1199 |
DPRV 001/ 141 |
Bels Cavaliers, tant es cars | vostre honratz senhoratges, | que c[i]ascun jorno m ' esglaggio. | Oi me lasso! que farò | si sele que j ' ai plus chiere | me tue, ne sai porquoi? | Ma dauna, he que dey bos | ni peu cap Santa Quitera, | mon corasso[n] m ' avetz treito | e, molt gen faulan, furtado. |
[+] |
1220 |
LP 003/ 164 |
A que tenh ' eu por lume d ' estes olhos meus | e por que choran sempr ' , amostrade -mh -a, Deus, | se non [dade -mh -a morte].| |
[+] |
1220 |
LP 003/ 290 |
E ja eu senpre serei rogador | des oge mais pola mia mort ' a Deus, | chorando muito d ' estes olhos meus, | pois per vos sei, fremosa mia señor, | ca non á Deus sobre vos tal poder | [per que me faça vosso ben aver.]| |
[+] |
1220 |
LP 015/ 518 |
Viv ' en mui gran tormenta | Dona Orrac ' Abril, | per como a quer casar seu pai; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo moira no Sil | e a[r] ela, se se con Chora vai.| |
[+] |
1220 |
LP 015/ 518 |
Ela viv ' en tormenta, | segundo o eu sei, | per como a quer casar seu pai; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo o mate el -Rei | e a[r] ela, se se con Chora vai.| |
[+] |
1220 |
LP 015/ 518 |
Viv ' en tan gran tormenta | que quer perder o sen, | [per como a quer casar seu pai]; | e, a quen lho ẽmenta, | cedo moira poren | e a[r] ela, se se con Chora vai. |
[+] |
1220 |
LP 006ter/ 730 |
Meus ollos, gran cuita d ' amor | me dades vós, que sempr ' assi | chorades; mais ja des aqui, | meus ollos, por Nostro Sennor, | non choredes, que vejades | a dona por que chorades. |
[+] |
1220 |
LP 022/ 949 |
E ben assi mi -o quiso mia ventur ' aguisar, | que nunca sen vós ouvi sabor, ergu ' en chorar: | e, amigo, grado já Deus | que vos veem os olhos meus. |
[+] |
1221 |
LP 040/ 994 |
Senhora, por amor de Dios | aved algun duelo de mi, | que los mios ojos como rrios | correm del dia que vus vy; | ermanos e primos e tyos | todos yo por vos perdy; | se vos non penssades de mi | fy... |
[+] |
1240 |
LP 021/ 81 |
Se gradoedes, amigo, | de mi, que gram ben queredes, | falad ' agora comigo, | por Deus, e non mi -o neguedes: | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades?| |
[+] |
1240 |
LP 021/ 81 |
Pois eu non sei com ' entenda | porque andades coitado; | se Deus me de mal defenda, | queria saber de grado; | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? | Todos andan trebelhando | estes con que vós soedes | trebelhar e vós chorando; | por Deus, e que dem ' avedes? | amigo, por que andades | tan trist ' ou por que chorades? |
[+] |
1240 |
LP 001/ 85 |
Non s ' enfadou e tolheu -mi o testado, | de que me servian por San Joan; | e non dan del[e] valia dun pan | nen mercê nen soldada, mal pecado; | e pois que [assi] esto ten por ben, | faça o seu cor [non dand ' a mi ren], | e chorará quen mal dia foi [nado].| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 88 |
Ca fui eu chorar [destes] olhos meus, | mias amigas, e candeas queimar, | non por mia alma, mais polo achar, | e, pois non vẽo, nen o dusse Deus, | gran dereit ' é de lazerar por en, | pois el non vẽo, nen aver meu ben.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 93 |
E de chorar quitar -s ' -ian os meus | olhos, e poderia én perder | as coitas que a min Deus faz sofrer.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 97 |
Senhor, fremosa mais de quantas son | donas no mundo, pol ' amor de Deus, | doede -vus vos de min e dos meus | olhos que choran, á mui gran sazon, | por muito mal, senhor, que a mi ven | por vos, senhor, a que quero gran ben! |
[+] |
1240 |
LP 009/ 123 |
Oí og ' eu ũa pastor cantar | du cavalgaba per ũa ribeira, | e a pastor estava senlleira; | e ascondi -me pola escuitar, | e dizia mui ben este cantar: | "Solo ramo verd ' e frolido | vodas fazen a meu amigo; | ¡choran ollos d ' amor! |
[+] |
1240 |
LP 009/ 124 |
"|E a pastor parecia mui ben, | e chorava e estava cantando; | e eu mui passo fui -mi.achegando | pola oír, e sol non falei ren; | e dizia este cantar mui ben: | "¡Ai estorniño do avelanedo, | cantades vós, e moir ' eu e pen ' | e d ' amores ei mal! |
[+] |
1240 |
LP 009/ 124 |
"|E eu oí -a sospirar enton | e queixava -sse estando con amores | e fazia guirlanda de flores; | des i chorava mui de coraçon | e dizia este cantar enton: | "¡Que coita ei tan grande de sofrer, | amar amigu ' e non ousar veer!| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 145 |
E ao Demo vou acomendar | prez deste mundo e armas e lidar, | ca non é jog ' o de que omen chora! |
[+] |
1240 |
LP 032/ 156 |
Penhoremos o daian | na cadela, polo can, | Pois que me foi el furtar | meu podengu ' e mi o negar; | e, quant ' é a meu cuidar, | estes penhos pesar -lh ' an: | ca o quer ' eu penhorar | na cadela, polo can.| |
[+] |
1240 |
LP 032/ 156 |
Mandou -m ' el furtar alvor | o meu podengo melhor, | que avia en sabor; | e penhorar -lh ' -ei de pran | e filhar -lh ' -ei a maior | sa cadela, polo can.| |
[+] |
1240 |
LP 036/ 158 |
Poys me tal coyta faz soffrer | qual senpr ' eu por ella soffry, | des aquel dia que a vy, | e non sse quer de min doer, | atanto lhy direy por en, | moyr ' eu e moyro por alguen | e nunca vos direy mais en. | E já eu nunca veerey | prazer com estes olhos meus, | de[s] quando a non vir, par Deus, | e con coita que averey, | chorando lhy direy assy: | moyr ' eu por que non vej ' aqui | a dona que por meu mal [vi]. |
[+] |
1240 |
LP 066/ 208 |
Andam ant ' el chorando mil vegadas | por muito mal que am con el levado, | [e] el come ome desmesurado | contra elas que andam mui coitadas, | nom cata rem do que catar devia; | e poi -las [el] tem sigo noit ' e dia, | seu mal é traje -las mal lazeradas.| |
[+] |
1240 |
LP 087/ 217 |
Nom pudi nunca partir de chorar | estes meus olhos bem dela sazom | que vos virom, senhor; ca des entom | quis Deus assi que vo -lhi foi mostrar, | que nom podess ' o coraçom desi | partir d ' em vós cuidar, e viv ' assi | sofrendo coita tal que nom a par.| |
[+] |
1240 |
LP 095/ 221 |
E que vos verdade diga: | el seve muito chorando, | er seve por mi jurando | u m ' agora sej ' , amiga, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| |
[+] |
1240 |
LP 104/ 225 |
El me estava em vós falando, | e m ' esto que vos digo rogava; | doe -me d ' el, tam muito chorava, | e porem, filha, [vos] rogu ' e mando | que vos nom pes de vos el bem querer, | mais nom vos mand ' i, filha, mais fazer.| |
[+] |
1240 |
LP 128/ 237 |
"|E o papagai dizia: | "Bem, por quant ' eu sei, senhora". | "Se me queres dar guarida", | diss ' a pastor, "di verdade, | papagai, por caridade, | ca morte m ' é esta vida".| |
[+] |
1240 |
LP 128/ 237 |
"Senhora comprida | de bem, e nom vos queixedes, | ca o que vos a servida, | erged ' olho e vee -lo -edes". |
[+] |
1240 |
LP 129/ 237 |
Unha pastor se queixava | muit ' estando noutro dia, | e sigo medes falava, | e chorava e dizia, | com amor que a forçava: | par Deus, vi -t ' em grave dia, | ai amor! | Ela s ' estava queixando | come molher com gram coita, | e que a pesar des quando | nacéra, nom fôra doita; | porem dezia chorando: | tu nom es se nom mha coita, | ai amor!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 271 |
Senhor, se o outro mundo passar, | assy com ' aqueste pass ' e passey, | e con tal coita, com ' aqui levey | e lev ' , eno ifern(o) ey de morar | por vós, senhor, ca non por outra ren, | ca por vós perço Deus e sis ' e sen, | quando vos vejo dos olhos catar, | Atan muyt ' aposto que non ha par, | e já me trabalhey de os cousir | e comecei log[u] ' enton a ri[i]r | e er filhey -me log[u] ' y a chorar, | com(o) homen desenparado d ' Amor | e de vós; ay fremosa mha senhor, | non sey com(o) esto podess ' endurar!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 273 |
E, se o por en perdud ' ei, | nunca maior dereito vi, | ca vẽo chorar ante mi | e disse -mi o que vos direi, | que lhi perdoasse, non quix, | e fiz mal, porque o non fiz.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 279 |
Direi -vo -lo eu, senhora, poys me tam bem preguntastes: | o amor que eu levei de Santiago a Lugo, | esse me aduss ' e esse mh -adugo. | - |
[+] |
1240 |
LP 006/ 279 |
Direi -vo -lo [eu], senhora, poys hi tomastes perfia: | o amor que eu levei [de Santiago a Lugo, | esse m ' aduss ' e esse mh -adugo]. | - |
[+] |
1240 |
LP 006/ 279 |
Direi -vo -lo eu, senhora, poys me avedes preguntado: | o amor que eu levei de [Santiago a Lugo, | esse me aduss ' e esse mh -adugo]. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 287 |
-Amigo, preguntar -vos -ei: | en que andades cuidando, | pois que andades chorando? | - |
[+] |
1240 |
LP 002/ 302 |
Pero choravan estes olhos meus | con mui gran coita, sempre me calei, | que nunca dix ' ũa cousa que sei.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 305 |
Eu lhi roguei que mais non chorasse, | ca lhi parcia que nunca por en | lhi mal quisesse, nen por outra ren, | e, ante que lh ' eu esto rogasse, | chorou tan muit ' e tan de coraçon | que chorei eu con doo d ' el enton.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 308 |
Sei ca non poderan dormir, | ca viron o bon semelhar | da que os faz por si chorar | e avê ' -lo -an a sentir, | pois ora en logar estan | que a veer non poderan.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 331 |
