As mias jornadas vedes quaes son, | meus amigos, meted ' i femença: | de Castr ' a Burgos e end ' a Palença; | e de Palença sair -mi a Carrion | e end ' a Castro; e Deus mi dé conselho, | ca vedes: pero vos ledo semelho, | muit ' anda trist ' o meu coraçon. | e a dona que m ' assi faz andar | casad ' é, ou viuv ' ou solteira, | ou touquinegra, ou monja ou freira; | e ar se guarde quen s ' á per guardar, | ca mia fazenda vos digu ' eu sen falha; | e rog ' a Deus que m ' ajud ' e mi valha | e nuncas valh ' a quen mi mal buscar.|
|