Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression PETA among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 46
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1732-1770) (1), Payzal (1800c) (1), Rodríguez (1854c) (1), Aguirre (1858) (2), Rodríguez (1863) (1), Pintos (1865c) (1), Cuveiro (1876) (3), Valladares (1884) (2), Leiras (1906) (1), Filgueira (1926) (1), Carré (1928-1931) (1), Acevedo (1932) (1), Carré (1933) (2), Ibañez (1950) (1), Carré (1951) (2), AO (1953) (1), Eladio (1958-1961) (2), Varios (1961) (1), Franco (1972) (6), Franco (1972-) (1), AO (1977) (1), Rivas (1978) (1), Carré (1979) (3), CGarcía (1985) (5), Rivas (1988) (1), Rivas (2001) (3)

Martín Sarmiento (1732-1770): Epistolario do P. Sarmiento, ed. de Xosé Filgueira Valverde e Mª Xesús Fortes Alén, Consello da Cultura Galega, Santiago,1995.
[gatea] [mosqueiro] [peta]

Pero Bellonio, autor original en la materia, pinta a lo vivo, página 375, nuestro pájaro gateando por un tronco de largo. Supone que es la certhia de Aristóteles y el petit grimpeau o petit grimpereau de los franceses. Juan Jonston, en la lámina 42 además del nombre certhia, que tomó de Bellonio, le da el nombre de barchengen. Nombres del pajarillo: Certhia Griego; Certhia Latín; Gateadorcillo Toledo; Gatea Bierzo ; Grimpereau Francés; Picaraña Extremadura; Chaff-finch Inglés; Mosqueiro, Peta Galicia; Barchangel Norte; Krypare Suecia, según Linneo . Carta 168 1765, abril, 19.

Bernardo Vicente Payzal (1800c): Vocabulario gallego-castellano (edición de Damián Suárez sobre o ms da RAG)
peta picaraña

piqueta

Francisco Javier Rodríguez (1854c): Diccionario gallego-castellano, transcrito do ms da RAG por AS para este diccionario
peta

[Da lista de voces sen definir; tamén pêta].

Luís Aguirre del Río (1858): Diccionario del dialecto gallego, ed. de Carme Hermida Gulías, CSIC-IPS, 2007
peta

Pica. Punta, clavo. [No orix. a segunda acepción figura como entradaddiferente]

peta

Patraña.

Francisco Javier Rodríguez (1863): Diccionario gallego-castellano, ed. de Antonio dela Iglesia González, A Coruña,
Peta

Pica. instrumento de hierro á modo de martillo con punta ó puntiagudo por un lado y una especie de uña por el otro, que se usa para escarbar la tierra ó quijo.

Juan Manuel Pintos Villar (1865c): Vocabulario gallego-castellano, ed. de Margarita Neira e Xesús Riveiro, A Coruña, RAG, 2000
peta

Capricho.

Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
PETA

Pica, instrumento á modo de martillo, con punta por un lado y uña por el otro, que se usa para escarbar la tierra ó guijo.

________

Picaraña.

PETA POUCO

El que anda sin hacer ruido.

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
PETA

Pica, instrumento de hierro, á modo de martillo, puntiagudo por un lado, y con una especie de uña por el otro. Úsase para escarbar la tierra

________

Capricho, voluntad de hacer, o no hacer, algo. Farei, ou non farei, eso, segun me dé a peta. Haré, ó no haré, eso, segun se me antoje. Dícese tambien a peta d'a gana.

Manuel Leiras Pulpeiro (1906): Vocabulario (lido directamente do ms da RAG para este diccionario)
peta

piquea

X. Filgueira Valverde, L. Tobío Fernandes, A. Magariños Negreira e X. Cordal Carús (1926): Vocabulario popular galego-castelán (publicado por entregas en El Pueblo Gallego)
PETA sf.

Pica, instrumento de hierro para escarbar la tierra. Capricho, voluntad, gana. A peta da gana, gana, capricho.