Que amor tan pontoso, se cuidades; | fazer -vos -á chorar, se o gostades, | e semelhar -vos -á, se o provades, | amor de Don Palaio de Gordone.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 339 |
E se eu esto por verdade sey | que mi dizen, meu amigo, par Deus, | chorarey muyto d ' estes olhos meus | e direy -vus como me vingarey: | punharey ja [de vus non querer ben, | e pesar -mh -á én mays que outra ren]. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 340 |
Soub ' el estas novas e vẽo ante mi, | chorand[o], ai amigas, e jurou -m ' assi: | ca mi queria tanto prazer fazer | quanto o querria de mi receber. |
[+] |
1240 |
LP 001/ 346 |
Dizede -mi ora que ben mi fezestes, | por que eu crea en vós nen vos sêrvia, | senon gran tort ' endoad ' e sobêrvia?: | ca mi teedes mia senhora forçada, | e nunca vos eu do vosso filhei nada, | des que fui nado, nen vós non mi o destes.| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 348 |
Nunca se Deus mig ' averrá, | se mi non der mia senhora; | mais como mi o corregerá?| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 361 |
Amiga, por Deus vos venh ' ora rrogar | que mi non querades fazer perdoar | ao meu amigo, que mi fez pesar, | e nom mh -o rroguedes ca o nom farey, | ata que el venha ante mi chorar; | porque ss ' as[s]anhou non lhy perdoarey.| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 363 |
Pero vistes que chorava | quando sse de min partia, | dis[s]eron -mi que mor[r]ia | por outra, e que rrogava; | ¡mais que preyto tam [des]guisado!| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 367 |
Quand ' eu vi esta cinta que m ' el leixou | chorando con gran coyta, e me nembrou | a corda da camisa que m ' el filhou, | ouvi por el tal coyta no coraçon, | poys me nembra, fremosa, hu m ' enmentou, | que a mo[rrer ouvera por el enton].| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 368 |
Sey eu, donas, que deytad ' é d ' aqui | do reyno ja meu amigu ' e non ssey | como lhy vay, mais quer ' ir a el -rey, | chorar -lh ' ey muyto e direy -lh ' assy:| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 368 |
Porque o amo tan de coraçon | como nunca amou amigo molher, | irei aly hu el -rey estever, | chorando do[s] olhos direi -lhe e[n]ton:| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 368 |
E pois que me non val rrogar a Deus | nen aficar ne[n] me queren oyr, | hirey a [e]l -rey mercee pedir | e direy chora[n]do dos [o]lhos meus:| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 379 |
[E] enton veredes molher andar | pos min chorand ' , e non lho querrei dar. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 416 |
Filha, non sey se á hi mays, se non, | mays vejo -vus sempre con el falar | e vejo vós chorar e el chorar. | - |
[+] |
1240 |
LP 001/ 437 |
A meu amigo, que eu sempr ' amei, | des que o vi, mui mais ca min nen al | foi outra dona veer por meu mal, | mais eu, sandia, quando m ' acordei, | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 437 |
Mai -lo amei ca min nen outra ren, | des que o vi, e foi m ' ora fazer | tan gran pesar que ouver ' a morrer, | mais eu, sandia, que lhe fiz por en? | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 437 |
Sab ' ora Deus que no meu coraçon | nunca ren tiv ' eu [e]no seu lugar | e foi -mi ora fazer tan gran pesar, | mais eu, sandia, que lhe fiz enton? | non soub ' eu al en que me d ' el vengar, | se non chorar quanto m ' eu quis chorar. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 442 |
E ja m ' eu conselho non sey, | ca ja o meu adubad ' é, | e sey muy ben, per bõa fe, | que ja sempr ' assí andarey: | catando se a veerey, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu. | E ja eu non posso chorar, | ca ja chorand ' ensandecí, | e faz -mh -amor andar assí | como me veedes andar: | catando per cada logar, | assí and ' eu, assí and ' eu, | assí and ' eu, assí and ' eu.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 443 |
El chora muyto e filha -s ' a jurar | que é sandeu e quer -me fazer fis | que por mí morr ' , e, poys morrer non quis, | muy ben sey eu que á ele vagar: | ca nunca lh ' eu vejo morte prender, | nẽ -no ar vejo nunca ensandecer.| |
[+] |
1240 |
LP 012/ 443 |
Oje se compre o dia, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. | Aquel dia que foy de mí partido, | el mi jurou chorando | que verria, e pôs -mi praz ' e quando: | ja o praz ' é saido, | e jurey ja que, atá que o visse, | que nunca ren dormisse. |
[+] |
1240 |
LP 022/ 448 |
Estes meus olhos nunca perderán, | senhor, gran coyta, mentr ' eu vivo fôr; | e direy -vos, fremosa mha senhor, | d ' estes meus olhos a coyta que an: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. | Guisado tẽen de nunca perder | meus olhos coyta e meu coraçon, | e estas coytas, senhor, mĩas son: | mays los meus olhos, por alguen veer, | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen.| |
[+] |
1240 |
LP 022/ 449 |
E nunca ja poderey aver ben, | poys que amor ja non quer nen quer Deus; | mays os cativos d ' estes olhos meus | morrerán sempre por veer alguen: | choran e cegan, quand ' alguen non veen, | e ora cegan por alguen que veen. |
[+] |
1240 |
LP 033/ 454 |
-Muito te vejo, Lourenço, queixar | pola cevada e polo bever, | que to non mando dar a teu prazer; | mais eu to quero fazer melhorar, | pois que t ' agora citolar oí | e cantar: mando que to den assi | ben como o tu sabes merecer. | - |
[+] |
1240 |
LP 036/ 456 |
Fez -m ' el chorar muyto dos olhos meus | con gran pesar que m ' oje fez prender, | quand ' eu dixi: |
[+] |
1240 |
LP 001/ 468 |
Ai Deus, u é meu amigo | que non m ' envia mandado? | ca preit ' avia comigo, | ergo se fosse coitado | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse. | Quando s ' el de mi partia, | chorando, fez -mi tal preito | e disse quand ' e qual dia, | ergo se fosse mal treito | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse.| |
[+] |
1240 |
LP 013/ 475 |
Chorand ' enton dos olhos meus, | con tanto ben desejav(a) al!| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 488 |
Disseron -mi ora de vós ũa ren, | meu amigo, de que ei gram pesar, | mais eu mi -o cuido mui ben melhorar, | se eu poder, e poderei mui ben, | ca o poder que sempre ouvi m ' ei, | e eu vos fiz e eu vos desfarei.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 499 |
A San Servand ' en oraçon | foi meu amigu ' e, por que non | foi e[u], chorarom des enton | estes meus olhos con pesar, | e non os poss ' end ' eu quitar | estes meus olhos de chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 499 |
Pois que s ' agora foi d ' aqui | o meu amigu ' e o non vi, | filharon -s ' a chorar des i | estes meus olhos con pesar | e non os poss ' end ' eu quitar | estes meus olhos de chorar. |
[+] |
1240 |
LP 003/ 499 |
A San Servando foi meu amigo | e, por que non veo falar migo, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 499 |
Se o vir, madre, serei cobrada | e, por que me teendes guardada, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 499 |
Se m ' el non vir, será por mi morto, | mais, por que m ' el fez [a]tan gram torto, | direi -o a Deus | e chorarei dos olhos meus. |
[+] |
1240 |
LP 012/ 504 |
Andades por el chorando, | e foi ora a San Servando | e non vos quiso veer; | e ides vós ben querer | a quen vos non quer veer? |
[+] |
1240 |
LP 016/ 506 |
Chorarán estes olhos meus, | pois vos ides sen meu grado; | por que mi andades irado? | mais ficade migo par Deus, | ca non ei, sen vós, a veer, | amigo, ond ' eu aja prazer; | e com ' ei, sen vós, a veer | ond ' eu aja nen ũu prazer?| |
[+] |
1240 |
LP 006/ 526 |
Nen nunca o meu coraçon | nen os meus olhos ar quitei | de chorar e tanto chorei | que perdi o sen dés enton, | per bõa fé, meu amigo, | dés que non falastes migo. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 531 |
E venh ' a vos, chorando d ' estes meus | olhos con vergonha e con pavor, | e con coita que ei d ' esto, senhor, | que vus disseron, e rog ' assi Deus:| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 551 |
Conselhou -mi ũa mia amiga | que quisess ' eu a meu amigo mal | e ar dix ' eu, pois m ' en parti, atal: | "rogu ' eu a Deus que el me maldiga, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que os meus | olhos logo os enton fez chorar"; | por aquel conselho que mi foi dar | vos jur ' eu que nunca mi valha Deus, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der | Qual mi a mi deu aquela que poder | non á de si nen d ' outra conselhar, | e Deu -la leixe d ' esto mal achar | e a min nunca mi mostre prazer, | se eu nunca por amiga tever | a que mi a mi atal conselho der.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 556 |
Porque ouv[e] el queixume, os meus | olhos choraron muito con pesar | que eu ouv ' en, poi -lo vi assanhar | escontra mi, mais guisei eu, par Deus, | que lhi fiz de mi queixume perder; | sei -m ' eu com ' e non o quero dizer.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 557 |
Na terra u me fez morar | muito sen vos, mia senhor, Deus, | fez -me chorar dos olhos meus; | e fez -me tan coitad ' andar | que nunca eu pude veer | de ren, u vus non vi, prazer!| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 575 |
Quen viss ' andar fremosĩa, | com ' eu vi, d ' amor coytada | e tan muyto namorada | que, chorand ' , assi dizia: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! |
[+] |
1240 |
LP 011/ 575 |
"|Quen viss ' andar a fremosa, | com ' eu vi, d ' amor chorando | e dizendo e rogando | por amor da Gloriosa: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! |
[+] |
1240 |
LP 011/ 575 |
"|Quen lhi viss ' andar fazendo | queyxumes d ' amor d ' amigo | que ama e, sempre sigo | chorando, assi dizendo: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar!" |
[+] |
1240 |
LP 010/ 579 |
Quand ' eu cheguei, estava el chorando | e non folgava o seu coraçon, | cuidand ' en mi, se iria, se non, | mais, pois m ' el viu u m ' estava asperando, | foi el tan ledo que, des que naci, | nunca tan led ' ome con molher vi.| |
[+] |
1240 |
LP 015/ 582 |
Nen perderan os olhos meus chorar nunca, nen eu mal, | des que vos vós d ' aqui fostes, mais vedes que perdi al, | quanto tempo, meu amigo, | vós non vivestes comigo. |
[+] |
1240 |
LP 006/ 587 |
Dizede, pois vos mando, | por que ides chorando. | - |
[+] |
1240 |
LP 007/ 587 |
Par Deus, senhor, muyt ' aguisad[o] ey, | des quando m ' ora eu de vós quitar, | de vos veer muy tard ' , a meu cuydar, | por hũa ren, que vos hora direy: | ca non será tan pequena sazon | que sen vós more, se Deus mi perdon, | que mi non seja muy grand ' , e[u] o sey.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 589 |
A dona fremosa do Soveral | á de mj dinheirus per preyt ' atal: | que vehess ' a mj, hu non ouvess ' al, | hun dia talhado, a cas de Don Corral. | E é periurada, | ca non fez -en nada; | e baratou mal, | ca desta negada | será penhorada | que dobr ' o sinal.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 609 |
E vou namorada! | E nulhas gardas non ey comigo, | ergas meus olhos que choran migo!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 610 |
E nulhas gardas migo non trago, | ergas meus olhos que choran ambos!| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 614 |
E, pois mi Deus fez tal mandad ' aver | qual desejava o meu coraçon, | madr ' e senhora, se Deus mi perdon, | que vos quer ' eu [o] mandado dizer: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| |
[+] |
1240 |
LP 007/ 618 |
Se vos prouguer, madr ' , oj ' este dia, | irei oj ' eu fazer oraçon | e chorar muit ' en Santa Cecilia | d ' estes meus olhos e de coraçon, | ca moir ' eu, madre, por meu amigo | e el morre por falar comigo.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 632 |
Amigas, sejo cuidando | no meu amigo por que non | ven, e sal -m ' este coraçon | e estes olhos chorando, | que me non pode guarir ren | de morte, se cedo non ven.| |
[+] |
1240 |
LP 032/ 655 |
Netas de Conde, viúvas nen donzela, | essa per ren nõna quer ' eu leixar; | nen lhe valrá, se se chamar "mesela", | nen de carpir muito, nen de chorar, | ca me non an poren a desfiar | seu linhagem, nen deitar a Castela; | e veeredes meus filhos andar | netos de G[u]ed ' e partir en Sousela!| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 675 |
Ca [a] meu grad ' , u m ' eu d ' aqui partir ' , | con seus desejos non me veeran | chorar, nen ir triste, por ben que eu | nunca presesse; nen me poderan | dizer que eu torto faç ' en fogir | d ' aqui u me Deus tanto pesar deu.| |
[+] |
1240 |
LP 003/ 677 |
Non á, dona Maria, nulh ' omen, que soubesse | o ben que vus eu quero, [que] doo non ouvesse | de min, e choraria, se dereito fezesse, | [porque vus quero ben,] o mal que mi queredes.| |
[+] |
1240 |
LP 004/ 677 |
"|Por quantas vezes m ' ela fez chorar | con seus desejos, cuitan[do] d ' andar, | quando a vir ' , direi -lhi, se ousar ' : | "Senhor fremosa ¿non poss ' eu guarir? |
[+] |
1240 |
LP 001/ 700 |
Des quando vos fostes d ' aqui, | meu amigo, sen meu prazer, | ouv ' eu tan gram coita des i, | qual vos ora quero dizer: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nen ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 700 |
E, des que m ' eu sen vós achei, | sol non me soubi conselhar | e mui triste por en fiquei | e con coita grand ' e pesar: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nen ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 700 |
E fui eu fazer oraçon | a San Clemenç ' e non vos vi | e ben des aquela sazon, | meu amig ' , avẽo -m ' assi: | que non fezeron des enton | os meus olhos se chorar non, | nem ar quis o meu coraçon | que fezessen se chorar non. |
[+] |
1240 |
LP 013/ 717 |
Ca sõo certo desque vos non vir, | que outro prazer nunca veerey | e mal que aia non ei de sentir | se non o voss ' , e assy andarey | triste cuydando no vosso parecer | e chorando muytas vezes dizer: | senhor, ia nunca vos posso servir.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 720 |
E quando falo, ren | ia non sei que me digo nen que non, | e con gran mal non pod ' ome trobar, | e prazer non ei senón en chorar, | e chorando nunca farei bon son.| |
[+] |
1240 |
LP 018/ 720 |
E por aquesto ben vei ' eu que non | posso fazer a cantiga tan ben | porque ia sõo fóra de meu sen, | chorando, cativ ' , e meu coraçón | ia non sab ' al fazer senón cuidar | en mia señor; e se quero cantar | choro, ca ela me nenbra entón. |
[+] |
1240 |
LP 028/ 778 |
E poys el assy fal, | seu prazer faz quen per tal mundo fia; | ca o dia que eu tal pesar vy, | ja, per quant ' eu d ' este mund ' entendi, | per fol tenh ' eu quen por tal mundo chora, | e per mays fol quen mays en el[e] mora!| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 794 |
E, quand ' el migo queria falar, | chorava muit ' e jurava logu ' i | que non sabia conselho de si | por mi e que non podia guarir, | e tod ' aquest ' era por encobrir | outra que queria gran ben enton. |
[+] |
1240 |
LP 011/ 798 |
Mias amigas, quero -m ' eu des aqui | querer a meu amigo mui gran ben, | ca o dia que s ' ele foi d ' aquen | viu -me chorar e con doo de mi, | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar. | E, per bõa fé, sempre lh ' eu querrei | o maior ben de pram que eu poder, | ca fez el por mi o que vos disser, | mias amigas, que vos non mentirei; | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 011/ 799 |
Ouv ' el gran coita no seu coraçon, | mias amigas, u se de min partiu, | viu -me chorar e, depois que me viu | chorar, direi -vo -lo que fez enton: | u chorava, começou -m ' a catar, | viu -me chorar e filhou -s ' a chorar. |
[+] |
1240 |
LP 013/ 800 |
E, por que me veen chorar | d ' amor, queren saber de mi | por qual dona moyr ' eu assy, | e eu, senhor, por vos negar, | non lhis ouso dizer por mi | per ren que por vós moyr ' assi. |
[+] |
1240 |
LP 014/ 800 |
Ora vos podess ' eu dizer | a coyta do meu coraçon | e non chorasse logu ' enton! | pero non ey end ' o poder, | se vos eu mha coyta contar, | que poys non aja de chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 800 |
Ey eu mui gram coit ' a endurar, | pero, se vos dizer quiser | mha coyta e vo ' la disser, | non ey poder de m ' eu guardar, | se vos eu mha coyta contar, | que pois non aja de chorar.| |
[+] |
1240 |
LP 014/ 800 |
Mui gram coyta vos contarey | d ' amor que [eu] sofr ' e sofri, | des quand ' eu, mha senhor, vos vi, | e pero non me guardarey, | se vos eu mha coyta contar, | que poys non aja de chorar. |
[+] |
1240 |
LP 015/ 800 |
Sej ' eu, fremosa, con mui gran pesar | e mui coitada no meu coraçon, | e choro muit ' e faço gran razon, | par Deus, mia madre, de muito chorar | por meu amigu ' e meu lum ' e meu ben, | que se foi d ' aqui, ai madr ' , e non ven.| |
[+] |
1240 |
LP 008/ 808 |
-Vejo -vos, filha, tan de coraçon | chorar tan muito que ei en pesar | e venho -vos por esto preguntar, | que me digades, se Deus vos perdon, | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - |
[+] |
1240 |
LP 008/ 808 |
Non vos vej ' eu, filha, sempre cantar, | mais chorar muit ' e tenho que por en | algun amigo queredes gram ben, | e dized ' ora, se Deus [vos] ampar | por que mi -andades tan trist ' e chorando. | - |
[+] |
1240 |
LP 041/ 833 |
Que muit ' á ja que a terra non vi | u est ' a mui fremosa mia sennor, | de que m ' meu trist ' e chorando parti, | e muit ' anvidos e mui sen sabor, | por que me disse que me partiss ' en!| |
[+] |
1240 |
LP 005/ 850 |
Meu senhor, direi -vos ora: | pela carreira de Mora, | u vós já pousastes fora | e con vosco os de Touro, | e, pero que alguen chora, | tragu ' eu o our ' e o mouro. | Pero non vos custou nada | mia ida nen mia tornada, | grad ' a Deus, con mia espada | e con meu cavalo louro, | ben da vila da Graada | tragu ' eu o our ' e o mouro.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 882 |
Foste ' -vos vós, meu amigo, d ' aqui | noutro dia, sen vo -lo eu mandar | e ei vo -l ' ora ja de perdoar, | porque veestes chorar ante mi? | e, quant ' é esto, pass ' agor ' assi, | mais outra vez non engueedes em.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 882 |
Ca, se vos ora fui perdoador, | mesura foi que mi -o fezo fazer, | ca me vẽestes chorand ' e dizer: | "por Deus, mercee, mercee, senhor," | e, quant ' é, ora serei sofredor, | mais outra vez non engueedes em. |
[+] |
1240 |
LP 004/ 885 |
"Quero -vos én mostrar | como serei guardada, se non, venha -me mal; | esto, por que chorades, ben devedes cuidar:| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 887 |
U nos partimos chorando, | vós e nós chorando vosco, | ele mui sẽ -no seu grado ouve -s ' enton d ' ir con nosco; | mais, per quant ' eu d ' el conhosco, | sempre serei de seu bando: | que, enquanto vós chorastes, nunca el quedou chorando.| |
[+] |
1240 |
LP 001/ 887 |
Come vós desi chorava | por s ' aver a partir sôo | e catava -m ' el os panos, que eu tragia con dôo; | por quen chorava, negô -o, | mais a min nõ -no negava | e por esto sõo cert ' , amiga, que por vós chorava. |
[+] |
1240 |
LP 010/ 898 |
Os meus olhos, que vyron mha senhor | e o seu muy fremoso parecer, | maos seram agora d ' afazer | longi d ' ela, nas terras hu eu for, | e cataram muyto contra hu jaz | a terra d ' esta dona, que os faz | sempre chorar e o sono perder.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 901 |
Que doo que agora ey | dos meus olhos polo chorar | que faram, poy ' los eu levar, | senhor, hu vos non veerey, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 901 |
Quisera -m ' eu que vyssen al | e non vissen vós estes meus | olhos e non quis assy Deus, | mays sey que mi verrá en mal, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 901 |
O vosso mui bon parecer | viron en mal dia por ssy | e mal dia lhe ' lo sofri, | senhor, que o fossen veer, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 901 |
Pero que ora, senhor, am | en vos veer mui gran sabor, | já o pesar será mayor | poys, quando vos non veeram, | ca nunca os ey a partir | de chorar, hu vos eu non vyr.| |
[+] |
1240 |
LP 016/ 901 |
Nen os poderey eu partir | de chorar, hu vos eu non vyr. |
[+] |
1240 |
LP 018/ 902 |
Mais ũa ren posso creer | que Deus, que m ' esto foi mostrar, | por én me leixa de matar | que aja sempre que doer, | E que nunca possa tolher | estes meus olhos de chorar, | e que sempr ' aj(a) a desejar | vos e o vosso parecer | (que nunca mi -á d ' escaecer), | e no meu mal sempre cuidar.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 933 |
Enton jurou -m ' ele chorando | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado. |
[+] |
1240 |
LP 009/ 958 |
Quando se foy n ' outro dia d ' aqui | o meu amigo, roguey -lh ' eu, por Deus, | chorando muyto d ' estes olhos meus, | que non tardass ' e disse m ' el assy: | que nunca Deus lhi desse de mi ben, | se non vehesse mui ced ' ; e non ven.| |
[+] |
1240 |
LP 017/ 963 |
E porque nunca estes meus | ollos fazen se non chorar | u vus non veen, con pesar, | se o soubessedes, por Deus, | doer -vus -yades de mi.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 965 |
Par Deus, senhor, quero -vo -lo dizer: | chorar muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal.| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 965 |
En me partir de nunca ja saber | vosso mandado nen hũa sazon, | nen vus falar, se per ventura non, | mays este conforto cuyd ' a prender: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal].| |
[+] |
1240 |
LP 002/ 965 |
Mays este consselho cuyd ' i aver: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal]. |
[+] |
1240 |
LP 040/ 994 |
Senhora, por amor de Dios | aved algun duelo de mi, | que los mios ojos como rrios | correm del dia que vus vy; | ermanos e primos e tyos | todos yo por vos perdy; | se vos non penssades de mi | fy... |
[+] |
1264 |
CSM 3/ 110 |
Chorando dos ollos seus || muito, foy perdon pedir, || u vyu da Madre de Deus || a omagen; sen falir || lle diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 5/ 116 |
Quando foron ambos a hũa parte, fillou -s ' a chorar || o irmão do Emperador e muito xe lle queixar || de sa moller, que, porque non quisera con ela errar, || que o fezera porende tan tost ' en un carcer deitar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 5/ 119 |
Pois chegaron, rogou -lles muito chorando dos ollos seus, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 5/ 120 |
A Emperadriz fillou -s ' a chorar e diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 6/ 122 |
A coitada por seu fillo | ya muito chorando || e a quantos ela viia, | a todos preguntando || o viran; e un ome | lle diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 8/ 126 |
Aquel lais que el cantava | era da Madre de Deus, || estand ' ant ' a sa omagen, | chorando dos ollos seus; || e pois diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 9/ 128 |
"||Por que nos ajamos ... || Log ' enton a dona, | chorando dos ollos || muito, lle rogava | que per y tornasse, || des que el ouvesse | fito -los gẽollos || ant ' o San Sepulcro | e en el beijasse. || "E mais vos rogamos || que, sse vos prazia, || hũa semellança || que dalá vejamos || da que sempre guia || os seus sen errança. |
[+] |
1264 |
CSM 12/ 137 |
E a voz, come chorando, | dizia: |
[+] |
1264 |
CSM 15/ 145 |
Pois se tornou aos da cidade, || fez -los juntar, chorando dos seus || ollos, contand ' a deslealdade || de Juyão, e disse: |
[+] |
1264 |
CSM 18/ 156 |
Chorando de coraçon || foi -sse correndo || a casa, e viu enton || estar fazendo || os bischocos e obrar || na touca a perfia, || e começou a chorar || con mui grand ' alegria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 21/ 162 |
Chorando dos ollos mui de coraçon, || lle diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 33/ 198 |
Gran poder á de mandar ... || E el fillou -ss ' a chorar || e disse : "Se Deus m ' anpar, || Santa Maria guardarme || quis por merecimentos || non meus, mas por vos mostrar || que quen per ela fiar, || valer -ll -an seus cousimentos. |
[+] |
1264 |
CSM 36/ 207 |
Pois viron o perigo tal, gemendo e chorando || os santos todos a rogar se fillaron, chamando || por seus nomes cada ũu deles, muito lles rogando || que os vẽessen acorrer polas ssas piedades.|| |
[+] |
1264 |
CSM 38/ 212 |
Pois que Deus quis da Virgen fillo ... || Mayores miragres ouv ' y mostrados || Deus, que sangui craro fez dessa ferida correr || do Menỹo, e os panos dourados || que tĩia a Madre fez ben sso as tetas decer, || assi que todos desnuados || os peitos ll ' ouveron de parecer; || e macar non dava braados, || o contenente parou de chorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 43/ 227 |
Por veer o gran miragre | que a Virgen demostrara || de como aquel meninno | de morte ressucitara, || que a cabo de seis dias | jazendo morto chorara || por prazer da Groriosa | santa e dereitureira.|| |
[+] |
1264 |
CSM 44/ 229 |
Quen fiar na Madre do Salvador || E el enton muit ' a Madre de Deus || loou, e chorando dos ollos seus, || dizend ' : |
[+] |
1264 |
CSM 46/ 236 |
Quand ' esto viu, sen mentir, || começou muit ' a chorar, || e ũu crerigo vĩir || fez, que o foi batiçar; || e pois desto, sen falir, || os seus crischãos tornar || fez, e ar || outros bẽes connosçudos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 51/ 246 |
A Madre de Deus ... || E logo sobela porta | do castelo a poseron || e, aorando -a muito | chorand ' , assi lle disseron: || "Madre do Sennor || do mund ' , estrela mui crara, || sei defendedor || de nos, tu, altar e ara || A Madre de Deus ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 51/ 248 |
E os gẽollos ficados | aorou a Magestade, || muito dos ollos chorando, | connocendo sa maldade; || e logo mandou || tornar quant ' ali fillara, || e ssa ost ' alçou || que sobr ' a vila deitara.|| |
[+] |
1264 |
CSM 53/ 251 |
Aquel fog ' ao mininno | tan feramente coitou || que a per poucas dos pees | os dedos non lle queimou; || e a madre mui coitada | pera Seixon o levou || e chorando mui de rrijo, | o pos ben ant ' o altar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 258 |
E ela foi fazer logo | aquelo que lle mandava; || mas de [que] a non achavan | mẽos sse maravillava, || e dest ' a Santa Maria | chorando loores dava, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 258 |
Estas loores e outras | a Santa Maria dando || muitas de noit e dia, | foi -sse -ll ' o tenpo chegando || que avia d ' aver fillo; | e enton sse foi chorando || pera a ssa Majestade, | e como quen sse razõa || Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 55/ 258 |
Con sennor, assi dizia, | chorando mui feramente: || "Mia Sennor, eu a ti venno | como moller que se sente || de grand ' erro que á feito; | mas, Sennor, venna -ch ' a mente || se che fiz algun serviço, | e guarda -me mia pessõa || Atant ' é Santa Maria | de toda bondade bõa ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
Outro dia foron ambos a missa oyr, || e pois foi dita, u se lle quis el espedir, || chorand ' enton ela lle começou a pedir || que lle désse guarda por que ouvess ' a catar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 64/ 283 |
E ar ele, chorando muito dos ollos seus, || mostrou -ll ' a om[a]gen da Virgen, Madre de Deus, || e disse -ll ' : |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 287 |
E logo que podo foi a el correndo || e seu mal le disso, chorando e gemendo; || e el[e] lle disse, per quant ' eu entendo: || "Vai -t[e] ao Papa, ca muit ' ás errado. |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 290 |
Pois aquel fol na ygreja foi metudo, || non vos semellaria fol, mais sisudo; || ca se deitou log ' ant ' o altar tendudo, || chorando muito com ' avia usado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 65/ 290 |
E pois que a carta ouve ben leuda || e ouv ' a razon dela ben entenduda, || disse -lle chorand ' : |
[+] |
1264 |
CSM 69/ 304 |
Santa Maria [os] enfermos sãa ... || E pero non oya nen falava, || en Santa Maria muito fiava, || e chorand ' e mugindo lle rogava || que o sãasse. |
[+] |
1264 |
CSM 71/ 309 |
Tod ' aquesto dizia | chorando e gemendo, || e suspirava muito, | mais rezava correndo || aquestas orações.| |
[+] |
1264 |
CSM 73/ 315 |
Esto dizend ' e chorando mu[i]to de seus || ollos, acorré -lle log ' a Madre de Deus || e fez tal vertude, per que muitos romeus || vẽeron de mui lo[n]g ' a casul ' aorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 75/ 323 |
E enquant ' a Virgen disse, | sempr ' o crerig ' os gẽollos || teve ficados en terra, | chorando muito dos ollos; || e tornou -ss ' a cas do rico, | e ouv ' y outros antollos, || ca viu de grandes diabos | a casa toda çercada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 77/ 328 |
O bispo e toda a gente deant ' estando, || veend ' aquest ' e oynd ' e de rijo chorando, || viron que miragre foi e non trasgeito; || porende loaron a Virgen a feito.|| |
[+] |
1264 |
CSM 78/ 331 |
Non pode prender nunca morte vergon[n]osa ... || E disse chorando: |
[+] |
1264 |
CSM 81/ 337 |
Tan fremosa, que enton || quantos la catavan || a Virgen, de coraçon || chorando, loavan, || a qual || é dos coitados espital.|| |
[+] |
1264 |
CSM 83/ 341 |
Que en Sopetran aoran || muitos e ant ' ela choran; || poren muito non demoran || que non sejan perdõados || Aos seus acomendados ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 84/ 345 |
El assi muito chorando, | a Virgen ll ' apareçeu || e diss ' ao cavaleiro: | "O meu Fillo reçebeu || o rogo que me feziste e a ta moller viveu || pola ta firme creença | e por ta gran devoçon. |
[+] |
1264 |
CSM 88/ 355 |
"Non é penssado || que desto possas fillar, || se non leixas teu cuidado || fol que te faz mal cuidar." || Enton se deu por culpado || muit ' e fillo -ss ' a chorar || e disse: |
[+] |
1264 |
CSM 92/ 364 |
E chorando de coraçon, || fazia atal oraçon || en gẽollos con devoçon, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 378 |
Mas el con gran pesar || e con coita fillou -ss ' a chorar || e rogar || a Virgen quanto mais podo fazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 97/ 378 |
A Virgen sempr ' acorrer, acorrer ... || E pois na eigreja pos seu don || e fez chorando ssa oraçon, || meteu -sse ao camỹ ' enton || con mui gran med ' en seu coraçon, || de lijon || ou de morte por tal mezcra prender.|| |
[+] |
1264 |
CSM 98/ 381 |
Quand ' aquesto viu a dona, | fillou -ss ' a chorar || e con coita a cativa | sas faces carpir, || Non dev ' a Santa Maria | mercee pedir ... || Dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 104/ 395 |
Nunca [ja] pod ' aa Virgen | ome tal pesar fazer ... || Enton contou -lles o feito, | tremendo con gran pavor, || todo como ll ' avẽera; | e deron poren loor || todos a Santa Maria, | Madre de Nostro Sennor, || e o seu Fillo bẽeyto, | chorando con gran prazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 425 |
A moller chorand ' enton, || a que muito pesava, || lle diss ' aquesta razon: || como o dem ' andava || por britar ssa profisson; || mas que lle conssellava || e rogava || que o el non fezesse, || ca soubesse || que a Deus pesaria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 426 |
A madre con gran pesar || e con mui gran quebranto || começou log ' a chorar || por seu fill ' e fez chanto; || e pois feze -o chamar || e disse -ll ' enton tanto: || "Ao santo || Papa que é en Roma || vai, e toma || aver por ena via".|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 430 |
Pois comeron daquel pan, || o moço ssa fazenda || contou ao hermitan, || chorando sen contenda.|| |
[+] |
1264 |
CSM 115/ 432 |
Como ome que sse dol, || chorand ' e non riindo, || o hermitan come fol || s ' ouv ' a tornar pedindo || o moço; e en ssa prol || estando comedindo, || foi oyndo, || u a Paz acabara, || que ll ' en crara || voz "amen" respondia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 117/ 437 |
E quando viu que tod ' esto ren non lle prestava, || aa eigreja de Chartes levar -se mandava, || e ant ' o altar chorando foi tan repentuda || que logo ouve saude; cosa foi viuda || Toda cousa que aa Virgen seja prometuda ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 118/ 438 |
Pero tal parto tres vegadas fez; || e quando vẽo aa quarta vez, || pariu mort ' outro, chorando dos seus || Fazer pode d ' outri vive -los seus ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 122/ 447 |
A todos da capela fez sayr, || des i mandou ben as portas choyr; || e as donas fillaron -ss ' a carpir, || e ela chorando por seu anfaz || Miragres muitos pelos reis faz ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 122/ 447 |
"||E esto dizendo, chorar oyu || a menynna, e as portas abryu || e fillou -a nos braços mui viaz, || Miragres muitos pelos reis faz ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 122/ 448 |
Chorand ' e dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 125/ 456 |
A novia ss ' espertou logo | chorando, e esto que viu || diss ' ao padr ' e à madre; | des i mercee lles pediu || que log ' en un mõesteiro | a metessen, per com ' oyu || dizer aa Virgen Santa, | que casar non lle prazia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 127/ 460 |
E non catou o mesq[u]ynno | como o troux ' e pariu || dentr ' en seu corpo sa madre, | e do pee a feriu || mal; e muit ' ela chorando | enton mercee pediu || aa Virgen groriosa | que del gran dereito dar - || Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 127/ 460 |
Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ... || E a madr ' enton chorando | tan toste lle perdõou || e d ' iren en romaria | de grado llo outorgou; || mais dentro na ssa eigreja | sol entrar nono leixou || a Virgen Santa Maria | e ouv ' enton a ficar || Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 127/ 461 |
"||E tantas vezes diss ' esto, | que adormeceu aly || u sse jazia tenduda | chorando ant ' o altar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 131/ 472 |
E quando o viron, deron end ' a Deus || graças e loores, chorando dos seus || ollos muito todos, dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 133/ 480 |
A madre nunca de chorar quedou; || e poi -lo prest ' a sagra começou, || a menynna tan toste [se] levou || viva, dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 135/ 485 |
E quen cousir || quan changid ' o espedir || foi o deles e chorado, || Aquel podedes jurar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 141/ 499 |
E a terra beijava u esto fazia, || chorando e dizendo log ' : |
[+] |
1264 |
CSM 141/ 500 |
Un dia ll ' avẽo que u s ' agẽollava || e niun dos monges enton y non estava, || e caeu en terra e con coita chorava || e chamou a Virgen; e log ' y foi vĩida, || Quen muit ' onnrrar o nome da Sennor conprida ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 143/ 505 |
"||E log ' a gente fillou -ss ' a rogir || e as molleres chorar e carpir || cada hũa a perfia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 143/ 505 |
[E]nton a Virgen as nuves abrir || fez e delas tan gran chuvia sayr, || que quantos choravan fezo riir || e yr con grand ' alegria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 148/ 519 |
E os seus escudeyros | dele foron chorando || contra hũas aldeas | e apelido dando.|| |
[+] |
1264 |
CSM 149/ 520 |
Fol é a desmesura ... || Dest ' a Santa Maria, | cada que el cantava || ssa missa, mui de rrijo | chorando lle rogava || que o certo fezesse | daquelo que dultava, || assi que non morresse | ende cona rancura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 149/ 522 |
Quando ll ' est ' ouve dito, | vyu a Ostia logo || e comeu -a chorando | aquel preste moogo; || des i non viu a Virgen, | mais disse -l ' : |
[+] |
1264 |
CSM 155/ 533 |
Mas que por Santa Maria | podia aver perdon, || se a serviss ' e posesse | en ela seu coraçon; || enton rogou -lle chorando, | des i pediu -lle por don || que aquele pichel d ' agua | podesse chẽo levar. || ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 155/ 533 |
"E aquesto | dizia chorand ' assaz, || e a seu pichel catando, | ouv ' en duas a chorar || Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 157/ 538 |
Porend ' esta foi enton || y, [e] muito chorando; | e pois fez ssa confisson, || tirou -ll ' un prest ' o cuitelo, | ca non ja celorgião.|| |
[+] |
1264 |
CSM 168/ 559 |
E dous dias o tev ' enton || chorando mui de coraçon, || rogando con gran devoçon, || atendendo seu ben fazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 171/ 565 |
Ca a madre, que o trager || en un rocin y ' ante ssi, || con el no rio foi caer, || como contaron a mi, || e ouve a desanparar || o fillo; e os astrosos || fillaron -se muit ' a chorar || ambos come perdidosos.|| |
[+] |
1264 |
CSM 174/ 571 |
