amigo, e fiz -vos lealdade; | se preguntar quiserdes en vossa puridade, | saberedes, amigo, que vos digo verdade; | ou se falar ouverdes con algun maldizente | e vos quiser, amigo, faz[er] al entendente, | dizede -lhi que mente, | dizede -lhi que mente. [+]
1240 LP 009/ 376 Sa bondad ' e seu [tan] bon parecer | mi faz a min mia senhor tant ' amar | -e seu bon prez e seu mui bon falar - | que non poss ' eu, per ren, i al fazer; | mais ponha ela consigo ũa ren: | de nunca ja máis mi parecer ben, | porrei migu ' eu de lhi ben non querer. [+]
1240 LP 018/ 380 Os meus amigos, con que vou | falar, me preguntan assi: | ¿con mia senhor, com ' eu estou?, | e non sei que lhis diga i; | se disser "ben", mentir -lhis -ei;| [+]
1240 LP 020/ 381 Gran pavor ei, non me queira enganar, | pero diz el que non quer al de mí | senon falar mig ' , e máis demandar | mentre viver non [mi] quer, des ali; | e vedes [ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor].| [+]
1240 LP 020/ 381 Mais id ' , amiga, vós, por meu amor, | conmig ' ali u m ' el quiser falar, | ca mal mi venha se lh ' eu soa for. [+]
1240 LP 034/ 387 Fez -vos ben falar e ben parecer | e comprida de ben, per bõa fe, | e rogades Deus, non sei por que é; | e, mia senhor, quero de vós saber | ¿en que vos podia Nostro Senhor | [fazer máis ben do que vos fez, senhor?]| [+]
1240 LP 035/ 387 Meu amigu ' e meu ben e meu amor, | disseron -vos que me viron falar | con outr ' ome, por vos fazer pesar, | e, por én, rogu ' eu a Nostro Senhor | que confonda quen volo foi dizer, | e vós, se o assi fostes creer, | e mí, se end ' eu fui merecedor.| [+]
1240 LP 037/ 389 Meu amigo, vós morredes | porque vos non leixan migo | falar, e moir ' eu, amigo, | por vós, e, fe que devedes, | algun conselh ' i ajamos, | ante que assi moiramos.| [+]
1240 LP 037/ 389 Ambos morremos sen falha | por quanto nos non podemos | falar, e, pois que morremos, | amigo, se Deus vos valha, | algun conselh ' i ajamos, | [ante que assi moiramos].| [+]
1240 LP 041/ 391 Se mi quer falar digo -lh ' eu logo | que mi non fale, ca mi ven gran mal | de sa fala, mais pouco mi val; | e quando lh ' eu digo muit ' e rogo | que se parta de mi tal ben querer, | [tanto mi val come non lho dizer].| [+]
1240 LP 042/ 391 Non quera Deus en conto receber | os dias que vivo sen mia senhor | porque os vivo mui sen meu sabor, | mailos dias que m ' El fez[er] viver | u a veja e lhi possa falar, | esses lhi quer ' eu en conto filhar, | ca non é vida viver sen prazer.| [+]
1240 LP 044/ 392 Non vos sabedes, amigo, guardar | de vos saberen, por vosso mal sén, | como me vós sabedes muit ' amar | nena gran coita que vos por mí ven, | e quero -vos end ' eu desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar.| [+]
1240 LP 044/ 392 Per nulha ren non me posso quitar | de falar vosqu ' , e sempre me temi | de mi -o saberen, ca m ' an d ' alongar | de vós, se o souberen, des ali; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| [+]
1240 LP 044/ 392 Do[s] que me guarda[n] tal é seu cuidar: | que amades, amig ' , outra senhor, | ca, se a verdade poder[en] osmar, | nunca veredes ja máis u eu for; | e quero -vos end ' eu [desenganar: | se souberen que mi queredes ben, | quite sodes de nunca mi falar].| [+]
1240 LP 048/ 394 O meu amigo, que xi m ' assanhou | e que non quer ja comigo falar, | se cuidou el que o foss ' eu rogar, | se lh ' eu souber que o assi cuidou, | farei que en tal coita o tenha | por mí Amor, que rogar -me venha.| [+]
1240 LP 056/ 398 Par Deus, mia madr ' , o que mi gran ben quer | diz que deseja comig ' a falar | máis d ' outra ren que omen pod ' osmar, | e ũa vez, se a vós aprouguer, | fale migo, pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer.| [+]
1240 LP 056/ 398 De falar migo non perç ' eu bon prez, | ca de sa prol i ren non falarei; | e el dira e eu ascuitarei, | e, ante que moira ja, ũa vez | fale migo, [pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer].| [+]
1240 LP 056/ 398 Se vos prouguer, venha falar aqui | conmig ' , ai madre, pois én sabor á, | e direi -vos pois quanto m ' el dira; | e ũa vez, ante que moira assi, | fale [migo, pois end ' á tal prazer, | e saberemolo que quer dizer].| [+]
1240 LP 058/ 399 Ali ' stivi eu mui quedo, | quis falar e non ousei, | empero dix ' a gran medo: | - [+]
1240 LP 058/ 399 Mia senhor, falar -vos -ei | un pouco, se mi ascuitardes, | e ir -m ' ei quando mandardes, | máis aqui non [e]starei. | - [+]
1240 LP 061/ 400 Quand ' eu fui un dia vosco falar, | meu amigo, figi -o eu por ben, | e enfengestes -vos de min por én; | mais, se vos eu outra vez ar falar, | logo vós dizede ca fezestes | comigo quanto fazer quisestes.| [+]
1240 LP 061/ 400 Ca, meu amigo, falei ũa vez | convosco por vos de morte guarir, | e fostes -vos vós de min enfingir; | mais, se vos eu falar outra vez, | logo vós dizede [ca fezestes | comigo quanto fazer quisestes]. | Ca mui ben sei eu que non fezestes | o meio de quanto vós dissestes. [+]
1240 LP 065/ 402 Sõo guardada como outra molher | non foi, amigo, nen á de seer, | ca vos non ous ' a falar nen veer; | e por én guise -mi -o Deus, se quiser, | que vos faça [eu ben en guisa tal, | que seja vosso ben e non meu mal]. [+]
1240 LP 071/ 405 [E] estas coitas grandes, que sofri | por vós, se mi vos én venho queixar, | come se non soubessedes falar, | non mi dizedes o que faça i; | pero no [mundo non sei eu molher | que tan ben diga o que dizer quer].| [+]
1240 LP 071/ 405 E, pois non fala quen ben diz que -quer, | ¿como falará ben quen non souber? [+]
1240 LP 080/ 409 Vedes, amigo, ond ' ei gran pesar: | sei muitas donas que saben amar | seus amigos, e soen -lhis falar, | e non lho saben, assi lhis aven; | e nós, sol que o queiramos provar, | logu ' é sabud ' , e non sei eu per quen.| [+]
1240 LP 080/ 409 Ca m ' eu querria -non se guis ' assi - | falar vosco, que morredes por mí, | com ' outras donas falan, e des i | nunca lhis máis poden entender ren; | e nós, ante [ja] que cheguemos i, | logu ' é [sabud ' , e non sei eu per quen].| [+]
1240 LP 006/ 413 Amigo, vós non queredes catar | a nulha ren, se ao vosso non, | e non catades tenpo nen sazon | a que venhades comigo falar; | e non querades, amigo, fazer, | per vossa culpa, mi e vós morrer.| [+]
1240 LP 009/ 415 Ben esforçado fui por lhi falar | na mui gran coita que por ela ey, | e fui ant ' ela, e ssiv ' e cuydei | e catei -a, mays non lh ' ousey falar | de quanta coita por ela sofri, | [nen do gran ben que lhe quis, poy -la vi.]| [+]
1240 LP 012/ 416 Filha, non sey se á hi mays, se non, | mays vejo -vus sempre con el falar | e vejo vós chorar e el chorar. | - [+]
1240 LP 003/ 427 Quand ' eu a San Mamede fui e non vi | meu amigo con que quisera falar, | a mui gram sabor, nas ribeiras do mar, | sospirei no coraçon e dix ' assi: | pois [meu amigu ' ] i non ven, sei ũa ren: | por mi se perdeu, que nunca lhi fiz ben.| [+]
1240 LP 002/ 433 Amiga, quen oj ' ouvesse | mandado do meu amigo | e lhi ben dizer podesse | que veesse falar migo | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 Se de mi ouver mandado, | non sei ren que o detenha, | amiga, pelo seu grado, | que el mui çedo non venha | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 U foi mig ' outra vegada | atende -lo -ei, velida, | fremosa e ben talhada, | en Faro, ena ermida, | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia. [+]
1240 LP 002/ 439 De parecer e de falar | e de bõas manhas aver, | ela, nona pode vencer | dona no mund ' , a meu cuidar; | ca ela fez Nostro Senhor | e el fez o Demo maior; | e o Demo o fez falar.| [+]
1240 LP 005/ 440 Neguei -lh ' o muit(o), e nunca lhi falar | ous ' ena coita que sofr ' e no mal | per ela; e se me cedo non val, | eu ja oymais [non] lh ' o posso negar:| [+]
1240 LP 007/ 441 Amigas, que Deus vos valha! | quando vẽer meu amigo, | falade sempr ' ũas outras, | en quant ' el falar con migo; | ca muytas cousas diremos | que ante vós non diremos.| [+]
1240 LP 007/ 441 Sey eu que por falar migo | chegará el muy coytado, | e vós ide -vos chegando | lá todas per ess ' estrado; | ca muytas cousas diremos | que ante vós non diremos. [+]
1240 LP 027/ 451 Non viv ' eu ja se per aquesto non: | ouç ' eu as gentes no seu ben falar; | e ven amor logo por me matar, | e non guaresco se per esto non: | falan -me d ' ela, e ar vou -a veer, | [e] ja quant ' esto me faz ja viver.| [+]
1240 LP 037/ 456 E provar -vos -á, das carnes, quen quer | que duas carnes vos mandan comer, | e non queredes vós d ' ũa cozer; | e no degredo non á já mester | nen já da capa non ei a falar, | ca ben três anos a vimos andar | no vosso col ' e de vossa molher.| [+]
1240 LP 051/ 463 Vẽestes, amigas, rogar | que fale con meu amigo | e que o avenha migo, | mays quero -m ' eu d ' ele quitar; | ca, se con el algũa ren falar, | quant ' eu falar con cabeça de can, | logo o todos saberán.| [+]
1240 LP 051/ 463 Cabeça de can perdudo | é, poys non á lealdad ' e | con outra fala en Guilhade, | e traedor conhuçudo; | e por est ' , amigas, [sey que] tudo | quant ' eu falar con cabeça de can, | logo o todos saberán.| [+]
1240 LP 051/ 463 E, se lh ' eu mhas dõas desse, | amigas, como soia, | a todo -lo el diria | e al, quanto m ' el dissesse, | e fala, se a con el fezesse: | quant ' eu falar con cabeça de can, | logo o todos saberán. [+]
1240 LP 002/ 466 Muytos que mh -oen loar mha senhor | e falar no seu ben e no seu prez | dizen eles que algũ(u) ben me fez | e digu ' eu: o ben do mundo melhor | me fez e faz, assy Deus me perdon, | desejar, mais en outra guisa non.| [+]
1240 LP 006/ 467 E non depart ' en ren, de que se vença, | pero lh ' outr[o] aguisado falar; | e verveja, u se dev ' a calar, | e nunca diz verdad ' , u mais non mença; | e, u lhi peden cousimento, fal; | pero é mans ' , u dev ' a fazer al | e, u deve sofrer, é sen sofrença.| [+]
1240 LP 002/ 469 Ca me falou primeir ' , u a vi, ben; | e pois [que] viu que perdia o sen | por ela, nunca m ' er quiso falar.| [+]
1240 LP 002/ 469 E se m ' eu d ' ela soubesse guardar, | quando a vi, punhara de guarir; | mais foi m(e) ela ben falar e riir, | e falei -lh ' eu; e non a vi queixar.| [+]
1240 LP 003/ 470 E falarei con el muit ' i | en quan muit ' á que a non vi.| [+]
1240 LP 003/ 470 E veê ' -l ' -ei | porque a viu, e falar -mi -á.| [+]
1240 LP 003/ 470 E falarei con el muit ' i | en quan muit ' á que a non vi.| [+]
1240 LP 003/ 470 Ca muito per á gran sabor | quen senhor ama, de falar | en ela, se acha con quen.| [+]
1240 LP 003/ 470 E falarei con el muit ' i | en quan muit ' á que a non vi.| [+]
1240 LP 003/ 470 E falarei con el muit ' i | en quan muit ' á que a non vi.| [+]
1240 LP 012/ 474 Oí ora dizer que ven | meu amigo, de que eu ei | mui gran queixum ' e averei, | se m ' el mentir por ũa ren: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| [+]
1240 LP 012/ 474 Non cuidei que tan gran sazon | el podesse per ren guarir | sen mi e, pois que o eu vir, | se mi non disser logu ' enton: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar?| [+]
1240 LP 012/ 474 Perder -m ' á, se o non souber, | que terra foi a que achou, | u el sen min tanto morou, | se mi verdade non disser: | como pôd ' aquesto fazer, | poder sen mi tanto morar, | u mi non podesse falar? [+]
1240 LP 013/ 475 Quand ' eu podia mia senhor | veer, ben desejav(a) enton | d ' ela eno meu coraçon; | e non queria ja melhor | de lhe falar e a veer | e nunca outro ben aver.| [+]
1240 LP 013/ 475 E soffr(o) agora muito mal; | e non querria mais a Deus | de lhe falar e a veer | e nunca outro ben aver.| [+]
1240 LP 013/ 475 Eu perdia enton o sen | quando lhe podia falar, | por seu ben, que me desejar | faz Deus, me fezess(e) este ben | de lhe falar e a veer | e nunca outro ben aver. [+]
1240 LP 017/ 476 Ma[i]s avia de lhe falar | gran sabor, e de a veer!| [+]
1240 LP 005/ 484 Par Deus, donas, quando veer | meu amigu ' , e migo falar, | nunca no mund ' , a meu cuidar, | foi outra tam leda molher | com ' eu serei des que o vir.| [+]
1240 LP 006/ 484 Rogaria eu miá senhor, | por Deus, que me fezesse bem; | mais hei dela tam gram pavor | que lhe nom ouso falar rem | com medo de se m ' assanhar | e me nom querer pois falar.| [+]
1240 LP 006/ 484 Diria -lh ' eu, de coraçom, | como me faz perder o sem | o seu bom parecer; mais nom | ous ' , e tod ' aquesto mi avem | com medo de se mi -assanhar | e me nom querer pois falar.| [+]
1240 LP 006/ 484 Pois me Deus tal ventura deu | que m ' em tamanha coita tem | amor, já sempre serei seu | mais nom a rogarei por em, | com medo de se m ' assanhar | e me nom querer pois falar. [+]
1240 LP 008/ 485 E porque nom poderia | falar -vos nem vos conhocer | nem de vós gasalhad ' haver, | pero vos gram bem queria, | mandei -vo -lo veer entom.| [+]
1240 LP 001/ 486 Amigo, pois me leixades | e vos ides alhur morar | rogu ' eu a Deus, se tornades | aqui por comigo falar, | que non ajades, amigo, | poder de falar comigo.| [+]
1240 LP 001/ 486 E, pois vós vos ir queredes | e me non queredes creer, | rog ' a Deus, se o fazedes | e tornardes por me veer, | que non ajades, amigo, | poder de falar comigo.| [+]
1240 LP 001/ 486 Pois non catades mesura, | nen quanto vos eu fiz de ben, | rog ' a Deus, se per ventura | tornardes por mi dizer ren, | que non ajades, amigo, | poder de falar comigo. | Pois vos ides sen meu grado | e non dades nada por mi, | rogu ' eu a Deus, se coitado | fordes e tornardes aqui, | que non ajades, amigo, | poder de falar comigo. [+]
1240 LP 008/ 490 Joan Pérez, eu vos direi | por que o faz, a meu cuidar: | por que beve muit ' , eu [o] sei; | e come fode, pois, falar | non pode; por esta razon | canta el mal; mais atal don | ben dev ' el de vós a levar. | - [+]
1240 LP 012/ 492 Nostro Senhor, que mi -a min faz amar | a melhor dona de quantas el fez, | e mais fremosa e de melhor prez, | e a que fez mais fremoso falar, | el me dê d ' ela ben, se lhe prouguer ' ; | ou mia morte (se m ' aquesto non der ' ) | me dê, por me de gran coita quitar.| [+]
1240 LP 013/ 493 O porque sempre mia madre roguei, | que vos visse, meu amigo, non quer, | mais pesar -lh ' á muito, quando souber | que vos eu digu ' esto que vos direi: | cada que migo quiserdes falar, | falade migu ' e pês a quen pesar.| [+]
1240 LP 013/ 493 Pês a quen quer e mate -se por en, | ca post ' é já o que á de seer: | veer -vos -ei, se vos poder veer, | e poderei, ca, meu lum ' e meu ben, | cada que migo quiserdes falar, | falade migu ' e pês a quen pesar.| [+]
1240 LP 013/ 493 Pois entendo que mia mort ' e meu mal | quer, pois non quer ren de quant ' a mi praz, | e, poi ' lo ela por aquesto faz, | fazed ' aquest ' e depois fará -s ' al: | cada que migo quiserdes falar, | falade migu ' e pês a quen pesar.| [+]
1240 LP 013/ 493 Sempr ' eu punhei de mia madre servir, | mais por esto ca por outra razon: | por vos veer, amigu ' , e por al non, | mais, pois mi -o ela non quer consentir, | cada que migo quiserdes falar, | falade migu ' e pês a quen pesar. [+]
1240 LP 016/ 494 Pero vos ides, amigo, | sen o meu grad ' alhur viver, | non vos ides, ond ' ei prazer, | por non falardes comigo, | ca d ' aqui o poss ' eu guisar, | mais por mi fazerdes pesar. | E, pero vos ides d ' aquen, | non vos ides, do que mi praz, | por non fazer eu quanto faz | molher por om ' a que quer ben, | ca d ' aqui o poss ' eu guisar, | mais por mi fazerdes pesar.| [+]
1240 LP 022/ 497 Vistes, madre, quando meu amigo | pôs que verria falar comigo? | oje dia cuidades que venha?| [+]
1240 LP 003/ 499 A San Servando foi meu amigo | e, por que non veo falar migo, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus.| [+]
1240 LP 003/ 525 Ai, madr ' , o que eu quero ben | non lh ' ous ' eu ante vós falar | e á end ' el tan gram pesar | que dizem que morre por en, | e, se assi morrer por mi, | ai madre, perderei eu i.| [+]
1240 LP 005/ 526 E mando[u] -o migo falar; | vedes que ben mi -á feito, | e venho -mi vos en loar, | ca pugi já assi o preito | e por aquest ' ando leda; | gran dereit ' ei [d ' ] andar leda | e andade migo ledas. [+]
1240 LP 007/ 527 Amigo, queixum ' avedes | de mi, que non falo vosco, | e, quant ' eu de vós conhosco, | nulha parte non sabedes | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo, | Nen de com ' ameaçada | fui un dia pola ida | que a vós fui e ferida; | non sabedes vós en nada | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo.| [+]
1240 LP 007/ 527 Dés que souberdes mandado | do mal muit ' e mui sobejo | que mi fazen, se vos vejo, | enton mi averedes grado | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo.| [+]
1240 LP 007/ 527 E pero, se vós quiserdes | que vos fal ' e que vos veja, | sol non cuidedes que seja, | se vós ante non souberdes | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo. [+]
1240 LP 008/ 527 As graves coitas, a quen as Deus dar | quer e o mal d ' amor, gran ben faria | se lhe desse (pero non lhe daria) | con quen ousass(e) en sas coitas falar, | en tal guisa que lh ' o non entendesse | con quen o falass(e), e que se doesse | d ' el; mais non sei de Deus, se poderia?| [+]
1240 LP 008/ 527 D ' estas coitas eu podia falar | come quen as padece cada dia; | mais non é tempo ja, nen me valria.| [+]
1240 LP 013/ 530 Mais u menti, quero -mi -o eu dizer: | u non dixi o meo do parecer | que lhi mui bõo deu Nostro Senhor, | Ca, de pran, a fez parecer melhor | de quantas outras eno mundo son, | e mui mais mansa, e mais con razon | falar e riir, e tod ' al fazer; | e fezo -lhe tan muito ben saber | que en todo ben é mui sabedor.| [+]
1240 LP 018/ 532 E u vos jogan ou u vós jogades, | mui ben caedes en qual destas quer; | en falardes con toda molher | ben caedes, e u quer que falades; | e ant ' el -Rei muito caedes ben: | sequer manjar nunca tan pouco ten, | de que vós vossa parte non ajades. | E pois el -Rei de vós é tan pagado | que vos seu ben e sa mercee faz, | d ' averdes [bon] nome muito vos jaz | e non seer ome desensinado: | ca, pois per cort ' avedes a guarir, | nunca de vós devedes a partir | un ome que vos trag ' acompanhado. [+]
