GALEGO | ENGLISH | ESPAÑOL

GOND019

Verdusido, Verdusido

TítuloVerdusido, Verdusido
AutorCernadas y Castro, Diego Antonio
Data orixinaria1772ca
EdiciónÁlvarez, Rosario / González Seoane, Ernesto

Javascript seems to be turned off, or there was a communication error. Turn on Javascript for more display options.

En elogio del Ilustrísimo señor Garrido, Obispo de Córdoba, natural del Lugar de Berdusido en el Reyno de Galicia. Copla gallega vulgar de las què en aquel idioma se llaman cantigas. Berdusido, Berdusido, con todos teus arredores, non te chames Berdusido, chamate xardin de frores. GLOSA. Berdusido, anque un lugar fuche sempre de proveito, hoxe con mellor dereito te podes d’eso alabar: moito che ten, que envexar as terras de este partido, pois un fillo teu querido un ser tan novo che , que non parece, que é Berdusido, Berdusido. ¿Canto outras terras, que vés, que dan trigo, é millo, darian por tér un fillo, Garrido, como ti tés? excusas mais corrachés, é xoéles, para póres, raya entre as terras mellores, porque ningunhá acharás tan guapa, coma hoxe estás, con todos teus arredores. Tendo pois, por fillo un home de tan gran merecemento, ó seu nobre nacemento basta para darche nome: ninguen boca tome, que non és moi conecido lugar, pois si ó teu Garrido fruxe do teu terrón é, non hay razon para qué non te chames Berdusido. Eu vexo, que ese siñor é das vertús un tesouro, é Garrido, como un ouro, é de Galicia unha fror: ténlle ós probes moito amor, é moi sabio entre os Doutores, é un Bispo dos mellores; é pois no terruño teu tal ramallete nacéu chamate xardin de frores.

Lenda:

ExpandedUnclearDeletedAddedSupplied


Descargar xmlDescargar vista actual como txt