confidant
noun
confidente
EN There was that in his situation, no doubt, that disposed him too much to see her as a mere confidant, taking all her light for him from the fact --the fact only-- of her interest in his predicament; from her mercy, sympathy, seriousness, her consent not to regard him as the funniest of the funny.
GL Había algo na súa situación, sen dúbida, que o dispuña demasiado a vela como unha simple confidente, cunha importancia que para el derivaba do feito --e unicamente do feito-- de que ela se interesase pola súa difícil situación, de que lle outorgase a súa compaixón, comprensión, seriedade, de que consentise en non consideralo o máis tolo dos tolos.
Fonte: BES (228)
|