1240 LP 019/ 533 Essa mia coita, pero vus pesar | seja, senhor, ja -quê vus falarei, | ca non sei se me vus ar veerei: | tanto me vej ' en mui gran coit ' andar | que morrerei por vos, u non jaz al.| [+]
1240 LP 020/ 534 Eu me coidei, u me Deus fez veer | esta senhor, contra que me non val, | que nunca me d ' ela verria mal: | tanto a vi fremoso parecer, | e falar mans ' , e fremos ' e tan ben, | e tan de bon prez, e tan de bon sen | que nunca d ' ela mal cuidei prender.| [+]
1240 LP 023/ 535 Quis el falar migu ' e non ouve guisado | e foi -s ' el d ' aqui sanhud ' e mui coitado | e nunca depois vi el nen seu mandado, | e que farei [eu], louçãa?| [+]
1240 LP 023/ 535 Quen lh ' ora dissesse quan trist ' oj ' eu sejo | e quant ' oj ' eu, mui fremosa, desejo | falar -lh ' e vee -l ' e, pois que o non vejo, | e que farei [eu], louçãa? [+]
1240 LP 035/ 539 Martin Alvelo, | desse teu cabelo | te falarei já: | cata capelo | que ponhas sobr ' elo, | ca mui mester ch ' á; | ca o topete | pois mete | cãos mais de sete, | e mais, u mais á, | muitos che vejo | sobejo: | e que grand ' entejo | toda molher á!| [+]
1240 LP 039/ 542 E sei mui ben, u me d ' ela quitei, | e m ' end ' eu fui, e non me quis falar, | ca, pois ali non morri con pesar, | nunca jamais con pesar morrerei: | que, se mil vezes podesse morrer, | mẽor coita me fora de soffrer! [+]
1240 LP 043/ 544 E a senhor que me foron mostrar | de quantas donas Deus quiso fazer | de falar ben e de ben parecer, | e por que moir ' e non lh ' ouso falar, | E non mi -á prol de queixar m ' end ' assi; | mais mal -dia eu dos meus olhos vi. [+]
1240 LP 045/ 545 Pero m ' eu ei amigos, non ei niun amigo | con que falar ousasse a coita que comigo | ei, nen ar ei a quen ous ' én ma[i]s dizer, e digo:| [+]
1240 LP 046/ 545 Por Deus Senhor, que vos tanto ben fez | que vus fezo parecer e falar | melhor, senhor, e melhor semelhar | das outras donas, e de melhor prez: | avede vos oge doo de min!| [+]
1240 LP 050/ 547 Senhor, por Deus que vus fez parecer, | per bõa fé, mui ben e ben falar, | que vus non pes de vus én preguntar | d ' esto que querria de vos saber:| [+]
1240 LP 051/ 548 Vedes, amigas, meu amigo ven | e enviou -mi dizer e roguar | que lh ' aguis ' eu de comigo falar, | e de tal preito non sei end ' eu ren, | e pesa -mi que m ' enviou dizer | que lhi faça o que non sei fazer.| [+]
1240 LP 006/ 553 Do meu amig ' a que eu defendi | que non fosse d ' aqui per nulha ren | alhur morar, ca mi pesava en, | vedes, amiga, o que aprendi: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 006/ 553 Do que [vós] vistes que me preguntou, | quando s ' el ouve d ' aqui a partir, | se mi seria ben, se mal de s ' ir, | ai, amiga, mandado mi chegou: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 006/ 553 Do que vós vistes mui sen meu prazer | partir d ' aqui, quando s ' end ' el partiu | e non me falou enton, nen me viu, | ai, amiga, veeron -mi dizer: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 011/ 555 Meus amigos, muit ' estava eu ben | quand ' a mia senhor podia falar | na mui gran coita que me fez levar | Nostro Senhor, que mi -a mostrou; por én | me faz a min sen meu grado viver | longe d ' ela e sen seu ben -fazer.| [+]
1240 LP 001/ 576 Ai madre, nunca mal sentiu, | nen soubi que x ' era pesar | a que seu amigo non viu, | com ' oj ' eu vi o meu, falar | con outra, mais, poi -lo eu vi, | con pesar ouvi a morrer i | E, se molher ouve d ' aver | sabor d ' amig ' ou lho Deus deu, | sei eu que lho non fez veer, | com ' a mi fez vee -lo meu, | con outra, mais, poi -lo eu vi, | con pesar ouvi a morrer i. [+]
1240 LP 005/ 577 Aquestas noites tan longas que Deus fez en grave dia | por mi, porque as non dórmio, e por que as non fazia | no tempo que meu amigo | soia falar comigo?| [+]
1240 LP 005/ 578 Porque as fez Deus tan grandes, non posso eu dormir, coitada! | e, de como som sobejas, quisera -m ' outra vegada | no tempo que meu amigo | soia falar comigo.| [+]
1240 LP 005/ 578 Porque as Deus fez tan grandes sen mesura desiguaes | e as eu dormir non posso, porque as non fez ataes | no tempo que meu amigo | soia falar comigo? [+]
1240 LP 007/ 578 Da noite d ' eire poderam fazer | grandes tres noites, segundo meu sen, | mais na d ' oje mi vẽo muito ben, | ca vẽo meu amigo, | e, ante que lh ' enviasse dizer ren, | vẽo a luz e foi logo comigo. | E, pois m ' eu eire senlheira deitei, | a noite foi e vẽo e durou, | mais a d ' oje pouco a semelhou, | ca vẽo meu amigo; | e, tanto que mi a falar começou, | vẽo a luz e foi logo comigo.| [+]
1240 LP 003/ 585 Ben vej ' eu que dizia mha senhor | gram verdade no que mi foy dizer, | ca já eu d ' ela querria aver | est ' e terria -lho por grand ' amor, | que sol quysesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 585 E ben entendo que baratey mal | do que lhi foy dizer, ca des enton | non falou migo, se Deus mi perdon, | e tanto mi fezess ' oj ' e non al, | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 586 E ben entendo que fiz folia | e dizen verdade por hũa ren | do que muyto quer a pouco deven; | atal foy eu, ca já filharia | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar. [+]
1240 LP 010/ 588 Por Deus vos rogo, madre, que mi digades | que vos mereçi, que mi tanto guardades | d ' ir a San Leuter falar con me[u] amigo.| [+]
1240 LP 010/ 588 Fazede -mi ora quanto mal poderdes, | ca non me guardaredes, pero quiserdes, | d ' ir a San Leuter falar con me[u] amigo.| [+]
1240 LP 010/ 588 Nunca vos fiz ren que non devess ' a fazer | e guardades -me tanto que non ei poder | d ' ir a San Leuter falar con me[u] amigo. [+]
1240 LP 011/ 588 Por que se foi meu amigo | sen o meu grad ' alhur viver | e se foi sen o meu prazer, | já non falará comigo | nen hũa ren que el veja | de quanto de mi deseja.| [+]
1240 LP 001/ 589 A dona de Bagũyn, | que mora no Soveral, | dez e sey[s] soldus á de mi[n]; | e dey -lhos eu per preyt ' atal: | que mhos ar desse | ond ' al non fezesse, | se non vehesse | falar migu ' en cas don Corral. [+]
1240 LP 006/ 602 J ' agora meu amigo filharia | de mi o que el tiinha por pouco, | de falar migo; ca tant ' era louco | contra mi que ainda mays queria.| [+]
1240 LP 006/ 602 E ja filharia, se m ' eu quisesse, | de falar migu ' e nunca lh ' al fezesse.| [+]
1240 LP 006/ 602 E ja filharia, se m ' eu quisesse, | [de falar migu ' e nunca lh ' al fezesse].| [+]
1240 LP 006/ 602 E ja filharia, se m ' eu quisesse, | [de falar migu ' e nunca lh ' al fezesse].| [+]
1240 LP 006/ 602 E jura ben que nunca mi dissesse | de lh ' eu fazer ren que mal m ' estevesse; | en tal que comigo falar podesse | ja non á preyto que mi non fezesse. [+]
1240 LP 013/ 604 Dom Pedro, en como vos ouç ' i falar | ou vós bem non sabedes julgar | ou ja dos outros ofereçom avedes.| [+]
1240 LP 005/ 614 Ir -m ' ei con el, que sempre falarán | d ' esta morte, que se[n] ventura fôr, | ca se quer ir meu lum ' e meu senhor, | e, se s ' e[l] fôr, serei morta de pram | e el morto será, se me non vir, | mais quero -m ' eu esta morte partir.| [+]
1240 LP 007/ 618 Se vos prouguer, madr ' , oj ' este dia, | irei oj ' eu fazer oraçon | e chorar muit ' en Santa Cecilia | d ' estes meus olhos e de coraçon, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo.| [+]
1240 LP 007/ 618 Se vos prouguer, madre, d ' esta guisa | irei alá mias candeas queimar, | eno meu mant ' e na mia camisa, | a Santa Cecilia, ant ' o seu altar, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo.| [+]
1240 LP 007/ 618 Se me leixardes, mia madr ' , alá ir | direi -vos ora o que vos farei: | punharei sempre já de vos servir | e d ' esta ida mui leda verrei, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo. [+]
1240 LP 005/ 622 Atanto querria saber, | d ' estes que morren con amor, | qual coyta teen por mayor: | d ' ir hom ' en tal loguar vyver | hu nunca veja sa senhor, | ou de guarir hu a veer | possa e non lh ' ouse falar.| [+]
1240 LP 005/ 622 E direy -vus como lh ' aven | a quen dona mui gram ben quer, | se a vyr e lhi non poder | falar: tal é come quen ten | ante ssy quanto lh ' é mester | e non lh ' ousa falar en ren, | e desejando morr ' assy. | E tod ' aquest ' eu padeci, | ca mui gram coyta per -levey, | poys me de mha senhor quitey, | ......................... | porque lhi falar non ousey: | atan coytado foy logu ' i | que cuydara morrer enton.| [+]
1240 LP 006/ 623 Ben poss ' Amor e sseu mal endurar, | tant ' é o ben que de mha senhor ey | sol en cuydar no ben que d ' ela sey, | ca ssa mesur ' e seu muy bon falar | e sseu bon sém e sseu bon parecer | tod ' é meu ben; mays que mal poss ' aver, | mentre a vyr e no seu ben cuydar?| [+]
1240 LP 006/ 623 Ca sseu fremoso catar e riir | e falar ben sempr ' en bõa razon | assy m ' alegra no meu coraçon, | que non cuyd ' al se non en a servir | e no seu ben, se mh o Deus dar quiser; | como farey depoys, se o ouver, | que o possa manteer e gracir?| [+]
