1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Pouco devemos preçar || o demo, se Deus m ' anpar, || pois nos a Virgen guardar || que nos caudela. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Maravillo -m ' eu com ' ousa | a Virgen rogar per ren || aquele que as sas festas | non guarda e en pouco ten. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
O que mui tarde ou nunca | se pode por meezin[n]a || sãar, en mui pouco tempo | guarez ' a Santa Reyn[n]a. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Eno pouco e no muito, | en todo lles ja - mercee || aos seus servos a Virgen, | Madre do que todo vee.] |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
[M]acar poucos cantares | acabey e con son, || Virgen, dos teus miragres, | [peço -ch ' ora por don]... |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Santa Maria, nenbre -vos de mi || e daquelo pouco que vos servi. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Mays os cristãos, por que erã poucos, ouveronse de uençer, ca os mouros erã muytos mays ca elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 5 |
Os cristãos forõ logo tornãdo as espadoas pouco et pouco et tirandose afora; os mouros seguindoos todauia, chegar[õ] a hũu outeyro a que diziã Clauyo; pero tornãdo os cristãos sobre si, et lidando segundo o mellor que podiam; et tomoos aly çerca daquele outeyro a noyte todos, de guisa que nõ poderõ lidar, et assy se partirõ os hũus dos outros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 11 |
Pero con todo isto (isto) mor[a]rom y eses das naues aynda depoys desto y ena terra hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 13 |
Et desi ficou enos naturaes, que a forõ depoys gaanando dos outros et espargerõ muyto sangue por ello; et morrerõ y muytos altos omes de grã guissa et doutros ena gaanando desses ẽemigos da crux, et do mar de Sancto Andre ata o mar de Calex, senõ pouco que le ficou ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 27 |
Et el rrey dom Affonso, com̃o estaua seguro et en paz et pensando en bemparãça de seu reyno, nẽ se gardaua nẽ cataua de tal coussa, nẽ tijna cõsigo senõ poucos caualleyros a aquella ora. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 29 |
Et el rrey despos elles, matando quantos acalçaua, de guisa que hũus poucos que ende escaparõ forõ por mal cabo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
El rrey dom Alffonso, logo com̃o ysto oyo, tomousse cõ huus poucos de caualleyros que y fficaram cõ el, ca todollos outros sse foram poys que a batalla de Benauent[e] ffora uençuda et liurada. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 31 |
Et el rrey meteusse logo dentro na villa cõ aquelles poucos que aduzia, et enviou logo mandado per toda sua terra do que auja feyto et com̃o sse metera en Camora, et que llj acorressem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 33 |
Et [d] ' anbas aquellas partes dos mourros que sse partirõ nõ escaparõ ende mays de dez ou poucos mays; et aynda estes nõ escaparã se nõ por que sse (nõ por que se) deytarã en terra, poys que uirõ que morriã, et envollueronse ontre os mortos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 35 |
Mays tam alto era que poucos auja y que o (que o) podessem acalçar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 39 |
Fezestes muy mal en tornaruos aca tã agina; ca, se nos (se nos) d[e]rades hũu pouco de vagar, gaanaramos tã grãdes requezas que senpre foramos ricos et avondados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 47 |
Et morrerõ y todos que nõ escapa[rõ] ende nẽhũus se nõ hũus poucos cõ Abdelhamyt. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 49 |
Depoys disto, a muy poucos de dias, morreu esse Maffomat, rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 55 |
Et este Carllos foy enperador a pouco tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 68 |
Et tam grãde foy a morteydade que fezo en elles, que nõ ha ome que o podese cõtar; ca, della ribeyra do Doyro, du elles pousauam, ata Atẽça et Paraçollos, mõtes et valles et cãpos todos iaziã cubertos de mouros mortos, assi que poucos ou nẽhũus forõ os que ende escaparom nẽ que o mãdado podesem leuar a el rrey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 73 |
Et dissi a cabo [de] pouco mãdouos matar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 79 |
Et por que este rrey don Fruella fezo esto, et nõ catãdo a Deus, viueu muy pouco no rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 82 |
Et, estando el en Çamora sacãdo sua oste et juntandoa para yrlles correr a terra, veeulle mandado com̃o don Affonso, seu jrmão, era saydo da ordem; ca, en uerdade, assi com̃o sse elle metera cõ leueldade en ella, assi sse sayra outrosi della cõ pouco siso, et forase a Leõ et alçarase y para cobrar o rreyno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 88 |
Demays os mouros son muytos et muy ben guisados, et nos somos poucos et muy mĩguados d ' armas; et se, per nosos pecados, nos vençẽ seeremos todos mortos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 89 |
Quãdo el rrey Rrodrigo perdeu a terra, assi com̃o sabedes, nõ ficou en todo Espana terra de cristiãos, senõ Asturas et Castella Vella senleyra, esta en que viuemos agora, a que nosos auoos defenderõ cõ muy grã laçeyra; ca forõ afrontados por que erã muy poucos et tĩjnã muy pouca terra, et padecerõ muyta lazeyra de guerra et de grã fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Et en outro dia bõa manãa mandou mouer toda sua gente, que erã tã poucos que auja da outra parte dos mouros mill para hũu dos cristiãos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Mays, com̃o quer que ffoss[ẽ] poucos, erã tã bõos caualleyros et tan esforçados quanto mester era; et aviã muy grã curaçõ d ' ajudar seu senor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Et tã grãde era o gentio dos mourros que outeyros et ualles todos uĩjnã cubertos delles; et vĩjnã tãgendo trõpas et anaffijs et fazendo grãdes allegrias, cuydando que ligeyramente venceriã et que prenderiã tan poucos cristiãos com̃o elles semellauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Amjgos, nõ facades assi, nẽ queyrades en pouco gãanar mao prez para senpre, nẽ desmayedes sen feridas, nẽ demostredes en uos couardia, ca departiruos quero eu o que mostra este sino et o que quer seer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 92 |
Et tã bõos forõ y todos, que vençerõ todo o poder dos mouros, et fezerõ fugir Almãçor cõ muy poucos caualleyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 96 |
Et Abderame escapou allj de morte cõ muy poucos dos seus et fugiu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 111 |
Eu coydaua prende[r] a el et aos seus cristãos poucos que tijna et, por ventura et por enqueyiõ, se nõ conteçera esto a nos de prender el a nos et de vençernos et tragernos mal. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 117 |
Et desy morreu este Anastasio papa a poucos dias, et poserõ en seu lugar a Dado, o primeyro; et forõ cõ el cxxij apostoligos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 123 |
Et a poucos dias escabeçarõno. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Et en aquellas cortes foy muyta gente ajũtada; mays, poys que o conde chegou, nõ durarõ as cortes senõ poucos dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 126 |
Os castelãos, quando souberõ que o conde era preso, forõ tã desconfortados et tã malandantes que per pouco nõ perderõ os sisos cõ o pesar que ende ouuerõ, et fezerõ tã gram doo per toda Castela que mayor nõ poderiã fazer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 134 |
Quando o conde lle oyu dizer cousa tã sem guisa, pesoulle mays que se lle dessem hũa gram lançada; et dissolle que demandaua cousa [muy] sem guisa et sem razõ, et que demandaua gram sol(i)dad[a] por pouco traballo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 144 |
Mays este rroubo nõ foy gaaça, ca a poucos dias o conprou muy caramente, assy com̃o o contara agora a estoria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 146 |
Assaz uos ey mostrado carreyras per hu seiades boos et uos guardedes de caer en erro, ca bem sey que a poucos dias seredes en tal coyta que aueredes mester esforço et siso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Pouco uos conpre a uos de (o) saber a mjña fidalguia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 166 |
Mays esto lle durou pouco, et depoys começou a fazer o avesso delo, com̃o quer que, en quanto maldade de seu corpo, nõ sse ousaua descobrir por medo que auya de seu marido, o conde Garçia Fernandez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 171 |
Et, seendo el aynda nino de pouca ydade et de pouco entendemento, começou a asanar os condes de Galiza, per suas palauras nõ cordas et por seus feyctos desguisados, et de seerlles brauo(s) et esquiuo(s), nõ sse querendo guiar per [consello de] sua madre nẽ de sua tia, a mũia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 175 |
Mays Gonçaluo Gonçaluez desuioulle a cabeça do golpe, assy que o nõ acalçou senõ pouco pelo ombro; et pero tã gram golpe lle deu que duas peças fezo do astil en elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
E[n]pos esto, a cabo de poucos dias, enviou dizer dõ Rrodrigo outra uez a dõ Gonçaluo que sse veesse aynda a veer cõ elle outra uez, ca tijna outrosy de falar cõ el. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 182 |
Et assy auẽo que a poucos dias que, dom Gonçaluo iazendo en aquella priiõ et aquela moura seruĩdoo, ouuerõ d ' entender en sy et amarẽsse hũu a outro, de maneyra que dõ Gonçaluo ouu[o] a fazer hũu fillo en ela, a que chamarõ depoys Mudarra Gonçaluez. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Et folgaredes y hũu pouco et comeredes et beueredes algũa cousa, et cambyarsenos ã estes agoyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 187 |
Monõ Salido tornousse para sse yr a Salas et, yndo assy pelo camjño, coydou ontre sy com̃o fazia mal en leixar daquela guisa seus criados por medo da morte, et mayormente seendo ia vello et de grande ydade, que o nõ deuya de fazer por nẽhũa maneyra, ca mays guisado era de yr elle hu quer que morte podesse prender ca aquelles que erã aynda mãçebos para viuer; et, poys que elles nõ temjã morte et tã en pouco a (a) tijnã, que mays pouco a deuya el de temer; et demays que, se elles morressẽ ẽna fazeda et Rroy Valasquez aa terra tornasse, que llj faria muyto mal por elles et que o mataria; et que sempre aueriã que dizer del, se el tal cousa fezesse com̃o esta; et demays aynda que, se elles ala morressẽ, que coydariã os omes que el que llj basteçera a morte et per seu consello veera aquel feycto, et seria muy maa fama esta para el (et leixar) de seer onrrado na mãçebia et desonrrado na viliçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 191 |
Fillos, nõ uos conpre tomar gaãças, ca uos nõ sera proueyto; ca, se hũu pouco quiserdes atender, muytas outras veeredes a que podedes yr mays en saluo et que som aynda mays que aquelas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 195 |
Et comecarõ con elles hũa fazenda tã forte et tã aspera que nũca ome de mellor oyu, com̃o por seer de tã poucos caualeyros com̃o os cristãos erã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 199 |
Et logo, a poucos dias que el foy ydo, pariu aquela moura que dissemos hũu fillo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 202 |
Et algũus dizẽ que foy a enfermidade da (da) menaçõ que os tomou a todos, de guisa que nõ escaparõ ende senõ muy poucos que contassem as nouas en sua terra, et da caualgada que elles fezerõ contra Galiza et das gaãças que sacarõ da terra do apostolo Sanctiago. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 207 |
Et aynda ouuer[ã] tomada a çidade a poucos dias que iouguessẽ sobre ela, segũdo conta dõ Lucas de Tuy, senõ polas grandes agoas do jnuerno que huuyarõ a vijr. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 212 |
Andados vj ãnos do rreynado deste rey dõ Bermudo -et foy esto ena era de mĩll et Vo ãnos; et andaua outrosy o ãno da encarnaçõ do Senor en IX çẽtos et Lxavijte ãnos -, en este ãno sacou Almãçor sua oste et vẽo correr terra de Leõ; et chegou ata Astorga et çercoa et a pouco de tempo tomoa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 217 |
Et Almãçor et todollos de sua oste de guisa forõ consumidos et desfeyctos os corpos que todos morrerõ, senõ muy poucos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 218 |
[Et] o conde Garçia Fernandez alçou con sua conpaña enpos los mouros que yam fugĩdo, et matou y tãtos delles que muy poucos escaparõ ende. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 226 |
Mays pero, mentre que era nino, eno começo de seu reynado, com̃o dissemos, deu cõ pouco siso a sa yrmaa dõna Tareyia por moller [a] Abdalla, rey de Toledo, por razõ que o ajudasse contra el rey de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 229 |
Et foy contra os mouros cõ poucos caualeyros que tĩjna, et lidou cõ elles. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 229 |
Et das grandes feridas que lle derõ ena lide morreo dellas a poucos dias en Medinacelẽ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 233 |
Ca tres sinaes de loucura mostrastes en vossa uij̃da: o primeyro, que fostes mederosos, quando começastes a batalla cõnosco, seendo uos muytos ademays et nos poucos, et uos uençestes et fugistes, que he aynda uille[za] mays ca loucura. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 236 |
Et mataron y delles muytos sen cõta, asi que nõ escaparõ delles senõ muy poucos. Çuleyma, quando uio dos seus todoslos mays mortos, fogiu cõ aquelles que escaparõ et poderõ fugir, et foysse para hũu lugar a que diziã Açafrã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 239 |
Mays depoys, a cabo de poucos dias, vẽerõse elles para Cordoua, et começarõ aa meter boliço ontre os moradores do lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et el deullos logo, o hũu por que auja pouco tempo que os gãanara dos cristãos, et o al por que nõ aujã delles senõ a custa de os mãtẽer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 251 |
Desy a pouco de tempo, por que Aly nõ quisera guardar sua postura que fezera cõ el, foy Hayrã muy irado contra el, et enviou sua carta a Almodor, fillo de Yhaya, que era senor de Saragoça, que uehesse a el et yriã sobre Cordoua et tolleriã o rreyno a Ely. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Et ali reuelarõ et se enpararõ huus poucos de dias ata que os sacarõ ende per força. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 258 |
Mays, logo a pouco de tẽpo outrossi, matou Ysmel, fillo de Abent, a Hyahia, et enuiou a cabeça del a Ysem, que era entõçe en Seuilla. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Onde depois, a poucos dias, forõ a el os de Cordoua et çercarõno en aquel castello, et prenderono et adusserõno a Cordoua, et deitarõno en priiõ. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
Mays morreu logo a poucos dias de quando naceu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 263 |
