A primeira por quanto os ditos vigarios en na dita sentença diseran que achauan conpridamente seer prouada a entençon e demanda por parte do dito prior e conuento e os ditos reos non auer prouado cousa alguna, por lo qual os deueran condenar en nas ditas rendas e froytos e en na estimaçon deles que acharan prouado, ou se podese prouar mais conpridamente; a segunda, por quanto a instançia do juizo no deuia sẽẽr parada e sobre todo o pedido deueran julgar; a terçeira, por quanto pois que ja as ditas rendas e froytos foran pedidos por parte do dito prior e conuento non lles deuera leixar a saluo que os demandasen outra vez, o qual era en dulda se o poderian fazer, ante llos deueran julgar e condenar a as partes auersas nas custas, pois que non auian dereito a as ditas herdades e ouveran leuado injustamente as ditas rendas e froytos, por lo qual dizian que en esta parte julgarian mal e contra dereito, e que non fezeran o que deuian; e que sua sentença quanto a este artigõõ deuia sẽẽr reuocada e anulada; e en no al que ben julgaran de que non fora apelado deuia sẽẽr leuada a deuida execuçon.
|