1240 LP 010/ 626 E diss ' el -rrey n ' outro dia, estando | hu lhe falaron en vossa fazenda, | que vos quer dar Ardom en encomenda | porque dizem que sodes do sseu bando; | mays, se hy jouver algũu homen fraco, | dos vossus poos levad ' un gran ssaco | e hyr -s ' i -lh ' á o castelo livrando. [+]
1240 LP 015/ 628 Ja de verdade | nen de lealdade | non ouço falar, | ca falssidade | mentira e maldade | non lhis dá logar; | estas son nadas | e criadas | e aventuradas | e queren reynar; | as nossas fadas, | iradas, | foron [a]chegadas | por este fadar.| [+]
1240 LP 015/ 628 Louvamỹares | e prazenteares | am prez e poder; | e nus logares | hu nobres falares | soyan dizer | vej ' alongadus, | deytadus | do mund ' , eixerdadus, | e van -sse perder; | vej ' achegadus, | loadus, | de muytus amadus | os de mal -dizer.| [+]
1240 LP 017/ 630 E, poys mha coyta per tal guisa hé | que a non posso per ren encobrir, | en atal terra cuydo eu de guarir | que ben entendam meu mal, a la fe, | e a tal gente cuid ' eu de cantar | e dizer son, hu con ela falar, | que ben entenda o meu mal onde hé! [+]
1240 LP 006/ 634 Fostes -vos vós, meu amigo, d ' aqui | sen meu mandad ' e nulha ren falar | mi non quisestes, mais oj ' ao entrar, | se por mesura non fosse de mi, | se vos eu vira, non mi venha ben | nunca de Deus, nen donde m ' oje ven.| [+]
1240 LP 009/ 635 Madr ' , enviou -vo -lo meu amigo | [o]je dizer que vos veeria, | se ousasse, par Santa Maria, | se o vós ante falardes migo; | se el vir vós nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, pero sospeitada | sõo de vós ca lhi quero gram ben, | nunca lho quix, pois naci, e por en | se o creverdes, madre loada, | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, ca se foi el d ' aqui | sen meu mandad ' e non me quis veer, | e ora manda -vos preito trager | que vos veja, por tal que veja mi; | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | E sei ben que non é tan ousado | que vos el veja sen vosso grado. [+]
1240 LP 001/ 640 E, mha senhor, se m ' eu d ' esto temesse, | u primeyro de vus falar oy, | guardara -m ' en de vos viirdes hi, | mays non quis Deus que meu mal entendesse, | e mostrou -mh -o vosso bon parecer | por mal de min, e non m ' ar quis valer | el contra vos nen quis que m ' al valesse.| [+]
1240 LP 019/ 649 Muitus me vẽem preguntar, | mha senhor, a quen quero ben, | e non lhis quer ' end ' eu falar | con medo de vus pesar en, | nen quer ' a verdade dizer, | mays jur ' e faço -lhis creer | mentira por volhis negar | e porque me vẽen coitar | do que lhis non direi per rem, | ca m ' atrev ' eu en vus amar.| [+]
1240 LP 021/ 649 Vedes que coyta de sofrer: | d ' amar a quen non ousarei | falar; pero non perderei | gran coita sen seu ben fazer.| [+]
1240 LP 028/ 653 E as jornadas sei eu ben, | como lhi éiri oí falar: | diz que pod ' ir quen ben andar | de Belfurad ' a Santarem, | se noutro dia madrugar, | e ir a Nogueirol jantar | e maer a Jerusalen.| [+]
1240 LP 036/ 657 Qual senhor devi ' a filhar | quena ben soubess ' escolher, | essa faz a mi Deus amar, | e essa me ten en poder, | e essa est ' a mha senhor, | e essa mi faz o mayor | ben d ' este mundo desejar: | o seu ben, que non á hi par; | tam muyto a faz Deus valer | per bon -prez e per bon -falar | per bon -sen e per parecer.| [+]
1240 LP 038/ 658 Quando me nenbra de vos, mha senhor, | en qual affam me fazedes viver, | e de qual guisa leixades Amor | fazer en mi quanto x ' el quer fazer, | entom me cuyd ' eu de vos a quitar; | mays poys vus vej ' e vus ouço falar, | outro cuydad ' ar ey log ' a prender.| [+]
1240 LP 038/ 658 Porque vus vejo falar mui melhor | de quantas donas sei e parecer, | e cuid ' en como sodes sabedor | de quanto ben dona dev ' a ssaber.| [+]
1240 LP 038/ 658 Nen como pode d ' al ben desejar | se non de vos, que sol oyr falar | en quanto ben Deus en vos faz aver? [+]
1240 LP 039/ 658 Maravilhan -sse, mha senhor, | e eu d ' eles, por nenhun ben | desejaren de nulha ren | eno mundo se de vos non, | se lhis Deus algũa sazon | aguisou de volhis mostrar | ou d ' oyren de vos falar.| [+]
1240 LP 009/ 670 Irei veê ' -la e querrei falar | con ousadi(a), e mentr ' ela catar ' | alhur, catarei [ela logu ' enton]. [+]
1240 LP 010/ 670 Falava migu ' e quiso -me falar | no mui gram ben que m ' el diz ca mi quer | e dixi -lh ' eu que non lh ' era mester | de falar i, e el con gran pesar | tornou mui trist ' e eu ben lh ' entendi | que lhe pesou porque lho defendi.| [+]
1240 LP 012/ 671 [Senhor fremosa, creede per mi | que vus amo ja mui de coraçon,] | e gran dereito faç ' e gran razon, | senhor, ca nunca outra dona vi | tan mansa, nen tan aposto catar, | nen tan fremosa, nen tan ben falar | Come vos, senhor; e pois assi é, | mui gran dereito faç ' en vus querer | mui gran ben, ca nunca pude veer | outra dona, senhor, per bõa fé, | tan mansa, nen tan aposto catar, | nen tan fremosa, nen tan ben falar | Come vos, por que cedo morrerei.| [+]
1240 LP 012/ 672 Pero direi -vus ante ũa ren: | dereito faç ' en vus querer gran ben, | ca nunca dona vi nen veerei | tan mansa, nen tan aposto catar, | nen tan fremosa, nen tan ben falar! [+]
1240 LP 001/ 672 Ai, amiga, per bõa fé, | nunca cuidei, des que naci, | viver tanto como vivi | aqui u meu amigo é, | non o veer nen lhi falar | e ave -lo eu muit ' a desejar!| [+]
1240 LP 010/ 681 E an mui gran doo de mi; | e non mi poden i valer; | ca dizen que eu mi -o busquei | mui ben, porque eu vus amei - | molher a que non ousará | (nen soo non s ' atreverá) | nulh ' ome de lhi falar i.| [+]
1240 LP 010/ 682 E Deu ' -lo sab ' , e non mi val, | senhor, con mia morte por al | Se non porque ei de perder | vos, de vus nunca ja poder | Veer, nen convosco falar, | [nen os vossos olhos catar];| [+]
1240 LP 001/ 684 Mais en grave dia naci, | se Deus conselho non m ' i der ' ; | ca d ' estas coitas qual -xe -quer | m ' é min mui grave d ' endurar, | como non lh ' ousar a falar, | e ela parecer assi, | Ela, que Deus fez por meu mal!| [+]
1240 LP 009/ 687 Foi -s ' el d ' aqui e non m ' ousou falar, | nen eu a el, e por en con pesar, | madre, ora morrerei. [+]
1240 LP 014/ 689 Pois naci nunca vi Amor, | e ouço d ' el sempre falar.| [+]
1240 LP 016/ 691 E non sei eu como possa morar | u non vir ' vos, que me fez Deus querer | ben, por meu mal; por én quero saber: | e quando vus non vir ' , nen vus falar ' , | Senhor fremosa ¿que farei enton?| [+]
1240 LP 018/ 691 Que coita tamanha ei a sofrer | por amar amigu ' e non o veer! | e pousarei so lo avelãal. | Que coita tamanha ei endurar, | por amar amigu ' e non lhi falar! | e pousarei so lo avelãal.| [+]
1240 LP 018/ 692 Por amar amigu ' e non lhi falar, | nen lh ' ousar a coita que ei mostrar: | e pousarei so lo avelãal.| [+]
1240 LP 020/ 693 E rogá ' -lh ' -ei, se me ben á fazer, | que el me leixe viver en logar | u a veja e lhe possa falar, | por quanta coita me por ela deu; | se non, vedes que lhe rogarei eu: | que me non leixe mais eno mundo viver! [+]
1240 LP 003bis/ 699 ¡Nostro Senhor! en que vus mereci | por que me fostes tal senhor mostrar, | a mais fremosa que eu nunca vi, | a que non ouso nulha ren falar?| [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon semelhar"; | porque viu que mi prazia, ar começou -m[e] a falar: | "agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 709 Vedes que gram desmesura, | amiga, do meu amigo: | non veo falar comigo, | nen quis Deus, nen mia ventura | que foss ' el aqui o dia | que pôs migo, quando s ' ia.| [+]
1240 LP 001/ 710 E tod ' aquesto m ' ant ' eu entendía | que a visse, mays tant ' oy falar | no seu ben, que me non soube guardar | nen cuidava que tan ben parecía | que logu ' eu fosse por ela morrer; | mais, u eu vi o seu bon parecer, | vi, amigos, que mia morte sería.| [+]
1240 LP 001/ 710 É por esto que ben consellaría | quantos oyren no seu bon falar | non a veian, e pódense guardar | mellor ca m ' end ' eu guardei, que morría, | e dixe mal, mais fezme Deus aver | tal ventura, quando a fuy veer | que nunca dix ' o que dizer quería. [+]
1240 LP 008/ 714 -Dizen, sennor, ca dissestes por mi | que foi ia temp ' e que foi ia sazón | que vus prazía d ' oyrdes entón | en mi falar, e que non é ia ' ssí. | - [+]
1240 LP 010/ 715 Mha filha, non ey eu prazer | de que parecedes tan ben | ca voss ' amigo falar vén | convosqu ' e vén[ho]vos dizer | que nulha ren non creades | que vos diga que sabhades, | filha; ca perderedes hi | e pesarmh ' á de coraçón, | e ia Deus nunca mi perdón | sse ment ' e dígovos assy | que nulha ren non creades | que vus diga que sabhades, | filha; ca perderedes hi | e vedes que vos averrá, | des quand ' eu quiser non será, | ora vos defend ' aquí | que nulha ren non creades | que vus diga que sabhades, | filha, ca perde[re]des hi | no voss ' , ende máys pes ' a min. [+]
