Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression CROIO among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 24
- Distribution by dictionaries: Pintos (1865c) (1), Filgueira (1926) (1), Ibañez (1950) (3), Eladio (1958-1961) (12), Franco (1972) (5), Franco (1972-) (1), CGarcía (1985) (1)

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
croyo, croio

Canto, piedra, <morrillo>. Dar croyo, dar carpetazo.

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
CROIO sm.

Pedrusco, guijarro, trozo de cuarzo.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
cántega cantiga croio

canto

croios. m.

Piedra. Pedazo de cuarzo.

____adj.

Tosco, bruto.

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
CROIO adj. y s. m.

Dícese del hombre tosco, desaliñado en el vestir y de modales bastos.

________

CROIEIRO.

CROIO s. m.

Pedazo de cuarzo o de granito, de cualquier tamaño que sea.

________

Guijarro o canto rodado: COIO; PELOURO.

________

Piedra de forma de huevo, llamada también PANDULLO, que se lleva en la DORNA cuando se pesca al congrio con la LIÑA, y que hace oficio de plomo.

________

Conviene tener en cuenta que el CROIO guijarro es propiamente el pedernal liso que en algunas CORREDOIRAS y en las orillas del mar y de los ríos está suelto y casi pulimentado por el roce o las aguas, pues las otras piedras se llaman PEDRAS o CALLAUS.

________

Del CROIO de las DORNAS sale un sedal denominado TANZA, con un ESTRAME o anzuelo de gran tamaño en el extremo inferior, todo lo cual, unido a otras piezas, forma el conjunto del aparato de pesca.

________

Dar croio, dar carpetazo a un asunto, tenerlo paralizado.

________

É duro coma un croio, dícese del hombre fuerte y robusto, cuya naturaleza resiste y vence graves contratiempos y enfermedades.

________

Poñerlle un croio, en términos burocráticos y oficinescos*, no dar curso a un expediente, no evacuar los informes precisos para que se resuelva. [*No orixinal ofinescos].

________

Ter un croio enriba, dícese del negocio o causa que no se despacha, que no sigue los trámites debidos y pasan los meses y aún los años sin que tenga término.

CROIO,-IAadj. y s.

Tosco, bruto, torpe en comprender.

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
croio adj. y s. m.

Dícese del hombre tosco, desaliñado en el vestir y de modales bastos.

________

croieiro.

croio s. m.

Pedazo de cuarzo o de granito.

________

Guijarro o canto rodado: coio; pelouro.

________

Piedra de forma de huevo, llamada también pandullo, que se lleva en la dorna cuando se pesca al congrio con la liña, y que hace el oficio de plomo.

X. L. Franco Grande (1972-): Engadidos inéditos ó Diccionario galego-castelán
croio roulado

O mesmo que croio boulado. Coles-Ourense, Pe. [Dunha lista de voces enviadas a FG por Laureano Prieto]

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
croio m.

var. de coio; estar duro coma un croio (Gro.) estar muy duro, se usa mucho referido a pan; ser máis feo cun croio (Gro.) ser muy feo.