[En]pus esto, a pouco de tẽpo, morreu o conde dom Sancho et foy enterrado muyto onrradamente eno moesteiro de Ona. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 277 |
Et ouuo em ella dous fillos: et a hũu disserom dom Sancho, que foy rrey depoys, o que estaua eno castello de Todella, de guysa que sse nõ leixaua ueer, senõ a muy poucos dos de sua casa; ao outro fillo disserõ dom Ffernãdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 281 |
Et, por que esse rrey dõ Rramiro foy o primeyro rrey d ' Arãgõ, leix[ar]emos agora aqui hũu pouco de falar do linagẽ de seus yrmãos et contaremos del et dos outros rrex d ' Arãgõ, que fezerõ contra os mouros muytas batallas en seu tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Mays esse dõ Pero, nõ sse guardãdo nẽ parãdo mentes en seu feyto nẽ aa onrra en que o queriã poer, começou cõ pouco siso a despreçar os omes onrrados et altos, et tẽelos en pouco, cuydãdosse que rrey et senor era ia ante que fosse confirmado en ello. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Et depoys, a poucos dias, derõllj por moller a yrmãa do conde de Piteus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 288 |
Mays aquel seu fillo viueo pouco tempo et morreu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 294 |
Et el rrey dõ Pedro cõ hũus poucos de(lles) arãgoeses et cõ muytos dos catalães en hũu cõ o dicto conde de Tolosa, et aynda cõ [a] g[e]n[te] d[o]s frisões et outros altos omes de Frãça, a Gotiga, que lli uẽerõ en ajuda a el rrey dõ Pedro et al conde de Tolosa, por defẽder do arçebispo os hereges, (et) ouuerõ sua batalla cõ os françeses çerca de hũu castello que a nume Murielo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 312 |
Mays al rrey don Fernãdo nõ xi llj oluidou o mal que el rrey seu yrmão auia coydado contra elle, et mandoo prender et fezeo guardar en Çea, pero que iouuo y muy poucos dias, ca o sacarõ os que o guardauã por muy grandes aueres que llis prometeu. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 313 |
Et el rrey don Fernãdo reçebeu o reto et disso que lidaria por el Rrodrigo de Biuar, pero que nõ era hy a aquela saçon que auia pouco que casara cõ dona Xemena, sua moller. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 337 |
Mays en este cõsello nõ foy o Çide Rruy Diaz, que auia pouco tempo que casara cõ dõna Xemẽna Gomez, sua moller, et era ydo para ala. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 343 |
Outrosy a rreyna dõna Sãcha nõ se traballaua meos hũu pouco de fazer bõas obras et seruir a Deus, que era dõna de grãde entendemento et mujto aguçosa en todo bem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 344 |
Et he pouco meos da quarta parte do mũdo et a mellor. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 349 |
El rrey dõ Fernando, auendo feyta sua partiçõ, asy com̃o auedes oyda, a pouco tempo adoeçeu do mal de que finou. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 360 |
Uos sodes nobles caualeyros et louçaos, et a mester que todo o mal prez se perca oge aqui et que fique sempre o boo, ca uos auedes preço de fazer poucos senores boos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 399 |
Et folgou hũu pouco et derõlle (outro caualo et) outras armas et outro caualo muy boo et forõ cõ elle ata o canpo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 424 |
Et, se cõnos mouros nõ lidarmos, nõnos darã o que auemos mester; et, com̃o quer que nos somos poucos, somos de hũu talente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 435 |
Et os do conde teuerõse hũu pouco cõ seu senor; mays o Çide vyo hu estaua (o) que o andaua buscando, et enderençou para elle, ferindo aos que achaua deante. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 438 |
Depoys desto, seyu o Çide do castelo et foy ata Larida et morou y hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 443 |
Et ficou en Saragoça hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 451 |
Et el rrey nõ llj quiso fazer força en ello et foylles dizendo as cousas mansamente, pouco et pouco, por se apoderar da çidade et por auer todo o senori[o] dela muy conplidamente. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 462 |
Et tro[i]xe de Pratgoriem a dom Geronimo, que foy obispo de Valença en vida do Çide; mays durou pouco tempo en poder dos cristãos depoys da morte do Çide et o bispo tornousse a Toledo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 469 |
Et logo a poucos dias finou el rrey de Saragoça et Alũca (et) Alulũpo (et Abudalahazis) quiser[a]sse partir do preyto de Val[ẽ]ça, quando finou o alguzil et yrsse para Muruedro, que era seu, pola grã descordia que auia ontre os mayores da villa. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 471 |
Et passarõ asi hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 488 |
Et os que lle tijnã os castelos alçarõsse senõ muy poucos, et os en que mays fiaua eses [se] lle alçarõ, asy que creçeu curaçõ al rrey de Denja et de Torcosa et veẽo a Valença, coydandoa auer, por cõsello dos mayores da villa que disserõ que lla fariã auer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 489 |
Et, estando y muy poucos dias, finou el rrey de Saragoça et rreynou enpos el hũu seu fillo a que diziã Abuhãze. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 513 |
Et erã todos marauillados por que en tã pouco tẽpo fezera atã bõo lugar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 517 |
Quando os alaraues coydarõ vijr et os da vila os estauam atendendo, et diziã os hũus "agora veem", et os outros diziã "nõ", (et) en esto pasarõ hũus poucos de dias. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et estas viandas nõnas podiã auer senõ muy poucos dos que auiã o poder. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 534 |
Et disserõlhi que conbatesse a vila et que os tomaria per força, ca os das armas erã muy poucos et fracos de fame. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 553 |
Pero pedimosuos (por) merçee por seu filho, que est menjno et de poucos dias, que o mãdedes soltar, ca nõ a culpa eno que fezo o padre". |
[+] |
1295 |
TC 1/ 566 |
Parentes et amigos et uassalos, ia ueedes com̃o este muy grã poder dos mouros e uehudo sobre nos por nos toller Ualença, que guaanamos cõ muy grã traballo pouco tẽpo a. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 576 |
Et marauillauasse muyto per como llj creçera a barua en tã pouco tempo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 607 |
Mais, pois que assi e et uos sodes uiuas et saas do mal, prazenos cono mais pouco, et queremosuos leuar para uosso padre. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 651 |
Et enmendou os erros que fezera contra Deus, ca elle entendeu que ia pouco era sua vida; et por ende se tĩjna conas obras de Deus. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 662 |
Et tã grande foy a uolta et o roydo delles que muy poucos se vuarõ coller aas armas. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 663 |
Pero nõ foy tã pouco tempo; ca, segundo conta a estoria, forõ bẽ [C] LX ãnos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 674 |
Et, quando tã poucos viu cõ ella, atendeu por ueer que poderia aquelo seer. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 699 |
Et este rey dõ Sancho, en este pouco tempo que reynou, foy enderẽç[ã]do o rreyno et conpl[ĩ]do [a] justica; ca era muyto entendudo et muy esforçado et muy sisudo et leal et uerdadeyro et loução. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 709 |
Capitolo que fala del rrey don Afonso de CastelaVConta a estoria que, poys que el rrey dõ Fernando de Leõ nõ podia auer el rrey en seu poder, tornousse para sua terra; et, tornandosse, quantas vilas et castelos achou, que erã d ' Estremadura, todos os fillou, senõ muy poucos que estauã polo moço, nõ muy seguramente; ca elle nõ era aynda quito da teta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 717 |
Et, pero que er[ã] sogro et genrro, pouco estauã en paz. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 718 |
Mays dõ Fernan Rruyz, teendoos en pouco, conpliulles o que lljs disso. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 733 |
Conta a estoria que el rrey dõ Afonso fezo sua vida muy bõa et muy linpa cõ sua moller dona Leonor [et] ouue fillos en ela estes que uos diremos: a primeyra foy dona Beringuella, que foy rreyna de Leõ, asi com̃o auedes oydo; depoys dom Sancho, que viueu pouco; depoys a dona Orr[a]ca, que foy casada cõ el rrey dõ Afonso de Portugal; depoys a dona Blãca, que foy casada cõ el rrey dõ Loys de França; depoys naçeu o jnfante dom Fernando, que foy muy noble mançebo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 749 |
Conta a estoria que, desque as azes forom paradas, dos cristãos et dos mouros, dom Diego Lopez, que tijna a deanteyra del rrey, foy ferir ẽnos mouros; et, com̃o era muy esforçado et muy ontremetudo, quebrantou as azes dos mouros et seyu da outra parte do curral, et ficou y cõ muy poucos dos seus, dando golpes et rreçebendo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 757 |
Et conbaterõ o castelo todo hũu dia, assi que poucos ficarõ dos do castelo, que nõ forõ mortos ou feridos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 759 |
Et, quando foy alçado rrey, ficou en poder da rreyna sua madre, dõna Leonor; mays logo a pouco tempo finou a rreyna dona Leonor et acomendou seu fillo al rrey de Leõ et a sua filla dõna Beringuella. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 775 |
Et el rrey fezolle muy grã merçee; mays logo a pouco tempo se perdeu cõ el rrey, muy grande sua culpa; et quiserasse alcar cõ Castro. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Et en pouco tempo gaanou Andaluzia et foy ende senor, fora Valença et sua terra, por que a amparou Cahẽ, que era do linagem dos rreys Abelanfãge. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 791 |
Et enpos elle leuãtousse outro mouro, que diziã Yhuda Rrama Homade Ymar, que pouco tempo auya, ante que rreynasse, andaua arando cõnos boys. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Abehũc, com̃o quer que os cristãos pouca gente erã, receandoos el et nõnos tẽendo en todo en pouco, fezo acabdelar suas azes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
En este dia se uestiu dõ Aluar Peres (de) hũa falifa delgada et tomou hũa uara na mão; et con taes armas entrou ena fazẽda muy loução et muy alegre et muy esforçado, acabdelando suas gentes et dizendollj muytos bẽes et dandollj grandes esforços, dando a entender que o poder de Abeũc tĩjna en pouco. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et aly foy a mortandade en elles muy grande ademays: tã grande era a presa da entrada, et tã poucos se faziã os que pelas portas podiã entrar ao gram gentio que era, que hũus a outros se matauã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 801 |
Et foy ome que sse pagou sempre pouco das oufanjas nẽ das gentilezas do mũdo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Et dalj moueu el rey et foy a Duas Yrmaas [et] a Daralbatar, et leixou Cordoua a mão dereyta, ca foy pela ponte d ' Alcolea et alj ficou suas tendas cõ aquelles poucos que leuaua consigo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 806 |
Pero, cõ todo esto, erã aynda muy poucos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 825 |
Outrosi a essa sazõ (a) pouco tẽpo ante, estando el rey en Toledo, ueeollj mandado de com̃o era morto dõ Lopo Diaz de Faro, de que el ouue gran pesar et se sentio por mj̃guado, ca era dos grandes et nobres omes do rreyno et de que era el muy seruido. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 826 |
[et] nõ tẽendo el en pouco a mj̃gua que dõ Aluar Perez faria ena fronteyra da gran guarda que y por el auja, seyu logo muy apressuradamẽte de Burgos et meteuse ao camjno, et foyse para Cordoua quanto pode. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 827 |
Et a razõ por que se deu Mourõ en tã pouco tempo, seendo tã forte castello et tã bẽ poblado, nos o diremos: hũu jnfançõ que era sobrino de dõ Lourenço Suares, a que diziã Meẽ Rodríguez Golmado, que era bõo caualeyro et prouado en feyto d ' armas, gãanou hũa torre en hũu lugar que llj diziã Margaçamara, a hũu quarto de legoa de Mourõ, ontre as vinas; et dalj corria Mourõ tres uezes eno dia ata as portas, que nõ llis leixaua cousa fora dela villa de que se ajudar podesem. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 830 |
Et desta guisa apoderarõ os mouros o jnfante dõ Afonso, en uez del rrey dõ Fernando, seu padre, en todo o rreyno de Murça, saluo Orta et Cartagena, que se nõ quiserõ dar nẽ entrar na preitesia dos outros: et gãanarõ y pouco, que na çima ouuerõno a fazer, mao seu grado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 832 |
Et poderiã seer os que cõ el rey yam entõçe ata cinquaenta caualeyros et poucos mays de outros omes a caualo. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 835 |
Et o jnfãte deytou todolos mouros ende, saluo muy poucos que mandou ficar juso no arraual. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 842 |
Et elle foyse para Cordoua, et durou y poucos dias: esto foy en quanto se guisou, que nõ ouue y mays ponto de uagar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 850 |
Et elle, receando o poder dos mouros, que era muy grande, et a oste nõ muy creçuda, ca nõ chegarã aynda as gentes nẽ os conçellos das villas, se muy poucos nõ, et seer guardado d ' erro [et] de sobreuenta, mandou fazer derredor do lugar u pousaua gran carcaua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 851 |
O rayal du estaua [a tenda d]el rrey soya seer hũu pouco [en] altura et per u elles yam era chão. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 856 |
Mays leixemos agora hũu pouco a falar desto et dos da oste et digamos do que os mouros fezerõ por se defender per terra et per agua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 858 |
Acaesceu hũu dia que, estando a oste del rrey dõ Fernando com̃o soya -ca os hũus yã guardar as recouas que nõ metessẽ vianda na villa os mouros nẽ acorro nõ llis podesse y entrar, et os outros erã ydos en caualgadas, et de guisa erã derramados cada huus a suas partes que muy poucos erã os que ena oste ficarã - et estaua el rrey cõ muy poucos caualeyros; et, asi estando, acaesçeu que hũu mouro caualeyro da villa que seyu fora por barrũta, et foy aa oste dizendo que se vĩjna para el rrey et que o queria seruir et ficar cõ el, et que llj coydara a dar hũu castello, mays que nõ xi llj guisara a sua uoontade nẽ com̃o elle coydara, et que ante fora venido, se por aquilo nõ fora enq ue estaua punando. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 859 |
O jnfant[e] dõ Enrrique outrosi ficara y ena oste, et estaua y cõ muy poucos caualeyros. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 867 |
Et os mouros voluerõ espadoas et comecarõ a fugir; et a uezes detẽendosse por se defender, ca erã muytos et os cristãos muy poucos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 868 |
Et asi os forõ escarmentando de todas partes, pouco et pouco, de nõ seyrẽ tã derreniadamẽte com̃o eno começo faziã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 875 |
Os mouros, quando virõ que tã poucos erã os cristãos que apos elles yam, derõ tornada a elles, et alj forõ os golpes muy grandes de lanças et d ' espadas et de porras que se dauã a mantenente, que llis durou gran peça do dia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 878 |
Pero os cristãos os começarõ a cometer et ferillos muy de rrigeo logo eno começo; et, desque virõ que os nõ podiã sofrer, com̃o os mouros erã muytos et elles poucos, acollerõse a hũa altura pequena, et esteuerõ ali feytos tropel, defendendosse o mays que podiã. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 878 |
Muy gran dia esteuerõ en esto, que de parte nẽhũa nõ llis vĩjna acorro, et estandose defendendo asi ata que llis foy chegando acorro, ca se fezo o apelido ena oste et acorrerõllis; pero que estauã ia de guisa afrontados et cansados que, se llis tardara o acorro hũu pouco, forã mortos ou presos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 886 |
Et, segũdo o proua a estoria, hũa foy essa das mayores et mays altas conquistas que eno mũdo todo foy visto nẽ feyta que se en tã pouca sazõ fezesse; poys per qual razõ pode seer de la el asi auer et en tã pouco tempo a gãanar, nõ pode ome entender y al, fora a merçee que foy do senor, cuio seruidor el era, que o quis y onrar et darllj uentura boa, porque tã nobre senorio et tã acabado ouuesse; o al, que he a frol dos acabamentos de todas onrras: a gran lealdade dos boos uasalos que auya, ca rrey que eno mũdo fosse nõnos ouue mellores nẽ taes de sua naturaleza, que sabemos ca per todas partes do mũdo ouuerõ sempre os castellãos prez desto sobre quantas outras gentes som, et mays seruidores de senor, et mays sabedores de todo afam. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 893 |
Et, quando uẽeo aa ora en que o sancto rrey de finar ouue, et foy conprido o termjno de sua vida, et que era chegada a ora da (sua) durauil, mays da antolãte que pouco dura, et ouue a leyxar este faleçedoyro mũdo que pouco dura et a yr ao da sancta claridade que nũca faleçe, fezo y uĩjr ante si a dõ Fillippe, seu fillo, que era esleyto de seer arçebispo d ' j de Seuilla, et outros bispos que y erã, et toda a outra clerizia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 898 |
Et depoys este rrey don Afonso moueuse para fazer hũ grãde agrauamẽto a seus poboos, que quen ouuese ualia de dos marcos de prata que lle dese uno; et os poboos teuerõse ende por muyto agrauados et alcarõse todos cono jnfante don Sancho, seu fillo, et guerrearõ con el dous anos; et elle foy exardado dos rreynos estes dous anos, saluo Seuilla en que ficou, con algũos poucos castelos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 900 |
Et allj lles apareçeo o apostolo Ssantiago a el rrey et dissolles que en outro dia, com̃o quer que ffossen poucos, que lidassem cõnos mouros et que el pareceria y muy fforte caualleyro et que u[ẽ]çeriã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 10 |
Et cõ este Abel nasçeo outra yrmãa de hũ parto, asi cõmo cõ Caym asua; et esta ouvo nome Delbora, que diz tanto cõmo seguydeyra, por que segyo aseu [yrmão] Abel, ca asi cõmo dizem [algũus] viueo pouco com el, pero outros contam que viueo moyto, et que tanto cõmo sigideyra quer dizer Delbora, non por que ella siguyse de morte a seu yrmão, mays por queo segio en justiçia et en bondade amando aDeus; ca departẽ que tanto viueo que alcançou aseu yrmão Set que nasçeo moytos ãnos despoys que Delbora et que ella casou cõ el. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 20 |
Et Lamec andando acaça et seu moço cõ el, atravesaua Caym de hũa parte do monte pera aoutra por hũ carreyro que vyña por esse monte, et todo era veloso, et cuberto de cabelos cõmo anymalia, andando sempre fogindo et morando omays sempre ẽnos mõtes et por los ermos; et asy ya fogindo et tal andaua toda vya ca dito avemos cõmo lle dera Deus que nũca podesse estar quedo em hũ lugar; et desque passou mẽteosse em hũa mata, et hũas molleres acõtesçeo que pasauã estonçes por essa carreyra, et acharõ aCaym et maravyllarõse de tal cousa, et el [outrosy] quando as vyo esteuo quedo hũ pouco et catou pera ellas, et ellas quando virom tal omẽ et tã estrayo, et os ollos todos cubertos de cabelos das pestanas et ajnda afaçe, ca tã longos erã os outros cabelos de todo ocorpo em sua [guisa], et espãtarõse del et deron vozes; omoço et Lamec oyrom as vozes, et omoço pregontoulles que aviam; ellas diserõlle que viram hũa [anymalia] velosa, cõmo besta estraya quelles atrauesara acarreyra, et quese metera ally en aquela mata; et el disolles quelle mostrasem o lugar, et ellas tornarõse cõ elles et mostrarõlle onde se metera, et desy forõse logo sua carreyra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 23 |
Et diz sobre esto mẽestre Godofre ẽna sexta parte do Panteõ et outros queo outorgã cõ el, que teuo Adam dóó por Abel çento ãnos; et que poucos dias forõ em todos aqueles ãnos que el nõ fose aafosa de Abel chanzer, et fazer doo, et chorar por el; et tanto durou esto que Adan et os que vierõ despoys del que chamarõ por este feyto [a] aquel lugar onde jazia Abel val de Lagrimas Et de cõmo avia Adam moy grande dolor por la morte de Abel, et outrosy por Caym que fezera aquesta nemyga, et era seydo et ydo fora da terra, ca acõmo quer quelle aquel mal contesçera seu fillo era, cresçendolle este pesar et este dolor de cada dia do começo ata ocabo do dolor, poso em seu coracõ et fezo promyssom delo et jurou que nũca mays sse chegasse aEua pera fazer em ella fillos de que tomasse tristeza et pesar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 39 |
Et que ala onde fossem por las terras queo disessem aos outros que aly nõ vynã, et seo asy nõ fezessem que Deus queria tomar dereyto et vingãça deles, et que atodos los [omẽs] varões et molleres máos, et ajnda bõos seos y avia, et [a] todas quantas [anjmalias] ẽno mundo avia et em el erã et quantas obras ẽna terra fezera, que todo esto destroyria apouco de tempo, et todo esto fazia por la maldade dos omẽs; et que ẽna pena que el sobre elles enviaria que todos, maos et bõos, et as outras cousas [yriam] ygoalmente em ella, et que os omẽs et as anymalias morreriã y, senõ moy poucos omẽs et moy poucas cousas das outras viuas de cada natura, que El queria saluar daquel peligro [enque] ficassem as semẽtes dos linagees de cada hũa dellas, por que despoys que aquelo fosse passado que poblassem aterra et amãteuessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 44 |
"Señor Deus verdadeyro et poderoso sobre todaslas cousas, pydo te merçede por la moy grande piedade et mesura que enty a, que poys queos máos son penados que nos nõ [percamos] de cabo nos et as outras anymalias, as quaes oteu ordenamẽto touo por bem deas saluar do deluvio et leyxarlas aavida; et rrogo te por [lo] estado dos que agora somos et seeram daqui adeante que tal destroymẽto cõmo este que nũca oenvies sobre elles; et aestes poucos que leyxaste por la tua bondade, et ajnda por ventura por que nõ achaste em elles tanta maldade, por que quiseses que ontre os outros pereçessemos que nos prometas este dom et nos faças esta merçede: que [nos nõ] mates mays cõ morte de deluvio. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 46 |
"Creçede et seede moytos et enchede a terra, et ovoso espanto et ovoso medo sera sobre todas las outras anjmalias tãbẽ das aves cõmo das bestas da terra; et todas vos temerã, et vos nõ temades por que sodes poucos et as bestas [moytas], que uos por esso matẽ nẽ fazã mal. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 50 |
Et pom Josefo por emxẽplo aManycom que escriuyo as estorias dos egipçiaos, et a Beroso que escriuyo as dos caldeos; et aMaço, et [a] aEsto, et aJeronymo d o Egipto que escriuyo a Estoria da çidade Fenyca, segundo avemos dito; et outrosy Esyodo, et Agatom, et [Belenyco], et Cusilao, et Efero, et Nycolao, todos estes fazẽ em suas estorias rrenẽbrança daqueles antigoos cõmo algũus deles [vjuerõ] mj̃ll ãnos et algũus pouco menos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 57 |
Et pesou moyto aDeus da sua máá entençõ et máo siso, et [do] seu mao feyto; et desqueos vyo asy enlouqueçer, acõmo quer queo meresçiam, segundo diz Joseffo ẽno seysto capytolo, nõ quiso destroyr los todos ajuntados, empero queo nõ temjã, et sabyam cõmo todos los outros erã mortos ẽno deluvio pouco tẽpo avja. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 59 |
Et por que virom, et sabiam ja, que Nẽprot quelles sééria mao caudillo, et os apremearia, et sujugaria, et faria seruydores deles, por estas rrazões: aprimeyra por que el era brauo et máo et obrador [de] mal, asegunda por que apouco de tempo elles nõ caberiã em aquel termyno et que mester averiã cada [hũus] suas terras apartadas, et omũdo era grande et ermo ajnda, et espargerõse et partironse daly os [hũus] dos outros, et forõ cada hũas daquelas [cõpañas] com seus caudillos asuas partes, cada [hũus] buscando terras enque poblassem ata que chegarõ aas grãdes agoas dos rrios et de braços de mar, et aly ficarõ deles logo et poblarõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 87 |
Et tyrados asaluo estes da lyña, et poucos outros, todos erã de começo taes cõmo avemos dito; et vyuyam mays amaneyra de costumes de bestas que nõ de omes -asy cõmo conta Tulyo ẽna sua primeyra Rreutorica, et outorgam cõ el outros moytos sabeos - que logo que aviam fame ou sede, comyam et bebyam quando et cada que aviã sabor, cõmo fazẽ agora et fezerõ sempre as outras anymalyas que nõ entẽdẽ nẽ am rrazõ desse desto gardar. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 89 |
Et estes omẽs yam comendo as carnes ja et os peyxes et pescados que achauam et matauã elles os que podiam prender; pero nõ os coziã que nõ [sabiam] ajnda amaneyra delo, mays enxugauam aquelas carnes et peyxes ao sol quando era grande et forte, et tanto osecauã ao sol queas tyrauã algũ pouco de sua natura crua, et mudauam as em outro sabor mellor algũ pouco. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 90 |
Et forõ outros ajnda mays em estas rrazões quanto mays vynã em pos os outros, et entẽdendóó por estas rrazões; aprimeyra [porlo] que aprẽderã dos outros que vierã ante que elles, a segunda por lo que elles sotelezauã, et despoys desto pararõ mẽtes aas aves et virõ cõmo uolauã et passauã em pouco tẽpo grãde termyno de ayre, et de terra, et de agoas quando ellas queriam ou lles acaescia, et nõ de pe nẽ as leuãdo nẽgum mays ellas por suas alas et por seu aruydio ofaziã et veẽdo cõmo se alçauã por sy de terra ẽno ayre et pojauã moyto em alto contra o çeo; et por estas rrazões que erã mays nobles cousas et mays chegadas aDeus que quaes quer cousas das outras que avemos ditas, et leyxarõ de adorar as outras cousas que adorauã antes et adorarõ as aves. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 95 |
Et os [gentijs] veẽdo este saber tam noble, tãto entenderõ et estudarõ et penssarõ em el, que achando os [hũus] hũ pouco, et os outros, empos aqueles, outro pouco, et assy fazendo ata cabo queo acharõ todo et ajuntarõno em hũ os de despoys, et ouverõ açiençia da astrologia, quee osaber das estrellas, et aestrologia ha aqueste nome de astris que dizem em latym por [estrellas], et dizẽ logos [em] grego por rrazõ; et astrologia tanto quer dizer cõmo rrazõ ou çiençia do saber das estrellas. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 99 |
Et Moysem nõno diso asy et em esto errou pero quee pouco [que deuiera dezir de çient e dos annos era Sem. ] |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 99 |
Mays queremos que sabades aqui hũa cousa em rrazõ das contas dos ãnos de estas seys ydades do mũdo, quanto he ẽnos poderes de cada hũa das géérações por onde vam os ãnos: que Moysem et os outros quea estoria da Biblia departẽ, et nos outrosi cõ elles, que ao padre da [geeraçõ], quer viuese poucos ãnos, quer moytos, quelle nõ cõtamos deles ẽno tẽpo da ydade do mũdo, nẽ ẽna conta das estorias que por elles van, senõ aqueles que viueo opadre ata que fezo ao fillo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Ca asy [diz] Moysem de todas las generações quantos ãnos viuerom, et fezerõ fillos et fillas, cõmo quer queo el nõ conta [dos] outros, senõ de aquel que ficaua ẽna lina, saluo em moy poucos lugares senalados, cõmo ẽnos fillos de Adam et ẽnos de Noe, et de Tare, et de Abraã, et de Ysaac, et de Jacob et poucos mays daly adeante. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 103 |
Ca todaslas [cõpañas] de Noe, assy cõmo se espargirõ do cãpo de Senaar cõ nouas lengages, asy tomarõ novos costumes; et forõ logo moy neyçios todos os mays deles, ca asy cõmo oluydarõ oprimeyro lengage que ante aviam todos quantos ẽno mũdo erã, asy oluydarom grande parte dos bõos costumes et das bõas memorias que ante aviam; et espargendose pera buscar lugares de poblas partiam se [hũus] dos outros, et andãdo errados por los mõtes trasseyam de terra em terra et [ficauã] asy cõmo sóós, poucos et poucos; et moytos delles, tã bem das molleres cõmo dos omẽs, ficarõ andando por los mõtes errados et feytos saluages, cõmo as [anymalyas] brauas et mudas que andauã aly; et mãtynãsse das froytas que achauã [porlos] mõtes et das rreyzes das eruas que podiam comer, et segindo mays os costumes de aquelas bestas saluages cõ que viuyam ẽnos mõtes, que os dos omẽs. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 110 |
Mays empero as gentes nõ curauã ajnda estonçes senõ de se asentar, et poblar, et laurar, et cada [hũus] buscar mesteres [per] que viuessem, pero por que aquela terra era ja rrica, et ya mays cada vez em rriqueçendo, et avia em ela bõos omẽs, nõ podo el rrey Belo dela gááñar senõ moy pouco; mays aquelo pouco que ende tomou, touoo et rreynou em ello. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 110 |
Et dizẽ algũus que por aquel pouco que el gáánou daquela terra em Assiria aquela vez, et ho [teuo], et rreynou em ello, dizẽ que se começou em Belo orreynado de Assyria, que foy hũ dos quatro rreynos prinçipaes [do mũdo] em ouriente; os outros dizẽ quese começou este rreyno em el rrey Nyno, fillo [deste] rrey Belo, cõmo oyredes adeante, que dizẽ que por quanto el rrey Belo fezo, se mays nõ fezera outro despois que aquelo, nõ fora rreyno nẽ ouvera enque. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 111 |
Et cometeo Nyno logo aos de Assiria, et vençeos, et gáánou deles aterra et orreynado; et ontre orreyno de Babilonya et ho de Assiria cresçeolle moyto aterra, et oseñorio, et opoder, et outrosi ocoraçõ, por que ocoraçõ logo cresçe cõ agrande rriqueza, et por esta rrazõ deuẽ [todoslos] rreys séér de grãdes corações; et conta que asy ofoy este rrey Nyno, et dizẽ que moy pouco era otẽpo que el dormya, nẽ de dia, nẽ de noyte, pensando sempre cõmo acabaria oque seu padre, el rrey Belo, avia começado em Assyria, et ajnda sobre ello fazer mays; et começou aly el rrey Nyno aquerer aver oseñorio de todo omũdo despoys que se vio em tã grãde onrra et poder; et daqui tomou começo cõplido oprimeyro dos quatro prinçipaes rreynos que dissemos que se leuãtariã primeyros ẽno mũdo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 114 |
