logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra FINAR como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.12 Rows
- Número de acepcións atopadas: 12.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (2), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
finar
(derivado de fim): morrer 10331.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
[finar]
{[fynar]}
v. v. 'morrer, falecer'. IPret. P6 Fynarõ, 8.17 (1381) "me perteesẽ et pertẽeser deuẽ por meus fyllo et fyllas Afonso et María et Sancha et Mayor, que eu ouue do dito meu marido Johán Pellaes, que foy, et que se fynarõ en meu poder pequenas et meores de ydade". SFut. P5 Finardes, 10.82 (1390) "et sse uós ou qualquer de uós finardes et leixardes uosos herees, que lle leixedes este aforamento cõ as ditas condições".

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
finar
'morir' , derivado de fin. Formas: finar 656.49 "ey a - ", 669.2, 679.3, 893.7,13, finarse 266.14 "estaua en ora de - ", finara 669.8; finou 10.2, 64.18, 119.23, 202.6 "onde morreu et - ẽna çidade de Leõ", 205.67, 262.1,13, 279.57, 280.74,75,83, 307.1, 308.37,6, 317.41, 318.43, 321.44, 322.62,63, 333.54, 342.67, 349.3, 350.2 (c. 207), 368.24, 377.5, 410.8, 449.15,21, 467.17, 468.19,2, 470.5,6, 489.12, 499.2, 657.2, 660.2, 669.24,4, 670.32,33, 673.16, 674.19, 682.2, 683.3, 688.13, 690.20,26, 692.32,38,40,2, 697.21, 699.17, 700.44, 704.34,37, 705.12, 706.10, 722.36, 723.20,23, 727.11, 733.12, 736.23, 759.16,5, 760.9, 893.5, ffinou 901.21; finedes 389.25; finasse 480.19, 657.28, 678.6, 766.17; finar 116.148 "quando - " ('yo'); finada 73.17 "achou - sua moller", 670.22 y 843.5 "era - ", finado 24.6 " - el rrey", 163.23 "- este conde", 658.35 "que eu for - " 123.4, 230.3, 659.34, 671.2 y 897.49 "foy - ", 287.31, 457.12, 463.45, 664.24, 666.3, 681.2, 723.8, 770.16,21 y 793.7 (c. 541) "era - ". Desde el XIII (véase Lorenzo Cronologia 181): CSM 75.61 "pero non e finada", 123.30 "mas a pouco rato ouve de fĩar", 419.23 "non leixou a quartãa atẽes que finou"; Pero da Ponte (576, 988) "don Tel' Affons'ora finou" (31); a. 134... "daquel dia que eu ffinar" (CDGH 415); Miragres "et disome que auia cras a finar" (225); Gal. Estoria "se eu finar antes que el case" (233.14); a. 1355 "se o dito F. Gomez se finar sen testamento" (Duro p. 201); a. 1324-1358 "si o dito L. Yanes se finar ante" (id. 206); a. 1361 "et finando vos o dito G. Yanes ante que eu" (id. 208); a. 1370 "quando se finar" (id. 211); a. 1375 "do dia que eu finar ata huun anno" (CDGH 376); a. 1387 "do dia que eu finare ata XV dias" (id. p. 418); Corónica Iria "et finouse enas Esturias" (47), "ata que se finou" (59); F. Lopes Cr. D. Pedro "sua madre que sse finara em Portugal" (p. 95.6), "o meestre d' Avis... era finado" (p. 277.58), etc. Véase Morais. En cast. desde el Cid. Cfr. FIINRSE.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{finar
fĩar}
.- FINAR (988b-9a: XIV?): CSM 75 "no bico / ten a mort' á mais dun ano e pero non é finada" (61); 123 "a pouco rato ouve de fĩar" (30).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
fĩar
finar
(123.30) V. finar.
finar
fĩar
intr v. i. {intr.}: 75.61, 419.23 a ela per ren / non leixou a quartãa atẽes que finou. Cf. fĩar.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
finar
= morrer: {Johan Airas} De nout' a crás terrás finado 185.21. Cf. o verso de Pero da Ponte: Don Tel' Afons' ora finou (CBN, 988; CV, 576).

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
[finar]
pron. pron. morir, fallecer; to die: des que esto ouvo dito, logo se finou, 116.1.

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
finar
v. .- v. " finar, morir, fallecer". Inf.: FINAR, 225.4 "Et disome que auia cras a finar". IPret. P3: FINOU, 66.10 "Et finou ali en era de mĩll et çento et quoreenta et dous ãnos".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
finar
ffinar
v. intr. v. intr. e pron. "Finar, morrer, deixar de existir".
____IPret. IPret. P3 ffinou (1): "a Gomes, / ffillo de Ares Yanes, que se ffinou, outra leira" 2883; Part. finado (1): "Fernando do Outeyro, que he finado" 645; finados (1): "sõ / finados" 1446.
____ Der. de fin (vid.). Documéntase desde o séc. XIII nas CSM (Lorenzo Crónica s.v.).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL