logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra QUITO como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.15 Rows
- Número de acepcións atopadas: 15.
- Distribución por dicionarios: CANCIONEIRO DA AJUDA (1), CONCELLO DE NOIA (1), CRÓNICA TROIANA (3), CRÓNICA XERAL (1), CRONOLOXÍA (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (2), HISTORIA TROIANA (1), VOCABULARIO 1275 (1), MIRAGRES DE SANTIAGO (1), LIBRO DE NOTAS (3).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

Carolina Michaëlis de Vasconcelos (1920): "Glossário do Cancioneiro da Ajuda", Revista Lusitana 23, pp. 1-95.
quito
(quiētu): desobrigado, isento 4123. Cfr. CSM 9.1 e 8; 207.1; 217, Estrib.

M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
quito
{[quite]}
adx. adx. 'libre, exento de cargas, contribucións, impostos ou débedas'. Quito, "que sejades tjúdos de nos dar cada ano no dito lugar quito et foro de todo custo aa dorna a terça parte do bjño" 10.56 (1390); "deuedes per vosa custa rrestoirar et rreparar (...) o dito lagar de todo o que ouver mester (...) et así deue ficar aa fin do dito tenpo ao dito moesteiro libre, quito, desẽbargado et cõ todo o perfeito et bõo paramento que y for feito" 30.38 (1415); "as outras cousas que Deus en ela der quito et forro de todos os foros" 31.25 (1417); "et a tenpo de seu finamento que lle ficase lyure et quito et desenbargado para senpre como seu" 35.19 (1422); "et dos quaees seisçẽtos et saseenta morauidís sobreditos vos dou et de aquí endeante por libre et quito para senpre" 43.33 (1447); "avemos de fazer et plantar forro et quito de todo custo, dísjmo a Deus primeiramente" 44.49 (1448); 44.76 (1448); 50.51 (1462); 69.32 (1503). Quitos, "mandauã que fosen quitos de hũa parte et de outra" 37.36 (1434); "vos dou por libres et quitos para senpre" 41.32 (1443); 44.59 (1448); 50.25 (1462); "que os valla forros, quitos et exsẽtos" 51.38 (1463); "porlos tenpos das pagas, forros, quitos et exsentos sen desconto algũd" 54.27 (1472); 56.29 (1477); 57.19 (1478). Quites, "vós et a dita uosa uoz, liures et quites et desenbargadas ao dito moesteiro" 22.18 (1403). Quita, "mostrar paga ou quita ou algũa bõa rrasõ se a por si auịa" 24.50 (1407); "et que nos fique libre e quita et desenbargada de vós et de vosas voses" 31.52 (1417); "libre, quita et desenbargada, e afórovos o dito agro" 54.19 (1472); 55.45 (1476); 58.53 (1480); 59.45 (1482); 62.34 (1487); 67.62 (1499). Quitas, "como de suas cosas propjas, libres e quitas e desenbargadas, syn meu enbargo" 68.68 (1499); "como de cousas vosas propias, ljbres et quitas, sjn meu enbargo et dos ditos meus herdeyros" 69.56 (1503).

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
quito
adx. adj. {adx.} libre; free: A çidade fora desçercada et a terra quita et liure, I 292.27, II 189.26.
quito
adx. adj. {adx.} libre, desembarazado; free, clear, rid of (Vid. desenbargar), I 356.9, I 246.33, II 167.22.
quito
adx. adj. {adx.} libre, sin restricción; free: eu mando que a quen a tu deres que seia sua quita et que lle seia outorgada das outras, I 125.19, I 311.16, II 198.21.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
quito
quita
' libre, exento' , del lat. tardío QUIĒTUS, con evolución rara y semiculta. Es posible que haya entrado a través de Francia (cfr. QUITAR ). Formas: quito 392.25 "fica o conçello - et o caualeyro fica vençudo", 409.17 "deuo por - tres uezes", 446.5 (c. 289) "et foy - das mañas del rrey seu auoo", 683.39 "deuo por - ", 709.32 "deo por - da menagem" (id. 728.56), 709.5 "nõ era aynda - da teta", 817.74 "esto he o liure et o - ", quitos 143.30 "liures et - " (id. 445.8), 703.19 "que fossem - de seus pecados", quita 283.56 "foy... liure et - de morte", 883.22,8 "liure et - ". Forma ant. de los ss. XIII-XVI: a. 1204 "ut habeat totum hoc liberum et quietum" (CDGH p. 17); F. Caldelas "et hereditates ganadas et por ganare sedeant quitas in secula seculorum" (BCMO III, 396); a. 1254 "sean libres et quitas" (Sponer 116.12); a. 1257 "e a sa morte ficasẽ todas quitas ao moesteyro" (Salazar 23.29); a. 1261 "e a meadade de sous filos quita" (id. 46.22); a. 1262 "liure et quito" (id. 48.4); a. 1279 "et se non séérdes logo quitos do agro" (id. 76.19); a. 1291 "fficar liure et quito de uos... et quitas" (id. 96.1,13); a. 1265 "deuem a seer quitos deste pedido" (Sponer 120.17); a. 1268 "quita e liure" (id. 118.15); CSM 9.12 "e de todo mal quita", 115.335 "desoy mais es quito / do maldito / demo"; a. 1301 "damos ẽde por quito... seiam liures e quitas" (Portel p. LXXX); Miragres "et por seer quito da morte do fillo" (p. 49); Cr. Troyana "eran quitos et desenbargados do seu eemjgo" (I, 356.9), "et a terra quita et liure" (I, 292.27); Gal. Estoria "et fossem... quitos todoslos que algũa cousa deuyam" (195.19); a. 1346 "o dito casar fique livre e quito ao dito moesteiro" (Duro p. 187); a. 1484 "e daba de todo elo por libre e quito ao dito Lopo" (Ferro1 p. 161); a. 1484 "tasa e de fin e quito" (id. 198). Debe ser raro ya en el XV, pero aún lo usa Ferreira de Vasconcelos en el XVI. El cast. quito está ya en el Cid.

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{quite
quito}
.- QUITE (1839b-40a: 1298; quito XIII, nas CSM): 1256 "debemus esse quites de istis supradictis quinquaginta marab." (Portel 59); 1265 "libres e quites... libremente, quites e sen nehun embargamento" (Ferro 24.19, 25.1), etc.; 1204 "ut habeat totum hoc liberum et quietum" (CDGH 17); 1254 "e per esto sean libres et quitas las casas" (Sponer 116.12).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
quite
quito
adx adj. {adx.}: livre, isento: 288.9 era de bõa vid'e quite de toda sandece; 312.48 desta guisa seria quite de toda rancura || obrigado, dedicado: 292.48 Deus non quis que sse desfezessen, ca ambos eran ben seus / quites. Cf. quito.
quito
quitamente
quite
adx adj. {adx.}: livre, isento, com contas liquidadas: 9.12 hũa dona... mui fazedor d'algu'e de todo mal quita; 15.119 pois da vison foi quito; 62.37 dar-ch-ey quito / teu fillo do usureiro maldito; 79.5 quit'é de folia; 115.335 es quito / do maldito / demo || 386.53 os canales meus que son mia renda quita; 402.11 vos me fezestes como quen faz / sa cousa quita toda pera ssi || dedicado, leal: 207.8 un mui bon cavaleiro e seu quito servidor || 411.35 D'aqui entrar es quito (não podes entrar) || quitamente: inteiramente, lealmente: 292.83 dela tiv'eu o reyno... e sõo seu quitamente; 380.31 nos que somos seus / quitamente... dela. Cf. quite.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
quito
adx. adj. {adx.} libre, exento; free, unrestrained: des oy mays pode Menalao folgar et seer quito de gerra et de traballo, 349.34, 103.33, 184.19.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
quito
quita
adx. .- adj. {adx.}, 'libre, exento, exenta'. Del latín tardío QUIĒTUM; a. 1262 "per sua autoridade libre et quito" (48.4); a. 1261 "ea meadade de sous filos quita" (46.22), 46.18; a. 1270, 57.15; a. 1257 "e a sa morte ficasẽ todas quitas ao moesteyro" (23.29).

M. C. Barreiro (1985): O léxico dos Miragres de Santiago. Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
quito
adx. .- adj. {adx.} " libre, exento". 49.3 "envioo a Rroma en arrafees por seer liure [...] et por seer quito da morte do fillo"; 171.11 "Et quito ali de todo los pecados que fezera"; 171.15 "seera quito de todo los pecados"; 203.1 "-Se tu quiseres seer quito cõplidamẽte d' este pecado". QUITOS, 99.3 "que todo los homes que erã metudos a seruiduem que fosen liures et quitos eles et seus fillos"; 129.13 "et que fosen por ende quitos de toda outra seruiduẽ".

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
quito
adx. adx. "Quito, libre, exento dunha carga, contrato ou débeda".
____ quito (11): "De como esta dou por quito ao dito Johán Ares" 263, 864, "o quarto do vjno á dorna, forro e quito de toda / costa" 1046, 1093, 1342, "dou por libre e quito para senpre jamais" 1469, 2209, 2405, 2432, "deixo o dito casal libre e quito e desẽbargado a vós" 2434, 2629; quitos (3): "sesẽta morauidís vellos, / quitos de alcauala e desma" 1074, 1513, 2436; quita (5): "avedes de deixar libre, quita e desẽbargada" 1327, 1509, "deixará e dará libre e quita a metade dos ditos bees" 1610, 2009, 2230.
________ Do lat. tardío quiētus (véxase quitar). Rexístrase desde comezos do XIII tanto en textos galegos coma portugueses. Caeu en desuso desde o XVI (Lorenzo Crónica s.v.). Outros exemplos do XIII desde 1259 en Montederramo (Martínez Montederramo s.v.). Máis informacións en García-Sabell (s.v.).




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL