1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta VIIa é como Santa Maria livrou a abadessa prenne, que adormeçera ant ' o seu altar chorando. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .C.XXIII. é como Santa Maria guardou un frade mẽor dos diabos, que na hora que quis morrer torcia -sse todo con me[do deles]. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Aver non poderia || lagrimas que chorasse... |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 124 |
[Esta é como Santa Maria livrou a abadessa prenne, que adormecera ant ' o altar chorando.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 6 |
Estando alla chegados todos en hũu, rogarom a Deus todos en seus curações, chorando dos ollos et fazẽdo preçes et rogandole que os nõ desenparase(m), mays que os ajudasse et les acorese en aquela presa en que erã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 16 |
[et] foy est[o] na era d ' oytoçẽtos et LXX et quatro anos -, morreu este rey dom Rramiro, et foy enterrado muyto onradament[e] ena cidade de Ovedo, ena jgleia de Sam Saluador, cõ muyta onrra de clerigos et de caualleyros et doutros fillos dalgo et de toda outra gente, chorando polla sua morte et rogando polla sua alma a Deus, cõ que el seia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Bernaldo, quando aquillo ouuyo, foyse para el rrey chorando dos ollos et pideulle merçee que le desse seu padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 118 |
Et disso assy chorando: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et chorauã et diziã: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 130 |
Depoys que ouuerõ todo falado quanto quiserõ, espediusse o conde de Normãdia do conde Fernan Gonçaluez, et sayuse chorando muyto dos ollos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 150 |
Et, desque entrarom na vila, foysse el rey para sua pousada, et a condessa foy veer o conde et, quando o viu, foy (moyt)o abraçar, chorando muyto dos ollos ademays. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Dõna Lanbra, quando aquelo oyu, começou a dar grandes uozes et chorar muy forte, et dizendo que nũca [dona] assy fora desonrrada en suas vodas com̃o ela fora aly. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Entõçe dõna Lambra, quando soube que vijna dõ Rrodrigo, catou et, quando o uio entrar pelo paaço, foy para el toda rascada et chorando muyto dos ollos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et, desque entrou en acordo, começou de chorar tã fortemente sobre ellas que marauilla [era]. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Poys que esto ouue dicto, começou a fazer seu doo et seu chãto tã gramde sobre elles, que nõ a ome que o uisse que sse podesse sofrer de nõ chorar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Esforçade, senor Gonçaluo Gostez, et leixade de chorar et d ' auer pesar en uos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Ca por chorar tu muyto per teus ollos nõnos podes nũca cobrar por ende; |
[+] |
1295 |
TC 1/ 218 |
Et os de Cordoua, que queriã yr ala a aquel ome et chegarsse a elle por dizerlle algũa cousa et pregũtallo, desfaziaxelle dante os ollos et nõ o vijã, et desi pareçialle en outro lugar, dizendo aquellas palauras meesmas que ante; et choraua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 218 |
Et diziã aquelles omes sabios et entendudos que esto bem crijã que nõ era senõ espiritu, daquelles que as scripturas chamã jnco[b]os, que am aquella natura de pareçer et de[s]fazersse [et] apareçer de cabo quando querem, ou que era demo que choraua o quebrãto dos mouros et o [a]stragamento que lles vijña et veeõ et o sofre[rõ] dali adeante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 271 |
Que o jnfante, seendo eno paaço falando cõ sua esposa, nõ sabendo nada de sua morte, quando oyo demãdar armas a grã pressa, diz que sayu aa rrua ueer que era et, quando uiu todos seus caualeiros mortos, pesoullj de curaçom, et choraua muy fortemente, ronpendose todo por elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 319 |
Entõ hũu seu ayo, que o auia criado, uẽeose ant ' el, chorando muyto, et pediollj por merçee que llis outorgase o que llj pediã et que cobrasse os curaçoes de seus uasalos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
