logo sli logo ilg DDGM - Dicionario de dicionarios do galego medieval

Dicionario de dicionarios do galego medieval

Corpus lexicográfico medieval da lingua galega


Está a procurar a palabra colo como lema no Dicionario de dicionarios do galego medieval.6 Rows
- Número de acepcións atopadas: 6.
- Distribución por dicionarios: CRÓNICA TROIANA (1), CRÓNICA XERAL (1), CANTIGAS DE SANTA MARÍA (1), CANTIGAS DE ESCARNHO (1), HISTORIA TROIANA (2).

Se desexa realizar outra pescuda, pode calcar aquí.

K. M. Parker (1958): Vocabulario de la Crónica Troyana. Salamanca: Universidad.
colo
m. m. cuello; neck (Vid. façe), II 78.13, II 137.12, I 157.11.

R. Lorenzo (1977): La traducción gallega de la Crónica General y de la Crónica de Castilla. Vol. II (Glosario). Ourense: Instituto de Estudios Orensanos Padre Feijóo.
colo
'cuello ' 'hombro ' , del lat. CŎLLUM (REW 2053). La forma colo 151.29 "et sua esportela ao - " (A1 collo ); 613.20 y 749.84 "sua espada ao - ", 893.18 "hũu pedaço de soga... et deytoa ao - "; 691.18 "sempre andou en andas et en - dos omes"; colos 722.36 "en andas en - de omes" ('a hombros ' ). Desde el s. XIII: CSM 53.28,32 "e que vos pes m' averedes eno col' a soportar... e ela o en seu colo fillou", 63.63 "que llo braço destro no colo deitou", 158.20 "enton deitoull' as prijões ao colo e sacoo", 293.30 "e o colo con o braço tan forte se ll' estorceu"; Johan Garcia de Guilhade (1103, 1492) "nen ia da capa non ey a falar / ca ben tres anos a uymos andar / no uosso colo" (14); Afonso Lopez de Baian (1080, 1470) "escud' a colo" (4,44); Estevan da Guarda (911, 1306) "que a mjn razon pareçe / de trager... / o filho doutro no colo" (6, 12, 18); Cr. 1344 "et tomou dona Eluira sobre sseu collo et leuouha hũa grande peça" (fol. 254bR); Cativo Monge "os colos das bestas" (BF I, 141.86); Gal. Estoria "asy cõmo aquela ave ha o seu colo longo" (136.22), "ẽnos colos et çeruyzes dos reys" (187.14); Graal "entam o filhou e deitouo a seu colo" (I, 93), "filhou logo o escudo e depois deitou-o ao colo" (I, 356); História de José "poselhe ũu colar d' ouro eno colo" (Nunes Florilégio 62); F. Lopes Cr. D. Pedro "e quis tirar a espada que tiinha ao collo" (p. 179.60); Biblia "e cobriulhe as mãaos e o colo das peles dos cabritos" (p. 49). Hasta el s. XVI conserva el sentido 'cuello ' (véase Morais y Said Ali Rev. de Fil. e de Hist. II, 13-14; también Elucidário s.v. collo, colo y Magne Gloss. Graal 295-296); la palabra ha sufrido gran alteración semántica (véanse acepciones en Morais o E. Rodríguez ); muy corriente es el valor 'regazo ' . En cast. cuello desde el Cid.

W. Mettmann (1972): Cantigas de Santa María de Afonso X, o Sábio. Vol. IV (Glossário). Coimbra: Universidade.
colo
s. m. s. m. 53.28 m'averedes eno col'a soportar; 63.63 o conde, / que ll'o braço destro no colo deitou; 158.20, 227.50 fillou en seu col'agỹa / a meadade dos ferros que ena perna tĩya; 293.30, 299.16 tragia / a seu colo... hũa omagen... d'almafi.

M. Rodrigues Lapa (19702): Cantigas d'escarnho e de mal dizer dos cancioneiros medievais galego-portugueses. Vigo: Galaxia ["Vocabulário galego-português", pp. 1-111].
colo
= pescoço: {Afonso Lopez de Baian} escud' a colo en que sev' un capon 57.4; {Estevan da Guarda} de trager, por seu pediolo, / o filho doutro no colo 106.6, 12, 18; 31.8.

K. M. Parker (1977): Vocabulario clasificado de los folios gallegos de la Historia Troyana. Illinois: Applied Literature Press.
colo
m. m. cuello; neck: trouxo as maãos por los colos dos dragões et por los peytos para amãsarlos et afaagarlos, 30.5.
colo
m. m. cuello; neck: seu elmo enlaçado, et seu escudo ao colo, et sua lança ẽna mão, 147.3.




Seminario de Lingüística Informática - Grupo TALG / Instituto da Lingua Galega, 2006-2022
O Dicionario de dicionarios do galego medieval é obra de Ernesto González Seoane (coord.), María Álvarez de la Granja e Ana Isabel Boullón Agrelo
Procesamento informático e versión para web: Xavier Gómez Guinovart

Powered by Debian    Powered by Apache    Powered by PHP    Powered by MySQL