dominate
transitive verb
dominar
EN It was not that she dwelt upon details of their acquaintance, or recalled in any special or peculiar way his personality; it was his being, his existence, which dominated her thought, fading sometimes as if it would melt into the mist of the forgotten, reviving again with an intensity which filled her with an incomprehensible longing.
GL Non é que se recrease nos detalles da súa amizade, nin rememorase algún trazo especial ou peculiar da súa personalidade; era o seu ser, a súa existencia, o que dominaba o seu pensamento, esvaecéndose ás veces coma se se afundise na néboa do esquecemento, reavivándose de novo cunha intensidade tal que a enchía dun incomprensible desexo.
Fonte: ESP (1496)
|