Andados de Noe [oytoçẽtos] et seséénta et sete ãnos, et [vijnte] et sete de Tare, começouse em Assyria oprinçipal rreyno de oriente; et rreynou aly et em toda Asyria Nyno rrey de Babilonya; et primeyramẽte el rrey Belo em aquelo pouco que avemos dito. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 115 |
Quando morreo seu padre, Belo, cõ ogrande pesar que ouvo del, fezo fazer hũa ymage que semellasse aseu padre; et onrrauáá moyto por que rreçebia em ella algũ pouco de cõforto do pesar que avia por la morte do padre; et por fazer mays grãde onrra aaquela ymage em [rrenẽbrança de] seu padre, et por mostrar oamor et odesejo que del avia, mãdou que todos aqueles que culpados fossem et fugissem aella, que fossem aly amparados et defendidos, et omẽ algũ nõlles fezese mal aly. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 118 |
Et por que el sospeytou quese perderia oseu rreyno, et temyase delo, queo vya por lo seu saber, doyasse ende moyto por sse perderẽ assy aquelas sçiençias ẽna morte del, ca nõ avya quẽ as asy soubesse cõmo el; et duldando ajnda de fim de agoa, et avendo aprendido que vyrria ado fogo, nõ [o] leyxou por medo de perder orreyno, et temẽdose de todo em todo de hũa destas [fĩjs], por tal quese nõ [per[de]ssem] em pouco tẽpo os saberes que el avia achados com moyto et longo estudio, et cãsado traballando em [elles] grãde tẽpo, et fezo quatorze pilares em seu rreyno, os sete de ladrillos et os sete de cobre, et entallou em elles por leteras et por feguras aquelas sete artes liberaes, todas hũa vez ẽnos sete pilares dos ladrillos, et outra vez ẽnos outros sete de cobre, ẽna maneyra et por la rrazõ que avedes oydo queuos contamos ja ẽnas rrazões da primeyra ydade queo fezera Jubal, fillo de Lamec, ẽnos dous pilares; et fezo Cam saber as partes aos filosofos porla sçiençia das estrelas, asy cõmo conta mééstre Godofre. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 119 |
Et destes quatro prinçipaes rreynos do mũdo, et diz Orosio queos dous de medio, que vierõ cõ poderio que durou pouco tẽpo et som estes: orreyno de Affrica et orreyno de Maçedonya; et leuãtarõse ontre orreyno de Babilonya et ho dos rromãos; et outrosi mostra como ontre padre vello que foy o de Babilonya et fillo pequeno, ou que chega tarde, et novo et ajnda pequeno ẽno começo, et foy este ho dos rromãos; et chegarõ em medio do tẽpo ontre estes, aquel de Affrica et ho de [Maçedonja et forõ] cõmo tutores et curadores, esto he, defendedores et gardadores; et estas palauras som as quedizẽ as leys sobrelas gardas dos bẽes dos orfóós pequenos que ficam de seus padres ou de suas madres ou de todo, por que asy gardarõ et defenderõ aqueles dous rreynos suas herdades et seu dereyto ao rreyno dos rromãos ata que el cresçesse et chegase atomarlo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
"[Amjgos], nõ nos [deteñamos] mays sobre esto [en] estas rrazões, et bem crééde que de todoslos bẽes que Deus quiso em este mũdo, et fezo, et dou, que nõ ha hũ ẽnos ydolos, et [veem] deles todoslos maes; logo paresçe et he synal de máo siso, et mj́goa de bõo, et perda dos corpos, et morte das almas, et perder de todo em todo a Deus quee todo obem, et por moy pouco tempo que nos em este mũdo avemos aviuer, ajnda que sabamos que nos matarã por ello os caldeos, nõ deuemos por ende créér nẽ fiar ẽnos ydolos, ca nõ som nada, nẽ nos partyr de Deus que fezo anos et atodaslas cousas, et todo otem em seu poder, et o mãtem, et destroyrloa et desfazerloa quando El quiser; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et Abraã logo que soubo falar logo amou moyto de léér, et lya et aprendia moyto em pouco tẽpo, et esto era por queo amaua moyto, ho al por que era [de] moy bõo coraçõ et moy et sotyl et engenoso pera aprender; et começaua logo aaprender osaber das estrellas et as naturas das cousas, et ya em ello cõmo omovia arrazõ do bõo syso, et cresçeo moyto agina, et sayo grande, et fermoso, et sysudo, et esforçado et bem rrazoado, et moy lympo, et de bõos costumes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 141 |
Et esto que tu véés de teu fillo, de Deus vem, que nos quer fazer merçed et ante que váámos apeor quer nos tornar dala, et castigarnos et mãtéér nos ẽna bõa lyña, ca omáo costume pouco apouco vay [vijndo] et se aprende sesse logo nõ castiga, et despois he moy máo de leyxar; et estes [gentijs] ontre que moramos senos fezerẽ mal por esto, Deus nos dara delles grande dereyto et nos lo acabara em bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
De mays despoys que aquelo lle acontesçeo aly sempreo menos onrrarõ os omẽs daquela terra et faziãlle nojos, et soberueas, et desonrras aque el nõ podia dar consello, et [tyñasse] desto por moy biltado et desonrrado; et pensou em toda maneyra de leyxar [aquel] lugar, et sobre todo por lo dolor que avia da morte de Aram, seu fillo; et por aconsellar sua [cõpaña], et perder dende algũ pouco dembargo, casou a Sarra, sua neta, filla de Aram, seu fillo, cõ seu fillo Abraã, et casou Melca, yrmãa de Sarra, filla de Aram, cõ Nacor, seu fillo, cõmo oystes queo diso Moysem, pero nõ tã claramẽte. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 149 |
Et conta Josefo desta vida de Tare et diz que viueo tam pouco por quese encurtava ja avida dos omẽs, et quese fazia cada dia mays pouca, et que asy foy yndo ata ageneraçõ de Moysem; et despoys de Moysem que forõ as vidas dos omẽs otermyno dos çento et [vijnte ãnos] que oystes que nosso señor Deus estabelesçera, et [diz] que tantos viueo Moysem, çento et [vijnte] ãnos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 158 |
Et conta Orosio outrosy queas gẽtes [tam pouco] aviam em vso de yr em ostes nẽ lidar em nẽgum lugar, nẽ em suas terras, nẽ codiçauam das alleas, et nõ sayam de seus lugares anẽgũa parte mays que viuyam todos [en] paz. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 165 |
Mays tam grandes et tantos avia y dos outros prinçipes et omẽ bõos queas gardas del rrey quese nõ poderõ escusar quelles lo nõ ouvesem amostrar, pero [apreçeberõse] tanto as bõas gardas que el avia que ouverõ seu acordo queo nõ vissem todos aqueles queo véér queriam et nõ entrarõ senõ moy poucos et estes forõ os mellores et os mays mesurados. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 165 |
"Por nos agora fazer por pouco tẽpo que esto pode durar, quanto nos podermos por el seera nossa onrra, que fillo de nosso señor natural he, et outrosy podemos aver del fillo erdeyro que el avera et que seera nosso señor natural, et seo nõ sofremos et ho nõ [asperarmos], et ajnda ajudarlo pera ello esto sééria grãde maldade nosa, et grande [mj̃goa]; et vasalos mesurados et leaes bem deuem sofrer aseu rrey et aseu señor natural vida de hũ omẽ ajnda que máo fosse et que viuesse mays queos que agora aqui estamos; et avyda [do] omẽ pouca he et pouco dura et abõa obra et bõa estança moyto, et nẽbra et fica ẽnos que veem despoys; et mays lygeyra cousa he pera nos et mellor et mays onrra de estar et asperar, asy cõmo sem señor vida de hũ rrey que nõ desfazer nosso señorio natural. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 172 |
Et [(et)] pero que Abraã morou pouco en aquela terra, tanto ensynaua bem et agudamẽte, que estonçes aprenderõ os daly as artes lyberaes et as souberõ por Abraã queas deprẽdeo em Caldea onde as ouvo primeyramẽte et as ensynou el despoys ẽno Egyto; et por esso dizẽ Josefo et mẽestre Godofre que estes saberes primeyramẽte forõ em Caldea ante que em outro lugar et daly os ouverõ os do Egyto, et do Egyto vierõ aos gregos, et dos gregos ao de Rroma, et de Rroma aAfrica; et por esta rrazõ diso outrosy Josefo que ocomeço [do] saber, et dos rreys, et das batallas, que de oriente se leuãtou primeyramente et em ouçidente se deue acabar, et que esto he segundo que anda o sol. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 192 |
Açidade de Segor era pequena, mays pero seu rrey avia; diz Josefo ẽno onzeno capitolo que Segor em ebrayco tanto quer dizer cõmo pouco. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 200 |
Estonçes Agar tornousse pera sua señora Sarra, asy cõmo lle mãdara oangeo; et ouvo seu fillo cõmo lle foy dito, et posolle nome Ysmael cõmo lle avia mandado oangeo; et segundo contã [algũus] este foy oprimeyro omẽ aque Deus [mãdou] poer nome ante que nasçesse, et esto contesçeo em moy poucos despoys. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 205 |
"Et sobre esta rrazõ, diz mẽestre Godofre que rrespondeo noso Señor desta guysa, por que nõ queria El amorte dos outros pecadores, mays aver deles merçede, et perdoar amoytos máos por amor de poucos bõos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
Et [despois] [desto] pouco mays ou menos ante quese acabasem dous ãnos tornarõ se Abraã et [Ssarra] aval de Mãbre et morreo y Sarra em Arbea que he hũa çidade de Ebrõ em terra de Canaã. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
"Señor, aquela terra que tu demãdas quatroçentos soldos de plata val, mays este preçio pouco me mõta amj́; tomáá et suterra y tua moller. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 233 |
"Eu [sõo] moy vello et de longo tempo, et vejo queos meus dias som poucos, et queria casar aYsáác, meu fillo, ante queme finasse; et poys que tu as en garda et em poder todaslas myñas cousas, dame atua mão aca et pona sub omeu muslo et jura me por lo Deus do çeo et da terra que se eu finar antes que el case que nõ lle des moller das fillas dos cananeos ontre que viuemos, mays que vaas [aMespotamya], nossa terra, donde nos somos naturaes, et onde he onosso lynage , et que daly lle des moller; mays Ysáác nõ se váá daqui et em esta terra fique, ca Deus la dou amj́ et el ha erdara. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Mays em outra guysa todas estas cousas som figuras de seu Vello Testamẽto et leys del et do Nouo, et queremos departyr desto aqui este pouco. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Mercurio nõs [detouo] pouco nẽ moyto ao mãdado do padre, et tomou hũa cobertura ẽna cabeça et poderia seer soonbreyro, et alas ẽnos pees, et hũa virga ẽna mão, et foyse pera onde estaua Argo; et hũa peça ante que ael chegasse leyxou as alas et osoõbreyro et leuou apertega ẽna mão, et tomou antesy hũa mãada de cabras, que dizẽ que fezo por seu encãtamẽto, ca era Mercurio moy sabio ẽno triuio et ẽno quadrunyo. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 254 |
Et aquel deus Pam quando chegou coydou adeytar mão dela et tomarla, et deytou mão em aquelas canaveyras, coydando quea deytaua ẽno corpo da mãçeba; et estando el aly veẽo hum pouco de vento et moveo aquelas canaueyras et fazia em ellas hũ som que dizia syrim et esto era que aquelas canaveyras [queriã] dizer ¡Syringa!, por nomear ho nome de sua señora Syringa, donde foram feytas, et aquel deus Pam foy moy onrado daquel som que aquelas [canaueyras] aly faziã, et diso: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 256 |
Et despoys que ouvo dous péés cõmo moller, et nõ mays, alçouse em elles et avia medo de falar temendose de mudiar, cõmo quando era vaca, pero foy começando pouco [et] pouco, et falou cõmo antes segundo que falar deuya. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 262 |
Et segundo diz Orosio et as glosas de sobre el, comyam aly os filosofos moy pouco pam, et das rrayzes das eruas que achauã por aly, et bebiam da agoa daquel rrio, et aly estouerõ ata que apurarõ aqueles sete saberes, et poserõ cada [hũus] em suas rreglas çertas; et pero que nos avemos dito de Yo segundo Josefo, que os saberes do quadrunyo ouverõ ocomeço em Caldea, et daly vierõ ao Egyto, et do Egyto aGreçia, esto dizemos quee verdade quanto ao seu começo, mays de outra guysa em Greçia forõ apurados, et acabados, et postos em çertedũe, et despoys Rroma ou os rromãos, ou ajnda os latinos, quese entendem, cõmo disemos, por aquel Pam que amaua aSiringa que queria el aver aconosçençia de todaslas cousas, por que quiserom aver dos gregos aqueles sete saberes et ouverõ os deles, et nos os latinos dos gregos avemos os saberes. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 266 |
Mays sobre estas duas rrazões, aprimeyra da morte de Abraã, asegunda do nasçemẽto destes seus netos, fillos de Ysaac et de Rrebeca, achamos ẽnas palauras dos santos ditos que desacordam, et diz Josefo ẽno [deçimo] sexto capitolo do primeyro libro da Estoria da antiguydade dos judios, que despoys que casou Ysaac cõ Rrebeca et Abraã [cõ] Çetura, et fezo Abraã em ella seus fillos que pouco tẽpo viueo el despoys, et diz que morreo por omẽ moyto onrrado de Deus et dos omẽs, et moy dinamẽte comprido de toda virtude por lo grande estudio et firmeza que [sempre] poso ẽno amor de Deus et ẽno seu seruyço; et que foy sua vida çento et seteenta et çinque ãnos, et que forõ seus fillos Ysaac et Ysmael ao seu enterramẽto, et queo suterrarõ em Ebrom cõ sua moller Sarra, et que despoys da morte de Abraã fezerõ Ysaac et Rrebeca seus fillos. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
Despoys que Ysáác envellesçeo perdeo olume dos ollos, que nõ via senõ moy pouco ou nada; et chamou aseu fillo Esau que era omays grande et aquẽ el amaua moyto mays que ao outro et disolle [assy]: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 280 |
"Et quedou Ysáác hũ pouco sobre esta rrazõ. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
"Estouo Jacob por este pleyto et condiçõ queo seruyse sete ãnos por ella, et el seruyo moy bem, et paresçeolle moy pouco tempo aqueles sete ãnos, atanto ha amaua. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 288 |
"Jacob foy hũ pouco yrado contra ella pero quea amaua moyto, et rrespondeo lle assy: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 291 |
"Eu te rrogo queme faças hũ pouco de amor, que mores aqui comygo, ca bem entendo que Deus fezo moyto bem por amor de ty, et dy que queres quete faça et fazer lo ey. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 292 |
"Oyo esto Jacob et parou mentes, et vio cõmo Labam nõlle mostraua tam bõo gesto cõmo soya, et demays que lle dissera noso Señor Deus pouco avia: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 296 |
Et el fazia esto por amãsar asaña de seu yrmão cõ bõas palauras et cõ presentes de gaados por que avia estonçes poucos ẽna terra de Esau. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 296 |
Agora ficam nos pera dizer das rrazões dos gentijs que [contesçerom] ẽnos outros seteenta et çinque ãnos que ficã; et pero por quese siguã as rrazões, et se enxiram mellor hũas com outras, [começamoslo] aqui em seteẽta et dous ãnos por que avemos ja dito del este pouco que dizemos asi. |
[+] |
1301 |
PP V, 48/ 30 |
Pero se aquelles a quen castiga el prelado fossen tã poucos e poderosos e connoscesse aquel erro en quelles travã e nõ se quiserẽ ende quitar, esforçando en si miismos ou en outra grand gente que sse touvesse cõ ellos , quando tal cousa acaescer, manda sancta igreja que el prelado lle de passada por nõ meter escandalo de que nasce escandallo e departimento ontre sancta igreja e ellos . |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 11 |
Et vio moy grãde obra começada, et creçer moy pouco et cõ grande traballo, et que avia mester moy grandes tesouros para se acabar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
A esta maneyra diz que o amor, que era ja moy pouco et estaua cõmo flaco, ha ençẽdeu de cabo por la formosura de Jaason a a ora que o vio Et aynda que acõtesçeu aly esto que [per] ventura aparesçeu Jaason mays formoso aquel dia que nõ soya paresçer os outros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 21 |
Et tanto lle paresçeu formoso que a pouco estovo de perder o syso et o entendemẽto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 26 |
Et ditas, veẽo ao dragõ moy grande sono, que se nõ movia nẽ pouco nẽ moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 28 |
Et ajnda estonçes te trago ao que ha mester, et mouo os teus carros por meu nome; por meu encãtamento [faço] amarelesçer o colorado por los meus benjños et vos me apoucastes a mj̃ as almas, senõ de poucos et coytados da ysla de Colcas; et fezestes los vij̃r dondos ao arrado aos que nũqua souberã de nehũa prijon; vos fezestes outrosy aos caualeyros da serpe tornar a batalla entre si meesmos et matarẽ se hũus a outros. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 33 |
Et cõmo [cõplirã en pouco] tẽpo a ydade que ouverã de aver longa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 40 |
Et degolou logo o carneyro, et sacou lle logo o sangre moy pouco que tragia ẽno corpo, por quanto era moy vello. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 40 |
Et começou de andar louçaão, correndo et trebellando et saltando a hũas partes et a outras, braadando et buscando madre que mamase, cõmo se fose nasçido poucos dias avia. quando esto virom as jnfantas, fillas del RRey Pelyas, maravillarõ se de aquel feyto tãto que foy moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 41 |
De cõmo rrogarom as fillas del RRey Pelyas a Media que tornase a seu padre mãçebo cõmo tornara a Eson, seu sogro, a rrogo de seu marido Jaasom Detovo se Medea hum pouco tempo depoys d ' esto de obrar em el RRey Pelias por que teuesem suas fillas que todo esto vjña por lo saber da meestria. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 69 |
Et el entrou logo ẽno mar et cõ el todos los outros rreys, et [poynã] toda sua força en singrar [o mar] alto quanto mays podiã, et andaron tãto en pouco tẽpo fasta que vierõ a a terra que desejauã. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et sabede que se algum pouco lles tardara, que aly forã todos mortos et vençidos, et fezerã y gran perda mays aqueles que vyñã folgados forõ ferir a rredea solta aly onde virõ mayor presa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et os gregos cobrarõ o cãpo ja quanto pouco, mays pero troyanos perderõ estonçe dos mellores caualeyros que entre elles avia que se mellor cõbatiam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et erã ja d ' elles moy poucos os (que) nõ [vynã] duldandoos et ja estauã tã chegados que se matauã a mãtenẽt quando Leomedon se vio estar asi coytado, foy os ferir. desi catou se aderredor et vio seu dãno et sua perda mortal. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Et quando estes males todos vio, [per] pouco nõ foy morto ca vio [vĩjr] contra sy mjll caualeyros derrẽjados que lle queriã dar de cada parte; et seguian los, (que) nũca vistes mellor, el RRey Nastor et el RRey Poleus et el RRey Castor et da outra parte Hercoles et el RRey Talamõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 72 |
Ca segundo a estoria cõta, nũqua foy ante nẽ depoys feyto nẽ seera ja mays que tã alto mõtase que por aquela ocasion foy a gerra começada que depoys durou longo tẽpo en que morrerõ moytos altos rreys et grandes [senores] . Et foy [sempre] ẽno começo et no medeo et na fyn maa et peligrosa [senores], agora se começa outra cousa en que en pouco tẽpo sera vengada cõmo vos eu cõtarey. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 90 |
Et sayrõ aly a terra por folgar hũ pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 90 |
Et a coobra estouo queda, et aseyto a pasariña, et aspero a, et abreu a boca hũ pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 103 |
Et que ama moy pouco a ssy et a sua fazẽda. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 103 |
Et este he o mellor cõsello que eu sey demays nõ he tam longe que moyto ala morẽ, ca em pouco tẽpo [serã] aqui aqueles que ala forem ' |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 106 |
Et [0] chamou todos los rreys et diso lles: ' Señores, eu bem sey quen vos dou tal tormẽta et nos tolle nosa pasagee et cõ pouco que aqui nõ fomos mortos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 108 |
Et se algũa persona a fezer por sua soberuea, seria grã mal et pouco rrecado. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 111 |
Et bem prometo aos dioses que nũca me elles por tam pouco vierõ buscar que lles llo nõ cometa se eu poder. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et sabede que en esta terra de [Prionja] ha moytos montes et serras moyto altas et poucos chaãos Et acham y [moyto] estrayas maravillas et moy desuariadas, et õmes de moytas maneyras, et bestias et prouyços et outrosi aves de moytas maneyras. de outra parte veerõ y Sa(n)tipus et Mjçeres et Al(t)amus de terra de Frisa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et sabede que esta terra de Pelfojona he moy pouco nomeada, segundo eu acho en escripto, por que ella he tan chegada ao sol que eu sõo maravillado cõmo nẽ [per] qual maneyra õme ala pode yr nẽ vij̃r d ' alo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et erã todos bem garnydos et bẽ bastidos de bõas cõpañas et bem armados mays ante hũ pouco que saysem das [naves], os troyanos matarõ et chagarõ moytos d ' eles pero des que forõ ajũtados cõ os outros de Greçia que estauã fora, mãteuerõ a batalla fasta que vierõ as gentes del RRey Nastor, que era señor de Pira. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et ficauã y poucos que as gardasen, por que aviã moy gran voõtade todos de acorrer aos seus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et faziãn o tã bem que a pouco de ora cobrirõ toda a terra de mortos et de chagados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 122 |
Et se nõ fora Palomades, que y chegou et os ajudou, todos forã mortos quantos ficarõ fora mays el chegou y; et direy uos cõmo fez quando veẽo et veu a presa en que os seus estauã, ouvo grã pesar et dolor que [per] pouco nõ perdeu o siso et el era moy bõo caualeyro, et nõ ha cousa que dultase que nõ ousase cometer Et tragia cõsigo mjll caualeyros de seus vasalos moy bem armados et encaualgados todos cõ [sobresinães]. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 128 |
Ca cada hũa das tendas avia hũa agia dourada em -çima, atã clara que luzia por tal guisa que se veeria õme de noyte por escuro que fezese cõmo se fose o dia claro et aquela noyte sofrerõ elles grande afan, ca nõ dormyrõ et comerõ moy pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 128 |
Et coydarõ de aver vagar para comer et dormyr et folgar hũ pouco mays tãto ouverõ que fazer esa noyte en suterrar os mortos, et buscar mẽestres para os chagados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et sabede que se lle aly nõ acorrerã, que poucos ficarã dos seus viuos quando Ector esto veu, acorreu a Troylos, seu yrmão; et aquestes outros, a Monesteus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Et aly erã tres azes dos gregos que estauã ajũtadas, en que andauã moytos et bõos cavaleyros taes que os troyanos rreçebiã d ' eles pouco plazer (et dos) de Troya nõ [estaua] mays de hũa az aly. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 137 |
Ca elles erã moy poucos et os outros erã moytos quando aquesto virõ RRey Nastor et RRey Menalao et el RRey Talamõ, pesou lles moyto por que Ector librara Polidamas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 146 |
Et apresarõn o el et os seus que a pouco de tenpo lle [cortarã] a cabeça se y Ector nõ chegara mays Ector catou a Teseus et coñoce o moy ben et prouvo lle moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 150 |
Et dizer vos ey en que maneyra en [aquela] terra en que elles viuẽ son as caẽturas moy grãdes et tã sen mesura que aqueles que ala van que [per] pouco estan que nõ arden. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 182 |
Cõmo se vay Brecayda para a oste Brezayda asy garnyda et apostada, quando foy fora da çidade. sayo a rreçeberla Diomedes et Talamõ et Vlixas et Ajas et Monesteus et outros ben çento et quareẽta caualeyros bõos, que os que mays pouco valiã eran rreys et condes et duques mays ella ya chorando tan de coraçõ que nõ avia cousa que a podese cõfortar ca avia grã pesar por que se partia de Troylus. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 186 |
Et outros ouvo y mal chagados que a pouco tenpo morrerõ et aly quebrauã moytas lanças et espadas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
Et asi o fezo a pouco tẽpo asy cõmo adeant oyredes mays Achilles nõ oluydaua de fazer o que avia mester. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 191 |
Et todos los mataua quantos pasauã por cabo del ¿que uos direy? poucos estauã y por onde el estaua mays a as vezes acaesçe que o grãde orgullo a de abayxar quando a ventura quer, cõmo agora oyredes Troylus, que andaua moy loução et moy ledo ẽno cãpo ẽno caualo de Diomedes, que era tã bõo que nũca foy quẽ mellor vyse. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 277 |
Et faz [cõmo] venges teus yrmãos moyto amados; ca eu nõ duldo, que logo que el ouver meu mãdado, que [el vijnra]; et nõ se [detẽera] pouco nẽ moyto; demays quando souber que el rrey lle quer dar sua filla Poliçena por moller, ca nõ a ẽno mũdo cousa que mays ame mays tu, meu fillo, cata que nõ te escape viuo et esto he o que te rrogo et te pido. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 279 |
Cõmo Achilles rre(s)põdeu ao mãdadeyro da RReyna Ecuba Despoys que o mesajeyro sua rrazõ ouvo acabada, Achilles calou vn pouco et começou de falar depois que pensou. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 281 |
Et o voso pouco syso vos matou asi, et vos trouxo a esta morte ' Et depoys que esto diso, leuãtou se logo et foy acorrer a Achilles, que jazia en terra de duas [ascuadas] que lle dera Paris. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 285 |
Et eu bem sey que nõ viuemos aqui em viço ca poucos son aqui a que nõ desplaza et que nõ sejam ja enfadados d ' este feyto ' Depoys que Agameno esto ouvo dito, todos os mays onrrados se calarõ ca nẽgũ d ' elles nõ queria dizer cousa que lle depoys fose posfaçada. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 288 |
Et esmoresçeu en tal maneyra que pouco nẽ moyto nõ suspiraua nẽ saya d ' ela folgo. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 295 |
Et [per] pouco esteuo de se tornar, ca ella moyto amaua a Ector. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et a pouco [tẽpo] forõ apoderados ẽna terra, tanto que se lles algũ quisese fazer gerra ou mal, ou os quisese deytar d ' ela, ja lle nõ seria lygeyro de fazer ajnda que fose ja quanto poderoso |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et nõ fazia lũar nẽ lume pouco nẽ moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 341 |
Et cõ o grã medo que aviã da morte, tomarõ os grãdes averes que aviã et leuauã et lançarõ os ao mar por que as naves [andasen] mays ligeyras et sabede que pouco lles ficou ende. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et diz o conto que moy poucos deles escaparõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 342 |
Et bem diziã que, se elles destroyrã et desterrarã a troyanos, que moy pouco gañarã ende, ca nõ foy tal que a seu cabdal chegase, se menos nõ fose. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 345 |
Ca poucos ouvera y mellores que el mays quando se parteu de Greçia, seus amygos et seus parẽtes rrogarõ por el a Diomedes -por que era seu parente moy chegado et de -mays por que era seu cuñado -, que o gardase de mal et parase por el mẽtes et el lles prometeu que nõ rreçeberia mal nẽ dãno se o el nõ rreçebese cõ el mays sua ventura foy de [Asandruz] que tomase aly morte. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 347 |
Ca sabede que Treuerus ouvo rrazões cõ el, taes que [per] pouco estouo de o matar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 349 |
Et en moytos lugares rreçebera desonrras et moytos dãnos grãdes que [per] pouco peresçera ẽno mar el et quantos cõ el yam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 355 |
Et tolleu me moyto, et leyxou me pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 356 |
Et a sua tardada nũca lle a ela enpẽesçeu pouco nẽ mays. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 356 |
Ca ella nõ preçaua pouco nẽ moyto cousa que lle d ' eles fose dita nẽ rrazoada nẽ prometida ca a todos preçaua moy pouco. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 356 |
Et de todos ela curaua moy pouco, ante se despagaua de quantas cousas lle diziã et asanaua se contra elles et ameaçaua os moyto. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 356 |
Et elles nõ dauã por ello nada et preçauã pouco sua saña nẽ sua ameaça mays todos cada dia andauã ante ella, bufurdando et lançãdo a tablados. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 357 |
Et sem fala se eles mal meresçerõ, bem rreçeberõ o galardom em pouco rrato de aquel a que errar queriam. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 364 |
Et diso lle asi: ' padre, señor, eu ben vejo que [Neuculamus] nõ me ama pouco nẽ moyto, ca Andromaca m ' o tolle et o alonga de mj̃ en maneyra que nõ synto del amor. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 365 |
Et logo sen mays tardar se forõ a Delfon moy tristes que [per] pouco se lles [partiran] os corações cõ pesar. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 366 |
Et temyã se moyto de sua braueza Et Andromaca ouvo seu fillo en pouco tenpo et poserõ lle nome Anchises por que era neto de Achilles. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et se se vn pouco (nõ acostara, logo aquela ora fora) morto mays (Telogomus foy tan coytado d ' aquel colpe et ouvo tã grã pauor que logo coydou a seer morto.) |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 370 |
Et logo cayo en terra esmoriçido que nõ sabia de sy parte pouco nẽ moyto et [Vlyxas] logo conosçeu o synal que Telogomus tragia de sua terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 215 |
Et aýnda gran pouco siso faría, se eu sen uós aló fosse, et assý seería sen falla, ca, sse eu sen uós tal guerra começasse, grã dãno se me ende segiría. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 217 |
Et andarõ tãto en pouco de tẽpo ata que uyrũ a terra que deseiauã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et os gregos cobrarõ seu cãpo et ja que pouco, mays pero troyãos perderõ estonçe dos mellores caualleyros que en Troya auj́a, nẽ que sse mellor conbatíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et quando Çésar ueu assý a Sseguradón chagado, ouuo tã grã coyta que por pouco nõ perdeu o ssyso; et ante quisera seer morto que ende nõ prender vengança. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Et elles erã ja moy poucos, et os que uĩjnã dultáuanos moy pouco, et ja estauã tã chegados que sse matauã a mãtenẽt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 221 |
Aquel día forõ mortos todos os troyãos, poys que o señor perderõ, et dos outros ficarõ moy poucos que mortos nõ fossen. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 227 |
Señores, agora sse começa outra cousa que, en pouco tenpo, será vengada, cõmo uos eu cõtarey; ca o prouerbio, que nũca sol mẽtir de njhũa cousa, diz que "tal coyda seu mal a uj̃gar que acreçẽta en sua desonrra". |
[+] |
1370 |
CT 1/ 233 |
Moy grã pouco siso faço porque quero cõtar as marauillas de Troya, ca por sabedoría que podesse auer nõ podería ende cõtar a dézema parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 238 |
Et se nos por ende algũ rreta, nũca uistes cousa por que mays pouco demos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 238 |
Et sabede que aos de Troya que os preçamos nós moy pouco, et ante queremos que nos queyrã mal que ben. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 238 |
Et a uós preça moy pouco quen uos acá enviou. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 238 |
Et, sen falla, dultastes pouco uossa morte, quando aquí tomastes porto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 240 |
Et ben uos dygo que estouemos en pouco de prendernos el rrey a moy grã desonrra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 241 |
Elles nõ nos preçã nj̃hũa cousa, et preçã pouco nosso poder, et en tã pouco nos tẽen que nos nõ derõ Anssýona. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 243 |
Et rrogo aos deuses, se a elles prouuer, que me façã tomar uẽgança dos gregos, que nos tã pouco temẽ, et nos tã pouco preçã, et nos fazẽ tã grãdes tortos et soberuas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 248 |
Et touérono en pouco et nõ ma quiseron enviar, et demays trouxérõno moy mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 253 |
Et cõmoquer que a fala durou pouco entre elles, pero sabede que anbos et dous forõ uẽçudos d ' amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 256 |
Et os de Elena os trouxerõ tã mal en pouca de ora que per pouco ouueran todos a sseer desbaratados en aquel passo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Et desto todo auj́a tã grã pesar que a poucas nõ ensandeçíã, et pouco lles mj̃gaua que os corações se lles nõ partíã cõ pesar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 258 |
Ca se o eu agora nõ quisesse fazer, todo uosso prazer, ben ueio que me nõ ha mester et que me ualerá moy pouco, ca ben sey eu que, querendo ou nõ, que me cõuerrá cõsentir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 273 |
Et ẽna palaura dultaua jaquanto et auj́a hũ pouco os ollos uizcos, pero que lle nuzía pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 276 |
Et segundo nos Dayres disso, que nõ quiso encobrir nehũa cousa, diz que nõ ualýa tãto nehũ ẽno corpo cõmo el, nẽ en que menos crueza ouuesse, ante era moy saboroso, pero que hũ pouco era sañudo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 281 |
Senores, uós sodes aquí moy grã caualaría et moy bõa, et a mj̃ semella que quer tẽer moy grã peso quen cõuosco quer tomar gerra et que ama moy pouco a ssy et a seu señorío, ca taes çẽto estades aquí en este lugar que, o que de uós ha mays pequeno poder, deuería soo a acabar per força este pleito sen nós outros. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 286 |
Senores, eu ben sey quen [nos] deu tal tormenta et nos ueda nossa passajen, et cõ pouco foramos aquí todos mortos et anegados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 288 |
Et esto nõ digo eu porque Troya se nos defenda longament, mays porque será ben de auermos senpre ben et mesura en nosso feyto, et de nõ fazermos nehũa cousa sen aquesto; ca, se fezesemos algũa cousa sen rrazõ et por soberuja, seería grã mal et pouco rrecado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 293 |
Et ben llelo prometo aos dioses, que nũca me por tã pouco elles vẽerõ buscar que eu nõ lles[lo] cometa, sse poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et sabede que en esta terra de Pionja ha moytos mõtes et sserras moy altas et poucos chãos, et achã y estrayas marauillas et moy desauariadas, et homes de moytas maneyras, et bestias et prouiços et aues outrossý de moytas naturas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et sabede que esta terra de Palfagona he moy pouco nomeada, segundo eu acho en scripto, ca ela he tan chegada ao sol que eu sõo marauillado cõmo nẽ por qual maneyra nehũ home aló pode yr, nẽ vĩjr outro dela. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et erã todos ben gornidos et ben bastidos de bõas cõpañas et ben armadas, mays ante hũ pouco que saýssen das naues os troyãos matarõ et chagarõ moytos delles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et saýan todos a moy grãde afán fora das naues, et ficauã y poucos que as gardassen, ca auj́an moy grã voõtade todos de acorrer aos seus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Et el nõ podo sofrer o colpe, et caeu en terra, et per pouco nõ foy morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 308 |
Palamades, quando ueu a moy grã coyta en que os seus estauã, ouuo ende tã grã pesar et tã grã doo que per pouco nõ perdeu o ssiso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 315 |
Et aquela noyte sofrerõ elles grãde afán, que nõ dormirõ, et comerõ pouco, et aý[n]da todo esto sería ben se os en outro día leixassẽ folgar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 315 |
Mays coydarõ que, se elles podessen auer uagar, que lles cõprira moyto de comer et de dormir hũ pouco mays et de folgar jaquanto mays do que folgarõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et sabede que, se estonçe alý nõ chegarã, que poucos dos seus ficarã uiuos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Et ben creo que agora perderã troyãos, ca alý erã ajuntados tres azes dos gregos, en que andauã moytos caualeyros et moy bõos et taes de que os troyãos rreçebíã pouco prazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 328 |
Mays estonçe rreçebeu y moytas feridas et perdeu y moytas de suas gentes, ca elles erã moy poucos et os outros erã moytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 342 |
Et apressurárõno el et tódoslos seus, de tal gisa que, a pouco de tenpo, lle ouueran de cortar a cabeça, se Éytor alý nõ chegara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 348 |
Et sabede que por poucos que elles forõ, passarõ de tres mill caualeyros en deãt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et se nos agora uẽçerẽ, podernos ha ende creçer hũa forte auẽtura, ca d ' ende adeãt nõ dultarã de nós et tẽernos an en pouco ou en nada, et seerá toda sua força logo dobrada cõtra nós. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 352 |
Et chagárõno anbos tã mal que, per pouco, perdera a ujda et todo seu esforço. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Et cometérõno de tal gisa que, se lle hũ pouco mays detardara o acorro, el se podera alý perder ligeyrament; mays Téuçer lle acorreu et o liurou de suas mãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 357 |
Mays el se pagou moyto delas, et deçeusse logo porlo desarmar, et per pouco as ouuera de cõprar, que o duque de Atenes chegou y et, quando ueu que llas quería tomar, traballou moyto de llas defender. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 361 |
Et poucos auj́a y que o nõ fossen, que por amjgo, que por parẽt. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 363 |
Desý deulle hũ pouco a comer et fézoo moyto esforçar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 365 |
Don Achiles mãdou fazer hũ moymento de mármol uerde, moy sotilment laurado, et tã ben juntado era que poucos homes poderíã entẽder per u o juntarã ou per hu meterã alý o corpo de Patróculos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Estonçe leuãtousse Achiles moy uiuament, et meteo mão aa espada, et leixousse correr a el moy brauament, et deulle tã grãdes colpes que todo o abalou, en tal gisa que per pouco Éytor ouuera a yr en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Et auj́a y feyta moyta bõa caualaría en esta batalla, et fezo y moytas bõas esporoadas, que a pouco tenpo serã moy ben uẽgadas perlas mãos de Éytor, que he chaga et cofondemento dos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 369 |
Quando Achiles ueu que Éytor assý matara a el rrey Protenor, ouuo ende tal pesar et tal coyta que mayor nõ podería, et per pouco sse ouuera de matar cõ sua lança meesma, ca Protenor era seu sobriño et criároo de moy pequeno, ca era hũ dos homes do mũdo a que el grã ben quería, et por ende nehũ home do mũdo nõ podería por el fazer mayor doo do que el fazía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 379 |
Et quando ueu que Éytor o tijña preso, ouuo tã grã saña que per pouco ensandeçera. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et Achiles foy tã malchagado que, per pouco, nõ ficou morto, et o ssange lle seýo tãto que chegou ata os pees. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Et agora ueeredes que a uossa ameaça uos ualrrá pouco ou nada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 393 |
Mays enpero eles auj́ã tã grã voõtade de tomar del uẽgança que nõ auj́ã del nehũ pauor, nẽ el deles tãpouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 398 |
Et era tã forte et tã rrézeo que nõ ha home tã arrizado nẽ tã ualẽt que cõ el podesse tirar, nẽno estender pouco nẽ moyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Sen falla, os da oste forã desbaratados, sse aquel Sagitario moyto durara, et por sseu mal delles y uẽera, que tã esquiuo era o mal que lles fazía et tã sen mesura erã as suas brauezas que nõ ficara y home dos gregos que morto nõ fosse, se lles longament durara; que, en pouco tenpo, matou deles mill caualeyros de ataes que seríã bõos óntrelos bõos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 399 |
Et a pouco tenpo forã todos mortos et malafrontados, sse a uẽtura nõ fora cõtraria aos troyãos; ca, enpero que sse acollerõ aas tendas, nõnos queríã leixar os troyãos, ante os queríã matar et destroýr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Mays cõ a coyta grãde et cõ o pesar que auj́a do grã dano que rreçeberã de aquel Sagitario, nõ sentía aquela ferida senõ pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 400 |
Et Diomedes ficou tã malchagado que per pouco ouuera de morrer, mays a auẽtura nõ quiso que a ssaeta passasse per meatade do corpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 403 |
Senores, eu sõo ben çerto et ben seguro que a moy pouco tenpo uos uerrá moy grãde ajuda do rreyno de Messa et nossa oste creçerá de cada día et nossa fazẽda toda agora ualrrá mays. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 408 |
Rrógouos que me digades ende a uerdade, ca ben me semella que fazedes pouco rrecado en andar tal ora soos; ca, sse agora mester ouuerdes acorro, nõ sey onde uos veña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 410 |
Mays uós por esto nõ leixedes de fazer o que uos prouuer et eu o outorgo, ca ben entẽdo que sería grãde orgullo et pouco siso querer eu cõtradizer o que prouuesse a uós et a estes outros señores. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 420 |
Quando Breçayda foy fora da çibdade, seýoa a rreçeber Diomedes et Talamõ et Hulixas et Ajas et Menesteus et outros ben çẽto et quareẽta caualeyros bõos, que os que mays pouco ualýã erã rreys et cõdes et duques. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 422 |
Et aquel que perde a onrra deste mũdo, des estonçe deue de preçar pouco sua uida et cobijçar sua morte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
En esta pressa forõ mortos moytos bõos caualeyros de ánbalas partes et outros ouuo y malchagados, que vẽerõ a morte a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 426 |
Mays esto nõ creo que o fazedes senõ por catar aquelas donas que están ẽnas torres, o que elas moy pouco uos gradesçerã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Et assý o fezo a pouco tenpo, cõmo adeãt oyredes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 431 |
Poucos ousauan yr per u el estaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 446 |
Et diz que aqueles que forõ chagados que poucos ende ficarõ a vida, ca fezo entõ hũ tenpo mao et destenperado, en maneyra que aquel que era chagado nõ ualýa nada cura de nehũ m[a]estre, mays logo erã todos mortos et nõ podía njgén guarir. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 447 |
Et falaua en toda sua fazẽda, et dauã y moytos cõssellos et per moytas maneyras, mays todo nõ lles ualýa nada, ca nõ queríã os dioses que fossen gardados de mal et de grã perda et de grã pesar, que lles chegou a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 449 |
Et sse uós soñastes pouco syso nõ teño eu y que adubar nehũa cousa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 449 |
Et sse aqueles treedores et áuoles esta rrazõ oýssen, et os outros que son ẽna uila, todos me terríã por uil et me preçaríã pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Señor, ¿que loucura foy esta que por soños que hũa sandía soñou, et uoslos foy dizer cõ pouco rrecado, uos metedes a atal pleito? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 453 |
Ca, sse eu ficasse por tã pouco siso cõmo este, pera senpre sería couardo et gãañaría mao prez. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et quando Achiles esto soubo, próugolle moyto et preçoos pouco, et juraua que lles faría leixar o cãpo et acoller aa uila, mal seu grado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 457 |
Et nũca home ueu en tã pouca de ora nẽ oýo falar que tãtas gentes morressen cõmo estonçe alý morrerõ, de hũa parte et da outra, ca os de Palfona erã moy lygeyros et cõbatíãsse moy ben, et tã pouco dultauã os gregos que marauilla era. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 460 |
Mays Éytor, que todo esto preçaua pouco, caualgou perlas rruas et seýa da çidade quanto mays agiña podía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
Et deulle per meo d a perna hũa tã grã ferida que, per pouco, o ouuera a derribar en terra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 465 |
Et fézolle logo tãtas meeziñas por que seus amjgos forõ ben çertos que nõ morrería das feridas, ante foy gorido en pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
Et muytas uezes coydarõ que era morta, ca nõ rrefolgaua pouco nẽ mays. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 468 |
Et des oymays uẽ o grã destroymento que fuy estabeleçudo, et ia pouco tardará. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 471 |
Et diz a estoria que o primeyro era de jagonça muy preçada et moy fremosa, laurado tã noblement que era marauilla; et o outro era de p[r]asmos uerdes, tã bem laurado que mellor nõ podería; et o terçeyro era de hũa pedra moy preçiosa a que dizíã jaqueina, que he achada en moy poucos lugares et por eso he mays cara et á bem çem uirtudes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 476 |
Eu, ata aquí, corrigí esta hoste muyto en paz et nõ lles fige noio, nẽ cousa que nõ deuese, a meu entendemento, nẽ eles a mj̃, nẽ sey que am de mj̃, nẽ eu deles tãpouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 480 |
Et ante que se leuant(as)e amará pouco sua uida et prometerá aos da çidade que, por paz ne[n] por guerra, que nõ uaa ao torneo, eýnda que llo rrogẽ, pero ante que fose derribado durou moyto sua perfía. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 483 |
Mays os troyãos forõ ferament enbaratados, ca erã muy poucos, et ençarrárõnos os gregos; outrosý ca lles nõ chegaua tã ag(u)ina ajuda de nihũa parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 486 |
Mays Agamenõ nõ llo [contra]diso, nẽ llo esquiuou, ca era caualeyro de grand entendemento et nõ quiso y fazer cousa onde podese naçer mal nẽ estorua a aquelo que auíã começado; ca, se entre eles naçese algũa descordia, seríã ende meospreçados et uallrríã por ende mays pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 486 |
Et pois que Agamenõ ouuo acabado seu mesaie en pouco tenpo que en Mesa durou, tornouse pera a hoste, et trouxo tãtas uiandas et tãto condoyto que a hoste fuy auondada por hũ grã tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et cõmoquer que Políçena agora me desame, bẽ me diz meu coraçõ que, en pouco tenpo, será mĩa amiga. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et, sen falla, nũca fuj moller assý amada, nẽ fuj õme preso d ' amor per tal guisa, ca eu bem entendo que sõo sandeu et fora de meu siso, et nõ sey quen mo fezo, ca o seu amor me aperta ẽna sua cadea, que me tẽ preso, que a pouco tenpo serey morto, ca eu nõ aspero bem nẽ cõforto de nihũa parte. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Et eu, que sobre mj̃ senço grã mal, et cada día querrá cresçer, se pera elo nõ ouuer algũ cõsello, bẽ entendo et sey que morrerey a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 489 |
Bẽ louco sõo se o nõ sey, et a fim será esta: pois eu en tã pouco tenpo sõo uençudo do amor et tã ferament desmayado, todos meus días aquí am de fĩjnr et meu pleito en esto se acabará. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Ca o amor tã natural cousa he que uençe o siso, et por ende nõ me ual contradizer, nẽ armas, nẽ ardimento, en tãto bẽ cõmo estou ualer tã pouco contra o amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 497 |
Et dizeruos ey cõmo: muytas uezes torno amarelo, et outras uezes en caentura, et (en) outras en grã friúra, et nõ acho conforto en cousa do mũdo que seia; et, sen falla, se me este mal muyto dura, pouco será a mĩa uida. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Señores, quérouos ora mostrar cõmo cada día morremos cõ pouco rrecado, tẽendo grã sobéruea et grã torto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Et, sen falla, se õme faz algũ pouco rrecado et se del parte, ia que entende o dãno en sua fazenda, teño que faz y de sua prol. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 500 |
Mais tãto uos digo d ' Achiles que, des oiemays, nõ enlaçará y elmo, nẽ uestirá loriga, nẽ se trameterá ende mays deste pouco siso et desta loucura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Qvando el rrey Toas ouuo sua rrazõ acabada, o duc de Atenas cõmeçou hũ pouco a sorrijr. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 503 |
Et deytou o capeyrote atrás et bayxou hũ pouco o rrostro. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Mais seu señor nõ daua por ende nada, nẽ se sentía pouco nẽ moyto do posfaço que del pusfaçauã, ca esto lle fazía (lle fazía) fazer o amor, que faz perder mesura et amor et siso et rrazõ; ca o amor nõ guarda dereyto nẽ nobleza nẽ proeza nẽ fidalgía, ca nũca fuj ẽno mũdo, nẽ será, quen ouuese siso contra o amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 505 |
Et bẽ se deue a entender en el rrey Salamõ, que fuj o mays sesudo de tódoslos outros que ẽno mũdo forõ; pero contra o amor pouco lle prestou seu siso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 506 |
Et as lorigas tã pouco ualíã y ia que a m[o]ntões caýã y os mortos, et a çentos et a millares. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 514 |
Et os rrostros tragíã despedaçados tã fortement que poucos deles chegaríã uiuos a cabo do mes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 515 |
Et Achiles preçaua todo muy pouco quanto lle eles dizíã, et nõ paraua por eles mentes, nẽ lles rrespondía a cousa que lle disesem, ante sij́a jogando o xedrez cõ hũ seu caualeyro, et solament nõ fazía senbrãt que os oýa. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 517 |
Por ende teño por rrazõ et por dereyto, se a uós prouuer, que o alçemos por prínçipe, ca ben me semella que nõ á entre nós quen mays ualla, nẽ [en] quen se acorden todos, nẽ en quen mais poucos desacordem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 519 |
Et aquela noyte durou moy pouco a aqueles que cobijçauã que fose longa, ca a muytos prazía da folgança, eýnda que fose dũ mes enteyro, mays a folgãça fuj muy pequena, ca nõ fuy senõ ata outro día. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et de mj̃ uos digo que me gardaría a todo meu poder de seer posfaçado de poucos, nẽ de moytos nẽ de loucos, nẽ de cordos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Por ende, nõ teñades este feyto en pouco, nẽ o leixedes en olujdo, et prázauos de nos ajudardes; ca, se nõ fordes aa batalla, todo uosso prez auedes perdido, et tẽeruos an d ' aquí adeãt por rretrahudo et por mj̃gado, et os braados das gentes serã todos sobre uós, en gisa que será grã uergõça et grã mal. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 522 |
Et, sen falla, quando somos sen uós ẽna batalla, somos ende moy despagados et moy pouco esforçados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 525 |
Et mays uos digo: poucos ha en toda a oste que sse tãto chegassen aos muros que cõ uerdade podessen dizer de que pedra son feytos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 532 |
Et uós veeredes que sse uos nõ terrã ẽno cãpo, nẽ poden moyto durar se uos hũ pouco en elles queredes esforçar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 535 |
Et ferament penssauã todos en quan pouco gãanauã cõ Troylos, et en quan moyto cõ el perdíã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 544 |
Ca el os apressurou de tal gisa aquela uez que nõ poderõ mays endurar o torneo, et ouuéronsse ende a partir, querendo ou nõ, ca el se metía alj́ hu auj́a a mayor pressa, et liuraua quanto achaua ante ssy, et poucos acalçaua cõ sua espada que o nõ fendesse per meo et que o nõ deytasse ante ssy morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 551 |
Et as trégoas forõ outorgadas de cada parte, pero a estoria nõ diz por quanto tenpo, cõmoquer que diz que durarõ moy pouco, que nõ forõ outorgadas senõ ata que soterrassen os mortos et desenbargassen os cãpos deles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Mays pero toda a melloría da batalla era dos troyãos, ca en tan pouco tijñan seus ẽemjgos et tã pouco os dultauan ja que esto era hũa grã marauilla. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et alý forõ feytas moytas caualarías de hũa parte et da outra, asý que en pouco tenpo forõ os canpos et os chãos cubertos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Et logo a pouco tẽpo ueeriades muytos caualeyros mortos et malchagados, et eles uendíã sua vĩjnda moy carament aos troyaos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 552 |
Mais cõmo erã poucos, nõno poderõ sofrer et, mal seu grado, ouuerõ de uoluer a suas tendas, et alý se mãteuerõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 555 |
Mays todo esto nõ lle enpeeçía, ca el nada nõ rreçeaua et a todos preçaua muy pouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 557 |
Et maltrouxo muyto a rreýna, et dísolle asý: -Certas, dõna, uós ouuestes pouco siso, quando fostes creer a aquel falso traedor et desleal do que uos enuiaua dizer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 562 |
Et quebroulle a lança et, per pouco, ouuera de seer a uingança feyta. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 564 |
Et se el nõ fora, eu quebrantara pouco et pouco o orgullo dos troyãos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 565 |
Et os gregos se tornarõ pera suas tendas, ca a noite se chegaua ia muyto, et ýam fazendo grã doo porla grã perda que rreçeberã aquel día, ca poucos y auj́a que nõ ouuesen y perdudo señor ou amigo ou yrmão ou parent muy chegado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
Mais sobre todos el rrey Príamo fazía tã grã doo que ben diría quen o uise que pouco sería a sua uida, ca el nõ falaua a njhũ, nẽ cataua por cousa que lle disesen, nẽ metía mentes por cousa que oýse. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 567 |
Desí caeu de seu estado amorteçida sóbrelo corpo de Troilos, en maneyra que nõ falou pouco nẽ mays, nẽ rrespondeu, pero a chamauã. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 571 |
Et nõ se deterrá pouco nẽ mais; demais quando souber que el rrey lle quer dar sua filla Políçena por moller, ca nõ á ẽno mũdo cousa que tãto ame. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 573 |
Pois que o mesageyro da rreýna ouuo sua rrazõ acabada, Achiles calou hũ pouco et começou de pensar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 577 |
Et o uoso pouco siso nos matou assý et uos troixe aquí. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 584 |
Mais dígao o mellor que souber, et seia muy ben ascoytado et obidientmẽt, ca eu ben sey que nõ uiuemos aquí en grã uiço, que poucos ay a que nõ despraza et que ende ia nõ seiã enfadados deste feyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Et a mj̃ téñame por couardo [quen]quer, que [me] semella [que] el fezo pouco siso en leyxar en casa suas armas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 586 |
Et fuj o torneo tã ferido que, en pouca d ' ora, poucos ficarõ que nõ fosen mortos et malchagados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 603 |
Et per pouco se tornara, ca ela amaua muyto a Éutor et vĩjna alý por seu amor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 612 |
Et esto paresçerá a pouco tenpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et quando os de Palfegona uirõ seu señor estar de pe, forõ ferir ẽnos mermidões muy brauament, que os nõ dultauã nada, et os mermidões a eles tãpouco. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Mais sobre todo a rreýna fazía marauillas, et tĩjna en muy pouco os gregos, et tallaua cabeças et braços et costados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 613 |
Et pesarnos deuj́a solament porque molleres nos así cõmetem et nos podem mãtẽer o canpo, pouco nẽ muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 626 |
Et dizeruos ey quaes som: sabede que está y el rrey Menalau et Ayas Talamõ et Diomedes, o forte et hurgulloso, et el rrey Vlixas et o duc de Atenas, Monesteus, et o bom rrey Nóstor o Uello et, demais Agamanõ, que he prínçipe de todos; demais he y Pirius, o ardido et hurgulloso, que pouco ual menos en armas que seu padre Achiles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 628 |
Eneas leuantouse entonçe et diso sua rrazõ contra Anfímacos, dizéndolle paráuoas mãsas et mesuradas, et mostrándolle que aquelo que dizía que sería pouco rrecado. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 628 |
Et senõ porque me sería uergonça et daría de mj̃ grã mĩgua, en pouco estou de me espedaçar todo quanto en mj̃ he por este cõsello tã m[a]o et de tã grã desconforto que me uós dades. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Meu fillo, sobeiament ey grã pauor de nos aqueles caualeyros fazerẽ algũa treyçóm, que me tẽem en tã pouco et uẽem a mj̃ tã atreuudament a me cõsellar que faça paz. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 630 |
Padre señor, eu de grado farey uoso mãdado, et pouco nẽ muyto nõno rreçeo, que me semella que he grã proueyto et grã bem. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 632 |
Et ajuntárõse alý todos, et falarõ muyto, mais pero poucos se acordarõ de cõsũu, ca hũus dizíã que era muy bẽ et os outros dizíã que nõ era nada, et todos mostrauã rrazõ por que. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 637 |
Et nõ podemos mellor mercar ca en cõprar nosas uidas, ca bẽ ueedes que pouco nos podemos ia defender, se esta guerra muyto dura. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 640 |
Et en esto ha moy pouco tẽpo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 645 |
Et esto podedes saber a pouco tenpo et darm ' edes ende grã grado, se os dioses quiserẽ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 645 |
Et esto nõ dultedes pouco nẽ muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 647 |
Et estando en esto, o sacrificio caeu do altar en terra et nõ ficou en el pouco nẽ muyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 650 |
Et el ouuo ende muy grã prazer, ca çerto era ia que Troia sería en pouco tenpo en seu poder. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 671 |
Mays, se uos meu cõsello fose mester, cõmo fuj eýnda pouco tenpo á, et outras moytas uezes que estauades desaconsellados et encolleytos, que nõ sabiades que fazer, nõ pasaría o pleito asý. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Eu bem çerto sõo que ẽno mundo nõ fuj caualeyro, nẽ será d ' aquí a mil ãnos, que, en tã pouco tẽpo, tã grandes terras cõquerese cõmo eu, ca ia nosos herdeyros serã rricos pera senpre. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Et tódaslas cousas que nós cõmeçamos, tódaslas trouxemos a acabamento cõlo seu esforço, et per el auemos nosas uidas, ca poucos de nós poderã escapar de morte ata agora, se el nõ matara a Éctor et a Troillo et a Menõ et outros fillos del rrey Príamo, que erã de grã guisa, sesudos et atreuudos et ualentes caualeyros, et per el fuj çercado Troya et cõquista et queimada. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 677 |
Et os gregos forõ por ende muy sanudos et pesoulles ende muyto, que per pouco se leuantara entre eles grã peleia. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 678 |
Et tã sanudo et tã fora de siso era que, per pouco, o cõmeçara. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et a pouco tenpo forõ apoderados ẽna terra, atãto que, se lles algũ fezese guerra ou mal ou os quisese deytar dela, ia lles nõ sería ligeyro de fazer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et alí se lles canbeou o tenpo, et cõmeçou hũa tenpestade tã forte que nõ fuy tal que nõ sofrese tã gram coyta et tam grand afám que lle fuy par de morte, ca despois que anoyteçeu tornou outrosí escuro speso a sobreguisa, et nõ fazía luar nẽ lume, pouco nẽ mais. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 689 |
Et sabede que pouco lles ficou ende. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et diz o conto que moy poucos escaparõ. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 691 |
Et bẽ dizíã que, se eles destroýrã troyaos, que muy pouco gãanarã y, que nõ fuy y tal que a seu cadal chegase se meos nõ fose. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 699 |
Et diz o conto que, se tãto viuera que fora sobre Troya, (et) ferament fora y sua lança muy dultada, ca poucos ouuera y mellores caualeyros nẽ de mayor ualor ca el. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 701 |
Et este rrey Ydamedés era rrey de Creta, et chegara y de pouco cõ os outros que escaparã do perígoo et da tormenta do mar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 706 |
Et eles fezérõlla, en guisa que, en pouco tẽpo, forõ y ajuntados dez mill caualleyros, de t[ae]s que nõ quiría el mais nẽ mellores pera se uingar de Egistus. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 718 |
Et tolleume muyto, et leyxoume pouco, et nõ ouuo de mj̃ merçee, et ia mays nũca en ela fiarey, en quanto ẽno mundo uiua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 719 |
Et a sua tardança nũca lle a ela enpeesçeu pouco nẽ muyto, ca Deus quiso dar a esta duas cousas ajuntadas que nõ dou a outras muytas, ca lle dou fremosura et bondade, todo de cõsũu. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 719 |
Et todo o ela preçaua muy pouco et todo o desanparaua. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 719 |
Et eles nõ dauã por ela nada, et preçauã pouco sua saña, nẽ sua ameaça. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 722 |
Et a pouco fazer, despois que Tolémacus casou cõ Naufica, ouuerõ anbos hũ fillo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 732 |
Padre, señor, eu bẽ ueio que Neutéllamos nõ me preça nẽ me ama pouco nẽ mays, ca Andrómaca mo tolle et o alonga de mj̃, en maneyra que nõ sinto del amor nẽ cõpaña. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 735 |
Et Andrómaca ouuo seu fillo en pouco tenpo despois, et posérõlle n[o]me Achiles, porque era neto d ' Achilles. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 735 |
Et creçeu en pouco tenpo, et ouue muy grand amor cõ Leondromata, seu yrmão, fillo d ' Éutor. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et tomou a lança cõ ánbaslas mãos et tã rrégeament lla lançou que lle pasou ánboslos costados et, se se hũ pouco nõ acostara, logo aquela ora fora morto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 742 |
Et logo caeu en terra amorteçido, que nõ seýa del fólego, pouco nẽ mays. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 34 |
Nõ poso fazer pouco se fezer que creas a mĩa paravoa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 92 |
Et desi enviou a Calrros que fose a el cõ poucos caualeiros, et que lle daria saseenta caualos carregados d ' ouro et de prata, et outras rriquezas moytas se lle quisese obedeçer. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 110 |
"Partideuos de mĩ malavẽturados et ydeuos para o fogo do Inferno, ca me vistes aver fame et nõ me [destes] de comer, et vistesme aver sede [et] nõ me destes de beber"; et sabede que a lee et a creẽça de Deus, pouco val ẽno cristião, se nõ faz as obras, que diz San Paulo que com̃o o corpo sen alma he mort[o] asi he morta a creẽça sen boas obras. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 112 |
Saluo ficarõ a vida rrei Almoçor de Cordoua et rrei de Seuilla que fogirõ d ' y cõ poucos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 117 |
Et despois que os caualeiros ouverõ esto feicto, voluerõ os cristiãos todos aa lide moyto esforçadamẽte et teẽdo moyto en pouco o engano dos mouros; et lidarõ cõ eles moy fortemente des la manãa ata o meo dia, et matarõ moytos deles et pero nõ nos poderõ vençer. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 133 |
Et ao jantar comia pouco pan, et comia hũu carto de carneiro, ou duas galinas, ou hũa pata, ou hũa perna de porquo, ou hũu poõ, hũa grua ou hũa lebore. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 67 |
ual moito que o que cauallga o Cauallo a trote ou a gallope mandandoo duun lugar para outro, traga na maão a rredeẽa testa et os mosos do freẽo no peito do Cauallo, que amerga a cabeça aos peitos et encurue o collo, et esto se faça no começo pouco et pouco, et como uyr que mester faz, et en por moito en esto estudo et caamento, et seeria proueito et saamento do Cauallo et do que o caualgar, porque quando o Cauallo trouuer a cabeça jncrjnada, et a o peito et chegada dobrara o Cauallo mais fremosamente, et trotando ou gallopando, como dito he, mais abertamente et mais craramente agardara seus passos et mellor et mais ligeiramente se uoluera ao destro et mellor se parara; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 73 |
espinaço curuo como chãao, llonbos rredondos como grosos, yllaes asy como de boy, ancas llongas et tendudas, Nadiga ancha et llonga, rrabo groso con poucos cabellos et chaaos, coixas anchas et carnosas de dentro et de fora, canbas et auentaes anchos et curuos como de çeruo, demais coixas ben anchas, seqas et uellosas, as junturas das coixas, que son os Noos de sobre llos trauadoiros, sejan grosos non carnosos nen moyto chegados aas huñas a semellança do boy, os pees et huñas aia anchas duras et cauadas, asy como conuen o Cauallo boo, deue seer mais alto pouco de alcafar ca deanteira parte como çeruo, o colo aia alçado et seia groso hu se junta ao peito. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 81 |
depois desta sangrya metan lle sedas nos peitos et nas coixas et corranllo et llauenlle estas sedas duas ou tres vezes no dia, conuen a saber aa mañãa et aa noite, para correren et seeren fora aquelles homores de que se geerou a llandooa, et non lle deuen a acorrer nen a llauar estas sedas senon a dous dias daquel dia que llas meteren ante que llas corran nen llauen deuen a caualgar no Cauallo et tragello huun pouco a peqeno paso et non deue a comer herua nen feeo et das outras qoussas non deue A comer senon pouco para se manteer tam soltamente, que a herua et o feno acreçentaRyan os homores et peoraryan por en o uerme se as comese. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 81 |
Et depois acabados os Noue dias filla cal uiua et mel craro, tanto de huun como doutro et pouco de bõo vjno, et amasa todo desuun ataa que se faça maça, et mete esta maça no fogo, ataa que se faça della caruon et deste caruon fage poo, et llaua as chagas con viño caente duas uezes no dia, et fage as estopas miudas et talladas con cuitello, et enuolueas en aquel poo et ponas nas chagas. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 93 |
geerase ajnda outra door dentro no corpo do Cauallo que uen de rretimento da vrina et faz jnchar a uixiga et faz doores e storçimentos de moitas gisas sem outro jnchaço dos jllaes et do corpo por o que as uezes lle faz huun pouco jnchar os Colloos et a verga et faz lle a mehude feryr os jllaaes et llatejar. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 93 |
Para esto outrosy ual moito as semeẽas do trigo coitas con pouco dazeite et see as meteren dentro porllo furado da verga. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 95 |
filla o uinagre ben forte Et a greeda alua muda, et pouco de sal ben mudo, et amasa todo moy ben ataa que se faça ende hũa posta molle, et desta posta cubrir todos llos colloos moi ben et rrenouarllas esto duas ou tres uezes no dia et poerllas as asy como da primeira. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 99 |
Et todo ben muudo et pisado con huun pouco daçafran; destenperao con vino branco, et mestura con esta huũa peça de gemas douos, et uolue todo moy ben, et deue seer esta beberagen tan clara et tam sotil que lligeiramente a posa topyr o Cauallo et gardena en uaso llinpo et depois llançena en Corno de boy linpo et alçem a cabeça do Cauallo contra o aar sem freeo, et denlle duas ou tres uezes no dia daqella beberagen por aquel Corno et tena cabeça alçada por hũa peça de gisa que a beberagen posa deçer as entradajas do Corpo et depois desto tragano porlla rrenda a paso ou caualgen en el huun pouco para se estender a beberagen porllo Corpo et que a non posa boluer depois porlla boca. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Para engordar o Cauallo coze as farzomas en agooa et tira depois o çumo da carne dellas et mesturao con aquella agooa en que se cozeron con poucos de farellos ou de semeẽas et dao ao Cauallo para beberagen. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Et fazendolle esto en poucos dias engordara quanto quiseres. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 101 |
Para o polmo fage anel de lentisco, et pono en medyo da fonte do Cauallo asy como estrella, Et se mester for dalle huun pouco et llogo sera saão. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 103 |
Et esto uen da magridade prollongada do pouco comer et do grande escaentamento. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 103 |
Et para lle fazer o Corpo humido filla as viollas et a alfauega da cooura et o gigante et maluas tanto de huun como doutro et coze todo desuu con poucos de relloes de orjo, et pois que todo for ben coito, cooa o Caldo destas heruas por huun pano conuiniuil asy como vires. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 103 |
Et desy caualga huun pouco en el, et anda a paso ataa que se liure o uentre daquello que o Cauallo comer. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 103 |
Et ontre todas cousas que deren ao Cauallo para o manteer groso, o trigo linpo coito con lardo et con pouco de sal, et ante que o cozan seia seco ao sol ou allur. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 113 |
Et se se dana a llengooa dos dentes ou do freeo que trespase a llengooa aqem ou allem da meatade, talen todavya a outra parte da llengoa quando trespasa a llengooa semella que se non pode curar de que o Cauallo peora pouco se perde algũa parte da llengoa, se o danamento for trespasado et pequeno ou ao llongo da lengoa fagen a taladura, segun o danamento, pequena ou grande. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 121 |
para esto ual o jitargiro que som fezes de prata, tornado en poo, et amasado con huun pouco dazeite et con vinagre forte. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 125 |
se a danadura ou jnchaço se faz de ferida en alguun lugar duro ou de couçe de alguun cauallo poeras primeiramente toda a danadura ou jnchaço, despois filla as follas dalosna et da alffauega et do gigante et pisa todo con exulla uella de porco en booa cantidade et fage todo feruer densuun et lançalle pouco de mel et dazeite et de farina triga meixendo todo ataa que se coza et pois se cozer pono tibio con pano de liño como enprasto et llegao todo na danadura et este enprasto lle mudaras duas ou tres uezes no dia. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 125 |
Para esto ual enprasto feito de çumo da alosna et do apeo et de çera et de exulla de porco uello et pouco de vjno branco et ferua todo esto desuun con fariña triga et pois asy for todo cozjdo pon este enprasto sobre llo jnchaço sobre dito. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 135 |
toma fulugem et tres partes dazinlheue et outras tres douropiment et pouca de cal uiua et de mel craro tanto como todo esto et amasa todo ataa que se torne espeso como vngento, et llaua as gretas con vjno caente et exugao ben et depois ponlle deste vngento huun pouco caente duas vezes no dia et guarda senpre o Cauallo que o non tanga naquel lugar agoa no estrabo, pero sabey que lle uallera moito destar manaã et noite na agoa do mar; |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 135 |
lega prjmeiramente na coyxa do Cauallo que for jnchada aquella ueea que chaman mestra et sangrao en esa veẽa et tirando ende o sange asy como conuen, fage enprasto da greeda alua amasada con vinagre forte et con pouco de sal ben mudo, et deste enprasto cobre todo o jnchaço da coyxa et ponllo duas uezes no dia. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 135 |
Et se ficar algũa escadeẽa desto nas coyxas, que non seysem fora, faze enprasto da allosona et da alfauega de coura et do gigante pisado todo esto con exulla vedra de porco et amasado con faryña de trygo et con pouco de mel et coyto ao fogo en huun testo, et pois posto caente sobrello llugar et llegallo moy bem et lleixallo y seer por alguun tenpo et depois preme ben aquelle lugar et sayra ende que quer que de dentro ficou. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 145 |
alinpa a huña ataa sas rreyzes contra o touello dapar de a coroa do pee ontre o uiuo et a huna morta con puxauante ou con grosa ataa que começe a deitar sange, et depois toma a Cooura et tallalle o rrabo et a cabeça, et o al que ficar desfaz en peças myudas et coçeas en olla chea dazeyt, et cozase tanto ataa que se desfaçan os ossos, et ffacesse ende vngento et deste vngento huun pouco caente vnten as rrayzes duas vezes no dia, et vusen del ataa que se moyra a seda et se torne a huña a seu estado. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 147 |
para se liurare por y os omores que y corren, et agardem senpre o Cauallo que non meta os pees en agoa nen en outro lugar mollado desuzẽo non o enfadem a nehũa maneira, depois ponlle papuxas de farellos coytas en vinagre et con pouco de seuo. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 147 |
et non deue o Cauallo comer eruas nen qousa uerde, mays coma pouco das outras qoussas ataa que da jnfirmidade seia saão, porque as eruas et o moyto comer acreçenta os omores et see o por tal cura gardaren o Cauallo sera liure et saão. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 149 |
se for pouco danado descobran con ferro cunuinyuel a solla da huña tallando a huña a arredor da chaga ataa que seia descuberta et depois que a encrauadura for descuberta façan a solla da huña delgada et sotil espiçialmente arredor da chaga et rrayan de fundo a huña ataa que chege aa chaga et que aia espaço ontre a chaga et a huña et que a huña non prema a chaga nen se chege a el por se non enbargar o soldamento da carne porllo chegamento da huña Noua et esto asy feyto encham a chaga ou danadura destopas molladas nas craras dos ouos, disy curen a chaga con sal mudo et con vinagre forte ou con poo de galla, como dito he no capitollo dante este. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 157 |
Cauallo que ha door darregiato que deita porllo sesso tanto esterco como agooa que non lle fica no uentre esterco que todo nos llança fora a pouco tenpo morrera. |
[+] |
1409 |
TA III,4/ 159 |
quando quiseres cangar o Cauallo fageeo ante escaentar et suar et depois a pouco tenpo sangreno nas veẽas en que se deue sangrar et gardao depois que no dia da sangrya non beba moyto nen coma senon a meatade da çeea que sooe a comer ou a terça parte, et en outro dia siginte denlle as duas partes, eno terçeiro dia denlle entregamente sua çeea. |
[+] |
1460 |
CI 1/ 130 |
Et porque a santa Eglleia de Cõpostella, que lle porla graça de Deus fora encomendada, fora por gran tenpo desolada de pastor nõ avendo ende obispo nj̃ clerigos, saluo poucos et muy rrudos, nj̃ paaço arçobispal, começou ende Junto cõ a dita eglleia huũs paaços de bobeda cõ huã conuenjente torre. |
[+] |