logo usc Corpus Xelmírez - Resultados da consulta

Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval

Resultados da pescuda


Os resultados das buscas efectuadas no Corpus Xelmírez poden ser usados con fins educacionais e de investigación, sempre que se mencione a fonte. Se desexa consultar a referencia e o contexto dun exemplo, calque no símbolo [+] na cela da dereita. Para se referir ao corpus como un todo, cite: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval - http://sli.uvigo.gal/xelmirez/. Se desexa realizar outra pescuda no Corpus Xelmírez, pode calcar aquí.
Está a procurar contextos do uso de manda nos textos líricos do Corpus Xelmírez.

Número de contextos atopados: 435

1220 LP 002/ 164 Abril Pérez, fostes demandar | de tal demanda, que resposta non | á i mester, e conven de provar | o que dissestes das donas; enton | ẽmentemo -las, e sabê -las -an, | e, poi -las souberen, julgar -nos -an; | e vença quen tever melhor razon. | - [+]
1220 LP 007/ 166 Poys eu migo seu mandado non ey | já m ' eu leda partir non poderey | de Bonaval.| [+]
1220 LP 007/ 166 Poys m ' aqui seu mandado non chegou, | muyto vin -eu mays leda ca me vou | de Bona[val]". [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron que ven o meu amigo, | e and ' end ' eu muy leda poys tal mandad ' ey migo, | poys tal mandad ' ey migo, | ca [ven o meu amigo].| [+]
1220 LP 009/ 167 Ca novas mi disseron ca ven o meu amado, | e and ' [end ' ] eu muy leda poys migu ' é tal mandado, | poys migu ' é tal mandado, | que ven o meu amado. [+]
1220 LP 002/ 243 Por me fazer a meu pesar viver, | quand ' eu sabor ouvesse de morrer. | E se lhi fossen dizer com ' eu esto dizia, | logo sei que mia senhor por min demandaria; | ca, pero me ben non quer, amor me monstraria...| [+]
1220 LP 006/ 315 Des quando me mandastes, mia senhor, | que vus nunca dissesse nulha ren, | teve -m ' en tan gran coita voss ' amor | que peç ' a Deus mia mort(e), e non mi ven: | ca vus non ouso mia coita mostrar, | nen vus queredes vos de mi nembrar.| [+]
1220 LP 015/ 319 Nen á, per quant ' eu atenda, | conselho -¡mao peccado! | tanto Deus non me defenda! - | po[i ' ] -la que non fosse nada | por mi é tan alongada | de min, que non sei mandado | d ' ela, nen de mia fazenda!| [+]
1220 LP 022/ 323 Par Deus, senhor, ora tenh ' eu guisado | de viver mal, quant ' ouver ' a viver, | ca non quer Deus, nen vos, nen meu pecado | que [me] queirades per ren entender | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E vos non queredes mentes meter | com ' eu estou mui preto de morrer | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado!| [+]
1220 LP 022/ 323 E ora, mia senhor, non é pensado, | pois que nunca o quisestes saber | com ' eu estou mui preto de morrer, | e mui lòngi d ' oĩr vosso mandado! [+]
1220 LP 024/ 324 Se m ' ela consentir quiser ' | aquesto que lh ' eu rogarei, | que a sérvia, gracir -lh ' -o -ei, | entanto com ' eu vivo for ' ; | e querrei -lh[e] a grand ' amor. | E po ' -la aver eu melhor, | nunca lhi ren demandarei.| [+]
1220 LP 024/ 325 Ca, coido m ' eu, [de] demandar | que non pode ja mais seer | o por que om(e) a seu poder | serv ' e se non trabalha d ' al. - | Se ali cousimento val, | ou i conhocença non fal, | ¿que á i pedir que fazer? [+]
1220 LP 028/ 326 Que coita tal, por eu buscar perdon | ou outro ben, devi ' a demandar; | ca assi faz quen erra sen razon, | com ' eu errei, que me non poss ' achar | nenhun conselho bõo que filhar, | porque non fiz seu mandad[o] enton. [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | Tu, que ora vẽes de Monte -mayor, | digas -me mandado de mia senhor; | digas -me mandado de mia senhor, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 001/ 357 Tu, que ora viste os olhos seus, | Tu, que ora viste os olhos seus, | digas -me mandado d ' ela, por Deus; | digas -me mandado d ' ela, por Deus, | ca se eu seu mandado | non vir ' , trist ' e coitado | serei; e gran pecado | fará, se me non val.| [+]
1220 LP 009/ 514 E se vos avedes razon, | senhor, de m ' este mal fazer, | mandade -m ' ir, e logu ' enton | poderedes dereit ' aver | de min qual vus ora direi: | ir -m ' ei d ' aquend ' e morrerei, | senhor, pois vus praz d ' eu morrer.| [+]
1220 LP 019/ 520 Se lh ' o disser ' , e me mandar ' | que a non veja, morrerei!| [+]
1220 LP 023/ 522 E se m ' ela por Deus mandasse | o que me nunca quis mandar | -que me non foss(e), e que ficasse | ali u ela ouvess ' estar, - | a mui gran coita ' n que me ten, | lhe perdõasse Deus por én! | e mais, se lh ' ela mais rogasse!| [+]
1220 LP 003/ 704 E a min pes(a) aficado | de quen me vai demandar.| [+]
1220 LP 009/ 731 O que vistes que dizia | ca andava namorado, | pois que non veio o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca me por el roguedes, | ay, donas, fe que devedes! [+]
1220 LP 010/ 845 "Mui sen razon | me demandades, mais, se vos proug[u]er, | fazed ' ora, e faredes melhor, | ũa soldada polo meu amor | a de parte, ca non ei mais mester.| [+]
1220 LP 023/ 949 Ca ja eu sempre guardar -m ' ei | d ' aver mais ben do que og ' ei, | se per vosso mandado non.| [+]
1240 LP 008/ 77 E, mia dona, quen pregunta non erra; | e vós, por Deus, mandade preguntar | polos naturaes deste logar | se foderan nunca en paz nen en guerra, | ergo se foi por alg ' ou por amor.| [+]
1240 LP 020/ 81 O que vistes que dizia | que andava namorado, | pois que non veo o dia | que lh ' eu avia mandado, | nunca mi por el roguedes, | ai donas, fé que devedes. [+]
1240 LP 011/ 113 Que me mandades, ai madre, fazer | ao que sey que nunca ben querer | soub ' outra ren?| [+]
1240 LP 004/ 121 "Bailade, oje, ai filla, que prazer vejades, | ant ' o voss ' amigo, que vós moit ' amades". | "Bailarei eu, madre, pois me vós mandades, | mais pero entendo de vos ũa ren: | de viver el pouco muito vos pagades, | pois me vós mandades que baile ant ' el ben". | "Rogo -vos, ai filla, por Deus, que bailedes | ant ' o voss ' amigo, que ben parecedes". | "Bailarei eu, madre, pois mi.o vós dicedes, | mais pero entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco gran sabor avedes, | pois que me mandades que [baile ant ' el ben]". | "Por Deus, ai mia filla, fazed ' a bailada | ant ' o voss ' amigo, de so a milgranada". | "Bailarei eu, madre, d ' aquesta vegada, | mai[s pero] entendo de vós ũa ren: | de viver el pouco sodes mui pagada, | pois [me vós mandades que baile ant ' el ben]". | "Bailade oj ' , ai filla, por Sancta Maria, | ant ' o voss ' amigo, que vos ben queria". | "Bailarei eu, madre, por vós todavia, | mais pero entendo de vós ũa ren: | en viver el pouco tomades perfia, | pois que [me mandades que baile ant ' el ben]". [+]
1240 LP 012/ 125 "Par Deus, | muito levade -lo camiñ ' errado, | ca se verdade quiserdes achar | outro camiño conven a buscar, | ca non saben aqui d ' ela mandado". [+]
1240 LP 001/ 130 A lealdade da Bezerra pela Beira muito anda: | ben é que a nostra vendamos, pois que no -lo Papa manda.| [+]
1240 LP 001/ 130 O que vendeu Leirea muito ten que fez dereito, | ca fez mandado do Papa e confirmou -lh ' o Esleito: | - [+]
1240 LP 001/ 130 Super istud caput meum et super ista mea capa , | dade o castelo ao Conde, pois vo -lo manda o Papa.| [+]
1240 LP 004/ 141 E mais vos contarei de seu saber, | que cõnos livros que el ten [i] faz: | manda -os ante si todos trager, | e pois que fode per eles assaz, | se molher acha que o demo ten, | assi a fode per arte e per sen, | que saca dela o demo malvaz.| [+]
1240 LP 019/ 184 Bom dia vi, amigo, | pois seu mandad ' ei migo, | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 184 Bom dia vi, amado, | pois migu ' ei seu mandado, | louçana. | Pois seu mandad ' ei migo, | rogu ' eu a Deus e digo: | louçana.| [+]
1240 LP 019/ 185 Pois migu ' ei seu mandado, | rogu ' eu a Deus de grado, | louçana.| [+]
1240 LP 020/ 185 Chegou -mh ' , amiga, recado | d ' aquel que quero gram bem; | que pois que viu meu mandado, | quanto póde viir, vem; | e and ' eu leda porem, | e faço muit ' aguisado.| [+]
1240 LP 035/ 192 Dos que ora som na oste, | amiga, querria saber | se se verrám tard ' ou toste; | por quanto vos quero dizer: | porque é lá meu amigo. | Querria saber mandado | dos que alá som, ca o nom sei, | amiga, par Deus, de grado; | por quanto vos ora direi: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 035/ 193 Se Deus bom mandado mi dê, | querria saber, amiga, | d ' eles novas; vedes porque: | porque é lá meu amigo.| [+]
1240 LP 052/ 201 Guarrei, bem o creades, | senhor, u me mandardes. [+]
1240 LP 053/ 201 Non sei como me salv ' a mia senhor | se me Deus ant ' os seus olhos levar | ca, par Deus, non ei como m ' assalvar | que me non julgue por seu traedor, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 201 E sei eu mui ben no meu coraçon | o que mia senhor fremosa fará | depois que ant ' ela for: julgar -m ' á | por seu traedor con mui gran razon, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 053/ 202 E pois tamanho foi o erro meu | que lhe fiz torto tan descomunal, | se mi a sa gran mesura non val, | julgar -m ' á por én por traedor seu, | pois tamanho temp ' á que guareci | sen seu mandad ' oír e a non vi.| [+]
1240 LP 056/ 203 Ca mui gram temp ' a que ando coitado | se eu podesse pola ir veer, | ca depois nom me pód ' escaecer | qual eu [a] vi, u ouvi Deus irado; | ca verdadeira mente des entom | nom trago mig ' aqueste coraçom, | nem er sei de mim parte nem mandado.| [+]
1240 LP 095/ 221 Que muit ' a ja que nom vejo | mandado do meu amigo; | pero, amiga, pos migo | bem aqui u mh ora sejo | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Muito mi tarda, sem falha, | que nom vejo seu mandado; | pero ouve m ' el jurado | bem aqui, se Deus mi valha, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 E que vos verdade diga: | el seve muito chorando, | er seve por mi jurando | u m ' agora sej ' , amiga, | que logo m ' enviaria | mandad ' ou s ' ar tornaria.| [+]
1240 LP 095/ 221 Mais pois nom vem, nem envia | mandad ' , é mort ' ou mentia. [+]
1240 LP 101/ 224 D ' andar triste faz guisado, | ca o nom vi, nem vio el mi, | nem ar oiu meu mandado, | e porem faz gram dereit ' i | meu amigo de trist ' andar, | pois m ' el nom vir, e lh ' eu nembrar.| [+]
1240 LP 135/ 240 "Ide -vos, varom! | quem vos foi aqui trajer | para m ' irdes destorvar | d ' u dig ' aqueste cantar, | que fez quem sei bem querer?" | "Pois que me mandades ir," | dixi -lh ' eu, "Senhor, ir -m ' ei; | mais ja vos ei de servir | sempr ' e por voss ' andarei; | ca voss ' amor me forçou | assi que por vosso vou, | cujo sempr ' eu ja serei. [+]
1240 LP 001/ 244 Soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Se traiçon fezesse, nunca vo -la diria; | mais, pois fiz lealdade, vel por Santa Maria, | soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Per mia malaventura, tive un castelo en Sousa | e dei -o a seu don ' e tenho que fiz gran cousa: | soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor.| [+]
1240 LP 001/ 244 Soltade -m ' , ai, senhor, | e jurarei, mandado, que seja traedor. [+]
1240 LP 001/ 266 [Don] Estev ' Eanes, por Deus mandade | a Roí Paáez, logo este dia, | que, se quiser ir a Santa Maria, | que se non vaa pela Trĩidade, | ca mi dizen que lhe ten Fernan Dade | ciada feita pela Gafaria.| [+]
1240 LP 001/ 267 E, cada que el ven a Santaren, | sempre aló vai fazer romaria; | e da Trĩidade, per u soía | d ' ir, mandade que se guard ' el mui ben, | ca dizen que Fernan Dade lhe ten | ciada feita pela Gafaria. [+]
1240 LP 001/ 271 Ca vedes, mha senhor, porque no[n] l(o) ey, | porque fez Deus vosso corpo atal | en que nunca pod(e) home veer mal, | nen saberá, mays eu gran pavor ey | que vo -lo demandará por mim Deus, | pois eu morrer, [ai] lume destes meus | olhos, que sempre mais que min amey. [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta como m ' el á mandada | non foy home que lhe vis[s]e as semelhas: | nen ten rostro, nen olhos, nen orelhas, | nen he gorda, nen magra, nen delgada, | nen he ferrada, nen é por ferrar, | nem foy homen que a vis[s]e enfrear, | nen come erva, nen palha, nen cevada.| [+]
1240 LP 003bis/ 277 Atal besta mh -á mandada este infante! | ben vo -lo juro, amigo[s], sen falha, | non sey eno mundo aver que a valha: | nen vay a çaga, nen vay adeante, | e tem, vus juro par Nostro Senhor, | ......... poys nós morrermos, non for | nen ......... e foron .......| [+]
1240 LP 003/ 282 Amigu ' , e non vos nembrades | de mi e torto fazedes, | mais nunca per mi creades, | se mui cedo non veedes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non dades agora nada | por mi e, pois vos partirdes | d ' aqui, mais mui bem vingada | serei de vós, quando virdes | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado.| [+]
1240 LP 003/ 282 Non queredes viver migo | e moiro con soidade, | mais ve[e]redes, amigo, | pois que vos digu ' eu verdade, | ca sodes mal conselhado | de mi sair de mandado. [+]
1240 LP 005/ 283 Meu amigo, se vejades | de quant ' amades prazer, | quand ' alhur muito morades, | que non podedes saber, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Dizede -mi -o, meu amigo, | e, por Deus, non mi -o neguedes, | quando non sodes comigo | e muit ' á que non sabedes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado?| [+]
1240 LP 005/ 283 Ca, se faz que vós andades, | quando vos de mi partides | gran tempo que non tornades, | enton quando non oídes, | amigo, de mi mandado, | se sodes enton coitado? [+]
1240 LP 003/ 288 Porque se foi d ' aqui meu amigo | sen meu mandado e non mi -o fez saber, | quand ' el veer por falar comigo, | assanhar -m ' ei e farei -lh ' entender | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 Quand ' el veer e me sanhuda vir, | sei que será mui coitado por em | e jurar -mi -á e querra -me mentir, | e eu logu ' i falar -lh ' ei en desdem | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi.| [+]
1240 LP 003/ 288 E já meu amigo nunca salrrá | de meu mandado, nen de meu poder | e, se se el fôr, ante me jurará | quant ' eu quiser e tod ' a meu prazer | que outra vez non se vaia d ' aqui | per nulha ren sen mandado de mi. [+]
1240 LP 005/ 304 E mui ben vej ' eu que perden seu sen | aqueles que me van a demandar | quen é mia senhor; mais eu a negar | a (a)verei sempr(e) ¡assi me venha ben!| [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo foi -s ' oje d ' aqui | mui triste, amig ' , assi mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto roguar per mi: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 005/ 341 O voss ' amigo non pode perder | pavor, amiga, se por esto non: | perdõardes -lhi [vós] de coraçon, | e manda -vos el rogar e dizer | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor. | Quando s ' el foi, chorou muito dos seus | olhos, amiga, se mi venha ben, | porque non ousou vosco falar ren | e manda -vos esto rogar por Deus: | que perça já de vós med ' e pavor | e falará vosc ' , amiga, melhor.| [+]
1240 LP 001/ 343 Senhor, mui ben me vos fostes salvar | de pena veira, que trager vos vi; | e, pois de vós a queredes deitar, | se me creverdes, faredes assi: | mandade logu ' est ' e non aja i al: | deita[de -a] logu ' en un muradal, | ca peior pena nunca d ' esta vi. | -Garcia Pérez, non sabedes dar | bon conselho, per quanto vos oí, | pois que me vós conselhades deitar | en tal logar esta pena; ca, s ' i | o fezesse, faria mui[to] mal; | e muito tenh ' ora que mui mais val | en dá -la eu a un coteif ' aqui. [+]
1240 LP 002/ 344 Madre, se meu amigo veesse, | demandar lh ' ia, se vos prouguesse, | que se veesse veer comigo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo. | Se vos prouguer, mia madre velida, | quando veer o que mi -á servida, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Sol que el venha, se Deus m ' ajude, | assi Deus mi -o mostre con saude, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Por que mi -o referistes ogano, | que me non viu, per fé sen engano, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo.| [+]
1240 LP 002/ 345 Non sejades d ' est[o] enfadada; | se veer o que mi -á namorada, | demandar -lh ' ei que se veja migo: | se veer, madre, o meu amigo, | demandar -lh ' ei que se veja migo. [+]
1240 LP 012/ 351 A concelhos e a cavaleiros | mandan comer vacas e carneiros, | mais non cômian galinhas na guerra; | ca diz que dizen os agüireiros | que será perdimento da terra.| [+]
1240 LP 014/ 353 Quen non ten aqui cavalo | nen alhur, nen quer comprá -lo, | e quitan come vassalo | del -Rei ou de Don Fernando, | ai, Deus, pois mandan quitá -lo, | se lha dan por aguilando?| [+]
1240 LP 001/ 360 Abadessa, Nostro Senhor | vos gradesca, se lhy prouguer, | porque vos nenbrastes de mi | a sazon que m ' era mester, | hu cheguey a vosso logar, | ¡que tan ben mandastes penssar | hy do vosso comendador!| [+]
1240 LP 009/ 364 E a tal home, amigas, que farey, | que as[s]y morr ' e assy quer morrer | por aquele bem que nunca pode aver | nem averá?, ca ja sse lh ' o partyo, | porque me as[s]y de mandado sayo.| [+]
1240 LP 012/ 366 Ca el ven quebrando con grand ' ardura | con este mandado que oyu ja, | e ferve -lh ' o sangui e fará loucura | que nulha ren hy non esguardará; | se lhi peagen foren demandar | os porteiros do Gaston de Bear, | bevan a peagen que lhis el dará. [+]
1240 LP 015/ 368 Enviou -mi seu mandado | dizer, qual eu creo ben, | ca non ven por al, coytado, | de tan longi com ' el ven, | ay dona ' , lo meu amigo | [senon por falar comigo; | nen ven por al meu amigo, | senon por falar comigo].| [+]
1240 LP 017/ 369 Hunha dona foy de pram | demandar casas e pan | da ordin de San Joam, | con minguas que avya; | e digo -vos que lhas dam | quaes ela querrya.| [+]
1240 LP 001/ 372 Ai Justiça, mal fazedes que non | queredes ora dereito filhar | de Mor da Cana, porque foi matar | Joan Airas, ca fez mui sen -razon; | mais, se dereito queredes fazer, | ela so el devedes a meter, | ca o manda o Livro de Leon.| [+]
1240 LP 001/ 372 Ca lhi queria gran ben, e des i | nunca lhi chamava senon "senhor"; | e, quando lh ' el queria mui milhor, | foi -o ela logo matar ali; | mais, Justiça, pois tan gran torto fez, | metede -a ja so ele ũa vez, | ca o manda o dereito assi.| [+]
1240 LP 003/ 373 Se volo fustan estevesse mal | non vos mandaria ir ant ' os seus | olhos, mais guisade cedo, por Deus, | que vos veja, non façades end ' al, | ca, se vos vir, sei [eu] ca morrerá | [por vós, filha, ca mui ben vos está].| [+]
1240 LP 007/ 375 A meu amigo mandad ' enviei | a Toled ' , amiga, per boa fe, | e mui ben creo que ja co el é; | preguntad ' , e gradecer -volo -ei, | en quantos dias poderá chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar.| [+]
1240 LP 007/ 375 Ca do mandadeiro sei eu mui ben | que, depois que lh ' o mandado disser, | que se verra máis cedo que poder; | e, amiga, sabede vós d ' alguen | en quantos [dias poderá chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar].| [+]
1240 LP 007/ 375 E sempre catan estes olhos meus | per u eu cuido que á de viir | o mandadeir ' , e moiro por oir | novas d ' el, e preguntade, por Deus, | en quantos dias poderá [chegar | aqui, de Toledo, quen ben andar]. [+]
1240 LP 008/ 375 A mia senhor, que eu sei muit ' amar, | punhei sempre d ' o seu amor gaar | e nono ouvi, mais, a meu cuidar, | non fui eu i de sén nen sabedor, | por quanto lh ' eu fui amor demandar, | ca nunca vi molher máis sen amor.| [+]
1240 LP 008/ 375 E des que a vi sempr ' a muit ' amei, | e sempre lhi seu amor demandei, | e nono ouvi neno averei; | mais, se cent ' anos for seu servidor, | nunca lh ' eu ja amor demandarei, | ca nunca vi molher máis sen amor. [+]
1240 LP 009/ 375 A mia senhor, que me ten en poder | e que eu sei máis d ' outra ren amar, | sempr ' eu farei quanto m ' ela mandar | a meu grado, que eu possa fazer, | mais non lhi posso fazer ũa ren: | quando mi diz que lhi non quera ben, | ca o non posso comigo poer.| [+]
1240 LP 020/ 381 Diz, amiga, o que mi gran ben quer | que nunca máis mi ren demandará | sol que lh ' ouça quanto dizer quiser, | e mentre viver que me servirá; | e vedes ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor.| [+]
1240 LP 020/ 381 Gran pavor ei, non me queira enganar, | pero diz el que non quer al de mí | senon falar mig ' , e máis demandar | mentre viver non [mi] quer, des ali; | e vedes [ora com ' é sabedor, | que, pois que lh ' eu tod ' este ben fezer, | logu ' el querra que lhi faça melhor].| [+]
1240 LP 029/ 385 Entend ' eu, amiga, per boa fe, | que avedes queixum ' , u al non á, | de voss ' amigo, que aqui está, | e d ' el e de vós non sei por que é, | mais quero -vos ora ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar.| [+]
1240 LP 029/ 385 E amiga, de pran, u non jaz al, | este preito deve -se de fazer, | ca vos vejo d ' el gran queixum ' aver, | e el de vós, e tenho que é mal, | mais quero -vos ora [ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar].| [+]
1240 LP 029/ 385 Sanha d ' amigos é, non sera ben, | e sei que faredes end ' o melhor | -pero vejo -vos aver desamor | d ' el, amiga -, e esto vos conven, | mais quero -vos ora [ben conselhar: | fazed ' i ambos o que eu mandar]. | ¡E mal [l]h ' én venh ' a quen non outorgar | antre vós ambos o que eu mandar! [+]
1240 LP 038/ 389 Senhor, por Santa Maria, | mandad ' ante vós chamar | ela e min algun dia, | mandade -nos razõar; | se s ' ela de min queixar | de nulha ren que dissesse, | en sa prison quer ' entrar.| [+]
1240 LP 039/ 390 Muito mi sera grave de sofrer | d ' aver quen mi quer ben mal a querer, | e vós, madre, mandades -mi -o fazer, | mais faço -vos ũa pregunta tal: | pois quen mi quer ben ei mal a fazer, | se querrei ben a quen mi quiser mal.| [+]
1240 LP 043/ 392 De sa madre sei ũa ren: | que a manda muito guardar | de mí e d ' outren ala entrar; | mais, pero a guarda mui ben, | quantos dias no mun[do son | ala vai o meu coraçon].| [+]
1240 LP 058/ 399 Mia senhor, falar -vos -ei | un pouco, se mi ascuitardes, | e ir -m ' ei quando mandardes, | máis aqui non [e]starei. | - [+]
1240 LP 066/ 402 Faria -lho mui de grado | porque sei que me deseja, | mais, se guisar u me veja | e lhi fezer seu mandado, | non leixará el, amiga, | [nulh ' ome a que o non diga].| [+]
1240 LP 066/ 403 Tan coitado por mí anda | que non á paz nen mesura, | pero se eu, per ventura, | fezer todo quant ' el manda, | non leixará el, amiga, | [nulh ' ome a que o non diga].| [+]
1240 LP 003/ 412 Mas que prol vus ten, | ca, hu vus fostes sen meu mandado, | jurey que nunca vus fezesse ben?| [+]
1240 LP 030/ 426 Nunca vus ja de ren ey a creer, | ca sempr ' ouvestes a fazer por mi | quant ' eu mandass ' , e mentides -m ' assy; | e, pero faç ' i todo meu poder, | sol non vus poss ' esta [hyda partir.]| [+]
1240 LP 002/ 427 O que vistes esse dia | andar por mi mui coitado | chegou -m ' ora seu mandado; | madre, por Santa Maria | leixedes -mi -o ir veer.| [+]
1240 LP 002/ 433 Amiga, quen oj ' ouvesse | mandado do meu amigo | e lhi ben dizer podesse | que veesse falar migo | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 002/ 433 Se de mi ouver mandado, | non sei ren que o detenha, | amiga, pelo seu grado, | que el mui çedo non venha | ali u sempre queria | falar migu ' e non podia.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atender quer ' eu mandado, que m ' enviou meu amigo, | que verrá en romaria a Far ' e veer -s ' á migo, | e por en tenh ' eu que venha; | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atende -lo quer ' eu, madre, pois m ' enviou seu mandado, | ca mi diss ' o mandadeiro que é por mi mui coitado, | e por en tenh ' eu que venha; | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 003/ 433 Atende -lo quer ' eu, madre, pois m ' el[e] mandad ' envia, | que se verria veer migo en Far ' , en Santa Maria, | e por en tenh ' eu que venha, | como quer que outren tenha, | non tem ' eu d ' el que non venha.| [+]
1240 LP 013/ 444 E ten -s ' amor que demandey folia | en demandar o que non poss ' aver; | e aquesto non poss ' eu escolher, | ca logo m ' eu en[d ' ] al escolheria: | escolheria, mentr ' ouvesse sen, | de nunca ja morrer por nulha ren; | ca esta morte non é jograria.| [+]
1240 LP 014/ 444 Deus! como se fôron perder e matar | muy bõas donzelas, quaes vos direy: | foy Dordia Gil e [ar] foy Guiomar, | que prenderon ordin; mays, se foss ' eu rey, | eu as mandaria por en[de] queymar, | porque fôron mund ' e prez desemparar.| [+]
1240 LP 016/ 445 Dona Ouroana, pois já besta avedes, | outro conselh ' ar avedes mester: | vós sodes mui fraquelinha molher | e já mais cavalgar non podedes; | mais, cada que quiserdes cavalgar, | mandade sempr[e] a best ' achegar | a un caralho, de que cavalguedes.| [+]
1240 LP 019/ 447 O peon sabe sempr ' u vós jazedes, | e non vos sabedes dele guardar | siquer: poedes [en] cada logar | vossa maeta e quanto tragedes; | e dized ' ora, se Deus vos pardon: | se de noite vos foder o peon, | contra qual parte o demandaredes?| [+]
1240 LP 021/ 448 Estas donzelas que aquí demandan | os seus amigos que lhis façan ben, | querrey, amigas, saber ũa ren: | que [é] aquelo que lh ' e[le]s demandan?| [+]
1240 LP 021/ 448 Ca un amigo que eu sempr ' amey | pediu -mi cinta, e ja lh ' a er dey; | mays eles cuydo que al lhis demandan.| [+]
1240 LP 021/ 448 O meu seria perdudo con migo | por sempr ' , amigas, se mi pediss ' al; | mays pedir cinta non é nulho mal, | e por aquesto non se perdeu migo; | mays, se m ' el outra demanda fezesse, | Deus me cofonda, se lh ' eu cinta desse! | e perder -s ' ia ja sempre [con] migo.| [+]
1240 LP 033/ 454 Lourenço, a min grave non será | de te pagar tanto que mi quiser, | pois ante mi fezísti teu mester; | mui ben entendo e ben vejo já | como te pagu ' , e logo o mandarei | pagar a [un] gran vilão que ei, | se un bon pao na mão tever. | - [+]
1240 LP 037/ 456 Par Deus, infançon, queredes perder | a terra, pois non temedes el -Rei, | ca já britades seu degred ' , e sei | que lho faremos mui cedo saber: | ca vos mandaron a capa, de pran, | trager dous anos, e provar -vos -an | que vo -la viron três anos trager.| [+]
1240 LP 037/ 456 E provar -vos -á, das carnes, quen quer | que duas carnes vos mandan comer, | e non queredes vós d ' ũa cozer; | e no degredo non á já mester | nen já da capa non ei a falar, | ca ben três anos a vimos andar | no vosso col ' e de vossa molher.| [+]
1240 LP 037/ 456 E fará el -Rei corte este mês, | e mandaran -vos, infançon, chamar; | e vós querredes a capa levar | e provaran -vos, pero que vos pês, | da vossa capa e vosso guarda -cós, | en cas del -Rei, vos provaremos nós | que an quatr ' anos e passa per três. [+]
1240 LP 054/ 464 Vistes, mhas donas: quando noutro dia | o meu amigo con migo falou, | foy muy queyxos ' , e, pero se queyxou, | dey -lh ' eu enton a cinta que tragia; | mays el demanda -m ' [or ' ] outra folia.| [+]
1240 LP 054/ 464 E vistes (que nunca amiga tal visse!): | por s ' ir queyxar, mhas donas, tan sen guisa, | fez -mi tirar a corda da camisa, | e dey -lh ' eu d ' ela ben quanta m ' el disse; | mays el demanda -mh -al, que non pedisse!| [+]
1240 LP 054/ 465 Sempr ' averá don Joan de Guilhade, | mentr ' el quiser, amigas, das mhas dõas | (ca ja m ' end ' el muytas deu e muy bõas); | des i terrey -lhi sempre lealdade; | mays el demanda -m ' outra torpidade. [+]
1240 LP 001/ 468 Ai Deus, u é meu amigo | que non m ' envia mandado? | ca preit ' avia comigo, | ergo se fosse coitado | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse. | Quando s ' el de mi partia, | chorando, fez -mi tal preito | e disse quand ' e qual dia, | ergo se fosse mal treito | de morte, que se veesse | o mais cedo que podesse.| [+]
1240 LP 002/ 469 E pois me queria desemparar, | quando a vi, mandasse me partir | logo de si! e mandasse -m ' end ir!| [+]
1240 LP 008/ 485 Por al vos nom mandaria | vee -lo; mais oí dizer | a quem no viu assi jazer | que tam coitado jazia | que já nom guarria per rem.| [+]
1240 LP 007/ 501 Torto mi fez, que m ' agora mentiu; | a veer -m ' ouve, pero non me viu, | e, por que m ' el de mandado saiu, | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder, | se ora fôr, sen meu grad ' u ir quer; | achar -s ' á end ' el mal, se eu poder.| [+]
1240 LP 013/ 504 Disseron -mi mandado do que muito desejo, | ca verri ' a San Servand ' e pois eu non o vejo, | namorada! [+]
1240 LP 002/ 525 Foi -s ' el mui sen meu grado | e non sei eu mandado: | e se o verei, velida!| [+]
1240 LP 007/ 527 Dés que souberdes mandado | do mal muit ' e mui sobejo | que mi fazen, se vos vejo, | enton mi averedes grado | de quam muito mal, amigo, | sofro, se falardes migo.| [+]
1240 LP 023/ 535 Quis el falar migu ' e non ouve guisado | e foi -s ' el d ' aqui sanhud ' e mui coitado | e nunca depois vi el nen seu mandado, | e que farei [eu], louçãa?| [+]
1240 LP 028/ 537 Varõas, | e non vos queixedes, ca, se eu tornar, | eu vos farei que nen un trobador | non trobe en talho se non de qual for, | nen ar trobe por mais altas pessõas, | Ca manda ' l -Rei, por que á en despeito, | que troben os melhores trobadores | polas mais altas donas e melhores, | o ten assi por razon, con proveito; | e o coteife que for trobador, | trobe, mais cham ' a coteifa "senhor"; | e andaran os preitos con dereito. | E o vilão que trobar souber, | que trob ' e chame "senhor" sa molher, | e averá cada un o seu dereito. [+]
1240 LP 052/ 548 Joan Soárez, por me deostardes, | non perç ' eu por esso mia jograria; | e a vós, senhor, melhor estaria | d ' a tod ' ome de segre ben buscardes: | ca eu sei canções muitas e canto ben | e guardo -me de todo falimen | e cantarei, cada que me mandardes. | - [+]
1240 LP 006/ 553 Do que [vós] vistes que me preguntou, | quando s ' el ouve d ' aqui a partir, | se mi seria ben, se mal de s ' ir, | ai, amiga, mandado mi chegou: | que est aqui e quer migo falar, | ma[i]s ante pôd ' aqui muito morar.| [+]
1240 LP 013/ 556 E, per bõa fé, non fica per mi | quant ' eu poss ' , amiga, de lho guisar, | nen per el sempre de mi -o demandar, | mais a ventura no -lo part ' assi: | quando lh ' eu poderia fazer ben, | el non ven i e, u non poss ' eu, ven.| [+]
1240 LP 020/ 559 E per u foi irá perjurado, | amiga, de quant ' el a min disse, | ca mi jurou que se non partisse | d ' aqui e foi -se sen meu mandado, | e, pero lh ' eu dixi, quando s ' ia, | que sol non se fosse, foi sa via.| [+]
1240 LP 002/ 560 Lourenço Bouçon, o vosso vilão, | que sempre vosco soedes trager, | é gran ladron; e oí eu dizer | que, se o colhe o meirinho na mão, | de tod ' en tod ' enforcar -vo -lo -á; | ca o meirinho en pouco terrá | de vos mandar enforcar o vilão.| [+]
1240 LP 011/ 575 Quen viss ' andar fremosĩa, | com ' eu vi, d ' amor coytada | e tan muyto namorada | que, chorand ' , assi dizia: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen viss ' andar a fremosa, | com ' eu vi, d ' amor chorando | e dizendo e rogando | por amor da Gloriosa: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar! [+]
1240 LP 011/ 575 "|Quen lhi viss ' andar fazendo | queyxumes d ' amor d ' amigo | que ama e, sempre sigo | chorando, assi dizendo: | "Ay amor, leyxedes -m ' oje | de sô lo ramo folgar | e depoys treydes -vos migo | meu amigo demandar!" [+]
1240 LP 016/ 582 Partir quer migo mia madr ' oj ' aqui | quant ' á no mundo, outra ren non jaz; | de vós, amig ' , ũa parte mi faz | e faz -m ' outra de quant ' á e de si | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 Partir quer migo, como vos direi: | de vós faz mi[a madr ' ] ũa parte já | e faz -m ' outra de si e de quant ' á | e de quantos outros parentes ei; | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 E de qual guisa migo partir quer, | a partiçon, ai meu amigu ' , é tal: | ũa me faz senon de vós sem al, | outra de si e de quant ' al ouver | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer?| [+]
1240 LP 016/ 582 De vós me faz ũa parte, ai senhor | e meu amigu ' e meu lum ' e meu ben, | e faz -m ' outra de grand ' algo que tem | e pon -me de mais i o seu amor, | e, pois faz esto, manda -m ' escolher: | que mi mandades, amigo, fazer? | E, poi -lo ela part ' a meu prazer, | en vós quer ' eu, meu amigu ' , escolher. [+]
1240 LP 003/ 585 Ben vej ' eu que dizia mha senhor | gram verdade no que mi foy dizer, | ca já eu d ' ela querria aver | est ' e terria -lho por grand ' amor, | que sol quysesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 585 E ben entendo que baratey mal | do que lhi foy dizer, ca des enton | non falou migo, se Deus mi perdon, | e tanto mi fezess ' oj ' e non al, | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar.| [+]
1240 LP 003/ 586 E ben entendo que fiz folia | e dizen verdade por hũa ren | do que muyto quer a pouco deven; | atal foy eu, ca já filharia | que sol quisesse comigo falar | e quytar -m ' ia de lh ' al demandar. [+]
1240 LP 004/ 586 Disseron -m ' agora do meu namorado | que se foi sanhud ' e sen o meu mandado: | e porque s ' assanhou agora o meu amigo?| [+]
1240 LP 019/ 598 E [o] astroso que a vendia | por que mj non envyou mandado, | fora de cachas encarregado | en que comprara dona Luzia | en Orzelhon do que a vendia? [+]
1240 LP 006/ 602 Tan muyto mi dizen que é coitado | por mi, des quando non falou comigo, | que non dorme nen á sen conssigo, | nen sabe de ssy parte nen mandado.| [+]
1240 LP 006/ 602 Ca est ' é l ' ome que mays demandava | e non ar quis que comigo falasse, | e ora jura que ja sse quitasse | de gran sandic ' en que m ' ante falava.| [+]
1240 LP 004/ 610 Mandad ' ey comigo | ca ven meu amigo:| [+]
1240 LP 004/ 610 E irey, madr ' , a Vigo! | Comigu ' ey mandado | ca ven meu amado:| [+]
1240 LP 004/ 614 Mandad ' ei migo qual eu desejei, | gram sazon á, madre, per bõa fé, | e direi -vo -lo mandado qual é, | que nulha ren non vos eu negarei: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 E, pois mi Deus fez tal mandad ' aver | qual desejava o meu coraçon, | madr ' e senhora, se Deus mi perdon, | que vos quer ' eu [o] mandado dizer: | o meu amigo será oj ' aqui, | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 E por en sei ca mi quer ben fazer | Nostro Senhor, a que eu fui rogar | por bon mandad ' e fez -mi -o el chegar | qual poderedes, mia madre, saber: | o meu amigo será oj ' aqui | e nunca eu tan bon mandad ' oí.| [+]
1240 LP 004/ 614 Melhor mandado nunca já per ren | d ' aqueste, madre, non poss ' eu oir | e por en non me quer ' eu encobrir | de vós, ca sei que vos praz do meu ben: | o meu amigo será oj ' aqui | e nunca eu tan bon mandad ' oí. [+]
1240 LP 003/ 616 Como vivo coitada, madre, por meu amigo, | ca m ' enviou mandado que se vai no ferido: | e por el vivo coitada!| [+]
1240 LP 003/ 616 Como vivo coitada, madre, por meu amado, | ca m ' enviou mandado que se vai no fossado: | e por el vivo coitada!| [+]
1240 LP 003/ 616 Ca m ' enviou mandado que se vai no ferido, | eu a Santa Cecilia de coraçon o digo: | e por el vivo coitada! | Ca m ' enviou mandado que se vai no fossado, | eu a Santa Cecilia de coraçon o falo: | e por el vivo coitada! [+]
1240 LP 005/ 617 Non poss ' eu, madr ' , aver gasalhado, | ca me non leixades fazer mandado | do meu amigo.| [+]
1240 LP 005/ 617 Ca me non leixades fazer mandado; | morrer -vos ei con aqueste cuidado | por meu amigo.| [+]
1240 LP 008/ 619 Ca meu amigu ' é por mi coitado, | e, pois, eu non farei seu mandado? | e, louçana, irei, | ca já i est ' o que namorei, | e, louçana, irei. [+]
1240 LP 007/ 624 Ca sempr ' eu serey pagado | de quanto ss ' ela pagar | e de fazer seu mandado, | se m ' ela quiser mandar, | como se me ben fezesse, | assi como me mal faz, | ou ll ' o meu amor prouguesse, | assi como lle despraz. [+]
1240 LP 010/ 625 Maestr ' Acenço, dereyto faria | el -rrey de vus dar muy boa soldada, | porque fezestes hũa cavalgada, | sem seu mandad ' , a Roda, n ' outro dya; | sem sa ajuda e sem seu dinheiro, | fostes alá matar hun cavaleyro | porque soubestes que o desservya.| [+]
1240 LP 010/ 626 E do serviço que lh ' avedes feito, | Maestr ' Acenço, non vos enfadedes: | tornad ' alá e ben barataredes, | e matad ' outro, quando virdes geyto; | ca, sse el -rrey sabe vossa demanda | e ouver paz d ' este execo en que anda, | arcedĩagon sodes logo feito.| [+]
1240 LP 006/ 634 Fostes -vos vós, meu amigo, d ' aqui | sen meu mandad ' e nulha ren falar | mi non quisestes, mais oj ' ao entrar, | se por mesura non fosse de mi, | se vos eu vira, non mi venha ben | nunca de Deus, nen donde m ' oje ven.| [+]
1240 LP 006/ 634 Ca vos fostes sen meu mandad ' e sei | que mi pesava mui de coraçon | e, meu amigo, Deus non mi perdon, | se por mesura non fosse que ei, | se vos eu vira, non mi venha ben | nunca de Deus, nen donde m ' oje ven.| [+]
1240 LP 009/ 635 Madr ' , enviou -vo -lo meu amigo | [o]je dizer que vos veeria, | se ousasse, par Santa Maria, | se o vós ante falardes migo; | se el vir vós nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, pero sospeitada | sõo de vós ca lhi quero gram ben, | nunca lho quix, pois naci, e por en | se o creverdes, madre loada, | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | De Valongo, ca se foi el d ' aqui | sen meu mandad ' e non me quis veer, | e ora manda -vos preito trager | que vos veja, por tal que veja mi; | se el vir vós, nen mi per meu grado, | San Salvador mi seja irado | E sei ben que non é tan ousado | que vos el veja sen vosso grado. [+]
1240 LP 008/ 644 Foi a cítola temperar | Lopo, que citolasse; | e mandaron -lh ' algo dar, | en tal que a leixasse; | e el cantou logu ' enton, | e ar deron -lh ' outro don, | en tal que se calasse.| [+]
1240 LP 023/ 651 E saberia d ' algun ben mandado | de que oj ' eu non sõo sabedor, | mays sei que est ' é desej ' e cuydado.| [+]
1240 LP 006/ 668 Quanto me vós quiserdes mandar | que por vós faça, ben sabede | que o farei e vós fazede | por mi o que vos quero rogar: | que nunca vós, amig ' , ajades | amiga [a] que o digades, | nen eu non quer ' aver amiga, | meu amig[o], a que o diga.| [+]
1240 LP 006/ 686 E pera qual terra lh ' eu fugirei, | logu ' el saberá mandado de mi, | ali u for ' ; e pois me tever ' i | en sa prison, sempr ' eu esto direi:| [+]
1240 LP 016/ 690 E dizede -m(e): en que vus fiz pesar, | por que mi -assi mandades ir morrer?| [+]
1240 LP 016/ 690 Ca me mandades ir alhur viver!| [+]
1240 LP 003/ 695 E, pois lhi Deus atal ventura dá, | [el] escontra mi barata mui mal, | se nunca já de meu mandado sal, | ca en mi ten quanto ben no mund ' á, | e en mi ten a coita e o lezer | e o pesar e quant ' á de prazer. [+]
1240 LP 004/ 695 Ben m ' é con este mandado que ei | de meu amigu ' , e non o negarei, | de que se ven, e ora, por que sei | ca morr ' agora já por me veer | e a vós, madre, ben dev ' a prazer | de s ' atal homen por mi non perder.| [+]
1240 LP 001/ 697 Irei a lo mar vee -lo meu amado; | pregunta -lo -ei se fará meu mandado: | e vou -m ' eu namorada.| [+]
1240 LP 002/ 700 Estava -m ' en San Clemenço, u fôra fazer oraçon, | e disse -mi o mandadeiro que mi prougue de coraçon: | "agora verrá ' qui voss ' amigo." | Estava -m ' en San Clemenço, u fôra candeas queimar, | e disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon semelhar, | agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|Estava -m ' en San Clemenço, u fôra oraçon fazer, | e disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon parecer, | agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro que mi prougue de coraçon, | por que viu que mi prazia ar disse -m ' outra vez enton: | "agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon semelhar"; | porque viu que mi prazia, ar começou -m[e] a falar: | "agora verrá ' qui voss ' amigo. [+]
1240 LP 002/ 701 "|E disse -mi o mandadeiro: "fremosa de bon parecer"; | por que viu que mi prazia, ar começou -me a dizer | "agora verrá ' qui voss ' amigo." [+]
1240 LP 001/ 707 Foi -s[e] o meu perjurado | e non m ' envia mandado; | deseja -lo -ei.| [+]
1240 LP 001/ 707 E non m ' enviou mandado; | de Deus lhi seja buscado; | deseja -lo -ei.| [+]
1240 LP 001/ 707 Pois mandado non m ' envia, | busque -lho Santa Maria; | deseja -lo -ei. [+]
1240 LP 002/ 707 Foi -s ' o namorado, | madr ' e non o vejo: | e viv ' eu coitado | e moiro con desejo: | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 Foi -s ' el con perfia, | por mi fazer guerra; | nembrar -se devia | de que muito m ' erra: | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 De pran con mentira | mi andava sen falha, | ca se foi con ira, | mais, se Deus mi valha, | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado.| [+]
1240 LP 002/ 708 Non quis meter guarda | de min que seria | e quant ' alá tarda | é por seu mal dia; | torto mi ten ora | o meu namorado, | que tant ' alhur mora | e sen meu mandado. [+]
1240 LP 001/ 709 E rogou -m ' el que vos visse | e vos dissesse mandado, | que non era perjurado, | e vedes al que mi disse: | que á de vós mui gram medo, | por que non veo mais cedo.| [+]
1240 LP 009/ 737 Que panos perdi de peso | e outros bem bastoados | que m ' avian já mandados.| [+]
1240 LP 014/ 740 "Con dous ben poderíades hir, | mays hun manda sol que non movades".| [+]
1240 LP 022/ 743 "Par Deus, amiga, podedes saber | como podesse mandad ' envyar | a meu amigo que non á poder | de falar migu ' e morr ' én con pesar? | E ben vus digo, se el morr ' assy, | que non viverey ........ des aly.| [+]
1240 LP 030/ 747 E non morri, pero pus mi andava | mha morte, quant ' á que eu conhoci | aquesta dona que agora vi; | que non visse! ca de guisa me ten | o seu amor já fora de meu sen | que lhi quito quanto lh ' én demandava.| [+]
1240 LP 030/ 748 E pesa -mi, por que perderá prez; | quanto Deus en aqueste mundo fez | que non era, erg ' u ela mandava. [+]
1240 LP 004/ 766 Aos mouros que aqui son | Don Álvaro ren non lhis dá, | mais manda -lhis filhar raçon | da cachaça, e dar -lhis -á | do al que na cozinh ' ouver; | mais o mouro que mi crever | a cachaça non filhará.| [+]
1240 LP 009/ 769 -Don Garcia Martijz, saber | queria de vos hũa ren: | de quen dona quer m[u]i gran ben | e lhi ren non ousa dizer | con medo que lhi pesará, | -e nono posso mays sofrer -, | dizede -mi se lh ' o dirá, | ou que mandades hy fazer. | - [+]
1240 LP 013/ 771 Ricome foi que nos Deus enviou, | que nos non quis assi desamparar, | que nos a vida assi refeçou, | poi -lo ricome vẽo no logar; | ca nunca eu tan gran miragre vi: | polo açougue refeçar assi, | mentr ' o ricome mandara comprar.| [+]
1240 LP 023/ 776 E, pois ben quer remiir seu pecado, | logar achou qual avia mester, | u non saberá parte nen mandado | de nulh ' ome, se d ' alhur non veer; | pero, se pobr ' ou coitado passar | per aquel porto, sabê -lo -á albergar | e, de mais, dar -lh ' albergu ' endõado. [+]
1240 LP 027/ 778 Se Don Martinh ' é morto, sen prez e sen bondade, | ôi -mais, maos costumes, outro senhor catade; | mais nono acharedes de Roma atá cidade; | se tal senhor queredes, alhu -lo demandade; | pero un cavaleiro sei eu, par caridade, | que vos ajudari ' a tolher d ' el soidade; | mais [queredes] que vos diga ende ben verdade?: | non é rei nen conde, mais é -x ' outra podestade, | que non direi, que direi, que non direi... [+]
1240 LP 033/ 781 E pois que é o concelho | dos cornos apoderado, | quen lhi sair de mandado | fará -lh ' el mao trebelho; | ca el, mentr ' i for cornudo, | querrá i seer temudo | e da vil ' apoderado. | E vedes en que gran brio | el, que a Deus é chegado, | por seer cornud ' alçado | en tamanho poderio, | om ' é, de seu padre filho; | por tanto me maravilho | d ' a esto seer chegado.| [+]
1240 LP 052/ 792 Madre, vos que me mandastes | que mentiss ' a meu amigo, | que consselho mi daredes | ora, poi -lo non ey migo?| [+]
1240 LP 052/ 792 Poys escusar non podedes, | mha filha, seu gasalhado, | des oy mays eu vus castigo | que lh ' andedes a mandado.| [+]
1240 LP 053/ 792 Poys mandado non m ' envya, | entend ' eu do perjurado | que ja non teme mha ira: | ca, sse non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira.| [+]
1240 LP 053/ 792 Tod ' andava con mentira: | ca, sse [non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira]. | E ya, qual molher devia | creer per nulh ' ome nado, | poys o que assy morria | po -lo meu bon gasalhado, | ja xi per outra sospira?| [+]
1240 LP 053/ 793 Ca, sse [non, noyte nen dia, | a meus de meu mandado, | nunca ss ' el d ' aqui partira].| [+]
1240 LP 001/ 803 Depoi -lo tiv ' eu guisado | que s ' el foi d ' aqui sanhudo | e atendi seu mandado | e non o vi e perdudo | é comigu ' e alá x ' ande | sanhud ' e non mi -o demande; | quant ' el quiser atant ' ande | sanhud ' e non me demande.| [+]
1240 LP 001/ 803 Sei que non sab ' a mia manha, | pois que m ' enviar non quer | mandad ' e re -xi -m ' assanha; | ca verrá, se m ' eu quiser, | mais non quer ' eu, e el ande | sanhud ' e non mi -o demande; | quant ' el quiser atant ' ande | sanhud ' e non me demande. [+]
1240 LP 005/ 804 Tan sanhudo non m ' é, se m ' eu quiser, | que muit ' alhur sen mi possa viver | e en sobervia lho quer ' eu meter | que o faça, se o fazer poder: | e por aquesto non tenh ' eu en ren | sanha que sei onde mi verrá ben. | E, des que eu de mandado sair, | non se pode meu amigo guardar | que me non aja pois muit ' a rogar | polo que m ' ag ' ora non quer gracir, | e por aquesto non tenh ' eu en ren | sanha que sei onde mi verrá ben.| [+]
1240 LP 001/ 809 Gran sazon á que meu ben demanda | e nunca pôde co[n] migo falar | e ven agora voss ' amigo rogar | e ora recado sei que vos manda | de rog ' , amiga, do voss ' amigo | que façades o meu falar migo. [+]
1240 LP 042/ 834 E cuydará del queno vir aqui, | que o vir andar assy calado, | ca non sabe parte nen mandado | de tal justiça fazer qual lh ' eu vi: | leixou a gente adormecer enton | e trasnoytou sobr ' un hom ' a Leon | e fez sobr ' el gran justiça logu ' i. [+]
1240 LP 004/ 865 D ' aver de vós ben, and ' eu alongado; | pero punhades vós en mi -o fazer | quanto podedes, a vosso poder; | de mays fostes ogan ' a meu mandado, | por mi fazerdes [gran] ben e amor, | e con tal ben qual eu enton, senhor, | ôuvi de vós, mal dia eu fuy nado.| [+]
1240 LP 005/ 865 Non sabedes, amiga, como m ' ouve jurado | que nunca se partisse de mi sen meu mandado.| [+]
1240 LP 006/ 866 "|Ar pesará -vo -l ' o que vos disser | -este pesar é pesar con razon - | ca manda el -Rey que, se demandar don | o vilano ou, se se chamar segrel | e jograria non souber fazer, | que lhi non dé ome [de] seu aver, | mays que lhi filhen todo quant ' ouver. [+]
1240 LP 008/ 867 Demays, amigu ' [é] demandardes -mi al. [+]
1240 LP 007/ 874 Non faç ' eu torto de mi lh ' assanhar | por s ' atrever el de me demandar | que o foss ' eu veer | a la font ' ú os cervos van bever.| [+]
1240 LP 008/ 874 Preguntarvos quer ' eu, madre, | que mi digades verdade, | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo? | Pois eu mig ' ei seu mandado | querría saber de grado | se ousará meu amigo | ante vós falar comigo?| [+]
1240 LP 001/ 882 Foste ' -vos vós, meu amigo, d ' aqui | noutro dia, sen vo -lo eu mandar | e ei vo -l ' ora ja de perdoar, | porque veestes chorar ante mi? | e, quant ' é esto, pass ' agor ' assi, | mais outra vez non engueedes em.| [+]
1240 LP 001/ 890 Filha, polo desassanhar, | falaredes per meu grado, | pois lhi assi ei demandado. | - [+]
1240 LP 004/ 891 Madre, pois amor ei migo, | tal que non posso sofrer | que non veja meu amigo, | ma[ndade mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado] | vee -l ' e sen vosso grado.| [+]
1240 LP 004/ 892 Gram coita me faz ousada | de vo -lo assi dizer | e, pois eu vivo coitada, | mandade -mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado | vee -l ' e sen vosso grado.| [+]
1240 LP 004/ 892 E, já que per mi sabedes | o ben que lh ' eu sei querer, | por quanto ben mi queredes, | mandade -mi -o ir veer, | se non, irei sen mandado | vee -l ' e sen vosso grado. [+]
1240 LP 020/ 917 Quanta carne manda cozer | quand ' ome vay pola veer, | se s ' ante muyto non merger, | sol non pode veer hu jaz.| [+]
1240 LP 016/ 926 Pois minha senhor me manda | que non vaa, u ela seer ' , | quero -lh ' o (eu) por én fazer, | pois m ' o ela (a)ssi demanda.| [+]
1240 LP 002/ 933 Amiga, ben sei do meu amigo | que é mort ' ou quer outra dona ben, | ca non m ' envia mandado, nen ven, | e, quando se foi, posera migo | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado.| [+]
1240 LP 002/ 933 A mim pesou muito, quando s ' ia, | e comecei -lhi enton a preguntar: | cuidades muit ' , amig ' , alá morar? | e jurou -mi par Santa Maria | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado.| [+]
1240 LP 002/ 933 U estava con migo falando, | dixi -lh ' eu: que farei, se vos non vir | ou se vosso mandado non oir | ced ' ? [+]
1240 LP 002/ 933 Enton jurou -m ' ele chorando | que se veesse logo a seu grado, | se non, que m ' enviasse mandado. [+]
1240 LP 012/ 960 Quen dá seu manto, que lho guard ' alguen, | e lho não dá tal qual o deu, poren, | que manda [end ' ] o Livro de Leon? | - [+]
1240 LP 001/ 964 Porque á gram sazon que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non óuvi seu mandad[o] migo.| [+]
1240 LP 001/ 964 Porque á gran sazon [que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non òuvi seu mandad[o] migo].| [+]
1240 LP 001/ 965 Porque á gran sazon [que non oy | nen hun cantar que fezesse por mi, | nen que non òuvi seu mandad[o] migo]. [+]
1240 LP 002/ 965 En me partir de nunca ja saber | vosso mandado nen hũa sazon, | nen vus falar, se per ventura non, | mays este conforto cuyd ' a prender: | chorar [muyt[o] e nunca fazer al, | se non cuydar como mi faz Deus mal].| [+]
1240 LP 012/ 970 Senhor, don Anssur se vus querelou | por couces muytus que lhi for[on] da[r]; | mays, por Deus, mandad ' ora justiçar | porend ' aquel que os couces levou, | ca o foy ferir hun ome mui vil; | mays, por hun couce, den ora aqui mil | a don Anssur, poys gram torto tomou.| [+]
1240 LP 012/ 970 E, ssenhor, nunca don Anssur cuydou, | seendo vós na terra e no logar, | que lh ' os couces non mandassen dobrar | os alcaydes; mays, poys que vus achou, | por Deus, mandad ' agora vós poren | por hun couce que mil couces lhi den, | poys don Anssur per justiça hy mingou.| [+]
1240 LP 012/ 970 E Ayras Veaz non o seelou, | mays agora ja qué -lh ' o seelar, | e vós mandade -lh ' us mil couces dar, | ca ben os aqui el ós outrus dou; | e, poys s ' el vẽo querelar assy, | taes mil couces levou ora d ' aqui | que diga poys: [+]
1240 LP 009/ 975 Quanto durou este dia, | mia madre, mal me trouxestes | e muito mal mi fezestes, | mais sobr ' aquesta perfia | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo.| [+]
1240 LP 009/ 975 Mal me trouxestes sen falha | e non á ren que detenha | meu amigo que non venha; | mia madre, se Deus mi valha, | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo.| [+]
1240 LP 009/ 975 Será migo seu mandado | e praz -mi que veeredes | por quanto mal mi fazedes, | mia madre, sen vosso grado | será oj ' aqui con migo | mandado do meu amigo. [+]
1264 CSM 5/ 116 O Emperador dous anos e meyo en Acre morou || e tod ' a terra de Jerussalem muitas vezes andou; || e pois que tod ' est ' ouve feito, pera Roma se tornou; || mas ante que d ' Ultramar se partisse, mandad ' enviou || a sa moller, e ela logo soltar mandou || o seu irmão muy falsso que a foy traer.|| [+]
1264 CSM 11/ 135 Gran refferta y crecia, || ca o demo lles dizia: || "Ide daqui vossa via, || que dest ' alm ' aver || é juigado; || ca fez obras noit ' e dia || senpr ' a meu prazer || e meu mandado. [+]
1264 CSM 15/ 143 E de lle seeren ben mandados, || esto dereit ' e razon aduz, || pois que por eles encravelados || ouve seu Fill ' os nembros na cruz; || demais, per ela Santos chamados || son, e de todos é lum ' e luz; || porend ' estan sempr ' apparellados || de fazer quanto ll ' en prazer for.|| [+]
1264 CSM 15/ 145 "||Todo -los Santos que son no ceo | de servir muito an gran sabor ... || Pois esto disse, chamar mandava || San Mercuiro e disse -ll ' assi: || "Juỹao falsso, que rezõava || mal e meu Fill ' e peyor a mi, || por quanto mal nos ele buscava || dá -nos dereyto del ben aly || du vay ontr ' os seus, en que fiava, || e sei de nos ambos vingador. [+]
1264 CSM 16/ 151 Poi -la Groriosa o cavaleiro por seu || fillou, des ali rezou el, e non lle foi greu, || quanto lle mandara ela; e, com ' oý eu, || na cima do ano foy -o consigo levar.|| [+]
1264 CSM 21/ 162 Log ' o que pediu lle foi outorgado, || e pois a seu tenp ' aquel fillo nado || que a Santa Maria demandado || ouve, ca lle non quis eno don falir.|| [+]
1264 CSM 21/ 163 Ca tu soa es a que mio podes dar, || e porend ' a ti o venno demandar; || onde, groriosa Sennor, sen tardar || dá -mio vivo, que aja que ti gracir. [+]
1264 CSM 25/ 173 Pagar ben pod ' o que dever ... || Pois ouve feito de ssa prol, || o mercador ali chegava, || e o judeu ben come fol || mui de rrijo lle demandava || que lle déss ' o que ll ' acreer || fora; se non, que el diria || atal cousa per que caer || en gran vergonna o faria.|| [+]
1264 CSM 26/ 177 O romeu, que ssen dovida cuidava || que Santiag ' aquelo lle mandava, || quanto lle mandou tallava; || poi -lo foi tallar, || log ' enton se degolava, || cuidando ben obrar.|| [+]
1264 CSM 28/ 186 Teve -sse por peccador, || ca viu que aquel feito || era de nostro Sennor; || poren per niun preito || non quis conbater mandar, || e fez come sisudo, || e na vila foi entrar || dos seus desconnoçudo.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar || o mar e todo -los ventos || a Madre daquel que fez || todo -los quatr ' elementos.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Desto vos quero contar || un miragre, que achar || ouv ' en un livr ' , e tirar -o || fui ben d ' ontre trezentos, || que fez a Virgen sen par || por nos a todos mostrar || que seus sson os mandamentos.|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 197 Un Bispo fora entrar || y, que cuidava passar || con eles; e pois torvar || o mar viu, seus penssamentos || foron dali escapar; || e poren se foi cambiar || no batel ben [con] duzentos || Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 198 Gran poder á de mandar ... || E el fillou -ss ' a chorar || e disse : "Se Deus m ' anpar, || Santa Maria guardarme || quis por merecimentos || non meus, mas por vos mostrar || que quen per ela fiar, || valer -ll -an seus cousimentos. [+]
1264 CSM 33/ 199 "||Gran poder á de mandar ...|| [+]
1264 CSM 33/ 199 Gran poder á de mandar ... [+]
1264 CSM 37/ 209 Aquel mal do fogo atanto o coytava, || que con coita dele o pe tallar mandava; || e depois eno conto dos çopos ficava, || desses mais astrosos, || Miragres fremosos ...|| [+]
1264 CSM 38/ 213 E demões log ' assembrados || contra o que esto fora fazer, || come monteyros ben mandados || o foron logo tan toste matar.|| [+]
1264 CSM 45/ 232 E un dos angeos disse: | "O que vos dig ' entendede: || eu sobirei ao ceo, | e vos aqui mi atendede, || e o que Deus mandar desto, | vos enton esso fazede; || e oi mais non vos movades | nen faledes, mais calade. [+]
1264 CSM 45/ 232 E pois Deus est ' ouve dito, | un pano branco tomava, || feito ben come cogula, | que ao angeo dava, || e sobela alma logo | o pano deitar mandava, || porque a leixass ' o demo | comprindo de falssidade.|| [+]
1264 CSM 53/ 252 E de muitas outras terras, | que darán aver assaz, || ca todo quanto demandas | e queres, todo me praz; || e que eu faça teu rogo, | aquest ' en dereito jaz, || ca fillo por bõa madre | fazer dev ' o que mandar. [+]
1264 CSM 54/ 255 E porend ' o capeyron lle deitaron || sobelos ollos, porque ben cuidaron || que era mort ' , e torna -lo mandaron || a Ourient ' onde o sol vĩia:|| [+]
1264 CSM 55/ 258 E ela foi fazer logo | aquelo que lle mandava; || mas de [que] a non achavan | mẽos sse maravillava, || e dest ' a Santa Maria | chorando loores dava, || dizendo: [+]
1264 CSM 55/ 258 Quand ' ela est ' ouve dito, | chegou a Santa Reỹa || e ena coita da dona | pos logo ssa meezynna, || e a un angeo disse: | "Tira -ll ' aquel fill ' agynna || do corp ' e criar -llo manda | de pan, mais non de borõa. [+]
