Pois eu d ' atal ventura, mia senhor, | contra vos sõo que non ei poder | de falar con vosqu ' , e vos entender | non queredes que vus quer ' eu melhor | de quantas cousas [e]no mundo son: | senhor fremosa, mui de coraçon | me prazeria morrer; e pois ei | sen vosso ben, que sempre desejei, | des que vus vi, en tal coit ' a viver, | En qual eu vivo por vos, que mayor | sabor avedes de me non fazer | ben, mia senhor, e de me mal querer | ca se vus eu oesse desamor, | mia senhor fremosa, (que vus eu non | averei nunca nenhũa sazon), | e quant ' eu mais viver ' , tant ' averei | mayor amor de vus servir, ca sei | que ja por al non ei coit ' a perder, | Se non por vos, mia senhor, se nembrar | vus quiserdes de min, que outra ren | non sei no mundo querer tan gran ben | com ' a vos quer ' ; e par Deus, se me dar | quiser ' mia morte que m ' ei mui mester, | pois me de vos, mia senhor, dar non quer | ben, a que Deus tan muito de ben deu, | non por meu ben, mia senhor, mais por meu | mal, pois por vos tanto [de] mal me ven | Quant ' eu non ei ja poder d ' endurar, | mia senhor fremosa, per nenhun sen, | se vosso desamor, que m ' ora ten | forçado, non fezerdes obridar; | ca mentr ' eu vosso desamor oer ' , | com ' og ' eu ei, [e por a]mor tever ' | vosco tan mal mia fazenda, com ' eu | tenho con vosco, [non me será] greu | de morrer, e prazer -mi -á mais én | Ca de viver, pois ía vos fazer | prazer, e min de gran coita poder | guardar, e vos nembrar (o qu(e) é ben lheu) | assi de min, como se sol do seu | omen nembrar, depois sa mort ' , alguen.
|