Et depoys mandouse leuar a Sancta Maria d Almãçone en romaria et jouue y tres dias, chorando en peedença, rogãdo a Deus et a Santa Maria que lle ouuesse merçee, et que ella que rogasse a seu fillo bẽeyto por elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 398 |
Et, seyndo pelas portas todos, chegou a jnfante dõna Orraca et dissolle chorando: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 455 |
Et os mouros, com̃o erã muy entendudos, catando o de adeante, ficarõ os geollos ante el rrey chorando et pedirõlle por merçee que os oyse. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 561 |
Et foy muy grãde a alegria que fezerõ cõ eles, et tã grãde foi o plazer que chorauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 585 |
Que e esso, meus sobrinhos? por que uijdes chorando? |
[+] |
1295 |
TC 1/ 595 |
Et estes fezerõ a menaiẽ enas mãos do Çide que senpre seruissem a suas filhas, assi com̃o a senhoras et a fillas de senhor natural. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Et elas todauia dando uozes et chorando muy rrigiamente et acomẽdandosse muyto a Deus et a Sancta Maria, que llis ouuesse merçee. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 596 |
Mais, quanto elas mais uozes dauam et mais chorauã, tanto erã eles mais crueles contra elas, en maneira que todas foron cubertas de sangui, ata que ficarõ com̃o por mortas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 599 |
Desi comecou a cuydar et a chorar et a fazer muy grã doo por elas (et) cona muy grã coita en que estaua, assi que nõ sabia que fezesse, assi que osmou que, se [e]steuesse ali cõ elas, que nõ aueria de comer para si nẽ para elas; et, se o fosse buscar a algũu pobrado, que as leixaria en muy grã uentura, com̃o estauã feridas et sangoẽtas que uerriã y bestas ou aues et que as comeriã; et que, se o nõ fosse dizer ao Cide, seu tio, que o nõ poderia saber d ' outrẽ nẽhũu nẽ tomaria ende aquela vingança que deuia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 600 |
Pero, quando uirõ os panos et as muas de suas senhoras, apartaronse cõ seus çẽ caualeiros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 603 |
Et o ome boo ficou os geolhos ante elas et, chorando muyto, disse: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 609 |
Conta a estoria que, pois [que] Pero Uermudes [contou] ao Cide todo o que auedes oydo ante dona Xemena, que nũca quedaua chorando et matãdosse cõ muy grã pesar que auia, ca ela era mais morta ca uiua, et Pero Uermudes confortandoa et dizendo: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 609 |
Senhora, nõ choredes, ca uossas fillas leixo en Molina viuas et saas, et dom Aluar Fanges cõ elas; et, se Deus quiser, bõa uingança aueredes ende, se pelo Çide nõ minguar; ca el rrey dom Afonso a muy grã sabor de nos dar ende dereito. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 655 |
Et, desque forõ todos ant ' elle começou sua razõ, chorando dos ollos, en esta maneyra: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 657 |
Desi leuantouse et espediose de todos, chorando muyto dos ollos, et foysse para seu alcaçer, et deytouse en sa cama, et nũca ia mays se leuantou ende; ca dalj enfraqueçeu mays ata que non ficou do plazo mays de sete dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 658 |
Et o Çide demandou ao bispo que llj desse o corpo de Deus et reçebeo muy deuotamente, os geollos ficados, chorando ante todos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 665 |
[Et], quando chegarõ çerca hũus dos outros et virõ que chorauã et non faziã outro doo, forõ muy marauillados como vĩjnã tã apostamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 665 |
Et o jnfante don Sancho começou a chorar, el et os seus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 665 |
Mays nõ fezerõ outro doo, senõ que chorarõ cõ dona Elujra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 678 |
Et os bispos et a outra clerizia estando assi os geollos fitos, chorando et beeyzendo muyto o nume de Deus pola grã marauilla daquel miragre, (et) beuerõ dela et collerõ dela en redomas de uidro por testemoyo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 679 |
Desque esto ouue dicto, demandou o corpo de Deus et reçebeuo muy bem et muy deuotamente, os geollos ficados, chorando dos ollos cõ muy grã deuoçõ, arepintindosse muyto dos seus pecados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 706 |
Senor, o moço chora por mamar; mays leueno a sua ama et mamara et calars ' a; desi aduzeruolo am. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 733 |
Et todo esto ordenado finou este ãno o jnfante dõ Fernando, et foy muyto chorado [por] toda a terra; et tomarõ por el doo ena Estremadura, et nõn[o] quiserõ depoys leixar as aldeas et aynda o tragem oge dia por adubo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 758 |
[Et] todas as gentes se doyam da sua morte et chorauã muyto. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, desque finou a rreyna dona Leonor, foy muy chorada per toda a terra, ca foy muy sisuda et muy mesurada et muy ensinada dona et muy amiga de seu marido, et foy muy conplida en todos bees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 773 |
Et começou a chorar et alcou as mãos contra o çeo, querelãdose: - |
[+] |
1295 |
TC 1/ 827 |
Et, quando algũu njno choraua, dizĩallj: "cata Melendo", et nõ ousaua mays chorar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Chorada foy [p]e[r] Castella dos conçellos et de todalas outras gentes de todas lees. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 843 |
Muy chorada foy de caualeyros pobres, a que ela fazia muyto bem; et esta era toda cõprida serua et amjga de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et demandou primeyramente a cruz, et pararõlla deant[e], et ĩclinouse muyto omildosamente contra ella et tomoa enas mãos cõ muy gran deuoçõ, et começoa a orar, nenbrandollj quantas peas sofrera Nosso Senor Ihesu Cristo por nos, cada hua sobre si, et en como as reçebera, beyiandoa muytas uezes, ferindo enos seus peytos muy grandes feridas, chorando muy forte dos ollos, et culpandose muyto dos seus pecados, et maẽfestandoos a Deus, et pedindollj perdõ, et creendo et outorgando todas creẽças uerdadeyras que a todo fiel cristão conuẽ creer et outorgar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Desi demandou o corpo de Deus, seu Saluador, et pararonllo deante outrosi; et el teendo as mãos juntas contra elle cõ tã grande omildade, chorando muy de rigeo, dizendo parauoas de muy gran creença et de gran door. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 895 |
Et todos, chorando muyto dos ollos, recudirõ que rogauã a Deus que llj perdoasse, ca delles perdoado ya. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
Et diz sobre esto mẽestre Godofre ẽna sexta parte do Panteõ et outros queo outorgã cõ el, que teuo Adam dóó por Abel çento ãnos; et que poucos dias forõ em todos aqueles ãnos que el nõ fose aafosa de Abel chanzer, et fazer doo, et chorar por el; et tanto durou esto que Adan et os que vierõ despoys del que chamarõ por este feyto [a] aquel lugar onde jazia Abel val de Lagrimas Et de cõmo avia Adam moy grande dolor por la morte de Abel, et outrosy por Caym que fezera aquesta nemyga, et era seydo et ydo fora da terra, ca acõmo quer quelle aquel mal contesçera seu fillo era, cresçendolle este pesar et este dolor de cada dia do começo ata ocabo do dolor, poso em seu coracõ et fezo promyssom delo et jurou que nũca mays sse chegasse aEua pera fazer em ella fillos de que tomasse tristeza et pesar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
Et dizem os judios que Ysmael fazia ymages de barro, et outros dizẽ que monecas, et pode seer queo fezo todo, et que traballaua deas fazer adorar aYsaac, et Ysaac por queo nõ queria fazer, feriao Ysmael, et faziao chorar; et pesou aSarra destas cousas que via, et diso aAbraã: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 219 |
Et ella fezóó asy, et despoys que foy ẽno deserto do poço que vos disemos de Bersabéé, andara errada por lo monte et falesçeolle aagoa do odre, et omoço queriasse morrer de sede, et amadre tomoo et deytoo aasonbra de [hũa] aruore, et alongou se del tanto cõmo poderia séér hũ treyto de balesta, segundo conta Moysem aos [vijnte] et dous capitolos do Genesis, por tal queo nõ visse morrer, et choraua ella moy fortemẽte por el, et omoço outrosi daua gritos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 252 |
Agora te achamos aqui et por quanto ha ja tẽpo que esto acontesçeo, yamos olvidando ho teu pesar, et agora poys que te véémos rrefrescassenos oteu dolor; et tu calas et nõ nos dizes nada, senõ suspiras et bruyas ao que dizemos, et eu nõ sabendo esto, estauate apreçebendo et buscando casamento, et asperaua de ty genrro et netos de lynage de rreys, mays agora paresçeme que oteu marido sééra do lynage das vacas et taes séérã os teus fillos, et odolor que eu desto ey nõ operderey senõ de morte, mays pero de morte nõ poso, por que [sõo] deus et nũca ey de morrer, et por ende chorarey sempre por ty. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et foy arreyna Juno moy sanuda por la morte de Argo, et asaña que ende ouvo nõ ha alongou moyto contra avaca, sua conbóóça et meteo lle hũ [tam maao talẽt] et [tam] mááo espanto ẽnos ollos et ẽno coraçõ que por nẽgũa maneyra nõ podia estar queda ajnda que quisesse, et segio a et fezoa correr por todo omũdo, et [despois] queo ella ouvo corrido todo chegou aas rribeyras do rrio Nylo ẽno Egyto, quelle nõ ficaua ja de correr terra [negũa] nẽ agoa mays queo Njlo; et Yo despoys que foy ẽnas rribeyras de aquel rrio bayxouse et ficou os geollos ẽna rribeyra, et alçou acara contra o çeo et cõtra as estrelas omellor que podo, et começou de gemer , et mudiar, et chorar, et querelarse cõtra Jupiter cõmo contra deus, et pedirlle merçede quelle acorresse et posesse ja fim aos seus males. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Et em dizendo esto começou achorar moy fortemente. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Verrã dias enque chorara meu padre, ca eu matarey ameu yrmão Jacob. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 285 |
Et dou abeber áágrey de Rrachel, et desy beyjoa, et começou de chorar et falar lle, et mostrar lle cõmo era sobriño de Labã et fillo de Rrebeca. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et Medea começou de chorar quando aquelo oyo, caendo -lle as lagrimas en terra et diso: ' Bem vejo o que farey; et nõ me enganara o nõ saber da verdade mays cõ o teu amor bem sey que defendido seras et gardado por meu don que me as prometido enpero cata que se defendido fores, et libre et saão et cõ soude ficares dos peligros que el rrey, meu padre, te diso que avia en gaañar a lãa dourada, que me teñas o que me prometes et o cũplas ' Et jurou lle estonçes Jaasõ por las santidades da deesa [Caches], en cujo tẽplo estauã, et por la deydade que aquel mõte avia, et por lo sol que cata et vee todas las cousas, padre del RRey Oeta, a quẽ el queria por sogro. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 27 |
Onde te rrogo que se os encãtamẽtos esto poden fazer, ca nõ ha cousa ẽno mũdo que os teus encãtametos nõ posam fazer, tolle dos meus ãnos, et enade aos de meu padre ' Et dizẽdo esto, Jaason começou a chorar fortemẽte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 27 |
Et demudou se lle o coraçõ cõ dolor del, et quiso chorar, pero encubrio se o mays que podo et nõ descobrio nada de sua voõtade Et diso: ' o marido, ¿que nemjga te agora [sayo] da boca, se eu nõ ey poder de trasmudar o espaçio da tua vida a uyda de algũ outro? nõ ho leyxa seer Elychem nõ quer, ca he a señora dos encãtamẽtos nẽ tu, nõ demãdas bem ca eu prouarey por la mjña arte de dar longa ydade a meu sogro, et tornar lo ey mãçebo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et começou de chorar et pedir -lle que ouvese merçee d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 86 |
Et quando a veu chorar, disolle: ' filla, ¿(por) que chorades? dezede o que quiserdes, ca nõ demãdaredes cousa que a eu nõ faça ' diso lle ella: ' padre et señor, aquela donzela que uos aqui trouxo a deesa Tetis nõ he donzela mays õme et seu fillo d ' ela et do Jnfante Pelion. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
Et se se alegra ẽno [começo], ẽna fim chora; et posfaçã et rretraẽ del. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 127 |
De cõmo Ector chegou a a batalla En [aquelas] horas chegou Ector a a batalla. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et sem falla pesa me por vosa amyga, a rreyña, que he moy bõa dõna (et) moyto formosa que me querra moy grã mal et sera moy sanuda quando oyr este [mãdado] ' Et aly começarõ a fazer os gregos grã doo por Çelides que morrera, que nõ foy õme que vise tal chãto ca elles todos chorauã et carpiã . Et aviã tã grã pesar que maravilla era. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 181 |
Et pesaua lle moyto et choraua cõ grã coyta et cõ grã pesar que avia por que se ella partia, ca moyto era cortesa et ensinada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Cõmo se vay Brecayda para a oste Brezayda asy garnyda et apostada, quando foy fora da çidade. sayo a rreçeberla Diomedes et Talamõ et Vlixas et Ajas et Monesteus et outros ben çento et quareẽta caualeyros bõos, que os que mays pouco valiã eran rreys et condes et duques mays ella ya chorando tan de coraçõ que nõ avia cousa que a podese cõfortar ca avia grã pesar por que se partia de Troylus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 184 |
