| Et visto en como o dito Johán Ferrandes se veu poer ena cadea de noso señor El Rey et deste conçello et en noso poder como juises desta dita iglesia, et diso que se quería purgar por dereito da ynfamia da dita morte et que era ynoçente dela, por quanto diso que él non matara ao dito Gonçaluo Ferrandes, et que se o dito Gonçaluo Ferrandes fora morto, que o fora por sua culpa, como aquel que o cometera de feito e de dereito, primeiramente chamándolle vilaao, fodidincul, curnudo, priuado, perro treedor, dizéndolle outros deostos et injurias atroçes et queréndoo matar dentro en sua casa do dito Johán Ferrandes, deytándolles golpes primeiramente con hua espada nua et cortándolle a roupa que tiña vestida et cuberta con a dita sua espada, defendéndose él dél et dizéndolle que se fose en boa ora, por lo qual diso o dito Johán Ferrandes que non era culpante ena morte do dito Gonçaluo Ferrandes, et que se ferida algua dera ao dito Gonçaluo Ferrandes, que fora en defendemento de seu corpo e de sua vida, por lo qual nos pedíu que o absolvésemos da dita querela et acusaçón e denunciaçón e ynfamia, dándoo por absolto e liure et quite e absolto da dita morte do dito Gonçaluo Ferrandes.
|
