GOND069_A
Ilustrísimo Cabido 
| Título | Ilustrísimo Cabido | 
|---|
| Autor | Cernadas y Castro, Diego Antonio | 
|---|
| Fecha originaria | 1753ca | 
|---|
| Edición | Álvarez, Rosario / González Seoane, Ernesto | 
|---|
				Opciones de visualización
				Texto:     
Mostrar:    
 Etiquetas:  
				
				Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
				
				
				
			
			
			
    
        
            
                
                    
                        
Las Panaderas dela Puerta Faxeira com
pusieron 
                        alos dos Canonigos Fole, y Fari
ña 
                        (que eran dignos de estas llanezas) la can
tiga 
                        sigte, y se la cantaron en una folia
da, 
                        que hicieron en una tarde, que pasa
ba 
                        por alli mucha gente al paseo del Pi
lar. Fuè mui celebrada por el chiste grande, 
                        
que tiene, pa los que conocían alos dos ca
nonigos,
                        y pr eso me tentò a glosarla, pa
ra 
                        que corriese a par con la antecedte.
                        
                
            
            
                
Cantiga
            
            
                
                    Ilustrisimo Cavildo
                    mandarà comprar as cribas,
                    que ò santo Apostol lle dòu
                    ò Fol, è mais a Fariña.
                
            
            
                
Glosa
            
        
        
            
        
            Con canto fay, è ten feito,
            para pôr a casa en modo
            o Cabildo, ainda con todo 
            non ten un Fol de proveito:
            como non  lle vexo xeito,
            por gran lastema lla tildo,
            è asi a decervos me humildo,
            (è havesme de perdonar)
            ò Fol se hà de governar
            Ilustrisimo Cabildo.
        
    
        
            Como eu sò Ama, aunque tonta,*
            sei moi ben ò que se pasa,
            è que se perde unha casa,
            si non hai cò os foles conta:
            ben sei que vos dan afronta,
            señor, cousas tan cativas,
            è asi, pois entendo as bribas
            xà que alimpálas conven,
            en compondome ò Fol ben,
            mandarà compòr as cribas.
        
        
            A quen ten ò seu grào mundo,
            si un Fol llo bota a perder,
            serà capaz de ô facer
            andar c'un fol polo mundo:
            este hè un dano moi profundo,
            conque asi, meu sènor ou!
            si o Fol se desgovernou,
            àtemo su señorìa,
            è non perda a regalia
            que o santo Apostol lle dòu.
        
        
            En sendo os foles singèlos,
            si adubados ben n'estan,
            non valen branca de pan,
            è perdense hastra os farèlos:
            coide pois de compoñèlos
            su señoria afè miña,
            è eso canto mais axiña,
            que, si remedio lle dà,
            ainda se aproveitarà
            O Fol, è mais à Fariña.**
        
        
    
    
        
            
            * Sonaba
 la glosa 
en nom
bre de 
 mi criada
            
            
            ** A este aire 
y asunto hu
vo otras de
cimas tam
bien Galle
gas, que iran 
si place
            
        
    
 
			
			
			
			
			
				| Leyenda: | Expanded • Unclear • Deleted• Added • Supplied | 
Descargar XML • Descargar selección actual como TXT