1240 LP 013/ 717 E do meu corpo ¿que será, senhor, | quand ' el d ' alá o vosso deseiar? | ¿e que fará quen vos á tal amor | e vos non vir, nen vos poder falar? | ca veio vós e por vós morr ' aquí, | poys, ¿que farey ou que será de min | quand ' en terra hu vós fordes non for?| [+]
1240 LP 015/ 718 Muy fremosa e muyt ' aposta senhor, | sempre mui manssa e de boa razón | melhor falar de quantas outras son, | dizédemi, das bõas a melhor: | se mi queredes algún ben fazer, | se non, iamays non vos poss ' atender. [+]
1240 LP 018/ 720 A mi, peccador, | nunca Deus quisso dar a entender | atal razón qual og ' eu mester ey | pera falar no que sempre cuidei, | no seu ben e no seu bon parecer.| [+]
1240 LP 021/ 722 Por quam mansa e por quan de bon prez | e por quam aposto vos fez falar | Nostro Sennor, e porque vos catar | fez máis fremoso de quantas el fez | e polo ben que vos quer ' outros[s]í | ¡ay, meu lume, doédevos de min! [+]
1240 LP 004/ 734 "Amiga, voss ' amigo vi falar | oje con outra, mais non sey en qual | razon falavam, assy Deus m ' enpar, | nen se falavam por ben, se por mal". | "Amiga, fale con quen x ' el quiser | enquant ' eu d ' el, com ' estou, estever; | c ' assy tenh ' eu meu amigo en poder, | que quantas donas eno mundo son | punhen ora de lhi fazer prazer, | mh ' o non tolherán se [per] morte non". | "Amiga, med ' ei de prenderdes hi | pesar, ca já m ' eu vi quen fez assy; | e vós faredes, poys en voss ' amor | [vós] vus esforçades tanto no seu, | [qu]e vós vus acharedes én peyor | ca vós cuydades e digo -vo -l ' eu". | "Amiga, non, ca mi quer mui gram ben | e sey que tenh ' e[n] el, et el que ten | en min, ca nunca nus partirán já; | se non per morte nus podem partir, | e, poys eu esto sey, hu al non á, | mando -me -lh ' eu falar con quantas vir". | "Con voss ' esforç ' , amiga, pavor ey | de perderdes voss ' amigo, ca sey, | per bõa fe, outras donas que an | falad ' en como vo -lo tolherám". | "Amiga, non, ca o poder non é | seu, nen d ' elas, mays meu, per bõa fe". [+]
1240 LP 006/ 735 Disseron -vus, meu amigo, | que, por vus fazer pesar, | fuy eu con outrem falar; | mais non faledes vós migo | se o poderdes saber | por alguen, nen entender.| [+]
1240 LP 006/ 736 Se vós por verdad ' achardes, | meu amigo, que é assy, | confonda Deus logu ' i mi | muyt ' e vós, se mi falardes, | se [o] poderdes sa[ber | por alguen, nen entender]. [+]
1240 LP 008/ 736 E poys ficastes prob ' e sen aver | non veedes ca fezestes mal sen? | Siquer a gente a gran mal vo -lo ten, | por hirdes tal molher gran ben querer, | que nunca vistes riir nen falar; | e por molher tan guardada, ficar | vus vej ' eu probe, .... sen conhocer.| [+]
1240 LP 018/ 742 Moir ' , amiga, desejando | meu amigu ' , e vós no vosso | mi falades, e non posso | estar sempr ' en esto falando; | mays queredes falar migo?| [+]
1240 LP 018/ 742 Queredes que todavya | eno voss ' amigo fale | vosqu ' , e se non que me cale, | e non poss ' eu cada dia; | mays queredes falar migo?| [+]
1240 LP 018/ 742 Amiga, sempre queredes | que fale vosqu ' e falades | no voss ' amigu ' e cuydades | que poss ' eu; non o cuydedes; | mays queredes falar [migo?|] [+]
1240 LP 018/ 742 Non avedes d ' al coydado: | sol que eu vosco ben diga | do voss ' amigu ' e, amiga, | non poss ' eu nen é guisado; | mays queredes falar [migo?|] [+]
1240 LP 022/ 743 "Par Deus, amiga, podedes saber | como podesse mandad ' envyar | a meu amigo que non á poder | de falar migu ' e morr ' én con pesar? | E ben vus digo, se el morr ' assy, | que non viverey ........ des aly.| [+]
1240 LP 022/ 744 Amiga, sey [ben] que non pod ' aver | meu amig ' arte de migo falar | e ouv ' eu art ' e figi -lhe fazer | por outra dona hun mui bon cantar | e, poys por aquela dona trobou, | cada [que] quis sempre migo falou.| [+]
1240 LP 022/ 744 O meu amigo non é trobador, | pero tan grand ' é o ben que m ' el quer | que filhará outr ' a entendedor | e trobará poys que lh ' o eu disser, | mays, amiga, per quen o saberá | que lh ' o eu mando, ou quen lh ' o dirá?" | "Eu, amiga, o farey sabedor | que, tanto que el hun cantar fezer | por outra dona e poys por seu for, | que falará vosco quando quiser, | mays á mester de lh ' o fazer el ben | creent ' e vós non o ceardes én". | "Amiga, per ceos e quant ' eu ey | de mal, mays nunca o já cearey". | "Mester vus é, ca vo -lo entenderán | se o ceardes, [e] guardar -vus -am". [+]
1240 LP 034/ 750 "Ouvi hũa dona falar".| [+]
1240 LP 009/ 769 Don Garcia, como direy, | a quen sempr ' [a]mey e servy, | atal pesar por que dess y | perça quanto ben no mund ' ey: | d ' eu veer e de lhi falar?| [+]
1240 LP 011/ 770 Ca o torpe que sempr ' anda calado | nono deven por torpe a razõar, | pois que é torp ' e leixa de falar; | e d ' atal torpe sõo eu pagado; | mais o mal torpe eu vo -lo mostrarei: | quen diz mal dos que son en cas del -Rei, | por se meter por mais desembargado. [+]
1240 LP 024/ 776 Falar quer ' eu i, se vos praz:| [+]
1240 LP 037/ 783 Poys vus hides d ' aqui, ay, meu amigo, | consselhar -vus ey ben, se mi creverdes: | tornade -vus mays cedo que poderdes, | e guysarey como faledes migo; | e poys, amigo, comigo falardes, | atal mi venha, qual mi vos orardes.| [+]
1240 LP 037/ 783 Non mi tardedes com ' outra vegada | mi tardastes, muyt ' ey [eu] en gram medo, | mays punhade de vus viirdes cedo, | ca nossa fala muyt ' é ben parada; | e poys, amigo, comigo falardes, | [atal mi venha, qual mi vos orardes].| [+]
1240 LP 037/ 783 E sse vos queredes meu gasalhado, | venha -vus en mente o que vus rogo: | poys vus hides, de vus viirdes logo, | e falarey convosco muy de grado; | e poys, amigo, comigo falardes, | [atal mi venha, qual mi vos orardes]. [+]
1240 LP 041/ 785 E quant ' ome en el mays falar, | tant ' achará melhor razon; | ca, dus Reys que foron nen son | no mundo por bon prez guaanhar, | este Rey foy o melhor Rey | que soub ' eyxalçar nossa ley | e a dus mourus abaixar.| [+]
1240 LP 002/ 794 E, quand ' el migo queria falar, | chorava muit ' e jurava logu ' i | que non sabia conselho de si | por mi e que non podia guarir, | e tod ' aquest ' era por encobrir | outra que queria gran ben enton. [+]
1240 LP 003/ 794 -Amigo, mando -vos migo falar, | cada que vós end ' ouverdes sabor. | - [+]
1240 LP 009/ 797 E[n] grave dia por mi lhi faley, | aquel dia [e]n que lh ' eu fuy falar; | e[n] grave dia por mi a catey | dos meus olhos, quando a fuy catar, | e grave dia foy por mi enton, | quando a vi, grave dia, ca non | eu dona tan fremosa veerey.| [+]
1240 LP 010/ 798 Perço meu sen que ssol non ey poder | e muy de pran desejando seu ben | e de mays, se mi quer falar alguen, | de lhi falar non ey en min poder, | por que me nembra quanto a servi | e quan viçoso [fui], mentr ' y guary, | e que gram viç ' a mi fez Deus perder.| [+]
1240 LP 017/ 801 Senhor fremosa, non pod ' om ' osmar | quan muyto ben vos quyso Deus fazer | e quan fremosa vos fezo nacer, | quam ben vos fez parecer e falar; | se Deus mi valha, non poss ' eu achar | quen vosso ben todo possa dizer.| [+]
1240 LP 017/ 801 Pero punho sempre de preguntar, | poren nunca me podem entender | o muy gram ben que vos eu sey querer, | nen o sabor d ' oyr en vós falar; | per bõa fé, pero non poss ' achar | quen vosso ben todo possa dizer.| [+]
1240 LP 017/ 801 Se per ventura vej ' eu apartar | os que eu sey que vos poden veer, | o que dizem moyro por aprender, | ca moyro por oyr de vós falar; | e con tod ' esto non poss ' eu achar | quen vosso ben todo possa dizer. [+]
1240 LP 005/ 805 Quando m ' el vir em Santa Marta estar | mui fremosa, meu amigo ben lheu | querrá falar migo e non querrei eu; | enton me cuido ben d ' el a vingar, | e por aquesto non tenh ' eu en ren | sanha que sei onde verrá ben. [+]
1240 LP 001/ 808 Avedes vós, amiga, guisado | de falar vosc ' oj ' o meu amigo, | que vem aqui, e[u] bem vo -lo [digo], | por falar vosqu ' , e traz -vos recado | de rog ' , amiga, do voss ' amigo | que façades o meu falar migo. | E, u eu moro, já el non mora, | ca lhe defendi que non morasse | i, e porem catou quen rogasse | e recado sei que vos traz ' ora | de rog ' , amiga, do voss ' amigo | que façades o meu falar migo.| [+]
1240 LP 001/ 809 Gran sazon á que meu ben demanda | e nunca pôde co[n] migo falar | e ven agora voss ' amigo rogar | e ora recado sei que vos manda | de rog ' , amiga, do voss ' amigo | que façades o meu falar migo. [+]
1240 LP 006/ 813 E mal m ' ach ' eu -que non querri ' achar - | de toda ren, se vol ' eu vin dizer | por ben que nunca de vos coid ' aver! | nen ar digo por v[u]s prazentear, | mais por que dig ' a verdade, sennor, | ca vus vejo pareçer mui mellor | das outras donas e mellor falar.| [+]
1240 LP 023/ 823 Por atal moyr ' e non lhi digo ren | de como moyr ' , e como lhi direi? | ca se a vejo, tan gram sabor ei | de a veer, amigos, que poren, | quando a vejo quam fremosa é, | e a vejo falar, per bõa fe, | teend ' olho, sayo de meu sen!| [+]
1240 LP 024/ 823 Ca tanto a fez Deus ben pareçer | sobr ' outras donas, e melhor falar | sobre quantas eu pudi veer, | que direy mays, e pes a quen pesar!| [+]
1240 LP 027/ 825 Posestes de falar migo, | fui eu, e vos non veestes.| [+]
1240 LP 027/ 825 E queredes falar migo!| [+]
1240 LP 027/ 825 E queredes falar migo!| [+]
1240 LP 027/ 825 E queredes falar migo!| [+]
1240 LP 028/ 825 Per bõa fe, ca melhola fezestes, | e mui melhor falar e parecer | de quantas outras no mundo fezestes, | e en doayr ' e en mui mais valer; | e, Nostro Senhor, mays vus en direi: | punh ' en dizer, ca ja nunca direi | tanto de ben quanto lhi vos fezestes!| [+]
1240 LP 031/ 827 E nunca me Deus valla, poila vi, | se me non fez tod ' al escaeçer, | Tanto a vi fremoso parecer | e fremoso falar, que sol mester | non m ' ouvera per ren de a veer! | e se vus eu verdade non disser, | non me dé Deus dela ben, nen de si, | ca nunca tan fremosa dona vi | de quantas donas pude connoçer.| [+]
1240 LP 034/ 829 Ay, mha senhor, por Deus en que creedes, | poys que por al non vus ouso rogar, | poys se[m]pr ' a touca mal posta tragedes, | creede mi do que vus conselhar: | en vez de vola correger alguen, | correga volas feyturas mui ben | e o falar, e senon, non faledes! [+]
1240 LP 035/ 830 E se m ' esto contra vos, mia sennor, | non val, quer ' eu a Deus rogar poren | que me valla, que v[u]s en poder ten, | e que vus fez das do mundo mellor | falar, sennor, e mellor pareçer.| [+]
1240 LP 038/ 831 Qual dona Deus fez mellor pareçer | e que fezo de quantas outras son | falar mellor e en mellor razon, | e con tod ' esto mellor prez aver, | e mais mansa das que eu nunca vi, | aquesta fezo desejar a min | Deus, por ja mais nunca coita perder.| [+]
1240 LP 042/ 834 E por que á [D]on [F]ernando gran prez | das gentes todas de mui justiceyro, | o fez el Rey meyrinho des Viveyro | ata [C]arron, ond ' outro nunca fez; | e se ouve de mal feitor falar, | vay sobr ' el, e non lhi pod ' escapar, | e faz lhi mal jogo por hũa vez.| [+]
1240 LP 048/ 837 En tal coita qual m ' oides dizer | me ten, amigos, si Deus me perdon! | des que a vi, que non visse! ca non | vi nunca dona tan ben pareçer, | nen tan fremoso, nen tan ben falar.| [+]
1240 LP 048/ 837 Tanto a vejo fremoso falar | e pareçer, amigos, que nembrar | non me posso se non de a veer.| [+]
1240 LP 008/ 874 Preguntarvos quer ' eu, madre, | que mi digades verdade, | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo? | Pois eu mig ' ei seu mandado | querría saber de grado | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo?| [+]
1240 LP 008/ 875 Irei, mia madre, a la fonte | ú van os cervos do monte, | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo? [+]
1240 LP 005/ 879 Por Deus, amiga, punhad ' en partir | o meu amigo de mi querer ben: | non mh o digades ca vus non val ren, | nen mi mandedes a ess ' alá hir, | ca tanta prol mi ten de lhi falar, | per boa fé, come de me calar.| [+]
1240 LP 005/ 879 Dizede -lh ' ora que sse parta já | do meu amor onde sempre [o]uve mal: | leixemus ess ' e falemos en al; | muyto cofonda Deus quen lh ' o dirá, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar].| [+]
1240 LP 005/ 879 Dizede -lh ' ora que non pod ' aver | nunca meu ben, e que non cuyd ' i fol: | non mh o digades ca vus non ten prol; | cofonda Deus a que lh ' o vay dizer, | ca tanta prol mi ten [de lhi falar, | per boa fé, come de me calar]. [+]
1240 LP 007/ 880 Hunha dona de que falar oy | desej ' a veer, e non posso guarir | sen a veer, e sey que, se a vir, | hu a non vir cuyd ' a morrer logu ' y: | poys que a vir, hu a non vir, prazer | de mi nen d ' al nunca cuyd ' a veer.| [+]
1240 LP 005/ 885 E ante lhi quer ' algun ben fazer | ca o leixar, como morre, morrer; | por lhi falar ben ou po -lo veer | non lhi quer ' eu leixar morte prender. [+]
1240 LP 002/ 887 En aquesto poss ' eu falar, | ca muit ' á que passa per mi; | ca des que mia senhor non vi, | nunca dormi; e se mostrar | algũa vez Nostro Senhor | mi -a quis, òuvi tan gran sabor | que nunca mi -al pode nembrar.| [+]
1240 LP 001/ 890 Filha, polo desassanhar, | falaredes per meu grado, | pois lhi assi ei demandado. | - [+]
1240 LP 001/ 890 Que prol á, madr ' , en lhi falar? | ca non ei nen hun poder | de o por amig ' aver, | vel [el] falasse comigo. [+]
1240 LP 003/ 891 Id ' é meu amigo d ' aqui | e non me quis ante veer | e Deus mi tolha parecer | e quanto de ben á en mi, | se el ven e m ' eu non vingar, | quand ' el quiser migo falar.| [+]
1240 LP 003/ 891 E cuida -s ' el que lhi querrei | por esto que m ' el fez melhor, | mais logu ' el seja o senhor | e eu sua (que non seerei), | se el ven e m ' eu non vingar, | quand ' el quiser migo falar.| [+]
1240 LP 003/ 891 Que viss ' eu que non dava ren | el por mi, non se m ' espediu, | quando se da terra partiu, | mais logo me lh ' eu queira ben, | se el ven e m ' eu non vingar, | quand ' el quiser migo falar.| [+]
1240 LP 003/ 891 E veerá mui bem o meu | amigo quant ' el ora fez | a que lhi salrrá esta vez, | ca en seu poder seja eu, | se el ven e m ' eu non vingar, | quand ' el quiser migo falar.| [+]
1240 LP 002/ 894 Nen tenh(o) hi al que seja sem, | que faça, poys vos eu falar | non ous ' yr, senhor, nen catar, | e, poys m ' este mal aqui vem, | alongar -me querrey d ' aqui | e alongar -ss ' á el de mi.| [+]
1240 LP 012/ 899 Muyto é o mal que mi sofrer | fazedes, por que mi falar | non queredes, nen ascoytar, | pero mays en querria aver, | se, após tod ' aqueste mal, | eu atendesse de vós al.| [+]
1240 LP 017/ 901 E ben vos faço sabedor | que, pois que m ' eu de vos parti, | non cuidara tant ' a viver | como vevi sen vus veer. | Que muito que eu desejei | de vus veer e vus falar!| [+]
1240 LP 002/ 903 -Dized ' , amigo, se prazer vejades, | vossa morte se a dessejades, | poys non podedes falar comigo. | - [+]
1240 LP 003/ 908 Oimais, amiga, quer ' eu já falar | con meu amigo quanto x ' el quiser, | vedes porque: ca tan gran ben mi quer | que ben vos digu ' eu, quant ' é semelhar, | [por] quant ' eu sei, que non ei de cuidar: | non querria meu dano, por saber | que podia per i meu ben aver.| [+]
1240 LP 003/ 908 Falarei con el, que non m ' estará | mal nulha ren, e mesura farei | de lhi falar, ca, per quant ' eu d ' el sei | que mi quer ben e sempre mi -o querrá, | que vejades o grand ' amor que mi -á: | non querria meu dano, por saber | que podia per i meu ben aver.| [+]
1240 LP 003/ 908 Falarei con ele, pois est ' assi, | par Deus, amiga, ca sempre punhou | de me servir, des i nunca m ' errou, | des que meu fui, por quant ' eu aprendi, | e mais vos direi que d ' el entendi: | non querria meu dano por saber | que podia per i meu ben aver.| [+]
1240 LP 006/ 911 Mays quer -mi mal polo que vus direy: | porque mi diz que lhi faço pesar | [de a veer nunca nen lle falar]; | ca mh -o non quer por al, eu ben o sey: | ca me non quis nunca, nen quer creer, | [per nulha ren, que lhi sey ben querer].| [+]
1240 LP 012/ 914 En vós monstrou Él seu poder, | qual dona sabia fazer; | de bon prez e de parecer | e de falar fez vus, senhor.| [+]
1240 LP 015/ 915 E porque vus vi fremoso falar | e parecer, logo vus tant ' amei, | senhor fremosa, que assy cuydei | que nunca vus podesse mays amar; | c[a] ora já direy -vus que mh -aven:| [+]
1240 LP 017/ 916 E vej ' a muytos aqui razõar | qu ' é a mays grave coyta de sofrer | vee -la home e ren non lhi dizer; | mays pero lh ' eu non ousasse falar, | a mayor coyta, de quantas oj ' ey, | [perderia, se a visse u sey]. [+]
1240 LP 019/ 917 Quant ' eu pugi no coraçon | mi fez ela desacordar, | ca se lh ' eu podesse falar, | quisera -lhi dizer enton, | e vi -a tan ben parecer | [que lhi non pudi ren dizer].| [+]
1240 LP 019/ 917 Seu medo, poi -la vi atal, | que ouvi, me tolheu assy, | ca lhi quisera falar hi | de como me faz muyto mal, | e vi -a tan ben parecer | [que lhi non pudi ren dizer].| [+]
1240 LP 002/ 919 Tan mansa vus quis Deus Senhor fazer | e tan fremosa, e tan ben falar | que non poderia eu mal estar | de vos, por quanto vus quero dizer:| [+]
1240 LP 004/ 920 Ca senhor ei que m ' estranharia | tanto que nunc ' averia poder | de lh ' ar falar, nen sol de a veer.| [+]
1240 LP 005/ 920 Direi -vus que mi -avẽo, mia senhor, | i logo quando m ' eu de vos quitei: | ouve por vos, fremosa mia senhor, | a morrer; e morrera... mais cuidei | que nunca vus veeria des i, | se morress ' ... e por esto non morri. | Cuidand(o) en quanto vus Deus fez de ben | en parecer e en mui ben falar, | morrera eu; mais polo mui gran ben | que vus quero, mais me fez Deus coidar | que nunca vus veeria des i, | se morress ' ... e por esto non morri.| [+]
1240 LP 015/ 926 E, por que non quij ' eu con el falar, | quand ' el quisera, nen se mi aguisou, | assanhou -s ' el, mais de pran ben cuidou | que me matava, mais, a meu cuidar, | se soubess ' el quan pouq[u] ' eu daria | por sa sanha, non s ' assanharia.| [+]
1240 LP 018/ 927 Ca, de pran, est ' é oge mais de ben | que ei, pero que sõo sabedor | que assi morrerei por mia senhor, | veend ' as outras, perdendo meu sen, | por veer ela, que Deus quis fazer | senhor das outras en ben parecer, | e en falar, e en tod ' outro ben. | E por aquesta coid ' eu a morrer | a que Deus fez, por meu mal, tanto ben. [+]
1240 LP 020/ 928 Quando meu amigo souber | que m ' assanhei por el tardar | tam muito, quand ' aqui chegar | e que lh ' eu falar non quiser, | muito terrá que baratou | mal, por que tan muito tardou.| [+]
1240 LP 024/ 930 E ja que vus comecei a dizer | ben que vus quero, se vus non pesar ' , | senhor fremosa, quero -vus rogar | que vus non pes, por Deus, de vus veer, | nen de falar vosq[u] ' ; e faredes ben | e gran mesura, e, quant ' é meu sen, | tenho que non á por que vus pesar.| [+]
1240 LP 024/ 931 E mia senhor, por eu vosco falar | nunca vos i ren podedes perder, | e guarredes min; e se o fazer | quiserdes (quero -vus desenganar, | senhor), todos vo ' -lo terran por ben.| [+]
1240 LP 007/ 935 Que mui gran torto mi fez, amiga, | meu amigo, quando se foi d ' aqui | a meu pesar, pois que lho defendi | mais pero (queredes que vos diga?) | se veess ' en, já lh ' eu perdoaria. | Tanto mi fez gran pesar sobejo | en s ' ir d ' aqui que ouve de jurar, | mentre vivesse, de lhi non falar, | mais, por que tan muito [o] desejo, | se veess ' en, já lh ' eu perdoaria.| [+]
1240 LP 009/ 959 Quando se foy n ' outro dia que non | pud ' al fazer, dixi lh ' eu, se tardar | quisesse muyto, que nunca falar | podia migu e disse m ' el enton: | que nunca [Deus lhi desse de mi ben, | se non vehesse mui ced ' ; e non ven.]| [+]
1240 LP 010/ 959 Que partid ' eu serei, senhor, | de nunca ja veer prazer, | des quand ' ora partido for ' | de vus falar e vus veer!| [+]
1240 LP 010/ 959 E partir -s ' -á meu coraçon | de nunca d ' al -ren se pagar; | e partir -s ' -á én con razon, | des quando vus eu non falar ' .| [+]
1240 LP 013/ 961 Senhor fremosa, non ei og ' eu quen | vus por min queira mia coita mostrar; | nen eu, senhor, non vus ous ' i falar; | pero quero -vus rogar d ' ũa ren: | que vus prenda doo de mi | por quant ' affan por vos soffri!| [+]
1240 LP 013/ 961 Ay mia senhor! lume d ' aquestes meus | olhos, que eu vi sempre por meu mal, | non vus ous ' eu por min falar en al; | mais, mia senhor, rogo -vus eu por Deus | que vus prenda doo de mi | por quant ' affan por vos soffri!| [+]
1240 LP 015/ 962 A vos, senhor, que tan ben parecedes, | e a quen vus fez parecer assi | que quantas donas eno mundo vi | de parecer todas las vos vencedes, | e de bon prez e de falar melhor.| [+]
1240 LP 017/ 963 Se vus eu ousasse, sennor, | no mal que por vós ei, falar, | des que vus vi, a meu coidar | pois fossedes én sabedor, | doer -vus -yades de mi.| [+]
1240 LP 002/ 965 En me partir de nunca ja saber | vosso mandado nen hũa sazon, | nen vus falar, se per ventura non, | mays este conforto cuyd ' a prender: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal].| [+]
1240 LP 002/ 965 En me partir de vosso parecer | e d ' u soya convosc ' a falar, | ca mi valera mays de me matar!| [+]
1240 LP 006/ 973 Aventurei -m ' , e vin aqui | por vos veer e vos falar; | e mia senhor, se vos pesar ' , | fazed ' o que quiserdes i, | ca, senhor, non ei eu poder | de viver mais sen vos veer.| [+]
1240 LP 010/ 975 Gran sazon á, madre, que vos roguei | que o leixassedes migo falar | e non quisestes vós esto outorgar | mais, poi -lo eu ja vi [e lhi falei], | gradesc ' a Deus que mi -o fezo veer | e que non ei a vós que gradecer.| [+]
1240 LP 011/ 976 Se eu ousass ' a Mayor Gil dizer | como lh ' eu quero ben, des que a vi, | meu ben seria dizer -lh ' o assi; | mais non lh ' o digo, ca non ei poder | de lhe falar en quanto mal me ven, | e quantas coitas, querendo -lhe ben.| [+]
1240 LP 011/ 976 Como lh ' eu quero ben de coraçon, | se lh ' o dissesse, ben seria ja; | mais porque sei que mi -o estranhará, | sol non lh ' o digo, ca non ei sazon | de lhe falar en quanto mal me ven, | e quantas coitas, querendo -lhe ben.| [+]
1240 LP 011/ 976 Se lh ' eu dissess ' , en qual coita d ' amor | por ela viv ' e quant ' afan [eu] ei, | meu ben seria; mais non lh ' o direi | per nulha guisa, ca ei gran pavor | de lhe falar en quanto mal me ven | e quantas coitas, querendo -lhe ben.| [+]
1240 LP 018/ 994 Falar quer ' eu da senhor ben cousida | qual nuncas foi outra nen a de seer, | que os seus servidores muy ben convida | en tal logar hu nunca ham de morrer | (d ' esto son certo); que non for falida | e cada hun avrá o don que merecer | e pois ouveren d ' aqui a morrer | salrrán da mort ' e entreran na vida. [+]
1264 CSM 1/ 105 Outra razon quero contar || que ll ' ouve pois contada || a Madalena: com ' estar || vyu a pedr ' entornada || do sepulcr ' e guardada || do angeo, que lle falar || foy e disse: [+]
1264 CSM 5/ 117 Dous monteiros, a que esto mandou, fillárona des i || e rastrand ' a un monte a levaron mui preto dali; || e quando a no monte teveron, falaron ontre si || que jouvessen con ela per força, segund ' eu aprendi.|| [+]
1264 CSM 16/ 150 O cavaleiro fez todo quanto ll ' el mandou || e tod ' ess ' ano sas Aves -Marias rezou, || senon poucos dias que na cima en leixou || con coita das gentes que yan con el falar.|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Os do batel a remar || se fillaron sen tardar || por sse da nav ' alongar || e fugir dos escarmentos, || de que oyran falar, || dos que queren perfiar || sen aver acorrimentos.|| [+]
1264 CSM 38/ 213 Outros dous tafures demõyados || ouv ' y, porque foran aquel tafur mort ' asconder; || poren sass carnes os endiabrados || con gran ravia as começaron todas de roer; || e poys no rio affogados || foron, ca o demo non lles lezer || deu, que todos escarmentados || fossen quantos dest ' oyssen falar.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 Quand ' esto viu o menỹo | no Ceo, foi -lli tal ben || que quant ' al depois viia | sol nono preçava ren; || ca o [E]spirito Santo | pos en el atan gran sen || que as Escrituras soube, | e latin mui ben falar.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 E con seus amores a poucas tornou sandeu; || e porend ' hũa sa covilleira cometeu || que lle fosse bõa, e tanto lle prometeu || que por força fez que fosse con ela falar.|| [+]
1264 CSM 64/ 284 "Ide falar con mia sennor || e dizede -lle como moiro por seu amor; || e macar vejades que lle desto grave for, || nona leixedes vos poren muito d ' aficar. [+]
1264 CSM 69/ 307 Logo o que mandou ela foi feito, || ca o preste sabia de tal preito; || poren da lingua, ond ' era contreito, || lle fez falar paravoa çertãa.|| [+]
1264 CSM 71/ 310 Que, quando falar ouço | como Deus foi comigo, || tan gran prazer ey ende, | amiga, que che digo || que enton me semella | que Deus Padr ' e amigo || e Fill ' en nosso corpo | outra vez ben tẽemos.|| [+]
1264 CSM 73/ 315 Poren Santa Maria, Sennor de gran prez, || loaron quantos oyron desto falar.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| [+]
1264 CSM 88/ 354 Con coita e con pesar || de que era lazerado, || conos monjes foi falar || e disse -lles: [+]
1264 CSM 93/ 366 Nulla enfermidade ... || E el en atal vida tres anos durou, || sofrendo ben sa coita, e nu[n]ca errou || a Deus nen a sa Madre, e sempre rezou || as Aves Marias de que vos fui falar.|| [+]
1264 CSM 101/ 387 Ben pod ' a Sennor sen par || fazer oyr e falar.|| [+]
1264 CSM 105/ 399 De o dizer; ca tanto foi sen guisa, || que non pod ' ome per ren y falar, || que quantos fisicos ouv ' end ' a Pisa || non lle poderon a chaga serrar.|| [+]
1264 CSM 108/ 408 E começou a falar || aquel judeu traedor || ena Virgen a jurar, || muito palo Criador, || que en ela encarnar || nunca quis Nostro Sennor, || nen seer non podia.|| [+]
1264 CSM 146/ 512 Porende vos quero falar || dun gran miragre que oý || a omees bõos contar, || que juravan que foi assi, || que Santa Maria mostrar || foi por hũa, com ' aprendi, || dona que soya morar || ena terra de Briançon.|| [+]
1264 CSM 147/ 516 A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez... || ar fez pois hũa ovella | ela falar hũa vez.|| [+]
1264 CSM 147/ 516 A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez...|| [+]
1264 CSM 147/ 516 A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez... || Mas o pegureir ' astroso || a ovella ascondeu || e come cobiiçoso || diss ' : [+]
1264 CSM 147/ 517 A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez...|| [+]
1264 CSM 147/ 517 A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez...|| [+]
1264 CSM 147/ 517 "||A Madre do que a bestia | de Balaam falar fez... [+]
1264 CSM 159/ 541 E dest ' oyd ' un miragre | de que vos quero falar, || que mostrou Santa Maria, | per com ' eu oý contar, || a ũus romeus que foron | a Rocamador orar || como mui bõos crischãos, | simplement ' e omildosos.|| [+]
1264 CSM 186/ 603 E a gente viu || cabo dela outra, e falar oyu, || que depois non viron alá nen acá.|| [+]
1264 CSM 193/ 621 Quand ' os da nav ' oyron | falar, espanto prenderon, || ca tĩian que mort ' era; | mais pois lo ben connoceron || e lles el ouve contado | como o no mar meteron, || disseron: [+]
1264 CSM 194/ 624 "||Eles, quand ' aquest ' oyron, | tiraron -sse log ' afora || e os sentidos perderon | dos corpos en essa ora, || que sol falar non poderon.| [+]
1264 CSM 194/ 624 Se foi nunca niun ome | que dele falar oisse, || que por ementar o nome | da Virgen ren non sentisse || ome do corpo; mais esto | ant ' a profeta o disse, || que come azes paradas | era seu nom ' espantoso.|| [+]
1264 CSM 216/ 677 "Pois meu sodes, | mui grand ' algo vos darei; || e vossa moller tragede | a un mont ' , e falarey || con ela e poren rico | sen mesura vos farey. [+]
1264 CSM 221/ 689 E oyu falar de Onna, | u avia gran vertude; || diss ' ela: [+]
1264 CSM 234/ 719 A que faz os peccadores | dos peccados repentir, || ben pod ' os mudos e sordos | fazer falar e oyr.|| [+]
1264 CSM 234/ 719 Ca macar é mui gran cousa | de fazer mudo falar || e oyr o que for sordo, | mui mayor, se Deus m ' ampar, || é de perdõar peccados; | ca se de Deus non gannar || vertude pera fazelo, | non pod ' aquesto comprir.|| [+]
1264 CSM 234/ 719 E porend ' a groriosa | Virgen, que o troux ' en sy || enserrado no seu corpo, | fez, per com ' eu aprendi, || falar hũa vez un mudo | que era sord ' outrossi, || e destas duas doores | o foi muy toste guarir.|| [+]
1264 CSM 239/ 735 E desto vos quero falar || dun gran miragre e contar, || que Santa Maria mostrar || foi en Murça na cidade || por un que aver a guardar || deu a outr ' en fialdade, || [G]uardar -se deve tod ' ome | de jurar gran falssidade ...|| [+]
1264 CSM 239/ 736 E quis falar, mas non falou; || e pero a ir -se fillou, || e u a ssa casa chegou || muit ' adur disse : "Chamade || un prest ' ", a quen sse confessou, || destes mẽores un frade.|| [+]
1264 CSM 245/ 752 E el aquesto dizendo, | ũa dona enton entrou || per meogo do paaço, | e cada ũu a catou ; || mais sol falar non poderon, | nen ome non ss ' abalou || que sse levantar podesse, | mais ouveron gran pavor.|| [+]
1264 CSM 249/ 761 E porend ' or ' ascoitade | o que ll ' avẽo enton, || e senpr ' averedes ende | que falar e departir.|| [+]
1264 CSM 251/ 11 Quando a abadess ' a | assi falar oyu || tan afficadamente, | preguntou -lle que viu; || mas chorando a moça | assi lle recodiu: || "Rogo -vos que meu fillo | me querades render. [+]
1264 CSM 252/ 13 En Castroxeriz foi esto | de que vos quero contar, || que por fazer a ygreja, | de que vos fui ja falar, || omes so terra entraron | pera arẽa cavar; || mas caeu logo sobr ' eles | o mont ' , e come quen serra || Tan gran poder a sa Madre | deu eno fondo da terra ...|| [+]
1264 CSM 261/ 35 Un santo bispo, com ' oý dizer, || vẽo a essa terra preegar, || e ela con sabor de o veer || ll ' enviou muito dizer e rogar || que se de Deus quisses ' algo falar, || ena eigreja iria seer || Quen Jesu -Crist ' e ssa Madre veer ...|| [+]
1264 CSM 269/ 57 A que poder á dos mortos | de os fazer resorgir, || pod ' os mudos e os sordos | fazer falar e oyr.|| [+]
1264 CSM 272/ 63 E ela foi mui coitada | e começou -ll ' a falar || Maravillosos miragres | Santa Maria mostrar ... || E diss -ll ' : [+]
1264 CSM 308/ 149 Estando en esta coita, | esforçou -sse de falar, || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || e a quantos y estavan | começou muit ' a rogar || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || que por Deus aa eigreja | punnassen de a levar, || que ant ' o altar podesse | o Corpo de Deus fillar.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Elas con ela falaron | e tanto ben lle disseron || del, per que a poucos dias | a venceron e vẽeron || a el, e fezeron tanto | que a sa casa ll ' a trouxeron.|| [+]
1264 CSM 322/ 186 Ca el gran comedor era | e metia os bocados || muit ' ameude na boca, | grandes e desmesurados; || e aa noite cẽava | dũus cõellos assados, || atravessou -xe -ll ' un osso | na garganta, e sarrada || A Virgen, que de Deus Madre | éste, Filla criada ... || A ouve de tal maneira | que cuidou ser afogado; || ca aquel osso ll ' avia | o gorgomel ' atapado || assi que en pouca d ' ora | o ouve tan fort ' inchado, || que folego non podia | coller nen ar falar nada.|| [+]
1264 CSM 324/ 191 Dous anos foron que nunca | falara el tal nen qual; || mais o que primeiro disse | foi: [+]
1264 CSM 325/ 193 E ascuitou hũa peça | e oyu falar os mouros || que yan cavar as vỹas, | deles brancos, deles louros; || e oyu mogir as vacas | e oyu bruyar os touros, || e diss ' : [+]
1264 CSM 332/ 209 "Por esto vin, || por vos mostrar gran miragre | que ora conteu a min; || e sei que poi -lo oyrdes, | diredes, par San Martin, || que d ' outro mayor daqueste | nunca oystes falar".|| [+]
1264 CSM 343/ 238 De falar e que dissesse | todo quanto que sabia.|| [+]
1264 CSM 343/ 239 "Ai, crerigo escomu[n]gado, || e como sol falar ousas?| [+]
1264 CSM 355/ 270 "||O que a Santa Maria | serviço fezer de grado ... || Quando o todos oyron | falar atan estrevudo, || tallaron -lle log ' a soga; | e pois que foi decendudo, || preguntaron como fora, | e el ouve retraudo || daqueste feito a verdade, | que non ouv ' en ren negado.|| [+]
1264 CSM 366/ 293 E Don Manuel e todos | logo mercee pediron || a[a] Virgen do gran Porto, | de que falar muit ' oyron, || que se lles o falcon désse, | que de çera con loores || A que en nossos cantares | nos chamamos Fror das flores ...|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga, || non lle falirám razões | muy bõas que diga.|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 353 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ... || E pois cuidou muit ' aquesto, | fillou eno braço || o menino e deitó -o | eno seu regaço, || buscando redor si pedra; | e achou un maço, || e fillou hũa agulla | longa com ' espiga, || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 "|Mais a que abriga || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Ca Deus, que castiga || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 E poren fill ' a teu fillo | nos braços privado || e vay log ' aa ygreja | dizer teu pecado, || e tan toste nas tas coitas | porrei eu recado; || e come moller non faças | maa que se triga || Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ...|| [+]
1264 CSM 399/ 354 Quen usar na de Deus Madre | falar e amiga ... [+]
1264 CSM 404/ 366 E ja sa lengua, que de bon talan || te saudava, comeu come can || e os seus beiços que feos estan, || con que soya no teu ben falar.|| [+]
1264 CSM 411/ 382 Outros prophetas muitos | daquesto profetaron, || e os Evangelistas | desta Sennor falaron || com ' era de gran guisa, | e dos Reys ar contaron || do linag ' onde viynna | esta Sennor onrrada.|| [+]
1264 CSM 426/ 418 Subiu ao ceo o Fillo de Deus ... || Os que non creveren, perdudos serán; || mai -los outros os diabres deitarán || dos omẽes e lenguages falarán || mais que aqueles que albergan romeus, || Subiu ao ceo o Fillo de Deus ...|| [+]
1300 LP 002/ 268 Muy bem -na fez falar e entender | sobre quantas donas El fez nacer | que semelha que nunca en al cuydou; | por dar a mim esta coita en que vou, | sei eu que a fez tam bem parecer | se m ' ela com todo esto non valer.| [+]
1300 LP 001/ 478 Amiga, ben [s]ey que non á | voss ' amigo nenhum poder | de vos falar nen vos veer.| [+]
1300 LP 009/ 482 Vistes tal cousa, senhor, que mh -aven | cada que venho convosco falar?| [+]
1300 LP 004/ 637 Mais desguysadamente mi ven mal | de quantos Deus no mundo fez nacer; | todos am ben per oyr e veer | e per entendiment(o) e per falar, | mays a min, mha senhor, aven end ' al, | ca por tod ' esto me vej ' eu andar | na mayor coyta que Deus quis fazer.| [+]
1300 LP 008/ 760 Que muyto bem me fez Nostro Senhor | aquel dia en que m ' El foy monstrar | hũa dona que fez melhor falar | de quantas fez, e parecer melhor.| [+]
1355 CGC 8/ 138 Acabada fermosura, | esmerado sennorio, | gentileza e alto brio | me foi demostrar ventura; | donna de noble figura, | estremada en seu falar, | esta quis Deus estremar | e conplir de grant cordura. | [+]
1355 CGC 12/ 156 Triste ando de convento | e non sento | que me posa anparar | sofriendo cruel tormento, | desatento, | e ja non poso falar. | [+]
1355 CGC 14/ 166 Cando ben mirei su gesto, | seu falar e noble risso, | lindo rostro claro, onesto | aire, luz de paraiso; | enton quis, e ela quisso, | que fuese seu servidor; | esta tenno por sennor, | de otro ben non he cuidado. | [+]
1355 CGC 38/ 286 ¡A Deus, cantos ben falaron | e falarán!| [+]
1390 CGC 42/ 317 Do cuidei enriquintar | fui, ¡cativo!, enpobreçer; | bivo e desejo morrer, | inda non oso falar | el pensar | en trocar [. . . ] | pois que non posso por én | minna grand coita olbidar. | [+]
1401 LP 001/ 998 E ainda de mim sabee que ja ando | buscando juiz que veja se errei; | porem, em mha vida ja lhe nom falarei. [+]
1401 LP 001/ 998 E ainda de mim sabee que ja ando | buscando juiz que veja se errei; | porem, em mha vida ja lhe nom falarei. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL