1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Sobelos fondos do mar | e nas alturas da terra || á poder Santa Maria, | Madre do que tod ' enserra. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Tan gran poder a ssa Madre | deu eno fondo da terra || Deus d ' acorrer os coitados, | ben come en alta serra. |
[+] |
1264 |
CSMp Pauta/ 39 |
Esta .CCC.XLII é como Santa Maria fez pareçer a sa omage d ' ontre hũas pedras marmores que serravan en Costantinopla. |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 419 |
[Como Santa Maria de Monsserraz guardou o mõesteiro que non feriss ' a pena en ele que caeu da roca.] |
[+] |
1264 |
CSMr B/ 236 |
[Como Santa Maria fez parecer a sa omage d ' ontre hũas pedras marmores que asserravan en Costantinopla.] |
[+] |
1295 |
TC 1/ 17 |
Andado o primeyro ano do rreynado del rey dõ Ordono, fezo Abderamẽ lousar et est[r]ar de pedra todas [as] cales de Cor doua, et traier per canos de plomo agoa da serra aa villa, de guissa que nacesse preto da misquita mayor et eno alcaçer et en outros logares pela çidade du via que conpria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 87 |
Andados iij anos do rreynado del rrey dõ Ramiro -et foy isto na era de IXe çẽtos et xlij ãnos; et andaua outrosi o ãno da encarnaçõ do Senor en IXe çẽtos et iiijo ãnos - (et) o conde Fernã Gonçaluez, auendo sabor de fazer seruiço a Deus et de gaanar prez et onrra, começou de guerrear conos mouros muy de rigeo, et foy cercar hũu castelo muy forte que a nume Caraço; et jazia en somo dũa serra muyto alta, que tijnã os mouros entõçe. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 244 |
Et sen esto caeu entõ hũa gran tẽpestade que auẽo aos mays delles, que por esta rrazõ fogiã todolos que podiã et alcauãsse aas serras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 260 |
Jsem espediusse entõce delles et foy cõ seus fillos et cõ seus amjgos para hũu castello que era ena serra de Cordoua. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 265 |
Et fazia castellos enas serras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 346 |
Et, asy com̃o chegarõ, (et) asentarõse ẽnos montes P[iren]eos, et poblarõ logo ençima dellas serras, c[õ] medo do muy grã deluueo que passar[ã], que auy[ã] medo que os afogaria enos vales. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 353 |
Et el rrey dõ Ramyro, yndo vençudo, alçouse a hũa serra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 418 |
Amigos, caualguemos et vayamos alende dela serra et salremos da terra de rey dom Afonso, nosso senor, que oge he o plazo dos IX dias a que auemos a seyr da terra del rey. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 419 |
Conta a estoria que fezerõ como lles o Çide mandou, en guisa que passarõ a serra de noyte et pousarõ a pee dell[a], por que nõ fossem descubertos. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 433 |
Et deçeu da serra et entrou en hũu vale. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 493 |
Et meteu[se] en hũu vale, ontre hũas serras, que auia a entrada muy angosta. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Quando o conde o[uu]o leu[da] a(s) carta(s), foy muy sanudo et tomou cõsigo todolos seus vasalos et ouue cõsello cõ elles com̃o [tom]asse o mont[e] de noyte (cõ elles) que estaua sobrela albergada do Çide, coydando que per aquela serra a pee o uençeria. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et elles disserõ que queria fugir et irse daquel lugar et que se nõ detrĩjna, senõ por guisar suas cousas que auja de leuar, et queria irse per essas serras, c[a n]õ coydaua o Çide que tã grã uoentade auja o conde d ' ir a elle. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 497 |
Et os mouros começarõ a sobir a serra quẽ mays podia. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 665 |
Et ela disse, mentre o seu corpo asi parecese, que nũca en atoude entraria, ca mellor o veeriã asi as suas fillas et os seus genros et seus amjgos, que nõ enserrado en ataude. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 735 |
Et el sobiosse a la serra de San Vicenço et esteue en ela bem hũu mes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Et moue[u] logo para Beeça, et enviou muy grande gente, que guardassem o porto das Nauas, por que nõ podessem passar os cristãos, et sobirõ ena serra pola guardar. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 742 |
Et elles, quando forõ en somo de la serra, fallarõ bem dous mĩll caualeyros dos alaraues; et ferirõ en elles muy esforcadamente et fezerõnos ende deçer, mao seu grado. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 744 |
Et guioos o pastor tã bem per hũa costalada a çima da serra, hu acharõ hũu grã chaaõ, asy com̃o o pastor disera, et acharõ y muy bõas aguas et grandes pas[t]os. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 749 |
Et o poo era tamaño que tor[u]aua todo o ayre et sobia sobre as serras. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 751 |
Et as serras et os vales rresoauã cõnos muy grandes golpes que aly erã dados. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 763 |
Desi passou a serra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 771 |
Conta a estoria que, estando el rrey en Ualedolide, veerõ a el os omes boos das uilas de la Estremadura dalẽ serra, pero que se aj[ũ]tarõ primeyramente en Segouya. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 782 |
Et auya ia astragada essa terra ata Guadabellom et ata Gudahimar et ata as sserras de Susaña. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 786 |
Et esteue y ia quanto; desi pasou a serra, fazendo justiça et asesegando a terra. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 799 |
Abehũc vio alj seu poder grande et o dos cristãos muy pequeno contra o seu; com̃o quer que a oste dos cristãos grande parecese polo apressuramento da pressa que os apressurau[a] muyto, pero [con] todo esso era nimigalla contra a vista do poder de seus eemjgos; ca sen conta era grande a caualaria dos mouros, poys a da gente de pee nõ ha quẽ llj dar podesse conta, saluo que serras et cãpos todos erã cubertos de todas partes. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 829 |
Dõ Diego, estãdo en hũas montanas muyto altas ontre hũas serras muy esquiuas, poys que soube que el rrey ya contra elle, nõno quiso atender. |
[+] |
1295 |
TC 1/ 838 |
Et foy asi indo de parte da serra et chegou a Grãada, et parouse sobre a villa. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 56 |
Et cõmo quer que Deus dera segurança aNoe doutro deluvyo nõ se asegurauã ajnda bem os fillos nẽ se ousauã alongar da arca pera em outro lugar fazer morada, por que se por ventura acaesçesse que viesse outro deluvio, quese poderiã coller aella; pero despoys que virõ cõmo seu padre Noe avya enviado tam longe da arca cõmo de Armenya aoriente aYonyto seu fillo, [a que el] tam grande bem queria, et viansse cõ rreys et que erã ja [cõpañas] tam grandes que era forte cousa, et enchyam aquelas terras onde estauã, et nõ cabyam em ellas; et de mays acontesçeo lles esto, et touerõ no por moy bõo synal, que [nẽgũa] de quantas chuvias Deus fezera ẽna terra em tantos ãnos cõmo elles aviã aly morado, que nũca os rrios sayram da madre que por aquela terra corriam, enque elles comarcauã de [guisa] que quisessem fazer semellança de tal deluvio et forõse asegurando, et ouverõ aqueles seus rreys seu acordo ontresy, et despoys cõ suas [compañas]; et diserõ: ¿pera que moramos aqui em estas serras onde nõ avemos agoas nẽ froytas nẽ as herdades pera os pães, [laurar] aabondo cõmo o averemos ẽnos chãos? et que desçendesem daqueles montes altos [aos] vales et aos cãpos hu averiã bõas moradas et [agoas] et do al que quisessem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 56 |
Et por cõsello de Nẽprot que andaua buscãdo carreyras et rrazões por que podesse rreynar sobre todos, et desçenderõ das serras et dos mõtes et das outras altezas aos vales et ajnda chegarõse aas rribeyras dos rrios Et Nẽprot, despoys que os vyo abayxados [en] bayxo ẽnos chaãos ao pe de aquelas serras empero nõ era lugar enque todos podessem caber nẽ morar, et quese espargeriã daly, disolles Nẽprot: |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 57 |
Aly começou decabo Nẽprot apoerlles medo a todos dizendolles que víj́nria outro deluuyo tal cõmo ho do primeyro tẽpo de Noe, et elles avendo medo desto et veẽdose em lugar tã chaão et tam alonge de serras et de montes altos onde se acollessem aalgũa forteleza selles [acaeçesse] dea mester aver, preguntarõlle que fariam sobre esto; |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 193 |
Rrafaym, que era em hũa terra aque dizẽ Astarom de Carnaym, et matarom moyto do pobõo de [Zuzym], et cativarõ os outros; et asy fezerõ aos de Cariataym quee em terra de Sabe; et aos coreos outrosi que som ẽnas serras de Seyr, et atoda essa terra destroyrom et tomarõ, et matarõ, et [catyuarõ] ata ochão de Farã, que jaz em cabo do deserto. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 225 |
Ao terçeyro día chegarõ ao pe daquela serra. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 230 |
"Se vos [tẽedes] por bem et queredes que eu suterre mjña moller aqui, [rrogade] por mj́ aEsrom, fillo de Seor, queme de duas couas que estã em hũa pena ajuntadas em cabo de hũa serra et darlle ey por ellas tanto de aver quanto vos toverdes por bem. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 238 |
Et segundo [contã] [hũus], estes fillos de Abraam poblarõ ẽna entrada do Egito hũa villa et poserõlle nome Sarrafe do nome de Sarra; et de Sarra et de aquel nome daquela villa Sarrafe ouverõ elles despoys nome os [serrazĩjs]. |
[+] |
1300 |
XH I, 0/ 245 |
Desta serra Tẽpe, et por ella, sal hũ rrio moy grande et dizenlle Peneo, et collense ael moytos outros rrios daquelas terras, et som estes segundo queos conta Ovjdio ẽno seu Libro mayor, orrio Espercheo, quee de rribeyras de natura que criã moytos arameos; orrio Emffeõ quee de agoa que vay sempre moy yrada et rrizea; et orrio Eridano, cujas rrybeyras forõ pobladas antes et foy nomeado el et ellas ante que outro rrio de todas aquelas terras, donde lle chamarõ Eridano ovello, pero que hũ rrio nõ he mays vello que outro deslo deluvio aaca; et orrio Anfrisos, cuja agoa ya chãa et mansa; et outro rrio aque dizem Eyas. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 30 |
Et pasou Media alta sobre todas las serras, et vio su ssi todo o bem de Tesalia. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 116 |
Et sabede que en esta terra de [Prionja] ha moytos montes et serras moyto altas et poucos chaãos Et acham y [moyto] estrayas maravillas et moy desuariadas, et õmes de moytas maneyras, et bestias et prouyços et outrosi aves de moytas maneyras. de outra parte veerõ y Sa(n)tipus et Mjçeres et Al(t)amus de terra de Frisa. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Et enviou seus caualeyros que fosem [per] todas las partes et provinçias que som su [ẽno] mũdo su o çeo, em tal maneyra que nõ foy serra nẽ provinçia nẽ rrio nẽ comarca que nõ fezese escripuyr, et quantas gentes avia ẽno mũdo -açerca et alonge - , por tal que despoys nõ se podesem oluydar aqueles a que o mãdou fazer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Desy poserõ quareẽta ser(r)as prinçipaes, pero bem diserõ que outros mõtes et serras avya y, mays que nõ eram prinçipaes depoys d ' esto diserõ que acharã seseenta prouynçias et nõ mays pero que longo tẽpo as andarã buscando. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Et esta agoa sal de çima de hũa serra que he en septentriõ. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Et Nybuys outrosy, que he outra agoa dulçe das mayores agoas nem rrios que ẽno (mundo) ha, et esta agoa sal da alteza de hũa moy grande et moy alta et moy maravillosa serra, a qual he em meridies. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 291 |
Et asi por la venyda de aquestes rrios ambos et de aquel mar Estreyto he a terra partida em tres partes, et nõ por outro monte nẽ por outra serra que seja ẽno mundo, saluo por estas agoas ambas et por este mar Estreyto, que as parte segundo dito avemos. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 293 |
Das sete serras que son en orient En terra de orient son sete serras cabdaes, et dizẽ lles asy: |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 293 |
Et quẽ vos cõtar quisese as terras en que estas serras son, ou en que lugares, ou quaes rrios saem d ' ellas, ou en quaes mares entrã, et as cousas estrayas que y moy ameude soem veer, por grã maravilla o terriades et moy adur o poderiades creer mays fariamos grã deteẽça se o todo [quisermos] contar |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 340 |
Et fezerõ sua forteleza en -çima de hũa serra en hũ lugar tan forte et tã esquiuo que nõ ha õme que o deuese temer se -nõ aos dioses. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Et el RRey Naupus, que estaua en -çima da serra cõ vij̃t mjll caualeyros de seus vasalos, avia grã plazer por que se vẽgaua dos gregos et fezo lançar de çima das serras mays de çen mill penedos sobre eles et erã tan grãdes que dez mjll caualeyros nõ podiã hũ mouer. |
[+] |
1350 |
HT Miniaturas/ 343 |
Et sabede que de quantos aly chegarõ, nũca hũ podo escapar mays as que [vjnã] postromeyras, quando oyrõ as nouas, gardarõ se et nõ forõ aly quebrar ca se ellas nõ virã, ou a luz tã çedo nõ chegara, nũca ende õme escapara viuo mays partirõ se logo d ' aly, et arredarõ se da rribeyra et da serra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 245 |
Et aquel día fazía tã grã sesta que era grã marauilla, et perdj́ meus monteyros et meu sabuios en hũ uale que sse y fazía moy fondo, et cõ a pressa da caẽtura foyme estonçe a hũa fonte moy bõa que y auj́a tras hũa serra, moy a çerca de alý. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 300 |
Et sabede que en esta terra de Pionja ha moytos mõtes et sserras moy altas et poucos chãos, et achã y estrayas marauillas et moy desauariadas, et homes de moytas maneyras, et bestias et prouiços et aues outrossý de moytas naturas. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 412 |
Et estes fogos erã tã feos et tã negros que toda a terra era ende escura et aneuoada, et dos fumes que ende saýan erã cheos os uales et os mõtes et os cãpos et as serras. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 461 |
En aquela pressa que oýdes andaua hũ duque a que dezíã Polibetes, et era señor de hũa grã terra en cabo de Jndia a Mayor, et jaz dentro en hũa serra a que dezíã Cáucados. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Este enperador fuj señor de todo o mũdo, et fuj moyto entendudo et muy sabedor, et fezo scriuir tódaslas terras et tódaslas comarquas que son so o çeo, en tal maneyra que nõ fuj serra, nẽ prouinçia, nẽ rrío, nẽ cõmarqua que nõ fezese scriuir, et quanta jent auía eno mundo, preto et longe, por tal que despois nõ se podese oluidar. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Desí poserõ quoreenta serras prinçipaes, pero ben diserõ que outros muytos montes et sserras y auj́a, mais que nõ erã prinçipaes. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Da outra parte sal hũ rrío a que dizẽ Tanges, que he hũa das grandes ágoas que á ẽno mũdo, et sal de çima de hũa serra, que he ẽno Septentriõ, et uayse meter en aquel mar Estreyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Nillios, que he outrosý outra ágoa doçe das mayores que ẽno mũdo á, (et) sal da alteza dũa grã serra, que he ẽno Meridie, et uayse ajuntar cõ Tanges en aquel mar Estreyto. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 596 |
Et así porla vijnda destes rríos anbos et daquel mar Estreyto he partida en tres partes, ca nõ por outro monte, nẽ per outra serra. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 598 |
Et eu, se ouuese uagar, moytas cousas diría daquelo que de suso en poucas palauras contey dos rríos et das j́nsoas et das terras et das serras et das prouinçias, que sería moy bõo conto et muy saboroso. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 600 |
Das vije sserras que som ẽna partida d ' Ouriente |
[+] |
1370 |
CT 1/ 600 |
En terra d ' Ouriente son sete serras coudaes, et dizẽlles assý: |
[+] |
1370 |
CT 1/ 600 |
Et quen uos quiser contar as terras en que estas serras jazẽ, ou [en] quaes lugares, ou quaes rríos saẽ delas, ou en quaes mares entram, et as cousas estrayas que y ameúde soýam ueer, por grãd marauilla o terría, et muyto aduro o poderiades creer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 600 |
Et porque o mar he moy mays alto que a terra, por ende nõ he marauilla de naçerẽ ende as fontes en çima dos montes mais altos et das serras, ca nõ he desaguisado do lugar mais alto vĩjnr a ágoa ao mais bayxo. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 672 |
Dizede, dom Vlixas, ¿nõ rroubey eu a serra de Alea et troixe ende as bestas et os gãados que aló estauã ascondudos et metudos en guarda? |
[+] |
1370 |
CT 1/ 688 |
Et fezerõ forteleza en çima d ũa serra, en hũ lugar tã forte et tã esquiuo que nõ á ome que o nõ deuese a temer, senõ os dioses. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et el rrey Napus, que estaua en çima da serra cõ vijnt mil caualeyros de seus uasalos, auíã grã prazer porque se uingarã bẽ dos gregos. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Et fezo lançar de çima das serras mais de çẽ penedos sobr ' eles, et erã tã grandes que mil caualeyros nõ podíã ende hũ rreuoluer. |
[+] |
1370 |
CT 1/ 696 |
Mays partírõse logo d ' alý et arredáromse da serra. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 59 |
Et o ospede quando esto entẽder, yra aa rrayna et diralle en com̃o trajedes a cabeça de Santiago et a queredes partir cõ serra; et entõ a rrayna, descalça et cõ moi grã jente yra aa pousada, et nõ podera nĩhũa gisa entrar vosco ẽna casa. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 70 |
Et demais ainda tomou toda a terra d ' Espana et d ' Andaluzia que tinã os mouros, a terra dos serranos et dos pardos et dos castelãos et terras dos alaraues et dos nauarros et dos vizcaynos. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 98 |
DE COM̃O CALRROS AJŨTOU SEU PODERIO DE FRÃÇA D ' aquela Aigulãdo pasou os portos et as serras et foyse a Panpalona, et mãdou dizer a Calrros que o atẽdese que queria lidar cõ el. |
[+] |
1390 |
MS [I, 1]/ 206 |
Et eles catarõ, virõ birtados os ferrollos et as cadeas et as serras de que as portas forã çarradas. |
[+] |