GOND034
Escoiten, que falo eu
| Título | Escoiten, que falo eu |
|---|
| Autor | Feijoo y Montenegro, Plácido |
|---|
| Data orixinaria | 1723 |
|---|
| Edición | Álvarez, Rosario / González Seoane, Ernesto |
|---|
Opcións de visualización
Texto:
Mostrar:
Anotación:
Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.
OTRA DEL MISMO
Autor.
En idioma Gallego.
GLOSSA.
Escoyten que falo eu
Na miña lengua galega,
Que anque teño à musa lega
E pra copras non naceu:
Vn ha Nay que me pareu,
Y autra bella miña tia
Deron conmigo à porfia,
Sobre, ò Galego falar;
Enil me mandan glossar
El acaso de este dia.
Pero eu ben podo dezir,
Que anque en ela me criey
E inda falar nona sey
Nin e inda à sey escrivir:
Mas por non dàr que sentir
A Nay que en min se revè,
Gardando de fillo à fee,
Dijen, eu porey na glossa
Vnha accion tan religiosa,
Y el vèr los Reyes à pie.
A Reyna, è o Rey sairon
Polas Calles de Madril,
Gran dita foy de ela, è dil,
Cando, ò Sacerdote viron,
Epois do Coche sairon,
Dandolle à Calle alegria,
En juntarse à gallardia
Do Rey do Ceo, e da terra,
Calquer que dixer non erra,
Es sagrada sympatia.
Alegraivos Españos,
Pois que tendes vn Rey santo,
Que pode servir de espanto
A todas as mais Nazos:
Ofreceille os curazos,
Porque en todo o mundo e
Sabido como A.B.C.
Que na nosa Christiandade
Ay os Reyes gran lialtade,
Y en España antigua fee.
A la meus versos che entrego,
E si acauso Juan de Ariztia
Nun Engeño de Galicia
Achaures cousa de apego,
A ti me escofo, è me chego
Pra principiar libraria,
Y aprinde da vizarria
Con que os Reys à enferma derõ,
Pois con amor ofijeron,
Y Catholica porfia.
| Lenda: | Expanded • Unclear • Deleted • Added • Supplied |
Descargar xml • Descargar vista actual como txt
