F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711]. |
---|
bachiller
| m. |
m. "Bacharel". |
____ | |
bachiller (8): "pareçeu o bachiller Rrodrigo Ballo" 1744, 1808, 1812, 1818, 1868, 1869, 1871, 1874. |
____ | ____ |
Do fr. ant. bacheler, e desde finais do XIV bachelier 'mozo aspirante a cabaleiro', der. do lat. vulg. *baccalāris, de orixe incerta. Para a voz latina de partida, Meier Notas (s.v. bachiller) propón *versial, -aris / *varsialarius. O DELP documenta bacharel en 1370 (?) e bachaler en 1447, pero estas formas rexístranse xa en documento de 1364 (Elucidário s.v. bachaler e bacharel). En cast. bacheller en 1393 e bachiller e bachaller desde principios do XV (DCECH s.v. bachiller). En documentos galegos bacheller e bachiller encóntranse desde comezos do XV (Lorenzo Cronologia s.v. bacharel e Tato Santiago s.v. bachiller); sen embargo as primeiras documentacións son do séc. anterior; así o DRAG (s.v. bacheler e bachiler) ofrece máis testemuños de ámbalas formas e no caso de bacheller reproduce un texto transcrito por López Ferreiro que adianta a primeira documentación a 1384 (CDGH, p. 357); respecto a bachiller a documentación máis antiga é de 1379 (Martín Ribas de Sil s.v. bachiller). |
____ | ____ |
O Elucidário distingue tres acepcións: a) beneficiado dunha catedral; b) aquel que obtén nas universidades e academias o primeiro grao e está iniciado para ser doutor nalgunha facultade; e c) aquel cóengo ou monxe novo en camiño de subir a dignidades e cargos máis altos. |