| Ano do nasçemento do nosso señor Ihu Xpo de mill e quatro çentos e oytenta e oyto anos, a quinze dias do mes de setenbro do sobre dito ano en Celanoba, estando ende presentes Rodrigo de Valejo, executor de la Hermandad en obispado de Ourense, e Pero d ' Eyreé, pertigueiro de Celanova, et en presença de min notario e testigos de juso escriptos, paresçeu y presente Roy Ferro, veziño et morador en aldea de Górgoa, término, couto e señorío do mosteiro de Celanova, et dis que se queixaba et daba por querella aos sobre ditos executor e pertigueiro en como el dito Roy Ferro et Gonçalo da Granja, moradores eno dito lugar, e Afonso Alfayate, morador en Matamaá, outrosy couto do dito mosteiro, estando, mansos e seguros en suas casas, e estando so goarda, anparo e defendemento de suas Altezas, en nome do dito mosteiro de Çelanova e abad, prior e conbento dél, que Gonçaluo Pemintel, meyriño de Millmanda e seus omes, contra toda justiça, os prenderan por las personas e hos levaron presos aa vila de Millmanda e os deytaran ena torre da fortaleza que ende está, dizendo que el dito Roy Ferro e os ditos Gonçaluo da Granja e Afonso Alfayate e todos los outros veziños et moradores dos ditos coutos desen e pagasen en cada un ano a don Juan Pemintel çertos carneyros e toçinos e dereitos de pedido, et que el dito Roy Ferro e Gonçaluo da Granja e Afonso Alfayate, por sy e en nome de todos los outros vesiños e moradores dos ditos coutos, responderan ao dito Gonçaluo Pimentel que os ditos coutos eran do dito mosteiro de Çelanoua e que senpre le pagaran as rentas de pan e viño e dereitos e dereituras, et que avía çertos anos que por mandado del Rey e Reyna, nuestros señores, asy mesmo estaba o dito mosteiro en posesión de leuar la jurdiçión e señorío real dos ditos coutos e vasalaje deles, et por ende que non eran obligados de justiçia de lle dar nin pagar ao dito don Juan nin a el dito meyrino nin a outro ningún en seu nome os ditos toçinos e carneyros, saluo ao dito mosteiro de Çelanoua, a quen suas Altezas mandaran dar por su sentença, et entonçes que o dito Gonçalo Pemintel os non quisera soltar nin dar soltos ni fiados, fasta que por força e contra justiça le avía feito pagar a el dito Roy Ferro e a todos los outros seus vesiños çertos carneyros e touçiños e seruiçios de diñeiros de pedidos, que eles non eran obligados de dar nin pagar, por lo qual diso que reclamaua por sy e por todos los outros seus veziños e pedía e pedían conplimento de justiça.
|
