GALEGO | ENGLISH | ESPAÑOL

GOND079

O faraute mandón

>
TítuloO faraute mandón
AutorAnónimo
Fecha originaria1791
EdiciónÁlvarez, Rosario / González Seoane, Ernesto
Tipo de fuenteManuscrita
LenguaGalego
GéneroPoesía culta
DifusiónTextos semipúblicos
AutonomíaTextos autónomos
InstitutionFundación Penzol
Manuscript identifierCaixa 133
Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
Cantija que Resa un conto pasado cun señor Faraute mandon na vila de Bayona de Jalicia Si viras amigo Alverto ala no café de Pedro ayche un papel de moyto medro seique cho fixo Ruperto Andache de cacho en cesta rezando que Certa vesta espantada coma á lebre que o Galgo lle moyto teme Corre de lonxe é de largo, si biras quedabas parbo ¡E? siviras ó queu vin de gosto mexaras certo porque ó conto amigo Alberto é pra riir asta ó fin ¿Contoche ó conto meu xoyo e xuro por este alboyo que na cama as de mexar E non mexar á largueira, nin mais menos pouco á pouco sinon mexar á vieira como mexamos co outro. Mira Alverto site espantas do queche vou á contar que na estoria bay á andar un demo dun saca mantas. Vn señor enjalonado é de mandon presumido con cara de condenado que do inferno anda fuxido. Rapeteiro Cumilon traja congros é sentolas ¿Picadiñas con sebolas, moyto lle gosta ó lambon. Dis que en cochinchina estoube é que deixou espantado o señor daquel estado ¡Mira ó demo donde andoube Rapia us demes seu balor que ben porco foy probado cando trouxo á vila atado de Baredo un serrador. Foiche ó caso amigo Alverto Que ó demo dó compostela como saliu ben daquela quixo mangar á Ruperto Dou á orde prender á irmaá de Xuan Ventura sin botar de ber ca mosa tiña obos na sintura Ruperto que non ten tasa nin se deixa pineirar obligono sin parar á quelle soltase á casa Cata o home alvorotado cun un mandato tan brusco saca os trastos decontado é puxose ainda mais fresco arremetelle cal loba una mosa de topete disindolle á cara labona ¿boste quere que ó coma ó que co as pernas o aprete berra ó home alborotado en busca dus mariñeyros manda bir carabiñeiros porque se mira apurado. Ande V cavo mais listo prenda logo á esa Xuana y o seu hirman rayo de cristo que a Vigo mean dir mañan Pobre dó Cavo acañado temblando como ua videira respondelle desta maneira todo de medo asustado perdone V mi Audante Rayo sepode prender fixo ua raya diante que ó quea pase á de morrer En isto Dn Militon que ten moito prudente dixolle suabemente calmese señor mandon: aquietese señor Aldea quese ó Pueblo se alborota e peor que ua Balea picada dua jabota puxolle barias razos para todos muy espretas que entre homes de calsons sempre se teñen por sertas, Dixolle aquel jran farol que ó seu feito tan fatal ainda Fose no Ferrol mirariano moy mal. Contestou ó Bacanota ¿queme importa quidiantres? Bayona ten mala nota no Ferrol en todas partes Cun dito tan indecente na boca dun falador Fixo nun Fose prudente quen fora consiliador no amor Patrio firiado aquel dino Beterano biu diante un enegmigo do seu Pueblo muy amado Dn Militon paso atras buscando á sarten que cata, mentras dixolle otro nene fuxe Aldea que te mata. Bota ó home costa arriba por vida de Belcebú tanto estiraba á barrija que puña os tacos nu cú Alverto correndo tras del con Militon á vienira jritaba desta maneira jaxe gjaxe prendan nel mais bendo que ó home asustado socorro á voses pidia cantoulle esta letania con salmo ben entonado non fuxa señor Aldea faja cara ó enemigo que pra vela pelea estou equi de testigo fagja frente á retaguardia un militar nunca foxe morre primeiro en banguardia mire quelle boto ó coxe Leve ó demo caso daba como jatiño escaldado lebava ó fojo no rabo por vida dos obos chocos vaya un militar valente queno mandara á marrocos á luitar coaquela xente. Vaya un capitan de Esparto que ten á nosa marina So vira ó Xeneral Jarabina leve ó demo daba un carto. Toma ó home ua capilla Berrando acudan equi queme atrapa queme pilla escondame Piriqui Sobre uas boyas deitado erache cousa evidente o ber aquel traga xente con todo calson cajado. nua lacena mitido mentras ó pueblo berrando queremolo ber fritido casi ó home morto estaba El faser fixoa fresca cu barulliño que armou tan escaldado quedou lebe ó demo arma otra gresca disque ó botan para diante de Capitan dun portiño veilla cunmigo Alvertiño quese bay ó atrapante
Leyenda:

Expanded • Unclear • Deleted • Added • Supplied

Descargar XML • Descargar selección actual como TXT