logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de hora nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 334

1199 DPRV 001/ 141 Bels Cavaliers, tant es cars | vostre honratz senhoratges, | que c[i]ascun jorno m ' esglaggio. | Oi me lasso! que farò | si sele que j ' ai plus chiere | me tue, ne sai porquoi? | Ma dauna, he que dey bos | ni peu cap Santa Quitera, | mon corasso[n] m ' avetz treito | e, molt gen faulan, furtado. [+]
1220 LP 003/ 164 A que tenh ' eu por lume d ' estes olhos meus | e por que choran sempr ' , amostrade -mh -a, Deus, | se non [dade -mh -a morte].| [+]
1220 LP 003/ 290 E ja eu senpre serei rogador | des oge mais pola mia mort ' a Deus, | chorando muito d ' estes olhos meus, | pois per vos sei, fremosa mia señor, | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.]| [+]
1220 LP 015/ 518 Viv ' en mui gran tormenta | Dona Orrac ' Abril, | per como a quer casar seu pai; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo moira no Sil | e a[r] ela, se se con Chora vai.| [+]
1220 LP 015/ 518 Ela viv ' en tormenta, | segundo o eu sei, | per como a quer casar seu pai; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo o mate el -Rei | e a[r] ela, se se con Chora vai.| [+]
1220 LP 015/ 518 Viv ' en tan gran tormenta | que quer perder o sen, | [per como a quer casar seu pai]; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo moira poren | e a[r] ela, se se con Chora vai. [+]
1220 LP 006ter/ 730 Meus ollos, gran cuita d ' amor | me dades vós, que sempr ' assi | chorades; mais ja des aqui, | meus ollos, por Nostro Sennor, | non choredes, que vejades | a dona por que chorades. [+]
1220 LP 022/ 949 E ben assi mi -o quiso mia ventur ' aguisar, | que nunca sen vós ouvi sabor, ergu ' en chorar: | e, amigo, grado já Deus | que vos veem os olhos meus. [+]
1221 LP 040/ 994 Senhora, por amor de Dios | aved algun duelo de mi, | que los mios ojos como rrios | correm del dia que vus vy; | ermanos e primos e tyos | todos yo por vos perdy; | se vos non penssades de mi | fy... [+]
1240 LP 021/ 81 Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| [+]
1240 LP 021/ 81 Pois eu non sei com ' entenda | porque andades coitado; | se Deus me de mal defenda, | queria saber de grado; | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? | Todos andan trebelhando | estes con que vós soedes | trebelhar e vós chorando; | por Deus, e que dem ' avedes? | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? [+]
1240 LP 001/ 85 Non s ' enfadou e tolheu -mi o testado, | de que me servian por San Joan; | e non dan del[e] valia dun pan | nen mercê nen soldada, mal pecado; | e pois que [assi] esto ten por ben, | faça o seu cor [non dand ' a mi ren], | e chorará quen mal dia foi [nado].| [+]
1240 LP 004/ 88 Ca fui eu chorar [destes] olhos meus, | mias amigas, e candeas queimar, | non por mia alma, mais polo achar, | e, pois non vẽo, nen o dusse Deus, | gran dereit ' é de lazerar por en, | pois el non vẽo, nen aver meu ben.| [+]
1240 LP 003/ 93 E de chorar quitar -s ' -ian os meus | olhos, e poderia én perder | as coitas que a min Deus faz sofrer.| [+]
1240 LP 013/ 97 Senhor, fremosa mais de quantas son | donas no mundo, pol ' amor de Deus, | doede -vus vos de min e dos meus | olhos que choran, á mui gran sazon, | por muito mal, senhor, que a mi ven | por vos, senhor, a que quero gran ben! [+]
1240 LP 009/ 123 Oí og ' eu ũa pastor cantar | du cavalgaba per ũa ribeira, | e a pastor estava senlleira; | e ascondi -me pola escuitar, | e dizia mui ben este cantar: | "Solo ramo verd ' e frolido | vodas fazen a meu amigo; | ¡choran ollos d ' amor! [+]
1240 LP 009/ 124 "|E a pastor parecia mui ben, | e chorava e estava cantando; | e eu mui passo fui -mi.achegando | pola oír, e sol non falei ren; | e dizia este cantar mui ben: | "¡Ai estorniño do avelanedo, | cantades vós, e moir ' eu e pen ' | e d ' amores ei mal! [+]
1240 LP 009/ 124 "|E eu oí -a sospirar enton | e queixava -sse estando con amores | e fazia guirlanda de flores; | des i chorava mui de coraçon | e dizia este cantar enton: | "¡Que coita ei tan grande de sofrer, | amar amigu ' e non ousar veer!| [+]
1240 LP 013/ 145 E ao Demo vou acomendar | prez deste mundo e armas e lidar, | ca non é jog ' o de que omen chora! [+]
1240 LP 032/ 156 Penhoremos o daian | na cadela, polo can, | Pois que me foi el furtar | meu podengu ' e mi o negar; | e, quant ' é a meu cuidar, | estes penhos pesar -lh ' an: | ca o quer ' eu penhorar | na cadela, polo can.| [+]
1240 LP 032/ 156 Mandou -m ' el furtar alvor | o meu podengo melhor, | que avia en sabor; | e penhorar -lh ' -ei de pran | e filhar -lh ' -ei a maior | sa cadela, polo can.| [+]
1240 LP 036/ 158 Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. [+]
1240 LP 066/ 208 Andam ant ' el chorando mil vegadas | por muito mal que am con el levado, | [e] el come ome desmesurado | contra elas que andam mui coitadas, | nom cata rem do que catar devia; | e poi -las [el] tem sigo noit ' e dia, | seu mal é traje -las mal lazeradas.| [+]
1240 LP 087/ 217 Nom pudi nunca partir de chorar | estes meus olhos bem dela sazom | que vos virom, senhor; ca des entom | quis Deus assi que vo -lhi foi mostrar, | que nom podess ' o coraçom desi | partir d ' em vós cuidar, e viv ' assi | sofrendo coita tal que nom a par.| [+]
1240 LP 095/ 221 E que vos verdade diga: | el seve muito chorando, | er seve por mi jurando | u m ' agora sej ' , amiga, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 104/ 225 El me estava em vós falando, | e m ' esto que vos digo rogava; | doe -me d ' el, tam muito chorava, | e porem, filha, [vos] rogu ' e mando | que vos nom pes de vos el bem querer, | mais nom vos mand ' i, filha, mais fazer.| [+]
1240 LP 128/ 237 "|E o papagai dizia: | "Bem, por quant ' eu sei, senhora". | "Se me queres dar guarida", | diss ' a pastor, "di verdade, | papagai, por caridade, | ca morte m ' é esta vida".| [+]
1240 LP 128/ 237 "Senhora comprida | de bem, e nom vos queixedes, | ca o que vos a servida, | erged ' olho e vee -lo -edes". [+]
1240 LP 129/ 237 Unha pastor se queixava | muit ' estando noutro dia, | e sigo medes falava, | e chorava e dizia, | com amor que a forçava: | par Deus, vi -t ' em grave dia, | ai amor! | Ela s ' estava queixando | come molher com gram coita, | e que a pesar des quando | nacéra, nom fôra doita; | porem dezia chorando: | tu nom es se nom mha coita, | ai amor!| [+]
1240 LP 001/ 271 Senhor, se o outro mundo passar, | assy com ' aqueste pass ' e passey, | e con tal coita, com ' aqui levey | e lev ' , eno ifern(o) ey de morar | por vós, senhor, ca non por outra ren, | ca por vós perço Deus e sis ' e sen, | quando vos vejo dos olhos catar, | Atan muyt ' aposto que non ha par, | e já me trabalhey de os cousir | e comecei log[u] ' enton a ri[i]r | e er filhey -me log[u] ' y a chorar, | com(o) homen desenparado d ' Amor | e de vós; ay fremosa mha senhor, | non sey com(o) esto podess ' endurar!| [+]
1240 LP 001/ 273 E, se o por en perdud ' ei, | nunca maior dereito vi, | ca vẽo chorar ante mi | e disse -mi o que vos direi, | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, porque o non fiz.| [+]
1240 LP 006/ 279 Direi -vo -lo eu, senhora, poys me tam bem preguntastes: | o amor que eu levei de Santiago a Lugo, | esse me aduss ' e esse mh -adugo. | - [+]
1240 LP 006/ 279 Direi -vo -lo [eu], senhora, poys hi tomastes perfia: | o amor que eu levei [de Santiago a Lugo, | esse m ' aduss ' e esse mh -adugo]. | - [+]
1240 LP 006/ 279 Direi -vo -lo eu, senhora, poys me avedes preguntado: | o amor que eu levei de [Santiago a Lugo, | esse me aduss ' e esse mh -adugo]. [+]
1240 LP 001/ 287 -Amigo, preguntar -vos -ei: | en que andades cuidando, | pois que andades chorando? | - [+]
1240 LP 002/ 302 Pero choravan estes olhos meus | con mui gran coita, sempre me calei, | que nunca dix ' ũa cousa que sei.| [+]
1240 LP 007/ 305 Eu lhi roguei que mais non chorasse, | ca lhi parcia que nunca por en | lhi mal quisesse, nen por outra ren, | e, ante que lh ' eu esto rogasse, | chorou tan muit ' e tan de coraçon | que chorei eu con doo d ' el enton.| [+]
1240 LP 002/ 308 Sei ca non poderan dormir, | ca viron o bon semelhar | da que os faz por si chorar | e avê ' -lo -an a sentir, | pois ora en logar estan | que a veer non poderan.| [+]
1240 LP 001/ 331 Que amor tan pontoso, se cuidades; | fazer -vos -á chorar, se o gostades, | e semelhar -vos -á, se o provades, | amor de Don Palaio de Gordone.| [+]
1240 LP 012/ 339 E se eu esto por verdade sey | que mi dizen, meu amigo, par Deus, | chorarey muyto d ' estes olhos meus | e direy -vus como me vingarey: | punharey ja [de vus non querer ben, | e pesar -mh -á én mays que outra ren]. [+]
1240 LP 001/ 340 Soub ' el estas novas e vẽo ante mi, | chorand[o], ai amigas, e jurou -m ' assi: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber. [+]
1240 LP 001/ 346 Dizede -mi ora que ben mi fezestes, | por que eu crea en vós nen vos sêrvia, | senon gran tort ' endoad ' e sobêrvia?: | ca mi teedes mia senhora forçada, | e nunca vos eu do vosso filhei nada, | des que fui nado, nen vós non mi o destes.| [+]
1240 LP 005/ 348 Nunca se Deus mig ' averrá, | se mi non der mia senhora; | mais como mi o corregerá?| [+]
1240 LP 002/ 361 Amiga, por Deus vos venh ' ora rrogar | que mi non querades fazer perdoar | ao meu amigo, que mi fez pesar, | e nom mh -o rroguedes ca o nom farey, | ata que el venha ante mi chorar; | porque ss ' as[s]anhou non lhy perdoarey.| [+]
1240 LP 006/ 363 Pero vistes que chorava | quando sse de min partia, | dis[s]eron -mi que mor[r]ia | por outra, e que rrogava; | ¡mais que preyto tam [des]guisado!| [+]
1240 LP 013/ 367 Quand ' eu vi esta cinta que m ' el leixou | chorando con gran coyta, e me nembrou | a corda da camisa que m ' el filhou, | ouvi por el tal coyta no coraçon, | poys me nembra, fremosa, hu m ' enmentou, | que a mo[rrer ouvera por el enton].| [+]
1240 LP 016/ 368 Sey eu, donas, que deytad ' é d ' aqui | do reyno ja meu amigu ' e non ssey | como lhy vay, mais quer ' ir a el -rey, | chorar -lh ' ey muyto e direy -lh ' assy:| [+]
1240 LP 016/ 368 Porque o amo tan de coraçon | como nunca amou amigo molher, | irei aly hu el -rey estever, | chorando do[s] olhos direi -lhe e[n]ton:| [+]
1240 LP 016/ 368 E pois que me non val rrogar a Deus | nen aficar ne[n] me queren oyr, | hirey a [e]l -rey mercee pedir | e direy chora[n]do dos [o]lhos meus:| [+]
1240 LP 016/ 379 [E] enton veredes molher andar | pos min chorand ' , e non lho querrei dar. [+]
1240 LP 012/ 416 Filha, non sey se á hi mays, se non, | mays vejo -vus sempre con el falar | e vejo vós chorar e el chorar. | - [+]
1240 LP 001/ 437 A meu amigo, que eu sempr ' amei, | des que o vi, mui mais ca min nen al | foi outra dona veer por meu mal, | mais eu, sandia, quando m ' acordei, | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar.| [+]
1240 LP 001/ 437 Mai -lo amei ca min nen outra ren, | des que o vi, e foi m ' ora fazer | tan gran pesar que ouver ' a morrer, | mais eu, sandia, que lhe fiz por en? | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar.| [+]
1240 LP 001/ 437 Sab ' ora Deus que no meu coraçon | nunca ren tiv ' eu [e]no seu lugar | e foi -mi ora fazer tan gran pesar, | mais eu, sandia, que lhe fiz enton? | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar. [+]
1240 LP 010/ 442 E ja m ' eu conselho non sey, | ca ja o meu adubad ' é, | e sey muy ben, per bõa fe, | que ja sempr ' assí andarey: | catando se a veerey, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu. | E ja eu non posso chorar, | ca ja chorand ' ensandecí, | e faz -mh -amor andar assí | como me veedes andar: | catando per cada logar, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu.| [+]
1240 LP 011/ 443 El chora muyto e filha -s ' a jurar | que é sandeu e quer -me fazer fis | que por mí morr ' , e, poys morrer non quis, | muy ben sey eu que á ele vagar: | ca nunca lh ' eu vejo morte prender, | nẽ -no ar vejo nunca ensandecer.| [+]
1240 LP 012/ 443 Oje se compre o dia, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. | Aquel dia que foy de mí partido, | el mi jurou chorando | que verria, e pôs -mi praz ' e quando: | ja o praz ' é saido, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. [+]
1240 LP 022/ 448 Estes meus olhos nunca perderán, | senhor, gran coyta, mentr ' eu vivo fôr; | e direy -vos, fremosa mha senhor, | d ' estes meus olhos a coyta que an: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. | Guisado tẽen de nunca perder | meus olhos coyta e meu coraçon, | e estas coytas, senhor, mĩas son: | mays los meus olhos, por alguen veer, | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen.| [+]
1240 LP 022/ 449 E nunca ja poderey aver ben, | poys que amor ja non quer nen quer Deus; | mays os cativos d ' estes olhos meus | morrerán sempre por veer alguen: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. [+]
1240 LP 033/ 454 -Muito te vejo, Lourenço, queixar | pola cevada e polo bever, | que to non mando dar a teu prazer; | mais eu to quero fazer melhorar, | pois que t ' agora citolar oí | e cantar: mando que to den assi | ben como o tu sabes merecer. | - [+]
1240 LP 036/ 456 Fez -m ' el chorar muyto dos olhos meus | con gran pesar que m ' oje fez prender, | quand ' eu dixi: [+]
1240 LP 001/ 468 Ai Deus, u é meu amigo | que non m ' envia mandado? | ca preit ' avia comigo, | ergo se fosse coitado | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse. | Quando s ' el de mi partia, | chorando, fez -mi tal preito | e disse quand ' e qual dia, | ergo se fosse mal treito | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse.| [+]
1240 LP 013/ 475 Chorand ' enton dos olhos meus, | con tanto ben desejav(a) al!| [+]
1240 LP 005/ 488 Disseron -mi ora de vós ũa ren, | meu amigo, de que ei gram pesar, | mais eu mi -o cuido mui ben melhorar, | se eu poder, e poderei mui ben, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| [+]
1240 LP 002/ 499 A San Servand ' en oraçon | foi meu amigu ' e, por que non | foi e[u], chorarom des enton | estes meus olhos con pesar, | e non os poss ' end ' eu quitar | estes meus olhos de chorar.| [+]
1240 LP 002/ 499 Pois que s ' agora foi d ' aqui | o meu amigu ' e o non vi, | filharon -s ' a chorar des i | estes meus olhos con pesar | e non os poss ' end ' eu quitar | estes meus olhos de chorar. [+]
1240 LP 003/ 499 A San Servando foi meu amigo | e, por que non veo falar migo, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus.| [+]
1240 LP 003/ 499 Se o vir, madre, serei cobrada | e, por que me teendes guardada, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus.| [+]
1240 LP 003/ 499 Se m ' el non vir, será por mi morto, | mais, por que m ' el fez [a]tan gram torto, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus. [+]
1240 LP 012/ 504 Andades por el chorando, | e foi ora a San Servando | e non vos quiso veer; | e ides vós ben querer | a quen vos non quer veer? [+]
1240 LP 016/ 506 Chorarán estes olhos meus, | pois vos ides sen meu grado; | por que mi andades irado? | mais ficade migo par Deus, | ca non ei, sen vós, a veer, | amigo, ond ' eu aja prazer; | e com ' ei, sen vós, a veer | ond ' eu aja nen ũu prazer?| [+]
1240 LP 006/ 526 Nen nunca o meu coraçon | nen os meus olhos ar quitei | de chorar e tanto chorei | que perdi o sen dés enton, | per bõa fé, meu amigo, | dés que non falastes migo. [+]
1240 LP 015/ 531 E venh ' a vos, chorando d ' estes meus | olhos con vergonha e con pavor, | e con coita que ei d ' esto, senhor, | que vus disseron, e rog ' assi Deus:| [+]
1240 LP 003/ 551 Conselhou -mi ũa mia amiga | que quisess ' eu a meu amigo mal | e ar dix ' eu, pois m ' en parti, atal: | "rogu ' eu a Deus que el me maldiga, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que os meus | olhos logo os enton fez chorar"; | por aquel conselho que mi foi dar | vos jur ' eu que nunca mi valha Deus, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que poder | non á de si nen d ' outra conselhar, | e Deu -la leixe d ' esto mal achar | e a min nunca mi mostre prazer, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der.| [+]
1240 LP 014/ 556 Porque ouv[e] el queixume, os meus | olhos choraron muito con pesar | que eu ouv ' en, poi -lo vi assanhar | escontra mi, mais guisei eu, par Deus, | que lhi fiz de mi queixume perder; | sei -m ' eu com ' e non o quero dizer.| [+]
1240 LP 016/ 557 Na terra u me fez morar | muito sen vos, mia senhor, Deus, | fez -me chorar dos olhos meus; | e fez -me tan coitad ' andar | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| [+]
1240 LP 011/ 575 Quen viss ' andar fremosĩa, | com ' eu vi, d ' amor coytada | e tan muyto namorada | que, chorand ' , assi dizia: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen viss ' andar a fremosa, | com ' eu vi, d ' amor chorando | e dizendo e rogando | por amor da Gloriosa: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen lhi viss ' andar fazendo | queyxumes d ' amor d ' amigo | que ama e, sempre sigo | chorando, assi dizendo: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar!" [+]
1240 LP 010/ 579 Quand ' eu cheguei, estava el chorando | e non folgava o seu coraçon, | cuidand ' en mi, se iria, se non, | mais, pois m ' el viu u m ' estava asperando, | foi el tan ledo que, des que naci, | nunca tan led ' ome con molher vi.| [+]
1240 LP 015/ 582 Nen perderan os olhos meus chorar nunca, nen eu mal, | des que vos vós d ' aqui fostes, mais vedes que perdi al, | quanto tempo, meu amigo, | vós non vivestes comigo. [+]
1240 LP 006/ 587 Dizede, pois vos mando, | por que ides chorando. | - [+]
1240 LP 007/ 587 Par Deus, senhor, muyt ' aguisad[o] ey, | des quando m ' ora eu de vós quitar, | de vos veer muy tard ' , a meu cuydar, | por hũa ren, que vos hora direy: | ca non será tan pequena sazon | que sen vós more, se Deus mi perdon, | que mi non seja muy grand ' , e[u] o sey.| [+]
1240 LP 002/ 589 A dona fremosa do Soveral | á de mj dinheirus per preyt ' atal: | que vehess ' a mj, hu non ouvess ' al, | hun dia talhado, a cas de Don Corral. | E é periurada, | ca non fez -en nada; | e baratou mal, | ca desta negada | será penhorada | que dobr ' o sinal.| [+]
1240 LP 001/ 609 E vou namorada! | E nulhas gardas non ey comigo, | ergas meus olhos que choran migo!| [+]
1240 LP 001/ 610 E nulhas gardas migo non trago, | ergas meus olhos que choran ambos!| [+]
1240 LP 004/ 614 E, pois mi Deus fez tal mandad ' aver | qual desejava o meu coraçon, | madr ' e senhora, se Deus mi perdon, | que vos quer ' eu [o] mandado dizer: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 007/ 618 Se vos prouguer, madr ' , oj ' este dia, | irei oj ' eu fazer oraçon | e chorar muit ' en Santa Cecilia | d ' estes meus olhos e de coraçon, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo.| [+]
1240 LP 002/ 632 Amigas, sejo cuidando | no meu amigo por que non | ven, e sal -m ' este coraçon | e estes olhos chorando, | que me non pode guarir ren | de morte, se cedo non ven.| [+]
1240 LP 032/ 655 Netas de Conde, viúvas nen donzela, | essa per ren nõna quer ' eu leixar; | nen lhe valrá, se se chamar "mesela", | nen de carpir muito, nen de chorar, | ca me non an poren a desfiar | seu linhagem, nen deitar a Castela; | e veeredes meus filhos andar | netos de G[u]ed ' e partir en Sousela!| [+]
1240 LP 001/ 675 Ca [a] meu grad ' , u m ' eu d ' aqui partir ' , | con seus desejos non me veeran | chorar, nen ir triste, por ben que eu | nunca presesse; nen me poderan | dizer que eu torto faç ' en fogir | d ' aqui u me Deus tanto pesar deu.| [+]
1240 LP 003/ 677 Non á, dona Maria, nulh ' omen, que soubesse | o ben que vus eu quero, [que] doo non ouvesse | de min, e choraria, se dereito fezesse, | [porque vus quero ben,] o mal que mi queredes.| [+]
1240 LP 004/ 677 "|Por quantas vezes m ' ela fez chorar | con seus desejos, cuitan[do] d ' andar, | quando a vir ' , direi -lhi, se ousar ' : | "Senhor fremosa ¿non poss ' eu guarir? [+]
1240 LP 001/ 700 Des quando vos fostes d ' aqui, | meu amigo, sen meu prazer, | ouv ' eu tan gram coita des i, | qual vos ora quero dizer: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nen ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non.| [+]
1240 LP 001/ 700 E, des que m ' eu sen vós achei, | sol non me soubi conselhar | e mui triste por en fiquei | e con coita grand ' e pesar: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nen ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non.| [+]
1240 LP 001/ 700 E fui eu fazer oraçon | a San Clemenç ' e non vos vi | e ben des aquela sazon, | meu amig ' , avẽo -m ' assi: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nem ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non. [+]
1240 LP 013/ 717 Ca sõo certo desque vos non vir, | que outro prazer nunca veerey | e mal que aia non ei de sentir | se non o voss ' , e assy andarey | triste cuydando no vosso parecer | e chorando muytas vezes dizer: | senhor, ia nunca vos posso servir.| [+]
1240 LP 018/ 720 E quando falo, ren | ia non sei que me digo nen que non, | e con gran mal non pod ' ome trobar, | e prazer non ei senón en chorar, | e chorando nunca farei bon son.| [+]
1240 LP 018/ 720 E por aquesto ben vei ' eu que non | posso fazer a cantiga tan ben | porque ia sõo fóra de meu sen, | chorando, cativ ' , e meu coraçón | ia non sab ' al fazer senón cuidar | en mia señor; e se quero cantar | choro, ca ela me nenbra entón. [+]
1240 LP 028/ 778 E poys el assy fal, | seu prazer faz quen per tal mundo fia; | ca o dia que eu tal pesar vy, | ja, per quant ' eu d ' este mund ' entendi, | per fol tenh ' eu quen por tal mundo chora, | e per mays fol quen mays en el[e] mora!| [+]
1240 LP 002/ 794 E, quand ' el migo queria falar, | chorava muit ' e jurava logu ' i | que non sabia conselho de si | por mi e que non podia guarir, | e tod ' aquest ' era por encobrir | outra que queria gran ben enton. [+]
1240 LP 011/ 798 Mias amigas, quero -m ' eu des aqui | querer a meu amigo mui gran ben, | ca o dia que s ' ele foi d ' aquen | viu -me chorar e con doo de mi, | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar. | E, per bõa fé, sempre lh ' eu querrei | o maior ben de pram que eu poder, | ca fez el por mi o que vos disser, | mias amigas, que vos non mentirei; | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar.| [+]
1240 LP 011/ 799 Ouv ' el gran coita no seu coraçon, | mias amigas, u se de min partiu, | viu -me chorar e, depois que me viu | chorar, direi -vo -lo que fez enton: | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar. [+]
1240 LP 013/ 800 E, por que me veen chorar | d ' amor, queren saber de mi | por qual dona moyr ' eu assy, | e eu, senhor, por vos negar, | non lhis ouso dizer por mi | per ren que por vós moyr ' assi. [+]
1240 LP 014/ 800 Ora vos podess ' eu dizer | a coyta do meu coraçon | e non chorasse logu ' enton! | pero non ey end ' o poder, | se vos eu mha coyta contar, | que poys non aja de chorar.| [+]
1240 LP 014/ 800 Ey eu mui gram coit ' a endurar, | pero, se vos dizer quiser | mha coyta e vo ' la disser, | non ey poder de m ' eu guardar, | se vos eu mha coyta contar, | que pois non aja de chorar.| [+]
1240 LP 014/ 800 Mui gram coyta vos contarey | d ' amor que [eu] sofr ' e sofri, | des quand ' eu, mha senhor, vos vi, | e pero non me guardarey, | se vos eu mha coyta contar, | que poys non aja de chorar. [+]
1240 LP 015/ 800 Sej ' eu, fremosa, con mui gran pesar | e mui coitada no meu coraçon, | e choro muit ' e faço gran razon, | par Deus, mia madre, de muito chorar | por meu amigu ' e meu lum ' e meu ben, | que se foi d ' aqui, ai madr ' , e non ven.| [+]
1240 LP 008/ 808 -Vejo -vos, filha, tan de coraçon | chorar tan muito que ei en pesar | e venho -vos por esto preguntar, | que me digades, se Deus vos perdon, | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - [+]
1240 LP 008/ 808 Non vos vej ' eu, filha, sempre cantar, | mais chorar muit ' e tenho que por en | algun amigo queredes gram ben, | e dized ' ora, se Deus [vos] ampar | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - [+]
1240 LP 041/ 833 Que muit ' á ja que a terra non vi | u est ' a mui fremosa mia sennor, | de que m ' meu trist ' e chorando parti, | e muit ' anvidos e mui sen sabor, | por que me disse que me partiss ' en!| [+]
1240 LP 005/ 850 Meu senhor, direi -vos ora: | pela carreira de Mora, | u vós já pousastes fora | e con vosco os de Touro, | e, pero que alguen chora, | tragu ' eu o our ' e o mouro. | Pero non vos custou nada | mia ida nen mia tornada, | grad ' a Deus, con mia espada | e con meu cavalo louro, | ben da vila da Graada | tragu ' eu o our ' e o mouro.| [+]
1240 LP 001/ 882 Foste ' -vos vós, meu amigo, d ' aqui | noutro dia, sen vo -lo eu mandar | e ei vo -l ' ora ja de perdoar, | porque veestes chorar ante mi? | e, quant ' é esto, pass ' agor ' assi, | mais outra vez non engueedes em.| [+]
1240 LP 001/ 882 Ca, se vos ora fui perdoador, | mesura foi que mi -o fezo fazer, | ca me vẽestes chorand ' e dizer: | "por Deus, mercee, mercee, senhor," | e, quant ' é, ora serei sofredor, | mais outra vez non engueedes em. [+]
1240 LP 004/ 885 "Quero -vos én mostrar | como serei guardada, se non, venha -me mal; | esto, por que chorades, ben devedes cuidar:| [+]
1240 LP 001/ 887 U nos partimos chorando, | vós e nós chorando vosco, | ele mui sẽ -no seu grado ouve -s ' enton d ' ir con nosco; | mais, per quant ' eu d ' el conhosco, | sempre serei de seu bando: | que, enquanto vós chorastes, nunca el quedou chorando.| [+]
1240 LP 001/ 887 Come vós desi chorava | por s ' aver a partir sôo | e catava -m ' el os panos, que eu tragia con dôo; | por quen chorava, negô -o, | mais a min nõ -no negava | e por esto sõo cert ' , amiga, que por vós chorava. [+]
1240 LP 010/ 898 Os meus olhos, que vyron mha senhor | e o seu muy fremoso parecer, | maos seram agora d ' afazer | longi d ' ela, nas terras hu eu for, | e cataram muyto contra hu jaz | a terra d ' esta dona, que os faz | sempre chorar e o sono perder.| [+]
1240 LP 016/ 901 Que doo que agora ey | dos meus olhos polo chorar | que faram, poy ' los eu levar, | senhor, hu vos non veerey, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| [+]
1240 LP 016/ 901 Quisera -m ' eu que vyssen al | e non vissen vós estes meus | olhos e non quis assy Deus, | mays sey que mi verrá en mal, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| [+]
1240 LP 016/ 901 O vosso mui bon parecer | viron en mal dia por ssy | e mal dia lhe ' lo sofri, | senhor, que o fossen veer, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| [+]
1240 LP 016/ 901 Pero que ora, senhor, am | en vos veer mui gran sabor, | já o pesar será mayor | poys, quando vos non veeram, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| [+]
1240 LP 016/ 901 Nen os poderey eu partir | de chorar, hu vos eu non vyr. [+]
1240 LP 018/ 902 Mais ũa ren posso creer | que Deus, que m ' esto foi mostrar, | por én me leixa de matar | que aja sempre que doer, | E que nunca possa tolher | estes meus olhos de chorar, | e que sempr ' aj(a) a desejar | vos e o vosso parecer | (que nunca mi -á d ' escaecer), | e no meu mal sempre cuidar.| [+]
1240 LP 002/ 933 Enton jurou -m ' ele chorando | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado. [+]
1240 LP 009/ 958 Quando se foy n ' outro dia d ' aqui | o meu amigo, roguey -lh ' eu, por Deus, | chorando muyto d ' estes olhos meus, | que non tardass ' e disse m ' el assy: | que nunca Deus lhi desse de mi ben, | se non vehesse mui ced ' ; e non ven.| [+]
1240 LP 017/ 963 E porque nunca estes meus | ollos fazen se non chorar | u vus non veen, con pesar, | se o soubessedes, por Deus, | doer -vus -yades de mi.| [+]
1240 LP 002/ 965 Par Deus, senhor, quero -vo -lo dizer: | chorar muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal.| [+]
1240 LP 002/ 965 En me partir de nunca ja saber | vosso mandado nen hũa sazon, | nen vus falar, se per ventura non, | mays este conforto cuyd ' a prender: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal].| [+]
1240 LP 002/ 965 Mays este consselho cuyd ' i aver: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal]. [+]
1240 LP 040/ 994 Senhora, por amor de Dios | aved algun duelo de mi, | que los mios ojos como rrios | correm del dia que vus vy; | ermanos e primos e tyos | todos yo por vos perdy; | se vos non penssades de mi | fy... [+]
1264 CSM 3/ 110 Chorando dos ollos seus || muito, foy perdon pedir, || u vyu da Madre de Deus || a omagen; sen falir || lle diss ' : [+]
1264 CSM 5/ 116 Quando foron ambos a hũa parte, fillou -s ' a chorar || o irmão do Emperador e muito xe lle queixar || de sa moller, que, porque non quisera con ela errar, || que o fezera porende tan tost ' en un carcer deitar.|| [+]
1264 CSM 5/ 119 Pois chegaron, rogou -lles muito chorando dos ollos seus, || dizendo: [+]
1264 CSM 5/ 120 A Emperadriz fillou -s ' a chorar e diss ' : [+]
1264 CSM 6/ 122 A coitada por seu fillo | ya muito chorando || e a quantos ela viia, | a todos preguntando || o viran; e un ome | lle diss ' : [+]
1264 CSM 8/ 126 Aquel lais que el cantava | era da Madre de Deus, || estand ' ant ' a sa omagen, | chorando dos ollos seus; || e pois diss ' : [+]
1264 CSM 9/ 128 "||Por que nos ajamos ... || Log ' enton a dona, | chorando dos ollos || muito, lle rogava | que per y tornasse, || des que el ouvesse | fito -los gẽollos || ant ' o San Sepulcro | e en el beijasse. || "E mais vos rogamos || que, sse vos prazia, || hũa semellança || que dalá vejamos || da que sempre guia || os seus sen errança. [+]
1264 CSM 12/ 137 E a voz, come chorando, | dizia: [+]
1264 CSM 15/ 145 Pois se tornou aos da cidade, || fez -los juntar, chorando dos seus || ollos, contand ' a deslealdade || de Juyão, e disse: [+]
1264 CSM 18/ 156 Chorando de coraçon || foi -sse correndo || a casa, e viu enton || estar fazendo || os bischocos e obrar || na touca a perfia, || e começou a chorar || con mui grand ' alegria.|| [+]
1264 CSM 21/ 162 Chorando dos ollos mui de coraçon, || lle diss ' : [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ... || E el fillou -ss ' a chorar || e disse : "Se Deus m ' anpar, || Santa Maria guardarme || quis por merecimentos || non meus, mas por vos mostrar || que quen per ela fiar, || valer -ll -an seus cousimentos. [+]
1264 CSM 36/ 207 Pois viron o perigo tal, gemendo e chorando || os santos todos a rogar se fillaron, chamando || por seus nomes cada ũu deles, muito lles rogando || que os vẽessen acorrer polas ssas piedades.|| [+]
1264 CSM 38/ 212 Pois que Deus quis da Virgen fillo ... || Mayores miragres ouv ' y mostrados || Deus, que sangui craro fez dessa ferida correr || do Menỹo, e os panos dourados || que tĩia a Madre fez ben sso as tetas decer, || assi que todos desnuados || os peitos ll ' ouveron de parecer; || e macar non dava braados, || o contenente parou de chorar.|| [+]
1264 CSM 43/ 227 Por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara || de como aquel meninno | de morte ressucitara, || que a cabo de seis dias | jazendo morto chorara || por prazer da Groriosa | santa e dereitureira.|| [+]
1264 CSM 44/ 229 Quen fiar na Madre do Salvador || E el enton muit ' a Madre de Deus || loou, e chorando dos ollos seus, || dizend ' : [+]
1264 CSM 46/ 236 Quand ' esto viu, sen mentir, || começou muit ' a chorar, || e ũu crerigo vĩir || fez, que o foi batiçar; || e pois desto, sen falir, || os seus crischãos tornar || fez, e ar || outros bẽes connosçudos.|| [+]
1264 CSM 51/ 246 A Madre de Deus ... || E logo sobela porta | do castelo a poseron || e, aorando -a muito | chorand ' , assi lle disseron: || "Madre do Sennor || do mund ' , estrela mui crara, || sei defendedor || de nos, tu, altar e ara || A Madre de Deus ...|| [+]
1264 CSM 51/ 248 E os gẽollos ficados | aorou a Magestade, || muito dos ollos chorando, | connocendo sa maldade; || e logo mandou || tornar quant ' ali fillara, || e ssa ost ' alçou || que sobr ' a vila deitara.|| [+]
1264 CSM 53/ 251 Aquel fog ' ao mininno | tan feramente coitou || que a per poucas dos pees | os dedos non lle queimou; || e a madre mui coitada | pera Seixon o levou || e chorando mui de rrijo, | o pos ben ant ' o altar.|| [+]
1264 CSM 55/ 258 E ela foi fazer logo | aquelo que lle mandava; || mas de [que] a non achavan | mẽos sse maravillava, || e dest ' a Santa Maria | chorando loores dava, || dizendo: [+]
1264 CSM 55/ 258 Estas loores e outras | a Santa Maria dando || muitas de noit e dia, | foi -sse -ll ' o tenpo chegando || que avia d ' aver fillo; | e enton sse foi chorando || pera a ssa Majestade, | e como quen sse razõa || Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ...|| [+]
1264 CSM 55/ 258 Con sennor, assi dizia, | chorando mui feramente: || "Mia Sennor, eu a ti venno | como moller que se sente || de grand ' erro que á feito; | mas, Sennor, venna -ch ' a mente || se che fiz algun serviço, | e guarda -me mia pessõa || Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ...|| [+]
1264 CSM 64/ 283 Outro dia foron ambos a missa oyr, || e pois foi dita, u se lle quis el espedir, || chorand ' enton ela lle começou a pedir || que lle désse guarda por que ouvess ' a catar.|| [+]
1264 CSM 64/ 283 E ar ele, chorando muito dos ollos seus, || mostrou -ll ' a om[a]gen da Virgen, Madre de Deus, || e disse -ll ' : [+]
1264 CSM 65/ 287 E logo que podo foi a el correndo || e seu mal le disso, chorando e gemendo; || e el[e] lle disse, per quant ' eu entendo: || "Vai -t[e] ao Papa, ca muit ' ás errado. [+]