E pois l ' ouve dito, logo | sayu da tafuraria || e fillouss ' a chorar muito, | como ome que sse sente || Como aa Virgen pesa | de quen erra a ciente ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 174/ 571 |
E mui de rrijo chorando || des i sacou seu cuitelo | e estev ' assi tallando || sa lingua, con que a Virgen | severa mal dẽostando.|| |
[+] |
1264 |
CSM 175/ 574 |
E el foi -ss ' a Santiago, | u avia prometudo; || e depois aa tornada | non lle foi escaeçudo || d ' ir u seu fillo leixara | morto, que fora traudo, || e foy -o muito catando, | chorando con piadade.|| |
[+] |
1264 |
CSM 175/ 574 |
E u el assi chorava, | diss ' o fillo: |
[+] |
1264 |
CSM 175/ 575 |
Foron -sse logu ' , e con eles | foi seu padre o cativo || con coita d ' aver seu fillo; | e des que llo mostrou vivo, || descendérono da forca, | e un chorar tan esquivo || fazian todos con ele, | que mester ouv ' y: |
[+] |
1264 |
CSM 187/ 604 |
"||Gran fe devia om ' aver en Santa Maria. || Logo o fezeron sen tardar de ren || e choraron muit ' ant ' a que nos manten, || e toda aquela noite arrezaron des en || ynos e cantigos todos a mui gran perfia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 187/ 605 |
Mas depois a tempo lles avẽo mal, || que ouve na terra gran fame mortal, || assi que todos enton cuidaran morrer sen al; || e o abade, muito chorando, lles dizia:|| |
[+] |
1264 |
CSM 195/ 627 |
U ela chorava, || el lle demandava || como sse chamava.|| |
[+] |
1264 |
CSM 197/ 634 |
Como quer que gran poder ... || Mas seu padr ' e seus parentes | fezeron doo enton || por el mui grand ' e mui fero, | e chorando de coraçon, || e un seu irmão disse: | " Oyde -m ' hũa razon, || ca tenno que o terredes | por consello mui leal:|| |
[+] |
1264 |
CSM 199/ 639 |
E quando foi na eigreja, | ant ' o altar o deitaron || e log ' a Santa Maria | muito por ele rogaron; || e el chorand ' e gemendo | dormeceu, e non cataron || senon quando ll ' a agulla | sayu sen grandes mixões || Com ' é o mund ' avondado | de maes e d ' ocajões ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 208/ 658 |
Aquele que [e]na Virgen | carne por seer veudo... || E repetiron -sse muito | e ar choraron assaz, || loando Santa Maria | que muitos miragres faz || con seu Fillo Jhesu -Cristo, | e adusseron en paz || aa See a capela, | por que fosse mais sabudo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 209/ 661 |
Quand ' esto foi, muitos eran no logar || que mostravan que avian gran pesar || de mia door e fillavan -s ' a chorar, || estand ' ante mi todos come en az.|| |
[+] |
1264 |
CSM 212/ 667 |
E tornando -ss ' a ssa casa, | teve que era mellor || d ' atallar pela eigreja | e non yr a derredor; || e passand ' assi per ela, | a dona con gran door || e porque muito chorara, | fillou -sse d ' adormecer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 217/ 681 |
E pois foi maenfestado, | entrou logo manaman || ben dentro ena eigreja | sen traball ' e sen affan, || chorand ' e chamando muito: | "Sennor do mui bon talan, || que me perdõar quisiste, | a ti dou poren loor. |
[+] |
1264 |
CSM 218/ 683 |
Que el mui grandes dava, | chamando "Gloriosa" || e chorando mui forte.| |
[+] |
1264 |
CSM 221/ 689 |
Quantos la [yr] assi viron | gran piadad ' end ' avian, || e mui mais polo menỹo, | a que todos ben querian; || e yan con ela gentes | chorando muit ' , e changian || ben come se fosse morto, | ca atal door avia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 224/ 696 |
O bon om ' e ssa moller | foron enton mui cuitados || e entenderon que foi | aquesto por seus pecados; || choraron muito poren, | pero foron conortados, || eno que Deus quer fazer | cobraron sa queixadura.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 704 |
E os mouros que o viron | preguntárono enton || Quen os pecadores guia | e aduz a salvaçon ... || Por que siya tan trist ' e | tan muit ' e assi chorava.|| |
[+] |
1264 |
CSM 227/ 706 |
"||E pois que contou seu feito | a quantos y viu juntados, || loaron Santa Maria, | chorando con devoçon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 232/ 716 |
E rogou Santa Maria, chorando dos ollos seus, || chamando -lle: |
[+] |
1264 |
CSM 232/ 716 |
Pois que sa oraçon feita | ouve, ar tornou -ss ' enton || a ssa casa u morava, | chorando de coraçon; || e pois entrou pela porta, | catou contra un rancon || e viu seu açor na vara | u xe soya põer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 237/ 729 |
Sennor, senpr ' en ti confiey, | como quer que pecasse, || que dos grandes erros que fiz | a emenda chegasse; || e non ei, mal pecado, ja | temp ' en que os chorasse, || mas tu, Madre do alto Rei, | sei oge meu escudo. |
[+] |
1264 |
CSM 237/ 729 |
Daquesta guisa se queixou, | feramente chorando, || e non se mãefestou. |
[+] |
1264 |
CSM 241/ 741 |
Contar non poderia | do doo que fezeron || a sogr ' e a menynna | e quantos y severon; || mais a madre do moço, | pero sse del dolveron || todos, sol non choraba | por el nen se carpia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 242/ 745 |
Todos quantos esto viron | loaron de coraçon || a Virgen Santa Maria, | e aquel pedreyr ' enton || ant ' o seu altar levaron, | chorando con devoçon, || e fezeron o miragre | per essa terra saber.|| |
[+] |
1264 |
CSM 246/ 755 |
Mas quando chegou a ela, | cuidou log ' entrar alá, || mas as portas ben serradas | achou, e fillou -ss ' acá || de fora fazer sas prezes | e começou de chorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 247/ 757 |
Pero criaron sa filla, | e ela foi ben crecendo; || e pois que cunpriu dez anos, | seu padre, com ' eu aprendo, || morreu e ficou a madre, | e chorando e tremendo || levou a moça a Salas | e diz : "Sennor, á -ti grado || Assi como Jheso -Cristo | fez veer o cego -nado...|| |
[+] |
1264 |
CSM 251/ 10 |
Mui gran dereito faz | d ' o mund ' avorrecer ... || Ma[n]tenent ' o convento | levaron manaman || logo dali a moça, | pero con grand ' affan || chorando e dizendo: | "Monjas, de mal talan || sodes, porque meu fillo | mi fezestes perder. |
[+] |
1264 |
CSM 251/ 11 |
Quando a abadess ' a | assi falar oyu || tan afficadamente, | preguntou -lle que viu; || mas chorando a moça | assi lle recodiu: || "Rogo -vos que meu fillo | me querades render. |
[+] |
1264 |
CSM 253/ 17 |
E o bordon que jazia | en duas peças no chão, || nono tyrou da ygreja, | pero era bon crischão, || per poder que el ouvesse; | e poren teve por vão || seu cuid ' , e disse chorando : | "Ay, Madre de Deus, catade || De grad ' á Santa Maria | mercee e piadade ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 255/ 23 |
Eles fezeron -ll ' o que rogava; || e ela log ' en terra se tendeu || ant ' a omagen, muito chorava || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
Se fillou, e depois esto | ar direi -vo -lo que fez: || foi -ss ' aa rua chorando | e loand ' a do bon prez, || a Madre de Jhesu -Cristo, | por aquesta grãadez || tan grande que feit ' avia, | e fez a todos chorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 258/ 31 |
E chorand ' enton loavan | a Madre do Salvador || por tan fremoso miragre | que fezera por amor || daquela que a servia, | e dando -lle gran loor || poseron ricas offertas | logo sobre o seu altar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 261/ 37 |
Quando os viu, foi as mãos erger || contra o ceo e pres -s ' a chorar || e disso -lles: |
[+] |
1264 |
CSM 262/ 39 |
Foi log ' ali ajuntada, | que todos en mui bon son || cantaron "Salve Regina" , chorando de coraçon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 263/ 40 |
E deste mal tan cuitado | era que sol sse volver || non podia nen ergue -sse | eno leito nen seer, || e chorando e gemendo | non quedava de dizer || que o acorres ' a Virgen, | que a muitos acorreu.|| |
[+] |
1264 |
CSM 263/ 41 |
Ficou ele | e fez quanto lle mandou; || e pois foi ena ygreja | e a missa ascuitou || e viu o Corpo de Cristo, | que chorando aorou, || logo foi guarid ' e são, | e du jazia s ' ergeu || Muit ' é benaventurado ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 264/ 43 |
E quand ' ali foi posta, chorando lle rogaron || dizend ' : |
[+] |
1264 |
CSM 272/ 63 |
E assi a adussera | o demo a cofojon, || que sol nunca a leixava | que prendesse confisson; || mas a Virgen, de Deus Madre, | ll ' amolgou o coraçon, || per que entrou na eigreja | e começou de chorar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 272/ 64 |
E todos enton chorando, | segund ' eu escrit ' achei, || loaron Santa Maria, | a Madre do alto Rei; || e a moller depois senpre | a serviu, e poren sei || que lle foi gualardõado | u nunca verá pesar.|| |
[+] |
1264 |
CSM 273/ 66 |
Este miragre, mais novo; | e por aquesto, varões, || ena Virgen groriosa | ben tẽed ' os corações, || e mais lagrimas choraron | ca chẽo un gran botello.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 94 |
Essa noit ' aquela monja | todas ssas cousas guisou || por se con seu amigo yr; mais en hũa capela || da Virgen Santa Mari ' ant ' o altar ss ' agẽollou, || chorand ' ant hũa sa omagen que era mui bela, || e sse ll ' espedia.|| |
[+] |
1264 |
CSM 285/ 96 |
A dona daqueste sonno | foi espantada assi || que tremendo muit ' e chorando diss ' a seu marido || toda a vison que vira. |
[+] |
1264 |
CSM 287/ 100 |
Quand ' esto viu o marido, | aos pees lle caeu || e perdon pediu chorando | por aquele que naceu || da Virgen Santa Maria; | e ela o recebeu, || e ambos en romaria | foron a Jerusalen.|| |
[+] |
1264 |
CSM 289/ 103 |
E aquel dia | sol non ouveron ousança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ... || De segaren; mais tan toste | aquel lavrador levaron || como x ' estava a Tocha, | e muito por el rogaron || a Virgen Santa Maria | e ant ' o altar choraron || dela que lle perdõasse | aquela mui grand ' errança || Pero que os outros santos | a vezes prenden vingança ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 289/ 104 |
Que fezera, e chorando | el muit ' e de vontade, || rogando Santa Maria | que pela ssa piadade || lle valess ' e non catasse | aa ssa gran neicidade, || e que daquela gran coita | o tirasse sen tardança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 289/ 104 |
Pois assi ouve chorado, | log ' a Sennor das sennores || lle valeu, que senpr ' acorre | de grad ' aos peccadores, || e desaprendeu -ll ' as mãos | e tolleu -ll ' end ' as doores; || por que todos ben devemos | aver en ela fiança.|| |
[+] |
1264 |
CSM 291/ 107 |
E ele jazendo tal, || ouve gran medo de morte, | e começou -ss ' a nenbrar || Cantand ' e en muitas guisas | dev ' om ' a Virgen loar ... || De quanto pesar fezera | a Deus e como pecou || eno mundo mui sen guisa, | e conssello non achou || a que sse tornass ' ; e logo | Santa Maria chamou, || chorando muito dos ollos, | e começou -ll ' a rogar:|| |
[+] |
1264 |
CSM 291/ 108 |
E[l] ena prijon cantando | o cantar chorand ' assaz, || appareceu -ll ' a Virgen, | a que de todo been praz, || e filló -o pelo braço | e diz: |
[+] |
1264 |
CSM 295/ 119 |
Mas el Rei deitou -s ' en terra | ant ' ela, tendud ' en cruz, || chorando muit ' e dizendo: | "A ti, Sennor, que es luz, || beijarei pees e mãos, | ca ta vertude m ' aduz || sempre saud ' e me guarda | dos que me queren nozir".|| |
[+] |
1264 |
CSM 303/ 138 |
E chorando e tremendo | diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 305/ 143 |
Quantos este feito viron, | tan toste lle consellaron || que o fezess ' , e foi feito; | e log ' a Virgen loaron || por tan fremoso miragre, | e con gran prazer choraron || todos, gẽollos ficados | con mui grandes devoções.|| |
[+] |
1264 |
CSM 306/ 145 |
Pois esto viu o herege, | repentiu -sse muit ' enton || e aa Virgen bẽeita | pidiu chorando perdon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 308/ 149 |
E log ' enton a fillaron | e fórona y deitar, || De todo mal pod ' a Virgen | a quena ama sãar || e chorando seus peccados | se fez logo comungar;|| |
[+] |
1264 |
CSM 309/ 152 |
Outra tal vison com ' esta | o Emperador dormindo || viu essa mẽesma noite | que o Papa; e sentindo || que de Deus aquesto era, | foi chorand ' e non riindo || a el falou con ele | a onrra da Virgen Madre, || Non deven por maravilla | tẽer en querer Deus Padre ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 311/ 157 |
Indo con el aa cova | chorand ' e dizend ' assi; || "Mal empregasti teu tenpo | na Virgen, com ' aprendi, || demais perdisti grand ' algo | que lle desti; mais a mi || nunca averrá aquesto, | ca o meu na arca é. |
[+] |
1264 |
CSM 314/ 167 |
E logo chegou a dona | aas vozes que oyu; || e pois deceu na tenda | e tal seu marido viu, || chorand ' a[a] Groriosa | por el mercee pedyu || que seu lume lle tornas[s]e, | ca: |
[+] |
1264 |
CSM 315/ 170 |
A moller fillou logo | seu fill ' e foi correndo || con el, chorando muito, braadand ' e dizendo: || "Virgen Santa Maria, | com ' eu creo e entendo, || sãar podes meu fillo | sen tempo alongado".|| |
[+] |
1264 |
CSM 316/ 172 |
E des que foi toda feita, | fez missa dizer aly || da Virgen, mui ben cantada, | e mandou -sse levar y; || e tan toste que foi dita, | per quant ' end ' eu aprendi, || viu logu ' e foi ben são, | e começou de chorar || Par Deus, non é mui sen guisa | de ss ' ende mui mal achar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 316/ 172 |
De gran prazer que avia, | ca aquest ' avĩir sol || que ome con prazer chora, | e diss ' el: |
[+] |
1264 |
CSM 318/ 176 |
Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ... || Outro dia à eigreja | foi, como soya yr, || e mostrou a cruz a todos | chorando, e enfengir - || se foi que ren non sabia | daquel feit ' e a mentir || se fillou, dizendo muito: | "Om ' ou moller que souber || Quen a Deus e a sa Madre | escarnno fazer quiser ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 319/ 179 |
Foi a bõa dona tanto demandando || a Santa Maria mercee, chorando || muito dos seus ollos, que foron chegando || preto da eigreja da de Deus esposa.|| |
[+] |
1264 |
CSM 323/ 188 |
Ontre toda -las vertudes | que aa Virgen son dadas ... || Aquel ome que seu fillo | pera soterrar estava, || quando viu correr a vila, | o fillo desamparava || e aa Virgen bẽeita | logo o acomendava || e todo quant ' el avia | chorando a saluçadas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 323/ 189 |
Todas estas maravillas, | loores porende deron || aa Virgen groriosa; | e a quantos llo disseron || bẽeizeron o seu nome | e gran festa lle fezeron, || e ouv ' y con alegria | muitas lagrimas choradas.|| |
[+] |
1264 |
CSM 327/ 198 |
Ante todos, e chorando | ar fillou -ss ' a repentir, || e dun gran pano de lenço | fez log ' o altar cobrir.|| |
[+] |
1264 |
CSM 333/ 212 |
Jazend ' assi na eigreja | sempre gemend ' e chorando || à Virgen Santa Maria | e de coraçon rogando || que ll ' ouvesse piadade, | foi -sse -ll ' o tenp ' alongando, || que non [pud ' ] aver saude | tan toste com ' el queria.|| |
[+] |
1264 |
CSM 336/ 221 |
El aquest ' assi fazendo | e cono demo luitando, || non estand ' en un estado, | mais caend ' e levantando, || viu en vijon a Reỹa | dos ceos, e el chorando || lle disse: |
[+] |
1264 |
CSM 338/ 225 |
Tan tost ' os que con el eran | pelas mãos lo fillaron || e a casa de seu amo | adestrado o levaron; || e poi -lo viu tan maltreito, | el e os outros choraron, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 233 |
A dona maravillada | foi desto que lle fazia, || e mui coitada chorando | con ele falou un dia || e disse -ll ' assi: |
[+] |
1264 |
CSM 341/ 235 |
O marido, pois viu esto, | perdeu todos seus antollos || e foi mui corrend ' ant ' ela | logo ficar os gẽollos || e disse -ll ' : "Ai, santa dona," | muito chorando dos ollos, || "perdõa -me, ca perdõa | Deus aos que erro fazen. |
[+] |
1264 |
CSM 345/ 244 |
E el chorand ' e gemendo || despertou daqueste sonno | e fillou -o a dizer || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 347/ 248 |
E os gẽollos ficados | ant ' o altar e chorando || estev ' ant ' a Virgen Santa | muito lle demandando || que fill ' ou filla lle désse, | e prometeu -lle que quando || o ouvesse, llo levasse | e tevess ' y sas vegias.|| |
[+] |
1264 |
CSM 347/ 249 |
Eles aquesto fazendo, | tan toste, se Deus m ' ajude, || ouve piadade deles | a Reynna de vertude || e fez viver o menỹo | e chorar do ataude, || assi que os que choravan | fezeron pois alegrias.|| |
[+] |
1264 |
CSM 348/ 250 |
El en aquesto cuidando, | hũa noite en dormindo || viu a Virgen groriosa | e foi contra ela yndo, || chorando muitos dos ollos | e mercee lle pedindo || que sse del amercẽasse | per que ouvesse tesouros.|| |
[+] |
1264 |
CSM 351/ 257 |
E os que ante choravan | começaron de ryir || e beveron daquel vỹo | e juraron, sen mentir || que nunca atal beveran; | e os enfermos guarir || foron, quantos del beveron, | e pois mui sãos seer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 355/ 269 |
Fezo sa oraçon logo | muit ' e dos ollos chorando, || e diss ' : "Ay, Santa Maria | de Vila -Sirga, e quando || eu fuy ena ta ygreja, | por meus din[n]eiros, estando, || comprei pera a ta obra | un bon canto, ey -cho dado.|| |
[+] |
1264 |
CSM 355/ 270 |
Pois que a oraçon feita | ouve, tan toste ll ' ataron || as mãos atras e logo | agynna o enforcaron; || e seus parentes por ele | muy feramente choraron.|| |
[+] |
1264 |
CSM 357/ 274 |
Mais pois entrou na ygreja | daquesta Santa Reynna, || chorando muit ' e dizendo: | "Sen[n]or, acorre -m ' aginna, || ca en tal coita com ' esta | tu soa es meezin[n]a; || se non, conta que agora | meus dias son acabados. |
[+] |
1264 |
CSM 359/ 279 |
Mais o padre e a madre | cuidaron morrer sen al || con coita daquele fillo; | e fezeron estadal || e foron log ' ao Porto | da Sennor espirital || e pediron -ll ' aquel fillo, | chorando con devoçon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 361/ 283 |
Enton todo o convento | se fillou muit ' a chorar, || porque tan gran maravilla | lles quisera Deus mostrar || pola sa bẽeyta Madre, | en que el quis encarnar || e en tal noyte com ' esta | por nos sen door naçer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 362/ 285 |
E pois que foi ant ' a arca, | se deitou e lle pediu || mercee muito chorando; | e da agua que sayu, || con que a arca lavaran, | trouxe pelo rostr ' e viu || mui mellor que ante vira.| |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 302 |
A moller, quando viu esto, | con mui gran coita chorando | diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 369/ 303 |
Enton chorand ' a mesquinna | rogou que a ascoitasse, || dizendo que lla daria, | sol que llo seu entregas[s]e.|| |
[+] |
1264 |
CSM 381/ 327 |
E quantos eno logar || estavan e esto viron, | começaron de chorar, || e en chorando a Virgen | ar fillaron -ss ' a loar || por ten fremoso miragre | que fora ali fazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 382/ 330 |
Reymon, pois ll ' el Rey diss ' esto, | poren graças lle rendeu || e loores aa Virgen | do Porto, porque meteu || al Rey est ' en voontade; | e o que ll ' el prometeu || de çera, fez -llo dar logo, | chorando con devoçon.|| |
[+] |
1264 |
CSM 386/ 341 |
E quand ' el Rey viu aquesto, | ouve mui grand ' alegria || e chorando loou muyto | a Virgen Santa Maria || que o assi de pescado | avondara aquel dia; || ca o que a muy ben serve | sempre con ela gaanna.|| |
[+] |
1264 |
CSM 391/ 346 |
Se fillaron a Reynna | que taes miragres faz, || e cada u[u]n chorando | poso en terra sa faz, || dizendo: |
[+] |
1264 |
CSM 394-395-396-397-398/ 352 |
Enquanto os el buscava | con mui gran coita sobeja, || a ssa moller, Dona Sancha, | foi chorand ' aa ygreja || e diss ' : |
[+] |
1264 |
CSM 403/ 362 |
Aver non poderia || lagrimas que chorasse || quantas chorar querria, || se m ' ante non nenbrasse || como Santa Maria || viu con que lle pesasse || do Fillo que avia || ante que a levasse.|| |
[+] |
1264 |
CSM 403/ 362 |
O segundo foi quando || seu Fill ' ouve perdudo || tres dias, e cuidando || que judeus ascondudo || llo tĩian, e osmando || que morto o traudo || foss ' , e por el chorando, || ant ' ela foi vĩudo.|| |
[+] |
1264 |
CSM 404/ 366 |
E assi jazendo pera fĩir, || un angeo viu pera ssi vĩir || que o queria guardar de falir || se podesse; e fillou -ss ' a chorar, || Non [é] sen guysa d ' enfermos sãar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 405/ 369 |
E pois veen descoberta || a omagen, grand ' oferta || dan y, est ' é cousa certa; || demais fillan -ss ' a chorar || De muitas guysas mostrar ...|| |
[+] |
1264 |
CSM 407/ 374 |
E pidindo por Deus jouv ' y gran sazon, || chorand ' e rogando -lle de coraçon || que dos seus erros podess ' aver perdon || e que lle foss ' en prazer.|| |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 383 |
Anna, quando viu esto, | ouvo tan gran despeito || que con coita chorando | se deitou en seu leito || e de grado morrera; | mas non ll ' ouve proveito, || ca Deus pera gran cousa | xa tiinna guardada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 383 |
E ali u jazia | gemend ' e sospirando || e sa desaventura | a Deus muit ' ementando || de que era sen fillos | de Joachin, chorando, || quis Deus que do seu angeo | foss ' ela confortada.|| |
[+] |
1264 |
CSM 411/ 385 |
"||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || Tanto ll ' esto mostraron | e per tantas razões, || que lles respos chorando: | "Pois que vos praz, varões, || farei vosso consello; | mais, por Deus, compan[n]ões, || guardade -mi os gãados | en aquesta mallada. |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 399 |
E disse -lle chorando:| |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 400 |
Eles quand ' est ' oyron, | choraron log ' assaz; || pois disseron: |
[+] |
1264 |
CSM 419/ 402 |
Santo Thomas chorando | respondeu -lles adur: || "Dized ' u a metestes; | mais sei eu que nenllur || achar nona podedes | quant ' o Breton Artur, || ca eu a vi na nuve | sobir, e me chamou.|| |
[+] |
1300 |
LP 023/ 257 |
Non fez Deus par a deseio tan grande | nen a qual coita sofre[re]y, des u me | partir de vos; ca, per u quer que ande, | non quedarei ar, meu ben e meu lume, | de chorar sempre; e con mui gran queixume | mal direy mha ventura: | ca de viver eu en tan gran tristura | Deus, senhor, non -no mande!| |
[+] |
1300 |
LP 023/ 258 |
E queira El, senhor, que a mha vida, | poys per vos he, cedo sei ' acabada, | ca pela morte me será partida | gran soidad ' e vida mui coitada; | de razon he d ' aver eu deseiada | a morte, poys entendo | de chorar senpre e andar soffrendo | coita desmesurada. |
[+] |
1300 |
LP 001/ 478 |
E vedes porque o sey ja: | porque vos vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 478 |
Mais vedes porque o vejo: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 478 |
Come se fosse o feyto meu | vos guardarey quant ' eu poder, | e negar -me non á mester, | ca vedes porque o sey eu: | porque vos [vej ' ambos andar | muy tristes e sempre chorar].| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 995 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que muicho deseio aver?| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 995 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver?| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 995 |
No creades, mi senhora, | el mal dizer de las gentes, | ca la muerte m ' es lhegada | sy en elo parardes mientes.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 995 |
¡Ay, senhora, nobre rossa! | mercede vos vengo pidir: | avede de mi dolor | en no ' me dexedes morir.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 995 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? | -Yo soy la flor de las frores | de que tu coger solias.| |
[+] |
1300 |
LP 001/ 996 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? |
[+] |
1301 |
LP 002/ 102 |
E par Deus, o poderoso, | que fez esta senhor minha, | d ' al and ' ora mais nojoso: | do demo dũa meninha, | que aquel omen de Çamora, | u lhe quis chamar senhora, | chamou -lhe Dona Gontinha. |
[+] |
1320 |
LP 001/ 994 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que muicho deseio aver?| |
[+] |
1320 |
LP 001/ 994 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver?| |
[+] |
1320 |
LP 001/ 994 |
No creades, mi senhora, | el mal dizer de las gentes, | ca la muerte m ' es lhegada | sy en elo parardes mientes.| |
[+] |
1320 |
LP 001/ 994 |
¡Ay, senhora, nobre rossa! | mercede vos vengo pidir: | avede de mi dolor | en no ' me dexedes morir.| |
[+] |
1320 |
LP 001/ 994 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? | -Yo soy la flor de las frores | de que tu coger solias.| |
[+] |
1320 |
LP 001/ 996 |
¿Que he d ' aquesta mi senhora | que mucho deseio aver? |
[+] |
1355 |
CGC 5/ 125 |
Choran con grant soedade | estos meus ollos cativos, | mortos son, pero andan bivos, | mantenendo lealtade: | sennora, grant crueldade | faredes en olvidar | a quen non le plaz mirar | sinon vossa grant beldade. | |
[+] |
1355 |
CGC 5/ 125 |
Meus ollos andan mirando | noite e dia a todas partes, | buscando por muitas artes | como non moira penando; | mais meu coraçon pensando | non les quere dar plazer, | por vos sempre obedeçer | elos non çessan chorando. |
[+] |
1355 |
CGC 7/ 134 |
¡Ai, meus ollos, que quisistes | ir tal fermosura ver, | por quen chorades tristes, | longe de buen paresçer!| |
[+] |
1355 |
CGC 12/ 156 |
Sin errar | quero morar | onde chorar | seja meu consolamento. | |
[+] |
1390 |
CGC 44/ 328 |
Dolorosas bozes davan | las que de aqui partian; | unas donzellas choravan, | otras grand planto fazian, | chamando: |
[+] |
1401 |
LP 001/ 996 |
Senhora:| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Donna e senhora de grande vallia | nom ssei sse cuidaades que tenho cuidado | de vo.rrespeitar, mais bem juraria | que nom tenho outro tam aficado | nem mayor de min nom tem homem nado: | esto, senhora, poderees ssaber | sse Deus quiser que posaades aver | mais compridamente meu certo rrecado.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Mas eu vus peço, mui gentell senhora, | que nojo e tresteza e enfadamento | de todo ponto vós botees de fora, | e todo cuidado que, a gram tromento, | vos fora trager em esquecemento | voso poder, senhora; e ssey que farees | voso gram proveito se a mim farees | que eu ouça nova de hu seja contento.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Muy bõa senhora, sse n ' esto atura | vosa vontade, em Deus esperando, | vós averees sem muito tardando | prazer em vida, seede bem segura. |
[+] |
1401 |
LP 001/ 996 |
Senhora:| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Donna e senhora de grande vallia | nom ssei sse cuidaades que tenho cuidado | de vo.rrespeitar, mais bem juraria | que nom tenho outro tam aficado | nem mayor de min nom tem homem nado: | esto, senhora, poderees ssaber | sse Deus quiser que posaades aver | mais compridamente meu certo rrecado.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Mas eu vus peço, mui gentell senhora, | que nojo e tresteza e enfadamento | de todo ponto vós botees de fora, | e todo cuidado que, a gram tromento, | vos fora trager em esquecemento | voso poder, senhora; e ssey que farees | voso gram proveito se a mim farees | que eu ouça nova de hu seja contento.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Fazee, senhora, que quantus vus virem | conheçam de pran a gram fremusura | que Deus a vós deu, sse nom mentirem; | que fallem do siso e grande cordura | com toda a graça, viço e mesura | que em vós assũam mui compridamente | sobre quantas ora vivem de presente: | esto é certo, sem fazer mais jura.| |
[+] |
1401 |
LP 001/ 1001 |
Muy bõa senhora, sse n ' esto atura | vosa vontade, em Deus esperando, | vós averees sem muito tardando | prazer em vida, seede bem segura. |
[+] |