Leandro Carré Alvarellos (1928-1931): Diccionario galego-castelán, 1ª ed., Lar, A Cruña, 1926-1931
petas. f.

Zapapico.

Bernardo Acevedo y Huelves e Marcelino Fernández y Fernández (1932): Vocabulario del bable de occidente
peta

Instrumento, a modo de doble azadón, para abrir presas en los prados. Por un lado corta y por otro arranca. A. (Grandas de Salime).

Leandro Carré Alvarellos (1933): Diccionario galego-castelán, Segunda Edizón, A Coruña, Roel
peta

Capricho. Voluntad, agrado para hacer algo.

____s. f.

Zapapico.

José Ibáñez Fernández (1950): Diccionario galego da rima e galego-castelán, Madrid
petas. f.

Zapapico. Capricho.

Leandro Carré Alvarellos (1951): Diccionario galego-castelán, Terceira Edizón, A Coruña, Roel
peta s. f.

Zapapico.

________

Capricho. Voluntad, agrado para hacer algo.

Aníbal Otero Álvarez (1953): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XIV, pp. 88-119
peta

"pEta. Piezgo del odre, en Barcia; piétina en RC. DEL LAT. "PES, PEDIS". (HE03)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
PETA s. f.

Zapapico, especie de azadón para labrar, cavar o remover la tierra.

________

Capricho, voluntad, gana de hacer o no hacer una cosa: non lle peta facelo, no le da la gana de hacerlo, no quiere; o al contrario: se lle peta, faino, si se le antoja, si quiere, es muy capaz de hacerlo: irei á festa, se me peta, iré si quiero o si me agrada.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
¡A PETA PÍNTAGO! Interj.

Voz que usaban antiguamente los que mallaban el centeno en el momento de iniciar los rítmicos golpes de la MALLA (Cangas de Morrazo).

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
a petapíntago interj.

Voz que usaban antiguamente los que mallaban el centeno en el momento de iniciar los rítmicos golpes de la malla.

________

Var. ¡a penta píntago.

peta s. f.

Zapapico, especie de azadón para labrar, cavar o remover la tierra.

________

Capricho.

________

Parte llana del azadón.

________

Piqueta.

X. L. Franco Grande (1972-): Engadidos inéditos ó Diccionario galego-castelán
peta

Aixada de pá ancha. Vilamarín-Ourense [Dunha lista de voces enviadas a FG por Laureano Prieto]

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
petaf.

Pata que forma el cuerno de los foles. (VSP)

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
peta f

Trola, mentira (Frades): O día das petas es el l de abril, y de él se dice: FRAS. O primeiro de abril, van os burros onde non debían de ir. El dicc.: peta, capricho, tontuna. (FrampasI)

Leandro Carré Alvarellos (1979): Diccionario galego-castelán e Vocabulario castelán -galego, A Coruña, Moret
Peta s. f.

Zapapico.

________

Capricho. Voluntad, agrado para hacer algo.

Peta-Pau s. m.

Pico verde, pico carpintero: ave trepadora de plumaje verdoso y encarnado en el copete. V. Pichón y peto.

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
peta f.

1. (Com. Nov. Cod. Ced. Cre. Sua. Ped.) zapapico;

________

2. (Pan. Mra. Mez. Ver.) saliente en la parte posterior de la azada;

________

3. (Fri.) cuchillo de la azada;

________

4. (Com.), petada (Cur.) paliza;

________

V. sacha con peta.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
peta s. f.

Azada especial para cavar la arcilla en la barreira (Val do Medo). (FrampasII)

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
peta s. f.

Cresta, apéndice en la azada opuesto a los dientes. Páramo, Lu.(FrampasIII)

peta s. f.

Recio azadón que, por la parte opuesta, tiene hacha. Se emplea para arrancar la raíz del brezo. O Bierzo occ.(FrampasIII)

peta s. f.

Torta de maiz cocida en el horno. Sancobade de Vilalba, Lu. Cf. petada en Frampas II.(FrampasIII)