1264 CSM 55/ 259 " Salve Regina ", | assi como lle mandara || a Virgen Santa Maria | que o gran tenpo criara, || que aos que ela ama | por ll ' errar non abaldõa.|| [+]
1264 CSM 57/ 264 O prior e seus frades, || pois que assi acharon || treitos por sas maldades || os ladrões, mandaron || que logo d ' i levados || fossen, atravessados || en bestias que trouxeran, || ant ' o altar deitados || que y morressen, || ou guareçessen, || se a Deus prazia.|| [+]
1264 CSM 58/ 267 Santa Maria, que Madr ' es de Deus, || ca sempre punnei en faze -los teus || mandamentos, e non cates los meus || pecados, ca o teu ben nunca fal. [+]
1264 CSM 62/ 277 E ssa demanda lle foi ben cabuda;|| [+]
1264 CSM 65/ 286 Porend ' un miragre vos direi mui grande || que Santa Maria fez; e ela mande || que mostra -lo possa per mi e non ande || demandand ' a outre que me dé recado.|| [+]
1264 CSM 65/ 286 Poren direi com ' un clerig ' aldeão || de mui santa vida e mui bon crischão, || ouv ' un seu feegres sobervio e loução, || que nunca queria fazer seu mandado.|| [+]
1264 CSM 65/ 287 E quis comungar e fil[l]ar pẽedença, || mais non lle quiseron dar pola se[n]tença || en que el jazia por sa descreença, || mais mandaron -lle que foss ' a seu prelado.|| [+]
1264 CSM 67/ 298 A Reynna gloriosa | tant ' é de gran santidade ... || E como quen á gran coita | de compri -lo que deseja, || ela ma[n]çebos collia | ben mandados, sen peleja, || que aos pobres servissen; | mais o demo con enveja || meteu -se en un corpo morto | d ' ome de mui gran beldade, || A Reyn[n]a gloriosa | tant ' é de gran santidade ...|| [+]
1264 CSM 67/ 299 A min o mandade. [+]
1264 CSM 69/ 304 Aqueste non falava nen oya, || mais per sinas todo ben entendia || o que lle manda[van], e o fazia, || ca non vos avia el outr ' açãa.|| [+]
1264 CSM 75/ 319 A moller, a que pesava | de que quer que el mandasse, || diss ' ao crerigo toste | que daquesto se calasse, || ca seu marido guarria, | e que folga -lo leixasse || entre tanto sa fazenda | averia ordinada.|| [+]
1264 CSM 75/ 319 Omildade con pobreça ... || O crerig ' assi estando | de sse non yr perfiado, || hũa moça a el vẽo | que lle troxe tal mandado || da vella como morria, | e que lle désse recado || com ' ouvesse maenfesto | e que fosse comungada.|| [+]
1264 CSM 75/ 320 En casa do ric ' estava | un crerigo d ' ava[n]geo || que ao capelan disse: | "Vedes de que me reçeo: || se aquesta vella morre, | segund ' eu entend ' e creo, || será vos de Jesu Cristo | a sa alma demandada".|| [+]
1264 CSM 75/ 323 Omildade con pobreza ... || O clerigo fez mandado | da Virgen de ben conprida, || e mentre viveu no mundo | foi ome [de] santa vida; || e depois, quando ll ' a alma | de sa carne foi saida, || levó -a a Santa Maria; | e ela seja loada.|| [+]
1264 CSM 78/ 329 Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || E sobr ' esto tanto con el conde falaron, || que aquel bon ome mui mal con el mezcraron; || e de taes cousas a el o acusaron, || per que lle mandava dar morte doorosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 E que non soubessen de qual morte lle dava, || por un seu caleiro atan tost ' enviava || e un mui gran forno encender llo mandava || de lenna mui gros[s]a que non fosse fumosa.|| [+]
1264 CSM 78/ 330 "||Non pode prender nunca morte vergonnosa ... || Enquant ' el a missa oya ben cantada, || teve ja el conde que a cous ' acabada || era que mandara, e poren sen tardada || enviou outr ' ome natural de Tolosa;|| [+]
1264 CSM 81/ 336 De que sãou hũa vez || ben a Gondianda, || hũa moller que lle fez || rogo e demanda || [a]tal, || per que lle non ficou sinal || Par Deus, tal sennor muito val ... || Daquele fogo montes || de que layda era, || onde tan gran dano pres || que poren posera || çendal || ant ' a faz con coita mortal, || Par Deus, tal sennor muito val ...|| [+]
1264 CSM 88/ 354 Dizend ' aquesto, torvado || ouve tod ' aquel logar || e o convent ' abalado || con seu mao sermõar, || que era ja arrufado || por comeres demandar || que defend ' ordin e lei.|| [+]
1264 CSM 94/ 371 E tan toste, sen desden || e sen vergonna de ren || aver, juntou o convento || e contou -lles o gran ben || que lle fezo a que ten || o mund ' en seu mandamento; || e por lles todo provar || quanto lles dizia, || fez seu amigo chamar, || que llo contar ya.|| [+]
1264 CSM 96/ 375 Atal Sennor ... || E quand ' est ' ome viron, se leixaron || correr log ' a el; e poi -lo fillaron || fora do camỹ ' , o escabeçaron || por mandado daquel mao roubador.|| [+]
1264 CSM 105/ 400 Gran piedad ' e mercee e nobreza ... || E outro dia os que madurgaron || e a viron fórona espertar || e como sãara lle preguntaron, || e ela ren non lles quiso negar; || e pola confortar logo mandaron || que lle dessen caldo con do agraz.|| [+]
1264 CSM 115/ 428 "Sei que andas || con mui gran coita mortal; || mas desto que demandas, || un hermitan sei atal || que vestiduras blandas || nen viandas || non usa terrẽaes, || senon taes || coma llas Deus envia.|| [+]
1264 CSM 117/ 437 Muitas fisicas provaron en ela, que palla || non lle valveron nen prol teveron nemigalla; || e despois pelas eigrejas demandand ' ajuda || a trouxeron, porque dos santos foss ' acorruda.|| [+]
1264 CSM 117/ 437 E quando viu que tod ' esto ren non lle prestava, || aa eigreja de Chartes levar -se mandava, || e ant ' o altar chorando foi tan repentuda || que logo ouve saude; cosa foi viuda || Toda cousa que aa Virgen seja prometuda ...|| [+]
1264 CSM 124/ 451 Mas porque foi a Xerez || e a Sevilla quand ' eran | de mouros, mais dũa vez, || foi acusado e preso | porque sen mandad ' alá || O que pola Virgen leixa | o de que gran sabor á ...|| [+]
1264 CSM 124/ 452 "||Enton o que llo mandava | mandou -lle ferir e dar || mui grande con un venabre | e depoi -lo degolar.|| [+]
1264 CSM 125/ 453 "||Muit ' é mayor o ben -fazer ... || Ela fezo seu mandado | e usou esta oraçon: || mai -lo crerigo que dixe | lle quis tal ben de coraçon, || que en toda -las maneiras | provou de a vencer; mais non || podo y acabar nada, | ca oyr nono queria.|| [+]
1264 CSM 125/ 454 "O que nos mandastes | mui ben o per recadei eu, || e oy mais de a averdes | tenno que non será mui greu. [+]
1264 CSM 127/ 461 El disse que o fezera; | pois conssellaron -ll ' assi || que o pe tallar mandasse | e poderia entrar.|| [+]
1264 CSM 127/ 461 "||Non pod ' ome pela Virgen | tanta coita endurar ... || A moller de sonnar esto | ouv ' ende mui gran sabor, || e pois espertou fez logo | como ll ' a bõa Sennor || mandara, e pos -ll ' o pee | en seu logar; e mellor || se juntou que ant ' estava | que o fezesse tallar.|| [+]
1264 CSM 127/ 462 Quand ' est ' oyron as gentes | mui gran maravilla en || ouveron e ar loaron | muito a que tanto ben || fez e nos faz cada día | e os crerigos "amen" || responderon e os sinos | mandaron todos sõar.|| [+]
1264 CSM 128/ 464 O vilão crev ' a vella | e fez todo seu mandado; || e pois ouve na colmẽa | de Deus o corp ' ensserrado, || cuidou poren seer rico.| [+]
1264 CSM 134/ 481 E daquest ' en Paris || a Virgen Maria || miragre fazer quis || e fez, u avia || mui gran gent ' assũada que saỹdade || vẽeran demandar da ssa piadade.|| [+]
1264 CSM 134/ 483 El respondeu -ll ' adur: || "Benaventurada, || est ' outra con segur || perna ei tallada; || mais pola vossa gran mercee mandade || que seja com ' ant ' era e ajuntade. [+]
1264 CSM 135/ 486 Poren nunca mi averá || erg ' a quen m ' ela dará; || e vos, quitade -vos ja || d ' irdes contra seu mandado, || mais levade -m ' acolá || u ést ' o que seerá || meu marid ' e meu amado. [+]
1264 CSM 136/ 490 Quand ' aquesta maravilla foi al Rei contada, || logo foi por seu mandado a moller fillada, || des i per toda -las ruas da vila rastrada; || desta guisa a sa Madre quis Deus dar vingança.|| [+]
1264 CSM 136/ 490 Des i el Rei a omagen ben guardar mandava, || e o pintor dessa vila toda a pintava; || mais o braço per nihũa ren non llo tornava || com ' ant ' era, ca non quis Deus por sinificança.|| [+]
1264 CSM 138/ 493 Ca o que a de voontade rogar || e mui de coraçon en ela fiar, || se ll ' algo pedir assi ou demandar, || dar -llo -á, que sol non lle dirá de non.|| [+]
1264 CSM 138/ 493 E ar mandaron -lle que logo sair || se fosse da terr ' , e non leixaron yr || null ' ome con ele pera o servir, || mas deron -lle pouco pan e un bordon.|| [+]
1264 CSM 147/ 516 Aquesta moller mesq[u]ỹa || de quanto pud ' achegar || conprou hũa ovellỹa || e foy -a dar a guardar || a un pegureir ' agỹa; || e pois ao trosquiar || foi en demandar a lãa pola vender por seu prez.|| [+]
1264 CSM 151/ 525 E por esto foi o monge | escusado daquel furto, | de que o mal sospeitavan; || e todos esses abades | logo pera el vẽeron | e perdon lle demandavan, || tollend ' os frocos das testas | e descobrind ' as moleiras || pola Virgen, cujas obras | son sempre dereitureiras.|| [+]
1264 CSM 155/ 532 "||Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ... || Quando viu aquel sant ' ome | que non podia fazer || aquel o que l ' el mandava, | disse -ll ' : [+]
1264 CSM 155/ 533 E dous anos provou esto, | que nunca pod ' avĩir || d ' aquel pichel encher d ' agua | neno mandado conprir || que ll ' o hermitan mandara; | e fillou -ss ' a comedir || que Deus per ren non queria | seus pecados perdõar, || Ali u a pẽendença | do pecador vai minguar ...|| [+]
1264 CSM 158/ 539 "||De muitas guisas los presos | solta a mui groriosa ... || E el moveu atan toste | e foi -sse quanto ss ' ir pude | como ll ' a Santa Reynna || mandara; mas do castelo | foron pos el cavaleiros.| [+]
1264 CSM 159/ 541 E pois entraron no burgo, | foron pousada fillar || e mandaron conprar carne | e pan pera seu jantar || e vynno; e entre tanto | foron aa Virgen rogar || que a seu Fillo rogasse | dos seus rogos piadosos || Non soffre Santa Maria | de seeren perdidosos ...|| [+]
1264 CSM 159/ 541 E mandaran nove postas | meter, asse Deus m ' anpar, || na ola, ca tantos eran; | mais poi -las foron tirar, || acharon, end ' hũa menos, | que a serventa furtar -lles || fora, e foron todos | poren ja quanto queixosos.|| [+]
1264 CSM 162/ 547 Quando o crerig ' esto vyu, || cuidou a pran que o fezer ' alguen, || e por aquesto comediu || que a omagen tornasse poren || u ll ' o bispo fora mandar || e a eigreja fosse ben serrar.|| [+]
1264 CSM 163/ 548 Assi esteve gran tempo | que dali non se mudava, || e a cousa que queria | per sinaes amostrava; || e desta guisa a Salas | dalí levar -sse mandava, || e deu -ll ' a lingua tal sõo | como fogo que estala.|| [+]
1264 CSM 164/ 550 Este monge acusado | fora aquela sazon || de mandar fazer mõeda; | e por aquesta razon || fez -lo prender o ifante | que foi de Mont -Aragon || abade e que a terra | tĩia acomendada.|| [+]
1264 CSM 165/ 552 A este soldan chamavan | per seu nome Bondoudar, || que Egito e Alapa | avia a seu mandar || e Domas e a Camela; | e porende guerrejar || queria sempr ' a c[r]ischãos | e fazer -lles muito mal.|| [+]
1264 CSM 165/ 554 "Per mandado | da Virgen, Madre d ' Iça, || vẽeron, que un ' eigreja | dentro ena vila á, || que está preto dos muros | da parte do arẽal. [+]
1264 CSM 169/ 561 E pero muitas vezes | me rogavan poren || que o fazer mandasse, | mostrando -mi que ben || era que o fezesse, | depois per nulla ren, || macar llo acordaron | non valeu hũa billa.|| [+]
1264 CSM 169/ 561 Poren muit ' a envidos | enton llo outorguei, || e toda a Aljama | foi ao mouro rei || que o fazer mandasse; | mas diss ' el: [+]
1264 CSM 171/ 566 "Ca recebi", || diss ' ela, "o que demandar -te || fui sempr ' , e nunca fali; || e poren querrei retraer || ontr ' os teus mui groriosos || miragres e fazer saber || este dos maravillosos. [+]
1264 CSM 173/ 569 E log ' a Salas | se foi rogar a que ten || o mund ' en seu mandamento, | que non catass ' as maldades.|| [+]
1264 CSM 180/ 586 Outra Dona seer non poderia || atal com ' esta, ca Deus foi juntar || en ela prez e sen e cortesia || e santidade, u mercee achar || pode tod ' ome que a demandar; || e con tod ' esto, nunca nos revela.|| [+]
1264 CSM 180/ 586 Vella e Minỹa ... || Ancela se chamou u lle dizia || o angeo Gabriel que fillar || Deus en ela carne d ' ome verria, || e como serva se foi omildar || u lle disse : "Farei quant ' el mandar. [+]
1264 CSM 181/ 588 D ' armas e que mantenente | cono outro rei lidasse || e logo fora da vila | a sina sacar mandasse || da Virgen Santa Maria, | e que per ren non dultasse || que os logo non vencesse, | pois la ouvesse tenduda;|| [+]
1264 CSM 182/ 592 Morte guardou privado || d ' infern ' ; e seu mandado || da Virgen fez de grado, || que os maes remata.|| [+]
1264 CSM 183/ 593 Dos mouros que y avia | ouveron gran pesar en, || e eno mar a deitaron | sannudos con gran desden; || mas gran miragre sobr ' esto | mostrou a Virgen que ten || o mund ' en seu mandamento, | a que soberva despraz.|| [+]
1264 CSM 185/ 597 "||Poder á Santa Maria | grande d ' os seus acorrer ... || E diss ' el rei de Grãada: | "Eu por mi, u a[l] non á, || quero alá yr contigo | e verei o que será; || mais se me tu desto mentes, | log ' y al non averá, || che mandarei a cabeça | d ' antr ' os teus ombros toller. [+]
1264 CSM 187/ 604 Santa Maria en aquela sazon || morava na vila en Monte Syon || e mandara aquela eigreja fazer enton, || que foi depois de monges mui grande abadia.|| [+]
1264 CSM 195/ 627 Que a cobiiçasse || e a demandasse || e sigo levasse, || e que averia || noite mui viçosa, || se con ela albergasse, || e mui saborosa.|| [+]
1264 CSM 195/ 627 U ela chorava, || el lle demandava || como sse chamava.|| [+]
1264 CSM 196/ 633 Maravillou -ss ' ende muito | e ficou tan espantado, || que a todo -los seus tenplos | foi en demandar recado || se tal omagen sabian | d ' algun deus, ou fegurado || era ou d ' algũa gente | aorada e creuda.|| [+]
1264 CSM 198/ 636 Muitas vezes volv ' o demo | as gentes por seus pecados ... || E u andavan buscando | os mortos que soterrassen || e os outros mal chagados, | de que ben penssar mandas[s]en, || non quiso Santa Maria | que neũu tal achassen; || mas perpontos e escudos | acharon muitos colpados.|| [+]
1264 CSM 205/ 652 O maestre Don Gonçalvo | Eanes de Calatrava, || que en servir Deus en mouros | guerrejar se traballava || e porend ' aquela torre | muito conbater mandava, || e outrossi Don Alffonsso | Telez, de que ei falado, || Oraçon con piadade | oe a Virgen de grado ...|| [+]
1264 CSM 209/ 660 "||Muito faz grand ' erro, e en torto jaz ... || E os fisicos mandavan -me põer || panos caentes, mas nono quix fazer, || mas mandei o Livro dela aduzer; || e poseron -mio, e logo jouv ' en paz, || Muito faz grand ' erro, e en torto jaz ...|| [+]
1264 CSM 210/ 662 E nunca nos podia | ja mayor amizade || mostrar que quand ' adusse | mandado, con verdade, || que Deus ome seria | pola grand ' omildade || que ouv ' a Virgen sigo.|| [+]
1264 CSM 210/ 662 Quen viu nunc ' amizade | que esta semellasse || en dizer tal mandado | per que Deus s ' ensserrasse || eno corpo da Virgen | e que nos amparasse || do mortal ẽemigo?|| [+]
1264 CSM 210/ 662 Muito foi noss ' amigo ... || E Gabriel por esto, | o angeo, devemos || amar e onrar muito, | ca per que nos salvemos || este troux ' o mandado, | e por que sol non demos || pelo demo un figo.|| [+]
1264 CSM 213/ 669 Daquest ' o marido dela | sol non sabia mandado; || e quando chegou a Elvas, | foi logo desafiado || dos parentes dela todos, | e sen esto recadado || o ouvera o alcayde; | mas fogiu aa fronteira.|| [+]
1264 CSM 223/ 693 Ca ela poder á de saude dar || e vida por sempr ' a quen lla demandar || de coraçon; e desto quer ' eu contar || un mui bon miragre, assi Deus m ' ajude.|| [+]
1264 CSM 224/ 696 Outro dia madrugada || mandaron missas cantar; | e hũa missa cantada, || resorgiu a mort ' enton, | braadando de mesura.|| [+]
1264 CSM 226/ 702 Adega e vynnas con todo o seu, || ortas e moỹos, com ' aprendi eu, || guardou ben a Virgen, e demais lles deu || todo quant ' eles souberon demandar.|| [+]
1264 CSM 228/ 707 Quand ' aquesto viu seu dono, | atan muito lle pesava || que por delivrar -sse dele | log ' esfolar -o mandava || a un seu om ' . [+]
1264 CSM 228/ 707 Tant ' é grand ' a sa mercee | da Virgen e sa bondade ... || O manceb ' , a que seu dono | ja esfolar -o mandara, || poi -lo non viu, foi pos ele | per aly per u passara, || e viu -o par da eigreja, | mas non tal qual o leixara; || e foi en maravillado | e diss ' à gent ' : [+]
1264 CSM 231/ 713 "Se me creveres || e meu mandado fezeres || e as pedras alçar queres, || porrei -t ' end ' eu ena via.|| [+]
1264 CSM 231/ 714 O maestre s ' espertava || e os minỹos fillaba, || e ben com ' ela mandava || aquelas pedras ergia || Vertud ' e sabeduria ...|| [+]
1264 CSM 233/ 717 Os que bõa morte morren | e son quitos de peccados, || son con Deus e con ssa Madr ' e | senpre fazen seus mandados || Desto direi un miragre | que mostrou Santa Maria || por un mui bon cavaleiro, | que en ela ben creya || e a que seus ẽemigos | quiseron matar un dia, || se ll ' ela ' nton non valesse, | que val sempr ' aos coitados.|| [+]
1264 CSM 237/ 730 E ves, un cavaleiro ven | per aquel[e] recoste, || que teu mandado levará | a Santaren mui toste; || e do concello sayrá | contra ti mui grand ' oste, || e muy longe este feyto teu | se[e]rá retraudo. [+]
1264 CSM 239/ 735 Que llo tevesse por llo dar || quando llo fosse demandar.|| [+]
1264 CSM 239/ 735 Mas aquele foi -llo negar, || dezendo : "Gran torpidade || fezestes sol desto cuidar, || e allur o demandade;|| [+]
1264 CSM 241/ 742 Deu sa madr ' a Deus graças | que lle tan ben comprido || foi o que demandava | e donde sse doya.|| [+]
1264 CSM 243/ 746 Estes con el Rey andavan | Don Affons ' , e seus falcões || tragian e ar caçavan | con eles muitas sazões || sen el, mas por seu mandado.| [+]
1264 CSM 247/ 758 Aquesto viu ben a gente | mui grande que y estava, || que toda comunalmente | Santa Maria loava || que tal miragre fezera; | e a moça y ficava || varrendo sempr ' a eigreja | como lle fora mandado.|| [+]
1264 CSM 251/ 11 "Cras || mandarei cantar missa, | e tu a levarás", || diss ' à ama da moça, | "e se de Satanas || ven aquesta sandece, | pode -sse desfazer. [+]
1264 CSM 253/ 16 El fez log ' o mandamento | de seu abade sen falla, || e o bordon fazer toste | mandou, assi Deus me valla, || de viint ' e quatro livras, | que non mingou nimigalla; || ssequer vi eu queno vira, | que m ' en contou a verdade.|| [+]
1264 CSM 255/ 25 Quand ' est ' o meirỹo e as gentes || viron, fillaron -s ' end ' a repentir, || e mandaron log ' aos sergentes || que a fezessen do fogo sayr || log ' ; e con cantos || ela foi tantos || levada, quantos || mui de dur diria.|| [+]
1264 CSM 256/ 26 E seu mandado | fez ela mui volonter; || e quando foi na cidade, | peor enferma moller || non vistes do que foi ela; | ca pero de Monpisler || bõos fisicos y eran, | dizian: [+]
1264 CSM 258/ 30 Ya mui de bõa mente, | e dava ben a comer || a pobres do que avia, | segundo o seu poder; || e por aquesto farỹa, | mandava muita fazer, || de que pois pães fezessen, con que os fosse fartar.|| [+]
1264 CSM 258/ 30 Mas aquel ano tan caro | foi, que todo despendeu || quanto pan conprad ' avia | e quanto do seu colleu; || e poi -lo despendeu todo, | un dia ll ' acaeceu || que lle vẽeron y pobres | con gran fame demandar || Aquela que a seu Fillo | viu cinque mil avondar ... || Esmolna como soyan.| [+]
1264 CSM 259/ 33 Foron -s ' ambos dali en grand ' amor || e sãavan as gentes da door, || como lles foi mandado da Sennor || que nunca mentiu nen á de mentir.|| [+]
1264 CSM 263/ 40 Muit ' é ben -aventurado || e en bon ponto naceu || o que da Virgen mandado || fez e a obedeceu.|| [+]
1264 CSM 264/ 43 Esta põer mandara | na riba, mantẽente, || do mar un cavaleiro que era mui creente || na Virgen groriosa, porque viu que a gente || cuitada e seu preito todo pera mal ya.|| [+]
1264 CSM 265/ 46 E o mandadeiro desto non falir || quis e foi deitar as cartas, sen mentir, || u o Emperador achou, que abrir -as || foi e tornou bravo com ' un leon.|| [+]
1264 CSM 267/ 53 A [de] que Deus pres carn ' e foi dela nado, || Sennor, por mercee non me desanpares || por algũu tempo t ' eu fazer pesares, || e se mi ora daquestas ondas tirares, || servir -t -ei eu sempr ' e farei teu mandado.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser || aa Virgen tod ' aquele | que en ela ben crever.|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Aquela nav ' y meteran | per cordas, com ' aprendi, || no rio que estreit ' era, | e non podia pois d ' y || sair per nulla maneira; | porend ' estava assy || a nave come perduda, | que ata en Monpesler || Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 61 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ... || Ca como quer que ben crean | en Deus os de Portogal, || eu ei tan gran esperança | na Virgen espirital || que, se ll ' algo prometemos, | sacar -nos -á deste mal; || poren cada un prometa | de grado do que tover.|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 "||Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 "||Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 E porende quen fezer || Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ...|| [+]
1264 CSM 271/ 62 Ben pode seguramente | demanda -lo que quiser ... [+]
1264 CSM 281/ 83 Ja outr ' ome mais perdeu || ca tu, e fez meu mandado, | e fiz -llo todo cobrar.|| [+]
1264 CSM 295/ 118 E daquest ' un gran miragre | vos quer ' ora retraer || que mostrou Santa Maria, | per com ' eu pud ' aprender, || per un Rei que sas figuras | mandava sempre fazer || muit ' apostas e fremosas, | e fazia -as vestir || Que por al non devess ' om ' a | Santa Maria servir ...|| [+]
1264 CSM 299/ 129 De muitas maneiras Santa Maria ... || "E como fillaaste tal ousadia || de non dar o que te mandad ' avia || que désses al rei, e gracir -cho -ya?.|| [+]
1264 CSM 305/ 141 E el deu -lla de tal guisa, | mandando -lle que fezesse || serviç ' a Santa Maria | per que sa mercee ouvesse, || e ja[j]ũas[s] ' as sas festas | e oysse seus sermões.|| [+]
1264 CSM 305/ 141 Sempre devemos na Virgen | a tẽer os corações ... || E u quer que ela ya, | sempre sa carta levava || dentr ' en hũa seeleira | en que a mui ben guardava; || mas pola Virgen bẽeita | as rações demandava, || sofrendo frio e fame | e muitas trebolações.|| [+]
1264 CSM 309/ 153 E quando ' aquel dia vẽo, || viron caer tanta neve | que tod ' un canpo foi chẽo; || e enton conprar mandaron | aquel logar, que allẽo || era , en que og ' é feit ' a | eigreja da Virgen Madre.|| [+]
1264 CSM 312/ 160 Non conven que seja feita | niũa desapostura ... || E enton ergeu -sse logo | e buscou muitas carreiras || per que a aver podesse, | e ar catou mandadeiras || que ll ' enviou, alcayotas | vellas e mui sabedeiras || de fazer moller manceba | sayr toste de cordura.|| [+]
1264 CSM 312/ 161 Enton aquel cavaleiro | entendeu que errara || en querer con sa amiga | jazer u fazer mandara || omagen da Virgen santa, | e que a ela pesara || daquel feito; e porende | caeu en mui gran tristura.|| [+]
1264 CSM 319/ 179 Foi a bõa dona tanto demandando || a Santa Maria mercee, chorando || muito dos seus ollos, que foron chegando || preto da eigreja da de Deus esposa.|| [+]
1264 CSM 320/ 182 O ben que perdeu Eva || britand ' o mandamento, || cobrou Santa Maria || per bõo entendemento.|| [+]
1264 CSM 321/ 183 [C]a o que fisica manda | fazer por aver saude || o enferm ' en grandes tempos, | sãa per sa gran vertude || tan toste Santa Maria; | poren, se ela m ' ajude, || vos direi un seu miragre | que fez en hũa minynna.|| [+]
1264 CSM 334/ 215 "Pero me mandar || foi mia ama que llo désse | a meu am ' , ant ' eu provar || o quero". [+]
1264 CSM 341/ 234 "De mui bon grado | farei o que me mandades, || en tal que maa sospeita | per ren de mi non ajades. [+]
1264 CSM 343/ 239 Ca, sen que a ten coitada, | faz -lle que diga nemiga || a todos, ond ' ei vergonna | tal que sol non sei que diga; || mas tu que es verdadeira | Madre de Deus e amiga, || mandasses -lle que se fosse | dela e se desterrasse. [+]
1264 CSM 345/ 242 Ca os mouros espreitaron | quando el Rei ben seguro || estava deles, e toste | foron fazer outro muro || ontr ' o castel ' e a vila, | muit ' ancho e fort ' e duro; || e daly os do castelo | fillaron -s ' a conbater || Sempr ' a Virgen groriosa | faz aos seus entender ... || Tan feramente, en guisa | que ũu ric -ome onrrado || muito, que dentro jazia, | e Don Nun ' era chamado, || con peça de cavaleiros, | foi de tal guisa coitado, || que al Rey enviou logo | que o mandass ' acorrer.|| [+]
1264 CSM 345/ 243 E el estand ' en aquesto, | ar vẽo -ll ' outro mandado || de Don Nuno, que lle disse | de com ' estava cercado || e que per seu corpo fosse | ll ' acorrer; se non, pagado || per outr ' ome non seria.| [+]
1264 CSM 347/ 248 E os gẽollos ficados | ant ' o altar e chorando || estev ' ant ' a Virgen Santa | muito lle demandando || que fill ' ou filla lle désse, | e prometeu -lle que quando || o ouvesse, llo levasse | e tevess ' y sas vegias.|| [+]
1264 CSM 353/ 262 "||E mandava -lle que fosse | pela claustra trebellar.|| [+]
1264 CSM 355/ 268 Non te tẽes por astrosa || de tal cousa demandares? [+]
1264 CSM 358/ 276 Desto fez eno Porto | que de seu nom ' é chamado || gran miragr ' a Groriosa, | que será per min contado, || no lavor da sa ygreja | que fazian per mandado || de Don Affonso que éste | seu rey, cousa é sabuda || A que às cousas coitadas | d ' ajudar muit ' é tẽuda ...|| [+]
1264 CSM 361/ 282 En esta gran vertude | meteu Deus, com ' aprendi, || que as monjas que moravan | en aquel logar, assi || tiinnam por gran dereito | de pedir -lle, que log ' y || lles comprisse sas demandas, | e non lle davan lezer || Null ' ome per ren non deve | a dultar nen a tẽer ... || De pedir -llas; e tan toste | a Reynna espirital || fazia por sa omagen | come se fosse carnal, || ca lles dava seu conorte | e guardava -as de mal || e fazia -lles saudes | de sas doores aver.|| [+]
1264 CSM 363/ 286 El indo per un camin[n]o mui desegurado, || chegou aquel mandadeir ' e fillou -o privado || e adusse -o al cond ' ; e foi logo deitado || en prijões, u jouvessen quantos desamamos.|| [+]
1264 CSM 368/ 299 Ela fez outro dia ben como lle mandaron, || e logu ' en ũa barca | entrou, e pois entraron || no mar ela e outros; | e pois Caliz cataron || e viron a ygreja, | disseron: [+]
1264 CSM 376/ 314 Poren nunca vos partades, || amigos, nas vossas coitas | de demandar sa ajuda.|| [+]
1264 CSM 377/ 318 Mais aquel Pedro Lourenço | que a carta demandava || rogou a Santa Maria do Port ' , en que se fiava, || que se el a cart ' ouvesse | e per ela a gãava, || que maravedis duzentos | lle désse, ou a valia.|| [+]
1264 CSM 379/ 322 Dest ' avẽo no gran Porto | que el Rey pobrar mandava, || que é de Santa Maria, | en que el muito punnava || de fazer y bõa vila; | poren termino lle dava || grande per mar e per terra, | ca logar é dos mellores || A que defende do demo | as almas dos pecadores ...|| [+]
1264 CSM 379/ 322 E por aquesto sas cartas | lles mandava que vẽessen || ali salvos e seguros | con quanto trager quisessen, || e que non ouvessen medo, | enquant ' ali estevessen, || de perderen do seu nada | nen prenderen dessabores || A que defende do demo | as almas dos pecadores ...|| [+]
1264 CSM 382/ 328 E al Rey muit ' afficava | que lla désse sen tardar; || mais al Rey non lle prazia, | ca lla ya demandar || en logares que ja dera, | que non podia tomar || sen fazer tort ' e pecado.| [+]
1264 CSM 386/ 339 "Seja maldito || o que pas[s]ar contra esto | que mandades; ca tamanna || A que avondou do vinno | a[a] dona de Bretan[n]a ...|| [+]
1264 CSM 386/ 339 Prol sua nunca fezeron | omes como nos faremos || en fazer vosso mandado, | e demais que seeremos || vosqu ' en assessegamento, | por que pois non temeremos || enquisas de mascarade | que contra todos reganna. [+]
1264 CSM 386/ 340 E pois aquest ' outorgaron, | foi deles el Rey pagado || e ar outorgou -lles logo | quant ' ouveron demandado || en todas sas petições | nas que pedian guisado; || ca quen a sennor demanda | sen guisa, é cousa estrãya.|| [+]
1264 CSM 392/ 348 E poren mandava || o alcayde que jurasse, | ca for ' é d ' Estremadura || Macar é Santa Maria | Sennor de muy gran mesura ...|| [+]
1264 CSM 403/ 362 E o pesar terceiro || foi mui grand ' aficado, || quando ll ' un mandadeiro || disse que recadado || seu Fillo verdadeiro, || Jesu -Crist ' , e liado || levavan mui senlleiro, || dos seus desanparado.|| [+]
1264 CSM 411/ 384 "||Bẽeito foi o dia | e benaventurada ... || O angeo lle disse: | "Eu soon mandadeiro || a ti de Deus do çeo | por te fazer certeiro || que de ta moller Anna | averás tal erdeiro || per que toda a terra | será enlumẽada.|| [+]
1264 CSM 411/ 385 Cousa, e non passedes | de Deus seu mandamento, || e id ' a vossa casa | logo sen tardamento; || ca se o non fezerdes, | quiçay por escarmento || vos dará Deus tal morte | que será mui sõada. [+]
1264 CSM 415/ 392 Esta trox ' o angeo Gabriel || a Santa Maria come fiel || mandadeiro, por que Emanuel || foi logo Deus e pres encarnaçon.|| [+]
1264 CSM 419/ 398 Des quando Deus sa Madre | aos çeos levou ... || Mas no templ ' u estava | a comprida de ffe, || un angeo lle disse: | "Madre de Deus, ave: || o teu Fillo te manda | dizer que ja temp ' é || que leixes este mundo | mao u te leixou. [+]
1300 LP 015/ 253 Mais, se decae, quen será | que já dereito nen razon | for demandar nen defenson | en tal meestre, que non dá | en seu feit ' ajuda de si, | mais levará, per quant ' oí, | quen lh ' o dereito sosterrá?| [+]
1300 LP 019/ 255 Martin Gil un omen vil | se quer de vós querelar: | que o mandastes atar | cruamente a un esteo, | dando -lh ' açoutes ben mil; | e aquesto, Martin Gil, | parece a todos mui feo.| [+]
1300 LP 035/ 264 Estêvan da Guarda, per tal auçon | qual vós dizedes, foi já demandado | e foi per el seu feito desputado, | assi que dura na desputaçon; | e do talho non ten [i] o melhor, | ca deu gran peça; mais pois seu senhor | lha peita, quanto val tal quitaçon! | .............................. | - [+]
1300 LP 002/ 757 Outrossi Pero Marinho | dous sabujos mh -á mandado | lá da terra de Condado; | e disse -me un seu mininho | que bem certo foss ' eu disto: | poys veer o Antre -Cristo | verrá com el per caminho.| [+]
1301 LP 006/ 103 Mha senhor, que amor manda, | a vós manda fiz sem falha, | por que vós por mha demanda | nunca destes hũa palha, | mais aquele qu ' en vós manda | sei tanto, se Deus me valha, | que, pero con vosco manda, | por vós pouc ' ou nemigalha. [+]
1355 CGC 9/ 143 Siempre sere en seu mandado | da plus bela que jamai | vi, nin ulla altra non sai | de tal donaire acabado. | [+]
1355 CGC 17/ 180 Boa sennor, | si toverdes por ben, | pois soi leal | vós mandade -me guarir. [+]
1355 CGC 18/ 183 Amor, sejas ensalçado, | pues me mandaste servir | buen paresçer acabado | en fablar e en reir. | [+]
1355 CGC 27/ 224 E yo sempre me maldigo, | e Deus sempre me maldiga, | si, por ende, non me sigo | como me mandais que siga. [+]
1355 CGC 28/ 227 Ca en otro tempo os anteçesores | pagavan -se muito dos que ben amavan, | e dos más genties que se deleitavan | fazendo cantares a seus sennores; | . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . | por én digo, Amor, que é fol provado | quen passa tormento por vosso mandado, | nin quen perde tempo trobando de amores. | [+]
1355 CGC 31/ 245 Minna ventura en demanda | me puso atan dubdada, | que mi coraçon me manda | que seja senpre negada. | [+]
1355 CGC 32/ 253 Non por mi mereçimiento | que a ti lo manda, | mas por tu merçed conplida | duele -te del perdimiento | en que anda | en aventura mi vida. | [+]
1355 CGC 40/ 294 Mando a minna carne cativa, cuitada, | dar a a terra onde se despenda, | por que i faça alguna emenda | del tenpo que fui a Deus mui errada; | e a El demandando mui de coraçon | que nunca seja por esta razon | en o inferno minn ' alma lançada. | [+]
1355 CGC 40/ 294 Mando o meu mui lindo cantar | a Pedro de Valçaçer, o bon meu primo, | e aquesta manda, segund que a firmo, | mando que vala en todo lugar; | e mando la minna grant sabrossia | aos sinsabores, que son gente fria, | que al non lles devo con razon mandar. | [+]
1355 CGC 40/ 295 Mando aos porteiros del mui alto Rei | a minna vergonça para demandar, | e mando eu logo, sin más detardar, | a mui grant lideçe que eu senpre hei, | a Diego d ' Oviedo, seu camareiro, | con que seja ledo e mui plazenteiro, | porque me senpre del muito paguei. | [+]
1355 CGC 40/ 296 Lexo destas mandas por meus conplidores | a Gonçalo Rodrigues, aquel de Soosa, | e a Fernand Rodrigues, porque toda cosa | que ajan de aver algunos pecadores, | desque eu morrer les seja otorgada | a cada qual deles segunt fue mandada, | todo por manos de aquestos tutores. [+]
1355 CGC 41/ 308 Mas vejo de vós mui despagada | a vosa ventura, avendo servido | a Rei don Alfonso, que ovo vençido | Albuhaçen, o rei de Granada; | e des i aqueles que del deçenderon | vós os criastes, segund me disieron , | e nunca mais desto fueste demandada. | [+]
1390 CGC 54/ 364 Con temor, qu ' es justa lei | de quien piensa ser amado, | a gran afan le falei | como onbre desacordado; | e despues que acordei | respondi por su mandado: | "Sennora, de cas del Rei | traio camino tirado". | [+]
1400 CGC Ap. 8/ 431 Pues mandat que me mantenya | vuestro amor, | porque mi coraçon tenya | más valor. [+]




RILG - Recursos Integrados da Lingua Galega
Seminario de Lingüística Informática / Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2018
Deseño e programación web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL