Mha filha, non ey eu prazer | de que parecedes tan ben | ca voss ' amigo falar vén | convosqu ' e vén[ho]vos dizer | que nulha ren non creades | que vos diga que sabhades, | filha; ca perderedes hi | e pesarmh ' á de coraçón, | e ia Deus nunca mi perdón | sse ment ' e dígovos assy | que nulha ren non creades | que vus diga que sabhades, | filha; ca perderedes hi | e vedes que vos averrá, | des quand ' eu quiser non será, | ora vos defend ' aquí | que nulha ren non creades | que vus diga que sabhades, | filha, ca perde[re]des hi | no voss ' , ende máys pes ' a min.
|