Et aquel que perde a onrra d ' este mũdo mays lle valrria a morte que a vida, et mays la deuja a preçar ' desi começou a chorar tã fortemente en guisa que o [coraçõ] se lle apertou en tal maneyra que hũ soo uerbo nõ podo mays dizer |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 280 |
Cõmo Achilles atẽdia a hora para yr ao tẽplo Aquela noyte que o mãdadeyro da rreyna se partio de Achilles, foy Achilles moy coytado de amor et nõ dormeu atẽdendo a mañãa et foy lle a noyte moy [longa] et pois que veẽo o dia, atendia a ora que avia de yr ao tẽplo et semellaua lle o dia moy longo et creçian lle coydados desuariados de que se temya et hũa vez pensaua que a rreyna nõ viesse aly outra vez pẽsaua que nõ chegaria ao tẽpo que deuja. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 283 |
Et suas cõpañas o chorauã moyto, ca bem entẽdiã que ouverã en el bõo señor, mais Nastor esmoriçia moyto a meudo, et nõ entẽdia cousa que [lle] disesen. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et forõ chorados cõmo rreys mentre durou esta tregoa, os mẽestres fezerom hũa obra moy nobre et moy maravillosa de hũ marmore moy meuda gotada et jalde et cardea et jndea et [viz]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 284 |
Et a ymagẽ era feyta em tal contenẽt et asy estaua triste que nõ ha õme viuo sobre terra que a catase que nõ ouvese sabor et talente de chorar cõ mazela d ' ela. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et Antilogus foy chorado moy gran tempo de moytos et onrrados |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Sabede que tã forte doo fazia et chanto tã dolorido que nũca y estouo õme nẽ moller a que chorar nõ fezese moytas vezes. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et cada hũ daua vozes et choraua moyto a ademays. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et esto en todo o mũdo sera dito et rretraydo que õme da tua ydade cometese tã grã sandeçe cõmo tu agora cometiste ' quando Telogomus entendeu et soubo que el avya morto seu padre, começou de chorar et de braadar et fazer tã grãde doo que esta era hũa grande maravilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 230 |
Mays chorauã et fazíã doo por quanto mal alý vij́an et cõmo poderíã auer njhũ ben os que ante ssy tĩjnã mortos quantos amjgos auj́ã, et os outros todos erã catiuos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Pero quando Elena aquesto dezía, nõ sse podía sofrer de chorar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 260 |
Aquela noyte albergou Pares en Ténedon cõ sua cõpaña et fezo onrrar moyto et seruir a rreýna Elena, porque lle pesaua moyto de que a vij́a chorar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 261 |
El rrey era ensynado et cortés, et tomou perla rrédea o palafrẽ en que vĩjna a rreýna Elena, et começou a dizerlle sua rrazõ et cõfortala moyto, et rrogãdolle que nõ chorasse et que nõ quisesse tãto desm[a]yar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 262 |
Fugamos de aquí, ca tenpo he ja; ca ben sey eu que nõ poderemos chorar quantas lágrimas nos cõuerrá de chorar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et se sse loa ẽno começo, ẽna fin chora et he retrahudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Alý começarõ a fazer tã grã doo os gregos por Çélidis, que morrera, que nõ foy home que uisse tal chãto nẽ tã grãde, ca elles chorauã todos et rrascáuãsse et braadauã et auj́ã tã grã pesar que marauilla era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Et moytos auj́a y que chorarõ cõ grãde alegría, et rrogauã moyto a Deus que acreçẽtasse senpre ben sua onrra et o gardasse de mal, ca el era aquel en que auj́ã asperança de seer per el uẽgados et desçerquados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Agora diz o cõto que Achiles choraua moyto por Patróculos, seu amjgo, que Éytor matara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Et por dereyto auerey senpre que chorar en tódoslos días que eu uiua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 366 |
¡Ay, meus amjgos et meu[s] naturaes, que uẽtura tã dura et tã forte está gardada pera uós et que tantas lágrimas por uós an de seer choradas, se ficar algũ do uosso lyñagẽ que esto possa fazer! |
[+] |
1370 |
CT 1/ 419 |
Et choraua moyto cõ grã coyta et cõ grã pesar que auj́a de sua partida, ca moyto era a donzela cortesa et ensynada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Desý começou a chorar tã fortemẽt, en gisa que o coraçõ se lle ençarrou en tal maneyra que sol hũ ueruo nõ podo dizer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 452 |
Et foy tã dolorida que quántosla oýrõ todos per força ouuerõ a chorar, batẽdo as palmas et fazẽdo grã doo et grã uolta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Et começou a dar grãdes sospiros et entristeçer moyto, et começou de chorar tã fortemẽt que as lágrimas lle deçíã ata os peytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Et as donas, quando aquesto uirõ, começarõ de fazer grã doo, ca elas nõ fazíã al senõ chorar, et batíã amj̃úde as palmas, et perdían as colores cõ grã coyta que auj́ã del. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 466 |
Pares fazía moy grã doo et moyto esquiuo, ca o choraua moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 467 |
Troylos, seu yrmão, choraua moyto, que o amaua mays que outra cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
E(e)lena, cõ grã coyta que auía, mesaua seus cabelos, et rronpía suas fazes, et choraua tãto que nõ fuy dõna nẽ donzela que mayor doo fezese que aquela Elena, ca as suas lágrimas tãtas erã que chegauã ata os pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 485 |
Mays el rrey Príamos et el rrey Menõ chorauã por el tã fortement que esto era hũa gran marauilla, ca el rrey Menõ era seu sobrino, et fazía por el tã grã doo que a poucas ensandeçía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et auẽolle así que hũ día caçaua en hũ mõte, et chegou a hũ uale, hu auía hũa font moy clara, et quiso beuer dela, et catou ajuso, et ueu a sua soonbra, et nõ coydando que sua era, nẽ sabendo desta nada, pereçeulle tã bẽ que tomou dela tã grande amor et tã grã pagamento que lle uẽo a rrogar, chorando muyto, que seýse fora et que se uẽese pera el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et abreu os braços pera [a] abraçar, et a soonbra abreu os braços, et chegándose contra ela, rrogándolle que se chegase, et ela chegáuase, et se el choraua fazía ela senbrãt de chorar, et se el rrij́a contra ela fazía ela senbrãt de rrijr, et el abraçáuaa et nõ abraçaua senõ ágoa, et nõ acalçaua al senõ ágoa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et ýa chorando muyto o grã dãno et a grã perda sua et de seu linagẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 516 |
Et el quando oýo chorar, abreu os ollos muyto aduro et tãto se esforçou que pregũtou tres uezes se era uingado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 520 |
Et o rretenir das espadas era tã grand que o poderíã oýr moy bẽ ẽna uila as dõnas et as donzelas, ca elas estauã ẽnas torres chorando moyto, porque auíã grã pauor; et estauã en grã dulta, ca seu dãno grand et pequeno lles creçía de cada día, ca perdíã os fillos et os yrmãos et os parentes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 535 |
Et cada hũ choraua moyto seu amjgo, que vij́a ante ssy chagado et morto, et doýasse del moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 539 |
Mays Breçayda, quando soubo que Diomedes era malchagado, pesoulle moyto; et pero que sse quiso encobrir, nõ podo estar que nõ chorasse moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 540 |
Et se esto nõ fezera, ben podera eu chorar, mays nũca en mj̃ ouuera cõforto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Et poys esto disso, começou de chorar moy de coraçõ, et lançoulle os braços a colo, et começou de o abraçar et beigar perla façe. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Et a Troylos pesou moyto porque choraua et [e]sforçoa o mays que podo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 548 |
Et cõuĩjrlle á de o chorar estonçe et de fazer por el doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Quando troyãos souberõ as nouas de cõmo Troilos era morto et que o Achiles así leuaua arrastrando, ouuerõ grã pesar et grã coyta, et tã grã medo ouuerõ que estremeçerõ entre si, et braadauã et chorauã muy fortement. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 570 |
Et rrógote que outorges o meu rrogo et tollas de meu coraçóm este doo et este pesar; et se mo nõ outorgas, en este leito jarey chãgendo et chorando et sospirando, et ia mais nõ te ueerey, nẽ me leuanterey do leyto ata que moyra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 582 |
Et a ymagẽ estaua en tal contenẽt que nõ uiue ẽno mũdo ome que a catase que nõ ouuese a chorar cõ mazela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 583 |
Et Antílogus fuj chorado muy longament et muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 591 |
Sabed[e] que tã grã doo fazía et chanto tã doorido que nũca y esteuo moller nẽ ome a que chorar nõ fezese moytas uezes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 605 |
Et cõmoquer que lle el esto dizía, nõ leyxaua todauía de chorar por seus fillos et porlos dãnos que auía rreçebudos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 611 |
Et quando Menalau fuj a el rrey, cõmo a estoria conta en çima, el rrey Licomedes llo deu moyto aduro, et chorando muy de coraçõ, que o criara muy de pequeno, et amáuao mais que outra cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et muytas dõnas et donzelas estauã perlas torres et perlos muros, coytadas et pauorosas, chorando muyto porque uij́am que cresçía mais seu dãno. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Et apartouse en sua cámara, et cõmeçou muyto a chorar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Mais eu nõ sey ia quando ueña este tẽpo en que nos posamos partir de chorar et de fazer doo, que, eýnda que outro pesar nẽ outro doo nõ ouuese senõ porlo meu bõo Archalaus, senpre uiuería en pesar et en coyta grande. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et alí ouuo muytos que chorauã, et dauã uozes, et sospirauã ferament. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et maldizía sua auentura, chorando fortement, et a poucas se nõ mataua cõ suas mãos, et, ao seu grado, o coraçõ se lle partira, et quisera de grado seer morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Et alí cõmeçarõ todos a chorar et dar grandes uozes et suspirar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 659 |
Et começou de chorar muyto et fazer gran doo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et cada hũ choraua moyto ademais et daua uozes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 724 |
Et se grã prazer ouuo cõ el, esto nõ mo pregunte nihũ, ca logo cõmeçou a chorar et beyioo mays de çinquoeenta uezes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 728 |
Et cõmecou de fazer grã doo et chorar muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Quando Telégonus entendeu que se lle tã mal parara sua fazenda et que seu padre auía morto, cõmeçou a chorar et a braadar tãto, et fazer tã grã doo que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 4 |
Et eu seendo enforcado, enpuxauame cõ hũa lança que tiña ẽna mão hora a hũu cabo ora a outro para morrer mais agina. - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 31 |
Et por esto aquel home foi preso et ferido et el tãto mais braadaua, et leuarõno ante o juyz, et atormentarõno por feridas de tal gisa que lle paresçiã os osos et nõ choraua nẽ rrogaua que o leixasem, mais a grãdes braados dezia esto que disera et eadia mais: |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Et Tito, andando a rredor da vila, vio jazer os vales et as carquouas cheos de tãtos corpos de homẽs mortos, que toda a terra era chea do mao odor deles, ergeu as mãos ao çeo chorando et diso - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Et entõ tiroa Rrulam da bayna et catoa, et começou de chorar, et dizer: - |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 136 |
Cõ medo de o nõ mataren os mouros et caualgou ẽno caualo de Rrulan et leixoo et foyse a buscar a oste de Calrros et era ja pasada Et despois que se el foy chegou Tedriquo hu jazia Rrulan et começou moyto de chorar sobre el, et disolle que se cõfesase de seus peccados. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 196 |
Et el quando esto oyo volueu o rrostro deles et nõ lles podo falar; et asi jouve trres dias sen fala, et os caualeiros chorarõ moyto cõ grã pesar, porque coydauã que queria morrer, et porque nõ fezera prol de sua alma. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door do curaçon et llança os sospiros dos narizes et choramlle os ollos ameude aperto he de morte. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 110 |
Et as horas, comõ os christaãos o viron, et deron grandes vozes chamando: |
[+] |