Dictionary of Dictionaries

· Search the Dictionary of Dictionaries

You searched for the expression ZORRO among the lemmas in the Dictionary of Dictionaries


- Number of definitions found: 38
- Distribution by dictionaries: Sarmiento (1754-1758) (1), Sobreira (1790c) (1), Sobreira (1792-1797) (3), Valladares (1884) (1), Pereda (1953) (1), Aníbal Otero Álvarez (1958) (1), Eladio (1958-1961) (6), Varios (1961) (2), AO (1967) (2), AO (1968) (1), Franco (1972) (6), Franco (1972-) (1), AO (1977) (1), Panisse (1977) (1), Rivas (1978) (2), CGarcía (1985) (4), Rivas (1988) (1), Losada (1992) (1), Rivas (2001) (2)

Martín Sarmiento (1754-1758): Catálogo de voces vulgares y en especial de voces gallegas de diferentes vegetables, ed. de J. L. Pensado Tomé (U. de Salamanca en 1986)
allo do sapo y allo do zorro

Dos nombres en Tribis del ajo silvestre. ¶2451. Catálogo ...vegetables 1754-1758

Juan Sobreira Salgado (1790c): "Vegetables de Galicia" seguido dunhas " Retractaciones" e duns "Documentos justificativos de lanomenclatura botánica gallega", ed. de J. L. Pensado Tomé (Opúsculos lingüísticos del siglo XVIII, Galaxia, Vigo, 1974, pp. 241-267).
rabo de zorro

gramínea, Samos. Vegetables

Juan Sobreira Salgado (1792-1797): Papeletas de un diccionario gallego, ed. de J. L. Pensado Tomé (Instituto de Estudios Orensanos, Ourense 1979).
a zorro adv.

derivado de zorra y zorro. Arrastrando. Papeletas

a zorro adv.

Derivado de zorra y zorro. Arrastrando. Papeletas

zorro

A zorro , arrastrando. Papeletas

Marcial Valladares Núñez (1884): Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
ZORRO MANTEIGUERO

Zorro taimado.

José María Pereda Álvarez (1953): Aportaciones léxicas y folklóricas al estudio de la lengua gallega, en Douro Litoral (5ª série, VII-VIII, pp. 19-52)
zorro ad.

Se dice de la mies cuando al segarla está húmeda. Verín.

AO (1958): Contribución al léxico gallego y asturiano, Archivum (Oviedo) VIII, pp. 173-191
poutas de zorro

La planta conocida en castellano por pan y quesillo. Guntín. V. en mis HE, V, fasc. XXXII de CEG, una serie de variantes puestas en sing. aunque el pueblo emplee siempre el plural. Del Germ. Pauta. (CLGA05)

Eladio Rodríguez González (1958-1961): Diccionario enciclopédico gallego-castellano, Galaxia, Vigo
ZORRO s. m.

Raposo, macho de la zorra.

________

Piel de la zorra, curtida de modo que conserva el pelo.

________

El que afecta simpleza e insulsez, especialmente por no trabajar, y hacer tarde las cosas.

________

Hombre muy taimado y astuto.

____s. pl.

Tiras de orillo o piel, colas de cordero, etc., que puestas en un mango sirven para sacudir el polvo de muebles y paredes.

________

Zorro mantigueiro, el hombre ladino y al mismo tiempo contemporizador, que cuida de quedar siempre a bien con todos.

Varios autores (1961): Apéndice ó Diccionario de Eladio Rodríguez
POUTAS DE ZORRO s. f. pl.

La planta conocida en castellano por pan y quesillo (Guntín. Ab. Aníbal Otero).

ZORRO adj.

Se dice de la mies cuando al regarla está húmeda (Verín. Ab. J. M. Pereda).

Aníbal Otero Álvarez (1967): Contribución al diccionario gallego, Vigo, Galaxia
poutas de zorro

La planta conocida en castellano por pan y quesillo. Guntín. Del Franq. PAUTA. (CDG)

zorro,-a

Lento, húmedo, dicho del grano. Barcia. Del M. O. QUE ZORRO. (CDG)

Aníbal Otero Álvarez (1968): Hipótesis etimológicas referentes al gallego-portugés, CEG XXIII/69, pp. 70-88
barba de zorro

Cuscuta. Con ella se frotan los sabañones, para curarlos. Santa Eufemia. Erba do cuco, en Gerdiz; cerro de raposa, en Riucabo: lin de raposa, en Barcia. DEL LAT. "BARBA". (HE22)

X. L. Franco Grande (1972): Diccionario galego-castelán, 2ª ed., Galaxia, Vigo
poutas de zorro s. f. pl.

La planta conocida en castellano por pan y quesillo.

zorro ,-a

Hijo bastardo o natural.

________

Útil de madera que se emplea para arrastrar piedras.

________

Se dice de la mies cuando está húmeda.

____s. m.

Raposo.

________

Zorro manteigueiro, el hombre ladino y al mismo tiempo contemporizador, que cuida de quedar siempre a bien con todos.

X. L. Franco Grande (1972-): Engadidos inéditos ó Diccionario galego-castelán
zorro

Útil de madeira empregado para arrastrar pedras postas sobor dil. Oseira-Ourense [Dunha lista de voces enviadas a FG por Laureano Prieto]

Aníbal Otero Álvarez (1977): Vocabulario de San Jorge de Piquín, Universidade de Santiago, 1977 (Verba anexo 7)
zorroadj.

Dícese del grano lento, húmedo: Está zorro. (VSP)

M. do Carme Ríos Panisse (1977): Nomenclatura de la flora y fauna marítimas de Galicia. I. Invertebrados y peces, Universidade de Santiago, Verba anexo 7
peixe zorro

'se da este nombre al peje zorra o rabosa, un escualo de regular tamaño de los lamnidos. Su cola es de una longitud igual o superior a la del cuerpo, recuerda la del zorro y motiva la denom. que el pez lleva' (E. R.). El n. vulgar posiblemente se corresponda con la denominación científica de Alopias vulpes (Gml.).

Eligio Rivas Quintas (1978): Frampas, contribución al diccionario gallego, CEME, Salamanca
liño dozorro m

Hierba de monte, fina y sin hoja, verde claro, de unos 25 cms. de alto, terminada en una especie de ramillete muy flojo rojizo. Abunda entre el tojo. (Fondo de Vila). En Cerdeira, a solo kilómetro y medio, la llaman liño de cuco. (FrampasI)

pouta dezorro m

Espárrago silvestre, orobanca (Guntín). (FrampasI)

Constantino García González (1985): Glosario de voces galegas de hoxe, Universidade de Santiago, Verba, anexo 27
zorro m.

1. (Gro. Inc. Mon. Pan. Cal. Ver.) zorro;

________

2. (Com. Gro.) hombre falso;

________

3. (Mez.) hijo de soltera;

________

V. allo de zorro, faba do zorro y fillo zorro.

Eligio Rivas Quintas (1988): Frampas, contribución al diccionario gallego, Alvarellos, Lugo
zorro (a)loc. adv. modo.

Arrastrando (S. C. de Cea, Our.). En otras partes se dice a zorro. En A Limia, zorra es "especie de carro sin ruedas". A los naturales de Oleiros, Carballedo de Ternes, les llaman zorros. (FrampasII)

E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
poutas de zorro

Capsella bursa-pastoris (L.) Medicus

Eligio Rivas Quintas (2001): Frampas, contribución al diccionario gallego (inédito ata a 1ª ed electrónica neste dicionario)
fillo zorro s. m.

Hijo fuera de matrimonio. S. Lour. da Gudiña. (FrampasIII)

zorro adx.

Húmedo-a; la mies. Mixós, Monterrei, Our.(FrampasIII)