1264 CSM 65/ 290 Pois aquel fol na ygreja foi metudo, || non vos semellaria fol, mais sisudo; || ca se deitou log ' ant ' o altar tendudo, || chorando muito com ' avia usado.|| [+]
1264 CSM 65/ 290 E pois que a carta ouve ben leuda || e ouv ' a razon dela ben entenduda, || disse -lle chorand ' : [+]
1264 CSM 69/ 304 Santa Maria [os] enfermos sãa ... || E pero non oya nen falava, || en Santa Maria muito fiava, || e chorand ' e mugindo lle rogava || que o sãasse. [+]
1264 CSM 71/ 309 Tod ' aquesto dizia | chorando e gemendo, || e suspirava muito, | mais rezava correndo || aquestas orações.| [+]
1264 CSM 73/ 315 Esto dizend ' e chorando mu[i]to de seus || ollos, acorré -lle log ' a Madre de Deus || e fez tal vertude, per que muitos romeus || vẽeron de mui lo[n]g ' a casul ' aorar.|| [+]
1264 CSM 75/ 323 E enquant ' a Virgen disse, | sempr ' o crerig ' os gẽollos || teve ficados en terra, | chorando muito dos ollos; || e tornou -ss ' a cas do rico, | e ouv ' y outros antollos, || ca viu de grandes diabos | a casa toda çercada.|| [+]
1264 CSM 77/ 328 O bispo e toda a gente deant ' estando, || veend ' aquest ' e oynd ' e de rijo chorando, || viron que miragre foi e non trasgeito; || porende loaron a Virgen a feito.|| [+]
1264 CSM 78/ 331 Non pode prender nunca morte vergon[n]osa ... || E disse chorando: [+]
1264 CSM 81/ 337 Tan fremosa, que enton || quantos la catavan || a Virgen, de coraçon || chorando, loavan, || a qual || é dos coitados espital.|| [+]
1264 CSM 83/ 341 Que en Sopetran aoran || muitos e ant ' ela choran; || poren muito non demoran || que non sejan perdõados || Aos seus acomendados ...|| [+]
1264 CSM 84/ 345 El assi muito chorando, | a Virgen ll ' apareçeu || e diss ' ao cavaleiro: | "O meu Fillo reçebeu || o rogo que me feziste e a ta moller viveu || pola ta firme creença | e por ta gran devoçon. [+]
1264 CSM 88/ 355 "Non é penssado || que desto possas fillar, || se non leixas teu cuidado || fol que te faz mal cuidar." || Enton se deu por culpado || muit ' e fillo -ss ' a chorar || e disse: [+]
1264 CSM 92/ 364 E chorando de coraçon, || fazia atal oraçon || en gẽollos con devoçon, || dizendo: [+]
1264 CSM 97/ 378 Mas el con gran pesar || e con coita fillou -ss ' a chorar || e rogar || a Virgen quanto mais podo fazer.|| [+]
1264 CSM 97/ 378 A Virgen sempr ' acorrer, acorrer ... || E pois na eigreja pos seu don || e fez chorando ssa oraçon, || meteu -sse ao camỹ ' enton || con mui gran med ' en seu coraçon, || de lijon || ou de morte por tal mezcra prender.|| [+]
1264 CSM 98/ 381 Quand ' aquesto viu a dona, | fillou -ss ' a chorar || e con coita a cativa | sas faces carpir, || Non dev ' a Santa Maria | mercee pedir ... || Dizendo: [+]
1264 CSM 104/ 395 Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... || Enton contou -lles o feito, | tremendo con gran pavor, || todo como ll ' avẽera; | e deron poren loor || todos a Santa Maria, | Madre de Nostro Sennor, || e o seu Fillo bẽeyto, | chorando con gran prazer.|| [+]
1264 CSM 115/ 425 A moller chorand ' enton, || a que muito pesava, || lle diss ' aquesta razon: || como o dem ' andava || por britar ssa profisson; || mas que lle conssellava || e rogava || que o el non fezesse, || ca soubesse || que a Deus pesaria.|| [+]
1264 CSM 115/ 426 A madre con gran pesar || e con mui gran quebranto || começou log ' a chorar || por seu fill ' e fez chanto; || e pois feze -o chamar || e disse -ll ' enton tanto: || "Ao santo || Papa que é en Roma || vai, e toma || aver por ena via".|| [+]
1264 CSM 115/ 430 Pois comeron daquel pan, || o moço ssa fazenda || contou ao hermitan, || chorando sen contenda.|| [+]
1264 CSM 115/ 432 Como ome que sse dol, || chorand ' e non riindo, || o hermitan come fol || s ' ouv ' a tornar pedindo || o moço; e en ssa prol || estando comedindo, || foi oyndo, || u a Paz acabara, || que ll ' en crara || voz "amen" respondia.|| [+]
1264 CSM 117/ 437 E quando viu que tod ' esto ren non lle prestava, || aa eigreja de Chartes levar -se mandava, || e ant ' o altar chorando foi tan repentuda || que logo ouve saude; cosa foi viuda || Toda cousa que aa Virgen seja prometuda ...|| [+]
1264 CSM 118/ 438 Pero tal parto tres vegadas fez; || e quando vẽo aa quarta vez, || pariu mort ' outro, chorando dos seus || Fazer pode d ' outri vive -los seus ...|| [+]
1264 CSM 122/ 447 A todos da capela fez sayr, || des i mandou ben as portas choyr; || e as donas fillaron -ss ' a carpir, || e ela chorando por seu anfaz || Miragres muitos pelos reis faz ...|| [+]
1264 CSM 122/ 447 "||E esto dizendo, chorar oyu || a menynna, e as portas abryu || e fillou -a nos braços mui viaz, || Miragres muitos pelos reis faz ...|| [+]
1264 CSM 122/ 448 Chorand ' e dizendo: [+]
1264 CSM 125/ 456 A novia ss ' espertou logo | chorando, e esto que viu || diss ' ao padr ' e à madre; | des i mercee lles pediu || que log ' en un mõesteiro | a metessen, per com ' oyu || dizer aa Virgen Santa, | que casar non lle prazia.|| [+]
1264 CSM 127/ 460 E non catou o mesq[u]ynno | como o troux ' e pariu || dentr ' en seu corpo sa madre, | e do pee a feriu || mal; e muit ' ela chorando | enton mercee pediu || aa Virgen groriosa | que del gran dereito dar - || Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ...|| [+]
1264 CSM 127/ 460 Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ... || E a madr ' enton chorando | tan toste lle perdõou || e d ' iren en romaria | de grado llo outorgou; || mais dentro na ssa eigreja | sol entrar nono leixou || a Virgen Santa Maria | e ouv ' enton a ficar || Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ...|| [+]
1264 CSM 127/ 461 "||E tantas vezes diss ' esto, | que adormeceu aly || u sse jazia tenduda | chorando ant ' o altar.|| [+]
1264 CSM 131/ 472 E quando o viron, deron end ' a Deus || graças e loores, chorando dos seus || ollos muito todos, dizendo: [+]
1264 CSM 133/ 480 A madre nunca de chorar quedou; || e poi -lo prest ' a sagra começou, || a menynna tan toste [se] levou || viva, dizendo: [+]
1264 CSM 135/ 485 E quen cousir || quan changid ' o espedir || foi o deles e chorado, || Aquel podedes jurar ...|| [+]
1264 CSM 141/ 499 E a terra beijava u esto fazia, || chorando e dizendo log ' : [+]
1264 CSM 141/ 500 Un dia ll ' avẽo que u s ' agẽollava || e niun dos monges enton y non estava, || e caeu en terra e con coita chorava || e chamou a Virgen; e log ' y foi vĩida, || Quen muit ' onnrrar o nome da Sennor conprida ...|| [+]
1264 CSM 143/ 505 "||E log ' a gente fillou -ss ' a rogir || e as molleres chorar e carpir || cada hũa a perfia.|| [+]
1264 CSM 143/ 505 [E]nton a Virgen as nuves abrir || fez e delas tan gran chuvia sayr, || que quantos choravan fezo riir || e yr con grand ' alegria.|| [+]
1264 CSM 148/ 519 E os seus escudeyros | dele foron chorando || contra hũas aldeas | e apelido dando.|| [+]
1264 CSM 149/ 520 Fol é a desmesura ... || Dest ' a Santa Maria, | cada que el cantava || ssa missa, mui de rrijo | chorando lle rogava || que o certo fezesse | daquelo que dultava, || assi que non morresse | ende cona rancura.|| [+]
1264 CSM 149/ 522 Quando ll ' est ' ouve dito, | vyu a Ostia logo || e comeu -a chorando | aquel preste moogo; || des i non viu a Virgen, | mais disse -l ' : [+]
1264 CSM 155/ 533 Mas que por Santa Maria | podia aver perdon, || se a serviss ' e posesse | en ela seu coraçon; || enton rogou -lle chorando, | des i pediu -lle por don || que aquele pichel d ' agua | podesse chẽo levar. || ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 155/ 533 "E aquesto | dizia chorand ' assaz, || e a seu pichel catando, | ouv ' en duas a chorar || Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 157/ 538 Porend ' esta foi enton || y, [e] muito chorando; | e pois fez ssa confisson, || tirou -ll ' un prest ' o cuitelo, | ca non ja celorgião.|| [+]
1264 CSM 168/ 559 E dous dias o tev ' enton || chorando mui de coraçon, || rogando con gran devoçon, || atendendo seu ben fazer.|| [+]
1264 CSM 171/ 565 Ca a madre, que o trager || en un rocin y ' ante ssi, || con el no rio foi caer, || como contaron a mi, || e ouve a desanparar || o fillo; e os astrosos || fillaron -se muit ' a chorar || ambos come perdidosos.|| [+]
1264 CSM 174/ 571 E pois l ' ouve dito, logo | sayu da tafuraria || e fillouss ' a chorar muito, | como ome que sse sente || Como aa Virgen pesa | de quen erra a ciente ...|| [+]
1264 CSM 174/ 571 E mui de rrijo chorando || des i sacou seu cuitelo | e estev ' assi tallando || sa lingua, con que a Virgen | severa mal dẽostando.|| [+]
1264 CSM 175/ 574 E el foi -ss ' a Santiago, | u avia prometudo; || e depois aa tornada | non lle foi escaeçudo || d ' ir u seu fillo leixara | morto, que fora traudo, || e foy -o muito catando, | chorando con piadade.|| [+]
1264 CSM 175/ 574 E u el assi chorava, | diss ' o fillo: [+]
1264 CSM 175/ 575 Foron -sse logu ' , e con eles | foi seu padre o cativo || con coita d ' aver seu fillo; | e des que llo mostrou vivo, || descendérono da forca, | e un chorar tan esquivo || fazian todos con ele, | que mester ouv ' y: [+]
1264 CSM 187/ 604 "||Gran fe devia om ' aver en Santa Maria. || Logo o fezeron sen tardar de ren || e choraron muit ' ant ' a que nos manten, || e toda aquela noite arrezaron des en || ynos e cantigos todos a mui gran perfia.|| [+]
1264 CSM 187/ 605 Mas depois a tempo lles avẽo mal, || que ouve na terra gran fame mortal, || assi que todos enton cuidaran morrer sen al; || e o abade, muito chorando, lles dizia:|| [+]
1264 CSM 195/ 627 U ela chorava, || el lle demandava || como sse chamava.|| [+]
1264 CSM 197/ 634 Como quer que gran poder ... || Mas seu padr ' e seus parentes | fezeron doo enton || por el mui grand ' e mui fero, | e chorando de coraçon, || e un seu irmão disse: | " Oyde -m ' hũa razon, || ca tenno que o terredes | por consello mui leal:|| [+]
1264 CSM 199/ 639 E quando foi na eigreja, | ant ' o altar o deitaron || e log ' a Santa Maria | muito por ele rogaron; || e el chorand ' e gemendo | dormeceu, e non cataron || senon quando ll ' a agulla | sayu sen grandes mixões || Com ' é o mund ' avondado | de maes e d ' ocajões ...|| [+]
1264 CSM 208/ 658 Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo... || E repetiron -sse muito | e ar choraron assaz, || loando Santa Maria | que muitos miragres faz || con seu Fillo Jhesu -Cristo, | e adusseron en paz || aa See a capela, | por que fosse mais sabudo.|| [+]
1264 CSM 209/ 661 Quand ' esto foi, muitos eran no logar || que mostravan que avian gran pesar || de mia door e fillavan -s ' a chorar, || estand ' ante mi todos come en az.|| [+]
1264 CSM 212/ 667 E tornando -ss ' a ssa casa, | teve que era mellor || d ' atallar pela eigreja | e non yr a derredor; || e passand ' assi per ela, | a dona con gran door || e porque muito chorara, | fillou -sse d ' adormecer.|| [+]
1264 CSM 217/ 681 E pois foi maenfestado, | entrou logo manaman || ben dentro ena eigreja | sen traball ' e sen affan, || chorand ' e chamando muito: | "Sennor do mui bon talan, || que me perdõar quisiste, | a ti dou poren loor. [+]
1264 CSM 218/ 683 Que el mui grandes dava, | chamando "Gloriosa" || e chorando mui forte.| [+]
1264 CSM 221/ 689 Quantos la [yr] assi viron | gran piadad ' end ' avian, || e mui mais polo menỹo, | a que todos ben querian; || e yan con ela gentes | chorando muit ' , e changian || ben come se fosse morto, | ca atal door avia.|| [+]
1264 CSM 224/ 696 O bon om ' e ssa moller | foron enton mui cuitados || e entenderon que foi | aquesto por seus pecados; || choraron muito poren, | pero foron conortados, || eno que Deus quer fazer | cobraron sa queixadura.|| [+]
1264 CSM 227/ 704 E os mouros que o viron | preguntárono enton || Quen os pecadores guia | e aduz a salvaçon ... || Por que siya tan trist ' e | tan muit ' e assi chorava.|| [+]
1264 CSM 227/ 706 "||E pois que contou seu feito | a quantos y viu juntados, || loaron Santa Maria, | chorando con devoçon.|| [+]
1264 CSM 232/ 716 E rogou Santa Maria, chorando dos ollos seus, || chamando -lle: [+]
1264 CSM 232/ 716 Pois que sa oraçon feita | ouve, ar tornou -ss ' enton || a ssa casa u morava, | chorando de coraçon; || e pois entrou pela porta, | catou contra un rancon || e viu seu açor na vara | u xe soya põer.|| [+]
1264 CSM 237/ 729 Sennor, senpr ' en ti confiey, | como quer que pecasse, || que dos grandes erros que fiz | a emenda chegasse; || e non ei, mal pecado, ja | temp ' en que os chorasse, || mas tu, Madre do alto Rei, | sei oge meu escudo. [+]
1264 CSM 237/ 729 Daquesta guisa se queixou, | feramente chorando, || e non se mãefestou. [+]
1264 CSM 241/ 741 Contar non poderia | do doo que fezeron || a sogr ' e a menynna | e quantos y severon; || mais a madre do moço, | pero sse del dolveron || todos, sol non choraba | por el nen se carpia.|| [+]
1264 CSM 242/ 745 Todos quantos esto viron | loaron de coraçon || a Virgen Santa Maria, | e aquel pedreyr ' enton || ant ' o seu altar levaron, | chorando con devoçon, || e fezeron o miragre | per essa terra saber.|| [+]
1264 CSM 246/ 755 Mas quando chegou a ela, | cuidou log ' entrar alá, || mas as portas ben serradas | achou, e fillou -ss ' acá || de fora fazer sas prezes | e começou de chorar.|| [+]
1264 CSM 247/ 757 Pero criaron sa filla, | e ela foi ben crecendo; || e pois que cunpriu dez anos, | seu padre, com ' eu aprendo, || morreu e ficou a madre, | e chorando e tremendo || levou a moça a Salas | e diz : "Sennor, á -ti grado || Assi como Jheso -Cristo | fez veer o cego -nado...|| [+]
1264 CSM 251/ 10 Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ... || Ma[n]tenent ' o convento | levaron manaman || logo dali a moça, | pero con grand ' affan || chorando e dizendo: | "Monjas, de mal talan || sodes, porque meu fillo | mi fezestes perder. [+]
1264 CSM 251/ 11 Quando a abadess ' a | assi falar oyu || tan afficadamente, | preguntou -lle que viu; || mas chorando a moça | assi lle recodiu: || "Rogo -vos que meu fillo | me querades render. [+]
1264 CSM 253/ 17 E o bordon que jazia | en duas peças no chão, || nono tyrou da ygreja, | pero era bon crischão, || per poder que el ouvesse; | e poren teve por vão || seu cuid ' , e disse chorando : | "Ay, Madre de Deus, catade || De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade ...|| [+]
1264 CSM 255/ 23 Eles fezeron -ll ' o que rogava; || e ela log ' en terra se tendeu || ant ' a omagen, muito chorava || dizendo: [+]
1264 CSM 258/ 31 Se fillou, e depois esto | ar direi -vo -lo que fez: || foi -ss ' aa rua chorando | e loand ' a do bon prez, || a Madre de Jhesu -Cristo, | por aquesta grãadez || tan grande que feit ' avia, | e fez a todos chorar.|| [+]
1264 CSM 258/ 31 E chorand ' enton loavan | a Madre do Salvador || por tan fremoso miragre | que fezera por amor || daquela que a servia, | e dando -lle gran loor || poseron ricas offertas | logo sobre o seu altar.|| [+]
1264 CSM 261/ 37 Quando os viu, foi as mãos erger || contra o ceo e pres -s ' a chorar || e disso -lles: [+]
1264 CSM 262/ 39 Foi log ' ali ajuntada, | que todos en mui bon son || cantaron "Salve Regina" , chorando de coraçon.|| [+]
1264 CSM 263/ 40 E deste mal tan cuitado | era que sol sse volver || non podia nen ergue -sse | eno leito nen seer, || e chorando e gemendo | non quedava de dizer || que o acorres ' a Virgen, | que a muitos acorreu.|| [+]
1264 CSM 263/ 41 Ficou ele | e fez quanto lle mandou; || e pois foi ena ygreja | e a missa ascuitou || e viu o Corpo de Cristo, | que chorando aorou, || logo foi guarid ' e são, | e du jazia s ' ergeu || Muit ' é benaventurado ...|| [+]
1264 CSM 264/ 43 E quand ' ali foi posta, chorando lle rogaron || dizend ' : [+]
1264 CSM 272/ 63 E assi a adussera | o demo a cofojon, || que sol nunca a leixava | que prendesse confisson; || mas a Virgen, de Deus Madre, | ll ' amolgou o coraçon, || per que entrou na eigreja | e começou de chorar.|| [+]
1264 CSM 272/ 64 E todos enton chorando, | segund ' eu escrit ' achei, || loaron Santa Maria, | a Madre do alto Rei; || e a moller depois senpre | a serviu, e poren sei || que lle foi gualardõado | u nunca verá pesar.|| [+]
1264 CSM 273/ 66 Este miragre, mais novo; | e por aquesto, varões, || ena Virgen groriosa | ben tẽed ' os corações, || e mais lagrimas choraron | ca chẽo un gran botello.|| [+]
1264 CSM 285/ 94 Essa noit ' aquela monja | todas ssas cousas guisou || por se con seu amigo yr; mais en hũa capela || da Virgen Santa Mari ' ant ' o altar ss ' agẽollou, || chorand ' ant hũa sa omagen que era mui bela, || e sse ll ' espedia.|| [+]
1264 CSM 285/ 96 A dona daqueste sonno | foi espantada assi || que tremendo muit ' e chorando diss ' a seu marido || toda a vison que vira. [+]
1264 CSM 287/ 100 Quand ' esto viu o marido, | aos pees lle caeu || e perdon pediu chorando | por aquele que naceu || da Virgen Santa Maria; | e ela o recebeu, || e ambos en romaria | foron a Jerusalen.|| [+]
1264 CSM 289/ 103 E aquel dia | sol non ouveron ousança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ... || De segaren; mais tan toste | aquel lavrador levaron || como x ' estava a Tocha, | e muito por el rogaron || a Virgen Santa Maria | e ant ' o altar choraron || dela que lle perdõasse | aquela mui grand ' errança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ...|| [+]
1264 CSM 289/ 104 Que fezera, e chorando | el muit ' e de vontade, || rogando Santa Maria | que pela ssa piadade || lle valess ' e non catasse | aa ssa gran neicidade, || e que daquela gran coita | o tirasse sen tardança.|| [+]
1264 CSM 289/ 104 Pois assi ouve chorado, | log ' a Sennor das sennores || lle valeu, que senpr ' acorre | de grad ' aos peccadores, || e desaprendeu -ll ' as mãos | e tolleu -ll ' end ' as doores; || por que todos ben devemos | aver en ela fiança.|| [+]
1264 CSM 291/ 107 E ele jazendo tal, || ouve gran medo de morte, | e começou -ss ' a nenbrar || Cantand ' e en muitas guisas | dev ' om ' a Virgen loar ... || De quanto pesar fezera | a Deus e como pecou || eno mundo mui sen guisa, | e conssello non achou || a que sse tornass ' ; e logo | Santa Maria chamou, || chorando muito dos ollos, | e começou -ll ' a rogar:|| [+]
1264 CSM 291/ 108 E[l] ena prijon cantando | o cantar chorand ' assaz, || appareceu -ll ' a Virgen, | a que de todo been praz, || e filló -o pelo braço | e diz: [+]
1264 CSM 295/ 119 Mas el Rei deitou -s ' en terra | ant ' ela, tendud ' en cruz, || chorando muit ' e dizendo: | "A ti, Sennor, que es luz, || beijarei pees e mãos, | ca ta vertude m ' aduz || sempre saud ' e me guarda | dos que me queren nozir".|| [+]
1264 CSM 303/ 138 E chorando e tremendo | diss ' : [+]
1264 CSM 305/ 143 Quantos este feito viron, | tan toste lle consellaron || que o fezess ' , e foi feito; | e log ' a Virgen loaron || por tan fremoso miragre, | e con gran prazer choraron || todos, gẽollos ficados | con mui grandes devoções.|| [+]
1264 CSM 306/ 145 Pois esto viu o herege, | repentiu -sse muit ' enton || e aa Virgen bẽeita | pidiu chorando perdon.|| [+]
1264 CSM 308/ 149 E log ' enton a fillaron | e fórona y deitar, || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || e chorando seus peccados | se fez logo comungar;|| [+]
1264 CSM 309/ 152 Outra tal vison com ' esta | o Emperador dormindo || viu essa mẽesma noite | que o Papa; e sentindo || que de Deus aquesto era, | foi chorand ' e non riindo || a el falou con ele | a onrra da Virgen Madre, || Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ...|| [+]
1264 CSM 311/ 157 Indo con el aa cova | chorand ' e dizend ' assi; || "Mal empregasti teu tenpo | na Virgen, com ' aprendi, || demais perdisti grand ' algo | que lle desti; mais a mi || nunca averrá aquesto, | ca o meu na arca é. [+]
1264 CSM 314/ 167 E logo chegou a dona | aas vozes que oyu; || e pois deceu na tenda | e tal seu marido viu, || chorand ' a[a] Groriosa | por el mercee pedyu || que seu lume lle tornas[s]e, | ca: [+]
1264 CSM 315/ 170 A moller fillou logo | seu fill ' e foi correndo || con el, chorando muito, braadand ' e dizendo: || "Virgen Santa Maria, | com ' eu creo e entendo, || sãar podes meu fillo | sen tempo alongado".|| [+]
1264 CSM 316/ 172 E des que foi toda feita, | fez missa dizer aly || da Virgen, mui ben cantada, | e mandou -sse levar y; || e tan toste que foi dita, | per quant ' end ' eu aprendi, || viu logu ' e foi ben são, | e começou de chorar || Par Deus, non é mui sen guisa | de ss ' ende mui mal achar ...|| [+]
1264 CSM 316/ 172 De gran prazer que avia, | ca aquest ' avĩir sol || que ome con prazer chora, | e diss ' el: [+]
1264 CSM 318/ 176 Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ... || Outro dia à eigreja | foi, como soya yr, || e mostrou a cruz a todos | chorando, e enfengir - || se foi que ren non sabia | daquel feit ' e a mentir || se fillou, dizendo muito: | "Om ' ou moller que souber || Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ...|| [+]
1264 CSM 319/ 179 Foi a bõa dona tanto demandando || a Santa Maria mercee, chorando || muito dos seus ollos, que foron chegando || preto da eigreja da de Deus esposa.|| [+]
1264 CSM 323/ 188 Ontre toda -las vertudes | que aa Virgen son dadas ... || Aquel ome que seu fillo | pera soterrar estava, || quando viu correr a vila, | o fillo desamparava || e aa Virgen bẽeita | logo o acomendava || e todo quant ' el avia | chorando a saluçadas.|| [+]
1264 CSM 323/ 189 Todas estas maravillas, | loores porende deron || aa Virgen groriosa; | e a quantos llo disseron || bẽeizeron o seu nome | e gran festa lle fezeron, || e ouv ' y con alegria | muitas lagrimas choradas.|| [+]
1264 CSM 327/ 198 Ante todos, e chorando | ar fillou -ss ' a repentir, || e dun gran pano de lenço | fez log ' o altar cobrir.|| [+]
1264 CSM 333/ 212 Jazend ' assi na eigreja | sempre gemend ' e chorando || à Virgen Santa Maria | e de coraçon rogando || que ll ' ouvesse piadade, | foi -sse -ll ' o tenp ' alongando, || que non [pud ' ] aver saude | tan toste com ' el queria.|| [+]
1264 CSM 336/ 221 El aquest ' assi fazendo | e cono demo luitando, || non estand ' en un estado, | mais caend ' e levantando, || viu en vijon a Reỹa | dos ceos, e el chorando || lle disse: [+]
1264 CSM 338/ 225 Tan tost ' os que con el eran | pelas mãos lo fillaron || e a casa de seu amo | adestrado o levaron; || e poi -lo viu tan maltreito, | el e os outros choraron, || dizendo: [+]
1264 CSM 341/ 233 A dona maravillada | foi desto que lle fazia, || e mui coitada chorando | con ele falou un dia || e disse -ll ' assi: [+]
1264 CSM 341/ 235 O marido, pois viu esto, | perdeu todos seus antollos || e foi mui corrend ' ant ' ela | logo ficar os gẽollos || e disse -ll ' : "Ai, santa dona," | muito chorando dos ollos, || "perdõa -me, ca perdõa | Deus aos que erro fazen. [+]
1264 CSM 345/ 244 E el chorand ' e gemendo || despertou daqueste sonno | e fillou -o a dizer || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ...|| [+]
1264 CSM 347/ 248 E os gẽollos ficados | ant ' o altar e chorando || estev ' ant ' a Virgen Santa | muito lle demandando || que fill ' ou filla lle désse, | e prometeu -lle que quando || o ouvesse, llo levasse | e tevess ' y sas vegias.|| [+]
1264 CSM 347/ 249 Eles aquesto fazendo, | tan toste, se Deus m ' ajude, || ouve piadade deles | a Reynna de vertude || e fez viver o menỹo | e chorar do ataude, || assi que os que choravan | fezeron pois alegrias.|| [+]
1264 CSM 348/ 250 El en aquesto cuidando, | hũa noite en dormindo || viu a Virgen groriosa | e foi contra ela yndo, || chorando muitos dos ollos | e mercee lle pedindo || que sse del amercẽasse | per que ouvesse tesouros.|| [+]
1264 CSM 351/ 257 E os que ante choravan | começaron de ryir || e beveron daquel vỹo | e juraron, sen mentir || que nunca atal beveran; | e os enfermos guarir || foron, quantos del beveron, | e pois mui sãos seer.|| [+]
1264 CSM 355/ 269 Fezo sa oraçon logo | muit ' e dos ollos chorando, || e diss ' : "Ay, Santa Maria | de Vila -Sirga, e quando || eu fuy ena ta ygreja, | por meus din[n]eiros, estando, || comprei pera a ta obra | un bon canto, ey -cho dado.|| [+]
1264 CSM 355/ 270 Pois que a oraçon feita | ouve, tan toste ll ' ataron || as mãos atras e logo | agynna o enforcaron; || e seus parentes por ele | muy feramente choraron.|| [+]
1264 CSM 357/ 274 Mais pois entrou na ygreja | daquesta Santa Reynna, || chorando muit ' e dizendo: | "Sen[n]or, acorre -m ' aginna, || ca en tal coita com ' esta | tu soa es meezin[n]a; || se non, conta que agora | meus dias son acabados. [+]
1264 CSM 359/ 279 Mais o padre e a madre | cuidaron morrer sen al || con coita daquele fillo; | e fezeron estadal || e foron log ' ao Porto | da Sennor espirital || e pediron -ll ' aquel fillo, | chorando con devoçon.|| [+]
1264 CSM 361/ 283 Enton todo o convento | se fillou muit ' a chorar, || porque tan gran maravilla | lles quisera Deus mostrar || pola sa bẽeyta Madre, | en que el quis encarnar || e en tal noyte com ' esta | por nos sen door naçer.|| [+]
1264 CSM 362/ 285 E pois que foi ant ' a arca, | se deitou e lle pediu || mercee muito chorando; | e da agua que sayu, || con que a arca lavaran, | trouxe pelo rostr ' e viu || mui mellor que ante vira.| [+]
1264 CSM 369/ 302 A moller, quando viu esto, | con mui gran coita chorando | diss ' : [+]
1264 CSM 369/ 303 Enton chorand ' a mesquinna | rogou que a ascoitasse, || dizendo que lla daria, | sol que llo seu entregas[s]e.|| [+]
1264 CSM 381/ 327 E quantos eno logar || estavan e esto viron, | começaron de chorar, || e en chorando a Virgen | ar fillaron -ss ' a loar || por ten fremoso miragre | que fora ali fazer.|| [+]
1264 CSM 382/ 330 Reymon, pois ll ' el Rey diss ' esto, | poren graças lle rendeu || e loores aa Virgen | do Porto, porque meteu || al Rey est ' en voontade; | e o que ll ' el prometeu || de çera, fez -llo dar logo, | chorando con devoçon.|| [+]
1264 CSM 386/ 341 E quand ' el Rey viu aquesto, | ouve mui grand ' alegria || e chorando loou muyto | a Virgen Santa Maria || que o assi de pescado | avondara aquel dia; || ca o que a muy ben serve | sempre con ela gaanna.|| [+]
1264 CSM 391/ 346 Se fillaron a Reynna | que taes miragres faz, || e cada u[u]n chorando | poso en terra sa faz, || dizendo: [+]
1264 CSM 394-395-396-397-398/ 352 Enquanto os el buscava | con mui gran coita sobeja, || a ssa moller, Dona Sancha, | foi chorand ' aa ygreja || e diss ' : [+]
1264 CSM 403/ 362 Aver non poderia || lagrimas que chorasse || quantas chorar querria, || se m ' ante non nenbrasse || como Santa Maria || viu con que lle pesasse || do Fillo que avia || ante que a levasse.|| [+]
1264 CSM 403/ 362 O segundo foi quando || seu Fill ' ouve perdudo || tres dias, e cuidando || que judeus ascondudo || llo tĩian, e osmando || que morto o traudo || foss ' , e por el chorando, || ant ' ela foi vĩudo.|| [+]
1264 CSM 404/ 366 E assi jazendo pera fĩir, || un angeo viu pera ssi vĩir || que o queria guardar de falir || se podesse; e fillou -ss ' a chorar, || Non [é] sen guysa d ' enfermos sãar ...|| [+]
1264 CSM 405/ 369 E pois veen descoberta || a omagen, grand ' oferta || dan y, est ' é cousa certa; || demais fillan -ss ' a chorar || De muitas guysas mostrar ...|| [+]
1264 CSM 407/ 374 E pidindo por Deus jouv ' y gran sazon, || chorand ' e rogando -lle de coraçon || que dos seus erros podess ' aver perdon || e que lle foss ' en prazer.|| [+]
1264 CSM 411/ 383 Anna, quando viu esto, | ouvo tan gran despeito || que con coita chorando | se deitou en seu leito || e de grado morrera; | mas non ll ' ouve proveito, || ca Deus pera gran cousa | xa tiinna guardada.|| [+]
1264 CSM 411/ 383 E ali u jazia | gemend ' e sospirando || e sa desaventura | a Deus muit ' ementando || de que era sen fillos | de Joachin, chorando, || quis Deus que do seu angeo | foss ' ela confortada.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 "||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || Tanto ll ' esto mostraron | e per tantas razões, || que lles respos chorando: | "Pois que vos praz, varões, || farei vosso consello; | mais, por Deus, compan[n]ões, || guardade -mi os gãados | en aquesta mallada. [+]
1264 CSM 419/ 399 E disse -lle chorando:| [+]
1264 CSM 419/ 400 Eles quand ' est ' oyron, | choraron log ' assaz; || pois disseron: [+]
1264 CSM 419/ 402 Santo Thomas chorando | respondeu -lles adur: || "Dized ' u a metestes; | mais sei eu que nenllur || achar nona podedes | quant ' o Breton Artur, || ca eu a vi na nuve | sobir, e me chamou.|| [+]
1300 LP 023/ 257 Non fez Deus par a deseio tan grande | nen a qual coita sofre[re]y, des u me | partir de vos; ca, per u quer que ande, | non quedarei ar, meu ben e meu lume, | de chorar sempre; e con mui gran queixume | mal direy mha ventura: | ca de viver eu en tan gran tristura | Deus, senhor, non -no mande!| [+]
1300 LP 023/ 258 E queira El, senhor, que a mha vida, | poys per vos he, cedo sei ' acabada, | ca pela morte me será partida | gran soidad ' e vida mui coitada; | de razon he d ' aver eu deseiada | a morte, poys entendo | de chorar senpre e andar soffrendo | coita desmesurada. [+]
1300 LP 001/ 478 E vedes porque o sey ja: | porque vos vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar.| [+]
1300 LP 001/ 478 Mais vedes porque o vejo: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 001/ 478 Come se fosse o feyto meu | vos guardarey quant ' eu poder, | e negar -me non á mester, | ca vedes porque o sey eu: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| [+]
1300 LP 001/ 995 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que muicho deseio aver?| [+]
1300 LP 001/ 995 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver?| [+]
1300 LP 001/ 995 No creades, mi senhora, | el mal dizer de las gentes, | ca la muerte m ' es lhegada | sy en elo parardes mientes.| [+]
1300 LP 001/ 995 ¡Ay, senhora, nobre rossa! | mercede vos vengo pidir: | avede de mi dolor | en no ' me dexedes morir.| [+]
1300 LP 001/ 995 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? | -Yo soy la flor de las frores | de que tu coger solias.| [+]
1300 LP 001/ 996 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? [+]
1301 LP 002/ 102 E par Deus, o poderoso, | que fez esta senhor minha, | d ' al and ' ora mais nojoso: | do demo dũa meninha, | que aquel omen de Çamora, | u lhe quis chamar senhora, | chamou -lhe Dona Gontinha. [+]
1320 LP 001/ 994 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que muicho deseio aver?| [+]
1320 LP 001/ 994 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver?| [+]
1320 LP 001/ 994 No creades, mi senhora, | el mal dizer de las gentes, | ca la muerte m ' es lhegada | sy en elo parardes mientes.| [+]
1320 LP 001/ 994 ¡Ay, senhora, nobre rossa! | mercede vos vengo pidir: | avede de mi dolor | en no ' me dexedes morir.| [+]
1320 LP 001/ 994 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? | -Yo soy la flor de las frores | de que tu coger solias.| [+]
1320 LP 001/ 996 ¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? [+]
1355 CGC 5/ 125 Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | [+]
1355 CGC 5/ 125 Meus ollos andan mirando | noite e dia a todas partes, | buscando por muitas artes | como non moira penando; | mais meu coraçon pensando | non les quere dar plazer, | por vos sempre obedeçer | elos non çessan chorando. [+]
1355 CGC 7/ 134 ¡Ai, meus ollos, que quisistes | ir tal fermosura ver, | por quen chorades tristes, | longe de buen paresçer!| [+]
1355 CGC 12/ 156 Sin errar | quero morar | onde chorar | seja meu consolamento. | [+]
1390 CGC 44/ 328 Dolorosas bozes davan | las que de aqui partian; | unas donzellas choravan, | otras grand planto fazian, | chamando: [+]
1401 LP 001/ 996 Senhora:| [+]
1401 LP 001/ 1001 Donna e senhora de grande vallia | nom ssei sse cuidaades que tenho cuidado | de vo.rrespeitar, mais bem juraria | que nom tenho outro tam aficado | nem mayor de min nom tem homem nado: | esto, senhora, poderees ssaber | sse Deus quiser que posaades aver | mais compridamente meu certo rrecado.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Mas eu vus peço, mui gentell senhora, | que nojo e tresteza e enfadamento | de todo ponto vós botees de fora, | e todo cuidado que, a gram tromento, | vos fora trager em esquecemento | voso poder, senhora; e ssey que farees | voso gram proveito se a mim farees | que eu ouça nova de hu seja contento.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Muy bõa senhora, sse n ' esto atura | vosa vontade, em Deus esperando, | vós averees sem muito tardando | prazer em vida, seede bem segura. [+]
1401 LP 001/ 996 Senhora:| [+]
1401 LP 001/ 1001 Donna e senhora de grande vallia | nom ssei sse cuidaades que tenho cuidado | de vo.rrespeitar, mais bem juraria | que nom tenho outro tam aficado | nem mayor de min nom tem homem nado: | esto, senhora, poderees ssaber | sse Deus quiser que posaades aver | mais compridamente meu certo rrecado.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Mas eu vus peço, mui gentell senhora, | que nojo e tresteza e enfadamento | de todo ponto vós botees de fora, | e todo cuidado que, a gram tromento, | vos fora trager em esquecemento | voso poder, senhora; e ssey que farees | voso gram proveito se a mim farees | que eu ouça nova de hu seja contento.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| [+]
1401 LP 001/ 1001 Muy bõa senhora, sse n ' esto atura | vosa vontade, em Deus esperando, | vós averees sem muito tardando | prazer em vida, seede bem segura. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL