cadea
| |
'cadena ' , del lat. CATĒNAM (REW 1764). Sólo cadeas: 29.47 "mandouo meter en - ", 238.35 "et - de prata", 74.30 "et leuouos en - para Leõ", 748.66 "atados... cõ - ", 774.17 "et tijnã - deytadas pela villa", 871.6. Desde el s. XIII (Machado DELP1 444b; DELP2 492b, en 1383): CSM 158.15 "el jazend' assi en ferros e con esposas nas mãos e cadẽa na garganta", 176.22 "e abriu log' as cadẽas", 83.22 "en gran cadẽa... jazia"; Cr. 1344 "mas prendeo o conde e mandouho meter em cadeas" (II, 427); Miragres "solta as cadeas das nosas maldades" (188), "et deytarõno en cadeas" (191); Cr. Troyana "fezolles lançar grandes cadeas ẽna guarganta" (II, 258.25); a. 1364 "it. quatro pedaços de cadea d' alatom... uma cadea grosa de prisoes" (Machado Voc. XIV 241, 248); Corónica Iria "seu marido, que o tragian dous diabros atado en cadeas de ferro" (58), "foy preso... et morreu enas cadeas" (63), "et el rey fezo logo tornar o bispo don Diego ass cadeas" (66). Es la forma gall. y hoy regionalismo port. En port. se dice cadeia (en Francisco Manuel de Melo según Vieira, pero en Sá de Miranda, Camões, Ferreira de Castro aún cadea. Véase Gloss. Sá Mir. ). En cast. desde Berceo. |