M. C. Barreiro (1995): A documentación notarial do concello de Noia (ss. XIV-XVI). Tese de doutoramento. Universidade de Santiago de Compostela [Glosario, pp. 155-456].
agro	subst.	.- subst. 'terreo de labradío máis pequeno cá agra, dun só propietario e que está valado'. Cfr. s.v. agra. Agro, 1.9 (1332) "a sesta parte do agro que iaz ẽna villa da Felgeyra"; 1.10 (1390) "segũdo que o dito agro uós, Johã Eanes, deuisades"; 1.12 (1394); 1.15 (1395) "et assý como ese agro he uallado et deuisado"; 1.18 (1397) "assý como uay ffirir em outro agro das Meetas"; 1.20 (1403); 1.22 (1403); 27.32 (1412) "jten ẽno agro Rranoa o quarto de tres castineyros". Agros, 46.66 (1450) "et agros de fóra et arroos et rresíos"; 47.18, 32 (1450). Nas seguintes ocorrencias vai agro co nome do propietario: 32.83 (1419) "agro de Fernã Pellaes"; 39.34 (1439) "agro de Pero Coruo"; 39.38 "agro de Fernã Sequeiro"; 39.40 "agro de Fernã Saqeiro"; 39.119 "agro de Pero Caluo"; 39.123, 125 "agro de Diego"; 39.189; 39.192 "agro de Juã d' Oseyra" 54.16 (1472) "agro que foy de Moor Rrodriges"; 60.65 (1484) "agro de Áluaro Vasques". Tamén aparece como topónimo menor: 4.7 (1343) " Agro Uallado"; 27.38 (1412) "tres castineyros enteyros nas costas do Agro Valado; jten ẽno porto do Agro Valado tres castineyros enteyros verdellosos"; 32.88 (1419), 121, 125; 39.29, 26.41 (1412) " Agro do Rribeyro"; 26.46 " Agro Traseiro"; 26.59 " Agro Traseyro"; 26.77, 80 " Agro Mayor"; 28.57, 70, 73 (1412) " Agro Valado"; 27.38 (1412); 28.72 (1412) " Agro de Lodeirõo"; 28.106 " Agro Rranõo"; 28.107 " Agro Tauea"; 28.107, 108, 132 " Agro Tauãao"; 28.111, 111, 137 (1412); 39.132, 134, 140 (1439) " Agro Longo"; 28.115 (1412) " Agro"; 28.126 (1412) " Agro de Cortjñela"; 39.32 (1439) "Jtem do Agro do Paaço ha Sancha Oanes a meadade"; 39.36, 37, 42, 48, 49, 50, 51, 52, 93, 113, 121 (1439) "Jtem máis ẽno Agro da Deuesa a meadade del meos o sesto, et aquí nõ entra Gonçaluo Garçía"; 39.167, 174, 175, 177, 182, 183, 183, 185, 188 (1439); 54.11, 13, 17, 20, 22 (1472).

F. R. Tato Plaza (1986): Léxico do Libro de Actas do Concello de Santiago (1416-1422).Vol. I (Glosario A-D). Memoria de licenciatura. Universidade de Santiago de Compostela.
agro	m.	s. m. Agro, extensión de terreo cercado, que adoita pertencer a un só dono, por contraposición á agra, máis extensa e normalmente con varios propietarios: "a agoa que se seise e caese dos ditos cannos e pila da dita plaça por debaixo da dita pila que eu que a tomase e levase por la Rua dos Ferreiros por onde acustumou de andar dereitamente para o meu agro que chaman de Nuno que esta so a Porta da Mamoa" (4929, 4938).

R. Lorenzo (1968): Sobre cronologia do vocabulário galego-português. Vigo: Galaxia.
{agro}		.- AGRO (117ab: XV): Cr. 1344 "as arvores que som agras" (II, 45.1).
{agro}		.-AGRO (117b: 1258 topónimo): 906 "inter agra argirizi et agro ubi ans. habitat" (PMH Diplom. 9).

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
agro	s. m.:	s. m.: campo, terra de cultura: 334.26 Se ora podesses yr / ao agro a teu amo.

M. de Miguel (1977): Vocabulario gallego medieval en documentos del s. XIII anteriores a 1275. Memoria de licenciatura. Universidad de Valladolid.
agro agrro	subst.	.- subst. 'campo'. Del latín AGRUM. a. 1259 "un agro que jaz" (44.7), "y chantar iisse agro" (44.10); a. 1261 "e o meo do agro" (46.16), "e a tercia do agro" (46.17), 46.25,26,28. También aparece la forma agrro, a. 1272 "deste agrro como das suas" (63.10), "o qual agrro iaz" (63.6), 63.2,5.

F. R. Tato Plaza (1999): Libro de notas de Álvaro Pérez, notario da terra de Rianxo e Postmarcos (1457). Santiago de Compostela: Consello da Cultura Galega [Glosario, pp. 237-711].
agro	m.	m. "Agro, extensión de terra de cultivo, polo xeral pequena, que pertence a un só dono".
____		agro (9): "çinco marjas de herdade, que jasẽ ẽno agro / do Outeyro" 926, 2649, 2651, 2656, 2665, 2665, 2667, 2729, 2730.
____	____	Do lat. ager, agri "campo". Documéntase desde o séc. X (Lorenzo Cronologia s.v.).